ေပါက္တတ္ကရ အင္တာဗ်ဴး (၉)

ေမး။ ။ ဘုန္းဘုန္း ရန္ကုန္မွာတုန္းက ပိန္ပိန္ေလးေနာ္။ အခု ေတာ္ေတာ္ ဝ, လာ တယ္။ စကၤာပူက အစားအစာေၾကာင္႔လား မသိဘူး။ ေပါက္ေပါက္႐ွာ႐ွာ ေမး တယ္ မထင္ပါနဲ႔ ဘုရား။
ေျဖ။ ။ စကၤာပူက အစားအစာေၾကာင္႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘုန္းဘုန္းမွ မဟုတ္ဘူး၊ တျခား ဘုန္းဘုန္းေတြ ဝလာတာလည္း အစားအစာနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ သကၤန္းေၾကာင္႔ပါ။
ေမး။ ။ သကၤန္းနဲ႔ ဘယ္လိုပတ္သက္ေနလို႔လဲဘုရား
ေျဖ။ ။ လူေတြက အက်ႌေဘာင္းဘီေတြ ဝတ္ၾကေတာ႔ နည္းနည္းေလး ဝ, လာတယ္ဆိုရင္ပဲ အက်ႌေတြ က်ပ္၊ ေဘာင္းဘီေတြ က်ပ္ ဆိုေတာ႔ တန္းသိတယ္။ ရဟန္းေတာ္ေတြမွာေတာ႔ သကၤန္းႀကီးက ျပန္႔ႀကီးဆိုေတာ႔ နည္းနည္းေလး ဝ, လာလည္းမသိ၊ မ်ားမ်ားႀကီးဝ, လာလည္းမသိ။ က်ပ္တယ္ဆိုတာလည္း မ႐ိွ။ ဒါေၾကာင႔္ပါ။
ဘုန္းဘုန္းေတြ ဝ,လာရင္ ဘုရားေပးတဲ႔ သကၤန္းႀကီးေၾကာင္႔လို႔သာ မွတ္လိုက္ပါ။
****************************************************************************

ပေါက်တတ်ကရ အင်တာဗျူး (၉)

မေး။ ။ ဘုန်းဘုန်း ရန်ကုန်မှာတုန်းက ပိန်ပိန်လေးနော်။ အခု တော်တော်ဝလာတယ်။ စင်္ကာပူက အစားအစာကြောင့်လား မသိဘူး။ ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ မေးတယ် မထင်ပါနဲ့ ဘုရား။
ဖြေ။ ။ စင်္ကာပူက အစားအစာကြောင့် မဟုတ်ပါဘူး။ ဘုန်းဘုန်းမှ မဟုတ်ဘူး၊ တခြား ဘုန်းဘုန်းတွေ ဝလာတာလည်း အစားအစာနဲ့ မဆိုင်ပါဘူး။ သင်္ကန်းကြောင့်ပါ။
မေး။ ။ သင်္ကန်းနဲ့ ဘယ်လိုပတ်သက်နေလို့လဲဘုရား
ဖြေ။ ။ လူတွေက အကျႌဘောင်းဘီတွေ ဝတ်ကြတော့ နည်းနည်းလေး ဝ လာတယ်ဆိုရင်ပဲ အကျႌတွေ ကျပ်၊ ဘောင်းဘီတွေ ကျပ် ဆိုတော့ တန်းသိတယ်။ ရဟန်းတော်တွေမှာတော့ သင်္ကန်းကြီးက ပြန့်ကြီးဆိုတော့ နည်းနည်းလေး ဝ လာလည်းမသိ၊ များများကြီးဝ လာလည်းမသိ။ ကျပ်တယ်ဆိုတာလည်း မရှိ။ ဒါကြောင့်ပါ။
ဘုန်းဘုန်းတွေ ဝလာရင် ဘုရားပေးတဲ့ သင်္ကန်းကြီးကြောင့်လို့သာ မှတ်လိုက်ပါ။

Read more

ကမ္းလက္ လပတ္လည္ (NUSBS ႏွစ္ပတ္လည္)

စကၤာပူ အမ်ိဳးသားတကၠသိုလ္ (NUS) ဗုဒၶဘာာအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ (Buddhist Society) ႏွစ္ပတ္လည္ "Wise Up!" မဂၢဇင္းအတြက္ ထိုအဖြဲ႔႕ခ်ဳပ္၏ Spiritual Adviser ျဖစ္သည္႔ ဦးစိတၱရ ေရးသားသည္႔ စာလုံးေရ (၃၀၀) ရွိ (ဘုန္းႀကီးပဲ ေရးခ်င္ရာေရးပါေစဟူေသာ အထူးအခြင္႔အေရး ရဟန္၊ ယူထား ဟန္ မတူပါ) အမွာစာကို အမွတ္တရအျဖစ္ ဘာသာျပန္ေပးထားျခင္း ျဖစ္ပါ သည္။ သူတို႔မဂၢဇင္းအတြက္ျဖစ္ၿပီး ေစာင္႔စည္းသင္႔သည္ဟု ယုံၾကည္သျဖင္႔ အဂၤလိပ္လိုေတာ႔ ေဖာ္ျပမထားေတာ႔ပါ။

Wise Up!
Dhamma Sisters and Brothers
ကၽြႏ္ုပ္လူငယ္ဘဝက လက္ေဝွ႔ပြဲ တစ္ပြဲၾကည္႔ဖူးသည္။ လက္ေဝွ႔သမား ႏွစ္ေ ယာက္စလုံးက ပညာလည္းေကာင္း သတၱိလည္းရွိၾကသျဖင္႔ ဘက္ညီၿပီး ၾကည္႔လို႔ေကာင္းေသာပြဲ တစ္ပြဲျဖစ္ခဲ႔၏။ ဆိုင္းသံဗုံသံမ်ားကလည္း စီညံ ၍ေနေလသည္။
ထိုစဥ္ ေနာက္ခုံမွာ ထိုင္ေနသူတစ္ေယာက္က ဆိုင္းသံ၏ စည္းခ်က္နဲ႔အညီ ကၽြႏ္ုပ္ေခါင္းကို ရိုက္ေနေတာ႔သည္။ ေဒါသတႀကီးျဖင္႔ ေနာက္လွည္႔ၾကည္႔စဥ္ သူက သူတပါးကို ရိုက္ေနမွန္းပင္မသိရွာသည္႔ ကေလးငယ္၏ အျပစ္ ကင္း စင္ေသာမ်က္ႏွာေလးကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ တုန္႔ျပန္လိုေသာ ကၽြႏ္ုပ္၏ ေဒါ သ လည္း သူ႕ကိုျမင္ၿပီး ေအးၿငိမ္းသြားခဲ႕ေတာ႔သည္။ ဤသို႔ သာမန္ျဖစ္စဥ္ေ လးမ်ားမွာပင္ အေၾကာင္းရင္းမွန္ကို သေဘာေပါက္လိုက္ပါက ေဒါသျဖင္႔ ေ လာင္ႂကြမ္းေနရေသာအျဖစ္မွ ကင္းလြတ္ခြင္႔ရေလသည္။

Wise Up!
Dhamma Sisters and Brothers
ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ကၽြႏ္ုပ္တို႔အားလုံး ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ရွာေဖြေနၾကသည္။ လိုအပ္မႈ ကို ရသူတို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကရသည္ဟု ဆိုၾက၏။ ဗုဒၶဘာသာစိတ္ပညာအရ သမာ ဓိ၊ ပညာေၾကာင္႔ ရရွိေသာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ စြန္႔လႊတ္ေပးလႉရမႈေၾကာင္႔ ရရွိေသာ ေ ပ်ာ္ရႊင္မႈတို႔အျပင္ ေလာဘေၾကာင္႔လည္း ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ရႏိုင္သည္ဟု ဆိုသည္။ တခ်ိဳ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈက အျပစ္ကင္းၿပီး တခ်ိဳ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈက အျပစ္ရွိသည္။ မိမိ၏ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ရွာေဖြရင္း သူတစ္ပါးကို ဒုကၡေရာက္ေအာင္ မသိ မသာ ျပဳမူတတ္ၾကေလသည္၊ သတိ၊ ပညာ အထူး ထားသင္႔ၾက၏။

Wise Up!
Dhamma Sisters and Brothers
အေကာင္းအဆိုး ေလာကဓံမ်ားႏွင္႔ ႀကဳံရခိုက္ အေပ်ာ္လြန္၊ ဝမ္းနည္းလြန္ သည္႔ ခံစားမႈမ်ား ရွိတတ္ၾက၏။ သတိထားသင္႔သည္မွာ ဘုရားရွင္သည္ ေဒ သနာအားလုံးကို ဒုကၡသစၥာျဖင္႔ မိတ္ဆက္ထားေလသည္။ ထိုေၾကာင္႔ သမၼာ ဒိ႒ိ ဦးေဆာင္သည္႔ မဂၢသစၥာကို ပြားမ်ားဖို႔ ႀကိဳးစားၾကသလို ႀကဳံေတြ႔ရမည္႔ ဒုကၡသစၥာကိုလည္း ေမ႔မထားသင္႔။ ဒုကၡအစုမွ လြတ္ေျမာက္မႈေပးႏိုင္ေသာ အရာသည္လည္း ပညာမွလြဲ၍ ဘာမွ်မရွိေပ။

Wise Up!
Dhamma Sisters and Brothers
ေနာက္ဆုံးစကားဆိုခ်င္ပါ၏။ အခါတပါး၌ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ပညာ ရွိဘုရင္တစ္ပါးအား အႀကံဉာဏ္ေပးဖူး၏။ ထို ပညာရွိဘုရင္က ဘုရား အေလာင္းေတာ္ကို ဆုအေနျဖင္႔ တစ္ဂါထာကို အသျပာ တစ္ေထာင္ ေပးခဲ႔ ၏။
ထို အႀကံဉာဏ္ကိုပင္ ေလွထိုးသားအားေပးလိုက္မိရာ ေလွာ္တက္ျဖင္႔ အရိုက္ ခံ ရေလသည္။ သတိ၊ ပညာ မူသင္႔၏။

