စေန ေဘာလုံး ( ဂြာဒီယိုလာ ဂယက္ )


တီတာလင္း ေရ ( လန္႔မသြားပါနဲ႔ )

ဟိုလိုလို ဒီလိုလို ဂြာဒီယိုလာက ဘိုင္ယန္ျမဴးနစ္ကို ေရြး လိုက္ေတာ႔ ေအာင္႔ ထားတဲ႔ နည္းျပတခ်ိဳ႕ရဲ႕ သက္ျပင္းေတြ အခုမွ " ဟူး " ကနဲ ခ်ႏိုင္ၾကေတာ႔ တယ္။
ဂြာဒီယိုလာရဲ႕ ေရြးခ်ယ္မႈနဲ႔ ဆက္ႏႊယ္ၿပီး သက္ေရာက္လာတဲ႔ အက်ိဳးေတြက ဘိုင္ယန္ျမဴးနစ္နဲ႔ ဂြာဒီယိုလာအေပၚသာမက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအေပၚမွာ ရိွေနခဲ႔တယ္လို႔ ဂါးဒီးယန္း သတင္းစာက ဆိုထားတယ္။

Biggest Winners
သူက ဥေရာပ ခ်န္ပီယံ ေလးႀကိမ္ပိုင္ရွင္ ဘိုင္ယန္ျမဴးနစ္ပါ။ ဂြာဒီယိုလာေရာက္လာတဲ႔ေနာက္ လူငယ္ေျခတက္ေတြေပါ၊ ဘ႑ာေရး လည္း ေတာင္႔တင္းတဲ႔ ဘိုင္ယန္ျမဴးနစ္ဟာ ငါးႀကိမ္ေျမာက္ျဖစ္ဖို႔ အလား အလာေတြ ေကာင္းေနပါလိမ္႔မယ္။

Winners
Jose Mourinho
ဂြာဒီယိုလာကို ေရြးခ်ယ္ခြင္႔မရေတာ႔ဘူးဆိုတဲေနာက္ တစ္ေယာက္တည္း ကမၻာ႔ " ေအ " အဆင္႔နည္းျပအေနနဲ႔ ထီးထီးႀကီး ရွိေနေတာ႔တာ ကေတာ႔ ေမာ္ရင္ၫိုပါပဲ။ ရီယယ္မက္ဒရစ္ရဲ႕ အဓိက အာကစားသမားေတြ၊ ပရိသတ္ေတြ၊ စပိန္မီဒီယာေတြနဲ႔ သူ႔ဆက္ဆံေရးကလည္း ဂေဟဆက္ဖို႔ ခပ္ခက္ခက္ပါ။ သူလာမယ္ဆို လက္ကမ္းႀကိဳမယ႔္ ကလပ္ေတြ မနည္းႏိုင္ဘူး။

David Moyes
ေမာ္ရင္ၫိုနဲ႔အတူ ၾကားထဲက အျမတ္ထြက္သြားသူကေတာ႔ အယ္ဗာတန္ နည္းျပ ေဒးဗစ္ မိုေယးပါပဲ။ မန္ယူက အသက္ ၇၁ ႏွစ္ရွိ ဖာဂီ အနားယူသြား ရင္ အစားထိုးဖို သူ တစ္ေျပးေနေၾကာင္း ခန္႔မွန္းခ်က္ေတြ ထြက္လာေနျပန္ တယ္။

Losers
Manchester City
လက္ရွိနည္းျပ မန္ခ်ိနီကို ထုတ္ပစ္ၿပီး ေမာ္ရင္ၫိုကလည္း ခပ္စိမ္းစိမ္း ပဲ ေနလိုက္မယ္ဆိုရင္ ပရီမီးယားလိဂ္ ခ်န္ပီယံဟာ " ဘီ " အဆင္႔သာရွိတဲ႔ နည္းျပနဲ႔ ေက်နပ္ရေတာ႔မယ္႔ သေဘာရွိေနျပန္တယ္။

Jupp Heynckes
ေနာက္တစ္ေယာက္က ဘိုင္ယန္ျမဴးနစ္က အသက္ ၆၇ ႏွစ္ရွိလက္ရွိနည္းျပ ဂ်က္ပ္ ေဟးနက္စ္ပါ။ စတို္င္ပါပါ ႏႈတ္ဆက္ခ်င္လို႔ ဘိုင္ယန္ကို ခ်န္ပီယံျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနေပမယ္႔ ခ်န္ပီယံျဖစ္ခဲ႔ရင္ေတာင္ ဒီသတင္းကို ဂြာဒီယိုလာေရာက္လာတဲ႔ ဓာတ္ပုံေတြက လႊမ္းသြားလိမ္႔မယ္။

Biggest Loser
Roman Abramovich
ဒီတစ္ပတ္မွာ ေဘာလုံးမကန္ရခင္ အရွဳံးႀကီး ရွဳံးခဲ႔ရသူကေတာ႔ ရုိမန္ ေအဘ ႐ာမိုဗစ္ပါ။ ဂြာဒီယိုလာအေရာက္ ခ်ယ္လ္ဆီးကို ဘာစီလိုနာပုံစံေပါက္ေအာင္ ဆိုၿပီး မက္ခဲ႔ရတဲ႔ အိပ္မက္ကလည္း ရွည္သာရွည္တယ္ ထမင္းလုံး တေစၦေျခာက္႐ုံနဲ႔ လမ္းဆုံးသြားခဲ႔တယ္။ ပညာရွင္ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ နဲ႔ သိကၡာ။ ေငြနဲ႔ ပံုေအာလို႔ ဝင္ဆက္တာေတာင္ စတန္းဖို႔ တံတားက ဂြာဒီယို လာ ဆီ ေရာက္မသြားခဲ႔ဘူး။
ဂြာဒီယိုလာနဲ႔လြဲေတာ႔ ဇိုလာ တို႔ေတာင္ ေတာ္ေကာက္ခံရကိန္းရွိတယ္ လို႔ ေျပာေနၾကေလ႐ဲ႕ ကြာ။
Ref: The Guardian. London.



ဇင္ေဝေသာ္

ကြန္ပလိန္းထူတဲ႔ တိုးရစ္


၁။ ကာရစ္ဘီယန္ ကမ္းေျခေရာက္ တိုးရစ္
" ဒီ ဘိခ်္ကလည္း သဲ ထူ လိုက္တာ "

၂။ အိႏၵိယေရာက္ တိုးရစ္
" ဒီႏိုင္ငံကဟင္းေတြကလည္း မဆလာ နံ႔ နံလိုက္တာ "

၃ ။ ပင္လယ္ ကမ္းေျခေရာက္ တိုးရစ္
" ပင္လယ္ထဲ ငါးရိွတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူကမွ အသိမေပးလို႔ ငါး မမ်ွားခဲ႔ရဘူး၊ ေတာ္ေတာ္တာဝန္မေက်တဲ႔ ဝန္ထမ္းေတြ "

၄။ စပိန္ေရာက္ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး
" ဒီႏိုင္ငံကလည္း စပိန္လူမ်ိဳးေတြ မ်ားလိုက္တာ "

၅။ ျမန္မာျပည္ေရာက္ တိုးရစ္
" ဒီႏုိင္ငံက ေျမေတြကလည္း အနီကြက္ႀကီးေတြ မ်ားလိုက္တာ "
:(

