ရုပ္နဲ႔နာမ္


ဘယ္သူမွ မပိုင္ဆိုင္တဲ႔ သဗၺညဳတဉာဏ္ႀကီး ငါ႔မွာ ရွိေနၿပီပဲဆိုတဲ႔အထာမ်ိဳးနဲ႔
ဘုရားရွင္က အရွင္ရဲ႕ ရူပကာယေတာ္ကို ျဖစ္သလို ထားေတာ္မူခဲ႔ပါ သလား။
ဘုရားရွင္ အိုဗာဝိတ္ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတဲ႔ စာေပအေထာက္အထား ေတြ႔ဖူး ပါသလား။
ဆံရွည္ရွည္၊ မုတ္ဆိတ္ေမႊး ဗရဗြနဲ႔ ေတြ႔ရတတ္ေၾကာင္းေရာ စာေပမွာ ဆိုထားတာ ရွိပါသလား။

ပီတိစား အားရွိ။ ခဏေတာ႔ ဟုတ္ပါလိမ္႔မယ္။
ဒါေပမဲ႔ ခဏေန ျပန္ဆာလာမွာပါ။ ဆရာက ျဗဟၼာမွ မဟုတ္ဘဲ။
ပဥၥေဝါကာရ (ခႏၶာ ငါးပါး) သတၱဝါတိုင္းဟာ ရုပ္နဲ႔နာမ္ ဟန္ခ်က္ ညွိကို ညွိၾကရတယ္ မဟုတ္ဘူးလား။



ဘာမွ မရွိတဲ႔လူကို ေရာင္႔ရဲမႈအေၾကာင္း ေျပာေနတာ ရယ္စရာ မေကာင္းဘူးလား။
ဘာမွ မရွိသူကို စြန္႔လႊတ္ျခင္းအေၾကာင္း ေျပာေနတာ ရယ္စရာ မေကာင္းဘူးလား။

ဒီေခတ္မွာ အေျခအေနအရ ဟန္းဖုန္းလိုတယ္၊ ပတ္စပို႔စ္ လိုတယ္၊ ဗီဇာလိုတယ္၊ လူေနမႈအဆင္႔အတန္း လိုတယ္၊ ထမင္းလိုတယ္၊ ေဆးဝါးလိုတယ္၊ ကားလက္မွတ္ လိုတယ္၊ ေလယာဥ္လက္မွတ္ လိုတယ္။

ဈာန္ရပုဂၢိဳလ္က တစ္ေယာက္ထဲ ေကာင္းကင္ ပ်ံႏိုင္တယ္။
ဘိုးအင္း ဂ်က္ေလယာဥ္က လူ ၇၀၀ ေလာက္နဲ႔ ေကာင္းကင္ ပ်ံတယ္။

ဗုဒၶေဒသနာက လိုအပ္ခ်က္ (Necessary) နဲ႔ စြဲလန္းမႈ (Craving) ကို ေရာေထြးမထားပါဘူး။

**ဝိဘဇၨ ေဟဝန္**

ဒီမိုကေရစီ၊ လူ႕အခြင္႔အေရးမ်ားႏွင္႔ ရင္းႏွီးႂကြမ္းဝင္ရာမွ အစျပဳကာ ေကသ မုတၱိရြာ၊ ကာလာမ မ်ိဳးဆက္၊ ဝိဘဇၨဝါဒႏွင္႔ ဘုရားရွင္၏ ေခတ္မီေသာ ရပ္ တည္ခ်က္တို႔ အေနာက္မွာပင္ လူႀကိဳက္မ်ားခဲ႔သည္။

သို႔ေသာ္
ဝိဘဇၨ=စူးစမ္းေဝဖန္၊ ပိုင္းျခား စီစစ္ဟူသည္
၁။ သူတပါးကို ေဝဖန္ေျပာဆိုျခင္းလား
၂။ မိမိဘာသာ စီစစ္၍ လက္ခံျခင္းလား။
ေကသမုတၱိသုတ္ကေတာ႔ ဒုတိယ အဓိပၸါယ္ကို ပို၍ အားေပးေန သလို ေတြ႔ျမင္ရသည္။ ပထမလည္း ပါပါသည္။

ဒုတိယ သို႔ေသာ္
ဝိဘဇၨ=စူးစမ္းေဝဖန္၊ ပိုင္းျခား စီစစ္ဆို႐ာ၌
၁။ လံုေလာက္ေသာ ထိုထို ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ ဗဟုသုတ
၂။ ခိုင္မာေသာ စာေပ၊ အေတြ႔အႀကံဳ
၃။ ပြင္႔လင္းလြတ္လပ္ေသာ အျမင္
၄။ အလယ္အလတ္က်ေသာ သေဘာထားရပ္တည္မႈ
ဒါေတြရွိမွ ထို ဝိဘဇၨလည္း မွန္ေပလိမ္႔မည္။
(၁ ႏွင္႔ ၂ က ယေန႔ေခၚၾကသည္႔ Research သေဘာတရားျဖစ္ၿပီး
၃ ႏွင္႔ ၄ က Open-minded ျဖစ္ေနျခင္းသေဘာ ျဖစ္ေပသည္။)

တစ္ဆင္႔ျခင္း ျမင္႔လာေသာ မဂၤလသုတ္ေတာ္မွာေတာ႔
၁။ ကာေလန ဓမၼသာဝနာ (တရားနာ၊ ေလ႔လာဆည္းပူး) ၿပီးမွ
၂။ ကာေလန ဓမၼသာကစၧာ (တရားေဆြးေႏြး၊ ေဝဖန္ပိုင္းျခား) လုပ္ရန္ လမ္းၫႊန္ခ်က္ေတြ႔ရသည္။
လုံေလာက္ေသာ ဗဟုသုတ၊ အေတြ႔အႀကံဳ စသည္မရွိေသးပဲ
ထိုထို ေဝဖန္စိစစ္မႈတို႔ မွန္ရန္မလြယ္ကူဟု ဆိုလိုေတာ္မူဟန္ရွိသည္။

ဘုရားရွင္သည္ ဝိဘဇၨဝါဒကို အားေပးေတာ္မူ၏။ ၅၀ ရာခိုင္းႏႈံး မွန္သည္ (ဟုထင္၏)
ထို႔အတူ ဝိဘဇၨၾကရန္ ဗဟုသုတႏွင္႔ အေတြ႔အႀကံဳရွိဖို႔လည္း လိုေၾကာင္း ေထာက္ျပေတာ္မူ၏။ ရာႏႈံးျပည္႔ မွန္သည္ (ဟုထင္၏)

(05/06/2013)

