Make sure that you are present where really matters


တစ္လလြန္ ကဆုန္လျပည့္အတြက္ ယေန႔ ေျခကုန္လက္ပန္းက်ကုန္ၿပီး သည့္ေနာက္ မနက္ျဖန္ ေျခကုန္လက္ပန္းက်ႏိုင္ရန္ အားသစ္ေမြးၾကေလ ကုန္ၿပီ။ သို႔သာ္ လူ သုံးေထာင္မွ ငါးေထာင္ခန္႔အတြက္ ခ်က္ျပဳတ္ေနၾကသည့္ အဘြားႀကီးအုပ္စုကေတာ႔ တစ္ညလုံး မအိပ္ရရွာ။ ခဏတျဖဳတ္ဆင္းၿပီး ရယ္္ေမာစရာေျပာရင္း အားေပးဖို႔ေလာက္ေတာ႔ လုပ္ေပးရဦးမည္။
"Make sure that you are present where really matters"
(မစၥတာ ဖို႔ဒ္၊ ဖို႔ဒ္ ကားကုမၸဏီ တည္ေထာင္သူ၊ ဥကၠ႒)


Mr China


အစိုးရက ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးရွိ စီးပြားေရးစနစ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မိတ္ေဆြမ်ားေျပာသည့္ စကားအခ်ိဳ႕ကိုၾကားဖူးေသာ္လည္း ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က်ေတာ့ တ႐ုတ္ျပည္ေရာက္မွပဲသိခြင့္ရခဲ့သည္။
“ေဘဂ်င္းမွာ အၿမဲ႐ံုးစိုက္ေန တဲ့ အစိုးရက ႏွစ္စဥ္ ႏိုင္ငံနဲ႔အ၀ွမ္း ထုတ္လုပ္ေန ရတဲ့ ေဘာင္းဘီရွည္တစ္ဘီလီယံ၊ ေျခအိတ္ ႏွစ္ဘီလီယံကို ဘယ္လိုလုပ္ စီမံခန္႔ခြဲ ေပးႏိုင္မွာလဲ” အမွန္မူ တ႐ုတ္ျပည္သည္ ဥေရာပတစ္တိုက္လံုး ေပါင္းထားတာထက္ပင္ အဆမ်ားစြာ ပိုႀကီးပါသည္။

လမ္းေပၚမွာပင္ အစိုးရထိန္းခ်ဳပ္သည့္စနစ္၏ လႊမ္းမိုးမႈကို ေတြ႕ရသည္။ “ေစ်း၀ယ္သူက အၿမဲ မွန္တယ္” ဆိုသည့္ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ကေတာ့ လံုး၀ ဆန္႔က်င္ ဘက္ပင္၊ တ႐ုတ္ျပည္မွာက ေရာင္းသူက ေရာင္းေပးေနတာကိုပဲ ၀ယ္သူ က ေက်းဇူးတင္မဆံုးျဖစ္ေနရသည့္အေနအထားပါ။ ဘာမွမျဖစ္ေလာက္သည့္ ကိစၥအတြက္ နာရီေပါင္း မ်ားစြာ စကားေျပာယူရသည္ကိုလည္း ႀကံဳရတတ္ သည္။ ေဟာ္တယ္မွာတည္းဖို႔ ကၽြန္ေတာ္သြားစဥ္ ေကာင္တာမွာရွိသည့္ ဧည့္ လက္ခံ စာေရးမက “အခန္းလြတ္မရွိေတာ့ဘူး” ဆိုသျဖင္႔ ဧည့္သည္ လည္း မေတြ႕ရဘဲ အခန္းလြတ္မရွိျခင္း ကိစၥကို ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားလို႔မရ။ သူမစကားကို မယံုၾကည္သျဖင့္ အခန္းေတြကို လိုက္ၾကည့္ရာ ဘာဧည့္သည္မွ မရွိေၾကာင္း အံ့ၾသစြာ ေတြ႕ႀကံဳလိုက္ရသည္။

“ဘာေၾကာင့္လဲ”

အမွန္မူ ဤသည္မွာ အစိုးရကအရာရာကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားျခင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါ သည္။ ဧည့္သည္တည္းခိုသည္ျဖစ္ေစ၊ မတည္းခိုသည္ျဖစ္ေစ သူမလစာက မတိုး မေလ်ာ့။ စီးပြားေရးအ႐ႈံးအျမတ္ကိစၥကလည္း သူမႏွင့္မဆိုင္။ သူမသာ မဟုတ္ပါ။ သူမအထက္က လူႀကီးေတြကလည္း ဤအတိုင္းပင္ျဖစ္သည္။ “အထက္အမိန္႔” ဆိုတာကလြဲၿပီး ဘာဆိုဘာမွမသိၾကပါ။ ဒီေတာ့ ဧည့္သည္ ေရာက္လာ၊ အခန္းလြတ္မရွိေတာ့ဘူးေျပာ၊ ဧည့္သည္ျပန္သြားတာ နဲ႔ သူတို႔ သတင္းစာကိုျပန္ဖန္။ ဒါသည္ တ႐ုတ္ျပည္၏ စီးပြားေရး စနစ္ ျဖစ္ေနေတာ႔သည္။

ဟိုတယ္မွာ တည္းခိုခြင့္ရဖို႔ သံုးႏိုင္သည့္ နည္းကေတာ့ ေနာက္တစ္ေ ခါက္ ျပန္သြား၊ လက္မခံမခ်င္း ေပကပ္ၿပီး လက္ခံလာေအာင္ ေျပာျခင္း သာျဖစ္သည္။ ဟိုတယ္မွာသာမက ကားလက္မွတ္အေရာင္းဌာနေတြ၊ စားေသာက္ဆိုင္ေတြနဲ႔ ယုတ္စြအဆံုး စက္ဘီးငွားသည့္ေနရာမွာပင္ ဤသေဘာမိ်ဳးေတြကို ေတြ႔ရတတ္သည္။ ေကာင္တာမွာ ေရာင္းဖို႔တင္ထားသည့္ ပစၥည္းကို ျမင္ေနရလ်က္ မရွိေတာ့ဘူးဆိုလို႔ မနည္းေခ်ာ့ေမာ့၀ယ္ခဲ့ရသည့္ အျဖစ္၊ စားေသာက္ဆိုင္မွာ ထမင္းဟင္းေတြရွိလ်က္ ကုန္သြားၿပီေျပာလို႔ ေခ်ာ့ ၀ယ္ရတဲ့အျဖစ္ေတြ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ရွီအန္းၿမိဳ႕က စားေသာက္ဆိုင္ဆိုလွ်င္ သူတို႔ ထမင္းစားခ်ိန္မို႔ ဆိုင္ပိတ္ထားၿပီဟု ေျပာသျဖင့္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ ေစာင့္ဆိုင္းခဲ့ရသည္။ ေစာင့္ၿပီးလို႔ ထမင္းေရာင္းဖို ႔ေျပာေတာ့ ထမင္းကုန္သြားၿပီ ဆိုၾကျပန္သည္။ အေတြ႕အႀကံဳရွိေနၿပီျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္က သူတို႔စကားကို မယံုၾကည္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ စားဖိုဆာင္ထဲကို ကိုယ္တိုင္၀င္၊ ပန္းကန္ျပားတစ္ခ်ပ္ယူ၊ စားခ်င္တဲ့ဟင္းေတြ ပံုထည့္ယူလာၿပီး အလြတ္စားပြဲခံုတစ္လံုးမွာ ထိုင္စားေန လိုက္ပါေတာ့သည္။

တ႐ုတ္ျပည္မွာ သစ္သီးသစ္ရြက္၀ယ္ရတာကသည္ပင္ စိန္ေခၚမႈႀကီးတစ္ခု။ မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႕ေျပာျပသည့္ ဟာသေလးကို သတိရမိသည္။ “ ဧည့္သည္ေတြေရာက္လာလို႔ အခန္းလြတ္မရွိေတာ့ဘူး။ ထမင္းဟင္းကုန္ၿပီ၊ ဘီယာျပတ္သြားၿပီလို႔ ေျပာတာက ဧည့္သည္ရဲ႕ စိတ္ကို အကဲစမ္းတာ ။ တကယ္လို႔ ဧည့္သည္က ဘယ္မွမသြားဘဲ မရွိဘူးဆိုတဲ့ၾကားက ရေအာင္တည္းခိုႏိုင္ရင္၊ မရွိဘူးဆိုတဲ့ ပစၥည္းကို ရေအာင္၀ယ္ႏိုင္ရင္ သူတို႕က သေဘာေတြက် ၿပီး တခစ္ခစ္နဲ႔ ရယ္ေနတတ္ၾကတယ္”

အခန္း ၇


တရားရုံးတံခါးမႀကီးက ဟင္းလင္းးပြင္႔ေန၏၊ သို႔ေသာ္ ေငြမရွိဘဲ အမွန္တရားရွိကာမ်ွျဖင္႔ ဝင္လို႔မရ
(အက်င္႔ပ်က္ အရာရွိမ်ားကိုရည္ညႊန္းသည့္ တရုတ္ေရွးေဟာင္းစကားပုံ)

အမွာစာပါ ပုဂၢိဳလ္မ်ား စာအုပ္လက္ေဆာင္ လာယူႏိုင္ပါေၾကာင္း..........



*****

မန္း နပသ အမွတ္တရ


"ဟိုတုံးကဆို မိုင္ေပါ့၊ အခုေတာ့ မအိျဖစ္သြားၿပီ။ အဂၤလိပ္ အသံထြက္က မၿငိမ္ဘူး ဘုရား"
ေဖာ္နက္တစ္ေတြ သုံးလာေတာ အိုင္းသံကို "ai" နဲ႔ေပးတာ၊ ေအးသံကို "ei " နဲ႔ေပးတာေတြ ေတြ႕လာၾကရသည္။ အ-အိ အသံႏွစ္သံကို ေပါင္းထြက္မည္ဆိုလ်င္ ျမန္မာလို အနီးစပ္ဆုံး အိုင္းျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဆရာသမားက ႏွစ္သံကိုမေပါင္းဘဲ တစ္လုံးခ်င္းစီ ခြဲထြက္ေတာ my က မိုင္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ မအိ (mai) ျဖစ္သြားေလေတာ့သတည္း။

ISIS က စကၤာပူကိုပါ ပစ္မွတ္ထားလာတာရယ္


ISIS က စကၤာပူကိုပါ ပစ္မွတ္ထားလာတာရယ္
ေလွလူေတြရယ္ ေပါင္းလိုက္ေတာ႔
စကၤာပူထဲ အခုတေလာဝင္လာတဲ႔ လူတိုင္းကို ေတာ္ေတာ္စစ္ေဆးလိမ္႔မယ္။
အထူးသျဖင္႔ လူငယ္ပိုင္းေတြေပါ႔၊ လူႀကီးပိုင္းေတြေတာ႔ နည္းနည္းသက္သာမယ္။
ရုပ္ေခ်ာလို႔စစ္တာေတာ႔ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး။

ဘီဘီစီ အေမး သမၼတဒကာႀကီး အေျဖ


ဘီဘီစီ အေမး။ ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ စစ္တပ္က ျပဳမူခဲတာေတြ အတြက္ ေနာင္တ ရမိတယ္လို႔ ေတာင္းပန္စကားေျပာႏိုင္ပါသလား
သမၼတဒကာႀကီး အေျဖ။ ။ ဒါမိ်ဳးေတြက အျခားႏိုင္ငံေတြမွာလည္း ျဖစ္ခဲ႔တာပါပဲ..............။

ဘီဘီစီ အေမး။ ။အေျခခံဥပေဒကို သမၼတႀကီးတစ္ေယာက္ထဲနဲ႔ ျပင္လို႔မရႏိုင္ဘူးဆိုတာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း သိပါတယ္။ သမၼတႀကီးရဲ႕ တစ္ဦးတည္းအျမင္အရ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္သင္႔တယ္လို႔ထင္ပါသလား။
သမၼတဒကာႀကီး အေျဖ။ ။ ဒါက ကၽြန္ေတာ္႔တစ္ေယာက္ထဲနဲ႔ လုပ္လို႔မရပါဘူး.................................။

ေမးခြန္းေတြကတိက်သေလာက္ အေျဖ ေဝ႔လည္ေၾကာင္ပတ္


ကမ္းလက္ shared 7Day News Journal's video.
 