 ဇင္ေဝေသာ္

စူပါမ်ားၾကား ရပ္တည္ျခင္း ( ၈:၂ )

အခု ဆက္လက္ေဖာ္ျပမယ္႔ အပိုင္းက လီကြမ္းယု ရဲ႕ The Hard Truths ( to keep Singapore going ) စာအုပ္မွ အခန္း ( ၈ ) " Standing Among Giants " စူပါမ်ားၾကား ရပ္တည္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

" တရုတ္ေတြ အေမရိကန္ေတြေလာက္ အားေကာင္းလာဦးမယ္လို႔ လည္း ေလာေလာဆယ္ မျမင္မိပါဘူး။ ကိုယ္တိုင္မွ စူပါပါဝါႀကီး မဟုတ္ေသး ဘဲ ဘာျဖစ္လို႔ စူပါပါဝါ မဟုတ္ပါဘူးလို႔ ထပ္ေျပာေနစရာလိုလို႔လဲ "
( လီကြမ္းယု )


ေမး ။ ။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ဖြ႔ံၿဖိဳးတိုးတက္လာမႈ၊ ေခတ္မီလာမႈ၊ ဂလိုဘယ္ဆန္ လာမႈေတြကို အေျခခံၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕အျမင္ေတြမွာ ပိုၿပီးတရားမွ်တမႈ ျဖစ္လာႏိုင္ တယ္ဆိုတာကို မစၥတာလီ မယံုၾကည္ဘူးေနာ္။

ေျဖ ။ ။ မင္းမွာ သမီးရွိသလား။

ေမး ။ ။ ရွိတယ္။

ေျဖ ။ ။ အာဖရိကလူမည္းတစ္ေယာက္က မင္းရဲ့သမီးကို လက္ထပ္ခ်င္ တယ္ဆိုရင္ ဘယ္လို တုန္႔ျပန္မလဲ။ ေတာ္လိုက္တဲ့ ငါ့သမီးလို႔ ေျပာမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ သမီး စဥ္းစားပါဦးလို႔ ေျပာမွာလား။ ငါသာဆိုရင္ေတာ့ ငါ့သမီးကို “နင္ အရူးပဲ” လို႔ ေျပာလိုက္မွာပဲ။

တကယ္ဆို ဂ်ဴးဆရာဝန္က ငါ့သမီးကို လက္ထပ္ခ်င္တာ။ ဦးေႏွာက္အထူးကု ဆရာဝန္အေနနဲ႔ MGH (Massachusetts General Hospital) မွာ အလုပ္ လုပ္တုန္းက သူတို႔ေတြ႔ၾကတာ။ ငါ့ဇနီးက အေမရိကန္ ဂ်ဴးတစ္ေယာက္နဲ႔ သမီးတို႔အိမ္ေထာင္ေရးက ေရရွည္ခံပါ့မလားလို႔ ေမးခဲ့တယ္။ ဒါနဲ႔ ငါ့သမီးက အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ စဥ္းစားၿပီး သူ႔အေမေျပာတာ မွန္တယ္လို႔ေျဖတယ္။ ဒီိလုိ အိမ္ေထာင္ေရးက ႏွစ္အနည္းငယ္ပဲ ၾကာမယ္၊ ၿပီးရင္ ကိုယ့္လမ္း ကိုယ္ေလွ်ာက္ၾကရမွာ။

သူ႔ေနရာမွာ တ႐ုတ္ျပည္က ေဒါက္တာတစ္ေယာက္ဆိုရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ။ ငါ့ေျမး (လက္ရွိဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရဲ့သား) က သူ႔ေကာင္မေလးကို အိမ္ေခၚလာဖူး တယ္။ သူ႔ပညာသင္ဆုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဂ်ပန္ကိုအသြား စင္ကာပူကို ဝင္လာ ၿပီး တို႔မိသားစုနဲ႔ လာေတြ႔တာ။ သူက မက္ဆာခ်ဴးဆက္ (MIT) နည္းပညာ တကၠသိုလ္ဘြဲ႔ရ၊ တ႐ုတ္ျပည္မႀကီးက၊ သူ႔အေဖက ပါေမာကၡ။ အခု သူတို႔က အေမရိကမွာ ေနၾကတယ္။ သူက (၁၁) ႏွစ္သမီးကတည္းက အေမရိက ကို ေရာက္တယ္ေပါ့။ မေက်မနပ္ျဖစ္စရာ ဘာအေၾကာင္းမွ မရွိဘူးေလ။ ဒါနဲ႔ တို႔က မဆိုးပါဘူးလို႔ပဲ ေျပာလိုက္ၾကတယ္။ တရုတ္မိန္းကေလးကို ေတြ႔ေအာင္ရွာႏိုင္တယ္။ ေကာင္မေလးက ေတာ္တယ္။ အဂၤလိပ္၊ တ႐ုတ္ ႏွစ္ဘာသာ ေျပာႏိုင္တယ္။ ၾကာရင္ သူ (ငါ့ေျမး) ပါေတာင္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ႏွစ္ဘာသာ ေျပာသြားႏိုင္လိမ့္မယ္။

ေမး ။ ။ စိတ္ထဲမွာစြဲေနတဲ့ အဲသလိုအျမင္ေတြက လူတစ္ဦးရဲ့အျမင္အျဖစ္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ နယ္ပယ္ထဲမွာ ရွိေနဦးမွာလို႔ ဆိုလိုတာလား။ အခု တ႐ုတ္က တက္လာၿပီဆိုေတာ့ အင္ဂလိုဆက္ဆြန္း (လူျဖဴ) ေတြရွိခဲ့တဲ့ ပါဝါေတြ တ႐ုတ္ဆီကို ေရြ႕ေျပာင္း မေရာက္လာႏိုင္ဘူးလား။

ေျဖ ။ ။ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ အေမရိကန္ေတြ ပါဝါရွိေနတာတို႔အ တြက္ ေကာင္းတာေပါ့။ တရုတ္ေတြ အေမရိကန္ေတြေလာက္ အားေကာင္း လာဦးမယ္လို႔လည္း ေလာေလာဆယ္ မျမင္မိပါဘူး။ ကိုယ္တိုင္မွ စူပါပါဝါႀကီး မဟုတ္ေသးဘဲ ဘာျဖစ္လို႔ စူပါပါဝါ မဟုတ္ပါဘူးလို႔ ထပ္ေျပာေနစရာ လိုလို႔ လဲ။ အေမရိကန္ေတြကမွ တကယ့္စူပါပါဝါ။ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းလည္း ပိုရွိ တယ္။ ငါကေတာ့ အေမရိကန္ေတြဖက္ကပဲ။ လက္ရွိစူပါပါဝါကိုပဲ သူ႔အတိုင္း ထားလိုက္ေပါ့။ မဟုတ္ဘူးလား။

ေမး ။ ။ စီးပြားေရး အေရးပါမႈေတြကေရာ ဘယ္လိုလဲ။ အက်ိဳးဆက္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိလာႏိုင္တယ္။ ေငြကုန္ေၾကးက်လည္း မ်ားမယ္။ စီးပြားေရးအရ ယံုၾကည္မႈလည္း ရရွိေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံေတြအခ်င္းခ်င္း တိုက္ခိုက္ေန ၾကမွာ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ ဒီအခ်က္ေတြက ေဒသပို္င္းဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ဆက္ စပ္မႈ ရွိေနႏိုင္သလား။


