ကမၻာ႔အရွည္ဆုံး ပုံေျပာ တီဗြီ ရွိဳး
တစ္ေထာင္႔တစ္ည ပုံျပင္မ်ား ဒ႑ာရီထဲ ေနရစ္ခဲ႔ၿပီ။ နီေပါလူမ်ိဳး၊ အေမရိ ကေန အသက္ ၃၆ ႏွစ္ရွိ RabiLamichhane ဆိုသူက ဘုရားရွင္နီေပါမွာ ေမြး ဖြားသည္" the Lord Buddh Was Born In Nepal " ဆိုသည္႔ ေခါင္းစဥ္ျဖင္႔ ခတၱမႏၵဳ တီဗြီ အစီအစဥ္မွာ ေျပာသြားရာ ၆၂ နာရီ၊ ၁၂ မိနစ္ ၾကာခဲ႔သည္။ သူမတိုင္မီ အရွည္ဆုံး စကားေျပာ တီဗြီ ရွိဳးက ၅၂ နာရီၾကာၿပီး ယူကရိန္း လူ မ်ိဳး တင္ခဲ႔ေသာ စံခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ယခုေနပါလီ (နီေပါလူမ်ိဳး) က ယင္းစံခ်ိန္ကို ခ်ဳးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေျပာသူေရာ ထုတ္လႊင္႔ေပးသည္႔ တီဗြီလိုင္းကိုပါ ခ်ီးၾကဴးရေပလိမ္႔မည္။
သႀကၤန္သည္ ယဥ္ေက်းမႈသာျဖစ္သည္
ပါဠိအားသန္ေသာ ပညာရွင္တို႔က သႀကၤန္သည္ သကၤႏၱဆိုသည္႔ ပါဠိမွ ဆင္း သက္သည္ဟု တညီတၫြတ္ဆိုၾက၏။ စိတ္ဝင္စားစရာက ထိုင္းႏွင္႔ ျမန္မာတို႔ မွာ ယဥ္ေက်းမႈတူေနျခင္းသာမက အေခၚအေဝၚပါဆင္ေနေလသည္။ သူတို႔က Songkara ဟု ေခၚသည္ဆို၏။ ျမန္မာတို႔ ပါဠိသံဖလယ္သည္႔ နည္း အတိုင္းဆိုလ်င္ သြန္ကရ ျဖစ္မည္။ (Sasana ကို ျမန္မာတို႔က သာသနာဟု အသံထြက္သည္ကိုေထာက္ )။ ကရ ကို ျမန္မာမႈဆက္ျပဳလ်င္ ၾက ျဖစ္မည္။ သို႔ဆိုလ်င္ သြန္ၾကဟု ဆိုႏိုင္၏။ ( ပါဠိသက္ေဝါဟာရကို ေျပာရာ၊ ေရးရာ၌ ရခိုင္လူမ်ိဳးက ပို၍ စနစ္က်၊ မူရင္းက်သည္ )
ေရကစားျခင္းကို အဓိပၸါယ္ေဖာ္ေဆာင္ရာ၌ ႏွစ္ေဟာင္းက အညစ္အေၾကး မ်ားကို သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေစျခင္းဟု ဆိုၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဤေရက စားျခင္းယဥ္ေက်းမႈသည္ ဗုဒၶဘာသာထက္ ျဗဟၼဏဝါဒႏွင္႔ ပို၍ႏႊယ္သြားေ လေတာ႔သည္။
တခ်ိဳ႕က ဆဒၵန္ဆင္မင္းဇာတ္ စတာေတြကို ကိုးကားၿပီး ေရကစားျခင္းကို ပင္ ေထရဝါဒ အဆုံးအမထဲ မရ အရ ထည္႔သြင္းဖို႔ ႀကိဳးစားၾကသည္။ မသင္႔ လွဟုထင္သည္။ ယဥ္ေက်းမႈအေနျဖင႔္သာ ရွိသင္႔၏။
ေထရဝါဒ အဆုံးအမက စိတ္အညစ္အေၾကးကို ေရျဖင္႔ေဆးရသည္ဟု မဆို၊ စိတ္ျဖင္႔သာ ေဆးရမည္ဟု ဆို၏။ သိုေသာ္ ျဗဟၼဏဝါဒက ဤယုံၾကည္မႈရွိ သည္။ ဂဂၤါျမစ္ေရကို ဟိုးလီးဝါတားဟုဆိုကာ ေရခ်ိဳးပြဲေတာ္လည္း က်င္းပၾက သည္။
အားနာစရာေတာ႔ အနည္းငယ္ေကာင္းသည္။
