မေလးရွား၊ မတူညီတဲ ့ေရြးခ်ယ္မႈ(၃)

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမာၻ႔ အျမင္
(အခန္း ၅၊ အေရွ႕ေတာင္အာရွ)

"ငါ မေလးရွားကို ေရာက္တယ္ဆိုရင္ တန္ကုက သူ ့ မိတ္ေဆြေတြကိုပါ ဖိတ္ၿပီး ၀ီစကီတို ့ဘရန္ဒီတို ့နဲ ့ဧည့္ခံတယ္။ အခုဆုိရင္ အခ်ိဳရည္ထည့္ၿပီး ဖန္ခြက္ခ်င္း တုိက္ေနၾကတယ္"

ေမး။ ။ တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြကလည္း မစၥတာလီနဲ ့ မစၥတာလီရဲ ့ပါတီ ပီေအပီ ( PAP )က မေလးတစ္နုိင္ငံလံုးကို အုပ္စီးဖုိ့ စိတ္ကူးနဲ ့ မေလးရွားထဲကို ပူးေ ပါင္းလိုက္တာလို ့ရွဳၿမင္ၾကတယ္။
ေၿဖ။ ။ ဒါက ဘယ္နည္းနဲ ့မွ မၿဖစ္နုိင္တာပဲ၊ လူဦးေရးက ဒီအေၿခအေန ကိုေရာက္ခြင့္ မေပးဘူး။သူတုိ ့က မေလးလူမ်ိဳး မဟုတ္သူေတြကို ဒုတိယေန ရာကပဲ ပါ၀င္ေစခ်င္တာ။ သူတုိ ့မွာ မေလးတရုတ္အဖဲြ ့အစည္းတို ့၊မေလး အိႏိၵယန္းကြန္ဂရက္ တို့ဆိုတာေတြရွိတယ္။ သူတို ့က အေၿခခံ လူထုေခါင္းေ ဆာင္ေတြနဲ ့ အတူတူလက္တဲြၿပီး ပါတနာအေနနဲ ့ ပူးေပါင္းၾကတယ္ ။ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေနာက္တက္လူငယ္ေတြဆိုေတာ့ ဆားဘားနဲ ့( Sabah) န ဲ့ဆာရာ၀တ္ ( Sarawak ) တို႔မွာလည္း စကၤာပူလို ၾကိုးစားယူလို ့ ရနုိင္တယ္။ ဒီအေရးအခင္းမၿပီးခင္ လမ္းခုလပ္မွာပဲ တန္ကုက ကုလသမဂၢၢ ကိုယ္စားလွယ္ အေနနဲ ့သြားဖုိ ့ငါ ့ကိုကမ္းလွမ္းတယ္။ ဒါက ႏိုင္ငံေရးေလာ က ကေန၀ိုင္းပယ္တဲ ့သေဘာပဲ။

ေမး။ ။ သတင္းစာေတြမွာ ေရးသားထားတာေတြအရ စင္ကာပူ မေလးရွား ထဲက ခဲြထြက္လာခဲ ့ေတာ႔ စင္ကာပူရီယန္းေတြက ေအာင္ပဲြေတာင္ ခံၾက သတဲ ့။ ဒီေန ့လက္ရွိစင္ကာပူရီယန္းေတြကို ေမးရင္လည္း ဒီလို ခဲြြထြက္ၿခင္း ဟာ စင္ကာပူအတြက္ အေကာင္းဆံုးရလာဒ္လုိ ့ ေၿဖေကာင္းေၿဖ ၾကလိမ့္ မယ္ထင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုရင္ ဒီေန ့လက္ရွိ စင္ကာပူရဲ ့ အေန အထားကိုေရာက္ေအာင္ ကိုယ့္ဆံုးၿဖတ္ခ်က္နဲ ့ကိုယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္နုိင္ခဲ ့လုိ့ပါပဲ။ စင္ကာပူ အခုလို တိုးတက္လာတာဟာ ခဲြထြက္ခဲ ့ၿခင္းေၾကာင့္လို ့ထင္ၿမင္မိပါသလား။
ေၿဖ။ ။ ဒါေၾကာင့္သက္သက္လို့ေတာ့မထင္မိပါဘူး။ အေကာင္းဆံုး အေန အထားကိုေရာက္ေအာင္ တို႔လည္း မနည္းၾကိုးစားယူခဲ ့ၾကရတာပဲ။ သူတို႔က လည္း သူတို ့လိုခ်င္တဲ ့ ပံုစံၿပန္ေရာက္ေအာင္ ငါတုုိ ့ကို ဆဲြေဆာင္ခဲ႔တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔စနစ္က စင္ကာပူနဲ ့ေရာ ၿဗိတိသွ်နဲ႔ပါ အလ်င္းမသင့္လွဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက စင္ကာပူရဲ႕ပညာေရးက႑ နဲ ့အလုပ္သမား က႑ေတြမွာ အခြင့္အေရးအရ အားသာခ်က္ေတြရွိေနၿပီး စင္ကာပူဟာ အၿခားသာမန္ၿပည္နယ္ေတြနဲ ့မတူေတာ့ဘူး။

ေမး။ ။ မေလးေတြက မေလးဦးစားေပး၀ါဒကို ကာကြယ္တာဟာ တရုတ္ေ တြ ၊ အိႏိၵယန္းေတြမ်ားလာၿပီး သူတို ့အခြင္ ့အေရးေတြ ဆံုးရွံုးမွာကို စိုးရိမ္ လို ့ၿဖစ္တယ္လို႔ တခ်ိဳ႕ကလည္း ေထာက္ၿပၾကတယ္။ ဒီအယူအဆအတိုင္း ဆုိ ရင္ေတာ့ မေလးလူမ်ိဳးလူဦးေရ ပိုမ်ားလာေလေလ စိုးရိမ္စိတ္လည္း နည္း လာေလေလ ၿဖစ္မွာေပါ့။
ေျဖ။ ။ သူတို ့ရထားတဲ ့အခြင္ ့အေရးေတြကို ကန့္သတ္မယ့္ လူမ်ိဳးၿခားေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို မေလးလူမ်ိဳးေတြက ေထာက္ ခံမဲ ေပးေနၾကပါ့မလား။

ေမး။ ။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုေတြကို အခြင့္အေရး ပိုေပးတဲ ့နုိင္ငံေတြ ကမၻာ မွာ အမ်ားၾကီးရွိတာပဲ။ ဥပမာ တရုတ္ၿပည္ဆုိပါေတာ့ ။ တကၠသိုလ္ ၀င္ခြင့္ရ ဖုိ ့အမွတ္ခ်င္းတူရင္ တိုင္းရင္းသားေက်ာင္းသားေတြက အခြင္႔အေရး ပိုရွိၾက တယ္။
ေျဖ။ ။ တရုတ္ၿပည္ရဲ႕သမိုင္းကိုၿပန္ၾကည့္ေလ၊ တိုင္းရင္းသာလူမ်ိဳးစုေတြထက္ တရုတ္ေတြက သာေနရမယ္ဆိုတဲ ့ ယံုၾကည္မွဳ သူတို႔မွာ အမ်ားၾကီးရွိတယ္။ ကေလးတစ္ေယာက္ေပၚလစီကိုေတာင္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုေတြ အတြက္ ေလွ်ာ့ေပါ႔ေပးလိုၾကတယ္။ ရွင္က်န္ ့( Xinjiang ) နဲ ့တီဗက္ ( Tibat ) တို႔မွာဆို စိတ္ၾကိုက္ကေလးယူခြင္႔ရွိတယ္။ သမုိင္းကိုၿပန္ၾကည့္ပါ။ မေလးနဲ ့တရုတ္က ႏႈိင္ယွဥ္စရာတူညီခ်က္ေရာ ရွိလုိ ့လား။

ေမး။ ။ တစ္ခါက မစၥလီကိုယ္တုိင္ေၿပာခဲ ့ဖူးတယ္။ လူမ်ိဳးၾကီးတစ္စုက ဦး စီးၿပီး ဘာသာစကားကလည္း တစ္မ်ိဳးတည္းၿဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ အဲဒီနုိင္ငံဟာ ပိုၿပီး သက္၀င္လွဳပ္ရွားမႈရွိႏိုင္တယ္ဆိုလားပဲ။ ဒီအယူအဆက မေလးရွား နဲ ့ေရာ မသက္ဆုိင္ဘူးလား။ မေလးလူမ်ိဳးအမ်ားစုၿဖစ္သြားေတာ့ မေလးရွား အတြက္ ပိုမေကာင္းနုိင္ဘူးလား။
ေၿဖ။ ။ မင္းတို႔ကကိုယ္တိုင္ မေလးရွားနုိင္ငံထဲက တရုတ္ (သို ့မဟုတ္) အိႏိၵယန္းတစ္ေယာက္ဆိုရင္ မင္းအတြက္ပိုေကာင္းတယ္လို႔ ထင္နိုင္ပါ့မ လား။

ေမး။ ။ ထင္ေတာ့မထင္ေလာက္ဘူးေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ နုိင္ငံတစ္ခု၊ လူ ့အဖဲြ ့ အစည္းတစ္ခု အေနနဲ ့ေတာ့ မေလးရွားဟာ ပိုေကာင္းလာနုိင္တာေပါ့။
ေၿဖ။ ။ ဒီေမးခြန္း အေၿဖက "အရည္အခ်င္းရွိတဲ ့သူေတြ ဘယ္အထဲမွာရွိေန တယ္လုိ ့ထင္သလဲ" ပဲ။

ေမး။ ။ ဒီေတာ့ၿဖစ္လာနုိင္ေၿခေတာ့ရွိတယ္။ မၿဖစ္ေသးတာလို ့ဆိုလိုတာ ပါလား။
ေၿဖ။ ။ အမွန္ပဲ။

ေမး။ ။ လတ္တေလာ လူမ်ိဳးေရးနဲ ့ ပတ္သတ္ၿပီးေျပာစရာရွိတာက မေလး ရွားဟာ အစၥလာမ္ဘာသာေရးဖက္ကို ပိုပိုၿပီးယုိင္လာေနတဲ ့အခ်က္ပါ။
ေၿဖ။ ။ အဲဒါ အေရွ ့အလယ္ပိုင္းရ ဲ့လႊမ္းမိုးမွဳပဲ။

ေမး။ ။ဒါဆိုရင္ တုိးတက္ပြင့္လင္းတဲ ့မြတ္စလင္ နုိင္ငံၿဖစ္လာနုိင္မလား။
ေၿဖ။ ။ ဒါကို မင္းတုိ ့က ယံုၾကည္သလား။ ဒါနဲ ့တိုးတက္ပြင့္လင္းတဲ႔ မြတ္စ လင္နုိင္ငံဆိုတာ ဘာကိုေၿပာတာလဲ။

ေမး။ ။ ကမာၻနဲ ့အဆက္အဆံလုပ္တာ ၊ အို္င္ဒီယာအသစ္ေတြကို လမ္း ဖြင့္ေပးတာ၊ ဒါမ်ိဳးေတြေပါ႔။
ေၿဖ။ ။ မင္းဆုိလိုတာက သူတို ့ေခါင္းစြပ္ေတြကို ခၽြတ္လာၾကမယ္။ အမ်ိဳး သားနဲ ့အမ်ိဳးသမီး လက္ဆဲြႏႈတ္ဆက္၊ စားေသာက္ဆုိင္မွာ အတူထုိင္၊ မြတ္စ လင္ မဟုတ္သူက ဘီယာေသာက္၊ မြတ္စလင္က သူနဲ ့အတူတူ ထုိင္ၿပီး ေကာ္ဖီေသာက္၊ ဒီလိုလား။

ေမး။ ။ ဒါေပမဲ႔ မေလးရွားက ေဆာ္ဒီအာေရးဗ်ထက္ တူရကီနဲ ့ေတာ့ ပိုတူ လာနုိင္တယ္ မဟုတ္လား။ အထုိက္အေလ်ာက္ ပြင့္လင္းလြတ္လပ္၊ နုိင္ငံ တကာတန္းဖုိးေတြကို အသိအမွတ္ၿပဳစတာေတြေပါ႔။
ေၿဖ။ ။ မၿဖစ္နုိင္ပါဘူး။ မေလးရွားဟာ မေလးမြတ္စလင္နုိင္ငံပဲ ၿဖစ္မယ္။ အရင္တုန္းက သူတို႔ဘာသာေရးက ဒီေလာက္တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ၾကီး မ ဟုတ္ဘူး။ အခု အေရွ ့အလယ္ပိုင္းနုိင္ငံေတြရဲ ့လႊမး္မိုးမွဳေၾကာင့္ ပိုၿပီး တင္း က်ပ္လာေနတာ။ အရင္က ညစာစားပဲြေတြမွာ အေသာက္အစားေတြ ဘာေတြနဲ ့ဧည့္ခံတယ္။ ငါ မေလးရွားကို ေရာက္တယ္ဆိုရင္ တန္ကုက သူ ့ မိတ္ေဆြေတြကိုပါ ဖိတ္ၿပီး ၀ီစကီတို ့ဘရန္ဒီတို ့နဲ ့ဧည့္ခံတယ္။ အခုဆုိရင္ အခ်ိဳရည္ထည့္ၿပီး ဖန္ခြက္ခ်င္း တုိက္ေနၾကတယ္။

ေမး။ ။ လူမ်ိဳးေရးနဲ ့ဘာသာေရးအၿပင္ လူေတြေနာက္ထပ္ေၿပာေနၾကတာ က ေငြေၾကးနဲ ့ဆက္စပ္ေနတဲ ့ နုိင္ငံေရး ကိုယ္က်င့္တရား ပ်က္မႈပါ။ ဥပမာ အားၿဖင့္ မေလးရွားစီးပြားေရး ကန္ထရိုက္ေတြကေန ရရွိလာတဲ ့ေငြေတြ ဟာ ေခါင္ေဆာင္ပိုင္းလူနည္းစုဆီပဲ ေရာက္သြားၿပီး လူထုႀကီးအတြက္ အက်ိဳး မရွိလွဘူးတဲ ့။ ဒီျပသနာကို မေလးရွားအေနနဲ ့ ေၿဖရွင္းလာနုိင္မယ္ လို ့ထင္ မိပါသလား။
ေၿဖ။ ။ ဒါေတာ့ ငါလည္း မေၿပာတတ္ဘူး။ ေခတ္ပညာတတ္ လူငယ္ေတြက ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ ့ေခါင္းေဆာင္ၿပီး ၾကိုးၾကိုးစားစားတို္က္ဖ်က္ရင္ေတာ့ ရနုိုင္ေကာင္းပါရဲ႕။ Ummo ၿပည္နယ္ေတြမွာဆိုရင္ အၾကီးအကဲေတြက
မဲေတြကိုထိန္းထားတာ။ ဒါေၾကာင့္သူတို ့က တပန္းသာေနတာ။ မေလးရွား တစ္နုိင္ငံလံုးကို ေၿပာင္းလဲမပစ္နိုင္ရင္ ဒီကိစၥကို ေၿဖရွင္းဖုိ ့ သိပ္မလြယ္လွ ဘူးလုိ ့ထင္တယ္။

ေမး။ ။ စင္ကာပူနဲ ့မေလးရွားၾကားမွာ စီးပါြးေရး ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္လာနုိင္ စရာေတြရွိမယ္လို ့ထင္ပါသလား။ ဥပမာ အစ္စကန္ဒါ ( Iskandar ) လိုေန ရာမွာေပါ ့။ နွစ္ဖက္စလံုးကလည္း လက္ေတြ ့က်တယ္ဆိုေတာ့ အတူတကြ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ၾကဖုိ ့ၿဖစ္လာနုိင္မလားလို ့။
ေၿဖ။ ။ အစ္စကန္ဒါ ဘယ္ေလာက္ဖံြ ့ၿဖိဳးလာမလဲဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ရဦး မွာပဲ။ ငါတုိ႔က မေလးရွား ေၿမေပၚမွာသြားၿပီး ရင္းနွီး ၿမွဳပ္နွံမွဳ လုပ္ရမွာ။ သူတို႔ပိုင္နက္ထဲမွာ စီးပြါးေရးသြားလုပ္ရာမွာဆိုတာ က ေမ့မထားသင့္တဲ ့အ ခ်က္ပဲ။ စာေၾကာင္းေလးတစ္ေၾကာင္းၿပင္လိုက္တာနဲ႔ မင္းတို ့ကိုျဖတ္စား သြားလုိ ့ရတယ္။ ရင္းနွီးၿမွဳပ္နွံမွဳေတြ ထပ္လိုခ်င္ေနေသးေတာ့ ဒီလုိလုပ္မယ္ လို ့ေတာ့ မထင္မိပါဘူး။ အဲဒီကိုသြားၿပီး စီးပြါးေရးလုပ္မယ္ဆုိရင္ မင္း တုိ ့ေဆာက္လုပ္မယ့္ အေဆာက္အဦေတြ၊ အိမ္ေတြမွန္သမွ်ကို ေနာက္ ဆုံး ေၿမပိုင္ရွင္က ပိုင္ေနရစ္မွာဆိုတာေတာ့ သတိရွိေနမွ ရလိမ့္မယ္။

မေလးရွားၿပီး

Read more

အိမ္ေထာင္သည္မွတ္စု

၁။ အိပ္ခန္းထဲမွ အနံ႔အသက္မ်ား

(က) ပထမ ၃ ႏွစ္၊ ေရေမႊးနံ႔၊ ပန္းနံ႔၊ သစ္သီးနံ႔
(ခ) ၃ ႏွစ္ေနာက္၊ ကေလးေပါင္ဒါနံ႔၊ ေသးနံ႔၊ ေခၽြးနံ႔
(ဂ) ၁၅ ႏွစ္ေနာက္၊ ပရုပ္ဆီနံ႔၊ ေတေဇာဘမ္းနံ႔၊ လိမ္းေဆးနံ႔
(ဃ) ၄၀ ႏွစ္ေနာက္၊ ဖေရာင္းတိုင္နံ႔၊ အေမႊးတုိင္နံ႔

၂.အိမ္ေထာင္တစ္ခုရဲ႕ ေျပာင္းလဲျဖစ္စဥ္ ေလးရပ္

1) Mad for each other,
2) Made for each other,
3) Mad at each other
4) Mad because of each other

3. Definition Of Happy Couple -

HE Does What SHE Wants…
SHE Does What SHE Wants.

4: ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ Husband

ဇနီး။ ။ ကြန္ပ်ဴတာက ခိုင္းသလို မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။
ခင္ပြန္း။ ။ ဟုတ္မွာေပါ႔ကြယ္၊ ကြန္ပ်ဴတာက Husband မွ မဟုတ္ဘဲ။

၅။ ရယ္တိုင္းအသက္မရွည္

'Laughing At Your Own Mistakes, can Lengthen Your Life."- Shakespeare
ကိုယ္႔အမွားကို ျပန္ၿပီး ရယ္ေမာႏိုင္ၿပီဆိုရင္ အသက္ပိုရွည္တယ္။( ပုံ/ ရွိတ္စပီးယား)
"Laughing At Your Wife's Mistakes,can Shorten Your Life."- Shakespeare's Wife
ကိုယ္႔ဇနီးရဲ႕ အမွားကို ရယ္ေမာမိရင္ အသက္တိုတတ္တယ္။ ( ပုံ/ ရွိတ္စပီးယားရဲ႕ ဇနီး)

Read more

ကံ႔ေကာ္၊ အင္ၾကင္း(လပတ္လည္)

ဒီေန႔ ထူးထူးျခားျခား ပန္းဓာတ္ပုံေတြ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။
အထူးသျဖင္႔ ပင္လုံးကၽြတ္ပြင္႔ေနတဲ႔ ကံ႔ေကာ္ပင္ပ်ိဳေလးပါ။
တရုတ္ေတြကေတာ႔ လာမယ္႔ ၃၁ ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္မယ္႔
၅၄ ႏွစ္ေျမာက္(မဂၤလဝိဟာရ)ေက်ာင္းရဲ႕ႏွစ္ပတ္လည္အတြက္
မဂၤလာရွိတဲ႔ႏွစ္လို႔ ယုံၾကည္ၾကမွာ မလြဲပါဘူး။
ကံ႔ေကာ္နဲ႔ အင္ၾကင္းကလည္း ဘာသာေရးနဲ႔ ႏႊယ္ေနတဲ႔ ပန္းေတြမဟုတ္လား

Read more

စစ္တပ္တခ်ိဳ႕၏ ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္စဥ္(Revolution ဟုလည္းဆိုၾက) (၇) ခ်က္

(တပ္မေတာ္ေန႔ကို (ေနာက္က်သြားတယ္၊မအားလို႔) ဂုဏ္ျပဳျခင္း)

၁။ မရွိမဲ႔၊ ရွိမဲ႔ လူအင္အား၊ လက္နက္အင္အားျဖင္႔ တပ္မေတာ္ စတင္ဖြဲ႔စည္း။

၂။ ကိုလိုနီဘဝမွလြတ္ေျမာက္၊ လြတ္လပ္ေရးရေအာင္ေဆာင္ရြက္။

၃။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး အခ်င္းခ်င္း ကြဲၾက၊ၿပဲၾက။ ေတာခိုၾက၊ ဗိုလ္လုၾက။ ေဆာ္ၾက၊ ပေလာ္ၾကစသည္။

၄။ အရပ္သားအစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်၊ စစ္တပ္က အဏာသိမ္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ေခ်ာက္ ထဲမက်မွီ လက္တစ္လုံးအလိုမွာ ကယ္တင္ၾက(အဲသလို ေျပာၾက။ ဟုတ္၊ မဟုတ္ စုံစမ္းဆဲ)

၅။ "ခဏ"က "ထာဝရ" ျဖစ္။ သမၼတရာထူးနဲ႔ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ရာထူး မွားယြင္း၊ ညႊန္ၾကားေရးမႉးနဲ႔ ဗိုလ္မႉးရာထူး မွားယြင္း (စသည္၊ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္၊ အားလုံးနီးပါး)။

၆။ က်ားထိုရင္း၊ စစ္တုရင္ထိုးရင္း၊ အင္တာနက္ ဂိမ္းကစားရင္း ႏိုင္ငံကို ခ်မ္းသာလာေလမလား ေျပာင္းလဲၾကည့္(အူတူတူေတြက၊ အဟုတ္ထင္၊ ခ်ီးမြမ္း၊ မာစတာဘရိန္းႀကီး စသည္၊ (စတာလင္လို၊ ဟစ္တလာလို။ တကယ္ က အတၱထူထဲမႈထက္ ပိုဟန္မတူ၊ ဟုတ္၊ မဟုတ္ စုံစမ္းဆဲ )

၇။ မရေတာ႔တဲ႔အဆုံး ပခုံးေပၚက ၾကယ္ပြင္႔ျဖဳတ္၊ မ်ိဳးခ်စ္သူရဲေကာင္း လုပ္ ၊ ေရြးေကာက္ပြဲႏိုင္ေအာင္ျပင္ဆင္(နည္းမ်ိဳးစံု သုံးလာႏိုင္)။ က်န္သူ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စကားအတိုင္း)စစ္တန္းလ်ားကို ျပန္သြား(သို႔) တျဖည္းျဖည္း ေခ်ာင္ ကပ္။ (ဥပမာ ဆူဟာတို ဟဲဟဲ)