ေျဖ ။ ။ ဂ်ာမဏီ ဥေရာပမူဝါဒထဲဝင္လာၿပီး အားေကာင္းလာေတာ့ ဒီိလိုပဲ ထင္ခဲ့ၾကဖူးတယ္။ ဂ်ာမဏီအင္ပါယာျဖစ္လာတာက သူမ်ားေတြ ထက္ ေနာက္က်တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔ဆက္ၿပီး ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္။ ဒီေတာ့ အားလံုးစုေပါင္းၿပီး ဂ်ာမဏီကို ႏွိပ္ကြပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္။ အေမရိကန္ေတြေတာင္ ပါေသး။ အခုေတာ့ သူတို႔ ဒီကိစၥကို ေက်ေအး လိုက္ၾကၿပီ။

ကုန္သြယ္မႈနဲ႔ စီးပြားေရးအရ ဆက္ဆံေနတာေတြက ႏိုင္ငံခ်င္း စစ္ျဖစ္မႈ အေပၚ ဒီေလာက္အေရးပါတဲ့ ကိစၥႀကီးလို႔ မထင္မိဘူး။ အစိတ္အပိုင္း တစ္ ခုေလာက္ပဲ ရွိမယ္။

ေသခ်ာေပါက္ ႏိုင္ေလာက္တယ္ထင္ရင္ တိုက္လုိက္ေပါ့။ ခဏ ဒုကၡေရာက္၊ ၿပီးရင္ အားလံုး ကိုယ္ပိုင္ၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ႏွစ္ႏိုင္ငံလံုးက ဟုိက္ဒရုိဂ်င္ဗံုးေတြ ရွိေန မွေတာ့ စစ္ျဖစ္ၾကလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ပါဘူး။ ႏွစ္ဘက္စလံုး ေသကုန္မွာကိုး။ ဒါေၾကာင့္ အားၿပိဳင္မႈေတြက စိတ္လွဳပ္ရွားစရာ ျဖစ္ေနမယ္။

ေမး ။ ။ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ အတူတကြ ပူးေပါင္းေဆာင္ ရြက္မႈေတြ ရွိလာေနၿပီဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္းအဆင့္မွာ တစ္ႏိုင္ငံနဲ႔ တစ္ႏိုင္ငံ ဗိုလ္က်ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကတာေတြကို အေျခခံဥပေဒေတြနဲ႔ ထိန္း ထားလို႔ မရႏိုင္ဘူးလား။

ေျဖ ။ ။ မင္းအသက္ ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ။

ေမး ။ ။ ၂၆ ႏွစ္ပါ။

ေျဖ ။ ။ ေအးေလ၊ ထားပါေတာ့။ မင္းအသက္ (၄၆) မွာ ဒီေမးခြန္း မ်ိဳး ေမး လာရင္ေတာ့ မင္းက ဘာမွလည္း ဟုတ္တိပတ္တိ မေလ့လာ ရေသးပါလား လို႔ ေျပာရလိမ့္မယ္။ ကီေရွာ မာဘုဘာနိက စလို႔ ကုလသမဂၢမွာ အမႈထမ္းေန သူေတြအားလံုးကို ေမးၾကည့္။ ႏိုင္ငံေသးေသးေလးႏွစ္ခု ျပႆနာျဖစ္ရင္တာ့ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီက ရပ္ၾက၊ ႏို႔မဟုတ္ရင္ တို႔ၾကားဝင္ရလိမ့္မယ္ လို႔ ေျပာ မွာေပါ့။ အဲဒီ အေရးအခင္းထဲမွာ စူပါပါဝါႀကီး တစ္ႏိုင္ငံ၊ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ အဖြဲ႔ဝင္ ႏိုင္ငံပါလာရင္ ဘယ္လိုလဲ။ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ အဖြဲ႔ဝင္ မဟုတ္ေပမဲ့ အားေကာင္းတဲ့ ႏိုင္ငံပါလာရင္၊ ဥပမာ အိႏၵိယနဲ႔ ပါကစၥတန္လိုမ်ိဳးေပါ့။ အားလံုးက လစ္လ်ဴ႐ႈထားၾကတာ။ တိုက္ခ်င္ရင္ ဆက္တိုက္ၾကပဲ။


ဇင္ေ၀ေသာ္

ကမၻာ႔လူမ်က္ႏွာျပင္


ကမၻာမွာ ခမ္းနားတဲ႔ အတိတ္က သမိုင္းေတြနဲ႔ ဂရိတို႔၊ ေရာမတို႔၊
အိႏၵိယတို႔က ခပ္ႂကြားႂကြား ရင္ေကာ႔ျပေနခ်ိန္ ........
သမိုင္းဆိုတာ လူကေရးတာဆိုတဲ႔ အေမရိကန္ေတြက အားလုံးကို ေက်ာ္တက္သြားေလေရာ။

အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ တရံေရာက ေရႊအိုေရာင္ေတြအေၾကာင္း ျမန္မာေတြ၊ ထိုင္းေတြ အျငင္းပြားေနခ်ိန္.........
ေခတ္သစ္ သမိုင္းဆရာ လီကြမ္းယုက တာ႔တာ ဆိုျပီး လက္ျပထားခဲ႔တယ္။

" သူ႕အဘိုး ဘာပဲျဖစ္ခဲ႔ ျဖစ္ခဲ႔ က်ေနာ္စိတ္မဝင္စားဘူး၊ က်ေနာ္ စိတ္ဝင္စားတာက သူ႕ေျမး အေမရိကန္ သမၼတျဖစ္ဖို႔ပဲ "
( ေအဘရာဟင္ လင္ကြန္း )


ဒါဟာ အေမရိကန္နစ္ဇင္ပဲလား။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ေနရစ္ခဲ႔ သမိုင္းဆိုး
ငါတို႔ကိုယ္တိုင္
ေရးထိုးမယ္႔
သမိုင္းသစ္
လာခဲ႔။

 ဇင္ေ၀ေသာ္

သင္းကြဲလိပ္ျပာမ်ားရဲ႕ ရင္ခုန္သံကို ခံစားျခင္း ( ၃ )

" ပထမဆုံး က်ရွဳံးမယ္႔ ႏိုင္ငံဆိုတာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြက ေဝစု အမ်ားဆုံးယူ ၿပီး ျပည္သူကို အနည္းဆုံး ျဖန္႔ေဝေပးတဲ႔ ႏိုင္ငံပဲ " တဲ႔။
( ထရူးမင္း )


ဒီေန႔ ခံစားမိတာကေတာ႔ ၃၃ ဆက္ေျမာက္ အေမရိကန္ သမၼတ Harry Truman ပါပဲ။ လူဆုိးႀကီးလို႔ ဆုိခ်င္ဆို လူေကာင္းႀကီးပါလို႔ ေျပာလိုေျပာ ကမၻာ႔စစ္ကိုေတာ႔ လူမိုက္ဆန္ဆန္ လက္နက္အခ်ခိုင္းလိုက္သူေပါ႔။

ဒီ အေမရိကန္ သမၼတ ရာထူးကို သူဘယ္ေလာက္ တန္ဖိုးထားသလဲ ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သူ႕ညီမဆီ ေရးတဲ႔ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ စာမွာ ေတြ႔ ရတယ္။