ဘီဘီစီဆရာက အမ်ားႀကီးေႏွးထားၿပီး တစ္လုံးခ်င္း စီေျပာေနတာကို သမၼတႀကီးအတြက္ ျမန္ေနတုံး။
ေမးခြန္းေတြကတိက်သေလာက္ အေျဖ ေဝ႔လည္ေၾကာင္ပတ္။
နည္းနည္း လစ္စင္းနင္းေကာင္းတဲ႔လူဆိုရင္ သမၼတႀကီးျမန္မာစကားထက္ ဘီဘီစီအဂၤလိပ္က ပိုရွင္းလို႔ အဂၤလိပ္လိုကိုပဲ အားျပဳနားေထာင္ၾကဖို႔ အႀကံျပဳပါတယ္။
 
 

Burma's Thein Sein: 'Aung San Suu Kyi could be president'
ဘီဘီစီသတင္းဌာန၏ Hardtalk အစီအစဥ္တြင္ ဦးသိန္းစိန္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေျဖၾကားစဥ္
Posted by 7Day News Journal on Sunday, September 30, 2012

ေဖ႔စ္ဘုတ္ကစၥည္းသဒၵါ


"ဟာ" ေရွ႕မွာရွိေသာ "ဥ" သရ၊ "အို" သရ "ဩ" သရတို႔သည္ တခါတရံ၌ "ဝ" အျဖစ္သို႔ေရာက္ကုန္၏။
ျပယုဂ္ကား ကိုယ္႔ဟာကို၊ ကြကို။ သူ႔ဟာသူ သြသူဟူသည္တည္း။

တစ္ပါး နွစ္ပါးေလာက္နဲ႔ အလုပ္မျဖစ္ဘူး


Ashin Kavissara။ ။ ျမန္မာျပည္မွာက ပလႅင္ေပၚေရာက္ျပီဆုိရင္ ေျပာခ်င္ရာေျပာ အကုန္ုယုံၾကည္တာပဲ။ ဘာသာေရးအစည္းအေဝးပြဲတုိင္းလုိလုိ ျမန္မာျပည္က စာတမ္းဖတ္တဲ့အခါ သစၥာတရားေလးပါအေၾကာင္း၊ ပ႐မတၳအေၾကာင္း၊ ေမတၱာအေၾကာင္းနဲ႔ ၿပီးေနတာ။ အေရးအသား၊ တင္ဆက္ပုံက BA ပထမနွစ္ေက်ာင္းသား အဆင့္မရွိဘူး။ က်န္တဲ့ႏုိင္ငံက တက္လာတဲ႔ပါေမာကၡေတြက Harvard, Cambridge, Oxford, London, Hawaii University တကၠသုိလ္ေတြက ဘြဲ႕ရျပီး အဆင့္မီမီ စာတမ္းေတြဖတ္ၾကတာ သြားတက္တဲ႔ဆရာေတာ္မ်ားမ်ားကေရာ ေကာင္းေကာင္းနားမလည္ဘူးထင္တယ္။ ေျပာရင္ ကုိယ္ေပါင္ကုိယ္လွန္ေထာင္းရာေရာက္အုံးမယ္။ အမီလုိက္ဖုိ႔ အမ်ားႀကီးလုပ္ယူရအုံးမယ္။ တစ္ပါး နွစ္ပါးေလာက္နဲ႔ အလုပ္မျဖစ္ဘူး။

ကမ္းလက္။ ။ အင္တာေနရွင္နယ္ပြဲႀကီးတစ္ခုမွာ ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါး ေျပာသြားတဲ႔ Speech ဆိုၿပီး အြန္လိုင္းမွာေတာ္ေတာ္တက္လာဖူးတယ္။ တကယ္ အဲဒီပြဲကိုရာက္ၿပီး နားေထာင္ခဲ႔သူအတြက္ေတာ႔ အဲဒီ Speech က အဂၤလိပ္လည္း အညံ့ဆုံး၊ လက္ခုပ္သံလည္း အနည္းဆုံးပဲ။ မေျပာေတာ႔ဘူးလို႔ပါ။ ပက္လက္လွန္းရင္း တံေတြးေထြးေပါ႔ေလ

အေရွ႕ေတာင္အာရွရွိ မြတ္စလင္လူငယ္ေတြ


အေရွ႕ေတာင္အာရွရွိ မြတ္စလင္လူငယ္ေတြကို ေသြးေဆာင္၊ စစ္ပညာသင္ေပး၊ အစၥလာမ္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ကာကြယ္ဖို႔သုံး၊ သူတို႔မူရင္းႏိုင္ငံကို ျပန္အတိုက္ခိုင္း။
ျမန္မာျပည္က ရိုဟိန္ဂ်ေတြကို ဆီးရီးယားသြားၾကလို႔လည္း တိုက္တြန္းေနၾကသတဲ႔။
လူထုကို ဒုကၡေပးမယ္႔လူ၊ အဖြဲ႔အစည္းအေၾကာင္း အစိုးရကိုအသိေပးျခင္းက အစၥလာမ္ဘာသာနဲ႔ ညီသတဲ႔။



ဒီေခတ္မွာ


"သမီးရယ္၊ ဒီလူႀကီးက အရက္ေသာက္လို႔ မယူခ်င္ဘူးရယ္လို႔၊ ဒီေခတ္မွာ အရက္ေသာက္တဲ႔လူနဲ႔ ပိုက္ဆံစုတ္က ေရွာင္လို႔မလြတ္ဘူး သမီးရဲ႕"
(ရြာမွ မိဘတစ္ေယာက္က သမီးကို နားခ်သည့္စကား)

ငယ္ငယ္ကမ်ား သင္ခဲ႔ရရင္


ဟိုေန႔က ဓမၼဂဂၤါေျပာတဲ႔အထဲမွာလည္း ပါေတာ႔သြားပါၿပီ။ အခု ဓမၼဂါးဒင္း ကလည္း အားမလို အားမရျဖစ္ေနဟန္ပဲ။
အလြယ္တကူ ေျပာတတ္ၾကတဲ႔ ဘုန္းႀကီးေလာကရဲ႕ အက်င္႔ႏွစ္ခု။
၁ ။ ဓမၼာစရိယေအာင္မွ အဂၤလိပ္စာသင္လည္း တတ္ပါတယ္။
၂။ အင္တာေနရွင္နယ္ ပါဠိအသံထြက္က လြယ္ပါတယ္၊ သ နဲ႔ စ၊ စ နဲ႔ က် ေျပာင္းလိုက္ရင္ ၿပီးၿပီ။

တကယ္က အဲသလို ဟုတ္ကိုမဟုတ္ဘူး။ ဘာသာစကားေတြက အဲသေလာက္ မလြယ္ဘူး။
တပည့္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔ဆို (၆ ပါး ၇ ပါးေလာက္ရွိမယ္) ေဖာရိန္းနား ပုဂံသြားရင္ ပုဂံလိုက္၊ မင္းကြန္းသြား မင္းကြန္းလိုက္။ သူတို႔ေျပာသမ်ွ အသံဖမ္း၊ ျပန္နားေထာင္။ ကိုယ္ေျပာသမ်ွ ျပန္နားေထာင္ အမွားရွာ၊ ျပင္ယူ။
ဒါလည္း အလုပ္ျဖစ္ၾကတယ္ဆိုရုံေလးပဲ။ ငယ္ငယ္ကမ်ား သင္ခဲ႔ရရင္ကြာ ဆိုတဲ႔အေတြး ဘယ္တုံးကမွ မေပ်ာက္ခဲ႔ပါ။

image source

ေမာ္စီတုန္းေကာင္ေလးေတြ ေဆာင္ပုဒ္


အခ်ိန္မွီဝင္လာသည့္ အရင္းရွင္ရထားထက္ အခ်ိန္ေနာက္က်မွဝင္လာသည့္ ဆိုရွယ္လစ္ရထားက ပို ေကာင္းသည္။
(ေမာ္စီတုန္းေကာင္ေလးေတြ ေဆာင္ပုဒ္။ ေသေရာ႔လဟယ္)

ဒီ....ဘုန္းႀကီးေတြသိမွာပဲ


ဒီ....ဘုန္းႀကီးေတြသိမွာပဲ။ စမတ္ဖုန္းေတြဆိုတာ.....မွာပဲ၊ ေဖ႔စ္ဘုတ္သုံးရင္.... သိမွာပဲ။ ဒီမွာ ေျပာမယ္ ဘုန္းႀကီး၊ ဘုန္းႀကီး အဲ႔ ဘုန္းႀကီး မေျပးနဲ႔။
ဘုန္းႀကီးက မေျပးပါ။ တရားရုံးခ်ဳပ္ေရွ႕ကေန ေလွေလွာ္၍သာ ထြက္သြားေလသည္။

အေရာင္အေသြးစုံျခင္းလား၊ စုေပါင္းမႈ အားနည္းျခင္းလား


ပုဂံမွာ ေစတီပုထိုးငယ္ေတြမ်ားျပားလွ၏။ အကယ္၍ ပုဂံမွာ ေစတီပုထိုး ငယ္ေတြအစား စုေပါင္းၿပီးေစတီႀကီးတစ္ဆူ တည္ခဲ႔ၾကမည္ဆိုလ်ွင္ အန္ေကာဝပ္၊ ေဗာေဓာဗုဓ၊ မဟာေစတီ ကမၻာမွာ ဘယ္ေစတီပုထိုးထက္မဆို ႀကီးေနႏိုင္သည္။ မည္သို႔ျဖစ္ေစ ပုဂံက အထင္ကရ ျမန္မာ႔သမိုင္းဦး။
အေရာင္အေသြးစုံျခင္းလား၊ စုေပါင္းမႈ အားနည္းျခင္းလား။

မင္းကြန္းဖက္ေရာက္သြားေတာ႔ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သြားသည္။ ေစတီပုထိုးငယ္ေတြ မမ်ား၊ ဧရာမ ပုထိုးေတာ္ႀကီး တစ္ဆူထဲ။ သို႔ေသာ္ ထိုပုထိုးေတာ္ႀကီးက အၿပီးမသတ္။

အေျခအေနအရ


ျမန္မာအစိုးရလည္း အဲဒီ "အေျခအေနအရ" နဲ႔ ဒုကၡေရာက္ေနတာေနမွာ။
တရုတ္ျပည္မွာ ကန္ထရိုက္စာခ်ဳပ္ကကို "အေျခအေနအရ" စာခ်ဳပ္ဆိုတာရွိေနတာ။
အေမရိကန္ေတြက "အေျခအေနအရ" ဆိုတာကို လုံးဝနားမလည္ႏိုင္ဘူး။ စာခ်ဳပ္ကစာခ်ဳပ္ေပါ႔။ ဘာအေျခအေနေတြ ထပ္ရေနရမွာလဲ၊ အဲလို။ စာခ်ဳပ္မခ်ဳပ္ခင္ အကုန္ညွိ၊ စာခ်ဳပ္ၿပီးရင္း ၿပီးၿပီ။
"အေျခအေနအရ" နဲ႔ ရႈပ္ေနၾကတာ။
(Mr China)

စကၤာပူရီယန္း အဘိဓာန္

လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၅ ႏွစ္ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္က အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ အိပ္မက္က 5 Cs တဲ႔။
Car,
Condo,
Credit Card,
Cash and
Career .





