အေမရိကန္နဲ႔ တရုတ္တို႔ၾကားက အေျခခံ ကြဲလြဲမႈမ်ား


(ကစ္ဆင္းဂ်ား၊ World Order)

အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ တ႐ုတ္ျပည္ဟာ လက္ရွိကမၻာ့အစီအမံထဲမွာ မရွိမျဖစ္ မ႑ိဳင္ႀကီးႏွစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္ႏိုင္ငံစလံုးက သူတို႔ အျပဳအမူကို သူတို႔သတ္မွတ္ခ်က္ေပတံနဲ႔ တိုင္းတာ သတ္မွတ္ရင္း အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ စနစ္ကို လက္ခံသည္မဟုတ္၊ လက္မခံသည္လည္း မဟုတ္ သေဘာထား ရွိၾကပါတယ္။
ကမၻာ့အင္အားႀကီးႏိုင္ငံေတြနဲ႔တန္းတူ ပါ၀င္ရမယ့္ အခန္းက႑မ်ိဳးကို တ႐ုတ္ အေနနဲ႔ ဘယ္တုန္းကမွ မရရွိခဲ့ဘူးသလို အေမရိကန္ေတြအေနနဲ႔လည္း ဒီေလာက္ ႏိုင္ငံပမာဏႀကီးမား၊ စီးပြားေရးအင္အား ေတာင့္တင္းၿပီး ဖြဲ႔စည္းပုံ မတူတဲ့ ႏိုင္ငံနဲ႔ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ရမယ့္ အေတြ႕အႀကံဳမ်ိဳး မရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။

သူတို႔ႏွစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ေနာက္ခံဘက္ကေဒါင္းကလည္း သိသိသာႀကီး ကြဲျပားေနပါတယ္။ အေမရိကန္က ေပၚလစီတစ္ခုကို ခ်ဥ္း ကပ္ရာမွာ လက္ေတြ႕သေဘာတရားဆန္ၿပီး တ႐ုတ္က သေဘာတရားေရး ဆန္တယ္။ သူ႕ကို ၿခိမ္းေျခာက္ႏိုင္တဲ့ အိမ္နီးခ်င္းအင္အားႀကီးႏိုင္ငံ အေမရိ ကန္မွာ ဘယ္တုန္းက မရွိခဲ့ဖူးဘူးေပမဲ႔ တ႐ုတ္ကေတာ့ ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္း မခံရတဲ့ အခ်ိန္ရယ္လို႔ကို မရွိခဲ့ပါဘူး။ အေမရိကန္က ျပႆနာတိုင္းမွာ အေျဖ ရွိတယ္လို႔ ခံယူၿပီး တ႐ုတ္က ေတာ့ လက္ရွိျပႆနာရဲ႕ အေျဖဟာ ေနာက္ျပႆနာအသစ္ကို အစပ်ိဳးလိုက္ျခင္း သာျဖစ္တယ္လို႔ ခံယူပါတယ္။ အေမရိကန္က လတ္တေလာ ကိစၥရပ္တစ္ခုကို ခ်က္ခ်င္း တုန္႔ျပန္ အေျဖရွာတတ္ေပမဲ့ တ႐ုတ္ကေတာ့ တစ္ဆင့္ျခင္း ေျပာင္းလဲ အေျဖရွာယူတတ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ေတြက လုပ္ေဆာင္စရာေတြထဲက တကယ္ အလုပ္ျဖစ္ႏိုင္မယ့္ အခ်က္ေတြကို ဦးစားေပး လုပ္ေဆာင္တတ္ၿပီး တ႐ုတ္ကေတာ့ ဒီသေဘာတရားေတြနဲ႔အညီလုပ္ရင္ ဘယ္မွာ အဆံုးသတ္ သြားေလမလဲဆိုတာကို ေ၀ဖန္သံုးသပ္တတ္ပါတယ္။ တ႐ုတ္ေတြရဲ႕ ေတြးေတာစဥ္းစားပံုကို ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒနဲ႔ တ႐ုတ္႐ိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈက ပံုသြင္း ေပးလိုက္တာျဖစ္ၿပီး အဲဒီ အခ်က္ ႏွစ္ခ်က္စလံုးကလည္း အေမရိကန္ေတြနဲ႔ အကၽြမ္းတ၀င္ မရွိျပန္ပါဘူး။

ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရးအစီအမံထဲမွာ တ႐ုတ္နဲ႔ အေမရိကန္တို႔ဟာ အခုမွ နဖူးေတြ႕ ဒူးေတြ႕ ေတြ႕ႀကံဳေနၾကရ တာျဖစ္ပါတယ္။ တ႐ုတ္ကလည္း သူတို႔ေပၚလစီ ဟာ သူမ်ားနဲ႔မတူ၊ အမ်ားအားျဖင့္ သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ဟန္ေပၚမွာ အေျခခံတယ္ လို႔ ယံုၾကည္ၿပီး အေမရိကန္ေတြကလည္း သူတို႔ေပၚလစီဟာ သူမ်ားနဲ႔ မတူ၊ သူမ်ားထက္ သာတယ္။ သူတို႔တန္ဖိုးေတြကို ကမၻာ့ႏိုင္ငံတိုင္းက က်င့္သံုးလာေအာင္ ေထာက္ပံ့ ကူညီေပးဖို႔လည္း သူတို႔မွာ တာ၀န္ရွိေန တယ္လို႔ ယံုၾကည္ထားၾက ပါတယ္။
မတူညီတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ၊ မတူညီတဲ့ အျမင္ေတြနဲ႔ အင္အားႀကီး လူ႕အဖြဲ႕ အစည္းႀကီးႏွစ္ခုဟာ သူတို႔ျပည္တြင္းေရး သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းထဲမွာ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ဆံုေနၾကပါၿပီ။

သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ၿပိဳင္ဖက္ေတြအေနနဲ႔ ႐ႈျမင္ၾကေလမလား။ မိတ္ေဆြေတြ အေနနဲ႔ ဆက္ဆံလာၾက မလား။ ၂၁ ရာစု ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရးအစီအမံ ဘယ္လိုျဖစ္လာေလမလဲ ဆိုတဲ့အခ်က္ဟာ သူတို႔ ဘယ္လိုတုန္႔ျပန္လာမလဲ ဆိုတာအေပၚမွာ မူတည္ေနပါေတာ့တယ္။

Post a Comment