ဣဒိၶဝိဒအဘိဉာဥ္ ႏွင့္ မ်က္ခြက္ဘြတ္အုပ္

ကြန္ပ်ဴတာသည္ တန္ခိုးၾကီး၏။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ထိုကြန္ပ်ဴတာကို ဘာသာၿပန္ဆိုရန္ ဘာသာစကား မရွိေသးေသာေၾကာင့္ၿဖစ္၏။ ကြန္ပ်ဴတာသည္ တရုတ္လိုလည္း ကြန္ပ်ဴတာ၊ ကုလားလိုလည္း ကြန္ပ်ဴတာ၊ ဂ်ပန္လိုလည္း ကြန္ပ်ဴတာ၊ ဂ်ာမန္လိုလည္း ကြန္ပ်ဴတာပင္ၿဖစ္သည္။ သိရသေလာက္ မည္သည့္ဘာသာစကားကမွ် ကိုယ္ပိုင္အမည္ၿဖင့္ေခၚရန္ မရဲေသး။ ၿမန္မာလိုကား စာပင္မဖြဲ႕ေလာက္။

ေလာကၾကီးထဲ၌ မထင္မရွား၀င္လာၿပီး လူသားကိုထိန္းခ်ဳပ္သြားေသာအရာ သံုးခုရွိသည္။

• ၁။ ထာ၀ရ ဘုရားရွင္
• ၂။ ေငြေၾကးစီးဆင္းမႈ ႏွင့္
• ၃။ ကြန္ပ်ဴတာတို႔ ၿဖစ္၏။

ဘာသာေရးအၿငင္းပြါးဖြယ္ၿဖစ္သၿဖင္႔ ထာ၀ရဘုရားရွင္ကိုေတာ့ လက္ေရွာင္ခဲ့ခ်င္၏။

ေငြေၾကးကိစၥကို အနည္းငယ္ေၿပာခ်င္သည္။ ေငြေၾကးကို ဖန္ဆင္းသူမွာ လူသားၿဖစ္၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဖန္ဆင္းခဲ့ရသနည္းဟူမူ ပစၥည္းခ်င္းလဲလွယ္ရာတြင္ လြယ္ကူေခ်ာေမြ႕ေစလိုေသာ ေၾကာင့္ၿဖစ္၏။ ပဲႏွင့္ ဆန္လဲလွယ္လို သူတို႔အတြက္ ပဲအိတ္၊ ဆန္အိတ္ထမ္း၍ သြားေနစရာမလို၊ ေငြေၾကးဟူေသာ ၾကားခံပစၥည္းကို ယူသြားရန္သာလိုေတာ့သည္။ ဤကိစၥသည္ လူတိုင္းသိ၏။ လူတိုင္္းသိေသာကိစၥကို မေၿပာလို။

ေၿပာလိုသည္က လူသားတို႔ဘ၀ လြယ္ကူေခ်ာေမြ႕ေစရန္ လူသားကဖန္ဆင္းခဲ့ေသာ ထိုေငြေၾကးစနစ္ သည္ ေအာက္ေအာ႔(ဖ္) ကြန္ထရုိးၿဖစ္ကာ ထိုေငြေၾကးကပင္ လူသားကို က်က်နနၾကီး ေမာင္းႏွင္ေနေတာ့သည္။ ေငြေၾကးစနစ္၏ မူလတန္ဖိုးၿဖစ္သည့္ “ လူသားကိုလြယ္ကူခ်မ္းသာေစရန္” သည္ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ၿပီ ၿဖစ္၏။ ၀မ္းနည္းဖြယ္ေကာင္း၏။ လူသားသည္ ေငြေၾကးကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့၊ ထိုေငြေၾကးက လူသားကို ၿပန္ထိန္းခ်ဳပ္ေနေတာ့၏။

ကြန္ပ်ဴတာေခၚသည့္ အေပ်ာ့အမာႀကိိယာမ်ား (ရုပ္၊နာမ္ ဟု ေခၚလိုကေခၚႏိုင္၏၊ မေခၚလိုက မေခၚႏိုင္။) အစုအေ၀း(ခႏၶာ) သည္လည္း လူသားကုိကူညီရန္ လူသားက သူ႔ကိုဖန္ဆင္းလိုက္၏။ လြန္စြာအသံုးက်၏။ လူသား၏ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ား၊ သခ်ၤာကိန္းဂဏာန္းမ်ားစသၿဖင့္တုို႔ကို လ်င္ၿမန္စြာ ေဆာင္ရြက္ေပး၏။ ထိုမွ်မက လူသားကို အင္တာတိန္းလည္းလုပ္၏။

ယေန႔ ၂၁ ရာစုဦး၌ ထိုအဓိပၸါယ္ အနည္းငယ္လြဲေခ်ာ္စ ျပဳလာၿပီၿဖစ္သည္။ ကြန္ပ်ဴတာက လူသားကို အင္တာတိန္း လုပ္တာထက္ လူသားက ကြန္ပ်ဴတာကိုၿပန္၍ အင္တာတိန္းလုပ္ေနရသည္က ပိုမ်ားသလိုလို ၿဖစ္လာ၏။ လက္ခံလိုက လက္ခံ၊ လက္မခံလိုက လက္မခံ၊ like လိုက like ၍ dislike လိုက dislike ႏိုင္၏။ ၿပႆနာ တစ္စံုတစ္ရာမရွိ။

ယေန႔ ခ်က္(စ္) ခ်န္ပီယံသည္ ဒီပါဗလူးေခၚသည့္ ကြန္ပ်ဴတာၿဖစ္၏။ ကာေပါ့ မဟုတ္။ ဂယ္ရီကက္စပါေရာ့ မဟုတ္။ ဒိ(ပ္)ဗလူးကို ကက္စပါေရာ့ကႏိုင္၏။ ထိုအခါ ဒိပါးဗလူးတက္လာ၏။ ဒိပါးဗလူးေနာက္၌ ဒိပက္(စ္တ္)ဗလူးရွိေသး၏။ မလိုေတာ့၊ ဒိပါးၿဖင့္ပင္ လူသား၏ဦးေႏွာက္သည္ သြက္သြက္ခါေအာင္ ရူးသြပ္သြားရၿပီၿဖစ္၏။ ၀မ္းနည္းတတ္လွ်င္ ၀မ္းနည္းဖို႔ေကာင္း၏။ ၀မ္းမနည္းတတ္လွ်င္ ၀မ္းနည္းဖို႔မလို။

