စကားေျပာေသာဓာတ္ပုံမ်ား (၃)


ေမး။ ။ အရွင္ဘုရားရဲ႕ သက္ေတာ္ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ သိပါရေစ။
ေျဖ။ ။ ဦးဇင္းက ေမြးခဲ႔ၿပီးၿပီ၊ ေသၿပီလားဆိုေတာ႔ မေသေသးဘူး။ ဒီေတာ႔ ဦးဇင္းအသက္က ေမြးျခင္းနဲ႔ေသျခင္းၾကားက တစ္ေနရာရာမွာရွိေနတယ္။ ဘယ္ေနရာမွာလဲ မသိဘူး။ တစ္ေနရာရာမွာပဲ။

(သမၼတႀကီးရဲ႕ မဟာအင္တာဗ်ဴး၊ မဟာဒိုင္ယာေလာ႔ကို မွီျငမ္းေျဖဆိုသည္။ ဒႆန ပါေသာ္လည္း လိုရင္းမေရာက္သျဖင္႔ ေမးသူ၊ နားေထာင္သူမ်ား စိတ္ညစ္ သြား ၾကေလကုန္သည္ဟုဆို၏)


ဥပေဒနဲ႔သမိုင္း


ျမန္မာျပည္ပညာေရးက ဥပေဒနဲ႔သမိုင္းကို တန္ဖိုးမထားဘူး။
ဒါဆို ဘယ္သူေတြက ဥပေဒေရးဆြဲၿပီး ဘယ္သူေတြက ႏိုင္ငံေရး အနာဂတ္ေပၚလစီခ်မွတ္မွာလဲ။
စကၤာပူေရာက္လာတဲ႔ အိမ္ေဖာ္ေလးေတြတခ်ိဳ႕က ဥပေဒဘြဲ႔ရသူရ၊ သမိုင္းနဲ႔ ဘြဲ႔ရသူရ။ သူတို႔ကို အထင္ေသးတာ မဟုတ္ပါဘူး။
စကၤပူေထာင္သြားတဲ႔ ေရွ႕ေနေဟာင္း လီကြမ္းယု၊ ကမၻာ႔ႏိုင္ငံေရးေပၚ လစီေတြ ေရးသြားတဲ႔ (သမိုင္း၊ ေပၚလစ္တီကယ္ဆိုင္းယင္႔စ္ပညာရွင္) ကစ္ဆင္းဂ်ားတို႔ ဟန္တင္တန္တို႔ကို သြားျမင္မိလို႔ပါ။
မတရားတဲ႔ ဥပေဒဆြဲထားမိရင္ေတာ႔ ေသနတ္နဲ႔ထိုင္ေစာင္႔မွ ဒီ ဥပေဒၿမဲမွာ။

လိပ္တစ္ေကာင္ရဲ႕ အားသာခ်က္ ၆ ခ်က္(နယူး ဗားရွင္း)


၁။ အသက္ရွည္ေအာင္ က်န္းမာေရးလုပ္ရတယ္ဆိုတဲ႔ စကားဟာ လိပ္နဲ႔ လုံးဝ မဆိုင္။ ေျပးလႊားေနတဲ႔ ယုန္ေတြ ေခြးေတြထဲမွာ ဘယ္သူ အသက္ရာေက်ာ္ေန ရလို႔လဲ။ ဘာမွမလုပ္ဘဲ သက္တန္းရာေက်ာ္ရွည္တာ လိပ္ပဲရွိတယ္။(လိပ္နဲ႔ေဆြမ်ိဳး မေတာ္သူေတြ အေတာ္ဒုကၡေရာက္ရတယ္)

၂။ ေစာင္းကန္းေစာင္းကန္း လမ္းေလ်ွာက္လို႔လည္း ဘာမွမျဖစ္(လူေတြစကားနဲ႔ ဒါကို လိပ္ႀကီးကတစ္ဖက္၊ ကမၻာႀကီးကတစ္ဖက္လို႔ေခၚတယ္)။ ဝင္တိုက္မိလည္း အခြံမာႀကီးနဲ႔ ဆိုေတာ႔ ဘာမွမျဖစ္။ လိပ္က တည္႔တည္႔ကို မေလ်ွာက္တတ္ ဘူး။
(လူေတြစကားနဲ႔ ဘန္ကာ ဂါးဘားမင္႔လို႔ေခၚတယ္။ အျပင္မထြက္ရဲ၊ ဗုံးခိုက်င္းထဲ မွာပဲေနရသူ) ႀကီးေလ မတည္႔ေလ။

၃။ လူတိုင္းကိုလည္း မ်က္ႏွာ ျပေနစရာမလိုဘူး။ တျခားသတၱဝါေတြဆို မ်က္ႏွာ ခ်ိဳေသြးရ၊ အျမီးနံ႔ရ။ လိပ္ကမ်က္ႏွာမျပဘဲ အလုပ္ျဖစ္တယ္။ ခပ္တင္းတင္း၊ ခပ္ တည္တည္ပဲ။

၄။ အားအားရွိ ကိုယ္႔ဘက္ကို ယက္ေနရုံပဲ၊ လိပ္ဆိုေတာ႔ ဘယ္သူမွ ဘာမွေျပာ လို႔ မရ။ ေျပာလည္း ဘာမွမျဖစ္။ စကားပုံ ရွိေနလို႔။

