သူ႔နာမည္ကိုေတာ႔ ကိုခ်စ္ခင္လို႔ပဲ မွတ္ထားရေအာင္ပါ။ လူရိုး၊ လူေအး၊ မိန္းမ က ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆူဆူ ဆဲဆဲ ဘာမွျပန္မေျပာတတ္သူ ဆိုပါေတာ႔။ လူရိုး၊ လူေအးေတြဟာ မိန္းမ ခပ္စြာစြာေတြနဲ႔ ေတြ႔ရတတ္တယ္ ဆိုရမလားေပါ႔။ သူ႔ မိန္းမ ေဒၚေခြး (လို႔ပဲ မွတ္ထားရေအာင္) ကေတာ႔ ပါးစပ္က ပြစိပြစိနဲ႔ တစ္ ခုမဟုတ္ တစ္ခု ရန္လုပ္ေနတတ္တယ္။ ဒီေတာ႔ ကိုခ်စ္ခင္ သေဘာအက်ဆုံး အခ်ိန္က လယ္ထြန္သြားခ်ိန္ပါ။ နားေအး ပါးေအးရွိတာကိုး။
ကိုခ်စ္ခင္က လယ္ထြန္သြား၊ ေန႔ခင္းေရာက္ရင္ေတာ႔ ေဒၚေခြးကထမင္းထုပ္ လိုက္ပို႔တာေပါ႔။
တစ္ေန႔မွာေတာ႔ ေဒၚေခြးထမင္းထုပ္အေရာက္ ကိုခ်စ္ခင္က ႏြားေတြ ကို ျဖဳတ္၊ အနားေပးရင္း သူလည္း ထမင္း စ စားတယ္။ ထုံးစအတိုင္း ပဲ ေဒၚေခြးက အျပစ္မရွိအျပစ္ရွာ ဘာညာဘာညာ ပြစိပြစိလုပ္ေတာ႔တာပဲ။
အဲဒီေန႔မွာေတာ႔ သူတို႔နဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာ အစာစားေနတဲ႔ ႏြားႀကီးက ဘာ စိတ္ကူးေပါက္လို႔လည္းမသိဘူး ပြစိပြစိလုပ္ေနတဲ႔ ေဒၚေခြးကို ေနာက္ကေန ဝင္ေခြ႔လိုက္တာ ေနရာမွာတင္ပဲ ဆုံးရွာပါေလေရာ တဲ႔။
ကိုခ်စ္ခင္လည္း စိတ္မေကာင္းဘူးေပါ႔။ တစ္သက္လုံး လိမၼာလာတဲ႔ ႏြားႀကီး က ဘာလို႔မ်ား အခုလို စိတ္ရိုင္းဝင္သြားပါလိမ္႔ဆိုတာလည္း စဥ္းစားလို႔ မရ ဘူး။
ဘာျဖစ္ျဖစ္ ေဒၚေခြးက ဆုံးရရွာၿပီ။
ဒီ သတင္းျမန္ခ်က္ကလည္း ေဖ႔စ္ဘုတ္မွာ ဗိုင္ရယ္ျဖစ္သြားသလို မ်ိဳးပဲ။
" ေဒၚေခြး ႏြားေခြ႔ခံရလို႔ ဆုံးရွာၿပီ တဲ႔"
သူမ အသုဘဈာပနအတြက္လည္း မ်က္ႏွာမငယ္ရေအာင္ ကိုခ်စ္ခင္က လွ လွပပ စီစဥ္ပါတယ္။
သူတို႔ ယဥ္ေက်းမႈအရ ေဒၚေခြးရဲ႕ ရုပ္အေလာင္းေရွ႕ကိုလာၿပီး က်န္ရစ္ သူေတြက ဂါရဝ ျပဳၾက၊ ဆုေတာင္းေပးၾကတယ္။ သူတို႔လာတိုင္း ကိုခ်စ္ခင္ က ေဘးမွာ ရပ္လို႔ေပါ႔။
တစ္ခုထူးတာက အမ်ိဳးသမီးေတြ ေရာက္လာၿပီး တိုးတိုးေလး ရြတ္ေနရင္ ကိုခ်စ္ခင္က ေခါင္းေတြ စြတ္ၿငိမ္႔ေနၿပီး အမ်ိဳးသားေတြ ေရာက္လာၿပီး တိုး တိုးေလး ရြတ္ေနရင္ေတာ႔ သူက ေခါင္းေတြ စြတ္ခါေနတတ္တယ္။
ဒါကို ေဘးလူေတြက ျမင္ေနၾကရတယ္။
ညပိုင္း လူရွင္းသြားေတာ႔မွ ဘုရား ေဂါပက ဥကၠ႒က (သူ႕ကိုေတာ႔ နာမည္ မေပးေတာ႔ဘူး) ကိုခ်စ္ခင္ရဲ႕ ေခါင္းၿငိမ္႔ ေခါင္းခါကိစၥကို ေမးၾကည္႔တယ္။
ဒီေတာ႔ ကိုခ်စ္ခင္က...
