**ေဒသသုံးပါ၊ မရိုင္းပါ**

"စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတာက တရုတ္လူမ်ိဳးေတြကို ေခၚရာမွာ တစ္ႏိုင္ငံနဲ႔ တစ္ႏိုင္ငံ မတူၾကဘူး"

ကုလားလို႔ေခၚတာ ရိုင္းတယ္၊ မ႐ိုင္းဘူး စတဲ႔အညင္းအခုံ အီးေမးေတြ၊ စာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဖတ္ေနရတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ျမန္မာလို တရုပ္လို႔ အေခၚခံရတဲ႔ တရုပ္မ်ိဳးဆက္ေတြဆီက ဘယ္လို အသံမွ မၾကားရဘူး။ မၾကာရရုံတင္မကဘဲ ဒီလို ေဒသသုံးေဝါဟာရေတြကို တရားဝင္ေတာင္ အသိအမွတ္ျပဳထားသလိုပါပဲ။
ကိုလိုနီေခတ္နဲ႔ ကိုလိုနီမတိုင္မီခတ္အထိ ႏိုင္ငံျခားသားေတြကို ျမန္မာလိုေခၚရာမွာ ဒီ နာ မည္သုံးမ်ိဳးက ေပၚျပဴလာအျဖစ္ဆုံး ျဖစ္ပံုရပါတယ္။
ကုလား (မည္း)
ကုလားျဖဴ
တရုတ္ ဒါေတြပါ။
ဒီေန႔ သတင္းစာမွာ "Tracing the history of Chinese immigrants" ဆိုတဲ႔ ေဆာင္းပါး ပါလာတယ္။ ဒီ ေဆာင္းပါးက စကၤာပူ ျပည္ထဲေရး ဝန္ႀကီးေဟာင္း Lee Khoon Choy ျပဳစုတဲ႔ Golden Dragon Purple Phoenix သမုိင္းစာအုပ္ကို ဖတ္ၫႊန္းသေဘာ ေရးထားတာပါ။
စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတာက တရုတ္လူမ်ိဳးေတြကို ေခၚရာမွာ တစ္ႏိုင္ငံနဲ႔ တစ္ႏိုင္ငံ မတူၾကဘူး။

သူတို႔ကို
အင္ဒိုနီးရွား၊ မေလးရွားနဲ႔ စကၤာပူမွာ Peranakans
ဖိလစ္ပိုင္မွာ Mestizos
ထိုင္းမွာ lokjins
ျမန္မာမွာ တရုတ္ ကျပား (Tayoke kabya)
ကေမၻာဒီးယားမွာ Konkat Cen
ဗီယက္နမ္မွာ Min Huong
လာလိုမွာ Sino-Lao လို႔ေခၚၿပီး
ဘ႐ူးႏိုင္းမွာေတာ႔ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ မရိွဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။

သူ႔ဘာသာစကားနဲ႔ သူ ဒီလို ေခၚေဝၚၾကတာကို ရိုင္းတယ္လို႔ မဆိုႏိုင္ေတာ႔ ဘူးထင္ပါတယ္။
ျမန္မာလို ကုလား ဆိုတဲ႔ ေဝါဟာရဟာလည္း ဒီလိုပါပဲ။ ကုလား ဆိုတဲ႔ ေဝါဟာရမွာ အင္ဒီးယန္း၊ ဘဂၤါလီ၊ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းသားေတြနဲ႔ အာဖရိကန္ေတြေတာင္ ပါဝင္ပါတယ္။
တရုတ္ေတြကေတာ႔ (Tayoke kabya) လို႔ ေခၚတာကို နာၾကပုံမရပါဘူး။ အင္ဒိုနီးရွား၊ မေလးရွားနဲ႔ စကၤာပူမွာဆိုရင္ သူတို႔ကိုသူတို႔ ပရာနကန္းေတြလို႔ ဂုဏ္ယူစြာနဲ႔ေတာင္ ေျပာတတ္ၾကေသးတယ္။

Read more

ေမ႔မရႏိုင္တဲ႔ အေၾကာင္း (ကမ္းလက္ လပတ္လည္)

