လီကြမ္းယုနဲ႕ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္၀ါဒီမ်ား ( ၆ း ၃ )

ေမး ။     ။ စက္တင္ဘာ ၁၁- ရက္ အေရးအခင္းကို အေျခခံၿပီး မစၥတာလီရဲ့ အစၥလာမ္အေပၚထားတဲ့အျမင္ေတြ ေျပာင္းသြားတာလား။

(ေရွ႕ပိုင္းအေျဖမ်ားကို "လီကြမ္းယုနဲ႔ အစၥလာမ္ဘာသာတရား" တြင္ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။)

ေျဖ ။    ။ ၁၉၇၃ ခုနဲ႔ ဒီထက္နည္းနည္းေစာေစာက ေရနံျပႆနာျဖစ္ၿပီး ေရနံေစ်းေတြ ထုိးတက္သြားေတာ့ လစ္ဗ်ားက ဖိလစ္ပိုင္ေတာင္ပိုင္းမွာ ျပႆနာတက္ေနတဲ့ Moros နဲ႔ ဖိလစ္ပီးႏိုးေတြအၾကား သူတို႔လူေတြလႊတ္ၿပီး ဝင္ရွဳပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ေရနံကရတဲ့ ေငြေတြနဲ႔ေပါ့။ ဒါဟာ သူမ်ားအိမ္တြင္းေရးကို စြက္ဖက္တာ။ သူတို႔ အစၥလာမ္ဝါဒျဖန္႔တာပဲ။

ေဆာ္ဒီက ဝါဟာဘီေတြ ဒီထဲဝင္လာမယ္လုပ္ေတာ့ ငါတို႔က လက္မခံဘဲထားခဲ့တယ္။ ကံေကာင္းေတာ့ တို႔မွာဗလီေတြရွိတယ္။ သူတို႔ေငြ၊ သူတို႔တရားေဟာဆရာေတြကို မလိုအပ္ခဲ့ဘူး။ ငါတို႔ဆီမွာရွိတဲ့ အစၥလာမ္ဘာသာပံုစံက မေလးရွားကလို ေရွးေဟာင္းအစၥလာမ္ဘာသာပံုစံ မဟုတ္ဘူး။

ေမး ။     ။ မေလးရွားနဲ႔ အင္ဒုိနီးရွားမွာျဖစ္ေနတာကိုျမင္ၿပီး စုိးရိမ္စိတ္ မျဖစ္မိဘူးလား။

ေျဖ ။    ။ ျဖစ္တာေပါ့။ ဒီျပႆနာက တို႔ဆီလာရုိက္ခတ္ႏိုင္တာပဲ။ ဟုိကို သြားလုိက္လာလိုက္ လူေတြကိုအသာထား၊ ဒီမွာရွိေနတဲ့လူေတြကေတာင္ တီဗြီမွာၾကည့္လို႔ရေနတာပဲ။ ဟိုမွာ ေဆြမ်ိဳးေတြရွိေနတဲ့ လူေတြအျပင္ ငါတို႔ဆီက အနားယူထားတဲ့ လူေတြကလည္း ဂ်ိဳဟုိးမွာအိမ္ေတြေဆာက္၊ အိမ္ေတြဝယ္ၿပီး ဟုိမွာေနၾကတာ။ က်န္းမာေရးကိစၥအတြက္သာ ဒီဖက္ကိုျပန္ျပန္လာတတ္ၾကတာ။ အဲဒီ အဆက္အစပ္က ဟန္႔တားလို႔မရဘူး။ မေလးေတြပိုမ်ားတဲ့ေနရာမွာ မေလးေတြရဲ့ လႊမ္းမိုးမႈခံေနရမွာပဲ။ ဒါကို အရွိအတိုင္းပဲ လက္ခံထားၾကရမွာ။ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္က အေျပာင္းအလဲတစ္ခုဆီ တြန္းပို႔မေပးခင္အထိေပါ့။ ငါယံုၾကည္တာကေတာ့ ေခတ္သစ္လူေနမႈစရိုက္ကို ျငင္းပယ္ရင္ေတာ့ ေနာက္က်က်န္ခဲ့တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းပဲ ျဖစ္ေနခဲ့မွာပဲ။ ဒီသဘာဝက ျငင္းလို႔ကိုမရဘူး။

အီရန္ေတြကေတာ့ မြတ္ဆလင္နဲ႔ ေမာ္ဒန္လူေနမႈစနစ္ႏွစ္မ်ိဳးလံုး ညီညြတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနၾကတယ္။ သူတို႔က သိပၸံနဲ႔ နည္းပညာကို လုိခ်င္တာကိုး။ အခု သူတို႔ျပႆနာေတြ တက္ေနတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္မူဝါဒကို ခ်မွတ္ဖို႔ လြတ္လပ္မႈေတြ၊ လစ္ဘရယ္ေတြ၊ အမ်ိဳးသမီး အခြင့္အေရးေတြ ပါဝင္ေနတာကိုး။

အီရန္ကို ငါေတာ့ မေရာက္ဖူးဘူး။ ဂိုေခ်ာက္ေတာင္ ေရာက္ဖူးတယ္။ သူက ေျပာတယ္။ အီရန္က အမ်ိဳးသမီးေတြ မ်က္ႏွာဖံုးတယ္ဆိုတာ ဖက္ရွင္သေဘာပုိဆန္တယ္။ အစၥလာမ္စည္းကမ္း ဘာညာဆိုၿပီး ပါးစပ္ကေနပဲ ေျပာေနၾကတာ။ အျပင္ထြက္ရင္ သူတို႔ chador ကိုဝတ္ၾကတယ္။ အိမ္လည္းျပန္ေရာက္ေရာ သူတို႔ chador ကိုခြ်တ္ၿပီး ပဲရစ္ကလာတဲ့ ဖက္ရွင္အတိုင္း ဝတ္ၿပီးေနၾကတာ။ သူတို႔ လိုက္(ဖ္) စတိုင္က ႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္။ လူေရွ႕မွာတစ္မ်ိဳး၊ အိမ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးတဲ့။ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ပညာသင္ေပးလိုက္ရင္ သူတို႔ႏုိင္ငံသားေတြ ပိုၿပီးေမာ္ဒန္ဆန္လာခ်င္မွာကို တားျမစ္ထားလို႔ မရဘူးဆိုတာ ျပေနတာပဲ။

ပါးစပ္ကေတာ့ အစၥလာမ္မစ္ေမာ္ဒန္လုိ႔ေျပာရင္ ရတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ (၇) ရာစုက အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့အစိုးရပံုစံနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ေမာ္ဒန္ခ်င္လို႔ ရမွာလဲ။ အယာတိုလာတို႔ေတြ ႀကိဳးစားၿပီးထိန္းေနၾကတာ အဲဒါပဲ။ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ခံႏိုင္မလဲကြာ။