(က်န္သူဟူသည္ ဘယ္လိုမွ သုံးမရသူကို ဆိုလိုသည္။ဘယ္လိုမွ သုံးမရသူ ဟူသည္ နယ္စပ္သြားၿပီး ပုဆိုးလွန္ျပသူ စသည္ စသည္တို႔ကိုဆိုလိုသည္။)

Read more

မေလးရွား၊ မတူညီတဲ ့ေရြးခ်ယ္မွဳ(၂)

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမာၻ႔ အျမင္
(အခန္း ၅၊ အေရွ႕ေတာင္အာရွ)

ေရြးေကာက္ပဲြေတြမွာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တရုတ္နဲ ့အိႏိၵယန္းေတြရဲ႕ အေရးပါ မွဳ က လံုး၀မရွိသေလာက္ၿဖစ္သြားမယ္။ အဲဒီေန႔ ့ကိုေရာက္လာၿပီဆုိရင္ေတာ့ တရုတ္နဲ ့အိႏိၵယန္းေတြအတြက္ ဘယ္လိုသာတူညီမွ် အခြင္႔ေရးမ်ိဳးကိုမွ ရရွိ ၾကမယ္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ၂၀၀၈ ခုအေထြေထြ ေရြးေကာက္ပဲြ အၿပီးမွာ မေလးရွားဟာ တကယ့္အေၿပာင္းအလဲဆီကို ဦးတည္ေနၿပီးဆိုတဲ ့ယူဆ မႈေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိခဲ့ၾကေသးတယ္။ အတိုက္အခံပါတီက တစ္ျခား အခ်က္အလက္ေတြအပါအဝင္ လက္ရွိလူမ်ိဳးေရး၀ါဒ တခ်ိဳ႕ကေန ေသြဖီ က်င့္သံုးသြားမယ္လို ့တရား၀င္ေၾကၿငာလိုက္ၿပီး ေထာက္ခံမဲေတြလည္းရ လိုက္ေတာ႔ သူတုိ ့ပါတီတြင္းကို ေထာက္ခံသူေတြအပါအဝင္ အားလံုး အံ့ၾသ တၾကီးလည္းၿဖစ္ခဲ ့ၾကရတယ္။ ေရြးေကာက္ပဲြရဲ႕ ေထာက္ခံမဲ ရလာဒ္ကို ၾကည့္ရင္ ၁၉၆၅ ခုနွစ္ကစလုိ ့အတိုက္အခံပါတီအေနနဲ ့ေထာက္ခံမဲ အမ်ား ဆံုး ရခဲ့တဲ႔ႏွစ္ျဖစ္လာခဲ႔ပါတယ္။ ပါလီမန္ အမတ္ေနရာနဲ႔ၾကည့္ရင္ သမိုင္း တစ္ေလ်ွာက္လုံး အေကာင္းဆုံး ရလာဒ္ပါပဲ။ လက္ရွိအစိုးရရဲ႕ မဲ သံုးပံုနွစ္ပံု လက္လြတ္ရွံဳးဆုံးသြားတယ္။
ေရြးေကာက္ပဲြ အၿပီး တစ္နွစ္အၾကာမွာေတာ့ နာဂ်စ္ တြန္ ရာဇက္ (Najib Tun Razak) က ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ၿဖစ္လာၿပီးတဲ႔ေနာက္ ၀မ္းမေလးရွား ( 1 Malaysia=တစ္ခုတည္းေသာမေလးရွား ) ဆုိတဲ့ေၾကြးေၾကာ္ သံနဲ ့တိုင္း ရင္းသားညီညြတ္ေရး၊ အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးကို ပိုအားေကာင္း လာေအာင္ ၾကိုးစားလာခဲ့ျပန္ပါတယ္။

၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ နာဂ်စ္ရဲ႕ ၀မ္းမေလးရွား ေပၚလစီက ၂၀၀၈ ခုေရြးေကာက္ပြဲမွာ ရွံုးသြားတဲ ့တရုတ္၊ အိႏၵိယန္းေတြရ ဲ ့မဲေတြကိုၿပန္ရႏိုင္ဖုိ ့ရည္ရြယ္ခ်က္ပါ။ သူဒီလိုလုပ္လုိ ့သူ ့လူထုက သူနဲ႔အတူ ပါလာပါ႔မလား။ သူ ့ရဲ ႕ ၀မ္းမေလး ရွား ေပၚလစီကို မေလးလူမ်ိဳးေတြက လက္ခုပ္လက္၀ါးတီးၿပီး ၾကိဳဆိုၾကပါ ႔မ လား။ စိတ္ကူးေကာင္းေကာင္းနဲ ့စတင္ခဲ့တဲ့ အစီအစဥ္တစ္ခု ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္ ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတရားမွာ မထင္မွတ္တဲ့ တန္ျပန္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မွဳေတြ ရွိလာႏိုင္ပါတယ္။ မေလးလူမ်ိဳးေတြဆီက ေထာက္ခံမဲေတြမဆံုးရွံဳးဘဲ တရုတ္၊ အိႏၵိယန္းေတြ ဆီက ေထာက္ခံမဲကို ဘယ္နည္းနဲ ့မွ သူရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ၾကာလာတာနဲ ့အမွ် ၀မး္မေလးရွား(တစ္ခုတည္းေသာမေလးရွား) ေၾကြးေ ၾကာ္သံကလည္း မွန္းခ်က္နဲ ့နွမ္းထြက္မကိုက္ၿဖစ္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေၾကြးေၾကာ္သံစၿပီး တစ္လအၾကာေလာက္မွာ မေလးတရုတ္မီဒီယာနဲ ့ ကၽြန္ေတာ္ေတြ ့ဆံုခဲ့ပါတယ္။ သူတို ့ေၿပာစကားေတြအရ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့သိ ထားသလို တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု မေလးရွားဆိုတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ဒီစကားက မေလးလူမ်ိဳးေတြအတြက္ပဲ ျဖစ္ေနတယ္။ ဆိုလိုတာက အမည္သာရွိေနၿပီး လူ ့အဖဲြ ့အစည္းေတြက တစ္သီးတစ္သန္ ့စီရွိေနၾကတယ္။ မေလးက မေလးခ်င္း၊ တရုတ္က တရုတ္ခ်င္း၊ အိႏိၵယန္းေတြက အိႏိၵယန္းေတြခ်င္းပဲ ရွိေနၾကဆဲပါပဲ။ မေလးဦးစားေပးလူ ့အဖဲြ ့အစည္းကေန အားလံုး သာတူညီ မွ်ရွိတဲ ့လူ ့အဖဲြ ့အစည္း တကယ္ၿဖစ္လာမလားဆုိတာကေတာ့ ေစာင့္ပဲ ၾကည့္ၾကရေတာ့မွာပါ။

မေလးရွားနဲ ့စင္ကာပူၾကား ကဲြၿပားၿခားနားမွဳဟာ လူမ်ိဳးေရးတင္မကပါဘူး။ ခဲြထြက္လာၿပီးတဲ ့ေနာက္မွာ စင္ကာပူက ရွဥ့္လည္းေလွ်ာက္သာ ပ်ားလည္း စဲြသာ စနစ္ကိုက်င့္သံုးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ကဲြလဲြမွဳကို ကဲြလဲြမွဳအေနနဲ ့ကၽြန္ေတာ္ တို ့ကလက္ခံထားႏိုင္ပါတယ္။ ၁၉၆၅ ခုနွစ္တုန္းကဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့နွစ္ ႏိုင္ငံစလံုးရဲ ့ဘံုဆိုင္ဘာသာစကားက အဂၤလိပ္ပါ။ နွစ္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့ မေလးရွားက အဂၤလိပ္စာကို ေလွ်ာ့ခ်လိုက္ၿပီး ေက်ာင္းေတြမွာ ဘာသာရပ္ တုိင္းကို မေလးလိုပဲသင္ၿပီး ရံုးသံုးဘာသာစကားကိုလည္း အဂၤလိပ္ကေန မေလးဘာသာစကားကို ေၿပာင္းလဲခဲ့ၾကတယ္။ တရုတ္ပုဂၢလိကေက်ာင္းေတြ က သူတို ့ေငြ သူတို့ဟန္နဲ ့လည္ပတ္ၾကတယ္။ ၾကာလာေတာ့ အဂၤလိပ္စာ အရည္အေသြး နိမ္႔ပါးသြားၿခင္းဟာ အားနည္းမွဳတစ္ရပ္လုိ ့အစိုးရက သေဘာေပါက္လာၿပီး ၂၀၀၃ ခုနွစ္ေရာက္ေတာ့ သိပၸံနဲ ့သခ်ၤာဘာသာ ရပ္ေတြကို အဂၤလိပ္ဘာသာနဲ ့ေၿပာင္းလဲသင္ေပးလာခဲ ့ၾကျပန္တယ္။ အဲဒီပညာေရးစနစ္ကို အထူးသၿဖင့္ ေက်းလက္မွာရွိတဲ ့မေလးေတြက ကန့္ ကြက္လို့ ၂၀၀၉ ခုေရာက္ေတာ့ မေလးစကားဖက္ကို ၿပန္ေၿပာင္းေပးခဲ ့ရၿပန္ ပါတယ္။

လူထုအဖဲြ ့အစည္းေတြကို စည္းရံုးရာမွာလည္း စင္ကာပူနဲ ့မေလးရွားတုိ ့ မတူညီၾကပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို ့သေဘာေပါက္ခဲ့တာက သူတို ့လည္း ကၽြန္ေတာ္တို့ေၿပာင္းလဲလာေအာင္ ဖိအားေပးလို ့မရသလုိ ကၽြန္ေတာ္တို ့က လည္း ဘယ္သူ ့ကိုမွ ဖိအားေပးေနလို ့မရဘူးဆိုတာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ခ်င္း တသီးတသန္ ့စီၿဖစ္ေနၾကေပမယ့္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ ့အတူတူေနထုိင္သြားလို႔ ရမယ္။ ဒါပါပဲ။

စင္ကာပူအတြက္ အဓိက အေရးၾကီတဲ ့အခ်က္ကေတာ့ အခ်ဳပ္အၿခာ အာ ဏာတည္ၿမဲေနဖို ့စစ္တပ္ကို အင္အားေကာင္းေအာင္ တို းခ်ဲ ႔ဖဲြ ့စည္းရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို ့တပ္မေတာ္က က်ဴးေက်ာ္လာသူတိုင္းကို တြန္းလွန္ကာကြယ္ ထားႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ကို ဘယ္သူကမွလည္း လာၿပီး ရန္စေန ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

မေလးရွား အေမးအေၿဖ

ေမး။ ။ အားလုံးကို အၿပန္အလွန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ မေလးလူမ်ိဳးေရး၀ါဒ နဲ ့ပါတ္သတ္လို ့ မစၥတာလီတို ့ဖက္က ဖိအားေပးတာေတြ မ်ားလြန္းသြား သလားလို ့။
ေၿဖ။ ။ မမ်ားဘူး။ ဒီလိုမလုပ္ခဲ ့ရင္ ငါတို ့အားလံုးေထာင္ထဲေရာက္သြားမွာ။

ေမး။ ။ တစ္ခါက မစၥတာလီကိုယ္တုိင္ေၿပာခဲ့ဖူးတယ္။ "မေလးရွား စင္ကာပူေပါင္းစည္းေရးဟာ တကယ္အလုပ္ၿဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး"ဆို တဲ ့အေၾကာင္းကို မစၥတာလီရဲ႕ ဇနီးကိုယ္တိုင္က မစၥတာလီကို ေၿပာခဲ႔ဖူး တယ္ဆိုလားလို႔။
ေၿဖ။ ။ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါ့အေနနဲ ့ၾကိုးစားေတာ့ၾကည့္ရမွာပဲ။

ေမး။ ။ အဲသလုိမဟုတ္ခဲ ့ဘူးဆုိရင္ စင္ကာပူအတြက္ အၿခားေရြးခ်ယ္စရာ က ဘာၿဖစ္မလဲ။
ေၿဖ။ ။ အဲဒီတုန္းက လြတ္လပ္လာတဲ ့စင္ကာပူဟာ တရုတ္လူမ်ိဳး အလယ္ တန္းေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒ အားေကာင္းလာေစဖို႔ ႀကိဳးစား လာေနၾကတာကို ရင္ဆိုင္ေနခဲ႔ရတယ္။ သူတို႔လႈပ္ရွားမႈ ေအာင္ၿမင္ေကာင္း ေအာင္ၿမင္နိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေလးရွားထဲမွာက်ေတာ ့တစ္္ မ်ိဳးၿဖစ္သြားတယ္။ မေလးေၿမ မေလးလူမ်ိဳးေတြၾကားမွာ စင္ကာပူတရုတ္ လုပ္ေနလို ့ မၿဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ တရုတ္ေက်ာင္းသားေတြက သေဘာေပါက္ ၾကတယ္။ ဒီေတာ့ စင္ကာပူအတြက္ ေရြးခ်ယ္စရာက လူမ်ိဳးေပါင္းစံု စင္ကာပူ ဆိုတာပဲ ရွိေတာ့တယ္။

ေမး။ ။ ဒီတြက္ခ်က္မႈေၾကာင္႔ မေလးရွား စင္ကာပူေပါင္းစည္းဖို႔ ဆႏၵရွိခဲ ့ တာလား။
ေၿဖ။ ။ ဒါက ငါ ့တြက္ခ်က္မွဳ မဟုတ္ဘူး။ တကယ္ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ အက်ိဳးရလာဒ္ တစ္ခုပဲ။ ငါ တြက္ခ်က္ထားတာက ညီညြတ္တဲ ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုၿဖစ္ေအာင္ ၿပန္ လည္ေပါင္းစည္းႏိုင္လိမ့္မယ္ဆိုတာပဲ။ သမ္ုိင္းကိုၿပန္ၾကည့္ရင္ စင္ကာပူနဲ ့ မေလးရွားက တစ္နိုင္ငံတည္းပဲ။

ေမး။ ။ အဲသလိုဆိုရင္ “မေလးရွား ၿပည္ေထာင္စု” ျဖစ္လာဖို႔ တိုက္ပဲြ၀င္ခဲ ့ တာဟာ စင္ကာပူကို လႊမ္းမုိးလာမယ့္ တရုတ္ကြန္ၿမူနစ္ရန္ကို ကာကြယ္ရံု သက္သက္ေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့။
ေၿဖ။ ။ မဟုတ္ဘူး။ အဲသလိုမွ မဟုတ္ရရင္ ၿပန္ေပးရမယ့္ ေလ်ာ္ေၾကးေတြ က မတန္တဆၿဖစ္သြားမယ္။ ဆိုပါေတာ့ မေလးရွားထဲ၀င္ေပါင္းၿပီး “မေလးရွား ၿပည္ေထာင္စု" ၿဖစ္ေရးတိုက္ပဲြသာ မ၀င္ခဲ့ၾကဘူးဆိုရင္ စင္ကာပူ လည္း ပီနန္လို၊ ကူခ်င္း ( Kuching ) န ဲ့အခု ကိုတာ ကီနဘာလု ( Kota Kinabalu ) လုိ ့ေခၚတဲ ့ ဂ်က္ဆယ္တန္ ( Jessetton ) လို ၿဖစ္သြားမယ္ ။ အဲဒီနယ္ေျမေတြမွာ ေနၾကတဲ ့လူေတြက မေလးလူမ်ိဳးေတြမဟုတ္ၾကဘူး။ သူတို႔က ဒူဆန္ ( Dusun ) ၊ ဒါယက္ ( Dayak ) နဲ ့ကာဒါဇန္ ( Kadazan ) လူမ်ိဳးေတြ။”

ဆက္ရန္
ဇင္ေဝေသာ္

Read more

တသေႏၶေဓ

"တသေႏၶေဓ၊ တေပလ်ဥ္းလ်ဥ္း၊
တညွဥ္းဆိုးဆိုး၊ တညွိဳးလ်လ်၊
တတလြမ္းလြမ္း၊ တသမ္းဟယ္ဟယ္၊
တတြယ္တာတာ၊တဟာလႈိက္လႈိက္၊
တရွိဳက္ငင္ငင္၊ တပင္ပန္းပန္း၊
တဝန္းလ်ားလ်ား၊ ရဟတ္ခ်ားသို႔"

 ကဲ...လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀၀ ေက်ာ္က ရွင္မဟာရ႒သာရတို႔ လုပ္ခ်က္။
"တသေႏၶေဓ" တဲ႔။ ရက္ရက္စက္စက္ လွလြန္းတဲ႔ ေဝါဟာရပါပဲ။
ကဗ်ာေရးရမွာ လက္တြန္႔တယ္။
"ႏုလြန္းသေလး၊ ႏြဲ႔လြန္းသေလး၊ ဖြဲ႔လြန္းသေလး၊ ႏွမလက္ေလ်ာ႔ ေနေလေတာ႔"
ဘယ္သူ ဘာေျပာေျပာ အႏုပညာက ေရရွည္ခံတယ္။

Read more

အာရွ"စံ"

လြန္ခဲ႔တဲ ၃ႏွစ္ေလာက္က အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က
"စထရိတ္တိုင္းကို မဖတ္နဲ႔ေတာ႔ စာဖတ္အား တက္လာမွာမဟုတ္လွဘူး၊ တိုင္းမ္တို႔ နယူးေယာက္တိုင္းမ္တို႔ကို ေျပာင္းဖတ္"
အႀကံေပးခဲဖူးတယ္။
သူမကိုပဲ ႀကီးက်ယ္တယ္ထင္ခဲ႔မိေသးတယ္။ အခုမွ လီကြမ္းယု အဂၤလိပ္နဲ႔ ဟန္တင္တန္ အဂၤလိပ္(အမ်ားႀကီး) မတူတာကို သိခြင္႔ရေတာ႔တယ္။ ေနာက္ ဆုံးေတာ႔ အာရွ အဂၤလိပ္က အာရွ"စံ"အတိုင္း ခပ္ဖြဖြေလး ေလ်ွာ႔ေရးထား တာပါ။

စာႂကြင္း။ ။ လီကြမ္းယုစာအုပ္တို႔၊ (အျဖဴေပမဲ႔) ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါး "The smartest kids"တို႔ကိုျပန္ေတာ႔ ဖ်က္ရာ၊ ျပင္ရာ မရွိသေလာက္။ အခု တစ္ဝါက်လုံး အသစ္ ျပန္ေရးရတာေတြေရာ၊ ျပင္ရာ၊ ဖ်က္ရာေတြေရာ ရွဳပ္လို႔။

Read more

ျမစ္ဆိပ္ကိုသြားၾကမယ္

တရားေဟာဆရာက သူရာေမရယ သိကၡာပုဒ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
"က်ေနာ္႔ဆီမွာ ဘီယာဘူးေတြရွိရင္ ျမစ္ထဲကို အားလုံးလႊင္႔ပစ္လိုက္မွာပဲ"လို႔ ပရိႆတ္ကိုေျပာေဟာ၊ ဆုံးမေနတယ္။
သူမသိလိုက္တာက သူေျပာအၿပီး ပရိႆတ္ထဲကလူတခ်ိဳ႕ ေပ်ာက္ သြားခဲ႔ တာပါပဲ။
ေနာက္ၿပီး"ဝိုင္အေကာင္းစားေတြဆိုရင္လည္း က်ေနာ္ကေတာ႔ ျမစ္ထဲ လႊင္႔ပစ္မွာပဲ" လို႔ စကားဆက္ျပန္တယ္။
သူေျပားအၿပီး တရားနာပရိႆတ္တခ်ိဳ႕ ေပ်ာက္သြားျပန္တယ္။
သူကေတာ႔ အာေဘာင္အာရင္း သန္သန္နဲ႔ပဲ "ဝီစကီအေကာင္းစားေတြဆိုရင္လည္း ဘုရားသခင္ မႏွစ္သက္တာေတြ မို႔ ျမစ္ထဲပဲ လႊင္႔ပစ္ရမွာပဲ"
ဒီ စကားဆုံးခ်ိန္မွာေတာ႔ သိသိသာသာႀကီးေလ်ာ႔သြားတဲ႔ ပရိႆတ္ကို သူ သတိထားမိသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ ေဘးက လူရင္းတစ္ေယာက္ကိုေခၚေမးေတာ႔မွ အေျဖမွန္သိရေတာ႔တယ္။
"သူတို႔အားလုံး ျမစ္ဆိပ္ကေန သြားေစာင္႔ေနၾကတာေလ" တဲ႔။

Read more

The Straits Times launches Myanmar edition

စထရိတ္တိုင္းမ္ ျမန္မာလိုသတင္းစာ ဒီေန႔ စျဖန္႔တယ္ဆိုပဲ။ မႏွစ္ကတည္းက ထြက္မယ္ေျပာေနၾကတာပါ။
ေစာင္ေရငါးေထာင္၊ ေရာင္းေဈးေတာ႔မပါ။ ျပည္တြင္းသတင္းစာေတြ ေတာ္ေတာ္ ဖိုက္ရလိမ္႔မယ္။

Original story >> http://www.sph.com.sg/media_releases/2040

Read more

Do we need second Snowden??

Do we need second Snowden to get an answer as some suggested? It might not, I guess. Now there are more questions than answers, in fact. "Capital Flight" as they said?

Read more

MH370 !

ဒါကိုရေနတာ ၂ ရက္ရွိၿပီ။ ရက္စက္လြန္းလို႔ မတင္ရဲခဲ႔ဘူး။

Read more

အိႏၵိယမွာ ...

