အမ်ိဳးသားေတြရဲ႕ အသံ

ေမး။ ။ အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ ေခြးက သူ႔ကို အျပင္မွာထားၿပီး တံခါးပိတ္မိ လို႔ ေဟာင္ေနမယ္၊ အိမ္ေရွ႕မွာလည္း အျပင္ကျပန္လာတဲ႔ဇနီးက တံခါး ဖြင္႔ေပးဖို႔ ေခၚေနမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ကို အရင္သြားမလဲ။
ေျဖ။ ။ ေခြးဆီ အရင္သြားရမွာေပါ႔။
ေမး။ ။ ဘာလို႔ပါလဲ။
ေျဖ။ ။ ေခြးက အထဲေရာက္ရင္ ၿငိမ္သြားမွာေလ။

ေမး။ လက္ထပ္ျခင္းကို ဘယ္လို သေဘာေပါက္ပါသလဲ
ေျဖ။ လက္ထပ္ျခင္းဆိုတာ "ring" သုံး "ring" နဲ႔ ဖြဲ႔စပ္ထားတဲ႔ လူမႈ ဆက္ဆံေရး တစ္မ်ိဳးပါ။
ေမး။ စိတ္ဝင္စားစရာပါပဲ၊ "ring" သုံး "ring" က ဘာေတြပါလဲ၊ ေျပာျပေပး ပါလား။
ေျဖ။ "ring" သုံး "ring" ဆိုတာက engagement ring, wedding ring နဲ႔ suffer ring ေတြပါ။

ေမး။ အႏၵိယနဲ႔ အာဖရိကမွာဆို အမ်ိဳးသားေတြဟာ သူတို႔ လက္ထပ္ရမယ္႔ ဇနီးအေၾကာင္း လက္မထပ္ခင္အထိ ဘာမွ မသိၾကရဘူးလို႔ သိရပါတယ္။
ေျဖ။ အင္း ဒါက အႏၵိယနဲ႔ အာဖရိကမွာတင္မဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံတိုင္းက အမ်ိဳးသားတိုင္း မွာ ဒီျပႆနာရွိပါတယ္။
ေမး။ တကယ္လား။
ေျဖ။ တကယ္ေပါ႔။ က်ေနာ္ဆို ကေလးသုံးေယာက္ရတာေတာင္ က်ေနာ္႔႔ ဇနီးအေၾကာင္း မသိေသးဘူး။

ေမး။ ညပိုင္း အိမ္မွာမရွိတဲ႔ ေယာက်္ား ဘယ္မွာေရာက္ေနတယ္ဆိုတာကို တိတိက်က် ေျပာႏိုင္တဲ႔ ဇနီး ရွိႏိုင္ပါသလား။
ေျဖ။ ရွိႏိုင္တာေပါ႔။
ေမး။ စိတ္ဝင္စားစရာပါပဲ၊ ဘယ္သူလဲ၊ ေျပာျပေပးပါလား။
ေျဖ။ ဒါက အိမ္ေထာင္ထပ္မျပဳေသးတဲ႔ ဘယ္ မုဆိုးမ မဆို သိႏိုင္တဲ႔ ကိစၥပါ။

လူေနာက္ေတြနဲ႔ သုေတသန

၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွာ ယူေကအစိုးရ က ဘာသာေတြနဲ႔ ဘာသာဝင္ အေရအတြက္ ကို စာရင္းဇယားနဲ႔ ထုတ္ျပန္ေပးခဲ႔တယ္။
ဟုတ္မလိုလိုပါပဲ။ ကိုးကြယ္တဲ႔ဘာသာ ဆိုၿပီး ကြက္လပ္ထားေပးတယ္၊ ျဖည္႔ ရ တယ္ေပါ႔။
တခ်ိဳ႕ ခပ္ေနာက္ေနာက္လူေတြက (Jedi) လို႔ ျဖည္႔တယ္။
ဒီ ဘာသာကို တစ္ခါမွလည္းမၾကားဖူးပါဘူးလို႔ ထင္ေကာင္း ထင္စရာပါ၊ ဒါဆို the Star Wars (ၾကယ္တာရာစစ္ပြဲ) ႐ုပ္ရွင္ကား မၾကည္႔ဖူးေသးလို႔ပဲျဖစ္ပါ တယ္။
ေဂ်ဒီ (Jedi) ရီေလးဂ်င္းက အျပင္မွာတကယ္မရွိဘဲ ၾကယ္တာရာစစ္ပြဲ ႐ုပ္ရွင္ကားထဲမွာပဲ ရွိတာပါ။ ယူေကက လူေတြ အစိုးရကို ေနာက္တယ္၊။


Ref: The Middle Way Journal, July, 2013

***အနိစၥ ပြင္႔သီ***

ဘယ္အခ်ိန္မွာ စ၍ ႐ြာခဲ႔မွန္းမသိသည္႔ မိုးက ရြာေနဆဲပင္ ျဖစ္ေလသည္။ သိပ္ၿပီးမဆိုင္လွေသာ္လည္း ေျပာင္းလဲသြားတတ္သည္႔ သေဘာတခ်ိဳ႕ဆီ ယေန႔မနက္ မိုးေအးေအးထဲမွာ စိတ္လြင္႔သြားခဲ႔မိသည္။
ကန္႔ေကာ္ပင္ အသြင္ေျပာင္းခဲ႔ၿပီ။ သေျပပင္လည္း အသြင္ေျပာင္းေနၿပီ။