အခု ေျပာင္းသြားတာက 5 bs တဲ႔။
B - BMW
B - Body
B - Brain
B - Billionaire
B - Bungalow

စိတ္ေနစရိုက္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေတာ႔ 5Ks

Kiasu (scared of losing)
Kiasi (scared of dying)
Kiabor (scared of wife)
Kiaboh (scared of having nothing)
Kiachenghu (scared of government)

သူတို႔ လိုက္ဖ္စတိုင္လ္ က (ဂဏန္းစဥ္လိုက္)

တစ္ - One Wife (If more than one, LKY will go after you)
ႏွစ္ - Two Children
သုံး- Three Bedroom Condo
ေလး - Four Wheels
ငါး - Five Figure Salary .(ဂဏန္းငါးလုံး လစာ)

မေျပေသးတဲ႔ ရန္ၫွိဳးနဲ႔ မဆီမဆိုင္ မေလးရွားကို လွမ္းၿပီး ကလိထိုး ထား တာက။ မေလးရွားလိုက္ဖ္စတိုင္လ္ (ဂဏန္းစဥ္လိုက္)
(၅) - Five Children
(၄) - Four Wives
(၃) - Three Figure Salary
(၂) - Two Wheels
(၁) - One low-cost Govt. flat.( ေဈးေပါေပါ အစိုးရတိုက္ခန္း တစ္ခန္း)


29/08/2013

ဥပေဒ

confident Vs confidential


"ေဖေဖ၊ confident နဲ႔ confidential က ဘာကြာသလဲ" ကေလးက သူ႔အေဖကိုေမးေတာ႔ သူ႔အေဖက
"မင္းက အေဖ႔သားျဖစ္တယ္၊ ဒါက confident ေပါ႔။ ဟိုနားမွာ ေဆာ႔ေနတဲ႔ သားသူငယ္ခ်င္း ေကာင္ေလးကလည္း အေဖ႔သားပဲ၊ ဒါေပမဲ႔ ဒါကေတာ႔ confidential ျဖစ္သြားတယ္"

"stress၊ tension နဲ႔ panic တို႔က ဘာကြာပါသလဲ"
အမ်ားႀကီးကြာပါတယ္။ ဇနီးကိုယ္ဝန္ရတဲ႔အခါ ျဖစ္တာက stress၊ ရည္းစားကိုယ္ဝန္ရသြားရင္ tension ပါ၊ အဲ ႏွစ္ေယာက္စလုံး တၿပိဳင္နက္ ကိုယ္ဝန္ရသြားရင္ေတာ႔ အဲဒါ panic ပဲ။
(ဒီလို ေနာက္ေတာက္ေတာက္ အီးေမးေတြ ေရာက္ေရာက္လာတတ္လို႔ ဘာသာျပန္ၿပီး မ်ွေဝေပးလိုက္ပါတယ္)

ထီ နာယကာ ဝိနသ ႏၲိ၊ နသ ႏၲိ ဗဟုနာယကာ


ထီ နာယကာ အမ်ိဳးသမီး ဦးေဆင္ေသာအဖြဲ႔အစည္းတို႔သည္၊ ဝိနသ ႏၲိ ပ်က္စီးတတ္ကုန္၏။
ဗဟုနာယကာပိ ဆရာမ်ားေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းသည္လည္း ဝိနသ ႏၲိ ပ်က္စီးတတ္ျပန္၏။
ေလာကနီတိစာပါ။ ပထမအပိုဒ္က ေသခ်ာေပါက္ ျဗဟၼဏဝါဒ။
ဒုတိယအပိုဒ္ကေတာ႔ ဒီေန႔မွန္ေနဆဲပဲ။
အႀကံေပးနည္းေတာ႔ အႀကံေပးက သမၼတထက္ ဩဇာႀကီး (ဥပမာ၊ ကစ္ဆင္းဂ်ား)၊ အႀကံေပးမ်ားေတာ႔ သမၼတက ေယာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္။

ဒီေန႔ ထိပ္တန္းမွတ္သားဖြယ္


အကယ္၍ သင္ဟာ အေမွာင္ကမၻာထဲ က်ေရာက္ေနလ်င္ အေမွာင္ကမၻာမွ လြတ္ေျမာက္ ဖို႔ ထာဝရဘုရား သခင္ထံမွာ ဆုေတာင္းပါ။
ဆုေတာင္းပါလ်က္ ေမွာင္ၿမဲေမွာင္ေနဦးမည္ဆိုလ်င္ေတာ႔ လ်ပ္စစ္မီတာခ ေဆာင္ လိုက္ပါ။

တ႐ုတ္ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ တည္ခင္းသည့္ ညစာ


(Mr China)

ကူညီၾကပါအုံးဗ်ိဳ႕။


ကားအိတ္စ္ပတ္ေတြ၊ အင္ဂ်င္နီယာေတြ လုပ္ၾက၊ ကူညီၾကပါအုံးဗ်ိဳ႕။
"Ignition coils" ကို ျမန္မာလို ဘယ္လိုေခၚပါသလဲ။ ဂူဂဲလ္မွာ ပုံေတြ႔ေနရေပမဲ႔ မေခၚတတ္လို႔ပါ။

မြတ္စလင္ေတြညွိမရတာက တမန္ေတာ္မိုဟာမက္ စကားမဟုတ္ဘူး


မြတ္စလင္ေတြညွိမရတာက တမန္ေတာ္မိုဟာမက္ စကားမဟုတ္ဘူး၊ တမန္ေတာ္မိုဟာမက္စကားကို ဖြင္႔ဆိုပုံေတြ ညွိမရတာ ပါဠိလိုေျပာရင္ အ႒ကထာ၊ ဋီကာေတြနဲ႔ သူတို႔ရႈပ္ေနတာ)။ အဲဒီ သမိုင္းက မိုဟာမက္ေသဆုံးစဥ္ကေန ဒီေန႔အထိ။ အ႒ကထာ၊ ဋီကာက ေက်းဇူးလည္းျပဳတယ္၊ ဒုကၡလည္းေပးတယ္။ "ဒီလို ဆိုခဲ႔ဖူးတယ္" ဆိုတာအျပင္ ဒါမွဒါ တရားေသစြဲတာနဲ႔ အစြန္းေရာက္သြားတတ္ေတာ႔တာပဲ။ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး၊ လူအမ်ားစု နားလည္ေအာင္ေရးတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ အစၥလာမ္သမိုင္းဖတ္ရင္း စိတ္ကူးေပါက္လို႔ပါ။

Yes ေျပာတဲ႔လူ ေသမွာ


အဲဒါ ရိုဟိန္ဂ်ာျပသနာပဲ။

ျမန္မာ
အေရအတြက္ကမ်ားရတဲ႔အထဲ ျပသနာေပါင္းက ေသာင္းေျခာက္ေထာင္။ ဘယ္အစိုးရတက္တက္ ရိုဟိန္ဂ်ာကို Yes မေျပာရဲဘူး။ ဒါျဖင္႔ အဲဒီ လူအုပ္ႀကီး ကို ဘယ္လိုလုပ္ၾကမွာလဲ။ လူမ်ိဳးတုံးသတ္မလား၊ ျမန္မာအစိုးရ မလုပ္ေလာက္ ဘူး။ ဒီေတာ႔ အေျဖလည္းမရွိေတာ႔ဘူး။ တကယ္လို႔ မဘသ အဖြဲ႔က (တကယ္ ပဲ) ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ယႏၲယားတစ္ခုဆိုရင္ ဗ်ဴဟာတစ္ခု ရွိေန မယ္ (ဒါေတာ႔ ေဖ႔ဘုတ္ေပၚ မေရးအပ္ဘူး)

ဘဂၤလားေဒ႔ရွ္
သူ႔လူမ်ိဳး၊ သူ႔ဘာသာစကားေျပာေတြဆိုတာ သိတယ္။ ဒါေပမဲ႔ သူလည္း Yes မေျပာရဲဘူး။ ေၾကာက္တယ္။ အဲဒီလုပ္အုပ္ႀကီးကို မလိုခ်င္ဘူး။ ဒီေတာ႔ သူလည္း ဘယ္အစိုးရတက္တက္ ႏိုးပဲ။

အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံေတြ
ထိုင္းကေရာ ဒုကၡသည္ေတြလာသမ်ွလက္ခံပါမယ္ ေျပာရဲမလား။ Yes ေျပာ လိုက္လို႔ကေတာ႔ ေသေတာင္သြားဦးမယ္။ ဒါေပမဲ႔ မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင္႔ ကာနမ္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ေတာ႔ လက္ခံေနရမွာပဲ။
မေလး၊ အင္ဒို မြတ္စလင္ႏိုင္ငံေတြကလည္း ဘာသာတူလို႔ သံေယာဇဥ္ ရွိတာေလာက္ကလြဲရင္ Yes မေျပာရဲဘူး။
ဒါေပမဲ႔ ထိုက္သင္႔တဲ႔ေစာင္႔ေရွာက္မႈေတာ႔ Yes မေျပာဘဲ ေပးလိမ္႔မယ္။

ကုလသမဂၢ
ကုလသမဂၢကလည္း ျမန္မာအစိုးအေနနဲ႔ သူတို႔ကိုႏိုင္ငံသားအျဖစ္ လက္ခံဖို႔ တိုက္တြန္းတာကလြဲရင္ ဘာမွလုပ္စရာမရွိဘူး။ ဒီေတာ႔ သူ႔ရွိတဲ႔အလုပ္ လုပ္ေနမွာပဲ။
ျမန္မာျပည္တြင္းေရးအေနအထားအရ ကုလသမဂၢစကား နားေထာင္တဲ႔ ပါတီ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ(တကယ္လြတ္လပ္ခဲ႔ရင္) ဝက္ဝက္ကြဲ ရႈံးမွာ။ ဒီေတာ႔ ရိုဟိန္ဂ်ာ ဆိုတာဘယ္သူမွ Yes မေျပာရဲတဲ႔ ျပသနာႀကီးပဲ။

Yes ေျပာတဲ႔လူ ေသမွာ။

အေမရိကန္သမိုင္းကိုလည္း ဖတ္ၾကည့္သင္႔သည္


အေမရိကန္သမိုင္းကိုလည္း ဖတ္ၾကည့္သင္႔သည္၊ ကိေသာကုန္ေၾကာင္း၊ အာဃာတေျကေၾကာင္းသီအိုရီမ်ား မပါဝင္ေသာ္လည္း ကိုယ္တိုင္တံခါးဖြင္႔ေပးခဲသည့္ႏိုင္ငံက ကိုယ္႔လာဗုန္းႀကဲ၊ ကိုယ္႔လာဗုံးႀကဲလို႔ ကိုယ္ကျပန္ ဗုံးခ်။ ကဲ ျဖစ္ခဲ႔တာေတြ ျဖစ္ခဲ႔ၿပီ၊ အခု ေၾကေအးၿပီး လက္တြဲအတူတူလုပ္ၾကရေအာင္ဆိုသည့္ လက္ေတြ႔သေဘာတရားမ်ားကိုေတာ႔ ေလ႔လာရႏိုင္သည္။ ပါဖက္မဟုတ္ေသာ္လည္း ထမင္းေတာ႔မငတ္ႏိုင္ပါ။ ေပါင္မုန႔္ႀကိဳက္သူက ေပါင္မုန္႔စား၊ ထမင္းေၾကာ္ႀကိဳက္သူက ထမင္းေၾကာ္စား၊ အေရးႀကီးသည္က ကိုယ္စားမည့္ ေပါင္မုန္႔ (သို႔) ထမင္းေၾကာ္ ရွိေနဖို႔ပင္။

ပါဠိေတာ္နဲ႔အညီ အျပစ္တင္ျပမယ္...


