စေန ေဘာလုံး


အေႂကြးမဆပ္ႏိုင္ေသးတဲ႔ စပါး။
သူမ်ားႏွာေခါင္းက ဝက္ၿခံ ညွစ္ေပးရင္း အနီထိသြားတဲ႔ ေတာ႔ရက္စ္။
လူႏွစ္ေယာက္ဆက္ဆံေရးကို (သူနဲ႔ သူ႔လက္ေထာက္) မီဒီယာမွာ ဖြင္႔ခ်ရေအာင္ ကေလးမဟုတ္ဘူးဆိုတဲ႔ ေမာ္ရင္ညိဳ။ (ဟဲဟဲဟဲ)
စပါး ၁၊ ခ်ယ္လ္ဆီး ၁။

~~~~
တနဂၤေႏြအဆက္
ပို႔စ္ဖာဂူဆန္ မန္ယူက ေဒးဗစ္ မိုေယး လက္ထက္မွာ လူမေလး ေခြးမေလး၊
ဝက္စ္ဘေရာင္းကို အိုးထရက္စ္ဖို႔ဒ္မွာ တစ္ ႏွစ္နဲ႔ အၿမီးကုပ္ ေျပးေနရတယ္။
မန္စီးတီး ဗီလာကို အေဝးကြင္း ၃၊ ၂ အရွဳံးက လက္ခုပ္တီးႏိုင္ေသးတယ္။
ဘယ္ အသင္းႀကီးမွ ေတးမဆိုႏိုင္တဲ႔ ဒီအပတ္မွာ
အိုးထရက္စ္ဖို႔ဒ္ ရွိဳက္သံေဝေနမယ္။

" နား၀င္မခ်ိဳတဲ့ အမွန္တရားမ်ား " ဒိုင္ယာရီ


၁။ စိတ္အရွည္ရဆုံး၊ အခ်ိန္ အကုန္ဆုံးက စထရိတ္တိုင္းနဲ႔ သေဘာတူ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားရျခင္းပါ။
၂။ ဒီစာအုပ္ ျမန္မာဘာသာျပန္ဟာ တရုတ္ၿပီးရင္ ဒုတိယ ႏိုင္ငံျခားဘာသာ ျပန္ဆိုခြင္႔ ရျခင္းပါ။ ရုရွားနဲ႔ ျပင္သစ္တို႔ကို ဘာသာျပန္ခြင္႔ မျပဳေသး၊ ႀကိဳးစားဆဲလို႔ သိရပါတယ္၊ ဘာေၾကာင္႔လဲေတာ႔ မသိပါ။
၃။ စိ္ႀကိဳက္ ျပင္ဆင္၊ ျဖတ္ေတာက္ ဘာသာခြင္႔ ေပးပါတယ္။ ဒိုင္ယာေလာ႔ဂ္ေတြကို လုံးဝ မျဖတ္ခဲ႔ပါ။ အမွာေတြကိုေတာ႔ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ၿပီး ကိုယ္ဘာသာ ျပန္ေရးပါတယ္။
၄။ စိတ္ကူးခ်ိဳခ်ိဳမွာ ရိုက္ၿပီး မ်ိဳးဆက္သစ္က ျဖန္႔ပါမယ္။ စိတ္ကူးခ်ိဳခ်ိဳက ကိုစန္းဦးကို စာအုပ္အျပင္အဆင္အတြက္ ေက်းဇူးတင္ရပါတယ္။
၅။ ဂ်ပန္စကၠဴ (ရႏိုင္သမ်ွထဲေတာ႔ အေကာင္းဆုံး လို႔သိရပါတယ္)၊ ကတ္ထူဖုံးနဲ႔ပါ။ စာမ်က္ႏွာ ၄၀၆။
၆။ ပုံမွန္ ေရာင္းေဈး ၆၀၀၀၊ ၇၀၀၀ က်ပ္ကို ျပည္တြင္းစာဖတ္သူေတြအတြက္ ၄၀၀၀ နဲ႔ ျဖတ္ခ်ခဲ႔ပါတယ္။
၇။ စာၾကည္႔တိုက္ေတြနဲ႔ အျခား ရင္းႏွီးတဲ႔ မိတ္ေဆြေတြအတြက္ အုပ္ေရ ၅၀၀ ခန္႔ လႉဒါန္းပါမယ္၊ လက္ေဆာင္ေပးမယ္။
၈။ ဘာသာျပန္ခ တစ္ျပားမွ ယူမထားပါ။

ထြန္ယက္လိုု႕ မညက္ေသးဘူး
အမွတ္တမဲ့ စိုက္ပ်ိဳးမိတဲ့
