"တခ်ိဳ႕လမ္းေတြက ၾကမ္းရွတယ္
ေမးရုိးမာမာေတြနဲ႔ စီခင္းလုိ႔။
တခ်ိဳ႕လမ္းေတြက ေခ်ာမြတ္တယ္
အဒိႏၷာဒါန နဲ႔ေျမညွိလု႔ိ။
တခ်ိဳ႕လမ္းေတြက ေကြ႕ေကာက္ေဝးကြာတယ္
အံသြားေတြနဲ႔ လမ္းေဖာက္လု႔ိ။
တခ်ိဳ႕လမ္းေတြက ေျဖာင့္ျဖဴးနီးကပ္တယ္
မုသာဝါဒနဲ႔ လမ္းျပင္လု႔ိ"
စၾကၤာမင္းေလာင္းရဲ့ စာမ်က္ႏွာ
သားအေနနဲ႔ဖတ္တာ
သားအေနနဲ႔ တတ္ေျမာက္တာ
အေမ တစ္ေယာက္ထဲ ပါဘဲ
(တကယ္ဆို ခမည္းေတာ္ေတာင္ မပါဘူး )
အေမ့ အတြက္ သိဒၶတၴ ဆိုတာ
စၾကၤာမင္းေလာင္း မဟုတ္
ဗုဒၶအေလာင္း မဟုတ္
ႏုံခ်ာသူ မဟုတ္
ျမင့္ျမတ္သူမဟုတ္
ဘာဆို ဘာမွ မဟုတ္
သားဟာ သားပဲျဖစ္တယ္
အဲဒါ..အေမပါဘဲ။
သာကိယ မာန္ေတြနဲ႔
သံလုိက္ဓာတ္ လြတ္ေနတာ
သိဒၶတၳရဲ့ အေမရင္း တစ္ေယာက္ ေဝစု
အမရင္း တစ္ေယာက္ကို ခြဲေပးခဲ့ရတာ
( ဘဝါဘဝက ပါရမီ လု႔ိ ဆိုၾကသေပါ့ )
အဲဒါ..အေမပါဘဲ။
တခ်ိဳ႕လမ္းေတြက ၾကမ္းရွတယ္
ေမးရုိးမာမာေတြနဲ့ စီခင္းလုိ႔။
တခ်ိဳ႕လမ္းေတြက ေခ်ာမြတ္တယ္
အဒိႏၷာဒါန နဲ႔ေျမညွိလု႔ိ။
တခ်ိဳ႕လမ္းေတြက ေကြ႕ေကာက္ေဝးကြာတယ္
အံသြားေတြနဲ႔ လမ္းေဖာက္လု႔ိ။
တခ်ိဳ႕လမ္းေတြက ေျဖာင့္ျဖဴးနီးကပ္တယ္
မုသာဝါဒနဲ႔ လမ္းျပင္လု႔ိ။
ဒီလမ္းေတြရဲ့ ေပြလီမႈမွာ
မဇၩိမပဋိပဒါ ၿခံဳအုပ္ေနတယ္၊
ဒီလမ္းကိုထြင္ဖု႔ိ
နီေစြး ၿမိရွတဲ့ ဓားတစ္ေခ်ာင္းေတာ့ လုိမွာေပါ႔။
လူတခ်ိဳ႕ကဆိုမယ္
ထြက္ေျပးျခင္းဟာ ရင္ဆိုင္တာ မဟုတ္ဘူးလု႔ိ
တစ္ခါတစ္ခါမွာေတာ႔
ထြက္ေျပးျခင္းနဲ႔ ႐င္ဆိုင္တာဟာ
အေျပာင္ေျမာက္ဆံုး အႏုပညာပါဘဲ။ ။
ထပ္ေျပာပါေစအေမ...
သိဒၶတၳဆိုတဲ့ အေမ႔သား ( ဓား ) ဟာ
ဓားေသြးေက်ာက္ေပၚ လမ္းေလ်ႇာက္ခဲ႔တာမဟုတ္
( ဒီေတာ့ )
ေက်ာက္စီဓားအိမ္ထဲမွာ အိပ္ေမာက်
အလွျပ ဓားတစ္ေခ်ာင္းလည္းမဟုတ္ဘူး။
သိဒၶတၳဆိုတဲ့ အေမ႔သား ဟာ
ႏွင္းဆီပြင့္ဖတ္ေပၚေသြးခဲ့တဲ့ ဓားပါ
ဒါေၾကာင့္လည္း
သိမ္ေမြ႔မႈနဲ႔ခက္မာ
ညင္သာသာနဲ႔ႀကံဳးဝါး
ပန္းလက္ဖဝါးနဲ႕ ေလးၾကမ္းတင္
နန္းရင္ျပင္ကေန မြဲေတရ
ဝိေရာဓိ ႐သေတြ
တကယ္ကို အခ်ိဳးက်တ့ဲ ဓားတစ္ေခ်ာင္းပါ
ခြင့္လႊတ္ပါ အေမ။ ။
အေမ႔နာမည္က ေဂါတမီ
ေဂါတမီဆိုတာက ေဂါတမရဲ႕အေမ...