စာႂကြင္း။ ။ စကၤာပူ အမ်ိဳးသားတကၠသိုလ္ (NUS) ဗုဒၶဘာာအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ လြန္ ခဲ႔ေသာ ေလးငါးႏွစ္ခန္႔ က ေဆာင္ပုဒ္သည္ Wake Up! ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ Light Up! ျဖစ္လာၿပီး ယခု Wise Up! ျဖစ္လာသည္။ သတိ၊ ပညာကို ရည္ၫႊန္းသည္။ ေနာင္ႏွစ္မ်ားတြင္ ဘယ္ေဆာင္ပုဒ္ကို သုံးၾကမည္ နည္းဟု ေက်ာင္းသားတို႔က ေလ်ွာက္ထားရာ Shut Up! လည္းမဆိုး ဟု ျမန္မာဘုန္းႀကီးက ခပ္ေနာက္ေနာက္ ဩဝါဒေပးထားေၾကာင္းလည္း သိရပါသည္။ ကံအလြန္ဆိုးလ်ွင္ Shut Up! လည္း ျဖစ္လာႏိုင္ဖြယ္ ရွိ ပါေၾကာင္း...။
Shut Up! ကို Noble silence ဟု ဘာသာျပန္လ်ွင္ ရႏိုင္သည္ဟု ျမန္မာ ဘုန္းႀကီးက ဆက္လက္အႀကံေပးသည္ဟု သိရပါသည္။

Read more

Precious Mirror Samadhi Song (သမာဓိ အျမဳေတ မွန္ေတး)

Such is the hidden Dhamma. transmitted by Buddhas.
Today you have obtained it,ensure that it is protected well.
ငုတ္လ်ွိဳးဓမၼ ဗုဒၶအရွင္တို႔ ဖြင္႔ျပခဲ႔
ဒီေန႔ အသင္ရခဲ႔ရင္ ေကာင္းေကာင္းကြယ္ဖို႔ ျပင္။
Snow in a silver bowl, a (white)heron in the moonlight.
Different species are not the same;this is known when they mix.
ေငြခြက္ထဲက စႏိုး၊ လေရာင္ေအာက္က ငွက္ခ်ိဳးျဖဴ
မတူတာေတြဟာ မတူဘူး၊ မတူမွန္းလည္း ေပါင္းမိမွသိ။

Its meaning is not found in words,but it responds when sought.
Obscured truth creates problems,non-attention leads to error.
စကားလုံးထဲ သူ႕အဓိပၸါယ္မရွိ ေတြ႔မိေတာ႔မွ ရိွေၾကာင္းျပ
ေဝဝါးသစၥာ ျပႆနာရွာ၊ သတိ မထားမိရာက အမွားဆီ။

Repulsion and attraction are both wrong,like a great fire.
When expressed in flowery words,this is a case of pollution.
ျငင္းဆန္ျခင္း ဖ်ာေယာင္ျခင္း ႏွစ္ခုစလုံး မီးလို ပူျပင္း
မာယာစကားလုံးမ်ား သုံးလာရင္ အဲ႔ဒါ ပိုလူးရွင္း။

Ultimate principle shrine at midnight,but is not seen a down.
A guiding law for life ,it extracts all from worldly misery.
ပရမတၳဥပေဒေတာ္ ညလယ္မွာလင္း၊ နံနက္ခင္းမွာက် မေတြ႔ရျပန္
ဘဝအတြက္ လမ္းျပမဂၢင္၊ ေလာက ဒုကၡ ဖဲ႔ထြက္ယာဥ္။

Although non-existence, it is not without language.
Facing a precious mirror, one's reflection is seen.
သုညတ အမွန္ျဖစ္ေပမဲ႔ ဘာသာစကားနဲ႔ ကင္းမေန
ဓမၼမွန္မွာ သင္ရွာၾကည္ သင္႔ပုံရိပ္ဟာ မွန္ေပၚမွာ။

You (on your own) are not great, but ultimate principle is great within you.
Like a baby born into the world, complete with five characteristics.
သင္ကိုယ္တိုင္ပဲဆို ဘာမွမဟုတ္ ဒါေပမဲ႔ အဟုတ္ ပရမ သင္႔ထဲမွာ
ေမးကင္းစ ကေလးလို လကၡဏာ ငါးပါးနဲ႔။

It does not go, it does not stay, it does not arrive, it does not leave.
Unsure words are uttered, about "existence" and "non-existence".
သူ မသြား၊ သူ မေန၊ သူ မေရာက္၊ သူ မစြန္႔
သူ မပီမသ စကားေတြရြတ္" ေလာက" နဲ႔ "သုညတ" အေၾကာင္း။

They do not achieve their objective, language has not real meaning.
လိုရင္းကိုေတာ႔ မေရာက္ၾက စကားလုံးမွာ အဓိပၸါယ္စစ္ မရိွလို႔။

(ယခုလထုတ္ The Middle Way ဗုဒၶဘာသာ ဂ်ာနယ္မွ ယူထားပါသည္၊ အျပည္႔အစုံ မဟုတ္ပါ။)

 သီဟနာဒ

Read more

ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ စစ္တပ္ ( ၃ )

ၿပီးေတာ့ သိၾကားမင္းကိုယ္တိုင္လည္းပဲ အသူရာေတြနဲ႔ စစ္တိုက္ခဲ့ရတာပါပဲ။ ဘုရားရွင္က တရားေသာစစ္ပြဲႏႊဲသူဆိုၿပီး သိၾကားမင္းကို အထူးတလည္ ခ်ီး မႊမ္းစကားေျပာမေနပါဘူး။

မဟာယာနရဲ့ ဥပါယ္တစ္မွ်င္ ကြ်မ္းက်င္ျခင္းအယူအဆ
မဟာယာနဗုဒၶဘာသာက ဒီကိစၥကို အထူးအေလးထား ေဆြးေႏြးထားတာ ရွိပါတယ္။ လူအမ်ားအေပၚထားတဲ့ ကရုဏာေၾကာင့္ လူတစ္ေယာက္ကို သတ္ျဖတ္လိုက္ရျခင္းဟာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ကို အကုသိုလ္ကေန ကာကြယ္ရာ ေရာက္လို႔(ကိုယ္က အကုသိုလ္ဝင္ယူေပးလုိက္လို႔) ပိုေကာင္းတဲ့ အျပဳ အမူ လို႔ေတာင္ ဆိုထားပါတယ္။

ဥပါယေကာသလႅသုတ္မွာ ေျပာထားတာက
“တစ္ခုေသာဘဝမွာ ဘုရားအေလာင္းဟာ သေဘၤာကပၸတိန္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီ သေဘၤာေပၚက လူတစ္ေယာက္ဟာ သူေ႒း၊ ကုန္သည္၊ ခရီးသြားေတြအားလံုးကို သတ္ျဖတ္ၿပီးပါပါသမွ် ပစၥည္းေတြကို အပိုင္သိမ္းဖို႔ ၾကံစည္ေနခဲ့တယ္။ ဘုရားအေလာင္းက ဒါကိုသိေတာ့ စဥ္းစား တယ္။ တကယ္လို႔ ကုန္သည္ေတြကို ဒီအေၾကာင္းေျပာျပလိုက္ရင္ သူတို႔ က ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ဒီလူကို လက္ဦးမွဳရယူၿပီး သတ္ပစ္ၾကလိမ့္မယ္။ ဒါဆိုရင္ သူတို႔ အကုသိုလ္ကံကို က်ဴးလြန္မိၾကေတာ့မွာပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလူဆိုးရဲ႕ အၾကံအစည္ကိုေတာ့ သူတားမွရမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ ကိုယ္ တိုင္ပဲ အဲဒီလူကို သတ္လိုက္တယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။
(အဲဒီပံုျပင္က အဲဒီလူကို သတိေပး၊ မသတ္ဘဲဖမ္းၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္ထားရင္ ရႏိုင္ပါလ်က္နဲ႔ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုမလုပ္ခဲ့ရတာလဲဆိုတာကိုေတာ့ ရွင္းျပမထားခဲ့ပါဘူး။ )

*** အထက္ပါကြင္းစကြင္းပိတ္က ပီတာဟာေဗးရဲ့ မွတ္ခ်က္ပါ။ အသည္းအသန္ေျပာေနတဲ့ၾကားက ဝင္ေနာက္သြားေသးတယ္။ အေနာက္တိုင္းဗုဒၶဘာသာက ပုဆစ္တုပ္၊ ေျပာတာနားေထာင္၊ “သတည္း” ခ်တိုင္း သာဓုေခၚမယ့္လူေတြ မဟုတ္ၾကဘူး။ (ဘာသာျပန္သူ)

ဘုရားရွင္နဲ႔ စစ္တပ္ ဆက္ဆံေရး

၁၈၉၄-ခု ဗုဒၶေဒသနာ စုေပါင္းရြတ္ဆိုပြဲမွာ Paul Carrus က ‘ The Gospel of the Buddha’ ဆိုတဲ့အမည္နဲ႔ သီဟစစ္သူႀကီး ဘုရားရွင္ကို ေမးေလွ်ာက္ တာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။

“စစ္ေရးစစ္မက္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အကိုျဖစ္သူကို သတ္ျဖတ္ဖို႔ၾကိဳးစားသူ ဟာ ေနာင္တ ရဖြယ္ျဖစ္တယ္လို႔ ဘုရားရွင္မိန္႔ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၿငိမ္း ခ်မ္းေရးအတြက္ စစ္ထြက္ရတဲ့ စစ္သားေတြကေတာ့ အျပစ္တင္စရာ မရိွ ပါ ဘူး။ အျပစ္ဆိုျခင္းဆို စစ္ပြဲျဖစ္ေအာင္ ဖန္တည္းသူေတြကိုပဲ ဆိုရမွာပါ။ ဘုရားရွင္က ကုိယ့္အတၱကိုပယ္ခြါဖို႔ မိန္႔ဆိုေတာ္မူခဲ့ေပမယ့္ အက်င့္ပ်က္ အာ ဏာရွင္ေတြကို ၿငိမ္ၿပီးခံေနၾကဖို႔ေတာ့ မမိန္႔မွာခဲ့ပါဘူး။
(Paul Carus, the Gospel of the Buddha. 1894)

ဒီစာသားကို လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကိုးကားတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ္ကိုးကားထိုက္ေအာင္ေရာ ဒီစာပိုဒ္က မွန္ကန္လို႔လား။

Carus က ဒီစာပိုဒ္ကေန အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ဆြဲထုတ္ပါတယ္။
ပထမအခ်က္က ဒီစာပိုဒ္ကေျပာတာဟာ စစ္ပြဲအေၾကာင္းမဟုတ္၊ ရာဇဝတ္ သားကို တရားနဲ႔အညီ စီရင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ဒုတိယအခ်က္က ဒါဟာ စစ္ပြဲ အေၾကာင္း ေျပာေနတာမဟုတ္၊ ဘုရားဆီေရာက္လာတဲ့ သီဟစစ္သူႀကီး အေၾကာင္း ေျပာေနတာျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ပါ။

