ကပ္သီး ကပ္သပ္

ဘုန္းဘုန္း ရန္ကုန္မွာတုန္းက ပိန္ပိန္ေလးေနာ္။ အခု ေတာ္ေတာ္ဝလာတယ္။ စကၤာပူက အစားအစာေၾကာင္႔လား မသိဘူး။ ေပါက္ေပါက္႐ွာ႐ွာ ေမးတယ္ မထင္ပါနဲ႔ ဘုရား။ ( ငတူး )

စကၤာပူက အစားအစာေၾကာင္႔ မဟုတ္ပါဘူး ငတူးရာ ။ ဘုန္းဘုန္းမွ မဟုတ္ပါဘူး၊ တျခား ဘုန္းဘုန္းေတြ ဝလာတာလည္း အစားအစာနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ သကၤန္းေၾကာင္႔ပါ။ လူေတြက အက်ႌေဘာင္းဘီေတြ ဝတ္ၾကေတာ႔ နည္းနည္းေလး ဝ လာတယ္ဆိုရင္ပဲ အက်ႌေတြ က်ပ္၊ ေဘာင္းဘီေတြ က်ပ္ ဆိုေတာ႔ တန္းသိတယ္။ ရဟန္းေတာ္ေတြမွာေတာ႔ သကၤန္းႀကီးက ျပန္႔ႀကီးဆိုေတာ႔  နည္းနည္းေလး ဝ လာလည္းမသိ၊ မ်ားမ်ားႀကီးဝ လာလည္းမသိ။ က်ပ္တယ္ဆိုတာလည္း မ႐ိွ။  ဒါေၾကာင႔္ပါ။
ဘုန္းဘုန္းေတြ ဝလာရင္ ဘုရားေပးတဲ႔ သကၤန္းႀကီးေၾကာင္႔လို႔သာ မွတ္လိုက္ပါ။ ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္။

ဆရာေတာ္ ဦးဗုဒ္က ၾကည္ၫိုဖို႔သိပ္ေကာင္းတယ္လိ႔ု ေျပာၾကတယ္၊ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဒ္ အေၾကာင္း နည္နည္း ေျပာျပေပးပါလား ဘုရား။ ( ခက္ခက္ )


ဆရာေတာ္ ဦးဗုဒ္ၾကည္ၫိုဖို႔သိပ္ေကာင္းတာက ဒီေခတ္ မဟုတ္လို႔ပါ။  ဒီေခတ္မွာဆို ဆရာေတာ္ဗုဒ္ကို လူေတြ ဒီေလာက္  ၾကည္ၫိုခ်င္မွ   ၾကည္ၫို ၾကမွာပါ။ ဒီေခတ္က ဆိုရွယ္ေခတ္ မဟုတ္လား။
ဥပမာ ၾကည္႔ပါ။

ယေန႔ေခတ္။ ဒကာႀကီး ဒကာမႀကီး တို႔ မေတြ႔တာေတာင္ ၾကာလွေပါ႔၊( ဒါမ်ိဳးမွ ႀကိဳက္ )
ဆရာေတာ္ဗုဒ္။ သူတ႔ုိကို ဧည္႔မခံရေတာ႔ ငါ႔ပရိယတ္၊ ပဋိပတ္ကို ေျဖာင္႔ေျဖာင္႔ လုပ္ႏိုင္တာေပါ႔။ ( ဘယ္လိုႀကီးလဲ ဟ )





ယေန႔ေခတ္။ လာ၊ ဒကာမႀကီးတို႔၊ ေလွကားကေနတက္ခဲ႔။
ဆရာေတာ္ဗုဒ္။ ေလွကားက မတက္လို႔ ဒီ ဒကာမက တုိင္ဖက္ၿပီး တက္ေနရဦးမွာလား၊ စကားမ႐ိွ စကား႐ွာ။

ယေန႔ေခတ္။ ထို္င္ၾက၊  ဒကာမႀကီးတို႔။ ေကာ္ေဇာေပၚထိုင္။
ဆရာေတာ္ဗုဒ္။ ေကာ္ေဇာေပၚမထိုင္လို႔  ဒီ ဒကာမေတြက ဆရာေတာ္႔ခုံေပၚ တက္ထိုင္ေနရမွာလား၊ စကားမ႐ိွ စကား႐ွာ။

စာထဲက ဆရာေတာ္ဗုဒ္ကို ၾကည္ၫိုၾကေပမယ္႔ အျပင္မွာ တကယ္ နဖူးေတြ႔ ဒူးေတြ႔ဆို လန္သြားမယ္႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ဒီေခတ္မွာ ေတာ္ေတာ္ မ်ားလိမ္႔မယ္ ထင္သကြယ္။ မွားရင္ ခြင္႔လႊတ္ေတာ္မူၾကကုန္။

သီဟနာဒ

ျမန္မာ (သို႔) အင္ဂ်င္သံုးလံုးဆြဲလာတဲ့ ရထား

United Front for Reforms in Myanmar
By- Bridget Welsh
ဘာသာျပန္ဆိုသူ - ဇင္ေ၀ေသာ္

သူတို႔ႏုိင္ငံ အမွန္တကယ္ ေျပာင္းလဲလာေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသျပဳရန္ ျမန္မာေခါင္းေဆာင္မ်ား အရင္တစ္ပတ္က ကမာၻ႕ဇာတ္ခံုေပၚတက္လာရင္း ျပသခဲ့ၾကသည္။

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ သမိုင္းဝင္အေမရိကခရီးကို သြားေနၾကခ်ိန္ ပါလီမန္ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ သူရဦးေရႊမန္းက စင္ကာပူႏွင့္ ၾသစေတးလ်တို႔သို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။သူတို႔ခ်န္ထားခဲ့ေသာ မက္ေဆ့ခ်္ကတစ္ေသြးတစ္ေရာင္တည္း ျဖစ္၏။ ျမန္မာေျပာင္းလဲလာေနၿပီ။ ေျပာင္းလဲမႈကအစစ္အမွန္ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ဖို႔ အေၾကာင္းမရွိ။ ျမန္မာတို႔ ေျပာင္းလဲမႈ ပံုသ႑ာန္သည္ ျမန္မာ့နည္း ျမန္မာ့ဟန္ျဖင့္ ေျပာင္းလဲမည္ဟု ျဖစ္ေလသည္။