" ပုံမွန္စိတ္ရွိသူ ( မ႐ူးႏွမ္းသူ ) တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အေမရိကန္ သမၼတ ဘယ္ေတာ႔မွ ျဖစ္ခ်င္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မတန္တဆ စီမံ ခန္႔ခြဲေနရတဲ႔ တာ ဝန္ေတြအျပင္ အျပစ္ရွာ ေဝဖန္ပုတ္ခတ္မႈ မွန္သမ်ွကိုလည္း ခံရတယ္။
လူထုကို အသုံးေတာ္ခံရ၊ သူတို႔ကုိယ္တိုင္ တကယ္လုပ္ကို လုပ္ရမယ္႔ အလုပ္ေတြကို လုပ္ဖို႔ ေခ်ာ႔ရ၊ ေျမွာက္ပင္႔ျပီး ႀကိဳက္ေအာင္ေျပာရ၊ ဖက္နမ္းရ၊ ဖင္တြန္းေပးရ နဲ႔ " တဲ႔။

ခပ္ျပတ္ျပတ္ပဲ ေျပာတတ္တဲ႔ သူ႕အေၾကာင္းသူလည္း သိထားပံုေတာ႔ ရတယ္။
" သူတို႔ကို က်ေနာ္ ငရဲ မေပးခဲ႔ပါဘူး။ အမွန္ေတြပဲ ေျပာခဲ႔တာပါ။ ဒါကိုပဲ သူတို႔က ငရဲ ထင္ေနၾကလို႔ပါ " တဲ႔။

သူ႕ စီပြားေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး အျမင္ကေတာ႔ က်ေနာ္တို႔ကို မ်ား ေစာင္းေျပာေနေလသလား?? ( ဒု သမၼတ ဒစ္ကဆင္ကို ဆဲရင္း ဆိုရင္း )

" ပထမဆုံး က်ရွဳံးမယ္႔ ႏိုင္ငံဆိုတာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြက ေဝစု အမ်ားဆုံး ယူၿပီး ျပည္သူကို အနည္းဆုံး ျဖန္႔ေဝေပးတဲ႔ ႏိုင္ငံပဲ " တဲ႔။ ထရူးမင္းတို႔ ေတာ္ခ်က္က။ Like!

မိစၦာအဏာရွင္ေတြကို တို႔ထိရာမွာလည္း ေလသံမာလွတယ္။

" မိစၦာအဏာရွင္ေတြဟာ အကုသိုလ္ ဆႏၵေတြကေန ေပါက္ဖြား လာတာ ။ ျပည္သူရဲ႕ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ က်စ္တီးကုန္းေပၚမွာ ရွင္သန္ၿပီး ျပည္သူတစ္ ရပ္လုံး ယုံၾကည္ခ်က္ေတြ မဲ႔ လာၿပီဆိုရင္ အဲဒါ သူတို႔ ပန္းတိုင္ " တဲ႔။ လာျပန္ျပီ။ Like!

သူ ဘာေတြပဲေျပာေျပာ ႏိုင္ငံေရးသမားက ႏိုင္ငံေရးသမားပဲဆိုတာကိုလည္း တစြန္းတစ သိလိုက္ရတယ္
" ဂ်ာမန္က ႏိုင္မယ္႔ အေနအထားဆို ရုရွားကို ကူညီရမယ္။ ရုရွားက ႏိုင္မယ္႔ အေနအထားဆိုရင္ေတာ႔ ဂ်ာမန္ကို ကူရမယ္။ သူတို႔ခ်င္း အေရအတြက္ မ်ားႏိုင္သမ်ွ မ်ားေအာင္ သတ္ၾကပါေစ "

စစ္ကို မုန္တီးမႈ တစြန္းတစေလသံေတာ႔ သူ ခပ္ဟဟ ေျပာခဲ႔တယ္။
" က်ေနာ္တို႔က စစ္ပြဲေတြကို အဆုံးမသတ္ႏိုင္ရင္ စစ္ပြဲေတြက က်ေနာ္တို႔ကို အဆုံးသတ္ ေပးသြားလိမ္႔မယ္ " တဲ့။

Ref: The Great Thoughts By George Seldes


 ဇင္ေ၀ေသာ္

ပထမဆုံး ဝါက်



JEET ဆိုတဲ႔ အႏၵိယန္း စာေရးဆရာရဲ႕ စာအုပ္ဟာ ထုတ္ေဝသူ အျငင္းပယ္ခံ ဘဝကေန Man Booker Prize စာေပဆု ရဖို႔ ႐ိွေနလို႔ အံ႔ဩ တႀကီး ျဖစ္ၾက ရပါတယ္။ သူ႕စာအုပ္ကို အႏၵိယ တစ္ႏိုင္ငံလုံးရွိ ထုတ္ေဝသူေတြက ပယ္ခ်ခဲ႔
ေပမယ္႔ ကံဇာတာက တက္လာေတာ႔ UK အေျခစိုက္ Faber and Faber စာအုပ္ ထုတ္ေဝေရးက ဝယ္ယူခဲ႔ပါတယ္။
အဲဒီ Faber and Faber စာအုပ္ ထုတ္ေဝေရးကလည္း အလြန္ ေခ်း မ်ားျပီး ေတာ္႐ုံ တန္႐ုံ စာအုပ္ကို ထုတ္ေဝတာ မဟုတ္ပါဘူး တဲ႔။ ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ႔ စာအုပ္ကို ဘာေၾကာင္႔ မ်ား အိႏၵိယ ထုတ္ေဝသူေတြက မ်က္ေစ႔လွ်ံသြားရတာလဲ ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ JEET ကို အင္တာဗ်ဴး ၾကည္႔ေတာ႔ ခပ္ဝါးဝါးေတာ႔ သေဘာေပါက္ခဲ႔ရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။



" ဒီေလာက္ နာမည္ႀကီးတဲ႔ ခင္ဗ်ား စာအုပ္ ရဲ႕ ပထမဆုံး ဝါက်က ဘာလဲ "
" မမွတ္မိဘူးဗ် "
" ကိုယ္႔ စာအုပ္ ရဲ႕ ပထမဆုံး ဝါက်ကိုမ်ား မမွတ္မိရဘူးရယ္လို႔ ဗ်ာ "
" အကုန္ မမွတ္မိဘူး ေျပာတာပါ "
" ပထမ ဝါက်က ဘယ္ေလာက္ ရွၫ္ေနလို႔လဲ "
" စာမ်က္ႏွာ ေျခာက္မ်က္ႏွာ ခြဲ ရွိတယ္ " တဲ႔။


 ဇင္ေ၀ေသာ္

ၿဗိတိသွ် ဗုဒၶဘာသာ တစ္ေယာက္ရဲ႕ စစ္တပ္တြင္း အေတြ႕အႀကံဳမ်ား ( ၂ )

" ဒီပြဲကုိ က်ေနာ္တက္ေရာက္ခဲ့တာမွန္တယ္လုိ႔႔ သိလိုက္ရပါတယ္။ တိုက္ ဆိုင္မႈလည္းျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္၊ မေသခ်ာလွဘူး။ ေနာက္ႏွစ္ ေရာက္ေတာ့ ယဇ္ပူေဇာ္ဖုိ႔ တိရစာၧန္အေရအတြက္ေတြ တျဖည္းျဖည္း ေလွ်ာ့ခ်လာခဲ့ ၾကတယ္တဲ့"
( လက္ဖတင္နယ္ကာနယ္ မာ့(စ္) ဗစ္ကာ (Mark Vickers)

