ျမန္မာယဥ္ေက်းမွဳထဲမွ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္

သခ်ၤာသေဘာတရားအရ ဘုရားရွင္သည္ ဓမၼႏွင့္ညီ၏။
       “ ေယာ ဓမၼံ ပႆတိ၊ ေသာ မံ ပႆတိ” ဟု မိန္႔၏။ ဓမၼကိုျမင္သူသည္ ငါဘုရားကို ျမင္၏။
       “ ေယာ မံ ပႆတိ၊ ေသာ ဓမၼံ ပႆတိ” ငါ႔ကို ျမင္သူလည္း ဓမၼကိုျမင္၏။

       ထို႔အတူ မဇၥ်ိမနိကာယ္၌ ဆက္လက္မိန္႔သည္ကိုၾကည့္လွ်င္ ဓမၼသည္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ႏွင့္ အခ်ိဳးညီေနျပန္၏။
       “ ေယာ ပဋိစၥသမုပၸါဒံ ပႆတိ၊ ေသာ ဓမၼံ ပႆတိ၊
       ေယာ ဓမၼံ ပႆတိ၊ ေသာ ပဋိစၥသမုပၸါဒံ ပႆတိ။”

       ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကို သိျမင္သူသည္ ဓမၼကိုသိျမင္၏။
       ဓမၼကိုသိျမင္သူလည္း ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကို နားလည္ေတာ့၏။
       ဤေဒသနာႏွစ္ခုကိုဆက္စပ္ေသာ္ ဘုရားရွင္ႏွင့္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သည္ပင္ ထပ္တူက်ေနျပန္ေတာ့၏။

       ဗုဒၶ= ဓမၼ
       ဓမၼ= ပဋိစၥသမုပၸါဒ
       ပဋိစၥသမုပၸါဒ= ဗုဒၶ ဟု ေဖာ္ျမဴလာခ်လို႔ရ၏။

       ထုိ႔ေၾကာင့္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သည္ ဗုဒၶအဆံုးအမ၏ အေျခခံအက်ဆံုး တရားေတာ္ဟု ပညာရွင္တို႔ဆိုၾက၏။ Paticcasamuppada is the fundamental teaching of the Buddhism ဟုလည္းေကာင္း ဗုဒၶဘာသာအဆံုးအမမ်ားအားလံုးထဲ၌ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာတရားမ်ား စီးဝင္ေနသည္။ “Relativity theory occupies the Buddhist teachings” ဟုလည္းေကာင္း ဆိုစမွတ္ျပဳၾကေလကုန္၏။

       ေဒသနာအတြင္း စီးေမ်ာေနေသာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာကိုမေျပာမီ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာမ်ား စီးဝင္ေနေသာ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈစာေပမွ သာဓကတစ္ခ်ိဳ႕ကို ျပန္ၾကည့္မိသည္။ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာတရားသည္ “က” ေၾကာင့္ “ခ” ျဖစ္သည္။ “ခ” ေၾကာင့္ “ဂ” ျဖစ္သည္။

       “က” မျဖစ္ေသာ္ “ခ” မျဖစ္၊ “ခ” မရွိေသာ္ “ဂ” မျဖစ္ စေသာဆက္ႏြယ္မႈ Relativity သေဘာတရားပင္ျဖစ္၏။

       ဤသေဘာတရားသည္ ျမန္မာ့စာေပထဲ၌ နက္နက္နဲနဲဝင္ေနသည္ကား ထင္ရွား၏။ ၾကည့္ပါေလ။

       “ ေပါက္ပင္ ေပါက္ပင္ ေရႊေပါက္ပင္၊
       ေပါက္ပင္ဘာေၾကာင့္ ကိုင္းရတယ္၊
       ဗ်ိဳင္းနားလို႔ ကိုင္းရတယ္။
       ဗ်ိဳင္းဘာေၾကာင့္ နားရတယ္၊
       ငါးေပၚလို႔ နားရတယ္။

       ငါးဘာေၾကာင့္ ေပၚရတယ္၊
       ကြ်ဲလူးလို႔ ေပၚရတယ္။
       ကြ်ဲဘာေၾကာင့္ လူးရတယ္၊
       ျဖဳတ္ကိုက္လို႔ လူးရတယ္။

       ျဖဳတ္ဘာေၾကာင့္ ကိုက္ရတယ္၊
       မိုးရြာလို႔ ကိုက္ရတယ္။
       မိုးဘာေၾကာင့္ ရြာရတယ္၊
       ဖားေအာ္လို႔ ရြာရတယ္။

       ဖားဘာေၾကာင့္ ေအာ္ရတယ္၊
       ေျမြကိုက္လို႔ ေအာ္ရတယ္။
       ေျမြဘာေၾကာင့္ ကိုက္ရတယ္၊
       ငါ႔ဝမ္းပူစာ မေနသာလို႔ ကိုက္ရတယ္။” ဟု ျဖစ္သည္။

       ကေလးမ်ားကို ေလာကႀကီးထဲ၌ျဖစ္ပ်က္ေနေသာ သဘာဝတရားမ်ား၏ က်ိဳးေၾကာင္းဆင့္ကဲ ျဖစ္ေနဟန္ကို လွလွပပျပသထားေသာ စာျဖစ္သည္ဟုထင္ပါသည္။ ေသခ်ာပါသည္။ ဤစာထဲ၌ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သီအိုရီမ်ား စီးဝင္ေနလွ်က္ရွိသည္။

       ေျမြကိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ဖားေအာ္-
       ဖားေအာ္ျခင္းေၾကာင့္ မိုးရြာ၊
       မိုးရြာျခင္းေၾကာင့္ ျဖဳတ္ကိုက္၊
       ျဖဳတ္ကိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ကြ်ဲလူး၊
       ကြ်ဲလူးျခင္းေၾကာင့္ ငါးေပၚ၊
       ငါးေပၚျခင္းေၾကာင့္ ဗ်ိဳင္းနား၊
       ဗ်ိဳင္းနားျခင္းေၾကာင့္ ေကာက္ပင္ကိုင္းညႊတ္- ဟု ျဖစ္သည္။

       ထို႔အျပင္…..
       “ အေဖက အေမ႔ကို ဆူတယ္၊
       အေမက အမေခါင္းကို ေခါက္တယ္၊
       အမက ကၽြန္ေတာ့္ေပါင္ကို ဆြဲဆိတ္တယ္၊
       ကၽြန္ေတာ္က ေအာင္နက္(ေခြးႀကီး) ကို ေျခေထာက္နဲ႔ ကန္တယ္၊
       ေအာင္နက္က အေဖ့ဖိနပ္ကို ေသးနဲ႔ပန္းတယ္”

       ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ ၿပံဳးခ်င္စဖြယ္ ညည္းခ်င္းကိုလည္း ဖတ္ရဖူးပါသည္။ ဤစာေလးထဲမွာလည္း မိသားစုျပႆနာရဲ့ က်ိဳးေၾကာင္းဆက္ကို ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ဆန္ဆန္ ေတြးျပသြားတာကို ေတြ႔ရျပန္သည္။

       ေလာကနီတိဆံုးမစာကလည္း ဤသေဘာကို ဆိုရွယ္ႏွင့္ ဘဝပန္းတိုင္ကိုျပဆိုရာ၌ ဆိုထားျပန္သည္။

       အလႆႆ ကုေတာ သပၸံ- ပ်င္းရိသူ ဘယ္မွာ အတတ္ပညာရွိအံ့နည္း၊
       အသိပၸႆ ကုေတာ ဓနံ- အတတ္ပညာမရွိသူ ဘယ္မွာ စည္းစိမ္ဥစၥာရွိအံ့နည္း၊
       အဓနႆ ကုေတာ မိတၱံ- စည္းစိမ္ဥစၥာမရွိသူ အဘယ္မွာ မိတ္ေဆြေကာင္းရွိအံ့နည္း၊ 
       အမိတၱႆ ကုေတာ သုခံ- မိတ္ေဆြေကာင္းမရွိသူ၌ အဘယ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ဝမ္းေျမာက္မႈရိွအံ့နည္း။
       အသုခႆ ကုေတာ ပုညံ- ေပ်ာ္ရႊင္ဝမ္းေျမာက္မႈကင္းသူ အဘယ္မွာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ျပဳလုပ္ႏိုင္အံ့နည္း၊
       အပုညႆ ကုေတာ ဝရံ- ေကာင္းမႈမရွိသူသည္ အဘယ္မွာ နိဗၺာန္သုခရႏိုင္အံ့နည္း-

       ဟု ဆံုးမစကားဆိုျပန္သည္။ (တစ္ခုရွိသည္မွာ ေလာကနီတိ၌ ဘုရားေဟာမ်ားပါဝင္သလို လူပညာရွင္၊ ရဟန္းပညာရွင္တို႔ အဆိုအမိန္႔မ်ားလည္း ပါေနရကား မွန္ျခင္း၊ မွားျခင္းသေဘာရွိႏိုင္ေပသည္)။ မည္သို႔ဆိုေစ ဤဆံုးမစကား၌လည္း ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ေလာင္းရိပ္ အမ်ားႀကီး ပါဝင္ေနေပသည္။

       ပညာရွင္တို႔နယ္ပယ္သာမက လူရႊင္ေတာ္မ်ား၏ပါးစပ္၌ပင္ ဤက်ိဳးေၾကာင္းဆက္စပ္မႈ သီအိုရီက ေရာက္ရွိေနျပန္သည္။

       သရက္သီးတစ္လံုးကို ျမင္တယ္၊
       ျမင္တဲ့့မ်က္ေစ့က မခူးပဲ မျမင္တဲ့လက္က ခူးတယ္၊
       ခူးတဲ့လက္က မစားပဲ မခူးတဲ့ ပါးစပ္ကစားတယ္၊
       စားတဲ့ပါးစပ္က မဝပဲ မစားတဲ့ ဗိုက္က ဝတယ္၊

       ဝတဲ့ ပါးစပ္က…..
       မ…….တဲ့ မ်က္စိက ျမင္တယ္၊
       ျမင္တဲ့မ်က္စိက မနံပဲ မျမင္တဲ့ နားေခါင္းက နံံတယ္၊
       နံတဲ့နာေခါင္းက မပိတ္ပဲ မနံတဲ့ လက္က ပိတ္တယ္။

       စသျဖင့္ အဆံုးမရွိလည္ပတ္ေနသည့္ သေဘာတရားမ်ားကို ထပ္တလဲလဲဆင္ကာ လူရႊင္ေတာ္မ်ား ျပက္လံုးထုတ္ၾကသည္ကိုလည္း ၾကားခဲ့ရဖူးသည္။

       ပဋိစၥသမုပၸါဒ္စကားလံုးကိုသံုးကာ ဆရာသမားမ်ား မိန္႔ဆိုထားသည္ကိုလည္း ၾကားခဲ့ရဖူးသည္။ ဆရာေတာ္ဘုရားက လူဒကာ၊ ဒကာမတို႔ကို ( ဘ၊ က မ်ား ေခတ္စားစဥ္အခါက) ဤသို႔ မိန္႔တတ္ၾကသည္။

       “ မင္းတို႔ ကေလးထိန္းရတယ္ဆိုတာက ကေလးေတြႀကီးသြားရင္ လြတ္သြားပါၿပီ။ ငါတို႔ဘုန္းႀကီးေတြ ကေလးထိန္းေနရတာကမွ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္လို အဆံုးကိုမရွိေတာ့ဘူး” ဟု ျဖစ္သည္။

       ဆိုလိုသည္မွာ မိဘမ်ားက ကေလးမ်ားႀကီးသြားလွ်င္ လြတ္သြားၿပီျဖစ္သည္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားမွာမူ ငနီႀကီးေတာ့ ငညိဳလာ၊ ငညိဳႀကီးေတာ့ ေအာင္ဘုတက္၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား ေစာင့္ေရွာက္ေနရေသာ ကေလးမ်ားက လူလားဘယ္ေတာ့မွ မေျမာက္ေတာ့ဟုပင္ျဖစ္ေလသည္။

       ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈသည္ ပါဠိစာေပ၊ ဗုဒၶဘာသာ အဆံုးအမႏွင့္ တရင္းတႏွီးရွိေနရကား ပါဠိႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာသေဘာတရားမ်ားလည္း စကားႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈထဲ၌ မ်ားစြာစိမ့္ဝင္လွ်က္ရွိေနသည္။ ဤသည္တို႔ကား လက္လွမ္းမွီသ၍ စီးဝင္ေနေသာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာတရားအခ်ိဳ႕ပင္ျဖစ္ေလသည္။

       ( ဗုဒၶဘာသာထဲမွ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာကို ဆက္ေရးပါမည္။)

သီဟနာဒ
( ၁၉-၃-၂၀၁၂)







Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

တုိင္တန္းနစ္ ႏွစ္တစ္ရာ (Apr 15, 2012)