ကန္႔ေကာ္ပင္ကို ျမန္မာျပည္မွ သယ္ယူလာသူက ထားဝယ္သူ၊ မြန္ တ႐ုတ္ စပ္ အန္တီခ်န္ဟုေခၚသည္႔ ဒကာမႀကီးျဖစ္သည္။ သူမ၏ စကၤာပူ သက္တန္း က ၆၀ ေက်ာ္ၿပီထင္သည္။ သူမ သမီးက ျပင္သစ္လူမ်ိဳးႏွင္႔ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး သူမေျမးမ်ားက ျပင္သစ္ စစ္စစ္ကေလးေတြ ျဖစ္ေနၾကၿပီ။

ကန္႔ေကာ္ပင္က ဘာသာေရးႏွင္႔ ဆက္စပ္မႈရွိေနသည္။ ပြင္လတံ႔ေသာ ဘု ရားရွင္သည္ ကန္႔ေကာ္ပင္ေျခရင္းမွာ သစၥာအလင္း ပြင္႔မည္ဟု ဆိုထား သည္မဟုတ္ပါလား။ ဤက အတန္ကြာေဝးေသာ ကိစၥျဖစ္သည္။ ကၽြႏုပ္ သိႏိုင္သည္႔ ကိစၥမဟုတ္။ ေသခ်ာသည္က စကၤာပူကို ေရာက္လာၿပီး ကန္႔ေကာ္၏ အရြက္တို႔ ထြားႀကိဳင္းလာသည္။ မသိလ်ွင္ ကန္႔ေကာ္ပင္မွ ဟုတ္ပါေလစဟု ထင္စရာ ျဖစ္ေနသည္။
လြန္ခဲ႔သည္႔ႏွစ္ေတြက ကန္႔ေကာ္ေတြ ပြင္႔ေတာ႔မွ အရြက္သာမဟုတ္ အပြင္႔ေတြကလည္း ႏွစ္ဆခန္႔ ႀကီးေနသည္ကို ေတြ႔ခဲ႔ရျပန္သည္။ ျမန္မာ တ ခ်ိဳ႕က စကၤာပူ ကန္႔ေကာ္က ျမန္မာကန္႔ေကာ္ေလာက္ မေမႊးဟု ဆိုၾကသည္။ အျခား ကန္႔ေကာ္ပင္မ်ားကိုေတာ႔ မဆိုလိုပါ၊ ေက်ာင္းထဲမွာ ႀကီးျပင္းလာ သည္႔ ကန္႔ေကာ္ပင္ကေတာ႔ ျမန္မာျပည္မွ သယ္ယူလာသည္႔ ကန္႔ေကာ္ပင္ ငယ္ေလးမွ ႀကီးထြားလာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေသခ်ာသည္။
သို႔ေသာ္ ျမန္ မာျပည္မွ သယ္ယူလာသည္႔ ကန္႔ေကာ္ပင္ငယ္ေလးသည္ လည္း ဒီက ေရ ေျမ ေတာေတာင္သဘာဝအတိုင္း ရွင္သန္ေနရကား ဒီမွာ ရွိသည္႔ ကန္႔ေကာ္တို႔အတိုင္း တစ္သြင္တည္း ျဖစ္သြားေလေတာ႔သည္။
စကၤာပူမွာ ႀကီးသည္႔ကန္႔ေကာ္ကို ျမန္မာျပည္က ကန္႔ေကာ္ႏွင္႔ ဘာေၾကာင္႔ အသြင္မတူ ကြဲျပားေနရသနည္းဟု အျပစ္တင္လ်ွင္ မိမိ၏ အတၱႀကီးမားမႈ၊ သဘာဝဓမၼကို ေသြဖီမႈကိုသာ အျပစ္ဆိုဖြယ္ ရွိေပေတာ႔မည္။

ထို႔အတူ လြန္ခဲ႔ေသာ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔က ေက်ာင္းဝင္းထဲမွာ မရွိေသးသျဖင္႔ သေျပ ပင္ ကိုယ္တိုင္ပင္စိုက္ထားလိုက္သည္။ ယခု ႏွစ္ႏွစ္သား သေျပပင္က အနံ ႀကီးကြင္းက်ယ္စတိုင္ ဖမ္းေနၿပီျဖစ္သည္။ မသိလ်ွင္ သေျပပင္ဟု မထင္ရေ တာ႔။ သူ႕အရြက္တို႔က သရက္ရြက္ အငယ္စား အႏုစားေလးမ်ားေလာက္ ရွိေနသည္၊ စိုက္စဥ္ကလို ရွည္ေမ်ာေမ်ာ အရြက္ငယ္ေလးမ်ား သူ႕ပင္စည္မွာ မရွိေတာ႔။