အေဖ(သို႔)က်ဳႏ္ုပ္ဘဝ၏ အာခီတက္


ဘဝခရီးအတြက္ အေမာခဏေျဖရင္း အေဖ႔ေက်းဇူးကို ခပ္ဖြဖြနမ္းရွိဳက္မိပါတယ္။ ဒီစာဟာ ကိုယ္ရည္ေသြးမဟုတ္တဲ႔ အေဖရည္ေသြး မွတ္တမ္းတိုတစ္ပုဒ္ပါ။
"မင္းဆရာ ဦးျမေအာင္နဲ႔ေတြ႔႔ေတာ႔ မင္းကို ေက်ာင္းဆက္ထား၊ မထားေမးေနေသးတယ္ကြ၊ မထားႏိုင္ဘူးဆိုေတာ႔ သူလည္း စိတ္မေကာင္းရွာ ဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ငါၾကားရတဲ႔သတင္းတစ္ပုဒ္က မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးက ရန္ကုန္နဲ႔ မႏၱေလးမွာ သာသနာ႔တကၠသိုလ္ ႀကီးေတြ တည္ေထာင္ဖို႔လုပ္ေနတယ္တဲ႔ကြ။ ဓမၼာစရိယၿပီးရင္ အဲဒီတကၠသိုလ္ႀကီးေတြကို တက္လို႔ရမယ္။ မင္း ကိုရင္ဝတ္၊ ဓမၼာစရိယၿပီးေအာင္ အျမန္လုပ္ၿပီး အဲဒီ႔ တကၠသိုလ္ႀကီးေတြ တက္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေပါ႔။ အေဖတို႔က လူတကၠသိုလ္ မပို႔ႏိုင္ေတာင္ ဘုန္းႀကီးတကၠသိုလ္ တက္ႏိုင္ေအာင္ေတာ႔ ေထာက္ပံ႔ေပးႏိုင္မွာပါ။ သာသနာ႔တကၠသိုလ္တက္ရရင္ လူတကၠသိုလ္ထက္ေတာင္ ေကာင္းေသးတယ္။ မင္း ကိုရင္ ဝတ္မလား"
"ဒါဆို ေတာင္သူက ဘယ္သူ ဦးစီးလုပ္မွာလဲ"
"မပူပါနဲ႔ကြာ၊ မင္းအမေတြ၊ ေယာက္ဖေတြလည္းရွိေနတာပဲ"
"သားမက္က သားေတာ႔မဟုတ္ဘူးေနာ္ အေဖ"
"အေဖလည္း လုပ္ႏိုင္ပါေသးတယ္၊ မင္းဘာသာ မင္း စဥ္းစား။ ကိုရင္ ဝတ္မယ္ ဆိုရင္ ဒီဝါဆိုအမီ ဘူးကိုင္းဘုန္းႀကီး(ေျမာင္နယ္၊ ဘူးကိုင္းရြာ၊ ေဗာဓိေက်ာင္း)ဆီ ငါလိုက္ပိုေပးမယ္။
**************************************************************************

ဒီလိုနဲ႔ သံသာရ ဝ႗ဒုကၡေတာဆိုတာ ဘာမွန္းမသိ၊ သီဟနာဒျဖစ္လာမည္႔ ၁၆ ႏွစ္သားလူငယ္သည္ ဓမၼာစရိယေအာင္ျမင္ေရး၊ သာသနာ႔တကၠသိုလ္ တက္ေရာက္ေရးအတြက္ ထြန္တုံးေပၚမွဆင္းကာ ဝါဆိုလျပည့္ ည ကိုးနာရီမွာ သာမေဏတစ္ပါးျဖစ္သြားေတာ႔သည္။
****************************************************************************

အရာခပ္သိမ္းေျပာင္းလဲသြားသည္က ရဟန္းတစ္ဝါအရမွာ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုစဥ္ မႏၱေလးၿမိဳ႕၊ မိုးေကာင္းတိုက္၊ ေဒးဝန္းဆရာေတာ္ႀကီးထံ ေရာက္ရွိေနပါၿပီ၊ ဓမၼာစရိယ သုံးက်မ္းစလုံး အၿပီး၊ အနည္းဆုံး ႏွစ္က်မ္းေတာ႔ၿပီးမယ္လို႔ ထင္ ထားခဲ႔ေသာ္လည္း ပါရာဇိကဏ္ တစ္က်မ္းသာေအာင္ခဲ႔သည္။ သို႔ေသာ္ အခက္ဆုံးလို႔ယူဆရသည့္ ပါရာဇိကဏ္ၿပီးသြားသည့္အတြက္ က်န္ႏွစ္က်မ္းက သက္ေတာင္႔သက္သာၿပီးႏိုင္သည့္သေဘာ ရွိသြားခဲ႔သည္။ ထိုအခါ တိပိဋက ဓရ ေရြးခ်ယ္ေရး ဥကၠ႒ျဖစ္ေနဆဲျဖစ္သည့္ ေဒးဝန္းဆရာေတာ္ႀကီးက ဝါတြင္းမွာ နိကာယ္က်က္ဖို႔ ဩဝါဒေခၽြလာသျဖင္႔ ပါရာဇိကဏ္ပါဠိေတာ္ကိုက်က္၊ မနက္တိုင္း ဆရာေတာ္ႀကီးဆီ စာျပန္ရပါသည္။
တကယ္႔ ပါဠိေတာ္ႀကီးေတြကိုက်က္မွ မိမိဉာဏ္ မစြံလွေၾကာင္း သိရသည္။ ထိုစဥ္ စစ္ကိုင္း၊ သုေဗာဓာရုံေန(ယခု ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိဝံသ၏ မိခင္တပ္ရင္းေက်ာင္းတိုက္) သူငယ္ခ်င္းက တစ္ေန႔ကို စာမ်က္ႏွာ ၂၀ ခန္႔ က်က္ႏိုင္သည္။ မိမိဉာဏ္က တစ္ေန႔ ၁၀ မ်က္ႏွာမ်ွသာရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ဆရာေတာ္ႀကီးက ေက်နပ္ပါသည္။ ၂ လဆိုရင္ ပါရာဇိကဏ္ကုန္မယ္၊ ေနာက္ႏွစ္ လ ပါစိတ္ကိုဆက္က်က္၊ ဥဘေတာဝိဘင္း ဝင္ျပန္၊ သုံးလေလာက္အလိုမွာ ဓမၼာစရိယျပန္ကိုင္ဖို႔ အခ်ိန္ အၾကမ္းဆြဲေပးသည္။
**********************************************************************

ပါရာဇိကဏ္ က်က္လို႔ ကုန္ခါနီးမွာ မေမ်ွာ္လင္႔ဘဲ အေဖဆုံးပါးသြားခဲ႔ရပါသည္။ တစ္ေနရာဆီမို႔ အေဖ႔ဆီက ေနာက္ဆုံး အမွာစကားလည္း မၾကားလိုက္ရပါ။ ထို႔ေၾကာင္႔ အေဖ႔ ဈာပနအၿပီး တစ္ခ်ိန္ကအေဖျဖစ္ေစခ်င္သည္႔ သာသနာ႔ တကၠသိုလ္ကို တက္ဖို႔ပဲ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါသည္။ တကၠသိုလ္ပညာေရးကို အထင္မႀကီးသည့္ ဆရာေတာ္ႀကီးက အႀကီးအက်ယ္ဆူပါသည္။ သို႔ေသာ္ အေဖ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းလိုတာရယ္(ဆရာေတာ္ႀကီးမွာ အျခား တပည့္ေတြရွိေသာ္လည္း ဒီ အေဖကေတာ႔ ဒီသားတစ္ေယာက္သာ ရွိသည့္ အတြက္ အေဖ႔ဖက္ကို ေရြးခဲ႔ပါသည္)၊ ထိုစဥ္ ဓမၼာစရိယၿပီးရန္မလို အႀကီးတန္းၿပီးရင္ဘဲ တကၠသိုလ္တက္လို႔ရတာရယ္ေၾကာင္႔ ထိိုႏွစ္ သတင္းကၽြတ္တာနဲ႔ တကၠသိုလ္ဝင္ခြင္႔ေျဖလိုက္ပါေတာ႔သည္။
*************************************************************************

ေနခဲ႔ေတာ ပါရာဇိကဏ္၊ ပါစိတ္။ ေျပးဖက္လိုက္သည့္ ေအ၊ ဘီ၊ စီ။
"မင္း သာသနာ႔တကၠသိုလ္ထဲေရာက္သြားရင္ ငါတို႔ သင္မေပးလိုက္ႏိုင္တဲ႔ အဂၤလိပ္စာေတြ သင္ရမွာ၊ အဂၤလိပ္စာ တတ္သင္႔တယ္ကြ"