ဆႏၵအရိုင္းေလး ပြင့္လာလို႔
ကမ္းလက္ကို ဆန္႔လိုက္ႀကတာ

ရိတ္သိမ္းရဖို႔ဆႏၵ လြင္တီးေခါင္
ဘာမွမဟုတ္ဘူးရယ္ ...တကယ္
ႏွစ္ၿခိဳက္သူတို႔ နမ္းပါေစ။ ။

လီကြမ္းယု စာအုပ္မိတ္ဆက္ပြဲ

" နား၀င္မခ်ိဳတဲ့ အမွန္တရားမ်ား "
ဇင္ေ၀ေသာ္ ျမန္မာျပန္ေသာ
Lee Kuan Yew ရဲ႔ Hard Truths to Keep Singapore Going
ေအာက္တိုဘာ ၂၈ ရက္
Central Hotel, Yangon
ေန႔လည္ ၁း၀၀ နာရီ မွ ၃း၀၀ နာရီ 


(စိတ္ကူးခ်ိဳခ်ိဳမွ ပံုႏွိပ္၍ မ်ိးဆက္သစ္ စာေပမွ ျဖန္႔ခ်ီမည္။)


ရပ္နီးရပ္ေ၀းမွ မိတ္ေဆြမ်ား အားလံုးကို ဖိတ္ေခၚပါတယ္။


ဒါနဲ႔ ကမ္းလက္လည္း အဲဒီေန႔မွာ ၂ ႏွစ္သား ျပည့့္ျပီ။

ေလးစားစြာျဖင့္
ဇင္ေ၀ေသာ္

အီးေမးထဲက ငလ်င္သတင္း


ပ်က္စီးမႈမ်ားမည္႔ အင္အားျပင္းငလ်င္ႀကီးမ်ား လႈပ္ခတ္ႏိုင္ေျခရွိဟု ပညာရွင္ မ်ားသတိေပး
Post 26 September 2013
By မ်ိဳးသူ(ျမစ္မခ)

စစ္ကိုင္းျပတ္ေရြ႕တြင္ ငလ်င္လႈပ္ႏိုင္သည့္အပိုင္းမ်ားအနက္ ေတာင္ဘက္ ပဲခူးအပိုင္း၌ အင္အားႀကီးငလ်င္မ်ား လႈပ္ႏိုင္ေျခရိွၿပီး အကယ္၍ လႈပ္ခတ္ခဲ့ ပါက ၁၉၃၀ခုႏွစ္ကလႈပ္ခတ္ခဲ့သည့္ ပဲခူးငလ်င္ထက္အပ်က္အစီး ပိုမို မ်ားျပာႏိုင္ သည္ ဟု ျမန္မာႏိုင္ငံ ငလ်င္ေကာ္မတီ အတြင္းေရးမွဴး ဦးစိုးသူရ ထြန္းက သတိေပးေျပာၾကားလိုက္သည္။

“တစ္ပိုင္းခ်င္းဆီက ပမာဏ ၇အဆင့္ ေလာက္ရိွတဲ့ ငလ်င္ေတြ လႈပ္ေလ့ ရိွတယ္္။ တစ္ခါလႈပ္ၿပီးသြားရင္ ႏွစ္(၁၀၀) ၀န္း က်င္ ေလာက္ဆိုရင္ တစ္ေက်ာ့ျပန္လႈပ္တတ္တယ္။ ပဲခူးအပိုင္းက၁၉၃၀တုန္းက လႈပ္ခဲ့တယ္။ သူ႔ေျမာက္ဘက္ ျဖဴး အပိုင္းကလည္း ၁၉၃၀ကပဲ လႈပ္ခဲ့တယ္။ ျပတ္ေရြ႕ တစ္ခုလံုးလႈပ္ခဲ့တဲ့ ငလ်င္ေတြက ႏွစ္ေပါင္း(၈၀)ေက်ာ္ေနၿပီ။ အခု ေန လႈပ္ ရင္ အင္အားျပင္း ငလ်င္ေတြ ျဖစ္ႏိုင္တယ္” ဟုဦးစိုးသူရထြန္း ကေျပာ သည္။

ငလ်င္ႀကီးမ်ားႏွင့္အင္အားျပင္းငလ်င္မ်ားလႈပ္ႏိုင္ေျခ အမ်ားဆံုးမွာ မႏၱေလး မွရန္ကုန္အထိ ျဖစ္ႏိုင္ၿပီးမည္သည့္အခ်ိန္တြင္ လႈပ္ခတ္မည္ကိုမူ ခန္႔မွန္း ရ ခက္ေၾကာင္း ဦးစိုးသူရထြန္းက ဆက္လက္ေျပာသည္။