စဥ္းစားမိသည္။
ပမာဏ ႀကီးထြားလာသည္႔ ထို သေျပခက္တို႔ကို ဘုရားတင္ရန္ သင္႔ မသင္႔။
သင္က တင္သည္ ဆိုပါစို႔၊ ပတ္ဝန္းက်င္က သင္႔ကို ဘာေၾကာင္႔ သရက္ ရြက္ေတြကို ဘုရားတင္ထားတာလဲဟု အျပစ္တင္ေကာင္း တင္ေပလိမ္႔မည္။
အကယ္၍ သူတို႔က အျပစ္တင္ေသာ္ အဓိက တရားခံက ဘယ္သူျဖစ္ႏိုင္ပါ သလဲ။
ေရ ေျမ ေတာေတာင္သဘာဝလား
အသြင္ေျပာင္း သေျပခက္လား
သင္ ကိုယ္တိုင္လား
အျပစ္တင္သည္႔ ပတ္ဝန္းက်င္လား။
အန္တီ ခ်န္၏ ေျမးႏွစ္ေယာက္သည္ ဗုဒၶဘာသာခံယူထားသည္မွ အပ ျမန္ မာစကား တစ္လုံးမွ မသိေတာ႔၊ အသြင္အားျဖင္႔လည္း ယူ႐ိုပီယံ စစ္စစ္။

သို႔ျဖစ္လ်ွင္ ယခု စာေရးေနသည္႔ ရဟန္းကိုယ္တိုင္ကေရာ????
မထင္ မျမင္သာသည္႔ အေတြး အေခၚတို႔ကို ေဘးဖယ္ထား မည္ဆိုလ်င္ ပင္ ေပါင္ ၁၂၀ ျဖင္႔ ေရာက္လာခဲ႔သည္႔ ရဟန္း ယခု ေပါင္ ၁၆၀ ရွိေနတာ ကိုေတာ႔ ဖုံးဖိထားလို႔ ရအံ႔မထင္။
၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္အတြင္း ေပါင္ခ်ိန္ ၄၀ ခန္႔ တက္လာျခင္းမွာ ယခု ႐ြာေနေသာ မိုးႏွင္႔ ဆိုင္ မဆိုင္ေတာ႔ မေျပာတတ္ေတာ႔ေပ။ ဆိုင္ေကာင္း ဆိုင္ႏိုင္၏။
လူ၊ သဘာဝ၊ အညမည၊ သဟဇာတ ႏွင္႔ အဒက္ပေတဘယ္လ္တီ (Adaptability) ။
အနိစၥ။ မိုးကေတာ႔ အျပင္မွာ ရြာေနဆဲ ျဖစ္၏။

ေပါက္တတ္ကရ အဂၤလိပ္စာ

အင္တာဗ်ဴး တစ္ခုထဲမွာ ျမန္မာသမၼတ ဦးသိန္းစိန္က "ပီအာ" (PR) ေကာင္း တယ္လို႔ ေျဖထားတာ ေတြ႔ရတယ္။ ခက္တာက က်ေနာ္တို႔ သိထားတဲ႔ "ပီအာ" (PR) က အနည္းဆုံး အဓိပၸါယ္သုံးမ်ိဳး ျဖစ္ေနတယ္။
လူထုၾကားထဲမွာေတာ႔ (PR) က Public Relations လူထုဆက္ဆံေရး။
ႏိုင္ငံေရးေလာကမွာေတာ႔ (PR) က Politically Correct ျဖစ္သြားေရာ။ ႏိုင္ ငံေရး သေဘာတရားအရ မွန္တယ္။
ႏိုင္ငံျခားေရာက္ေနတဲ႔ လူေတြအသုံးမ်ားတာကေတာ႔ (PR) ဆိုတာ Permanent Resident (ႏိုင္ငံျခားမွာ အၿမဲေနထိုင္ခြင္႔ ရရွိသူ) ျဖစ္တယ္။
(PR:proportional representation ကိုေတာ႔ မဆိုင္လို႔ ခ်န္ထားခဲ႔ရတယ္။)

ဒါဆို ဦးသိန္းစိန္ဟာ
၁။ လူထုဆက္ဆံေရးေကာင္းသူလား
၂။ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရားအရ မွန္ေနသူလား
၃။ ႏိုင္ငံျခားမွာ အၿမဲေနထိုင္ခြင္႔ ရရွိသူလား။

တစ္ခုရွိတာက Resident (Re-sident) နဲ႔ President (Pre-sident) ကိုမွားၿပီး မဖတ္ဖို႔ပဲ။
ရီ (Re) နဲ႔ ပရီ (Pre) က အဂၤလိပ္မွာလည္း အဓိပၸါယ္ မတူဘူး မဟုတ္လား။ သမၼတႀကီးကို အားနာစရာ။
'ရီ' က လပ္ဖ္၊ စမိုင္းျဖစ္ၿပီး 'ပရီ' က ဘာႀကီးမွန္း မသိဘူး။