အတတ္ႀကီးမဟုတ္ေသးေပမဲ႔(ဘယ္ေတာ႔မွလည္း တတ္မွာမဟုတ္) အေဖ႔ရဲ႕ လမ္းျပေျမပုံအတိုင္းလိုက္ေနႏိုင္တယ္ဆိုတဲ႔ အသိ။

သာမန္ထက္လုံးဝ မပိုတဲ႔ သားတစ္ေယာက္ဟာ ေခါင္းေပါင္းစျဖဴျဖဴနဲ႔ သူ႔အေဖရဲ႕ လမ္းျပမႈမရွိဘဲ ဘာမွျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာလြန္းလို႔ ေရာက္ တဲေနရာမွာ ခဏရပ္။
အေဖ႔ေက်းဇူးကို ခပ္ဖြဖြ ေျပးဖက္ရင္း အနားယူ ခိုးနားေနမိပါသည္။
အေဖ႔ အရိပ္သည္ ေအးျမဆဲ။
အေဖ႔စကားေတြသည္ ပူေႏြးဆဲ။
(posted on 28/09/2014 08:36)

အုတ္ဂူေတြ မရွိေပမဲ႔စာအုပ္ေတြ ရွိေနေစရပါမယ္အေဖ။ ။


 

ကၽြႏ္ုပ္၏ မႏုသတၱဒုလႅဘ ကြန္ယက္


ရဟန္းဘြဲ႔။ ။ ဦးစိတၱရ
ေမြးရပ္။ ။ လက္ပန္ရြာ၊ ျမင္းမူၿမိဳ႕နယ္၊ စစ္ကိုင္းတိုင္း။

မိဘ။ ။ (ဦးစိန္ဆင္႔၊ ေဒၚသိန္းညြန္႔) လက္ပန္ရြာ၊ ျမင္းမူၿမိဳ႕နယ္၊ စစ္ကိုင္းတိုင္း။

လက္ဦးဆရာ။ ။ ဆရာေတာ္ ဦးဝိဇယ၊ ေဗာဓိေက်ာင္း၊ ဘူးကိုင္းရြာ၊ ေျမာင္ၿမိဳ႕ နယ္၊ စစ္ကိုင္းတိုင္း။

ဥပဇၩာယ္ဆရာ။ ။ ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိကာဘိဝံသ၊ ေဒးဝန္းေက်ာင္း၊ မိုးေကာင္းတိုက္ (ေညာင္ရမ္းအုပ္စု)၊ အေနာက္ျပင္၊ မႏၲေလး။
*********************************************************
ပညာဆည္းပူးခဲ႔ရာ..
၁။ ေဗာဓိေက်ာင္း၊ ဘူးကိုင္းရြာ၊ ေျမာင္ၿမိဳ႕နယ္၊ စစ္ကိုင္းတိုင္း
၂။ ေဒးဝန္းေက်ာင္း၊ မိုးေကာင္းတိုက္ (ေညာင္ရမ္းအုပ္စု)၊ အေနာက္ျပင္၊ မႏၲေလး
၃။ ႏိုင္ငံေတာ္ ပရိယတၱိ သာသနာ႔တကၠသိုလ္၊ မႏၳေလး
၄။ Buddhist and Pali Collage( Singapore)
**********************************************
လက္ရွိ သီတင္းသုံးရာ
Mangala Vihara BuddhistTemple,
30 Jalan, Eunos,
Singapore, 419495

လုပ္ေဆာင္မႈ....
၁။ ေက်ာင္းထိုင္
၂။ ဆန္းေဒးဓမၼကလပ္စ္ (Sunday Dhamma Classes) ဩဝါဒါစရိယ
၃။ Buddhist and Pali Collage( Singapore) အုပ္ခ်ဳပ္စီမံ၊ နည္းျပ။
၄။ National University of Singapore ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႔ ဩဝါဒါစရိယ (Spiritual adviser)
၅။ စကၤာပူ၊ အဘိဓမၼာစာေမးပြဲ က်င္းပေရး (ျပည္ပ) ဥကၠ႒ (သို႔) အတြင္းေရးမွဴး
(ဒါက ဒီလိုပါ။ စာတစ္ေစာင္နဲ႔ တစ္ေစာင္ မတူ၊ ဥကၠ႒ ျဖစ္လိုက္ အတြင္းေရးမွဴး ျဖစ္လိုက္ပဲ)။
၆။ (ကေလးသူငယ္) ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ျမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမႈ သင္တန္း၊ ပူးတြဲ ဩဝါဒါစရိယ။
ရ။ မဂၤလာေမာင္မယ္အသင္း ပူးတြဲ ဩဝါဒါစရိယ။
*********************
ကေလာင္အမည္မ်ား
ဇင္ေဝေသာ္၊ ေစာေနလတ္၊ သီဟနာဒ၊ (တစ္ခါတစ္ရံ ဦးကိုေမာင္၊ ဆုထားမ်က္ခ်ယ္)

ေရးသားခဲသည့္ စာအုပ္မ်ား
၁။ ေမာင္ငယ္ရင္ေသြး နာဘိေသးေလာ႔
၂။ လူလားမေျမာက္ေသးတဲ႔ အေတြးမ်ား
၃။ နားဝင္မခ်ိဳတဲ႔ အမွန္တရားမ်ား
၄။ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ ပဋိပကၡနဲ႔ ကမၻာသစ္တစ္ခုကို ပုံေဖာ္ျခင္း ပ၊ ဒု
၅။ သုံးပုဒ္ကဗ်ာ (ေမာင္စိမ္းနီ၊ သစၥာနီ တို႔နဲ႔အတူ)
၆။ ကႀကိဳးေလးေထြနဲ႔ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္
၇။ ၿပဳံးစိစိ ခ်ဥ္ငန္စပ္ေလးမ်ား
၈။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာ႔အျမင္
၉။ ကမ္လက္ ေဖ႔စ္ဘုတ္နဲ႔ ဘေလာ႔ဂ္

ေလးစားၿပီး ခ်စ္ခင္မိသည့္ စာေပေက်းဇူးရွင္မ်ား

၁။ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ ဦးဇနကာဘိဝံသ
၂။ ဆမ္ ဟန္တင္တန္
၃။ သစၥာနီ
၄။ တာရာမင္းေဝ...............စသည္။

(အရိုးသားဆုံး ဖြင္႔ခ်ေရးဟန္ မိဘေမတၱာဘြဲ႔ ေဆာင္းပါးေဟာင္း ႏွစ္ပုဒ္ျဖစ္ သည့္
(က) ရဟန္းတစ္ပါးေရးသည့္္ ေဆာ့ဝဲလ္ ပရိုဂရမ္းမင္းဝတၳဳ
(ခ) အေဖ(သို႔)က်ဳႏ္ုပ္ဘဝ၏ အာခီတက္တို႔ကို
ဆက္လက္တင္ေပးသြားပါမယ္)

ကဲ အဲဒါ အာဏာရွင္ဆန္တာလား


လြန္ခဲ႔တဲ႔ ေျခာက္လေလာက္တုန္းက ေက်ာင္းမွာ ဆြမ္းခ်က္က တရုတ္ဒကာႀကီး၊ ဟင္းခ်က္ေကာင္းတယ္၊ ေယာက်္ားဆန္တယ္။ ခ်က္ၿပီး စားပြဲေပၚ တင္ထား တာပဲ၊ ႀကိဳက္ ရာစား၊ စားခ်င္စား မစားခ်င္ေန။ သူ႔အပူ မပါဘူး။