ေမး ။     ။ စင္ကာပူဖက္ကို ျပန္လွည့္ၾကရေအာင္။

ေျဖ ။    ။ ဒီအျမင္ေတြ ငါဘယ္လိုရခဲ့တယ္ဆိုတာ မင္းတို႔သိခ်င္တာ မဟုတ္လား။ ၉/၁၁ က ဘာမွမဆိုင္ဘူး။ ေရနံေစ်းေတြထိုးတက္ၿပီး အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ကြန္ဖရင့္ေတြမွာ အာရပ္ေရနံသူေဌးႏိုင္ငံေတြက အကုန္အက်ေတြခံကတည္းက စခဲ့တာ။ တို႔ဆီက မြတ္ဆလင္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေဆာ္ဒီကိုေရာ၊ အီရန္ကိုပါ ေရာက္ဖူးသူေတြခ်ည္းပဲ။ သူတို႔ ကြန္ဖရင့္တက္တဲ့ ကုန္က်စရိတ္ကို ဟုိဘက္ကခံတာ။ သူတို႔က သူတို႔အစၥလာမ္ကမွ အစၥလာမ္အစစ္တဲ့။ မင္းတို႔ အစၥလာမ္က အေရာေရာ အေႏွာေႏွာေတြနဲ႔မို႔ မစစ္ဘူးတဲ့။ အစၥလာမ္ေတြက အေရွ႕အာရွနဲ႔ ဒီေဒသကို သေဘၤာေတြနဲ႔ ေရာက္လာၾကတာ။ ရာသီဥတုအေနအထားအရ ခရီးက လေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာသြားႏိုင္တယ္။ ဒီလုုိနဲ႔ အစၥလာမ္ဟာ အရင္လိုမဟုတ္၊ မစစ္မွန္ေတာ့တဲ့ အစၥလာမ္အေနနဲ႔ပဲ ရွိေနေတာ့တာတဲ့။

ေမး ။     ။ စင္ကာပူးရီးယန္း မြတ္ဆလင္ေတြက အျခားဘာသာျခားေတြနဲ႔ အျပန္အလွန္ လက္ထပ္တာမ်ိဳးေတာ့ ရွိခ်င္ရွိမယ္ေပါ့။ မစၥတာလီဆိုလုိတာက ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ဟာ အျခားလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ညီညြတ္စြာ ေနထိုင္လို႔မရသူေတြ၊ အျခားဘာသာဝင္ေတြလို စင္ကာပူးရီးယန္းတစ္ေယာက္အျဖစ္ ပီပီျပင္ျပင္မရွိသူေတြလို႔ ဆိုလုိခ်င္တာလား။

ေျဖ ။    ။ ငါဆိုလိုတာက အဲဒါမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရွိတဲ့လူေတြ၊ ႏိုင္ငံသားေကာင္းေတြ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဆိုလိုတာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ဟာ က်န္တဲ့လူမ်ိဳး၊ ဘာသာေရးေတြကေန တစ္သီးတစ္သန္႔ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္လို႔ပဲ ေျပာတာ။ တို႔လက္ရွိလူ႔အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ တစ္သားတည္းမက်ေသးတဲ့ တရုတ္လူမ်ိဳး၊ အိႏၵိယလူမ်ိဳးေတြရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကေမြးလာတဲ့ ကေလးေတြက်ေတာ့ အားလံုးနဲ႔ တစ္သားတည္းျဖစ္သြားမယ္။ စင္ကာပူက ေရကူးမယ္ Tao Li ကို ဒီမွာေမြးတဲ့ စင္ကာပူးရီးယန္းေတြနဲ႔ ဘယ္လိုခြဲျခားမလဲ။ သူ ဒီကို အသက္ေလးငါးႏွစ္ေလာက္မွာ ေရာက္တယ္။ စင္ကာပူးရီးယန္းေတြေျပာတဲ့ မန္ဒရင္းကို ေျပာတယ္။ စင္ကာပူအဂၤလိပ္ေျပာတယ္။ သူဆိုရင္ စင္ကာပူရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္သြားၿပီ။

ငါ့စိတ္ထဲမွာ စြဲနစ္ေနတာတစ္ခုက ငါတို႔ဆီက ပါကစၥတန္ႏြယ္ မြတ္ဆလင္တစ္ေယာက္က ၉/၁၁ မွာ အေမရိကန္ေတြကို တုိက္ခိုက္ဖို႔ တာလီဘန္ေတြနဲ႔ ကရာခ်ီမွာ သြားေပါင္းၾကတယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ပဲ။ သူ႔ကို ေျမာက္ပိုင္းမဟာမိတ္တပ္ဖြဲ႔က ဖမ္းမိသြားတယ္။ အေမရိကန္ေတြက သူဟာ ငါတို႔လူမ်ိဳးလားလို႔ လွမ္းေမးတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဘာမင္ဂန္မွာေမြးၿပီး ဘာမင္ဂန္မွာႀကီးတ့ဲ သူနဲ႔ရြယ္တူ တစ္ေယာက္ကလည္း တာလီဘန္ေတြအတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ေပးတယ္။

အိႏၵိယနဲ႔ ပါကစၥတန္အၾကမ္းဖက္သမားေတြၾကား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရတာ အဲဒါပဲ။ သမၼတ မူရွာရက္ဖ္က ကက္ရွမီးယားကိစၥကို ေက်ေအးခ်င္တယ္။ အစြန္းေရာက္ မြတ္ဆလင္ေတြေၾကာင့္ သူဘာမွလုပ္လို႔မရဘူး။ သူတို႔မွာ အေသခံတပ္သား ငါးေသာင္းေက်ာ္ရွိတယ္။ ကက္ရွမီးယားေဒသအတြက္ အေသခံဖို႔ သူတို႔ကအဆင္သင့္ပဲ။ အိႏၵိယန္းအထူးတပ္ဖြဲ႔အတြက္ အဲဒီအခ်က္က မညီမမွ် ဒုကၡေပးေနတာ။ အိႏၵိယ စစ္သားေတြက အိမ္မွာမိသားစုေတြနဲ႔ အသက္ဆက္ရွင္ခ်င္တဲ့လူေတြ။

အိႏၵိယက အထူးေလ့က်င့္ေပးထားၿပီး တကယ္လည္း အရည္အေသြးရွိတဲ့ စစ္တပ္ကိုလႊတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔အေပၚမွီခိုေနရတဲ့ မိသားစုေတြက ေနာက္မွာ။ ကြန္မန္ဒါတစ္ေယာက္ က်ရွဳံးသြားၿပီဆိုရင္ မိသားစုတစ္ခုလံုး ဒုကၡေရာက္ေရာ။ ပါကစၥတန္ေတြကတစ္မ်ိဳး။ သူတို႔က ေသလည္းေကာင္းကင္ဘံုမွာ အပ်ိဳစင္နတ္သမီး (၇၂) ေယာက္က ဟုိမွာေစာင့္ေနတာ။

ေမး ။     ။ ဒါက လူနည္းစုေလးပဲ မဟုတ္လား။

ေျဖ ။    ။ MRT ထဲ ဗုံးတစ္လံုးေပါက္ကြဲတယ္ဆိုရင္ ေနာက္ဆက္တြဲျပႆနာေတြ အမ်ားႀကီးပါလာတယ္။ လူေသရံုတင္ မၿပီးဘူး။ မြတ္ဆလင္နဲ႔႔ မြတ္ဆလင္မဟုတ္ သူေတြၾကားမွာ သံသယစိတ္ေတြ ႀကီးထြားလာမယ္။ လန္ဒန္မွာလည္း ဒီအတိုင္းပဲ။ ဘတ္(စ္) ကားေပၚမွာေတာင္ မြတ္ဆလင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုျမင္ရင္ က်န္တဲ့လူေတြက ေဘးေရွာင္ထြက္သြားၾကတာ။ သူဗံုးပါခ်င္ပါလာမွာဆိုတဲ့ သံသယက ရွိေနတာ။ ဗံုးေပါက္လို႔ကေတာ့ ေသၿပီလို႔ေတြးတတ္ၾကတယ္။ ဒါက လူ႔သဘာဝပဲ။