အထူးမွတ္သားထားသင့္တာက သီဟဟာ စစ္သူႀကီးတစ္ေယာက္ပါ။ ဒီေဒ သနာကို နာၾကားရၿပီးတဲ့ေနာက္ ေသာတာပန္ဆိုက္သြားတယ္လို႔ သိရပါ တယ္။ ဘုရားရွင္က သီဟ စစ္သူႀကီးကို စစ္တပ္ကေနထြက္ဖို႔ မတိုက္တြန္း ခဲ့ေပမယ့္ ေသာတာပန္အဆင့္ကိုေရာက္ၿပီးတဲ့ အရိယာ သူေတာ္ စင္ဟာ မ က်ိဳး၊ မေပါက္၊ မေျပာက္မၾကားတဲ့ ကိုယ္က်င့္သီလ ရွိေနရပါေတာ့ မယ္။ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္ဟာ အပါယ္မလားႏိုင္တဲ့ အခ်ိဳ႕ အကုသိုလ္အေသး အမႊားေလးေတြကို လြန္က်ဴးႏိုင္ေသးတယ္လို႔ ဆိုေပမယ့္ ျပစ္မွဳ က်ဴးလြန္ၿပီး ရင္ ခ်က္ခ်င္းအသိတရားရၿပီး ျပင္သြားပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေသာတာ ပန္ျဖစ္ၿပီးသား အရိယာပုဂၢိဳလ္ဟာ သူတပါရဲ့း အသက္ကို ေစတနာပါပါ သတ္ျဖတ္တယ္ဆုိတာကေတာ့ လံုးဝကိုမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။

အမွန္ဆို သီဟစစ္သူႀကီးဟာ ဘုရားနဲ႔မေတြ႔ခင္က ဂ်ိမ္း ဘာသာဝင္ တစ္ေယာက္ပါ။ ဂ်ိန္းဘာသာဟာ “အဟိ ံသ” တရားနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဗုဒၶ ဘာ သာထက္ေတာင္ အေလးထားပါေသးတယ္။

ဘာပဲဆိုဆို ဘုရားရွင္ကို တစုိက္မတ္မတ္ၾကည္ညိဳေထာက္ပံ့ခဲ့ၿပီးေသာတာပန္ျဖစ္မသြားရသူကေတာ့ပေသနဒီေကာသလမင္းႀကီးပါပဲ။ သူဟာ ေတြးေခၚ စဥ္းစား တတ္ၿပီး လူေကာင္းတိုင္းနဲ႔ မိတ္ေဆြျဖစ္ေနသူလို႔လည္း ဆို ထား ပါတယ္။ သူဟာ ကာကြယ္ေရးစစ္ပြဲကိုေတာ့ ႏြဲခဲ့ရပါေသးတယ္။ စစ္လိုတဲ့ အိမ္နီးခ်င္းဘုရင္က ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္လို႔ပါ။ ပေသနဒီေကာသလ ရံွဳးသြားခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ ဘုရားရွင္က

“ေအာင္ႏိုင္သူမွာ ရန္သူတိုးပြါးၿပီး
ရွံဳးနိမ့္သူက စားမဝင္ အိပ္မေပ်ာ္
ၿငိမ္းေအးသူသာ ေၾကာင့္ၾကမဲ့အိပ္ရၿပီး
ေအာင္ပြဲ ရွဳံးပြဲဆိုတာေတြကို လြန္ေျမာက္တယ္” လို႔ ဓမၼပဒ ဂါထာေတာ္ နဲ႔ ေဟာခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္ ေကာသလမင္းႀကီးကပဲ လာတိုက္တဲ့ ရွင္ဘုရင္ကို ျပန္ လည္ေတာ္လွန္ႏုိင္ၿပီး လက္နက္ေတြ၊ စစ္တပ္ေတြပါ ရုပ္သိမ္းလိုက္ေတာ့မွ ဘုရားရွင္က-

“ဒီလိုေအာင္ျမင္မွဳနဲ႔သာ ေအာင္ျမင္မွဳအစစ္ကို ရႏုိင္တယ္” လို႔ မိန္႔ေတာ္မူ ခဲ့ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ သံုးသပ္စရာရွိေနတာက စစ္ပြဲတစ္ပြဲျဖစ္ပြါးရာမွာ တစ္ဖက္က တိုက္လာလုိ႔ အျခားတစ္ဘက္က ခုခံတာပါပဲ။ စစ္ပြဲ၊ အၾကမ္းဖက္မွဳလို႔ ဆိုေပ မယ့္ တကယ့္စစ္ပြဲရဲ့ တရားခံကေတာ့ က်ဴးေက်ာ္စတင္တိုက္ခိုက္သူပါပဲ။ ဗုဒၶဘာသာက တိတိက်က်ရွဳတ္ခ်တာကေတာ့ က်ဴးေက်ာ္စစ္ပြဲ ဆင္ႏႊဲ ျခင္းပါ။

Elizabeth Harris ကေတာ့ ဒီစာပိုဒ္ကေျပာတာက ပေသနဒီေကာသလမင္း ရဲ႕ လက္ရွိအေနအထားကိုျပၿပီး တစ္ဖက္သားက က်ဴးေက်ာ္တိုက္ခိုက္လာရင္ ကိုယ္ကလည္းျပန္လည္ခုခံတဲ့စစ္ပြဲ ႏႊဲရမွာပဲဆိုတဲ့ အမွန္တကယ္ ကမၻာႀကီး ရဲ့အေျခအေန၊ ႏိုင္ငံေရးသေဘာထားကို ဘုရားရွင္က ျပသခဲ့တာလို႔ ဆိုပါ တယ္။ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရားမွာေတာ့ တစ္ဖက္က က်ဴးေက်ာ္တိုက္ခိုက္ရင္ အျခားတစ္ဖက္ကလည္း ျပန္လည္ခုခံတိုက္ခိုက္ရမွာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ပေသနဒီေကာသလရဲ့ စစ္ပြဲကေတာ့ ခ်ီးက်ဴးဖို႔ေတာင္ ေကာင္းပါေသးတယ္ လို႔ ေျပာပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ဘာစစ္ပြဲပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်ီးမြမ္းစရာအေၾကာင္းမရွိဘူးလုိ႔ပဲ ျမင္ ပါတယ္။

အျခားတစ္ေနရာမွာက်ေတာ့ ရွင္ဘုရင္တစ္ပါးရဲ႕ တာဝန္ေတြႀကီးမားပံု၊ ဘုရင့္ေလာဘကလည္း အဆံုးမသတ္ႏိုင္ပံုေတြနဲ႔ပတ္သက္ႀကီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရေၾကာင္း ဘုရားရွင္ကို ေလွ်ာက္ထားျပန္ပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္က မိမိရဲ့ ကုသိုလ္ေရးေတြမွာပဲ စိတ္ညႊတ္ထားဖို႔၊ ဘုရင္လည္း အျခားသူေတြလို တစ္ေန႔ေသရမွာပဲလို႔ ဆံုးမစကားမိန္႔ၾကားခဲ့ပါေသး တယ္။

စစ္မက္ျဖစ္ပြါးတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘုရားရွင္က ေကာသလမင္းႀကီးကို တိုက္ရုိက္ေဝဖန္တာမ်ိဳးေတာ့ မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ သိၾကားမင္း ကိုယ္တိုင္ လည္းပဲ အသူရာေတြနဲ႔ စစ္တိုက္ခဲ့ရတာပါပဲ။ ဘုရားရွင္က တရားေသာ စစ္ပြဲႏႊဲသူဆိုၿပီး သိၾကားမင္းကို အထူးတလည္ ခ်ီးမႊမ္းစကားေျပာမေနပါဘူး။
ေနာက္ၿပီး ရဟန္းျဖစ္လိုသူတစ္ေယာက္ဟာ မင္းမွဳထမ္း၊ စစ္မွဳထမ္းျဖစ္ေန ရင္ သူ႔လက္ရွိတာဝန္က ကင္းလြတ္ခြင့္ရမထားဘူးဆိုရင္ ရဟန္းျပဳခြင့္ပင္ ပိတ္ပင္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါေတြဟာ ဘုရားရွင္ရဲ့ စစ္တပ္၊ စစ္ပြဲေတြနဲ႔ပတ္သက္ လို႔ ကင္းကင္းရွင္းရွင္းေနတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာေတြပါ။
( ဆက္ရန္ )

ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ စစ္တပ္ ( ၂ )

 သီဟနာဒ

Read more

ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ စစ္တပ္ ( ၂ )

“ စစ္သားတစ္ေယာက္ဟာ (တိုင္းျပည္ရဲ့ စစ္သားအစစ္အမွန္လား၊ ေၾကးစားစစ္သားလားဆိုတာေတြ ကြဲကြဲျပားျပား ေဖာ္ျပ မထား ပါဘူး။) တိုက္ပြဲမွာ က်ဆံုးခဲ႔ရင္ နတ္ျပည္ကိုေရာက္ႏုိင္ပါသလား” တဲ့။
    ဘုရားရွင္ရဲ့အေျဖက တိတ္တိတ္ေနလိုက္ျခင္းပါ။
    ေမးတဲ့ပုဂၢဳိလ္က ဇြတ္အတင္းေမးလာေတာ့မွ-
    “သူတပါးကို ေသေစလိုတဲ့ ေစတနာဆိုးနဲ႔ ေသသြားသူအတြက္ ဒုတိယဘဝက ငရဲနဲ႔ တိရိစၧာန္ပဲ ျဖစ္ႏိုင္တယ္” လို႔ ဘုရားရွင္ က ေျဖၾကားခဲ့ပါတယ္။