"ေဗာဇၩာဂၤသုတ္ သုံးသုတ္ပဲၾကည့္၊ အရွင္မဟာကသပနဲ႔ အရွင္မဟာေမာဂၢ လာန္တို႔ ေနထိုင္မေကာင္းေတာ႔ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ႂကြသြားၿပီး အားေပးတရားခ်ီျမွင္႔ခဲ႔တာ။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေနမေကာင္းျဖစ္ေတာ႔ စုႏၵမေထရဲပဲရွိၿပီး သူတို႔ႏွစ္ပါးကို ေတြ႔ေတာင္မေတြ႔ရဘူး၊ မသိလို႔ပါ၊ ခရီးေဝးေရာက္ေနလို႔ပါ ေျပာမလား။ တန္ခိုးဣဒၶိပါဒ္ထိပ္ေခါင္ ဒီ အရွင္ဘုရားေတြအတြက္ မသိဘူးဆိုတာ မရွိ၊ ခရီးေဝးဆိုတာလည္း မရွိဘူး။ သက္သက္ မ်က္ကြယ္ျပဳတာ"
ကဲ ေျပာေၾကးဆို အရွင္မဟာကသပနဲ႔ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ကိုလည္း အျပစ္ေျပာလို႔ရတာပဲ။
(ေဗာဇၩာဂၤသုတ္ ရြတ္အၿပီးစဥ္းစားရင္း ၿပဳံးမိလို႔)


ေဘာပင္အဖုံး


စာအုပ္ကို အဖုံးဖုံးၿပီးကိုင္တတ္ျခင္း၊ စေရးၿပီဆိုသည္ႏွင္႔ ေဘာပင္အဖုံးကို လႊင္႔ပစ္တတ္ျခင္းသည္ တမူထူျခားသည့္ ကၽြႏ္ုပ္၏ ကာရိုက္တာတစ္ခုျဖစ္မည္ ထင္ပါသည္။
စာအုပ္ကို အဖုံးဖုံးၿပီးကိုင္ျခင္းကေတာ႔ ခိုင္မာေသာအေၾကာင္းျပခ်က္ ရွိသည္။ စာသင္ခန္းနဲ႔ လုံးဝမဆိုင္ေသာစာအုပ္မ်ားကို အၿမဲဖတ္ေနတတ္သျဖင္႔ ဘဝ ရွင္သန္ေရးအတြက္ စာအုပ္ကိုဖုံးထားမွရမည္။
သာသနာ႔တကၠသိုလ္ သက္တန္း (ဆယ္တန္းျပဌာန္းခ်က္စာအုပ္မ်ား လက္ထဲ ရွိေနတတ္)၊ မဟာသႏၱိသုခသက္တန္း (Family Album USA) တစ္ေလ်ွာက္ လုံး စာအုပ္အဖုံးဖုံးခဲ႔ရသျဖင္႔ စကၤာပူေရာက္ရင္ေတာ႔ လြတ္ၿပီဟု ထင္ခဲ႔ေသာ္ လည္း မလြတ္ေျမာက္ခဲ႔ပါ။
ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးျဖစ္ေနၿပီး ဘာသာေရးစာအုပ္ေတြကို စိတ္မဝင္းစားဘဲ ဟန္ တင္တန္ေတြ၊ ကစ္ဆင္းဂ်ားေတြကို စိတ္ဝင္စားေနသျဖင္႔ ႏွလုံးမသြင္းတတ္ သူမ်ား အကုသိုလ္မျဖစ္ေစရန္ ဖုံးေနရျပန္သည္။
အထူးသျဖင္႔ မစၥတာခ်ိဳင္းနားလို စာအုပ္မ်ိဳးကိုေတာ႔ ဖုံးမွကို ရေပလိမ္႔မည္။
ေဘာပင္အဖုံးလႊင္႔ပစ္ၿပီး စာေရးျခင္းကေတာ႔ ၾကာၾကာေရးလ်ွင္ အဖုံးက ေလး လာေသာေၾကာင္႔သာျဖစ္ပါသည္။ အေၾကာင္းေထြထူး မရွိပါ။

ေလွစီး ဒုကၡသည္မ်ား


ေဒၚစုကလည္း ႏိုဘယ္ဆုကိုင္ထားေတာ႔ ဒီေလာက္ပဲ ေျပာလို႔ရမွာပဲ။
ဒါေပမဲ႔ ဟန္တင္တန္က ဒီထက္အမ်ားႀကီး ပိုျပတ္သားတယ္။
မြတ္စလင္လူဦးေရေၾကာင္႔ ၂၀ ရာစုေႏွာင္းပိုင္းနဲ႔ ၂၁ ရာစု အစပိုင္းမွာ ဒါေတြျဖစ္မယ္လို႔ ႀကိဳတင္နိမိတ္ဖတ္ၿပီးသား။

ထိုအရြယ္သည္ သင္႔ဦးေႏွာက္ကို အစြမ္းကုန္သုံးစြဲရေတာမည့္ အရြယ္


အဖန္အခါးအရသာမ်ားကို ပို၍ ပို၍ ခံတြင္းေတြ႔လာၿပီဆိုလ်င္..
သင္စားတတ္ေသာဟင္းလ်ာမ်ားကို အျခားသူမ်ားက မႀကိဳက္သလိုလို ဟန္ေဆာင္ၿပီး ပို၍ ပို၍ လက္ေရွာင္လာၿပီဆိုလ်ွင္....
သင္႔ အျပဳအမူႏွင္႔အေျပာအဆိုကို အထူးဂရုစိုက္သင္႔ပါၿပီ။
ထိုအရြယ္သည္ သင္႔ဦးေႏွာက္ကို အစြမ္းကုန္သုံးစြဲရေတာမည့္ အရြယ္ျဖစ္သည္။
နာမကၡႏၶာ ဖြင္႔ၿဖိဳးစ၊ ရူပကၡႏၶာ ရင္႔ေရာ္စ။

ကမၻာမွာ အေတာ္ဆုံးအေရာင္းစာေရး


ကမၻာမွာ အေတာ္ဆုံးအေရာင္းစာေရးလို႔ တင္စားရမလို၊ သူက အက္စကီမိုး လူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ကိုေတာင္ ေရခဲေသတၱာဝယ္ျဖစ္ေအာင္ စည္းရုံးလိုက္ႏိုင္ခဲ႔တယ္။
ရက္အနည္းငယ္ၾကာေတာ႔ ကာစတန္မာရဲ႕ အေျခအေနကိုသိခ်င္တာနဲ႔
"ဘယ္လိုလဲ၊ ေရခဲေသတၱာက အဆင္ေျပရဲ႕လား" ေမးေတာ႔ အက္စကီမိုးက
"အားလုံး အဆင္ေျပပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ ေရခဲထည့္တဲ႔ အိုက္ေဘာက္စ္ေလးေတြနဲ႔ ကြက္တိက်ေအာင္ ေရခဲတုံးႀကီးေတြကေန ခြဲခြဲထည့္ရတဲ႔အလုပ္ကိုေတာ႔ သိပ္မကၽြမ္းက်င္ေသးဘူး" တဲ႔။
(RD, Oct, 1969)

ေရွ႕မွီ၊ ေနာက္မွီ၊ အလယ္မွီ ဆရာဓမၼဂဂၤါကို လက္ေထာက္ခ်လိုက္သည္။


နယူးဇီလန္က Buddhism and politics (ေအာက္စဖို႔ဒ္ ထုတ္) သေဘာတရားေတြေရး တဲ႔ ပေရာ္ဖက္ဆာႀကီး တစ္ေယာက္က ျမန္မာျပည္ေရာက္တုန္း ေမးခ်င္ေဆြးေႏြးခ်င္ တာေလးေတြ ရွိလို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုမ်ား လက္ေထာက္ခ်ေပးႏိုင္မလား ဆို႔လို႔ ေရွ႕မွီ၊ ေနာက္မွီ၊ အလယ္မွီ ဆရာဓမၼဂဂၤါကို လက္ေထာက္ခ်လိုက္တယ္။ Buddhism and politics နဲ႔ ေအဒီႏွစ္ေထာင္ပလပ္စ္တို႔ ေတြၾကၿပီ။

ကမ္းလက္စာေပက ကနဦးအေနနဲ႔ ဒါေတြ မၾကာမီျဖန္႔ပါမယ္


စာအုပ္တိုက္ မိတ္ဆက္ပါမယ္။

စာေရးရာမွာ ပင္ကိုယ္ေရးနဲ႔ဘာသာျပန္ မတူဘူး။


ဘာသာျပန္ရာမွာလည္း စာေလး၊ က်မ္းႀကီးေတြျပန္ရတာန႔ဲ ခပ္ေပါ႔ေပါ႔ ဝတၳဳ ကို ျပန္ရတာ မတူဘူး။ကိုယ္တိုင္သိၿပီးၿပီ။
က်မ္းႀကီးမွာ ဘာသာရပ္နဲ႔အဓိပၸါယ္ တတ္ႏိုင္သမ်ွ နီးစပ္ေအာင္ အားစိုက္ရၿပီး ဝတၳဳက ရသမပ်က္ေအာင္ ခံစားမႈပိုအားစိုက္ရတယ္။
ဘယ္ဟာမွ မလြယ္ဘူး။ အရင္က ဝတၳဳဘာသာျပန္ကို ခပ္လြယ္လြယ္ပါလို႔ ထင္တားတဲ႔ေကာင္ေလ.....
ဆရာႀကီးျမသန္းတင္႔က မ်က္မွန္မ်ား ေက်ာ္ၾကည့္ေနေလမလား။ မစၥတာခ်ိဳင္းနား။

က်ဳပ္တို႕ကျပည္သူေတြပါေမာင္



က်ဳပ္တို႕ကျပည္သူေတြပါေမာင္
Posted by The Villager Music on Tuesday, May 19, 2015

ဟဲဗီးဝိတ္ေတြရဲ႕စာအုပ္ေတြထြက္ခ်ိန္ဆိုေတာ႔ ဒါေလးေတြကို မျဖန္႔ရဲေသးဘူး


ဟဲဗီးဝိတ္ေတြရဲ႕စာအုပ္ေတြထြက္ခ်ိန္ဆိုေတာ႔ ဒါေလးေတြကို မျဖန္႔ရဲေသးဘူး။ ခဏ အခ်ိန္ဆြဲထားရတယ္။


ဘူးလက္လွေဆြရဲ႕ စာေတြကို အဂၤလိပ္လိုျပန္ၿပီးလည္း ထုတ္သင္႔တယ္


ကမ္းလက္ shared M Zaw Moe's post.
 ဘူးလက္လွေဆြရဲ႕ စာေတြကို အဂၤလိပ္လိုျပန္ၿပီးလည္း ထုတ္သင္႔တယ္။ ဒါမွ ကမၻာ႔စာဖတ္ပရိသတ္ေတြပါ အက်ိဳးရွိမွာ။ ဘယ္သူေျပာႏိုင္တာမွတ္လို႔။ ဖရီးဒမ္းဖိုက္တာတို႔ကိုေတာင္ ေက်ာ္သြားႏိုင္တယ္။
 

 
 

