လားရွိဳးသိန္းေအာင္တို႔ သြက္ခ်က္ေတာ႔


ဒီေန႔ ကမ္းလက္ရဲ႕ ကေလာင္သုံးေခ်ာင္းလုံးစုံသြားေအာင္ ပို႔စ္အေဟာင္းေလး အမွတ္တရ ျပန္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

လားရွိဳးသိန္းေအာင္တို႔ သြက္ခ်က္ေတာ႔ အေမရိကန္ လူမည္းေတြေရာ ျမန္ မာျပည္တြင္းက အႏုပညာရွင္ေတြပါ ေနာက္ေကာက္က် ကုန္ေရာ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထဲက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တဲ႔။ သီခ်င္းလုပ္ ဆိုပစ္လိုက္တယ္။
အေမရိကန္ လူမည္းေတြလည္း အိုဘားမားကို ဂုဏ္ျပဳသီခ်င္း စပ္ဆိုသင္႔တာ
"လူမည္းထဲက တို႔ လူမည္း ..ည္း .....ည္း"

"ေပ်ာ္စရာႀကီးကြယ္႔ ဒို႔ ကိုကြယ္
သမၼတႀကီးက ဖိတ္ေခၚတယ္"
သူမွေပ်ာ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႕ သီခ်င္းနားေထာင္ရတာကလည္း ေပ်ာ္စရာ ႀကီးပါ။
"ေပ်ာ္စရာႀကီးကြယ္႔ ဒို႔ ကိုကြယ္
သမၼတႀကီးက ဖိတ္ေခၚတယ္" တဲ႔။ ဟဲ ဟဲ။

ဘာသာေရး အေငြ႔အသက္လည္း မကင္းဘူး။

"ေရွးဘဝ ဘဝရဲ႕ ေရစက္၊ အခုတစ္ေခါက္ ထပ္ေတြ႔ရမွာပဲ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထဲက တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္...ပ္...ပ္" တဲ႔။
(ဟိုက္၊ ဒီကိစၥ ဟိုေကာင္ေလး ဇင္ေဝေသာ္ ဆက္ေရးပါေစ။)

အမွာစကားလည္းပါးေသးတယ္ (လူငယ္ေတြအတြက္ပဲ ေနာ္၊ ေဆာရီးပဲ။ လူႀကီးေတြအတြက္ မပါဘူး)

"တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္ရင္ ေခတ္လူငယ္မ်ား
မူးယစ္ေဆးဝါး မသုံးၾကပါ နဲဲ႔ (ဟဲ႔)"။
ခ်စ္လို႔ေျပာတယ္မွတ္ၾကပါ။ မူးယစ္ေဆးဝါး မသုံးၾကပါ နဲဲ႔ (ဟဲ႔)။

လူႀကီးေတြအတြက္ သူ မေျပာေတာ႔႔ ကိုယ္ေျပာရတာေပါ႔
"ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုခ်စ္ရင္ ခစ္ လူႀကီးမ်ား
ဘိန္းဘုရင္နဲ႔ ေပါင္းစားၾကကြဲ႔"

ဦးကိုေမာင္ (ၿပဳံးစိစိ)
**********************************************

အင္း ဦးသိန္းစိန္ကို လူထု တကယ္လက္ခံထားတာက သမၼတတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေတြက ျပင္လို႔မရတဲ႔ လူထုရဲ႕ လက္ခံထားမႈပဲ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို႔ ဆိုလိုက္ရင္ (နံမည္ မပါရင္ေတာင္) ႏိုင္ငံသား လူအမ်ားစုက တျခားဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို ေက်ာ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ေျပးျမင္ၾကတယ္။

ဘာသာေရးမွာလည္း တိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္ႀကီးလို႔ ဆိုလိုက္ရင္ (ဘြဲ႔ေတာ္မပါရင္ေတာင္) တျခား ဆရာေတာ္ႀကီးေတြကို ေက်ာ္ၿပီး လူအမ်ား စုကေတာ႔ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးကို ေျပးျမင္ၾကတယ္။

စာေပအသိုင္းအဝိုင္းမွာလည္း အဲသလိုပဲ။ အေမလို႔ ေျပာရင္လူထု ေဒၚအမာ ပဲေလ။
ေဒၚစုကေတာင္မွ အခု ေရာေနၿပီ၊ ေဒၚစု၊ အန္တီစု၊ အေမစု၊ ဟို အဖြားႀကီး၊ စုံလို႔ပဲ။

