Home » All posts
မစၥတာလီရဲ႕ ေနညိုခ်ိန္မွာတန္း
in
One Man's View of the World,
ဇင္ေဝေသာ္,
ဘာသာျပန္
- on 9/05/2014
- No comments
တကယ္လို႔ အသက္ျပန္ရွင္ဖို႔လမ္းစမရွိေတာ႔ဘူး၊ သြားႏိုင္လာႏိုင္အေနအထား ကိုလည္း ျပန္မေရာက္ႏိုင္ေတာ႔ဘူးဆိုရင္ အိပ္ယာထဲမွာ ငွက္ေျပာတုံးဘဝနဲ႔ ပိုက္ကေနတဆင္႔ အစာေက်ြးေနရတာမ်ိဳးေတြ မလုပ္ဖို႔၊ အသက္ကယ္ပစၥည္းေတြ နဲ႔ ဒုကၡကို ဆြဲမဆန္႔ဖို႔ ေဆးပညာအရႀကိုတင္လမ္းညႊန္မႈ ထားခဲ႔ၿပီးပါၿပီ။ ဒီစာခ်ဳပ္ကို က်ေနာ္႔မိတ္ေဆြ ေရွ႕ေနတစ္ေယာက္နဲ႔ ဆရာဝန္ေရွ႕မွာ လက္မွတ္ ထိုးခဲ႔ပါတယ္။ က်ေနာ္သာ ဒီလိုမခိုင္းခဲ႔ရင္ က်ေနာ္႔ရဲ႕ ငွက္ေျပာတုံးဘဝကို အခ်ိန္ ၾကာႏိုင္သမ်ွၾကာေအာင္ ဆြဲထားၾကလမ္႔မယ္။
က်ေနာ္႔ဘဝရဲ႕ အမွတ္ရစရာအေကာင္းဆုံးေတြက စကၤာပူကို ကိုယ္က်င္႔တရား မပ်က္တဲ႔ႏိုင္ငံ၊ အရည္အခ်င္းကို ေရွ႕တန္းတင္တဲ႔ႏိုင္ငံ၊ ႏိုင္ငံသားတိုင္း သာတူညီ မ်ွ ရွိတဲ႔ႏိုင္ငံျဖစ္လာဖို႔ လူထုကို စည္းရုံးခဲ႔ရတာေတြပါ။ ဒါေတြက က်ေနာ္ေသ တဲ႔ေနာက္အထိ က်န္ေနရစ္မယ္႔ အက်ိဳးတရားေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဥပေဒေတြရွိေနရင္ စကၤာပူလည္း ပန္းပန္ေနႏိုင္မွာပါ။ ဒါဟာ က်ေနာ္႔ရဲ႕ အႀကီး မားဆုံး ေမ်ွာလင္႔ခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။
လုပ္စရာရွိတာေတြကို အေကာင္းဆုံးလုပ္ခဲ႔ၿပီးတဲ႔ေနာက္ ဒီဘဝနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘာမွ အလြမ္းသယ္ေနစရာလည္း မလိုေတာ႔ပါဘူး။
သူမ်ားေတြယုံၾကည္သလို ေကာင္းကင္ဘုံမွာ က်ေနာ္နဲ႔က်ေနာ္႔ဇနီး ျပန္ေတြ႔ရမယ္ လို႔လည္း မယုံၾကည္ပါဘူး။
သူလည္း ျပာအိုးပဲက်န္တယ္၊ က်ေနာ္လည္း ျပာအိုးပဲ က်န္ရစ္မွာပါ။
(From One Man's View of the World)
ကိုရီးယားက ေပ်ာ႔လို႔မရဘူး
in
ဇင္ေဝေသာ္,
အမ်ိဳးသားေရး
- on 9/04/2014
- No comments
ေမျမတ္ႏိုးကိစၥက စထရိတ္တိုင္းမွာေတာင္ ႏွစ္ရက္ဆက္တိုက္ပါလာတယ္။ ဘာေတြလဲေတာ႔ က်က်နနမသိပါဘူး။ သိတဲ႔အပိုင္းေတာ႔ရွိတယ္။
ဒီလိုပါ၊
ဒီလထဲမွာပဲ ကိုရီးယားအဖြဲ႔ႀကီးတစ္ဖြဲ႔ ဦးေဆာင္စည္းရုံးတဲ႔ ဆမ္းမစ္တစ္ခုက ဖိတ္ၾကားပါတယ္၊ ႏိုင္ငံေပါင္း တစ္ရာေက်ာ္၊ ဧရာမဆမ္းမစ္ပါ။ စက္တင္ဘာ ၁၇ ကေန ၁၉ အထိ။ ေက်းဇူးရွင္ႏွစ္ေယာက္ရွိတဲ႔ ႏိုင္ငံမို႔ သြားဖို႔ ဆုံးျဖတ္၊ အီးေမးျပန္၊ ဗီဇာတင္၊ လက္မွတ္ယူေပါ႔။ျဖည့္ရမယ္႔ေဖာင္ ျဖည့္၊ အီးေမးျပန္၊ ဒီေတာ႔ ဆိုးလ္ က ဖုန္းဝင္လာတယ္၊ ေလယာဥ္လက္မွတ္က ၁၆ ရက္ကေန ၂၀ ရက္ေန႔အထိ ပဲျဖစ္ေနရမယ္တဲ႔။