လုပ္မေနနဲ႔၊ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ ဘာမွမရွိဘူး။ အထူးသျဖင္႔ အိႏၵိယမွာ။

 

Read more

ဆူးေလေစတီေတာ္ကို ဖူးေတြ႕ရတိုင္း

(အီးေမးစာ)

ဦးခ်န္ထြန္းကို ရခိုင္ျပည္နယ္၊ စစ္ေတြၿမိဳ႕ ေရႊစလြယ္ရ သူေဌးႀကီး ဦးရဲေက်ာ္ သူ၊ ေဒၚသံဒါျဖဴတို႔မိဘႏွစ္ပါးမွ ေမြးဖြားသန္႔စင္ၿပီး၊ အေဖ့ေျခရာနင္းခဲ့၍ ထိုေခတ္ ထိုအခ်ိန္က ျမန္မာႏိုင္ငံသာမက ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ား တလြားအထိပင္ သူ၏အရွိန္အ၀ါ လႊမ္းမိုးခဲ့ေသာ နာမည္ႀကီး ဥပေဒပါရဂူတစ္ဦး ျဖစ္ပါသည္။

ဦးခ်န္ထြန္းသည္ ဥပေဒဘြဲ႕ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ျဖစ္ေသာ (၁၈၈၁) ခုႏွစ္တြင္ ေရာ မဥပေဒဘာသာရပ္၊ ဥပေဒအတတ္ပညာ ဘာသာရပ္၊ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးတို႔ ၏ ေရွးေဟာင္းထံုးတမ္းစဥ္လာဘာသာရပ္မ်ား အားလံုးမွာ အမွတ္အမ်ားဆံုး ဂုဏ္ထူးႏွင့္ ေအာင္ျမင္ခဲ့၍ ၀ိတိုရိယ ဘုရင္မႀကီးကိုယ္တိုင္ ၀ိတိုရိယေရႊတံ ဆိပ္ဆုကို ခ်ီးျမင့္ခဲ့သည္။ ဘာသာရပ္တိုင္းတြင္ ထူးခၽြန္ဆု(ဂုဏ္ထူး)ရရွိခဲ့၍ ဘာသာရပ္တစ္ခုလွ်င္ ထိုေခတ္က ေပါင္စတာလင္ (၁၀၀)စီ ခ်ီးျမင့္ျခင္း ခံရသူျဖစ္သည္။ ဦးခၽြန္ထြန္း ရရွိခဲ့ေသာ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ အမွတ္မ်ိဳးကို ဒုတိ ယ ကမၻာစစ္ျဖစ္ခဲ့ေသာအခ်ိန္ထိ ေနာက္ထပ္ ထိုဆုမ်ိဳးရရွိသူ လံုး၀(လံုး၀) မရွိခဲ့ဟုသိရသည္။
ရန္ကုန္သို႔ျပန္လာၿပီး ၀ိတိုရိယဘုရင္မဆုကို လည္ပင္းတြင္ ဆြဲ၍သြားလွ်င္ ဦးခ်န္ထြန္းႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဆံုမိေသာလူတိုင္းသူ႕ကို အေလးျပဳၾကရ သည္။ စက္ဘီးစီးလာသူ ျဖစ္ေနလွ်င္ စက္ဘီးမွဆင္းၿပီး ရပ္၍ အေလးျပဳၾက ရသည္။

၀ိတိုရိယ ဘုရင္မႀကီးက သူတို႔အုပ္စိုးေသာ ကိုလိုနီႏိုင္ငံမ်ားထဲမွ ဤမွ်ေ လာက္ ပညာေတာ္ေသာ ကေလးမ်ိဳး ရွိသည္ကို တအံတၾသ ျဖစ္မိသည္ဟု သိရသည္။ ေတြ႕ခ်င္လြန္း၍ အေခၚခံရေသာ ေမာင္ခ်န္ထြန္း ကို ဘုရင္မ ႀကီး က လက္ဆြဲႏုတ္ဆက္ၿပီး လက္ဖက္ရည္ ဧည့္ခံပြဲႏွင့္ ဧည့္ခံခဲ့သည္။ ၀ိတိုရိ ယ ဘုရင္မႀကီးဆုကို သူကိုယ္တိုင္ ခ်ီးျမွင့္ၿပီးဘုရင္မႀကီး၏ သားေတာ္ႏွင့္ ေတာ္ ၀င္နန္းသံုး ျမင္းရထားကို အတူစီးခြင့္ရေသာ ဆုလည္း ပါ၀င္သည့္အျပင္ နန္းေတာ္ထဲ အခ်ိန္မေရြး ၀င္ထြက္သြားလာႏိုင္ခြင့္ အခြင့္ အေရးကိုပင္ ဘုရင္မက ေပးအပ္ခဲ့သည္ဟု သိရပါသည္။ ဦးခ်န္ထြန္းသည္ အဂၤလန္တြင္ေနစဥ္ The Nature and Value of Jurisprudence စာအုပ္ကို Messrs Sweet And Maswell စာအုပ္တိုက္မွ ထုတ္ေ၀ခဲ့ေသးသည္။ ယင္း စာအုပ္သည္အလြန္လူႀကိဳက္မ်ားခဲ့၍ တတိယအႀကိမ္ထိပင္ ထုတ္ေ၀ခဲ့ရ သည္ဟု သိရပါသည္။ ဦးခ်န္ထြန္း ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ေသာအခါ Leading Cases in Burmese Law စာအုပ္ႏွင့္ BurmeseBuddhist Law စာအုပ္(၂) အုပ္ကို ေရးသားခဲ့သည္။ ယင္းစာအုပ္ (၂)အုပ္သည္ ယေန႔ထက္တိုင္ျမန္မာ တရားေရးဌာနတြင္ လက္သံုး (Manual) အျဖစ္ အသံုျပဳေနဆဲဟု သိရပါ သည္။
ၿဗိတိသွ်အစိုးရသည္ စီမံကိန္းခ်၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို ေခတ္မီၿမိဳ႕ေတာ္ျပဳ လုပ္ခဲ့ရာ အကြက္ရိုက္ၿပီး အိမ္ရာတိုက္တာမ်ား ေဆာက္လုပ္ခဲ့ပါသည္။ ထိုစဥ္က ယခု သိမ္ႀကီးေစ်းေနရာတြင္ဆူးေလေစတီေလာက္ႀကီးေသာ“က်ိဳက္ျမတ္သံခ်ိဳ”
ေစတီတစ္ဆူ ရွိခဲ့သည္ကို လမ္းႏွင့္မလြတ္၍ၿဖိဳဖ်က္ပစ္ခဲ့ပါသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ရွိ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း အားလံုးနီးပါးကို အကြက္မ်ား ခ်ရာတြင္မလြတ္ ဆိုၿပီး ယခုလမ္းမေတာ္ၿမိဳ႕နယ္ က်ံဳးႀကီးလမ္း သရက္ေတာဥယ်ာဥ္အတြင္း စုေပါင္း၍ေရႊ႕ေျပာင္းခဲ့သည္။ (ယေန႔တိုင္ သရက္ေတာ ေက်ာင္း၀င္းအတြင္း ထိုစဥ္ကအမည္အတိုင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ေျမာက္မ်ားစြာ ရွိေနပါေသးသည္။)

ဒုတိယအႀကိမ္ လမ္းမ်ားတိုးခ်ဲ႕ရာတြင္ လမ္းမလြတ္ဟုဆိုၿပီး ဆူးေလေစတီ ကို ယခုေနရာမွ အျခားေနရာသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းရန္ အစည္းအေ၀းျပဳလုပ္ၿပီး
ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုစဥ္က ၿဗိတိသွ်အရာရွိမ်ား တင္ျပခ်က္တြင္ ေနာက္ အႏွစ္ (၅၀-၁၀၀) အတြင္း ရန္ကုန္ၿမိဳၾကီးသည္ ကမၻာ့အဆင့္မီ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး တစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္လာမည္ျဖစ္ရာ ပတ္ခ်ာလည္၀ိုင္းရံလ်က္ ရွိေသာ မိုးထိျမင့္ မား သည့္ တိုက္တာ အေဆာက္အအံုမ်ား၏ ေအာက္ ေရာက္ေနမည္ ျဖစ္ပါ၍ မသင့္ေလ်ာ္ဟု အေၾကာင္းျပခဲ့ပါသည္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားစိတ္ႀကိဳက္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ ေနရာတစ္ခုသို႔ ေရြး၍ ပံုတူေဆာက္လုပ္ေပးမည္ဟု အေၾကာင္းျပခဲ့ပါသည္။ ယင္းကိစၥကို အဂၤလိပ္အရာရွိမ်ား အပါအ၀င္ ျမန္မာ အရာရွိမ်ားက ကန္႔ကြက္သူမရွိ သေဘာတူခဲ့ပါသည္။

ဦးခ်န္ထြန္းတစ္ေယာက္သာ အႀကီးအက်ယ္ ေဒါသူပုန္ထၿပီး ကန္႔ကြက္ ပါေတာ႔သည္။ အဂၤလိပ္ေခတ္တြင္ အထက္မွခ်မွတ္ေသာ အမိန္႔တစ္ခုကို လုပ္သင့္သည္ ျဖစ္ေစ၊ မလုပ္သင့္သည္ျဖစ္ေစ မေျပာရဲေသာေခတ္ ျဖစ္ပါ သည္။ အလုပ္ျပဳတ္မွာ ေၾကာက္သည္က တစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ မည္သူမွ် ဦးခ်န္ထြန္းဖက္မွ မားမားမတ္မတ္ရပ္၍ ေျပာမည့္သူ မရွိခဲ့ပါ။ ဦးခ်န္ထြန္း စကား လံုး၀အရာမေရာက္ခဲ့ပါ။ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား၏ ထံုးတမ္းစဥ္လာတြင္ ဘုရားတည္ၿပီးလွ်င္ ေရႊ႕ေျပာင္းျခင္း ဖ်က္ျခင္း ျပဳလုပ္ရိုးထံုးစံမရွိဟု တင္ျပခဲ့ ပါသည္။

အလားတူ အဂၤလန္ကိုေခတ္မီၿမိဳ႕ေဆာက္လုပ္စဥ္ကလည္း Square Building အ၀ိုင္းကိုေရွးေဟာင္းအေဆာက္အအံု တစ္ခုအေနျဖင့္ “ဘာေၾကာင့္ခ်န္ထားခဲ့သလဲ”
လို႔ အေရးဆိုခဲ့ပါေသးသည္။ ဦးခ်န္ထြန္း ကန္႔ကြက္ခ်က္မ်ားသည္ လံုး၀ အရာမေရာက္ခဲ့၍ စေနေထာင့္မွစ၍ ဆူးေလေစတီကို ဖ်က္ပါေတာ့သည္။

ဦးခ်န္ထြန္းကအာဂသတၱိရွင္တစ္ဦး ျဖစ္သည္။ လုပ္ရဲေသာသတၱိရွိသည္။ အလုပ္ျပဳတ္ခ်င္ ျပဳတ္ပါေစ။ သူ လံုး၀ေနာက္မဆုတ္ခဲ့ပါ။ သူ႕ကို ေရႊတံဆိပ္ ဆု ေပးထားေသာ ၀ိတိုရိယဘုရင္မကို ခ်က္ခ်င္း သတိရလာသည္။ မၾကာ ပါ။ ေၾကးနန္းရိုက္ၿပီး၊ စာတစ္ေစာင္လည္း ဘုရင္မထံ အက်ိဳးအေၾကာင္း ေရး သားေပးပို႔လိုက္ပါသည္။
ဦခ်န္ထြန္း၏ေက်းဇူး၊ ၀ိတိုရိယဘုရင္မႀကီး၏ အမိန္႔ေၾကာင့္ ယေန႔ျမန္မာ လူ မ်ိဳးတို႔ ဆူးေလေစတီကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္တြင္ ေတြ႕ေနရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဦးခ်န္ထြန္း၏ ေက်းဇူးကားအလြန္ႀကီးမားပါသည္။ ဆပ္၍ကုန္ႏိုင္မည္ မ ဟုတ္ပါ။ ဆူးေလေစတီကို ဖူးေတြ႕ရတိုင္း ဦးခ်န္ထြန္းကို သတိရသင့္ပါသည္။

{ေအးသိန္း၏ ႏိုင္ငံအက်ိဳးျပဳ အဖိုးတန္ရတနာမ်ားမွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသားပါသည္။}
ဦးသိန္းေ၀။

Read more

မေလးရွား၊ မတူညီတဲ ့ေရြးခ်ယ္မွဳ…

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမာၻ႔ အျမင္
(အခန္း ၅၊ အေရွ႕ေတာင္အာရွ)

မေလးရွားနဲ ့စင္ကာပူဟာ ၿဗိတိသွ်ကိုလုိနီဘ၀ကေန အတူတူထြက္လာခဲ့ရ တာၿဖစ္ေတာ့ ဖြံ ့ၿဖိဳးတိုးတက္မွဳအေနနဲ ့ တန္းတူ အေနအထားမွာပဲ ရွိေန ခဲ ့ေပမယ့္ ၁၉၆၅ ေရာက္ေတာ့ ဒီနွစ္ႏိုင္ငံဟာ မတူညီတဲ့လမ္းေၾကာင္းေတြ ကို ကိုယ္စီေရြးခ်ယ္ခဲ ့ၾကပါေတာ့တယ္။ မေလးရွားက မေလးစကားေၿပာႏိုင္ငံ အၿဖစ္ေရြးခ်ယ္လုိက္ၿပီး စင္ကာပူက အဂၤလိပ္ရံုးသံုးစကား သတ္မွတ္ကာ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု လူ ့အဖဲြ ့အစည္းပံုစံကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္။ အခု မေလးလူဦးေရ က တိုးၿပီးရင္တိုးလာေနေတာ႔ ဒီေန ့ဆိုရင္ မေလးရံုးသံုးစကားၿဖစ္ရမယ္ ဆိုတဲ ့ အယူအဆက ပိုလုိ ့ခုိင္မာလာေနၿပီးၿဖစ္ပါတယ္။

စင္ကာပူနဲ ့မေလးရွား တစ္္ေပါင္းတည္းရွိေနစဥ္က တစ္ၿခားလူမ်ိဳးစုေလးေတြ ကို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ဦးေဆာင္ၿပီး အဂၤလိပ္စာရံုးသံုးၿဖစ္ဖုိ ့နဲ ့လူမ်ိဳးေပါင္းစံု လူ ့အဖဲြ ့အစည္းၿဖစ္ဖို ့နွစ္နွစ္ေလာက္ ႀကိဳးစားခဲ ့ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အလုပ္မၿဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါနဲ ့ပဲ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ၾကဖုိ ့ ၁၉၆၅ ခု ၾသဂုတ္ လ ၉ ရက္ေန့မွာ ဆံုးၿဖတ္ခဲ ့ၾကပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ ေတာ့္မ်ိဳးဆက္က လူ တိုင္းရဲ ့စိတ္ထဲမွာ စင္ကာပူနဲ ့မေလးရွားဆိုတာ တစ္ႏိုင္ငံထဲ ဆိုတဲ့အသိ ရွိထားၾကပါတယ္။ ၿဗိတိသွ်အစုိးရက ကၽြန္ေတာ္တို ့ကိုခဲြၿ့ပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေပမယ့္ တစ္ေပါင္းတည္းၿပန္ၿဖစ္ဖုိ ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့တုိက္ပဲြ၀င္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အစပိုင္းမွာ မေလးရွားေခါင္းေဆာင္ေတြက စင္ကာပူဟာ တရုတ္အမ်ားစုရွိတဲ ့ ႏိုင္ငံ ဆိုေတာ့ မေလးေတြၾကားမွာ ၿပႆနာ ရွိႏို္င္တယ္ဆိုၿပီး သေဘာတူလွတယ္ မဟုတ္ခဲ့ၾကပါဘူး။ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ ့ ၿဗိတိသွ်အစိုးရက မေလးရွားရဲ ့ပထမဆံုး ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ တန္ကု အဗၺၺဒူရာမန္ကို စိတ္ညႊတ္လာေအာင္ စည္းရံုးႏိုင္ခဲ့ၾကလို႔ သေဘာတူခဲ႔တာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တရုတ္စာသင္ေက်ာင္းေတြဟာ လက္၀ဲ၀ါဒေတာ္ေတာ္ယိမ္းေနၿပီး စင္ကာပူတစ္ႏိုင္ငံလံုး ကြန္ျမဴနစ္ေအာင္ေ ရာက္ရမယ့္ အႏၱရာယ္နဲ ့ၾကံုေတြ ့ေနရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့စင္ကာပူ ကို ဆားဗား (Sabah) ဆာရာ၀တ္ ( Sarawak) တို ့နဲ ့အတူ မေလးထဲေပါင္း စည္းဖုိ ့သူက သေဘာတူလာခဲ့တာပါ။

ေပါင္းစည္းၿပီးတဲ ့ေနာက္မွာ တန္ကုက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေၿပာတယ္။
“ မင္းတုိ႔ပါတီက မေလးရွားႏိုင္ငံထဲက မေလးလူမ်ဳိးေတြထဲ ၀င္မစည္းရံုးပါနဲ ့” တဲ့။ စင္ကာပူမွာ မေလးလူဦးေရ အမ်ားစုရွိတဲ ့မဲဆႏၵနယ္ သံုးခုရွိပါတယ္ ။ ေဂးလန္ ဆီရိုင္း ( Geylang Serai) ကန္ပုန္း ကန္ဘာဂန္ (Kampong Kembangan) နဲ ့ေဆာက္သင္း အုိင္းလန္း(ဒ္) ( Southern Islands) တို ့ပါ။ အဲသလုိ မေလးလူမ်ိဳးအမ်ားစုရွိတဲ ့ မဲဆႏၵနယ္ေတြထဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့၀င္ေ ရာက္စည္းရံုးတာကို သူက မၿမင္ခ်င္ဘူး။ သူ ့ဆႏၵကို ကၽြန္ေတာ္တို ့ကလညး္ မလိုက္ေလ်ာႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့က မေလးရွား ညီ ညြတ္ေရးတပ္ေပါင္းစုကို ဖဲြ ့စည္းခဲ့ၾကၿပီး အမွန္တကယ္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု လူ ့ အဖဲြ ့အစည္းၿဖစ္လာဖုိ ့ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဆာရာ၀တ္၊ ပီနန္၊ အီပို ့( Ipoh) မွာရွိတဲ ့ပါတီေတြ ကၽြန္ေတာ္တို ့နဲ ့ပူးေပါင္းလာဖုိ ့စည္းရံုးခဲ ့႕ၾကတယ္။ ဒီေတာ့ မေလးကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကၽြန္ေတာ္တို ့နဲလာၿပီး ပူးေပါင္းၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို ့သမဂ ၢအဖဲြ႔အင္အားေကာင္းလာေတာ့ တန္ကုက သိပ္သေဘာမေတြ ့ေတာ့ဘူး။ စင္ကာပူ မေလးထဲက ေန ခဲြထြက္ရင္ ထြက္ မထြက္ရင္ ေသြးထြက္သံယိုေတြ ၿဖစ္ကုန္ေတာ့မယ္လို ့သူက ကၽြန္ေတာ့ကို သတိေပးစကားေျပာလာပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို ့ပါတီထဲမွာတင္္ ခဲြထြက္ေရးကို ခါးခါးသည္းသည္းဆန္္ ့က်င္ တဲ ့အဖဲြ ့၀င္ေတြရွိပါတယ္။ အထင္ရွားဆံုးသာဓကကေတာ့ တုိခ်င္ခ်ိဳင္ (Toh Chin Chye) ပါ။ သူက အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဒု၀န္ၾကီးခ်ဳပ္။ တိုခ်င္ခ်ိဳင္က အိီပို့ မွာေမြးဖြားခဲ့တာဆိုေတာ့ မေလးရွားကေနခဲြထြက္ေရးဟာ သူ ့အတြက္ လံုး၀ လက္ခံလုိ ့မရတဲ ့အခ်က္ၿဖစ္ေနခဲ ့ပါတယ္။ သူကတန္ကုကိုသြားေတြ ့မယ္ လုိ ့ေၿပာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္းသူ ့ကိုအားေပးခဲ ့ပါတယ္။ တန္ကုက သူနဲ ့လူခ်င္းေတြ ့ဖို ့ၿငင္းဆန္ၿပီး လက္ရွိအေၿခအေနကို သူ ့အေနနဲ ့ဘယ္လုိ မွ ထိန္းလို ့မရ (ၿပင္ႏိုင္မွာမဟုတ္) ႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္မ်ိဳးနဲ ့ စာေရးေပး ခဲ ့ပါတယ္။ “ အၿခားေၿဖရွင္းစရာနည္းလမ္းမရွိ” လုိ ့တန္ကုကေရးလိုက္တယ္။

၁၉၆၃ နဲ ့၁၉၆၅ ခုနွစ္ေတြၾကားမွာ စင္ကာပူရဲ ့၀န္ၾကီးခ်ဳပ္တစ္ေယာက္အေန နဲ ့မေလးအစိုးရ အစည္းအေ၀းေတြကို ကၽြန္ေတာ္တက္ခဲ့ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ကလဲြရင္ အစည္းအေ၀းတက္ေရာက္လာသူတုိင္းဟာ မေလးလူမ်ိဳးေတြ ခ်ည္းၿဖစ္ၿပီး မေလး၀တ္စံုေတြ၀တ္၊ ဓါးရွည္လြယ္ထားတဲ ့ကိုယ္ရံေတာ္ေတြ နဲ ့တက္ေရာက္တတ္ၾကပါတယ္။ သူတို ့အားလံုးမေလး၀တ္စံုေတြပဲ ၀တ္ ၾကတယ္။ ဒီလုပ္ရပ္ဟာ ယဥ္ေက်းမႈသေကၤတ တစ္ခုဆုိတာထက္ အဓိပၸါယ္ ပိုရွိေနပါတယ္။ သူတို ့ဆိုလိုတာက
“ ဒီႏိုင္ငံဟာ မေလးႏိုင္ငံ၊ ဒီအခ်က္ကိုဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ပါနဲ ့” ဆိုတာမ်ိဳးပါ။