ဦးသိန္းစိန္ ျဖစ္ႏိုင္တာက (သူ စြမ္းရင္) "သမၼတထဲက တို႔သမၼတ" ပဲ ျဖစ္ ဖို႔မ်ားတယ္။
"ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထဲက တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္" ကေတာ႔
အင္း...
အမ်ားစုအတြက္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပဲ
ျဖစ္ေနမယ္ထင္တယ္ လာရွိဳးက
(အေမရိက က) ဦးသိန္းေအာင္ ရယ္။

ဇင္ေဝေသာ္
(8/12/2013)

ဂြတ္လပ္၊ တိတ္ကဲယား ဒကာႀကီးဦးသိန္းစိန္


ယေန႔သတင္းစာေကာက္လွန္ေတာ႔ ေအာက္ပါပုံကို ထင္းထင္းႀကီးေတြ႔ရသည္။ ယင္းပုံထဲမွာပင္ ဒကာႀကီး ဦးသိန္းစိန္ပုံက ပို၍ထင္းေနေလသည္။ ယဥ္ေက်းမႈ မ်က္ေစ႔ျဖင္႔ ေအး၏။ ဂလိုဘယ္မ်က္ေစ႔ျဖင္႔ တစ္မ်ိဳးေလးျဖစ္ေန၏။ ကိစၥမရွိပါ။ သီဟနာဒမွာ မ်က္ေစ႔ႏွစ္လုံးရွိသျဖင္႔ တစ္လုံးစီ ခြဲၾကည့္လိုက္ပါသည္။

ယေန႔မနက္ေရးခ်င္သည္က ဝတ္စားဆင္ယင္မႈအေၾကာင္း အတိုအထြာသာျဖစ္ ၏။
ကမၻာမွာ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈလုံးဝကြဲေနသည့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း သုံးခုရွိသည္။ (ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို မထည့္သြင္းပါ)
၁။ အာဖရိကန္ လူရိုင္းမ်ား
၂။ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးမ်ား
၃။ ကမၻာအရပ္ရပ္ရွိ အိႏၵိယန္း ဆစ္ခ္ဘာသာဝင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

ယေန႔အထိ သူတို႔ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈကေန လက္တစ္လုံးမွ မခြာလိုၾကသည့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း မ်ားဟု ဆိုႏိုင္သည္။ ဘယ္ေလာက္ခံမလဲ၊ ထာဝရပဲ ဒီအတိုင္း ရွိေနမလားက သီဟနာဒတို႔ ဉာဏ္မီေသာကိစၥမဟုတ္။
သို႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းက သူတို႔နဲ႔မတူပါ။ ေမြးစားတတ္ေသာ အက်င္႔ ရွိသည္။ အထူးသျဖင္႔ လူငယ္ထုက ေမြးစားရမွာကို မေၾကာက္ၾက။ လူႀကီးတာဝန္က သူတို႔ကို တားျမစ္ျခင္းမဟုတ္၊ ဘယ္ဟာကိုေတာ ေမြးစား သင္႔သည္၊ ဘာကိုေတာ႔ မေမြးစားသင္႔ဟု လမ္းျပျခင္းဟုထင္သည္။

ယင္းတို႔အထဲတြင္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီယဥ္ေက်းမႈက အေတာ္ေကာင္းသည္ဟု ထင္ သည္။ ခိုင္ျခင္း၊ လုံၿခဳံျခင္း၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္ဝတ္စရာ မလိုျခင္းစသည္တို႔ျဖစ္သည္။ မိန္းကေလးမ်ားအတြက္ ပိုလုံၿခဳံၿပီးေတာင္သူမ်ားအတြက္ ဆူးဒဏ္ကို အကာ အ ကြယ္ေပးႏိုင္သည္။ ကာလၾကာျမင္႔စြာကတည္းက လူငယ္ႏွင္႔ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ယဥ္ေက်းမႈ အေပၚ မ်က္စိစပါးေမြးမစူးခဲ႔ဖူးပါ။ အျခားသူမ်ားစူးေနခ်ိန္ ကိုယ္႔မွာ မစူးသည့္အတြက္ ကံေကာင္းသည္ထင္ပါသည္။
ဟာ႔ ဒီကိုယ္ေတာ္ မဟုတ္က ဟုတ္ကေတြ ေျမွာက္ေးေနၿပီထင္လ်ွင္ စိတ္မေကာင္းပါ။ ဤကိစၥက "မဟုတ္က ဟုတ္က" မဟုတ္၊ "ဟုတ္က ဟုတ္က" သာျဖစ္ပါသည္။