ထို႔အျပင္သပိတ္က်င္းၿမိဳ႕၌ လႈပ္ခတ္ခဲ့သည့္ ငလ်င္ႀကီး၏ ေနာက္ဆက္တြဲ လႈပ္ခတ္မႈျဖစ္လွ်င္ စိုးရိမ္စရာမရွိေသာ္ လည္း ေျမာက္ဘက္ပိုင္း တေကာင္း ဘက္ျခမ္းရွိသည့္ စစ္ကုိင္းျပတ္ေရြ႕ပုိင္းႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည္ဆုိပါက စိုးရိမ္ ရသည့္ အေျခအေန ျဖစ္သည္ဟု ငလ်င္ေကာ္မတီမွ သိရသလို ျမန္မာႏိုင္ငံ ဘူမိသိပၸံအသင္းအေနျဖင္႔လည္း ေလ႔လာဆန္းစစ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေန သည္ဟု သိရွိရသည္။

“ျဖစ္ႏိုင္ေျခမ်ားတယ္ဆိုတာေတာ့ဟုတ္တယ္။ ဘယ္ေတာ့လည္း ဆိုတာ အတိအက် မေျပာႏိုင္ဘူး။ စစ္ကိုင္းျပတ္ေရြ႕ မွာ ငလ်င္ႀကီးေတြ လႈပ္ခဲ့တာ ၾကာၿပီေလ။ ေတာ္ေတာ္ေလးစိုးရိမ္ရလို႔ ေလ့လာမႈေတြ ေတာက္ေလ်ာက္ လုပ္ေနပါ တယ္”
ဟု ျမန္မာႏိုင္ငံဘူမိသိပၸံအသင္းဥကၠ႒ ဦးႀကိဳင္စိန္က ေျပာသည္။

လက္ရိွအခ်ိန္တြင္ ငလ်င္လႈပ္ခတ္ခဲ့ပါကျဖစ္ေပၚလာႏိုင္သည့္ ပ်က္စီးဆံုးရံႈး မႈအေျခအေနမ်ားကိုသိရိွႏိုင္ရန္ ပဲခူး၊ ေတာင္ငူႏွင့္စစ္ကိုင္းအနီး ပတ္၀န္း က်င္ေဒသမ်ား၌ ဘူမိပညာရွင္မ်ားအေနျဖင္႔ ကြင္းဆင္းေလ႔လာမႈမ်ား ေဆာင္ ရြက္ ေနေၾကာင္း၊ အေဆာက္အအံုအေျခအေနႏွင္႔ လူဦးေရအေနအထားမ်ား ကိုလည္း သံုးသပ္ေလ႔လာလ်က္ရွိသည္ဟု ျမန္မာႏိုင္ငံဘူမိသိပၸံအသင္းမွ သိရွိရသည္။

ထိုသို႔ေလ႔လာေဆာင္ရြက္ရာ၌ ျမန္မာႏိုင္ငံဘူမိေဗဒပညာရွင္မ်ားႏွင္႔ ယူအင္န္ အဖြဲ႕မ်ား၊ စကၤာပူပညာရွင္မ်ားႏွင္႔ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

စစ္ကုိင္းျပတ္ေရြ႕ေတာင္ပုိင္းတြင္မူ ၁၉၃၀ခုႏွစ္က အင္အားရစ္ခ်္စတာစေကး ၇ဒသမ၃အဆင့္ရွိ ပဲခူးငလ်င္ႀကီး လႈပ္ခတ္ခဲ့သည့္ အတြက္ ပဲခူးၿမိဳ႕တြင္ လူေပါင္းရာႏွင့္ခ်ီေသဆံုးခဲ့သည့္အျပင္ ေစတီပုထိုးသာသနိက အေဆာက္ အ အံု မ်ား မ်ားစြာပ်က္စီးခဲ့ရၿပီး ပဲခူးေရႊေမာ္ေဓာေစတီ၏ ထီးေတာ္ေျမခခဲ့ရ သည္။

