ေဆးဝါးေပးမူႏွင္႔ အႀကံဉာဏ္ေပးမႈၾကားမွာ တူညီခ်က္မ်ားရွိသည္။
၁။ တစ္ဖက္သားကို ေရာဂါေပ်ာက္ေစလိုေသာ ေစတနာ(ေဆးဝါး)၊ တစ္ဖက္ သားကို လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚ ေရာက္ေစလိုေသာ ေစတနာ (အႀကံဉာဏ္ေပး မႈ) တူၾကသည္။
၂။ ေပးလာသည့္ေဆးတိုင္းကို ေသာက္လို႔မရ၊ ေပးလာသည့္ အႀကံဉာဏ္ တိုင္းကို ယူမရသည္လည္း တူၾကသည္။
မိမိေရာဂါျဖစ္စဥ္ ဤေဆးျဖင္႔ေပ်ာက္ခဲ႔သည္ဆိုလ်င္ မိမိ၏မိတ္ေဆြ တစ္ေ ယာက္ေယာက္ ထိုေရာဂါမ်ိဳးျဖစ္လာလ်င္လည္း ထိုေဆးဝါးကို ညႊန္း တတ္၊ ေပးတတ္ၾကသည္။
အထူးသျဖင္႔ လူအမ်ားႏွင္႔ ဆက္ဆံရေသာရဟန္းဘဝဆိုလ်င္ တစ္ခုခုျဖစ္ တိုင္း ေပးလာၾကသည့္ေဆးဝါးေတြ အမ်ားႀကီးျဖစ္ေနတတ္သည္။ သီဟနာဒ မွာ ယခုတေလာ ေလနာ ထခ်င္သလိုလိုျဖစ္ေနသည္။ ဒါကို အကဲခတ္မိ သူ တို႔က ေဆးဝါးမ်ားလႉဒါန္းၾကသည္။ တရုတ္ေဆး၊ အဂၤလိပ္ေဆး၊ ျမန္မာေဆး အစုံျဖစ္၏။ အခ်ိဳ႕ေဆးမ်ားက ေလကိုျဖစ္ေစၿပီး ျဖစ္လာေသာေလကို အျပင္ ထုတ္မေပးႏိုင္။ ထိုအခါ ပိုဆိုးသြားတတ္သည္။ ေသခ်သည္ကေတာ႔ ေပးလာ သမ်ွ ေဆး အကုန္ေသာက္လ်င္ ဒုကၡေရာက္မည္။
သို႔ဆိုလ်င္ အႀကံဉာဏ္ဆိုသည္ကေရာ ဘာထူးပါသနည္း။ ဝန္းက်င္မတူ၊ ေျဖ ရွင္းရသည့္ျပႆနာမတူ၊ အေတြ႔အႀကံဳမတူလ်င္ ေက်းဇူးတင္ရုံမွလြဲၿပီး လက္ ခံက်င္႔သုံးဖိုခက္ေပမည္။(တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ လက္ခံက်င္႔သုံးလို႔ ရႏိုင္ပါသည္)
မည္သို႔ျဖစ္ေစ တည့္လ်င္သုံး မတည့္လ်င္ပယ္
၃။ ေဆးဝါးေကာင္းမ်ားနဲ႔ အႀကံဉာဏ္ေကာင္းမ်ားကို စိတ္ေကာင္းရွိသူတို႔က ဆက္လက္ေပးေနၾကဦးမည္သာျဖစ္ပါသည္။
((ဗိုလ္ႀကီးမမ)ဟု ေခၚၾကသည့္ ေဒၚခင္စန္းယု(ဝိသာခါ)ေပးလႉသည့္ေဆး
ကေတာ႔ အလုပ္ျဖစ္ေနသည္)
ပန္းသည္ ေႂကြရျခင္းသေဘာရွိသလို ရဟန္းသည္လည္း ေလနာရျခင္း သေဘာရွိတတ္ပါသည္။ လိုက္ဖ္စတိုင္လ္ကကို ဗိုက္ထဲအစာမရွိခ်ိန္ (၆:၄၅ ပီအမ္ မွ ၉:၃၀ ပီအမ္ အထိ) အလုပ္ ပိုလုပ္ေနရသည္႔ ဘဝေပကိုး။
Post a Comment