"အီးေမးထဲက ႏိုင္ငံေတာ္" ေျပာရမလားပဲ၊ ဖတ္ေကာင္းလို႔ ထပ္ရွယ္လိုက္ ပါတယ္။ မူရင္း သတ္ပုံအတိုင္းပဲ၊ သတင္းေပး၊ အင္ဖိုေပးရာမွာလည္း ၿပဳံးစ ရာေလးေတာ႔ ပါမွေပါ႔။ ဒီစာက ၿပဳံးရတယ္။
(ကမ္းလက္)
ကုိယ့္တုိင္းျပည္နဲ ့လူမ်ဴိးအေၾကာင္းကုိ အျပစ္ခ်ည္းပဲ ျမင္တာေတာ့ မဟုတ္ ဘူး။ သူမ်ားေတြနဲ ့ယွဥ္ၿပီးေတြ ့မိတာကုိေျပာျပတာ။ အျမင္မေတာ္လုိ ့ဆုိရင္ ပုိမွန္လိမ့္မယ္။ ျမန္မာေတြဟာ အရမ္းကုိယဥ္ေက်းပါတယ္။ သိမ္ေမြ ့ပါတယ္။ ဘာသာတရားကုိအရမ္းကုိင္းရႈိင္းသလုိ၊ လူႀကီးသူမေတြကိုလည္း ေလးစား ပါတယ္လုိ ့ဆုိၿပီးေျပာေနၾကစကားေတြကုိ ေျပာခ်င္ေပမဲ့၊ အဆဲခံၿပီး အဲဒါ နဲ ဆန္ ့က်င္ဘက္စကားေတြကုိပဲ ေျပာပါရေစ။
ႏုိင္ငံျခားမွာအေနၾကာလုိ ့ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ႏုိင္ငံျခားမွာေတြ ့ဘူး၊ ဆက္ဆံ ဘူးတဲ့ လူမႈ ့ပတ္၀န္းက်င္နဲ ့ျမန္မာ့ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ႏႈိင္းယွဥ္တာပါ။
လက္ေတြ ့ႀကဳံရလုိ ့ပါ။ ႏုိင္ငံျခားမွာအေနၾကာလုိ ့မ်ား ျမန္မာႏုိင္ငံထဲက ျမန္မာလူမ်ဴိးနဲ ့ေ၀းေနလုိ ့မ်ားလားဆုိၿပီး ခဏခဏစဥ္းစားၾကည့္ပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲ စဥ္းစား၊ စဥ္းစား။ အေျဖကေတာ့ ျမန္မာလူမ်ဴိးေတြ အေတာ့္ကိုရုိင္းေနတယ္။ အားလုံးေတာ့မဟုတ္ဘူး။
ျမန္မာျပည္နဲ ့ေ၀းၿပီး ၁၅-ႏွစ္အၾကာ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကေန ဆင္းဆင္း ခ်င္း ေလဆိပ္၀န္ထမ္းေတြရဲ ့ဆက္ဆံေရးက ေဖာ္ေရြမႈ ့မရွိတာကုိ စတင္ေ တြ ့ရတယ္။ ကာစတန္၀န္ထမ္းအမ်ဴိးသမီး ေဟာက္တာကုိခံရတယ္။ သူ မ်ားႏုိင္ငံက ေလဆိပ္၀န္ထမ္းနဲ ့ကာစတန္ဆုိ ရင္ ေတြ ့ေ တြ ့ျခင္း ေနေ ကာင္း လားဆုိၿပီး ၿပဳံးရႊင္တဲ့မ်က္ႏွာနဲ ့၀န္ထမ္းေတြက ဧည့္သည္ကုိ ႀကိဳဆုိ တာ ခံခဲ့ ဘူးတယ္။ ဒီလုိဆက္ဆံေရးမ်ဴိးကိုေတြ ့ရေတာ့ စိတ္ေအးခ်မ္းတာေပါ့။ အခုၾကေတာ့ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကုိေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ လူက ပင္ပန္းေနတဲ့ အျပင္ ေလဆိပ္က ၀န္ထမ္းေတြရဲ ့ဆက္ဆံေရး ကုိေတြ ့ေတာ့ အေမာပါဆုိ ့ တယ္။ ဒါတင္ပဲလားဆုိေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေလ ဆိပ္ထဲမွာ ခရီးေဆာင္အိတ္ကုိ ထမ္းပါရေစဆုိတဲ့လူေတြကုိ ျငင္းရတာလည္း အေမာပဲ။