Pace-maker


သီဟိုဠ္ဆရာေတာ္ႀကီးကလည္း သမၼတလိုပဲ Pace-maker တပ္ထားရရွာတယ္။
သ႔ူေက်ာင္းမွာ အဆင္းအတက္ခက္လို႔ ဒီေက်ာင္း ေအာက္ထပ္ကအခန္းမွာ သီတင္းသုံးေနေလရဲ႕။
ဒီေန႔မနက္ ဆရာဝန္ဆီသြားျပရတယ္ဆိုလို႔ ေန႔ခင္းက ေနေကာင္ပါသလား လို႔ ေလ်ွာက္လိုက္ေတာ႔ ေကာင္းေကာင္းမၾကားဘူးထင္ပါရဲ႕ (၈၃ႏွစ္ရွိၿပီ)
ေဒၚလာ ၁၄၀၀ ေပးခဲ႔ရတယ္လို႔ ေျဖသြားတယ္။

ရိုဟိန္ဂ်ာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အေမရိကန္က တစ္ခုခုလုပ္ရမယ္ဆိုတဲ႔ေဆာင္းပါး ပါလာတယ္


သမိုင္းအရဆိုရင္ေတာ႔ ေဘာ႔စ္စနီးယန္းေတြ အငိုေကာင္းလို႔ အေမရိကန္က စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းလိုင္းကိုေဖာက္ၿပီး မြတ္စလင္ဖက္က ရပ္တည္။ ေအာသိုေ ဒါက္စ္နဲ႔ ခရစ္ယန္ေတြက ၿငိဳျငင္။
မြတ္စလင္ေတြကိုလည္း ကတိေပးထားတဲ႔အတိုင္း ျဖည့္ဆည္းမေပးႏိုင္။ ဒီေတာ႔ မြတ္စလင္ေတြကလည္း မၾကည္။
အဲဒီအခ်ိန္ ကုလသမဂၢက တားျမစ္ထားတာကို ဂရုမစိုက္ဘဲ မြတ္စလင္ႏိုင္ ငံေတြက လက္နက္ေတြပို႔ေပး။ ကတိေပးၿပီး ဘာမွလုပ္မေပးႏိုင္တဲ႔ အေမရိ ကန္က ဒါေလးကိုေတာ႔ မ်က္ကြယ္ျပဳေပးတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ အေမရိကန္ရဲ႕လုပ္ရပ္ကို ေအာသိုေဒါက္စ္နဲ႔ ခရစ္ယန္ေတြကလည္း အျပစ္ဆို၊ မြတ္စလင္ေတြကလည္း သူ႔ကို ေလလုံးထြားလို႔ဆို။ အေရးအႀကီးဆုံးက အေရးရယ္အေၾကာင္းရယ္ဆို ဘာသာတူခ်င္းမွ အားကိုးရ တာ ဆိုတဲ႔အယူအဆ မြတ္စလင္ေတြဆီေရာက္သြား။
ေနာက္ဆုံး ေအာ္သိုေဒါက္ေျမမွာ မြတ္စလင္ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံ ေပၚထြက္လာေရာ။
(ဟန္တင္တန္ရဲ႕ သုံးသပ္ခ်က္ပါ)

*****
သူရ ဦးေရႊမန္းက အိမ္ျဖဴေတာ္မွာေတာင္ ရိုဟိန္ဂ်ာဆန္႔က်င္ေရးကို အေသရပ္တည္သြားသတဲ႔။ အိမ္ျဖဴေတာ္သတင္းထုတ္ျပန္ေရးကေတာင္ ျမန္မာအစိုးရနဲ႔ဆက္ဆံေရးပ်က္မွာစိုးလို႔(အဲသလို ထင္ရ) ရိုဟိန္ဂ်ာအမည္ကို ေရွာင္သုံးသြားတယ္ဆိုပဲ။ အဲဒီေဆာင္းပါးထဲမွာ။

တရုတ္ျပည္မွာက ရီဆိုက္ကယ္ဗူးေတြပဲသုံးတယ္


ကြာလတီ ကြန္ထရိုးနဲ႔ပတ္သက္လို႔လား။ တခ်ိဳ႕ဘီယာဗူးေတြက အခြံေတြ၊ အထဲမွာ ဘီယာ လက္ႏွစ္သစ္ေလာက္ပဲပါတယ္။ တရုတ္ျပည္မွာက ရီဆိုက္ကယ္ဗူးေတြပဲသုံးတယ္၊ က်ေနာ္ေကာက္ကိုင္မိတဲ႔ ဘီယားဗူးက အရင္တံဆိပ္ေဟာင္း ပ်က္ေအာင္ မဖ်က္ေတာ႔ ပဲငံျပာရည္ဆိုတဲ႔တံဆိပ္က ထင္းလို႔၊ အညိုေရာင္။
ေနာက္တစ္ဗူးကေတာ႔ ၾကက္သြန္ျဖဴခ်ဥ္ေရာင္းထားတဲ႔ဗူး၊ ေျပာင္ေအာင္ မေဆးဘဲ ဘီယာထည့္ပိတ္လိုက္လိုက္ေတာ႔ ၾကက္သြန္ျဖဴ ေတြကအထဲမွာ က်န္ေနျပန္ေရာ။

က်ေနာ္တို႔ မူရင္းတံဆိပ္က ၾကယ္ငါးပြင္႔ ဘီယာပါ။ ဒါကို မန္ေနဂ်င္းဒါရိုက္တာ က ေဈးကြက္ထဲဝင္ဖို႔ဆိုၿပီး တံဆိပ္ေတြ ခြဲပါေလေရာ။ ၾကယ္ရွစ္ပြင္႔၊ ၾကယ္ကိုး ပြင္႔၊ ဘီယာျဖဴ၊ ဘီယာျပာ၊ ဖရီးဒမ္းဘီယာ၊ နာမည္အားလုံးကို က်ေနာ္ မမွတ္ မိဘူး။ ေနာက္ၿပီး တံဆိပ္အေရာင္က ျဖဴ၊ ျပာ၊ ေရႊ၊ ျဖဴ ျပာ ေရႊေပါင္းစပ္။
သူ ကိုကာကိုလာေသာက္ေနတာနဲ႔ အဲဒီ မန္ေနဂ်င္းဒါရိုက္တာကို
"အျပာေရာင္ ကိုကာကိုလာ ေတြ႔ဖူးသလား" ေမးေတာ႔
"မတူဘူးေလ၊ အဲဒါက အခ်ိဳရည္" လို႔ ေျဖတယ္။
ဒါနဲ႔ "ေရႊေရာင္ ဟန္နီကယ္၊ ကားလ္စ္ဘတ္ ရွိလား" ေမးေတာ႔
"ဒါက ႏိုင္ငံျခားဘီယာပဲ၊ ဘာမွ မဆိုင္ဘူး" တဲ႔။
က်ေနာ္ ဘယ္ေလာက္စိတ္ပ်က္ရသလဲဆိုတာ ေျပာဖို႔ေတာင္ မလိုေတာ႔ပါဘူး။
(Mr China)

Reading between the lines


၁။ ခ်စ္သားတို႔ ခရီးထြက္ၾက၊ တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာခရီးမွာ ႏွစ္ပါးမသြားနဲ႔။
၂။ ဝါတြင္း သုံးလကာလအတြင္း ခြင္႔ျပဳထားေသာအေၾကာင္းမ်ာမွလြဲ၍ ခရီးမထြက္ရ။

ဘုရားျဖစ္စ၊ သံဃာေထာင္စမွာ သာသနာျပန္႔ပြားဖိုအတြက္ (၁) ကို မိန္႔ခဲ႔ၿပီး (ထိုစကားကို အႀကိမ္ႀကိမ္မိန္႔ခဲ႔သည္မဟုတ္၊ အေနအထားကိုၾကည့္၍ မိန္႔သည္ဟု ပညာရွင္တို႔ ယူဆၾကသည္)။သံဃာအေရအတြက္မ်ား၊ ခရီးထြက္မ်ားလာသည့္အခါ မသိမသာပင္ ျပန္ပိတ္ခဲ႔ရသည္ "Open and close policy" (၂) ဟု ယူဆႏိုင္ပါသည္။ ခရီးထြက္ျခင္းကို ဘုရားအားေပး၊ မေပးကိစၥက ဘာအတြက္ ခရီးထြက္သလဲနဲ႔သာ သက္ဆိုင္ပါလိမ္႔မည္။

သူဟာ လစ္ဗင္း လဲဂ်င္႔ပါ


ကလပ္အေပၚ သစၥာေစာင္႔သိျခင္းလား၊ ေခတ္သစ္ေဘာလုံးေလာကကို နားမလည္ျခင္းလား။ ေျပာခ်င္ရာ ေျပာေပါ႔။
ဖာဂူဆန္ေခၚခ်ိန္က သြားခဲ႔ရင္ စတိဗ္ဂ်ီဟာ ပရီးမီးယားလိဂ္ခ်န္ပီယံဆု အနည္းဆုံး ငါးဆု (ေဟာလီးဝုဒ္၊ ကမၻာေက်ာ္ေဘာလုံးသမားေတြရဲ႕ သခ်ၤိဳင္း) မသြားခင္ ရႏိုင္လိမ္႔မယ္။
ေမာ္ရင္ညိုကဆို သူ႔ေနညိုခ်ိန္မွာေတာင္ တသသလြမ္းဆဲ...
ဘယ္လိုပဲဆိုဆို ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ အဆန္းဆုံး၊ လူသားအဆန္ဆုံးနဲ႔ ၾကားေနပရိသတ္တိုင္းရဲ႕ လက္ခုပ္သံအရဆုံးေတြထဲမွာ စတိဗ္ဂ်ီရဲ႕နာမည္ ထာဝရရွိေနလိမ္႔မယ္။ သူဟာ လစ္ဗင္း လဲဂ်င္႔ပါ။

ရြာသားရဲ႕ ရွင္၅၀၀၀


ရြာသားရဲ႕ ရွင္၅၀၀၀ အလႉကိစၥကို
သမၼတကူ၊ သာေအးကူ၊ ေရႊသံလြင္ကူပါလ်က္
ေရႊမိုးကမကူေတာ႔
ရူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနရပါေၾကာင္း။
(ရြာမွာေတာ႔ ပြဲႀကီးလမ္းႀကီးနဲ႔ ရွင္ျပဳထားတဲ႔ကိုယ္ေတာ္ေတြထက္ ငွက္ေျပာပြဲေလးနဲ႔ရွင္ျပဳခဲ႔တဲ႔ကိုယ္ေတာ္ေတြက ေျခပိုစြာသဗ်ာ)

ဂန္႔ဆိုေတာ့လည္း ဂန္႔ေပါ့ေလ၊ နားလည္လို႔ေတာ့ ရပါတယ္။

အေမရိကနဲ႔တရုတ္တို႔ၾကားက စနစ္မတူညီပုံ ကေမာက္ကမေတြ


ေဝါစထရိတ္က ေဘာ႔စ္ေတြကလည္း အလုပ္သမားဦးေရမ်ားလြန္း တယ္ ေလ်ွာ႔ခ်ပဲ။ ဒါနဲ႔ တရုတ္ဒါရိုက္တာက ႀကိဳးစားၾကည့္တာေပါ႔။ ညေန သူတို႔မိသားစုထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ႔ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္က ဗုံးကိုခါးပတ္ ဝင္လာၿပီး အလုပ္ျပန္မခန္႔ရင္ ေဖာက္ခြဲမယ္လို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ေရာ။ အဲဒီကိစၥသူတို႔ခ်င္းေဆြးေႏြးတာ ေလးနာရီၾကာတယ္။ ရဲက အျပင္မွာေစာင္႔ေန တာ၊ အလုပ္သမားကို အေရးယူတာ၊ ဝင္ေရာက္ျဖန္ေျဖတာ မရွိဘူး။ (အေနာက္ဥပေဒအရ အလုပ္သမားကို အေရးယူရမွာ၊ ဒါေပမဲ႔ အဲဒီစက္ရုံမွာ အလုပ္မလုပ္ရရင္ အလုပ္သမားအေနနဲ႔ကလည္း ဘယ္မွ သြားလုပ္စရာမရွိ ဘူး)။ ဒါနဲ႔ တရုတ္ျပည္မွာ အလုပ္သမားဦးေရေလ်ွာ႔ခ်ဖို႔အထိ လုပ္လို႔ မရဘူးေပါ႔။ စာေရးသူက အေမရိကနဲ႔တရုတ္တို႔ၾကားက စနစ္မတူညီပုံ ကေမာက္ကမေတြကိုေျပာတာပါ။
ေနာက္တစ္ခါ ေငြအလြဲသုံးစားလုပ္လို႔ တရုတ္ဒါရိုက္တာတစ္ေယာက္ ကို ျဖဳတ္တယ္။ ဟိုလူက မထြက္ဘူး၊ ေပေနတာ။ သူ႔ကို ဘာမွလုပ္လို႔မရဘူး။
(Mr China)

We must learn something from this video.