အခု ဆြမ္းခ်က္က တရုတ္ဒကာမႀကီး၊ သူက စားေနရင္ ေဘးကေနပတ္ၿပီး အကဲခတ္ေန တာ။ က်န္းမာေရးနဲ႔ သိပ္မသင္႔ဘဲ ကိုယ္ႀကိဳက္လို႔ အမ်ားႀကီး စားလိုက္တာ မ်ိဳးဆို ၿပီးရင္ သိပ္မစားဖို႔ ေျပာတတ္တယ္။
ဥပမာ။ အခု မနက္ပိုင္းေတြမွာဆိုရင္ တစ္ပတ္ႏွစ္ႀကိမ္ထက္ပိုၿပီး အီၾကာေကြး မစားရေတာ႔ဘူး။
ကဲ အဲဒါ အာဏာရွင္ဆန္တာလား။
ဘုန္းဇင္တို႔ကေတာ႔ မထင္။ ေစတနာမပါဘဲ ဒီစကားေတြက ထြက္ကို မလာဘူး။

ပစၥည္းတူ၊ ေဈးတူ၊ရင္ ျပန္လာအားေပးပါ


ဟိုတေန႔က ညီအကို ႏွစ္ေယာက္ ဆြမ္းစားလာပင္႔တယ္။
"....ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔၊ ေန႔ဆြမ္းပင္႔ခ်င္လို႔ပါဘုရား"
"ဒီမွာ သင္တန္းေတြနဲ႔ မအားလို႔ တနဂၤေႏြ ေန႔ဆြမ္းေတာ႔ ငါတို႔ လိုက္လို႔ မရဘူး၊ စေနနဲ႔ တနဂၤေႏြ အာရုံဆိုရင္ေတာ႔ ႂကြတယ္"
ခဏ တိတ္ဆိတ္သြားတယ္။



"တပည့္ေတာ္တို႔ အေဒၚက အေဝးႀကီးက လာရမွာဆိုေတာ႔ အာရုံဆြမ္းက သိပ္အဆင္မေျပဘူးဘုရား"
"ေအးေပါ႔၊ ဟုတ္ႏိုင္တာေပါ႔"
"တပည့္ေတာ္တို႔ တိုပါးရိုးေက်ာင္းႀကီးကို ဆက္သြယ္ၾကည့္ပါအုံးမယ္ဘုရား"
"ဆက္သြယ္ၾကည့္ေပါ႔ကြ၊ သူတို႔က သံဃာမ်ားေတာ႔ ရႏိုင္ပါတယ္"
"တင္ပါ႔ဘရား၊ ဒါနဲ႔ တျခားေက်ာင္းေတြက မရရင္ေတာ႔ ျပန္လာခြင္႔ ျပဳပါ ဘုရား၊ ရက္ကေလး မွတ္ေပးထားပါအုံး"

ေနာက္ခ်င္တဲ႔စိတ္က အလိုလိုေပၚလာတာနဲ႔
"ရပါတယ္၊ ေဈးတူ၊ ပစၥည္းတူရင္ ဒီကို ျပန္လာအားေပးေနာ္႔"
ဝါး ဟား ဟားဟား ဟား။ (အေတာ္ၾကာတယ္၊ အရွိန္သတ္လို႔ မရၾကဘူး။)

"ဒါနဲ႔ အာရုံဆြမ္းက ဘယ္အခ်ိန္လဲဘုရား"
"ငါတို႔ အာရုံဆြမ္းက ၇ နာရီခြဲ အေစာဆုံးပါ"
"ဟာ ဒါဆို အဆင္ေျပပါတယ္ ဘုရာ႔၊ တပည့္ေတာ္တို႔က ၅ နာရီ ၆ နာရီ ထင္ေနလို႔ပါ ဘုရာ႔"
အတိုခ်ဳပ္ေတာ႔ ကုသိုလ္ အေရာင္းအဝယ္ တည့္သြားၾကတယ္ေပါ႔ေလ။

အမွာ တစ္။ ဓါတ္ပုံနဲ႔ စေတးတပ္ လုံးဝမဆိုင္ပါ။ ဖဘမွာ မဆိုင္လည္း တင္လို႔ရပါတယ္။
အမွာ ႏွစ္။ စီးပြားေရးနဲ႔ အားကစားသတင္းေတြပါတဲ႔ စထရိတ္တိုင္းမ္၊ အပိုင္း စီ ကို လုံးဝေကာက္မကိုင္ပါ။

သီဟနာဒ

ဘယ္ရွဳေထာင္႔ကၾကည့္ၾကည့္ အျငင္းပြားစရာ မရွိတဲ႔ ဆရာေတာ္ႀကီး သုံးပါး


၁။ ေရႊေတာင္ကုန္း ဆရာေတာ္ႀကီး
၂။ ဖားေအာက္ေတာရ ဆရာေတာ္ႀကီး
၃။ သီတဂူ ဆရာေတာ္ႀကီး

ဒါေပမဲ႔ သာသနာျပဳပုံကို (ပေရာ္ဖက္ရွင္ လို႔မ်ား ေခၚေလမလား၊ အိတ္စပါ တိုက္ဇ္ လို႔ပဲ ေခၚေလမလား) အေျခခံၿပီး မိန္႔မွာတတ္တဲ႔ ဩဝါဒေတြလည္း မတူတတ္ဘူး။
၁ နဲဲ႔ ၂ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြက တရားျပတာ (တနည္း) အစိုးရနဲ႔ ဆက္ဆံစရာ မလိုေတာ႔ ဩဝါဒေတြကလည္း အျပတ္ပဲ။
သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး မိန္႔ဆိုတာမ်ိဳးက်ေတာ႔ ဟိုဖက္ကလည္း ကိုးကားလို႔ရ၊ ဒီဖက္ကလည္း ကိုးကားလို႔ရ။
*******************************************************************
ဖားေအာက္ေတာရ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ တပည့္ေတြနဲ႔ အတူ မေနဖူး ဘူး၊ ေရႊေတာင္ကုန္း ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ေျမးတပည့္နဲ႔ေတာ႔ သႏၲိသုခမွာ အတူေနခဲ႔ရဖူးတယ္။ ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ ႏြားက်င္ငယ္ေရနဲ႔ စိမ္တဲ႔ ဖန္းခါးသီး ကို ဘုရားေပးတဲ႔ေဆးအျဖစ္ မွီဝဲတဲ႔ရဟန္း ေတာ္ေတာ္နည္းေနပါၿပီ။ သူက ဘုန္းေပးဆဲ၊ နံလိုက္တာလည္း ေျပာမေနနဲ႔။ အစာအိမ္အတြက္ ေကာင္း တယ္ဆိုၿပီး လာလာတိုက္လို႔
"မေသာက္ပါရေစနဲ႔၊ တပည့္ေတာ္အစာအိမ္ ေကာင္းပါတယ္ဘုရာ႔" လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ လိမ္ခဲ႔ရတယ္။ တကယ္ေတာ႔ ကိုယ္႔အစာအိမ္က ဘယ္တုန္း ကမွ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္တာမဟုတ္ဘူး။

