ဂ်ပန္လူမ်ဳိးေတြဟာ အေတာ္အထင္ႀကီးစရာေကာင္းပါတယ္။ ၂၀၁၁ခုႏွစ္ မတ္လ(၁)ရက္မွာ တိုဟိုကူ (Tohoku) ငလ်င္လႈပ္ေတာ့ ဂ်ပန္ လူမ်ဳိးေတြ ဘယ္လိုမ်ားတံု႔ျပန္မလဲဆိုတာကို တစ္ကမာၻလံုးက ေစာင့္ၾကည့္ေန ၾကပါ တယ္။ ပ်ာယာခတ္ေနတာလည္းမ႐ွိ၊ အေခ်ာင္၀င္ခိုတာမ်ဳိးလည္းမ႐ွိ၊ ေၾကကြဲ
၀မ္းနည္းစရာအျဖစ္အပ်က္ကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ရင္ဆိုင္ၿပီး တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ကူညီသြားၾကတယ္။ ဒီေလာက္အင္အားႀကီးႀကီး လႈပ္သြားတဲ့ ငလ်င္ေဘးဒဏ္ၾကားမွာ အဲသေလာက္ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ရင္ဆိုင္သြားတဲ့ လူမ်ဳိး ကမာၻမွာမ်ားမ်ား စားစားမ႐ွိႏိုင္ဘူး။
ၿပီးေတာ့ ကိုယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားတဲ့ေနရာမွာ ဂ်ပန္္လူမ်ဳိး ေတြဟာ ၿပိဳင္ဘက္မ႐ွိပါပဲ။ အေ၀းထိန္းခလုတ္နဲ႔ တီဗီစက္ေတြ၊ ကားေတြကအစ ေနာက္ဆံုး စူ႐ွီ(Sushi)အထိ အေကာင္ဆံုးလုပ္ႏိုင္ၾကတယ္။ အဖြဲ႔အစည္းစိတ္ဓာတ္မွာ ဂ်ပန္ဟာ တစ္ျခားႏိုင္ငံေတြ အားလံုးထက္ သာတယ္။ ကိုရီးယား၊ တ႐ုတ္ေတြဟာ တစ္ေယာက္ခ်င္း ဂ်ပန္ကို ယွဥ္ေကာင္း ယွဥ္ႏိုင္မယ္၊ အဖြဲ႔လိုက္ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔လည္း ဂ်ပန္ေတြကို မယွဥ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လိမ့္မယ္၊ သူတို႔ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ လူဦးေရျပႆနာကို သူတို႔ေျဖ႐ွင္းႏိုင္ၾကလိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ ထားခဲ့မိတယ္။ ကိုယ့္အားနည္းခ်က္ကို ဘာမွမ ျပင္ဆင္ဘဲ အိမ္နီးခ်င္း တိုးတက္ေနတာကို ထိုင္ၾကည့္ေနေတာ့ ဘယ္လို ဆက္ယံုၾကည္ေနလို႔ ရပါေတာ့မလဲ။ ဒီျပႆနာကို ဂ်ပန္ေတြေျဖ႐ွင္းလာႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ မယံုၾကည္ေတာ့ပါဘူး။ ႏွစ္ေတြသာကုန္ဆံုး သြားတယ္၊ သူတို႔လႈပ္႐ွားမႈ တစ္ခု မွမေတြ႔ရဘူး။