တကၠစီေပၚေရာက္ေတာ့လည္း တကၠစီသမားရဲ ့က်သင့္ႏႈံးထက္ ပုိေတာင္း တဲ့ ေစ်းႏႈံးကိုေတြ ့ရျပန္တယ္။ တကၠစီထဲမွာ ကြမ္းတံေတြးတဗ်စ္ဗ်စ္နဲ ့။ သန္ ့ရွင္းသတ္ရပ္တဲ့တုိင္းျပည္ေတာ့ ျဖစ္အုံးမယ္။
ဟုိတည္ေရာက္ေတာ့ တကၠစီလုိပဲ။ ႏုိင္ငံျခားသားကေစ်းႏႈံး တမ်ဴိး။ ျမန္ မာႏုိင္ငံသားေစ်းႏႈံးတစ္မ်ဴိး။ ျမန္မာေတြထင္ေနတာက ႏုိင္ငံျခားသားက အရမ္းခ်မ္းသာတယ္လုိ ့မ်ားထင္ေနလားမသိဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္မ်ား ေစ်းႏႈံးကို အတူတူမသတ္မွတ္တာလဲမသိဘူး။ ဒါကိုျမင္ေတြ ့ခံစားရေတာ့ ေဒါသ မ ထြက္ပဲေနပါ့မလား။
ဘုရားဖူးထြက္ေတာ့လည္း ေတြ ့ျပန္ၿပီ။ ႏုိင္ငံျခားကလာလုိ ့တဲ့။ ကားငွားခ က ႏွစ္ဆေလာက္ျဖစ္ေနတယ္။ ဘုရားေပၚမွာ ဓာတ္ပုံရိုက္ဖုိ ့လုပ္ေတာ့ ကင္မရာအခြန္ေဆာင္ပါဆုိၿပီး အေၾကြးေတာင္းသလုိ လုိက္ၿပီးေတာင္း ၾက တယ္။ အဲဒိကင္မရာအခြန္ကုိႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရက ရလားဆုိေတာ့မရဘူး။ ကန္ထရုိက္ဆြဲထားတဲ့လူေတြကုိေပးရတယ္လုိ ့ဆုိၿပီး ၀န္ထမ္း အမ်ဴိးသမီး ကေျပာတယ္။ ဘယ္က ကန္ထရုိက္လဲမသိဘူး။ ကင္မရာအခြန္ေကာက္တာဆုိလုိ ့ျမန္မာျပည္တစ္ခုပဲရွိမယ္ထင္တယ္။ အေတာ့္ကုိ ရုပ္ဆုိးၿပီး ရွက္စရာေကာင္းတဲ့ ကင္မရာအခြန္။
ဘုရားေတြမွာ အလွဴခံတာကလည္း ဓားျပတုိက္သလုိပဲ။ ႏုိင္ငံျခားသားေတြ ကုိ ေစ်းေရာင္းတာက ေစ်းေရာင္းတာနဲ ့မတူပဲ အတင္းလုေနသလုိ။ သူငယ္ ခ်င္းႏုိင္ငံျခားသူတစ္ေယာက္က ဘာေျပာလဲဆုိရင္ အရမ္းကုိ စိတ္အေႏွာက္ အယွက္ျဖစ္ရတယ္လုိ ့ေျပာတယ္။ သူတုိ ့လုိလူမ်ဴိးျခားေတြ စိတ္အေႏွာက္ အယွက္ျဖစ္ရတယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ ့လုိလူမ်ဴိးတူေတြက ေဒါသအရမ္းထြက္ ရပါတယ္။
ဘာပစၥည္းပဲ ၀ယ္၀ယ္ေစ်းႏႈံးက လုံး၀မတူဘူး။ ေမာ္လၿမိဳင္မွာ ဟင္းခ်က္စား ဖုိ ့ငါး၀ယ္ေတာ့ ႏုိင္ငံျခားကလာလုိ ့တဲ့ ေစ်းက ႏွစ္ဆေလာက္တင္ထားတယ္။ ေယာက္ခမ၀ယ္ေတာ့ ေစ်းကတစ္မ်ဴိး။ ေစ်းေရာင္းတဲ့လူနဲ ့က်ေနာ္တုိ ့က တစ္ရပ္ကြက္ထဲ။ ေန ့တုိင္းျမင္ေတြ ့ေနရတဲ့လူအခ်င္းခ်င္းေတာင္ လိမ္ လုိက္ေသးတယ္။ ပုံမွန္ေစ်းတင္ေရာင္းေတာ့ ဘာျဖစ္မွာမုိ ့လုိ ့လဲ။ အေလးက လည္း ခုိးေသး။
ဘက္စ္ကားတုိးစီးေတာ့ စပါယ္ရာဆဲတာကုိ ခံရတယ္။ ကားေပၚကိုဆြဲတင္ တုန္းကေတာ့ မ်က္ႏွာကတမ်ဴိး။ အဆင္းမွာေတာ့ တြန္းခ်တယ္။ ေက်ာက္ေ ပါက္မာနဲ ့စပါယ္ယာသမားရဲ ့ပါးစပ္က မုိးမႊန္ေနေအာင္ဆဲတယ္။ အသက္ ၾကည့္ေတာ့ ငယ္ငယ္ေလး။ ကားေပၚက ခရီးသည္ေတြက အရြယ္ေပါင္းစုံ။ အပ်ဳိအရြယ္မိန္းခေလးေတြနဲ ့ဘုန္းႀကီးေတြကုိမွ အားမနာ ဆဲလိုက္တာမ်ား သူတစ္ေယာက္တည္းေနတာၾကေနတာပဲ။ ပါးစပ္ကလည္း ကြမ္းတဗ်စ္ဗ်စ္။ သနားစရာနဲ ့ ခ်စ္စရာတကြက္မွမေကာင္းတဲ့ ျမန္မာျပည္က ဆင္းရဲသားဗ်ာ။