ဘုရားေဆးနဲ႔ ေဝးတဲ႔ ရဟန္းေလ။
ဒါေပမဲ႔ အားေပးတဲ႔ပါတီ တူတယ္။

သီဟနာဒ

ပါးစပ္ရာဇဝင္ေလး ျဖစ္သြားခဲ႔ၿပီ ႏွစ္


ေရႊဝါေရာင္ ဂယက္က မေသေသး၊ စကၤာပူႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားတဲ႔ အဖြဲ႔ေတြ ကလည္း တက္ႂကြဆဲ၊ စကၤာပူရဲကလည္း ျမန္မာ ငါးေယာက္ျပည့္ရင္ ေစာင္႔ ၾကည့္၊ အနီကတ္ ထိသြားတဲ႔ လူငယ္ေတြလည္း ရွိ၊ တကယ္ေတာ႔ အဝါကတ္ က ကိုယ္တို႔ တစ္ဖြဲ႔လုံး ထိထားတာ။

အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေျပာေရးဆိုခြင္႔ရ ဒကာႀကီးက ေထာင္ထဲမွာ လြန္ေနတဲ႔ ေရာဂါေတြ နဲ႔ ဒီကိုလာ ေဆးကု၊ မၾကာမီမွာပဲ စကၤာပူတင္ ဆုံးပါး။
ဦးတင္ေမာင္ဝင္းက ဖုန္းဆက္တယ္ (သူလည္း အဝါကတ္နဲ႔)
"အရွင္ဘုရား ႂကြအုံးမွျဖစ္မယ္၊ ႏိုင္ငံေရးေၾကာင္႔ ဘုန္းႀကီးပင္႔ရ ခက္ေနလို႔"
"ပင္႔ရင္ လာရမွာေပါ႔၊ ဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္ေသတာ သရဂုံတင္မယ္႔
ဘုန္းႀကီး မရွိလို႔ေတာ႔ ဘယ္ရမလဲ"

ဒါနဲ႔ အခု နယူးဇီလန္ေရာက္ ဦးသီရိဓမၼကို ဖုန္းဆက္၊ မင္းသြားရင္ လိုက္မွာေပါ႔ ဆိုတာနဲ႔ သြားၾက။
ဟိုမွာ အဂႏၲဳတစ္ပါးလည္း ထပ္ေတြ႔ရတယ္။
ရွင္းရွင္းပဲ။ ဈာပန တရားကို ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ႏႊယ္ၿပီးေဟာလိုက္တယ္။

အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကျဖစ္ေနလို႔ လိုက္တာလား။ မဟုတ္ရပါဘူး။ မေျပာေကာင္း မဆိုေကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတစ္ေယာက္ဆုံးလို႔ လာပင္႔၊ အဖမ္းခံရမယ္ ဆိုရင္ေတာင္ အသုဘရွဳေတာ႔ လိုက္ရမွာပါပဲ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မဟုတ္ေပမဲ႔ ပင္႔လို႔ လိုက္ခဲ႔တာေတြ ရွိခဲ႔)။
ဒါက ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ ဘာသာဝင္ေတြၾကားက ဆက္ဆံေရး၊ တာဝန္၊ ဝတၱရားပါ။ ႏိုင္ငံေရး အေရာင္ မကြဲေစရဘူး။

ပါးစပ္ရာဇဝင္ေပမဲ႔ ဒါက တကယ္ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ရာဇဝင္ေလးပါ။



(ပုံကို U Kttitharra Tant Ze ရဲ႕ ပို႔စ္ကို ရွယ္ထားတဲ႔ Santa GoneYee ရဲ႕ ေဝါေပၚက ယူထားတာပါ။ ဒါေပမဲ႔ ပုံမပါရင္ရင္ေတာင္ ေပးခ်င္တဲ႔ မက္ေဆ႔ဂ်္က မပ်က္ပါဘူး)

သီဟနာဒ

ေနာက္ႏွစ္ျပန္မယ္နဲ႔ ေန လာခဲ႔တာ


ဒီေန႔ ဒကာႀကီး ဦးသန္းျမင္႔နဲ႔ ဒကာမႀကီးေဒၚရီတို႔ပါ ဆြမ္းလာကပ္တယ္၊ မွတ္မိေသးတယ္..
"ဆရာေတာ္၊ စကၤာပူ ေရာက္တဲ႔ႏွစ္ကစၿပီး ေနာက္ႏွစ္ျပန္မယ္၊ ေနာက္ႏွစ္ျပန္မယ္နဲ႔ ေန လာခဲ႔တာ ဒီေကာင္ေတြ လုပ္ေနတာနဲ႔ အခုထိ မျပန္ရေသးဘူးဘုရား"
"ဒါနဲ႔ ဒကာႀကီး အသက္က"
"၈၀ ေလ ဘုရား" တဲ႔။
အဲသလိုေျပာတာ သုံး ေလးႏွစ္ေတာ႔ရွိၿပီ။
(သူက ဂ်ာမဏီေက်ာင္းဆင္း၊ ဂ်ာမန္စကား ေကာင္းေကာင္းတတ္၊ စကၤာပူ အစိုးရဆုေပးတဲ႔ တံဆိပ္ေတြနဲ႔ ပိုလီဆရာ၊ အေမရိကန္ တကၠသိုလ္ တစ္ခုမွာလည္း သုေတသနပိုင္း ဆရာ)

ပါးစပ္ရာဇဝင္ေလး ျဖစ္သြားခဲ႔ၿပီ


ပါးစပ္ရာဇဝင္လို႔ပဲ သေဘာထားၾကပါ သူေတာ္ေကာင္းတို႔။ မႏၲေလး သာသနာ႔တကၠသိုလ္ ေန႔စြဲမ်ားထဲမွာ ျဖစ္၏။ သီဟနာဒတို႔ထက္ စီနီယာ မ်ားစြာ က်ေသာ ရဟန္းတစ္ပါးက အေနာက္တိုင္း ဗုဒၶဘာသာပညာရွင္မ်ား ေရး သားသည့္ စာေပမ်ားကို အဖတ္မ်ားၿပီး အေနာက္တိုင္းဟန္ လႊမ္းမိုးသြားကာ သူ၏ စာတမ္းထဲမွာ ဤသို႔ ရဲရဲတင္းတင္း မွတ္ခ်က္ေရးဖူးသည္။
"ဤအခ်က္ကို ဘုရားရွင္ေသာ္မွ သတိျပဳမိခဲ႔ဟန္ မတူ" ဟူသတတ္။
က်မ္းစစ္ဆရာမ်ား အဖြဲ႔က "အရွင္ဘုရားႏွယ္၊ ဘုရားရွင္ေသာ္မွ သတိျပဳမိခဲ႔ ဟန္ မတူရယ္လို႔၊ ဒီစာေၾကာင္းကိုေတာ႔ ျပင္ေတာ္မူပါဦး"
ေလ်ွာက္ထားၾကေလ၏။
******************************************************************

ယခု သီဟနာဒလည္း ကိုယ္တိုင္ႀကဳံရေလၿပီ။
"ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးကိုသာေရြး၊ သင္႔ အနာဂတ္ စိတ္ေအးရၿပီ၊ အပါယ္တံခါး ပိတ္ေပလိမ္႔မည္" ဟု ဆိုလာေခ်၏။


ထို႔ေၾကာင္႔ ပါးစပ္ရာဇဝင္ မွတ္ခ်က္ေလး ေရးခ်င္မိသည္
"ဤအခ်က္ကို သဗၺညုတဉာဏ္ရွင္၊ ဘုရားသခင္ေသာ္လည္း သိျမင္ေတာ္မူခဲ႔ဟန္ မတူ၊ နည္းပညာအကူျဖင္႔ ပိဋကတ္သုံးဆူကို အဖန္ဖန္အထပ္ထပ္ ရွာေဖြၾကည့္မွတ္ေသာ္လည္း ဤဝါက်မ်ိဳ တစိုးတစိမ်ွပင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ မေတြ႔ၾကရ"