စစ္ကုိင္းျပတ္ေရြ႕၏ ေျမာက္ဘက္ပိုင္း၌လည္း ၁၉၅၆ ခုႏွစ္က လႈပ္ခတ္ခဲ့ေ သာ စစ္ကုိင္းငလ်င္ႀကီးေၾကာင့္ လူအေသ အေပ်ာက္ မ်ားခဲ့ေၾကာင္း၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာ ၁၁ ရက္က စစ္ကုိင္းခရုိင္ႏွင့္ ေရႊဘုိခရိုင္ကုိ ဗဟုိျပဳၿပီး အင္ အား ရစ္ခ်္တာ စေကး ၆ ဒသမ ၈ အဆင့္ရွိ ငလ်င္လႈပ္ခတ္ခဲ့ၿပီး လူအေသ အေပ်ာက္ရွိခဲ့ေၾကာင္း၊ စစ္ကုိင္းျပတ္ေရြ႕ ေတာင္ပုိင္းတြင္မူ ၁၉၃၀ ခုႏွစ္က အင္အား ၇ ဒသမ ၃ အဆင့္ရွိ ပဲခူးငလ်င္ႀကီး လႈပ္ခတ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ငလ်င္ မ်ား ထပ္မံ မလႈပ္ခတ္ေတာ့ေၾကာင္း၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ မႏၲေလးတုိင္းေဒသ ၾကီး ေတာင္ဘက္မွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ သုံးခြၿမိဳ႕နယ္အထိ အင္အား ၇ အဆင့္ရွိ ငလ်င္မ်ား လႈပ္ခတ္ႏုိင္ေျခ ျမင့္မားေနေၾကာင္း သိရသည္။

“အပ်က္အစီးကေတာ့ ဘယ္အတိုင္းအတာအထိျဖစ္မယ္လို႔ မေျပာႏိုင္ေ သးဘူး။ အေသးစိတ္ သိႏိုင္ဖို႔ ကြင္းဆင္း ေလ႔လာမႈ ေတြ လုပ္ေန တယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ၁၉၃၀ ငလ်င္ထက္ အပ်က္အစီး ပိုမ်ားႏိုင္ပါ တယ္”
ဟု ဦးစိုးသူရ ထြန္းက ဆိုသည္။

ထိုသို႔ခန္႔မွန္းရျခင္းမွာ ၁၉၃၀ခုႏွစ္တြင္လူဦးေရသည္ ယခုေလာက္ ထူထပ္ မ်ားျပားျခင္းမရိွေသးဘဲယခုအခ်ိန္တြင္ လူဦး ေရထူ ထပ္မ်ားျပားလာသည့္ အျပင္ တိုက္တာအေဆာက္အအံုမ်ားလည္း ယခင္ထက္ ပိုမိုမ်ားျပား လာျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း သိရ သည္။

“ ငလ်င္လုပ္ႏိုင္ေျခမ်ားတယ္လို႔ ခန္းမွန္းထားေတာ့ အားလံုးသတိ ထားေ နၾကတယ္။ ေရွ႕မွာလည္းျဖစ္ခဲ႔ဖူးတာရိွခဲ့ေတာ့ စိုးရိမ္မႈ ေတြေတာ့ ရိွၾက တာေပါ့”ဟု ပဲခူးၿမိဳ ႔ ဥႆာရပ္ကြက္ေနထိုင္သူ ဦးဗိုလ္ျမင့္က ေျပာသည္။

စက္တင္ဘာ ၂၀ရက္ ၊ ညေန ၅ နာရီ ၅၈ မိနစ္အခ်ိန္တြင္ သပိတ္က်င္းၿမိဳ႕ အနီးကို ဗဟိုျပဳ၍ အင္အား ရစ္ခ်္တာ စေကး ၄ အဆင့္ရွိသည့္ ေျမငလ်င္ တစ္ခုလႈပ္ခတ္သြားခဲ့ၿပီး ညေန ၆ နာရီ ၂၃ မိနစ္တြင္ သပိတ္က်င္းၿမိဳ႕ ၏ ေတာင္ဘက္ ၅မိုင္ခန္႔ အကြာ ကို ဗဟုိျပဳ၍ အင္အားရစ္ခ်္တာစေကး ၅ အဆင့္ရွိ ေျမငလ်င္ထပ္မံ လႈပ္ခတ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ယင္းေနာက္ ညေန ၆ နာရီ ၅၅ မိနစ္တြင္ သပိတ္က်င္းၿမိဳ႕၏ အေနာက္ေျမာက္ဘက္ ၄ မိုင္ခန္႕အကြာကုိ ဗဟုိျပဳ၍ အင္အား ရစ္ခ်္တာစေကး ၅ ဒသမ ၄ အဆင့္ရွိ ငလ်င္ လႈပ္ခတ္ခဲ့ သည္ဟု သိရသည္။

အေမရိကကို မွီပါၿပီတဲ႔ ကဲ ၿပီးေတာ႔ ဘာလဲ


၉၁ ႏွစ္သား လီကြမ္းယုက ကမၻာက ဖတ္ရတဲ႔စာေတြ ေရးေနဆဲပဲ။ ဒီ "Once China catches up-what then?" ေဆာင္းပါးက ေရွ႕လ ၇ ရက္ေန႔ထုတ္ Forbes မဂၢဇင္းပါ ေဆာင္းပါးပါ။ အႏွစ္ခ်ဳပ္ ျပန္ေပးထားပါတယ္။

* ဒီၾကားထဲမွာ ျပႆနာအႀကီးအက်ယ္ မျဖစ္ရင္ ၂၀၂၀ မွာ တရုတ္ စီးပြားေ ရးဟာ အေမရိကကို မီလာလိမ္႔မယ္။ ၿပီးရင္ ေက်ာ္တက္သြားလိမ္႔မယ္။

* ၁၉၇၈ နဲ႔ ၂၀၁၁ ကာလအၾကား တရုတ္စီးပြားေရး တိုးတက္လာမႈဟာ တိန္႔ေရွာင္ဖိန္ ၁၉၇၈ ခုမွာ စကၤာပူကို ေရာက္လာၿပီး ႏိုင္ငံေရး၊ စီပြားေရး ခ်က္ခ်င္းေျပာင္လဲလိုက္မႈေၾကာင္႔ ျဖစ္တယ္။ ဒီႏွစ္ေတြအတြင္း တရုတ္ စီး ပြားေရးဟာ ႏွစ္စဥ္ပုံမွန္ ၁၀ ရာခိုင္ႏႉံးတက္ေနတယ္။ အေမရိက စီးပြားေရး တိုးတက္လာမႈႏႉံးက ၂ ရာခိုင္ႏႉံး ၃ ရာခိုင္ႏႉံးပဲ ရွိတယ္။

* ဥေရာပနဲ႔ အေမရိက စီးပြားေရး အက်ပ္ရိုက္ေနစဥ္ တရုတ္စီးပြားေရးက ထိခိုက္မႈ မရွိဘဲပုံမွန္တက္ေနတာဟာ အေနာက္ ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီး ႏိုင္ငံႀကီးေတြနဲ႔ တရုတ္စီးပြားေရး ကြာဟမႈကို က်ဥ္းေျမာင္းေစဖို႔ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေန တယ္။
* တရုတ္စီးပြားေရး တန္ဖိုးဟာ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၈.၂၂ ထရီလီယံ။ အေမရိက စီးပြားေရး တန္ဖိုးက အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၅.၆၈ ထရီလီယံ။
အခု တရုတ္ဟာ ကမၻာမွာ ပို႔ကုန္ နံပတ္ တစ္။ သြင္းကုန္ နံပတ္ ႏွစ္။

*၂၀၁၂ ုခု တရုတ္ျပည္ရဲ႕ တစ္ဦးခ်င္း ဝင္ေငြက အေမရိကန္ေဒၚလာ ၉,၂၃၃။
အေမရိကရဲ႕ တစ္ဦးခ်င္း ဝင္ေငြက အေမရိကန္ေဒၚလာ ၄၉,၉၆၅။