" ေဟ႔ ေခါင္တိုင္နဲ႔ ဝင္တိုက္မိမယ္၊ သတိထားၾက"

အမွတ္တမဲ႔ ဒီစကားကိုေျပာလိုက္မိၿပီး ဘႀကီးေအးက သူ႔ပါးစပ္ကိုသူ အသံမဲ႔ ႀကိမ္ဆဲေနလိုက္မိတယ္။ စိတ္မလုံတာနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ကို လွည္႔ပတ္ၾကည္႔ လိုက္ေတာ႔ ကံေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုရမလား၊ ဘယ္သူမွေတာ႔ သူ႔စကား အ ဓိပၸါယ္ကို နားလည္ၾကပုံ မရဘူး။ ေအးေလ၊ ဒီ စကားကို အျပည္႔အဝ နား လည္ဖို႔ဆိုတာကလည္း အျဖစ္အပ်က္ေတြကိုလည္း သိထားအုံးမွကိုး။ ရြာထဲမွာ ေရွ႕မီွေနာက္မွီလူႀကီးေတြလည္း သိပ္မွ မရွိေတာ႔တာကလား။

(၁)

ျဖစ္ပုံက ဒီလိုပါ။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္က ရြာသူႀကီး ဦးယဥ္ေက်းေသဆုံးၿပီ လို႔ သတင္းတစ္ခါထြက္ခဲ႔ဖူးတယ္။ ဦးယဥ္ေက်းဆိုေပမဲ႔ လူကေတာ႔ ယဥ္ေ က်းလွပုံမရပါဘူး။ သူတို႔ေခတ္ မိဘေတြက နာမည္လွလွ အဓိပၸါယ္လွလွေ လးေတြ ေရြးေပးတတ္ၾကလို႔သာ ဒီနာမည္နဲ႔ ရွိေနပုံရပါတယ္၊ တကယ္ေတာ႔ တစ္ရြာလုံးက သူ႔ဆို ရြံေၾကာက္ႀကီးပါ။
သူႀကီးျဖစ္စမွာ ဟုတ္မလိုမလိုေပမဲ႔ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူ႔အေၾကာင္းကို တစစ သိလာၾကရတာ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဘႀကီးေအး အသက္ ေလးဆယ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ရွိဦးမွာေပါ႔။ ျဖစ္ပ်က္ခဲ႔တာေတြကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး မွတ္ မိေနေသးတယ္။ ေနာက္တက္လာမယ္႔ သူႀကီးက ဘယ္လိုေနမယ္ဆိုတာ မသိေပမဲ႔ ဦးယဥ္ေက်းေသဆုံးၿပီဆိုေတာ႔ ရြာသားေတြကေတာ႔ ေပ်ာ္ေနၾက တယ္။ သူ႔ အသုဘမွာ ဖဲရိုက္၊ သုံးပုံ႐ိုက္ၾကဖို႔အားလုံး ဟန္ျပင္ေနၾကေလရဲ႕။

ျပႆနာက ( ျပႆနာလို႔ေျပာရင္ ေကာင္းမွ ေကာင္းပါ႔မလား မသိဘူး) သူ႔ အေခါင္းကို အိမ္ထဲကေန အိမ္ျပင္ ယာယီထန္းလက္တဲထဲကို အထုတ္မွာ စတာ။ သူ႔အေခါင္းကို အထုတ္မွာ အေခါင္းနဲ႔ ေခါင္တိုင္ ဝင္တိုက္မိ ပါေလေရာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ညီးသံလိုလိုၾကားလို႔ အေခါင္းကို ဖြင္႔ၾကည္႔ေတာ႔ ဦးယဥ္ေက်းက တကယ္ေသဆုံးတာမဟုတ္ေသးပဲ ေျမာေနတာျဖစ္တယ္ ဆို တာ ရြာသားေတြ သိလိုက္ရတယ္။ ဦးယဥ္ေက်းက အသက္ရွဴေနတုံး ပဲ။ ေပ်ာ္ေနၾကတဲ႔ ရြာသားေတြ၊ ဖဲရိုက္၊ သုံးပုံ႐ိုက္ဖို႔ျပင္ေနတဲ႔ ရြာသားေတြ ဇက္ တငန္႔ငန္႔ျဖစ္ကုန္တယ္။

