ဘယ္အခ်ိန္မွာ စ၍ ႐ြာခဲ႔မွန္းမသိသည္႔ မိုးက ရြာေနဆဲပင္ ျဖစ္ေလသည္။ သိပ္ၿပီးမဆိုင္လွေသာ္လည္း ေျပာင္းလဲသြားတတ္သည္႔ သေဘာတခ်ိဳ႕ဆီ ယေန႔မနက္ မိုးေအးေအးထဲမွာ စိတ္လြင္႔သြားခဲ႔မိသည္။
ကန္႔ေကာ္ပင္ အသြင္ေျပာင္းခဲ႔ၿပီ။ သေျပပင္လည္း အသြင္ေျပာင္းေနၿပီ။
ကန္႔ေကာ္ပင္ကို ျမန္မာျပည္မွ သယ္ယူလာသူက ထားဝယ္သူ၊ မြန္ တ႐ုတ္ စပ္ အန္တီခ်န္ဟုေခၚသည္႔ ဒကာမႀကီးျဖစ္သည္။ သူမ၏ စကၤာပူ သက္တန္း က ၆၀ ေက်ာ္ၿပီထင္သည္။ သူမ သမီးက ျပင္သစ္လူမ်ိဳးႏွင္႔ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး သူမေျမးမ်ားက ျပင္သစ္ စစ္စစ္ကေလးေတြ ျဖစ္ေနၾကၿပီ။
ကန္႔ေကာ္ပင္က ဘာသာေရးႏွင္႔ ဆက္စပ္မႈရွိေနသည္။ ပြင္လတံ႔ေသာ ဘု ရားရွင္သည္ ကန္႔ေကာ္ပင္ေျခရင္းမွာ သစၥာအလင္း ပြင္႔မည္ဟု ဆိုထား သည္မဟုတ္ပါလား။ ဤက အတန္ကြာေဝးေသာ ကိစၥျဖစ္သည္။ ကၽြႏုပ္ သိႏိုင္သည္႔ ကိစၥမဟုတ္။ ေသခ်ာသည္က စကၤာပူကို ေရာက္လာၿပီး ကန္႔ေကာ္၏ အရြက္တို႔ ထြားႀကိဳင္းလာသည္။ မသိလ်ွင္ ကန္႔ေကာ္ပင္မွ ဟုတ္ပါေလစဟု ထင္စရာ ျဖစ္ေနသည္။
လြန္ခဲ႔သည္႔ႏွစ္ေတြက ကန္႔ေကာ္ေတြ ပြင္႔ေတာ႔မွ အရြက္သာမဟုတ္ အပြင္႔ေတြကလည္း ႏွစ္ဆခန္႔ ႀကီးေနသည္ကို ေတြ႔ခဲ႔ရျပန္သည္။ ျမန္မာ တ ခ်ိဳ႕က စကၤာပူ ကန္႔ေကာ္က ျမန္မာကန္႔ေကာ္ေလာက္ မေမႊးဟု ဆိုၾကသည္။ အျခား ကန္႔ေကာ္ပင္မ်ားကိုေတာ႔ မဆိုလိုပါ၊ ေက်ာင္းထဲမွာ ႀကီးျပင္းလာ သည္႔ ကန္႔ေကာ္ပင္ကေတာ႔ ျမန္မာျပည္မွ သယ္ယူလာသည္႔ ကန္႔ေကာ္ပင္ ငယ္ေလးမွ ႀကီးထြားလာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေသခ်ာသည္။