ေမး ။     ။ မြတ္ဆလင္နဲ႔ မြတ္ဆလင္မဟုတ္သူေတြၾကားက အတားအဆီးအေၾကာင္း မစၥတာလီေျပာခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္သိတဲ့ မြတ္ဆလင္ေတြကေတာ့ စင္ကာပူးရီးယန္း စစ္စစ္ျဖစ္ေအာင္၊ မြတ္ဆလင္စစ္စစ္တစ္ေယာက္ လည္းျဖစ္ေနေအာင္ ႀကိဳးစားေနထိုင္ တတ္ၾကပါတယ္။ စင္ကာပူက သူ႔ႏိုင္ငံသားေတြကို ဘယ္လိုပံုစံျဖစ္ေစခ်င္တယ္ဆိုတာေတာင္ သူတို႔စိတ္ကူးထဲမွာ လက္ခံထားၾကပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေမးခ်င္တဲ့ ေမးခြန္းက ဒီလိုေျပာလိုက္လို႔ မြတ္ဆလင္ေတြက သူတို႔ကို ႏိုင္ငံေတာ္က လက္မွ ခံပါ့မလားဆိုတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ ေဝဝါးဝါးျဖစ္မကုန္ေလာက္ဘူးလား။

ေျဖ ။    ။ မြတ္ဆလင္အခ်င္းခ်င္းေပမယ့္ မတူၾကဘူး။ မြတ္ဆလင္ အတတ္ပညာရွင္မ်ားအဖြဲ႔ စတင္ဖြဲ႔စည္းၾကေတာ့ သူတို႔အဖြဲ႔က Muis (စင္ကာပူ မြတ္ဆလင္အဖြဲ႔ခ်ဳပ္) နဲ႔ကို သေဘာမတူခဲ့ၾကဘူး။ ငါတို႔ PAP ပါတီက မေလးေခါင္းေဆာင္ကိုလည္း လက္မခံခဲ့ၾကဘူး။ မေလးလူမ်ိဳးေတြအတြက္ သူတို႔က ပိုေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္တယ္လို႔ သူတို႔က ထင္ေနၾကတာ။ ဒါနဲ႔ ငါတို႔က သူတို႔ကို ေငြေၾကးေထာက္ပ့ံေပးတယ္။ ဒီေတာ့မွ သူတို႔ သေဘာေပါက္လာတာ။ သူတို႔က Mendaki တို႔ Muis တို႔ေလာက္ ေကာင္းေအာင္မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း Mendaki နဲ႔ Muis ဖက္ကို ေျခဦးလွည့္လာခဲ့ၾကတာ။

လက္ရွိအေျခအေနဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိဘူးလို႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အာရပ္က ဂ်ီးဟတ္ေတြရဲ့ ေလာင္းရိပ္မိေနတဲ့ လူအနည္းငယ္ေတာ့ရွိတယ္။ တစ္ေယာက္၊ ႏွစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဆက္ဆံေရးေတြ အကုန္ကေမာက္ကမ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ ဗံုးတစ္လံုးသာေပါက္ၾကည့္။ ဒီအေနအထားကို ငါတို႔ တားဆီးလို႔ကို ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ဆိုလိုတာက ဥပမာ ဗံုးတစ္လံုးေပါက္မယ္။ Ang Mo Kio မွာ Tanjong Pagar မွာ ဆိုပါေတာ့။ အဲဒီမွာ မြတ္ဆလင္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ ရပ္ဖဲလ္(စ္) လိုေနရာမွာေတာင္ မြတ္ဆလင္ေတြရွိတယ္။ ဒါဆိုရင္ မြတ္ဆလင္နဲ႔ မြတ္ဆလင္မဟုတ္သူေတြရဲ့ ဆက္ဆံေရးဟာ ခ်က္ခ်င္းႀကီး ေျပာင္းသြားမွာပဲ။ ၿဗိတိန္မွာလည္း အဲသလိုပဲလို႔ ေျပာၾကတယ္။

ၿဗိတိသွ်ေတြမွာ ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ေရးေကာင္စီဆိုတာ ရွိတယ္။ ဒါေပသည့္ ၿဗိတိသွ်ေထာက္လွမ္းေရးက ၿဗိတိသွ်မွာ ဂ်ီးဟတ္လို႔ယံုၾကည္ရသူေပါင္း ႏွစ္ေသာင္းေလာက္ရွိၿပီး သူတို႔ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနရတယ္လို႔ ေၾကျငာခဲ့တယ္။ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ လံုၿခံဳေရးအရာရွိေတြ သူတို႔ ဘယ္ကရသလဲ။ ကြန္ျပဴတာ အင္တာနက္ကေနတဆင့္ သူတို႔ ေထာက္လွမ္းတာ။

တို႔ဆီမွာ ဒီအေျခအေနထိ မေရာက္ေသးဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘာတန္ကေန ဗံုးသယ္လာတဲ့ ဂ်ီးဟတ္တစ္ေယာက္ ဒီဖက္ကို ကူးလာမယ္ဆိုရင္ ကူးလာလို႔ရတယ္။ အမ်ားႀကီး ဂရုစိုက္ရတယ္။ အေသခံ ဗံုးခြဲသမားတစ္ေယာက္က ေျမေအာက္ရထား ဘူတာရံုထဲဝင္၊ အေသခံ ဗံုးေဖာက္၊ ပိုဆိုးတာက လွိဳဏ္ေခါင္းထဲဝင္ၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ အေသခံ ဗံုးေဖာက္ခြဲလိုက္မွာပဲ။ ဒါမ်ိဳး မျဖစ္ရပါဘူးလို႔ ဘယ္သူမွ အာမ မခံႏိုင္ဘူး။ လွိဳဏ္ေခါင္းထဲမွာသာ ေပါက္လို႔ကေတာ့ ကယ္ဆယ္ေရးကိစၥက အေတာ္ႀကီးကို ခက္ခက္ခဲခဲ လုပ္ယူရမွာ။ ဘူတာရံုထဲမွာဆို မီးသတ္ေရပိုက္ေတြရွိလို႔ ေတာ္ဦးမယ္။

ဒါေၾကာင့္ ငါတို႔ ျပည္ထဲေရးအဖြဲ႔က ဒါမ်ိဳးေတြ ႀကံဳလာရင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတာ ေလ့က်င့္ေနၾကရတာ။ ဒါမ်ိဳးက ျဖစ္ႏိုင္ေျခေတာ့ နည္းတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ လူတစ္ေထာင္ေက်ာ္ ပါလာတဲ့ ရထားေပၚမွာ ဒါမ်ိဳးျဖစ္လာခဲ့ရင္ သူတို႔အေလာင္းေတြ ျပာျဖစ္တာ ထိုင္ၾကည့္လို႔မရဘူး။ ရႏိုင္သ၍ရေအာင္ ကယ္ဆယ္ၾကရမွာ။