၅။ ဘယ္သူနဲ႔မွ မေတြ႔ခ်င္ေတာ႔ဘူးဆိုရင္ ပင္လယ္ထဲဆင္းသြားၿပီး နားေအး ပါးေအး ငုပ္ေနလိုက္ရုံပဲ(လူေတြစကားနဲ႔ ဒါကို အနားယူတယ္လို႔ေခၚတယ္)။ အေၾကာင္းရွိရင္ ေကာင္ေလးေတြ ဆက္သြယ္ၾကေပါ႔(လူေတြစကားနဲ႔ အႀကံ ဉာဏ္ေတာင္းခံတယ္လို႔ေခၚတယ္၊ အေရးႀကီးတာဆို လိပ္ႀကီးမသိဘဲ ဘာမွ မလုပ္ရဲၾကဘူးလို႔ေခၚတယ္။)

၆။ ေနာက္ဆုံး မျဖစ္မေန ယုန္နဲ႔ အေျပးၿပိဳင္ရရင္ေတာင္ လိပ္ကႏိုင္တယ္။



လူေတြစကားနဲ႔ေျပာေတာ႔ ယုန္က မ်ိဳးမစစ္လို႔ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ဖို႔ ကြာလီဖိုင္း မျဖစ္တာ ရယ္၊ ခရာမမႈတ္ခင္ လိပ္ ယူႏိုက္တက္က ေလးပုံ တစ္ပုံ ေရာက္ႏွင္႔ေနၿပီးျဖစ္ေန တာရယ္ေၾကာင္႔ တဲ႔။ တခ်ိဳ႕ လိပ္ ယူႏိုက္တက္အဖြဲ႔ဝင္ေတြစကားအရ ယုန္က နားရြက္ေထာင္လြန္းတယ္ တဲ႔)

ၿပီးပါၿပီ။
ဆက္ခ်င္ရင္ ကိုယ္ဘာသာပဲ ဆက္ၾကပါ။

သရဏဂုံရြတ္ဆိုရာမွာ


သရဏဂုံရြတ္ဆိုရာမွာ ပီသေနရမယ္ဆိုတာက အေရးႀကီးတဲ႔စကားမို႔ နားလည္ မႈ လြဲမသြားေစဖို႔ ခ်မွတ္ထားတဲ႔လမ္းညႊန္ခ်က္ပါ(အတင္းစည္းရုံးထားတာ မဟုတ္၊ သူ႔သေဘာနဲ႔သူ အာမခံၿပီးဝင္လာတာဆိုတာမ်ိဳး၊ ဘုရာလည္း ဒီလို ကြန္ပလိန္းေတြရင္ဆိုင္ခဲ႔ရတယ္၊ ဒါ႔ေၾကာင္႔ ခံစစ္စည္းလိုင္း တားထားတာ)။
ေဆာင္႔ေဆာင္႔ေအာ္ရမယ္ဆိုတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ဘယ္ေထရဝါဒႏိုင္ငံ မွာ မွ ေဆာင္႔ဆိုတာမ်ိဳးမေတြ႔ရဘူး။ မွတ္မိေသး တယ္။ ေဒးဝန္းဆရာေတာ္ႀကီး ကမၼဝါ ဖတ္ေတာ႔ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး၊ နာလို႔လည္းေကာင္းတယ္။
ခ်က္ခ်င္းႀကီး ကီးျမႇင္႔ဆိုတဲ႔အသံ မွန္၊ မမွန္။
ကီးျမင္႔လြန္းသြားၿပီး ဆိုလိုတဲ႔အဓိပၸါယ္ကို နားလည္ရခက္သြားရင္ေတာ႔ မူရင္း စကားေတာ္နဲ႔ ေသြဖီသြားၿပီ။ ဒါက ေသခ်ာတယ္။

အားစိုက္မႈ


ေျပာဆိုတဲ႔စကား၊ အလုပ္အကိုင္ အခြင္႔အေရး၊ လူေနမႈအဆင္႔၊ ဝန္းက်င္ရဲ႕ သန္႔ရွင္းမႈေတြေၾကာင္႔ စကၤာပူက ယူႏိုက္တက္အာစီယံျဖစ္ေနတယ္။
ထိုင္း၊ ျမန္မာ၊ အင္ဒို၊ မေလး၊ ဖိလစ္ပိုင္ စတဲ႔ ႏိုင္ငံအသင္းေတြကန္ေနေပမဲ႔ သူ႔ပရိသတ္နဲ႔သူ ရွိေနတယ္။ အျခားႏိုင္ငံေတြမွာဆို ဒီေလာက္ ဟန္ခ်က္ မညီႏိုင္ဘူး။ သူက ႏိုင္ငံေသးတာေလးကို အားသာခ်က္လိုလိုျဖစ္ေအာင္ အကြက္ခ်ထားတာ။ အျခားႏိုင္ငံေတြနဲ႔စာရင္ ႏိုင္ထက္စီးနင္းမႈလည္းနည္းတယ္။ ဥပေဒနဲ႔ဥပေဒကို အေကာင္အထည္ေဖာ္သူေတြရဲ႕ အားစိုက္မႈက အဓိကျဖစ္မယ္။