We must learn something from this video.Must watch.
Posted by Malik Tajamul Hayat Khan on Sunday, October 26, 2014

ရုပ္လုံးေပၚလာတဲ႔ ရိုဟိန္ဂ်ာကိစၥ


ျမန္မာကေရာ ဘဂၤလားေဒ႔ရွ္ကပါ ကိုးကြယ္မႈတူ၊ ဘာသာစကားတူ၊ လူမ်ိဳး တူေတြ မေလး၊ အင္ဒိုဆီ တစ္ေလွထဲစီး တစ္ခရီးထဲ အသက္စြန္႔သြားၾက။ ဒီအုပ္စုႀကီးဟာ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ျမန္မာမျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေတာင္ ျမန္မာတိုင္းရင္း သားစာရင္းထဲ ပါခ်င္ေသး။

ဘာေၾကာင္႔ ဒီလိုျဖစ္ေနရသလဲ
၁။ အဓိကအေၾကာင္းက ဘဂၤလားေဒ႔ရွ္ရဲ႕ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး။ ဒါေတြ မေကာင္းေတာ႔ သမိုင္းနဲခ်ီၿပီး ျမန္မာျပည္ထဲ ခိုးဝင္၊ ျပန္မထြက္။
၂။ အခု ျမန္မာျပည္ထဲမွာ အေျခအေနမဟန္ေတာ႔ ေနာက္ဝင္မယ္႔လူလည္း မဝင္ရဲ၊ ေရာက္ၿပီးသားလူေတြကလည္း ထြက္ေျပးဖို႔ႀကိဳးစား။
၃။ သူတို႔ ျပည္တြင္းမွာကိုက တစ္ႏွစ္ကို လုပ္(လူငယ္အင္အား) အား ႏွစ္သန္း ထြက္၊ ၆၀ ရာခိုင္ႏႈန္းက မျဖစ္သေလာက္ လစာနဲ႔အလုပ္ရ။ ၄၀ ရာခိုင္ႏႈန္း က ႏွစ္စဥ္ အလုပ္လက္မဲ႔။
၄။ ျပည္ပထြက္အလုပ္လုပ္မယ္လုပ္ျပန္ေတာ႔ သူတို႔ကိုအမ်ားဆုံးလက္ခံေနတဲ႔
(က) ေဆာ္ဒီက ၂၀၀၈
(ခ) ယူေအအီးက ၂၀၁၂
(ဂ) ကူဝိတ္က ၂၀၀၆ ကစလို႔ အရႈပ္အရွင္းေတြေၾကာင္႔ သူတို႔ကို အရင္လို လက္မခံေတာ႔။

ဒါနဲ႔ မေလး၊ အင္ဒို (ဘယ္ေရာက္ေရာက္) ေလွစီးထြက္။ ဝမ္းနည္းစရာေတာ႔ အေကာင္းသား။
စီးပြားေရး မစြံ။ လူဦးေရ မေလ်ာ႔၊ အလုပ္လက္မဲ႔ေတြ ေမြးထုတ္၊ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ ငံေတြထဲ ခိုးဝင္၊ (တခ်ိဳ႕က အၾကမ္းဖက္အုပ္စုထဲေရာက္)၊ ေရာက္တဲ႔ႏိုင္ငံ မွာလည္း ကိုးကြယ္မႈဘာသာေတြရဲ႕အေျခခံက သိပ္ကြာေတာ႔ အဆင္မေျပ၊ အင္အားေကာင္းလာရင္ သူတု႔ိကပဲ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင္႔ေတြေတာင္း၊ စိုးရိမ္စရာေတာ႔ အေကာင္းသား။



သမိုင္းကေန ထြက္ေျပးလို႔ေတာ႔မရဘူး


ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ သမိုင္းအဆိုး အေကာင္းကို ေရးခြင္႔ရွိေပမဲ႔ သူတို႔ေရးတဲ႔ သမိုင္းကေန ထြက္ေျပးလို႔ေတာ႔မရဘူး။
ႏိုင္ငံ႔ေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ႕ဟာ ယဥ္ေက်းမႈအစဥ္အလာေတြကို ဖ်က္ဆီးျခင္းအားျဖင္႔ သူတို႔ႏိုင္ငံကို ယဥ္ေက်းမႈတစ္ပတ္ႏြမ္း (အပ်ိဳရည္ပ်က္) ေအာင္ လုပ္မိတတ္ၾကတယ္။

(ဟန္တင္တန္)

ကိုလိုနီကိုအျပစ္တင္ရုံနဲ႔လည္း မျပည့္စုံ


ရိုဟိန္ဂ်ာရယ္မွ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဘာျပသနာမွမရွိတဲ႔ အာဖရိကန္လူမည္းေတြလည္း ဥေရာပထဲ ေလွနဲ႔ဝင္ဖို႔ႀကိဳးစားေနၾကတာပါ။ ဘယ္ႏိုင္ငံကမွ လက္မခံခ်င္လို႔ ဥေရာပမွာလည္း ျပသနာတက္လ်က္။ အဓိကကေတာ႔ ဘာသာေရးကေျပာတဲ႔အတိုင္း ကေလးေတြနင္းကန္ေမြးၿပီး အစဥ္အဆက္အလိုက္ မႏိုင္မနင္းျဖစ္သြားတာ၊ ဆင္းရဲတြင္း နက္သြားတာပါ။ ကိုလိုနီကိုအျပစ္တင္ရုံနဲ႔လည္း မျပည့္စုံပါဘူး။

အဆင္မေျပ၍ လြဲခ်င္ေသာအခါ


တရားဥပေဒ စိုးမိုးေသာႏိုင္ငံမွာျဖစ္ေစ
တရားဥပေဒ မစိုးမိုးေသာႏိုင္ငံမွာျဖစ္ေစ
အဆင္မေျပ၍ လြဲခ်င္ေသာအခါ
POLICE ကား အစီး ႏွစ္ရာ
NAVY ဟယ္လီေကာ္ပတာ အစီးႏွစ္ဆယ္ျဖင္႔
ကယ္ဆယ္ဖို႔ႀကိဳးစားေသာ္လည္း အရာမထင္ျဖစ္တတ္၏

ဧရာမျပသနာႀကီးတစ္ခုကို မင္းသားက
တစ္ေယာက္ထဲေျဖရွင္းဖို႔ႀကိဳးစားတိုင္း
ရဲကားသည္ (FBI လည္း ျဖစ္ႏိုင္)
ရထားဆိုက္ခ်ိန္ ေနာက္က်ခဲ႔၏။

ေဂၚဖီထုပ္စားျခင္းဟာ ႏိုင္ငံအေပၚသစၥာရွိသူတိုင္းရဲ႕ တာဝန္


ေဂၚဖီထုပ္က အေအးဒဏ္ခံႏိုင္တယ္၊ အသားပတ္တာေတြလည္း ကာကြယ္ႏိုင္တယ္လို႔ ယုံၾကည္ၿပီး ေဆာင္းတြင္းဆို ပီကင္းသားေတြက ေဂၚဖီ ထုပ္ေတြစားၾကတယ္။ ေစာေစာပိုင္းႏွစ္ေတြကဆိုရင္ အစိုးရကိုယ္တိုင္က ေတာင္သူေတြဆီကဝယ္ၿပီး ပီကင္းသားေတြကို အခမဲ႔ေဝတယ္။ တစ္ႏွစ္မွာေတာ႔ ေဂၚဖီထုပ္ေဈးေကာင္းလို႔ဆိုၿပီး ေတာင္သူေတြကဘာမွမစိုက္ဘဲ ေဂၚဖီထုပ္ေတြပဲစိုက္ၾကလို႔ ပီကင္းမွာေဂၚဖီထုပ္ေတြ ေတာင္လိုပုံ သြာတယ္၊ ကုန္ေအာင္မစားႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ ေဂၚဖီရြက္ေတြက ေနရာအႏွံ႔မို႔ တက္နင္းမိၿပီး လူေတြေခ်ာ္လဲ၊ စက္ဘီးေတြေခ်ာ္လဲ၊ ကားတာယာေတြေခ်ာ္၊ ကားခ်င္ဝင္နမ္းေတြျဖစ္ကုန္ေရာ။
ဒီေတာ႔ပီကင္းၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္က ေရဒီယိုကေန မိန္႔ခြန္းေျပာတယ္ "ေဂၚဖီထုပ္စားျခင္းဟာ ႏိုင္ငံအေပၚသစၥာရွိသူတိုင္းရဲ႕ တာဝန္" ျဖစ္တယ္တဲ႔။

ဂလိုဘယ္ကမၻာမွာ


အိႏၵိယ နာမည္ႀကီးဂုရုႀကီးတစ္ေယာက္က အမ်ိဳးသားေရးေတြေဟာေျပာ၊ ျပည္ တြင္းျဖစ္ပဲ သုံးရမယ္လို႔ ေႂကြးေၾကာ္ၿပီး၊ သူကေတာ႔ အေမရိကန္ျဖစ္ ပရိုက္ဘိတ္ဂ်က္ႀကီး စီးလာလို႔ လူေတြကၿပဳံးၾကတယ္။ လြန္ခဲ႔တဲ႔သုံးေလးႏွစ္ကသတင္းပါ။ သတိရလို႔။ ဂလိုဘယ္ကမၻာမွာ ကိုးယို႔ကားယာ ေျပာရင္၊ လုပ္ရင္ ခ်က္ခ်င္းေပၚတာပဲ။

new generations


Generally new generations are more educated but not more intelligent.

It is Kamma that differentiates beings( Kammam satte vibhajjhati)


"Neither of his parents could read or write.He grew up in a small and ignorant village."
Of Shakespeare, Col. Ingersol

"Human inequality springs from two sources, nature and nurture."
J.B.S. Haldane.The inequality of Mankind" p.23.

According to Buddhism this inequality is due not only to heredity, environment, nature and nurture, but also to the operation of the law of Kamma or ,in another words, to the result of our own inherited past actions and our present doing.