ဒါက ရယ္စရာမဟုတ္ဘူး။ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈသမိုင္းမွာ တစ္ခါမွ ရင္မဆိုင္ဘူးတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးကို ငါတို႔ရင္ဆိုင္ေနရတာ။ ကမာၻေပၚမွာ သူတစ္ပါးေတြ ေသေၾကပ်က္စီးဖို႔ ကုိယ့္ကိုယ္ကို မီးေလာင္တိုက္သြင္းရဲတဲ့လူစုေတြ ရွိေနတယ္။ သူတို႔မေပၚခင္တုန္းက တမီး(လ္) တိုက္ဂါးေတြ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ တိုက္ခိုက္ေနၾကတာက သီရိလကၤာထဲက သူတို႔နယ္ေျမကို ရဖို႔ဆိုၿပီး တိုက္ေနၾကတာ။ အခု တိုက္ေနၾကတာက အစၥလာမ္အတြက္၊ ဘာသာေရး ယံုၾကည္မႈကေနေပၚလာတဲ့ ျပႆနာ။

သူတို႔အျမင္အရ အစၥလာမ္အယူကို မယံုၾကည္တဲ့အစိုးရနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့မြတ္ဆလင္က မြတ္ဆလင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ ဖူး(လ္) စေတာ့(ပ္)။ ဒီအတိုင္းသာဆိုရင္ေတာ့ ငါတို႔အစိုးရထဲ၊ ျပည္သူ႔ဝန္ထမ္းေတြထဲမွာ မေလးလူမ်ိဳး ရွိလို႔ကိုမရေတာ့ဘူး။ ဒါေတြကို တိတိက်က် သတ္မွတ္ထားမွရမယ္။ ငါတို႔မွာက မတူညီတဲ့ လူမ်ိဳးစုေတြရွိေနတာ။ လူရမ္းကား အုပ္စုေလးတစ္စုက လူမ်ိဳးျခင္းဆက္ဆံေရး၊ ဘာသာယံုၾကည္မႈျခင္း ညီညြတ္နားလည္မႈရွိေရးေတြ အားလံုးဖ်က္ဆီးပစ္ႏိုင္တယ္။

လန္ဒန္မွာ ဘယ္လိုလုပ္ေနၾကသလဲဆိုတာ ေလ့လာဖို႔ တို႔လူေတြ လႊတ္ေပးထားတယ္။ သူတို႔မွာ စုစည္းလို႔မရတဲ့ မြတ္ဆလင္ေတြရွိတယ္။ အဲဒါ သူတို႔ရဲ့ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္ကိစၥေၾကာင့္ သူတို႔က ၿဗိတိန္က ဗလီေတြထဲမွာ အႀကီးအက်ယ္ ေသြးထိုးလွံဳ႕ေဆာ္တဲ့ မိန္႔ခြန္းေတြ ေျပာၾကားခြင့္ေပးထားတယ္။ အခုမွ တစ္ခ်ိဳ႕တရားေဟာဆရာေတြကို တားျမစ္ေနၾကတာ။ သူတို႔မွာ မြတ္ဆလင္ေကာင္စီဆိုတာ ရွိတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ၊ လြတ္လပ္စြာ ေျပာေရးဆိုခြင့္ေတြ၊ အဲဒီကိုသြားၿပီး ေတာင္းဆိုၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွ တရားသူႀကီးေတြက သူတို႔ကို ႏွိမ္နင္းဖို႔ အစိုးရကို ခြင့္ျပဳခဲ့ၾကတာ။ ေဆာ္ဒီက ေထာက္ပံ့တဲ့ေငြေတြကိုယူခဲ့ရင္ ငါတို႔လည္း ေဆာ္ဒီတရားေဟာဆရာေတြကို လက္ခံထားရမွာပဲ။ ကံေကာင္းလို႔ ငါတို႔က သူတို႔အေထာက္အပံ့ကို မလိုခဲ့၊ မယူခဲ့ၾကတာ။


ဇင္ေ၀ေသာ္

ျမန္မာ ဆမ္ေဆာင္း

"ဇနီး နဲ႔ ကေလးေတြက လြဲရင္ အားလုံးကို ေျပာင္းလဲပစ္ "
( Lee Kun Hee,70, Samsung Electronic Chairman )

ေတာင္ကိုရီးယား ႏိုင္ငံ၊ ဆမ္ေဆာင္း အီလက္ထေရာနစ္ ပစၥည္းေတြဟာ ၁၉၉၃ ခု အထိ ခပ္ၫံ႔ၫံ႔ ဒုတိယတန္းစားေတြ အေနနဲ႔ပဲ ရိွခဲ႔ပါတယ္။ ဆမ္ေဆာင္း အီလက္ထေရာနစ္ ကုမၸဏီ ႐ဲ႕ ေျပာင္းလဲမႈက ဆမ္ေဆာင္းကုမၸဏီ ဥကၠ႒ Mr. Lee Kun Hee ၁၉၉၃ ခု အေမရိက ခရီးစဥ္ကေန အစျပဳခဲ႔ပါတယ္။

ဆမ္ေဆာင္း တီဗြီနဲ႔ အျခား အီလက္ထေရာနစ္ ပစၥည္းေတြဟာ အေမရိကရိွ လ်ွပ္စစ္ပစၥည္း အေရာင္းဆိုင္ေတြမွာ ေဈးအေပါဆုံး၊ေအာက္ဆုံးမွာ ရိွေနတာကို ဥကၠ႒ႀကီး ရင္နာစြာ ေတြ႔ခဲ႔ရတယ္။ ကိုရီးယား ကုိလည္း ျပန္ေရာက္ေရာ မန္ေနဂ်ာေတြကို သူေခၚေျပာလိုက္တာက " ဇနီး နဲ႔ ကေလးေတြက လြဲရင္ အားလုံး ေျပာင္းလဲပစ္ရမယ္-change everything but your wife and kids " တဲ႔။

အဲဒီေနာက္မွာေတာ႔ ဆမ္ေဆာင္း ႐ဲ႕ စမာ႔တ္ဖုန္း၊ တီဗြီနဲ႔ မီမိုရီ ခ်စ္ ( ပ္ ) လ်ွပ္စစ္ပစၥည္း ေရာင္းအားဟာ ကမၻာမွာ တစ္ ျဖစ္သြားေတာ႔တယ္။ ဆမ္ေဆာင္း ရီေဗာ္လူး႐ွင္းက ရိုးရိုးေလး။ ဇနီး နဲ႔ ကေလးေတြက လြဲရင္ အားလုံး ေျပာင္းလဲပစ္ တဲ႔။

ႏိုင္ငံ ေခါင္ေဆာင္ႀကီးသုံးေယာက္မွာ ႏွစ္ေယာက္က အေမရိက ကေန၊ တစ္ေယာက္က စကၤာပူနဲ႔ ၾသစေတးလ် ကေန.......................