က်ေနာ္ကေတာ႔ ဇြန္းကိုပဲသုံးတယ္

တစ္ေန႔မွာေတာ႔ မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႕နဲ႔အတူ အသစ္ဖြင္႔ထားတဲ႔ ရက္စေတာရင္႔ ကို ေရာက္သြားျဖစ္တယ္။
သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းရွိသလို စာပြဲထိုးအားလုံးကလည္း လူငယ္၊ လူ မမယ္ေလးေ တြခ်ည္းပါပဲ။ သူတို႔ကို ေလ႔လာရင္း ေပါက္ေပါက္ရွာရွာျမင္တတ္တဲ႔ က်ေနာ္ ဟာ စာပြဲထိုးေလးရဲ႕ အိပ္ေထာင္ထဲက ဇြန္း၊ ခရင္းတစ္စုံကို ျမင္မိတယ္။
လိုက္ၾကည္႔ေတာ႔ သူမွမဟုတ္ဘူး၊ စာပြဲထိုးအားလုံးရဲ႕ အိပ္ေထာင္ေတြထဲမွာ ဇြန္း၊ ခရင္းေတြ ေဆာင္ထားတာေတြ႔ရတယ္။ ေတာ္ေတာ္ အံ႔ဩမိတယ္။
ဒါနဲ႔ သြက္သြက္လက္လက္ ရွိမယ္႔ အငယ္ဆုံး စာပြဲထိုးေလးကို ေမးၾကည္႔ မိေတာ႔။
" ဒါက ဒီလိုပါ၊ က်ေနာ္တို႔မွာ အခ်ိန္ကုန္သက္သာမယ္႔ နည္းလမ္းနဲ႔ပတ္သက္ ၿပီး သုေတသနလုပ္ရင္း အႀကံေပးေနတဲ႔ ကုမၸဏီတစ္ခု ရွိပါတယ္။ သူတို႔ ရွာေဖြေတြ႔ရွိခ်က္က လာေရာက္စာသုံးသူေတြ စားပြဲေပၚက လြတ္က်တတ္ တဲ႔အထဲမွာ ဇြန္း၊ ခရင္းက နံပါတ္ တစ္ပါ။ ၈၆ ရာခိုင္ႏႉံးရွိပါတယ္။ လြတ္က် တိုင္း စာဖိုခန္းထဲသြားၿပီး ဇြန္း၊ ခရင္းေတြေဆးေနရတာက အခ်ိန္ကုန္ လူ ပမ္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ က်ေနာ္တို႔အားလုံး ဇြန္း၊ ခရင္းေတြ ေဆာင္ထား ၾကတာပါ"
က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ေတာ္ေတာ္အထင္တႀကီး ျဖစ္သြားမိတယ္။ တယ္ ဟုတ္ပါ လားေပါ႔။
ေျပာရင္းဆိုရင္း စာမယ္လုပ္ေနစဥ္ က်ေနာ္႔လက္ထဲက ဇြန္း လြတ္က်သြားေ တာ႔ သူက ကဲ ေတြ႔ၿပီမဟုတ္လားဆိုတဲ႔ အၿပဳံးနဲ႔ၾကည္႔ၿပီး သူ အသင္႔ေဆာင္ ထားတဲ႔ ဇြန္းကို ထုတ္ေပးတယ္။



ခဏေနေတာ႔ ဇြန္း၊ ခရင္းတင္မကဘဲ သူတို႔ ဝတ္စုံေတြမွာ တြဲခ်ဳပ္ထားတဲ႔ ႀကိဳးကြင္းေလးေတြကိုလည္း ေတြ႔ရျပန္တယ္။ ဒီ ႀကိဳးကြင္းေလးေတြကလည္း လူတိုင္းရဲ႕ ဝတ္စုံမွာပါတယ္။ ဒီ ႀကိဳးကြင္းေလးေတြက ဘာအတြက္ပါလိမ္႔ ဆိုတာ က်ေနာ္လည္း ဉာဏ္မီသေလာက္ စဥ္းစားတာပဲ၊ အေျဖမရဘူး။ ဒါနဲ႔ အဲဒီ စာပြဲထိုးေလးကိုပဲ ေမးၾကည္႔ရေတာ႔တယ္။
"မင္းတို႔ ဝတ္စုံမွာ ပါေနတဲ႔ ႀကိဳးကြင္းေလးေတြကေရာ ဘာအတြက္လဲကြ၊ အခ်ိန္ကို ေခၽြတာဖို႔ပဲလား၊ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ရွင္းျပပအုံး"
ဆိုေတာ႔ သူက အနားကပ္ၿပီး..
"ရပါတယ္ ဆရာ၊ က်ေနာ္တို႔ အာလုံးက အမ်ိဳးသားေတြခ်ည္းပဲ မဟုတ္လား။ ဒီ ႀကိဳးကြင္းေလးေတြ ပါေတာ႔ အေပါ႔သြားတဲ႔အခါ အခ်ိန္ကုန္ သက္သာပါ တယ္။ လက္နဲ႔ ထုတ္၊ ကိုင္ၿပီး အေပါ႔သြားစရာ မလိုေတာ႔ဘူး၊ ႀကိဳးကြင္းေလး နဲ႔ ဆြဲထုတ္လိုက္ရင္ ရၿပီ၊ ဒီေတာ႔ လက္ေဆးစရာမလိုေတာ႔ဘူး။ အခ်ိန္ကုန္ သက္သာသလို ေရကုန္လည္း သက္သာသြားတာေပါ႔ ဗ်ာ"

