အဝန္းမညီေသာ အဝိုင္းမ်ားအေၾကာင္း

၀ိုင္းကား၀ိုင္း၏ ။ အ၀န္းကားမတူညီၾက ။ အခ်ိဳ႕ကႀကီး၍ အခ်ဴိ႕ကေသး၏ ။ တနည္းဆိုရေသာ္ ၿပန္႕ကားၿခင္းနွင့္ ေ၀၀ါးၿခင္း ၊ ေသးငယ္ၿခင္းနွင့္ စုစည္းက်စ္လစ္မႈသေဘာ ။ ေကာင္းၾကပါ၏ ။ သူ႕အထာနွင့္သူေကာင္းၾကပါ၏ ။ ( No One  or  Nothing is Perfect ) ဟုခပ္တည္တည္ ကြန္မင့္ေပးလိုသူမ်ားေပးနိုင္၏ ။

ဘ၀၏ အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ကာလကို ၿခေသၤ့လည္ၿပန္ၾကည့္မိ၏ ။

အၿပင္စာမဖတ္ရ ၊ မဂၢဇင္း ၊ ဘာသာၿပန္ ၊ သတင္းစာ ၊ ေရဒီယို ၊ ကက္စက္ မဖြင့္ရ ၊ နားမေထာင္ရ ။ ေန႕စဥ္ ေန႕တိုင္းပါဠိေတာ္ ၊ အ႒ကထာ ၊ အဂၤုတၳိဳရ္ ၊ ၀ိနည္း ငါးက်မ္း ၊ ဓမၼပဒတို႕ၿဖင့္ဘ၀သည္ သိုသိပ္စြာ က်စ္လစ္ ေနခဲ့၏ ။ က်ဥ္းေၿမာင္၏ ။ သို႕ေသာ္ ၿငိမ္းခ်မ္း၏ ။ စုစည္းမိ၏ ။

သတ္မွတ္ထားေသာ စာေမးပြဲမ်ားၿပီး၏ ။ဆရာမ်ားက လႊတ္ေပးလိုက္၏ ။ စာသင္၏ ၊ ကဗ်ာဖတ္၏ ၊ မဂၢဇင္း အစံုဖတ္၏ ။ စာဖတ္ရၿခင္းသည္ေပါ့ပါး၏ ။ ဘုရားစာသင္ရတာေလာက္မခက္ ။ မ်ားမ်ားလည္းမေရးနိုင္ၾက ။ စာေရးဆရာမ်ား၏ စာအုပ္ကိုငန္းသတ္ဖတ္လိုက္လွ်င္ ရက္အနည္းငယ္အတြင္းကုန္သြား၏ ။ ငယ္ေသး၍ စာၾကည့္တိုက္ကိုမေရာက္ေသး ။ စာအုပ္အငွားဆိုင္သာ ေရာက္၏ ။ ထိုစာအုပ္ ဆိုင္၌ရိွေသာ ၀တၳဳ ၊ ဘာသာၿပန္စာအုပ္မ်ားအားလံုး (၆) လအတြင္းအကုန္ဖတ္လို႕ရ၏ ။

ဆိုလိုသည္မွာ ဘ၀ သည္(သို႕) ဘ၀ အၿမင္သည္ ၿပန္႕ကားလာသည္နွင့္အမွ် ေလ်ာ္ေၾကး တခုၿပန္ေပး လိုက္ရ၏ ။ အၿမင္သည္ေ၀၀ါးလာ၏ ။ဆံုခ်က္ဗဟိုမ်ား ေၿပာင္းလာ၏ ။  ၾကည္လင္ေနေသာ (၄) လက္မ ဓာတ္ပံုကို (၁၂) လက္မခ်ဲ႕လိုက္သည္နွင့္ ဆင္ဆင္တူ၏ ။ ၿပန္႕ကားတိုင္း ေ၀၀ါးတာမဟုတ္ဟု ခပ္တည္တည္ ကြန္မင့္ေပးလိုကေပးနိုင္၏ ။)

လြန္ခဲ့ေသာအနွစ္ (၂၀) က ဘ၀ႏွင့္ ယေန႕ဘ၀ကိုယွဥ္ၾကည့္မိ၏ ။ ဟိုအရင္ဘ၀က အဆမ်ားစြာပို၍ ၿငိမ္းခ်မ္း၏ ။ ယေန႕ဘ၀က ပညာမဟုတ္ေသာသညာတို႕ၿဖင့္ေဖာင္းကားေန၏ ။ သို႕ေသာ္ ထိုဘ၀နွစ္ခုကို လဲခ်င္၍မရ ၊ ရေသာ္လည္း မလဲခ်င္။

