ပညာမတတ္ ဘြဲ႔မရရင္လာလို႔မရဘူးထင္တယ္ေနာ္...
September 27 at 11:35pm
ပညာတတ္၊ ဘြဲ႔ရ ဆိုတာကလည္း ဘယ္ဘြဲ႔ရတာလဲ ဆိုတာနဲ႔ ဆိုင္ပါတယ္။ ျမန္မာစာတို႔ သမိုင္းတိူ႔ ေလာတို႔ဆိုရင္ ပညာတတ္ထဲ မဝင္ပါဘူး။ ဝမ္းနည္းစရာပါ။
အဓိကအားျဖင္႔ အင္ဂ်င္နီယာ၊ အေကာင္႔ ( ACCA ၿပီးမွ LCCI ) ကြန္ပ်ဴတာတို႔နဲ႔ ရထားရင္ေတာ႔ မဆိုးပါဘူး။
ပညာမတတ္ ဘြဲ႔မရလည္း လာလို႔ေတာ႔ ရပါတယ္။ အလုပ္ၾကမ္းေတြ လုပ္ရမွာေပါ႔။ မိန္းကေလးဆိုရင္ အိမ္ေဖာ္တို႔ နာ႔စ္အကူတို႔ လုပ္ရမွာ။ ေယာက်္ားေလးေတြဆိုရင္ ေဆာက္လုပ္ေရးတို႔ သေဘၤာက်င္းတို႔မွာေပါ႔။ က်ေနာ္႔ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ဆိုရင္ သူက ေငြစိုက္ၿပီး သူ႕႐ြာသားေတြကို ေခၚတယ္။ သေဘၤာက်င္းမွာ လုပ္ၾကရတယ္။ ပထမ တစ္လ ႏွစ္လ ေလာက္က ေတြ႔တုန္းေမးၾကည္႔ေတာ႔ အဆင္ေျပတယ္လိ႔ု ေျပာၾကတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ၾကာေတာ႔ သိပ္မစြံဘူးလိ႔ု ေျပာတယ္။
အဓိက က အိုဗာတိုင္ မဆင္းရရင္ မကိုက္ေတာ႔ဘူး။ သူ တို႔ ေနာက္ဆုံး ႐ြာျပန္သြားၾကတယ္။
ေအးဂ်င္႔ကို ေပးရတာေတြ၊ ျပႆနာ ျဖစ္ရင္ ဘာသာစကား မေျပာတတ္ေတာ႔ သူမ်ားကိုပဲ အားကိုးေနရတာေတြ စုံလို႕ပဲ။
ေနာက္ ျပႆနာက ႐ြာေရာက္ၿပီး ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္း မသိေတာ႔တာပဲ။ စိတ္ဓာတ္ပါ ပ်က္သြားတယ္။
က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကေတာ႔ ေခၚလို႔ရတာေတာင္ အမ်ိဳးထဲက လူငယ္ေတြကို မေခၚဘူး၊ ကိုယ္႔ ႏိုင္ငံထဲမွာ တက္လမ္း႐ွာဖို႔ပဲ ေျပာမိတယ္။ အနာဂတ္ မ႐ွိဘူး ထင္လို႔။
က်ေနာ္မွားခ်င္ မွားမွာပါ၊ အခြင္႔သင္႔ရင္ ႀကိဳးစား ၾကည္႔ပါလား။ ေနာက္ဆုံးေတာ႔ ကံ ပါဗ်ာ။
က်ေနာ္႔ ဝန္းက်င္မွာ အိမ္ေဖာ္လုပ္ေနတဲ႔ ေကာင္မေလးဆိုရင္ အိမ္ရွင္ ဆရာမေဟာင္း ဗုဒၶဘာသာ တရုတ္မႀကီးကပဲ သူ႕ စကား နားေထာင္ ေနရသလိုလို။ သူက လက္သည္းရွည္ လက္သည္းနီေတြနဲ႔။
ေပၚလစီကို ခန္႔မွန္းရဲေပမယ္႔ " ကံ " ကေတာ႔ ဘုရား႐ွင္ရဲ႕ အရာ ျဖစ္ေနတယ္ မဟုတ္လား။