တစ္ႏိုင္ငံစီခဲြထြက္လိုက္ၾကၿခင္းဟာ ကၽြန္ေတာ္တို ့ၾကိုးစားခဲ့တဲ ့မေလးရွားႏိုင္ ငံအတြင္း လူမ်ိဳးေပါင္းစံု စုစည္းေနထိုင္ႏိုင္ေရး အိပ္္မက္ကို အဆံုးသတ္ေပး လိုက္တာ ၿဖစ္ပါေတာ့တယ္။ ဒီအေၾကာင္းေတြကိုၿပန္စဥ္းစားတုိင္း စိတ္မေ ကာင္းၿဖစ္ရပါတယ္။ တကယ္လို ့တန္ကုကသာ မေလးလူမ်ိဳးဦးစားေပး၀ါဒ ကိုေလွ်ာ့ခ်ၿပီး မေလးရွားမွာရွိတဲ ့ တရုတ္၊ အိႏိၵယန္းလူမ်ိဳးေတြကို ႏိုင္ငံေရး၊ ကာကြယ္ေရးနဲ ့အစိုးရ၀န္ထမ္းေတြထဲမွာ ပါ၀င္ခြင့္ၿပဳ၊ သာတူညီမွ် ေနထုိင္ သြားၾကမယ္ဆိုရင္ လက္ရွိ မေလးရွားထက္ဖံြ ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေနမွာ ေသခ်ာ ပါတယ္။ စင္ကာပူရဲ ့ေအာင္ၿမင္မွဳအတုိင္း မေလးရွားလည္းေအာင္ၿမင္ႏိုင္ တာပါပဲ။ အဲသလုိသာဆုိရင္ စင္ကာပူေရာ မေလးရွားပါ လက္ရွိအေနအထား ထက္ အမ်ာၾကီးသာေနမွာ မလြဲပါဘူး။
မေလးေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္အေနနဲ ့တန္ကုအေပၚ ကၽြန္ေတာ္ အေကာင္းၿမင္တာ မ်ားသြားခဲ့ဟန္တူပါတယ္။ သူကေရွးနဲ ့မတူတဲ ့မ်ိဳးဆက္သစ္ကေန ေပါက္ဖြားလာတာ၊ ၿဗိတိသွ် အုပ္ ခ်ဳပ္မွဳေအာက္မွာ ၾကီးၿပင္းခဲ့တာဆိုေတာ့ သူ ့အၿမင္လည္း ေၿပာင္းလဲ လာ မယ္လုိ ့ကၽြန္ေတာ္ယူဆခဲ့ပါတယ္။ သူ ့မွာ တရုတ္လူမ်ိဳး သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္။ ကိန္းဘေရ ့(ဂ်္) တကၠသိုလ္မွာရွိစဥ္က သူနဲ ့အရင္းနွီးဆံုး သူငယ္ခ်င္းၿဖစ္တဲ ့ခၽြာဆင္ကား ( Chua Sin Kah) ကိုဆုိရင္ ဖုန္းနဲ ့ လွမ္း ဆက္ၿပီး
“ လာခဲ့ပါအံုး ။ အမဲကင္နဲ ့ဘရန္ဒီ လာၿမည္းပါအံုး” လုိ ့ေၿပာတတ္တယ္။ စင္ကာပူဟာ မေလးရွားထက္ေရွ ့ေရာက္ေနတယ္ဆုိတာလည္း တန္ကုက လက္ခံထားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့စင္ကာပူက မေလးရွားရ ဲ့ နယူးေယာက္ ဆုိရင္ ကြာလာလမ္ပူက မေလးရွားရဲ ့၀ါရွင္တန္ၿဖစ္ဖုိ ့ သူစိတ္ကူးရွိခဲ့တယ္။
မေလးရွား လူဦးေရတုိးပြားလာမွဳေၾကာင့္ မေလးဦးစားေပး၀ါဒက ပိုၿပီး အားေကာင္းလာစရာရွိပါတယ္။ နွစ္ေပါင္း ၄၀ အတြင္း စီးပါြးေရး ေပၚလစီ အသစ္ခ်လိုက္ၿပီးကတည္းက မေလးတရုတ္နဲ ့မေလးအိႏၵိယန္းလူဦးေရက သိသိသာသာၾကီး ေလွ်ာ့က်လာေနပါတယ္။ ၁၉၇၀ ခုနွစ္မွာ မေလးတရုတ္ လူဦးေရက ၃၅.၆ ရာခိုင္နွုန္းရွိခဲ ့ၿပီး ၂၀၁၀ ခုေရာက္တဲ့အခါမွာ ၂၄.၆ ရာ ခိုင္ႏွုန္းပဲရွိပါေတာ့တယ္။ ဒီအခ်ိန္အတြင္းမွာပဲ မေလး အိႏိၵယန္းလူဦးေရက လည္း ၁၀.၈ ကေန ၇.၃ အထိက်ဆင္းလာေနပါတယ္။
လူဦးေရ အေၿပာင္းအလဲက အခ်က္အလက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။ မေလး မိသားစုေတြမွာ ကေလးေမြးဖြားနွဳန္းၿမင့္တက္ေနတာ၊ ဆားဘားမွာ (Sabah) မွာ ဖိလစ္ပိုင္လူမ်ိဳးေတြ အမ်ားၾကီး၀င္ေရာက္လာ တာ။ စံုလို ့ပါပဲ။ ၀င္ေရာက္လာသူေတြကို ႏိုင္ငံသားအၿဖစ္ခ်က္ခ်င္း အသိ အမွတ္ၿပုလုိ ့ အစိုးရလည္းေ၀ဖန္တာ ေတာ္ေတာ္ခံလုိက္ရပါတယ္။ ဒါနဲ႔ဆက္စပ္ ၿပီး စံုစမ္းစစ္ေဆးစရာ တစ္ခုေတာင္ၿဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ တရုတ္၊ အိႏိၵယန္းေတြ အမ်ားစုကေတာ့ မေလးရွားကေန ခြါထြက္ႏိုင္ဖို႔ ပဲႀကိဳးစား ၾက ပါေတာ့တယ္။ အထူးသၿဖင့္ ပညာတတ္တရုတ္ အိႏိၵယန္းေတြက သူတို ့ သားသမီးေတြကို
“ ႏို္င္ငံၿခား တကၠသိုလ္ကိုတက္ဖုိ ့ ဒီမွာ ပတ္စပို ့ ၊ ဘယ္ေတာ့မွ ဒီနို္င္ငံကို ၿပန္မလာခဲ့နဲ ့” လို ့ေၿပာတတ္ၾကတယ္လို ့ မၾကာမၾကာ ကၽြန္ေတာ္ၾကားေန ရပါတယ္။
စင္ကာပူထဲ ၀င္ေရာက္ေနထုိင္လာသူ ၄၀ ရာခိုင္နွဳန္းဟာ မေလးရွားကပါ။ တစ္ခ်ိဳ ့က စင္ကာပူထက္ေ၀းတဲ ့ႏိုင္ငံေတြကို သြားၾကပါတယ္။ ေစာေစာ ပိုင္းနွစ္ေတြတုန္းကေတာ့ ပညာတတ္တရုတ္ေတြၾကားမွာ ေရပန္းစားတာက ထုိင္၀မ္ပါ။ အခုနွစ္ေတြမွာ ဆုိရင္ ပညာတတ္မေလးတရုတ္နဲ ့ အိႏိၵယန္းေတြ က ဥေရာပ ၊ အေမရိကားနဲ ့ၾသစေတးလ်တို ့အထိသြားေနၾကပါၿပီ။ တစ္ခ်ိဳ ့ ဆုိရင္ ဟုိႏိုင္ငံေတြ ေရာက္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ေအာင္ၿမင္ေနၾကပါတယ္။ ဥပမာ ၾသစေတးလ်က လက္ရွိဘ႑ာေရး၀န္ၾကီး ပင္န ီ၀မ္း (Penny Wong) လိုေပါ့။ မေလးရွားကေန ထြက္ခြာဖုိ ့ အခြင့္အလမ္းမရၾကသူေတြဆိုရင္လည္း သာတူညီမွ် မရွိတဲ ့ေပၚလစီေတြၾကားကေန စီးပါြးေရးေကာင္းေကာင္း လုပ္ေနႏိုင္ၾကတယ္။ သူတုိ ့က အင္ဒိုနီးရွားမွာ ရွိတဲ ့တရုတ္ေတြနဲ ့မတူၾက ပါဘူး။ အင္ဒိုနီးရွားက တရုတ္ေတြဆုိရင္ လုိင္စင္ေတြလက္ထဲကိုင္ထားၿပီး စီးပါြးေရး ဘယ္လုိလုပ္ရမွန္းမသိတဲ ့ အင္ဒိုေတြနဲ့လက္တဲြ အလုပ္လုပ္ေန ၾကရတယ္။ အင္ဒိုနီးရွားက တရုတ္ေတြဆိုရင္ ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ရမယ့္ အ လုပ္ေတြဆို သူတို႔ပဲလုပ္ရတယ္။ ႏိုင္ငံရဲ ့စီးပါြးေရး တိုးတက္လာေအာင္လည္း ကူညီးေဖးမေပးရတယ္။ ၿပန္ရတာက မဆိုသေလာက္ ရွယ္ယာေ၀စုေလာက္ ပဲ။ မေလးရွားက တရုတ္ေတြကေတာ့ ႏိုင္ငံၿခားတကၠသိုလ္ေတြမွာ ပညာသင္ ၾကားခြင္ ့ရၿပီး အဲဒီႏိုင္ငံေတြမွာပဲ ဆက္ေနၾကတယ္။

မေလးရွားရဲ ့လူမ်ိဳးေရးခဲြၿခားမွဳ စနစ္ဟာ ႏိုင္ငံကို ေနာက္ေကာက္က်ရစ္ေစ ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ တုိးတက္ဖုိ ့လိုအပ္တဲ ့အရည္အခ်င္းေတြကို လူ မ်ိဳးေပါင္းစံုဆီကေန ဆဲြထုတ္ယူေနၾကရတဲ႔အခါမွာ ဒီလုိၿဖစ္ေတာ့ ခြန္အားက အလုိလို ေလ်ာ့က်သြားပါတယ္။ မေလးလူမ်ိဳး ဦးစီးေနရမယ္ဆုိတဲ ့ေပၚလစီ က အၿခားအရည္အခ်င္းရွိတဲ႔လူမ်ိဳးေတြကို လက္လြတ္သြားေစတယ္။ လတ္တေလာ အေနအထားမွာေတာ့ မေလးအစိုးရက ဒါကိုသေဘာေပါက္ၿပီး ႏိုင္ငံၿခားေရာက္ေနတဲ ့ မေလးတရုတ္၊ အိႏိၵယန္းေတြကို ၿပန္ေခၚဖုိ ့ စည္း ရံုးေနၾကတယ္။ တကယ္က ဒီၾကိုးစားမွဳဟာ သိပ္ကိုေနာက္က်ေနၿပီးၿဖစ္ပါ တယ္။
ဂလိုဘယ္လုိက္ဇ္ ၿဖစ္လာတဲ ့ ကမၻာရဲ ့ဘယ္ႏိုင္ငံကမဆို အရည္အခ်င္း၊ အရည္အေသြးနဲ ့ဦးေနွာက္ေကာင္းေကာင္းေတြကို ရေအာင္စည္းရံုးၿပီး စီးပါြးေရးေမာင္းနွင္ဖုိ ့ၾကိုးစားေနၾကတာပါ။ မေလးရွားဟာ ဒီၿပိဳင္ပဲြမွာ ရွံဳးေန ၿပီး တစ္ၿခားႏိုင္ငံေတြက သူတုိ ့ထက္လက္ဦးမွဳ ရယူခဲ့ၾက ၿပီးျဖစ္ေနပါတယ္။

ဆက္ရန္

Read more

ဆႏၵေစာသြားတာ

အာဆင္ဝင္းဂါး ေျပာပါတယ္။ ႏွစ္ဂိုးပဲရွဳံးေသးတာ လက္ထဲကေရသန္႔ဗူးကို ကိုင္ေပါက္လိုက္ေတာ႔.....
တစ္ေယာက္ နီ၊ ပင္နယ္တီေပးရ။ သုံးဂိုး ရွဳံးခ်ိန္က်ေတာ႔ ကိုင္ေပါက္စရာေရ သန္႔ဗူး လက္ထဲမွာ မရွိေတာ႔ဘူး။ ဆႏၵေစာသြားတာ။
နာရီဝက္မျပည့္ေသးဘူး။ ခ်ယ္လ္ဆီး ၃ အာဆင္နယ္ ၀။ (၁၀ ေယာက္နဲ႔)

Read more

အရိပ္မိုးသစ္ပင္

ရာသီဥတုေၾကာင္႔ အပြင္႔ကပိုႀကီးလာတယ္။ ႏွစ္တိုင္းလည္းမပြင္႔ဘူး။
တက္ေနရတဲ႔ အေရွ႕ဖက္အျခမ္းက အရင္ပြင္႔တယ္။
နာမည္ေၾကာင္႔ ေဗဒင္ယၾတာရဲ႕ ေလာကဓံကိုလည္း ေတာ္ေတာ္ခံရတယ္။
ပြင္႔လတံ႔ေသာဘုရားရွင္ရဲ႕ အရိပ္မိုးသစ္ပင္လို႔လည္း ေႏွာင္းပိုင္း ဗုဒၶဘာသာ ကဆိုၾကတယ္။

Read more

သား အဖ ဒိုင္ယာေလာ႔ဂ္

သား။ ။ မနက္ျဖန္ ေက်ာင္းမသြားခ်င္ဘူး ေဖေဖ။
ေဖေဖ။ ။ သြားရမွာေပါ႔ သားရယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။သမၼတႀကီးလင္ကြန္းဆိုရင္ သားတို႔အ႐ြယ္မွာ ၁၇ မိုင္အထိ သြားၿပီးေက်ာင္းတက္ခဲ႔ရတာ။
သား။ ။ ဟုတ္ပါတယ္ ေဖေဖ။ ေနာက္ၿပီး......
ေဖေဖ။ ။ ေနာက္ၿပီး ဘာျဖစ္လဲ သား။ ေျပာေလ။
သား။ ။ သူက ေဖေဖ႔အရြယ္မွာ သမၼတႀကီးျဖစ္ေနၿပီေနာ္။

Read more

အနိစၥ

စေတာ႔အေရာင္းအဝယ္သမားက ႏွစ္စဥ္သုံးဆေလာက္အျမတ္ရႏိုင္တယ္
ဆိုၿပီး စေတာ႔တစ္ခုကိုဝယ္ဖို႔ လာစည္႐ုံးေနတယ္။
ဒါနဲ႔ က်ေနာ္က"က်ေနာ္႔အရြယ္မွာ ငွက္ေျပာသီးေတာင္ အခြံစိမ္းေနရင္ မဝယ္ေတာ႔ဘူး"လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။
(ကေလာ္ဒီ ပက္ပါ)

A stockbroker urged me to buy a stock that would triple its value every year.
I told him, 'At my age, I don't even buy green bananas.'
Claude Pepper(1900-1989)

Read more

အႏုသယကေတာ႔ အႏုသယေပါ႔

"ကိေလသာက ပယ္လို႔ရတယ္၊ အႏုသယက ပယ္ဖို႔ပိုခက္တယ္"
ဖြင္႔ဆိုခ်င္တဲ႔ဆရာက ဒီအဆိုကို အလြန္အမင္း ခိုင္ေစခ်င္ေတာ႔ အရွင္သာရိ ပုတၱရာႀကီး မဆီမဆိုင္ ေရေျမာင္းႏွစ္ခါခုန္ေတာ္မူလိုက္ရတယ္။
(ကိေလသာကိုသာ သတ္ၿပီး အႏုသယကိုေတာ႔ မသတ္ႏိုင္ဆိုတဲ႔သေဘာ)
ဒကာက ေစတနာပ်က္သြားေတာ႔ လႉမယ္႔သကၤန္းသုံးစုံကလည္း တစ္စုံပဲ က်န္ေတာ႔တယ္။
ဒါကိုသိေတာ္မူလို႔ အရွင္ျမတ္ႀကီးက ေနာက္ဆုံးေရေျမာင္းေရာက္ေတာ႔ "ခုန္ေတာ္မမူ" တဲ႔။
တစ္ခါမွ မခုန္ခင္(သို႔) တစ္ခါခုန္ၿပီးေနာက္မွာလည္း ဒီ အရွင္ျမတ္ႀကီးက သိေတာ္မူႏိုင္တာပဲမဟုတ္လား။ ႏွစ္ခါႀကီးဆိုေတာ႔.......။

အႏုသယကေတာ႔ အႏုသယေပါ႔။
"ဘုန္းဘုန္း၊ တပည့္ေတာ္တို႔ နဝကမၼ ကပ္ခ်င္လို႔"
"ေအး၊ ဘာအတြက္ရည္စူးၿပီးကပ္မွာလဲ"
"ဘာအတြက္ရယ္မွေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူးဘုရား"
"ဒါဆိုလည္း ကပ္မေနပါနဲ႔ကြာ"
"ဟင္ ဒါဆို မကပ္ရေတာ႔ဘူးလား"
"ကပ္ရပါတယ္"
"ဘုန္းဘုန္းကလည္း ဒီလိုလုပ္ပါ"
"ေအးပါ၊ လုပ္ပါတယ္"

သီဟနာဒလိုေကာင္က ဒီလို(စိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္စရာ) ဝါသနာ၊ ဗီဇ၊ အႏုသယကေတြရွိေပမဲ႔ အရွင္သာရိပုတၱရာႀကီး ေရေျမာင္းႏွစ္ခါခုန္တာ ကေတာ႔ ဆရာ လက္လြန္သြားတယ္ ထင္တာပဲ။ မဟုတ္ဘူးဆိုလည္း ၿပီးတာပါပဲ။
ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါးပါ။

Read more

သာေရး နာေရး၊ လြမ္းတာနဲ႔ ဝမ္းစာ

မေန႔က အဖြားႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဈာပန ကို သြားခဲ႔ရသည္၊ ေရစက္ခ်လို႔ အၿပီး ယူေလာ္ဂ်ီေတြ ေျပာၾကတဲ႔ အထဲမွာ သြားေလသူရဲ႕ ေျမးမကေလးနဲ႔ သူမကို အနီးကပ္ ေစာင္႔ေ႐ွာက္ခဲ႔ရတဲ႔ အိမ္ေဖာ္မေလးလည္း ပါဝင္ခဲ႔တယ္။
ထူးဆန္းသည္က ေျမးမေလးက မ်က္ရည္လည္း မက်၊ ဘာမွလည္း ထူး ထူးျခားျခား မခံစားရသလို ေျပာသြားခဲ႔ေပမယ္႔ အိမ္ေဖာ္မေလးကေတာ႔ ဝမ္းနဲ တႀကီးငိုေနတာနဲ႔ ယူေလာ္ဂ်ီေတာင္ ေကာင္းေကာင္း အဆုံးမသပ္ႏိုင္ခဲ႔ေပ ဘူး။
ဘာမွမဟုတ္ေပမယ္႔ စဥ္းစားစရာေတြေတာ႔ အမ်ားႀကီးပဲရွိေနသည္။ ေျမး မေလးက အမွန္တကယ္ တည္ၿငိမ္တာလား၊ အိမ္ေဖာ္မေလးက အျဖစ္ သည္းတာလား။ မဆုံးခင္မွာ သြားေလသူနဲ႔ အနီးဆုံးမွာ ရိွေနခဲ႔တာ၊ သူ႕ ဒုကၡကို နားလည္ႏိုင္တာက ေျမးမေလးလား၊ အိမ္ေဖာ္မေလး လား။

"ဒီ လူနာဆုံးသြားရင္ က်မလည္း အလုပ္ျပဳတ္သြားျပန္ၿပီ"လို႔ တစ္ခါက အိမ္ေဖာ္မေလးတစ္ေယာက္ ေျပာခဲ႔တာက မဆီမဆိုင္ ေခါင္းထဲ ဝင္ လာေသးသည္။
အ႐င္က ႐ွဳပ္ၿပီးသား ဘဝထဲ ေခတ္သစ္ လူေနမႈစနစ္ျဖစ္တဲ႔ အခ်ိန္ပါးလ်မႈ၊ မေနမနား ႐ုန္းကန္ေနရမႈ ထည္႔လိုက္ေတာ႔ သံေယာဇဥ္ အထူအပါးနဲ႔ ေနရာ အထားအသိုေတြလည္း လြဲသြားႏိုင္တာပဲ မဟုတ္လား။
ေရးတတ္ရင္ ဝတၳဳ တစ္ပုဒ္ပါပဲ။ ေနေရး ေသေရး။ သာေရး နာေရး။ လြမ္းတာနဲ႔ ဝမ္းစာ။ ဘဝ ထိုထိုတို႔သည္ .....................(ပို႔စ္ အေဟာင္း)

ဒီေန႔ မိမိအတြက္ အစစအရာရာကို အကူအညီေပးေနသူ ေဒါက္တာ ဂၽြန္ လီ၏ ဖခင္ဈာပနကိုသြားခဲ႔ရသည္။
မရဏႆတိနဲ႔အတူ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ကနဲ႔စာလ်င္ ျမန္မာအိမ္ေဖာ္ေတြ ဒီေန႔ ပိုမ်ားလာေနပါလားဆိုသည့္ သတိပါ မဆီမဆိုင္ရလိုက္မိသည္။
မစၥတာ စီနီယာလီ သုဂတိေရာက္ပါေစ
ေပ်ာ္လို႔လာသူမရွိ၊ အိမ္ရွင္ေကာင္းနဲ႔ ေတြ႔ၾကပါေစ

Read more

လူ႔ယဥ္ေက်းမႈပဋိပကၡနဲ႔ ကမၻာသစ္တစ္ခုကို ပုံေဖာ္ျခင္း (၅)

(ဆင္ျမဴယယ္ ဖီးလစ္ ဟန္တင္တန္)

(အခ်ဳပ္။ ။ ကမၻာ႔ႏိုင္ငံေရးကို (၁)ယူနီဗာဆယ္ စတိတ္စ္၊ (၂) ႏွစ္ျခမ္းေသာ ကမၻာ၊ (၃) ၁၈၄ႏိုင္ငံ၊ (၄) ကေမာက္ကမကမၻာ ဆိုတဲ႔ ပါရာဒိုင္းေလးခုစလုံး ရဲ႕ ေကာက္ခ်က္ေတြကို ျငင္းပယ္လိုက္ၿပီး "စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းပါရာဒိုင္း" အသစ္ကို ဟန္တင္တန္ ဆြဲၾကည့္လိုက္ပုံပါ။ ကမၻာ႔ႏိုင္ငံေရးကိုစိတ္ဝင္စားရင္ ဒီေန႔ ယူကရိန္းနဲ႔ ရုရွားၾကားက ခ႐ိုင္းမီးယား(ခရီးမီးယားလို႔လည္း အသံ ထြက္တယ္) ျပႆနာနဲ႔ ဟန္တင္တန္ရဲ႕ ေကာက္ခ်က္ကို ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ႏိုင္ ၾကဖို႔ ေက်ာ္ခြၿပီး တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။)

ဒီ ပါရာဒိုင္းေတြကိုၾကည့္ရွဳၿပီး အနာဂတ္ခန္႔မွန္းခ်က္ေတြကိုလည္း ထုတ္ ၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။ ဘယ္ကိစၥအတြက္ ဘယ္ပါရာဒိုင္းကို အသံုးျပဳမယ္ဆိုတာ
သိရင္ ပိုၿပီးတိက်တဲ့အေျဖကိုရရွိႏုိင္ပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင္႔ ႏိုင္ငံေတာ္မ်ား ပါရာဒိုင္း ကိုၾကည့္ၿပီး ဂၽြန္ မီယာေ႐ွးမာ (John Mearsheimer)က ဒီလို သံုးသပ္ခဲ့ပါတယ္။
"ႏိုင္ငံေတာ္မ်ားပါရာဒိုင္း"က ၫႊန္ျပေနတာကိုၾကည့္ရင္ ႐ုွ႐ွားနဲ႔ယူကရိန္းၾကား မွာ လံုျခဳံေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ျပႆနာအႀကီးအက်ယ္ ျဖစ္ေတာ့မလို႐ွိေနပါ
တယ္။ နယ္ေျမခ်င္းဆက္စပ္၊ အဆီးအတားလည္းမ႐ွိတဲ့ ႐ု႐ွားနဲ႔ယူကရိန္းလို ပါ၀ါႀကီးႏိုင္ငံေတြၾကားမွာ လံုျခံဳေရးအတြက္ အစိုးရိမ္လြန္ၿပီး စစ္တပ္အင္အား ၿပဳိင္ဆိုင္တပ္ဆင္လာမႈေတြ ရွိလာႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ႏိုင္ငံလုံးဟာ ဒီအ ၾကပ္အတည္းကို ေက်ာ္လႊားၿပီးအတူတကြ ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ဘယ္လိုေန ထိုင္ရမယ္ဆိုတာကိုလည္း သေဘာေပါက္ေကာင္း ေပါက္လာႏုိင္ပါတယ္။ သူတို႔သေဘာေပါက္လာမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဒါဟာ အထူးအဆန္း တစ္ခုေ တာ့ ျဖစ္ေနပါလိမ္႔မယ္" Note-16