Ref: " The hermit behind the giant " by Andrew Salmon.
ST, Saturday,Sept 15,2012


ဇင္ေ၀ေသာ္

“စင္ကာပူကိုလာသင့္ မလာသင့္နဲ႔ လြင့္ေမ်ာျပာစမ်ား” (ကမ္းလက္ ၁၁ လျပည့္ အမွတ္တရ)

ကမ္းလက္ ( ၁၁ ) လေျမာက္မွာ အမွတ္တရေလး တစ္ခုခု တင္ဖို႔႐ိွေပမယ္႔ ေျပာင္းလိုက္ပါတယ္။ ဒါလည္းပဲ အမွတ္ တရ လို႔ေတြးမိလို႔ပါ။ က်ေနာ္တိ႔ု ေဖ႔စ္ဘြတ္ နဲ႔ ဘေလာ႔ဂ္ မွာ လီကြမ္းယုရဲ႕ စာအုပ္ ဘာသာျပန္ တင္ရာက စလု႔ိ စာဖတ္သူ အေရအတြက္ဟာ သိသိသာသာ တက္လာခဲ႔ၿပီး " စကၤာပူကို လာသင္႔ မလာသင့္ " လည္းတင္လိုက္ေရာစာဖတ္သူ အေရအတြက္ မယုံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တက္လာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ႔ ဒီစာမူေတြဟာ ကမ္းလက္အေပၚ တာဝန္ေတြ ပိုေပးလိုက္သလို ျဖစ္ေနပါေတာ႔တယ္။ က်ယ္ဝန္းတဲ႔ လူမႈေရး၊ႏိုင္ငံေရး ဒိုင္မင္း႐ွင္းေတြဟာ ေဆာင္းပါးတို တစ္ပုဒ္နဲ႔ လုံးဝ မကာမိႏိုင္ပါဘူး။ ဒီ " စကၤာပူကို လာသင္႔ မလာသင္႔ "စာမူ ေရးျဖစ္ဖုိ႔ က်ေနာ္တို႔ ေပ႔ဂ်္ အေပၚမွာ ကြန္မင္႔ ေရသြားတဲ႔ ညီမငယ္ တစ္ေယာက္ကို ေက်းဇူးစကား ဆိုပါတယ္။ အခု " လြင္႔ေမ်ာ ျပာစ " မ်ားအတြက္လည္း ေနာက္ထပ္ ညီမငယ္ တစ္ေယာက္ကို ေက်းဇူးစကား ဆိုပါရေစ။
ဇင္ေ၀ေသာ္

ဒီေဆာင္းပါးကို လူစိတ္ဝင္စားတဲ့ပမာဏက ကြ်န္ေတာ္ခန္႔မွန္းတာထက္ အမ်ားႀကီးပိုသြားတယ္။ လူပိုဖတ္ၿပီဆိုတာနဲ႔ အႏၱရာယ္လည္း ပိုရွိလာပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္တည္းမွာ ခ်ဳပ္ၿပီးေရးလိုက္ေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မရွိတာေတြ ပါေကာင္းပါသြားႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လြင့္ေမ်ာျပာစ အနည္းငယ္လည္း ရွိလာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထပ္ၿပီးေရးလိုပါေသးတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ဆြဲခဲ့တဲ့ ေကာက္ခ်က္ေတြဟာ အမ်ားအားျဖင့္ လီကြမ္းယုေရးတဲ့ ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္းေတြရယ္၊ အခု ကြ်န္ေတာ္ဘာသာျပန္ေနတဲ့ “ နားဝင္မခ်ိဳတဲ့ အမွန္တရားတခ်ိဳ႕( Hard Truth : To Keep Singapore Going) ရယ္၊ သူပံုမွန္ သတင္းစာမွာေရးတတ္တဲ့ ေဆာင္းပါးေတြရယ္၊ ႀကံဳေတြ႔ရတာေတြကို အေျခခံၿပီးဆြဲခဲ့တဲ့ ေကာက္ခ်က္ေတြပါ။ ဘာလို႔ လီကြမ္းယုလဲ…။ ဒီအဖိုးႀကီး ဒိတ္ေအာက္ေနပါၿပီ။ ဒီလိုေျပာသူေတြ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္က လီကြမ္းယုကို ႏွစ္ျခမ္းခြဲပစ္လိုက္ပါတယ္။

၁။ ပစၥဳပၸန္ကေန အတိတ္ကို လွမ္းၾကည့္တဲ့ လီကြမ္းယု နဲ႔
၂။ ပစၥဳပၸန္ကေန အနာဂတ္ကို လွမ္းၾကည့္တဲ့ လီကြမ္းယုပါ။

ပစၥဳပၸန္ကေန အတိတ္ကိုၾကည့္ရင္း ခ်မွတ္တဲ့ သူ႔သံုးသပ္ခ်က္ေတြက ရက္စက္တယ္။ ဒီေခတ္လူေတြနဲ႔ သဟဇာတသိပ္မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ မွားပါတယ္လို႔လည္း ျငင္းဖို႔ေတာ့အခက္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလီကြမ္းယုကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ လက္ေရွာင္ပါတယ္။

ပစၥဳပၸန္ကေန အနာဂတ္ကိုလွမ္းၾကည့္တဲ့ လီကြမ္းယုကို မ်က္ကြယ္ျပဳရင္ေတာ့ မွားတာပါပဲ။ အသက္ရွစ္ဆယ္ေက်ာ္၊ ေန႔တုိင္းပံုမွန္ ေရကူးဆဲ၊ အိုင္က်ဴအဆင့္ တစ္ရာေက်ာ္တဲ့ လီကြမ္းယုရဲ့ အနာဂတ္ေကာက္ခ်က္ေတြက ေသြးထြက္ေအာင္ မွန္ေနတုန္းပဲ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ျပင္သစ္က တိုတယ္(ေရနံ) ကုမၸဏီ၊ ဂ်ာမဏီက မာဆီးဒီး (ကား) ကုမၸဏီေတြမွာ အႀကံေပးအဖြဲ႔ဝင္ျဖစ္ေနတာ မဟုတ္လား။

ဒါေတြအထဲက သံုးခ်က္ေလာက္ ကြ်န္ေတာ္ထုတ္ျပပါ့မယ္။
၁။ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းကေန ကူးစက္လာႏိုင္တဲ့ ဘာသာေရးျပႆနာေတြ။
၂။ လူမွဳေရးထဲမွာ ေျပာစရာေတြျဖစ္လာႏိုင္တဲ့ လိင္တူဆက္ဆံမွဳ၊ လိင္တူအိမ္ေထာင္ျပဳမွဳေတြ။
၃။ စီးပြါးေရးမွာ ႏိုကီယာ(ဆဲလ္ဖုန္း) ကုမၸဏီကို ဂ်ပန္ (သို႔) ကိုရီးယားကုမၸဏီတစ္ခုုခုကျဖဳတ္ခ်လိမ့္မယ္ဆိုတာေတြဟာ ေသြးထြက္ေအာင္မွန္ေနတဲ့ အနာဂတ္ေဟာစာတမ္းေတြပါ။

ဟုတ္ၿပီ။ ဒါဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေတြနဲ႔ဆိုင္တာက ဘာလဲ။