ဒါတင္ ဘယ္ကမလဲ ေသရြာျပန္ ရြာသူႀကီး ဦးယဥ္ေက်းက က်န္းမာေရးေတြ တျဖည္းျဖည္းျပန္ေကာင္းလာၿပီး ရြာကို ဆက္အုပ္ခ်ဳပ္လာလိုက္ တာ ႏွစ္ေ ပါင္း ဘယ္နည္းေတာ႔မလဲ။ ပေယာဂေတြ ဘာေတြကို ယုံၾကည္ၾကတဲ႔ ရြာသားေတြကေတာ႔ အဲဒါ ဖုတ္ ဝင္ေနတာ၊ ဦးယဥ္ေက်းအစစ္မဟုတ္ဘူးလို႔ဆိုၾကတယ္။ သူတို႔ေျပာ လည္း ေျပာစရာပဲ ေသရြာျပန္ဦးယဥ္ေက်းက သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္လာရမယ္႔ အစား ပိုၿပီးေတာင္ ေလာဘေမာဟေတြ အားႀကီးလာေသးတယ္။ တခ်ိဳ႕ ကေတာ႔ အေလာင္းသယ္တဲ႔အဖြဲ႔နဲ႔ သူ႔အိမ္က ေခါင္တိုင္ကို ထိုင္ဆဲေနတတ္ ၾကတယ္။ ဒင္းတို႔သာ ဂ႐ုတစိုက္သယ္ယူခဲ႔ရင္ ဦးယဥ္ေက်းေသေနၿပီေပါ႔။

သူ တေၾကာ႔ျပန္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ႔ႏွစ္ေတြမွာပဲ ဘုရားပြဲေတြလည္း စည္စည္ ကား ကား မက်င္းပႏိုင္၊ ရြာဦးက ကန္ေရဆိုလည္း မိုးမက်ခင္ ေရေတြခန္း၊ ရာသီ ဥတုက မမွန္ရတဲ႔အထဲ သူႀကီးေမြးထားတဲ႔ လူရမ္းကားေတြက စပါးမေပၚခင္ စပါးလာသိမ္း၊ တစ္ရြာလုံး ဒုကၡပင္လယ္ေဝရတဲ႔ ႏွစ္ေတြေပါ႔။ ရြာမွာ အႀကီး အက်ယ္ ခ်မ္းသာေနၾကတာကေတာ႔ ဦးယဥ္ေက်း မိသားစုနဲ႔ သူ႔တပည္႔ေတြ အုပ္စုပဲ။ မေက်နပ္ေပမဲ႔ ဘယ္သူမွ ဘာမွ လုပ္လို႔ မရဘူး။ ဒါေတြကို ဘႀကီးေအးက ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိမီေနေတာ႔ စိတ္မေကာင္းဘူးေပါ႔။ စိတ္မေကာင္းလည္း သူလည္း ဘာမွ တတ္ႏိုင္တာမဟုတ္းေလ။

(၂)

အသက္အရြယ္ေလးရလာေတာ႔ ရြာထဲက ေန႔စဥ္ဒုကၡေတြကို မျမင္ခ်င္၊ မၾကားခ်င္ေတာ႔ဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ ကံဦးေက်ာင္းနဲ႔နီးတဲ႔ သရက္ၿခံထဲမွာ တဲထိုးၿပီးေနလိုက္ေတာ႔တယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ ေဟာထားတဲ႔အတိုင္း "မျမင္ရရာ ကိေလသာ သူ႔ဟာသူ ၿငိမ္းသည္၊ မၾကားရရာ ကိေလသာ သူ႔ဟာသူ ၿငိမ္းသည္" ပဲ လုပ္ေနလိုက္ေတာ႔တယ္။ သရက္ၿခံထဲတဲထိုးၿပီးေနလိုက္ေပမဲ႔ ေျမးကေလး ငတြတ္လာတိုင္း ရြာသ တင္း၊ ရပ္သတင္းက ပါပါလာတတ္ျပန္ေရာ။

