ကားအိတ္စ္ပတ္ေတြ၊ အင္ဂ်င္နီယာေတြ လုပ္ၾက၊ ကူညီၾကပါအုံးဗ်ိဳ႕။
"Ignition coils" ကို ျမန္မာလို ဘယ္လိုေခၚပါသလဲ။ ဂူဂဲလ္မွာ ပုံေတြ႔ေနရေပမဲ႔ မေခၚတတ္လို႔ပါ။
ကူညီၾကပါအုံးဗ်ိဳ႕။
ကားအိတ္စ္ပတ္ေတြ၊ အင္ဂ်င္နီယာေတြ လုပ္ၾက၊ ကူညီၾကပါအုံးဗ်ိဳ႕။
"Ignition coils" ကို ျမန္မာလို ဘယ္လိုေခၚပါသလဲ။ ဂူဂဲလ္မွာ ပုံေတြ႔ေနရေပမဲ႔ မေခၚတတ္လို႔ပါ။
အက်ိဳးနဲ႔အၾကမ္း
Justice without power is crippled.
Power without justic is violent.
ပါဝါ မရွိတဲ့ တရားမ်ွတမႈက အက်ိဳး
တရားမ်ွတမႈ မရွိတဲ့ ပါဝါက အၾကမ္းဖက္မႈ။
(ကိုရီးယားဇာတ္ကားထဲက ဒိုင္ယာေလာ့ေလးပါ )
တိုလီမိုလီမွတ္စု(၂)
ဆြမ္းခံအိမ္ေကာင္းေကာင္းမရွိတဲ႔ ကိုယ္ေတာ္ေတြနဲဲ႔ ဘူမိေဗဒေက်ာင္းဆင္း အမ်ိဳဳးသားေတြ တူတယ္(လို႔ ထင္တယ္)။
သူတို႔အမ်ားစုက ဟင္းခ်က္ေကာင္းတတ္ၾကပါတယ္။ ဝက္သား၊ ပဲႀကီးႏႈပ္၊ မန္က်ည္းရြက္စပ္ခ်ဥ္ ဘာခ်က္ခ်က္ အရသာရွိပါယ္။
ဘူမိေဗဒေက်ာင္းမွာ အမ်ိဳးသားေတြမ်ားျခင္း၊ ကြင္းဆင္းရာကအစ ကိုယ္တိုင္ ခ်က္ျပဳတ္စားရျခင္းတို႔ေၾကာင္္႔ ဟင္းခ်က္ေကာင္းလာရျခင္း ျဖစ္ဟန္တူပါတယ္။
သုေတသနမို ေျပာရေပမဲ႔ စိတ္မေကာင္းပါ။ ဘူမိေဗဒေက်ာင္းဆင္း အမ်ိဳဳး သမီးေတြကေတာ႔ သိပ္မစြံၾကပါ။ အျခားေမဂ်ာေတြနဲ႔မတူ အမ်ိဳးသားမ်ား တဲ႔ ေက်ာင္းျဖစ္ေနတဲ႔အတြက္ မရွိမဲ႔ရွိမဲ႔ (သိပ္ မေခ်ာ၊ မလွေစဦးေတာ႔) အမ်ိဳးသမီးေတြက ဦးစားေပးခံရၿပီီး ဘာမွခ်က္စရာမလို၊ ဆရာမ်ား၊ အမ်ိဳးသားေဘာ္ဒါမ်ား ခ်က္ေကြၽးသည္ကို လက္လ်ွိဳ တီးလာခဲ႔ျခင္းေၾကာင္႔ ဟင္းခ်က္ ညံ့သြားဟန္ တူပါတယ္။
(စကၤာပူေရာက္ ေဂ်ာ္ဆရာ၊ ဆရာမေတြကိုသာ သုေတသနျပဳထားတာျဖစ္လို႔ ရာႏႈန္းျပည့္မွန္တယ္လို႔ မဆိုရဲပါ။ ေဂ်ာ္ဆရာမမ်ား သေဘာမတူရင္ လက္ေတြ႔ ခ်က္ေကၽြးျပႏိုင္ပါတယ္)
 |
| img from ၾဆာ တြတ္ FB |
ဆြမ္းခံအိမ္ေကာင္းေကာင္းမရွိတဲ႔ ကိုယ္ေတာ္ေတြကေတာ႔ ဆြမ္းခံထြက္ေန လည္း ဟုတ္တိပတ္တိ မရတဲ႔အတြက္ မိုးေလး တစ္ေပါက္ႏွစ္ေပါက္ က်တာနဲ႔ ေက်ာင္းမွာ ခ်က္စားဖို႔ပဲ ျပင္ၾကပါတယ္။
ဆြမ္းခံအိမ္ေကာင္းေကာင္းရွိတဲ႔ ကိုယ္ေတာ္ေတြက "မရြာပါဘူးကြာ၊ ေကာင္းကင္ၾကည့္၊ ၾကည္ေနတာပဲ၊ လာ ဆြမ္းခံပဲထြက္မယ္" လို႔ဆိုတတ္ေပမဲ႔