စီမီလိုက္ေဇးရွင္းကို အေျခခံၿပီးခ်ဥ္းကပ္ၾကည့္တဲ့ အျမင္က သူတို႔အၾကား ရင္းရင္းႏွီးႏွီးရွိတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ၊ လူမႈေရးနဲ႔(အျပန္အလွန္လက္ထပ္မႈ စသည္) သမိုင္းေၾကာင္းဆိုင္ရာအခ်က္အလက္ေတြကို ၾကည့္သလို ယူကရိန္း အေရွ႕ ပိုင္းက ေအာ္သိုေဒါက္(စ္)ေတြနဲ႔ ယူကရိန္းအေနာက္ပိုင္းက ယူနီယိတ္ေတြ (Uniate) ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ ကြဲျပားေနတာကိုလည္း ႐ႈျမင္ပါတယ္။ "ႏိုင္ငံေတာ္ မ်ားပါရာဒိုင္း"ရဲ႕ အဓိကအခ်က္က ႏိုင္ငံေတာ္ "စည္းလုံးညီညြတ္ေရးနဲ႔ ကိုယ္ ပိုင္ဝိေသသလကၡဏာ" ရရွိပုိင္ဆိုင္ေရးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြရရွိဖို႔ကလည္း ႏိုင္ငံတိုင္းအတြက္ သမိုင္းတစ္ေလ်ွာက္လုံး အေရးႀကီး တဲ႔အခန္းက႑မွာ ရွိေနပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကို John Mearsheimer က လ်စ္လ်ဴရွဳခဲ႔တယ္။

"ႏိုင္ငံေတာ္မ်ားပါရာဒိုင္း"ကိုအေျခခံၾကည့္တဲ႔အျမင္က႐ု႐ွားနဲ႔ယူကရိန္းၾကားမွာ စစ္ပြဲျဖစ္ႏုိင္တယ္လို႔မီးေမာင္းထိုးျပေနခ်ိန္မွာ စီမီလိုက္ေဇးရွင္းကို အေျခ ခံၿပီးၾကည့္တ့ဲအျမင္ကေတာ့ ႐ု႐ွားနဲ႔ယူကရိန္းစစ္ျဖစ္ဖို႔ထက္ ယဥ္ေက်းမႈကို အေျခခံၿပီး ယူကရိန္းႏွစ္ျခမ္းကြဲထြက္သြားမယ္လို႔ ပိုၿပီးၫႊန္ျပေနပါတယ္။ အဲသလိုႏွစ္ျခမ္းကြဲသြားမယ္ဆိုရင္ ခ်က္ကိုစလိုေဗးကီးယားမွာျဖစ္ပြားခ့ဲတာ ထက္ အၾကမ္းဖက္မႈပိုမ်ားၿပီး ယူဂိုစလားဗီးယားေလာက္ေတာ႔ ေသြးထြက္ သံယိုမႈ ႐ွိမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ခန္႔မွန္းျပေနပါတယ္။
မတူညီတ့ဲခန္႔မွန္းမွဳေတြေၾကာင့္ မတူညီတ့ဲေပၚလစီေတြ ေပၚေပါက္လာစရာ လည္း ႐ွိေနႏိုင္ျပန္ပါတယ္။ မီယာေ႐ွးမားရဲ႕ "ႏိုင္ငံေတာ္မ်ားပါရာဒိုင္း"အေျခ ခံ ခန္႔မွန္းမႈအရ ႐ု႐ွားနဲ႔ယူကရိန္းအၾကားစစ္မက္ျဖစ္ပြားဖို႔႐ွိၿပီး ႐ု႐ွားက ယူက ရိန္းကို ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ခန္႔မွန္းထားပါတယ္၊ သူ႔ရဲ႕ဒီခန႔္မွန္းခ်က္က အႏုျမဴ လက္ နက္ပိုင္ဆိုင္လာေအာင္အားထုတ္ဖို႔႔ ယူကရိန္းကိုလည္း အားေပးေနျပန္ပါတယ္။

စီမီလိုက္ေဇး႐ွင္းအေျခခံ႐ႈျမင္သုံးသပ္မႈက ႐ု႐ွားနဲ႔ယူကရိန္းတို႔ရဲ႕ ညီညြတ္ေရးကိုတြန္းအားေပးတယ္။ အႏုျမဴလက္နက္ပိုင္ဆိုင္ဖို႔အစီအစဥ္ကို လက္ေလွ်ာ့ၿပီး ယူကရိန္းရဲ႕ စည္းလုံးညီညႊတ္ေရးနဲ႔လြတ္လပ္ေရးကို အေထာက္ အ ကူျဖစ္ေစမယ့္ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈကို အဓိကထားေဆာင္႐ြက္ဖို႔ ယူကရိန္း ကို တိုက္တြန္းေနပါတယ္္။ ေနာက္ၿပီးယူကရိန္းႏွစ္ျခမ္းကဲြထြက္မသြားေအာင္ အေရးေပၚအစီအမံေတြ ခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္ဖို႔ လမ္းညႊန္ျပေနျပန္ပါတယ္။

စစ္ေအးလြန္ကာလမွာျဖစ္ပြားခဲ့တ့ဲ အေရးတႀကီးကိစၥေတြဟာစီမီလိုက္ေဇး႐ွင္း အေျခခံအျမင္နဲ႔ သဟဇာတျဖစ္ၿပီး ဒီအျမင္ကိုအေျခခံၿပီး ႀကိဳတင္ ခန္႔မွန္းခ်က္ေတြကိုလည္းထုတ္ယူႏိုင္ပါတယ္။ ခန္႔မွန္းသုံးသပ္မႈေတြထဲမွာ ဒါေတြပါ၀င္ပါတယ္။

ဆက္ရန္

Read more

ထိုင္း - ေအာက္ေျခလူတန္းစား တစ္ေခတ္ဆန္းျခင္း (အေမးအေျဖ)

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမာၻ႔ အျမင္
(အခန္း ၅၊ အေရွ႕ေတာင္အာရွ)

"ထုိင္းလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ သမိုင္းကို သိထားမွ ရမယ္။...ဘယ္သူက ႏုိင္ေျခ ရွိသ လဲ၊ ဘယ္သူက ပိုၿပီးအားေကာင္းသလဲ၊ ထုိင္း ကေတာ့အဲဒီလူနဲ႔ ေပါင္းမွာပဲ" (လီကြမ္းယု)

ေမး။ ။ သက္ဆင္ ႏုိင္ငံေရးေလာကထဲ ေရာက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ ျဖစ္ေပၚ လာတဲ့ အေျပာင္းအလဲေတြအေပၚ ေ၀ဖန္သံုးသပ္သူတခ်ိဳ႕ကေတာ့ အေ ကာင္း မျမင္ၾကဘူး။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ေတြတံုးက ဆုိရင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဟာ ထုိင္းႏုိင္ ငံရဲ႕ ေရရွည္ စီးပြားေရး တုိးတက္လာေအာင္ ဘယ္လို လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ခဲ့ တယ္၊ ၂၀၀၁ခုႏွစ္ သက္ဆင္ အာဏာရၿပီးတဲ့ေနာက္ သူ႔ကို လူႀကိဳက္မ်ားေ အာင္ ေရတုိ စီမံကိန္းေတြပဲလုပ္၊ ဆင္းရဲသား ေတြကို အကူအညီေပး စတဲ့ ေရတုိ စီးပြားေရးပဲ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္ တဲ့။
ေျဖ။ ။ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါက တစ္ဖက္သပ္အျမင္ပါ။ တကယ္က သူ႔ကို ေ၀ ဖန္ ေနသူေတြထက္ ေကာက္ခ်က္ခ်ရာမွာ သက္ဆင္က ပိုေတာ္သလို အစြမ္း အစလည္း ပိုရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူက ထုိင္း အေရွ႕ ေျမာက္ပိုင္း မွာ ေျခကုတ္ယူၿပီး အတုိက္အခံေတြကို ေက်ာ္လႊားခဲ့တာ။

ေမး။ ။ ေက်းလက္လူထုရဲ႕ ေထာက္ခံမဲေတြ မ်ားႏုိင္သမွ်မ်ားေအာင္ အားၿပိဳင္မႈတစ္ခု ျဖစ္မယ္ဆုိတဲ့ စိုးရိမ္မႈ လည္း ရွိေနတယ္။
ေျဖ။ ။ ဒါဆုိ ဆင္းရဲသားေတြကို ေထာက္ပ့ံဖုိ႔ ေငြ ဘယ္ကရမွာလဲ။

ေမး။ ။ ဟုတ္တယ္။ အဲဒါက ျပႆနာပဲ။
ေျဖ။ ။ မင္းေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ ဆင္းရဲသားေတြကို ေထာက္ပ့ံဖုိ႔ အရံသင့္ ရံပံုေငြ ရွိေနၿပီးသား ျဖစ္ရမယ္။ မရွိဘဲ သူတို႔ကို ထပ္ေပးရင္ ဘတ္ဂ်က္က ကြက္တိ ျဖစ္သြားၿပီ(အပို မရွိေတာ႔ဘူး)။ ဒါဆုိရင္ အခြန္ကို တုိးေကာက္ ရတယ္။

ေမး။ ။ ဒါမွ မဟုတ္ ေခ်းငွားၿပီးေတာ့ေရာ။
ေျဖ။ ။ ျပန္ရႏုိင္ေျခ မရွိဘဲနဲ႔ ဘယ္သူက ေခ်းမွာလဲ။

ေမး။ ။ လူႀကိဳက္မ်ားတဲ့ ေပၚလစီကို က်င့္သံုးရင္း ေရရွည္မွာ သက္ဆင္ ရဲ႕ ေပၚလစီ အက်ပ္ေတြ႔မယ္လုိ႔ မစၥတာလီက မထင္ဘူးေပါ့။
ေျဖ။ ။ မထင္ပါဘူး။ ၀င္လာႏုိင္တဲ့ ဘတ္ဂ်က္ထက္ ပိုသံုးမယ္လို႔ ငါ မထင္ ဘူး။

ေမး။ ။ သက္ဆင္အေပၚ မစၥတာလီ ဘယ္လို ျမင္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ျမန္ျမန္ ရရွိေအာင္ လက္ေတြ႔က်၊ အလုပ္ႀကိဳး စားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ ေယာက္လို႔ ျမင္တယ္။ သူ ႔စီးပြားေရးေလာက အေတြ႔အႀကံဳေတြကို သူ ယံုၾကည္တယ္။ စီးပြားေရး သီအုိရီေတြထက္ သူ႔ ပင္ ကိုယ္ ျဖတ္ထုိးဉာဏ္ကို အားကိုးတယ္။ သူ ဘန္ေကာက္ကေန စကၤာပူကို ကားေတြနဲ႔ လာတံုး ငါနဲ႔ေတြ႔ေတာ့ သူက စကၤာပူ ဘယ္နည္းနဲ႔ အလုပ္ျဖစ္ေန တယ္ဆုိတာကို သေဘာေပါက္တယ္။ အဲဒီ ခရီးစဥ္တုံးက ပညာေရး၊ အရည္ အခ်င္း၊ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးျခင္း စတာေတြ အားလံုး လူတန္းစား အလႊာစံု ခံစားခြင့္ရွိတယ္ ဆုိတဲ့ စကၤာပူရဲ႕ ေပၚလစီကို သူ ေတြ႔သြား၊ မသြားေတာ့ ငါလည္း မေသခ်ာဘူး။ ထုိင္း အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္း လူဦးေရမွာ ထုိင္းလူမ်ိဳး ထက္ လာအုိလူမ်ိဳး ေတြ ပိုမ်ားတယ္ဆုိတာ ေမ့ထားလုိ႔ မရဘူး။

ေမး။ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္တံုးက ထုိင္းဟာ စကၤာပူကို ခရီးလမ္းပုိ႔ေဆာင္ေရး၊ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈနဲ႔ ႏုိင္ငံျခားသားေတြရဲ႕ က်န္းမာေရး ကို ေစာင့္ေရွာက္မႈေတြမွာ အားၿပိဳင္လာႏုိင္စရာ ရွိတယ္လို႔ ေျပာဆုိခဲ့ၾကဖူး တယ္။ အခုေရာ ဒီလုိ ထင္ေနၾကဆဲပဲလား။
ေျဖ။ ။ သူတုိ႔ ပထ၀ီ အေနအထားကိုလည္း ၾကည့္ေလ။ သေဘၤာနဲ႔ ဘန္ေကာက္ကို ကြင္းသြားလို႔ရတယ္။ စကၤာပူကို ကြင္းသြားလုိ႔ မရဘူး။

ေမး။ ။ ေလေၾကာင္းက ဆုိရင္ေရာ။
ေျဖ။ ။ သူတုိ႔ အရည္အခ်င္းနဲ႔ ပညာေရးက ဘယ္ေလာက္ အဆင့္ျမင့္ေန လို႔လဲ။ တို႔ထက္ ပိုေတာ္ေနမွ ရမွာ ေလ။
ေမး။ ။ သူတုိ႔က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ထက္ ပိုသာလာစရာ ရွိသလား။
ေျဖ။ ။ တစ္-ငါတုိ႔က အဂၤလိပ္စာ တစ္ပမ္းသာတယ္။ ႏွစ္-ပိုလီတို႔၊ ITF တုိ႔ လို အဆင့္ျမွင့္တင္ ပညာေရး အေဆာက္အဦေတြ ရွိတယ္။ ဒီေက်ာင္းေတြက ထြက္ရင္ လံုး၀ အရည္အခ်င္းမရွိတဲ့လူ မျဖစ္ႏုိင္ ေတာ့ဘူး။ ဒီလုိ စနစ္က်တဲ့ ပညာေရးကို သန္း (၆၀) ရွိတဲ့ ေက်းလက္က လူေတြအထိ ေပးႏုိင္လိမ့္မယ္ လို႔ ထင္လို႔လား။

ေမး။ ။ ပထ၀ီ ႏုိင္ငံေရးဘက္ကို လွည့္ၾကဦးစို႔လား။ ဗီယက္နမ္ စစ္ပြဲအတြင္း မွာ ထုိင္းကို သူ႔တုိ႔ဌာနခြဲ အေနနဲ႔ အေမရိကန္ေတြက မဟာမိတ္ဖြဲ႔ၿပီး အသံုးျပဳ ခဲ့ၾကတယ္။ သူတုိ႔ ႏွစ္ႏုိင္ငံ မဟာမိတ္အျဖစ္ ဆက္ရွိေန ဦးမလား။
ေျဖ။ ။ ဒါေၾကာင့္ေတာ့ ဘာမွ ထူးျခားလာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမွာ ေမးခြန္းက သူတို႔ခ်င္း စိတ္၀င္စားမႈ တူညီသလား ဆုိတာပါ။ ဦးတည္ခ်က္ခ်င္း ကိုက္ညီေနမွ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး အက်ိဳးရွိ ႏိုင္တာပါ။ ဥပမာ ေနတုိး (Nato) အဖြဲ႔ လိုေပါ့။ ဆိုဗီယက္ႀကီး မပ်ိဳကြဲခင္က သူတုိ႔အားလံုး ညီၫြတ္ေနၾက တာပဲ။ ဆိုဗီယက္ၿပိဳကြဲသြားတဲ႔ေနာက္ ေနတုိးလည္း အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ သိပ္မရွိေတာ့ ဘူးေလ။

ေမး။ ။ ၁၉၉၇ ခု၊ အာရွမွာ စီးပြားေရး အက်ပ္႐ုိက္ေတာ့ အေျပာင္းအလဲ တစ္ခု ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက ထုိင္းကို အေမရိကန္ေတြက လာၿပီး အကူအညီေပး (ကယ္ထုတ္) လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ထားခဲ့ တာ။ တကယ္ေတာ့ အေမရိကန္က ေရာက္မလာခဲ့ဘူး။ အဲဒီေနာက္ ထုိင္းက တ႐ုတ္ကိုပိုၿပီး အားကိုး ရမယ့္အေနအထား ရွိမယ္လုိ႔ သံုးသပ္ခဲ့ၾကတယ္။
ေျဖ။ ။ ဒါက ဒီလိုေလ၊ ဗီယက္နမ္ စစ္ပြဲၿပီးသြားေတာ့ အေမရိကန္ေတြ အတြက္ ထုိင္းရဲ႕တန္ဖုိး (အသံုး၀င္မႈ) ကလည္း က်သြားၿပီေလ။

ေမး။ ။ ဒီ ေဒသတြင္းမွာ ၾသဇာလႊမ္းမုိးမႈ ႀကီးႀကီးလာတဲ့ တ႐ုတ္ကို ထုိင္းက ဘယ္လုိ တုန္႔ျပန္မယ္လုိ႔ ထင္မိပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ထုိင္းလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ သမိုင္းကို သိထားမွ ရမယ္။ ဂ်ပန္ေတြ အားေကာင္းစဥ္ အေရွ႕ေတာင္အာရွကို ၀င္တုိက္မယ္လုပ္ေတာ့ ဂ်ပန္စစ္ သားေတြကို သူတုိ႔ ႏုိင္ငံထဲ ၀င္ခြင့္ျပဳခဲ့တယ္။ ဒါက ဂ်ပန္စစ္ သားေတြအ တြက္ မေလးရွားနဲ႔ စကၤာပူထဲ၀င္ဖုိ႔ ပိုလြယ္ကူသြားေစတယ္။ ဒီေတာ့ ဘယ္သူ က ႏုိင္ေျခ ရွိသလဲ၊ ဘယ္သူက ပိုၿပီး အားေကာင္းသလဲ၊ ထုိင္းကေတာ့ အဲဒီလူနဲ႔ ေပါင္းမွာပဲ။

ထုိင္း အေမး၊ အေျဖ ၿပီး 

Read more

God

ထာဝရဘုရားသခင္က လူတိုင္းကို မတူေအာင္ဖန္ဆင္းေပးခဲ႔တယ္။
တရုတ္ျပည္ေရာက္ေတာ႔မွ
ဘုရားသခင္လည္း ေျခကုန္လက္ပမ္းက်သြားေတာ႔တယ္။
(ဒါ႔ေၾကာင္႔ ခြဲလို႔မရေအာင္တူေနတာေတြ အမ်ားႀကီးျဖစ္သြားေရာ)

Read more

က်ေနာ္ ၾကားရတာ စိတ္ကုန္ေနၿပီ (အဆက္)

အပိုင္း (၁)

Bill Cosby "I'm 83 and Tired" 
က်ေနာ္ ၾကားရတာ စိတ္ကုန္ေနၿပီ
ေဆးစြဲသူက ေရာဂါရ၊ သူ႔ကိုေဆးကုသဖို႔ က်ေနာ္က ကူညီရမတဲ႔
ပိုက္ေခါင္းထဲက အေငြ႔ေတြရွဴ
အျဖဴေရာင္အမႈန္႔ေတြ ႏွာေခါင္းန႔ဲ ရွိဳက္
ေဆးထိုးအပ္နဲ႔ လက္ေမာင္းထဲ ထိုး
ျဖတ္ဖို႔ေရာ ႀကိဳးစားၾကသလား။

က်ေနာ္ ၾကားရတာ စိတ္ကုန္ေနၿပီ
လူခ်မ္းသာ အကစားသမားေတြ၊ အႏုပညာရွင္ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြရဲ႕
အျပစ္မရွိတဲ႔ အမွား၊ ႐ူးႏွမ္းတဲ႔အမွား၊ ငယ္သူမို႔ အမွားဆိုတာေတြ
က်ေနာ္တို႔ သိေတာ႔မွ
အမွားဆိုတာ လူမိမွသာ အမွားျဖစ္တာလို႔ ခံယူၾက။
ဆင္းရဲခ်မ္းသာ လူတန္းစားခြဲျခားလိုစိတ္ကို ၿငီးေငြ႔တယ္။

က်ေနာ္ ၾကားရတာ တကယ္ စိတ္ကုန္ေနၿပီ
သူ႔ဘဝ၊ သူ႔အျပဳအမူကို တာဝန္မယူတဲ႔လူေတြအေၾကာင္း
ၿပီးရင္ အစိုးရကို အျပစ္ဖြဲ႔၊ လူတန္းစားခြဲျခားတယ္လို႔ အျပစ္ဖြဲ႔
သူတို႔အမွားေတြအတြက္ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတြ ရမယ္ရွာအျပစ္ဖြဲ႔။

က်ေနာ္ျမင္ရတာ စိတ္ကုန္ေနၿပီ
ဆက္ေက်ာ္သက္နဲ႔ ႏွစ္ဆယ္စြန္းစြန္း လူငယ္ေတြ
ထိုးကြင္းမွင္ေၾကာင္ေတြ ဟိုေနရာထိုး ဒီ ေနရာထိုး
အလုပ္ရွာမရေတာ႔
အစိုးရဆီက ေထာက္ပံ႔ေၾကးယူၾက။

က်ေနာ္ စိတ္ကုန္ေနၿပီ
ကံေကာင္းတာက က်ေနာ္႔အသက္ ၈၃
ဒီလူေတြနဲ႔ ဒီကမၻာ အၾကာႀကီးျမင္ရမွာ မဟုတ္ေတာ႔ဘူး
ေျမးမေလးနဲ႔ ျမစ္ေတြအတြက္သာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိ
ေက်းဇူးပါ ဘုရားသခင္
က်ေနာ္က ထြက္သြားေတာ႔မယ္႔လူ
အသစ္ဝင္လာသူ မဟုတ္။

တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မမ်ႇေဝရင္
ဒီစာမ်ိဳးကိုကို ဘယ္သူကမွ ပုံႏွိပ္ျဖန္႔ေဝမွာ မဟုတ္
အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္လိုျဖစ္ျငား ႀကိဳးစားျဖန္႔ေဝၾကည့္ပါလား။

ၿပီး

Read more

လူ႔ယဥ္ေက်းမႈပဋိပကၡနဲ႔ ကမၻာသစ္တစ္ခုကို ပုံေဖာ္ျခင္း (၄)

(ဆင္ျမဴယယ္ ဖီးလစ္ ဟန္တင္တန္)

အမွာ။ ။ တာဝန္ႀကီးလွတဲ႔စာအုပ္ျဖစ္သလို ဘာသာျပန္ဆိုပုံ၊ က်မ္းညႊန္း၊ သူ႔ အမွာ၊ ကိုယ္႔အမွာေတြကိုလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ စစ္ေဆးမွရမယ္႔သေဘာ ရွိပါ တယ္။ ဒီစာမူေတြကို ဖတ္ရွဳၿပီးတစ္စုံတစ္ရာ အႀကံေပးမႈ၊ ေဝဖန္မႈေတြကို ႀကိဳဆိုပါတယ္။