ဒီမွာ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ထပ္ရွင္းပါမယ္။
ပထမဆံုး စင္ကာပူအားကိုးတဲ့ အာဆီယံႏိုင္ငံေတြထဲက ေက်ာင္းသားေတြဟာ ဗီယက္နမ္ေတြပါ။ ေယဘုယ်ကိုၾကည့္ရင္ ဗီယက္နမ္ေက်ာင္းသားေတြဟာ ျမန္မာေတြထက္ ပိုေတာ္ပါတယ္။ (မႀကိဳက္လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါက စင္ကာပူနဲ႔ အေမရိကတို႔က လက္ခံထားတဲ့ အခ်က္ပဲ။ ကြ်န္ေတာ့္ အယူအဆမဟုတ္။) ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရးေျပလည္သြားၾကတဲ့ေနာက္ ဗီယက္နမ္ေတြကလည္း ေက်ာင္းၿပီးရင္ အေမရိကကူးဖို႔နဲ႔ ဗီယက္နမ္ျပန္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စဥ္းစားလာၾကတယ္။ ဒါကို စင္ကာပူအစုိးရ (အဓိက) လီကြမ္းယုက သိတယ္။ တတ္ႏိုင္သေလာက္ထိန္းတယ္။ ထိန္းလို႔မရရင္ ဘယ္လုိလုပ္မလဲဆိုတဲ့အေျဖကို ထုတ္တယ္။

ဒီမွာ လီကြမ္းယုရဲ့ ဆိုလူးရွင္းက - “ ေစ်းခ်ိဳခ်ိဳနဲ႔ထုတ္မယ့္ပစၥည္းေတြမွာ ငါတို႔ သူတို႔ကို မယွဥ္ႏိုင္ဘူး။ ဒီေတာ့ ပစၥည္းအရည္အေသြးကိုျမွင့္ၿပီး ေစ်းႀကီးႀကီးပစၥည္းေတြ သူတို႔နဲ႔မတူေအာင္ထုတ္ႏိုင္မွ အဆင္ေျပမယ္” လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ ရုိးရုိးေခါင္းကေလးပဲ သံုးပါ။ ႏိုင္ငံျခားသားအမ်ားစုဟာ ဘာေၾကာင့္ သူမ်ားႏုိင္ငံကို လာခ်င္ၾကတာလဲ။

၁။ ပညာေရး အဆင့္မမွီေသးလို႔ -
၂။ ႏိုင္ငံေရး မလြတ္လပ္လို႔ -
၃။ စီးပြါးေရး၊ က်န္းမာေရးစတာေတြ အားနည္းလို႔ - ။
ဒါပါပဲ။ (တစ္ခ်ိဳ႕ (လူနည္းစု) ကေတာ့ ပင္ကိုယ္ကကိုပဲ နယ္ျခားေျမျခားသြားရ၊ ပညာရွာရ၊ အလုပ္လုပ္ရတာကို သေဘာက်တတ္ပါတယ္။ ဒါက လူနည္းစုပါ။)

၈၈- အေရးအခင္းႀကီးျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ စင္ကာပူအာရံုက်လာတာက ျမန္မာအင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္းသားေတြ၊ ေက်ာင္းၿပီးၿပီးသား ဘြဲ႔ရေတြပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ ႏုိင္ငံေရးေၾကာင့္။ အဲဒီ အင္ဂ်င္နီယာေတြကို အမ်ားဆံုးရလုိက္တာက စင္ကာပူပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ေရာက္သြားတဲ့ အိမ္တစ္အိမ္မွာ အညာက အင္ဂ်င္နီယာေတြႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ တၿပိဳင္နက္ေတြ႔ခဲ႔ရတယ္။ တခ်ိဳ႕က မာစတာ တက္၊ တစ္ခ်ိဳ႕က အခ်ိန္ပိုင္း မာစတာ တက္၊ အခ်ိန္ပိုင္း အလုပ္လုပ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕က ေဒါက္တာဘြဲ႔ယူဖို႔ သုေတသနလုပ္ေနၾကတယ္။

အခုေျပာမွာက ကြ်န္ေတာ့္ေကာက္ခ်က္ပါ။ မွန္ႏိုင္၊ မွားႏိုင္ပါတယ္။
ဗီယက္နမ္ေတြအၿပီး စင္ကာပူရဲ့ပစ္မွတ္က ျမန္မာအင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္းသားေတြပဲ။ ႏိုင္ငံထဲမွာ ဝင္ေငြမရွိ။ အလုပ္မရွိ။ အဖမ္းအဆီးက မ်ား။ ဒီေတာ့ စင္ကာပူက ရက္ရက္ေရာေရာ တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္တယ္။ (စင္ကာပူက စက္မွဳတကၠသိုလ္အဖြဲ႔ႀကီးခင္ဗ်ား။ ၈၈- ေနာက္ေရာက္လာတဲ့ အင္ဂ်င္နီယာဦးေရ ဘယ္ေလာက္ရွိပါသလဲ။ စာသင္ခန္းလိုက္ ေရာက္လာၾကတယ္ ၾကားမိသလားလို႔ပါ။) ၈၈- ေနာက္ပိုင္း ဘာလုိ႔ အင္ဂ်င္နီယာေတြ ထြက္ေျပးလာၾကတာလဲ။ ထပ္ေျပာပါရေစ။

ႏိုင္…………ငံ…………..ေရး……….ေၾကာင့္။

ဒီေန႔ ႏိုင္ငံေရးေျပာင္းလဲလာေနတယ္။
စင္ကာပူအစိုးရ မရူးဘူး။ ဗီယက္နမ္ေတြေပးတဲ့သင္ခန္းစာ သူတို႔ ယူထားၿပီးၿပီ။ ညီမေလးေရ။ စင္ကာပူအစုိးရက မရူးဘူးကြဲ႔။

စင္ကာပူမွာ လူမ်ိဳး၊ ႏိုင္ငံအေပၚမူတည္ၿပီး ခ်မွတ္တဲ့သီးသန္႔ေပၚလစီ မရွိဘူး။ ဟုတ္တယ္။ မရွိဘူး။ မဲရစ္တုိခေရစီ။ မင္းစြမ္းရင္ မင္းရမယ္။ ဒါက ေယဘုယ် “စံ”။ ရာႏွဳန္းျပည့္ေတာ့ မမွန္ေသးဘူး။

“အိမ္ျပန္မယ့္ ေက်ာင္းသားမွန္း ၇၅ ရာႏွံဳးေသခ်ာရင္ ပိုက္ဆံေတြအကုန္ခံၿပီး ဘာလို႔ သူ႔ကို ပညာေတြသင္ေပးေနမွာလဲ” ဒါက ေလာ့ဂ်စ္။ ေသခ်ာတယ္။ ၈၈- အၿပီး အင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္းသားေလာက္ ဒီေန႔ အင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္းသား အခြင့္အေရးမရဘူး။ ဒီေတာ့ လက္ရွိဒီမွာ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား မျဖစ္ဘူး။ စြမ္းရင္ ရ၊ မစြမ္းရင္ က်။

ဒါေပမယ့္ အခုလာတက္မယ့္ ေက်ာင္းသားေတြကိုေတာ့ စင္ကာပူက “ဒီေကာင္ေတြ သူတို႔ႏုိင္ငံက ပညာေရးမစြံလို႔လာတာ။ စိတ္ထဲက အိမ္ျပန္ဖို႔ပဲေတြးေနတဲ့ေကာင္ေတြ” ဆိုၿပီး သံသယစိတ္နဲ႔ၾကည့္ၿပီး စေကာလားေပးဖို႔ ေတာ္ေတာ္စိစစ္လိမ့္မယ္။ ရေလာက္ၿပီ။ မရလည္း ရွိေစေတာ့။