သို႔ေသာ္ ျမန္ မာျပည္မွ သယ္ယူလာသည္႔ ကန္႔ေကာ္ပင္ငယ္ေလးသည္ လည္း ဒီက ေရ ေျမ ေတာေတာင္သဘာဝအတိုင္း ရွင္သန္ေနရကား ဒီမွာ ရွိသည္႔ ကန္႔ေကာ္တို႔အတိုင္း တစ္သြင္တည္း ျဖစ္သြားေလေတာ႔သည္။
စကၤာပူမွာ ႀကီးသည္႔ကန္႔ေကာ္ကို ျမန္မာျပည္က ကန္႔ေကာ္ႏွင္႔ ဘာေၾကာင္႔ အသြင္မတူ ကြဲျပားေနရသနည္းဟု အျပစ္တင္လ်ွင္ မိမိ၏ အတၱႀကီးမားမႈ၊ သဘာဝဓမၼကို ေသြဖီမႈကိုသာ အျပစ္ဆိုဖြယ္ ရွိေပေတာ႔မည္။
ထို႔အတူ လြန္ခဲ႔ေသာ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔က ေက်ာင္းဝင္းထဲမွာ မရွိေသးသျဖင္႔ သေျပ ပင္ ကိုယ္တိုင္ပင္စိုက္ထားလိုက္သည္။ ယခု ႏွစ္ႏွစ္သား သေျပပင္က အနံ ႀကီးကြင္းက်ယ္စတိုင္ ဖမ္းေနၿပီျဖစ္သည္။ မသိလ်ွင္ သေျပပင္ဟု မထင္ရေ တာ႔။ သူ႕အရြက္တို႔က သရက္ရြက္ အငယ္စား အႏုစားေလးမ်ားေလာက္ ရွိေနသည္၊ စိုက္စဥ္ကလို ရွည္ေမ်ာေမ်ာ အရြက္ငယ္ေလးမ်ား သူ႕ပင္စည္မွာ မရွိေတာ႔။
စဥ္းစားမိသည္။
ပမာဏ ႀကီးထြားလာသည္႔ ထို သေျပခက္တို႔ကို ဘုရားတင္ရန္ သင္႔ မသင္႔။
သင္က တင္သည္ ဆိုပါစို႔၊ ပတ္ဝန္းက်င္က သင္႔ကို ဘာေၾကာင္႔ သရက္ ရြက္ေတြကို ဘုရားတင္ထားတာလဲဟု အျပစ္တင္ေကာင္း တင္ေပလိမ္႔မည္။
အကယ္၍ သူတို႔က အျပစ္တင္ေသာ္ အဓိက တရားခံက ဘယ္သူျဖစ္ႏိုင္ပါ သလဲ။
ေရ ေျမ ေတာေတာင္သဘာဝလား
အသြင္ေျပာင္း သေျပခက္လား
သင္ ကိုယ္တိုင္လား
အျပစ္တင္သည္႔ ပတ္ဝန္းက်င္လား။
အန္တီ ခ်န္၏ ေျမးႏွစ္ေယာက္သည္ ဗုဒၶဘာသာခံယူထားသည္မွ အပ ျမန္ မာစကား တစ္လုံးမွ မသိေတာ႔၊ အသြင္အားျဖင္႔လည္း ယူ႐ိုပီယံ စစ္စစ္။
သို႔ျဖစ္လ်ွင္ ယခု စာေရးေနသည္႔ ရဟန္းကိုယ္တိုင္ကေရာ????