အဆင္ေျပရင္ ပူဆန္ကို ႏွစ္ရက္သြားမယ္ဆိုၿပီး လက္မွတ္ကို ၂၂ ရက္အထိ ျဖတ္ ထားတာပါ။ ဒါကို ၂၀ ရက္ အေျပာင္းခိုင္းတာ။
အဓိပၸါယ္ တစ္စက္မွ မရွိဘူး။ တာဝန္ခံနဲ႔ စကားေျပာတယ္၊ မရဘူး၊ ရွိေစ၊ ဆင္းရဲသားႏိုင္ငံမို႔ ႏွိမ္တာ၊ အထင္ေသးတာမ်ိဳး။(ျမန္မာအလုပ္သမားကိစၥကို သိေပမဲ႔ ေပၚလစီကို ခြဲျခားထားရမယ္လို႔ ယုံၾကည္တယ္၊ (အစိုးရေပၚလစီနဲ႔ ေအာ္ဂႏိုက္ေဇးရွင္းေပၚလစီ)
တရားဝင္ ဗီဇာရွိတယ္၊ ပိုက္ဆံရွိတယ္၊ ရက္ ၉၀ အထိ ေနလို႔ရတယ္။ ဒါမ်ိဳး ၿငိမ္ေနလို႔မရဘူး။
ေနာက္ေန႔မွ သူတို႔အဖြဲ႔ရဲ႕ ခ်ဲယားမန္းကို လိပ္မူၿပီး ဘီစီစီေလးေစာင္နဲ႔အတူ ဟိုေရာ၊ ဒီေရာ အီးေမးပို႔လိုက္တယ္။
၁။ ျမန္မာလူမ်ိဳးအတြက္ ဗီဇာလိုလို႔ ေလ်ွာက္တယ္၊ တရားဝင္ ရက္ ၉၀ ရတယ္။ ဘာ႔ေၾကာင္႔ ဒီအဖြဲ႔က ႏွစ္ရက္ ပိုေနခြင္႔မျပဳတာလဲ။
၂။ ဒီဥပေဒက ဖိတ္ၾကားခံရတဲ႔ ဧည့္သည္ေတာ္တိုင္းအတြက္ပါလား၊ (ေက်းဇူးျပဳေျဖေပးပါ) ဒါဆိုရင္ ေက်ေက်နပ္နပ္လိုက္ပါမယ္။
၃။ ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ ျမန္မာမို႔ ႏွိမ္ေပါက္နဲ႔ဆိုရင္ေတာ႔ ဖိတ္ၾကားမႈကို ဝမ္းနည္းစြာ ျငင္းပယ္ပါရေစ။
၄။ လူႀကီးမင္းလက္မွတ္နဲ႔ဖိတ္ၾကားထားတဲ႔ စာမို႔ ဒီစာကို တာဝန္ယူေျဖၾကား၊ ေျဖရွင္းေပးလိမ္႔မယ္လို႔ ယုံၾကည္ပါတယ္ ဆိုၿပီး
ခပ္ႀကီးႀကီးေတြနဲ႔ကိုင္လိုက္ေတာ႔ ခ်က္ခ်င္းဖုန္းဝင္လာတယ္။
ဗီဇာက အလည္အပတ္ဗီဇာျဖစ္ေနမွန္း မသိလို႔ပါ တဲ႔။ ရက္ေျပာင္းစရာမလိိုပါဘူး၊ အခုမွ သရုံးကိုလွမ္းေမးလို႔ သိရတာပါ တဲ႔။
တကယ္က ပို႔ထားတဲ႔ ဗီဇာေကာ္ပီထဲမွာ ဒါက ပါၿပီးသား။
အခုေတာ႔ အားလုံးအိုေကသြားပါၿပီ။ ရယ္ရယ္ေမာေမာပဲ။ ကိုရီးယားနဲ႔ ေပါင္းလာတာက ၂၀၀၁ ကတည္းကဆိုေတာ႔ နပ္ေနၿပီ။
လူေကာင္းမ်ားပါတယ္။ စရိုက္နည္းနည္းၾကမ္းတယ္(ကိုယ္နဲ႔ မတူတာကိုေျပာတာပါ) ကိုယ္ကလည္း ခပ္တင္းတင္းဆက္ဆံလိုက္ရင္ ၿပီးသြားတာပဲ။
ေျပာခဲ႔ပါပေကာ။ စကၤာပူလာဖို႔ ေလယာဥ္လက္မွတ္ဖိုးေပးလိုက္တာက ကိုရီးယား။ ေက်းဇူးရွင္ႀကီးေတြ။
သူနဲ႔လည္း အဲသလိုပဲ ဆက္ဆံရတယ္။ ေပ်ာ႔တိေပ်ာ႔ဖတ္ေတာ႔ မရဘူး။
ေမျမတ္ႏိုးလည္း စမိမွေတာ႔ ေလ်ွာ႔မေနနဲ႔။ ဒိုးသာဒိုး။ ၁၆ ႏွစ္ရွိေသးတာပဲ။ အမွားျပင္၊ တက္လမ္းရွာ။ ကိုရီးယားမသြားရလို႔ ေသတာမွတ္လို႔။
ငတက္ျပား ဝင္စားသူ မပါေသးဘူးလား..... (ေမာနင္း ပို႔စ္)
in
ဇင္ေဝေသာ္,
ေမာနင္း ပို႔စ္
- on 9/03/2014
- No comments
နာလႏၵာ ျပန္လာၿပီ..........