ဒီ တစ္ကမၻာလံုး ညီၫြတ္ေရး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို အမ်ားစုက လက္ခံခဲ့ၾက ပါတယ္။ ႏိုင္ငံ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ပညာရွင္ေတြဆီမွာလည္း ဒီအျမင္ ရွိခဲ့ ၾကပါတယ္။ ဘာလင္တံတုိင္းႀကီး ၿပိဳက်ခဲ့တယ္၊ ကြန္ျမဴနစ္အစိုးရေတြ ျပဳတ္ က်ခဲ့တယ္၊ စစ္ေအးကာလအတြင္းက ရန္သူ ေတာ္ႀကီးေတြကို မိတ္ေဆြ ပါ တနာေတြျဖစ္လာေအာင္ ကုလသမဂၢက ၾကားဝင္ေဆာင္ရြက္ေ ပးႏိုင္ ခဲ႔ၿပီး ေငြကုန္ေၾကးက် မမ်ားဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္လာႏုိင္တယ္။ ကမၻာ့ဦးေဆာင္ႏုိင္ငံ(အေမရိကန္)ရဲ႕ သမၼတက “ေခတ္သစ္ကမၻာရဲ႕ လား
ရာ” ကို ေႂကြးေၾကာ္ခ့ဲသလုိ စစ္ပြဲေတြအေၾကာင္း သုေတသနျပဳဖုိ႔ ခန္႔ အပ္ျခင္းခံရတဲ့ ကမၻာ့ဦးေဆာင္တကၠသိုလ္ရဲ႕ ဥကၠဌကလည္း သ႔ူေလ့လာ မႈေတြကို ရပ္တန္႔ လိုက္ၿပီး သူလည္း ဘယ္ေရာက္သြားမွန္း မသိရေတာ့ ပါဘူး။ အဲဒီ ပါေမာကၡ ေျပာတာက “ေဟ့၊ စစ္ပြဲေတြ မရွိႏုိင္ေတာ့ဘူးဆုိေတာ့ စစ္ပြဲအေၾကာင္းလည္း ေလ့လာစရာ မလိုေတာ့ဘူး” တဲ့။

စစ္ေအးကာလအၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့ရတဲ့ အခိုက္အတန္႔ကေလးကစည္းလုံး ညီၫြ တ္ျခင္းတံလ်ပ္တစ္ခုကို ေမြးထုတ္ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၀ ခုေရာက္ေတာ့ ကမၻာဟာ တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံု ေျပာင္းလဲလာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ေျပာင္းလဲလာ ေပ
မယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအသြင္ေတာ့ မေဆာင္ခဲ့ပါဘူး။ ေျပာင္းလဲမႈက မလြဲ မေသြ ျဖစ္လာတတ္ေပမဲ့ တုိးတက္မႈျဖစ္ဖို႔ကေတာ့ မေရရာလွပါဘူး။ ၂၀ ရာစု အဆံုးမွာ ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ အဓိကပဋိပကၡႀကီးေတြ ၿပီးဆံုးသြားတဲ့ ေနာက္
မွာလည္း ဒီလုိ တံလ်ပ္ေရထင္ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈမ်ိဳး ျဖစ္ေစခဲ့ဖူးတာပါပဲ။

ပထမကမၻာစစ္ကေတာ့ စစ္ပြဲေတြကို အဆံုးသပ္ဖုိ႔၊ တစ္ကမၻာလံုး လံုၿခံဳေအး ခ်မ္းၿပီး ဒီမုိကေရစီ ျဖစ္သြားေအာင္လုိ႔ လို႔ဆိုခဲ႔ၾကပါတယ္။ ဒုတိယကမၻာစစ္ကေတာ့ ဖရန္ကလင္ စု(ဖ္)လဲ့ (Franklin Roosevelt) ေျပာ သလို ေျပာရရင္ “ဒုတိယကမၻာစစ္ဟာ အေရာင္အေသြးစံု လႈပ္ရွားမႈ၊ မဟာ မိတ္ေပါင္းစည္းမႈ၊ ပါ၀ါခ်ိန္ခြင္လ်ႇာညီမွ်ေစမႈ စတဲ့ ႀကိဳးစားတုိင္း အရာမထင္ ခဲ့တဲ့ စနစ္ေတြကို အဆံုးသတ္ေပးၿပီး ေမတၱာက႐ုဏာနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ ႏုိင္ငံေ တြ ေပါင္းစုထားတဲ့ တစ္ကမၻာလံုးဆုိင္ရာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႀကီးကို ေမြး ထုတ္ေပးႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္ၿပီး ဒါဟာ (ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီးဆံုးျခင္းဟာ) ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕ အေျခခံ အေဆာက္အဦလည္း ျဖစ္ပါတယ္” ပါပဲ။ (7)

ဒါေပမဲ့ ပထမကမၻာစစ္က ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒ၊ ဖက္ဆစ္၀ါဒကို ေမြးထုတ္ေပး လိုက္ၿပီး ဒီမုိကေရစီ ရဲ႕ဆန္႔က်င္ဖက္ လမ္းေၾကာင္းေပၚကို တြန္းပို႔ေပးလုိက္ ပါတယ္။ ဒုတိယကမၻာစစ္ကေတာ့ (တကယ့္ကို) တစ္ကမၻာလံုးဆုိင္ရာ စစ္ေအးတုိက္ပြဲႀကီးကို ေမြးထုတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒုတိယကမၻာစစ္အၿပီးမွာ ရေတာ့မလိုလို ထင္ရတဲ့ တံလ်ပ္ေရထင္ ဟာမုိနီေတြဟာ လူမ်ိဳးစုတုိက္ ပြဲေတြ၊ အခ်င္းခ်င္းသတ္ျဖတ္မႈေတြ၊ ဥပေဒခ်ိဳး ေဖာက္မႈေတြ၊ ႏုိင္ငံေတြ ၾကားက အသစ္ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ပဋိပကၡေတြ၊ ကြန္ျမဴနစ္လက္သစ္၊ ဖက္ဆစ္ လက္သစ္ ၀ါဒီေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြ၊ ဘာသာေရးအယူသည္းသူေတြရဲ႕ အားၿပိဳင္မႈေတြ၊ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြနဲ႔ ႐ုရွား တုိ႔ၾကားက “သံတမန္ဆန္တဲ့ အၿပံဳး” “ႏိုင္ငံေရးဆန္တဲ့ မ်က္လံုး” ဆက္ဆံေရး ေပ်ာက္ဆံုးသြားမႈေ တြ၊ ေသြးထြက္သံယို ပဋိပကၡေတြကို ကုလသမၼဂနဲ႔ အေမရိကန္တုိ႔ၾကားဝင္ မေျဖရွင္းႏုိင္မႈေတြ၊ တက္သစ္စ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ အားၿပိဳင္လာမႈေတြၾကားမွာ (တံလ်ပ္ေရထင္ ဟာမုိနီေတြဟာ) ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

ဘာလင္တံတုိင္းႀကီး ၿပိဳက်ၿပီးတဲ့ေနာက္ ငါးႏွစ္အၾကာမွာ အရင္ကထက္ ပိုမ်ားလာတဲ့ လူမ်ိဳးတုန္း သတ္ပြဲေတြ အေၾကာင္းေတြ ၾကားသိလာခဲ့ရပါ တယ္။
“တစ္ကမၻာလံုး ညီၫြတ္ေရး” ပါရာဒိုင္းဟာ စစ္ေအးကာလ ေနာက္ပိုင္းမွာ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြနဲ႔ ၫႈိႏိႈင္းအသံုးျပဳႏုိင္ဖုိ႔ အလွမ္းေ၀း ကြာလြန္းေနပါ ေတာ့တယ္။

ႏွစ္ျခမ္းေသာကမၻာ။ ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔နဲ႔ သူတုိ႔။

“တစ္ကမၻာထဲ” ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က ပဋိပကၡေတြၾကားမွာ အဆံုးသတ္သြားေတာ့ လူ႔သမုိင္းတေလွ်ာက္လံုး မွာ ရွိခဲ့တဲ့ “ႏွစ္ျခမ္းကမၻာ” အယူအဆက ေခါင္းေ ထာင္လာခဲ့ျပန္ပါတယ္။ လူေတြဟာ အၿမဲတမ္း ႏွစ္ပိုင္း ပိုင္းထားတတ္ၾကပါ တယ္။ ငါတို႔နဲ႔ မင္းတုိ႔၊ အတြင္းအုပ္စုနဲ႔ အျပင္အုပ္စု၊ ငါတုိ႔ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ မင္း တုိ႔လူ႐ိုင္းယဥ္ေက်းမႈ စသျဖင့္ပါ။ ပညာရွင္ေတြကေတာ့ အေရွ႕တုိင္း (Orient) နဲ႔ အေနာက္တုိင္း (Occident)၊ ေျမာက္နဲ႔ ေတာင္၊ စင္တာနဲ႔ (ဗဟို) အစြန္အဖ်ား စသျဖင့္ ခြဲျခားေလ့လာတတ္ၾကပါတယ္။ မြတ္စလင္ေတြကလည္း ကမၻာကို Dar al-lslan နဲ႔ Dar-al-Harb၊ ( ၿငိမ္း ခ်မ္းေသာဘံု-The abode of peaceနဲ႔ စစ္ေျမျပင္ဘံု-The abode of war လို႔ ႏွစ္ပိုင္း ပိုင္းထားၾကပါတယ္။ စစ္ေအးကာလၿပီးဆံုးသြားတဲ့ေနာက္ အေမရိကန္ ပညာရွင္ေတြကလည္း ကမၻာကို “ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဇံု (zones of peace)” နဲ႔ “ျပႆနာဇံု( Zones of turmoil) လို႔ ခြဲျခားလာၾကပါတယ္။ အဓိပၸါယ္အားျဖင့္ေတာ့ မြတ္စလင္ေတြ သတ္မွတ္တာနဲ႔ မတူပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဇံု ဆိုတာ ကမၻာ့လူဦးေရရဲ႕ (၁၅)ရာခိုင္ႏႈန္း ပဲရွိတဲ့ အေမရိကန္နဲ႔ ဂ်ပန္ကို ၫႊန္းဆုိၿပီး ျပႆနာဇံု ဆုိတာကေတာ့ က်န္တဲ့ေနရာ အားလံုးလို႔ သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ (Note-8)

ဘယ္လုိပဲႏွစ္ျခမ္းခြဲၿပီးၾကည့္ၾကည့္ ကမၻာ့ႏွစ္ျခမ္းအယူအဆက (တစ္ခု တည္းေသာ ကမၻာ အယူအဆထက္) တကယ့္အျဖစ္အမွန္နဲ႔ ပိုမိုနီးကပ္ပါ တယ္။ ပိုၿပီးအေတြ႔မ်ားတဲ့ ခြဲျခားပံုကေတာ့ ခ်မ္းသာတဲ့ႏုိင္ငံေတြနဲ႔ (ေခတ္မွီ ဖြ႔ံၿဖိဳးၿပီး) ဆင္းရဲတဲ့ႏုိင္ငံေတြ (ေရွး႐ိုးစြဲ၊ မဖြ႔ံၿဖိဳးေသး၊ ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲ) ဆုိတာ ျဖစ္ပါ တယ္။ အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္ၾကားမွာ စီးပြားေရးနဲ႔ ႏွစ္ပိုင္းခြဲျခားမႈ၊ ယဥ္ေက်းမႈ နဲ႔ ႏွစ္ပိုင္းခြဲျခားမႈ လို႔ ႏွစ္မ်ိဳးကြဲႏုိင္ေပမဲ့ စီးပြားေရးအရ ကြဲျပားမႈက နည္းနည္း သာျဖစ္ၿပီး ဒႆန၊ ကိုယ္က်င့္တန္ဖုိး သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔ ဘ၀ေနထုိင္ပံုက ပိုၿပီး ျခားနားေနပါတယ္(စီးပြားေရးအရ ကြဲျပားတာထက္ ယဥ္ေက်းမႈအရက ပိုကြဲျပားတယ္)။ ေခတ္မွီ ခ်မ္းသာတဲ့ ႏုိင္ငံေတြက သူတုိ႔စ႐ိုက္လကၡဏာျခင္း နီးစပ္သလို ေခတ္ေနာက္က် ဆင္းရဲတဲ့ ႏိုင္ငံေတြကလည္း စ႐ိုက္ လကၡ ဏာျခင္း ဆက္စပ္လုိ႔ ေနပါတယ္။ ခ်မ္းသာတဲ့ ႏိုင္ငံေတြၾကားက ကြဲျပားမႈ ဟာ သူတုိ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြ အခ်င္းခ်င္းၾကား မွာ ပဋိပကၡေတြ ရွိလာႏို င္ေပမဲ့ အေထာက္အထားေတြက ေျပာျပေနတာကေတာ့ ခ်မ္းသာၿပီး ပါ၀ါပို ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေတြက ဆင္းရဲၿပီး ေရးရုိးစြဲဆန္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြကို သိမ္းပိုက္ဖို႔ ႀကိဳး စားေနၾကတယ္ဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြဟာ ဒီကိုလိုနီ ခ့်ဲထြင္ျခင္းအလုပ္ကို ႏွစ္ေပါင္းေလးရာၾကာေအာင္ ျပဳလုပ္လာခဲ့ၾကတာပါ။ ဒီေနာက္ ကိုလိုနီႏုိင္ငံထဲရွိလူေတြက လြတ္လပ္ေရးအတြက္ တုိက္ပြဲဝင္ ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ နယ္ခ်ဲ႕ကိုလိုနီေတြလည္း အင္ပါယာႀကီး ထူေထာင္လို စိတ္ ပါးလ်လာခဲ့ပါတယ္။

လက္ရွိကမၻာမွာေတာ့ ကိုလုိနီနယ္ခ်ဲ႕ေတြနဲ႔ ေဒသခံေတြရဲ့ တုိက္ပြဲေတြေန ရာမွာ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးသူေတြအခ်င္းခ်င္း တိုက္ခိုက္မွဳေတြက အစားထိုး လာေနပါေတာ့တယ္။

နည္းနည္းထပ္ၿပီး စဥ္းစားၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ဒီေခတ္မွာ ဆင္းရဲ၊ ခ်မ္းသာ လူတန္းစားႏွစ္ရပ္ၾကားမွာ ပဋိပကၡျဖစ္ပြါးႏိုင္ေျခက တစ္ခ်ိဳ႕အေျခအေနေတြ ကလြဲရင္ နည္းပါးလွပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ခ်မ္းသာတဲ့ ႏိုင္ငံေတြကို စိန္ေခၚဖို႔ ဆင္းရဲတဲ့ႏိုင္ငံေတြမွာ ႏိုင္ငံေရးစည္းလံုးမွဳ၊ စီးပြါးေရးအင္အားေ တာင္႔တင္းမႈ၊ စစ္တပ္စြမ္းေဆာင္ရည္ေတြ မရွိလို႔ပါ။ အာရွနဲ႔ လက္တင္ အေမရိကရဲ့ စီးပြါးေရးက တုိးတက္လာေနေတာ့ ရွိသူနဲ႔ မရွိသူ(ခ်မ္းသာ- ဆင္းရဲ) လူတန္းစားကို ခြဲျခားေလ့လာမွဳကလည္း ေယာင္ဝါးဝါးျဖစ္သြား ပါေတာ့တယ္။ ခ်မ္းသာတဲ့ႏိုင္ငံေတြက စီးပြါးေရးအားၿပိဳင္မႈေတြ ဆင္ႏႊဲေနႏိုင္ ၿပီး ဆင္းရဲတဲ့ႏိုင္ငံေတြက အခ်င္းခ်င္း အၾကမ္းဖက္စစ္ပြဲေတြ တိုက္ခိုက္ေ နႏိုင္ျပန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လို႔ ဆင္းရဲတဲ့ကမၻာေတာင္ပိုင္းနဲ႔ ခ်မ္းသာတဲ့ ကမၻာ့ေျမာက္ပိုင္းၾကား စစ္မက္ျဖစ္ပြါးဖို႔ဆိုတာကလည္း တကယ္ အျဖစ္ အမွန္နဲ႔ ေဝးကြာလြန္းလွပါတယ္။

ယဥ္ေက်းမွဳကို အေျခခံၿပီး ကမၻာကိုႏွစ္ျခမ္းခြဲၾကည့္ျခင္းကလည္း သိပ္ၿပီး အသံုးမတည့္လွျပန္ပါဘူး။ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ အေနာက္ယဥ္ေက်းမွဳက အေရွ႕နဲ႔ မတူညီေနေၾကာင္း သိသာလွပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေနာက္မဟုတ္တဲ့ ႏုိင္ငံေတြကေရာ သူတို႔ျခင္း ယဥ္ေက်းမွဳေတြ တူညီေနၾကပါသလား(ဘုံ ယဥ္ေက်းမႈေတြ ရွိေနၾကပါသလား)။ ဂ်ပန္၊ တ ရုတ္၊ ဟိႏၵဴ၊ မြတ္ဆလင္နဲ႔ အာဖရိက စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းေတြၾကားမွာ တူညီတဲ့ ယဥ္ေက်းမွဳဆိုလို႔ မရွိသေလာက္ နည္းပါတယ္။ ကိုးကြယ္တဲ့ဘာသာ၊ လူ မွဳေရးအေျခခံ အေဆာက္အဦ၊ စည္းကမ္းဥပေဒ၊ ကိုယ္က်င့္တရား တန္ဖုိး သတ္မွတ္မွဳေတြမွာ မတူညီၾကပါဘူး။ အေနာက္မဟုတ္တဲ့ ႏိုင္ငံမ်ားအဖြဲ႔အစည္း (The Unity of the Non-West) နဲ႔ အေရွ႕အေနာက္ (East- West) ခြဲျခားမွဳဟာ အေနာက္က ဖန္တည္းေပး လိုက္တဲ့ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္သာျဖစ္ပါတယ္။
အက္(ဒ္)ဝါ့(ထ္) ေျပာသလို ေျပာရရင္ “ ဒီလို ခြဲျခားေျပာဆုိလိုက္ေတာ့ အေရွ႕တုိင္းဝါဒ (Orientalism) ဆိုတာျဖစ္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဒါကလည္း ရင္းႏွီးကြ်မ္းဝင္တဲ့ (ဥေရာပ၊ အေနာက္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔) အဖြဲ႔နဲ႔ တစ္စိမ္း ( အေရွ႕တိုင္း၊ သူတို႔ )အၾကား ျခားနားမွဳကိုျပၿပီး “ကြ်န္ေတာ္တို႔က သာလြန္ တယ္။ “သူတို႕က မစြံဘူး" ဆိုတဲ့ဝါဒကို ေၾကြးေက်ာ္ျခင္လို႔ သက္သက္ သာျဖစ္ပါတယ္။ ” (Note -10)

“စစ္ေအးကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ အုိင္ဒီယိုလိုဂ်ီကို အေျခခံၿပီး အခ်င္းခ်င္း ပါဝါလုေနခဲ့ၾကေပမဲ႔ ယဥ္ေက်းမွဳနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ပါဝါလုေနမွဳမ်ိဳး မရွိခဲ့ပါဘူး။ အေရွ႕၊ အေနာက္ မ႑ိဳင္ႏွစ္ခု ကြဲျပားသြားတာကလည္း တစ္ကမၻာလံုး ဆုိင္ ရာ အယူအဆကိုပဲ ဥေရာပစီဗီလိုက္ေဇးရွင္း၊ အေနာက္စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းလို႔ က်င့္သံုးေခၚေဝၚလိုက္မိျခင္းရဲ့ အက်ိဳးဆက္တစ္ခုပါ။ အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္လို႔ (East and West) လို႔ ေခၚေဝၚသံုးစြဲေနမယ့္အစား အေနာက္နဲ႔ အျခားႏိုင္ငံ မ်ား (West and the rest) လို႔ ခြဲျခားသတ္မွတ္တာက ပိုၿပီးအဆင္ေျပပါ တယ္။ ဒါဆိုရင္ အေနာက္မဟုတ္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြအားလံုးပါဝင္သြားပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရးဟာ အလြန္ရွဳပ္ေထြးလွၿပီး စီးပြါးေရး အရ ေတာင္ႏွင့္ေျမာက္ ခြဲျခားၾကည့္ရံု၊ ယဥ္ေက်းမွဳအရ အေရွ႕နဲ႔အေနာက္ ခြဲျခားၾကည့္ရံုနဲ႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မသိျမင္ႏိုင္ပါဘူး။

ဆက္ရန္

Read more

ထိုင္း - ေအာက္ေျခလူတန္းစား တစ္ေခတ္ဆန္းျခင္း

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမာၻ႔ အျမင္
(အခန္း ၅၊ အေရွ႕ေတာင္အာရွ)

သက္ဆင္ ရွီန၀ါတရာ ႏုိင္ငံေရးထဲေရာက္လာျခင္းဟာ ထုိင္းႏုိင္ငံေရးရဲ႕ အေျပာင္းအလဲပါပဲ။ သူ ႏုိင္ငံေရး ဆင္ျမင့္ေပၚ မေရာက္ခင္က ဘန္ေကာက္ အေျခစိုက္ လူေတြကပဲ ႏိုင္ငံေရးကို အုပ္စီးထားၿပီး ႏိုင္ငံရဲ႕ အရင္းအျမစ္ မွန္ သမွ်ကလည္း သူတုိ႔ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ပဲ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဘန္ေကာက္ အေျခစိုက္ ထိပ္သီးေတြၾကားမွာ သေဘာထားကြဲလြဲမႈ ရွိတယ္ဆုိရင္ေတာင္ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္မွ အျပင္ကို မေပါက္ၾကား ခဲ့သလို သက္ဆင္အာဏာ ရွိစဥ္နဲ႔ သက္ဆင္ရဲ႕ေႏွာင္းပိုင္းမွာ ရွိတတ္တဲ့ အျငင္းပြားမႈမ်ိဳးလည္း သူတုိ႔ၾကားမွာ မ ရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။ သက္ဆင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာေတြက သမား႐ိုးက် ထုိင္းႏုိင္ငံေရး ရဲ႕ ထိပ္သီးအုပ္စုကို ကသိကေအာက္ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ယခင္က ဘန္ေကာက္ ၿမိဳ႕ေပၚရွိ အထက္တန္းစားနဲ႔ လူလတ္တန္းစားေတြက ခံစားခြင့္ရခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံရဲ႕ အရင္းအျမစ္ေတြကို ဆင္းရဲသားေတြပါ ခံစားခြင့္ရေအာင္ သူက ေျပာင္း လဲေ ပးခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံရဲ႕ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္မႈေတြကို ေျမာက္ပိုင္း၊ အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္းမွာ ရွိတဲ့ လယ္သမား လူတန္းစားေတြဆီ မွ်ေ၀ေပးႏိုင္ခဲ့ျခင္းအားျဖင့္ သက္ဆင္ ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးသမားဘ၀ဟာ ထင္ရွားလာခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ေရွ႕ အာဏာရွိ ေန ခဲ့ၾကတဲ့ ဘန္ေကာက္ ဗဟိုျပဳ လူတစ္စုရဲ႕ လက္ထက္ကတည္းက လူတန္း စားကြာဟမႈက ရွိေနခဲ့ၿပီးသားပါ။ သူ လုပ္ခဲ့တာက ဒီ မတရားမႈ လူထု သိရွိ လာေစရန္ျဖစ္ၿပီး မတရားမႈကို ေျဖရွင္းေပးႏုိင္မယ့္ နည္းလမ္းကို ေပးခဲ့ျခင္း ပါပဲ။
တကယ္လို႔ သူမလုပ္ခဲ့ဘူးဆုိရင္ေတာင္ အျခားတစ္ေယာက္တက္လာၿပီး ဒါကို လုပ္ပါလိမ့္မယ္။