ဒီေလာက္ စနစ္က်တဲ႔ ရက္စေတာရင္႔ကို က်ေနာ္ မခ်ီးမြမ္းဘဲ မေနႏိုင္ေတာ႔ ဘူး။ ဒါေပမဲ႔ စဥ္းစားလို႔ မရတာက လက္နဲ႔မကိုင္ဘဲ အထဲကို ဘယ္လိုျပန္ ထားမလဲ ဆိုတဲ႔ကိစၥပဲ။
ဒါနဲ႔ ဆက္ေမးၾကည္႔ေတာ႔ ေကာင္ေလးက အနားကပ္ၿပီး တိုးတိုးေလးေျပာ တယ္....
"က်န္တဲ႔လူေတြကိုေတာ႔ က်ေနာ္လည္း မသိဘူး၊ က်ေနာ္ကေတာ႔ အသင္႔ေဆာင္ထားတဲ႔ ဇြန္းကိုပဲ အသုံးျပဳလိုက္တာပါပဲ"

(The World Joke Book ထဲက ရယ္စရာေလးကို သင္႔သလို ျပန္ထားတာပါ)
11/06/2013

မခ်စ္မမုန္း


သခၤါရအေပၚ မခ်စ္မမုန္း ဥေပကၡာဝင္သြားေတာ႔ သခၤါရုေပကၡာ။
သတၱဝါေတြအေပၚမခ်စ္မမုန္း ဥေပကၡာဝင္သြားေတာ႔ ျဗဟၼဝိဟာရုေပကၡာ။
ေဘာလုံးပြဲအေျဖအေပၚမခ်စ္မမုန္း ဥေပကၡာဝင္သြားေတာ႔ ေဘာလုေပကၡာ။
ေတာင္႔တေသ၍ ေၾကာင္႔ၾကေျပသည့္ဉာဏ္။ သက္သာသြားတယ္။

ဒါနဲ႔ အမႈိက္ရွင္းတဲ႔ အဖြဲ႔ကို ေတာင္ေရးေျမာက္ေရး ေရးသူကရွိေသးတယ္။
ဂ်ပန္ေတြကို အတုခိုးဆိုလား။ ေကာင္းတာပဲ၊ ဘယ္သူ႔အတုခိုးခိုးေပါ႔။
၁၈ ရာစုကစလို႔ အာရွတစ္တိုက္လုံး ဂ်ပန္ဆီက ပုံစံတစ္မ်ိဳးမဟုတ္
တစ္မ်ိဳးနဲ႔ အတုခိုးေနၾကရတာႀကီးကို ေမ႔ေနဟန္ (သို႔) မသိရွာဘူးထင္ပါရဲ႕။

ဟန္တင္တန္ကို ကမၻာေက်ာ္ေစတဲ႔ အရက္စက္ဆုံး၊ အဆိုးဝါးဆုံးခန္႔မွန္းခ်က္ (၃)


ဒါေပမဲ့ ျဖစ္ႏိုင္ေျခအရွိဆံုးျဖစ္ၿပီး စိတ္ကူးယဥ္ျဖစ္စဥ္ထဲမွာ စိတ္ ကသိကေအာက္ျဖစ္စရာ အေကာင္းဆံုးက စစ္ျဖစ္ရျခင္းရဲ႕အေၾကာင္းရင္းပါ။ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းတစ္ခုရဲ႕ ပဓါန ႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့ (တရုတ္)နဲ႔ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းတူ အဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံ(ဗီယက္နမ္)တို႔ၾကားမွာ အျခားစီဗီလိုက္ေဇးရွင္းရဲ႕ ပဓါနႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့ (အေမရိကန္) ႏိုင္ငံက ၾကား၀င္ ဟန္႔တားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

အေမရိကန္ေတြဖက္ကၾကည့္ေတာ့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာဥပေဒကို ကာကြယ္ဖို႔၊ ဒီလို အႏိုင္က်င့္မႈကိုဟန္႔တားဖို႔၊ ပင္လယ္ရဲ႕လြပ္လပ္မႈကို ကာကြယ္ဖို႔ ၊ ေတာင္ တရုတ္ပင္လယ္ထဲကေရနံကို သူတို႔အေနနဲ႔ ဆက္လက္ရယူႏိုင္ဖို႔၊ အေရွ႕အာရွ ကို တစ္ႏိုင္ငံထဲက လႊမ္းမိုးထားတာကို ဟန္႔တားဖို႔ မျဖစ္မေနလုပ္ရမယ့္ အလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ တရုတ္ေတြဖက္ကၾကည့္ေတာ့ ဒါဟာ သည္းခံလို႔မရတဲ့ ကိစၥ၊ တရုတ္ကိုအရွက္ခြဲဖို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ဖို႔အတြက္ အေနက္စီဗီလိုက္ေဇးရွင္း ေခါင္းေ ဆာင္ ႏုိုင္ငံရဲ႕ ေမာက္မာမႈ၊ သူ႕ေဒသတြင္းမွာ တစ္ရား၀င္ လႊမ္းမိုးမႈရွိတဲ့ တရုတ္ ရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို ကပ်က္ယပ်က္ လုပ္မႈ၊ ကမၻာႏိုင္ငံေရး အေရးအခင္းမွာ တရုတ္ရဲ႕ပါ၀င္ သင့္တဲ့ အခန္းက႑ကို ျငင္းဆန္မႈျဖစ္ေနပါတယ္။

အတိုခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆိုရရင္ လာမယ့္လက္တေလာကမၻာမွာ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္း စစ္ ပြဲႀကီးေတြကို ေရွာင္ၾကဥ္ ႏိုင္ဖို႔အတြက္ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းတစ္ခု အတြင္းမွာျဖစ္ ပြားေနတာကို အျခားစီဗီလိုက္ေဇးရွင္း၀င္ႏိုင္ငံက ၀င္ေရာက္ ေႏွာက္ယွက္ျခင္း ကေန ေရွာင္ၾကဥ္ေနဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံေတြ အထူးသျဖင့္ အေမရိ ကန္ ႏိုင္ငံအတြက္ ဒီအခ်က္ကို လက္ခံဖို႔ ခက္ခဲလွတယ္ဆိုတာ သံသယျဖစ္စရာ မလိုပါဘူး။ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္း စံုညီ ဗဟုမ႑ိဳင္ ကမၻာႀကီးထဲမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ ပထမဆံုးလိုအပ္ခ်က္ဟာ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းတူ ႏုိင္ငံေတြၾကား ျပႆနာထဲ ကို အျခားစီဗီလိုက္ေဇးရွင္း၀င္ႏိုင္ငံက ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္း မျပဳမႈ “ေရွာင္ၾကဥ္မႈဥပေဒ=Abstening Rule” ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယ လိုအပ္ခ်က္က “ပူးေပါင္း ညႇိႏႈိင္းေရး ဥပေဒ=Joint mediation Rule” ျဖစ္ပါတယ္။ မိမိတို႔ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္း၀င္ႏိုင္ငံေတြ၊ အုပ္စုေတြ ၾကားက ပဋိပကၡ ေတြကို ထိန္း သိမ္းေပးျခင္း၊ ဟန္႔တားေပးျခင္းကို ဆိုလိုပါတယ္။

စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းေတြအၾကား အင္အားေတြပိုၿပီး ညီမွ်လာေနတဲ့ ကမၻာထဲမွာ ဒီဥပေဒ ႏွစ္ခုကို လက္ခံဖုိ႔ဆိုတာ အေနာက္အတြက္(သို႔)အေနာက္ကိုျဖဳတ္ ခ်ဖို႔(သို႔)အေနာက္ရဲ႕ လႊမ္းမိုးထားတဲ့ အခန္းက႑ကို အစားထိုးေနရာယူဖို႔ မ်က္ေစာင္းထိုးေနတဲ့ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းေတြအတြက္ မလြယ္ကူလွပါဘူး။ ဥပမာ အားျဖင့္ ဒီကမၻာႀကီးထဲက ပဓါနႏိုင္ငံႀကီးေတြဟာ သူတို႔လည္း အႏုျမဴလက္နက္ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရွိတယ္၊ မိမိရဲ႕ အဖြဲ႕၀င္ ႏုိင္ငံငယ္ေတြ ဒီလိုလက္နက္ေတြ ပိုင္ဆိုင္ လာမႈကေန တားျမစ္ခြင့္ရွိတယ္ဆိုတဲ့ အျမင္ရွိေနၾကပါလိမ့္မယ္။

ပါကစၥတန္အတြက္“အင္အားျပည့္အႏုျမဴလက္နက္စြမ္းရည္”ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ သူ႕ရဲ႕ ႀကိဳးစားခဲ့ရမႈေတြကို သမင္ လည္ျပန္ၾကည့္ရင္း သူ႕အားထုတ္ခဲ့မႈေတြဟာ မွန္ ကန္တယ္လို႔ ဇူဖိကာ အလီဘူတို (Zulfikar Ali Bhutto) က ယံုယံုၾကည္ ၾကည္ ေျပာဆိုခဲ့တယ္
”အစၥေရးနဲ႔ေတာင္အာဖရိကတို႔မွာ အႏုျမဴစြမ္းရည္ အျပည့္အ၀ ပိုင္ဆိုင္ ထားရွိ ခဲ့ၾကၿပီးၿပီလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔သိရပါတယ္။ ခရစ္ယန္၊ ဂ်ဴ း၊ ဟိႏၵဴ စီဗီလိုက္ေဇး ရွင္းေတြအားလံုးမွာ အႏုျမဴစြမ္းရည္ အျပည့္အ၀ရွိ ေနခဲ့ၾကၿပီ၊ အစၥလာမ္ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းေတြမွာသာ မရွိေသးတာျဖစ္လို႔ ဒါကို ေျပာင္းလဲ ပစ္ရပါမယ္။”
(Note-18)

အထက္စီးေလသံ


Myo Win ကိုယ္ေတာ္လဲ အထက္စီးေလသံေလ်ာ့ေတာ္မူပါဖ်ာ့။ ျပင္လို႔ရတာမို႔ ေဝဖန္တာပါဖ်ာ့။
Like · Reply · 15 minutes ago


အၿမဲတန္း အထက္ကေနတာမဟုတ္ဘူး ထင္တာရယ္(မွားရင္ဆက္ေထာက္ျပ ပါ၊ ေရးခဲ႔သမ်ွစာေတြမွာ အတင္းအေပ်ာ႔ ႏွစ္မ်ိးေတြ႔ရမယ္ ေမ်ွာ္္လင္႔ပါတယ္)၊ ပတ္ခၽြဲႏွပ္ခၽြဲ ဝါသနာမပါတာရယ္ေၾကာင္႔ ဝါသနာစရိုက္မတူရင္ မဖတ္ဖို႔ အႀကံျပဳ ခ်င္ပါတယ္။

not suitable for babies under six months


*****

မဂၤလာပါ (ကမ္းလက္ လပတ္လည္)


