လိုေကာလိုအပ္ေသးရဲ႕လား မသိပါ။ ႏွစ္လၾကာအခ်ိန္မွာ "နာဝင္းမခ်ိဳတဲ႔ အမွန္တရား" က တတိယအႀကိမ္႐ိုက္ဖို႔ေတာင္ (ျပင္ဆင္ဖို႔) လိုအပ္ေနပါၿပီ။
မေန႔ကမွ စာဖတ္သူတစ္ေယာက္ဆီကတဆင္႔ အီးေမးပိုလာလို႔ စာအုပ္ ေဝ ဖန္၊ ေၾကာ္ျငာ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ ငါ မင္း အသုံးကို တို႔ ထိ ထားတာ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။
ဒီစာအုပ္ တစ္လုံးထဲရွိ "You" နဲ႔ " I "ကို မင္း(တို႔) နဲ႔ ငါ လို႔ပဲ ျပန္ခဲ႔ပါတယ္။
စာအုပ္ကိုပဲ ဖတ္စဥ္မွာ "ကၽြန္ေတာ္၊ ခင္ဗ်ား" စတဲ႔ နာမ္စားေတြကို သုံးဖို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီး အခန္းတစ္ တစ္ဝက္ေလာက္အထိ ဒီအတိုင္းပဲ သုံးစြဲခဲ႔ပါတယ္။
ဒါေပမဲ႔ လီကြမ္းယု ရဲ႕ ေလသံနဲ႔ ခံစားခ်က္ကို နီးစပ္ႏိုင္သမ်ွ နီးစပ္ေအာင္ ဆိုၿပီး အင္တာျဗဴး စီဒီကို ထပ္တလဲလဲ နားေထာင္ၾကည့္မိပါတယ္။
သုံးခါေလာက္ နားေထာင္ၿပီးတဲ႔ေနာက္မွာေတာ႔ ဝါရင္႔ ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီးက သတင္းေထာက္ေတြကို ေျဖေနတာမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ႔ဘဲ အဘိုးတစ္ေယာက္ က ေျမးေတြကို ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေျပာျပေနသလိုမ်ိဳး ျဖစ္ ျဖစ္လာပါေတာ႔တယ္။
ဒါက က်ေနာ္ ခံစားလိုက္ရတဲ႔ ခံစားမႈပါ။
ဒါ႔ေၾကာင္႔ (လူခ်င္းမသိရင္) ရိုင္းသလိုလို ရွိေပမဲ႔ (လူခ်င္းသိရင္) ပိုၿပီး နီးနီး စပ္စပ္ရွိတဲ႔ မင္း(တို႔) နဲ႔ ငါ ကိုပဲ သုံးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။
ငါ မင္း အသုံးၿပီးရင္ ဒီ ( Hard Truths နဲ႔ Tough Love) ႏွစ္လုံးအတြက္ ဘာသာျပန္ဖို႔လည္း ေတာ္ေတာ္ေခါင္းခဲခ႔ဲရပါေသးတယ္။
ျဖန္႔ခ်ီေရး စကားကို တဆင္႔ၾကားလိုက္ရတာက ဒီ (ႏိုင္ငံေရး) စာအုပ္ကို လူထု စာဖတ္ပရိသတ္သာမက သံဃာေတာ္မ်ားကပါ တခဲနက္အားေပးလို႔ ဒီေလာက္ေရာင္းအားေကာင္းသြားတာလို႔ သိရပါတယ္။
ဒါ႔ေၾကာင္႔ သံဃာေတာ္မ်ားနဲ႔ အားလုံးကို ေဖ႔စ္ဘုတ္ေပၚကေနပဲ ေက်းဇူး တင္ေၾကာင္း ေလ်ွာက္ထား (ေျပာၾကား) လိုက္ပါတယ္ဘုရား။
Post a Comment