"မေကာင္းမႈေတြ စင္ၾကယ္ ဖို႔ ေရျဖင္႔ေဆးလို႔ရသည္ဆိုလ်င္ ေရျဖင္႔ေဆး ခိုက္ ေကာင္းမႈေတြလည္း ေရႏွင္႔အတူ ပါသြားေပလိမ္႔မည္ "
ဘုရားရွင္က မွတ္သားဖြယ္၊ ၿပဳံးခ်င္စဖြယ္ မိန္႔ဖူးသည္။
မည္သို႔ဆိုေစ ေရသည္လည္ေကာင္း၊ ႏွစ္ေဟာင္းက အညစ္အေၾကးမ်ားကို သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ျခင္းည္လည္ေကာင္း မြန္ျမတ္ေသာ အစဥ္အလာသာ ျဖစ္ ပါ၏။
ယဥ္ေက်းမႈႏွင္႔ ဘာသာတရားကို ေလးစားေသာ ေရွးေရွး ရဟန္း၊ လူ ပညာ ရွင္ သူေတာ္ေကာင္းတိုက ျဗဟၼဏဝါဒမွ ခြာထြက္ရန္ ဆင္းတုေတာ္မ်ား ေရ သပၸါယ္ျခင္း၊ သက္ႀကီးရြယ္အိုတို႔ကို ေရခ်ိဳး၊ ေခါင္းေလ်ွာ္ေပးျခင္ စသည္႔ ကု သိုလ္အမႈတို႔ကို ႀကိဳးစားမိတ္ဆက္ေပးခဲ႔ၾက၏။ သို႔ေသာ္ အတိုင္းအတာ တစ္ ခုေလာက္အထိသာ ေအာင္ျမင္သည္ဟု မွတ္ယူရေပေတာ႔မည္။
သမိုင္းအတိအက် ၫႊန္မရေလာက္ေအာင္ ေရွးက်ေသာ ဤယဥ္ေက်းမႈ ကို ေဝဖန္လိုမႈမဟုတ္ဘဲ ေထရဝါဒအဆုံးအမႏွင္႔ ေတာ႔ ႏွီးႏႊယ္ေနျခင္းမရွိဟု ထင္ျမင္မိရုံမ်ွသာျဖစ္သည္။ ယဥ္ေက်းမႈအေနႏွင္႔ ရန္မျဖစ္ၾကေသးသေရြ႕၊ အေသအေပ်ာက္ မရိုေသးသေရြ႕ ေကာင္းမြန္ေသာ ယဥ္ေက်းမႈျဖစ္ပါ၏။
တစ္ေထာင္႔တစ္ည ပုံျပင္မ်ား ဒ႑ာရီထဲ ေနရစ္ခဲ႔ၿပီ။ နီေပါလူမ်ိဳး၊ အေမရိ ကေန အသက္ ၃၆ ႏွစ္ရွိ RabiLamichhane ဆိုသူက ဘုရားရွင္နီေပါမွာ ေမြး ဖြားသည္" the Lord Buddh Was Born In Nepal " ဆိုသည္႔ ေခါင္းစဥ္ျဖင္႔ ခတၱမႏၵဳ တီဗြီ အစီအစဥ္မွာ ေျပာသြားရာ ၆၂ နာရီ၊ ၁၂ မိနစ္ ၾကာခဲ႔သည္။ သူမတိုင္မီ အရွည္ဆုံး စကားေျပာ တီဗြီ ရွိဳးက ၅၂ နာရီၾကာၿပီး ယူကရိန္း လူ မ်ိဳး တင္ခဲ႔ေသာ စံခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ယခုေနပါလီ (နီေပါလူမ်ိဳး) က ယင္းစံခ်ိန္ကို ခ်ဳးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေျပာသူေရာ ထုတ္လႊင္႔ေပးသည္႔ တီဗြီလိုင္းကိုပါ ခ်ီးၾကဴးရေပလိမ္႔မည္။
သႀကၤန္သည္ ယဥ္ေက်းမႈသာျဖစ္သည္
ပါဠိအားသန္ေသာ ပညာရွင္တို႔က သႀကၤန္သည္ သကၤႏၱဆိုသည္႔ ပါဠိမွ ဆင္း သက္သည္ဟု တညီတၫြတ္ဆိုၾက၏။ စိတ္ဝင္စားစရာက ထိုင္းႏွင္႔ ျမန္မာတို႔ မွာ ယဥ္ေက်းမႈတူေနျခင္းသာမက အေခၚအေဝၚပါဆင္ေနေလသည္။ သူတို႔က Songkara ဟု ေခၚသည္ဆို၏။ ျမန္မာတို႔ ပါဠိသံဖလယ္သည္႔ နည္း အတိုင္းဆိုလ်င္ သြန္ကရ ျဖစ္မည္။ (Sasana ကို ျမန္မာတို႔က သာသနာဟု အသံထြက္သည္ကိုေထာက္ )။ ကရ ကို ျမန္မာမႈဆက္ျပဳလ်င္ ၾက ျဖစ္မည္။ သို႔ဆိုလ်င္ သြန္ၾကဟု ဆိုႏိုင္၏။ ( ပါဠိသက္ေဝါဟာရကို ေျပာရာ၊ ေရးရာ၌ ရခိုင္လူမ်ိဳးက ပို၍ စနစ္က်၊ မူရင္းက်သည္ )