သူတို႔ကိုယ္တိုင္ မ်ိဳးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္မ်ားအေနျဖင့္ ကမၻာ့ဇာတ္ခံုေပၚသို႔တက္လာရင္း ျမန္မာ၏ ပံုရိပ္ကိုလည္း ထိုးျပသြားခဲ့သည္။ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မည္သူက ပို၍အေရးႀကီးသည္ဆိုသည့္သေဘာ မသက္ေရာက္ရေအာင္ ဂရုတစုိက္ေျပာခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔သံုးေယာက္စလံုး တညီတညြတ္တည္း ေျပာသြားခဲ့ေသာစကားမ်ားမွာ “ ျမန္မာႏိုင္ငံေျပာင္းလဲေရးအတြက္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံမ်ားက အကူအညီေပးၾကရန္၊ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ား ျပဳလုပ္ၿပီး လူထုအတြက္အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းမ်ား ဖန္တည္းေပးၾကရန္ႏွင့္ အထူးသျဖင့္ ပိတ္ဆို႔ထားေသာ စီးပြါးေရးတံခါးမ်ား ဖြင့္ေပးရန္၊ နည္းပညာအကူအညီမ်ား ေပးၾကရန္တို႔ျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္သံုုးေယာက္စလံုး ကမၻာထဲသို႔ တၿပိဳင္နက္ ဝင္ေရာက္လာျခင္းသည္ မႀကံဳစဖူးအထူးတလည္ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴႀကီးေဟာင္း ဦးသန္းေရႊ၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈရွိသည္ဟူေသာ သံသယမ်ားၾကားမွ ဤအမ်ိဳးသားႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို စနစ္တက်ျပဳလုပ္လာတာကို ေတြ႔ရွိရသည္။ ဤေျပာင္းလဲမႈျဖစ္စဥ္သည္ လြယ္ကူလွေသာကိစၥမဟုတ္၊ သူတို႔အခ်င္းခ်င္းမွာပင္ အေလ်ာ့ေပးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ရသည္။ ကာလလည္း အတန္ၾကာေအာင္ ညွိႏွိဳင္းယူခဲ့ၾကရသည္။

ႏိုင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို သက္ေသျပလိုက္ေသာအခ်က္က ပုံႏွိပ္ထုတ္ေဝေရး ဆင္ဆာဥပေဒကို ရုတ္သိမ္းျခင္းႏွင့္ ဧၿပီလေရြးေကာက္ပြဲအၿပီးဆက္လက္လႊတ္ေပးလာေနေသာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားကိစၥတို႔ျဖစ္သည္။စီးပြါးေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကို ေဖာင္းပြေနေသာ ေငြေၾကးစနစ္ကို ကိုင္တြယ္ရန္ ဧၿပီလက စတင္စီမံကိန္းခ် ႀကိဳးစားလာခဲ့ျခင္းက သက္ေသခံလွ်က္ရွိသည္။

အျခားကိစၥမ်ားက မၿပီးဆံုးေသးေသာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းပန္းခ်ီကားမ်ား ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈပင္ ျဖစ္၏။ ယင္းဥပေဒကို ပါလီမန္က အတည္ျပဳခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ ထိုဥပေဒကို ျပန္လည္စစ္ေဆးရန္ ရွိေနေသးသည္။ အထူးသျဖင့္ အမ်ားအျငင္းပြါးဖြယ္ျဖစ္ေနၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္၏ ပင္မစီးပြါးေရးအခန္းက႑လည္းျဖစ္ေသာ စုိက္ပ်ိဳးေရးႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အခ်က္အလက္တို႔ျဖစ္သည္။ သူတို႔သံုးေယာက္စလံုး တညီတညြတ္တည္း ထြက္ဆိုခဲ့ေသာအသံသည္ ေျပာင္းလဲမွဳလမ္းစဥ္ေပၚသို႔ သူတို႔ေရာက္ေနၿပီဟူေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။



သူတို႔ သံုးဦးအနက္ မည္သူက အနာဂတ္ျမန္မာကို ဦးေဆာင္မည္နည္းဆိုေသာအခ်က္သည္ ကမၻာႏွင့္မဆိုင္၊ သူတုိ႔အိမ္တြင္းေရး ရွင္းရမည့္အခက္အခဲသာျဖစ္သည္။ အမွန္တကယ္ဆိုရမူ သူတို႔သံုးေယာက္စလံုးသည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ သမၼတရာထူးကို ရည္စူးထားၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ဦးသိန္းစိန္ကမူ သမၼတသက္တမ္းတစ္ခုၿပီးလွ်င္ ရာထူးမွႏွဳတ္ထြက္လိမ့္မည္ဟု ယူဆရသည္။ မည္သူ႔ကို သူ႔ေနရာအတြက္ လ်ာထားမည္နည္းဆိုေသာကိစၥက မည္သူမွ်မသိေပ။ သူရဦးေရႊမန္း သမၼတရာထူးကို မွန္းေနသည္ဆိုေသာအခ်က္ကေတာ့ သိသာထင္ရွားသည္။

သူမ၏သားႏွစ္ေယာက္ ၿဗိတိသွ်လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ေနသျဖင့္ သူမအတြက္ အဟန္႔အတားသဖြယ္ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ေဒၚစုၾကည္ သမၼတျဖစ္လာလိမ့္မည္ဟုေတာ့ လူအမ်ားက ေမွ်ာ္လင့္ထားေနၾကသည္။ ဤျပႆနာမ်ား ဟန္ခ်က္ညီညြတ္ဖို႔ေတာ့ လိုေပလိမ့္မည္။ သုိ႔ေသာ္ လာမည့္ေရြးေကာက္ပြဲ နီးလာသည့္အခ်ိန္ေရာက္မွသာ ဤျပႆနာက တက္လာစရာရွိေပသည္။ ထို႔အတူ ေဒၚစုၾကည္၏ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္လြႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားႏွင့္ အျခားလႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားအၾကား ႏိုင္ငံေတာ္ကို ျမန္မာဟုေခၚေရး၊ ဘားမားဟုေခၚေရး ရွိေနဆဲပင္ျဖစ္သည္။ မဲဆႏၵနယ္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍လည္း သူတို႔ၾကား၌ မေျပမလည္ျဖစ္ေနေသာကိစၥတစ္ခ်ိဳ႕ ရွိခဲ့ၾကသည္။ ဤအခ်က္ကို ႏိုင္ငံေတာ္တရားရံုးခ်ဳပ္က သမၼတဦးသိန္းစိန္ထံ အစီရင္ခံခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။

ႏုိင္ငံေတာ္ တရားရံုးခ်ဳပ္က အတည္ျပဳခဲ့ေသာဥပေဒက ပါလီမန္အဖြဲ႔၏ ဆုံးျဖတ္ပိုင္ခြင့္အခ်ိဳ႕ကို ကန္႕သတ္ထားလွ်က္ရွိသည္။ အထူးသျဖင့္ ပါလီမန္အေနႏွင့္ သမၼတႏွင့္ သမၼတရံုးအေပၚ ေျပာေရးဆိုခြင့္တို႔ျဖစ္သည္။ထိုျပႆနာကို ရွင္းရမည့္အစား တရားသူႀကီးက ဤဥပေဒကို တဖန္လက္မွတ္ထိုး အတည္ျပဳေပးခဲ့ျပန္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သမၼတဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ သူရဦးေရႊမန္းတို႔အၾကား အာဏာခြဲေဝမႈ မညီမမွ် မည္မွ်ျဖစ္ခဲ့ေလသနည္းဟူေသာအခ်က္က မရွင္းမလင္း ရွိေနဆဲသာ ျဖစ္သည္။

