"ဒါေပမဲ႔ Huajiao က Huajiao ပဲ (တစ္ျခားႏုိင္ငံမွာေနထုိင္တဲ့ တ႐ုတ္ စီတီဇင္မ်ား)။ ျပည္ႀကီးက တရုတ္ေတြေအာက္္ အဆင့္တစ္ဆင့္ နိမ့္တယ္။ Huayi (အျခားႏုိင္ငံေတြမွာေနတဲ့ တ႐ုတ္လူမ်ဳိး စီတီဇင္ မဟုတ္သူ) ေတြက ႏွစ္ ဆင့္နိမ့္တယ္ "
( လီကြမ္းယု )
ေရႊ႕ေျပာင္း ဘာသာစကား ( ၆:၇ ) မွအဆက္
ေမး ။ ။ တ႐ုတ္ကလည္း အခုတက္လာၿပီ။ ဒါဆုိရင္ စကၤာပူမွာရွိတဲ့ တ႐ုတ္လူမ်ဳိးေတြက တ႐ုတ္ဘာသာစကားကုိ ဒီထက္ပုိၿပီး ေန ရာေပးေစခ်င္တဲ့ သေဘာေတြ ရွိလာႏုိင္လိမ့္မယ္လုိ႔ မျမင္မိဘူးလား။
ေျဖ ။ ။ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ငါတုိ႔က အေရွ႕ေတာင္အာရွထဲမွာပါတာ။ တ႐ုတ္ျပည္နဲ႔ ဘာမွမဆုိင္ဘူး။ ငါတုိ႔စီးပြားေရးကုိ ဘယ္သူက ေထာက္ခံ မွာလဲ။ တ႐ုတ္ျပည္တစ္ျပည္ထဲနဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ၿပီး ရပ္တည္မွာလား ။ ေဟာင္ေကာင္ဆုိရင္ေတာ့ ဟုတ္တယ္။ တ႐ုတ္ျပည္ က ေထာက္ခံေပး ထားလိမ့္မယ္။ တုိ႔က စကၤာပူ၊ လြတ္လပ္စြာရပ္တည္တဲ့ ႏုိင္ငံ၊ တ႐ုတ္က တုိ႔ကုိ မေထာက္ပံ႔ဘူး။
လြတ္လပ္စြာ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရး စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ေတာ့ သူတုိ႔က ငါတုိ႔ ဟာ ေဟာင္ေကာင္မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ေျပာၾကတယ္။ ေဟာင္ေကာင္က တ ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ အစိတ္အပုိင္းပဲ။ သူတုိ႔နဲ႔ ေဟာင္ေကာင္က ဆက္ဆံေရး ေကာင္း တယ္။ ငါတုိ႔က သီးသန္႔။ စကၤာပူကုိ လုိက္ေလ်ာတာမွန္သမွ် တျခားႏုိင္ငံေ တြကုိလည္း သူတုိ႔ လုိက္ေလ်ာၾကရလိမ့္မယ္။ တ႐ုတ္ျပည္ထဲကုိ ၀င္ေပါင္းၿပီး အထူးသီးသန္႔ အုပ္ခ်ဳပ္မႈဇုန္တစ္ခုအေနနဲ႔ ပါရင္ေတာ့ တစ္မ်ဳိးေပါ႔။ မင္းဒီလုိ လုပ္ခ်င္သလား။ တု႔ိနဲ႔ သူတုိ႔နဲ႔လည္း အဲသေလာက္ မနီးဘူး။
ေဟာင္ေကာင္ကေတာ့ ျပည္မႀကီးနဲ႔ ပုိနီးေအာင္ ဆက္သြယ္ေနၾကတယ္။ တံတားႀကီးတစ္ခုက ေဟာင္ေကာင္၊ Zhu Hai ၊ မကာအုိနဲ႔ Real River Delta နားမွာရွိတဲ့ တျခားၿမိဳ႕ေတြကုိ ဆက္သြယ္ေပးလိမ့္မယ္။
ေမး ။ ။ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ အေပ်ာ့ဆြဲမႈေၾကာင့္ စိတ္ဆြဲေဆာင္မႈ ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ အားေကာင္းလိမ့္မယ္။
ေျဖ ။ ။ ဘာ စိတ္ခံစားမႈ ဆြဲေဆာင္ခ်က္ ေနရမွာလဲ။ Plen ကုိ မင္းသိသား ပဲ (The Plen ဆုိတာ Plenipotentiary ရဲ႕ အတုိေကာက္ပဲ)။ ကေလးဘဝ ကတည္းက သူ႔သားကုိ တ႐ုတ္ျပည္ပုိ႔ထားတာ။ ဒီေတာ့ Eu Chooi Yip နဲ႔ Goh Keng Swee တုိ႔ေတြ႔ၾကတယ္။ သူတုိ႔က မိတ္ေဆြေတြ။ သူ႕ သားကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ အုိင္ဒီေယာ္ေလာ္ဂ်ီကုိ စိတ္ေလွ်ာ့လုိက္ၿပီ လုိ႔ ေျပာတယ္။