ဦးယဥ္ေက်း သူႀကီးမျဖစ္ခင္ ကဆို ဒီနယ္မွာ ဒီရြာက ထိတ္ထိတ္က်ဲပဲ ဥစၥာ။ ဘယ္ရြာသားကမွ ဒီရြာသား ကို ထိရဲတာမဟုတ္ဘူး။ အခုမ်ားလား တစ္ခု ခုျဖစ္ၿပီဆို ခံလိုက္ရၿပီ ဒီရြာသား။ ရြာထဲက ေကာင္ေလး၊ ေကာင္မေလးေတြ ဆို သူမ်ားရြာသြားၿပီး စာရင္းငွား လုပ္ေနရသတဲ႔။ ၾကားမွ မၾကား ဖူးတာ။ ဟိုရြာ၊ ဒီရြာေတြက ျပန္ျပန္လာၾကၿပီး သူမ်ားသူႀကီးနဲ႔ တို႔ သူႀကီးကေတာ႔ ကြာပကြာ ဆိုၿပီးေျပာေျပာေနၾကေတာ႔ ရြာမွာ က်န္ရစ္ခဲ႔သူေတြက ပိုၿပီး ရင္ ထုမနာ ျဖစ္ၾကရတာေပါ႔။

(၃)

တမနက္မွာေတာ႔ ေျမးကေလး ငတြတ္ အေမာတေကာ ေရာက္လာၿပီး
"ဘႀကီးေအး၊ သူႀကီး ဦးယဥ္ေက်း ဆုံးၿပီတဲ႔"
"ေဟ ဟုတ္လား၊ မင္း ဘယ္လို သိခဲ႔တာလဲ"
"သူ႕တစ္အိမ္လုံး ငိုေနၾကတယ္။ အသုဘကိစၥ ၊ သက္ေပ်ာက္ဆြမ္းအတြက္ ဆရာေတာ္ပင္႔ဖိုကိစၥ စတာေတြစီစဥ္ရေအာင္ ဘႀကီးေအးကို အေခၚခိုင္းလို႔ က်ဳပ္ ေျပးလာခဲ႔တာ"
"ေအးေလ၊ ဒါဆိုသြားၾကမယ္" ဆိုၿပီး ေျမးေလးနဲ႔ အတူ သူႀကီးအိမ္ကို သူတို႔ တန္းၿပီးသြားၾကတယ္။ ဘႀကီးေအးတို႔ သူႀကီးအိမ္ေရာက္ေတာ႔ အေလာင္းေ ကာင္ကို ေရခ်ိဳး၊ အေခါင္းထဲထည္႔၊ အေခါင္းကို သူေသဆုံးတဲ႔ ကုဋင္ကေန အျပင္ထုတ္ဖို႔ လုပ္ေနၾကခ်ိန္ေပါ႔။ ဒါကိုလည္းျမင္ေရာ ဘႀကီးေအးပါးစပ္က ထိန္းခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ဘဲ

" ေဟ႔ ေခါင္တိုင္နဲ႔ ဝင္တိုက္မိမယ္၊ သတိထားၾက" လို႔

အေလာတႀကီး ေအာ္လိုက္မိတယ္။ ဒီတခါ ေခါင္တိုင္နဲ႔ ဝင္တိုက္မိလို႔ အ သက္ျပန္လည္လာလိုကေတာ႔ ရြာသြားေတြအတြက္ မလြယ္ေတာ႔ဘူးဆိုတာ ဘႀကီးေအးက အသိဆုံး ေနမွာေပါ႔။
ဒါေပမဲ႔ ဘယ္ေလာက္ဆိုးသြမ္းတဲ႔ လူအတြက္ပဲျဖစ္ပါေစ ဗုဒၶဘာသာ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေသပါေစလို႔ေတာ႔ ဆုမေတာင္းအပ္ဘူး မဟုတ္လား။
" ေဟ႔ ေခါင္တိုင္နဲ႔ ဝင္တိုက္မိမယ္၊ သတိထားၾက" ဆိုေတာ႔ ဘာလိုလိုႀကီး။

***************************************************
ဖတ္ဖူးတဲ႔ အဂၤလိပ္လိုစာေလးတစ္ပုဒ္ကို ခံစားၿပီး ေရးထားတာပါ။
ကမ္းလက္ လပတ္လည္မွာ ဝတၳဳတို မတင္ဘူးေသးလို႔ ေရးလိုက္မိပါတယ္။