Buddhism and the Role of the Armed Services.
By: Peter Harvey.
ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္ေတြဆိုရင္ ၂၂၇ - သိကၡာပုဒ္ေတြကို ေစာင့္ထိန္းထားၾကရပါတယ္။ အဓိကက သတၱဝါ၊ အေျခအေနေတြကို စိတ္ရွည္သည္းခံဖို ့လမ္းညႊန္ထားတဲ့ သေဘာတရားပါ။ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္ေတြမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ေသနတ္ကိုင္ထားတဲ့ စစ္ သားေတြ ဟာလည္း စိတ္ရွည္သည္းခံဖို ့ လိုပါတယ္။ ေလာကီအာရံုေတြနဲ ့့ဖ်ားေယာင္းတာကို ရဟန္းေတြခံေနရသလိုမ်ိဳး စစ္သားေ တြ ဟာလည္း စစ္ပြဲ၊ ရန္သူေတြရဲ့ဖ်ားေယာင္းမႈကို ခံေနၾကရတာပါ။
     “ျမတ္စြာဘုရားက စစ္သူၾကီးေကာင္း၊ စစ္သားေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ့ဂုဏ္ရည္နဲ ့ပတ္သတ္လို ့ ပေသနဒီေကာသလမင္းၾကီးကို မိန္ ့ဆိုခဲ့ဖူးပါတယ္။
ေကာင္းေကာင္းေလ့က်င့္ေပးထားသူျဖစ္ရမယ္။
အေတြ ့အၾကံဳရင့္က်က္ရမယ္
သတၱိရွိသူျဖစ္ရမယ္။
အထူးသျဖင့္ ေလးစားထုိက္သူဆိုရင္ ေလးစားမႈရွိေနရမယ္ - တဲ့။ ”
(S-N-1 98, 99, Samyutta Nikaya (Th) Physe Davids.)
ဒါကိုၾကည့္ရင္ ဒီေန ့က်ေနာ္တို ့ဒီေခတ္စစ္တပ္ရဲ့ ဥေပေဒတစ္ခ်ိဳ ့ဟာ ဗုဒၶဥပေဒေတြနဲ ့ ဆက္စပ္ေနတယ္ ဆိုတာ ကို ေတြ ့ျမင္ရပါ တယ္။

ငါးပါးသီလနဲ႔ သမၼာအာဇီဝ-

    ဗုဒၶဘာသာရဲ့ ကိုယ္က်င့္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ငါးပါးသီလက အခ်ဳပ္ပါပဲ။

    ၁။ ပါဏာတိပါတ - လူ၊ တိရိစ ၦာန္ သက္ရွိမွန္သမွ်ကို တိုက္ရိုက္အားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ သြယ္ဝိုက္ေသာအားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေစခိုင္း၍ျဖစ္ေစ သတ္ျဖတ္ျခင္း
    ၂။ မေပးတဲ့ သူတပါးပစၥည္းကို ခိုးယူျခင္း၊ လိမ္ယူျခင္း၊ ႏိုင့္ထက္စီးနင္းယူျခင္း
    ၃။ ကာေမသု မိစ ၦာစာရ
    ၄။ မုသာဝါဒ
    ၅။ သုရာေမရယ - လူရဲ့သတိမွတ္ဥာဏ္ကို ခြ်တ္ယြင္းေစႏိုင္တဲ့ အရက္ေဆးဝါးစတာေတြ သံုးစြဲျခင္း။
    ငါးပါးသီလဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ေ႐ႊစည္းမ်ဥ္း၊ ေရႊဥပေဒေတာ္ပါ။ ဘယ္သူမွ ဒုကၡမေရာက္ခ်င္ဘူး။
လူတိုင္းေပ်ာ္ရႊင္ခ်င္တယ္။ ဒီေတာ့ သူမ်ားဒုကၡေရာက္ေအာင္ မလုပ္နဲ႔။ သူမ်ားစိတ္ခ်မ္းသာပါေစ။ ဒါပါပဲ။ ေနာက္ၿပီး ငါးပါးသီလနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး သတိေပးထားတာက မွားယြင္းတဲ့ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းမွဳဆီကို ေရာက္မသြားေစဖို႔ပါ။ မွားယြင္းတဲ့ အသက္ေမြးမွဳနဲ ႔ပတ္သက္လို႔ ဗုဒၶဘာသာက စာရင္းျပဳစုေပးထားတာေတြက လက္နက္ေရာင္းဝယ္မွဳ၊ တိရိစ ၦာန္ရဲ့ အသားေရာင္းဝယ္မွဳ၊ အဆိပ္ေရာင္းဝယ္မွဳ၊ လူေရာင္းဝယ္မွဳနဲ႔ မူးယစ္ေသစာေရာင္းဝယ္မွဳေတြပါ။

စစ္သားတစ္ေယာက္နဲ႔ ဗုဒၶဘာသာရဲ့တန္ဖိုးမ်ား

လက္နက္အေရာင္းအဝယ္လုပ္တယ္ဆိုတာ စစ္သားနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ အေရာင္းအဝယ္လုပ္တဲ႔ လက္နက္ပြဲစားေတြနဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ စစ္သား(သို႔) စစ္တပ္နဲ႔ တစ္နည္းနည္းဆက္စပ္ေနရင္ ဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ စဥ္းစားစရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ ဗုဒၶဘာသာက ဘာမွမေျပာခဲ့ပါဘူး။ ဟိႏၵဴဘာသာရဲ့ က်မ္းစာတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ဘဂဝါဂီတမွာေတာ့ " လူတစ္ေ ယာက္ဟာ ေမြးဖြားစဥ္ကတည္းက တိုင္းျပည္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ခတၱိယမ်ိဳးမွာ ေမြးဖြားလာတယ္။ ဒီလို စစ္တပ္ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေနရျခင္းကပင္ ဘာသာေရးတာဝန္တစ္ခုကို ထမ္းေဆာင္ေနသလိုပါ။ စစ္တပ္က လိုအပ္လာတဲ့အခါ ေရွ႕တန္းစစ္မ် က္ႏွာကို ထြက္တယ္။ စစ္တိုက္ရင္း အသက္ဆံုးရွဳံးခဲ့ရတယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ ေသရင္နတ္ျပည္ေရာက္တယ္” လို႔ ဘဂဝါဂီတမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ လူေတြအမွတ္မွားေနတဲ့ကိစၥက ဒီစကားကုိ ဗုဒၶဘာသာကပဲ ေျပာခဲ့သလိုလို ထင္ေနျခင္းပါ။ (ရဲေသာ္ မေသ၊ ေသေသာ္ ငရဲမလား- ဟာ ဘဂဝါဂီတ ဟိႏၵဴအယူအဆဆိုတာ ဆရာႀကီးတို႔ သိႏိုင္ပါေစ- ဘာသာျပန္သူ)

ဒီျပႆနာမ်ိဳးပဲ ဘုရားရွင္ကို ေမးေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။
 “ စစ္သားတစ္ေယာက္ဟာ (တိုင္းျပည္ရဲ့ စစ္သားအစစ္အမွန္လား၊ ေၾကးစားစစ္သားလားဆိုတာေတြ ကြဲကြဲျပားျပား ေဖာ္ျပမထားပါဘူး။) တိုက္ပြဲမွာ က်ဆံုးခဲ႔ရင္ နတ္ျပည္ကိုေရာက္ႏုိင္ပါသလား” တဲ့။
    ဘုရားရွင္ရဲ့အေျဖက တိတ္တိတ္ေနလိုက္ျခင္းပါ။
    ေမးတဲ့ပုဂၢဳိလ္က ဇြတ္အတင္းေမးလာေတာ့မွ-
    “သူတပါးကို ေသေစလိုတဲ့ ေစတနာဆိုးနဲ႔ ေသသြားသူအတြက္ ဒုတိယဘဝက ငရဲနဲ႔ တိရိစ ၦာန္ပဲ ျဖစ္ႏိုင္တယ္” လို႔ ဘုရားရွင္ က ေျဖၾကားခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ စစ္သားတစ္ေယာက္ရဲ့ တာဝန္ေတြဟာ မ်ားျပားလွပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ၾကားဝင္ေျဖရွင္းေပးရတာ၊ ျပည္တြင္းမၿငိမ္မသက္ကိစၥေတြရွိလို႔ အေရးေပၚ ထိန္းသိမ္းရတာ၊ အကူအညီေပးရတာ၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို ကာကြယ္ရတာ၊ စံုလို႔ပါပဲ။
    ဒါေပမယ့္ အေႏွးနဲ႔အျမန္ပါပဲ။ ပံုစံတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ သတ္ျဖတ္မွဳေတြ ပါလာတတ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာအရ ေစတနာနဲ႔သာ သတ္လို႔ကေတာ့ ဘယ္လိုသတ္ျဖတ္ျခင္းကိုမွ ေကာင္းေသာသတ္ျဖတ္ျခင္းလို႔ ဆိုမထားပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေနရာနဲ႔ အေျခအေနေတြကိုေတာ့ ထည့္သြင္းစဥ္းစားရပါလိမ့္မယ္။ အျပစ္မဲ့တဲ့ ျပည္သူေတြကို သက္သက္မဲ့ သတ္ျဖတ္လာႏိုင္တဲ့ အေနအထားေတြမွာဆိုရင္ေတာ့ မလြဲသာမေရွာင္သာ ျပည္သူကိုကာကြယ္ရင္း တစ္ဖက္သားကို ပစ္သတ္လိုက္ရတာမ်ိဳးေတြ ရွိလာမွာပါပဲ။ ဒါဆိုရင္လည္း ေသေစတဲ့ေစတနာကို ကာကြယ္လိုတဲ့ ကရုဏာနဲ႔အစားထိုးၿပီး သံုးသပ္လိုက္ရေတာ့မွာပါ။ ဒီလိုအေနအထားမ်ိဳးကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘာသာစကားနဲ႔ “necessary evils” လို႔ ေခၚပါတယ္။



( ဆက္ရန္ )

 ကမ္းလက္ 

Read more

ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ စစ္တပ္ ( ၁ )

Buddhism and the Role of the Armed Services. By: Peter Harvey.