ဤကိစၥႏွင့္အလားတူ ျမန္မာႏိုင္ငံလူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ျပႆနာလည္း ယမန္ႏွစ္က ရွိခဲ့ဖူးသည္။ လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီက သူတို႔အမွန္တကယ္လိုအပ္ေသာ ေငြေၾကးပံ့ပိုးမႈ အလံုအေလာက္မရရွိခဲ့ဟု ေျပာဆိုခဲ့ၾကသည္။ ထိုစဥ္ကလည္း ပါလီမန္၏ေထာက္ခံမႈျဖင့္ သူရဦးေရႊမန္းက သမၼတရံုးႏွင့္ ဆန္႔က်င္ၿပီး သူ႔အယူအဆအေပၚ သူူရပ္တည္ခဲ့ဖူးသည္။

ေဒၚစု၏ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ပါလီမန္အမတ္မ်ားႏွင့္ ယခင္စစ္တပ္မွ ပါလီမန္အမတ္မ်ားအၾကား သေဘာထားကြဲလြဲမႈမ်ားက ယခုအသံတိတ္ဆိတ္ေန၏။ အထူးသျဖင့္ ဒီမိုကရက္တစ္ အစိုးရစစ္စစ္ျဖစ္ေရးႏွင့္ စစ္တပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္းမ်ားက စီးပြါးေရး၌ အႀကီးအက်ယ္ ပါဝင္ပတ္သက္ေနမႈတို႔ျဖစ္သည္။ ဤကိစၥမ်ားကလည္း တဖန္ေျပာစမွတ္ ျဖစ္လာႏိုင္သည္။

သူရဦးေရႊမန္းက လစ္ဘရယ္စီးပြါးေရးစနစ္ကို အားသန္ပံုရသည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔အေပၚမွာလည္း ႏိုင္ငံတြင္း စီးပြါးေရးသမားတို႔၏ ဖိအားတစ္ခ်ိဳ႕ရွိေနျပန္သည္။ ေဒၚစုၾကည္ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဒီမိုကေရစီအတြက္ သူမေတာင္းဆိုခဲ့သည္ႏွင့္အညီ ျပဳမူရန္ ဖိအားတစ္ခ်ိဳ႕ ရွိေနႏိုင္ျပန္သည္။ ထို႔အျပင္ ေခါင္းေဆာင္သံုးဦး၏ မတူညီေသာ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးႏွင့္ လိုက္(ဖ္) စတိုင္က ေနာက္ထပ္ျပႆနာတစ္ခု ျဖစ္ေနႏိုင္ျပန္သည္။

ဦးသိန္းစိန္က စကားနည္းသည္။ စီမံကိန္းျပတ္ျပတ္သားသား မရွိလွဟု ဆိုရန္ရွိေသာ္လည္း ခ်မွတ္ထားေသာမူကိုေတာ့ တေသြမတိမ္း လိုက္တတ္သည့္သေဘာ ေတြ႔ရသည္။ ေဒၚစုၾကည္က လူထုသိ၊ ကမၻာသိျဖစ္ၿပီး ျမန္မာလူထုႏွင့္ ကမၻာကလည္း သူမထံမွ အမ်ားအျပား ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကသည္။ ပါလီမန္အမတ္ေတြထဲမွာပင္ သူမက အျခားအမတ္ေတြထက္ ေခါင္းတစ္လံုးပိုျမင့္ေနသည္။ ယခုဆိုလွ်င္ ေဒၚစုၾကည္သည္ ဥပေဒကို ေဝဖန္သူထက္ ကိုယ္တိုင္ဥပေဒေရးဆြဲသူအျဖစ္ ပါဝင္ရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ဤအကူးအေျပာင္းကား ခက္ခဲေသာ အကူးအေျပာင္းတစ္ခုျဖစ္၏။

သူရဦးေရႊမန္းက ႏိုင္ငံေရးအေတြ႔အႀကံဳ ရင့္က်က္သူျဖစ္၏။ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ စစ္တပ္ကို ေနာက္ကြယ္မွ ႀကိဳးကိုင္လွဳပ္ရွားခဲ့သူျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ယခုအခါ၌ သူကိုယ္တိုင္ လူထုေမတၱာကို ရရွိေရး၊ လူထုေထာက္ခံေရးအတြက္ ႀကိဳးစားအားထုတ္လွ်က္ရွိသည္။ စစ္တပ္ထဲ၌ အဓိကပါဝင္ခဲ့မႈမ်ားေၾကာင့္ ပါလီမန္အမတ္တို႔၏ ေထာက္ခံမႈရရွိေရးကလည္း သူ႔အတြက္ ႀကီးက်ယ္ေသာစိန္ေခၚမႈတစ္ရပ္ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။

သူတုိ႔အခ်င္းခ်င္း၌ မတူညီေသာ စရုိက္မ်ားရွိေနခဲ့ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံေတာ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး၌ကား တူညီေသာအျမင္ႏွင့္ ဦးတည္ခ်က္မ်ား ရွိေနၾကသည္။ အျပန္အလွန္ နားလည္မႈ၊ အျပန္အလွန္ ေလးစားမႈတို႔ကိုလည္္း ေတြ႔ျမင္လာရသည္။ သူတို႔ခ်င္း ကြဲျပားျခားနားမႈ မည္မွ်ပင္ရွိေစ ႏိုင္ငံေတာ္ ျပဳျပင္ေရးကို အဟန္႔အတားျဖစ္ေစႏိုင္ေလာက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ေရးျပႆနာမ်ား သူတို႔ထံတြင္ မေတြ႔ရေပ။ သူတို႔၏ ညီညြတ္ေသာ တြဲလက္မ်ားကို အရင္တစ္ပတ္အတြင္း ကမၻာကို ျပသႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။

သူရဦးေရႊမန္းက စင္ကာပူႏွင့္ ၾသစေတးလ်ေရာက္စဥ္ စီးပြါးေရးရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈႏွင့္ နည္းပညာအကူအညီရရွိေရးကို ထပ္ေလာင္းေျပာခဲ့သည္။ စီးပြါးေရးသမားမ်ားအတြက္ တံခါးမ်ား ဆက္လက္ဖြင့္လွစ္ေပးမည္စသျဖင့္ ေျပာၾကားသြားခဲ့သည္။

အေမရိကဖက္ကို ၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ပိတ္ပင္ခဲ့ေသာ ျပည္ဝင္ခြင့္၊ ျမန္မာျပည္ထုတ္ပစၥည္းမ်ားအား အေမရိကသို႔ တင္သြင္းခြင့္ ပိတ္ဆို႔ျခင္းမ်ား ရုတ္သိမ္းခဲ့သည္။ ဤအခ်က္တို႔သည္ အေမရိကန္တို႔၏ အလုပ္ကို အလုပ္ႏွင့္ သက္ေသျပ (Action for action) ေပၚလစီပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ေျပာင္းလဲလာေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ သမၼတ အိုဗားမား၏ ေပၚလစီမွန္ကန္သည္ဟု သက္ေသျပရာလည္းေရာက္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီကူးေျပာင္းေရးအတြက္ စစ္တပ္ကိုေရာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကိုပါ မတူညီေသာ ေပၚလစီတို႔ျဖင့္ သူတို႔ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့ၾကသည္။ ဆုေပး၊ ဒဏ္ေပးစနစ္မွန္သည္ဟု ယူဆရန္ရွိသည္။