က်ေနာ္တုိ႔ စစ္တပ္ထဲကို ပံုမွန္လာေနတတ္တဲ့ ခရစ္ယာန္ ခ်ပ္ပလင္ တစ္ေယာက္လည္း ရွိတယ္။ သူ႔ကို ဒီအေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့ ဒီလုိပြဲ မ်ိဳးေတြကို သူ႔အေနနဲ႔ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မတတ္ႏုိင္ေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ သူေျပာတာေတြက က်ေနာ္ စဥ္းစားမိတာေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ေနျပန္ေရာ။ တကယ္ေတာ့ ဟိႏၵဴ စစ္သားေတြဖိတ္လုိ႔ က်ေနာ္တတ္ခဲ့ရတဲ့ အခန္းအ နားေတြထဲမွာ အခုခ်ိန္က ပထမ ဆံုး အႀကိမ္မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သူတုိ႔ကိုေလးစားတဲ့အေနနဲ႔ က်ေနာ္တတ္ခဲ့ တာပါ။ က်ေနာ္ စဥ္းစားမိတာက ဒီပြဲကုိ ငါမတတ္လည္း ဒီ ဆိတ္ေတြ ကၽြဲေတြကေတာ့ အသတ္ခံရမွာပဲ ဆုိ တာကိုပါ။ တကယ္လုိ႔ က်ေနာ္တက္ခဲ့ရင္ တစ္ခုခု ေကာင္းက်ိဳးေလးမ်ား ရလာႏုိင္မလားဆုိတဲ့ အေတြးပဲ ရွိပါတယ္။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ် လိုက္ႏုိင္တယ္။

ငါ မတတ္ဘူးဆုိရင္ ငါ့ခံစားမႈတစ္ခုကိုပဲၾကည့္တဲ့ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ သူျဖစ္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပြဲက်င့္ပေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္တက္မယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း အသိေပးလုိက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တိရစာၧန္ေလးေတြကို ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ သတ္ႏုိင္လုိ႔ ဆုိၿပီး သားသတ္ သမားကိုေတာ့ လက္ခုပ္ၾသဘာမေပးႏုိင္သလို ဆုေငြေတြလည္း (ယဥ္ေက်း မႈအရ) မခ်ႏုိင္ပါဘူးလုိ႔ ခပ္ျပတ္ျပတ္ပဲ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သတ္တာေတာ့ သတ္တာေပါ့ သူတုိ႔ကို လူလို သေဘာထားၿပီးညင္ညင္သာသာနဲ႔ အသက္ထြက္ေအာင္ သတ္ေပးဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီပြဲေတာ္ေန႔မွာ သူမ်ားထက္ေစာေရာက္ေအာင္သြားခဲ့ၿပီး တိရစာၧန္ေလးေတြ နား သြား ေမတၱာပို႔ေပးခဲ့တယ္။ တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္လည္း ရြတ္ဖက္ေပးတာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ မင္းတုိ႔ုကို ဒီလုိသတ္ျဖတ္ၾကလုိ႔ သူတုိ႔ကို အမ်က္မထား၊ ရန္ၿငိဳးမဖြဲ႕ၾကပါနဲ႔လုိ႔လည္း တုိးတုိးေလး ကပ္ၿပီး ေျပာေပး တယ္။ တစ္ခုေက်နပ္စရာက က်ေနာ္ ေကာင္းေကာင္း ေမတၱာရပ္ခံထားတဲ့ အတြက္ မၾကာခင္အသတ္ခံရမွာေပမယ့္ တိရစာၧန္ေလးေတြဟာ အစားေကာင္းေကာင္းစားရသလုိ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရွိေနတာကိုလညး္ ေတြ႔ရတယ္။ ပြဲလည္းစေရာ က်ေနာ္ကေတာ့ စိတ္ထဲကေနပဲ တိရစာၧန္ေလးေတြ အတြက္ ေမတၱာစာေတြ ရြတ္ဖက္ေပးေနလုိက္တယ္။

ပြဲၿပီးသြားေတာ့ ဒီပြဲ တာ၀န္ခံက က်ေနာ့္ ဆီလာၿပီး စကားေျပာတယ္။ သူ က်ေနာ့္ကို ၾကည့္ေနမိတယ္တဲ့။ သူနဲ႔ က်ေနာ္က ရာထူး အဆင့္ အတန္းခ်င္း ေတာ္ေတာ္ကြာေနေတာ့ သူ႔စိတ္ထဲ ရွိေနတာေတြ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းႀကီး ဖြင့္ေျပာရဲမွာမဟုတ္ဘူးလုိ႔ ေတြးေနမိတယ္။ မွားပါတယ္ သူက်ေနာ့္ကို ဆက္ေျပာလာတာက က်ေနာ့္မ်က္လံုးထဲမွာ ထိခုိက္ေၾကကြဲ ရိပ္ေတြ သူေတြ႔ေနရတယ္တဲ့။
ခဏၾကာေတာ့ သူ က်ေနာ့္ဆီျပန္လာၿပီး က်ေနာ္တက္ေရာက္ခဲ့တဲ့အတြက္ သူတုိ႔ ဘယ္ေလာက္ဂုဏ္ယူေၾကာင္း၊ ဘယ္ေလာက္အေလးအနက္ ထားေၾကာင္း ေျပာတယ္။ ဟုတ္တာေပါ့ အျပစ္မဲ့ တိရစာၧန္ေတြကို သတ္ျဖတ္ မႈဆုိတာ က်ေနာ့္ ယံုၾကည္မႈနဲ႔က တုိက္ရိုက္ဆန္႔က်င္ေနတာပဲ။ ဒီလုိ အျပဳအမူကို ဘယ္ ဗုဒၶဘာသာကမွ ေကာင္းခ်ီးေပးေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ေနာက္ သူဆက္ေျပာတာက က်ေနာ့္ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္ေၾကာင့္ တိရစာၧန္ေတြ အေပၚ အတတ္ႏုိင္ဆံုး ညင္ညင္သာသာျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ ရြက္ခဲ့ၾကတယ္ ဆုိတာပါ။

သူ႔စကားဆံုးေတာ့ ဒီပြဲကုိ က်ေနာ္တက္ေရာက္ခဲ့တာမွန္တယ္လုိ႔ သိလိုက္ရ ပါတယ္။ တိုက္ဆိုင္မႈလည္းျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္၊ မေသခ်ာလွပါဘူး။ ေနာက္ႏွစ္ ေရာက္ေတာ့ ယဇ္ပူေဇာ္ဖုိ႔ တိရစာၧန္အေရ အတြက္ေတြ တျဖည္းျဖည္း ေလွ်ာ့ခ်လာခဲ့ၾကတယ္တဲ့။
အဂၤလန္မွာ အသတ္ခံေနရတဲ့ တိရစာၧန္ေတြကိုလည္း က်ေနာ္ ေတြ႔ဖူးေနတာ ပဲ၊ အဲဒီ တိရစာၧန္ေတြနဲ႔စာရင္ အခု က်ေနာ္ ေတြ႔ျမင္လုိက္ရတဲ့ တိရစာၧန္ေတြက အမ်ားႀကီးညင္ညင္သာသာ ရွိလွပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ရွင္းရွင္း ေျပာရရင္ေတာ့ ဘာအေၾကာင္းနဲ႔ မွ ဘယ္လုိ တိရစာၧန္မဆို အသတ္မခံရေစလိုပါဘူး။