Perplexed by the seemingly inexplicable, a young truth-seeker named subha approached the Buddha and questioned him regarding it.
The Buddha's reply was
"All living beings have actions as their own, their inheritance, their congenital cause, their kinsman, their refuge. It is Kamma that differentiates beings into low and high state.
The problems posed by Subha
1) Short-lived and Long-lived
2) The diseased and the healthy
3) The ugly and the beautiful
4) The powerless and powerful
5) The poor and the rich
6) The low-born and the high-born
7) The ignorant and the wise

1) "If a person destroy life, is a hunter.....as a result of his killing when born amongst mankind, will be shorted-lived."
"If a person avoids killing.......as a result of his non-killing when born amongst mankind, will be long-lived.
2) "Harming. As a result of harmfulness,........he will suffer from various diseases."
"Not harming.................will enjoy good health."
3) "Is wrathful, turbulent, irritated......as a result of irritability,.......will become ugly."
"Is not wrathful..............................as a result of amiability,.......will be beauty."
4) "Is jealous, envies, stores jealousy in his heart. As a result of his jealousy,............,will be powerless."
"Is not jealous, does not envy,.........................as a result of his absence of jealousy,.......,will be powerful.
5) "Does not give any anything for charity, as a result of his greediness,....will be poor."
"Is bent on charitable giving, as a result of his generosity,.....,will be rich."
6) "Is stubborn, haughty, honors not those who are worthy of honor, as a result of his arrogance and irreverence,.....,will be of low-birth.
"Is not stubborn...................................will be of high-birth.
7) "Does not approach the learned and the virtuous and inquire what is good and what is evil, what is right and what is wrong, what should be practiced and what should not be practiced, what should be done and what should not be done, what conduces to one's welfare and what to one's ruin,....as a result of his non-inquiring spirit,...will be ignorant.
"Does approach the learned..........will be intelligent."
(Cullakammavibhanga Sutta)

It is obvious that kammic tendencies could not only influence our physical organism, but also nullify the potentiality of the parental cells and genes-hence the significant of the Buddha's enigmatic statement "We are the heirs of our own actions."
Depending on this difference in Kamma, appears the difference in the birth of beings, high and low, base and exalted, happy and miserable.
Depending on this difference in Kamma, appears the difference in the individual features of beings, as beautiful and ugly, high-born and low-born, well-built and deformed.
Depending on this difference in Kamma, appears the difference in the worldly condition of beings, as gain and loss, fame and disgrace, blame and praise, happiness and misery.
(Atthasalini)
From a Buddhist standpoint, our present mental, moral, intellectual, and temperamental differences are preponderantly due to our own actions and tendencies, both past and present.

Further more info.
Kamma is the law of moral causation. Rebirth is its corollary. Both Kamma and rebirth are interrelated.
What is the cause of the inequality of mankind?
How do we account for the unevenness in this ill-balanced world?
Either there is a definite cause for this inequality or there is not. If there is not, the inequality is purely accidental.
The majority of mankind attribute this inequality to a single cause such as the will of a Creator Now, how do modern scientists account for the inequality of mankind?
Confining themselves purely to sense-data, they attribute this inequality to chemico-physical causes, heredity, and environment.
-chemico-physical phenomena are vital but Why should identical twins who are physically alike, inheriting like genes, enjoying the same privileges of upbringing, be temperamentally, intellectually and morally different?
-Heredity. Heredity alone cannot account for these vast differences. Strictly speaking, it accounts more plausibly for some of the similarities than for most of the differences.
-The theory of heredity cannot satisfactorily account for the birth of a criminal in a long line of honorable ancestors, for the birth of a Saint in a family of evil of genius and great spiritual teachers.

Ref:The Buddha and His teaching. Naradathera.P.333-343

ဗဟုမ႑ိဳင္စနစ္ထြန္းကားဖို႔


ကိုယ္႔ႏိုင္ငံကိုမ်ား ေျပာေနသလားလို႔၊ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းတဲ႔......
"အဲဒီအခ်ိန္ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းမွာရွိတဲ႔ စစ္အစိုးရ၊ ဘုရင္၊ အာဏာရွင္ေတြက သေဘာထားကြဲလြဲမႈကိုပဲ အစိုးရကိုအၾကည္ညိုပ်က္ေအာင္လုပ္မႈလို႔ ယူဆ တုန္႔ျပန္ခဲ႔ေတာ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတဲ႔လူ႔အဖြဲ႔အစည္း (သို႔) ဗဟုမ႑ိဳင္စနစ္ထြန္းကားဖို႔ အခြင္႔မသာဘူးျဖစ္သြားတယ္" တဲ႔။

တရားမမွားဘူး၊ ေနရာမွားတယ္


ေငြေၾကးအပါအဝင္ ရုပ္ဝတၳဳေတြအားလုံးေသရင္ အကုန္ထားခဲ႔ရမွာလို႔ ေျပာ ၾကသလို (သားသမီး၊ ေဆြမ်ိဳး၊ တစ္စုံတစ္ေယာက္အတြက္ခ်န္ထားခဲ႔ရတာ ကုသိုလ္မဟုတ္လား) ငါတို႔ကိုယ္တိုင္ ေရွးေရွးလူေတြ တည္ေထာင္၊ စုေဆာင္း ထားတဲ႔ ရုပ္ဝတၳဳေတြအေပၚ (နည္းပညာအပါအဝင္) မွီခို၊ သုံးစြဲေနရတာလို႔ ပါေျပာရင္ ပိုၿပီးျပည့္စုံမယ္။
ဘုရား အသုဘမွာေဟာတဲ႔တရားက မဂၤလာေဆာင္ထဲေရာက္ေနရင္ တရားမမွားဘူး၊ ေနရာမွားတယ္။

"အာ့နဲ႔ ဘုန္းက happy ေရာလား?"


ေအာက္ကပို႔စ္ကို ေမးထားတာပါ။ ေျပာရဦးမယ္။ လူေတြမတူတဲ႔အေၾကာင္း။
တေလာက ဒကာႀကီးတစ္ေယာက္က ေဒၚလာ ၅၀၀ လွဴတယ္၊ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ဖို႔တဲ႔။ ရွင္းတယ္။
ေဘးက ဒကာမေတြကအံ႔ဩလို႔။ ဘယ္ဘုန္းႀကီးမွ လွဴတာမဟုတ္ဘူး၊ လူ႔ဂြစာႀကီး တဲ႔။
ဒါနဲ႔ "ဒကာႀကီးက က်ဳပ္ကိုဘာၾကည့္ၿပီးၾကည္ညိုတာလဲ" ဆိုေတာ႔
"ဆြမ္းစားၿပီး ဘာစကားမွမေျပာဘဲ အေပၚတက္တက္သြားလို႔" တဲ႔။ အံမယ္ "မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္ႀကီးအတိုင္းပဲ" က ပါေသးတယ္။ မီႀကိဳးေတြမ်ား ပစ္ကုန္မွ

မသိဘူးမေျပာဘဲ ခပ္တည္တည္နဲ႔


ကမ္းလက္ feeling happy
 ျမန္မာအဘိဓာန္က မရိုးသားဘူး။ Porte ကိုမသိလို႔ ရိုက္ထည့္လိုက္တာ မသိဘူးမေျပာဘဲ ခပ္တည္တည္နဲ႔ Ardent အဓိပၸါယ္ကိုလာေပးသြားတယ္။

က်ဴပီအာ နဲ႔ ၾကာပီအူ


ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကလည္း က်ဴပီအာပြဲ ၾကည့္ရသလိုပဲ။ အားေပးလို႔မွမၿပီးၾကေသးဘူး အတန္းဆင္းလက္မွတ္ တစ္ဂိုးေပးလိုက္ရၿပီ။
သူတို႔က "က်ဴပီအာ" ဆို ကိုယ္တို႔က "ၾကာပီအူ" ေပါ႔ေလ။

အေမေန႔၊ အေမသို႔......................(ရဟန္းတစ္ပါးေရးသည့္္) ေဆာ့ဝဲလ္ ပရိုဂရမ္းမင္းဝတၳဳ


 (၁)
 “သင့္ရဲ႕လြတ္လပ္မႈေတြအားလံုးဟာ အခုထိငါ႔ရဲ႕ လက္ထဲမွာပဲ ရွိေနဆဲပါ” ဟု မပစ္လႊတ္မီ ေလးညွိဳ႕က ျမားတံေလးကို တိုးတိုးေလးဆို၏။(တဂိုလ္း)

မွန္ပါတယ္အရွင္၊ ဒါေပမယ့္ သင့္ရင္ခြင္မွာ ထာဝရေထြးပိုက္မထားႏိုင္ေတာ့ သင္ထိမွန္ ေစခ်င္တဲ့အရာကို ထိမွန္ဖို႔က ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးရဲ႕ တာဝန္တစ္ခုပါ” ဟု ျမွားတံကေလးက ေလးညိွဳ႕ကို စကားျပန္ဆို၏။( သီဟနာဒ)

          အေမကို ဘာနဲ႔မွ မတိုင္းတာနဲ႔ဟုဆိုခဲ့သည့္ သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာဆရာကေတာ့ သေဘာတူ လိမ့္မည္မထင္။ သူေရးခဲ့သည့္ “ အေမ” ကဗ်ာေလးကို ျပန္လည္လက္ယပ္ေခၚမိ၏။ စကားလံုး ေလးေတြက သူတို႔ကို ေမ့ရပါ႔မလားဆိုၿပီး စိတ္ေကာက္ေနဟန္တူ၏။ ေရွာေရွာရွဴရွဴ မလာၾကေတာ့။ ဝမ္းနည္းမိ၏။ ေမ့ေလ်ာ့သူ၏ အျပစ္သာ။

          “အေမဟာ “လ” မဟုတ္၊
          ဆန္း၊ ဆုတ္သည္ မရွိ။
          အေမဟာ “ပန္း” မဟုတ္၊
          ႏြမ္းပုပ္သည္ မရွိ။
          အေမဟာ “စမ္း” မဟုတ္၊
          ခမ္း၊ ယုတ္သည္ မရွိ။

မရေတာ့။ စကားလံုးေလးေတြ အမွန္ပင္ စိတ္ေကာက္ေနၾကၿပီ ျဖစ္၏။ ခြင့္လႊတ္ေတာ့ စကားလံုးေလးေတြနဲ႔ ေမာင္သစ္ေဝ (ျမင္းျခံ) ေရ။
         
          အေမ့အသားသည္ ညိဳညက္၏။ အေမ့ပါးသည္ မနီေထြး၊ အေမ့လက္ေမာင္းမ်ားသည္ ေသးပိန္၏။ အေမ့ပါးစပ္သည္ စကားလံုးမ်ားျဖင့္ ရွႈပ္ပြမေန။ အေမ့ခႏၶာကိုယ္သည္ ပါးလ်၏။ အေမသည္ စာမဖတ္တတ္၊ အေမသည္ ဆံုးမစကားမေျပာတတ္။ ထိုအေမသည္ သူမ၏သားကို စၾကၤာမင္းထင္၏။ သူမသားႏွင့္ လက္ဆက္နိုင္ေလာက္သည့္ မိန္းကေလး ကမၻာေပၚတြင္မရွိဟုထင္၏။ အေမ့နားသည္ ေထာင္ရန္အသင့္ရွိေနတတ္၏။


          “ ကိုရင္ အိမ္ၾကြခဲ့ဦး”
          ရြာေရာက္ခိုက္ ထိုစကားမပါလည္း မနက္တစ္ေခါက္၊ ညတစ္ေခါက္ အိမ္ကိုၾကြ၏။ သို႔ေသာ္ တစ္ခါတစ္ခါ မွာတတ္၏။ “ ကိုရင္ အိမ္ၾကြခဲ့ဦး”

          “ ဘာျဖစ္လို႔ အိမ္ၾကြခဲ့ဖို႔ မွာတာလဲ”
          “ မၾကြမွာစိုးလို႔” ဟုသာ ေျဖ၏။

          ထူးျခားမႈတစ္ခုခု ရွိေလမလားဟု စဥ္းစား၏။ ဘာအေျဖမွ မရ။ ဘာထူးျခားမႈမွ မရွိ။ တစ္ခုေတာ့ ရွိ၏။ အေမမွာ၍ အိမ္ၾကြသြားေသာအခါတိုင္း အိမ္နီးနားခ်င္းလင္မယား တစ္တြဲမဟုတ္ တစ္တြဲ  ရန္ျဖစ္ေနသည္နွင္႔ ၾကံဳေတြ႔ရျမဲျဖစ္၏။ သူတို႔ လင္မယားရန္ျဖစ္တာႏွင့္ သာမေဏကို အိမ္ၾကြဖို႔ ပင့္ျခင္းကလည္း နည္းနည္းေလးမွ ဆက္စပ္၍မရ။