"စစ္အစိုရးရနဲ႔မိုး အစိုးမရ" ဆိုၿပီး ခ်က္ဖို႔ပဲ တကဲကဲလုပ္ရာက ၎ အရွင္ဘုရားေတြလည္း အိမ္ရွင္မေတြ လက္ဖ်ားခါေလာက္တဲ႔ ဟင္းခ်က္ စပယ္ရွယ္လစ္ေတြ ျဖစ္လာတတ္ၾကပါတယ္။
(မႏၱေလး၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေလာကကိုသာ သုေတသနျပဳထားတာျဖစ္လို႔ ရာႏႈန္းျပည့္မွန္တယ္လို႔ မဆိုရဲပါ။)
တိုလီမိုလီမွတ္စု
ရဟန္းငယ္ေတြထဲက သာသနာ႔တကၠသိုလ္ေရာက္သြားသူေတြနဲ႔ လူငယ္ေတြထဲ က အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္သြားသူေတြ တူတယ္(လို႔ ထင္တယ္)
၁။ ပညာေရးမွာ ႏွစ္မ်ိဳးလုံးက ထိပ္ဆုံးမဟုတ္ဘူး။(ရဟန္းေလာကမွာ တိပိဋကနဲ႔ အဘိဝံသက ထိပ္၊ လူ႔ေလာကမွာ ေဆးကထိပ္။
၂။ သူတို႔ႏွစ္ဖြဲ႔လုံးကဉာဏ္မေကာင္းၾကတာမဟုတ္ၾကဘူး၊ ေတာင္စပ္စပ္ ေျမာက္ စပ္စပ္ ဝါသနာပါတာ၊ ဒီေတာ႔ စာေမးပြဲရမွတ္မွာ ေဆးမမီ၊ အဘိဝံသ မျဖစ္ၾက ဘူး။ ျဖစ္ခ်င္ဟန္လည္း မတူဘူး။(ေက်ာင္းစာမွ ေက်ာင္းစာ မဟုတ္ၾကဘူး)
၃။ လူႀကီးျဖစ္လာေတာ႔လည္း နယ္ပယ္စုံတယ္၊ အႏုပညာက(ဂ်ဴး၊ မင္းခိုက္ စိုးစံ၊ ေနမ်ိဳးေဆးတို႔အုပ္စုက ခၽြင္းခ်က္) အစ ႏိုင္ငံေရးအဆုံး(ဥပမာ မဇၩိမလႉိင္း ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ အင္ဂ်င္နီယာျပဳတ္ေတြ)။ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြ လည္း ပိုမ်ားတယ္။
မႏၲေလးထြက္ရဟန္းေတြက အိုိးထဲက အပင္ေလးေတြနဲ႔ တူတယ္(လို႔ ထင္တယ္)
၁။ အေတြ႔အႀကဳံ၊ ဆက္ဆံေရး၊ ျပည္ပ ဗဟုသုတ ရန္ကုန္ေလာက္မရွိေတာ႔ အကန္႔အသတ္နဲ႔ ရွင္သန္ႀကီးထြားေနရတယ္။(ရန္ကုန္က ကိုယ္ေတာ္ေတြ အစိုးရေဒၚလာေလးရာနဲ႔ ဗုဒၶဂယာကို အရွိဳရွိဳထြက္ေနခ်ိန္ မႏၲေလး ကိုယ္ေတာ္ေတြက အဂၤလိပ္စာေတြ နင္းကန္က်က္ေနၾကတုံး စသည္)
၂။ အိုိးထဲက အပင္ေလးေတြက ေျမႀကီးေပၚေရာက္တာနဲ႔ ရုတ္တရက္ ႀကီးထြား လာသလို (အိုိးထဲမွာ အလြန္အမင္း ၾကာမေနရင္ေပါ႔) အျပင္ထြက္လာတဲ႔ မႏၲေလးကိုယ္ေတာ္ေတြလည္း အျပင္ေရာက္လာတာနဲ႔ အစြမ္းျပလာၾကတယ္။ ရန္ကုန္ထက္ မသာရင္သာေနမယ္၊ သူ႔လိုင္းနဲ႔သူ မည့ံၾကဘူး။