ဤ သဝဏ္လႊာကို ၂၀၁၀ ခု မတ္လ ၂ ရက္ေန႔ Birminghan Buddhist Viltara မွာ  ျဗိတိသ်ႇ တပ္ေပါင္းစုံ ဗုဒၶဘာသာေန႔ က်င္းပ စဥ္ မစၥတာ ပီတာ ဟာေဘး ( Peter Harvey ) ဖတ္ၾကားခဲ႔ ပါတယ္။

ဗုဒၶဘာသာ၏ အျမင္ႏွင့္လမ္းစဥ္
   
ဗုဒၶ လို႔ပဲ လူသိမ်ားတဲ့ သိဒၶတၳေဂါတမေမြးဖြားရာ ဘီစီေျခာက္ရာစုႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္ ယေန ့ဗုဒၶဘာသာဟာ ယဥ္ေက်းမႈေပါင္း မ်ား စြာကြဲျပားေနေသာ ဘာသာတစ္ခုလို ့ဆိုနိုင္ပါတယ္။ ေဂါတမဗုဒၶဆိုတာ လူသားေလာကမွာ ပထမဆံုးအသိဥာဏ္ရွင္ ၊ နုိးထသူတစ္ ပါးျဖစ္ခဲ့ျပီး လြဲမွားတဲ့အယူအဆေတြကို အဓိပၸါယ္ရွိရွိ ပယ္ခ်ကာ မိမိကိုယ္တိုင္ေပ်ာ္ရႊင္ဖို ့နည္းလမ္းေတြကို ခ်မွတ္ေပးခဲ့သူပါ။ ဗုဒၶ ရွာေဖြေတြ ့ရွိခဲ့တဲ့လြတ္ေျမာက္ေရးဝိမုတိၱဆိုတဲ့ အယူအဆဟာ ကမာၻမွာ မရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။
ဗုဒၶဘာသာကို က်င့္ၾကံအားထုတ္မႈရဲ့ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္က ဒီဘဝမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ရဖို ့ ျပီးရင ္ေနာင္သံသရာမွာ ဘဝေကာင္း သုဂတိ ဘံုမွာ ေမြးဖို ့ပါ။ အဲဒီေနာက္ဒီေမြးေသစက္ဝုိင္းကို ေက်ာ္လြန္ျပီး ဝိမုတိၱနိဗၺာန္ဓာတ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳနိုင္ေရးပါ။ က်ေနာ္တို ့လက္ရွိ ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ ဒီဘဝဟာ ဘဝမ်ားစြာေတြထဲက တစ္ဘဝသာပါပဲ။ ဒီ  ဘဝကေနျပီး နတ္ဘံု နတ္နန္းေတြကို ေရာက္သြားနုိင္သလို အပၸါယ္ေလးဘံုကိုလည္း ေရာက္သြားနိုင္ ျပန္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ မမွတ္မိရင္သာရွိမယ္ စၾကဝ႒ာဆိုင္ရာ ဆင္းရဲခ်မ္းသာမႈမ်ိဳးစံုကို က်ေနာ္တို ့ ၾကံဳေတြ ့ ခဲ့ၾကရျပီးပါျပီ။ အခုဘဝမွာ က်ေနာ္တို ့ကို ခါးခါးသီးသီးမုန္းတီးေနတဲ့ရန္သူေတြဟာ အရင္ဘဝေတြက (သို ့မ ဟုတ္) ေနာက္ေနာက္ဘဝေတြမွာ က်ေနာ္တို ့ကိုသိပ္ခ်စ္တဲ့၊ က်ေနာ္တို ့အေပၚသိပ္ေကာင္းတဲ့ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္ေတြ၊ မိတ္ေဆြ အေ ပါင္း အသင္းေတြ ျဖစ္ခဲ့၊ ျဖစ္လာနိုင္ျပန္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာရဲ့ ဒီအဆံုးအမေတြဟာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မုန္းတီးရျခင္း အာ ဃာတေတြကို ေလ်ာ့ခ်ေပးနိုင္ပါတယ္။

ကိုယ္ဘဝကို ခရီးဆက္ရမယ္ဆိုတာကလည္း “ကံ” သို ့မဟုတ္ ေစတနာပါတဲ့ အျပဳ၊ အေျပာ၊အၾကံေတြနဲ ့တိုက္ရိုက္ပတ္သတ္ေန ပါတယ္။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟေတြနဲ ့အျပဳ၊ အေျပာေတြ ေျပာၾကမယ္ဆိုုရင္ ဒုကၡ အတိဘံုဘဝေတြဆီကို လားရဖို ့ရွိပါတယ္။ အေလာဘ၊ အေဒါသ၊ အေမာဟေတြဆီမွာ အေျခခံတဲ့ အျပဳ၊ အေျပာ ျပဳၾက၊ ေျပာၾကရင္ ပိုျပီးေကာင္းမြန္တဲ့ ဘံုဘဝကို ေရာက္ၾက ရမွာပါ။ ဗုဒၶဘာသာရဲ့ ဒီ ကမၼဝါဒဟာ ဘယ္နတ္ကမွ ထိန္း ခ်ဳပ္ထားလို ့မရတဲ့ သဘာဝ က်ိဳးေၾကာင္းဆက္တစ္ခုမွ်သာျဖစ္ပါတယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ “နတ္” ဆိုတဲ့သတၱဝါတို ့ကိုယ္တိုင္ကပင္ ဒီ ကမၼဝါဒရဲ့ ေစခိုင္းရာ ကျပေနၾကရတဲ့ သတၱဝါေတြပါ။ ဘဝေကာင္းေတာ့ ဘဝေကာင္းတယ္။ ဘဝဆိုးေတာ့ ဘဝဆိုးတယ္။ ဒါပါပဲ။ ဆိုးဆိုးေကာင္းေကာင္း ဘဝတိုင္းဟာ ေသျခင္းတရား နဲ ့အဆံုးသတ္ရပါတယ္။ ဘဝတိုင္းမွာ နာက်င္မႈ၊ အလိုမက်မႈ၊ စိတ္ဖိစီးမႈစတာေတြရွိေနပါတယ္။ ဒီလို ဒုကၡေတြရွိေနပါလ်က္ ေက် နပ္စရာေလးေတြကိုလည္း ရွာေဖြနုိင္ခဲ့ၾကေတာ့ က်ေနာ္တို ့ကလည္း ဒီဘဝက ိုျပန္လည္ တြယ္ဖက္ေန ၾကရျပန္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒါေတြဇာတ္သိမ္းခန္းေရာက္ဖို ့ကေတာ့ နိဗၺာန္ေရာက္မွပဲ ျဖစ္နိုင္တယ္လို ့ ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္ကို ဗုဒၶက ခ်ျပထား ခဲ့ တာပါ။

ဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ ဒီလမ္းစဥ္ကိုေလွ်ာက္ဖို ့ ပထမဆံုးေျခလွမ္းက သရဏဂံုသံုးပါးဆည္းကပ္ ကိုးကြယ္ျခင္းပါ။
(၁)  ဗုဒၶ ။  ။ လြတ္ျငိမ္းရာကိုရွာေတြ ့သူ၊ သင္ျပသူ၊ လြတ္ျငိမ္းမႈခရီးကို ကိုယ္တိုင္ေလွ်ာက္ျပသြားခဲ့သူ။
(၂)  ဓမၼ။  ။ ဗုဒၶရဲ့အဆံုးအမ၊ အက်င့္လမ္းစဥ္၊ နိဗၺာန္လမ္းညႊန္
(၃) သံဃာ။  ။ ႏိုးထသူတို ့အဖြဲ ့အစည္း၊ ႏိုးထျခင္းလမ္းစဥ္ကို ဆက္လက္လမ္းညႊန္ေပးတတ္ေသာဘုန္းေတာ္ၾကီး  အဖြဲ ့အစည္း၊ ေသာတာပန္ သကဒါဂါမ္စတဲ့ အရိယာပုဂၢိဳလ္ရွစ္ေယာက္။
 ေထရဝါဒ ယဥ္ေက်းမႈကို လက္ကိုင္ထားၾကတဲ့ သီရိလကၤာ၊ ထိုင္း၊ ျမန္မာ၊ လာအို၊ ကေမာၻဒီးယားတို ့မွာ ဗုဒၶကို ဗုဒၶလို ့ပဲျမင္ေန ၾက ဆဲျဖစ္သလို ဗုဒၶရဲ့ ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္ေတြ၊ ဗုဒၶရဲ့အဆံုးအမေတြကို အျမတ္တႏိုးသင္ၾကားပို ့ခ်ရင္း ကာကြယ္ထားၾကပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ဗု ဒၶရဲ့အဆံုးအမေတြက သူတို ့ကို ကူညီေစာင့္မေနဆဲပဲျဖစ္ပါတယ္။
မဟာယာနယဥ္ေက်းမႈကိုလက္ခံတဲ့ တိဗက္၊ ဘူတန္၊ နီေပါ၊ မြန္ဂိုးလီးယား၊ တရုတ္၊ ဗီယက္နမ္၊ ကိုရီးယား၊ ဂ်ပန္ စတဲ့နိုင္ငံေတြမွာ ဗုဒၶဟာ ဗုဒၶအေနနဲ ့တင္မဟုတ္ေတာ့ပဲ ဘုရားအေလာင္းေတြ၊ ဂရုဏာရွင္ သူေတာ္ေကာင္းေတြကိုပါ ေပါင္းထည့္ အရို အေသျပဳေန ၾကပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ေထရဝါဒေရာ မဟာယာနပါ “နတ္” ဆိုတာရွိတယ္လို ့ ယံုၾကည္ၾကျပီး အခ်ိဳ ့ေလာကီကိစၥေတြကို နတ္ေတြက ကူညီနိုင္၊ အေစာင့္အေရွာက္ေပးနိင္တယ္လို ့ ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာရဲ့ လမ္းစဥ္မွာ ခ်မွတ္ထားတဲ့ေဖာ္ျမဴလာေတြက လည္း မတူကြဲျပားရွိေနပါတယ္။ ပုညၾတိယာဝတၱဳဆယ္ပါး၊ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာ၊ သတိ၊ သမာဓိ၊ ပညာ စတဲ့ေဖာ္ျမဴလာေတြပါ။ ပိုျပီးေလးနက္လိုသူေတြအတြက္ သမာဓိ၊ ပညာက်င့့္စဥ္ေတြ အထိ သြားေရာက္နိုင္ပါတယ္။ အဲဒီမွာေတြ ့ရမွာက မဂၢင္ရွစ္ပါး၊ သစၥာေ လးပါး ဆိုတဲ့ အဆံုးအမေတြပါပဲ။