"ဗဟုသစၥဥၥကို အထက္တန္းပညာေရး(ဘာသာရပ္အေျခခံေတြ အမ်ားႀကီး သင္ ယူရ၊ အထူးျပဳေလ႔လာမႈ မဟုတ္)၊ သိပၸဥၥကို တကၠသိုလ္ပညာေရး (အသက္ေမြး ဝမ္းေၾကာင္းလို႔ရတဲ႔အထိ အထူးျပဳေလ႔လာ၊ ေမဂ်ာ ဆပ္ဘဂ်က္ ယူရ) လို႔ ဆြဲ ၾကည့္မိပါတယ္။ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ဘဝနဲ႔ပူးတြဲျပရင္ ဗဟုသစၥဥၥဟာ အသက္ ၅ ႏွစ္နဲ႔ ၁၆ ႏွစ္ၾကား၊ သိပၸဥၥဟာ ၁၇ ႏွစ္နဲ႔ ၂၄ ႏွစ္ (သို႔) အသက္ ၃၀ (ဘြဲ႔လြန္ကို ရည္ရြယ္) အၾကားလို႔ ၾကည့္ထားပါတယ္"

တကယ္လို႔ ဘဝတစ္ခုကို ဓားတစ္ေခ်ာင္းလိုဆက္ဆံေပးရမယ္ဆိုရင္ လက္ရွိ အခ်ိန္ဟာ ေရျဖန္းေပးရမယ႔္အခ်ိန္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္။ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ ႏိုင္ငံေရးစာအုပ္ေတြနဲ႔ လုံးေထြး သတ္ပုတ္ခဲ႔ၿပီးတဲ႔ေနာက္ လူက မာေက်ာလာေပ မဲ႔ ဘဝက ပူလာပါတယ္။ ("လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ" ဒုတိယတြဲနဲ႔ "လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာ႔အျမင္" က ျပင္ဆင္၊ တည္းျဖတ္ဖို႔ပဲ က်န္ပါေတာ႔တယ္။)
ဒီအခိုက္......ထိုင္ဝမ္မွာေရာက္စဥ္
"မင္း ေရးထားတဲ႔ ေမာင္ငယ္ရင္ေသြး နာဘိေသးေလာ႔ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာပဲ၊ ငါေတာ႔ လူေတြ႔တိုင္းအဖတ္ခိုင္းတယ္၊ ဆက္ေရးပါ" ဆိုတဲ႔စကား ဆရာေတာ္ႀကီး ဦးနႏၵဝံဆီက ၾကားခဲ႔ရပါတယ္။ အလားတူပဲ ေမာင္ငယ္ရင္ေသြးရဲ႕ အယ္ဒီတာ ကိုေကာင္းေက်ာ္ကလည္း အဲသလို ပင္ကိုယ္ေရးေလးေတြ မေရးျဖစ္ဘူးလားလို႔ (အားမလို၊ အားမရသံ ခံစားမိတယ္) ေမးလာျပန္တယ္။ တကယ္ေတာ႔ ကိုယ္တိုင္ အေအးဓာတ္လိုေနတာလည္းပါဝင္ပါတယ္။

ျပႆနာက အရင္က ေမာင္ငယ္ရင္ေသြးကို အခု ကိုယ္တိုင္မႀကိဳက္ေတာ႔ပါ။ ဖတ္ရတဲ႔စာ၊ က်င္လည္ရတဲ႔ ဝန္းက်င္၊ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးရတဲ႔ အေၾကာင္းအရာ စတာေတြေၾကာင္႔ မိမိရဲ႕ ပညာမဟုတ္တဲ႔ သညာေတြ အေရာင္ေျပာင္း လာခဲ႔ရ ပါ တယ္။ ရင္႔က်က္ျခင္းလား၊ ေခါင္းမာျခင္လား မကြဲျပားလွပါ။ ဒါနဲ႔ပဲ ဗုဒၶရဲ႕ မဂၤလာ ပန္ခင္းဆီက မဂၤလာခိုး၊ မဂၤလာေငြ႔ေတြကို (မိမိျမင္သည္က ဘုရားသိေစခ်င္ သည့္ မဂၤလာအစစ္ ဟုတ္ဟန္မတူ) တေမ႔တေမာျပန္ေမ်ွာၾကည့္လာမိပါတယ္။

လက္ရွိ မဂၤလသုတ္ကို ခ်ဥ္းကပ္ပုံဟာ အဖြင္႔က်မ္းေတြနဲ႔ ညီတာရွိသလို မညီ တာေတြလည္းရွိေနႏိုင္ပါတယ္။ သီးသန္႔ႀကီးခြဲမထြက္သလို မရ ရေအာင္လည္း ဆြဲမညွိခ်င္ပါ။
ဥပမာ ဗဟုသစၥဥၥကို အထက္တန္းပညာေရး(ဘာသာရပ္အေျခခံေတြ အမ်ားႀကီး သင္ယူရ၊ အထူးျပဳေလ႔လာမႈ မဟုတ္)၊ သိပၸဥၥကို တကၠသိုလ္ပညာေရး (အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းလို႔ရတဲ႔အထိ အထူးျပဳေလ႔လာ၊ ေမဂ်ာ ဆပ္ဘဂ်က္ ယူရ) လို႔ ဆြဲၾကည့္မိပါတယ္။ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ဘဝနဲ႔ပူးတြဲျပရင္ ဗဟုသစၥဥၥဟာ အသက္ ၅ ႏွစ္နဲ႔ ၁၆ ႏွစ္ၾကား၊ သိပၸဥၥဟာ ၁၇ ႏွစ္နဲ႔ ၂၄ ႏွစ္ (သို႔) အသက္ ၃၀ (ဘြဲ႔လြန္ကိုရည္ရြယ္) အၾကားလို႔ ၾကည့္ထားပါတယ္။ ပညာရွင္ တစ္ေယာက္ရဲ႕ "မဂၤလာတရားဟာ အရြယ္အတိုင္းသြားတယ္၊ ခရီးဆက္တယ္" ဆိုတဲ႔စကားကေန ဆင္႔ပြားယူလိုက္ျခင္းပါ။ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္တဲ႔ စာဖတ္သူေတြ ပါ ဖတ္လို႔ရေစဖို႔ လိုအပ္ရင္ အဂၤလိပ္ေဝါဟာရတခ်ိဳ႕၊ အဆိုအမိန္႔အခ်ိဳ႕ကိုလည္း ထည့္သြားမွာပါ။ ဘာသာေရးစာအုပ္တစ္အုပ္လို ခ်ဥ္းကပ္ၾကည့္ျခင္းထက္ သာမန္ လူတစ္ေယာက္လို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ခ်ဥ္းကပ္ၾကည့္ျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။