မထင္ မျမင္သာသည္႔ အေတြး အေခၚတို႔ကို ေဘးဖယ္ထား မည္ဆိုလ်င္ ပင္ ေပါင္ ၁၂၀ ျဖင္႔ ေရာက္လာခဲ႔သည္႔ ရဟန္း ယခု ေပါင္ ၁၆၀ ရွိေနတာ ကိုေတာ႔ ဖုံးဖိထားလို႔ ရအံ႔မထင္။
၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္အတြင္း ေပါင္ခ်ိန္ ၄၀ ခန္႔ တက္လာျခင္းမွာ ယခု ႐ြာေနေသာ မိုးႏွင္႔ ဆိုင္ မဆိုင္ေတာ႔ မေျပာတတ္ေတာ႔ေပ။ ဆိုင္ေကာင္း ဆိုင္ႏိုင္၏။
လူ၊ သဘာဝ၊ အညမည၊ သဟဇာတ ႏွင္႔ အဒက္ပေတဘယ္လ္တီ (Adaptability) ။
အနိစၥ။ မိုးကေတာ႔ အျပင္မွာ ရြာေနဆဲ ျဖစ္၏။
ကန္႔ေကာ္ပင္ အသြင္ေျပာင္းခဲ႔ၿပီ။ သေျပပင္လည္း အသြင္ေျပာင္းေနၿပီ။
ကန္႔ေကာ္ပင္ကို ျမန္မာျပည္မွ သယ္ယူလာသူက ထားဝယ္သူ၊ မြန္ တ႐ုတ္ စပ္ အန္တီခ်န္ဟုေခၚသည္႔ ဒကာမႀကီးျဖစ္သည္။ သူမ၏ စကၤာပူ သက္တန္း က ၆၀ ေက်ာ္ၿပီထင္သည္။ သူမ သမီးက ျပင္သစ္လူမ်ိဳးႏွင္႔ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး သူမေျမးမ်ားက ျပင္သစ္ စစ္စစ္ကေလးေတြ ျဖစ္ေနၾကၿပီ။
ကန္႔ေကာ္ပင္က ဘာသာေရးႏွင္႔ ဆက္စပ္မႈရွိေနသည္။ ပြင္လတံ႔ေသာ ဘု ရားရွင္သည္ ကန္႔ေကာ္ပင္ေျခရင္းမွာ သစၥာအလင္း ပြင္႔မည္ဟု ဆိုထား သည္မဟုတ္ပါလား။ ဤက အတန္ကြာေဝးေသာ ကိစၥျဖစ္သည္။ ကၽြႏုပ္ သိႏိုင္သည္႔ ကိစၥမဟုတ္။ ေသခ်ာသည္က စကၤာပူကို ေရာက္လာၿပီး ကန္႔ေကာ္၏ အရြက္တို႔ ထြားႀကိဳင္းလာသည္။ မသိလ်ွင္ ကန္႔ေကာ္ပင္မွ ဟုတ္ပါေလစဟု ထင္စရာ ျဖစ္ေနသည္။
လြန္ခဲ႔သည္႔ႏွစ္ေတြက ကန္႔ေကာ္ေတြ ပြင္႔ေတာ႔မွ အရြက္သာမဟုတ္ အပြင္႔ေတြကလည္း ႏွစ္ဆခန္႔ ႀကီးေနသည္ကို ေတြ႔ခဲ႔ရျပန္သည္။ ျမန္မာ တ ခ်ိဳ႕က စကၤာပူ ကန္႔ေကာ္က ျမန္မာကန္႔ေကာ္ေလာက္ မေမႊးဟု ဆိုၾကသည္။ အျခား ကန္႔ေကာ္ပင္မ်ားကိုေတာ႔ မဆိုလိုပါ၊ ေက်ာင္းထဲမွာ ႀကီးျပင္းလာ သည္႔ ကန္႔ေကာ္ပင္ကေတာ႔ ျမန္မာျပည္မွ သယ္ယူလာသည္႔ ကန္႔ေကာ္ပင္ ငယ္ေလးမွ ႀကီးထြားလာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေသခ်ာသည္။
သို႔ေသာ္ ျမန္ မာျပည္မွ သယ္ယူလာသည္႔ ကန္႔ေကာ္ပင္ငယ္ေလးသည္ လည္း ဒီက ေရ ေျမ ေတာေတာင္သဘာဝအတိုင္း ရွင္သန္ေနရကား ဒီမွာ ရွိသည္႔ ကန္႔ေကာ္တို႔အတိုင္း တစ္သြင္တည္း ျဖစ္သြားေလေတာ႔သည္။