          ေမးလြန္းမက ေမးေတာ့မွ အေမကေျဖသည္။
          “ကိုရင္၊ နားေထာင္။ ဟိုလင္မယား ရန္ျဖစ္ျပန္ၿပီ။ လူ႔ဘဝဆိုတာ အဲဒါပဲ”
          ဒါသည္ ပညာမတတ္ေသာအေမ မသိမသာေခၚေခၚျပသည့္ မက္ေဆ့တစ္ခုျဖစ္သည္။ သူမသိ၏။ သူမသားကို သူမတစ္သက္လံုး ေထြးပိုုက္ထား၍မရ။ သူမ သိ၏။ သူမ၏သား ကို ထိမွန္ေစခ်င္ေသာ ပစ္မွတ္။

          ထို႔ေနာက္ ကိုရင္ သေဘာေပါက္သြားသည္။ ကိုရင္ အိမ္္ၾကြခဲ့ဦးဆိုလွ်င္ လင္မယားတစ္တြဲတြဲ ရန္ျဖစ္ေနၿပီဟု။ ထို႔အတူ ကိုရင္သိလိုက္၏။ အေမဟူေသာ ေလးညိွဳ႕သည္ သားဟူေသာ ျမားတံကို အဘယ္ရပ္ဝန္းကို ဦးတည္ထားသည္ဆိုသည္ကို။
         
(၂)
 ျဖစ္ႏိုင္ေျခတို႔ကို ပ်က္ရယ္ျပဳတတ္ေသာအရာသည္ ဘဝျဖစ္သည္။ ထို “ဘဝ” ကို ဘာဘာ ညာညာစသည္ျဖင့္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုလွ်င္ ထုိဘဝ၏ ပ်က္ရယ္ျပဳျခင္းကို ခံရမည္။
          ထိုကိုရင္သည္ ဝါဆိုလျပည့္ေန႔၌ ရဟန္းျဖစ္၏။

          က်န္းမာေရး မေကာင္းသျဖင္႔၊ ဘဝ၏ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ကို ေရာက္ေနသည္ဟုထင္ရေသာမိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က ရဟန္းသစ္ကို ဖူးေတြ႔လို၍ ၾကြခဲ့ပါဟုဆို၏။ သို႔ေသာ္ ဝါဆိုရေတာ့မည္ျဖစ္သျဖင့္ ဆရာေတာ္က မလႊတ္။ ရဟန္း၏ ခမည္းေတာ္တစ္ေယာက္တည္းသြားရန္သာ ဆရာေတာ္က မိန္႔သည္။

          ထို႔ေၾကာင့္ အေဖတစ္ေယာက္တည္း မတၱရာသို႔ ခရီးသြား၏။

          ထိုလူနာက ျပန္လည္က်န္းမာသြားၿပီး ငွက္ဖ်ားေရာဂါ အျပင္းအထန္ျဖင့္ အေဖျပန္ ေရာက္လာ၏။ အေကာင္းဆံုးဟုဆိုေသာ အျပင္ေဆးခန္း၌ ေဆးကု၏။ အေဖ့ အသက္ကို ကယ္ႏိုင္ေတာ့ မလို၊ မကယ္ႏိုင္ေတာ့သလို ျဖစ္ေန၏။ ေနာက္ဆံုး ဆရာဝန္ႀကီးက လက္ေလွ်ာ့သည္ဟု မေျပာ၊ ရြာျပန္ေခၚသြားရန္သာ ေျပာ၏။

          အေဖ ရြာေရာက္၍ (၃) ရက္ခန္႔ၾကာေသာအခါ ေယာက္ဖတစ္ေယာက္ ေရာက္လာၿပီး အေၾကာက္လန္႔ဆံုး သတင္းကိုေပး၏။

          “ကိုရင့္ ဒကာႀကီး ဆံုးၿပီ”
          ရဟန္းငို၏။ ေယာက္ဖကို ျပန္ႏွင့္၊ မနက္ျဖန္မွ လိုက္ခဲ့မည္ဟု ဆိုလိုက္၏။ ရဟန္းျဖစ္၍ (၂၇) ရက္ေျမာက္ေန႔တြင္ ရဟန္းခမည္းေတာ္(အေဖ) ဆံုးပါးရွာ၏။

          အေဖ ဆံုးၿပီ။ သူဘာလုပ္ရမည္ဆိုတာကို ရဟန္းငယ္သိ၏။ သူ႔မိသားစုသည္ မိဘႏွစ္ပါး၊အစ္မေျခာက္ေယာက္ ရဟန္းဟူေသာ သားတစ္ေယာက္ျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ မိသားစု ျဖစ္သည္။ ယခု အေဖမရွိေတာ့။ ရဟန္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်၏။ အက်ႌႏွစ္ထည္ဝယ္ၿပီး ရြာျပန္ခဲ့၏။

          ထိုရဟန္း အိမ္ေရာက္ေသာအခါ ထိုအိမ္သည္ ဘာမွမျဖစ္ေသာအိမ္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ေန၏။ ငိုေၾကြးေနသူမရွိ၊ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ ဝမ္းနည္းေနသူမရွိ။ ပကတိမွ တကယ့္ ပကတိ အိမ္ျဖစ္၏။ တစ္ခုခုမ်ား မွားယြင္းေလသလား။ အေမက ခရီးဦးႀကိဳ၏။ အေမ့မ်က္ႏွာ၌ အပူရုပ္မရွိ၊ မ်က္ရည္မရွိ။ အစ္မေတြက ခရီးဦးႀကိဳ၏။ သူတို႔မ်က္ႏွာ၌လည္း မ်က္ရည္မရွိ၊ အပူရုပ္မရွိ။

          မွားေတာ့ မမွားယြင္း။ အသက္မဲ့ေနေသာ အေဖ့ခႏၶာကိုယ္သည္ မလႈပ္ယွက္ေတာ့။ ဒါဆို အေမႏွင့္အစ္မတို႔က အေဖ့ကိုတကယ္မခ်စ္တာလား။ မျဖစ္ႏိုင္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔ငိုမေနသျဖင့္ ရဟန္းလည္းငို၍ မရေတာ့။ ေအးေအးေဆးေဆးျဖင့္ပင္ အေဖ့စ်ာပန ၿပီးသြားသည္။

          သူ႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေျပာေသာအခါ အေမကခါးခါးတူးတူး ျငင္း၏။ ဦးဇင္းဒကာႀကီး ရွိတုန္း ကလည္း သူ႔အသက္ သူ႔အရြယ္ႏွင့္ အိမ္အတြက္ဘာမွ မယ္မယ္ရရ မလုပ္ေပးနိုုင္ ေတာ့။ အေဖမရွိ ေတာ့ျခင္းသည္ဘာမွအေရးႀကီးေသာကိစၥမဟုတ္။ အစ္မမ်ားကလည္း အေမႏွင့္တသံတည္းထြက္ ေန၏။ ဦးဇင္းဘာမွ ပူေနစရာမလို။ တပည့္ေတာ္တို႔ဝမ္း တပည့္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းႏိုင္သည္ဟု ဆိုၾက၏။

          မည္သို႔ဆိုေစ ရဟန္းငယ္ရင္၌ တာဝန္ေပါ႔သြားသည္။

          ထို႔ေၾကာင့္ ရဟန္းငယ္သည္ အက်ႌၤီႏွစ္ထည္ကိုေပးကာ မႏၱေလးသို႔ ျပန္သြားေတာ့သည္။ အေဖဆံုးပါးၿပီး ကာလအတန္ၾကာသည့္အခါ ရြာမွဆရာ ရဟန္းမႏၱေလးသို႔ၾကြလာ၏။

          “ မင္းအေမက ခႏၶာကိုယ္ကသာေသးေသး၊ စိတ္ဓာတ္ေတာ္ေတာ္မာတာကြဲ႔”
          “ ဘာျဖစ္လို႔လဲဘုရား”
          “ မင္းဒကာႀကီးဆံုးလို႔ မင္းျပန္လာေတာ့ သူကအိိမ္သားေတြကို တစ္ခ်က္လႊတ္အမိန္႔ထုတ္ထားတာ။ မင္းေရွ႔မွာ ဘယ္သူမွမငိုရဘူးတဲ့။ သူတို႔ငိုေနရင္သူ႔ူသားရဲ့ဘဝ ေသခ်ာေပါက္ယိမ္းယိုင္လိမ့္မယ္တဲ့။ ငိုတဲ့သူ သူ႔သမီးမဟုတ္။ ဒီေမာင္ရဟန္းရဲ႕အစ္မလည္းမဟုတ္တဲ့။ သူကိုယ္တိုင္လည္း တစ္ခ်က္မွ ငိုမသြားဘူး။ မင္းျပန္မွ ငိုၾကတာကြဲ႔။ မိဘေက်းဇူးဆပ္ေပါ့ကြယ္။

          ဤသည္မွာ စာမဖတ္ေသာအေမ၊ ပိန္ေသးေသးအေမ၏ ႏွလံုးသားစြမ္းအင္မ်ား ျဖစ္သည္။ ညိဳေသာအေမ့အသားအေရသည္ ျဖဴစင္ေသာေမတၱာရုပ္ၾကြင္းတည္း။


          အေမသည္ စကားမ်ားမ်ားမေျပာတတ္။ သို႔ေသာ္ ထိုအေမေပးလိုက္ေသာ မက္ေဆ့ကား ရဟန္းငယ္၏ရင္၌ သံမႈိုျဖင့္ရိုက္ထားသလို ၿမဲလွ်က္ရွိေနေလ၏။
(၃)
          အားလံုးၾကည္ၾကည္လင္လင္ျဖစ္၍ ရဟန္းအိမ္ျပန္ေသာအခါ ရဟန္းက သူ႔အေမကိုစ၏။
          “ စိတ္မေကာင္းဘူးအေမရာ၊ အေမ့ဘဝရဲ့တစ္ခုတည္းေသာ လိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္မေပးႏိုင္ဘူး”
          “ ဘာကို ေျပာတာလဲ ဦးဇင္း”

          “ ေခြ်းမေလ။ သားတစ္ေယာက္ရွိ၊ ရွိတဲ့သားက ရဟန္းဝတ္။ ဒီေတာ့ အေမ့ဘဝမွာ ေခြ်းမဆိုတာ ရွိလာေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး”

          “ မလိုခ်င္ပါဘူး ဦးဇင္း၊ ဦးဇင္းက ေခြ်းမရွာလာမလို႔လား။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို အိမ္ထဲကို အဝင္မခံဘူး” ဟု ဆို၏။

          သို႔ေသာ္-
          “ ငါ့သားမ်ား မေပ်ာ္လို႔လူထြက္ရင္ အေဖ့ဆီကအေမြရတဲ့ ဘုရားယာက ငါ့သားကို လက္ဖြဲ႔ဖို႔။ နင္တို႔ သမီးေတြနဲ႔ မဆိုင္” ဟု အစ္မတို႔ကို ေျပာခဲ့သည္ဟူသတတ္။

          သို႕ေသာ္ထိုစကား ထိုရဟန္းငယ္ကို မေျပာ၊ အစ္မတို႔ကိုသာ ေျပာခဲ့သျဖင့္ ထိုရဟန္းငယ္သည္ ယေန႔အထိ ရဟန္းဝတ္ျဖင့္ ရွိေနဆဲပင္ျဖစ္၏။

          အေမကား မရွိေတာ့။

  အေမ ေဒၚသိန္းညႊန္႔သို႔ အမွတ္တရ







 သားရဟန္း

သီဟနာဒ
 




01/02/2012










Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.