ပိုက်ယ္တဲ့နယ္ပယ္ကို ထပ္ေျပာၾကည့္မယ္။
မေလးရွားကေန စင္ကာပူလာၿပီး အလုပ္လုပ္ၾကတယ္။ ဘယ္လုိလူေတြလဲ။ မေလးတရုတ္ေတြ။အင္ဒိုနီးရွားကေန စင္ကာပူကိုလာၿပီး အလုပ္လုပ္ၾကတယ္။ အင္ဒိုတရုတ္ေတြ။ မေလးစစ္စစ္၊ အင္ဒိုစစ္စစ္က ခဏပဲလာမယ္။ ေရရွည္မေနဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ ဘာသာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အခြင့္ထူးခံခြင့္ စင္ကာပူမွာ မရွိလို႔။

ျမန္မာျပည္ကေန ႔ စကၤာပူကို လာၿပီး အလုပ္လုပ္ေနသူေတြထဲမွာ ျမန္မာျပည္ဖြား တရုတ္ စစ္စစ္ေတြ ပါတယ္။ ၅၀၊၅၀ ေတြ ပါတယ္၊ အညာေဒသ ကုန္း ေခါင္ေခါင္က အသားၫိုၫို ျမန္မာေတြ၊ အသား လတ္လတ္ ျမန္မာျပည္ေအာက္ပိုင္းက ျမန္မာေတြ၊ တိုင္းရင္းသားေတြ ပါတယ္။ ရာႏႈန္းျပည္႔ ျမန္မာစစ္၊ တိုင္းရင္းသားစစ္ေတြ။ ႏိုင္ငံေရး ေျပာင္းလဲလာတဲ႔ေနာက္ ျမန္မာေတြ၊ တိုင္းရင္းသားေတြ အိမ္ျပန္ခ်င္စိတ္ မေပါက္ေလာက္ ဘူးလား။ မေလးစစ္၊ အင္ဒိုစစ္ေတြလို။ ျမန္မာေတြ၊ တိုင္းရင္းသားေတြက ဘာေၾကာင္႔ အိမ္ျပန္ခ်င္စိတ္ေပါက္ရတာလဲ။

ဘာသာတရားနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈေၾကာင္႔။

ဒီေတာ႔ က်ေနာ္ ေမးမယ္။
၁ ။ဒီႏွစ္ ပီအာ တင္တဲ႔ ျမန္မာေတြ၊ တိုင္းရင္းသားေတြထဲမွာ ဘယ္ႏွေယာက္ ပီအာ ရၿပီး ဘယ္ႏွေယာက္ ရီဂ်က္ ထိသလဲ။ ( က်ေနာ္႔ ဝန္က်င္မွာေတာ႔ ရီဂ်က္ ထိသူေတြပဲ မ်ားေနတယ္ )
၂။ စီတီဇင္ ေလ်ွာက္လႊာ တင္တဲ႔ ျမန္မာေတြ၊ တိုင္းရင္းသားေတြထဲမွာ ဘယ္ႏွေယာက္ စီတီဇင္ ရၿပီး ဘယ္ႏွေယာက္ ရီဂ်က္ ထိသလဲ။ ( အတြင္း သတင္း သဲ႔သဲ႔ ၾကားရတာကေတာ႔ ျမန္မာေတြ အတြက္ ကိုယ္တာ ကုန္ၿပီ တဲ႔။ ဘယ္ေလာက္ မွန္မလဲေတာ႔ မသိဘူး ။ ရီဂ်က္ ထိတယ္ ဆိုတဲ႔ အသံေတြပဲ ၾကား ၾကားေနရတယ္ )

ဒါေပမယ္႔ ..ဒါေပမယ္႔ ..... ဒါေပမယ္႔ ... ဒါေပမယ္႔......

က်ေနာ္သိတဲ႔ မႏၱေလးက ေက်ာင္းသား ( ႀကီး ) ကိုေတာ႔ စီတီဇင္ ဘာလို႔ မယူေသးတာလဲ၊ စီတီဇင္ျဖစ္သြားရင္ ဘယ္လို အခြင္႔အေရးေတြ ရမယ္ စသျဖင္႔ ေျပာေနပါသတဲ႔။ ေျပာမွေပါ႔။ အိုင္တီနဲ႔ ပီအိတ္ ( ခ်္ ) ဒီ ႀကီးကိုး။ စကၤာပူႀကိဳက္။ သူ႔က်ျပန္ေတာ႔ " စကၤာပူ " က ရင္မခုန္ေလာက္ပါဘူး တဲ႔။ သူ႕ကို လိုခ်င္တာ၊ ျပန္သြားမွာ စိုးတာေပါ႔။ ေနာက္ၿပီး အေနာက္ကုမၸဏီႀကီးတစ္ခု မွာ မန္ေနဂ်ာ ျဖစ္ေနတဲ႔ ျမန္မာ မေလး တစ္ေယာက္။ စကၤာပူရဲ႕ ထိပ္သီး ( တက္သစ္စ )မိန္းကေလး ဆယ္ေယာက္ထဲမွာ ပါတယ္။ သူ႕ကိုလည္း ျပန္သြားမွာ စိုးတာေပါ႔။ ( ဒါေၾကာင္႔ ေယဘုယ် " စံ " ရာႏႈန္းျပည္႔ မမွန္ဘူးေျပာတာ။ ) အဲသလို ေအာက္စတန္းဒင္း မဟုတ္ရင္ေတာ႔ ...... အားနာတယ္။


ဒီလို ပီအာေတြ စီတီဇင္ေတြ ရီဂ်က္ထိတာ႐ဲ႕ အေၾကာင္းက ဘာေတြ ျဖစ္မလဲ။
၁ ။ စကၤာပူကိုယ္တိုင္ ေျခလြန္ လက္လြန္ တရုတ္၊ အိႏၵီယန္းေတြကို လက္ခံမိတာ။ အခုမွ လူျပန္ေ႐ြးၿပီး လက္ခံခ်င္တာ။ ဒါက ေယဘုယ် " စံ "။ ( ငါတို႔ေတာ႔ လက္လြန္သြားၿပီ၊ မစြံတဲ႔ေကာင္ေတြ ျပန္လႊတ္မယ္ လို႔ အစုိုးရက ေျပာေနပါ႔မလား။ ဒါထက္ အ တဲ႔လူေတြ ယုံ၊ ၾကားလုိ႔လည္းေကာင္း စကၤာပူက မဲရစ္တို ခရက္တစ္ ဆိုဆိုက္တီ လို႔ပဲ ေျပာမွာေပါ႔။ မတရားဘူးေတြ ဘာေတြ လုပ္မေနနဲ႔ ၊အဲဒါ ႏိုင္ငံေရး ။)
၂။ ျမန္မာေတြကို ထိတာက်ေတာ႔ တစ္ အခ်က္ေၾကာင္႔ ေရာ ေျပာင္းလဲလာတဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံေရးေၾကာင္႔ ေရာ ပဲ။