ပါးစပ္ရာဇဝင္လို႔ပဲ သေဘာထားၾကပါ သူေတာ္ေကာင္းတို႔။

သီဟနာဒ

Time to change


ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားတဲ႔ သီဟိုဠ္ဆရာေတာ္ႀကီးက ဝါေတာ္အႀကီးဆုံးဆိုေတာ႔ တျခားေက်ာင္းဘုန္းႀကီးေတြကို ဆြမ္းစားပင္႔တဲ႔အခါ
"ဘယ္ေန႔ တို႔ေက်ာင္းမွာ ဘာ ပြဲရွိတယ္ေဟ႔" ဆိုရုံနဲ႔ သံဃာငယ္ေတြက ဘာမွ မေမးရဲဘဲတကၠစီငွားၿပီး ႂကြၾကရတယ္။ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ႔ ေက်ာင္း က ဒကာတစ္ေယာက္က တကၠစီခေပးေပါ႔၊ အျပန္လည္း အဲသလိုပဲ။

ဒါေတာ႔ မဟုတ္ေသးဘူးဆိုၿပီး ေရွ႕က ေက်ာင္းထိုင္သြားတဲ႔ ဆရာေတာ္ေတြ ကို ျပင္ဖို႔ေလ်ွာက္ၾကည့္တယ္။ လုပ္မသြားၾကဘူး။
ကိုယ္ေက်ာင္းထိုင္ျဖစ္ေတာ႔မွ အစည္းအေဝးမွာ
"တနဂၤေႏြေန႔၊ ပြဲရွိတဲ႔ေန႔ေတြမွာ ကားရပ္စရာ ေနရာမေလာက္လို႔ လမ္းေဘး မွာ ရပ္ခြင္႔ျပဳဖို႔ အစိုးရဆီက ခြင္႔ေတာင္းထားရတယ္။ ဒါေတာင္ ကိုယ္ပင္႔တဲ႔ ဆရာေတာ္ေတြကို ကားနဲ႔ အႀကိဳအပို႔မလုပ္ႏုိင္ဘူးဆိုေတာ႔ အဓိပၸါယ္ လုံးဝ မရွိေတာ႔ဘူး။ ေနာက္ၿပီး အရင္ဆရာေတာ္ႀကီးက ဝါအႀကီးဆုံး၊ ငါက ေက်ာင္းထိုင္ေတြထဲမွာ အငယ္ဆုံး၊ ကားအႀကိဳအပို႔ လုပ္ကိုလုပ္မွ ရမယ္၊ Time to change" လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။

အခုဆို ဆရာေတာ္အႀကိဳအပို႔ကားေတြက သီးသန္႔၊ ကားဆရာေတြ လည္း သီးသန္႔ အဖြဲ႔လိုက္ပဲ။ ဘယ္သူက ဘယ္ေက်ာင္း၊ ကားနံပတ္က ဘာ။ ကားအေရာင္က ဘာအေရာင္၊ ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္မယ္ဆိုတာ ႀကိဳ ဖုန္းဆက္။ အားလုံး ကြက္တိ။

ရဟန္းက တစ္ပမ္းသာ


ေက်င္းသန္႔ရွင္းေရးလုပ္တဲ႔ အဝွားကို ဘယ္ပါတီမဲေပးခဲ႔သလဲေမးေတာ႔ သူမက ေဘးဘီကို အရင္ၾကည့္တယ္။ မေျပာဘူး။
"ေျပာတာက ဘာမွမျဖစ္ဘူး၊ ငါ႔ကိုလိမ္ေျပာရင္ မုသာဝါဒ ေနာ္၊ ငရဲႀကီးမွာ" လို႔ ရုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ဖိန္႔လိုက္ေတာ႔ တိုးတိုးေလး "W.P" တဲ႔။ ျမန္မာေတြ အမ်ားစုကလည္း ဘုန္းႀကီးကဖိန္႔လိုက္ရင္ ပါသြားတတ္တယ္။ တခ်ိဳ႕က အဖိန္႔ေကာင္းလွတယ္။

"ဒါက ကြန္ဖီဒင္ရွယ္၊ သူမ်ားကို မေျပာရဘူး" တဲ့


ဒီေန႔ညေန ေက်ာင္းေရာက္လာသမ်ွ စလုံး ဒကာ၊ ဒကာမတိုင္းကို ဘယ္ပါတီ မဲေပးခဲ႔သလဲလို႔ ေမးေတာ႔ လူတိုင္း
"ဒါက ကြန္ဖီဒင္ရွယ္၊ သူမ်ားကို မေျပာရဘူး" တဲ႔။ တကယ္လည္း မေျပာၾကဘူး၊ ရီေနၾကတယ္။
"ဟင္ တို႔မ်ား မဲလည္း မေပးရဘဲနဲ႔ ေဖ႔စ္ဘုတ္ေပၚကေနေတာင္ ေျပာခ် လိုက္ေသးတယ္" လို႔ စဥ္းစားရင္း ၿပဳံးမိေသး။ မတတ္ႏိုင္ဘူး၊ ဒီေန႔ ပို႔စ္မ်ားသြားၿပီ။

က်န္တဲ႔ ဘုန္းႀကီးေတြလည္း အမ်ိဳးခ်စ္ပါတယ္


ရပ္သီခ်င္းေတြနဲ႔ အမ်ိဳးခ်စ္ျပေနတဲ႔ ဘုန္းႀကီးကိုျမင္ရေတာ႔ ရြာက ေဒၚစိန္႔ေျပာ တာကို သတိရမိတယ္။
ပြဲေဈးတန္းမွာ မုန္႔ဆိုင္ေတြ သူ႔ဆိုင္ကိုယ္႔ဆိုင္ ျပိုင္ေရာင္းေနၾကေတာ႔ တစ္ဖက္ဆိုင္က...
"လာၾကေနာ္၊ ဒီဆိုင္က မုန႔္ေတြကမွ ေကာက္ညွင္းအစစ္ေတြနဲ႔ လုပ္ထားတာ" လို႔ ေအာ္ေရာင္းသတဲ႔။
ဒီေတာ႔ ေဒၚစိန္႔က...
"နင္႔နယ္ဟယ္၊ မုန္႔ကို ေကာက္ညွင္းနဲ႔လုပ္တာမ်ား အထူးအဆန္းလုပ္ၿပီး အသံနာေအာင္ ေအာ္ေနရေသးတယ္။ မုန္႔ကို ဘယ္သူက ေခ်ာင္းထဲက သလဲနဲ႔ လုပ္လို႔ရမွာတုန္းဟဲ႔" တဲ႔။

ခုလည္း အဲသလိုပဲ။ ဒီဘုန္းႀကီးႏွယ္ ရုပ္ပ်က္၊ လက္ဖဝါးနာေအာင္ ရပ္သီခ်င္းေတြနဲ႔ လက္ခုပ္တီးၿပီး အမ်ိဳးခ်စ္ျပေနရေသးတယ္၊ က်န္တဲ႔ ဘုန္းႀကီးေတြလည္း အမ်ိဳးခ်စ္ပါတယ္။