ယေန႔ ကေလးမ်ားသည္ မိဘမ်ားခရီးတစ္ပါတ္ထြက္သည္ကို ဂရုမစိုက္ၾက၊ ကြန္ပ်ဴတာႏွင့္ တစ္နာရီ မွ်ေ၀းကြာ လွ်င္ ရူးမတတ္ခံစားၾကရ၏။ လူသား၀ါဒ က်ရွဴံးစၿပဳလာၿပီၿဖစ္၏။ like လိုက like၊ Talking about it လိုက Talking about it ႏိုင္၏။ ဤသည္မွာ မည္သူမွ်ဘာသာမၿပန္ရဲေသးေသာ ကြန္ပ်ဴတာၿဖစ္၏။

ယခုမွ ေၿပာလိုေသာ မ်က္ခြက္ဘြတ္အုပ္အေၾကာင္းေရာက္ေတာ့၏။

ဓမၼပဒစာအုပ္ထဲ၌ ေနာင္ေတာ္ပန္ႏွင္႔ ညီေတာ္ပန္ဟူေသာ ညီေနာင္ရဟန္းႏွစ္ပါး၀တၱဳကို ဖတ္ရ၏။ ေနာင္ေတာ္ပန္က ရဟႏၱာၿဖစ္ၿပီး ညီေတာ္ပန္ကမူ သူ႔ေနာင္ေတာ္အလိုအရ အလြန္ဥာဏ္ထိုင္းသူၿဖစ္၏။ ရဟႏၱာၿဖစ္ေရးကား ေ၀လာေ၀းသာတည္း။

သို႔ေသာ္ ဘုရားရွင္ႏွင့္ေတြ႕သည့္အခါ ညီေတာ္ပန္ ဥာဏ္ထိုင္းသည္ဆိုသည့္ အယူအဆ လြဲသြားေတာ့၏။ စရိုက္ႏွင့္ ကမၼဌာန္းကိုက္သြားၿပီး ညီေတာ္ပန္သည္ အဘိဉာဥ္ေၿခာက္ပါးႏွင့္ ကိုေအာ္ပရိတ္ၿဖစ္သည့္ အရဟတၱမဂ္ဥာဏ္ အရဟတၱဖိုလ္ဥာဏ္သို႔ေရာက္ကာ ရဟႏၱာ ၿဖစ္သြား ေတာ့သည္။

ထိုအခ်င္းအရာကို သိေတာ္မူေသာဘုရားရွင္က ဆြမ္းမစားရေသးေသာ ညီေတာ္ပန္ကို ပင့္ခိုင္းသည္။ ပင့္ေလသူ ေက်ာင္းေရာက္ေသာ အခါ ညီေတာ္ပန္တပါးမဟုတ္ဘဲ တစ္ေထာင္ ၿဖစ္ေနသည္ဟုဆို၏။ ထိုအခါ မည္သည့္ပန္ကို ပင့္ရမည္မသိ၊ ဘုရားရွင္ကိုၿပန္၍ ေလွ်ာက္ထားရ ၿပန္၏။ စူဠပန္မေထရ္ဘုရားဟုေခၚေလာ့၊ ပထမဆံုးထူးေသာ စူဠပန္မေထရ္၏ လက္ကိုကိုင္ေလာ့။ ထိုအခါ အၿခားအၿခားေသာ စူဠပန္တို႔ကြယ္လတၱံ႕ဟု ဘုရားရွင္မိန္႔ေတာ္မူ၏။

မွန္၏။ ဤပရိုစီဂ်ာအတိုင္း ေဆာင္ရြက္လိုက္ေသာအခါ ညီေတာ္ပန္တစ္ပန္သာ က်န္ရစ္ ေတာ့၏။

ဤကဲ့သို႔ တစ္ပါးက တစ္ေထာင္ၿဖစ္ေအာင္ ဖန္ဆင္းႏိုင္ၿခင္းသည္ ဣဒၶိဝိဓတန္ခိုးအဘိဉာဥ္ ထူးကို ရရွိေတာ္မူေသာေၾကာင့္ၿဖစ္၏။ ထိုတန္ခိုးရွိလွ်င္ ရဟန္းတစ္ပါးက ေထာင္ေသာင္းမကေသာ ရုပ္ပြါး၊ကိုယ္ပြါးမ်ားဖန္ဆင္းႏိုင္၏။ ဤသည္မွာ ဣဒၶိဝိဓပင္ၿဖစ္ေတာ့၏။ (နံပါတ္ ၁ ထိုးေပးထားေသာ ဣဒၶိဝိဓကို ဖု(တ္)ႏုတ္(တ္) မေပးေတာ့၊ ဤမွာရွင္းၿပီးၿဖစ္၏)

ဣဒၶိဝိဓအဘိဉာဥ္ကိုမရေသာ ၂၁ ရာစု ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ Replace လုပ္လိုက လုပ္လို႔ရသည့္ မ်က္ခြက္ဘြတ္အုပ္ကို (၁၉)ႏွစ္သား အေမရိကန္ေလးတစ္ေယာက္က ဖန္ဆင္း ေပးလိုက္၏။ သူ႔နာမည္ကို မသိ၊ ရွာၾကည့္လွ်င္ရေသာ္လည္း မရွာခ်င္။ အမွန္သိလိုသူတို႔အတြက္ အလြယ္တကူသိႏိုင္ေသာ ကိစၥၿဖစ္သၿဖင့္ အထူးမခ်ဲ႕လိုေတာ့။

ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ထိုမ်က္ခြက္ဘြတ္အုပ္၌ ဆရာေတာ္ၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။ အရွင္ၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။ ေဒါက္တာၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။ မေဒါက္တာ ၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။ ကိုကိုၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။ ေမာင္ေမာင္ၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။ မီးမီးၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။ မမၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။ ေဝဟင္အာကာ ထက္မိုး လွ်ံဟိန္းေက်ာ္ၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။ ထူးအိၿႏၵာ သဥၨာႏြဲ႕ေႏွာင္း ဇာၿခည္ေက်ာ္ညြန္႔ ၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။ ဘာမဆိုၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။

ဣဒၶိဝိဓအဘိဉာဥ္ မရလည္း ပူစရာမလိုေတာ့။ မ်က္ခြက္ဘြတ္အုပ္ေပၚ၌ အလိုရွိသမွ် ကိုယ္ပြါးမ်ား သမာဓိမလိုပဲ ပြားလို႔ရၿပီးၿဖစ္၏။ ထို႔ထက္ပို၍ ပြားလိုကလည္း ပြားလို႔ရ၏။ ထို႔ထက္ပို၍ ပြားလိုသည္ထက္ပို၍ ပြားလိုကလည္း ပြားလို႔ရၿပီၿဖစ္၏။ ႀကိဳက္သေလာက္ ပြားႏိုင္၏။ မႀကိဳက္သေလာက္လည္း ပြားႏိုင္၏။