အေမ႔နာမည္ကိုထပ္တူျပဳဖို႔
(စကၠဝတၱီဆိုတဲ႔ ဂုဏ္ဟာ)
မခို႔တရုိ႔နဲ႔ မ်က္လႊာခ်ရွက္ေနလိမ္႔မယ္၊
အေမ႔နာမည္ကို ဂုဏ္ျပဳဖို႔
ေဂါတမျဖစ္ဖို႔ကလြဲလု႔ိ လမ္းမ႐ွိဘူး။
ဒီေတာ႔မွ
ေဂါတမဆိုတာက အေမ႔သား
အဲဒီသားအေမက ေဂါတမီ
မိေထြးေတာ္နဲ႔ ေမြးစားသား
သားတို႔ သားအမိၾကားမွာ
ခပ္ပါးပါးေတာင္ ေနရာမ႐ွိဘူး။
သြားပါရေစ အေမ
သားအဖ်ားမို႔ အသည္းခြဲတာ
အေမဖ်ားမို႔ အသည္းခြဲခံရတာ
ဒီေရာဂါသာ မ႐ွိရင္
အေမ က်န္းမာပါၿပီ။
ဂီတကို ျမတ္ႏိုးတဲ႔အေမ
ၿငိမ္သက္စြာ နက္နဲတဲ႔ အေမ
သက်မာန သံလိုက္ဓာတ္ေတြ လြတ္ေနတဲ႔ အေမ
စၾကၤာမင္းေလာင္း သိဒၶတၳဆိုတာထက္
သားဟာ သားပဲ ဆိုတဲ႔အေမ
ေတးကဗ်ာေတြ တစ္ပုဒ္ၿပီးတစ္ပုဒ္သီရင္း
အလင္းႏႇစ္ဆီကို
မ်က္ႏွာသစ္ရင္းသာ
ဦးလွည္႕ႀကိဳပါေတာ႔။
ေမးရုိးမာမာေတြနဲ႔ စီခင္းလုိ႔။
တခ်ိဳ႕လမ္းေတြက ေခ်ာမြတ္တယ္
အဒိႏၷာဒါန နဲ႔ေျမညွိလု႔ိ။
တခ်ိဳ႕လမ္းေတြက ေကြ႕ေကာက္ေဝးကြာတယ္
အံသြားေတြနဲ႔ လမ္းေဖာက္လု႔ိ။
တခ်ိဳ႕လမ္းေတြက ေျဖာင့္ျဖဴးနီးကပ္တယ္
မုသာဝါဒနဲ႔ လမ္းျပင္လု႔ိ"
စၾကၤာမင္းေလာင္းရဲ့ စာမ်က္ႏွာ
သားအေနနဲ႔ဖတ္တာ
သားအေနနဲ႔ တတ္ေျမာက္တာ
အေမ တစ္ေယာက္ထဲ ပါဘဲ
(တကယ္ဆို ခမည္းေတာ္ေတာင္ မပါဘူး )
အေမ့ အတြက္ သိဒၶတၴ ဆိုတာ
စၾကၤာမင္းေလာင္း မဟုတ္
ဗုဒၶအေလာင္း မဟုတ္
ႏုံခ်ာသူ မဟုတ္
ျမင့္ျမတ္သူမဟုတ္
ဘာဆို ဘာမွ မဟုတ္
သားဟာ သားပဲျဖစ္တယ္
အဲဒါ..အေမပါဘဲ။
သာကိယ မာန္ေတြနဲ႔
သံလုိက္ဓာတ္ လြတ္ေနတာ
သိဒၶတၳရဲ့ အေမရင္း တစ္ေယာက္ ေဝစု
အမရင္း တစ္ေယာက္ကို ခြဲေပးခဲ့ရတာ
( ဘဝါဘဝက ပါရမီ လု႔ိ ဆိုၾကသေပါ့ )
အဲဒါ..အေမပါဘဲ။
တခ်ိဳ႕လမ္းေတြက ၾကမ္းရွတယ္
ေမးရုိးမာမာေတြနဲ့ စီခင္းလုိ႔။
တခ်ိဳ႕လမ္းေတြက ေခ်ာမြတ္တယ္
အဒိႏၷာဒါန နဲ႔ေျမညွိလု႔ိ။
တခ်ိဳ႕လမ္းေတြက ေကြ႕ေကာက္ေဝးကြာတယ္
အံသြားေတြနဲ႔ လမ္းေဖာက္လု႔ိ။
တခ်ိဳ႕လမ္းေတြက ေျဖာင့္ျဖဴးနီးကပ္တယ္
မုသာဝါဒနဲ႔ လမ္းျပင္လု႔ိ။
ဒီလမ္းေတြရဲ့ ေပြလီမႈမွာ
မဇၩိမပဋိပဒါ ၿခံဳအုပ္ေနတယ္၊
ဒီလမ္းကိုထြင္ဖု႔ိ
နီေစြး ၿမိရွတဲ့ ဓားတစ္ေခ်ာင္းေတာ့ လုိမွာေပါ႔။
လူတခ်ိဳ႕ကဆိုမယ္
ထြက္ေျပးျခင္းဟာ ရင္ဆိုင္တာ မဟုတ္ဘူးလု႔ိ
တစ္ခါတစ္ခါမွာေတာ႔
ထြက္ေျပးျခင္းနဲ႔ ႐င္ဆိုင္တာဟာ
အေျပာင္ေျမာက္ဆံုး အႏုပညာပါဘဲ။ ။
ထပ္ေျပာပါေစအေမ...