တစ္ခါတစ္ခါက်ေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ သတိလက္ လြတ္ျဖစ္ရ တတ္တာလည္း ရွိပါတယ္။ တခါမွာေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႔အားလံုး ၀ရန္တာမွာ ထုိင္ၿပီး အဖြဲ႔လုိက္လကၻက္ရည္ေသာက္ေနၾကတယ္။ အဲဒီေနရာကေန ဟ္ိ မ၀ႏၱာေတာင္တန္းႀကီးကိုပင္ လွမ္းၿပီး ျမင္ေနရတယ္။ က်ေနာ္က အရာရွိ ဆိုေတာ့ ရဲေဘာ္ေတြ ခုႏွစ္ေယာက ္ရွစ္ေယာက္က က်ေနာ့္ေဘးမွာ ၀ုိင္းၿပီး ရပ္ေနၾကတယ္။ က်ေနာ့္ေဘးကပ္ရက္မွာ ရပ္ေနတာက ခ်ပ္ပလင္ တစ္ေယာက္။ က်ေနာ္ငံု႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပုရြက္ဆိတ္ေလးေတြ အတန္း လိုက္ သူ႔ဆီကို သြားေနၾကတာေတြ႔ရတယ္၊ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူ႔ေျခဖမိုးေပၚ အထိ ပုရြက္ဆိတ္ေလးေတြက တက္ေနတာျမင္ရတယ္။

က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ “ပုရြက္ဆိတ္ကေလးတုိ႔ေရ၊ ဒီဖက္ကိုလာခဲ့ၾကပါ၊ ငါ့အနားကိုလာခဲ့ၾကပါ မင္းတုိ႔အတြက္ ေဘးကင္းရန္ကင္း ေနရာေလးတစ္ခု ငါေပးထားပါ့မယ္” လုိ႔။ ဆုေတာင္း မျပည့္ခဲ့ပါဘူး။ ခ်ပ္ပလင္က ပုရြက္ဆိတ္ေ လးေတြေပၚ စိတ္ရွိလက္ရွိ တက္နင္းေတာ့တာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ ဘာမွ မေျပာဘဲ ေနခဲ့သင့္တာပါ၊

မေနႏုိင္ခဲ့တာနဲ႔
“ခ်ပ္ပလင္- ခင္ဗ်ား ဘာေၾကာင့္ဒီလုိလုပ္ရတာလဲ”
“ဘာလုပ္လုိ႔လဲ ၊ ဘာမွမလုပ္မိပါဘူး”
လုိ႔ သူကေျဖတယ္။
“လုုပ္တယ္၊ အေၾကာင္းျပခ်က္ခုိင္ခိုင္လံုလံု မရွိဘဲနဲ႔ ပုရြက္ဆိတ္ကေလးေတြ ကို ျမင္ရက္သားနဲ႔ တက္နင္းတယ္”
ေျပာမိေတာ့ သူလည္း ရွက္သြားၿပီးမ်က္ႏွာကို နီရဲသြားတာပဲ။
ဒါနဲ႔ က်ေနာ္လည္း ခ်က္ခ်င္း စကားလမ္းေၾကာင္းေျပာင္းၿပီး ခဏေန လွည့္ ထြက္ ခဲ့ေတာ့တယ္။ က်ေနာ္လည္း ထြက္ခဲ့ေရာ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ခ်ပ္ေက်ာင္း ပံုမွန္တက္တတ္တဲ့ ရဲေဘာ္ႏွစ္ေယာက္(တစ္ေယာက္က အမ်ိဳးသမီး၊ တစ္ေယာက္က အမ်ိဳးသား) ေျပာလိုက္တဲ့ စကားကို က်ေနာ္က ၾကား မိေအာင္ ၾကားလုိက္ေသးတယ္။
“ပုရြက္ဆိတ္ကိုေတာင္ မသတ္ရဲတဲ့လူက ဘယ္လုိလုပ္ စစ္တပ္ထဲ ေရာက္ၿပီး ဗိုလ္ျဖစ္လာရတာလဲ ” တဲ့။
ဒါနဲ႔ သူတုိ႔ဆီ ခ်က္ခ်င္းသြားၿပီး အရာရွိေလသံနဲ႔ပဲ ေျပာလိုက္တယ္
“ မင္းတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ငါးမိနစ္အတြင္း ငါ့ရံုးကိုလာခဲ့” လို႔။

ဆက္ရန္ -


သီဟနာဒ

သင္းကြဲလိပ္ျပာမ်ားရဲ႕ ရင္ခုန္သံကို ခံစားျခင္း ( ၂ )


( Leonard Roy Frank 20th century American epigrammist. )

Democracy+ Private Ownership    =Capitalism.
Democracy+Public Ownership    =Socialism.
Dictatorship+Private Ownership    =Fascism.
Dictatorship+Public Ownership    =Communism.

Just one statement is missing.
Dictatorship+Dictator-ownership    = ???

 ဇင္ေဝေသာ္

ငယ္ေလးတုိ႔႐ြာ

ေနာက္လူေတြကုိ သနားတယ္၊ ေရွ႕ကလူေတြ ခုိးသြားလုိ႔ သူတုိ႔ခုိးစရာ ဘာမွ မက်န္ေတာ့ဘူး။
(႐ုရွားစကားပုံ)

စကၤာပူဆုိတာ ေျမဆင္းရဲတဲ့ၿမိဳ႕။ ဘာေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခ်မ္းသာခ်မ္းသာ ဒီၿမိဳ႕ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေျမမခ်မ္းသာႏုိင္ဘူး။ ဒီေတာ့ တုိက္ခန္းေတြ၊ အိမ္ေတြက ျမင့္ၿပီးရင္း ျမင့္လာမယ္။ က်ဥ္းၿပီးရင္း က်ဥ္းလာမယ္။ ၿပီးေတာ့ စကၤာပူဆုိတာ လူလတ္တန္းစား ျမန္မာေတြရဲ႕ ထြက္ေပါက္၊ လူခ်မ္းသာ ျမန္ မာေတြရဲ႕ အိမ္၊ ကြန္ဒုိ၊ ဘန္ဂလုိေတြ ဝယ္ယူရာ ၿမိဳ႕ေတာ္။ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ အေျခအေနေတြ ေျပာင္းလဲသြားရင္ အဲ့ဒီ လူခ်မ္းသာေတြရဲ႕ ထြက္ေပါက္ လည္း ျဖစ္ႏုိင္ျပန္ေသးရဲ႕။

စကၤာပူဆုိတာ အေမရိက၊ ဥေရာပ၊ ၾသစေတးလ်တုိ႔လုိ ဗီဇာရဖုိ႔လည္း သိပ္ မခက္ခဲလွ၊ ေငြကုန္ေၾကးက်ကလည္း လူလတ္တန္းစားတုိ႔ အတြက္ ျဖစ္ညွစ္ ထုတ္ရင္ လက္လွမ္းမီေလာက္တဲ့ အေနအထား၊ အင္ဂ်င္နီယာနဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာ ဘြဲ႔ရ လူငယ္ေတြအတြက္ ကမၻာ့စံခ်ိန္မွီ ဘဝထြက္ေပါက္တစ္ခု အျဖစ္ ရွိေနခဲ့ တာ ကာလအတန္ ၾကာခဲ့ေပါ့။