ေျပာင္းလဲလာေနေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ကမၻာေပၚထင္ဟပ္ေသာ ပံုရိပ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဤေခါင္းေဆာင္သံုးဦးစလံုးကို ခ်ီးက်ဴးရေပလိမ့္မည္။ သူတို႔သံုးဦး လက္တြဲညီညီ ႀကိဳးစားအားထုတ္ျခင္းေၾကာင့္ ပို၍ေတာက္ပေသာ အနာဂတ္ကို ျမန္မာတို႔ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ေပလိမ့္မည္။သူတို႔သံုးဦးေရွ႕ခရီးကိုဘယ္လိုဆက္ၾကမလဲဆိုေသာအေျဖသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏အနာဂတ္ကံၾကမၼာျဖစ္ေနသည္။ လတ္တေလာ အေနအထားကို သံုးသပ္ရာမွာေတာ့ သူတို႔သံုးဦး၏ စီးေျမာေနေသာရစ္သမ္သည္ ဟန္ခ်က္ညီေနသည္ဟု ဆိုရေပေတာ့မည္။

***(The writer is an Associate Professor in Political Science at Singapore Management University)
မူရင္းေဆာင္းပါး


ဇင္ေ၀ေသာ္

ဒီမိုကရက္ေတာဝါဒ

ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ တပည့္သား ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင႔္ အတူ ၂၁ရာစု ေနျပည္ေတာ္ထဲသို႔ ဆြမ္းခံႂကြေတာ္မူ၏။ ထို အခါ မင္းသားတစ္ပါးသည္ ( နႏၵ မင္းသားေတာ႔ မဟုတ္၊ မင္းသားနာမည္လည္း ေမ႔သြားၿပီ ) ထို ၂၁ ရာစု ေနျပည္ေတာ္ထဲ၌ အလုပ္ရွဳပ္ေန၏။

" ငါ႔ညီ၊ လာလွည္႔၊ ငါ၏ သပိတ္ေတာ္ကို ထမ္း၍ ငါ႔ေနာက္က လိုက္ခဲ႔ေလေလာ႔ "
ဟု ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ထိုအခါ ထို မင္းသားက
" ေနာင္ေတာ္ သိဒၶတၱ၊ အျခား မင္းသားကို ေခၚပါလား၊ ညီေတာ္ကား  ဇနပဒႀကိဳင္လိႈင္ ႏွင္႔ လက္ထပ္ရန္ ရွိေနပါ၏ "
ဟု ေခါင္းမာမာ ျပန္လည္ေလွ်ာက္ထား၏။

" အင္း  ဤေဝေနယ်ကား ခက္ေခ်ဘိ၏ " ဟု သည္းခံေတာ္မူၿပီး အျခား မင္းသားငယ္ တစ္ပါးကို သပိတ္ေတာ္ထမ္း ေခၚရေလေတာ႔၏။ ထို မင္းသားႀကီးကား ဘုရား စကားကိုလည္း ပယ္ရဲ၏။

ထို မင္းသားငယ္ကို ေခၚၿပီး ခရီးဆက္ရာ ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕၊ ဒုကၡသည္ စခန္းသို႔ ေရာက္ေလ၏။ ထိုအခါ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက
"  ညီေတာ္၊ ညီေတာ္ တို႔ ၂၁ရာစု လြင္တီးေခါင္ ေနျပည္ေတာ္ႀကီးႏွင္႔ ဤ ဒုကၡသည္ စခန္း ဘယ္ေနရာက ပို၍ ေနခ်င္စဖြယ္ ရွိသနည္း " ဟု ေမးရာ

"  ေနာင္ေတာ္ သိဒၶတၱကား ေမးရက္လွသည္၊  ညီေတာ္ တို႔ ၂၁ရာစု ေနျပည္ေတာ္ႀကီးက ဤ ဒုကၡသည္ စခန္း ထက္ အဆမ်ားစြာ ေနခ်င္စဖြယ္ ရွိပါသည္ " ဟု ဝမ္းနည္းမ်က္ရည္ ရႊဲ႐ႊဲျဖင္႔ ေျဖေလ၏။

" ခြင္႔လႊတ္ပါ ညီေတာ္၊ သေရာ္လို၍ ေမးျခင္းမဟုတ္ပါ " ဟု ဘုရားရွင္ ေခၽြးသိပ္ေတာ္မူ၏။

ဤသို႔ ခရီးဆက္၍ ၁၅ မိနစ္ခန္႔ ၾကာေသာ အခါ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ေလ၏။ ထိုအခါ ဘုရားရွင္က အရင္ေမးခြန္းကိုပင္ ထပ္ေမးေတာ္မူ၏။

" ညီေတာ္ တို႔ ၂၁ရာစု ေနျပည္ေတာ္ႀကီးႏွင္႔ ဤ  နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ ဘယ္ေနရာက ပို၍ ေနခ်င္စဖြယ္ ရွိသနည္း "
" ဤ  နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ ႏွင္႔ ႏႉိင္းယွဥ္ပါက ညီေတာ္ တို႔ ၂၁ရာစု ေနျပည္ေတာ္ႀကီးသည္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕၊ ဒုကၡသည္ စခန္းႏွင္႔ပင္ တူေနပါေတာ႔သည္ ဘုရား " ဟု မင္းသားက မ်က္လုံးေလး ကလယ္ ကလယ္၊ ေတာင္ၾကည္႔ ေျမာက္ၾကည္႔ ျဖင္႔ ေျဖ၏။

" သို႔ျဖစ္လ်ွင္ ညီေတာ္ တို႔ ၂၁ရာစု ေနျပည္ေတာ္ႀကီးကို ဤ  နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ႀကီးလို ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ခ်င္ဘူးလား " ဟုဘုရားရွင္က ေမးေတာ္မူ၏။

" ျဖစ္ေစလိုပါၿပီေကာ ေနာင္ေတာ္ သိဒၶတၱ၊ ဘယ္သို႔ လုပ္ရမည္ကိုသာ ေနာင္ေတာ္ အမိန္႔ ရွိေတာ္မူပါ " ဟု ေလွ်ာက္၏။

ထိုအခါ ဘုရားရွင္က ထိုမင္းသားကို ႏွစ္ကိုယ္ၾကား တိုးတိုးသာ မိန္႔ေတာ္မူေလ၏။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဘုရားရွင္က ဘာမိန္႔သည္ကို ထိုမင္းသားမွ လြဲ၍ မည္သူမွ မသိ။ အရွင္ အာနႏၵာပါ မၾကားလိုက္သျဖင္႔ ဤ အေၾကာင္းလည္း သဂၤါယနာ တင္ရာတြင္ မပါလိုက္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ကၽြႏ္ုပ္လည္း မသိ။ သို႔ျဖင္႔ ဤ ေနရာမွပင္ မဆုံးေသာ္လည္း ဆုံးလိုက္ရေပေတာ႔သတည္း။ ( ႏွစ္ကိုယ္ၾကား တိုးတိုးသာ မိန္႔ေတာ္မူေသာ စကားေတာ္သည္ ဒီမိုကရက္ေတာဝါဒ ျဖစ္ႏိုင္ေကာင္း၏ ဟု ေႏွာင္းပိုင္း ပညာရွင္တို႔ ယူဆၾကေလသတတ္ )