က်ေနာ္တို႔ဘေလာ႔ဂ္အေပၚမွာ အခုတေလာ တိုင္တန္းနစ္စာမ်က္ႏွာေတြ ဘူလီက်တာခံေနရပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ မတတ္ႏိုင္ေတာဘူး။ ဆက္လႊတ္လိုက္ရပါေတာ႔တယ္။ ေျပာရင္ယံုဖို႔ခက္တယ္၊ ဒီဇာတ္ကားကို ဆုံးေအာင္မၾကည့္ဖူးဘူး။ လီယိုနာဒိုနဲ႔(အထူးသျဖင္႔) ကိတ္ဝင္းစလက္တို႔က က်ေနာ္႔အေပၚ ဒီေလာက္ မစည္းရုံးႏိုင္ခဲ႔ပါဘူး။ ႏွလုံးသားတစ္ျခမ္းကို အလံျဖဴတစ္လက္နဲ႔ သိမ္းပိုက္သြားတာက ဆူဇီ နဲ႔ ဂ်ိမ္းစ္ ကင္မ႐ြန္းတို႔ပါ။ သူတို႔ဟာ ျမန္မာ႔အေ႐းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ၂၀၀၇ ကတည္းက က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္အာေပးခဲ႔ၾကသူေတြပါ၊ ေဒၚစု နဲ႔ပတ္သက္ရင္ေတာ႔ အထူးသျဖင္႔ ဆူဇီကင္မရြန္းေပါ႕။အဲဒီကေနာက္ ကင္မရြန္းတို႔ေနာက္ေျခရာခံရင္း ႐ြာအေနာက္ျခမ္းက သူေ႒းေတြနဲ႔ အဒိ႒သဟာယက(unseen friends)ျ ဖစ္ခဲ႔ရတာပါ။ ဂ်ိမ္းစ္ နဲ႔ဆက္ႏႊယ္ၿပီး ယူတူးက ဆရာႀကီး ဘိုႏို ကိုေတာင္ ေဒၚစု ႐ဲ႕ပ႐ိသတ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေတြ႔ခဲ႔ရပါေသးတယ္။ ႀကံဳမွ ဘိုႏိုအေၾကာင္းလည္းေ႐း႐ပါဦးမယ္။ အခုေတာ႔ (သၾကၤရက္တြင္းေပမယ္႔ ) တိုင္တန္းနစ္ရာျပည့္ျဖစ္ေနလို႔ မ်က္ေစ႔စုံမိွတ္၊ တစ္၊ႏွစ္၊သုံး ေအာ္ရြတ္ၿပီး လႊတ္လိုက္မိပါတယ္။
(ဇင္ေဝေသာ္)


တုိင္တန္းနစ္ကုိ “Unsinkable” လုိ႔ ေၾကျငာခဲ့ေပမယ့္ တကယ္ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရတာကေတာ့ ဒီလုိ မဟုတ္ခဲ့ဘူး။

By the numbers

  • 10 စကၠန္႔   -      ေရခဲေတာင္နဲ႔ သေဘၤာရဲ႕ၾကား အကြာအေဝးဟာ (၁၀) စကၠန္႔မွ်သာျဖစ္။
  • 2208        -     သေဘၤာသား၊ ခရီးသြား စုစုေပါင္း တုိင္တန္းနစ္ေပၚမွာ (၂၂၀၈) ေယာက္ရွိ။
  • 1496        -     စုစုေပါင္း (၁၄၉၆) ေယာက္ ေသဆုံး။
  • 20           -     အသက္ကယ္ေလွေပါင္း (၂၀) ပါရွိ။
  • 1178       -     တကယ္တမ္းဆုိရင္ လူေပါင္း (၁၁၇၈) ေယာက္ တင္ေဆာင္ႏုိင္။
  • 676         -     အမ်ားဆုံး တစ္စုတစ္ေဝးတည္း ေသဆုံးမႈသည္ သေဘၤာဝန္ထမ္းမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ စုစုေပါင္း (၆၇၆) ေယာက္ရွိ။
  •  

What went wrong (ဘာေတြ မွားခဲ့သလဲ)

         သမုိင္းသုေတသီမ်ား အဆုိအရ အားလုံးအတြက္ တာဝန္ရွိသူမွာ “The Millionaires’ captain” လုိ႔ေခၚတဲ့ ကပၸတိန္ Edward Gohn Smith ပါပဲ။ သူဟာ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားစြာရွိတဲ့ ကပၸတိန္ပါ။ ေရခဲေတာင္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သတင္းေၾကာင့္ ေတာင္ဖက္ယြန္းယြန္း ေရေၾကာင္းကုိ ယူခဲ့ေပမယ့္ သေဘၤာရဲ႕ အျမန္ႏႈန္းကုိ မေလ်ာ့ခ်ခဲ့သလုိ အထူးေစာင့္ၾကပ္ ၾကည့္႐ႈ႕မႈေတြ မျပဳလုပ္ခဲ့ပါဘူး။

         ဝုိင္ယာလက္ ေအာ္ပေရတာက ေရခဲ့ေတာင္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သတင္းေတြ ထပ္ရခဲ့ေပမယ့္ ပဲ့ထိမ္းတုိ႔ထံ ပုိ႔မေပးခဲ့ပါဘူး။ ပင္လယ္ေရ ေစာင့္ၾကည့္သူ ႏွစ္ေယာက္မွာလည္း အေဝးၾကည့္မွန္ေျပာင္း မရွိခဲ့ပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ အနီးမွာရွိတဲ့ Califonion ဆုိတဲ့ သေဘၤာကုိ အကူအညီေတာင္းဖုိ႔ ဆစ္ဂနယ္ မေပးျဖစ္ခဲ့ၾကပါဘူး။

Doing something pointless?

         ဒီအျဖစ္အပ်က္ကုိ အေျခခံၿပီး “Rearranging the deck chairs on the Titanic” ဆုိတဲ့ အဂၤလိပ္စကားကုိ ၁၉၇၀ - ခုႏွစ္ေတြက စတင္ သုံးစြဲခဲ့ၾကပါတယ္။ အေမရိကန္ ျဗဴ႐ုိကရက္ရဲ႕ အခ်ိန္ျဖဳန္းျခင္းကုိ ညႊန္းဆုိခဲ့ၾကတာပါ။ (အဓိပၸါယ္မရွိတဲ့ အလုပ္လုပ္ေနရင္ ဒီစကားကုိ ဒီေန႔ သုံးလုိ႔ ရေနပါၿပီ။)

The Timeline

  • Mar 31, 1909     ။    Beffast နဲ႔ Ireland မွာရွိတဲ့ Mauretania နဲ႔ Lusitania ကုိ ယွည္ၿပိဳင္ဖုိ႔ White Star Line ကုိ တည္ေဆာက္ခဲ့။

  • Apr 10, 1912     ။   အဲ့ဒီေခတ္က အမ်ားဆုံး ခရီးသြားေတြကုိ သယ္ေဆာင္လာတဲ့ တုိင္တန္းနစ္ဟာ အဂၤလန္ႏုိင္ငံ၊ ေဆာ္သင္(ပ္)တန္ ၿမိဳ႕ကေန နယူးေယာက္ကုိ စတင္ထြက္ခြါခဲ့ပါတယ္။ ျပင္သစ္နဲ႔ အုိင္ယာလန္ဆိပ္ကမ္းေတြမွာ ရပ္နားခဲ့။

  • Apr 14, 1912     ။   ည (၁၁)နာရီ မိနစ္ (၄၀) အခ်ိန္မွာ ေရေၾကာင္းၾကည့္ သေဘၤာသားက ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ ပင္လယ္ျပင္ထဲမွာ တစ္ခုခု ထူးထူးဆန္းဆန္း ေတြ႔လုိက္ရပါတယ္။ အဲ့ဒီေနရာက ကေနဒါပုိင္ Newfoundland နဲ႔ ကီလုိမီတာ (၆၄၀) ခန္႔ ေဝးပါတယ္။ ဒါနဲ႔ သူက အခ်က္ေပး ေခါင္းေလာင္းကုိ တီးခဲ့တယ္။ တစ္မိနစ္ေတာင္ မၾကာဘဲ တုိင္တန္းနစ္ဟာ ေရခဲေတာင္ကုိ ဝင္တုိက္ပါေတာ့တယ္။

  • Apr 15, 1912     ။   မနက္ (သန္းေခါင္ေက်ာ္) (၁၂) နာရီ (၄၅) မိနစ္မွာ ပထမဆုံး အသက္ကယ္ေလွကုိ ခ်ၾကပါတယ္။ (၂) နာရီ မိနစ္ (၂၀) မွာ သေဘၤာႀကီး ႏွစ္ပုိင္းကြဲထြက္သြားၿပီး နစ္ျမဳတ္ပါေတာ့တယ္။ အခ်က္ေပးမီးေတြေၾကာင့္ မနက္ (၄) နာရီမွာ RMS Carpaththia ေရာက္လာၿပီး အသက္ရွင္ က်န္ရစ္သူေတြကုိ ဆက္လက္ ကယ္တင္ခဲ့တယ္။

  • Apr 17, 1912     ။   The White Star Line က ဘာသာေရးဆုိင္ဝန္ႀကီး၊ အသုဘကိစၥ ေဆာင္႐ြက္သူေတြ (သုဘရာဇာေတြ) ေရခဲ၊ အေခါင္း၊ ကင္းဘတ္အိပ္ေတြကုိ သယ္ၿပီး စတင္ခရီးထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ေအးခဲေနတဲ့ ေျမာက္အတၱလန္တိက္ သမုဒၵရာထဲက လူေသအေလာင္း (၃၃၇) ေလာင္း ေတြ႔ရွိခဲ့ၾကတယ္။

  • 1985     ။   အေမရိကန္၊ ျပင္သစ္ စူးစမ္းေလ့လာေရးသမားေတြက ေလးကီလုိမီတာေလာက္မွာ နစ္ျမဳတ္ေနတဲ့ သေဘၤာရဲ႕ အၾကြင္းအက်န္တစ္ခ်ိဳ႕ကုိ ေတြ႔ရွိခဲ့ၾကတယ္။

  • 2009     ။   သေဘၤာေပၚမွာ အသက္ရွင္ က်န္ရစ္သူေတြထဲက Millvina Dean ဟာ ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ အသက္ (၉၇) ႏွစ္မွာ ေသဆုံးခဲ့ပါတယ္။ ဒီေနာက္ တုိင္တန္းနစ္ေပၚက ကုိယ္ေတြ႔ႀကံဳဖူးသူရယ္လုိ႔ ကမၻာမွာ မရွိေတာ့ပါဘူး။

Question of chivalry (ဦးစားေပးျခင္းရဲ႕ အျငင္းပြားစရာ)

         တုိင္တန္းနစ္ အသက္ကယ္ေလွအဖြဲ႔က “Women and children first” ဆုိတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ကုိ ကုိင္ေဆာင္ထားၾကတယ္။ သေဘၤာကုန္းပက္ေပၚက အဖြဲ႔က အသက္ကယ္ေလွေပၚ အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ ကေလးေတြကုိပဲ တက္ေစခဲ့ေပမယ့္ သေဘၤာေဘးက အသက္ကယ္ေလွအဖြဲ႔ကေတာ့ အမ်ိဳးသားေတြကုိပါ အသက္ကယ္ေလွေပၚ တက္ခြင့္ျပဳခဲ့တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ တုိင္တန္းနစ္ေပၚက အသက္ရွင္ က်န္ရစ္တဲ့ အမ်ိဳးသားေတြကုိ “လူေၾကာက္” ေတြလုိ႔ စြပ္စြဲခဲ့ၾကပါတယ္။

The Blockbuster

         စာေရးဆရာ၊ ဒါ႐ုိက္တာ James Cameron က ၁၉၉၇ - ခုမွာ တုိင္တန္းနစ္ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကား ႐ုိက္ကူးခဲ့တယ္။ ေဒၚလာ မီလ်ံ (၂၀၀) ခန္႔ ကုန္က်ခဲ့ပါတယ္။ ဘီ႐ုိေတြ၊ အသက္ကယ္ေလွေတြကစလုိ႔ အနီးစပ္ဆုံး မူရင္းနဲ႔တူေနဖုိ႔ အတက္ႏုိင္ဆုံး ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ခရီးသြားအေနနဲ႔ ပါဝင္ရမယ့္ သူေတြကုိေတာင္ ၁၉၁၂ - ကလူေတြရဲ႕ စ႐ုိက္နဲ႔တူေအာင္ သင္တန္းေတြ ေပးခဲ့တယ္။ ဒီဇာတ္ကားဟာ ေအာ္စကာဆု (၁၅)ဆုလုံး သိမ္းႀကံဳးယူသြားလိမ့္မယ္လုိ႔ ထင္ေၾကးေပးခဲ့ၾကေပမယ့္ (၁၁)ဆုပဲ ရခဲ့ပါတယ္။


         ၁၉၉၈ - ခုႏွစ္မွာ The Passenger Vessel Association က တုိင္တန္းနစ္ သတိေပးသံ (Titanic Alert) ကုိ ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ေရေၾကာင္းခရီးသည္ေတြက ႐ုပ္ရွင္ထဲက သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြကုိ အတုခုိးရင္း အႏၲရာယ္ရွိတဲ့ သေဘၤာရဲ႕ အပုိင္းေတြေပၚမွာ လုိက္ၿပီး လုပ္တတ္ၾကလုိ႔ပါ။ အထူးသျဖင့္ လီယုိနာဒုိရဲ႕ “I’m the king of the world” ဆုိတဲ့ ျပကြက္မ်ိဳးပါ။