မလိုအပ္ေသာ္လည္း ဤ၌ေၿပာခဲ့ခ်င္၏။

သီဟနာဒသည္ ရဟန္းတစ္ပါးၿဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ “ ကိုကိုက ဘုန္းဘုန္းဆို” ဟူေသာေမးခြန္း ေမးစရာ မလိုေတာ့။ ေမးလိုကေတာ့ ေမးႏိုင္၏။ ေမးသူကို တားၿမစ္၍မရ။ သီဟနာဒသည္ ရဟန္း တစ္ပါးၿဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုကို၊ ေမာင္ေမာင္၊ မမ၊ မီးမီး ဘာမွမဟုတ္ေၾကာင္း ရွင္းၿပရန္မလိုအပ္ေတာ့။ သို႔ေသာ္ ရွင္းၿပဖို႔လိုအပ္သည္ဟုထင္ေသာ သူတခ်ိဳ႕လည္းရွိႏိုင္၏။ ထိုသူတို႔အတြက္ ရွင္းၿပရမည္။ သီဟနာဒသည္ ရဟန္းတစ္ပါးၿဖစ္၏။ ဒါၿဖင္႔ ရဟန္းၿဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသၿပ၊ လူၿဖစ္ေၾကာင္းသက္ေသၿပဟု ေၿပာသူတစ္ခ်ိဳ႕ရွိႏိုင္၏။ ၀မ္းနည္း၏။ သက္ေသၿပစရာမလို။ မ်က္ခြက္ဘြတ္အုပ္သည္ ရဲစခန္းမဟုတ္၊ တရားရုံးမဟုတ္။ ပြားလိုက ပြားလို႔ရ၏။ မပြားလိုကလည္း မပြားလို႔ရ၏။

ဤ၌ ေၿဖရွင္းမရေသာၿပႆနာ ေပၚလာေတာ့၏။

တစ္ေထာင္ေသာ ညီေတာ္ပန္မ်ားအနက္ ပထမဆံုးထူးေသာ ညီေတာ္ပန္၏လက္ကို ကိုင္လိုက္လွ်င္ အၿခားအၿခားေသာပန္မ်ား ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ဟု သိရ၏။ ထိုေခတ္က ဘုရားရွိ၏။ ဘုရားရွိသၿဖင္႔ ညီေတာ္ပန္အစစ္ကို သိခြင့္ရခဲ့၏။

ယေန႔ (၂၁) ရာစု၌ ဘုရားမရွိေတာ့။ မ်က္ခြက္ဘြတ္အုပ္ေပၚ၌ ပြားထားေသာ ရဟန္း၏ ကိုယ္ပြားမ်ားအနက္ ဘယ္အပြားသည္ အပြားစစ္ၿဖစ္သည္ဟု သိရွိရန္မလြယ္ကူေတာ့။ ဘယ္အပြား၏ လက္ကို ကိုင္လိုက္ရမည္မသိေတာ့။

မည္သို႔ၿဖစ္ေစ ေပ်ာ္စရာေတာ့ေကာင္း၏။
ေပ်ာ္စရာေကာင္း၏ မည္သို႔ၿဖစ္မွန္းမသိေတာ့။
သိသိ၊ မသိသိ ေပ်ာ္စရာေတာ့ေကာင္း၏။
ေပ်ာ္စရာေကာင္း၏။ မသိလည္း မသိ။ သိလည္း သိ။
ေနာင္ေတာ္၊ ညီေတာ္မ်ား သီဟနာဒကို ဆဲလိုက ဆဲႏိုင္ၿပီၿဖစ္၏။
သီဟနာဒ၏လက္ကိုသာ လာမကိုင္ပါႏွင့္…..။

သီဟနာဒ

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

ရြာသားေရးတဲ႔ကဗ်ာ

ရယ္သံ ငုိသံေတြ နားမေထာင္ျဖစ္တာၾကာၿပီ
ေလာကဓံတရားဆိုတာ အရင္လို
ရွစ္ပါး မတိုး မေလ်ာ႔ပဲ မဟုတ္လား။
ဟင္ ဒါဆို ဘာထူးလို႔လဲ???

ကြန္နက္ရွင္း မေကာင္းေသးေသာ နားလည္မႈမ်ား
ေဒါင္းလုပ္ဒ္ လုပ္တိုင္း ျပဳတ္က်တတ္ေသာ အနာဂတ္စာမ်က္ႏွာမ်ား
အစိမ္ေရာင္အဝိုင္းေလးလို ဝိုင္း၍မၿပီးေသာ မေန႔က မနက္ဖန္မ်ား
အသံၾကည္ၾကည္နားဆင္ဖို႔ ေျမညီညီမွာ မေနႏိုင္ေသာ လက္ကိုင္ဖုန္းမ်ား။

လြမ္းခ်င္တိုင္း လြမ္းရေအာင္
ဒါက ဘုရားလက္ထက္မွ မဟုတ္တာ။
( ဘုရားက အေခ်ာ႔ေကာင္း တရားျပေကာင္း )

ဖုန္လုံးမ်ားအတြက္ အာမခံကုမၸဏီဖြင္႔ေသာ လက္ကိုင္ပုဝါမ်ား
စားရေသာက္ရမဲ႔ လက္သည္းဆိုးေဆးမ်ား
ခါးေထာက္ၾကည္႔ေနေသာ ေအာင္ျမင္မႈမ်ား
အမိန္႔ေပးေနေသာ ကၽြန္းစာပြဲ အေကာင္းစားႀကီးမ်ား။

ဒီေကာင္က တကယ္ လြမ္းေကာလြမ္းတတ္လိ႔ုလား???
ဒီမွာ ကိုယ္႔လူ ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ
စုစုေစာင္းေစာင္း ေဝနာတခ်ိဳ႕နဲ႔
ေခၽြေခၽြတာတာ မ်ွ လြမ္းေနရတာ မင္း သိပံုမရဘူး
လြမ္းတတ္ပါတယ္၊ ၾကည္႔..
လက္ပံကိုင္းေတြ မီးစြဲေနရင္
အဲ႔ဒါ ေႏြရာသီ။

ေျခေထာက္မိုးေထာင္အိပ္ေနေသာ စိုးရိမ္မႈမ်ား
ႏွမ္းမျဖဴးမိေသာ ရယ္သံလြင္လြင္မ်ား
ၾကယ္ေႂကြခ်ိန္ေစာင္႔ေသာ နကၡတ္မုဆိုးမ်ား
ခရားေရလႊတ္ တိတ္ဆိတ္သံမ်ား။