" အမ်ိဳးသမီးေတြ ေရာက္လာရင္ မေခြးဟာ ဘယ္လိုလွေၾကာင္း၊ ဘယ္လိုေ တာ္ေၾကာင္း၊ အခ်က္အျပဳတ္ေကာင္းေၾကာင္း စတာေတြ ေျပာၾကတာေလ ဗ်ာ၊ ဒီေတာ႔ က်ေနာ္က ေခါင္းၿငိမ္႔တာေပါ႔"
" ေခါင္းၿငိမ္႔တာက ဟုတ္ပါၿပီ ေခါင္းခါတာေရာ ဘာေၾကာင္႔လဲ ကြ"
" ေရာက္လာတဲ႔ အမ်ိဳးသားေတြက အိမ္ေထာင္ရွင္ေတြဗ်။ သူတို႔က မေခြး အေၾကာင္း စကားတစ္လုံးမွ မဟဘူး။ သူတို႔က တိုးတိုးေလး က်ေနာ္႔နား ကပ္ၿပီး
'ခ်စ္ခင္ရာ မင္းရဲ႕ ႏြားလိမၼာႀကီး ငါ႔ကိုေရာင္းပါ၊ မင္းေျပာတဲ႔ေဈး ေပး ပါ မယ္' ေျပာၾကတယ္၊ ဒီေတာ႔ က်ေနာ္က ေခါင္းပဲစြတ္ခါျပေနရေတာ႔တာေပါ႔ ဗ်ာ" တဲ႔။
ဒီေတာ႔မွ ေဂါပက ဥကၠ႒က လိပ္ပတ္လည္သြားေတာ႔တယ္။
(02/08/2013 16:30)
ကိုခ်စ္ခင္က လယ္ထြန္သြား၊ ေန႔ခင္းေရာက္ရင္ေတာ႔ ေဒၚေခြးကထမင္းထုပ္ လိုက္ပို႔တာေပါ႔။
တစ္ေန႔မွာေတာ႔ ေဒၚေခြးထမင္းထုပ္အေရာက္ ကိုခ်စ္ခင္က ႏြားေတြ ကို ျဖဳတ္၊ အနားေပးရင္း သူလည္း ထမင္း စ စားတယ္။ ထုံးစအတိုင္း ပဲ ေဒၚေခြးက အျပစ္မရွိအျပစ္ရွာ ဘာညာဘာညာ ပြစိပြစိလုပ္ေတာ႔တာပဲ။
အဲဒီေန႔မွာေတာ႔ သူတို႔နဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာ အစာစားေနတဲ႔ ႏြားႀကီးက ဘာ စိတ္ကူးေပါက္လို႔လည္းမသိဘူး ပြစိပြစိလုပ္ေနတဲ႔ ေဒၚေခြးကို ေနာက္ကေန ဝင္ေခြ႔လိုက္တာ ေနရာမွာတင္ပဲ ဆုံးရွာပါေလေရာ တဲ႔။
ကိုခ်စ္ခင္လည္း စိတ္မေကာင္းဘူးေပါ႔။ တစ္သက္လုံး လိမၼာလာတဲ႔ ႏြားႀကီး က ဘာလို႔မ်ား အခုလို စိတ္ရိုင္းဝင္သြားပါလိမ္႔ဆိုတာလည္း စဥ္းစားလို႔ မရ ဘူး။
ဘာျဖစ္ျဖစ္ ေဒၚေခြးက ဆုံးရရွာၿပီ။