ေဗဒင္ဆရာ၊ မွန္ေဘာင္

တိုက္ဆိုင္မႈလား၊ ေနာက္ေနတာလားေတာ႔ မသိဘူး။ ဦးသိန္းစိန္က ယူေက ေရာက္ေနတုံး ဒီႏွစ္အကုန္မွာ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြအားလုံး လႊတ္ေပးမယ္၊ ၂၀၁၄ ခု ႏွစ္စမွာ စေတာ႔ အိတ္စ္ခ်ိန္း ျမန္မာျပည္မွာ စေတာ႔ မယ္ ဆိုတဲ႔သတင္းကုိ ကုိးကားေဖာ္ျပၿပီး ေနာက္ တစ္မ်က္ႏွာ ဆက္ဖတ္ လိုက္ေတာ႔...
တ႐ုတ္ျပတိုက္တစ္ခုထဲမွာ ျပထားတဲ႔ ေရွးေဟာင္း ပစၥည္းေပါင္း ေလးေ သာင္းေက်ာ္က အတုေတြဆိုတာ ေဖာ္ျပထားတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဆိုင္ေတာ႔မဆိုင္လွဘူး ထင္တာပါပဲ၊ ဒါေပမဲ႔ သတင္းႏွစ္ပုဒ္ကို ဆက္ၾကည္႔ လိုက္ရင္ေတာ႔ "ေဗဒင္ဆရာ၊ မွန္ေဘာင္" လို ျဖစ္ေနတယ္။
ဦးသိန္းစိန္ကေတာ႔ သူကတိေပးထားတဲ႔ ဂုံးေက်ာ္တံတားႀကီးေတြ ၿပီးေအာင္ အရင္ေဆာက္ရဦးမယ္ထင္တယ္။ အခ်ိန္မွီ မၿပီးဘူးျဖစ္ေနတယ္။

ဘာသာေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး 1,2, 3

၁။ မေလးရွားပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနက (မိဘတစ္ေယာက္ သေဘာတူရင္ ကေလးမြတ္စလင္ျဖစ္ေစ ဥပေဒၿပီးေတာ႔) ပုဂၢလိက တကၠသိုလ္ေတြမွာ အစၥလာမ္ဘာသာနဲ႔ အာရွယဥ္ေက်းမႈ မသင္မေနရ ဥပေဒမူၾကမ္း ထပ္ တင္ သြင္းေတာ႔ ပြစိ ပြစိျဖစ္ေနၾကျပန္ၿပီ။ က်န္တဲ႔ ဘာသာဝင္ေတြက ဘယ္ သေဘာတူပါ႔မလဲ၊
လစ္ဘရယ္ျဖစ္တဲ႔ မြတ္စလင္ေတြကလည္း ဒီဥပေဒမူၾကမ္းက မဟန္လွဘူး ဆိုတာသိေပမဲ႔ ဖြင္႔ေျပာ (ရဲ) ၾကမွာေတာ႔ မဟုတ္ဘူး။ ဘာပဲေျပာေျပာ အစၥလာမ္ႏိုင္ငံေတြထဲမွေတာ႔ မေလးရွားက အေပ်ာ႔ေျပာင္းဆုံးလို႔ဆိုရမွာပါ။

၂။ စကၤာပူက လီကြမ္းယုႀကီး သူကိုယ္တိုင္ တရားထိုင္၊ အက်ိဳးရွိမွန္းလည္း သိၿပီးတဲ႔ေနာက္ စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာေတာင္ ကေလးေတြကို တရာထိုင္ ခိုင္း သင္႔တယ္လို႔ လူသိရွင္ၾကားေျပာၿပီး အသံျပန္တိတ္သြားခဲ႔တယ္။ မတိတ္လို႔မရဘူး၊ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံမွာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတယ္ေျပာေျပာ ဘာသာတစ္ခုရဲ႕ အဆုံးအမကို ဘာသာမ်ိဳးစုံ ေက်ာင္းသားေတြကို သင္ေပး လို႔ မရႏိုင္ဘူး။ က်န္တဲ႔ဘာသာဝင္ေတြက သေဘာမတူဘူး။ ကိုယ္ႀကိဳက္ရင္ ကိုယ္ဘာသာ တျခားေနရာ သြားလုပ္လို႔ပဲရမယ္၊ ပတ္ဘလစ္ေက်ာင္းမွာေတာ႔ မရဘူး။

၃။ အေမရိကမွာလည္း ဒီလိုအသံ ထြက္လာေသးတယ္။ ေယာဂအက်င္႔ကို ပတ္ဘလစ္ေက်ာင္းေတြမွာ သင္သင္႔ မသင္သင္႔ေပါ႔။ တကယ္ေတာ႔ ေယာဂဆိုတာ ဟိႏၵဴဘာသာေရးပိုင္ က်င္႔စဥ္တစ္ခုပဲ။ ဒါေပမဲ႔ တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ ေယာဂအက်င္႔ကို အေမရိကန္လူထုက ေမြးစားလိုက္ၿပီမို႔ ဟိႏၵဴဘာသာေရး က်င္႔စဥ္တစ္ခု မဟုတ္ေတာ႔ဘဲ က်န္းမာေရးအတြက္ ေလ႔ က်င္႔ခန္းမ်ွသာ ျဖစ္ေတာ႔တယ္၊ ဒါေၾကာင္႔ ဘာျပႆနာမွ မရွိႏိုင္ဘူးလို႔ ဆို ၾကေလရဲ႕။

လူ႕အဖြဲ႔အစည္းသာ ကြန္ျပဴတာ တစ္လုံးဆိုရင္
ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ စီးပြားေရးက ဟာ႔ဒ္ ဝဲယားေတြျဖစ္ၿပီး
ပညာေရးနဲ႔ ဘာသာေရးက ေဆာ႔ဖ္ ဝဲယားေတြ ျဖစ္ေနလိမ္႔မယ္။
ဆင္ျခင္မိသင္႔တာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ ထင္တယ္။

poverty and education

RD: Beyond AIDS, what is the single greatest problem facing the world right now?