ကၽြႏ္ုပ္တို႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းထဲမွာ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းေတာင္ရွည္မရွိေတာ႔ပါ။ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ေတာ႔ရွိၾကပါသည္။ အထင္ရွားဆုံးကေတာ႔ တပ္မေတာ္သည္ မဟာဗႏၶဳလယူနီေဖာင္းနဲ႔ ေရွ႕တန္းမထြက္ေတာ႔ျခင္းျဖစ္သည္။
လူမ်ိဳးတိုင္းမွာ ယဥ္ေက်းမႈဝတ္စုံရွိသည္၊ ယဥ္ေက်းမႈပြဲလမ္းတိုင္း ထိုဝတ္စုံမ်ားကို အမ်ိဳးသားေရးလကၡဏာအေနနဲ႔ဝတ္ဆင္ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕က အနည္းငယ္ပိုသည္၊ ကဲသည္။

ဝဋ္ေၾကြးေၾကာင္႔ ႏိုင္ငံေရးစာအုပ္မ်ားဖတ္မိေသာအခါ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ားကိုယ္တိုင္ ယဥ္ေက်းမႈအဝတ္အစားမ်ားကို အထူးအေလးထား ဝတ္ဆင္လာတတ္ သည္ဆိုတာကို ေတြ႔ရသည္။ ယင္းသို႔ဝတ္ရျခင္း၏ အဓိက အေၾကာင္းႏွစ္ရပ္က
၁။ ယဥ္ေက်းမႈကို ကာကြယ္ျပရမည္ဟု သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ေရွ႕မွေနဦးေဆာင္ျပျခင္း။
၂။ ႏိုင္ငံထဲရွိ အစြန္းေရာက္၊ မေရာက္အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီတို႔၏ေထာက္ခံမႈကို ဤနည္းျဖင္႔ အမိအရဖမ္းယူရမည္၊ လစ္ဘရယ္ဝါဒီအေပၚ အသာစီးယူရမည္ဟု သေဘာပိုက္ကာ လူထုႏွင္႔အတိုက္အခံ၏ အားနည္းခ်က္ကို အခြင္႔ေကာင္း ယူျခင္းတို႔ ျဖစ္ၾကေလသည္။

ရဟန္းတစ္ပါးအေနနဲ႔ ယုံၾကည္ေနခ်င္မိသည္မွာ မိမိတို႔ သမၼတႀကီးသည္ နံပါတ္ တစ္ အေၾကာင္းေၾကာင္႔ ဤသို႔ဝတ္စားသည္ ဟူေသာအခ်က္ျဖစ္ပါ သည္။ ျဖစ္ ပါေစဟုလည္း ဆုေတာင္းမိပါ၏။

ဂြတ္လပ္ တိတ္ကဲယား ဒကာႀကီးဦးသိန္းစိန္။




အမွာ။ ။ (ဒကာႀကီး ဦးသိန္းစိန္ဟုဆိုသျဖင္႔ ဦးတင္ေမာင္ဝင္းတို႔အဖြဲ႔က ေနာက္ ၾကေပေတာ႔မည္၊ မတတ္ႏိုင္၊ ဤစကားက သူကိုင္တိုင္ "ကိုယ္ေတာ္႔ ဒကာႀကီး ဦးသိန္းစိန္၊ ကိုယ္ေတာ္႔ ဒကာႀကီးဦးသိန္းစိန္" ဟု သုံးခဲ႔သည္႔ ေဝါဟာရသာျဖစ္ သည္မဟုတ္ပါလား)