Read more

၁၁၁ ႏွစ္ သမိုင္း

လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ (၁၁၁) ႏွစ္က အေမရိက.... တဲ႔

၁။ ပ်မ္းမ်ွလူ႕သက္တန္း ၄၇ ႏွစ္
၂။ ၈ ရာခုိင္ႏႈံးေသာမိသားစုအိမ္မွာသာ တယ္လီဖုန္း ရွိ၊ ဒန္ဗာကေန နယူးေယာက္ေခၚရင္ သုံးမိနစ္ ၁၁ ေဒၚလာက်။
၃။ တစ္ႏိုင္ငံလုံး ကားစီးေရ ၈,၀၀၀ သာရွိၿပီး ကားလမ္းကလည္း ၂၃၀ ကီလိုမီတာသာရွိ။
၄။ အျမန္ႏႈန္းက တစ္နာရီမွာ ၁၆ ကီလိုမီတာသာ ေမာင္းခြင္႔ရွိ။
၅။ သာမန္လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ တစ္ႏွစ္ လုပ္အားခက ေဒၚလာ ၂၀၀ ကေန ၄၀၀။
၆။ အရည္အခ်င္းမီ အေကာင္တင္႔ တစ္ေယာက္ရဲ႕ တစ္ႏွစ္ လုပ္အားခ က ေဒၚလာ ၂,၀၀၀၊ သြားဆရာဝန္က ေဒၚလာ ၂,၅၀၀၊ တိရစၦာန္ေဆးကု ဆရာဝန္က ၁,၅၀၀ ကေန ၄၀၀၀၊ စက္မႈအင္ဂ်င္နီယာက ၅,၀၀၀။
၇။ ၉၅ ရာခုိင္ႏႈံးမိခင္ေတြ ကေလးမီးဖြားၾကတာက အိမ္မွာပဲ။ ၉၀ ရာခုိင္ႏႈံး ဆရာဝန္ေတြက တကၠသိုလ္ဘြဲ႔ရေတြ မဟုတ္ၾက။
၈။ သၾကားတစ္ေပါင္ ၄ ဆင္႔၊ ၾကက္ဥတစ္ဒါဇင္ ၁၄ ဆင္႔၊ ေကာ္ဖီတစ္ေပါင္ ၁၅ ဆင္႔။
၉။ အမ်ိဳးသမီးအမ်ားစုက တစ္လ တစ္ခါသာ ေခါင္းေလ်ွာ္။
၁၀။ လူ အေသအေပ်ာက္ အမ်ားဆုံးေရာဂါေတြက နမိုးနီးယား၊ တုပ္ေကြး၊ တီဘီ၊ ဝမ္းေလ်ွာဝမ္းပ်က္၊ ႏွလုံးေရာဂါနဲ႔ ေလျဖတ္ေရာဂါ။
၁၁။ Las Vegas ရဲ႕ လူဦးေရက ၃၀။
၁၂။ ဆယ္ေယာက္မွာ တစ္ေယာက္က စာ မေရးတတ္ မဖတ္တတ္။
၁၃။ ၆ ရာခုိင္ႏႈံးသာ အထက္တန္းေက်ာင္း ပညာေရးရွိ။
၁၄။ တစ္ႏိုင္ငံလုံး လူသတ္မႈ ၂၃၀ သာရွိခဲ႔။

ယေန႔ အေမရိက???????

လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ (၁၁၁) ႏွစ္ကျမန္မာ၊ ကိုလိုနီလက္ေအာက္။
ယေန႔ ျမန္မာ၊ စကၤာပူမီကိုဖို႔ ႏွစ္ ႏွစ္သာလို။ လ်ပ္စစ္မီး ရွိရွိ၊ မ ရွိရွိ၊ ကေလးေတြ ထင္းေခြရင္း ေမြးေမြး မေမြးေမြး၊ ၂၀၁၅ ဆို စကၤာပူကိုမီၿပီ။ ဒါပဲ။