တေစၧဆိုတာ


စိုက္ခင္းေတြ ပိုးက်လို႔ေဆးျဖန္းရင္ ပိုးေတြက ေဆးမျဖန္းတဲ႔ အခင္းဘက္ ေရႊ႕ေျပးၾကတယ္။ တေစၦသရဲေတြကေရာ အဲလိုလားမသိဘူး။ မေန႔ညက ၁၁ နာရီထိုးကာနီးမွ ဖုန္းဆက္လာတယ္၊ ခရစ္ယန္ဘာသာဝင္ေတြ ေနတဲ႔အခန္းေတြက သူတို႔ဘာသာေရးနဲ႔အညီ ရြတ္ဖတ္ဆုေတာင္းၿပီး ဗုဒၶဘာသာေတြေနတဲ႔ဖက္က ဘာမွမလုပ္ရေသးေတာ႔ အေကာင္ဘေလာင္ေတြက ျမန္မာ၊ ဗုဒၶဘာသာေတြဖက္မွာ လာၿပီး ေသာင္းၾကမ္းေနလို႔ တဲ႔။ ၁၁ ထိုးခါနီးမို႔ မသြားႏိုင္ေတာ႔ တေစၧဆိုတာ သူတို႔ေျခာက္လို႔ မေၾကာက္ရင္ စိတ္ညစ္ၿပီး ျပန္သြားတာ၊ ေၾကာက္မေနနဲ႔ လို႔ပဲ အေျဖေပးလိုက္ရတယ္။ တကယ္လည္း တေစၧက အဲသလိုပါပဲ။ သူတို႔လည္း မေၾကာက္တဲ႔လူဆို စိတ္ကုန္သြားတာ။

ႏွလုံးသားထဲ ဘုရားတည္ၾကပါ


ေျပာလို႔မွ မၿပီးေသးဘူး၊ ေညာင္ပင္ေအာက္က ဘုရားေရွ႕မွာ ေစတီ၊ ဆင္းတု၊ ဆရာေတာ္ရုပ္ထုေတြ လာတင္ထားၾကၿပီ။
ေက်ာက္ဆင္းတုဆိုရင္ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီၾကာေတာင္ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး၊ ကိုယ္႔ သားသမီးေတြက ကိုယ္႔လို ဟုတ္ပါ႔မလား။ သူတို႔က ဟုတ္တယ္ဆိုဦး သူတို႔ သား သမီးေတက် ဘယ္လိုလဲ။
ေရႊ႕ေျပာင္း ျမန္မာလုပ္သားေတြ မေျပာနဲ႔ စလုံးေတြကိုေတာင္ ဘုရား ဆင္းတုေတာ္ေတြ လက္ေဆာင္ မေပးၾကပါနဲ႔၊ ႏွလုံးသားထဲ ဘုရားတည္ၾကပါ။ ဆင္းတုေတာ္ေတြ စြန္႔ပစ္ခံရတာ စိတ္မေကာင္းစြာ ခဏခဏေတြ႔ေနရလို႔ပါ လို႔။

တိေရာကု႗ေပတဝတၳဳ


တိေရာကုၮသုတ္တင္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ႔ၾကသူေတြနဲ႔ အျခား စိတ္ဝင္စားသူေတြအတြြက္ ပါဠိနဲ႔ အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

တိေရာကု႗ေပတဝတၳဳ


တိေရာကုေ႗သု တိ႒ႏၲိ၊ သႏၶိသိဃၤာဋေကသု စ။
ဒြါရဗာဟာသု တိ႒ႏၲိ၊ အာဂႏ႖ာန သကံ ဃရံ။

Outside the walls, they stand
and at crossroads,
At door-posts, they stand
returning to their former homes.

ပဟူေတ အႏၷပါနမွိ၊ ခဇၨေဘာေဇၨ ဥပ႒ိေတ။
န ေတသံ ေကာစိ သရတိ၊ သတၱာနံ ကမၼပစၥယာ။

But when a meal with plentiful food
and drink is served.
No one remembers them
Such is the kamma of living beings.


ဧဝံ ဒဒႏၲိ ဉာတီနံ၊ ေယ ေဟာႏၲိ အႏုကမၸကာ။
သုစႎ ပဏီတံ ကာေလန၊ ကပၸိယံ ပါနေဘာဇနံ။
'ဣဒံ ေဝါ ဉာတီနံ ေဟာတု၊ သုခိတာ ေဟာႏၲဳ ဉာတေယာ'။


Thus those who feel sympathy
for their relatives,
give timely donations of proper food and drinks
exquisite, clean
(thinking "May this be for our relatives,
May our relatives be happy.

ေတ စ တတၳ သမာဂႏ႖ာ၊ ဉာတိေပတာ သမာဂတာ။
ပဟူေတ အႏၷပါနမွိ၊ သကၠစၥံ အႏုေမာဒေရ။

And those who have gathered there,
the assembled shades of relatives.
With appreciation give their blessings
for the plentiful food and drink.


စိရံ ဇီဝႏၲဳ ေနာ ဉာတီ၊ ေယသံ ေဟတု လဘာမေသ။
အမွာကၪၥ ကတာ ပူဇာ၊ ဒါယကာ စ အနိပၹလာ'။

"May our relatives live long
because of whom we have gained (this gift)
We have been honored,
and the donors are not without rewards."

န ဟိ တတၳ ကသိ အတၳိ၊ ေဂါရေကၡတၳ န ဝိဇၨတိ။
ဝဏိဇၨာ တာဒိသီ နတၳိ၊ ဟိရေညန ကယာကယံ ကေယာကယံ။
ဣေတာ ဒိေႏၷန ယာေပႏၲိ၊ ေပတာ ကာလဂတာ တဟႎ’။

For (in their realm), there's no farming,
no herding of cattle, no commerce,
no trading with money.
They live on
what's given here,
Hungry shades whose time here is done.


ဥႏၷေမ ဥဒကံ ဝု႒ံ၊ ယထာ နိႏၷံ ပဝတၱတိ။
ဧဝေမဝ ဣေတာ ဒိႏၷံ၊ ေပတာနံ ဥပကပၸတိ'။

As rain-water falling on a hill,
flows down to the valley,
even so does what's given here
benefit the dead.


ယထာ ဝါရိဝဟာ ပူရာ၊ ပရိပူေရႏၲိ သာဂရံ။
ဧဝေမဝ ဣေတာ ဒိႏၷံ၊ ေပတာနံ ဥပကပၸတိ'။

As rivers, full of water,
fill the ocean full,
even so does what's given here
benefit the dead.

အဒါသိ ေမ အကာသိ ေမ၊ ဉာတိ မိတၱာ သခါ စ ေမ။
ေပတာနံ ဒကၡိဏံ ဒဇၨာ၊ ပုေဗၺ ကတမႏုႆရံ'။

"He gave to me, she acted on my behalf,
they were my relatives, companions, friends,"
Offering should be given for the dead,
when one reflects thus on things done in the past.


န ဟိ ႐ုဏၰံ ဝါ ေသာေကာ ဝါ၊ ယာ စညာ ပရိေဒဝနာ။
န တံ ေပတာနမတၳာယ၊ ဧဝံ တိ႒ႏၲိ ဉာတေယာ'။

For no weeping, no sorrowing,
no other lamentation
benefit the dead
whose relatives persist in that way.

အယၪၥ ေခါ ဒကၡိဏာ ဒိႏၷာ၊ သံဃမွိ သုပၸတိ႒ိတာ။
ဒီဃရတၱံ ဟိတာယႆ၊ ဌာနေသာ ဥပကပၸတိ'။

But when this offering is given,
well-placed in the samgha,
it works for their long-tern benefit
and they profit immediately.

ေသာ ဉာတိဓေမၼာ စ အယံ နိဒႆိေတာ၊ ေပတာန ပူဇာ စ ကတာ ဥဠာရာ။
ဗလၪၥ ဘိကၡဴနမႏုပၸဒိႏၷံ၊ တုေမွဟိ ပုညံ ပသုတံ အနပၸက''ႏၲိ။

In this way, the proper duty to relatives has been shown,
great honor has been done to the dead,
and monks have been given strength.
The merit you have acquired isn't small.