၂၀၂၀ မွာ တရုတ္ျပည္ရဲ႕ တစ္ဦးခ်င္း ဝင္ေငြက ၁,၀၀၀ ခန္႔မွန္းၾကတယ္။ အေမရိကရဲ႕ ငါးပုံ တစ္ပုံ။

*၂၀၁၂ ုခု တရုတ္ျပည္ရဲ႕ လူဦးေရက ၁.၄ ဘီလီယံ၊ အေမရိက လူဦးေရက ၃၁၆.၅ မီလီယံ။
၂၀၂၀ မွာလည္း တရုတ္ျပည္ရဲ႕ လူဦးေရက အေမရိကထက္ ေလးဆ မ်ားေနမယ္။

* အေမရိကရဲ႕ စီးပြားေရးကြန္ယက္ကို ဆက္သြယ္ေပးထားတာက Interstate Highway System ျဖစ္တယ္။ ၁၉၅၆ ခုမွာ စတင္ၿပီး ၁၉၉၁ ခုမွာ ၿပီးဆုံးတယ္။ မိုင္ ၄၇၁၈၂ ရွည္လ်ားတယ္။
တရုတ္ကလည္း National Trunk Highway System လုပ္ေနတယ္။ ၁၉၉၀ မွာ ၂၇၁ km ပဲ ရွိခဲ႔ၿပီး ၂၀၁၁ မွာ ၈၅,၀၀၀km ရွိေနတယ္။ လူဦးေရ ႏွစ္သိန္းအထက္ရွိတဲ႔ ၿမိဳ႕တိုင္းကို အျမန္လမ္းမ ေဖာက္ေပးလိမ္႔မယ္။

* ေမးခြန္းက တရုတ္က ၂၀၂၀ မွာ အေမရိကကို မွီပါၿပီတဲ႔ ကဲ ၿပီးေတာ႔ ဘာဆက္ျဖစ္မွာလဲ။ သူတို႔ ပူးေပါင္းၾကမွာလား၊ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကမွာလား။
လာမယ္႔ ႏွစ္ ၃၀မွာ တရုတ္ဟာ အေမရိကနဲ႔ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ရမွာ ကို ေရွာင္မယ္။ အေၾကာင္းက
၁။ အေမရိကနဲ႔ ထိပ္တိုက္ရင္မဆိုင္ရင္ သူတို႔ စီးပြားေရးက ပံုမွန္တိုးတက္ေန မယ္။
၂။ စီးပြားေရးက ေရွ႕ေရာက္ေနေပမယ္႔ နည္းပညာက ေနာက္မွာ အမ်ားႀကီး က်န္ေနခဲ႔တယ္။ တရုတ္ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ အေမရိက တကၠသိုလ္ ႀကီးေတြ လိုတယ္။

အေမရိမွာ ဦးေဆာင္ တီထြင္ႀကံဆတတ္တဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈရွိတယ္။ ကမၻာ႔ ပညာ ရွင္ေတြကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္တယ္။
တရုတ္မွာ ႏွစ္ ေလး ငါးေထာင္ၾကာ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ စာေပသမိုင္းရွိတယ္။

မတူညီတဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈေတြနဲ႔ စူပါ ပါဝါႀကီးႏွစ္ခုၾကားမွာ ပစိဖိတ္ သမုဒၵရာ ကေတာ႔ အေနာက္ဖက္ကို ခပ္ ယြန္းယြန္း ျဖစ္ေနလိမ္႔မယ္။
(Ref: S.T. Sept, 27, 2013)