စကၤာပူအစိုးရႏွင္႔ ဆက္စပ္မႈရိွသည္႔ ကုမၸဏီတစ္ခုက ကခုလ ၂၆ ရက္ေန႔က ပႏၷက္ခ်၊ ဂေရာင္း ဘရိတ္ကင္းပြဲအတြက္ ဖိတ္ၾကားလာသည္။ ထိုပြဲအတြက္ ခရစၥယန္၊ အစၥလမ္ႏွင္႔ ဗုဒၶဘာသာ သုံးဘာသာစလုံးမွ ဘာသာေရးေခါင္းေ ဆာင္မ်ားကို ဖိတ္ၾကားထားေၾကာင္း၊ မိမိတို႔ ဘာသာတရားႏွင္႔အညီ ကုမၸ ဏီႏွင္႔ အလုပ္သမားမ်ား ေဘးရန္မရွိၾကရန္ ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သေပးေစ လိုေၾကာင္း ဦးစြာ ႀကိဳတင္ေလ်ွာက္ထားသည္။ (ထို ဂ်ဴေရာင္း အိုင္းလန္႔ဒ္၏ ပထမ ဥပေဒသည္ ေဘးရန္မရွိေရး ( ေဆ႔ဖ္တီး ) ျဖစ္၏။)
သို႔ ဆိုသျဖင္႔ ထိုကုမၸဏီရွယ္ယာပိုရွင္င္မ်ား၊ အလုပ္သမားမ်ားတြင္လည္း ဘာသာဝင္အမ်ိဳးမ်ိးရွိေနေၾကာင္း ေျပာစရာမလိုေတာ႔။
ဤ၌ ပထမ ေကာက္ခ်က္ကို ဆြဲလိုက္သည္။
အတူတကြ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေရးအတြက္ ဘာသာ၊ ယုံၾကည္မႈ တူေန စရာ မလို။
ထိုကၽြန္းငယ္ေလးက စကၤာပူ၏ အနာဂတ္ဟုလည္းဆိုၾကသည္၊ ဓာတ္ေငြ ႔၊ ေရနံ စေသာ ေပါက္ကြဲေစႏိုင္ေသာ ဓာတုပစၥည္းမ်ားျဖင္႔ ျပည္႔ႏွက္ေနသည္။ မိမိသြားခဲ႔ေသာ ေနရာက ရွဲလ္ ဂ်ဴေရာင္း အိုင္းလန္႔ဒ္ဟုေခၚသည္။ ရွဲလ္ ေရနံကုမၸဏီႏွင္႔ ဆက္စပ္မႈရိွႏိုင္သည္ဟုလည္း ေတြးလို႔ရသည္။
ထိုကၽြန္းေပၚ မဝင္မီ ပထမဆုံး ခ်က္ပြိဳင္႔မွာ ပါလာသမ်ွ အိုင္ဒင္တတီ ကတ္ဒ္ မ်ား ခ်န္ထားခဲ႔ရၿပီး သူတို႔ေပးလိုက္ေသာ ကတ္ဒ္ေလးကို ယူၿပီး ခရီးဆက္ရ သည္။ ေနာက္ တစ္ေနရာ ေရာက္ေသာအခါ ပါလာေသာ ထို ကတ္ဒ္ေလးကို ခ်န္ထားခဲရျပန္ၿပီး ဒုတိယခ်က္ပြိဳင္႔က ထပ္မံေပးလိုက္ေသာ ကတ္ဒ္ကိုယူၿပီး ခရီးဆက္ခဲ႔ရျပန္သည္။
ထိုမွတဆင္႔ သြားရမည္႔ေနရာ မသြားမီ အႏၱရာယ္ကင္းရွင္းစြာ ေနတတ္ေရး အတြက္ ၁၀ မိန္ခန္႔ၾကာ အဂၤလိပ္လို ဗြီဒီယိုလမ္းၫႊန္ခ်က္ကို ၾကည္႔ရျပန္ သည္။ မၾကည္႔မေနရ ( ကြန္ပတ္စရီ ) ျဖစ္သည္။ ကတ္ဒ္သုံးကတ္ဒ္ေျပာင္း၊ လက္မွတ္သုံးႀကိမ္ထိုးၿပီးမွ လိုရာခရီး ေရာက္ေတာ႔သည္။ ေရာက္ၿပီ ဆို
သည္ႏွင္႔ သူတို႔ ဘာေၾကာင္႔ ဒီေလာက္ တင္းၾကပ္ပါလိမ္႔ဆိုေသာ အေျဖ ကိုလည္း ရလိုက္သည္။ မီးျခစ္ဆံ တစ္ဆံေၾကာင္႔ ဤ ဂ်ဴေရာင္းကၽြန္းငယ္ တစ္ကၽြန္းလုံး ငါးမိန္အတြင္း ေပ်ာက္သြားႏိုင္သည္။