သူ႔ကုိ ငါတုိ႔ ျပန္သြားခြင့္ျပဳဦးမလား။ Plen ရဲ႕သားက Tsing Hua မွာ။ ဉာဏ္ေကာင္းတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္မဟုတ္ဘူး။ မေလးရွန္းတ႐ုတ္မေလးကုိ လက္ထပ္ထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကုိ ၀င္ခြင့္ေပးၿပီး သူနဲ႔အတူ ညစာေတာင္ ငါတို႔ စားခဲ့ၾကေသးတယ္။ ငါလည္း သိခ်င္တာနဲ႔ တ႐ုတ္ျပည္မွာ ဘယ္လိုေန ထုိင္ခဲ့ရသလဲလုိ႔ ေမးခဲ့တယ္။
စကၤာပူးရီးယန္းနဲ႔ မေလးရွန္းေတြကုိ Changsha မွာ ရွိတဲ့ ရြာတစ္ရြာမွာ စုၿပီး အတူတူထားတာ။ သူတုိ႔ ႀကီးျပင္းခဲ့ရတာကကုိ ျပည္မက တ႐ုတ္ေတြနဲ႔ တကြဲ တျပားစီ ႀကီးျပင္းခဲ့ရတာ။ ေက်ာင္္္းလည္း အတူတူ တက္ခြင့္မရ။ ဆက္ဆံတာကလည္း ခြဲခြဲျခားျခားပဲ။ Tsinghua ကုိ ျပည္မတ႐ုတ္ေတြနဲ႔ အတူသြားတယ္။ ဟုိမွာ ႀကီးခဲ့တာဆုိေတာ့ တ႐ုတ္စကားေျပာတာက လည္း ျပည္ႀကီးတ႐ုတ္ေတြအတုိင္းပဲ။ ဒါေပမဲ႔ သူ႔အေပၚ ဆက္ဆံတာ ၾကေတာ့ မတူဘူး။
ေမး ။ ။ အဲဒါက ဟုိတုန္းက ခ်ဳိင္းနားပဲ၊ ကြ်န္ေတာ္ဆုိလုိတာက အဲဒါ လြန္ ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၃၀၊ ၄၀၊ ၅၀ ေလာက္ကပဲ။
ေျဖ ။ ။ ၁၉၈၀ - ခုနစ္ေတြတုန္းက Xiamen ကုိ ငါေရာက္ခဲ့တယ္။ သူတုိ႔က မေလးရွား၊ စကၤာပူကေန ျပန္လာၿပီး ေနထုိင္ၾကတဲ့ တ႐ုတ္ လူ မ်ဳိးေတြရွိတဲ့ ေနရာကုိ လုိက္ျပၾကတယ္။ သူတုိ႔အားလုံးဟာ က်န္တဲ့ တ႐ုတ္ လူမ်ုိးေတြနဲ႔ အတူတူေနခြင့္မရဘူး။ မ်ဳိးဆက္ႏွစ္ဆက္သုံးဆက္ေလာက္ ၾကာ ရင္ေတာ့ အတူတူ ျဖစ္သြားၿပီး ေက်ာင္းအတူတူ တက္ခြင့္ရေကာင္းရ လိမ့္ မယ္။
ဒါေပမဲ႔ Huajiao က Huajiao ပဲ (တစ္ျခားႏုိင္ငံမွာေနထုိင္တဲ့ တ႐ုတ္ စီတီ ဇင္မ်ား)။ျပည္ႀကီးက တရုတ္ေတြေအာက္္ အဆင့္တစ္ဆင့္ နိမ့္တယ္။ Huayi (အျခားႏုိင္ငံေတြမွာေနတဲ့ တ႐ုတ္လူမ်ဳိး စီတီဇင္ မဟုတ္သူ) ေတြက ႏွစ္ ဆင့္နိမ့္တယ္။
စကၤာပူမွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ႀကီးစုိးေနတုန္းက ငါတုိ႔ စိုးရိမ္တာဟာ အဲဒါပဲ။ တစ္ခ်ိန္က ငါတို႔ ကြန္ျမဴနစ္ အဖြဲ႔၀င္ေတြ ဒီကုိ ျပန္လာခ်င္ၾကတယ္။ ငါတုိ႔က လက္မခံဘူးလုိ႔ ျငင္းခဲ့တယ္။ အဲဒါ ငါတုိ႔႐ူးတာ။ တ႐ုတ္ျပည္က သူတုိ႔ကုိ တ႐ုတ္လူမ်ဳိးအျဖစ္ အသိအမွတ္မျပဳဘူးဆုိတာကုိ ငါတုိ႔ မသိခဲ့ၾကဘူး။ မိခင္ႏုိင္ငံ (Motherland) ဆုိတဲ့ အမည္နဲ႔ ဂုဏ္ယူေနတဲ့ တ႐ုတ္ျပည္ႀကီးက သူ႔လူမ်ဳိးေတြကို ဒီလုိ ခြဲခြဲျခားျခား ဆက္ဆံလိမ့္မယ္လုိ႔ မထင္ခဲ့မိပါဘူး။
တရုတ္ေတြနဲ႔ ငါတုိ႔ မိတ္ရင္းေဆြရင္းလုိ စကားေတြ ေျပာၾကတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈအေၾကာင္းေတြ ေျပာၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ တုိ႔ယဥ္ေက်း မႈေတြက မတူၾကပါဘူး။ တုိ႔က အေနာက္ပုိဆန္တယ္။
ဆက္ရန္ -
ဇင္ေ၀ေသာ္