         ဒီလမွာပဲ တုိင္တန္းနစ္ဇာတ္ကားဟာ 3D အေနနဲ႔ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။

When the ship went down (Business as usual)

         သေဘၤာႀကီး နစ္ျမဳပ္ေနစဥ္အထိပဲ သေဘၤာေပၚက တီးဝုိင္းဟာ အတီးမပ်က္ ဆက္လက္ ဧည့္ခံေနခဲ့ၾကတယ္။ ဒီ တုိင္တန္းနစ္တီးဝုိင္းအဖြဲ႔ကုိ ဂုဏ္ျပဳတဲ့ “business as usual” ဆုိတဲ့စကားဟာ ေပၚျပဴလာ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။

         တီးဝုိင္းထဲက တစ္ေယာက္မွ အသက္ရွင္ မက်န္ရစ္ခဲ့ပါဘူး။

When life is on the line (လူပါး အသက္ရွင္)

         ဒီလုိ အႏၲရာယ္နဲ႔ ႀကံဳရတဲ့အခါ သေဘၤာေပၚမွာ ကေသာင္းကနင္း ျဖစ္ေနမွာပဲလုိ႔ ထင္စရာ ရွိေပမယ့္ အသက္ရွင္ က်န္ရစ္သူေတြ ေျပာစကားအရကေတာ့ အားလုံး ေသေသဝပ္ဝပ္ပါပဲတဲ့။ ခရီးသြား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သေဘၤာကုိ ယုံၾကည္ၿပီး သေဘၤာေပၚကေန မစြန္႔ခြါလုိၾကပါဘူးတဲ့။ အမ်ိဳးသား အနည္းငယ္ကသာ အေကာင္းဆုံး ဝတ္စုံေတြကုိ ဝတ္ဆင္ၿပီး gentle man ပုံစံနဲ႔ အသက္ကယ္ေလွေပၚ ခပ္တည္တည္ တက္ၾကပါသတဲ့။

         လက္တေလာ သုေတသနက ေျပာျပတာကေတာ့ အေမရိကန္ေတြထက္ ၿဗိတိသွ်လူမ်ိဳးေတြက ပုိၿပီး အေသအေျပာက္ မ်ားခဲ့ပါသတဲ့။ အေၾကာင္းကေတာ့ ၿဗိတိသွ်ေတြက လူႀကီးလူေကာင္းဆန္ဆန္ တန္းစီေနၾကတာျဖစ္ၿပီး အေမရိကန္ေတြကေတာ့ လူႀကီးလူေကာင္းဆန္တာ၊ မဆန္တာ အပထား၊ အသက္ကယ္ေလွေပၚ ေရာက္ဖုိ႔ အဓိကထားၿပီး တုိးတုိးေဝွ႔ေဝွ႔ သြားၾကလုိ႔ပါတဲ့။

ဆက္ရပ္သတင္း

         တုိတန္းနစ္ေပၚမွာ ျမန္မာလူမ်ိဳး အေသအေျပာက္ေတာ့ မရွိခဲ့ပါဘူး။ အေၾကာင္းကေတာ့ ျမန္မာ့ႏွစ္သစ္ကူး သႀကၤန္ပြဲနဲ႔ တုိက္ဆုိင္ေနလုိ႔ ဘယ္ျမန္မာလူမ်ိဳးကမွ ေဒၚလာ (၄၃၅၀) ေပးရတဲ့ ပထမတန္းလက္မွတ္ကုိ ဝယ္ဖုိ႔ စိတ္မဝင္စားၾကလုိ႔ပါ။

         ဒါ့ေၾကာင့္ပါ။ ေနာက္ဆုံး ဆက္ရပ္သတင္းကလြဲရင္ ရီးဒါးဒုိင္ဂ်က္ထဲက Leesa Hamilton ရဲ႕ ေဆာင္းပါးကုိ သင့္သလုိ ဘာသာျပန္ထားတာပါ။

ဇင္ေ၀ေသာ္








Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

NGO ခ်ည္းအားမကိုးပါနဲ႔

မစၥတာ Jonathan ႐ဲ႕ေဆာင္းပါးတစ္ခ်ိဳ႕ကို စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ဖတ္ခဲ႔တာၾကာပါၿပီ။ သမာသမတ္က်တဲ႔အျမင္႐ိွတယ္လု႔ိ ယုံၾကည္လို႔ပါ။ အခုလည္း ဘယ္သူမွမတို႔မထိရဲတဲ႔ NGO ေတြ႐ဲ႕စကားကို သူကခပ္ပါးပါးေကာက္ေၾကာင္းျပထားခဲ႔တယ္။ ႀကိဳက္လြန္းလို႔ ဘာသာျပန္မွ်ေဝလိုက္တာပါ။ မူ႐င္းေဆာင္းပါးနာမည္ကေတာ႔ Moving beyond sanctions ပါ။ ခုတေလာ ဘေလာ႔ဂ္ တက္ႏွဳန္းစိပ္ေနတာက ျပည္တြင္းေရးရယ္၊ ဒီလိုစာေ႐ဆ႐ာႀကီးေတြေၾကာင္႔ပါ။ (ဇင္ေဝေသာ္)

ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔လာခဲတဲ႔ေနာက္ ၿဗိတိသွ်ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ေဒးဗစ္ ကင္မ႐ြန္း ျမန္မာျပည္ခရီးစဥ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ တစ္စုံတစ္ရာ အက်ိဳးရိွႏိုင္လိမ္႔မယ္ဆိုတာကေတာ႔ အေသအျခာပါဘဲ။ သူဟာ ႏွစ္ငါးဆယ္အတြင္း ျမန္မာျပည္ကို ပထမဆုံးေရာက္မဲ႔ ဥေရာပထိပ္တန္း ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ပါ။ ၿဗိတိသွ်အစိုးရဟာ စစ္အစိုးရအေပၚ အေရးယူမႈေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ လက္သံအေျပာင္ဆုံး ဥေရာပအစိုးရလည္းျဖစ္ပါတယ္။

အခု အမွန္တကယ္လိုအပ္ေနတာက ျမန္မာနဲ႔ အီးယူ ေပါင္းစပ္ေပးႏိုင္ဖို႔ပါ။ ဒါမွလည္း သူ႕ခရီးစဥ္ကေမွ်ာ္ရက်ိဳးနပ္လိမ္႔မယ္။ အာဏာရွင္အစိုးရေတြနဲ႔ကိုင္တြယ္ေျဖ႐ွင္း ဖို႔ ျပႆနာမရိွလွတဲ႔ ဥေရာပအစိုးရေတြဆီက စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔ထားတာေတြျပန္ဖြင္႔ဖို႔ ဘယ္လိုအရိပ္အႁမြက္မွ မျပၾကေသးပါဘူး။ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ဒီကိစၥအတြက္ အႀကီးမားဆုံးထူးျခားမႈကိုျဖစ္ေစႏိုင္သူပါ။ ႐ုပ္ရည္က ႏြဲ႔ေနာင္းေနာင္း ဖ်က္ဆီးလို႔မရတဲ႔ ႏိုင္ငံေရးခံယူခ်က္ေတြနဲ႔သူမဟာ အေနာက္ဆန္ပါတယ္။

ျမန္မာဟာ ဘယ္တုန္းကမွ ဥေရာပရဲ႕ အေရးႀကီးတဲ႔စီးပြားေရး လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ႏိုင္ငံမဟုတ္ခဲ႔ပါဘူး၊ ဒါေၾကာင္႔ ျမန္မာကိုစီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈဆိုတာ အပ်င္းေျပေလ႔က်င္႔ခန္းတစ္ခုမ်ွသာပါ။ သူတို႔ပိတ္ဆို႔မႈေၾကာင္႔၏ ဘာမွလည္းထူးထူးျခားျခား ျဖစ္မလာခဲ႕ပါဘူး။

ျမန္မာရဲ႕လတ္တေလာ ေျပာင္းလဲမႈအေပၚ ဘယ္သူမွ သံသယမရိွၾကပါဘူး။ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒသစ္ကို က်င္႔သုံးတယ္၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကုိ လႊတ္ေပးတယ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္စြာဆႏၵျပမႈေပးတယ္၊ ဒါေတြဟာ ဥေရာပအႀကိဳက္ေတြပါ။ ေဒၚေအာ္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ NLD ပါတီ ေအာင္ပြဲခံခဲ႕တဲ့ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ရလာဒ္နဲ႔ပတ္သက္လိုးလည္း သူတို႔အေနနဲ႔ေက်နပ္စရာပါ။

ဒါေပမယ္႔ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔တာေတြ ႐ုပ္သိမ္းဖို႔နဲ႔ပတ္သက္လို႔ေတာ႔ စိတ္ကူးရၾကေသးပုံမ႐ိွပါဘူး။ ဘာေၾကာင္႔လဲလို႔စဥ္းစားရင္ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈဟာ ဥေရာပရဲ႕ လက္က်န္ လက္နက္ေလးတစ္ခုျဖစ္ေနလို႔ပါ။ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြဟာ သူတုိ႔ႏိုင္ငံနယ္နိမိတ္ကိုေက်ာ္ၿပီး စစ္အင္အားမျဖည့္ဆည္းႏိုင္ၾကေတာ႔ဘူး။ အာရွမွာ ဥေရာပစစ္တပ္မရွိဘူး။ ၿပီးေတာ႔ အာဖဂန္နစ္တန္နဲ႔ လစ္ဗ်ား မွာ စစ္ေရးပတ္သက္ခဲ႔ၿပီးတဲ႔ေနာက္ တစ္ခ်ိန္က သူတို႔ ခ်န္ပီယံျဖစ္ဖူးတဲ႔ ျဖန္ေျဖေရးကိစၥကိုေတာင္ သိပ္စိတ္မဝင္စားၾကေတာ႔ဘူး။

စီးပြားေရး အင္အားက႐ွိေနေတာ႔ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈက သူတို႔ရဲ႕ အသိအမွတ္ျပဳေလာက္တဲ႔ လက္နက္တစ္ခု ျဖစ္ေနဆဲပါ။ ဒီႏွစ္ ဇန္နဝါရီလက စၿပီး အီးယူက စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔ လာလိုက္တာ ၁၅ ခုေလာက္႐ိွေနၿပီ၊ ဒီအေရအတြက္ကအရင္ ဆယ္ႏွစ္ ေပါင္းတာထက္ပိုေနပါတယ္။ အီးယူ အစိုးရေတြက သူတို႔က စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔လိုက္ရင္ တစ္ခုခုျဖစ္လာလိမ္႔မယ္လို႔ ထင္ေနၾကတယ္၊ အေထာက္အားေတြကိုၾကည့္ေတာ႔ သူတို႔ထင္သလိုမဟုတ္ျပန္ဘူး။

ျမန္မာအစိုးရ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္တယ္ဆိုတာ အီးယူရဲ႕ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈ တစ္ခုတည္းေၾကာင္႔မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီကိစၥမွာ အီးယူက ပမႊားေလးပါ။ ေနာက္ၿပီးအီးယူ အစိုးရေတူရဲ႕ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈေၾကာင္႔ အီရန္နဲ႔ ဆီးရီးယား တို႔ေျပာင္းလဲလာလိမ္႔မယ္လို႔ ဘယ္သူမွ မယုံၾကည္ပါဘူး။ ဒီေတာ႔ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈဟာ ထိေရာက္တယ္ဆိုတာထက္ သူတို႔ဟာ အေရးပါတယ္ဆိုတာေလးကိုျပဖို႔ပဲ ပိတ္ဆို႔ေနၾကရတာပါ။

ဒီထက္အႏၱရာယ္ရိွတဲ႔ အယူအဆ ဥေရာပမွာရွိေနတယ္။ ဒါက စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈ တစ္ခ်ိဳ႕ကိုသာဖြင္႔ေပးရမယ္၊ အားလုံးမဖြင္႔ရ၊ ဖြင္႔လိုက္ရင္ ေျပာင္းလဲမႈတစ္မ်ိဳးတစ္ဖုံ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ စစ္အစိုးရနဲ႔ တေစာင္းေစး မ်က္ေခ်း ျဖစ္တဲ႔ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ရာဇဝတ္မႈအဖြဲ႔(International Crisis Group)ကေတာင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈဟာ အက်ိဳးရိွတယ္ဆိုတာ စစ္အစိုးရကို ျပသဖို႔ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားအေနနဲ႔ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈ ေတြ အျမန္႐ုပ္သိမ္းသင္႔တယ္လို႔ သဘာဝက်က် ေျပာဆိုလာၾကပါတယ္။

အႀကီးမားဆုံးေျပာင္းလဲမႈလုပ္ခဲ႔ၿပီးတဲ႔ေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ႏိုင္ငံတစ္ဝွမ္းလုံး ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ဖို႔ လိုေနတယ္။ ဒီအေျခအေနမွာ ေခါင္းမာသူ ေျပာင္းလဲမႈကိုလိုလားသူ စတာေတြခြဲျခားၿပီး ဒဏ္ေပး၊ ဆုေပးစနစ္ကိုပဲ က်င္႔သုံးမယ္ဆိုတဲ႔အယူအဆဟာ ျပျပင္ေျပာင္းလဲေ႐းကို အမ်ားႀကိးအဟန္႔အတား ျဖစ္ေစႏိုင္ပါလိမ္႔မယ္။ လတ္တေလာအေနအထားက ဘာဘာညညာ ေတာင္းဆိုမႈေတြလုပ္မေနဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံေ႐းကို ေထာက္ခံအားေပးေနရမဲ႔အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။

စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔တာေတြ ႐ုပ္သိမ္းဖို႔တင္မကပဲ အျခားလုပ္စ႐ာေတြမ်ားႀကီး ရိွေနပါတယ္။ သဘာဝေဘးအႏၱ႐ာယ္ ကယ္ဆယ္ေရးေတြ၊ သူတို႔ကို ကယ္ဆယ္ေရးေလ႔က်င္႔ေပးမႈေတြ စစ္အစိုး႐နဲ႔ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီကိစၥေတြမွာ အီးယူ ႏိုင္ငံေတြက ကၽြမ္းက်င္ပါတယ္။

ေနာက္ၿပီး တိုင္း႐င္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေ႐းေဆြးေႏြးဖို႔ အီးယူ ႏိုင္ငံေတြက ၾကားဝင္ျဖန္ေျဖေပးႏိုင္တယ္။ တိုတိုေျပာ႐႐င္ အီးယူ ႏိုင္ငံေတြအေနနဲ႔ နက္ဂတစ္ဆန္တဲ႔ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔တာေတြအျပင္ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ႔ အားေပးမႈေတြ အမ်ားႀကီးလုပ္ေပးႏိုင္တယ္။

ဒါေတြကိုလုပ္ဖို႔ ပထမဆုံး အီးယူအစုိး႐ေတြရဲ႕သေဘာထား အ႐င္ေျပာင္းလဲ႐လိမ္႔မယ္။ ဒီကိစၥမွာ ၿဗိတိန္က အေ႐းႀကီးဆုံးပါ။ ၿဗိတိန္ကိုခ်ီးက်ဴး႐မွာက သူတို႔ဟာက်န္းမာေ႐းနဲ႔ပညာေ႐း အတြက္ သုံးႏွစ္အတြင္း ေပါင္ ၁၈၀ မီလ်ံ ျမနမာႏိုင္ငံကိုလႉဒါန္းခ႔ဲတယ္။ ဒီပမာဏက ဥေ႐ာပ တစ္တိုက္လုံးေပါင္းတာထက္ ပိုပါတယ္။

ဒါေပမယ္႔ၿဗိတိသွ်အစိုးရဟာ ျမန္မာျပည္တြင္းက NGOေတြရဲ႕ ဩဇာသက္ေ႐ာက္မႈ႕ အမ်ားႀကီးခံေနပါတယ္။ သူတို႔က ျပည္တြင္းမွာ အားလုံး အလိမ္အညာေတြခ်ည္းပဲလိ႔ ဆိုေနၾကဆဲပါ။ လတ္တေလာမတိုင္ခင္ကအထိ ျမန္မာျပည္တြင္းေ႐းကို ကမၻာက သိလာေအာင္ NGOေတြက ေဆာ္ေအာေပးခဲ႔တာပါ။ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳထိုက္ပါတယ္။ အခု သူတို႔မွာ ဗြီတိုအာဏာမ႐ွိေတာ႔ပါဘူး။

မစၥတာဘေ႐ာင္းနဲ႔အီးယူေခါင္ေဆာင္ေတြအေနန႔ဲ အတုအေယာင္ေျပာင္းလဲမႈဆိုတဲ႔ ေဝဖန္သံေတြကို အံတုၿပီး စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈကလည္း အလုပ္မျဖစ္ေတာ႔တဲ႔ေပၚလစီ လို႔သေဘာပိုက္ကာ ျမန္မာျပည္အတြက္ ေ႐ွ႕ကရပ္ျပဖို႔သင္႔ေနပါၿပီ။

The Straits Times.Friday,April 13,2012.
By Jonathan Eyal.
Euro Correspondent
Original story >>Moving beyond sanctions
ဇင္ေ၀ေသာ္









Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Why Buddhism and not Christianity

ဒီေန႔မနက္ FB မွာထိုိင္းလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္က ေမး ခြန္းႏွစ္ခုေမးတယ္၊ အီစတာပြဲကိုျမင္ၿပီး စိတ္ဝင္စားတာရယ္ ခရစ္ယန္အသိုင္းအဝိုင္းထဲက အေနာက္တိုင္းသားတစ္ေယာက္ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းျဖစ္ေနတာရယ္ေၾကာင္႔ပါ။

သူသိခ်င္တာက ဘုန္းႀကီးဘာေၾကာင္႔ ရဟန္းဝတ္ရတာလဲ နဲ႔ ခရစ္ယန္နဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ တို႔႐ဲ႕ ျခားနားခ်က္ကဘာလဲ ဆုိတာပါ။ ဘုန္းႀကီးကမဂၢဇင္းကေနပဲ ေျဖဖို႔ဆုံးျဖတ္ပါတယ္၊ ဒီအေျဖက FB ကြန္မင္႔မွာသိပ္ရွည္လ်ားသြားမွာမို႔ပါ။ ၿပီးေတာ႔ ဒီအေျဖကိုလူတိုင္းဖတ္လို႔ရတာလည္း ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ဒါကိုဖတ္ၿပီး လူတိုင္းကြန္မင္႔ေပးလို႔လည္းရသြားတာေပါ႕။ ဒီစာက ဘယ္သူ႕ကုိမွအတိုက္အခံမျဖစ္ေစခ်င္သလိုအားလုံးဖက္ကလည္း ဒီလိုပဲလို႔ေမ်ွာ္လင္႔ပါတယ္။

ပထမေမးခြန္းကိုေျဖဖို႔အတြက္ ဒုတိယေမးခြန္းကို အရင္ေျဖတာက ပိုအဆင္ေျပမယ္လို႔ထင္ပါတယ္။

ဒါက ဂ်ီးဇက္နဲ႔ ဗုဒၶ တို႔ အဆုံးအမေတြ႐ဲ႔ အဓိက ျခားနားခ်က္က ဘာလဲ ဆိုတာပါ။ အေျခခံအားျဖင္႔ ဘာသာေတြအားလုံး အတူတူပဲဆိုတာ ဒီေန႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေျပာေနၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕မွန္ပါတယ္။ လူသားတိုင္းအတြက္ လူေတာ္လူေကာင္းေတြျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမယ္ဆိုတာ ဘာသာတိုင္း သင္ၾကားၾကပါတယ္။ ဒီအထိသေဘာတူပါတယ္။ အခုေျပာမွာေတြကလည္း ကိုယ္႔ဘာသာ ျပန္႔ပြားေရးအတြက္ သူမ်ားဘာသာကို ထိခိုက္ေစဆိုတဲ႔ ဘာသာေ႐း တစ္ယူသန္ကိစၥအေၾကာင္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ဘာသာတရားေတြမွာ လုံးဝ ညွိလို႔မရတဲ႔ ကြဲလြဲမႈေတြရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ သူတို႔ကို မုန္တီးဖို႔ မလိုသလုိ သူတို႔တည္ရွိေနျခင္းကိုလည္း ျငင္းဆန္ေနစရာမလိုပါဘူး။

စရစ္ယန္ကေျပာၿပီး ဗုဒၶဘာသာက မေျပာခဲ႔တာေတြက..
  • ၁။         ခရစ္ယန္ဘာသာက ဖန္ဆင္းရွင္အေၾကာင္းကို ဆုံးမတယ္၊ ဗုဒၶဘာသာကဖန္ဆင္းရွင္အေၾကာင္းမေျပာဘူး။

  • ၂။         ခရစ္ယန္ဘာသာက ဂ်ီးဇက္ဟာ ထာဝရုရား႐ွင္႐ဲ႕ သားလိ႔ုဆိုၿပီး ၊ဗုဒၶဘာသာကေတာ႔ ဗုဒၶဟာလူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး သစၥာတ႐ားကိုလည္း ကိုယ္တိုင္ႀကိဳးစားၿပီးမွသိခဲ႔ရတာလို႔ဆိုပါတယ္။ ဗုဒၶဟာ နတ္မဟုတ္၊ နတ္႐ဲ႕သားမဟုတ္၊နတ္႐ဲ႕မက္ေဆ႔ဂ်္ကိုသယ္လာသူလည္းမဟုတ္ပါဘူး။

  • ၃။         ခရစ္ယန္ဘာသာက ထာဝရ ဝိဉာဥ္ရိွတယ္လို႔ဆိုတယ္၊ ဗုဒၶဘာသာက ဒါကိုျငင္းတယ္၊ အရာခပ္သိမ္းဟာ ျဖစ္ ပ်က္ပဲရွိတယ္။

  • ၄။         ခရစ္ယန္ဘာသာက အားလုံးတစ္ဘဝပဲ႐ွိတယ္၊ ဒီဘဝၿပီးရင္ ကယ္တင္ရွင္ကို ယံုရင္ယံုသလို မယံုရင္မယံုသလို ထာဝရေကာင္းကင္ဘံုနဲ႔ ထာဝရငရဲမွာ စံရ ခံရမယ္လို႔ဆိုတယ္။ ဗုဒၶဘာသာက ေရတြက္လို႔မ႐တဲ အတိတ္ဘဝေတြ ဘံုဘဝအသီးသီးမွာ႐ွိခဲ႔ၿပီးၿပီ၊ ကိေလသာကုန္ခမ္းၿပီးရဟႏၱာျဖစ္သည္အထိ ဒီသံသရာကဆက္လည္ေနဦးမယ္လို႔ဆိုတယ္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔က်ဴးလြန္ခဲ႔တဲ႔အျပစ္ေတြကိုခြင္႔လႊတ္ၿပီး လာေရာက္ကယ္တင္ေပးဖို႔ ေတာင္းခံစရာ ျပင္ပ တန္ခိုး႐ွင္လည္းမ႐ွိပါဘူး။

  • ၅။         ခရစ္ယန္ဘာသာ ယံုၾကည္တာက တိရစၦာန္ေတြဟာ ဝိဉာဥ္မ႐ွိလို႔ လူသားေတြပဲ ကယ္တင္ျခင္းကိုခံရမယ္ လို႔ဆိုတယ္။ ဗုဒၶဘာသာကေတာ႔ သတၱဝါအားလုံးဟာ ခံစားမႈ႐ိွတယ္၊ဒါေၾကာင္႔ အားလုံးဟာဒုကၡမႇလြတ္ေျမာက္သင္႔တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

  • ၆။         ခရစ္ယန္ဘာသာ ယံုၾကည္တာက ကၽြႏ္ုပ္တို႔မွာ ေဆြ(၇)ဆက္က အကုသိုလ္ေတြအတြက္ တာဝန္႐ွိတယ္လို႔ဆိုတယ္။ ဗုဒၶဘာသာက ေျပာတာကေတာ႔ ဘုန္းႀကီးကံနဲ႔ဘုန္းႀကီးပဲ၊ဘုန္းႀကီးက ဘယ္သူ႕ကံကိုမွတာဝန္ယူစရာမလိုဘူး လို႔ဆိုပါတယ္။

ဒီေတာ႔ ပထမေမးခြန္းကိုေျဖဖို႔ ခရစ္ယန္ဘာသာနဲ႔ဗုဒၶဘာသာၾကားျခားနားခ်က္ သဲလြန္စ တစ္ခ်ိဳ႔ရခဲ႔ပါတယ္။

ဘာေၾကာင္႔ ဗုဒၶဘာသာရန္းေတာ္တစ္ပါးလုပ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ႔တာလဲ။ အေနာက္မွာႀကီးျပင္းခဲ႔ရသူပီပီ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ခရစ္ယန္နဲ႔ပဲ ထိစပ္ေနခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ စြဲယူဖို႔ခက္ခဲတဲ႔ ခရစ္ယန္ဘာသာ ယံုၾကည္မႈေတြ႐ွိခဲ႔ပါတယ္။


  • ၁။         ဘုန္းႀကီးၾကားသိခဲ႔ရတာက လူတစ္ေယာက္ေသအ႔ံဆဲဆဲမႇာ အျပစ္ေတြကိုခြင္႔လႊတ္ၿပီးကယ္တင္ဖုိ႔ ဂ်ီးဇက္ဆီမွာေတာင္းခံခြင္႔ရရင္ ထာဝရေကာင္းကင္ဘံုမွာ ခံစားရၿပီး ေမြကင္းစကေလးတစ္ေယာက္ဟာ ဂ်ီးဇက္ဆီမွာ ဒီလိုေတာင္းခံမႈမ်ိဳးမျပလုပ္ရဘဲ ေသဆုံးခဲ႔မယ္ဆိုရင္ ထာဝရငရဲဘံုမွာ ခံစားသြားရမယ္ ဆိုတာပါ။

  • ၂။         ဂ်ီးဇက္မေပၚမွီေမြးဖြားေသဆုံးသြားၾကသူတုိင္းဟာ ဂ်ီးဇက္ကို ကယ္တင္ရွင္အျဖစ္ ေတာင္းခံခြင္႔မရခဲ႔ၾကတဲ႔အတြက္ထာဝရငရဲဘံုမွာ ခံစားသြားရမယ္လို႔ ၾကားခဲ႔ရဖူးျပန္ပါတယ္။