ေနာက္ျပီး ပါဖက္ျဖစ္လိုသူေတြအတြက္ ပါဖက္ရွင္း (ပါရမီ ၁၀ ပါး)ဆယ္ပါးဆိုတာကိုလည္းေတြ ့ရပါတယ္။ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာအရ ဒီဆယ္ပါးကိုစာရင္းျပဳရရင္ - ဒါန၊ သီလ၊ နိကၡမ၊ ပညာ၊ ဝိရိယ၊ ခႏီ ၱ၊ သစၥာ၊ အဓိဌာန၊ ေမတၱာ၊ ဥေပကၡ တို ့ျဖစ္ပါတယ္။
(generosity, moral virtue, renunciation, wisdom, energy/strength, patience, truthfulness, determination, loving-kindness, equanimity)
( ပါရမီ(၁၀) ပါး=Ten Perfection ကို အဂၤလိပ္လို သိလိုတဲ့လူပုဂၢိဳလ္ေတြအတြက္ပါ။ )
 မဟာယာနကေတာ့ အနည္းငယ္ကြဲျပားပါတယ္။ သူတို ့ကဂရုဏာနဲ ့ခြင့္လြတ္ျခင္းကို ထည့္သြင္းထား ပါတယ္။ယဥ္ေက်းမႈႏွစ္ ခု စလံုးက လက္ခံထားၾကတဲ့ စိတ္ေနသေဘာထားဆိုင္ရာ ျဗဟၼဝိဟာရေလးပါးကေတာ့ မကြဲမျပားတစ္သားတည္းေတြ ့ရပါတယ္။
ေမတၱာ - သတၱဝါတိုင္းကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစလိုျခင္း၊
ဂရုဏာ - ဒုကၡေရာက္သူေတြ ဒုကၡကလြတ္ေျမာက္ေစလိုျခင္း၊
မုဒိတာ - ေအာင္ျမင္သူတို ့ရဲ့ ေအာင္ျမင္မႈကို ဝမ္းသာနိုင္ျခင္း၊
ဥေပကၡာ - အနိမ့္အျမင့္ေလာကဓံအေပၚမွာ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္သေဘာေပါက္ နားလည္ထားျခင္းတို ့
              ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာတိုင္း တတ္နိုင္သမွ် ေမြးျမဴေနၾကတဲ့ စိတ္ေနစိတ္ဓာတ္ေတြပါပဲ။
“ခိုကိုးရာမဲ့သူေတြ၊ ရဟန္းသံဃာေတြ၊ မိဘနဲ႔ မိသားစုဝင္၊ မိတ္ေဆြေတြ၊ အမွန္တကယ္လိုအပ္ေနသူေတြကို ရက္ေရာစြာေပး လွဴ တာမ်ိဳးဟာ ေသျခာေပါက္အက်ိဳးေပးေကာင္းမယ့္ကံပါ။”

သီလေဆာက္တည္မႈ၊
ဘုရားေဒသနာေတြကို သင္အံ့၊ရြတ္ဖတ္ရင္း စိတ္ေအးခ်မ္းေစမႈ၊ စိတ္တန္ခိုးျမွင့္တင္မႈ၊
အကုသိုလ္ အေတြးအၾကံေတြကို ပယ္သတ္နိုင္ဖို ့စိတ္က်င့္စဥ္ေတြကို က်င့္မႈ၊
အာကာပါနသာတိလို သတိပဌာန္ပြားမ်ားမႈ၊ စတာေတြက ဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္ ေလွ်ာက္ရမယ့္ လမ္းေတြပါပဲ။

ရဲေဘာ္ရဲဘက္တို ့ကို အကူအညီျဖစ္ေစတဲ့ ဗုဒၶဘာသာရဲ့တန္ဖိုးနဲ ့အရည္အေသြးမ်ား

အျပစ္မဲ့တဲ့ျပည္သူေတြ ဒုကၡမေရာက္ေစလိုတဲ့ သေဘာထားဟာ ကရုဏာပါ။ သူတို ့ကို အကာအကြယ္ေပးကို ေပးရပါမယ္။ အကာ အကြယ္ေပးတယ္ဆိုတာနဲ ့ မလႊဲသာမေရွာင္သာ စစ္ေရးသေဘာတရားေတြ ပါဝင္လာရေတာ့မွာပါ။ ေနာက္ျပီး ဗုဒၶဘာသာက အထူး တလည္တန္ဖိုးထားတဲ့ သဂၤဟဝတၱဳေလးပါးဆိုတာ ရွိပါတယ္။
 ေပးကမ္းလွဴဒါန္းျခင္း
ၾကင္နာတဲ့စကားေျပာဆိုျခင္း
မ်က္ႏွာမလိုက္၊ ဘက္မလိုက္ဘဲဆက္ဆံျခင္း
အခ်င္းခ်င္းရိုင္းပင္းကူညီအၾကံဥာဏ္ေပးလမ္းညႊန္ျခင္း (အက်ိဳးစီးပြားကို လိုလားျခင္း)
 ေနာက္ဆံုးအခ်က္ဟာ စစ္တပ္ေတြနဲ ့ တိုက္ရိုက္ပတ္သတ္ပါတယ္။ ကို္ယ့္ရဲေဘာ္ရဲဘက္  အခ်င္းခ်င္း မွားရင္ေထာက္ျပ၊ လမ္ညႊန္ မႈေတြေပး၊ ေမာရယ္ဆိုင္ရာ၊ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေတြ  ရဖို ့အားေပးေနၾကရမွာပါ။ ကိုယ္က်ိဳးစြန္ ့အနစ္နာခံျခင္း၊ လိုအပ္ရင္ ကိုယ့္ အ သက္ကိုပါ စေတးရဲျခင္းေတြဟာလည္း ဘုရားခ်ီးမြမ္းတဲ့ ကိစၥေတြပါ။ (သူမ်ားကုိ သတ္ဖို ့ၾကိဳးစားရင္း    ကိုယ္ေသရတာမ်ိဳးကိုေတာ့ မခ်ီးမြမ္းပါ။)သာဓကအေနနဲ ့ မဟာကပိ (ေမ်ာက္မင္း)ဇာတ္ကို ၾကည့္နိုင္ပါတယ္။ ဘုရားအေလာင္းေမ်ာက္မင္းဘဝက သူရဲ့့ ရဲေဘာ္ ရဲဘက္ေတြကို ကယ္တင္ဖို ့သူ ့ခႏၶာကိုယ္ကို တံတားအျဖစ္ခင္းေပးခဲ့ပါတယ္။ သူရဲ့ ေခါင္းဆာင္မႈ စြမ္းရည္၊ ေပၚျပဴလာျဖစ္ တဲ့ဂုဏ္ ရည္ကို မနာလိုတဲ့ေမ်ာက္တစ္ေကာင္က သူ ့ခါးေပၚအားနဲ ့ေဆာင့္ခုန္လိုက္လို ့ ခါးက်ိဳးျပီးေသဆံုးရွာတယ္လို ့ဆိုပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ စစ္တပ္ထဲမွာရွိေနသင့္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာရဲ့အဆံုးအမက ဗိုလ္ငါးပါးပဲျဖစ္ပါတယ္။
၁။ သဒၶါဗိုလ္ ။ သရဏာဂံုသံုးပါးနဲ ့ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးကိုယံုၾကည္မႈ၊ လူေကာင္းသူေကာင္းေတြကို ယံုၾကည္မႈေတြကိုလည္း ထည့္သြင္း စဥ္းစားလို ့ရပါတယ္။
၂။ ဝိရိယဗိုလ္ ။ ဒီဝိရိယကိုပဲက်ေနာ္တို ့ဘာသာစကားနဲ ့energy, mental strength, perseverance လို ့ ဘာသာျပန္ဆိုၾကပါတယ္။ သတၱိရွိျခင္း၊ လူပီသျခင္းပါပဲ။
၃။ သတိဗိုလ္ ။
၄။ သမာဓိဗိုလ္ ။
၅။ ပညာဗိုလ္ - တဲ့။
ဒီ  ဗိုလ္ငါးပါးထဲမွာ စစ္တပ္အတြင္း  ဆိုရင္ ဝိရိယဗိုလ္ကမရွိမျဖစ္ကို လိုအပ္ပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္စြမ္းရည္၊ သတိၱ ဆိုတာမပါဘဲ စစ္ သားေကာင္းမျဖစ္နိုင္ပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာရဲ့ စိတ္ပညာ အလိုအရ ဒီဝိရိယဟာ ကုသိုလ္ေရာ အကုသိုလ္ပါျဖစ္ေနနိုင္ျပန္ပါတယ္။ ဥပမာဆို ရ ရင္ အေသခံဗံုးေဖာက္ခဲြမယ့္လူတစ္ေယာက္ဟာလည္း သတၱိနဲ ့စိတ္စြမ္းရည္လိုပါတယ္။ ဓားျပတိုက္မယ့္သူဟာလည္း သတၱိလိုတာ ပါပဲ။ ေကာင္းမြန္တဲ့ ဝိရိယျဖစ္ဖုိ ့ ဗုဒၶဘာသာကလမ္းညႊန္ထားတာက သဒၵါ၊ သတိ၊ ပညာေတြလိုပါတယ္ တဲ႔။

မိမိရဲ့ ဦးတည္ခ်က္  မွန္ေနရမယ္။ မွန္ကန္တဲ့ ဦးတည္ခ်က္ကို ခရီးေပါက္ေအာင္ ဘယ္လို  ခ်ဥ္းကပ္ရမလဲ ဆိုတာေတြဟာ သဒၶါ နဲ ့
ပညာ ကိစၥျဖစ္ျပီး အမွန္တကယ္ခရီးေပါက္ဖို ့မွာ သတိရဲ့  အခန္းက႑ကလည္း ေတာ္ေတာ္ အေရးပါလွပါတယ္။ သတိ    ဆိုရာမွာ နိုးနိုးၾကားၾကားရွိျခင္း (သတိရွိျခင္း)၊ မိမိအေတြ ့အၾကံဳေတြနဲ ့ဆက္စပ္ျပီး သခၤန္းစာယူတတ္၊ ယူနိုင္ျခင္း၊ ကိုယ္ရဲ့ခံနိုင္ရည္၊ ခြန္အား၊ ကိုယ္က်င့္တရားတန္ဖိုးေတြကိုပါ သတိထားေနမိဖို ့ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ သတိေတြပါ။  ဒီ အျဖစ္အပ်က္ျပီးရင္ ထပ္ေျပာစရာ ရွိပါေသးတယ္။ တိုက္ပြဲမွာေဒါသတၾကီးနဲ ့ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ပစ္သတ္ေနမွ အကု သိုလ္မဟုတ္ပါဘူး။ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ နဲ ့တစ္ဖက္စစ္တပ္ကို ေအးေအးေဆးေဆးပစ္သတ္ ေနတဲ့ စနိုက္ပါရဲ့အျပဳအမူ၊ ကြန္ျပဴတာ ထိန္းခလုပ္ေတြနဲ ့တစ္ဖက္ေလယာဥ္ကို လက္ညႈိးေလးတစ္ေခ်ာင္း  နဲ ့ ပစ္ခ်သူရဲ့   အျပဳအမူဟာလည္း အကုသိုလ္ပါပဲ။ ဗုဒၶဘာသာ  အဆံုးအမအရ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွန္ကန္မႈ၊ သည္းခံမႈ၊ ေဒါသကင္းမႈ၊ မိမိကိုယ္ကို  ထိန္းသိမ္းမႈ၊ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္း မႈေတြကို ဖြံျဖိဳး တိုးတက္လာေအာင္ ၾကိဳးစားယူဖို ့အျမဲ တမ္း ညႊန္ျပေနတတ္ပါတယ္။ ေသနတ္ကိုင္ထားတဲ့   လူတစ္ေယာက္အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ ကို (ကိုယ့္ေသနတ္ကို) ထိန္းသိမ္းထားမႈ၊ မွန္ ကန္တဲ့ အားထုတ္ျခင္းျဖစ္မႈ  ဆိုတာ အေရးအၾကီးဆံုးပါပဲ။ နားမလည္၊ ပါးမလည္္၊ ကိုယ့္က်င့္တရား မရွိသူတစ္ေယာက္ရဲ့ လက္ ထဲေသနတ္ေရာက္သြားရင္ ဒီေသနတ္ တစ္လက္ဟာ ဘယ္ေလာက္ အႏၱရာယ္ရွိတယ္ ဆို တာ ေျပာျပေန စရာေတာင္ မလိုေတာ့ ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ စစ္တပ္ထဲမွာ စည္းကမ္းဆိုတာ ပိုျပီးတင္းၾကပ္ထားရတယ္။ ဒါကိုပင္ က်ေနာ္ တို ့ဘာသာစကားနဲ ့" Discipline " လို ့ေခၚပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာမွာေတာ႔ " ဝိနယ " တဲ႔။