စကၤာပူမွာ ႀကီးသည္႔ကန္႔ေကာ္ကို ျမန္မာျပည္က ကန္႔ေကာ္ႏွင္႔ ဘာေၾကာင္႔ အသြင္မတူ ကြဲျပားေနရသနည္းဟု အျပစ္တင္လ်ွင္ မိမိ၏ အတၱႀကီးမားမႈ၊ သဘာဝဓမၼကို ေသြဖီမႈကိုသာ အျပစ္ဆိုဖြယ္ ရွိေပေတာ႔မည္။
ထို႔အတူ လြန္ခဲ႔ေသာ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔က ေက်ာင္းဝင္းထဲမွာ မရွိေသးသျဖင္႔ သေျပ ပင္ ကိုယ္တိုင္ပင္စိုက္ထားလိုက္သည္။ ယခု ႏွစ္ႏွစ္သား သေျပပင္က အနံ ႀကီးကြင္းက်ယ္စတိုင္ ဖမ္းေနၿပီျဖစ္သည္။ မသိလ်ွင္ သေျပပင္ဟု မထင္ရေ တာ႔။ သူ႕အရြက္တို႔က သရက္ရြက္ အငယ္စား အႏုစားေလးမ်ားေလာက္ ရွိေနသည္၊ စိုက္စဥ္ကလို ရွည္ေမ်ာေမ်ာ အရြက္ငယ္ေလးမ်ား သူ႕ပင္စည္မွာ မရွိေတာ႔။
စဥ္းစားမိသည္။
ပမာဏ ႀကီးထြားလာသည္႔ ထို သေျပခက္တို႔ကို ဘုရားတင္ရန္ သင္႔ မသင္႔။
သင္က တင္သည္ ဆိုပါစို႔၊ ပတ္ဝန္းက်င္က သင္႔ကို ဘာေၾကာင္႔ သရက္ ရြက္ေတြကို ဘုရားတင္ထားတာလဲဟု အျပစ္တင္ေကာင္း တင္ေပလိမ္႔မည္။
အကယ္၍ သူတို႔က အျပစ္တင္ေသာ္ အဓိက တရားခံက ဘယ္သူျဖစ္ႏိုင္ပါ သလဲ။
ေရ ေျမ ေတာေတာင္သဘာဝလား
အသြင္ေျပာင္း သေျပခက္လား
သင္ ကိုယ္တိုင္လား
အျပစ္တင္သည္႔ ပတ္ဝန္းက်င္လား။
အန္တီ ခ်န္၏ ေျမးႏွစ္ေယာက္သည္ ဗုဒၶဘာသာခံယူထားသည္မွ အပ ျမန္ မာစကား တစ္လုံးမွ မသိေတာ႔၊ အသြင္အားျဖင္႔လည္း ယူ႐ိုပီယံ စစ္စစ္။
သို႔ျဖစ္လ်ွင္ ယခု စာေရးေနသည္႔ ရဟန္းကိုယ္တိုင္ကေရာ????
မထင္ မျမင္သာသည္႔ အေတြး အေခၚတို႔ကို ေဘးဖယ္ထား မည္ဆိုလ်င္ ပင္ ေပါင္ ၁၂၀ ျဖင္႔ ေရာက္လာခဲ႔သည္႔ ရဟန္း ယခု ေပါင္ ၁၆၀ ရွိေနတာ ကိုေတာ႔ ဖုံးဖိထားလို႔ ရအံ႔မထင္။
၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္အတြင္း ေပါင္ခ်ိန္ ၄၀ ခန္႔ တက္လာျခင္းမွာ ယခု ႐ြာေနေသာ မိုးႏွင္႔ ဆိုင္ မဆိုင္ေတာ႔ မေျပာတတ္ေတာ႔ေပ။ ဆိုင္ေကာင္း ဆိုင္ႏိုင္၏။
လူ၊ သဘာဝ၊ အညမည၊ သဟဇာတ ႏွင္႔ အဒက္ပေတဘယ္လ္တီ (Adaptability) ။
အနိစၥ။ မိုးကေတာ႔ အျပင္မွာ ရြာေနဆဲ ျဖစ္၏။
Post a Comment