ႏွစ္ေပါင္းရွစ္ရာၾကာ ပိတ္ထားခဲ႔ရတဲ႔ (ျမန္မာ႔အူေၾကာင္ၾကား စစ္အုပ္စု ပိတ္တာ က အဲသေလာက္မွ မၾကာဘဲလို႔ ေယာနိေသာ မနသိကာရ ပြားခြင္႔ရ)
တကၠသိုလ္ႀကီး ျပန္ဖြင္႔ၿပီဆိုလို႔ ပညာေရးဘက္၊ ဘာသာေရးဘက္ကၾကည့္ရင္း ဝမ္းသာမိပါတယ္။ ႏိုင္ငံေပါင္း တစ္ရာေက်ာ္က ေက်ာင္းသားေတြ ဝင္ခြင္႔ေလ်ွာက္ တယ္ဆိုေတာ႔ နာလႏၵာရဲ႕ အရွိန္အဝါက မေသးလွဘူးေပါ႔။ ပထမႏွစ္ေတာ႔ ေက်ာင္းသားက ၁၅ ေယာက္ပဲ တဲ႔။ ဘူတန္ တစ္၊ ဂ်ပန္ တစ္၊ က်န္တာ အိႏၵိယ(ဦးကုသလတို႔ႏိုင္ငံကမ်ား ပါမလားလို႔ ရွာၾကည့္၊ မေတြ႔) ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါက ေကာင္းသတင္းပဲ(ေခါင္းေလာင္းသံ တညံညံေပးေဟးေဟးေဟးတဲ႔)။ ပုံတစ္ကို ရွဳ။
ငတက္ျပား ဝင္စားသူ မပါေသးဘူးလား.....
စကၤာပူပင္လယ္ သန္႔လွ သန္႔လွနဲ႔၊ ပုံ ႏွစ္ကိုၾကည့္ပါ။ ဗိုတေထာင္ ဆိပ္ကမ္း နဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ပါ။
ပင္လယ္ျပင္ထဲမွာေတာင္ မေလးရွား ေရပိုင္နက္နဲ႔ စကၤာပူ ေရပိုင္နက္က မတူပါ။ စကၤာပူ ေရပိုင္နက္ထဲမွာ ေရသန္႔ဗူးခြံေတြ၊ အမႈိက္သရိုက္ေတြ ရွိမေနဘူး၊ အဲသလို လိုက္ၿပီးသန္႔ရွင္းထားလို႔။
ျမန္မာျပည္က အဲသလို(အဓိပၸါယ္ရွိရွိ) ကိစၥေတြကို လူဝင္စားလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အိပ္မက္အရပဲျဖစ္ျဖစ္ လုပ္မယ္႔ တိုက္ကြန္းမေပၚေသးဘူး။ ဘုရားေလာင္း အလုပ္ေတြ၊ ေလာကတၳစရိယ။
သိရသေလာက္က အေနာ္ရထာဝင္စားသူလည္း ရွိ၊ ဓမၼေစတီ (အေနာ္ရထာေက်ာ္ၿပီး ဝင္စားလိုက္ရင္ ဒုကၡေရာက္သြားမွာေပါ႔) ဝင္စားသူလည္း ရွိ။
ဒါဆို ငတက္ျပား ဝင္စားသူ မပါေသးဘူးလား။ စရိုက္ေတာ္ေတာ္ဆင္တယ္၊ အထူးသျဖင္႔ ကၽြမ္းက်င္မႈမွာ။
ေျပာမယ္႔သာေျပာရတာ ငတက္ျပားက ငါးပါးသီလသာမလုံတာ၊ အက္သစ္ အျပည့္ရွိတယ္။
ခ်စ္ဦးညိုကိုအေရးခိုင္းလိုက္ရင္ ငတက္ျပားက လူစြမ္းေကာင္းျဖစ္သြားမွာ။
ဒီ လက္ရွိအုပ္စုကေတာ႔ ခ်စ္ဦးညို အေဖလည္း မကယ္ႏိုင္။