၂၀၀၁ ခု၊ အာဏာရတဲ့အခ်ိန္မွာ သူဟာ ေအာင္ျမင္တဲ့ စီးပြားေရးသမား ဘီ လီယံနာ ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ လူခ်မ္းသာ ထုိင္းလူမ်ိဳးေတြက သက္ဆင္ဟာ သူတုိ႔နဲ႔ တစ္စိတ္တစ္၀မ္းထဲ ရွိေနမယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ထား ၾကေတာ့ အမွန္တကယ္ထင္သလိုျဖစ္မလာတဲ့အခါ သက္ဆင္အေပၚ စိတ္ ပ်က္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ သူ တကယ္က်င့္သံုးတဲ့ ေပၚလစီဟာ ဆင္းရဲသား လူ တန္းစားကို လံုး၀ ဦးစားေပးတဲ့စနစ္ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ လယ္သမားေတြအတြက္ ေခ်းေငြေတြ ပိုတုိးေပးခဲ့တယ္။ မျပည့္မစံု မိသား စုေတြထဲက ကေလးေတြကို ႏိုင္ငံျခား ပညာသင္လႊတ္ခဲ့တယ္။ ၿမိဳ႕ေပၚေန ဆင္းရဲသားေတြအတြက္ အိမ္၀ယ္ဖုိ႔ အစိုးရက ေငြေတြ ထုတ္ေပး တယ္ ။ ေက်းလက္ေန လူထု ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဆင္ေျခဖံုးမွာပဲ ေနရေနရ ၿမိဳ႕ေပၚတက္ၿပီး အလုပ္ရွာ လာၾက တယ္။ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ အေနနဲ႔ က်န္းမာေရးအတြက္ အာမခံမရွိတဲ့ ဆင္းရဲသား ေတြကို ေဆး ႐ံုေဆးခန္း တစ္ခါသြားတုိင္း အစိုးရက ဘတ္ေငြ (၃၀) ေပးတယ္။

သက္ဆင္ရဲ႕ အတုိက္အခံေတြ အတြက္ကေတာ့ သူဟာ ႏိုင္ငံကို ကေမာက္ ကမျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေန ျခင္းျဖစ္ၿပီး သူ႔ကို လက္ပိုက္ၾကည့္မေနႏုိင္ၾကေတာ့ ပါဘူး။ အတုိက္အခံေတြက သူ႔ကို လူႀကိဳက္မ်ား ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနသူ၊ သူ႔ရဲ႕ ေပၚလစီကလည္း ေရရွည္မွာ ႏုိင္ငံေတာ္ ပ်ိဳလဲေစမယ့္ ေပၚလစီလုိ႔ စြပ္စြဲ လာၾကတယ္။ (အံ့ၾသစရာေကာင္းတာက သူတုိ႔ အဲသလိုေတြ ေျပာခဲ့ ၾကေပမဲ့ သူတုိ႔ အာဏာရစဥ္ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၈ ကေန ၾသဂုတ္ ၂၀၁၁ အထိ သက္ဆင္နဲ႔ ဆင္ဆင္တူ ေပၚလစီေတြကို သူတုိ႔ကိုယ္တုိင္ က်င့္သံုးေန ၾကျခင္းပါပဲ။) သူ႔ကို ကိုယ္က်င့္တရားပ်က္သူ၊ မိသားစုပိုင္ စီးပြားေရးကို ဦး စားေပးသူလို႔လည္း စြပ္စြဲခဲ့ၾကတယ္။ ဒါကို သက္ဆင္က ညင္းတယ္။ သက္ဆင္ရဲ႕ စီးပြားေရး ကုမၸဏီနဲ႔ ပတ္သက္လို႔လည္း တခ်ိဳ႕က သေဘာ မေတြ႔ ၾကဘူး။ မီဒီယာကို ကိုင္တြယ္ရာမွာ အာဏာရွင္ဆန္တယ္။ ထုိင္းႏိုင္ ငံေတာင္ပိုင္း မူးယစ္ေဆး၀ါး တိုက္ဖ်က္ေရး စစ္ပြဲဟာလည္း အျငင္းပြားဖြယ္ ရာေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒီ စစ္ပြဲအတြင္း အတြင္းမွာ လူ႔အခြင့္အေရးတခ်ိဳ႕ ကို ခ်ိဳးေဖာက္ေကာင္း ခ်ိဳးေဖာက္ခဲ့လို႔ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ အေရအတြက္ အားျဖင့္ အမ်ားႀကီး ပိုေနတဲ့ ဆင္းရဲသား လယ္သမား လူတန္းစားေတြ ကေတာ့ ဒီလို ေ၀ဖန္သံေတြကို နားေထာင္မေနၾကဘဲ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ သက္ဆင္ကိုပဲ ျပန္ၿပီး ေ႐ြးေကာက္တင္ေျမွာက္ၾကျပန္ပါတယ္။ ဘန္ေကာက္က ထိပ္သီးအုပ္စုကေတာ့ သူ႔ကို လံုး၀ၾကည့္လုိ႔မရေတာ့ ဘူး ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ၂၀၀၆ ခုမွာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းၿပီး သူ႔ကို
လည္း ျဖဳတ္ခ် လိုက္ၾကေတာ့တယ္။

အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက ထုိင္းေနျပည္ေတာ္ဟာ ျပႆနာ အႀကီးအက်ယ္ ႀကဳံေတြ႔ၾကရေတာ့တာပါပဲ။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က စၿပီး ဘန္ေကာက္လမ္းမေတြေပၚ မွာ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ ျမင္ကြင္းေတြ ေတြ႔ၾကရေတာ့တယ္။ ဆႏၵျပမႈေတြထဲမွာ သက္ဆင္ကို ဆန္႔က်င္တဲ့ အႀကႌအ၀ါေရာင္ အုပ္စု ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ သူတုိ႔ က ေတာ္၀င္ မိသားစုကို ကာကြယ္ရမယ္ ဆုိတဲ့ အျမင္နဲ႔ေပါ့။ ေနာက္ၿပီး သက္ဆင္ကို ေထာက္ခံတဲ့ အနီေရာင္အႀကႌနဲ႔ အဖြဲ႔လည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆံုးေ႐ြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္တဲ့ ၂၀၁၁ ခု ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ သက္ ဆင္ရဲ႕ ညီမျဖစ္သူ ယင္လပ္ကို ေထာက္ခံမဲေပးလိုက္ၾကတာဟာ ထုိင္းႏိုင္ ငံအတြက္ သက္ဆင္ ေ႐ြးခဲ့တဲ့လမ္းကို လူထုက ေထာက္ခံေနတယ္ ဆုိ တာ ျပသလိုက္ျခင္းပါပဲ။
ထုိင္းၿမိဳ႕ေတာ္ ဘန္ေကာက္ထိ တက္ၿပီး ေအာင္ျမင္မႈ အရသာကို ေတြ႔ သြားၿပီျဖစ္တဲ့ ေျမာက္ပိုင္း၊ အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္းမွာ ရွိတဲ့ လယ္သမား၊ အလုပ္ သမား လူတန္းစား ကလည္း လက္ေလွ်ာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သက္ဆင္နဲ႔ သူ႔အုပ္စုဟာ အခုဆုိရင္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ငါးပြဲဆက္ တုိက္ ႏိုင္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ၂၀၀၁ ခု၊ ၂၀၀၅၊ ၂၀၀၆၊ ၂၀၀၇ နဲ႔ ၂၀၁၁ တုိ႔ပါ။ အရင္လုိ ျပန္ျဖစ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေန ၾကတဲ့ သက္ဆင္ရဲ႕ အတုိက္အခံေတြ ေအာင္ျမင္မႈ မရခဲ့ၾကပါဘူး။

ထုိင္းႏုိင္ငံေရးမွာ လတ္တေလာ မၿငိမ္မသက္မႈေတြ ရွိေနေပမဲ့ ေရရွည္ အ တြက္ ၾကည့္ရင္ေတာ့ အေကာင္းျမင္စရာေတြ ေတြ႔ရပါတယ္။ အနီေရာင္ အုပ္စုက အ၀ါေရာင္အုပ္စုထက္ ပိုၿပီးအားေကာင္းလာမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ လူငယ္ထုရဲ႕ ေတာ္၀င္မိသားစုအေပၚ ထားတဲ့ ေလးစားမႈဟာ ေလ်ာ့ပါး လာေနပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ လက္ရွိဘုရင္ ဘူမိေဘာကို အားလံုးက ေလးစား ၾကေပမဲ့ သူမရွိေတာ့ဘူးဆုိရင္ သူ႔ကို ဆက္ခံသူဟာ လူထုက သူ႔ အေပၚထား ရွိတဲ့ ေလးစားမႈမ်ိဳး ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မရႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။

ထိုင္းႏုိင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးမွာ စစ္တပ္ကလည္း အဓိက အေရးပါေနပါတယ္။ ဘုရင္စနစ္ ဆန္႔က်င္မႈတုိင္းကို သူတုိ႔က ကာကြယ္ေပးေနရပါတယ္။ ဒါက လည္း ေရရွည္မွာ မႏုိင္၀န္ ထမ္းေနရသလို ျဖစ္လာပါတယ္။ ေနာက္ ဆံုးေတာ့ စစ္တပ္ကိုယ္တုိင္လည္း ေ႐ြးစရာမရွိ၊ လက္ရွိအေျပာင္းအလဲနဲ႔ အညီ ေနထုိင္ ေဆာင္႐ြက္သြား ဖုိ႔ပဲ ရွိပါလိမ့္မယ္။ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် စစ္တပ္ရာထူးေတြမွာလည္း လူငယ္ေတြက အစားထုိးလာၾကမွာပါ။ တက္ လာတဲ့ လူငယ္ေတြက ဘုရင္စနစ္ကို အရင္က အရာရွိေတြေလာက္ ေလးေ လးနက္နက္ႀကီး ရွိေနမယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း ေတာ္၀င္တပ္မေတာ္ ဆုိတဲ့ အမည္ကေန သာမန္ တပ္မေတာ္ အဆင့္ မေရာက္ဖုိ႔ေတာ့ ႀကိဳးစားေနၾကမွာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေတာ္၀င္တပ္မေတာ္ ကိုယ္တုိင္ကပဲ သက္ဆင္နဲ႔ အေပါင္းအပါေတြရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ပံုမူနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ရွိေနဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ သက္ဆင္ကလည္း သူတုိ႔နဲ႔ အတူတကြ ေဆာင္႐ြက္သြားဖုိ႔ ကတိျပဳ မယ္ ဆုိရင္ ေနာက္ဆံုး သက္ဆင္ ျပန္၀င္လာတာကိုပဲ လက္ခံရမယ့္ သေဘာအထိရွိပါတယ္။

သက္ဆင္မတုိင္မွီ ဘန္ေကာက္ အေျခစိုက္ လူတစ္စုကပဲ အာဏာကို ကိုင္ ထားတဲ့ ေရွးေဟာင္း ေပၚလစီ ဆီ ျပန္ေရာက္ဖုိ႔ေတာ့ လမ္းမျမင္ေတာ့ပါဘူး။ သက္ဆင္ျပခဲ့တဲ့ လမ္းေၾကာင္းအတုိင္း ထုိင္းႏိုင္ငံဟာ ေရွ႕ခရီးဆက္ေနပါ လိမ့္မယ္။ ႏုိင္ငံအလိုက္ လူေနမႈ အဆင့္အတန္း ကြာဟမႈ က်ဥ္းလာမယ္။ လယ္သမား အမ်ားစုဟာ လူလတ္တန္းစားေတြ ျဖစ္လာၿပီး ႏုိင္ငံတြင္း ၀ယ္ ယူစားသံုးမႈအားလည္း တုိးလာလိမ့္မယ္။
ဒါဆိုရင္ ထိုင္း ႏိုင္ငံရဲ႕ ေရွ႕ေရး ေကာင္းလာပါလိမ့္မယ္။

ဆက္ရန္

Read more

ပီတာနဲ႔ ဂႏၵီ(အြန္လိုင္း ဂ်ဳတ္)

ဂႏၵီႀကီး University College of London မွာ ဥပေဒပညာသင္ယူေန စဥ္ ေခါင္းညြတ္အေလးမျပဳတဲ႔အတြက္ သူ႔ကို ၾကည့္မရတဲ႔ ပါေမာကၡတစ္ေ ယာက္ရွိခဲ႔တယ္။ ပါေမာကၡရဲ႕ ေနာက္ဆုံးအမည္က ပီတာပါ။
ဒါက သူတို႔ၾကားက စကားစစ္ထိုးပြဲ။

တစ္ေန႔ ပါေမာကၡႀကီးက တကၠသိုလ္ထမင္းစားခန္းမထဲ ညေနစာစားေနခ်ိန္ ဂႏၵီကလည္း သူ႔ထမင္းပုဂံျပားကိုယူလာၿပီး ပါေမာကၡႀကီးေဘးမွာ ဝင္ထိုင္ လိုက္တယ္။ ပါေမာကၡက ေမာက္မာတဲ႔ေလသံနဲ႔
"မစၥတာဂႏၵီ၊ ဝက္နဲ႔ငွက္ အတူတူမထိုင္ဘူးဆိုတာ ခင္ဗ်ား နားမလည္ဘူး လား" တဲ႔။ ဒီေတာ႔ ဂႏၵီက
"မစိုရိမ္ပါနဲ႔ ပေရာ္ဖက္ဆာ၊ က်ေနာ္ အေဝးကို "ပ်ံ"ထြက္သြားပါ႔မယ္" ဆိုၿပီး အျခားစားပြဲသြားၿပီး ထိုင္စားေနလိုက္တယ္။

စိတ္ဆိုးသြားတဲ႔ မစၥတာ ပီတာက ကလဲ႔စားေခ်ခြင္႔ကို ေစာင္႔ေနခဲ႔တယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဂႏၵီရဲ႕အေျဖက သိပ္ပညာသားပါေနျပန္တယ္။
"လမ္းေပၚမွာ အိပ္ႏွစ္လုံးေတြ႔တယ္ဆိုပါေတာ႔၊ တစ္လုံးထဲမွာ ပညာေ တြ၊ ေနာက္တစ္လုံးထဲမွာ ေငြေတြပါမယ္၊ ဒါဆို ခင္ဗ်ား ဘယ္အိပ္ကိုေရြး မွာလဲ" မစၥတာပီတာကေမးတယ္။
"ေငြပါတဲ႔ အိပ္ကိုပဲ ယူမွာေပါ႔ဗ်"
"က်ေနာ္သာ ခင္မ်ားေနရာမွာဆို ပညာေတြပါတဲ႔ အိပ္ကို ယူလိုက္မိမွာပဲ" လို႔ အႏိုင္ရလိုက္တဲ႔အၿပဳံးမ်ိဳးနဲ႔ ေျပာတယ္။
ဂႏၵီရဲ႕ ေနာက္ဆုံးအေျဖက
"လူေတြက ကိုယ္႔မွာမရွိတာကို ကိုယ္ယူတတ္ၾကတာပဲဆရာ"

Mr. Petersက လုံးဝစိတ္ဓာတ္က်သြားၿပီး စာေမးပြဲအေျဖလႊာေပၚ "idiot" လို႔ေရးၿပီး ဂႏၵီကိုသြားေပးတယ္။ ဂႏၵီက အေျဖလႊာစာရြက္ကို လက္ခံယူၿပီး ထိုင္ေနလိုက္တယ္၊ ခဏေနေတာ႔မွ professor ဆီသြားၿပီး
"မစၥတာ ပီတာ၊ ခင္ဗ်ားက လက္မွတ္သာထိုးေပးထားၿပီး က်ေနာ္႔ ရမွတ္ အဆင္႔ကိုေတာ႔ ေပးမထားဘူး" တဲ႔။

Read more

21 century a highly destabilizing impact

Related but different causes lie between these challenges. Asian assertiveness is rooted in economic growth; Muslim assertiveness stems in considerable measure from social mobilization and population growth. Each of these challenges is having and will have into the twenty-first century a highly destabilizing impact on global politics......
Economic growth strengthens Asian governments; demographic growth threatens Muslim governments and non-Muslim societies.

The Clash of Civilizations. p. 102-103.

Read more

ေဆးဝါးႏွင္႔ အႀကံဉာဏ္

ေဆးဝါးေပးမူႏွင္႔ အႀကံဉာဏ္ေပးမႈၾကားမွာ တူညီခ်က္မ်ားရွိသည္။
၁။ တစ္ဖက္သားကို ေရာဂါေပ်ာက္ေစလိုေသာ ေစတနာ(ေဆးဝါး)၊ တစ္ဖက္ သားကို လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚ ေရာက္ေစလိုေသာ ေစတနာ (အႀကံဉာဏ္ေပး မႈ) တူၾကသည္။
၂။ ေပးလာသည့္ေဆးတိုင္းကို ေသာက္လို႔မရ၊ ေပးလာသည့္ အႀကံဉာဏ္ တိုင္းကို ယူမရသည္လည္း တူၾကသည္။

မိမိေရာဂါျဖစ္စဥ္ ဤေဆးျဖင္႔ေပ်ာက္ခဲ႔သည္ဆိုလ်င္ မိမိ၏မိတ္ေဆြ တစ္ေ ယာက္ေယာက္ ထိုေရာဂါမ်ိဳးျဖစ္လာလ်င္လည္း ထိုေဆးဝါးကို ညႊန္း တတ္၊ ေပးတတ္ၾကသည္။
အထူးသျဖင္႔ လူအမ်ားႏွင္႔ ဆက္ဆံရေသာရဟန္းဘဝဆိုလ်င္ တစ္ခုခုျဖစ္ တိုင္း ေပးလာၾကသည့္ေဆးဝါးေတြ အမ်ားႀကီးျဖစ္ေနတတ္သည္။ သီဟနာဒ မွာ ယခုတေလာ ေလနာ ထခ်င္သလိုလိုျဖစ္ေနသည္။ ဒါကို အကဲခတ္မိ သူ တို႔က ေဆးဝါးမ်ားလႉဒါန္းၾကသည္။ တရုတ္ေဆး၊ အဂၤလိပ္ေဆး၊ ျမန္မာေဆး အစုံျဖစ္၏။ အခ်ိဳ႕ေဆးမ်ားက ေလကိုျဖစ္ေစၿပီး ျဖစ္လာေသာေလကို အျပင္ ထုတ္မေပးႏိုင္။ ထိုအခါ ပိုဆိုးသြားတတ္သည္။ ေသခ်သည္ကေတာ႔ ေပးလာ သမ်ွ ေဆး အကုန္ေသာက္လ်င္ ဒုကၡေရာက္မည္။

သို႔ဆိုလ်င္ အႀကံဉာဏ္ဆိုသည္ကေရာ ဘာထူးပါသနည္း။ ဝန္းက်င္မတူ၊ ေျဖ ရွင္းရသည့္ျပႆနာမတူ၊ အေတြ႔အႀကံဳမတူလ်င္ ေက်းဇူးတင္ရုံမွလြဲၿပီး လက္ ခံက်င္႔သုံးဖိုခက္ေပမည္။(တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ လက္ခံက်င္႔သုံးလို႔ ရႏိုင္ပါသည္)

မည္သို႔ျဖစ္ေစ တည့္လ်င္သုံး မတည့္လ်င္ပယ္
၃။ ေဆးဝါးေကာင္းမ်ားနဲ႔ အႀကံဉာဏ္ေကာင္းမ်ားကို စိတ္ေကာင္းရွိသူတို႔က ဆက္လက္ေပးေနၾကဦးမည္သာျဖစ္ပါသည္။
((ဗိုလ္ႀကီးမမ)ဟု ေခၚၾကသည့္ ေဒၚခင္စန္းယု(ဝိသာခါ)ေပးလႉသည့္ေဆး
ကေတာ႔ အလုပ္ျဖစ္ေနသည္)
ပန္းသည္ ေႂကြရျခင္းသေဘာရွိသလို ရဟန္းသည္လည္း ေလနာရျခင္း သေဘာရွိတတ္ပါသည္။ လိုက္ဖ္စတိုင္လ္ကကို ဗိုက္ထဲအစာမရွိခ်ိန္ (၆:၄၅ ပီအမ္ မွ ၉:၃၀ ပီအမ္ အထိ) အလုပ္ ပိုလုပ္ေနရသည္႔ ဘဝေပကိုး။

Read more

ထြက္ေပါက္ရွိတဲ႔ ဥပေဒ

ထြက္ေပါက္မရွိတဲ႔ ဥပေဒက ဖိႏွိပ္မႈျဖစ္ၿပီး
(ဥပမာ ဤေနရာ၌ အေပါ႔အပါး မသြားရ၊ သို႔ေသာ္ အေပါ႔အပါး သြားလို႔ရ သည့္ေနရာကို စီစဥ္ေပးမထား၊ လမ္းညႊန္မထား၊ အေပါ႔အပါးသြားလို႔ အေရး ယူလ်င္ မတရား)

ထြက္ေပါက္ရွိတဲ႔ ဥပေဒက ဒီမိုကေရစီဥပေဒျဖစ္သည္။
(ဥပမာ ဤေနရာ၌ေဆးလိပ္မေသာက္ရ၊ ေဆးလိပ္သာက္လို႔ရသည့္ သီးသန္႔ အခန္း စီစဥ္ေပးထားသည္၊ လမ္းညႊန္ထားသည္။ ထိုတားျမစ္ထားေသာ ေန ရာ၌ေဆးလိပ္ေသာက္သျဖင္႔ အေရးယူက တရား၏)

ပထမဥပေဒက အစိုးရ၏အၾကမ္းဖက္အုပ္ခ်ဳပ္မႈမပါဘဲ မတည္ႏိုင္ (ေၾကာက္တည္)၊
ဒုတိယဥပေဒက လူထု၏ အသိဉာဏ္မပါဘဲ မတည္ႏိုင္(နားလည္တည္)။

Read more

ညစာ ျပန္မစားေသာအိပ္မက္မ်ား (New Version)

