လားရွိဳးသိန္းေအာင္တို႔ သြက္ခ်က္ေတာ႔ အေမရိကန္ လူမည္းေတြေရာ ျမန္ မာျပည္တြင္းက အႏုပညာရွင္ေတြပါ ေနာက္ေကာက္က် ကုန္ေရာ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထဲက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တဲ႔။ သီခ်င္းလုပ္ ဆိုပစ္လိုက္တယ္။
အေမရိကန္ လူမည္းေတြလည္း အိုဘားမားကို ဂုဏ္ျပဳသီခ်င္း စပ္ဆိုသင္႔တာ
"လူမည္းထဲက တို႔ လူမည္း ..ည္း .....ည္း"
"ေပ်ာ္စရာႀကီးကြယ္႔ ဒို႔ ကိုကြယ္
သမၼတႀကီးက ဖိတ္ေခၚတယ္"
သူမွေပ်ာ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႕ သီခ်င္းနားေထာင္ရတာကလည္း ေပ်ာ္စရာ ႀကီးပါ။
"ေပ်ာ္စရာႀကီးကြယ္႔ ဒို႔ ကိုကြယ္
သမၼတႀကီးက ဖိတ္ေခၚတယ္" တဲ႔။ ဟဲ ဟဲ။
ဘာသာေရး အေငြ႔အသက္လည္း မကင္းဘူး။
"ေရွးဘဝ ဘဝရဲ႕ ေရစက္၊ အခုတစ္ေခါက္ ထပ္ေတြ႔ရမွာပဲ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထဲက တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္...ပ္...ပ္" တဲ႔။
ဟိုက္၊ ဒီကိစၥ ဟိုေကာင္ေလး ဆက္ေရးပါေစ။
အမွာစကားလည္းပါးေသးတယ္ (လူငယ္ေတြအတြက္ပဲ ေနာ္၊ ေဆာရီးပဲ။ လူႀကီးေတြအတြက္ မပါဘူး)
"တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္ရင္ ေခတ္လူငယ္မ်ား
မူးယစ္ေဆးဝါး မသုံးၾကပါ နဲဲ႔ (ဟဲ႔)"။
ခ်စ္လို႔ေျပာတယ္မွတ္ၾကပါ။ မူးယစ္ေဆးဝါး မသုံးၾကပါ နဲဲ႔ (ဟဲ႔)။
လူႀကီးေတြအတြက္ သူ မေျပာေတာ႔႔ ကိုယ္ေျပာရတာေပါ႔
"ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုခ်စ္ရင္ ခစ္ လူႀကီးမ်ား
ဘိန္းဘုရင္နဲ႔ ေပါင္းစားၾကကြဲ႔"
ဦးကိုေမာင္ (ၿပဳံးစိစိ)
**********************************************
အင္း ဦးသိန္းစိန္ကို လူထု တကယ္လက္ခံထားတာက သမၼတတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေတြက ျပင္လို႔မရတဲ႔ လူထုရဲ႕ လက္ခံထားမႈပဲ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို႔ ဆိုလိုက္ရင္ (နံမည္ မပါရင္ေတာင္) ႏိုင္ငံသား လူအမ်ားစုက တျခားဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို ေက်ာ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ေျပးျမင္ၾကတယ္။
ဘာသာေရးမွာလည္း တိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္ႀကီးလို႔ ဆိုလိုက္ရင္ (ဘြဲ႔ေတာ္မပါရင္ေတာင္) တျခား ဆရာေတာ္ႀကီးေတြကို ေက်ာ္ၿပီး လူအမ်ား စုကေတာ႔ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးကို ေျပးျမင္ၾကတယ္။
စာေပအသိုင္းအဝိုင္းမွာလည္း အဲသလိုပဲ။ အေမလို႔ ေျပာရင္လူထု ေဒၚအမာ ပဲေလ။
ေဒၚစုကေတာင္မွ အခု ေရာေနၿပီ၊ ေဒၚစု၊ အန္တီစု၊ အေမစု၊ ဟို အဖြားႀကီး၊ စုံလို႔ပဲ။
ဦးသိန္းစိန္ ျဖစ္ႏိုင္တာက (သူ စြမ္းရင္) "သမၼတထဲက တို႔သမၼတ" ပဲ ျဖစ္ ဖို႔မ်ားတယ္။
"ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထဲက တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္" ကေတာ႔
အင္း...