ေျခေထာက္ မွတ္ခ်က္ ( Foot Note ) : ဒီမိုကရက္ေတာဝါဒ သည္ ပါဠိ စပ္ပုဒ္တည္း။ ဒီမိုကရက္တစ္ ႏွင္႔ ဩဝါဒ ႏွစ္ပုဒ္ ေပါင္းစပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။


သီဟနာဒ

လီကြမ္းယုနဲ႔ ဘာသာေရး ယံုၾကည္မွဳ ( ၆ း ၄ )

ေမး ။     ။ အခု မစၥတာလီ ေျပာေနတာေတြက မစၥတာလီႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရသလို ႀကံဳေတြ႔ခြင့္မရတဲ့ ေနာက္မ်ိဳးဆက္သစ္ လူငယ္ေတြက အဓိပၸါယ္အေကာက္လြဲသြားမွာကို မစုိးရိမ္ဘူးလား။ မစၥတာလီက မြတ္ဆလင္ေတြ၊ မေလးေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးကြ်မ္းဝင္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လိုဆက္ဆံ ကိုယ္တြယ္ရမယ္ဆိုတာကို သိတယ္။ ဒီလို ေျပာတာေတြကိုၾကားၿပီး မြတ္ဆလင္ေတြအေပၚ အလြန္အမင္း လက္တံု႔ျပန္မႈေတြေရာ ျဖစ္္မလာႏိုင္ဘူးလား။

ေျဖ ။    ။ ငါေတာ့ မထင္ပါဘူး။ ဆိုလိုတာက သူတို႔ငါနဲ႔တြဲၿပီး အလုပ္လုပ္ခဲ့ၾကဘူးတယ္။ ဂိုေခ်ာက္ေထာင္ ၁၅- ႏွစ္ေလာက္ ငါနဲ႔တြဲၿပီး အလုပ္လုပ္ခဲ့တယ္။ သူအနားမယူခင္အထိေပါ့။ မေလးေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ စည္းေဝးတိုင္း သူတက္တယ္။ လီရွန္လြန္းမွာလည္း မေလးမိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြရွိတယ္။ ကေလးဘဝကတည္းက မဲဆႏၵနယ္ေတြကို ငါနဲ႔အတူ လိုက္ခဲ့တာ။ သူတို႔ မခံႏိုင္တဲ့ကိစၥမ်ိဳးေတြကို သူသေဘာေပါက္တယ္။ သူ႔ေနရာကို ဘယ္သူပဲဆက္ခံ ဆက္ခံ၊ အဲဒီလူက ပါလီမန္ထဲမွာကတည္းက မေလးေတြနဲ႔ ဆက္ဆံရ၊ မဲဆႏၵနယ္ေတြသြားရင္း ေလ့လာခြင့္ရျဖစ္မွာပဲ။ ဘယ္သူမဆို ဒီေပၚလစီကို လက္ခံသြားမွာပဲ။

မခံမရပ္ႏိုင္စရာျဖစ္လာမယ္လို႔ ငါေတာ့မထင္မိဘူး။ ငါတို႔ရဲ့ ပထမဆံုး အေရးႀကီးတဲ့ ေပၚလစီက လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ေနထိုင္ႏိုင္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္ေအာင္ တည္ေထာင္ယူရမယ္။ သည္းခံမႈေတြ အမ်ားႀကီးလိုတယ္ဆိုတာ စင္ကာပူးရီးယန္းတိုင္း သေဘာေပါက္တယ္။ အဲဒါ ငါတို႔ဘဝပဲ။ ဂ်ဴးဘာသာဝင္ေတြ၊ ခရစ္ယန္ေတြ၊ မြတ္ဆလင္ေတြ၊ ဇိုဂို စထရီးယန္းေတြ၊ ဗုဒၶဘာသာေတြ၊ တာအိုဘာသာဝင္ေတြ၊ အားလံုးေပါင္းစည္းေနၾကရတဲ့ ဘဝေတြပဲ။ SAF အတြက္ ဆုေတာင္းတာေတြကို ၾကည့္။ ဘာသာတရားတုိင္း ပါဝင္တယ္။ ကိုယ့္ယံုၾကည္မႈ ကိုယ္နဲ႔အတူရွိမွ တိုက္ပြဲမွာ ရဲရင့္ေတာ့မေပါ့။ ေသသြားတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဘာသာေရးယံုၾကည္မႈနဲ႔ဆိုေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့။

ေမး ။     ။ စင္ကာပူးရီးယန္း မြတ္ဆလင္ေတြအေပၚ မစၥတာလီ ဘယ္ေလာက္ယံုၾကည္ထားပါသလဲ။

ေျဖ ။    ။ ငါေျပာႏိုင္တာက အဂၤလိပ္စကားေျပာတဲ့ မေလးျဖစ္ေလေလ၊ အၾကမ္းဖက္မႈ ရာခိုင္ႏွဳံး စင္ကာပူမွာ နည္းေလေလလို႔ ထင္တယ္။ အခု မေလးေက်ာင္းသားေတြရဲ့ ပထမဘာသာစကားက အဂၤလိပ္ျဖစ္လာတယ္။ သူတို႔ အင္တာနက္ေပၚတက္ေတာ့လည္း အဂၤလိပ္လို ေရးထားတာေတြကို သူတို႔ဖတ္ၾကတယ္။ ဒီသုေတသနကို မူလတန္းဝင္ခြင္မွာကတည္းက ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကတာ။ မေလးကေလးေတြဟာ ပိုၿပီး အဂၤလိပ္စကား ေျပာလာၾကတယ္။ အဲဒီအရြယ္မွာ ကေလးတစ္ေယာက္က အဂၤလိပ္လို ေျပာႏိုင္တယ္ဆိုရင္ သူတုိ႔မိဘေတြဟာ ပညာတတ္ေတြလို႔ သေဘာေပါက္ထားလို႔ရတယ္။ သူတို႔ ကေလးေတြကိုလည္း လူေတာထဲမွာ ထဲထဲဝင္ဝင္ ရွိေစခ်င္ၾကတယ္။ ဒီအစီအစဥ္က စနစ္တက်ေလး ေျပာင္းလဲလာေနတယ္။ သူတို႔ကို မေလးဘာသာစကားကေန အဂၤလိပ္ဘာသာစကားကို ေျပာင္းေပးၿပီး ပိုက်ယ္တဲ့ေလာကႀကီးထဲကို တိုးဝင္ခိုင္းထားတယ္။