ကမၻာ႔စတုတၳေျမာက္အႀကီးဆုံး စီးပြားေရးအင္အားစုႀကီး


ဒကာႀကီး ဦးသိန္းစိန္ကေတာ႔ လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ေလၿပီ။ အာစီယံအဖြဲ႔ဟာ ကမၻာ႔စတုတၳေျမာက္အႀကီးဆုံး စီးပြားေရးအင္အားစုႀကီး ျဖစ္လာႏိုင္သည္ ဟူသတတ္။
ဟုတ္ေသာ္ရွိ၊ မဟုတ္ေသာ္ရွိ ၾကားေကာင္းပါဘိ။ ဟုတ္သြားသည္ဆိုေစ ကိုယ္ပါဖို႔ေတာ႔ အေရးႀကီးသည္။ အေနာက္ဖက္အိမ္က ေညွာ္နံ႔ရတိုင္း ကိုယ္ဗိုက္ဝတာမဟုတ္ေခ်။
လြတ္လပ္စြာကုန္သြယ္ခြင္႔ (FTA) ျဖစ္ဖို႔ ေျပာေနၾကေသာ္လည္း တစ္ႏိုင္ငံနဲ႔တစ္ႏိုင္ငံက လက္နက္ေတြအၿပိဳင္တပ္ဆင္ေနၾကသည္ဟု ဟန္တင္တန္ကေတာ႔ လက္နက္ေတြ ေလ်ွာ႔ခ်ေနေသာ အေနာက္ႏွင္႔ႏူိင္းယွဥ္ကာ ရယ္သြမ္းေသြးေလ၏။

အုန္းပင္ေလးက ျပတဲ႔တရားသံ


ဤအုန္းပင္ေလးသည္ ပုံျပင္ေဟာင္းထဲက အဘိုးအို၏ သရက္ပင္လည္းျဖစ္ ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဤအုန္းပင္ေလးကို ကၽြႏ္ုပ္စိုက္ပ်ိဳးစဥ္ အုန္းပင္ႏွင္႔ပတ္ သက္ၿပီး ေမးခြန္းေတြလာေမးသည့္မင္းသာငယ္ေတာ႔ မရွိခဲ႔ပါ။ ယေန႔ေခတ္မင္းသားမ်ား အသုံးလုံး ေက်သြားၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္ဟန္တူ ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ကိုယ္တိုင္ပင္ အဘိုးအို၊ ကိုယ္တိုင္ပင္ မင္းသာငယ္ လုပ္ခဲ႔ ရပါသည္။ သင္ႏွင္႔မဆိုင္လွေသာ္လည္း ကၽြႏ္ုပ္ဘဝႏွင္႔ဆက္စပ္ေနသျဖင္႔ ေရး ခ်င္ပါသည္၊ ေရးပါမည္။





စကၤာပူေရာက္လာေသာ္လည္း မည္၍မည္မ်ွၾကာေအာင္ေနမည္၊ ေနခြင္ ႔ရမည္ ဆိုသည့္ကိစၥက ထပ္တလဲလဲေမးမိေသာ ေမးခြန္းတစ္ခုျဖစ္ေနခဲ႔သည္။ ပီနန္ ဆရာေတာ္ႀကီးကေတာ႔
"ႏိုင္ငံျခားမွာ ဘုရားဝါနဲ႔ေနရတာမဟုတ္၊ အင္မီဂေရးရွင္းဝါ(သူတို႔ခြင္႔ျပဳသည့္ ရက္၊ လ၊ ႏွစ္ အပိုင္းအျခား)နဲ႔ ေနရတာ"
ဟု ရွင္းကနဲျဖစ္ေအာင္ မိန္႔ၾကားဖူးသည္။ ရွိေစ၊ ကၽြႏ္ုပ္ဆိုခ်င္သည္က
"ငါ အၾကာႀကီးေနခ်င္မွေနမွာ၊ ေနခြင္႔လည္း သူတို႔က ေပးခ်င္မွေပးမွာ ဆိုၿပီး ေရရွည္စီမံကိန္းမ်ား မေရးဆြဲခဲ႔မိ"
ဆိုတာျဖစ္ပါသည္။