Mandela: The question of poverty and lack of education, those two combined. It's important for us to ensure that education reaches everybody.
Without education your children can never really meet the challenges they will face. So it's very important to give children education and explain that they should play a role for their country.

(RD, July, 2013)

မီးေလာင္ေနတဲ႔ အိမ္

ဤပုံျပင္က အသစ္မဟုတ္။ Silk Road ပုံျပင္ဟု လူသိမ်ားၿပီး အိႏၵိယႏွင္႔ တ႐ုတ္ယဥ္ေက်းမႈစာေပမွာ ပံုစံကြဲမ်ားႏွင္႔လည္း ရွိေနတတ္သည္။
ကုန္သည္ဖခင္သူေဌးႀကီး ခရီးထြက္ရာမွ ျပန္အလာ သူ႕အိမ္ မီးေလာင္ေန သည္ကို ေတြ႔ရသည္။ သူ႕ကေလးမ်ားက အိမ္ထဲမွာရွိေနၿပီး မီးေလာင္ေန သည္ကို သိပင္ မသိၾက။ ထိုအခါ စိတ္ပူတႀကီးႏွင္႔ သူ႕ကေလးေတြကို အျပင္ထြက္လာခဲ႔ၾကဖို႔ ေအာ္ေခၚသည္။ ကေလးတို႔က မီးကို မျမင္ရသျဖင္႔ သူတို႔ဖခင္ႀကီးေျပာတာကို မယုံၾကည္ၾက။ မီးစေလာင္သည္႔ေနရာကလည္း သူတို႔ မျမင္ရေသးသည္႔ ေနရာမွာျဖစ္ေနသည္။ ထိုေၾကာင္႔ ေၾကာက္စိတ္ မ ဝင္၊ ေဘးကင္းရာ ထြက္ေျပးလာဖို႔လည္း စိတ္မကူးၾက။

ဝင္ေပါက္ထြက္ေပါက္ကလည္း ႏွစ္ေပါက္သာ ရွိသည္ဟုဆို၏။ မယုံၾကည္ လ်ွင္ အားလုံး ဒုကၡေရာက္ၾကရေတာ႔မည္။ ထိုအခါ ဖခင္က နည္းဗ်ဴဟာေျ ပာင္းလိုက္သည္။ မီးေလာင္ေနသည္ဟု ေျပာၿပီး ေခၚေနမည္႔အစား သူတို႔ အတြက္ ခရီးျပန္လက္ေဆာင္ေတြပါသည္၊ ထြက္လာခဲ႔ၾက ဟု ေအာ္ေခၚ သည္။
ထိုအခါေရာက္မွ ကေလးေတြအားလုံးထြက္လာၿပီး ေဘးရန္ကင္းေတာ႔သည္။ သူတိုကိုယ္တိုင္ အိမ္အျပင္ေရာက္ေတာ႔မွ သူတို႔ေနသည္႔ အိမ္ႀကီး၏ အျခား တစ္ဖက္ျခမ္းမွာ အမွန္တကယ္ မီးေလာင္ေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိလာၾကရ သည္။
ပုံျပင္အခ်ဳပ္က ဤမ်ွသာျဖစ္သည္။

မဟာယာန ယဥ္ေက်းမႈမွာေတာ႔ သတၱဝါေတြကို ကေလးေတြႏွင႔္တင္စားၿပီး ဘုရားရွင္ကို ကုန္သည္ဖခင္သူေဌးႀကီးႏွင္႔ တင္စားသည္။
ဤ၌..

၁။ ဖခင္သူေဌးႀကီးေျပာေသာစကားသည္ မုသာဝါဒ ဟုတ္ မဟုတ္ ( မဟုတ္ ဟူလို) ႏွင္႔
၂။ ကေလးကို ေျခာက္လို႔မရလ်ွင္ ေခ်ာ႔ရသည္ဆိုသည္႔ ေမာ္ရယ္ကို ေပးလို ရင္း ျဖစ္ေပသည္။

အကယ္၍ အရြယ္ေရာက္ၿပီးကေလးမ်ားဆိုလ်ွင္ေတာ႔ ကေလးတို႔၏ ေခါင္းမာ တတ္သည္႔သေဘာ၊ မ်က္ေစ႔ျဖင္႔ ျမင္ရမွ ယုံၾကည္မည္ဆိုသည္႔ သေဘာကို လည္း ထည္႔သြင္း စဥ္းစားႏိုင္ေပမည္။ တကယ္႔ေဘးရန္ကို ျမင္ႏိုင္သည္႔ စြမ္း ရည္၊ ျမင္ႏိုင္သည္႔ ေနရာ စသည္လည္း သူတိုမွာ မရွိရွာ။
ဤသေဘာကိုပင္ သံလရာ ေဘးဒုကၡတို႔ႏွင္႔ ႏႈိင္းယွဥ္ျပသည္ဟုလည္း ပညာ ရွင္တို႔ ယူဆၾကသည္။ ဖခင္ (သို႔) ဘုရားရွင္ကသာ ဤ ေဘးဒုကၡတို႔ ကို ေတြ႔ေနရသည္ဟု ဆိုလိုသည္။

