ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြဟာ ရယ္စရာေကာင္းသလို စိုးရိမ္စရာ လည္းေကာင္းလွပါတယ္။
တစ္ဖြဲ႔က(အဝါေရာင္အုပ္စု)လက္ရွိအစိုးရကိုဆႏၵျပတယ္။ ေနာက္တစ္ဖြဲ ႔က (အနီေရာင္အုပ္စု၊အုပ္စုပိုေတာင္႔တယ္) ဆႏၵျပသူေတြကို ျပန္ၿပီးဆႏၵျပ ၾကျပန္တယ္။ အစိုးရကို ေထာက္ခံတယ္ေပါ႔။
ဒီမိုကေရစီေအာက္မွာ လြတ္လပ္စြာ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ခြင္႔ရွိတယ္ ဆိုေပမယ္႔ အဲသေလာက္အထိျဖစ္သြားေတာ႔ ႏိုင္ငံရ႕ဲ စီပြားေရးနဲ႔ လူမႈေရးစတာေတြ ထိခိုက္ၿပီး ယႏၲယားတစ္ခုလုံး တန္႔သြားတယ္။
ဆိုပါေတာ႔ ေနာက္တစ္စု တက္လာအုံးမယ္။ ႏွစ္ဖြဲ႕လုံးလုပ္ေနၾကတာေတြကို ၾကည္႔မရေတာ႔လို႔။ ကဲ ဘာျဖစ္သြားမလဲ။
အဖြားႀကီးေခၚတတ္တဲ႔အုပ္စုနဲ႔ ဘဘေျပာင္လို႔ေခၚတတ္တဲ႔အုပ္စုေတြ အဲ သေလာက္အထိေတာ႔ ျဖစ္မလာေလာက္ဘူး ေမ်ွာ္လင္႔ရတာပါပဲ။
(အိုဗားမားကို လူမည္း (တကယ္႔လူမည္းပါ၊ မေခၚသင္႔တာကလြဲရင္)လို႔ မေကာင္းတဲ႔ အဓိပၸါယ္နဲ႔ မေခၚၾကဘူး၊ လူျဖဴႏိုင္ငံမွာ လူမည္းသမၼတဆိုတဲ႔ ယဥ္ေက်းတဲ႔၊ ဂုဏ္ျပဳရာေရာက္တဲ႔ အဓိပၸါယ္နဲ႔ေတာ႔ သုံးၾကပါတယ္။)
အြန္လိုင္းတိုက္ပြဲကေန လမ္းေပၚေရာက္မလာၾကပါေစနဲ႔ လို႔သာဆုေတာင္း မိေတာ႔ရဲ႕။
တကယ္ေတာ႔လည္း Emotion (ခံစားမႈ) သိပ္ျမင္႔ေနရင္ Intellect(သုံံးသပ္ ဆင္ျခင္မႈပညာ) ကအလိုလို ေနာက္ဆုတ္သြားတာၿပီး Intellectual က ဦးစီးသြားရင္လည္း Emotion ကိုထိမ္းလို႔သိမ္းလို႔ ရသြားတာပါပဲ။ Intellect က ေရွ႕ကသြားမွလည္း လြတ္လပ္မႈနဲ႔ ဒီမိုကေရစီက ရင္႔က်က္၊ ယဥ္ေက်း လာတာျဖစ္ပါတယ္။ ႏို႔မို႔ေတာ႔ ဆဲသံဆိုသံေတြနဲ႔ ဒီမိုကေရစီပဲ ျဖစ္ေနမွာပါ။
ထိုင္းမွာေတာ႔ အနီနဲ႔အဝါ တဲ႔။
ဒါကို မေက်နပ္လို႔ ကြန္မင္႔တက္လာရင္ေတာင္ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို တတိယ အုပ္စုမျဖစ္ေအာင္ေတာ႔ ျပင္ဆင္ထားပါတယ္။
Post a Comment