 စကားႂကြင္း။    ။ ဆိုရျပန္ေခ်ျပီ။ အက္ဒမင္က စာေမးပြဲ ေျဖဆိုဖို႔ ဘာသာရပ္ အေရအတြက္ ျဖည္႔ရာ၌ အနည္းငယ္ ( ဤ၌ အနည္း ငယ္ ဟူသည္ အေတာ္ မ်ားမ်ားကို ဆိုလိုသည္ ) လက္လြန္ သြားဟန္ ရိွပါသည္။ မေန႔ကမွ သီတင္းသုံးေဖာ္ ရဟန္းက ေခါင္းစဥ္ မွားေနတယ္ " ဒီဇင္ဘာ စကာဦး " ဟု ဆိုသျဖင္႔ " ေခါင္းစဥ္ မမွား၊ ဝစၥေပါက္ က်႐ုံသာ ျဖစ္သည္ " ဟု ေျဖခဲ႔ရသည္။ ယေန႔လည္း ေမတၱာျဖင္႔ ျဖည္႔ၾကရန္ အမွာစကား ထားခဲ႔ပါရေစ။


ဆက္ရန္

 သီဟနာဒ

Read more

“ ဗုဒၶႏွင့္ ဂ်ီးဇက္” (သို႔) “အျမင့္ျမတ္ဆံုး လူသားႏွစ္ေယာက္၏ ကတၱီပါေရာင္သဲလြန္စမ်ား”

ဗုဒၶနဲ႔ ဂ်ီးဇက္တို႔ဟာ လူသားသမိုင္းရဲ့ အထင္ရွားဆံုးျပယုဂ္ႏွစ္ခုသာ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ သူတို႔အဆံုးအမေတြက ေလးနက္သလို ဒီအဆံုးအမေတြကို လက္ခံက်င့္သံုးေနၾကတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြမွာ သူတို႔ရဲ႕လႊမ္းမိုးမႈေတြကလည္း လိုက္ကာထူထူခ်တာေတာင္ မလံုပါဘူး။

       သူတို႔ဆီမွာ မွ်ေဝတူညီတဲ့ အခ်က္ေတြအမ်ားႀကီးပါ။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးဟာ အိမ္ယာမဲ့အဓိပတိ ဆရာႀကီးေတြျဖစ္ၾကသလို သူတို႔ေျပာလိုတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို ခိုင္းႏိႈင္းတင္စားမႈေတြ၊ ပံုျပင္သာဓကေတြနဲ႔ လူေတြရဲ့နားထဲေရာက္ေအာင္ ရိုက္သြင္းႏိုင္တဲ့ အရည္အေသြးေတြကလည္း လက္ခုပ္တီးအားေပးလို႔ မဝေလာက္ေအာင္ပါပဲ။

ဗုဒၶက အရွင္ျမတ္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ဗုဒၶဂ်န္နေရးရွင္းႀကီးရဲ့ ပစၥဳပၸန္ျပယုဂ္တစ္ခုလို႔ ယံုၾကည္ေတာ္မူခဲ့သလို (S II, 106) ဂ်ီးဇက္ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ရွိရွိသမွ် ဂ်ဴးသူေတာ္စင္ႀကီေတြရဲ့ ကိုယ္စားလွယ္လို႔ ယံုၾကည္ထားျပန္တယ္။

       ဒီမွာ - ဒီလူသားႏွစ္ေယာက္အတူေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့့ ကတၱီပါေရာင္လမ္းစတစ္ခ်ိဳ႔နဲ႔ သူတို႔ရဲ့ (လူေတြ) ခပ္ဝါးဝါးသာျမင္ရတဲ့ ေျခရာေတြပါ။

ဗုဒၶ ။       ။ သူမ်ားေတြ ျပဳမူခဲ့တာေတြ၊ ျပဳမူဖို႔ လြဲခဲ့တာေတြကို အျပစ္ရွာ၊ အျပစ္တင္ေနမဲ့အစား ကိုျပဳမူခဲ့တာေတြ၊ ကိုယ္ျပဳမူဖို႔ ပ်က္ကြက္ခဲ့တာေတြကိုသာ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ပါ။ ( Dhp 50) ဂ်ီးဇက္ ။        ။ သူမ်ားကို မေဝဖန္နဲ႔၊ သင္ဟာေဝဖန္ခံရမႈကေန လြတ္ေျမာက္တယ္။ သူမ်ာကို ေဝဖန္သလို သူတို႔က သင့္ကိုေဝဖန္လိမ့္မယ္။ သင္တိုင္းတာတဲ့ အရွည္အေဝးအတိုင္းပဲ သူတို႔ကသင့္ကို ျပန္တိုင္းတာလိမ့္မယ္။ ( Matthew-7, 1-2 )

ဗုဒၶ ။       ။ သူရူး၊ သင့္ဆံထံုးနဲ႔ ဆိတ္သားေရလည္ဆြဲက ဘာလုပ္လို႔ရမတုန္း။ အထဲမွာ ရွဳပ္ေထြးေပြလီၿပီး အျပင္ပန္းသာလွေနလို႔ကေတာ့-( Dhp-394 ) ဂ်ီးဇက္ ။       ။ ၾကည့္စမ္း၊ ဟင္းေပေနတဲ့ခြက္ကိုေတာ့ ေဆးေၾကာရဲ့။ ခြက္ထဲမွာက်ေတာ့ အလိုႀကီးမႈ၊ ေကာက္က်စ္မႈေတြနဲ႔ ျဖည့္တင္းလို႔။ သင္တို႔ အရူးေတြ။( Luke II, 39-40)

ဗုဒၶ ။       ။ နာက်င္ေအာင္လုပ္၊ အသက္ကိုႏႈတ္၊ ေျခလက္ေတြကိုျဖတ္ခ်ိဳး၊ ခိုး၊ လိမ္၊ မသမာမႈမ်ိဳးစံု၊ က်မ္းစားေတြကို ႀကိဳက္သလိုဖြင့္ဆို၊ ကာေမသုကို အလိုရွိသေလာက္က်င့္သံုး။ ဒါေတြ ေၾကာင့္ သင္ဟာ မသန္႔ရွင္းသူျဖစ္ေနတာ။ အသားေတြ စားေနလို႔ မဟုတ္ဘူး။( Sn- 242) ဂ်ီးဇက္ ။       ။သတ္ျဖတ္၊ ကာေမသုလြန္က်ဴး၊ ကိုယ္က်င့္မလံု၊ ခိုးယူစားေသာက္၊ မွားယြင္းတဲ့ သက္ေသေတြထုတ္ျပ၊ ဒါေတြက လူကို မသန္႔ရွင္းေအာင္ ညစ္ေထြးေစတာ။ လက္မေဆးပဲ ထမင္းစားေနလို႔ မဟုတ္ဘူး။ (Matthew-15, 19-20)

ဗုဒၶ ။       ။ ငါဘုရားကို ျပဳစုမလို႔လား။ ဟို ဂီလာနရဟန္းကို ျပဳစုလိုက္ပါ။( Vin IV , 301) ဂ်ီးဇက္ ။       ။သစၥာစကားဆိုမယ္။ အေသးမႊားဆံုးကိစၥေလးတစ္ခု ငါ့ဘရားသားအတြက္္ လုပ္ေပးလိုက္။ အဲဒါ ငါ့ကို လုပ္ေပးေနတာ။ (Matthew 25-40)

ဗုဒၶ ။       ။ အတိတ္က ေနာင္တေတြကိုမသယ္၊ အနာဂတ္ကို ေတြးၿပီးလည္း မပူပန္၊ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္မွာ ရွဳမွတ္ေနလို႔ သူတို႔ အသားအေရေတြကလည္း စိုေျပဝင္းလက္ေနေလရဲ့။ ( S -15) ဂ်ီးဇက္ ။       ။သင္တို႔ မနက္ျဖန္ကို ေတြးမပူနဲ႔။ မနက္ျဖန္ ကိုယ္တိုင္က မနက္ျဖန္အတြက္ ပူပင္ေပးလိမ့္မယ္။ (Matthew 6, 34)

ဒါတင္မကဘူး။ ခႏၶာဝန္ခ် ဘဝဇာတ္သိမ္းၾကတဲ့ေနာက္မွာေတာင္ သူတို႔ဟာ ဝတ္တြားမႈ အလီလီကို ကိုယ္စီခံယူထိုက္ၾကေပရဲ့။ အခါတစ္ပါး ဘုရားရွင္ရဲ့ ရွဳခ်င္စဖြယ္ ရူပကာယကို တရိွဳက္ေမာေမာျဖစ္ေနတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါးကိုေတြ႔လို႔ ဗုဒၶက-