တိေရာကု႗ေပတဝတၳဳ ပၪၥမံ။
The End

ရယ္စရာ ဥပေဒ (လက္ထပ္စာခ်ဳပ္မရွိရင္ ရွစ္ပါးသီလေစာင္႔)


မေရးအပ္တဲ႔ဥပေဒေပမဲ႔ ဘာသာေရးနဲ႔ကပ္ၿပီး ဒီလို ၾကည့္မိပါတယ္။ ဒီဥပေဒဟာ ရယ္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေနရာမွားေနသလို ဘယ္ေတာ႔မွလည္း ထိထိေရာက္ေရာက္ က်င္႔သုံးလို႔ ရလိမ္႔မယ္ မဟုတ္ပါ။
ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အေျခခံဥပေဒက ငါးပါးသီလလို႔ဆိုရင္ ရပါတယ္။ အဲဒီ ငါးပါးထဲမွာ ေမထုန္နဲ႔ဆိုင္တဲ႔ ကိစၥက ကာေမသု "မိစၦာစာရ" ပါ။

ဗုဒၶဘာသာတိုင္းအတြက္ ရည္စူးလို႔ "မိစၦာစာရ" ကိုသာ တားျမစ္ၿပီး မိစၦာ စာရ မဟုတ္တဲ႔ အျခားကာမဂုဏ္ေတြကို လႊတ္ေပးထားရပါတယ္။ အဲသလို မဟုတ္ရင္ ဘယ္သူမွ လိုက္နာလို႔မရတဲ႔ ဥပေဒျဖစ္ၿပီး ဟန္ေဆာင္ဥပေဒ၊ လူသားမ်ား ရယ္ဖြယ္ဥပေဒ ျဖစ္သြားပါလိမ္႔မယ္။ မိစၦာစာရကိုပဲ အရြယ္ မေရာက္ေသးသူ၊ အလိုမတူဘဲ မတရားက်င္႔သူ စသည္ ေခတ္နဲ႔အညီ အဓိပၸါယ္ဖြင္႔ဆိုၿပီး သတ္မွတ္ႏိုင္ပါတယ္။

ေမထုန္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဗုဒၶဘာသာက ဒါပဲေျပာသလားဆိုရင္ေတာ႔ မဟုတ္ ပါဘူး။ အမ်ားအားျဖင္႔ လျပည့္လကြယ္လို ဥပုသ္ေန႔ေတြမ်ိဳးမွာ ထူးထူးျခားျခား ေစာင္႔ထိန္းၾကတဲ႔ ရွစ္ပါးသီလရွိပါတယ္။ ေခတ္စကားနဲ႔ အထူးဥပေဒလို႔ ေခၚႏိုင္ပါတယ္။ ဒီမွာ ေမထုန္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ "အျဗဟၼစရိယ" လို႔ သုံးၿပီး ဘယ္လို ေမထုန္ဆက္ဆံျခင္းမ်ိဳးကိုမဆို တားျမစ္ ပါတယ္။ အထူးဥပေဒျဖစ္လို႔ လူတိုင္း၊ ေန႔တိုင္း ေစာင္႔ထိန္းေနၾကမယ္ မဟုတ္ေတာ႔ပါဘူး။
က်င္႔လိုက က်င္႔၊ မက်င္႔လိုက ေန။
ဒါကို မျဖစ္မေန လိုက္ကိုလိုက္ရမယ္ဆိုရင္ အမ်ားစုကေတာ႔ ဗုဒၶဘာသာအျဖစ္ကေန ႏႈတ္ထြက္သြားမွာပါပဲ။

လက္မထပ္ခင္ အတူေနသင္႔ မေနသင္႔က အေရွ႕တင္မက အေနာက္မွာလည္း ေျပာဆိုေနၾကဆဲပါ၊ ဒါေပမဲ႔ ဒါက တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ ယုံၾကည္မႈနဲ႔ ေရြးျခယ္မႈအေနနဲ႔ပဲ ရွိေနပါတယ္။

အခု ဥပေဒအရ လူပ်ိဳ၊ အပ်ိဳတိုင္း ေမထုန ရွစ္ပါးသီလ ေစာင္႔ထိန္းရမယ္လို႔ ဆိုလိုရာ ေရာက္ေနေတာ႔ လက္ေတြ႔မက်တဲ႔အျပင္ ဥပေဒကို ဘယ္လို က်င္႔သုံးမလဲ(How to apply) ဆိုတာအတြက္လည္း အေျဖ မရွိပါ။

တရုတ္အစဥ္အလာ ၇ လေျမာက္


တရုတ္လူမ်ိဳးေတြျဖစ္ၾကေတာ႔ တရုတ္အစဥ္အလာ ၇ လေျမာက္ ယုံၾကည္မႈက မေပ်ာက္ဘူး။
ဒါေပမဲ႔ ေထရဝါဒေတြဆိုေတာ႔ ေထရဝါဒလမ္းစဥ္အတိုင္း လိုက္ၾကတယ္။
စကၠဴေတြမီးရွိဳ႕တာမ်ိဳး မလုပ္ေတာ႔ဘဲ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ျပဳလုပ္၊ တိေရာကုၮသုတ္ကိုရြတ္ဖတ္ၿပီး စုေပါင္းအမ်ွေဝၾကတယ္။
ဒါကို General transferring of merits လို႔ ဒီမွာ ေခၚၾကတယ္။
ထူးျခားတာက ေက်ာင္းကို ပုံမွန္လာတဲ႔ ဒကာ၊ ဒကာမတိုင္း တိေရာကုၮသုတ္ကို သိၾကသလို ေကာင္းေကာင္းလည္း ရြတ္ႏိုင္ၾကတယ္။
ျမန္မာေတြက ကိုယ္႔နည္းကိုယ္႔ဟန္နဲ႔ ေရစက္ခ်ေနၾကေတာ႔ တိေရာကုၮသုတ္ကို သိပ္ မရင္းႏွီးေတာ႔ဘူး၊ ေရစက္ခ်၊ အမ်ွေဝမႈနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေထရဝါဒ အဆုံးအမေတြထဲမွာ တိေရာကုၮသုတ္ဟာ မူရင္းအက်ဆုံးပါပဲ။

အေမကိုပဲ မိခင္ဘာသာစကားနဲ႔ တ ၾကတယ္


အသက္ေတာ္ ၈၃ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ႔ ပါဠိေကာလိပ္၊ ပရင္စီပယ္ဆရာေတာ္ႀက္ီး ေဆးရုံးမွာ တင္ထားရတာ ရက္အေတာ္ၾကာေနၿပီမို႔ ဒီေန႔ သြားဖူးျဖစ္ပါတယ္။ ဆြမ္းစားဖို႔ ကုဋင္ေပၚကေန ထိုင္ခံုေပၚ လူအကူနဲ႔ အေရႊ႕မွာ ဆရာေတာ္ႀကီးႏႈတ္က အမၼလိုလို အမ္မာလိုလို အသံထြက္လာလို႔ ဘာမိန္႔လိုက္တာပါလိမ္႔လို႔ ေဘးက သီဟိုဠ္ကိုယ္ေတာ္ကိုေမးေတာ႔ သီဟိုဠ္ဘာသာနဲ႔ အေမလို႔ ေခၚလိုက္တာ တဲ႔။
ေအာ္ ဘယ္အရြယ္မဆို အေမကို တဆဲ။
တျပန္ေတာ႔လည္း မိခင္ဘာသာစကားနဲ႔ပဲ။