ေမး ။     ။ စင္ကာပူမွာရွိတဲ့ မေလးေတြရဲ့ ဖြ႔ံၿဖိဳးတိုးတက္လာမႈ၊ လူထုထဲမွာ အဂၤလိပ္စကား ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔စြာ ေျပာဆိုလာမႈ၊ ဒါေတြကိုၾကည့္ရင္ မစၥတာလီအျမင္မွာ ေက်နပ္စရာေတြ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ေျပာရင္ရမလား။

ေျဖ ။    ။ ဒီလူငယ္ထုက ႀကီးလာမွာပဲ။ ဒါေပမယ့္ လူနည္းစု ဂ်ီးဟတ္ေတြလည္း ရွိေနႏိုင္တာပဲ။ သူတို႔ကို ေပ်ာက္သြားေအာင္ ငါတို႔မလုပ္ႏုိင္ဘူး။ လူနည္းစုေလးေပမယ့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုလံုးမွာရွိေနတဲ့ ဟာမိုနီေတြ ပ်က္စီးသြားေအာင္ လုပ္ႏုိင္တယ္။

ေမး ။     ။ ဒီျပင္ ဘာသာတရားေတြဖက္ကို လွည့္ၾကဦးစုိ႔လား။ တစ္ခ်ိဳ႕ေျပာေနၾကတာေတြ ရွိတယ္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႔ေတြက ဘာသာေရးစည္းရံုးမႈေတြ ေတာ္ေတာ္လုပ္ေနၾကတယ္တဲ့။ ခရစ္ယာန္ဘာသာက ပုိၿပီးအသံက်ယ္က်ယ္ထြက္ေနတဲ့ ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ မစၥတာလီ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။

ေျဖ ။    ။ ခရစ္ယာန္မစ္ရွင္နရီေတြရဲ့ လွဳပ္ရွားမွဳက ေက်ာင္းေတြမွာ ၁၉၇၀- ခုေတြကတည္းက စ ေနတာပါ။ ငါ့ေျမးမေလးဆိုရင္ ဘာသာအေျပာင္းခံလိုက္ရတယ္။ ငါ့ေျမးကေတာ့ မေျပာင္းဘူး။ သူမကို ဘယ္လိုေျပာင္းေအာင္ လုပ္လိုက္ၾကသလဲ ငါမသိဘူး။ Hwa Chong ကို မေရာက္ခင္ သူက ရပ္ဖဲ(လ္) မိန္းကေလးေက်ာင္းကို တက္ခဲ့တာ။ အခု သူက ဘာသာေရး ေတာ္ေတာ္ႀကီး လိုက္စားေနတာ။ Cross လည္း ဝတ္တယ္။ တနဂၤေႏြေန႔တိုင္း ခ်ာ့(ခ်္) ေက်ာင္း သြားတယ္။ ဘိုက္ဘယ္(လ္) ဖတ္တယ္။

ေမး ။     ။ ခရစ္ယာန္ေတြက လူေတြစုၿပီး စင္ကာပူမွာ ကာစီႏိုခြင့္ျပဳတာဟာ ဘာသာေရးနဲ႔ မညီညြတ္ဘူး ဘာညာေျပာေနၾကတယ္။

ေျဖ ။    ။ သူတို႔ ဗံုးကိုခါးမွာပတ္ၿပီး လူၾကားထဲေတာ့ မေဖာက္ခြဲၾကပါဘူး။ ဒါမ်ိဳး သူတို႔စလုပ္ရင္ေတာ့ တားျမစ္ရမွာေပါ့။ မစ္ရွင္နရီေတြကိုပါ တားျမစ္ရမယ္။ ဒါ ဥပေဒပဲ။

ေမး ။     ။ ခရစ္ယာန္ဘာသာ မဟုတ္ၾကတဲ့ လူေတြထဲမွာ စုိးရိမ္ေနၾကတာ တစ္ခုရွိတယ္။ ပါလီမန္အမတ္ေတြထဲမွာ ခရစ္ယာန္အမတ္ေတြက ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔နဲ႔ ပညာေရးလိုင္းနဲ႔ကလည္း ဆက္စပ္ေနတဲ့ပံုရတယ္တဲ့။ ပညာတတ္ စင္ကာပူးရီးယန္းေတြ ခရစ္ယာန္ျဖစ္တာ ပိုမ်ားလာၾကတယ္။

ေျဖ ။    ။ ခရစ္ယာန္ဘာသာ ေျပာင္းလဲခံယူမွဳ က်ယ္ျပန္႔လာတာက ဗုဒၶဘာသာ၊ တာအိုဘာသာနဲ႔ ဘုိးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ကိုးကြယ္တဲ့စနစ္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္လာရတာ။ အေနာက္တုိင္း ပညာတတ္ေတြက ဒါကို ဘာသာေရးလို႔ မထင္ၾကဘူး။ ကိုရီးယားမွာလည္း ဒီအတိုင္းျဖစ္ေနတာပဲ။ ပညာတတ္ ကိုရီးယန္းေတြက ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ တာအိုဘာသာနဲ႔ ဘုိးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ကိုးကြယ္တဲ့စနစ္ကို စြန္႔ပစ္ၾကတယ္။ အဲဒါ အယူသည္းမႈေတြလို႔ သူတို႔က ေျပာၾကတယ္။ သူတို႔ ယံုၾကည္တာက ဒီစၾကၤာဝဠာထဲမွာ ဖန္ဆင္းရွင္၊ တန္ခိုးရွင္ ရွိတယ္ဆိုတာပဲ။

ထိုင္ဝမ္မွာလည္း တိုးတက္လာတာနဲ႔အမွ် ဘာသာတရားအသစ္လည္း သူတို႔ရလိုက္ၾကတယ္။ ဒါေတြက စီးပြါးေရးနဲ႔ လူမွဳေရး အေျပာင္းအလဲေတြရွိရင္ ျဖစ္တတ္တာပဲ။ တိုးတက္မႈႏွဳန္းျမန္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ ဘာသာေရးေရြ႕လ်ားမႈ ဘယ္လိုျဖစ္သလဲဆိုတာသိရေအာင္ တို႔ဆီကလူေတြကို ကိုရီးယား၊ ထိုင္ဝမ္နဲ႔ ေဟာင္ေကာင္တို႔ကို လႊတ္ေပးၾကတယ္။ ထိုင္ဝမ္မွာေတာ့ Temple အသစ္ေတြ အမ်ားႀကီး တိုးလာတယ္။