       “အညစ္အေၾကးဗရဗြ ဒီခႏၶာကို ၾကည့္ေနလို႔ သင္ဘာရမတံုး၊ ဓမၼကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္။ ဒီေတာ့မွ သင္ငါဘုရားကို ရွာေတြ႔လိမ့္မယ္” (S III, 120)

ဒါေတာင္ တတိယသဂၤါယနာက်ေတာ့ “ဘုရားရွင္ရဲ့ ရူပကာယေတာ္ဟာ လွပသပၸါယ္လြန္းလို႔ မ်က္ႏွာေတာ္ကေတာင္ နံ႔သာနံ႔ရတယ္” လို႔ ဆိုသူက ဆိုလိုက္ေသးရဲ့။ ေအဒီတစ္ရာစုမွ ထြန္းကားခဲ့တဲ့ သဒၶမၸပု႑ရိကသုတ္ကဆို ဘုရားရွင္ဟာ အခ်ိန္ရဲ့ အစကတည္းက တည္ရွိလာခ့ဲတာ-တဲ့။ (ဘုရားေဟာနဲ႔ကေတာ့ လားလားေလးမွ မဆိုင္)

တစ္ခါက ဂ်ီးဇက္ကို လူတစ္ေယာက္က “Good Teacher ” လို႔ဆိုေတာ့ ဂ်ီးဇက္က ဘယ္သူမွ မဂြတ္၊ ထာဝရဘုရားသခင္သာ ဂြတ္တယ္တဲ့( Luke 18-19)။ ဒီအေထာက္အထားကို ဂရုမျပဳပဲ ဂ်ီးဇက္လြန္လို႔ ႏွစ္ေပါင္း(၂၀) အတြင္းပဲရွိေသးတယ္ စိန္႔ေပါက ဂ်ီးဇက္ဟာ ထာဝရဘုရား God ကို ဝင္စားသူတဲ့။ လုပ္ခ်လိုက္ေသး။

       ( သူတို႔ ရိုးသားမႈေတြကို ေနာက္လူေတြက ကပ်က္ယပ်က္လုပ္ေနတာေတြလည္း တူညီေနၾကေလရဲ့- ဘာသာျပန္သူ)

✰✰✰✰✰✰✰

ဗုဒၶနဲ႔ ဂ်ီးဇက္တို႔ၾကားမွာ ကတၱီပါေရာင္လမ္းဆံုေတြရွိေနလို႔ ကတၱီပါေရာင္လမ္းခြဲမရွိဘူးဆိုရင္ေတာ့ အႀကီးမားဆံုုး မွားယြင္းမႈပဲ။ ဗုဒၶက ခတၱိယဆိုတဲ့ ေရေပၚဆီလူတန္းစားမွာ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး၊ ဂ်ီးဇက္မွာေတာ့ ေအာက္ေျခသိမ္း လူတန္းစားဘဝမွာ ေမြးဖြားခဲ့ရတယ္။

ဂ်ီးဇက္ဟာ တသက္လံုးတစ္ကိုုယ္တည္းေနခဲ့ေပမယ့္ ဗုဒၶကေတာ့ ဇနီးရဲ႕လင္၊ သားရဲ့ ဖခင္ ျဖစ္ဖူးေလရဲ့။

ဗုဒၶဟာ ေဒသနာေတြ လူတိုင္းကိုေဟာခဲ့တာေတာ့ မွန္ရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ အရွင့္ရဲ့ေဒသနာေတြက ပညာရွင္ေတြဆီ ပိုၿပီးဦးတည္ေနၿပီး ဂ်ီးဇက္အရွင္ရဲ႕ မက္ေဆ့ေတြကေတာ့ သာမန္လူတန္းစားေတြဆီ ပိုၿပီးပ်ံသန္းေနေလရဲ႕။ ဗုဒၶဟာ ေအးခ်မ္းတဲ့ ႏိုင္ငံေရးဝါဒေတြၾကားမွာ သာသနာျပဳခဲ့ရေပမယ့္ ဂ်ီးဇက္ခမ်ာမွာေတာ့ ႏိုင္ငံေရးကေသာင္းကနင္းေတြၾကား က်ီးလန္႔စာစား သာသနာျဖန္႔ခဲ့ရျပန္တယ္။

ဗုဒၶက (၄၅) ႏွစ္ၾကာ ေဒသနာေတာ္ တာဝန္ထမ္းခဲ့သလို ဂ်ီးဇက္ကလည္း ေက်ာ္လွ (၂) ႏွစ္ပဲေပါ့။

✰✰✰✰✰✰✰

သဘာဝကို ရွဳျမင္လိုၾကပံုမွာေတာ့ ဒီအျမင့္ျမတ္ဆံုးလူသားႏွစ္ေယာက္မွာ တူတာဆိုလို႔ မရွိသေလာက္ ျဖစ္ခဲ့ရေတာ့တယ္။

ဗုဒၶက ဖန္ဆင္းရွင္ God ကို အယံုအၾကည္ မရွိခဲ့ေပမယ့္ ဂ်ီးဇက္ကေတာ့ God မွ God ပါပဲ။

ဗုဒၶရဲ့အျမင္က “အဇာတ၊ အဘူတ၊ အကတ၊ အသခၤတ (Unborn, Un-become, Unmade, Unconstructed)” (Ud-80) ျဖစ္ၿပီး ဂ်ီးဇက္ကေတာ့ God ဟာ ထာဝရ၊ တစ္ခါတစ္ခါ “Daddy” နဲ႔ အဓိပၸါယ္တူတဲ့ “Abba” လို႔ေတာင္မွ ညြႊန္းဆိုေလတယ္။

ဗုဒၶက ဓမၼကို သံသရာထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းလို႔ ရွဳျမင္ခဲ့ေပမယ့့္ ဂ်ီးဇက္အဆံုးအမေတြကေတာ့ ငရဲကေန ကယ္တင္ဖို႔။

တရားရွဳမွတ္ရာမွာ ဗုဒၶက အရွင္ရဲ့ အဇၥ်တၱကို စူးစိုက္ခဲ့ေပမယ့္ ဂ်ီးဇက္ကေတာ့ ဗာဟိရ ထာဝရဘုရားရွင္ထံ ဆုေတြအထပ္ထပ္ ပန္ေခၽြေနေလရဲ့။

ဂ်ီးဇက္္အတြက္ လူသားရဲ့ အဆံုးစြန္ပန္းတိုင္ဟာ ထာဝရဘုရားရွင္ထံ ခိုလွံဳခြင့္ရရန္ျဖစ္ၿပီး ဗုဒၶကေတာ့ ဒါေတြဟာ နိဗၺာန္နဲ႔စာရင္ ဘာမွသိပ္မဟုတ္ေသးဘူးတဲ့။

ေဒသနာျဖန္႔ေဝရာမွာ ဗုဒၶက သူ႔လူမ်ိဳးအတြက္ဆိုၿပီး ဘာမွေထြေထြထူးထူး မရွိလွေပမယ့္ ဂ်ီးဇက္ကေတာ့ သူဟာဘုရားရွင္ရဲ့ အေရြးခံ အစၥေရးေတြအတြက္ ေစလြႊတ္ျခင္းခံရသူပါတဲ့။ (Matthew 10, 5-6, 15, 24)

ဂ်ီးဇက္က ထာဝရဘုရားရွင္ဟာ ကမၻာႀကီးကို မီးလွ်ံေတြနဲ႔ ဖ်က္ဆီးလိမ့္မယ္လို႔ ေဟာကိန္းထုတ္ခဲ့ေပမယ့္ ဗုဒၶကေတာ့ ဒီကမၻာရဲ့့အနာဂတ္ေဟာစာတမ္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ စိတ္ဝင္စားမႈအေတာ္နည္ပါးခဲ့ပါတယ္။

ဂ်ီးဇက္ဟာ သူ႔ရဲ႕ေဒသနာကို မယံုၾကည္သူ၊ သံသယရွိသူေတြအေပၚ ကရုဏာေဒါေသာ ေစာခဲ့ေပမယ့္၊ ေဂါတမဆိုတဲ့ ဗုဒၶကို ေကာင္းေကာင္းသိထားသူေတြအတြက္ေတာ့ ဒါကနည္းနည္းအံၾသစရာပါ။

အျမတ္ဆံုးလူသားႏွစ္ေယာက္ကို ဒီလိုျဖန္႔ေျဖၾကည့့္လိုက္ေတာ့ တူတာေတြေရာ၊ မတူတာေတြေရာ၊ မ်ဥ္းၿပိဳင္ေတြေရာ၊ မ်ဥ္းျဖတ္ေတြပါ ေတြ႔လာရျပန္ပါတယ္။ အရွင္ေတြျပဳစုခဲ့တဲ့ ဘာသာတရားေတြကိုၾကည့္ရင္ ဒီအရွင္ေတြရဲ့ ေက်းဇူးတရားေတြ၊ ကြဲလြဲမႈေတြကို တေလးတစား နားလည္ထားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ့္ကို ခရစ္ယာန္နဲ႔ ဗုဒၶဘာသာမိတ္ေဆြေတြ အတူတကြမ်ား ေတြ႔ဆံုေပါင္းသင္းရမယ္ဆိုရင္ ဗုဒၶရဲ႕ေအာက္ပါစကားေလးကို အေလးထားဆက္ဆံတယ္ဆိုၿပီး ပိုၿပီးဟာမိုနီျဖစ္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေလးျဖစ္ေအာင္ ဖန္တည္းထားလိုက္ႏိုင္ပါတယ္။

“Those things about which there is no agreement, Let us put aside. Those things about which there is agreement, let the wise bring up, discuss and examine” (D. I, 164)

ခရစ္ယာန္၊ ဗုဒၶဘာသာ ဘရားသား စစၥတားတို႔-

စကားလံုးအထားအသုိ၊ အဓိပၸါယ္ျပန္ဆိုမႈေတြမ်ား လြဲေခ်ာ္ခဲ့ရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ အေကာင္းဆံုးေတာ့ ႀကိဳးစားမိပါတယ္။ ဒီထက္ပိုၿပီး ဒီလူသားေတြကို ၾကည္ညိဳခ်င္သပဆိုရင္ေတာ့-

1) Two Masters One Message, Roy Amore, 1978.
2) A Guide to Buddhism A to Z, S. Dhammika.

ကို ဖတ္ရွဳၾကပါ။ ကြ်န္ေတာ္က ခံစားရသလို ျပန္ဆိုသူမွ်သာပါ။

ဇင္ေ၀ေသာ္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more