အလည္လြန္ေသာ အိပ္မက္မ်ား ညစာျပန္မစားျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေၾကကြဲ မည္ဆိုက ေၾကကြဲႏိုင္၏။
သို႔ေသာ္…….
ေက်းလက္ညေနခ်မ္းေလးတစ္ခု၌ သူ႔မိတ္ေဆြ ကဗ်ာဆရာက ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ သူ႔အတြက္ ေရးစပ္ရြတ္ဆိုေပးခဲ့ ဖူးတယ္။ ေခါင္းေပါင္းစႏွင့္ ေက်း လက္သားႀကီးမ်ားက မိတ္ေဆြရဲ့ စပ္ရွရွစကားလံုး (တခ်ိဳ႕က ေမာ္ဒန္၊ တခ်ိဳ႕ က ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ စသျဖင့္ သံုးၾကပါတယ္။ ဟုတ္ မဟုတ္ေတာ့ မသိပါ) ေတြကို နားလည္ၾကသလားေတာ႔ မသိပါဘူး။ လူငယ္ေတြကေတာ့ ခံစားလို႔ရတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဘာကို၊ ဘယ္လိုခံစားလို႔ရတာလဲ ဆိုတာဟာ မေမးအပ္ တဲ႔ ေမးခြန္းပါပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာေတာ့ လုပ္ျဖစ္လိုက္ၾကပါ တယ္။

“မိုးေပၚပ်ံတက္သြားတဲ့ မိုးပ်ံပူေပါင္းတစ္လံုးကို ျမင္ဖူးၾကပါသလား။ ကြ်န္ေတာ့္ မိတ္ေဆြဟာ အဲဒီ မိုးပ်ံပူေပါင္းတစ္လံုးပါ” လို႔ သူစတင္ရြတ္ဆိုလိုက္တယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ အလည္လြန္တဲ့ အိပ္္မက္တစ္ခ်ိဳ႔ ညစာျပန္မစားျဖစ္ၾကတာဟာ အဲဒီမိုးပ်ံပူေပါင္းဆီကို ေရာက္ေနၾကလို႔ပါ။
သူ႔ဆီကို ေရာက္ေရာက္လာတဲ့ အိမ္ျခံေျမေရာင္းဝယ္ေရး ေၾကာ္ျငာေတြဟာ မိုးပ်ံပူေပါင္းေလးနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ပါဘူး။ သူနဲ႔ဆိုင္တာက သူ႔ရဲ့ အေရခြံပါးပါးေ လးတစ္ခုထဲသာပါ။ အဲဒီ အေရခြံဟာ အိမ္တစ္လံုး ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔မွာလည္း အိမ္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအိမ္မွာ ေစ်းကြက္သေဘာတရားေတြ ဘာေတြ ေ တာ့ မရွိပါဘူး။ အဲ- မိုးပ်ံပူေပါင္းတစ္လံုးမွာ အေၾကာင္းညီညြတ္ရင္ ႀကိဳး တစ္ေခ်ာင္းလည္း ရွိေနႏိုင္ တာေပါ့။ ဒီႀကိဳးကေရာ အိမ္၊ျခံ၊ေျမလား။ မဟုတ္ႏိုင္ပါဘူး။

ရႈမွတ္ပါြးမ်ားတတ္တဲ့ ေယာဂီတစ္ေယာက္အတြက္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီ မိုးပ်ံ ပူေပါင္း ေလးကိုၾကည့္ၿပီး အနိစၥတရားေတြ ထပ္တလဲလဲ စီးျဖန္းလို႔ရႏုိင္မယ္။ သူ႔ဘဝနဲ႔ ေလဟာျပင္ကို စည္းျခားထားတာ ဆိုလို႔ အဲဒီ အေရခြံပါးပါးေလးပဲ ရွိတာမဟုတ္လား။ ဒီထက္ အနတၱဆန္တဲ့ သေဘာတရား ဘယ္မွာ ရွာၾကဦး မွာလဲ။

ဘာမွမရွိျခင္းေတြနဲ႔ ေဖာင္းကားေနတဲ့ သူ႔ရင္ဘတ္ကေရာ ဘာေတြသိမ္း ဆည္းလို႔ ထားႏိုင္မလဲ။ ဒါေတြကို သူမသိႏိုင္ဘူး။ ဒါေတြကိုမသိရင္ ဘာေတြ ကို သိရမွာလဲ။ မသိဘူး။ သိရမွာေတြကေရာ တကယ္သိရမွာေတြဟုတ္သ လား၊ သူမသိႏိုင္ဘူး။ ဒီလိုပါပဲ။ ဘာမွမသိျခင္းေတြေဖာင္းကားလာတာႏွင့္ အမွ် သူဟာ ပိုလို႔ေပါ႔ပါး လာပါတယ္။ ေပါ႔ပါးျခင္း ဆိုတာ အျမင့္ကိုေရာက္ျ ခင္းရဲ့ အေၾကာင္းတရားလား။ ဟုတ္ေကာင္း ဟုတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေဖာင္းကားလာတာနဲ႔အမွ် လြင့္စင္ေပါက္ကြဲဖို႔လည္း နီးစပ္လာပါ တယ္။

တစ္ေန႔ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ ျပန္ေတြ႔ေတာ့-
“အခု “ ” နဲ႔ အတူေနတာလား” လို႔ ေမးၾကတယ္။
“ဘယ္သူမွ မရိွေတာ့လည္း သူ႔ကိုပဲလူလုပ္ၿပီး ေပါင္းေနရတာေပါ႔” လို႔ေျပာေတာ့ ကဗ်ာဆရာက တဟားဟားရယ္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြက လက္ေဆာင္ေတြ ထုတ္ေပးေတာ့-
“ကိုယ့္ထက္ႏြမ္းပါးတဲ့ သူ႔ကိုပဲ ေပးထားခဲ့ပါ” လုိ႔ ေျပာမိေတာ့ သူစိတ္မ ထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ လက္သီးနဲ႔ ထိုးျပန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ မိုးပ်ံပူေပါင္းေပါက္မွာ စိုးလို႔ေနမွာေပါ႔ ကဗ်ာဆရာရဲ့လက္သီးက သိပ္မျပင္းပါဘူး။ ကဗ်ာဆရာဆို တာ ေကာက္ေနတာကိုသာ ေျဖာင့္ေပးတတ္ၿပီး လက္သီး ျပင္းျပင္းေ တြ ေမြးျမဴမထားတတ္ပါဘူး။

“ကုိယ့္လူ က်ဴရွင္ထဲက ဟုိေကာင္မေလးကို ႀကိဳက္တယ္” တဲ့။ “ ခ်စ္” ဆိုတဲ့စကား ေျပာရမွာရွက္တဲ့ ကဗ်ာဆရာကိုၾကည့္ရင္း ရယ္မိျပန္ေရာ။ ခပ္လွလွစကားလံုးေတြ တမင္ရွာသံုးတတ္တဲ့ ကဗ်ာဆရာက “ခ်စ္” ကိုေတာ့လွ်ာမရဲဘူးတဲ့။ သဘာဝတရားတစ္ခုခုကိုမဟုတ္ဘဲ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို ရည္ညႊန္းေနလို႔တဲ့။

မွတ္မွတ္ရရ သူေရြးေပးတဲ့ ကေလာင္နဲ႔ စာေတာ္ေတာ္ ေရးျဖစ္ခဲ့ ေသးတယ္။ သူ ဒီတစ္ခါ ေပးတဲ့နာမည္က မိုးပ်ံပူေပါင္းေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာစြဲေနတာကေတာ့ အဲဒီ မိုးပ်ံ ပူေပါင္းေလးပါပဲ။ အျမင့္တက္ျခင္းေတြ ဘာေတြနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ ထိရွေပါက္ကြဲလြယ္တဲ့အဓိပၸါယ္ ေဆာင္ေန တာ ေလးကိုသတိရတာပါ။

ဒါ႔ေၾကာင့္ အိပ္မက္ေတြဟာ အိမ္ျပန္ေနာက္က်ခဲ့ရတာပါ။ အထီးက်န္ လြင့္ေမ်ာေနတဲ့ ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါးဝမ္းဗိုက္တစ္ခုဟာ တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ တစ္ခုခု၊ တစ္စံုတစ္ရာ၊ တစ္ေယာက္ေယာက္၊ တစ္ေနရာရာကို သတိရတာမ်ိဳးေတာ့ ရွိေနႏိုင္တာေပါ႔။ ဒါကလည္း ေလးေလးလံလံ ေတာ့ မဟုတ္ႏိုင္ပါဘူး။
ဒီထက္ႀကီးေလးတဲ့ ကိစၥက အနတၱလြင္ျပင္မွာ ေပါက္ကြဲလြင့္စင္လာဦးမယ့္ သူ႔အေရခြံ ပါးပါးေလး အေၾကာင္းပါ။ ဒါက ေသျခင္းတရားလား၊ ရွင္ျခင္း အဆုံးလား၊ ရွင္ျခင္းအစလား။ ဒါေတြကို သူမသိႏိုင္ဘူး။ ဒါေတြကိုမသိေပမဲ႔ လြင့္စင္ေပါက္ကြဲျခင္းကို ေရွာင္လို႔မရဘူးဆိုတာ သိေနတယ္။ လြင့္စင္သြားေ တာ့လည္း မိုးပ်ံပူေပါင္းေလးက ေလဟာျပင္နဲ႔တသား တည္း ျဖစ္သြားၿပီး သူ႔အေရခြံေဟာင္းေလးဟာ ေလးကန္တဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ေျမျပင္ကိုျပန္ဆင္း သြားလိမ္႔မယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အေရခြံေဟာင္းနဲ႔ ဗလာေဟာင္းေလာင္း ရင္ ဘတ္လည္း မရွိႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ ဒါကိုပဲ သံသရာလို႔ ေခၚၾကတာလား။ သူ ဉာဏ္မမီဘူး။
ေသခ်ာတာကေတာ႔ အဲဒီအခါမွာ မိုးပ်ံပူေပါင္းဆိုတာ ဘယ္ဟာလဲလို႔ ေျပာ လို႔မရေတာ့ဘူး။ ဘယ္မွာလဲလို႔ လည္းရွာမရ ေတာ့ဘူး။

အဲဒီကဗ်ာဆရာကိုယ္တိုင္ ေတြေဝသြားမယ့္ အိမ္မက္ရွည္ဆီ ေျခဆန္႔ေန မိတယ္။
ဒါန႔ဲပဲ အလည္လြန္တဲ႔ အိပ္မက္ေတြ ညေနစာနဲ႔ လြဲခဲ့ရျပန္ေပါ႔။

ဇင္ေဝေသာ္

Read more

သဲပုံေစတီ (တည္စဥ္ သဒၶါ၊ ဖ်က္စဥ္ ဝိပႆနာ)

"ဘုရားတည္တာေတာ႔ ေကာင္းတဲ႔အလုပ္ပါ၊ ဒါေပမဲ႔ သူမ်ားေျမေပၚ ဘုရား တည္တာကေတာ႔ ဘာညာ ဘာညာ" ဆိုသည့္စကားကို သတိရမိ၏။ ယေန႔ စကၤာပူေျမေပၚမွာ သဲပုံေစတီ(စတုတၳအႀကိမ္)တည္ၾကဖို႔လုပ္ေနၾကသည္။ ခြင္႔ျပဳခ်က္ရလ်င္ သူမ်ားေျမေပၚမွာလည္း တည္လို႕ရသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ သဲပုံေစတီ တည္ဖို႔ ဧရာဝတီကမ္းေျချဖစ္ေနဖို႔မလို။ သဲ ရွိဖို႔သာလိုသည္။
ဤယဥ္ေက်းမႈက တိဘက္ မ႑လ ယဥ္ေက်းမႈႏွင္႔ အႏွစ္သာရအားျဖင္႔ဆင္ သည္။ သူတို႔ကေရာင္စုံသဲမ်ားျဖင္႔ စၾကဝဠာပုံစံအထိ တည္ေဆာက္သည္။ အခ်ိန္ေတြ၊ ေငြေတြ၊ လုပ္အားေတြ ရင္းႏွီးသည္။ ၿပီးေတာ႔မွ စနစ္တက် တည္ေဆာက္ထားေသာ မ႑လကို ဖ်က္ဆီးလိုက္ၾက၏။ အနိစၥ သေဘာကို သရုပ္ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္၏။
အခ်ိန္ေတြ၊ ေငြေတြ၊ လုပ္အားေတြ မည္မ်ွရင္းႏွီး ထားရသည္ျဖစ္ေစ တဒဂၤအတြင္း ပ်က္သုန္းသြားႏိုင္သည္ ဟု ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္၏။

ျမန္မာတို႔က သဲပုံေစတီကိုတည္ၾက၏။ ဤ၌
၁။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္(သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္မွလြဲလ်င္) အနိစၥေနာက္ ကို လိုက္ေတာ္မူရ၏။ (႐ုပ္ဝတၳဳ သဲပုံေစတီကား ဆိုဖြယ္မရွိ)
၂။ အနိစၥသည္ သင္ေပးဆပ္ခဲ႔ရသည့္ အခ်ိန္ေတြ၊ ေငြေတြ၊ လုပ္အားေ တြေၾကာင္႔ ငဲ႔ညွာ ေနာက္ဆုပ္ေနမည္မဟုတ္။(အနိစၥသည္ ဘက္မလိုက္)
အခ်ိန္ေတြ၊ ေငြေတြ၊ လုပ္အားေတြမ်ားစြာျဖင္႔ တည္ထားေသာ ထိုေစတီ သည္ စကၤာပူပင္လယ္ကမ္းေျခမွာ ထာဝရရပ္တည္ခြင္႔ မရွိ။ ဝမ္းနည္းတတ္ လ်င္ ဝမ္းနည္းလို႔ရ၏။ သို႔ေသာ္ ဝမ္နည္းစရာ၊ ရန္ေထာင္ေနစရာ မလို။

အနိစၥသည္ စကၤာပူအစိုးရ၏ ေပၚလစီမဟုတ္၊ ဗုဒၶေဒသနာျဖစ္သည္။
ထိုေစတီကို ကိုယ္တိုင္မဖ်က္ဘူးဆိုလ်င္ပင္ ပင္လယ္လႈိင္းေၾကာင္႔ ပ်က္စီး သြားရမည္။ ေရွာင္လႊဲလို႔မရ။
သို႔ေသာ္ မပ်က္စီးေသးေသာ နာမ္သေဘာအခ်ိဳ႕ ရွိတန္ရာ၏။
ယင္းတို႔ကား
တည္ေဆာက္စဥ္ သဒၶါႏွင္႔ ဝိရိယစသည္......
ဖ်က္ဆီးရစဥ္ အနိစၥာႏုပႆနာတို႔ျဖစ္သည္။
ယင္း အနိစၥာႏုပႆနာသည္ ဝိပႆနာအစစ္ႀကီးမဟုတ္တန္ေသးေစ လူထု ၾကားက လူမႈ-ဝိပႆနာေတာ႔ ျဖစ္ႏိုင္၏။ လူမႈဝိပႆနာက နိဗၺာန္ေတာ႔ မပို႔ႏိုင္။ ရင္႔က်က္ယဥ္ေက်းသူေတာ႔ ျဖစ္ေစႏိုင္၏။
သူမ်ားေျမေပၚမွာလည္း ဘုရားတည္လို႔ရသည္။ အေၾကာင္းက ဘုရားသည္ လည္းေကာင္း၊ သူမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ သူမ်ားပိုင္သည္ဟုထင္ေနေသာ သညာဝိပၸလႅာသသည္လည္းေကာင္း အနိစၥမ်ားသာ ျဖစ္ၾကေသာေၾကာင္႔ျဖစ္ ၏။ သို႔ေသာ္ သဒၶါႏွင္႔ ဝိပႆနာက သဲပုံပ်က္ၿပီးေနာက္ နာမ္သတၱိအျဖစ္ က်န္ရစ္ခဲ႔၏။

Read more

ေျမး အဘိုး ဒိုင္ယာေလာ႔ဂ္

က်ေနာ္။ ။ အဘိုး၊ ဦးသိန္းစိန္၊ ေဒၚစု၊ ဦးေရႊမန္းတို႔ သုံးေယာက္ထဲမွာ ဘယ္သူက သမၼတ႐ုပ္ပိုေပါက္သလဲ။
အဘိုး။ ။ ဘယ္သူမွ မေပါက္ဘူး။
က်ေနာ္။ ။ ေဟာဗ်ာ၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။
အဘိုး။ ။ ဘာျဖစ္ရမွာတုန္း ဦးသိန္းစိန္က ပေရာ္ဖက္ဆာရုပ္၊ ေဒၚစု က ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး႐ုပ္၊ ဦးေရႊမန္းက ကာကြယ္ေရးးဦးစီးခ်ဳပ္႐ုပ္ေလ။
က်ေနာ္။ ။ ဒါဆို ဘယ္သူက သမၼတ႐ုပ္ေပါက္ေနဦးမွာလဲ။
အဘိုး။ ။ ထြီး(သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းစတိုင္နဲ႔ ကြမ္းေသြးမ်ား ေထြးခံထဲေထြး ထည့္ရင္း) ငါေပါ႔ကြာ။

၂၀၁၅ ခု ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ ခ်ဴးဝင္းဂမ္း ပါတီအေနနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ၿပိဳင္လို႔ အဘိုးမ်ားႏိုင္သြားရင္ ကြမ္းေသြးမ်ား ႀကိဳက္တဲ႔ေနရာမွာ ေထြးလို႔ရစရာ ရွိေနပါတယ္။ "ဤေနရာတြင္ ကြမ္းေသြးမေထြးရ၊ ေတြ႔ရွိက ဒဏ္ေငြ ငါးရာ" (မေတြ႔႐ွိက တစ္ျပားမွ ေပးစရာမလို) စတဲ႔ ဥပေဒေတြကို ျပင္ဆင္ေရးဆြဲ လာႏိုင္စရာ ရွိပါေၾကာင္း

ေျမး ဇင္ေဝေသာ္
(စည္းရုံးေရးမႉး၊ ခ်ဴးဝင္းဂမ္းပါတီ)

Read more

လူဆိုတာအေၾကာက္တရားနဲ႔ မကင္းႏိုင္ၾကဘူး။

Read more

ပတ္မႀကီးေတြ ဝယ္စုထားရလ်င္

ပတ္မႀကီးေတြ ဝယ္စုထားရလ်င္ စီးပြားေရးအဆင္ေျပႏိုင္ပါသည္။ သိရ သေလာက္ ပတ္မႀကီးထိုးေဖာက္မယ္႔လူေတြ မ်ားႏိုင္ပါသည္။ ေနာက္ဆုံး ထိုးေဖာက္ ခံလိုက္ရေသာ ပတ္မကား ေဂါတမဗုဒၶကိုယ္ေတာ္တိုင္ ျဖစ္သည္ ဟု မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က ဖဘသတင္း ေပးပါသည္။ ကၽြႏု္ပ္ ထိုးေဖာက္ ပုဂၢိဳလ္ႏွင္႔ ထိုသတင္းကို မသိပါ။ စိတ္လည္းမဝင္းစားပါ။
မင္းသားေနရာက တစ္ေယာက္စာပဲ ရွိသည္မဟုတ္ပါလား။ ထို႔ေၾကာင္႔ပတ္မ ခ႐ိုက္စစ္စ္ ႀကံဳေတြ႕ရေပေတာ႔မည္။ ပတ္မႀကီးေတြ ဝယ္သည္။ ေဈးႏႈန္း က နဂိုရွီယိတ္ေတဘယ္လ္ ျဖစ္ပါသည္။

img source

Read more

လူတိုင္းသာသနာျပဳ ျဖစ္ႏိုင္၏

မစၥတာေလ်ာင္းက သူ႕ေဘာစ္ မီရွယ္ကေက်ာင္းကို လာေရာက္ေတြ႔ ဆုံ လိုေၾကာင္း ေလ်ွာက္ထားၿပီး ရက္၊ အခ်ိန္ေတာင္း၊ ထိုေန႔မွာ သူ႕ေဘာစ္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပး၊ သူကျပန္သြားသည္။ သူျပန္သြားအၿပီး မီရွယ္နဲ႔စကားေျပာ ရင္းသူမ လာေရာက္ေတြဆုံလိုျခင္းအေၾကာင္းကို သေဘာေပါက္လိုက္ရ သည္။
သူမ ေက်ာင္းကိုေရာက္လာျခင္းက မစၥတာေလ်ာင္းေၾကာင္႔ပင္။ သူ၏ အလုပ္ ႀကိဳးစားမႈ၊ တာဝန္ေက်မႈတို႔အျပင္ သူ၏ ေအးေဆးေသာ႐ုပ္သြင္၊ ေဖာ္ေရြေ သာဆက္ဆံမႈ၊ အဆင္မေျပမႈမ်ားကို ရင္ဆိုင္ေတြ႕ႀကဳံရာမွာလည္း သူမ်ားေ တြလိုမဟုတ္ ေအးေဆးညင္သာစြာဆက္ဆံ ေျဖရွင္းတတ္မႈ စသည္ တို႔ေၾကာင္႔ျဖစ္သည္။

သူက ဗုဒၶဘာသာ၊ ထို႔ေၾကာင္႔ ဗုဒၶဘာသာမွာ အေရးႀကီး၊ ေကာင္းမြန္တဲ႔ အဆုံးအမေတြ ရွိေနရမယ္ဆိုၿပီး ေက်ာင္းကို သူမကိုယ္တိုင္ လိုက္ လာျခင္းျဖစ္သည္။ ယခုေတာ႔ သမက သင္တန္းေတြတက္ရင္း ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ပင္ ျဖစ္ေနေပၿပီ။
မစၥတာေလ်ာင္းက သာသနာျပဳအစစ္၊ ပါးစပ္နဲ႔ မေျပာ အလုပ္နဲ႔ သူ႔ေဘာ႔စ္ကို စည္းရုံးလိုက္သည္။
ဘာသာတရားမ်ား၏ အဆုံးအမမ်ားႏွင္႔ပတ္သက္ၿပီး သူသာ ငါသာ ညင္း ခုံျခင္းက မဆုံးႏိုင္သလို ပဋိပကၡအသြင္ပင္ေဆာင္သြားႏိုင္ေသးသည္။
အရွင္ အႆဇိမေထရ္ကို သတိတရ ၾကည္ညိုမိ၏။
လူတိုင္းသာသနာျပဳ ျဖစ္ႏိုင္၏။ ညင္းခုံေနျခင္းျဖင္႔ မဟုတ္၊ ျပဳမူျပျခင္းျဖင္႔ျဖစ္ သည္။
လူအမ်ားစု၏ အျပဳအမူသည္ ၎တို႔၏ ဘာသာတရားကို ေရာင္ျပန္ဟပ္ေစ သည္။
ယေန႔ေခတ္ သာသနာျပဳဟူသည္ ဆံပယ္ရန္ပင္ မလိုေတာ႔။
ကိုယ္က်င္႔နဲ အျပဳအမူသာလိုေတာ႔သည္။

Read more