ႀကိဳးနဲ႔ ခါးသိမ္ေအာင္ ခ်ည္ထားမွ ညီၫြတ္ရမွာလား???
ဒီမွာ ကိုယ္႔လူ ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ
ထင္း အစည္းလိုက္ေတြ႔လိ႔ု
ဘယ္သူက ဒူးနဲ႔တိုက္ ခ်ိဳးျပေနမွာလဲ
အစည္းလိုက္ အိမ္ကိုထမ္းယူသြားမွာေပါ႔
သပိတ္ဝင္ အိတ္ဝင္။

အဲသေလာက္ နားလည္တတ္ရင္လည္း
ငါ ေနာက္က်တဲ႔အခါတိုင္း
မင္း နာရီ ျမန္ေနလို႔ လို႔ မွတ္ယူေပးပါ

ဆံပင္သပ္မတင္ရေသးေသာ ရိုးသားမႈမ်ား
လက္လုပ္လက္စား ေရႊအိုေရာင္အိပ္မက္မ်ား
ခံစားမႈ ခရိုက္စစ္ျဖစ္ေနေသာ မိသားစု ဥေရာပမ်ား
ေဘာကန္ဖိနပ္ မရိွတဲ႔ နာရီေပၚက မ်က္ရည္တန္မ်ား။ ။

ဇင္ေဝေသာ္

Read more

ရွင္းသန္႔စိမ္းလဲ့ကြ်န္း (၉ း ၄)

ေမတၲာရပ္ခံခ်က္။ ။ ဒီရက္ေတြမွာ အလုပ္ပိေနတာရယ္၊ ယာယီခရီးစဥ္ေတြ ရွိေနတာရယ္ေၾကာင္႔ ပို႔စ္ေတြ အရင္လို ပုံမွန္တက္ႏိုင္မယ္ မဟုတ္ေၾကာင္း ႀကိဳတင္အသိေပးထားခ်င္ပါတယ္။ လီကြမ္းယု စာမူေတြေတာ႔ တစ္ပတ္ ႏွစ္ ပုဒ္ တက္ပါမယ္။ ေရးထားသမ်ွေတြထဲက အက္ဒမင္ သေဘာက်တာေလးေ တြ (ကိုယ္တိုင္ စိတ္တိုင္းမက်လို႔ ဆြဲထားတာေတြ) တက္လာႏိုင္ၿပီး အေဟာင္း တခ်ိဳ႕လည္း ေဖ႔ဘုတ္မွာ မဖတ္ရေသးသူေတြအတြက္ ျပန္ တင္ေပးဖို႔ အစီအစဥ္ရွိႏိုင္ပါတယ္ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္း ေလးစားစြာ အသိေပး အပ္ပါတယ္။

ေမး ။ ။ စကၤာပူအတြက္ ႏ်ဴးကလီးယားစြမ္းအင္ကေရာ ဘယ္လုိ ေနမ လဲ။ ျဖစ္ႏုိင္ေျခေရာ ရွိရဲ႕လား။

ေျဖ ။ ။ ယူနစ္ေသးေသး ႏ်ဴးကလီးယားဖုိကေတာ့ အႏၲရာယ္လည္း ကင္းၿပီး ျဖစ္လည္း ျဖစ္ႏုိင္တယ္လုိ႔ သူတုိ႔ သတင္းပုိ႔ထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္ ႏ်ဴးကလီးယားမွ အႏၲရာယ္ကင္းတယ္လုိ႔ေတာ့ မရွိပါဘူး။ ဓာတ္ေပါင္း ဖုိကုိ ေရေပၚ ေပၚေနႏုိင္တဲ့ ေရငုပ္သေဘၤာလုိဟာေပၚမွာ တင္ထားမယ္ေပါ့။ ပထမ အေသးဆုံး ယူနစ္ကေန စမယ္။ အဲ့ဒါ အလုပ္ျဖစ္မယ္ဆုိရင္ အလတ္ စား ယူနစ္ကုိ စမ္းသပ္ၾကမယ္။ ၿပီးေတာ့မွ အလက္စား ယူနစ္ေဘးမွာ အေ သးစားေလးေတြ ထပ္ျဖည့္ထားဖုိ႔ ႀကိဳးစားၾကမယ္ေပါ့ကြာ။

တုိ႔ ႀကံဳရမယ့္ ျပႆနာက စက္႐ုံအလုပ္႐ုံေတြက စြမ္းအင္မသုံးတဲ့ ည ပိုင္းေတြမွာ စြမ္းအင္ေတြက ပုိေနမယ္။ အဲ့ဒီစြမ္းအင္ေတြကုိ ဘယ္လုိ ထိန္း သိမ္းၾကမလဲဆုိတာပဲ။ ေရအားလ်က္စစ္ပါ ရွိမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေရပမ့္(ပ္ ) ေတြ နဲ႔ ေရျပန္ပုိ႔ေပးၿပီး စြမ္းအင္ပုိေကာင္းေအာင္ လုပ္ယူလုိ႔ ရတာေပါ့။

ယူဂုိစလားဘီးယားမွာ ဒါမ်ိဳး လုပ္ထားတာ ေတြ႔ခဲ့ရဖူးတယ္။ စြမ္းအင္ အသုံး နည္းတဲ့ ညပုိင္းေတြမွာ ဆုိရင္ သူတုိ႔ ႏ်ဴးကလီးယား ဓာတ္ေပါင္းဖုိေတြ ကုိ ေရေတြနဲ႔ ျဖန္းေပးၾကတယ္။ ျဖန္းလိုက္တဲ့ ေရေတြက ေရကန္ႀကီးထဲ ျပန္ေရာက္သြားတယ္။ ဒီေလာက္အထိ လုပ္ႏုိင္ဖုိ႔ကလည္း တုိ႔မွာ စြမ္းအင္က အ လုံအေလာက္ မရွိဘူး။

ေမး ။ ။ ဒီလုိ အေျခအေနေတြ ၾကားထဲကေနၿပီး စကၤာပူကုိ သဘာဝ ပတ္ ဝန္းက်င္အားျဖင့္လည္း ေနခ်င္စဖြယ္၊ စီးပြားေရးအားျဖင့္လည္း ကမၻာ့ၿမိဳ႕ေ တာ္ပုံစံျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္ထားႏုိင္ခဲ့တဲ့ အေပၚမွာ ေက်နပ္မႈေရာ ရွိပါ သလား။