  • ၃။         ေနာက္တစ္ခုက အေဖ႐ဲ႕အျပစ္ေတြ သားကအစားခံယူရမယ္ဆိုရင္ အဲဒီသားဟာထာဝရေကာင္းကင္ဘံုေရာက္ဖို႔ အခြင္႔အလမ္း႐ွိပါဦးမလား။ တကယ္လို႔ ကိုယ္ျပဳတဲ႔ကံက အဲသလိုစီမံၿပီးသားဆိုရင္ ကိုယ္ႀကိဳက္တာေတြလုပ္လိုက္႐ံုပါပဲ။

  • ၄။        ေနာက္ထပ္ျပႆနာတစ္ခု ေနာက္ဆုံး ဘိုက္ဘယ္စာအုပ္ထဲမွာေဖာ္ျပထားတာက လူေပါင္း ၁၄၄ ၀၀၀ သာ ကယ္တင္ျခင္းခံရမယ္ တ႔ဲ။ ဒါဆို လူေတြ အမ်ားႀကီး အေမွာင္ကမာၻႀကီးထဲ က်န္ေနခဲ႔ရလိမ္႔မယ္ထင္ပါတယ္။

လြန္ခဲ႔တဲ႔ ဆယ္ႏွစ္ကအိႏၵိယမွာ ဒလိုင္းလားမား႐ဲ႕ တရားနာဖို႔ အခြင္႔ႀကုံခ႔ဲပါတယ္။ သူက ဗုဒၶဘာသာ႐ဲ႔ အေျခခံျဖစ္တ႔ဲ ကံ၊သံသရာအေၾကာင္းကိုေဟာသြားခဲ႔တယ္၊ နက္နက္နဲနဲ႐ွိလွပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကိုယ္တုိင္က ေထရဝါဒဖက္ကို ပိုႏႊယ္ေနေတာ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံက ေက်ာင္းေတြမွာ အေနမ်ားၿပီး ဝိပႆနာတရား ကိုပဲ အားထုတ္ျဖစ္ခဲ႔တယ္။ ႏွစ္အေတာ္ၾကာေတာ႔ ရဟန္းဝတ္ဖို႔ စဥ္းစားမိေသးတယ္၊ ဒါေပမယ္႔ တစ္ခုခုက အၿမဲ ဆြဲထားသလိုပါ။

မႏွစ္ကေတာ႔ ခ်င္းမိုင္က အိမ္မႇာ ကိတ္မုန္႔စားေနရင္း မုန္႔အပဲ႔ေလးေတြ က်မ္းျပင္ေပၚက်သြားတယ္။ မၾကာပါဘူး ပု႐ြက္ဆိတ္ေတြ အတန္ႀကီးလိုက္ေရာက္ာၿပီး မုန္႔အပဲ႔ေလးေတြ ခ်ီၿပီးျပန္သြားၾကတယ္။

သူတို႔ကုိၾကည္႕ရင္း ငါ ဘယ္ေလာက္ကံေကာင္းလိုသလဲ၊ လူျဖစ္လာၿပီး ဘုရား႐ွင္႐ဲ႕ တရားေတာ္ေတြကို နာခြင္႔ရေနတယ္ လို႔စဥ္းစားမိတယ္။ အ႐ြယ္လည္း႐ွိ စိတ္ဓာတ္လည္းျပင္းျပေနတုန္း အိမ္ကိုအပ္ႏွံၿပီး ဒီကိစၥကိုအထေျမာက္ေအာင္ႀကိဳးစားခဲ႔ပါတယ္။ မႏွစ္ကပဲ ရဟန္းျဖစ္ၿပီး ဝိႆနာတရားျပဖို႔ ဒီေက်ာင္းက ပင္႔ေလ်ွာက္တာနဲ႔ အခု ဒီေရာက္ေနတာပါ။

ဘုန္ႀကီးက နယူးဇီလန္မွာေမြးခဲ႔ေတာ႔ ပတ္ဝန္းက်င္အမွားထဲေရာက္ေနရသလို ငယ္စဥ္ကခံစားခဲ႔ရတယ္။ လမ္းသူရဲေတြနဲ႔အတူေနၿပီး ရန္ျဖစ္တဲ႔အထဲေတြအထိ ပါဝင္လာခဲ႔တယ္။ ဒီအျပစ္ေတြကိုျမင္လာတာနဲ႔ ေမြး႐ပ္ႏိုင္ငံကေန ခရီးထြက္ျဖစ္ခဲ႔တယ္။ ခရီးထြက္ရင္းနဲ႔ ကိုယ္႔ထက္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲဘဝမွာ ေနၾကတဲ႔လူေတြကိုေတြ႔လာတယ္။ ဒါနဲ႔ တရားေတြ စ နာျဖစ္ခဲ႔တာပါ။

ပထမဆံုး တရားနာရတဲ႔ အခိုက္မွာ ကိုယ္႔အိမ္ျပန္ေရာက္သြားသလို စိတ္ထဲမွာ ခံစားေနရတယ္။ ပထမ တိဗက္နည္းနဲ႔ တရားထိုင္ခဲ႔တယ္၊ေနာက္မွ ဝိပႆနာတရား႐ိပ္သာကို ေရာက္တာပါ။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ ခ်င္းမိုင္က ဆရာေတာ္ That Doi ဆီ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး တရားအားထုတ္ျဖစ္ခဲပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ ဆရာျဖစ္ သင္တန္းၿပီးသည္အထိ အားထုတ္ခဲ႔တယ္။၂၀၀၆ မွာ ကမၼဌာန္းျပခြင္႔ရပါတယ္။ ၂၀၁၀ ခုမွာ မေလး႐ွားႏိုင္ငံ Buddhist Hermitage ကိုေရာက္ၿပီး ရဟန္းဘဝကုိေရာက္ခဲ႔ပါေတာ႔တယ္။ ဒီေက်ာင္းမွာ မနက္ေလးနာရီကေန ည ကုိးနာရီအထိ တရားအားထုတ္ၾကတယ္။ ဒီေက်ာင္း႐ဲ႕ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္က ျမန္မာျပည္မႇာ ဗုဒၶဘာသာေလ႔လာခဲ႔ၿပီး မဟာစည္နည္းနဲ႔ တရားမွတ္ပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးကေတာ အခု Wat Sri Boen Ruang မွာသီတင္းသုံးၿပီး ကိုယ္တိုင္ က်င္႔သုံးရင္းနဲ႔ စိတ္ဝင္စားသူေတြကုိ တရားျပေပးလ်က္႐ွိပါတယ္။


Original version >> Why Buddhism and not Christianity
 
ဆုထားမ်က္ခ်ယ္











Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

ခႏၶာဝန္ ႏွင္႔ ခ်စ္သူေခၚသံ

ခႏၶာဝန္ ႐ွင္သန္ေရး
ဓာတုေဆးဝါး က်ားကန္ရင္း
ရင္ထဲ၀င္ေရာက္ကူးစက္တဲ႔
ျပင္ပဇီဝ ပိုးမႊားေၾကာင္႔
(ခင္ေမာင္တိုး၊မဇၩိမလႈိင္း၊ခႏၶာဝန္၊ေတးေရးကိုရဲလြင္)

မဇၩိမလႈိင္းတို႔က လႊတ္လိုက္လၽွင္ ေပါ႔႐ႊတ္႐ႊတ္လုံးဝမ႐ွိ၊
၉၆ ပါး၊ ၉၈ ပါးေသာေဝဒနာအစု၊ ခႏၶဘာေရာ အတိဘာေရာ။
ရင္ခုန္ခ်င္စရာလုံးဝမ႐ွိသည္႕ကိစၥကို သီခ်င္းစပ္ဆိုရဲၾကသည္။

က်န္းမာေရးမေကာင္းခိုက္ ကိုရင္ဘဝက စာက်က္ရတာၿငီးေငြ႔တိုင္း
နားေထာင္ျဖစ္ခဲ႔သည္႕ ထိုသီခ်င္းက ငယ္မူငယ္ေသြးျပန္ဝင္လာသည္။

စ လုံးေဒါက္တာက အင္တီဘိုင္ေအာတစ္မေပးသျဖင္႔ ေရာဂါက(ျပင္ပဇီဝ ပိုးမႊားက)
ပ်င္းေတာင္ပ်င္းေသး လုပ္ေနသျဖင္႔ တစ္လနီးပါး က်ားကန္လိုက္ရသည္။
အာ႐ုံေထြကာ ဟို ဒီ လြင္႔စင္ေနတုန္း
ႏႉိးလႈပ္သူ ခ်စ္သူ႕ေခၚသံ
ေအာ္ ေခၚေနသံရယ္
မိုးၿခိမ္းသည္႕ႏွယ္။

က်န္းမာေရး၊ျပင္ပဇီဝ ပိုးမႊားေၾကာင္႔  အားနည္းသလိုလို႐ိွေသာ္လည္း
ခ်စ္သူေခၚသံမ်ားကိုကား က်ယ္ေလာငစြာၾကားလိုက္ရသည္။

၁။ျပည္တြင္းကခ်စ္သူမ်ား ေအာင္ပြဲေခၚသံ။
၂။ျပည္ပမွာလည္း ပထမဦးဆုံး အဘိဓမၼာစာေျဖဌာန ေအာင္ပြဲေခၚသံ

ဒါေတြေလာက္ အေရးမႀကီးေသာ္လည္း သရဲနီ(မန္ယူ)က
ႏြိဳက္ဇီးေနဗား(ပူညံပူၫံ အိမ္နီးခ်င္း) မန္စီးတီးကို ၆ ပြဲအလို ၈ မွတ္ျဖတ္လိုက္သည္။
သီဟနာဒ












Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

ျခဴသံစြဲအလကၤာ

အလကၤာေတြထဲမွာ “မည္သံစြဲ အလကၤာ” ဆုိတာ ရွိတယ္လုိ႔ သိရေပမယ့္ ျခဴသံစြဲအလကၤာ ရွိ၊ မရွိဆုိတာကုိေတာ့ တိတိက်က် မသိပါဘူး။ ဒီကိစၥကုိ အလကၤာ၊ ေဒါသပါရဂူေတြ ဆုံးျဖတ္ဖုိ႔ ခ်န္ထားခဲ့ရေတာ့မွာပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ (၂၁) ရာစု မ်က္ခြက္ဘြတ္အုပ္ေခတ္မွာေတာ့ ကုိယ္သုံးခ်င္တဲ့ အလကၤာ ကုိယ္သုံးလုိ႔ ရပါၿပီ။

    ျခဴသံစြဲဆုိတာက ဒီလုိပါ။


    “ႏြားေပ်ာက္ ခေလာက္သံၾကား” ဆုိတဲ့ စကားပုံ ရွိပါတယ္။ ခေလာက္က ျခဴေတြ မေပၚခင္က သုံးတာလုိ႔ ထင္ရေပမယ့္ ျခဴေတြ ေပၚလာတဲ့အထိလည္း သုံးေနၾကတုန္းပါ။ သစ္သားကုိ ထြင္းထုထားတာခ်င္း အတူတူမုိ႔ ခေလာက္သံျခင္း တူေနမယ္ထင္ရင္ မွားပါလိမ့္မယ္။ ႏြားပုိင္ရွင္ဟာ သူ႔ႏြားရဲ႕ ခေလာက္သံကုိ မွတ္မိေနတတ္ပါတယ္။ အေရာင္တူ၊ ဆုိက္တူ၊ တံဆိပ္တူ ဖိနပ္ေတြထဲမွာ ကုိယ့္ဖိနပ္ကုိ မွတ္မိေနသလုိမ်ိဳးလုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ျခဴသံက်ေတာ့ သိပ္ခြဲျခားလုိ႔ မရေတာ့ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေတာအုပ္ထူထူထဲက ေတာင္သူႀကီးေတြ ခေလာက္ကုိ ဆက္သုံးေနတာေနမွာလုိ႔ စဥ္းစားစရာ ရွိပါတယ္။

    အားလုံး သိၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ ယာထြန္ျဖဳတ္ၿပီဆုိရင္ ႏြားေတြကုိ ေတာထဲလႊတ္ေပးလုိက္ၾကတယ္။ သူစားခ်င္ရာ ေလ်ာက္စားေပါ့။ ညေနေစာင္းေတာ့မွ ႏြားပုိင္ရွင္က ခေလာက္သံကုိ နားေထာင္၊ သူ႔ႏြားရွိတဲ့ ေနရာကုိသြားၿပီး ဆြဲေခၚလာခဲ့ေတာ့တာပါ။ ဆုိလုိတာကေတာ့ ခေလာက္သံနဲ႔ဆုိရင္ ႏြား ဘယ္ေရာက္ေနတယ္ဆုိတာ သိလုိ႔ရပါတယ္။ ဒါပါပဲ။

    ႏြားနဲ႔ အကြ်မ္းတဝင္ရွိခဲ့ေတာ့ တစ္ခါတစ္ခါ အခက္ႀကံဳရပါတယ္။ သူမ်ားကေတာ့ မသိပါဘူး၊ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ ႀကံဳရတာပါ။ တစ္ေန႔က ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ေျခေထာက္မွာ ျခဴေတြ ဆင္ထားတာ ေတြ႔ရတယ္။ ၿပံဳးမိတယ္။ မတတ္ႏုိင္ဘူး။ ဒုကၡဆုိတာ အဲ့ဒါပါ။ သူမကုိ အားနာပါတယ္။ ေျခေထာက္မွာ ျခဴဆြဲထားေတာ့ သူမ ဘယ္သြားသြား သိေနရတယ္။