ဘုရားနားမွာ အသုတ္စုံေရာင္းတဲ့မိန္းမနဲ ့စားပြဲထုိး။ ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ ဆုိးလဲဆုိရင္ သူ ့ဆုိင္မွာစားဖို ့အတြက္ လူေခၚတာမ်ား၊ ရန္ျဖစ္သလုိပဲ။ ေအာ္ ႀကီးဟစ္က်ယ္နဲ ့။ လာပါစားပါဆုိတဲ့ စကားလုံးေတြဟာ သူ ့ပါးစပ္က ထြက္ လာလုိက္ေတာ ေသနတ္နဲ ့ပစ္သလားေတာင္ထင္ရတယ္။ ဆက္တုိက္ပဲ။ သူ ့ဆုိင္မွာစားေတာ့ အကုိႀကီးဆုိတဲ့ စကားလုံးကုိ ပါးစပ္က မခ်ဘူး။ မစားေတာ့ သူ ့မ်က္ႏွာက ထၿပီးရုိက္ေတာ့မဲ့ပုံပဲ။
မဟာျမတ္မုနိဘုရားမွာ သကၤန္း၀တ္ထားတဲ့ ဘုန္းႀကီးႏွစ္ပါးဟာ ႏွစ္ရက္ရွိၿပီး ဆြမ္းမစားရေသးလုိ ့ပါဆုိၿပီး လိုက္ေတာင္းေတာ့ လွဴခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္မွ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွင္းျပတာက သကၤန္း၀တ္ၿပီး လုပ္စားတာလုိ ့ရွင္းျပတယ္။ ဒီေလာက္သန္သန္မာမာနဲ ့လူေတြဟာ လက္မပါသလုိပဲ။ အေတာ့္ကုိ အံ့ၾသရပါတယ္။
ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈးဆုိတဲ့ လူက ရွစ္တန္းေတာင္မေအာင္ဘူး။ သူက ဥကၠဌ။ လူကုိဆက္ဆံတဲ့ပုံစံက သူ ့ထမင္းကို အလကားထုိင္စားေနတဲ့ပုံစံနဲ ့။ သူ ့ေဘးနားမွာကလည္း လူမိုက္လုိလုိ ဆယ္အိမ္ေခါင္းနဲ ့ရာအိမ္ မႈး၊ ေပါင္း စားၾကတာကုိေတြ ့ရေတာ့ ဒီလုိေတြးမိခဲ့တယ္။ ဦးသိန္းစိန္ရဲ ့သန္ ့ရွင္းေသာ အစုိးရဟာ သူတုိ ့လုိလူမ်ဴိးေတြေၾကာင့္ နာမည္ပ်က္ရေတာ့မယ္။ သူတုိ ့က ေအာက္ေျခထုနဲ ့အဓိက ထိေတြ ့ရတဲ့ အာဏာပုိင္ေတြပဲ။ ႏုိင္ငံျခား မွာဆုိရင္ အဲဒါက Local Government လုိ ့ေခၚတယ္။
ႏုိင္ငံတကာအဆင့္မွီရဲတပ္ဖြဲ ့ျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိလားမရွိလားမရွိေတာ့ မသိဘူး။ လႈိင္သာယာမွာေတြ ့ခဲ့တဲ့ ရဲတပ္သားက မႈးေနၿပီး ပတ္စ္ပုိ ့ျပဆုိ လုိ ့ျပခဲ့ ဘူးတယ္။ ထုိင္းမွာလုိမ်ဴိး သူက လက္မွတ္ရွိမရွိ စစ္တဲ့ပုံစံနဲ ့။ လူၾကည့္ေတာ့ စကားေျပာစက္တစ္လုံးကိုင္ၿပီး မႈးေနတယ္။ အဂၤလိပ္လုိေရးထားတဲ့ ပတ္စပုိ ့သတ္တမ္းကုန္တဲ့ရက္ကုိေတာ့ မဖတ္တတ္ဘူး။ ဘယ္ေလာက္ အဆင့္ရွိတဲ့ရဲလည္းဗ်ာ။ ေၾသာ္..ဒုကၡ။
