ေထရဝါဒခ်င္း တူတယ္ဆိုတာကလြဲရင္ သီဟိုဠ္နဲ႔ ျမန္မာလူထုႀကီးရဲ႕ လိုက္ဖ္ စတိုင္က တူတာမရွိသေလာက္ပဲ။
သူတို႔ ဘုရားေတြသြားရင္ အဝတ္ျဖဴနဲ႔ အုန္းဆီ ေခါင္းလိမ္းဆီနံ႔နဲ႔။
ျမန္မာ ဘုရားေတြေပၚမွာဆို အဝတ္အစားက ေရာင္စုံ၊ အေမႊးနံသာ၊ မိတ္ကပ္ ဘာညာကလည္း အစုံပဲ။
အစားအစာလည္း အတူတူပဲ။ ျမန္မာက အခုမွ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး ဖြင္႔ကာစ ရွိေသးတယ္ ကမၻာ႔အစားအစာ အစုံနီးပါး ရေနၿပီ။ လူေတြကလည္း စားၾက တယ္။
ေရွးေဟာင္းအစဥ္အလာက ဒါကို အသုံးအျဖဳန္းႀကီးတယ္ေျပာတယ္။ ေခတ္ သစ္ စီးပြားေရးက ဒါမွ ျပည္တြင္းစားသုံးအား ေကာင္းတာ၊ စီးပြားေရး အသက္ ဝင္တာ တဲ႔။
ေငြေၾကးကို အဂၤလိပ္လိုေခၚတာကေတာင္ ကာရင္စီ ပဲ။ ေငြရွာၿပီး ေရွးေခတ္ ကလို ေခါင္းအုံးေအာက္ ထိုးထား၊ ဝါလုံးေခါင္းထဲ ထည့္စုထားရင္ေတာ႔ ကာရင္စီ မဟုတ္ေတာ႔ဘူး။
ေဝဖန္ေနတာ မဟုတ္ဘူး၊ အဲသေလာက္ ျပင္ပယဥ္ေက်းမႈကို လက္ခံႏိုင္တဲ႔ လူမ်ိဳးက အဲသေလာက္ႀကီး ေနာက္က်က်န္ခဲ႔တာကို စိတ္မေကာင္းလို႔။
Post a Comment