ေရကစားျခင္းကို အဓိပၸါယ္ေဖာ္ေဆာင္ရာ၌ ႏွစ္ေဟာင္းက အညစ္အေၾကး မ်ားကို သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေစျခင္းဟု ဆိုၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဤေရက စားျခင္းယဥ္ေက်းမႈသည္ ဗုဒၶဘာသာထက္ ျဗဟၼဏဝါဒႏွင္႔ ပို၍ႏႊယ္သြားေ လေတာ႔သည္။
တခ်ိဳ႕က ဆဒၵန္ဆင္မင္းဇာတ္ စတာေတြကို ကိုးကားၿပီး ေရကစားျခင္းကို ပင္ ေထရဝါဒ အဆုံးအမထဲ မရ အရ ထည္႔သြင္းဖို႔ ႀကိဳးစားၾကသည္။ မသင္႔ လွဟုထင္သည္။ ယဥ္ေက်းမႈအေနျဖင႔္သာ ရွိသင္႔၏။
ေထရဝါဒ အဆုံးအမက စိတ္အညစ္အေၾကးကို ေရျဖင္႔ေဆးရသည္ဟု မဆို၊ စိတ္ျဖင္႔သာ ေဆးရမည္ဟု ဆို၏။ သိုေသာ္ ျဗဟၼဏဝါဒက ဤယုံၾကည္မႈရွိ သည္။ ဂဂၤါျမစ္ေရကို ဟိုးလီးဝါတားဟုဆိုကာ ေရခ်ိဳးပြဲေတာ္လည္း က်င္းပၾက သည္။
အားနာစရာေတာ႔ အနည္းငယ္ေကာင္းသည္။
"မေကာင္းမႈေတြ စင္ၾကယ္ ဖို႔ ေရျဖင္႔ေဆးလို႔ရသည္ဆိုလ်င္ ေရျဖင္႔ေဆး ခိုက္ ေကာင္းမႈေတြလည္း ေရႏွင္႔အတူ ပါသြားေပလိမ္႔မည္ "
ဘုရားရွင္က မွတ္သားဖြယ္၊ ၿပဳံးခ်င္စဖြယ္ မိန္႔ဖူးသည္။
မည္သို႔ဆိုေစ ေရသည္လည္ေကာင္း၊ ႏွစ္ေဟာင္းက အညစ္အေၾကးမ်ားကို သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ျခင္းည္လည္ေကာင္း မြန္ျမတ္ေသာ အစဥ္အလာသာ ျဖစ္ ပါ၏။
ယဥ္ေက်းမႈႏွင္႔ ဘာသာတရားကို ေလးစားေသာ ေရွးေရွး ရဟန္း၊ လူ ပညာ ရွင္ သူေတာ္ေကာင္းတိုက ျဗဟၼဏဝါဒမွ ခြာထြက္ရန္ ဆင္းတုေတာ္မ်ား ေရ သပၸါယ္ျခင္း၊ သက္ႀကီးရြယ္အိုတို႔ကို ေရခ်ိဳး၊ ေခါင္းေလ်ွာ္ေပးျခင္ စသည္႔ ကု သိုလ္အမႈတို႔ကို ႀကိဳးစားမိတ္ဆက္ေပးခဲ႔ၾက၏။ သို႔ေသာ္ အတိုင္းအတာ တစ္ ခုေလာက္အထိသာ ေအာင္ျမင္သည္ဟု မွတ္ယူရေပေတာ႔မည္။
သမိုင္းအတိအက် ၫႊန္မရေလာက္ေအာင္ ေရွးက်ေသာ ဤယဥ္ေက်းမႈ ကို ေဝဖန္လိုမႈမဟုတ္ဘဲ ေထရဝါဒအဆုံးအမႏွင္႔ ေတာ႔ ႏွီးႏႊယ္ေနျခင္းမရွိဟု ထင္ျမင္မိရုံမ်ွသာျဖစ္သည္။ ယဥ္ေက်းမႈအေနႏွင္႔ ရန္မျဖစ္ၾကေသးသေရြ႕၊ အေသအေပ်ာက္ မရိုေသးသေရြ႕ ေကာင္းမြန္ေသာ ယဥ္ေက်းမႈျဖစ္ပါ၏။
သီဟနာဒ
15/04/2013
15/04/2013
Post a Comment