မီးေလာင္မႈႏွင္႔ပတ္သက္သည႔္ ဥပမာတခ်ိဳ႕ ေထရဝါဒစာေပမွာ ေတြ႔ရသည္။ အမ်ားအားျဖင႔္ေတာ႔ ခႏၶာငါးပါး 'အိမ္' ကို မီးေလာင္မႈႏွင္႔ ႏိႈင္းယွဥ္ျပသည္။ မီးဆိုရာမွာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟဟု ၫႊန္းဆိုသလို ဒုကၡသစၥာကို တစ္ပါး စီေရတြက္ၿပီး မီးဆယ္႔တစ္တန္ဟုလည္းဆိုသည္။ ထို႔အျပင္ ကိေလသာ ၁၀ ပါးကိုလည္း မီးဟု ဆိုတတ္သည္။
မည္သို႔ျဖစ္ေစ ဤက ေလးနက္လွသည္႔ ေဒသနာျဖစ္သြားေပၿပီ။

သာမန္အရပ္စကားႏွင္႔ဆိုရလ်ွင္ ေနရာေျပာင္းလဲမၾကည္႔မိေသးသေရြ႕
မီးေလာင္ မႈကိုလည္း မျမင္ႏိုင္ေသးဟု ဆိုရမည္ထင္သည္။
အေတြးအေခၚ၊ ယုံၾကည္မႈစသည္အားျဖင္႔လည္း အျခား တစ္ေယာက္၏ေန ရာမွ မၾကည္႔မိေသးသေရြ႕ ေလာင္ေနသည္႔ မီးကို မေတြ႔ရႏိုင္။ မိမိစြဲၿမဲစြာယူထားသည္႔ အယူကိုခြာၿပီး ရွဳေဒါင္႔ေျပာင္းၾကည္႔ႏိုင္မွ အနည္းဆုံး မီးေလာင္ေနသည္ကိုလက္ခံလာႏိုင္ေပမည္။

ဖခင္ေနရာကၾကည္႔ေတာ႔ ကေလးတို႔လည္း မီးေတာက္ႀကီးမ်ားကို ေတြ႔ရ သည္ မဟုတ္ပါလား။
ဘုရားေဟာမဟုတ္ေသာ္လည္း ဤပုံျပင္က စဥ္းစားဖြယ္ မ်ားစြာျဖင္႔ ခန္႔ျငားေလးနက္လွ၏။

ေရးတတ္ရင္ ဝတၳဳျဖစ္မယ္

ျပည္တြင္းက ဆရာ၊ ဆရာမေတြ ကေလးေတြရဲ႕ ပညာေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ငါတို႔ရင္ဆိုင္ေနရတာေတြက မေျပာပေလာက္ေသးပါလားလို႔ေတာင္ ထင္ေ ကာင္းထင္သြားႏိုင္ပါတယ္။ နားေထာင္ရတာကိုပဲ စိတ္ျငစ္စရာ ေပ်ာ္စရာေ လးေတြပါ။ စကၤာပူက ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ျမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမႈ အကယ္ဒမီသင္တန္း က ဆရာေတာ္ေတြနဲ႔ ဆရာ၊ဆရာမေတြ ေဆြးေႏြးေနသံကို မွတ္မိသေရြ႕ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေျပာျပပါမယ္။ ၿပီးရင္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး သက္ျပင္းခ်ရင္း ၿပဳံးေပးပါ။

ျမန္မာစာ

အရွဳပ္ေထြးဆုံး က႑ ျမန္မာစာက စပါရေစ။
အရင္ဆုံး ျမန္မာစာလုံးဝ မေျပာ၊ မေရး၊ မဖတ္တတ္အဆင္႔။
ၿပီးေတာ႔ အေျခခံအဆင္႔၊
ၿပီးေတာ႔႔မွ အထိုက္အေလ်ွက္ တတ္တဲ႔အဆင္႔ေပါ႔။
ဒီအထိ ရွင္းေသးတယ္ေလ။ သူ႕အတန္းနဲ႔သူ ခြဲလိုက္ရုံပဲ။

ဒါေပမဲ႔ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ေနတဲ႔ ျမန္မာကေလးေတြရဲ႕ ျမန္မာစာအဆင္႔က အရြယ္နဲ႔ခဲြလို႔မရေတာ႔ဘူး။ ဆိုလိုတာက ကေလးတစ္ေယာက္က ၁၂ ႏွစ္၊ ၁၃ ႏွစ္ ရိွေကာင္းရွိမယ္၊ သူ႕ ျမန္မာစာက်ေတာ႔ ဇီးရိုး၊ အဲသလိုပဲ ၅ ႏွစ္ အရြယ္ကေလးကလည္း ျမန္မာစာ ဇီးရိုး။ သူတို႔ကို အရြယ္နဲ႔မခဲြဘဲ ျမန္မာ စာ အဆင္႔နဲ႔ ခြဲလိုက္ေတာ႔ ႀကီးတဲ႔ကေလးက မွတ္ဉာဏ္အားေကာင္းေတာ႔ သိပ္မၾကာခင္ ၅ ႏွစ္အရြယ္ကေလးထက္ သာသြားေရာ။ သူတို႔ကို တစ္တန္း ထဲ ထားၿပီးဆက္သင္ရင္ အႀကီးကေလးက စိတ္ဝင္စားမႈ ရွိမွာမဟုတ္ေတာ႔ ဘူး။
ဒီေတာ႔ သူတို႔ကို အတန္းခြဲေပးမွ ရေတာ႔မယ္။ တစ္တန္းက ႏွစ္တန္းျဖစ္ သြားၿပီ။