    ဂလုိဘယ္ေခတ္ႀကီးထဲမွာေတာ့ လူလည္း ျခဴဆြဲေတာ့တာပါပဲ။ ႏြားက လည္ပင္းမွာ ဆြဲၿပီး လူကေတာ့ ေျခခ်င္းဝတ္မွာ ဆြဲတာေပါ့။ ေတာ္ပါေသးတယ္။ ျခဴဆြဲတဲ့ေနရာ မတူလုိ႔။

    အခုမွ က်ေနာ္ေျပာခ်င္ရာ ေရာက္ပါေတာ့တယ္။

    “ျခဴသံစြဲ” အလကၤာဆုိတာ လူတစ္ေယာက္ ဘယ္ကုိ ေရာက္ေနတယ္ဆုိတာ သိႏုိင္တဲ့ အလကၤာပါ။ (က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ေပးတဲ့ အလကၤာမုိ႔ စာအုပ္ထဲမွာ မရွာၾကဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။)
    ဒီေန႔ မ်က္ခြက္ဘြတ္အုပ္လုိ႔ေခၚတဲ့ F.B. ဟာ ျခဴသံစြဲအလကၤာပါ။ အနည္းဆုံး အေၾကာင္းႏွစ္ခ်က္ ရွိပါတယ္။

    ၁။ မ်က္ခြက္ဘြတ္အုပ္ကုိ ၾကည့္လုိက္ရင္ အဲ့ဒိဘြတ္အုပ္ပုိင္ရွင္ ဘယ္ေရာက္ေနတယ္ဆုိတာ သိလုိ႔ ရပါတယ္။
    ၂။ မ်က္ခြက္ဘြတ္အုပ္ကုိ ၾကည့္ရင္း သူဘာလဲဆုိတာလည္း သိလုိ႔ ရပါတယ္။





    ဆုိရွယ္ကြန္ယက္ႀကီးကုိ F.B. ျခဴသံနဲ႔ ဆက္သြယ္ေပးထားေတာ့ မိတ္ေတြေဟာင္း၊ မိတ္ေဆြသစ္ေတြ ဘယ္ေရာက္ေနၾကတယ္၊ ဘာေတြ လုပ္ေနၾကတယ္ဆုိတာ သိခြင့္ ရေနၾကရပါတယ္။ ဆုိရွယ္အတြက္ အေတာ္ထိေရာက္တယ္လုိ႔ ေျပာရင္ မလုိအပ္ဘဲ စကားေဖာင္းပြတာပါပဲ။

    မိတ္ေဆြတစ္ခ်ိဳ႕ဆုိ မိနစ္ပုိင္းအတြင္းမွာ သူတုိ႔ ဘယ္ေရာက္ေနေၾကာင္း ေၾကျငာၿပီး ျဖစ္ေနတယ္။

    တစ္ခါတစ္ခါမွာ အဲ့ဒီ မ်က္ခြက္ဘြတ္အုပ္ကေနပဲ ကုိယ္ဘာလဲ၊ ဘယ္လုိလူလည္းဆုိတာ ေျပာမိလ်က္သားလည္း ျဖစ္ေနတတ္ျပန္ပါတယ္။ ဒါကုိေတာ့ ျခဴသံစြဲအလကၤာသာမက မည္သံစြဲအလကၤာလုိ႔လဲ ေခၚမယ္ဆုိ ေခၚလုိ႔ရပါတယ္။ အဲ့ဒီလူဟာ ဓာတ္ပုံဝါသနာပါသူလား၊ ပန္းခ်ီဝါသနာပါသူလား၊ အားကစားဝါသနာပါသူလား၊ ႏုိင္ငံေရးလား၊ စာေပလား၊ ကြန္မင့္ေရးတာ၊ ကုိယ့္ကုိ ကြန္မင့္ျပန္တာကုိ ႀကိဳက္သူလား စတာေတြကုိလည္း သိႏုိင္ပါတယ္။

    ဆက္ေျပာဖုိ႔ ရွိတာက တစ္ခ်ိန္ကေတာ့ ျခဴဆုိတာ ႏြားဘယ္မွာရွိတယ္ဆုိတာ သိ႐ုံနဲ႔ တူပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းက်ေတာ့ ျခဴဆြဲထားျခင္းကပင္ ႏြားရဲ႕ တန္ဆာတစ္ခု ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ လွတဲ့ႏြား၊ ေကာင္းတဲ့ႏြားေတြဆုိရင္ ျခဴသံတစ္ခြ်င္ခြ်င္နဲ႔ပါ။ မစြံတဲ့ႏြားကုိ ျခဴတတ္မိျပန္ေတာ့ ကုိယ့္ႏြား မစြံတာကုိ ျပေနသလုိ ျဖစ္တတ္ျပန္ပါေရာ။

    မွားရင္ေတာ့ ေတာင္းပန္ရမွာပါပဲ။

    အဲ့သလုိပါပဲ။ ခံစားခ်က္ေတြေရးရင္း၊ ေပါက္ကြဲရင္းနဲ႔ ကုိယ့္ F.B. က ကိုယ္မစြံေၾကာင္း၊ အတင္းေျပာတတ္ေၾကာင္း၊ သူမ်ားကိစၥေတြ ဝင္စြက္တတ္ေၾကာင္း ေျပာျပေနတတ္ျပန္ေရာ။

    တစ္ခုရွိတာက ႏြားပုိင္ရွင္ေတြက ႏြားကုိ ျခဴဆြဲေပးတတ္ေပမယ့္ ေၾကာင္ပုိင္ရွင္ေတြကေတာ့ ေၾကာင္ကုိ ျခဴဆြဲေပးတယ္လုိ႔ မၾကားဖူးျပန္ဘူး။ ပုံျပင္ထဲမွာေတာ့ ေၾကာင္ကုိ ျခဴဆြဲေပးဖုိ႔ ၾကြက္ကေလးေတြ တုိင္ပင္ေနၾကတာ ဖတ္ဖူးတယ္။ ပုံျပင္က ရွည္ေတာ့ ၿပီးေအာင္ မဖတ္လုိက္မိဘူး။ သူတုိ႔ အႀကံအစည္ အထေျမာက္၊ မေျမာက္ မသိခဲ့ရဘူး။

    တစ္ခ်ိဳ႕ မ်က္ခြက္ဘြတ္အုပ္ေတြက်ေတာ့ ေၾကာင္နဲ႔ တူျပန္ေရာ။ ျခဴမပါေတာ့ ဘယ္သူေရးမွန္း မသိ၊ ေရးသူ ဘယ္သြားမွန္းလည္း မသိ၊ ေတာေရာက္လား၊ ၿမိဳ႕ေရာက္လား မသိ၊ ဘြဲ႔ရလား၊ ဘြဲ႔မရလား မသိ၊ ဘာဆုိ ဘာမွ မသိ။

    ေၾကာင္ကုိေတာ့ ျခဴဆြဲေပးလုိ႔ မရဘူး။
    သူက ၾကြက္ခုတ္ရဦးမွာ မဟုတ္လား။

    ျခဴသံၿမိဳင္ၿမိဳင္နဲ႔ ေတာက လွည္းယဥ္ေက်ာ့ေလးေတြကုိ သတိရရင္း မဆုိင္ရာေတြကုိ ႏႈိင္းမိျပန္ပါေရာ။

    ေဖ့(စ္)ဘုတ္ (သုိ႔) ျခဴသံစြဲအလကၤာ

ဇင္ေဝေသာ္








(စကားနည္းနည္း ႐ုိင္းသြားသလားလုိ႔ စဥ္းစားမိပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားရွင္ကုိေတာင္ ႏြားလားဥသဘနဲ႔ ႏႈိင္းတာ၊ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အႏြယ္ေတာ္ကလည္း ေဂါတမ (ႏြားတကာထက္ ျမတ္ေသာႏြား) ဆုိတာကုိ ေတြးမိရင္း လိပ္ျပာသန္႔လုိ႔ လႊတ္လုိက္မိပါတယ္။)

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

ရဲအရာ႐ိွငွားရန္ရိွသည္


ပါဆင္နယ္ရဲအရာ႐ိွ အေစာင္႔အေရွာက္ လိုအပ္ပါသလား။
ယေန႔ ရဲအရာ႐ိွ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္နာရီ ေပါင္ ၃၀ နဲ႔ငွားရမ္းႏိုင္ၾကပါၿပီ။

ေငြေၾကးအက်ပ္အတည္းနဲ႔ အႀကီးအက်ယ္ရင္ဆိုင္ေနရတဲ႔
ဂရိအစိုးရက ရဲအရာ႐ိွေတြကို နာရီနဲ႔ငွားၿပီး ရံပုံေငြရွာဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။

ရဲကားပါလိုခ်င္ရင္ေတာ႔ ၁၀ ေပါင္ထပ္ေပးရပါလိမ္႔မယ္။
ရလာတဲ႔ေငြကို ရဲဌာနေတြအတြက္လိုအပ္တဲ႔ ပစၥည္းပစၥယေတြအတြက္ သုံးစြဲမယ္လို႔ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးဌာနက တနဂၤေႏြေန႔က ဆိုပါတယ္။

ဒါေပမယ္႔ ရဲအရာ႐ိွ အေစာင္႔အေရွာက္ငွားတဲ႔ေနရာမွာ အကန္႔အသတ္ေတာ႔ရိွပါတယ္။
အေရးႀကီးတဲ႔ပစၥည္းေတြအတြက္ ဒါမွမဟုတ္ အႏုပညာနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ တန္ဖိုးႀကီးပစၥည္းေတြ ပို႔ေဆာင္ေပးရတဲ႔ကိစၥမ်ိဳးသာျဖစ္ရပါမယ္။

တစ္ခ်ိန္ကေတာ႔ ဒီကိစၥမ်ိဳးေတြအတြက္ အလကားေဆာင္႐ြက္ေပးခဲ႔ပါသတဲ႔။
အခုေတာ႔ ကင္းလွည္႔ေရယာဥ္အတြက္ ေပါင္ ၂၀၀၊
ဟယ္လီေကာ္ပတာအတြက္ ေပါင္ ၁၅၀၀ သတ္မွတ္ထားပါတယ္။
ဒါကလည္း ျပည္ထဲေရးတာဝန္ကုိမထိခိုက္မွ ပါ လို႔ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးဌာနက ျဖည္႕စြက္ေျပာၾကားခဲ႔ပါတယ္။

ဂရိႏိုင္ငံဟာ အေႂကြးေပးရန္ ေပါင္ ၃၅၀ ဘီလီယံရွိပါတယ္။
ေဒဝါလီမခံရဖို႔ အီးယူနဲ႔ အျပည္ျပည္ဆိုင္႐ာရံပံုေငြအဖြဲ႔ ေတြကေန ေခ်းငႇားထားရတာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီကိစၥေၾကာင္႔ဆႏၵျပမႈေတြမ်ားလြန္းလို႔ ရဲဌာနေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ အလုပ္႐ွဳပ္ေနၾကရပတယ္။(ဒီၾကားထဲက ငွားရတာပါ၊)

လူငါးေယာက္မွာ တစ္ေယာက္ ေတာ္ေတာ္အေျခအေနဆိုးေနပါတယ္၊
ကိုယ္႔ကိုယ္ကို သတ္ေသမႈေတြကလည္း မႏွစ္က ေလးဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္း
ျမင္႔တက္လာေၾကာင္း သိရပါတယ္။

(သံ႐ုံးေျမ ပိုင္းေရာင္းတာေတာင္ သတင္းမဟုတ္ေတာ႔သလိုလို၊ စာျပန္သူ)
AGENCE FRANCE-PRESS

ဦးကိုေမာင္





















Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

အနိစၥအိုးကြဲ

အမွန္မူ ေတာင္တန္းသာသနာျပဳကာလသည္ (၂) ႏွစ္မွ်သာျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ေဒသခံမ်ားကို စာနာမိျခင္း၊ ကိုယ့္ရည္ရြယ္ခ်က္လည္း အထေျမာက္ၿပီဟု မဆိုႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္ အနည္းဆံုးတစ္ႏွစ္ေတာ့ ထပ္ေနမည္ဟု ေဗာ္လန္တီယာ တာဝန္ယူၿပီး ငွက္ဖ်ားပုိး၊ ဝမ္းပ်က္ဝမ္ေလ်ာပိုးတို႔ ေပ်ာ္ေမြ႔ရာ ထိုေဒသသို႔ ခရီးတစ္ေခါက္ျပန္ဆန္႔ခဲ့ရေတာ့သည္။