ဗီဇာသက္တမ္းတုိးဖုိ ့အတြက္ ခရီးေတြအေတာ္သြားရတယ္။ ေမာ္လၿမိဳင္က လ၀ကဆုိတဲ့ ပညာရွင္ေတြက Immigration ျဖစ္ၿပီး၊ သက္တမ္းတုိးတာကို နားမလည္ဘူး။ သူတုိ ့ရဲ ့ကၽြမ္းက်င္မႈ ့ Immigration ျဖစ္ၿပီး၊ ဘာျဖစ္လုိ ့မ်ား သက္တမ္းတုိးတာကုိ အစုိးရက မသင္ေပးတာလဲ။ လ၀က ရုံးထဲမွာေတာ့ ကုလားေတြအမ်ားႀကီးပဲ။ ဒါၾကေတာ့ နားလည္ပုံရတယ္။ ေမာ္လၿမိဳင္ကေန ရန္ကုန္။ ရန္ကုန္မွာ သုံးဆင့္ေလာက္ျဖတ္ၿပီး လူလည္းပန္း၊ ေငြလည္းကုန္၊ လ၀က ၀န္ထမ္းေတြေဟာက္တာကို ခံရေပမဲ့ သက္တမ္းေတာ့ မတုိးျဖစ္ ခဲ့ဘူး။
ေနာက္ဆုံးေဒၚလာ ငါးရာေလာက္အကုန္ခံၿပီး ေလဆိပ္အထြက္မွာပဲတင္ တုံးထုခဲ့ရပါတယ္။ တုံးထုတဲ့အခ်ိန္မွာ သုံးရစ္နဲ ့လ၀က ပါးစပ္ကကြမ္း တ ဗ်စ္ဗ်စ္နဲ ့မ်က္ႏွာက မႈံသုန္ေနတယ္။ ကြန္ျပဴတာလည္းမရွိတဲ့ သူ ့ရုံးခန္းထဲ မွာ သူ ့ဆရာက ဘယ္ေလာက္စားထားလဲမသိဘူး။ ၀ၿဖဴိးေနတာပဲ။ Cash လုိ ့ေခၚတဲ့ ေဒၚလာေတြကုိင္ၾကတယ္။ ဘယ္လုိမ်ဴိး Transparency ရွိလဲေ တာ့မသိဘူး။ အစုိးရက ၀င္ေငြရလားမရလားမသိဘူး။ သူ ့ေခါင္းထဲမွာရွိပုံက ဒီပုိက္ဆံေတြက ငါ့ဟာေတြဆုိတဲ့ပုံစံနဲ ့။
စကၤာပူႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္ကလည္း သူလည္း သက္တမ္း တစ္ ရက္ေနာက္ၾကလုိ ့သုံးေဒၚလာေဆာင္ရတယ္။ သူက သုံးေဒၚလာအေၾကြပဲ ပါတယ္။ ဒါကုိေပးေတာ့ လ၀က ကုိယ္ေတာ္ေခ်ာတုိ ့က မယူဘူး။ အတန္ အရြက္မွ ယူမယ္ဆုိလုိ ့စကၤာပူႏုိင္ငံသားခင္ဗ်ား ေလဆိပ္တစ္ခုလုံး လုိက္ၿပီး လဲတာ ဘယ္ေကာင္တာမွ အေၾကြမယူဘူး။ အံ့ပါရဲ ့ဗ်ာ။ အေၾကြလည္း ေငြ မဟုတ္ဘူးလား။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ က်ေနာ္ပဲ ထုတ္ေပးလုိက္ပါတယ္။ သူ ့ခင္ဗ်ားေက်းဇူးတင္လြန္းလုိ ့အေလးေတာင္ျပဳသြားေသးတယ္။
ႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရက လူႀကီးမင္းမ်ားကေတာ့ ေစတနာေတြဗရပြနဲ ့တုိင္းျပည္ တုိးတက္ေအာင္လုပ္ေနပါတယ္။ ႏုိင္ငံျခားက ပညာရွင္ေတြနဲ ့အရင္း အႏွီးေတြကိုဖိတ္ေခၚၿပီး ကုိယ့္လူေတြတုိးတက္ေအာင္လုပ္ေနေပမဲ့ ၀န္ ထမ္းေတြနဲ ့ျပည္သူေတြရဲ ့စရိုက္ကုိမေျပာင္းရင္ေတာ့ အေရြ ့ဆုိတဲ့ဟာႀကီး လည္း ဘယ္ေတာ့မွ ေရြ ့ပါ့မလဲမသိဘူး။
ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကေနထြက္၊ စကၤာပူေလဆိပ္ကုိ၀င္တဲ့အခါမွ သက္ျပင္းခ်ရ ပါတယ္။ စကၤာပူကေန တဆင့္ၾသစေတ်းလ်ေရာက္ေရာက္ျခင္း ျမန္မာေ တြနဲ ့ပက္သက္ၿပီးေတြးမိတာက ျမန္မာလူမ်ဴိးေတြဟာအေတာ္ရုိင္းတာပဲလုိ ့။
ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းဒီလုိေျပာလုိ ့စိတ္ဆုိးလည္း မတတ္ႏုိင္ဘူးဗ်ာ။