အတန္ငယ္ ၾကာလာေသာအခါ အဂၤလိပ္စာသင္၏ ။ ထိုထက္ၾကာလာေသာအခါ အဂၤလိပ္စကားေၿပာ၏ ။ အဂၤလိပ္စာအုပ္ ဖတ္၏ ။ တတ္ေတာ့မတတ္ ။ မတတ္လဲဖတ္လို႕ရသည္ ။ ၾကာေတာ့မတတ္ေသာ္လည္း နားလည္လာ၏ ။ အဂၤလိပ္စကားေၿပာ၏ ။ မွန္ေတာ့မမွန္။ မမွန္လဲေၿပာလို႕ရ၏ ။ ေၿပာရင္းၿဖင့္ အတန္ငယ္ မွန္လာ၏။

         ထိုအခါ ဆက္ဆံရေသာ ၀န္းက်င္ေၿပာင္းလာ၏ ။

ယခုနွစ္ဦးပိုင္းကိုထည့္မတြက္လွ်င္ ဘ၀၏ ဆယ္စုနွစ္တစုလံုး မိမိလူမ်ိဳးမ်ားနွင့္ဆက္ဆံရသည္ထက္ လူမ်ိဳးၿခားနွင့္ဆက္ဆံရသည္က အဆမ်ားစြာပိုမ်ား၏ ။ ထိုအခါ ဘ၀သည္ (သို႕) ဘ၀အၿမင္သည္ ပို၍ၿပန္႕ကားလာေတာ့၏ ၊ ပို၍ေ၀၀ါးလာသည္ဟုလည္းထင္၏ ။ (၁၈) နွစ္သားသာမေဏဘ၀ေလာက္ မၿငိမ္းခ်မ္းေတာ့ ။ ပညာမဟုတ္ေသာသညာတို႕ေၾကာင့္ ၿဖစ္၏ ။

သို႔ေသာ္ သညာသည္ အကုသိုလ္ေစတသိတ္မဟုတ္။ ပကိဏ္းၿဖစ္၏။ ပကိဏ္းၿဖစ္၍ ကုသိုလ္ၿဖစ္နိုင္္၏ ။ အကုသိုလ္လဲၿဖစ္နိုင္၏ ။

ထို႕ေနာက္ အင္တာနက္သံုး၏ ။ အင္တာနက္၏ၿပန္႕ကားၿခင္းသည္ အဆံုးမရိွဟုပင္ထင္ရ၏ ။ ဘ၀သည္ ဤမွ်အထိ ၿပန္႕ကားလာေသာအခါ . . . . . . . . . . . .

အမွတ္တရအၿဖစ္ဆံုး သတင္းတပုဒ္ စထရိတ္တိုင္းတြင္ ဖတ္လိုက္ရ၏ ။အမ်ိဳးသားမ်ားက ဆႏၵၿပၾက၏။ အေၾကာင္းကားအမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ လိင္ေဖ်ာ္ေၿဖေသာပစၥည္းသာရိွၿပီး အမ်ိဴးသားမ်ားအတြက္မရိွ ၊ လိင္ခြဲၿခားသည္ဟု ယူဆေသာေၾကာင့္ဟုဆို၏။

ဘုရားဘုရား... ရဟန္းတပါးနွင့္ ဤသတင္းမ်ိဴးဘာဆိုင္သနည္း ၊ ဆိုင္ဆိုင္ မဆိုင္ဆိုင္ ဖတ္ကား ဖတ္လိုက္မိၿပီ ။ ဖတ္ၿပီးသားကို မဖတ္ရေသးလုပ္မရ ၊ ရဲရဲ၀ံ႕၀ံ႕ ၾကည့္လ်င္ ရွက္စရာေတာ့မဟုတ္ ။ ဘုရားရွင္၏ ၀ိနည္းေတာ္ ၌ပင္ ဤကိစၥမ်ားပါ၀င္၏ ။ ဘ၀နွစ္ခုကိုၿပန္ယွဥ္မိ၏။
လြန္ခဲ့ေသာအႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္က သာမေဏတစ္ပါးဆိုလွ်င္ မ်က္နွာၾကီးနီရဲသြားၿပီး ထိုသတင္း စာကိုလႊင့္ ပစ္ေကာင္းလႊင့္ပစ္ေပလိမ့္မည္။

အေၾကာင္းကား ရိုးသားေသာထိုသာမေဏသည္ " ဤသတင္းစာသည္ သာမေဏမ်ားသာဖတ္ရန္ မဟုတ္"  ဟူသည္ကိုသေဘာမေပါက္ေသးေသာေၾကာင့္ၿဖစ္၏ ။ ရဟန္းမ်ားအတြက္ ေရးၿခင္းမဟုတ္ ။

(၂၁) ရာစုရဟန္းကဤသတင္းအတြက္ ဘာမွမၿဖစ္ေတာ့ ၊ ၿပံဳးပင္ၿပံဳးမိေသး၏ ။ ဟုတ္ေပသားပဲ ၊ လူသည္ လူ႕ဆႏၵကိုေဖာ္ထုတ္ခြင့္ရိွသည္။ (ေနာ္ေ၀းမွာၿဖစ္လွ်င္ဟုေတာ့ ေၿပာရမည္ထင္သည္ ၊ ထိုဆႏၵ ၿပမႈသည္ ေနာ္ေ၀၌ဟု ထင္သည္။) သူတို႕တင္ၿပေသာအေၾကာင္းကလည္း မွန္ေကာင္းမွန္ေနလိမ့္မည္ ။ (ရိုးသားစြာ ၀န္ခံရလွ်င္ ထိုရိွမရိွကိစၥကိုေတာ့မသိပါ။)