ေခါင္းစဥ္မေပးရေသးေပမဲ႔ ၂၀၁၄ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းနဲ႔ ၂၀၁၅ ႏွစ္ဦးပိုင္းေတြမွာ မဂၤလာ တရားေတြ တင္ေပးသြားဖို႔ရွိပါတယ္။
ေမာင္ငယ္ရင္ေသြး နယူးဗားရွင္းဆိုရင္ ရပါလိမ္႔မယ္။
ကေလာင္နာမည္ကို သိပ္အေလးမထားတတ္လို႔ လူပိုသိတဲ႔ ဇင္ေဝေသာ္ကိုပဲ သုံးပါမယ္။ မဂၤလာရွိၾကပါေစ။

(သူမ်ားကိုေျပာၿပီးရင္ လုပ္ျဖစ္ဖို႔၊ ၿပီးဖို႔လည္း ကိုယ္႔ကိုယ္ကို တြန္းအားပိုေပးရ တတ္ပါတယ္၊ ႏို႔မို႔ ရွက္စရာ။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ ဒီေန႔ ဖြင္႔ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အားယူျခင္း တစ္မ်ိဳးေပါ႔)

စကားေျပာေသာဓာတ္ပုံမ်ား (၂)


၁။ ဘုရားလက္ထက္က ဧကသာဋက ပုဏၰား၊ ဒီေခတ္မႇာ ဧက လက္ပ္ေတာ႔ပ္ပုဏၰား(Updated)ရွိတယ္။ သုံးေယာက္ႀကီးေတာင္။
၂။ ဒိဗၺစကၡဳ၊ ဒိဗၺေသာတအဘိညာဥ္မရဘူးဆိုရင္ အင္တာနက္ လိုင္းေကာင္းတဲ႔ေန ရာမွာ ေနထိုင္ပါ။
၃။ "သူလိုငါလို ေဖ႔စ္ဘုတ္သုံးတ႔ဲသမဏျဗဟၼဏေတြကို က်ေနာ္႔ေခၽြးနဲစာေလးေတြ မလႉႏိုင္ပါ" ဆိုသူဟာ သင္ ေဖ႔စ္ဘုတ္မသုံးလည္း လႉမယ္႔သူေတာ႔ မဟုတ္ပါ။ သူ႔ထက္ သင္တင္မယ္႔စာကို ဂရုစိုက္ပါ။ ဟဲဟဲ။


ဘဝကိုျပန္လည္ပုံေဖာ္(Re-design) ယူျခင္း


၁၈ ရာစုက အဂၤလိပ္စာေရးဆရာ George Eloit ရဲ႕ Silas Marner (ယက္ကန္းသည္) ဆိုတဲ႔ဝတၳဳထဲက Godfrey Cass ရဲ႕ ကာရိုက္တာ ကေန ဂယ္ရီေဟဒင္ ဆြဲယူတဲ႔ ေကာက္ခ်က္ပါ။ လွပါတယ္။
သူ႔မွာ အစစျပည့္စုံတဲ႔ (အားလုံးနီးပါး) ဘဝရွိပါလ်က္ ကေလးယူလို႔ မရႏိုင္တဲ႔ မိသားစုဘဝကို မေက်မနပ္ျဖစ္ၿပီး ပူေဆြးရပုံကို ဖြဲ႔ဆိုတာမ်ိဳးပါ။
ဆိုလိုတာက ဘဝဆိုတာ ပုံစံအမ်ိဳးစုံနဲ႔ ျပန္လည္ပုံေဖာ္လို႔ရတယ္။ ကေလး မရႏိုင္ေတာ႔ဘူးဆိုတဲ႔ေနာက္ မိမိဘဝကိုလည္း ကေလးမရွိတဲ႔ဘဝအေနနဲ႔ ပုံေဖာ္ယူျခင္းလို႔ ေကာက္ယူႏိုင္ပါတယ္။ အဲသလို မလုပ္ႏိုင္ရင္ ဘာမွ မဟုတ္ တာေလးအတြက္ ထပ္တလဲလဲ ဝမ္းနည္းေနရတတ္တယ္ဆိုတဲ႔အထိ ညႊန္းဆို ပါတယ္။
ဆိုလိုတာကေတာ႔ ရွိမႈ၊ မရွိမႈနဲ႔အညီ ဘဝကို လွလွပပေနထိုင္ျခင္း အတတ္ပညာ လို႔ဆိုရပါမယ္။
ဖတ္မိရင္း သေဘာက်လို႔။