နံပါတ္တစ္ျပဳလုပ္ရမည့္ကိစၥက ဟုမၼလင္းၿမိဳ႕နယ္ ဥကၠ႒ (မ.ယ.က) ၏ အထံမွ ေက်ာင္းေဆာက္ခြင့္ ပါမစ္ရရွိေရးႏွင့္ ၿမိဳ႕နယ္မွ ထိုက္သင့္ေသာ ပံ့့ပိုးကူညီမႈေပးေရးပင္ ျဖစ္သည္။ မယက ဥကၠ႒ကလည္း ဘာသာေရးကိုင္းရိွဳင္းသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ မိမိတို႔ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာကိစၥက ဟုမၼလင္းၿမိဳ႕နယ္ ထဲမွာျဖစ္သျဖင့္ ဥကၠ႒ကလည္း ေတာ္ေတာ္အႀကိမ္းအေမာင္း ခံလုိက္ရရွာသည္ဟု ၾကားသိရသည္၊ စိတ္မေကာင္းစရာပါ။ သူလည္း ဘာမွေတာ့ မတတ္ႏိုင္ရွာပါ။

ထို႔ေၾကာင့္ ဟုမၼလင္းကိုသြားရန္ လူပုဂၢိဳလ္သာသနာျပဳတစ္ေယာက္ကို ေခၚရ၏။ သူ႔နာမည္က ဦးအႏူစီးတည္း။ စခန္းမွဴး၏အကူအညီျဖင့္ စက္ေလွတစ္စီးကို ေမတၱာရပ္ကာ (စခန္းမွဴးပါ ပါဝင္ေနသျဖင့္ ေမတၱာရပ္ဟူေသာစကား မွန္၊ မမွန္ေတာ့ မသိေပ၊ ေမတၱာေတာ့ ရပ္ခဲ့ပါ၏။) ဟုမၼလင္းသို႔လုိက္လိုေၾကာင္းေျပာရာ လိုက္ႏိုင္ေၾကာင္း သူတို႔ကျပန္ေျပာၾက၏။

စက္ေလွကေသးသျဖင့္ ျမန္လိမ့္မည္ဟုထင္ၿပီး ေရြးခ်ယ္မိကာမွ ေရြးမိေသာစက္ေလွက ေစ်းသည္ေလွျဖစ္ေနသျဖင့္ လံုးဝမွားယြင္းသြားေၾကာင္း ေနာက္က်စြာ သိခဲ့ရေတာ့သည္။

ထိုေစ်းစက္ေလွမ်ားသည္ ခ်င္းတြင္းျမစ္တစ္ေလွ်ာက္ ဆန္တက္ရင္း ပစၥည္းဝယ္လိုေသာ ရြာမ်ားသို႔ကပ္ကာ ကုန္ပစၥည္းမ်ား ခ်ေပးခဲ့ၾက၏။ ပစၥည္းတန္ဖိုးေငြကို ခႏီၱီးမွ သူတို႔ျပန္ဆံုဆင္းလာေတာ့မွသာ ေတာင္းၾက၏။  ဤသည္မွာ ခ်င္းတြင္းဝဲယာမွ လူတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈျဖစ္သည္။

စီးလာေသာစက္ေလွသည္ အသြားက ပစၥည္းခ်ေပးခဲ့ေသာရြာတိုင္းကို ဆိုက္ကပ္ကာ ေစ်းဖိုးေတာင္းေလေတာ့သည္။ ဆြမ္းစားအမီ ဟုမၼလင္းေရာက္ဖို႔ ေနေနသာသာ ေစ်းဖိုးေတာင္းတာႏွင့္ပင္ ဆြမ္းစားခ်ိန္ေရာက္ေလေတာ့သည္။

သို႔ျဖင့္ ဦးအႏူစီး ျပင္ဆင္ကပ္ေသာ ဆြမ္းကို စက္ေလွေပၚမွာ စားလိုက္ရေတာ့သည္။ ၿပီးမွ ဦးအႏူစီးကို ေပးလိုက္သည္။ ခရီးစဥ္ဖင့္ေႏွးသည္မွတပါး ေခ်ာေမြ႔ေသာခရီးစဥ္တစ္ခုပင္ ျဖစ္ေလသည္။

ေစ်းဖိုးေတာင္းေသာ စက္ေလွကမူမပ်က္ေသာ္လည္း အတန္ၾကာေသာအခါ ဦးအႏူစီး မူပ်က္ေလေတာ့သည္။ ဝမ္းေတြ စတင္ေလွ်ာေတာ့သည္။ တစ္နာရီခန္႔ၾကာေသာ္ ဝမ္းသြားတာ ငါးႀကိမ္ထက္မနည္းေတာ့ဟု သိရသည္။ ထိုအခါ စိုးရိမ္စျပဳလာရေတာ့သည္။ ထိုတေလာက ခ်င္းတြင္းဝဲယာ၌ ဝမ္းေလ်ာေရာဂါျဖင့္ေသဆံုးသူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၾကားရသည္။ စိုးရိမ္မယ္သာစိုးရိမ္ရသည္ ကိုယ္လည္းဘာမွေတာ့မတတ္ႏိုင္။ စက္ေလွသမားေတြကိုလည္း ဦးအႏူစီးဝမ္းေလ်ာေနပါသည္ဟုေျပာ၍မရ၊ သူတို႔အေပၚ မတရားသလိုေတာ့ ျဖစ္သည္။ အျဖစ္မွန္ကို မေျပာမိ။ ေျပာမိပါကလည္း ဝမ္းေလ်ာေနသူ တစ္ေယာက္ကို ေလွေပၚဆက္တင္ထားေလာက္ေအာင္ သူတို႔သေဘာမေကာင္းေလာက္ေပ။

ဆယ္ႀကိမ္မွ် ဝမ္းသြားၿပီးေသာအခါ ဝမ္းေလ်ာရံုသာမက အန္ပါ အန္လာသည္။ သိသမွ်ဗဟုသုတေလးအရ အေျခအေနေတာ္ေတာ္ ဆိုးေနၿပီဆိုတာ သေဘာေပါက္လိုက္ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔ကို ဘာမွမပူရန္ အားေပးရသည္။ ေကာယားေမာင္းခန္းကိုေရာက္လွ်င္ ဤစက္ေလွမဆင္းၿပီး စက္ေလွတစ္စင္းအျပတ္ငွားကာ ဟုမၼလင္းကို အျမန္ေရာက္ေအာင္သြားၿပီး ေဆးကုေပးမည္ဟု ေျပာရသည္။ ခပ္နဲ႔နဲ႔သာက်န္ေနရွာေသာ ဦးအႏူစီးက သူဘာမွမျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာေနဆဲသာတည္း။

မေျပာေသာ္လည္း အတန္ၾကာေသာအခါ စက္ေလွသမားတုိ႔ သိသြားၾကေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔စက္ေလွေပၚမွာ ဆက္လက္မထားႏိုင္ေတာ့ေၾကာင္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပင္ ေျပာလာၾကေတာ့သည္။ မတတ္ႏိုင္ေပ၊ ဤေရာဂါသည္ နာရီပိုင္းအတြင္း လူကိုေသေစႏိုင္ေသာ ေရာဂါျဖစ္ေၾကာင္း သူတို႔လည္း သိၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေကာယားေမာင္းခန္းကို အျမန္ေမာင္းေပးေစလုိေၾကာင္း ထိုေရာက္ပါက ခ်ေပးပါဟု ေမတၱာရပ္ခံရသည္။ သူတို႔လည္း သေဘာတူၾကပါသည္။

ေကားယားသို႔ေရာက္ေသာအခါ ဦးအႏူစီးက လမ္းပင္မေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ မေၾကာကတတ္္ေသာ စက္ေလွသမားတစ္ေယာက္ အကူအညီျဖင့္ သူ႔ကိုတြဲခ်ၾကရသည္။ ဦးအႏူစီးလည္း ေကာယားေသာင္ေပၚေရာက္ေရာ ထိုစက္ေလွသည္လည္း ဝန္ထုပ္ႀကီးတစ္ခုခ်ထားခဲ့ရသည့္အလား ေပါ့ပါးလြတ္လပ္စြာ တရွိန္ထိုး ထြက္ခြါသြားေလေတာ့သည္။

ထုိအခါ ေကာယားေခၚသည့္ ရွမ္းရြာႀကီး၏ သဲေသာင္ေပၚ၌ ေတာင္တန္းသာသနာျပဳရဟန္းတစ္ပါးႏွင့္ ဝမ္းေလွ်ာေရာဂါျဖင့္ သတိရတခ်က္ မရတခ်က္ နာဂအမ်ိဳးသားႀကီး ဦးအႏူစီးသာ က်န္ခဲ့ေလေတာ့သည္။ သူကား သဲေသာင္မွာ ေခြေခြေလး လဲေလ်ာင္းလ်က္။

            ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ။ စဥ္းစားရသည္၊ အခ်ိန္မရွိ။

ဦးအႏူစီးေခါင္းေအာက္သို႔ ခရီးေဆာင္အိတ္ကေလး ထုိးေပးကာ မွိန္းအေနခိုင္းၿပီး ေကာယားရြာႀကီးထဲသုိ႔ အျမန္သုတ္ေျခတင္လိုက္သည္။ တစ္ေယာက္ေယာက္အကူအညီျဖင့္ စက္ေလွတစ္စီး ရွာေပးရန္ ထိုစက္ေလွျဖင့္ ဟုမၼလင္းသို႔ အျမန္စံုရန္ပင္ျဖစ္သည္။ ေကာယား၊ ေမာင္းခန္းတို႔ကား ရွမ္းရြာႀကီးမ်ားျဖစ္ၿပီး ဘာသာေရးလည္း အလြန္ကိုင္းရွိဳင္းၾကေသာ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤကိစၥကိုေျပာေသာအခါ ဒါဆို ဥကၠ႒ႏွင့္ေျပာမွ အဆင္ေျပမည္ဟုဆိုကာ ဥကၠ႒အိမ္ကို လိုက္ပို႔ၾက၏။ ဥကၠ႒ဆိုသူႏွင့္ေတြ႔ၿပီး ဤကိစၥကိုေျပာကာ အကူအညီေတာင္းရ၏။ လူနာက ဘယ္မွာလည္းဟု ေမးရာ ျမစ္ေဘးကသဲေသာင္ေပၚမွာဟု ေျဖရ၏။ ထိုအခါ စက္ေလွငွားဖို႔ေနာက္ထား လူနာကိုု အရင္သြားၾကည့္ရေအာင္ဟုဆိုကာ လူတစ္ခ်ိဳ႕ႏွင့္အတူ ေသာင္ျပင္ေပၚ ထြက္ခဲ့ၾက၏။

ထိုလူစုထဲ၌ ရွမ္းတိုင္းရင္းေဆးကို နားလည္ေသာ ဒကာႀကီးတစ္ေယာက္လည္းပါသည္။ သူက ဦးအႏူစီးကို စစ္ေဆးၾကည့္ေသာအခါ မရေတာ့၊ လူနာက ဆံုးေတာ့မည္။ ထြက္သက္သာရွိၿပီး ဝင္သက္မရွိေတာ့ဟု ဆိုေလသည္။

မိမိက လက္မခံ၊ ဘာသက္ပဲရွိရွိ ဟုမၼလင္းကိုေတာ့ ေရာက္မွျဖစ္မည္။ ေဆးရံုတင္မည္။ စက္ေလွငွားဖို႔သာ ကူညီၾကပါဟု ဇြတ္အတင္းေျပာမိ၏။ မွန္သည္၊ ဘာမွမလုပ္ရပဲ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ႀကီးတစ္ေယာက္ အသက္ထြက္တာကို ထိုင္ၾကည့္မေနႏိုင္၊ ႀကိဳးစားလွ်က္မရသည္ကေတာ့ ကံေပါ႔။ ဤသေဘာမ်ိဳးရွိေနခဲ့သည္။

ထိုအခါ ယင္းဒကာႀကီးက “အရွင္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္က ေစတနာပါ။ လူနာက တပည့္ေတာ္တို႔ ေလွရွာေနတုန္းမွာကိုပဲ ဆံုးႏွင့္ေနမွာ၊ သူ႔အသက္က မိနစ္ပုိင္းေလးပဲက်န္တယ္။ ဒီမွာဆံုးရင္ တပည့္ေတာ္တို႔ရြာက သုသာန္မွာ မီးသၿဂိဳဟ္လို႔ရတယ္။ ဥကၠ႒ႀကီးနဲ႔ တပည့္ေတာ္တို႔ ရပ္မိ၊ရပ္ဖေတြလည္း ကူညီလို႔ရတယ္။ အရွင္ဘုရားရဲ့လူနာက ဟုမၼလင္းအထိ အသက္ခံကို မခံဘူး။ ျမစ္အလယ္မွာ လူနာအသက္ထြက္ရင္ အရွင္ဘုရား ဒုကၡေကာင္းေကာင္း ေရာက္မယ္။ ဘယ္သူမွလည္း အကူအညီေပးလို႔မရဘူး။ စဥ္းစားပါဘုရား” ဟုေလွ်ာက္ထားေတာ့မွ သူေျပာတာက သဘာဝက်ေန၍ လက္ခံရသည္။ သို႔ေသာ္ စက္ေလွရေရးကိုမူ ေတာင္းဆိုဆဲပင္တည္း။

သူေျပာတာ မွန္သည္။ ႏွာေခါင္းဝကို လက္ကပ္ၾကည့္ေတာ့ ထြက္ေလသဲ့သဲ့သာ တိုးထြက္လာၿပီး ဝင္ေလက မရွိေတာ့ေပ။

