ေျပာဖူးပါတယ္၊ အေမရိကန္မႀကီး၊ ဘုန္းႀကီးနဲ႔ ျမန္မာလို စကားေျပာရာ မွာ ေဝါဟာရအသုံးအစြဲ လုံးဝမမွားတဲ႔ ပါေမာကၡႀကီး။
ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ေတြကို ျမန္မာလိုေခၚရာမွာ မူရင္းနဲ႔ ဆက္စပ္မရတာေတြ အေၾကာင္း ေျပာၾကတယ္။ ဥပမာ၊ ခ်ိဳင္းနားက တရုတ္ျဖစ္ေနတာမ်ိဳးေပါ႔။
စကားဝိုင္းထဲရွိ ကိုလ်ွာရွည္ျမန္မာက ဘာမွမသိဘဲ ေဖ႔စ္ဘုတ္ ကြန္မင္႔ေရးသလို "ဖရန္႔စ္က ျပင္သစ္" လို႔လုပ္ပါေလေရာ။
ဒီေတာ႔ မဲလ္ဘန္းက "ဒါက ဆက္စပ္တယ္ေလ၊ ဖရန္စစ္ကေန ျပင္သစ္၊ ရခိုင္အေခၚအေဝၚနဲ႔ဆို ပိုေတာင္နီးစပ္ေသးတယ္" လုပ္ပါေလေရာ။
ရွက္လိုက္တာ ေျပာေမဘာနဲ႔ေဒါ႔ ဗ်ာတို႔ေရ။ မဲလ္ဘန္းနဲ႔ စကားေျပာရင္း မဆီမဆိုင္ ဦးလွေဆြႀကီးကို ဒိရတာ ေက်ာ႔ အျပစ္ မႈတ္ပါဘုေနာ႔။
ဒါနဲ႔ မသိလို႔ ေမးရဦးမယ္။ အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ ဆိုတဲ႔အထဲမွာ ဘာသာက ကိုးကြယ္မႈဘာသာ (ရီေလးဂ်င္း) သက္သက္ပဲလား၊ ဘာသာစကား (လန္းေဂြ႕ဂ်္) ေရာ မပါဘူးလား။ ဘာသာစကားလည္း ပါသင္႔တယ္။
ဝန္ႀကီးရဲ႕ေဝါေပၚမွာ ျမန္မာစာခမ်ာ အေတာ္ေလး အထိနာေနၿပီေနာ္။
Post a Comment