ခရစ္ယာန္ခ်ာ့(ခ်္) ေက်ာင္းေတြက မဂၤလာေဆာင္တဲ့အခါ၊ ကေလးေမြးတဲ့အခါ၊ စ်ာပနေတြမွာ ဘာသာေရးဝတ္ျပဳပြဲေတြ လုပ္ေပးၾကတယ္။ ဒါေတြက လူ႔ဘဝရဲ့ အေရးအႀကီးဆံုး အခ်ိန္သံုးခ်ိန္ပဲေလ။ ဗုဒၶဘာသာမွာက ဒါမ်ိဳး Baptism မရွိဘူး။ တရုတ္လူမ်ိဳးက မဂၤလာေဆာင္တယ္ဆိုရင္ လက္ဖက္ရည္အခမ္းအနားရွိမွာေပါ့။ အေနာက္ယဥ္ေက်းမႈမွာ ဒါေလာက္နဲ႔ တရားမဝင္ေသးဘူး။ တရားဝင္ မွတ္ပံုတင္လုပ္ယူရတယ္။ ဒီအမ်ိဳးသမီး၊ အမ်ိဳးသားကို လက္ခံပါသလား။ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကန္႔ကြက္လိုပါလွ်င္ ထ၍ကန္႔ကြက္ႏုိင္ပါသည္- စတာေတြ ခ်ာ့(ခ်္) ေက်ာင္းက ေမးတယ္။ အဲဒီေနာက္မွ ကတိကဝတ္ျပဳၾကရတယ္။ မက်န္းမာသည္ျဖစ္ေစ၊ က်န္းမာသည္ျဖစ္ေစ၊ ဆင္းရဲသည္ျဖစ္ေစ၊ ခ်မ္းသာသည္ျဖစ္ေစ သက္ဆံုးတိုင္ ေပါင္းသင္းသြားပါမည္- စတာေတြ ရြတ္ဆိုရတယ္။ ဒါေတြက စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေတြ အမ်ားႀကီးရတယ္။

ေသဆံုးသြားျပန္ေတာ့လည္း တရားေဟာဆရာက ေနာက္ဆံုးဘာသာေရးဝတ္ျပဳပြဲ လာလုပ္ေပးတယ္။ Hon Swi Sen (ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးေဟာင္း) က ကက္သလစ္စစ္စစ္ႀကီး။ သူ႔ဇနီးလည္း အတူတူပဲ။ သူ႔ဇနီးက သူေသရင္ သူ႔အမ်ိဳးသားနဲ႔ ေပါင္းဆံုရမယ္ဆိုတာ ခိုင္ခိုင္မာမာႀကီး ယံုၾကည္တာ။ ယံုၾကည္ေတာ့ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားရတာေပါ့။

ငါကေတာ့ ဒါေတြကို မယံုဘူး။ လက္ေတြ႕က်တာေတြကိုပဲ ယံုယံုၾကည္ၾကည္လုပ္တယ္။ ငါကေတာ့ ျပင္သစ္စကားပံုလို ဘဝဆိုတာ ဒါပါပဲ။      “ C’ est la vie ” (Life is like that)

ငါ့အေမဆံုးတယ္။ သူက ခရစ္ယာန္မဟုတ္ေတာ့ ခရစ္ယာန္လိုလည္း မလိုက္ခဲ့။ ဗုဒၶသာသာလိုလည္း မလိုက္ခဲ့ဘူး။ ရုိးရုိးစ်ာပနေလးပဲ ျဖစ္သြားတယ္။ ငါေရာ၊ ငါ့ညီအစ္ကိုေတြေရာ ယူေလာ္ဂ်ီ(ေသသူ၏ ဂုဏ္ပုဒ္မ်ား ထုတ္ေဖာ္၊ ခ်ီးက်ဴးေျပာၾကားမႈ) ေတာ့ ေျပာၾကတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ခရစ္ယာန္ေတြရဲ့ ဂီတဆန္တဲ့ ေတးသြားေတြလို အပူေတြ ၿငိမ္းမသြားဘူး။ ခရစ္ယာန္ေတြက ေတးဂီတသံေတြကိုပဲ ရာစုႏွစ္ေတြနဲ႔အညီ လူေတြခံစားလို႔ရေအာင္ ေျပာင္းလဲလာၾကတာ။ Hon Swi Sen ရဲ့စ်ာပနမွာ ခရစ္ယာန္ဘုန္းေတာ္ႀကီးက စ်ာပနအခမ္းအနားေလး လုပ္ေပးတယ္။ လူတိုင္း သူ႔ဆီက ေဝဖာေလးေတြ ယူၾကတယ္။ ငါကေတာ့ ကိုယ့္ကိုကုိယ္ ကက္သလစ္လို႔မထင္ေတာ့ မယူပဲေနာက္ဆုတ္ေနလိုက္တယ္။ ငါကလြဲရင္ အားလံုးယူတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ က်န္ရစ္သူမိသားစုကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္စိတ္သက္သာေစတာပဲ။

ငါ့ဇနီးဆံုးျပန္တယ္။ သူက ခရစ္ယာန္မဟုတ္ေတာ့ ဒီျပႆနာက တက္လာျပန္ေရာ။ ငါကိုယ္တိုင္ရယ္၊ ငါ့သား၊ ငါ့ေျမးေတြရယ္ ရိုးရုိး ယူေလာ္ဂ်ီပဲ ေပးလိုက္ၾကတယ္။

ငါ့ဇနီးနဲ႔ငါက ေကာင္းကင္ဘံုမွာေရာ၊ အျခားတစ္ေနရာမွာပါ ျပန္လည္ေတြ႔ဆံုစရာ အေၾကာင္းမျမင္မိပါဘူး။ ခံစားခ်က္အေနနဲ႔ကေတာ့ ငါတို႔အရုိးျပာေလးေတြ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု နီးနီးနားနားရွိေနေစခ်င္တယ္။ ဒါပါပဲ။

ေမး ။     ။ ဒါဆို စိတ္ဓာတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ခြန္အားေတြ ဘယ္ကရသလဲ။

ေျဖ ။    ။ ဒါေတာ့ မသိဘူး။ လဲက်တိုင္းေတာ့ ကုန္းထလာႏိုင္ခဲ့တာခ်ည္းပဲ။ ဒီလို ျပန္ထႏိုင္ေအာင္ တစ္ခုခုက အကူအညီေပးေနတယ္လို႔ေတာ့ ထင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တန္ခိုးရွင္ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကူညီေနတယ္ဆိုတာေတာ့ ငါ့မယံုဘူး။

ဇင္ေ၀ေသာ္

တစ္ပတ္အတြင္း သတင္းမ်ား

" ျမန္မာသတင္း"
 