ေျဖ ။ ။ ငါ့သေဘာအရကေတာ့ ျပြတ္သိပ္ေနမွာစုိးလုိ႔ လူဦးေရ သိပ္မ်ား မွာကို မလုိလားဘူး။ ငါတုိ႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ လုပ္ႏုိင္လုပ္ႏုိင္၊ ဆုိပါေတာ့ … သ ဘာဝဥယာဥ္ေတြ လုပ္တာ၊ စိမ္းလန္းတဲ့ ေျမကြပ္လပ္ေတြကုိ ထိန္းသိမ္းေပး တာ စတာေတြေပါ့။ လူဦးေရကသာ စီးပြားေရးအတြက္ ၾကည့္ၿပီး ေခၚထားရ တဲ့ အလုပ္သမားေတြ အပါအဝင္ ေျခာက္သန္းခြဲေလာက္သာ ရွိမယ္ဆုိရင္ မြန္းၾကပ္ၿပီး မသက္မသာ ျဖစ္လာမွာပဲ။

ငါ ေဟာင္ေကာင္ကုိ ေရာက္ေတာ့ ေလထုညစ္ညမ္းမႈ မရွိဘူးဆုိရင္ေတာင္ လူေတြ မ်ားလြန္းလုိ႔ ငါ သေဘာမေတြ႔ခဲ့ဘူး။ ရွန္းဟိုင္းၿမိဳ႕ေဟာင္းလည္း အတူတူပဲ။ ၁၉၇၆ - ခုတုန္းက အေကာင္းဆုံး ဧည့္ရိပ္သာမွာ တည္းတာေ တာင္ ေအာက္ဆင္းၿပီး လမ္းေလွ်ာက္လုိက္ရင္ လူေတြက ျပြတ္ခဲေနတာပဲ။ မင္းသြားရင္ သြားေန၊ မသြားရင္ သူတုိ႔က ေနာက္ကေန တြန္းသြားတာ။ ၿပီးေတာ့ ေမွာင္မည္းမည္းနဲ႔၊ ဆုိင္ေတြကလည္း အေမွာင္ထဲ၊ လမ္းမီးေတြ က လည္း မလင္းတလင္းနဲ႔။

ေဟာင္ေကာင္မွာ သူတုိ႔အိမ္ေလးေတြက က်ဥ္းလြန္းေတာ့ သူတုိ႔အပန္းေျဖဖုိ႔ ဆုိရင္ အျပင္မွာ အပန္းေျဖၾကရတယ္။ ေဖ်ာ္ေျဖေရးေတြကလည္း အျပင္မွာ ပဲ။ စကၤာပူမွာ ငါတုိ႔ လူမ်ိဳးေတြက တီဗြီ အႀကီးစားႀကီးေတြ၊ ေနာက္ဆုံးေပၚ စက္ပစၥည္းေတြနဲ႔ က်က်နန ေနၾကရတယ္။ အျပင္မွာ သိပ္ မေတြ႔ရဘူး။ ညဥ့္နက္တဲ့အထိ အျပင္မွာ ေတြ႔ရတာက ႏုိင္ငံျခားသား ဧည့္သည္ေတြပဲ မ်ားတယ္။

ငါ့သေဘာအရကေတာ့ လူဦးေရ ေလွ်ာ့ခ်မယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါက ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်သူ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ စကၤာပူ လက္ရွိအစုိးရကပဲ စကၤာပူအတြက္ ဘာလုပ္ သင့္သလဲဆုိတာ သူတုိ႔ဘာသာ ဆုံးျဖတ္ၿပီး လုပ္ၾကလိမ့္မယ္။

ေမး ။ ။ ကမၻာေျမ ပူေႏြးလာမႈဖက္ကုိ လွည့္ၾကည့္ၾကပါဦးစုိ႔လား။ ကမၻာ့ရာသီဥတုကုိ ထိန္းသိမ္းဖုိ႔ ကမၻာမွာ ဝမ္းစာမရွိဘူးလုိ႔ (အူမေတာင့္မွ သီလေစာင့္လုိ႔) ေျပာခဲ့တယ္။ ကမၻာ့အနာဂတ္အတြက္ မေကာင္းႏုိင္တဲ့ အလားအလာမ်ိဳးေတြ ျမင္မိသလား။

ေျဖ ။ ။ ဟုတ္တယ္။ ငါ ေျပာခဲ့ၿပီးၿပီပဲ။ လုပ္ႏုိင္တဲ့အပုိင္းကုိပဲ လုပ္ၿပီး မလုပ္ႏုိင္တဲ့အပုိင္းကုိ လုပ္လုိ႔ မရဘူးေလ။ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ရာသီဥတုနဲ႔ ညီမွ်ေအာင္ ဘယ္လုိေနသြားၾကမလဲဆုိတာ အပူရွိန္ ဘယ္ေလာက္ ပုိျပင္းျပလာတယ္ဆုိတာ အေပၚမွာ မူတည္တယ္။

ေမး ။ ။ တစ္ကမၻာလုံးရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ေတြကုိ ေျပာင္းလဲေပးဖုိ႔ ႀကိဳးစားၿပီး ဒီျပႆနာကုိ မျဖစ္မေန ေျဖရွင္းသင့္တယ္လုိ႔ မထင္ဘူးလား။
ေျဖ ။ ။ တ႐ုတ္နဲ႔ အိႏၵိယက ျမစ္ကမ္းေဘးမွာ ေနၾကတဲ့ သန္းေပါင္း မ်ား စြာေသာ လူေတြ၊ အဲ့ဒီၿမိဳ႕ေတြမွာ ရွိၾကတဲ့ ကုန္သည္ပြဲစား အေသးေလးေ တြ ေရျပတ္လတ္မႈဒုကၡ ႀကံဳလာရၿပီဆုိရင္ေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ ျပႆနာ တက္လာမွာပဲ။ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ လူေတြအတြက္ ေရအလုံအေလာက္ ရဖုိ႔ ဘယ္ကုိ သြားၾက၊ ပုိ႔ထားၾကမလဲ။ သူတုိ႔ကုိယ္ သူတုိ႔ေရာ ဝမ္းဝေအာင္ ဘယ္လုိ ရွာစားၾကမလဲ။ သူတုိ႔ကေတာ့ အသက္ရွင္လုိ႔ ရတဲ့ေနရာေတြကုိ သြားၾကမွာပဲ။ အဲ့ဒါဆုိရင္ေတာ့ ျပႆနာက ကမၻာနဲ႔ ခ်ီသြားလိမ့္မယ္။ (အဲ့သလုိမ်ိဳး ျဖစ္လာရင္ေတာ့ တ႐ုတ္နဲ႔ အိႏၵိယ အစုိးရက ပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးကုိ ပုိၿပီး ဂ႐ုစုိက္လာစရာ ရွိတယ္။)