ေနာက္ ျမန္မာစာလုံးဝ မတတ္ေသးတဲ႔ကေလးေတြကိုက်ေတာ႔ ဘာသာေရး ကိုေတာင္ မသင္ေသးပဲ (ျမန္မာလို သင္လို႔မွ မရေသးတာဘဲ) ျမန္မာစာပဲ သင္ေပးလိုက္ၾကတယ္။ အထိုက္အေလ်ာက္ ရသြားၿပီဆိုေတာ႔ သူတို႔ကို အထက္က အတန္းထဲေပါင္းေပးလိုက္ေပါ႔ေလ။
သူတို႔ကို အထက္ကအတန္းထဲေပါင္းေပးလိုက္ေတာ႔ ေနာက္ထပ္အခက္အခဲ ရွိလာျပန္ေရာ။ အဲဒါက သူတို႔တက္ရမယ္႔ အတန္းထဲက ကေလးေတြက ဘာ သာေရးအခ်ိဳ႕ သင္ေပးၿပီးသားဆိုေတာ႔ ကဗ်ာေလးေတြ၊ စာေလးေတြ ရြတ္ တတ္ေနၿပီ။ သူတို႔ကပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းေလးေတြေပါ႔။ ျမန္မာစာအဆင္႔သာတူၿပီး ဘာသာေရးက မတူေတာ႔
ဘာသာေရးသင္မယ္ဆိုေတာ႔ ေနာက္တက္ကေလးေတြကို အတန္းခြဲသင္ဖို႔ လိုလာျပန္ေရာ။ ဟုတ္တယ္ေလ၊ အတူတူထားလို႔ မရျပန္ဘူး။

ဘာသာနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈကိုေရာ ဘယ္လိုသင္ၾကမလဲ။
ျပည္တြင္းမွာ သင္႐ိုးၫႊန္းတန္း ေကာင္းေကာင္းေတြ ရွိတာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ ျမန္မာစာေတာင္ အဲသလို အုပ္စုေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ခြဲေနရေတာ႔ အဲဒီ သင္႐ိုးၫႊန္းတန္းေတြအတိုင္းလိုက္ဖို႔က် ခက္ေနျပန္ေရာ။ ေနာက္ မတူညီတဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ အေနအထား။
ျပည္တြင္းက ကေလးေတြအတြက္ ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာ သူတို႔ဝန္းက်င္ မွာ ေတြ႔ေနရတာ။ ဒီက ကေလးေတြ ေတြ႔ေနရတာက ဒီယဥ္ေက်းမႈေတြ မဟုတ္ျပန္ဘူး။ တကယ္႔ကို ခ်ဲလင္႔ဂ်္ပဲ။ အခ်ိန္က မအားမလပ္၊ လူအင္အား က မလုံမေလာက္။

ဒါေပမဲ႔ သူတို႔မ်က္ႏွာေတြၾကည္႔ေတာ႔ စိတ္ပ်က္ဟန္မရွိၾကဘူး။ ၿပဳံးလို႔ ေပ်ာ္လို႔ေလ။ ဒါက ဝမ္းသာစရာမဟုတ္လား။

ဒါေလးေတြကို စာေရးေကာင္းသူတစ္ေယာက္ေယာက္ကိုမ်ား ေျပာျပရရင္ ဝတၳဳတစ္ပုဒ္ျဖစ္မွာ ေသခ်ာတယ္။

သိုင္းေလာကရဲ႕ စိန္ေခၚသံ (တစ္)

အီး အား ယား၊ ဝႇစ္ ဝႇစ္
(အသံမာမာနဲ႔ ေျပာရမည္)
"မင္းသိုင္းေလ႔က်င္႔တာ ဘယ္လို အေျခအေနရွိသလဲ"
"တခ်ိဳ႕ သိုင္းကြက္ေတြ ေမ႔ကုန္ၿပီ ဆရာ"
"ဒါဆို အေျခအေန အမ်ားႀကီးတိုးတက္လာၿပီ၊ ဆက္ေလ႔က်င္႔"



(၁၅ ရက္ခန္႔ အၾကာ )
"မင္းသိုင္းေလ႔က်င္႔တာ ဘယ္အဆင္႔ ေရာက္သြားၿပီလဲ"
"သိုင္းကြက္ေတြ အားလုံး ေမ႔ကုန္ၿပီ ဆရာ"
"ဒါဆို မင္း အထြတ္အထိပ္ေရာက္သြားၿပီ"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆရာ"
"သိုင္းကြက္တိုင္း အားနည္းခ်က္ ရွိတယ္။ ဒီေတာ႔ သိုင္းကြက္တိုင္း ေျခဖ်က္ လို႔ရတယ္၊ မင္းမွာ ဘာသိုင္းကြက္မွ မရွိေတာ႔ဘူးဆိုရင္ မင္းသိုင္းကြက္ကို ဘယ္သူမွ မေျခဖ်က္ႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ မင္းဟာ သိုင္းေလာကရဲ႕ အဓိပတိပဲ"
"သေဘာေပါက္ပါၿပီဆရာ"


"တိုက္ပ္ တိုက္ပ္၊ ကလစ္ ကလစ္၊၊ ပို႔စ္တ္"