ဘုန္းေက်ာ္ (ၾသစေတ်းလ်)
၁၁၊ ၆၊ ၂၀၁၃
(ကမ္းလက္)
ကုိယ့္တုိင္းျပည္နဲ ့လူမ်ဴိးအေၾကာင္းကုိ အျပစ္ခ်ည္းပဲ ျမင္တာေတာ့ မဟုတ္ ဘူး။ သူမ်ားေတြနဲ ့ယွဥ္ၿပီးေတြ ့မိတာကုိေျပာျပတာ။ အျမင္မေတာ္လုိ ့ဆုိရင္ ပုိမွန္လိမ့္မယ္။ ျမန္မာေတြဟာ အရမ္းကုိယဥ္ေက်းပါတယ္။ သိမ္ေမြ ့ပါတယ္။ ဘာသာတရားကုိအရမ္းကုိင္းရႈိင္းသလုိ၊ လူႀကီးသူမေတြကိုလည္း ေလးစား ပါတယ္လုိ ့ဆုိၿပီးေျပာေနၾကစကားေတြကုိ ေျပာခ်င္ေပမဲ့၊ အဆဲခံၿပီး အဲဒါ နဲ ဆန္ ့က်င္ဘက္စကားေတြကုိပဲ ေျပာပါရေစ။
ႏုိင္ငံျခားမွာအေနၾကာလုိ ့ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ႏုိင္ငံျခားမွာေတြ ့ဘူး၊ ဆက္ဆံ ဘူးတဲ့ လူမႈ ့ပတ္၀န္းက်င္နဲ ့ျမန္မာ့ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ႏႈိင္းယွဥ္တာပါ။
လက္ေတြ ့ႀကဳံရလုိ ့ပါ။ ႏုိင္ငံျခားမွာအေနၾကာလုိ ့မ်ား ျမန္မာႏုိင္ငံထဲက ျမန္မာလူမ်ဴိးနဲ ့ေ၀းေနလုိ ့မ်ားလားဆုိၿပီး ခဏခဏစဥ္းစားၾကည့္ပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲ စဥ္းစား၊ စဥ္းစား။ အေျဖကေတာ့ ျမန္မာလူမ်ဴိးေတြ အေတာ့္ကိုရုိင္းေနတယ္။ အားလုံးေတာ့မဟုတ္ဘူး။
ျမန္မာျပည္နဲ ့ေ၀းၿပီး ၁၅-ႏွစ္အၾကာ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကေန ဆင္းဆင္း ခ်င္း ေလဆိပ္၀န္ထမ္းေတြရဲ ့ဆက္ဆံေရးက ေဖာ္ေရြမႈ ့မရွိတာကုိ စတင္ေ တြ ့ရတယ္။ ကာစတန္၀န္ထမ္းအမ်ဴိးသမီး ေဟာက္တာကုိခံရတယ္။ သူ မ်ားႏုိင္ငံက ေလဆိပ္၀န္ထမ္းနဲ ့ကာစတန္ဆုိ ရင္ ေတြ ့ေ တြ ့ျခင္း ေနေ ကာင္း လားဆုိၿပီး ၿပဳံးရႊင္တဲ့မ်က္ႏွာနဲ ့၀န္ထမ္းေတြက ဧည့္သည္ကုိ ႀကိဳဆုိ တာ ခံခဲ့ ဘူးတယ္။ ဒီလုိဆက္ဆံေရးမ်ဴိးကိုေတြ ့ရေတာ့ စိတ္ေအးခ်မ္းတာေပါ့။ အခုၾကေတာ့ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကုိေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ လူက ပင္ပန္းေနတဲ့ အျပင္ ေလဆိပ္က ၀န္ထမ္းေတြရဲ ့ဆက္ဆံေရး ကုိေတြ ့ေတာ့ အေမာပါဆုိ ့ တယ္။ ဒါတင္ပဲလားဆုိေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေလ ဆိပ္ထဲမွာ ခရီးေဆာင္အိတ္ကုိ ထမ္းပါရေစဆုိတဲ့လူေတြကုိ ျငင္းရတာလည္း အေမာပဲ။
တကၠစီေပၚေရာက္ေတာ့လည္း တကၠစီသမားရဲ ့က်သင့္ႏႈံးထက္ ပုိေတာင္း တဲ့ ေစ်းႏႈံးကိုေတြ ့ရျပန္တယ္။ တကၠစီထဲမွာ ကြမ္းတံေတြးတဗ်စ္ဗ်စ္နဲ ့။ သန္ ့ရွင္းသတ္ရပ္တဲ့တုိင္းျပည္ေတာ့ ျဖစ္အုံးမယ္။