ေမး ။ ။ ဒါဆုိရင္ေတာ့ ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္ေတြအားလုံး လက္ေတြ႔က်တဲ့ သေဘာတူညီမႈတစ္ခုေတာ့ ရေအာင္ ရွင္သင့္ၾကၿပီေပါ့။ ျဖစ္ႏုိင္မယ္လုိ႔ မစၥတာလီ ထင္ပါသလား။
ေျဖ ။ ။ မထင္မိဘူး။ ကုိပင္ေဟဂင္ (Copenhagen) အစည္းအေဝးကုိ ၾကည့္ေလ။ (၂၀၀၉ - ခုႏွစ္က ကုလသမဂၢက ကမၻာ့ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္း သိမ္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ စည္းေဝးခဲ့တဲ့ အစည္းအေဝးကုိ ရည္ညႊန္းတာပါ။) တ႐ုတ္က ေျပာတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔က ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကို ကာဗြန္ဒုိင္ေအာက္ ဆုိက္ ေလ်ာ့ခ်ဖုိ႔ ေျပာတယ္။ စိမ္းလန္းစုိေျပေရး နည္းပညာကုိလည္း အလ ကားေပးမယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔လည္း (အေမရိကန္ေတြ) ၁၉၉၀ က ကာဗြန္သုံးစြဲမႈထက္ (၄၀) ရာခုိင္ႏႈန္း ေလွ်ာ့ခ်ဖုိ႔ လုပ္ေလ တဲ့။

ဒီေတာ့ ကြန္ဂရက္က ဘီး(လ္)ကလင္တန္ကုိ (၄) ရာခုိင္ႏႈန္း ေလွ်ာ့ခ်ရင္ ရၿပီလုိ႔ ခြင့္ျပဳလုိက္ၾကတယ္ ေလ။

ေမး ။ ။ ဒီျပႆနာအတြက္ ကမၻာလုံးဆုိင္ရာ ေခါင္းေဆာင္မႈ မရွိလုိ႔မ်ား လား။

ေျဖ ။ ။ ေခါင္ေဆာင္မႈ မရွိလုိ႔ မဟုတ္ဘူး။ ႏုိင္ငံႀကီး၊ ႏုိင္ငံေသး ဘယ္လုိ ေခါင္းေဆာင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္
“ေကာင္းၿပီ၊ ကမၻာႀကီး ပူေႏြးလာတာကို ကာကြယ္တဲ့ အေနန႔ဲ စီးပြားေရး တိုးတက္တာ၊ မတုိးတက္ေတြကုိ ဂ႐ုစုိက္ မေနေတာ့ဘူး။ ကမၻာႀကီးကို ကယ္တင္ေတာ႔မယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ႐ႈံးရင္လည္း ႐ႈံးပါေစ” လုိ႔ သူတို႔ က ေျပာပါ့မလား။ စကၤာပူအစုိးရကေတာ့ ဒါမ်ိဳး လုပ္ႏုိင္မယ္ မထင္ဘူး ။ ေခါင္းေဆာင္တုိင္းဟာ သူ႔ႏုိင္ငံရဲ႕ ျပႆနာကုိပဲ အဓိကထား ၾကည့္ေနရ တာပါကြာ။

ေမး ။ ။ ကုလသမဂၢရဲ႕ ရာသီဥတုေျပာင္းလဲေရး အေျခခံမူဝါဒအတုိင္း စကၤာပူဟာ Annex တစ္ႏုိင္ငံ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား (စက္မႈႏုိင္ငံ ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႔နားလည္မႈနဲ႔အတူ အုိဇုန္းလႊာေပါက္ၿပဲမႈ အတြက္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးတာဝန္ကုိ ယူထားတဲ့ႏုိင္ငံ)။ အဲ့သလုိဆုိ စကၤာပူအေပၚမွာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈေတြက ဘယ္လုိ ရွိလာမလဲ။

ေျဖ ။ ။ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ဒါကုိ မလုိက္နာႏုိင္ဘူးလုိ႔ ငါတုိ႔က ျပန္ေျပာမွာပါ။ ဒီဓာတ္ေငြ႔ ယုိစိမ့္မႈေတြက ငါတုိ႔သုံးတဲ့ ပစၥည္းေတြ ထုတ္လုပ္လုိ႔မွ မဟုတ္ တာ။ ကမၻာက သုံးတဲ့ပစၥည္းေတြ၊ အျပည္အျပည္ဆုိင္ရာ ေလယာဥ္ေတြ သုံး စြဲတဲ ဓာတ္ေငြ႔ေတြေၾကာင့္ ယုိစိမ့္တာလုိ႔ ေျပာမွာေပါ့။

ငါတုိ႔က စီးပြားေရးဌာနခ်ဳပ္လုိ ျဖစ္ေနတာ။ တစ္ကမၻာလုံးက သေဘၤာေတြ ၊ ေလယာဥ္ေတြ ဆီျဖည့္တဲ့ ေနရာပဲ။ ဒါကို တုိ႔က ဘယ္လိုလုပ္ သူတုိ႔ေျပာ တာကုိ လိုက္နာေနလုိ႔ ရမွာလဲ။

ငါတုိ႔က ပစၥည္းေတြကုိ ပုိ႔တာ။ တုိ႔ထုတ္တဲ့ပစၥည္းေတြက တုိ႔ သုံးစြဲဖုိ႔ခ်ည္းပဲမွ မဟုတ္တာပဲ။ သေဘၤာေတြ၊ ေလယာဥ္ေတြ ဆီျဖည့္ရာ ဌာနခ်ဳပ္ဆုိတဲ့ ဂုဏ္ ကုိ ဘာအတြက္ ဖ်က္ဆီးပစ္ရမွာလဲ။ ဒါဆုိရင္ စကၤာပူရဲ႕ အဓိပၸါယ္က ဘာလဲ။

တုိ႔က ဆက္ေျပာမယ္။ “ၾကည့္။ ဒီ စြမ္းအင္ေတြရဲ႕ ေနာက္ဆုံး ထုတ္ကုန္ကုိ သုံးစြဲသူေတြက ဘယ္သူေတြလဲ။ ဒီအတုိင္းလည္း ရပ္တည္၊ ကာဘြန္ ဒုိင္ လည္း ေလွ်ာ့ဆုိရင္ ဘယ္လုိ ျဖစ္ႏုိင္မလဲ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔က ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ကုိ ေသဖုိ႔ အႀကံေတြ ေပးေနတယ္။ ဒါျဖင့္ လူဦးေရ ငါးသန္းရဲ႕ တာဝန္ကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ယူထားႏုိင္မလား” လုိ႔။

ေမး ။ ။ ျပည္ပပုိ႔ကုန္အတြက္ သုံးစြဲတဲ့ စြမ္းအင္ပမာဏနဲ႔ ျပည္တြင္းသုံး ပစၥည္းေတြအတြက္ သုံးစြဲတဲ့ စြမ္းအင္ပမာဏ ခြဲျခားထားရင္ေတာ့ ရမယ္။