လူလတ္တန္းစား ေက်ာင္းသားေလးေတြကေတာ့ တကၠသုိလ္ေတြ ၊ ေက်ာင္းေတြက ေပးတဲ့ အေဆာင္မွာပဲေနေန၊ အျပင္မွာပဲ ငွါးရမ္းေနေန က်ပ္က်ပ္ညွပ္ညွပ္ပဲ ေနၾကရရွာပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ ဘြဲ႔ရၿပီးလုိ႔ လစာေကာင္းေကာင္းေလး ရရင္ အခန္းက်ယ္က်ယ္မွာ တစ္ေယာက္တည္း ေနလုိက္ဦးမယ္လုိ႔ ႀကံဳးဝါး တတ္ၾကပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ႀကံဳးလုိ႔ ဝါးဝါး တကယ္ အလုပ္လုပ္ ၾကျပန္ေတာ့လည္း ဒီအိပ္မက္က တကယ္ျဖစ္လာဖုိ႔ ခက္ခက္ပါပဲ။ ဒီလုိနဲ႔ တုိက္ခန္းေလးေတြငွါး၊ သေဘာထားမွ်တဲ့ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ အတူ အိမ္၊ အခန္းေတြ ရွယ္ယာလုပ္ၿပီး က်ပ္က်ပ္ညွပ္ညွပ္ပဲ ခရီးဆက္ေနၾကရရွာဆဲပါပဲ။ အဲ့ဒါ စကၤာပူမွာ ရွိတဲ့ လူလတ္တန္းစား ျမန္မာေတြကုိ ကုိယ္စားျပဳတဲ့ ပုံရိပ္ကေလးပါ။

ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ သိရတဲ့ အိမ္တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ရွိတယ္။ ဆယ္ေက်ာ္ သက္ ေက်ာင္းသားေလး ႏွစ္ေယာက္ ေက်ာင္းထားဖုိ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ မိဘေတြ ဝယ္ထားတဲ့ ကြန္ဒုိတုိက္ခန္းထဲကုိ အေၾကာင္းအားေလ်ာ္စြာ ေရာက္ခဲ့ရဖူး တယ္။ မိဘေတြက စကၤာပူနဲ႔ ျမန္မာ သြားခ်ည္လာလွည့္။ ေလယာဥ္ စရိတ္ ဆုိတာ သူတုိ႔ရဲ႕ ထမင္းစားေရေသာက္ မုန္႔ဖုိး၊ သားတုိ႔ေနတဲ့ ကြန္ဒုိက စကၤာပူရဲ႕ အေရွ႕ပုိင္းမွာ ရွိတယ္။ စက္႐ုံေတြ သိပ္မရွိ၊ ေလထုညစ္ညမ္းမႈ သိပ္မရွိလုိ႔ ကြန္ဒုိေစ်း ပုိႀကီးတဲ့ အရပ္ေပါ့။ သူတုိ႔အခန္းက်ယ္ႀကီးကေန ငုံ႔ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ျပာလဲ့လဲ့ ေရကူးကန္က ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ မနက္ခင္းမွာေတာင္ ဒုိင္ပင္ထုိးၿပီး ဆင္းကူးခ်င္စရာပါပဲ။ ဒီေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္သူရဲ႕ သားေတြမ်ား ျဖစ္ႏုိင္ပါသလဲ။

နာမည္ေတြ မပါရင္ေတာင္မွ ဘယ္လုိလူေတြရဲ႕ သားေတြဆုိတာ ခပ္ဝါးဝါးေ တာ့ သေဘာေပါက္ ႏုိင္မယ္ေလ။ ဒါေတြကုိ ေတြ႔ရေတာ့ ဣႆာ မစၧရိယ ပဲ ျဖစ္ရမလုိလုိ၊ မုဒိတာပဲ မ်က္ေစ့မွိတ္ ပြားလုိက္ရမလုိလုိ။ ႏိုင္ငံေတာ္ အ တြက္ ရင္ထဲမွာေတာ့ ေအာင့္သက္သက္ နာက်င္ဆဲပါ။

ေနာက္တစ္အိမ္ကေတာ့ တရံေရာအခါက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕သမီး။ သူမဝယ္ထားတဲ့ ဘန္ဂလုိႀကီး ဟီးေနခ်က္က လစာေဒၚလာ ေျခာက္ေ သာင္းေလာက္ ရသူေတြေတာင္ မနာလုိစိတ္ကုိ ခ်ဳပ္တည္းထားႏုိင္မယ္ မထင္ဘူး။ ေရးကူးကန္က ျပာလဲ့လဲ့။ ေစ်းလည္းခ်ိဳ၊ အသစ္စက္စက္ လည္း ျဖစ္ေနလုိ႔ဆုိၿပီး စီးသူမရွိဘဲ ဝယ္ထားတဲ့ မာစီးဒီးနဲ႔ BMW ဂ်ာမန္ကားႏွစ္စီးက ဘန္ဂလုိရဲ႕ က်က္သေရကုိ ပုိၿပီး ခန္႔ျငားေစတယ္။ အဲ့ဒီ ဘန္ဂလုိမွာ ကေလးထိမ္းတစ္ေယာက္ရယ္၊ ကားဒ႐ုိင္ဘာရယ္၊ ကံေကာင္း လွတဲ့ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္တုိ႔ ေနၾကပါတယ္။ မိဘေတြကေတာ့ ရန္ကုန္၊ စကၤာပူ၊ အဂၤလန္ သြားခ်ည္လာလွည့္ပဲေပါ့။

ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ရင္နာေနရတာနဲ႔ ဣႆာလည္း မဝင္မိ၊ မုဒိတာလည္း မပြားမိေတာ့ပါဘူး။ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြကေတာ့ ေဝးလည္းေဝး၊ ဗီဇာက လည္းက်ပ္၊ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႕မႈေတြကလည္း တင္းၾကပ္ဆုိေတာ့ ပုိက္ဆံ ရွိေပမယ့္ ျပႆနာကေတာ့ အနည္းနဲ႔အမ်ား ရွိေနဆဲပါ။

ေငြရွိရင္ အဆင္ေျပတဲ့ ၿမိဳ႕က စကၤာပူပါ။ ဘိန္းကုိ အဝင္မခံေပမယ့္ ဘိန္းကေန ရလာတဲ့ ေငြေတြကုိေတာ့ စကၤာပူက “ႏုိး” မေျပာဘူး။ ဒီလုိနဲ႔ပဲ စကၤာပူဆုိတာ ဆရာ့ဆရာႀကီးတုိ႔ သားသမီးေတြ ေက်ာင္းတက္ရာ၊ တစ္ခုခုဆုိ ဆရာ့ဆရာႀကီးတုိ႔ ခုိလႈံရာ ေနရာေလး ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။

ဆရာ့ဆရာႀကီးတုိ႔ရဲ႕ တရားဝင္ သားသမီးေတြ ေနထုိင္၊ ပညာသင္ရာျဖစ္ေန လုိ႔ စိတ္ထဲမွာ စကၤာပူကုိ “ငယ္ေလးတုိ႔႐ြာ” လုိ႔ ေခၚေနမိတယ္။

