အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာတဲ႔ ေမဂ်ာ ေအာ္ပေရးရွင္း (ခြဲစိပ္ကုသမႈ) ကို ခံယူရတယ္။ သူမ သတိျပန္လည္လာလို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဂ႐ုစိုက္မိေတာ႔ ျပဴ တြင္းေပါက္ေတြမွာ လိုက္ကာ အထူႀကီးေတြနဲ႔ ဖုံးကာထား သလို သူမ မ်က္ေစ႔ေတြကိုလည္း အဝတ္နဲ႔စည္းထားတာကို ေတြ႔ရတယ္။
ခြဲစိပ္မႈနဲ႔ မ်က္ေစ႔ အဝတ္စည္းတာကလည္း ဘာမွမဆိုင္။ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလို စီ စဥ္ထားရတာလဲလို႔ အနီးမွာရွိတဲ႔ ဆရာဝန္ကို ေမးေတာ႔ ဆရာဝန္က
"ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံး ဆိုင္ေတြ၊ အိမ္ေတြ မီးရွိဳ႕ခံေနရေတာ႔ (မီးေလာင္ေနေတာ႔) တကယ္လို႔ သမီးမ်ား ေမ႔ေဆးအရွိန္ျပယ္၊ သတိျပန္လည္လာၿပီး ဒါေတြကို ႐ုတ္တရက္ျမင္လိုက္ရင္ ငါေတာ႔ ေသၿပီး ငရဲျပည္ ေရာက္ေနၿပီလို႔ ထင္သြားမွာစိုးလို႔ ဒီလို စီစဥ္ထားရတာ သမီးရယ္"
ေဒါက္တာက ရွင္းျပရင္း အားေပး သတဲ႔။
ခြဲစိပ္မႈနဲ႔ မ်က္ေစ႔ အဝတ္စည္းတာကလည္း ဘာမွမဆိုင္။ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလို စီ စဥ္ထားရတာလဲလို႔ အနီးမွာရွိတဲ႔ ဆရာဝန္ကို ေမးေတာ႔ ဆရာဝန္က
"ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံး ဆိုင္ေတြ၊ အိမ္ေတြ မီးရွိဳ႕ခံေနရေတာ႔ (မီးေလာင္ေနေတာ႔) တကယ္လို႔ သမီးမ်ား ေမ႔ေဆးအရွိန္ျပယ္၊ သတိျပန္လည္လာၿပီး ဒါေတြကို ႐ုတ္တရက္ျမင္လိုက္ရင္ ငါေတာ႔ ေသၿပီး ငရဲျပည္ ေရာက္ေနၿပီလို႔ ထင္သြားမွာစိုးလို႔ ဒီလို စီစဥ္ထားရတာ သမီးရယ္"
ေဒါက္တာက ရွင္းျပရင္း အားေပး သတဲ႔။
Post a Comment