ယခု သိုင္းေလာက တေခတ္ဆန္းလာျခင္းဟုဆိုႏိုင္သည္။ သိုင္းပညာပါရမီ ရွင္မ်ား မ်ားျပားလာၿပီး ႀကိဳးႀကိဳးစားစားလည္း ေလ႔က်င္႔ၾကသျဖင္႔ သိုင္းကြက္ အားလုံးကို ေမ႔ေနသူေတြ အမ်ားအျပား ေပၚထြက္လာၿပီျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ သိုင္းေလာကရဲ႕ အဓိပတိပဲေတြလည္း အမ်ားႀကီး ေပၚထြက္လာေနၿပီျဖစ္ သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ မည္သူက အဓိပတိဆိုတာ ေျပာလို႔မရေတာ႔ေပ။

သိုင္းေလာကသားတို႔ ထုံးစံအတိုင္း စကားေျပာရာမွာလည္း ေလသံ မာမာနဲ႔ သာ ေျပာၾကရသည္။ ေျပာလို႔မရလ်င္ တိုက္ခိုက္ၾကရသည္။ သိုင္းေလာက၏ သိမ္ေမြ႔နက္နဲမႈကို သေဘာမေပါက္သူမ်ားအေနႏွင္႔ သိုင္းေလာကသားတို႔ သည္ ေတြ႔ရာလူကို ဝင္တိုက္ခိုက္ေနျခင္းဟု ထင္စရာရွိသည္။
မမွန္ပါ၊ သေဘာမတူသူကိုသာ တိုက္ခိုက္ၾကပါသည္။

တစ္ႏိုင္ငံလုံး ေမတၱာဓာတ္မ်ားထုံးမႊမ္းၿပီး ေအးခ်မ္းသာယာစြာေနထိုင္ႏိုင္ေရးအတြက္ အလုပ္လုပ္ေနၾကရသျဖင္႔ တိုက္ပြဲေပါင္းမ်ားစြာလည္း ဆင္ႏႊဲေန ၾက ရသည္။ အေရးႀကီးသည္၊ အလြန္႔အလြန္မွ အေရးႀကီးသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အျပန္အလွန္ တိုက္ၾကခိုက္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။ ရန္သူ မိတ္ေဆြ ခြဲျခားရာမွာလည္း ယခင္ကလို မရွဳပ္ေထြးေတာ႔၊ ပို၍ ႐ိုိးရွင္းလာ သည္။ ကိုယ္႔ဂိုဏ္းကို ေထာက္ခံလ်င္ မိတ္ေဆြ၊ မေထာက္ခံလ်င္ ရန္သူျဖစ္ သည္။ သိုင္းေလာကႀကီး တစ္ခုလုံး အထိတ္တလန္႔ျဖစ္ေအာင္ အျဖစ္အပ်က္ေတြကလည္း အခ်ိန္နဲ႔အမ်ွ ျဖစ္ပ်က္လ်က္ရွိၾကသည္။

ယခင္ သိုင္းေလာကအတိုင္း မေျပာင္းလဲဘဲရွိေနသည္က သိုင္းေလာကထဲ မွာ ျဖစ္ပ်က္သမ်ွျပႆနာအားလုံးကို သိုင္းေလာကသားတို႔ ထုံးစံ အတိုင္း ေျဖရွင္းၾကရျခင္းသာျဖစ္၏။ မည္သည္႔ဘုရင္မင္းျမတ္၏ စကား၊ ဥပေဒကိုမွ လိုက္နာေနစရာမလို။

သိုင္းေလာကသားတို႔ ထုံးစံဟူသည္ ကိုယ္႔ေဆာ္လ်ွင္ သူ႕ျပန္ေဆာ္ျခင္း သာျဖစ္သည္။ အေရးႀကီးသည္၊ အလြန္႔အလြန္မွ အေရးႀကီးသည္။ ေမတၱာ ဓာတ္မ်ားထုံးမႊမ္းၿပီး အးခ်မ္းသာယာစြာေနထိုင္ႏိုင္ေရးအတြက္ အျပန္ အ လွန္ေဆာ္ၾကမွရမည္။ မည္သူ႔စကားကိုမွ နားေထာင္စရာမလို။ သိုင္းေလာ ကသားတို႔ ရည္မွန္းခ်က္ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ ဘုရင္မင္းျမတ္က ျငင္းဆန္ လ်င္ဘုရင္မင္းျမတ္ကိုလည္း ဆက္လက္တိုက္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။ ယခုအထိေတာ႔ ဘုရင္မင္းျမတ္ ကံေကာင္းလ်က္ ရိွေနေသး၏။
(အတြဲ တစ္ ၿပီး)

(မွတ္ခ်က္။ ။ July 3, 2013 တြင္ Facebook ၌တင္ျပီးျဖစ္သည္။)

Food for thoughts

1) If people from Poland are called Poles,why ain't people from Holland called Holes?

2) Why is a person plays piano called pianist but a person who drives a race car not called racist?

3) Do infants enjoy infancy as much as adults enjoy adultery?

4) It it is true that we are here to help others, then what exactly are the others here for?

5) Ever wonder what the speed of lightning would be if it didn't zigzag?

6) You never learn to swear until you learn to drive.

7) Isn't making a smoking section in a restaurant like making a peeing section in a swimming pool?