အာနႏၵ(အရွင္)ကဘုရားရွင္ရဲ႕ ဦးရီးေတာ္အမိေတာဒနရဲ႕သားျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေႏွာင္းပိုင္း (၃၅) ႏွစ္ကာလတစ္ေလွ်ာက္လုံး အလုပ္အေကၽြးရဟန္းတစ္ပါးျဖစ္ခဲ႔ၿပီး ရဟန္းရွင္လူပရိသတ္ရဲ႕ ခ်စ္ျမတ္ႏိ္ုးျခင္းအခံရဆုံး ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးလည္းျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။
သာရိပုတၱအရွင္ဟာ ပညာကိုကိုယ္စားၿပဳၿပီး ေမာဂၢလာန္အရွင္ဟာ တန္ခိုးဣဒိၶပတ္ကို ကိုယ္စားျပဳတယ္ဆိုရင္ အာနႏၵအရွင္ဟာ ၾကင္နာမႈႏႈးညံ႔သိမ္ေမြ ့မႈနဲ႕ေမတၱာတရားကို ကိုယ္စားျပဳပါတယ္။
ဘုရားရွင္ကပင္ အရွင္ရဲ႕ေမတၱာထုံတဲ႔ကံသုံးပါး (ကာယကံ၊ ဝစီကံ၊ မေနာကံ)ကို ခ်ီးက်ဴးေတာ္မူခဲ႔ရပါတယ္။ (ဒီဃ၊၂၊၁၄၄)
ဆိုလိုတာကေတာ့ လိုအပ္သူအတြက္ အကူအညီေပးဖို႕ အၿမဲတမ္းအဆင္သင့္ျဖစ္ေနတက္တယ္။ ဘယ္ သူနဲ႕ပဲေျပာေျပာ သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ေျပာတယ္။ သတၱဝါေတြရဲ႕အက်ိဳးကိုလိုလားတယ္။
အာနႏၵ(အရွင္)ဟာ တစ္ခ်ိဳ႕ဂုဏ္ပုဒ္ေတြမွာ ဘုရားရွင္နဲ႕ေတာင္ဆင္ဆင္တူတယ္လို႕ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ျမြတ္ဟခဲ႔ပါတယ္။ ရဟန္းရွင္လူပရိသတ္က အရွင့္ကုိေတြ႕ရင္ေက်နပ္ၾကတယ္။ အရွင္ရဲ႕တရားေတာ္ ေတြကိုႏွစ္ျခိဳက္ၾကတယ္။ ပရိသတ္ရဲ႕ရင္တြင္းအပူေတြကို ေအးျငိမ္းေစႏိုင္တယ္။ (ဒီဃ၊၂၊၁၄၄)ပထမသဂၤါယနာမွာ အရွင္ဟာ အဓိက အေရးပါဆုံးရဟန္းေတာ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဘုရားရွင္နဲ႕အတူတကြ နီးနီးကပ္ကပ္အတူသီတင္းသုံးခဲ့ရၿပဲီး ဘရားရွင္ရဲ႕ေဒသနာေတာ္ေတြကို လုံးေစပတ္ေစ့အမွတ္ရေတာ္မူခဲ့လို႕ သဂၤါယနာတင္စဥ္မွာ သူကုိယ္တိုင္ႏႈတ္နဲ႕ရြတ္ဆိုၿပီး အားလုံးထံလက္ဆင့္ကမ္း ေပးေတာ္မူခဲ့တယ္။ သုတၱန္တစ္ခုအစခ်ီတိုင္း " Thus have I heard” (ဧဝံ ေမသုတံ) ဆိုတဲ့ စကားေတာ္ေလးပါတယ္။ ဒါဟာအရွင္ျမတ္ရဲ႕ ႏႈတ္ထြက္စကားေလးေပါ့။ (ဗုဒၶဘာသာတတိုင္းရဲ႕ အသည္းစြဲစကားေလးတစ္ခြန္းပါ။ ဧဝံေမသုတံ-စာျပန္သူ)
*Great Disciples of the Buddha, Nyanaponika Thera and Hellmuth Hecker, 1997
Post a Comment