~ ျမန္မာ လူမ်ိဳး အယဥ္ေက်းဆုံး ( ဂူဂဲလ္ သုေတသန အဖြဲ႔ ) ~
ျဖစ္ပုံက ဤသို႔တည္း။ ဂူဂဲလ္ သုေတသန အဖြဲ႔က ကမၻာေပၚတြင္ စာအုပ္ေရ မည္မွ်ရိွသနည္းဟု သုေတသနျပဳရာ ၁၂၉ သန္း႐ိွေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္ဟုဆိုသည္။ အတိအက် ဆိုရမူ ၁၂၉, ၈၆၄, ၈၈၀ ျဖစ္၏။ ထို႔အတူ   ဂူဂဲလ္ သုေတသန အဖြဲ႔က စကားလံုး တစ္လုံးထဲ ထပ္တလဲလဲ သုံးစြဲေသာ ပို႔စ္ ကို ဆက္လက္ သုေတသနျပဳရာ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ာႏွင္႔ ပတ္သက္ေသာ စာမူ တစ္ခု ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္ ။ ( ထိုစာမူသည္ ႏိုင္ငံေရးသမား တစ္ေယာက္၊ ကဗ်ာဆရာ တစ္ေယာက္ႏွင္႔ ပတ္သက္သည္ဟု ဆို၏ )
ထို ပို႔စ္ ႏွင္႔ ဆက္စပ္၍ လူ အမ်ားဆုံး သုံးစြဲေသာ ေဝါဟာရမွာ "  - ီး " ျဖစ္သည္။ စုစုေပါင္း ၎  ေဝါဟာရ သုံးစြဲေသာ အေရအတြက္ ၈ သိန္း ေက်ာ္ၿပီဟု ဆို၏။ ၎  ေဝါဟာရ၏ အဓိပၸါယ္ကို မသိေသာ ဂူဂဲလ္ သုေတသန အဖြဲ႔က ျမန္မာစာ ပညာရွင္မ်ားထံ ခ်ဥ္းကပ္ ေမးျမန္းရာ ယဥ္ေက်းမႈကို ၫႊန္းဆိုေသာ ( ယဥ္ယဥ္ေက်း ေက်း သံုးစြဲထားေသာ ) ေဝါဟာရ ျဖစ္ေၾကာင္း ပညာရွင္တို႔က ေျဖဆိုသည္။ ထိ႔ုေၾကာင္႔ ပို႔စ္ တစ္ခုတည္း၌ ထပ္တလဲလဲ သံုးစြဲျခင္းခံရေသာ ေဝါဟာရသည္ ဂူဂဲလ္ သုေတသန အရ  " - ီး " ျဖစ္ေလသည္။ ထို႔အတူ ျမန္မာ လူမ်ိဳးမ်ားလည္း ဂူဂဲလ္ သုေတသန အဖြဲ႔ အဆိုအရ အယဥ္ေက်းဆုံး လူသားမ်ား ျဖစ္ၾကေလသည္။


" အေ႐ွ႕ေတာင္ အာ႐ွသတင္း "
မေလး႐ွာႏိုင္ငံ ပညာေရးဝန္ႀကီး Mohd Puad Zarkashi က သိပၸံ ပညာ႐ွင္မ်ား ေတြေဝသြားႏိုင္သည္႔ သတင္းတစ္ပုဒ္ ထုတ္ျပန္လိုကသည္။ သူ႕ အဆိုအရ အေျခာက္စိတ္ေပါက္ျခင္းသည္ ဗီဇႏွင္႔လည္း မဆိုင္ ပတ္ဝန္က်င္ လိုက္ဖ္ စတိုင္ ႏွင္႔လည္း မဆိုင္ စြပ္က်ယ္ ေခါင္းစြတ္ ပံုစံႏွင္႔သာဆိုင္သည္။ V -shape ပံု  စြပ္က်ယ္ ေခါင္းစြတ္ ဝတ္သူမ်ားသည္ အေခ်ာက္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္၊ ထို႔ေၾကာင္႔ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား ထို ပုဂၢိဳလ္တိ႔ုကို ေဝးေဝးက ေရွာင္ရမည္ ဟု ပညာသားပါပါ မွာၾကားခဲ႔သည္။ အမွန္မူ ယေန႔အထိ အေေျခာက္စိတ္ေပါက္ျခင္း၏ အေၾကာင္းကို  သိပၸံ ပညာ႐ွင္မ်ာ း တိတိက်က် မေျပာႏိုင္ေသး။ ယခုမွ ႐ွင္းသြားေတာ႔သည္။

" အာ႐ွ သတင္း "
ကမၻာေပၚ ျဖစ္ျဖစ္သမွ်ေသာ စစ္ျပင္ဆင္ျခင္း၊ အျငင္းပြားျခင္းတို႔တြင္ တရုတ္ႏွင္႔ ဂ်ပန္တို႔က စံခ်ိန္တင္ႏိုင္ခဲ႔သည္။ အျခား အျငင္းပြားတို႔က ကိုလိုနီ နယ္လုျခင္း၊ စီးပြားေရး ေဈးကြက္လုျခင္း၊ ဘာသာေရး ယုံၾကည္မႈ မသင္႔ျမတ္ျခင္း စသည္တို႔ ျဖစ္သည္။ ယခု တရုတ္ႏွင္႔ ဂ်ပန္ အျငင္းပြားမႈကား ၎တို႔ႏွင္႔ မဆိုင္၊ ပင္လယ္ထဲမွာရိွေသာ အရုပ္ဆိုးဆိုး ေက်ာက္တုံးႀကီး တစ္တုံးအတြက္ စစ္ျပင္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ သမိုင္းပညာ႐ွင္တို႔ အဆိုျဖစ္ေသာ  " ဘာသာေရးအေျခခံေသာ စစ္ပြဲ " လည္း မွားေလေတာ႔သည္။ ေက်ာက္တုံးအေျခခံေသာ စစ္ပြဲ ျဖစ္၏။

" ကမာၻ႕သတင္း "
၁ ။ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံ State of Tennessee က ကေလးအေမ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ အသက္ ၁၁ ႏွစ္ အ႐ြယ္ရိွ သူ႕ကေလး ပစ္လိုက္တဲ႔ က်ည္ဆန္နဲ႔ သူမေခါင္းကို ႐ွပ္မွန္သြားတဲ႔အတြက္ ( အဲဒီ အမ်ိဳးသမီး) အဖမ္းခံခဲ႔ရပါတယ္။ ဖမ္းတဲ႔ အမႈကေတာ႔ " child neglect -ကေလးကို ဂရုစိုက္ မထိမ္းသိမ္းျခင္း "  ျဖစ္ပါတယ္။

၂။ နာမည္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အေလးထာသူေတြ ႐ိွသလို လုံးဝ အေလးမထားသူေတြလည္း႐ိွတယ္ ဆိုတာ အေမရိကန္ေတြကပဲ ဦးေဆာင္ ျပသခဲ႔တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ မယုံရင္ သူတိုအခ်ိဳ႕႔ ၿမိဳ႕ေတြရဲ႕အမည္ကို ၾကည္႔ပါ။
    Bland ၿမိဳ႕ ( Missouri )
    Flat ၿမိဳ႕  ( Alaska )
    Ordinary  ၿမိဳ႕ ( Virginia )
    Dowdy ၿမိဳ႕ ( Arizona )
    Pitts ၿမိဳ႕( Georgia )
    Mount Misery ၿမိဳ႕ ( New Jersey )
    Dull ၿမိဳ႕ ( Ohio )
    Plain ၿမိဳ႕( Wisconsin )
    Mousie ၿမိဳ႕( Kentucky )
    Low Point ၿမိဳ႕ ( Arizona )
   Swastika ၿမိဳ႕( New York )
မေက်နပ္ေသးရင္ Michigan ကို သြားပါ၊ Hell  ၿမိဳ႕ ကို ေတြ႔ရပါလိမ္႔မယ္။


ဇင္ေ၀ေသာ္ ( ဦးကိုေမာင္ ကိုယ္စား အၿပံဳးတစ္ပြင့္ :)