ဒီ သတင္းျမန္ခ်က္ကလည္း ေဖ႔စ္ဘုတ္မွာ ဗိုင္ရယ္ျဖစ္သြားသလို မ်ိဳးပဲ။
" ေဒၚေခြး ႏြားေခြ႔ခံရလို႔ ဆုံးရွာၿပီ တဲ႔"
သူမ အသုဘဈာပနအတြက္လည္း မ်က္ႏွာမငယ္ရေအာင္ ကိုခ်စ္ခင္က လွ လွပပ စီစဥ္ပါတယ္။
သူတို႔ ယဥ္ေက်းမႈအရ ေဒၚေခြးရဲ႕ ရုပ္အေလာင္းေရွ႕ကိုလာၿပီး က်န္ရစ္ သူေတြက ဂါရဝ ျပဳၾက၊ ဆုေတာင္းေပးၾကတယ္။ သူတို႔လာတိုင္း ကိုခ်စ္ခင္ က ေဘးမွာ ရပ္လို႔ေပါ႔။
တစ္ခုထူးတာက အမ်ိဳးသမီးေတြ ေရာက္လာၿပီး တိုးတိုးေလး ရြတ္ေနရင္ ကိုခ်စ္ခင္က ေခါင္းေတြ စြတ္ၿငိမ္႔ေနၿပီး အမ်ိဳးသားေတြ ေရာက္လာၿပီး တိုး တိုးေလး ရြတ္ေနရင္ေတာ႔ သူက ေခါင္းေတြ စြတ္ခါေနတတ္တယ္။
ဒါကို ေဘးလူေတြက ျမင္ေနၾကရတယ္။
ညပိုင္း လူရွင္းသြားေတာ႔မွ ဘုရား ေဂါပက ဥကၠ႒က (သူ႕ကိုေတာ႔ နာမည္ မေပးေတာ႔ဘူး) ကိုခ်စ္ခင္ရဲ႕ ေခါင္းၿငိမ္႔ ေခါင္းခါကိစၥကို ေမးၾကည္႔တယ္။
ဒီေတာ႔ ကိုခ်စ္ခင္က...
" အမ်ိဳးသမီးေတြ ေရာက္လာရင္ မေခြးဟာ ဘယ္လိုလွေၾကာင္း၊ ဘယ္လိုေ တာ္ေၾကာင္း၊ အခ်က္အျပဳတ္ေကာင္းေၾကာင္း စတာေတြ ေျပာၾကတာေလ ဗ်ာ၊ ဒီေတာ႔ က်ေနာ္က ေခါင္းၿငိမ္႔တာေပါ႔"
" ေခါင္းၿငိမ္႔တာက ဟုတ္ပါၿပီ ေခါင္းခါတာေရာ ဘာေၾကာင္႔လဲ ကြ"
" ေရာက္လာတဲ႔ အမ်ိဳးသားေတြက အိမ္ေထာင္ရွင္ေတြဗ်။ သူတို႔က မေခြး အေၾကာင္း စကားတစ္လုံးမွ မဟဘူး။ သူတို႔က တိုးတိုးေလး က်ေနာ္႔နား ကပ္ၿပီး
'ခ်စ္ခင္ရာ မင္းရဲ႕ ႏြားလိမၼာႀကီး ငါ႔ကိုေရာင္းပါ၊ မင္းေျပာတဲ႔ေဈး ေပး ပါ မယ္' ေျပာၾကတယ္၊ ဒီေတာ႔ က်ေနာ္က ေခါင္းပဲစြတ္ခါျပေနရေတာ႔တာေပါ႔ ဗ်ာ" တဲ႔။
ဒီေတာ႔မွ ေဂါပက ဥကၠ႒က လိပ္ပတ္လည္သြားေတာ႔တယ္။
(02/08/2013 16:30)
Post a Comment