ေျဖ ။ ။ ဟုတ္တယ္။ ဒါမ်ိဳး လုပ္ရမယ္။

(ဆက္ရန္)
ဇင္ေဝေသာ္

 ကမ္းလက္ 

Read more

လင္ကြန္းရဲ႕ ဘရိတ္ဖတ္ မွတ္စု

“You can fool some of the people all of the time,
လူတခ်ိဳ႕ကို အခ်ိန္ျပည္႔ အရူးလုပ္လို႔ ရေကာင္း ရမယ္၊

and all of the people some of the time,
လူအားလုံးကိုလည္း အခ်ိန္ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ အ႐ူးလုပ္ထားလို႔ရႏိုင္မယ္၊

but you can not fool all of the people all of the time.”
ဒါေပမဲ႔ အားလုံးကို အခ်ိန္ျပည္႔ အ႐ူးလုပ္ထားဖို႔ဆိုတာကေတာ႔ လုံးဝ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။
( Abraham Lincoln၊ ေအဘရာဟင္ လင္ကြန္း)

ဇင္ေဝေသာ္

Read more

ဦးေအာင္မင္းတို႔လာမယ္႔ စကၤာပူက ေဆြးေႏြးပြဲ (သို႔) ေနေက်ာ္တဲ႔ ေလာကဓံအတြက္ ပဲႀကီးေလွာ္ တစ္ေစ႔

ေနေက်ာ္တဲ႔ ေလာကဓံပဲေလ
ဒီေလာက္ေတာ႔ ခါးမွာေပါ႔ 
(ဇင္ေဝေသာ္)

ေမလ တစ္ရက္ေန႔မွာ လုပ္ၾကမယ္႔ ဒီ အေတြ႔အႀကဳံဖလယ္ပြဲကေတာ႔ လခ စားေတြက စပြန္ဆာခံဖိတ္တဲ႔ ဝန္ႀကီးတို႔ ေျပာေဟာပြဲဆိုရင္ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေ က်ာ္ မွန္ပါလိမ္႔မယ္။ အဲသလိုပဲ သူတို႔ေျပာခ်င္ေနတဲ႔ ရင္တြင္းက ေစတနာကို တစ္ဦးခ်င္းစီ ခပ္ပါးပါးလည္း သြန္ခ်ထားခဲ႔ၾကလိမ္႔မယ္။ ပန္လိုက ပန္၊ ဒါ ဂႏၳ ဝင္ေျမာက္ ႏွင္းဆီတစ္ပြင္႔။

ဘာအတြက္လုပ္တယ္၊ ဘယ္သူေတြ လာမယ္၊ ဘာေတြကို ဘယ္သူေတြ ေ ဆြးေႏြးၾကမယ္စတဲ႔ ေဖာ္မယ္သတင္းေတြကေတာ႔ ဂ်ာနယ္နဲ႔ အြန္လိုင္း မီဒီ ယာမွာ အခန္႔သား ရွိေနပါၿပီ။ ပိုၿပီးအေသးစိပ္သိလိုသူေတြ အတြက္ ေအးၿငိမ္း ဘေလာ႔ဂ္ကို အလည္အပတ္သြားႏိုင္ေၾကာင္း ၾကမ္းခင္းေပးလိုက္ပါရေစ။

က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက ဒီပြဲကို မရ ရေအာင္ စီစဥ္သူေတြရဲ႕ အခက္အခဲတခ်ိဳ႕ နဲ႔ ခ်စ္စရာ စိတ္ဓာတ္ပါ။ သေဘာမတူရင္ ခြင္႔လႊတ္ပါ။ က်ေနာ္ကဒါကို ေနေက်ာ္တဲ႔ ေလာကဓံအတြက္ ပဲႀကီးေလွာ္ တစ္ေစ႔လို႔ ခံစား နာမည္ေပးလိုက္မိတယ္။

တကယ္က ဒီပြဲဟာ ဒီဇင္ဘာမွာ စခဲ႔ဖို႔ တဲ႔။ အဲဒီတုံးက စ ႏိုင္ရင္ ျပည္ တြင္း ျပည္ပလက္တံရွည္တဲ႔သူဆီက စပြန္စာေတြ ရႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ "တ႐ုတ္ကို ေၾကာက္ေနရတယ္" စကားနဲ႔ ဦးေအာင္မင္းက ျပည္သူ႕ အ သည္းကို ခြဲလိုက္ေတာ႔ ဘာနဲ႔ ကုစားရမွန္းမသိျဖစ္ၿပီး ဒီပြဲကို ရက္ေရႊ႕လိုက္ ရတယ္။ အဲသလိုပဲ စပြန္ဆာေတြနဲ႔ လာသူလည္း ျပန္ေပၚမလာေတာ႔ဘူး။ ရွိေစ။

ဒီပြဲအတြက္ ဖိတ္ၾကားရာမွာ (ယုံရခက္တဲ႔) အခက္အခဲက နာမည္ႀကီး ႏိုင္ ငံေရးပါတီႀကီးနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတယ္။ သူတို႔ဖိတ္ၾကားလိုတာက
၁။ လက္ရွိအစိုးရထဲက ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေတြ၊ လုပ္ပိုင္ခြင္႔ ရွိသူေတြ
၂။ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးပါတီက ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေတြ၊ လုပ္ပိုင္ခြင္႔ ရွိသူေတြ နဲ႔
၃။ ပြင္႔လင္းအဖြဲ႔အစည္းထဲက စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သူေတြ ( ဦးကိုကိုႀကီးက ဒီအဖြဲ႔ကို ကိုယ္စားျပဳပါတယ္)

၁ နဲ႔ ၃ က ေလ်ာလ်ဴခဲ႔ေပမဲ႔ ၂ က ထစ္ေနတယ္။ ဖိတ္ၾကားတဲ႔အဖြဲ႔ကလည္း (ဘာအဖြဲ႔မွ မဟုတ္တဲ႔အဖြဲ႔ လို႔နာမည္ေပးရင္ ရႏိုင္မယ္) ႀကီးႀကီးမားမား မဟုတ္ေလေတာ႔ အဆက္အသြယ္ရွိတဲ႔ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးပါတီက လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြဆီ ဖိတ္စာပို႔လိုက္ၾကတာေပါ႔။ ဒီဖိတ္စာက ပါတီကို ဖိတ္ေပမယ္႔ ဘိုင္နိမ္းျဖစ္ေနေလေတာ႔ ဒီလိုလာလုပ္လို႔ မရဘူး အေပါက္ ျဖစ္ သြားျပန္ေရာ။ ဒါနဲ႔ ျပန္ျပင္ၿပီးဖိတ္ၾကားလိုက္ေပမယ္႔ အရင္တစ္ခါ ေလသံက မာထားေတာ႔ ..ဒီအဖြဲ႕ရဲ႕ဖိတ္စာကို အဂ်င္ဒါထဲ ထည္႔မထားရဲတဲ႔ အျပင္ အဲနီး အားသား ဘစ္စနစ္ (Any other business) နဲ႔ေတာင္ ကႀကဳိးရွဳပ္သြားေတာ႔.... ေစာင္႔သူကေစာင္႔ သတင္းမျပန္သူက မျပန္။ အင္း... ျမန္မာေတြ ပုဂၢိဳလ္ေရး ကိုးကြယ္မႉက ဘာမွ ျပန္မေျပာရဲျခင္းနဲ႔ မွတ္ေက်ာက္တင္ဟန္တူရဲ႕။ ကန္ေတာ႔ပါရဲ႕။ ဒီစံနဲ႔ ဆက္သြားရင္ အဏာရွင္ မ်ား ဆန္သြားေလမလား။