ဟုိတည္ေရာက္ေတာ့ တကၠစီလုိပဲ။ ႏုိင္ငံျခားသားကေစ်းႏႈံး တမ်ဴိး။ ျမန္ မာႏုိင္ငံသားေစ်းႏႈံးတစ္မ်ဴိး။ ျမန္မာေတြထင္ေနတာက ႏုိင္ငံျခားသားက အရမ္းခ်မ္းသာတယ္လုိ ့မ်ားထင္ေနလားမသိဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္မ်ား ေစ်းႏႈံးကို အတူတူမသတ္မွတ္တာလဲမသိဘူး။ ဒါကိုျမင္ေတြ ့ခံစားရေတာ့ ေဒါသ မ ထြက္ပဲေနပါ့မလား။
ဘုရားဖူးထြက္ေတာ့လည္း ေတြ ့ျပန္ၿပီ။ ႏုိင္ငံျခားကလာလုိ ့တဲ့။ ကားငွားခ က ႏွစ္ဆေလာက္ျဖစ္ေနတယ္။ ဘုရားေပၚမွာ ဓာတ္ပုံရိုက္ဖုိ ့လုပ္ေတာ့ ကင္မရာအခြန္ေဆာင္ပါဆုိၿပီး အေၾကြးေတာင္းသလုိ လုိက္ၿပီးေတာင္း ၾက တယ္။ အဲဒိကင္မရာအခြန္ကုိႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရက ရလားဆုိေတာ့မရဘူး။ ကန္ထရုိက္ဆြဲထားတဲ့လူေတြကုိေပးရတယ္လုိ ့ဆုိၿပီး ၀န္ထမ္း အမ်ဴိးသမီး ကေျပာတယ္။ ဘယ္က ကန္ထရုိက္လဲမသိဘူး။ ကင္မရာအခြန္ေကာက္တာဆုိလုိ ့ျမန္မာျပည္တစ္ခုပဲရွိမယ္ထင္တယ္။ အေတာ့္ကုိ ရုပ္ဆုိးၿပီး ရွက္စရာေကာင္းတဲ့ ကင္မရာအခြန္။
ဘုရားေတြမွာ အလွဴခံတာကလည္း ဓားျပတုိက္သလုိပဲ။ ႏုိင္ငံျခားသားေတြ ကုိ ေစ်းေရာင္းတာက ေစ်းေရာင္းတာနဲ ့မတူပဲ အတင္းလုေနသလုိ။ သူငယ္ ခ်င္းႏုိင္ငံျခားသူတစ္ေယာက္က ဘာေျပာလဲဆုိရင္ အရမ္းကုိ စိတ္အေႏွာက္ အယွက္ျဖစ္ရတယ္လုိ ့ေျပာတယ္။ သူတုိ ့လုိလူမ်ဴိးျခားေတြ စိတ္အေႏွာက္ အယွက္ျဖစ္ရတယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ ့လုိလူမ်ဴိးတူေတြက ေဒါသအရမ္းထြက္ ရပါတယ္။
ဘာပစၥည္းပဲ ၀ယ္၀ယ္ေစ်းႏႈံးက လုံး၀မတူဘူး။ ေမာ္လၿမိဳင္မွာ ဟင္းခ်က္စား ဖုိ ့ငါး၀ယ္ေတာ့ ႏုိင္ငံျခားကလာလုိ ့တဲ့ ေစ်းက ႏွစ္ဆေလာက္တင္ထားတယ္။ ေယာက္ခမ၀ယ္ေတာ့ ေစ်းကတစ္မ်ဴိး။ ေစ်းေရာင္းတဲ့လူနဲ ့က်ေနာ္တုိ ့က တစ္ရပ္ကြက္ထဲ။ ေန ့တုိင္းျမင္ေတြ ့ေနရတဲ့လူအခ်င္းခ်င္းေတာင္ လိမ္ လုိက္ေသးတယ္။ ပုံမွန္ေစ်းတင္ေရာင္းေတာ့ ဘာျဖစ္မွာမုိ ့လုိ ့လဲ။ အေလးက လည္း ခုိးေသး။
ဘက္စ္ကားတုိးစီးေတာ့ စပါယ္ရာဆဲတာကုိ ခံရတယ္။ ကားေပၚကိုဆြဲတင္ တုန္းကေတာ့ မ်က္ႏွာကတမ်ဴိး။ အဆင္းမွာေတာ့ တြန္းခ်တယ္။ ေက်ာက္ေ ပါက္မာနဲ ့စပါယ္ယာသမားရဲ ့ပါးစပ္က မုိးမႊန္ေနေအာင္ဆဲတယ္။ အသက္ ၾကည့္ေတာ့ ငယ္ငယ္ေလး။ ကားေပၚက ခရီးသည္ေတြက အရြယ္ေပါင္းစုံ။ အပ်ဳိအရြယ္မိန္းခေလးေတြနဲ ့ဘုန္းႀကီးေတြကုိမွ အားမနာ ဆဲလိုက္တာမ်ား သူတစ္ေယာက္တည္းေနတာၾကေနတာပဲ။ ပါးစပ္ကလည္း ကြမ္းတဗ်စ္ဗ်စ္။ သနားစရာနဲ ့ ခ်စ္စရာတကြက္မွမေကာင္းတဲ့ ျမန္မာျပည္က ဆင္းရဲသားဗ်ာ။