ရန္ကုန္ကုိ ျပန္ေရာက္လုိ႔ သာေကတတုိ႔၊ ေတာင္ဒဂုံတုိ႔ကေန လွမ္းၾကည့္ရင္ လြင္တီးေခါင္ထဲက တုိက္ျမင့္ျမင့္ေတြ ေထာင္ထြက္ေနတဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ တစ္ခု ကုိ ေတြ႔ရတယ္။ စကၤာပူက ဆင္ကန္းနဲ႔ နည္းနည္း ဆင္ပါတယ္။ အဲ့ဒီၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ နာမည္ကုိ ေမ့ေနတာနဲ႔ ဦးေလးတစ္ေယာက္ကုိ ေမးမိေတာ့ အဲ့ဒါ ယုဇနဥယ်ာဥ္ၿမိဳ႕ေတာ္ေလ၊ ဒီေန႔ လူေတြ သိေနၾကတာကေတာ့ “ငယ္ေလးတုိ႔႐ြာ” တဲ့။

လာျပန္ၿပီ ငယ္ေလးတုိ႔႐ြာ။
အဲ့ဒီဦးေလး ရွင္းျပတာက ထူးဆန္းလြန္းေတာ့ မယုံဘူးလုိ႔ မေျပာရဲခဲ့ေပမယ့္ ယုံျပစ္လုိက္ဖုိ႔ၾကျပန္ေတာ့လည္း ဝမ္းနည္းစရာ ေကာင္းလြန္းလွတယ္။ နံပါတ္မဝင္တဲ့ အငယ္ေလးေတြ အဲ့ဒီၿမိဳ႕မွာ အေနမ်ားတယ္တဲ့။ အဲ့ဒီအငယ္ေလးေတြက အမ်ားအားျဖင့္ နယ္က ျဖစ္ေနပါသတဲ့။ (က်န္သူေတြကုိ ေတာင္းပန္ခဲ့ပါရေစ)

ဒါကုိ ယုံျပစ္လုိက္ဖုိ႔ အင္တင္တင္ ျဖစ္ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ “မင္းမယုံရင္ တကၠစီတစ္စီးကုိ တားၿပီး ငယ္ေလးတုိ႔႐ြာ သြားမလုိ႔ပါလုိ႔ ေျပာလုိက္၊ တကၠစီ က မင္းကုိ ပုိ႔ေပးလိမ့္မယ္” လုိ႔ ေျပာတယ္။

ဒါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း သူ႔ကားေပၚက ဆင္းၿပီး ေရာက္လာတဲ့ တကၠစီကုိတား၊ ငယ္ေလးတုိ႔႐ြာ သြားမလုိ႔ပါလုိ႔လည္း ေျပာလုိက္ေရာ တကၠစီသမားက ကြ်န္ေတာ့္မ်က္ႏွာကုိ တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး ႏွစ္ေထာင္လုိ႔ ေစ်းေျပာကာ အဲ့ဒီ မြဲေျခာက္ေျခာက္ ၿမိဳ႕ေတာ္ေလးဆီ ေမာင္းထြက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ သေဘာေပါက္ထားတာက စကၤာပူသာ ငယ္ေလးတုိ႔႐ြာဆုိတာပါ။ အဲ့ဒီၿမိဳ႕ေတာ္ကုိ တကၠစီသမားေလာကက ငယ္ေလးတုိ႔႐ြာလုိ႔ ေခၚတာ မသိ ဘူးေလ။

ေခတ္ေနာက္ဆြဲသမားေတြကုိ ခ်န္ထားခဲ့မယ္ဆုိတဲ့ သမၼတႀကီးရဲ႕ စကားေၾကာင့္ က်န္ေနရစ္ခဲ့မွာစုိးလုိ႔ အဲ့ဒီေဝါဟာရေလးကုိ မရ၊ အရ ႏႈတ္ တက္ ႐ြတ္မိတယ္။ “ငယ္ေလးတုိ႔႐ြာ” ။

႐ြာနာမည္ခ်င္း တူေပမယ့္ ေနတဲ့လူေတြကေတာ့ မတူၾကဘူး။
သူတုိ႔ အနာဂတ္ေတြေရာ ကြဲျပားေနမွာပဲလား၊ မဆီမဆုိင္ ႐ုရွားစကားပုံက ကြ်န္ေတာ့္ေခါင္းထဲ ေရာက္လာေသးတယ္။


 ဇင္ေဝေသာ္

ၿပဳံးစိစိ အေတြး


၁၁၅ ႏွစ္ အ႐ြယ္ရွိ ဂ်ပန္လူမ်ိဳး ကမၻာ႔ အသက္ရွည္ဆုံးအဖြား Okubo ဟာ စေနေန႔က ေစာင္႔ေရွာက္ေရးေဂဟာမွာ ဆုံးပါးသြားခဲ႔ပါတယ္။ သူမဟာ ကမၻာ႔ အသက္ရွည္ဆုံးလူသား ဘြဲ႔ကို အေမရိကန္အအဖြား Dina Manfrgndini ဆီကေန ရယူခဲ႔တာပါ။ ဒီဘြဲ႔ကိုရၿပီး တစ္လေတာင္ မျပည္႔လိုက္ဘူးလို႔ သိရပါတယ္။ ေဒၚDina Manfrgndini ကိုယ္တိုင္ကလည္း ကမၻာ႔ အသက္ရွည္ဆုံးလူသား ဘြဲ႔ကိုရျပီး ႏွစ္ပတ္အတြင္း ဆုံးပါးခဲ႔ရပါတယ္။ ( The Straits Times, 14th, Jan, 2013 )

ကမၻာ႔ အသက္ရွည္ဆုံးလူသားေတြရဲ႕ လတ္တေလာသမိုင္းကို ျပန္ ၾကည္႔ေတာ႔ ...
လြန္ခဲ႔တဲ႔ စက္တင္ဘာလက ကမၻာ႔ ( အမ်ိဳးသား ) အသက္ရွည္ဆုံး ၁၁၄ ႏွစ္ရွိ ဂ်ပန္အဘိုးေသဆုံးၿပီး ဒီဇင္ဘာလ၊ ၄ ရက္မွာ ၁၁၆ ႏွစ္ရွိ ကမၻာ႔ ( အမ်ိဳးသာမီး ) အသက္ရွည္ဆုံးလည္း ေသဆုံးခဲ႔ရျပန္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔ အသက္ ၁၁၅ ႏွစ္ရွိ အဖြားတစ္ေယာက္က ဒီဘြဲ႔ကို ဆက္ခံခဲ႔တယ္။ ဘာမွ မၾကာလိုက္ဘူး။ ဒီဇင္ဘာလ၊ ၁၇ ရက္ေန႔မွာ ဒီအဖြားလည္း ဆုံးပါးခဲ႔ ရျပန္ပါတယ္။

ဒီျဖစ္စဥ္ေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး မေတြးဘဲ မေနတတ္တဲ႔ ပညာရွင္ေတြကေတာ႔ ....
" ဒီဘြဲ႔ကို ရယူၿပီး မၾကာမီ ေသဆုံးရတာဟာ ေသြးရိုးသား႐ိုးေတာ႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး " လို႔ ေတြးေနၾကပါသတဲ႔။
အေျဖမ်ားရွိရင္ ခ်ီးျမွင္႔လိုက္ၾကပါအုံး။


 ဇင္ေဝေသာ္