ဒါေတြဟာ ေျပာင္းလဲလာတဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံေရးေၾကာင္႔ က်ေနာ္တို႔ ျပန္ေပးရတဲ႔ ေလ်ာ္ေၾကးေတြလို႔ ခံယူပါတယ္။ ဒီ ေလ်ာ္ေၾကးမ်ိဳးကိုေတာ႔ ရက္ရက္ ေရာေရာ ေပးပါရဲ႕။ ေပးရတာ တန္တယ္။

က်ေနာ္တို႔ ဒုကၡေရာက္စဥ္ အလုပ္ေပး၊ ထမင္းေကၽြခဲ႔တဲ႔ စကၤာပူကို မုန္းလို႔၊ နာက်ည္းလို႔ ဒီေဆာင္းပါးကို ေရးေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူငယ္ေတြ သုံးသပ္ႏုိင္ဖို႔ပါ။ က်ေနာ္႔ထက္ ပညာႀကီး၊ အသက္ႀကီး၊ ဆရာႀကီး ၊ ဆရာမႀကီးေတြ ဖတ္ဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ ၿပီးရင္ စကၤာပူကို အခ်စ္ဆုံး၊ ေက်းဇူး အတင္ဆုံးပါ။ ဒါေပမယ္႔ ေရးစရာ ရိွလာရင္ေတာ႔ ( သူတိ႔ုကို ပုတ္ခတ္တာ မပါဘဲ ) ေရးရမွာပါ။ ေဘာလုံးပြဲ တစ္ပြဲမွာ ျမန္မာက ႐ွံဳးထြက္၊ ႏိုင္လည္းထြက္။ စကၤာပူက ျမန္မာကို ႏုိင္ရင္ တက္ ဆိုရင္ အဆဲခံၿပီး စကၤာပူကို အားေပးရဲပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ စကၤာပူ နဲ႔ ျမန္မာ ႏိုင္သူတက္ ဆုိရင္ေတာ႔ " ေဆာရီးပဲ စကၤာပူ " ပါ။ ႏွလုံးသား နဲ႔ ထမင္းခြက္ တန္းတူေတာ႔ မထားႏိုင္ပါဘူး။

ဒီေဆာင္းပါး ေရးရလို႔ တန္ခိုး႐ွင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကမ်ား အလိုခ်င္ဆုံး ဆု ႏွစ္ဆုေတာင္းပါ ဆိုခဲ႔ရင္ ( ႏွစ္ဆုထက္လည္း ပိုလို႔ မရဘူး ဆိုခဲ႔ရင္ ) ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ေတာင္းခ်င္ပါရဲ႕

╰⊰⊹✿ သမၼတႀကီး က်န္းမာပါေစ ✿⊹⊱╮
╰⊰⊹✿ ေဒၚစု (အန္တီစု ၊ အေမစု ) က်န္းမာပါေစ ✿⊹⊱╮




ဇင္ေ၀ေသာ္

အေနက ဇာ " တိ " အေနကဇာ " တင္ "

လူ ပုဂိၢဳလ္ေတြက အေနကဇာ တင္ ကို အဂၤလိပ္လို ဘယ္လို ေခၚပါသလဲ ဆိုတာ မၾကာ မၾကာ  ေမးတတ္ၾကပါတယ္။ အရင္ဆုံး သိထားသင္႔တာကေတာ႔ အေနကဇာ တင္ တယ္ဆိုတဲ႔ က်င္႔ထုံး  ေထရဝါဒ ႏိုင္ငံေတြထဲမွာေတာင္ ျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာေတြသာအေလးတျမတ္ ထားေလ႔ရိွတယ္ ဆိုတာပါ။ ဒါေၾကာင္႔ "အေနက ဇာတိ" ဂါထာေတာ္ေတြကိုေတာင္ အမ်ားစုကေတာ႔ ပထမ ဗုဒၶဝစန ( The first words or the first utterance of the Buddha )  လို႔ပဲ သိၾကပါတယ္။

" consecration " လို႔ အဂၤလိပ္လို သုံးတတ္ၿပီး " the act or process of making holy " လို႔ အဓိပါၸယ္ ရိွပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ႔ ခရစ္ယန္ ဆန္လို႔ မႀကိဳက္ၾကဘူး။ ဒီထက္ အဆင္ေျပတဲ႔ စကားလုံးလည္း မရွိဘူး။ ဒါနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး သီဟိုဠ္ အဓိပတိ ဆရာေတာ္ႀကီး နာရဒ မေထရ္ ရဲ႕ အဂၤလိပ္ ျပန္ဆိုထားတာကို သေဘာေတြ႔ လြန္းလို႔ ပါဠိ ဂါထာေတာ္နဲ႔ တြဲၿပီး တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

" အေနက ဇာတိ သံသာရံ သႏၶာဝိႆံ အနိဗၺိသံ။
ဂဟကာရ ဂေဝသေႏၱာ ဒုကၡဇာတိ ပုနပၸဳနံ။
ဂဟကာရ က ဒိေ႒ာသိ ပုန ေဂဟံ နကာဟသိ။
သဗၺာ ေတ ဖာသုကာ ဘဂၢါ ဂဟကူဋံ ဝိသခၤတံ။
ဝိသခၤါရဂတံ စိတၱံ တဏွာနံ ခယ မဇၩဂါ။"

" 'Thro' many a birth in existence wandered I,
Seeking , but not founding , the builder of this house.
Sorrowful is repeated birth.

O house builder, thou art seen.
Thou shalt build no house again.
All thy rafters are broken.
Thy ridge-pole is shuttered.

Mind attained the Unconditioned.
Achieved is the End of Craving. "

(image ~ buddhanet.net)

ဘဝမ်ားစြာ သံသရာထဲ က်င္လည္ခဲ႔ရ ငါ
႐ွာရင္း ေပ်ာက္ခဲ႔ ( အဲဒီ ) အိမ္ေဆာက္လက္သမား ကို
ဒုကၡ အစစ္က ဖန္တစ္ရာေတ ေမြး ေသ။

ဟယ္  အိမ္ေဆာက္လက္သမား သင္႔ကို ငါေတြ႕၊
သင္  မေဆာက္ႏိုင္ေတာ႔ ေနာက္ထပ္ အိမ္
ထုတ္ ေလ်ာက္ အခ်င္ ရနယ္ ရိုက္ခ်ိဳး၊
ေခါင္မိုးတို႔ ဖ်က္ ေႁခြ လြင္႔

ငါ႔ စိတ္ ( သင္႔ ) သခၤတ ကိုလိုနီက လြတ္ေျမာက္
ျဖတ္ကူးလြန္ တဏွာေရေနာက္။  ။
သီဟနာဒ

သူငယ္ခ်င္း ေရ ...

အေနာက္ေတာင္မွာ မုိးညိဳၿပီဆိုမွျဖင့္
ကိုယ္႔မ်က္ဝန္းထဲ အရင္ရြာတယ္။

က်ားကိုးစီးႀကီးကမ်ားကြာလို႔ ဆိုခ်င္ဆို

မိုးညိဳတာ မခံႏိုင္လုိ႕ပါ။

အမည္းရဲ႕ အေရာင္က တကယ္အနက္လား !

မေသခင္ လြမ္းသြားရေအာင္ကြာ...

(စပ္ထည္ကဗ်ာ)

---------------------------------------------
                                         ဇင္ေ၀ေသာ္