September 27 at 11:35pm
ပညာတတ္၊ ဘြဲ႔ရ ဆိုတာကလည္း ဘယ္ဘြဲ႔ရတာလဲ ဆိုတာနဲ႔ ဆိုင္ပါတယ္။ ျမန္မာစာတို႔ သမိုင္းတိူ႔ ေလာတို႔ဆိုရင္ ပညာတတ္ထဲ မဝင္ပါဘူး။ ဝမ္းနည္းစရာပါ။
အဓိကအားျဖင္႔ အင္ဂ်င္နီယာ၊ အေကာင္႔ ( ACCA ၿပီးမွ LCCI ) ကြန္ပ်ဴတာတို႔နဲ႔ ရထားရင္ေတာ႔ မဆိုးပါဘူး။
ပညာမတတ္ ဘြဲ႔မရလည္း လာလို႔ေတာ႔ ရပါတယ္။ အလုပ္ၾကမ္းေတြ လုပ္ရမွာေပါ႔။ မိန္းကေလးဆိုရင္ အိမ္ေဖာ္တို႔ နာ႔စ္အကူတို႔ လုပ္ရမွာ။ ေယာက်္ားေလးေတြဆိုရင္ ေဆာက္လုပ္ေရးတို႔ သေဘၤာက်င္းတို႔မွာေပါ႔။ က်ေနာ္႔ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ဆိုရင္ သူက ေငြစိုက္ၿပီး သူ႕႐ြာသားေတြကို ေခၚတယ္။ သေဘၤာက်င္းမွာ လုပ္ၾကရတယ္။ ပထမ တစ္လ ႏွစ္လ ေလာက္က ေတြ႔တုန္းေမးၾကည္႔ေတာ႔ အဆင္ေျပတယ္လိ႔ု ေျပာၾကတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ၾကာေတာ႔ သိပ္မစြံဘူးလိ႔ု ေျပာတယ္။
အဓိက က အိုဗာတိုင္ မဆင္းရရင္ မကိုက္ေတာ႔ဘူး။ သူ တို႔ ေနာက္ဆုံး ႐ြာျပန္သြားၾကတယ္။
ေအးဂ်င္႔ကို ေပးရတာေတြ၊ ျပႆနာ ျဖစ္ရင္ ဘာသာစကား မေျပာတတ္ေတာ႔ သူမ်ားကိုပဲ အားကိုးေနရတာေတြ စုံလို႕ပဲ။
ေနာက္ ျပႆနာက ႐ြာေရာက္ၿပီး ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္း မသိေတာ႔တာပဲ။ စိတ္ဓာတ္ပါ ပ်က္သြားတယ္။
က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကေတာ႔ ေခၚလို႔ရတာေတာင္ အမ်ိဳးထဲက လူငယ္ေတြကို မေခၚဘူး၊ ကိုယ္႔ ႏိုင္ငံထဲမွာ တက္လမ္း႐ွာဖို႔ပဲ ေျပာမိတယ္။ အနာဂတ္ မ႐ွိဘူး ထင္လို႔။
က်ေနာ္မွားခ်င္ မွားမွာပါ၊ အခြင္႔သင္႔ရင္ ႀကိဳးစား ၾကည္႔ပါလား။ ေနာက္ဆုံးေတာ႔ ကံ ပါဗ်ာ။
က်ေနာ္႔ ဝန္းက်င္မွာ အိမ္ေဖာ္လုပ္ေနတဲ႔ ေကာင္မေလးဆိုရင္ အိမ္ရွင္ ဆရာမေဟာင္း ဗုဒၶဘာသာ တရုတ္မႀကီးကပဲ သူ႕ စကား နားေထာင္ ေနရသလိုလို။ သူက လက္သည္းရွည္ လက္သည္းနီေတြနဲ႔။
ေပၚလစီကို ခန္႔မွန္းရဲေပမယ္႔ " ကံ " ကေတာ႔ ဘုရား႐ွင္ရဲ႕ အရာ ျဖစ္ေနတယ္ မဟုတ္လား။
ေလးစားလ်က္
ဇင္ေဝေသာ္
ဇင္ေဝေသာ္
Post a Comment