ငါ႔ေကာင္းကင္မွာ နကၡတ္ေတြၾကမ္းၿပီး
ငါ႔လမ္းက ေတာင္ၿပိဳေနတယ္
ငါ႔ေနာက္ကို ဘယ္သူမွ မလိုက္ခဲ႔န႔ဲ
ငါ႔အရိပ္ေတာင္ ငါ႔ေနာက္ မလိုက္ခဲ႔န႔ဲ 
(တာရာမင္းေဝ)

မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႕ကလည္း ဒီပြဲမ်ိဳးေတြလုပ္ဖို႔ အခ်ိန္မေရာက္ေသးဘူး။ ေစာ လြန္းေသးတယ္လို႔ ယုံၾကည္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ မေစာေတာ႔ဘူး။ လုပ္ကို လုပ္ရေတာ႔မယ္။ အင္တာေနရွင္နယ္ ကုမၸဏီႀကီးေတြဝင္လာလို႔ ဒါေလးေတြမွ မသိေသးရင္ ခံသြားရမယ္။ Agree to disagree ေပါ ႔။ ေနာက္ၿပီး စကၤာပူရဲဆီက အခ်ိန္မီ ခြင္႔ျပဳမိန္႔ရဖု႔ိ။ ဒါေတြကေတာ႔ လက္ပြတ္တတီး ေလာကဓံပါ။ မထူးေတာ႔ပါဘူး။ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး မွာကတည္းက ရဲ မ်က္ေစ႔က်ခဲ႔တဲ႔ အဖြဲ႔ပဲ။ ခ်ဳိျမျမ ေလာကဓံပါ။

မေန႔ညကမွ စပြန္ဆာအေၾကာင္း ဦးတင္ေမာင္ဝင္းနဲ႔ ထပ္ၿပီး ကြန္ဖန္း လုပ္ေတာ႔ ပုံမွန္ေဖာက္သည္ေတြျဖစ္တဲ႔ MAI နဲ႔ ရနံ႔သစ္တို႔ဆီကပဲ ရေၾကာင္း ထပ္သိရပါတယ္။
ဒါျဖင္႔ က်န္တဲ႔ ကုန္က်စရိတ္ေတြကေရာဆိုေတာ႔ "အရင္အတိုင္းေပါ႔၊ အိပ္ စိုက္။ တို႔ ေလးေယာက္ တစ္ယာက္ တစ္ေထာင္ဆီစုထားတယ္" တဲ႔။

ငါ႔ရွင္တို႔က ဘာလဲ
ငါက ဘာလဲ
နာမည္ေတြ ေျမႀကီးေပၚပစ္ခ်ၿပီး
လွလွပပ ၿပိဳင္ရဲပါတယ္
တစ္ေန႔ေန႔ေတာ႔ ေတြ႔ၾကမယ္။
( တာရာမင္းေဝ)

သူတို႔နဲ႔ က်ေနာ္ စ သိၾကတာက ၂၀၀၇ မွပါ။ ဒီမတိုင္ခင္ကတည္းက နာ မည္ေတြ ေျမႀကီးေပၚပစ္ခ်၊ ကိုယ္႔အိပ္ကပ္ထဲကစိုက္ၿပီး (အခုေတာ႔မသိဘူး၊ အရင္ကေတာ႔ ေစတနာရွင္ မ်က္ေစ႔က်တဲ႔ အလုပ္မ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဘူးေလ၊ ၂၀၀၇ ခု ရဲအလိုက္ခံေနရတုံးကဆို သူတို႔ကို ေရွာင္ေျပးေနတဲ႔လူေတြ အမ်ား ႀကီး၊ စေတးထိမွ ေၾကာက္လို႔၊ အခုေတာ႔ ဒီမိုကေရစီက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စီလို႔ရၿပီ) ယုံၾကည္ရာလုပ္ေနခဲ႔ၾကတဲ႔ ဒီ အဖြဲ႔ေလးရဲ႕ အလုပ္ သမားေန႔ ေ အာင္ျမင္မႈကို ခံစားရသမ်ွေလး အသိေပးရင္ဖြင္႔ခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္ေနတာနဲ႔......။

စာႂကြင္း။ ဘုေဘာက္ခ်င္း တည္႔တယ္ဆိုရမလား။ ရန္ျဖစ္ေနသလိုေျပာတတ္ တဲ႔ (ဦး)သီဟနာဒ နဲ႔ ဆရာဦးတင္ေမာင္ဝင္းေတြ႔ေတာ႔လည္း အေခ်ာပဲ။ ဦးတင္ေမာင္ဝင္းက "ေလးေယာက္ တစ္ယာက္ တစ္ေထာင္ဆီစုထားတယ္" ဆိုေတာ႔ "မလုပ္နဲ႔ေလ၊ က်ဳပ္လည္း တစ္ျခမ္းေတာ႔ ပါမွာေပါ႔၊ ၅၀၀ ထား။ ဘုန္းႀကီးေတာ႔ ေလ်ွာ႔ေဈးနဲ႔ ေပးေပါ႔" ဆိုၿပီး ၅၀၀ ထည္႔ေတာ႔ ေလးေယာက္ ခြဲ ျဖစ္သြားတယ္။ (ဦး)သီဟနာဒက "ေကာင္းတယ္၊ ဒီအလႉမ်ိဳးက ေရစက္ကို မခ်ရတာ" လို႔ က်ေနာ႔ကို ျပန္ေျပာျပတယ္။

ပြဲျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ တတ္ႏိုင္တဲ႔ဖက္က ဝိုင္းဝန္းကူညီၾကသူတိုင္း ကို ေလးစား။ ဂုဏ္ယူမိစြာျဖင္႔..........

ဇင္ေဝေသာ္
(ကမ္းလက္ကိုယ္စား)

Read more