ဘုရားနားမွာ အသုတ္စုံေရာင္းတဲ့မိန္းမနဲ ့စားပြဲထုိး။ ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ ဆုိးလဲဆုိရင္ သူ ့ဆုိင္မွာစားဖို ့အတြက္ လူေခၚတာမ်ား၊ ရန္ျဖစ္သလုိပဲ။ ေအာ္ ႀကီးဟစ္က်ယ္နဲ ့။ လာပါစားပါဆုိတဲ့ စကားလုံးေတြဟာ သူ ့ပါးစပ္က ထြက္ လာလုိက္ေတာ ေသနတ္နဲ ့ပစ္သလားေတာင္ထင္ရတယ္။ ဆက္တုိက္ပဲ။ သူ ့ဆုိင္မွာစားေတာ့ အကုိႀကီးဆုိတဲ့ စကားလုံးကုိ ပါးစပ္က မခ်ဘူး။ မစားေတာ့ သူ ့မ်က္ႏွာက ထၿပီးရုိက္ေတာ့မဲ့ပုံပဲ။
မဟာျမတ္မုနိဘုရားမွာ သကၤန္း၀တ္ထားတဲ့ ဘုန္းႀကီးႏွစ္ပါးဟာ ႏွစ္ရက္ရွိၿပီး ဆြမ္းမစားရေသးလုိ ့ပါဆုိၿပီး လိုက္ေတာင္းေတာ့ လွဴခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္မွ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွင္းျပတာက သကၤန္း၀တ္ၿပီး လုပ္စားတာလုိ ့ရွင္းျပတယ္။ ဒီေလာက္သန္သန္မာမာနဲ ့လူေတြဟာ လက္မပါသလုိပဲ။ အေတာ့္ကုိ အံ့ၾသရပါတယ္။
ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈးဆုိတဲ့ လူက ရွစ္တန္းေတာင္မေအာင္ဘူး။ သူက ဥကၠဌ။ လူကုိဆက္ဆံတဲ့ပုံစံက သူ ့ထမင္းကို အလကားထုိင္စားေနတဲ့ပုံစံနဲ ့။ သူ ့ေဘးနားမွာကလည္း လူမိုက္လုိလုိ ဆယ္အိမ္ေခါင္းနဲ ့ရာအိမ္ မႈး၊ ေပါင္း စားၾကတာကုိေတြ ့ရေတာ့ ဒီလုိေတြးမိခဲ့တယ္။ ဦးသိန္းစိန္ရဲ ့သန္ ့ရွင္းေသာ အစုိးရဟာ သူတုိ ့လုိလူမ်ဴိးေတြေၾကာင့္ နာမည္ပ်က္ရေတာ့မယ္။ သူတုိ ့က ေအာက္ေျခထုနဲ ့အဓိက ထိေတြ ့ရတဲ့ အာဏာပုိင္ေတြပဲ။ ႏုိင္ငံျခား မွာဆုိရင္ အဲဒါက Local Government လုိ ့ေခၚတယ္။
ႏုိင္ငံတကာအဆင့္မွီရဲတပ္ဖြဲ ့ျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိလားမရွိလားမရွိေတာ့ မသိဘူး။ လႈိင္သာယာမွာေတြ ့ခဲ့တဲ့ ရဲတပ္သားက မႈးေနၿပီး ပတ္စ္ပုိ ့ျပဆုိ လုိ ့ျပခဲ့ ဘူးတယ္။ ထုိင္းမွာလုိမ်ဴိး သူက လက္မွတ္ရွိမရွိ စစ္တဲ့ပုံစံနဲ ့။ လူၾကည့္ေတာ့ စကားေျပာစက္တစ္လုံးကိုင္ၿပီး မႈးေနတယ္။ အဂၤလိပ္လုိေရးထားတဲ့ ပတ္စပုိ ့သတ္တမ္းကုန္တဲ့ရက္ကုိေတာ့ မဖတ္တတ္ဘူး။ ဘယ္ေလာက္ အဆင့္ရွိတဲ့ရဲလည္းဗ်ာ။ ေၾသာ္..ဒုကၡ။
