အိုဗားမားလည္း အေမရိကန္သမၼတ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေျပာခြင္႔ရိွသမ်ွ ေျပာ သြားခဲ႔ရွာတာပါပဲ။လုပ္စရာေတြက ကိုယ္တိုင္ပဲ လုပ္ၾကရ လိမ္႔မယ္။ လူငယ္ စကားနဲ႔ေျပာေတာ႔ "အခ်စ္စစ္တို႔လမ္း မေျဖာင္႔ျဖဴးဘူး"။
ႏိုင္ငံေရးစကားနဲ႔ေျပာေတာ႔ " ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလမ္း မေျဖာင္႔ျဖဴးဘူး"။
မဟုတ္ပါဘူး၊ တကယ္က ဘယ္လမ္းမွ မေျဖာင္႔ျဖဴးဘူး။
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလမ္း မေျဖာင္႔ျဖဴးဘူး ေအာက္မွာ အဓိက ျပသနာႏွစ္ခု ရွိေန ပါတယ္
၁။ တရားျခင္း မတရားျခင္းကိုေဘးဖယ္ထားၿပီး ျပသနာမျဖစ္ေရးကို ဦးတည္ထား တဲ႔ အာရွရဲ႕ အရိုးစြဲေပၚလစီနဲ႔ မတရားရားဘူးထင္ရင္ ျပသနာကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ေသြး မေၾကာင္တဲ႔ အေနာက္တိုင္းေပၚလစီ။
၂။ လူထုကိုေမာင္းႏွင္ဖို႔ အႂကြင္းမဲ႔ အာဏာပိုင္ဆိုင္ေနရမယ္ဆိုတဲ႔ အာရွႏိုင္ငံ အမ်ားစု(ဒီအထဲမွာ စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ အမ်ားစုပါေနဟန္တူတယ္)ရဲ႕ အရိုး စြဲေပၚလစီနဲ႔ လူထုကိုေမာင္းႏွင္ဖို႔ အႂကြင္းမဲ႔ တစ္ဦးခ်င္းအခြင္႔အေရး ေပးထားရ မယ္ဆိုတဲ႔ အေနာက္တိုင္းေပၚလစီ။
ဒီ ေပၚလစီႀကီးႏွစ္ခုၾကားမွာ ျမန္မာဟာ ေျခခ်ဳပ္လက္ခ်ဳပ္ မိေနတယ္။
၁။ တရုတ္စတဲ႔ႏိုင္ငံႀကီးေတြက ဒီမိုကေရစီမရွိလည္းရတယ္ဆိုတဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္မႈေတြ နဲ႔ ဘာေတြျဖစ္ေနေန ျပႆနာမတက္ေရးေရွးရႈၿပီး ျမန္မာ႔ျပည္တြင္းေရးကို ထမင္း ရည္ပူလ်ွာလႊဲလုပ္တယ္။ ျပႆနာမတက္ရင္ေတာ္ၿပီ၊ ျပႆနာမတက္ေအာင္ ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ေနသလဲဆိုတာ လုံးလုံးမွ စိတ္မဝင္စား။ အရြယ္မေရာက္ေသး တဲ႔ အညံ့စား ေပၚလစီ။
အေနာက္က အရင္းထဲကေန အျမတ္ရႏိုင္သေလာက္ရေအာင္ ေဈးဆစ္ယူတဲ႔ လူလားေျမာက္ ေပၚလစီကိုကိုင္ဆြဲလာတယ္။
က်ေနာ္တို႔ ဘယ္ေလာက္ အျမတ္ရလိုက္မလဲ။
ကံ လား။
မဟုတ္ပါဘူး။ လူထု ႏိုင္ငံေရးအျမင္၊ လူထု ရပ္တည္ခ်က္ပါ။
၂။ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ လစ္ဘရယ္မလိုဘူးဆိုတဲ႔အယူဝါဒေတြနဲ႔ တရုတ္၊ စကၤာပူတို႔က မ်ွားေခၚေနခ်ိန္
လြတ္လပ္ခြင္႔မရွိတဲ႔ ႂကြယ္ဝမႈရဲ႕ အဓိပၸါယ္က ဘာလဲလို႔ အေနာက္က က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေမးခြန္းေတြထုတ္ေနတယ္။
(ဘာပဲေျပာေျပာ ပညာတတ္တတ္လာတဲ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ လစ္ဘရယ္ကို ပိုလိုခ်င္တယ္ဆိုတာသိလို႔ လီရွန္လြန္းတို႔ ေဖ႔စ္ဘုတ္ ကိုယ္တိုင္သုံးေနရတယ္၊ သနားပါတယ္၊ သူ႔မွာ ေမာင္ရဲထြဋ္မရွိရွာဘူး)
စစ္တပ္လူထြက္ေတြနဲ႔ခရိုနီ၊ ခရိုဝါက တစ္ဖက္၊ ေဒၚစုန႔ဲ ေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာ အူတူတူ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အဖြဲ႔ဝင္တခ်ိဳ႕က တစ္ဖက္။
အမ်ိဳးသားေရး အစြန္းေရာက္၊ မေရာက္၊ မေရာက္တေရာက္က တစ္ဖက္၊ လစ္ဘရယ္က တစ္ဖက္။
ကုလားျဖဴမယား အဖြားႀကီးဆိုသူေတြက တစ္ဖက္၊ ဘေျပာင္ေခၚသူေတြက တစ္ဖက္။
သဘာဝက်စြာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကြဲေနၾကေလရဲ႕။
လမ္းတိုင္းက မေျဖာင္႔၊ အတြန္္႔၊ အေကာက္၊ အဆင္း၊ အတက္၊ ေရွးတိုးေနာက္ ဆုတ္မရ အေျခအေနမ်ိဳးစုံနဲ႔၊ တစ္ခါတစ္ခါ ေနာက္လွည့္ေနသလို ထင္ေနရ တတ္ျပန္ေရာ။
အိုဘားမား စကားနဲ႔ေျပာေတာ႔ "ငုတ္..မိ... သဲ.. ထိုင္.. တက္.. ႏိုင္.. ဖ်ား.. ေရာက္။"
ဆာ အက္ဒြင္ အာႏိုးစကားနဲ႔ေျပာေတာ႔ "ဆုမေတာင္းနဲ႔၊ အေမွာင္က လင္းမလာ ဘူး"
ေဒၚစုေရ......
လူငယ္ေတြကေတာ႔ အခ်စ္စစ္တို႔လမ္း မေျဖာင္႔ျဖဴးဘူး တဲ႔။
Post a Comment