၁၀ နာရီမွာ အခန္းအနားစမည္ျဖစ္သည္။ မိမိေရာက္ၿပီး သိပ္မၾကာမီ ခရစၥယန္၊ အစၥလမ္ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားလည္း ေရာက္လာၾကသည္။ ထိုစဥ္ ကၽြနု္ႏွင္႔ ပထမဆုံး မ်က္လုံးခ်င္းဆုံမိသည္က အစၥလမ္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးျဖစ္ သည္၊ သီဟနာဒ ဆိုေသာ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းသည္ ျမန္မာ ရဟန္းတစ္ ပါးျဖစ္သည္ဆိုတာကိုလည္း သကၤန္းအေရာင္ျဖင္႔ပင္ သိသာႏိုင္၏။
မွန္ မမွန္ေတာ႔ မေသခ်ာပါ။ မိမိ၏ ထိုအစၥလမ္ဘုန္းေတာ္ႀကီးကို ၾကည္႔ေသာ အၾကည္႔တြင္ အားနာမႈတခ်ိဳ႕ ပါေနမည္ထင္၏။
ထိုစဥ္ ခရစၥယန္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက မိမိတို႔ကို ပြဲၾကည္႔ပရိသတ္က ပြဲကိုေစာင္ ႔ၾကည္႔သလို ၾကည္႔ေနသည္ဟုလည္း ခံစားလိုက္ရ၏။ ခံစားမႈဟူသည္ အ ခ်က္အလက္( Fact ) မဟုတ္ ခံစားမႈ ( Feeling ) သက္သက္သာ ျဖစ္ သည္။ အရြယ္ကိုၾကည္ရာမွာလည္း သူတို႔က ပုိႀကီးမည္ဟုထင္သည္၊ ထို႔ေၾကာင္႔ ထိုင္ရာမွထကာ အရိုအေသေပးဖို႔ အသြားတြင္ အစၥလမ္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးကပင္ သူ႕လက္ကို ဦးစြာကမ္းေပးသည္၊ ကိုယ္တိုင္ကလည္း မိမိတို႔ ယဥ္ေက်းမႈ လက္အုပ္ခ်ီျခင္းကို ဖ်က္ကာ သူ႕လက္ကို တင္းတင္းျပန္ ဆုတ္ လက္ဆြဲႏႉတ္ဆက္လိုက္သည္။ ထိုအတြက္ေၾကာင္႔ ကၽြႏု္ပ္၏ ရဟန္းသိကၡာ တစ္ျပားသားမွေလ်ာ႔မသြားဟုထင္သည္၊ သူ႕လက္မွ နားလည္မႈ၊ ေႏြးေထြးမႈတို႔ပင္ ရလိုက္သည္ဟု ခံစားလိုက္ရမိသည္။
ၿပီးမွ ခရစၥယန္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးကို လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္လိုက္မိ၏။ ကၽြႏ္ုပ္ တို႔ သုံးေယာက္စလုံးအတြက္ ယုံၾကည္မႈ မတူသည္႔ၾကားက တူေနသည္႔အခ်က္ တစ္ခ်က္ရိွသည္။ ထိုအခ်က္က ကုမၸဏီႏွင္႔ အလုပ္သမားမ်ား ေဘးရန္ မရွိ ၾကေရး ေမတၱာတရားပင္ျဖစ္သည္။
ဤ၌ ဒုတိယေကာက္ခ်က္ကို ဆြဲလိုက္သည္။
သတၱဝါေတြအေပၚ ေမတၱာထားဖို႔ ဘာသာယံုၾကည္မႈ တူစရာမလို။
ဆြဲမိေသာ တတိယေကာက္ခ်က္က ဂ်ဴေရာင္း အိုင္းလန္႔ဒ္ပင္ျဖစ္သည္။ စည္း ကမ္းမဲ႔ေသာ လူတစ္ေယာက္ေၾကာင္႔ ၅ မိနစ္အတြင္း ထိုကၽြန္းငယ္ ေပ်ာက္ သြားႏိုင္သည္။ ေဆးလိပ္းေလး တစ္ဖြာ ဖြာမိတာမ်ား ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ လုပ္ လို႔ကြာ ဆိုသည္႔ ျဖစ္ကတတ္ဆန္းဆင္ေျခသည္ ထိုကၽြန္း၏ က်ိန္စာ သာ ျဖစ္ေတာ႔သည္။
ထိုမွတဆင္႔ အၿငိမ္မေနတတ္ေသာစိတ္က ငါတို႔ ဒီမိုကေရစီကလည္း ဒီ ဂ်ဴေရာင္း အိုင္းလန္႔ ေလးလိုပါပဲလားဟု ေတြးမိေလေသာအခါ..... ။
......အခါ။
.......အခါ။
.........အခါ။
ေမတၱာျဖင္႔
သီဟနာဒ
Post a Comment