ရဟန္းႏွင္႔ စီးပြားေရးမဆိုင္လွေသာ္လည္း ဆိုင္သေလာက္ေလးေတာ႔ ေျပာျပ ခ်င္ပါသည္။ ကဆုန္လျပည္႔ ဗုဒၶေန႔ (Wesak Day) ကာလဝန္းက်င္၌ စကၤာပူ မွာလည္း ပူသည္၊ အထူးသျဖင္႔ လူစုလူေဝးထဲမွာ ပို၍ ပူပါသည္။
ထို႔ေၾကာင္႔ ကဆုန္လျပည္႔ ဗုဒၶေန႔၌ လာသမ်ွလူတိုင္းကို ယပ္ေတာင္ တစ္ေခ်ာင္းစီေဝရန္ ျမန္မာျပည္ သာေရးနာေရးမ်ားမွာ ကမ္းတတ္သည္႔ ပလပ္စတစ္ ယပ္ေ တာင္မ်ား ျမန္မာျပည္မွ မွာယူဖို႔ စိတ္ကူးမိၾကသည္။
ျမန္မာျပည္ေရာက္ခိုက္ အေခ်ာင္းေရ တစ္ေသာင္းမွာယူသည္။
ႏိုင္ငံတိုင္း မွာ ပစၥည္းမ်ားမ်ားဝယ္ေလေလ ေဈးခ်ိဳေလေလျဖစ္၏။ သင္သိပါ သလား။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ေရႊႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကား ထူးဆန္းလွ၏။ ပစၥည္းမ်ားမ်ား ဝယ္ရာ ၌ ေဈးမခ်ိဳသည္႔ အျပင္ ေဈးပိုႀကီးသြားေလေတာ႔သည္။
ယုတၱိမရွိဟု မဆိုပါႏွင္႔၊ သူ႕ယုတၱိနဲ႔သူေတာ႔ ရွိသည္။ ဆိုင္မ်ားက ျမန္မာေတြ ဝယ္ေနက် ရာဂဏန္းမ်ွသာ ကုန္ၾကမ္းတင္ထား ႏိုင္ၾကသည္။ တစ္ေသာင္း ဟုဆိုရာ လက္တြန္႔သြားၾက၏၊ လက္ပင္မခံရဲ။ သူမ်ားဆိုင္မွ (သို႔) သူမ်ားဆိုင္ မ်ားမွ တဆင္႔ယူရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ဟု ဆိုၾကသည္။ ကံေကာင္းသည္ဟု ဆိုရမည္၊ ေအာ္ဒါကို လက္ခံရဲသူကို ေတြ႔ခဲ႔၏။ တစ္ေသာင္းယူယူသျဖင္႔ ေဈးခိ်ဳျခင္းမ်ိဳးေတာ႔ လုံးဝ မရွိေၾကာင္း ဝန္ခံရဲပါ သည္။ အနည္းငယ္ပင္ ေဈးႀကီးသြားေသး၏။
တရုတ္ေကာ္မတီက ရယ္ၾက၏။ ရယ္လည္း မတတ္ႏိုင္၊ ေရာၿပီးရယ္လိုက္ ႐ုံသာ ရွိေတာ႔သည္။
Post a Comment