မၾကာပါ၊ ၅ မိနစ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ အေၾကာအခ်ဥ္မ်ား တြန္႔ဆိုင္းလာၿပီး ဦးအႏူစီးလည္း အသက္ထြက္သြားေလေတာ့သည္။

အနိစၥကား မွန္၏။ အနိစၥတရားခ်ဥ္းကပ္ပံုကား ရက္စက္လြန္းလွသည္။ တစ္ေလွထဲစီး၊ တစ္ခရီးထဲ သြား၊ ခရီးလမ္းခုလတ္ပင္ မေရာက္လိုက္။ ရိုးသားေသာ၊ အားကိုးရေသာ၊ ဘုန္းဘုန္းကို ရန္ရွာခ်င္ရင္ တပည့္ေတာ္ကိုသတ္ၿပီးမွ ရန္ရွာလို႔ရမယ္ဟု အားေပးခဲ့ေသာ နာဂအမ်ိဳးသားႀကီး ဦးအႏူစီး၏ သုသာန္က ေကာယားဆိုသည့္ ရွမ္းရြာႀကီးေဘးက ခ်င္းတြင္းျမစ္သဲေသာင္ခံုေပၚမွာဆိုသည္ကို မည္သူမွ ႀကိဳတင္မသိခဲ့ၾကေပ

            မွန္ေသာစကားကိုဆိုရမူ ဖခင္ေသဆံုးစဥ္ကပင္ ကိုယ့္လက္ေပၚမွာ မဟုတ္ခဲ့သည့္အတြက္ ဒီေလာက္မတုန္လႈပ္ခဲ့ရေပ။

ဦးအႏူစီး၏ ရုပ္အေလာင္းက ဝမ္းေလွ်ာၿပီးဆံုးတာျဖစ္သျဖင့္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မကိုင္လိုၾက၊ သူတို႔ကိုလည္း အျပစ္တင္လို႔မရ။ သို႔ေသာ္ သူႏွင့္သိသူဟူ၍ကလည္း ေတာင္တန္းသာသနာၿပဳရဟန္းသာ။ ေနာက္ၿပီး နာဂအမ်ိဳးသားပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဗုဒၶဘာသာ သာသနာျပဳတစ္ေယာက္ဟူေသာ သံေယာဇဥ္ေၾကာင့္ ကူညီသူတစ္ခ်ိဳ႕ေတာ့ရွိခဲ့သည္။ ရြာတြင္းသို႔ မဝင္ေတာ့ပဲ သုသာန္သို႔သြားကာ ခ်က္ခ်င္း မီးသၿဂိဳဟ္ၾကသည္။

            ဦးအႏူစီးဘဝက ဆံုးသြားေပၿပီ။

            သို႔ျဖင့္ တစ္ပါးတည္း ဟုမၼလင္းကို သြားခဲ့ရသည္။

            သူ႔မိသားစုကို ဘယ္လိုရွင္းျပရမည္ပင္ မစဥ္းစားတတ္။

            ထို႔ေၾကာင့္ ဟုမၼလင္းတပ္မွေနၿပီး ထမံသီတပ္သို႔ သံႀကိဳးအရင္ ပို႔ထားလိုက္သည္။

ေက်ာင္းအတြက္ အထိုက္အေလွ်ာက္ အက်ိဳးရွိသည္ကား မွန္ပါ၏။ သိုု႔ေသာ္ ထိုဟုမၼလင္းခရီးက ရဲေဘာ္ႀကီး တစ္ေယာက္ကို ေခၽြယူသြားခဲ့သည္။ ရင္နာရပါ၏။

ထမံသီသို႔ ျပန္ေရာက္ေသာအခါ ထိုသတင္းကို အားလံုးရထားႀကၿပီးျဖစ္၍ ထပ္မံရွင္းျပစရာ အေထြအထူးမလိုေတာ့။ သို႔ေသာ္ တိတ္ဆိတ္စြာ ဝမ္းနည္းေနၾကရသည္ကိုကား မည္သူမွ ဖံုးဖိဖို႔မႀကိဳးစားၾက။ ဤရဟန္းကိုယ္တိုင္ပင္ မ်က္ရည္တစ္ခ်ိဳ႕ျဖင့္ စက္ေလွေပၚမွ ဆင္းခဲ့ရသည္။

ေက်ာင္းျဖစ္ေျမာက္ဖို႔သြားခဲ့တဲ့ခရီးမွာ ဆံုးပါးခဲ့ရလို႔ ဗိမာန္က်ယ္က်ယ္နဲ႔ နတ္သားတစ္ပါးျဖစ္ေစဖို႔ေတာ့ ေတာင့္တမိသည္။


            သူေတာင့္တခဲ့တဲ့ သာသနာျပဳေက်ာင္း…..။
            သူျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ပရဟိတေက်ာင္း…….။
            သူျမင္ခ်င္တဲ့ ဒညင္းသီးျခံ……။
            က်န္ရစ္သူတို႔မွာလည္း တာဝန္ျဖင့္………….။


သီဟနာဒ












Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

D.I.Y

"အတၱာဟိ အတၲေနာ နာေထာ"
"မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာ"
"One relies on oneself "

ေတာ္ေတာ္လူႀကိဳက္မ်ားတဲ႔ေဒသနာတစ္ခုျဖစ္ၿပီး 
မၾကာမၾကာလည္းကိုးကားတတ္ၾကတယ္။

ခက္တာက အေရးအႀကီးဆုံးျဖစ္တဲ႔အပိုဒ္ကို ခ်န္ခ်န္ထားတတ္ၾကတယ္။
"အတၱနာဟိ သုဒေႏၲန "
"မိမိကိုယ္ကို ထိမ္းသိမ္းေလ႔က်င္႔ေပးျခင္းအားျဖင႔္ "
"By disciplining oneself "

ကိုယ္႔ကုိယ္ကို မထိန္္းေၾကာင္းရေသးလွ်င္ ကိုယ္႔ကုိယ္ကို  မွီခိုဖို႔ဆိုတာကလည္း မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။
ဒီဝါက်ကို မကိုးကားမိေတာ႔ ဗုဒၶဘာသာက ေလလံုးထြားသလို ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။

ေဒသနာေတြကိုၾကည့္ရင္ မိမိကိုယ္ကို ထိန္းသိမ္းေလ႔က်င္႔ေပးျခင္းဟာ အခ်က္အခ်ာအက်ဆုံးဆိုတာေတြ႔ရပါလိမ္႔မယ္။











Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

လူကမွား သတင္းစာက ေတာင္းပန္

မမွားေသာလူဟူသည္မရွိ၊ ဒါ့ေၾကာင့္ လူသည္ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခု မွားတတ္ၾကပါတယ္။ လူကမွားေပမယ့္ တကယ္တမ္း ေတာင္းပန္ရတာက သတင္းစာသာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ အေမရိကန္ စာေရးဆရာ တစ္ေယာက္က ေျပာဖူးပါတယ္။ သူ႔နာမည္ကုိ မွတ္ထားေပမယ့္ ေမ့သြားပါၿပီ။ စိတ္မေကာင္းပါ၊ သတင္းစာကေန ေတာင္းပန္ရပါလိမ့္မယ္။

            အေမရိကန္မွာ ဗာဂ်ီးနီးယားက အိမ္တစ္ခုေပၚကုိ F-18 တုိက္ေလယာဥ္ ပ်က္က်ခဲ့တယ္။ လူကုိးေယာက္ ဒဏ္ရာရေပမယ့္ ေသေျပာက္သူ မရွိဘူးလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အေသအေျပာက္ မရွိတာကေတာ့ သတင္းေကာင္း တစ္ခုေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အေမရိကန္သတင္းစာမွာ ေဖာ္ျပထားတာက ဗာဂ်ီးနီးယားမွာရွိတဲ့ စကၤာပူပုိင္ F-16 တုိက္ေလယာဥ္လုိ႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒါကုိ စကၤာပူက မဟုတ္ေၾကာင္း တုန္႔ျပန္ေတာ့ လူက မေတာင္းပန္ဘဲ သတင္းစာကေနပဲ ေတာင္းပန္လုိက္ပါတယ္။

            သတင္းစာက ေတာင္းပန္ေနတုန္းမွာပဲ ကုိလံဘီယာက (၁၀) ႏွစ္ သမီးေလးက သမီးမိန္းကေလး ေမြးဖြားေၾကာင္း အံ့ဩတုန္လႈပ္ဖြယ္ ဖတ္လုိက္ရျပန္ပါတယ္။ ဆရာဝန္ေတြ ေျပာစကားအရက (၁၀) ႏွစ္သမီးအရြယ္ေရာက္ရင္ ကုိယ္ဝန္တည္ႏုိင္တဲ့ အေနအထား ရွိၿပီလုိ႔ ဆုိထားပါတယ္။ အရုပ္နဲ႔ ကစားရမယ့္ အရြယ္မွာ သမီးေလးနဲ႔ ကစားလုိ႔ ရတာေပါ့လုိ႔ စဥ္းစားစရာပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ Wayuu လူမ်ိဳးစုအေနနဲ႔ေတာ့ (၁၀) ႏွစ္သမီးေလးေမြးတာ မထူးဆန္းပါဘူးတဲ့။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြတုန္းကလည္း ဒီလုိပဲ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္တဲ့။

            ဒါ့ေၾကာင့္ (၁၀)ႏွစ္ေတာ့ ငယ္လြန္းပါရဲ႕လုိ႔ ထင္မိတာ သူတုိ႔ယဥ္ေက်းမႈကုိ ေစာ္ကားသလုိ ျဖစ္ေနတာကုိ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ သတင္းစာကေန ေတာင္းပန္ရပါလိမ့္ဦးမယ္။

            (၁၀) ႏွစ္သမီးေလး အေမျဖစ္လုိ႔ အံ့ဩေနရတုန္း အရပ္ရွည္သူေတြ ကင္ဆာ အျဖစ္မ်ားတယ္ဆုိတဲ့ သတင္းက ထြက္လာျပန္ေလေရာ။ အရပ္ရွည္တာနဲ႔ ကင္ဆာ ဘာဆုိင္လုိ႔တုန္း။ ဒီကိစၥကုိ ဦးေဆာင္ၿပီး သုေတသနျပဳခဲ့တဲ့ ေအာက္စဖုိ႔ဒ္တကၠသုိလ္က ေဒါက္တာ Gome Greer က “အရပ္ရွည္တာနဲ႔ ကင္ဆာနဲ႔ေတာ့ မဆုိင္ဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကင္ဆာျဖစ္ေစႏုိင္တဲ့ အေၾကာင္းေတြနဲ႔ေတာ့ ဆက္စပ္ေကာင္း ဆက္စပ္ေနႏုိင္တယ္” လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အရပ္ပုသူမ်ား ဝမ္းသာေစဖုိ႔ သူတုိ႔ေပးထားတဲ့ အခ်က္အလက္ဇယားေလးကုိ ေဖာ္ျပေပးပါမယ္။

1)    Shortest (Under 152. cm) - 7.5 cancers par 1,000 women.
2)    Average (160. cm) – 8.3 cancers par 1,000 women
3)    Tallest (Over 175. Cm) – 10 cancers par 1,000 women.
ဒီသတင္းကုိ ဖတ္မိေတာ့ အရပ္ရွည္ရမွာကုိပဲ ေၾကာက္ရေတာ့မလုိပါဘဲ။ ေဆးသိပၸံသတင္းေတြကလည္း တစ္ခါတစ္ေလ အူေၾကာင္ေၾကာင္ အနည္းငယ္ ႏုိင္ပါတယ္။
            ဆီစားတာမ်ားရင္ ေရာဂါမ်ားတတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အုိလီ (သံလြင္ဆီ) ကေတာ့ စားသုံးဖုိ႔ အသင့္ေတာ္ဆုံးပါလုိ႔ ဆုိေတာ့ လူေတြက သံလြင္ဆီစားရင္ ဘာမွမျဖစ္ဘူးဆုိၿပီး စားၾကေတာ့ ေရာဂါျဖစ္ပြားႏႈန္းက အတူတူပဲ ျဖစ္သြားျပန္ပါေလေရာ။
            အရပ္နဲ႔ကင္ဆာ တြဲစပ္ျပၿပီးေနာက္ ဆက္ဖတ္လုိက္ေတာ့ ပုိထူးဆန္းတဲ့သတင္း ဖတ္လုိက္ရျပန္ေရာ။
            အေမရိကန္အစုိးရက မစၥတာ Derek Mitchell ကုိ သံအမတ္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ေၾကာင္းသတင္း ဖတ္လုိက္ရပါတယ္။ ၁၉၉၀-ခု ကထဲက သံအမတ္ ရုပ္သိမ္းခဲ့တာပါတဲ့။
            အင္း… စုိးရိမ္စရာက အေမရိကန္ေတြကလည္း လူကအမွားလုပ္ၿပီး သတင္းစာက ေတာင္းပန္တာဆုိေတာ့ ဒီကိစၥကုိမ်ား သတင္းမွားေရးမိလုိ႔ပါဆုိၿပီး သတင္းအမွားျပင္ဆင္ခ်က္မ်ား ထြက္လာေလအုံးမလားလုိ႔ စုိးရိမ္တႀကီး ေစာင့္ေနရပါေတာ့တယ္။



ဇင္ေဝေသာ္















Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.