အမ်ားစုအတြက္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပဲ
ျဖစ္ေနမယ္ထင္တယ္ လာရွိဳးက
(အေမရိက က) ဦးသိန္းေအာင္ ရယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထဲက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တဲ႔။ သီခ်င္းလုပ္ ဆိုပစ္လိုက္တယ္။
အေမရိကန္ လူမည္းေတြလည္း အိုဘားမားကို ဂုဏ္ျပဳသီခ်င္း စပ္ဆိုသင္႔တာ
"လူမည္းထဲက တို႔ လူမည္း ..ည္း .....ည္း"
"ေပ်ာ္စရာႀကီးကြယ္႔ ဒို႔ ကိုကြယ္
သမၼတႀကီးက ဖိတ္ေခၚတယ္"
သူမွေပ်ာ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႕ သီခ်င္းနားေထာင္ရတာကလည္း ေပ်ာ္စရာ ႀကီးပါ။
"ေပ်ာ္စရာႀကီးကြယ္႔ ဒို႔ ကိုကြယ္
သမၼတႀကီးက ဖိတ္ေခၚတယ္" တဲ႔။ ဟဲ ဟဲ။
ဘာသာေရး အေငြ႔အသက္လည္း မကင္းဘူး။
"ေရွးဘဝ ဘဝရဲ႕ ေရစက္၊ အခုတစ္ေခါက္ ထပ္ေတြ႔ရမွာပဲ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထဲက တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္...ပ္...ပ္" တဲ႔။
ဟိုက္၊ ဒီကိစၥ ဟိုေကာင္ေလး ဆက္ေရးပါေစ။
အမွာစကားလည္းပါးေသးတယ္ (လူငယ္ေတြအတြက္ပဲ ေနာ္၊ ေဆာရီးပဲ။ လူႀကီးေတြအတြက္ မပါဘူး)
"တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္ရင္ ေခတ္လူငယ္မ်ား
မူးယစ္ေဆးဝါး မသုံးၾကပါ နဲဲ႔ (ဟဲ႔)"။
ခ်စ္လို႔ေျပာတယ္မွတ္ၾကပါ။ မူးယစ္ေဆးဝါး မသုံးၾကပါ နဲဲ႔ (ဟဲ႔)။
လူႀကီးေတြအတြက္ သူ မေျပာေတာ႔႔ ကိုယ္ေျပာရတာေပါ႔
"ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုခ်စ္ရင္ ခစ္ လူႀကီးမ်ား
ဘိန္းဘုရင္နဲ႔ ေပါင္းစားၾကကြဲ႔"
ဦးကိုေမာင္ (ၿပဳံးစိစိ)
**********************************************
အင္း ဦးသိန္းစိန္ကို လူထု တကယ္လက္ခံထားတာက သမၼတတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေတြက ျပင္လို႔မရတဲ႔ လူထုရဲ႕ လက္ခံထားမႈပဲ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို႔ ဆိုလိုက္ရင္ (နံမည္ မပါရင္ေတာင္) ႏိုင္ငံသား လူအမ်ားစုက တျခားဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို ေက်ာ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ေျပးျမင္ၾကတယ္။
ဘာသာေရးမွာလည္း တိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္ႀကီးလို႔ ဆိုလိုက္ရင္ (ဘြဲ႔ေတာ္မပါရင္ေတာင္) တျခား ဆရာေတာ္ႀကီးေတြကို ေက်ာ္ၿပီး လူအမ်ား စုကေတာ႔ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးကို ေျပးျမင္ၾကတယ္။
စာေပအသိုင္းအဝိုင္းမွာလည္း အဲသလိုပဲ။ အေမလို႔ ေျပာရင္လူထု ေဒၚအမာ ပဲေလ။
ေဒၚစုကေတာင္မွ အခု ေရာေနၿပီ၊ ေဒၚစု၊ အန္တီစု၊ အေမစု၊ ဟို အဖြားႀကီး၊ စုံလို႔ပဲ။
ဦးသိန္းစိန္ ျဖစ္ႏိုင္တာက (သူ စြမ္းရင္) "သမၼတထဲက တို႔သမၼတ" ပဲ ျဖစ္ ဖို႔မ်ားတယ္။
"ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထဲက တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္" ကေတာ႔
အင္း...
အမ်ားစုအတြက္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပဲ
ျဖစ္ေနမယ္ထင္တယ္ လာရွိဳးက
(အေမရိက က) ဦးသိန္းေအာင္ ရယ္။
Post a Comment