မွားခဲ႔ပါသည္။ အမွန္တကယ္ ေရရွည္စိတ္ကူးနဲ႔အလုပ္လုပ္လာေသာအခါ ကိုယ္တိုင္က ဤဝန္းက်င္မွာ ေပ်ာ္လာသလို သူတို႔ကလည္းမိမိကို ဆက္ရွိေနေစ ခ်င္လာသည္။ ဥပမာ မိမိတစ္ဦးတည္း အလႉျပန္လုပ္မည္ဆိုတာကိုပင္ လက္မခံ၊ သူတို့ပါလိုက္မည္ဆိုၿပီး ဥကၠ႒ကစတင္လိုက္ရာ တစ္ပတ္အတြင္း လူေပါင္း ၃၄ ေယာက္ျဖစ္သြားသည္။ အမွွန္မူ အမ်ားစုမွာ ခြင္႔ရက္မရွိ၊ ရွိသည့္ ခြင့္ရက္ မ်ားကိုလည္း ဘယ္သြားမည္၊ ဘာလုပ္မည္ စသျဖင္႔ စီစဥ္ခဲ႔ၾကၿပီးျဖစ္သည္။ သူတို႔၏ တစ္စိတ္တစ္ဝမ္းသေဘာထားကို ေက်းဇူးတင္ရပါသည္။
ဤအုန္းပင္ေလးသည္ ခပ္ညံ့ညံ့ကၽြႏ္ုပ္စိတ္ကူးကိုေတာ္လွန္လိုက္ႏိုင္သည့္ သေကၤတေလးမ်ွသာျဖစ္ပါသည္။

ယခု ဤအုန္းပင္ေလး ၆ ႏွစ္သားရွိပါၿပီ။ အသီးမ်ားလည္း ေဝေဝဆာဆာသီးေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ အကယ္၍မ်ား ဒီမွာ ငါက ဘယ္ေလာက္အၾကာႀကီးေနမွာမို႔လဲ ဆိုသည့္ အေတြးဆိုးသာရွိေနလ်ွင္ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ဤအုန္းပင္ေလးရွိလာစရာမရွိပါ။ အမွန္မူ လုပ္စရာရွိတာကို လုပ္လိုက္မိဖို႔သာ အေရးႀကီးပါသည္။
အကယ္၍ စကၤာပူမွာ ကၽြႏ္ုပ္မရွိခဲ့ေသာ္ ကၽြႏ္ုပ္ေနာက္ ေရာက္လာမည့္သူမ်ား စားသုံးၾကပါလိမ္႔မည္။
သူတို႔ မစာသုံးၾက၊ အလွထိုင္ၾကည့္ေနၾကမည္ဆိုလ်င္ ကမၻာ႔အလွတရားထဲ ဤအုန္းပင္ေလးပါသြားပါလိမ္႔မည္။
အုန္းသီး၊ အုန္းလက္မ်ားေႂကြက်သည္ဆိုရာ၌ပင္ အုန္းသီး၊ အုန္းလက္မ်ားသည္ ကမၻာေျမကိုဖ်က္ဆီးမည့္ ပလပ္စတစ္၊ ေရာ္ဘာမ်ားမဟုတ္သျဖင္႔ ေျမဩဇာျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

အၾကာႀကီးေနျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူးဆိုသည့္ ကၽြႏ္ုပ္အေတြးကို ဤအုန္းပင္ေလးက သေရာ္ေနသည္။
ထို႔အတူ အမ်ားအတြက္တစ္ခုခု လုပ္ေတာ႔မွာဆိုရင္ အခု စလိုက္ပါ၊ ေနာက္ မက်ေသးဘူးဟုလည္း တရာျပေနသလိုျဖစ္ေနပါသည္။

ထို႔အျပင္ အျခားအုန္းပင္မ်ားနည္းတူ ဤအုန္းပင္ေလးသည္လည္း ေျဖာင္႔မတ္ မေနရွာပါ။
ေျဖာင္႔မတ္ဖို႔လား၊ အုန္းသီးဖို႔လား။
အကယ္၍ ေျဖာင္႔မတ္ေနေသာအုန္းပင္ေလးတစ္ပင္ကို ေမ်ွာ္လင္႔ထားမိပါက ကၽြႏ္ုပ္ေတာင္းဆိုမႈက အတန္ငယ္မ်ားသြားၿပီထင္ပါသည္။
သဘာဝကိုနားလည္ဖို႔ မနက္တိုင္း ဤအုန္းပင္ေလးကတရာျပေနသည္။
မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္၊ မျပဳႏိုင္က ကၽြႏ္ုပ္ညံ့ဖ်င္းမႈ အထူအပါးႏွင္႔သာ ဆိုင္ေပလိမ္႔မည္။

ဤအုန္းပင္ေလးသည္ ပုံျပင္ေဟာင္းထဲက အဘိုးအို၏ သရက္ပင္လည္းျဖစ္ ပါသည္။
သို႔ေသာ္ ဤအုန္းပင္ေလးသည္ ပုံျပင္ထဲက အဘိုးအို၏သရက္ပင္လည္း မဟုတ္ပါ။

Monday to Sunday


*****