ဗီဇာသက္တမ္းတုိးဖုိ ့အတြက္ ခရီးေတြအေတာ္သြားရတယ္။ ေမာ္လၿမိဳင္က လ၀ကဆုိတဲ့ ပညာရွင္ေတြက Immigration ျဖစ္ၿပီး၊ သက္တမ္းတုိးတာကို နားမလည္ဘူး။ သူတုိ ့ရဲ ့ကၽြမ္းက်င္မႈ ့ Immigration ျဖစ္ၿပီး၊ ဘာျဖစ္လုိ ့မ်ား သက္တမ္းတုိးတာကုိ အစုိးရက မသင္ေပးတာလဲ။ လ၀က ရုံးထဲမွာေတာ့ ကုလားေတြအမ်ားႀကီးပဲ။ ဒါၾကေတာ့ နားလည္ပုံရတယ္။ ေမာ္လၿမိဳင္ကေန ရန္ကုန္။ ရန္ကုန္မွာ သုံးဆင့္ေလာက္ျဖတ္ၿပီး လူလည္းပန္း၊ ေငြလည္းကုန္၊ လ၀က ၀န္ထမ္းေတြေဟာက္တာကို ခံရေပမဲ့ သက္တမ္းေတာ့ မတုိးျဖစ္ ခဲ့ဘူး။
ေနာက္ဆုံးေဒၚလာ ငါးရာေလာက္အကုန္ခံၿပီး ေလဆိပ္အထြက္မွာပဲတင္ တုံးထုခဲ့ရပါတယ္။ တုံးထုတဲ့အခ်ိန္မွာ သုံးရစ္နဲ ့လ၀က ပါးစပ္ကကြမ္း တ ဗ်စ္ဗ်စ္နဲ ့မ်က္ႏွာက မႈံသုန္ေနတယ္။ ကြန္ျပဴတာလည္းမရွိတဲ့ သူ ့ရုံးခန္းထဲ မွာ သူ ့ဆရာက ဘယ္ေလာက္စားထားလဲမသိဘူး။ ၀ၿဖဴိးေနတာပဲ။ Cash လုိ ့ေခၚတဲ့ ေဒၚလာေတြကုိင္ၾကတယ္။ ဘယ္လုိမ်ဴိး Transparency ရွိလဲေ တာ့မသိဘူး။ အစုိးရက ၀င္ေငြရလားမရလားမသိဘူး။ သူ ့ေခါင္းထဲမွာရွိပုံက ဒီပုိက္ဆံေတြက ငါ့ဟာေတြဆုိတဲ့ပုံစံနဲ ့။
စကၤာပူႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္ကလည္း သူလည္း သက္တမ္း တစ္ ရက္ေနာက္ၾကလုိ ့သုံးေဒၚလာေဆာင္ရတယ္။ သူက သုံးေဒၚလာအေၾကြပဲ ပါတယ္။ ဒါကုိေပးေတာ့ လ၀က ကုိယ္ေတာ္ေခ်ာတုိ ့က မယူဘူး။ အတန္ အရြက္မွ ယူမယ္ဆုိလုိ ့စကၤာပူႏုိင္ငံသားခင္ဗ်ား ေလဆိပ္တစ္ခုလုံး လုိက္ၿပီး လဲတာ ဘယ္ေကာင္တာမွ အေၾကြမယူဘူး။ အံ့ပါရဲ ့ဗ်ာ။ အေၾကြလည္း ေငြ မဟုတ္ဘူးလား။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ က်ေနာ္ပဲ ထုတ္ေပးလုိက္ပါတယ္။ သူ ့ခင္ဗ်ားေက်းဇူးတင္လြန္းလုိ ့အေလးေတာင္ျပဳသြားေသးတယ္။
ႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရက လူႀကီးမင္းမ်ားကေတာ့ ေစတနာေတြဗရပြနဲ ့တုိင္းျပည္ တုိးတက္ေအာင္လုပ္ေနပါတယ္။ ႏုိင္ငံျခားက ပညာရွင္ေတြနဲ ့အရင္း အႏွီးေတြကိုဖိတ္ေခၚၿပီး ကုိယ့္လူေတြတုိးတက္ေအာင္လုပ္ေနေပမဲ့ ၀န္ ထမ္းေတြနဲ ့ျပည္သူေတြရဲ ့စရိုက္ကုိမေျပာင္းရင္ေတာ့ အေရြ ့ဆုိတဲ့ဟာႀကီး လည္း ဘယ္ေတာ့မွ ေရြ ့ပါ့မလဲမသိဘူး။
ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကေနထြက္၊ စကၤာပူေလဆိပ္ကုိ၀င္တဲ့အခါမွ သက္ျပင္းခ်ရ ပါတယ္။ စကၤာပူကေန တဆင့္ၾသစေတ်းလ်ေရာက္ေရာက္ျခင္း ျမန္မာေ တြနဲ ့ပက္သက္ၿပီးေတြးမိတာက ျမန္မာလူမ်ဴိးေတြဟာအေတာ္ရုိင္းတာပဲလုိ ့။
ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းဒီလုိေျပာလုိ ့စိတ္ဆုိးလည္း မတတ္ႏုိင္ဘူးဗ်ာ။
ဘုန္းေက်ာ္ (ၾသစေတ်းလ်)
၁၁၊ ၆၊ ၂၀၁၃
Post a Comment