           ေနာက္တခု ထုတ္ဆိုဦးအံ့ ။

သူ႕ဇနီးနွင့္အတူယွဥ္တြဲလာၿပီး ၀ိပႆနာတရားၿပတတ္သည့္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာကို နွစ္၀ါသာ ရေသးေသာ ရဟန္းက ၾကည့္၍မရ ၊ အေၾကာင္းကား ၀ိပႆနာႏွင့္ ဦးဂိုအင္ကာ၏ဇနီး မဆိုင္ဟု ထင္ေနေသာေၾကာင့္တည္း ။

ယေန႕ (၂၁) ရာစု ရဟန္းကားဦးဂိုအင္ကာကို ေလးစားၾကည္ညိဳေနမိ၏ ။ သူသည္ သူ႕ဇနီးကိုအိမ္မွာ ဖြက္ထားၿပီး ကိေလသာကုန္ေနသူလိုလို ဟန္မေဆာင္ေသာေၾကာင့္ ၿဖစ္၏ ။ ဇနီးေဘးမွာထားၿပီး ၀ိပႆနာ တရားၿပလို႕ရ၏ ။ ထိုမွ်မက ဇနီးရိွသူလင္သားရိွသူမ်ားလည္း ၀ိပႆနာကို အားထုတ္လို႕ရ၏ဟု ဘ၀ ေနနည္းထိုင္နည္း (LIFE STYLE) ကိုပါ ၿပေနေသာေၾကာင့္ၿဖစ္၏ ။

           ေကာင္းေတာ့ မေကာင္း ၊ ေမးေတာ့ေမးရမည္။
           မည္သူဦးဂိုအင္ကာေလာက္ေအာင္ၿမင္သနည္း။
           ၀ိပႆနာ တရားစခန္းအီရန္မွာမည္သူေထာင္နိုင္သနည္း။

"ဗုဒၶဘာသာ" ဟူေသာအမည္သည္ ဘုရားေပးေသာ အမည္မဟုတ္ ။ လူေပးေသာ အမည္ၿဖစ္သည္ ၊ ဘုရားေပးေသာအမည္သည္ “ဓမၼ” ၿဖစ္သည္ ။ ကမာၻနွင့္ “ ၀ိနယ" မဆိုင္ ။ ဦးဂိုအင္ကာသည္ “ဓမၼ” ကိုၿဖန္႕သူၿဖစ္သည္ ။ ဗုဒၶဘာသာကိုၿဖန္႕သူဟုတ္ေကာင္းဟုတ္မည္၊ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မည္။ သို႕ေသာ္ ဗုဒၶဘာသာကို အသိုသိပ္ဆံုးနည္းၿဖင့္ ၿဖန္႕သူဟုေတာ့ယံုၾကည္၏ ။ (ဤယံုၾကည္မႈကို သံသယရိွသူမ်ားကို လည္းထပ္ရွင္းေနရန္ ၊ တုန္႕ၿပန္ရန္မလို ။)

ယေန႕(၂၁) ရာစုရဟန္းအမ်ားစုသည္ ၿပန္႕ကားလာၾက၏ ။ ေ၀၀ါးလာၾက၏ ။ လြတ္လပ္လာၾက၏ ။ စည္းေဘာင္ကို သိပ္မၾကိဳက္ၾကေတာ့ ။ ၾသတၱပၸထက္ ဟိရိကိုေလးစားလာၾက၏ ။ ၾသတၱပၸ ဟူသည္ ေၾကာက္၍ ေရွာင္သည္ ၊ ေၾကာက္၍ လုပ္သည္ ။

ဟိရိသည္ ရွက္၍ေရွာင္သည္ ၊ ရွက္၍လုပ္သည္။ သိပ္မေၾကာက္ေတာ့သည့္အတြက္ လုပ္စရာေပါလာၾက၏။ ေၿပာစရာေပါလာၾက၏ ။ ေကာင္းကားေကာင္း၏ ။ ေကာင္းလည္းမေကာင္း ။ ေကာင္းေကာင္းမေကာင္းေကာင္း ေကာင္းသည္ဟုသေဘာထားလိုက္ၾက၏။ 

         *ေရေပၚ၌ ကိုယ္ေဖာ ့ နိုင္လွ်င္ ထိုေရမည္မွ်နက္ၿခင္းမနက္ၿခင္းသည္ၿပသနာမဟုတ္ ။ 

ဒူးဆစ္မၿမဳပ္ေသာေရ၌ ေရနစ္ေသသူေတြ႕ဖူး၏ ။

 

သီဟနာဒ

(posted on 05/03/2012)

Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.