Read more

အလုပ္ေလ်ွာက္လႊာ

မက္ေဒၚနယ္ရဲ႕ အလုပ္ေလ်ွာက္လႊာေဖာင္ကို ၁၇ ႏွစ္သား Greg ျဖည္႔ထား ပုံလို႔ ဆိုပါတယ္၊ အခ်ိန္ရရင္ ဖတ္ၾကည္႔ပါ။ ပညာလည္းရ ၿပဳံးလည္းၿပဳံးရပါ တယ္။

PART 1

1) NAME: Greg Bulmash
2) SEX: Not yet. Still waiting for the right person.
3) EDUCATION: Yes
4) LAST SALARY: Less than I'm worth.
5) MAY WE CONTACT YOUR CURRENT EMPLOYER: If I had one, would I be here?
6) DO YOU HAVE ANY PHYSICAL CONDITION THAT WOULD PROHIBIT YOU FROM LIFTING UP TO 20 kg? Of what?
7) DO YOU HAVE A CAR? I think the most appropriate question here would be, 'Do you have a car that runs?'

PART 2
DESIRED POSITION: Company's president or vice president. But seriously, whatever is available. If I were in a position to be picky, I wouldn't be applying here in the first place.
9) DESIRED SALARY: $185,000 a year, plus stock options and Jodee Rich-style bonus. If that's not possible, make an offer and we can haggle.
10) DO YOU CERTIFY THAT THE ABOVE IS TRUE AND COMPLETE TO THE BEST OF YOUR KNOWLEDGE? Yes, Absolutely.

Read more

ကံဆိုးသည္႔ရဟန္း သြားေလရာ မီးခိုးလိုက္လို႔လာ

ေရးသင္႔သည္႔ကိစၥ ဟုတ္သလားေတာင္ မသိေတာ႔၊ သို႔ေသာ္ အလွည္႔ အေျပာင္းက ထူးဆန္းလြန္းေနသျဖင္႔ ေရးလိုက္မိသည္။
သီတင္းသုံးေဖာ္ ရဟန္းတစ္ပါးႏွင္႔ ေနာက္ပါ တပည္႔တခ်ိဳ႕ သုံးလေလာက္က ႀကိဳတင္ၿပီး ခရီးစဥ္ဆြဲခဲ႔ၾကသည္။
၂၂ ရက္ေန႔ နံနက္ေစာေစာ မေလးရွားသြားရန္၊ ထိုမွတဆင္႔ ၂၄ ရက္ေန႔၌ ထိုင္း သို႔ ခရီးဆက္ရန္၊ ၂၆ ရက္ေန႔ စကၤာပူျပန္လာရန္ျဖစ္သည္။
ကံ အလြန္ဆိုးေသာ ခရီးစဥ္တစ္ခု ျဖစ္ေခ်၏။ ၾကည္႔ပါေလ။

စကၤာပူကို အႀကီးအက်ယ္ ဒုကၡေပးသြားသည္႔ ေဟ႔ဇ္ မ်ား ၂၂ ရက္က စ အေျခအေန ေကာင္းမြန္လာၿပီး ေလႏွင္ရာလိုက္ပါကာ မေလးရွားကို အႀကီး အက်ယ္ ဒုကၡသြားေပးေတာ႔သည္။
ထို ရဟန္းက ထိုေန႔မွာပင္ မေလးရွားႂကြေလ၏။

၂၃၊ ၂၄ ရက္ေန႔တို႔၌ ျမူတို႔က ေလႏွင္႔အတူ ထိုင္းဖက္သို႔ ခရီးဆက္ကူးခ်ိန္ ထို ရဟန္းႏွင္႔ ေနာက္ပါ တပည္႔တို႔လည္း ထိုင္းသို႔ သြားၾကေလသည္။

ျမဴမ်ားလည္း အနည္ထိုင္စျပဳၿပီ၊ ယေန႔ သူတိုအားလုံးလည္း ျပန္ေရာက္ လာၾကေပေတာ႔မည္။
သူတို႔ခရီးစဥ္အေၾကာင္းေျပာၾကရင္း စိတ္မေကာင္းသည္႔ၾကားက ၿပဳံးမိၾက ရေသး၏။ မတတ္ႏိုင္ၿပီ။

Read more