သိဒၶတၳဆိုတဲ့ အေမ႔သား ( ဓား ) ဟာ
ဓားေသြးေက်ာက္ေပၚ လမ္းေလ်ႇာက္ခဲ႔တာမဟုတ္
( ဒီေတာ့ )
ေက်ာက္စီဓားအိမ္ထဲမွာ အိပ္ေမာက်
အလွျပ ဓားတစ္ေခ်ာင္းလည္းမဟုတ္ဘူး။
သိဒၶတၳဆိုတဲ့ အေမ႔သား ဟာ
ႏွင္းဆီပြင့္ဖတ္ေပၚေသြးခဲ့တဲ့ ဓားပါ
ဒါေၾကာင့္လည္း
သိမ္ေမြ႔မႈနဲ႔ခက္မာ
ညင္သာသာနဲ႔ႀကံဳးဝါး
ပန္းလက္ဖဝါးနဲ႕ ေလးၾကမ္းတင္
နန္းရင္ျပင္ကေန မြဲေတရ
ဝိေရာဓိ ႐သေတြ
တကယ္ကို အခ်ိဳးက်တ့ဲ ဓားတစ္ေခ်ာင္းပါ
ခြင့္လႊတ္ပါ အေမ။ ။
အေမ႔နာမည္က ေဂါတမီ
ေဂါတမီဆိုတာက ေဂါတမရဲ႕အေမ...
အေမ႔နာမည္ကိုထပ္တူျပဳဖို႔
(စကၠဝတၱီဆိုတဲ႔ ဂုဏ္ဟာ)
မခို႔တရုိ႔နဲ႔ မ်က္လႊာခ်ရွက္ေနလိမ္႔မယ္၊
အေမ႔နာမည္ကို ဂုဏ္ျပဳဖို႔
ေဂါတမျဖစ္ဖို႔ကလြဲလု႔ိ လမ္းမ႐ွိဘူး။
ဒီေတာ႔မွ
ေဂါတမဆိုတာက အေမ႔သား
အဲဒီသားအေမက ေဂါတမီ
မိေထြးေတာ္နဲ႔ ေမြးစားသား
သားတို႔ သားအမိၾကားမွာ
ခပ္ပါးပါးေတာင္ ေနရာမ႐ွိဘူး။
သြားပါရေစ အေမ
သားအဖ်ားမို႔ အသည္းခြဲတာ
အေမဖ်ားမို႔ အသည္းခြဲခံရတာ
ဒီေရာဂါသာ မ႐ွိရင္
အေမ က်န္းမာပါၿပီ။
ဂီတကို ျမတ္ႏိုးတဲ႔အေမ
ၿငိမ္သက္စြာ နက္နဲတဲ႔ အေမ
သက်မာန သံလိုက္ဓာတ္ေတြ လြတ္ေနတဲ႔ အေမ
စၾကၤာမင္းေလာင္း သိဒၶတၳဆိုတာထက္
သားဟာ သားပဲ ဆိုတဲ႔အေမ
ေတးကဗ်ာေတြ တစ္ပုဒ္ၿပီးတစ္ပုဒ္သီရင္း
အလင္းႏႇစ္ဆီကို
မ်က္ႏွာသစ္ရင္းသာ
ဦးလွည္႕ႀကိဳပါေတာ႔။
Post a Comment