ရွီ ဒါဒါ၊ ပိန္ မာမာ


"ကမ္းလက္စာမ်က္ႏွာမွာ"ဘေျပာင္"ဆိုတဲ႔ေဝါဟာရမသုံးဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။ ဒါဟာ အက္သစ္အရ မွားပါတယ္။ ဦးသိန္းစိန္ နဖူးေျပာင္တာက ျပင္လို႔ မရပါ။ မိတ္ကပ္ေတြနဲ႔ ေဒၚစု မ်က္ႏွာေျပာင္တာက ျပင္လို႔ရပါတယ္။ ျပင္မရတာကို ပ်က္ရယ္ျပဳျခင္းကမွားၿပီး ျပင္လို႔ရတာကို ေဝဖန္ျခင္းက အက္သစ္အရ မွန္ပါတယ္"

အခုတေလာ တရုတ္သမၼတ ရွီအေၾကာင္းေတြမ်ားေနပါတယ္။ စိတ္မရွိၾကပါနဲ႔၊ ဒီေန႔မနက္လည္း လာျပန္ပါၿပီ။
တရုတ္သမၼတကို လူထုက အေတာ္သေဘာက်လာဟန္ရွိပါတယ္။ သူတို႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္အေၾကာင္း ေရးစပ္ထားတဲ႔သိခ်င္းက ေတာ္ေတာ္ေပၚျပဴ
လာျဖစ္ေနသတဲ႔။ ေဒါင္းလုပ္ ၄၅ သန္းေတာင္ ရွိဆိုပဲ။ ဒါေတာင္ ဆိုရွယ္မီဒီယာ မဟုတ္လို႔။ သီခ်င္းရဲ႕အဓိကအခ်က္ကေတာ႔ သူတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံ ဘယ္ေလာက္ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိတယ္၊ ျပည္သူေတြအေပၚ ဘယ္ေလာက္ ဩဇာလႊမ္းမိုးမႈ ရွိတယ္၊ သူ႔ဇနီးက သူ႔အေပၚ ဘယ္လို လႊမ္းမိုးမႈရွိတယ္ဆိုတာေတြပါ(ပြဲတစ္ပြဲမွာ သမၼတကေတာ္က လူထုကို လက္ျပေနခ်ိန္ သမၼတကလက္ျပမေနဘူး တဲ႔၊ ဒါနဲ႔ သမၼတကေတာ္က မ်က္ေစာင္းလွမ္းခ်ိတ္လိုက္လို႔ သမၼတပါ လက္ျပလိုက္ရ တယ္ ဆိုတာေလးေတြ ပါဝင္ပါသတဲ႔)။



သူ႔လုပ္ရပ္ သတင္းေတြကိုဖတ္ရတာလည္း ေကာင္းပါတယ္။ ဒါနဲ႔ဆက္စပ္ၿပီး ျမန္မာသမၼတ ဘယ္လိုလဲ၊ ဘာလဲဆိုတဲ႔ေမးခြန္းကလည္း တြဲပါလာတယ္။
တခ်ိဳ႕ကလည္း"အာဏာတည္ေဆာက္ဆဲမို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား" လို႔ ဆိုပါတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ပါေစ၊ ျဖစ္ပါေစေပါ႔။ တကယ္က တရုတ္ေျပာင္းလဲမႈ စတင္ခဲ႔ တာက မစၥတာ တိန္လက္ထက္ကတည္းကပါ။ ၾကာပါၿပီ။ ဒါေပမဲ႔ ေနာက္ကလိုက္ တဲ႔ျမန္မာဟာ အခ်ိန္ဒီေလာက္မၾကာသင္႔ပါဘူး။ အေနာက္ဒီမိုကေရစီျဖစ္ဖို႔ ႏွစၤ္ရာခ်ီၿပီးၾကာေပမဲ႔ အာရွဒီမိုကေရစီျဖစ္ဖို႔ ဆယ္စုႏွစ္ ပဲလိုပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုရင္ ေရွ႕မွာ လမ္းေၾကာင္းရွိၿပီးသားမို႔ပါ။ ေရွာင္သင္႔ တာေရွာင္၊ ေဆာင္သင္႔တာေဆာင္ ခရီးသြားရေတာ႔ ေတာတိုးရသူေလာက္ အခ်ိန္ မလိုေတာ႔ျခင္းေၾကာင္႔ပါ။

ဒါနဲ႔ ကမ္းလက္စာမ်က္ႏွာမွာ ဘေျပာင္ ဆိုတဲ႔ေဝါဟာရမသုံးဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံ ပါ တယ္။ ဒါဟာ အက္သစ္အရ မွားပါတယ္။ ဦးသိန္းစိန္ နဖူးေျပာင္တာက ျပင္လို႔ မရပါ။ မိတ္ကပ္ေတြနဲ႔ ေဒၚစု မ်က္ႏွာေျပာင္တာက ျပင္လို႔ရပါ တယ္။ ျပင္ မရတာ ကို ပ်က္ရယ္ျပဳျခင္းကမွားၿပီး ျပင္လို႔ရတာကို ေဝဖန္ျခင္းက အက္သစ္အရ မွန္ပါ တယ္။ ဒါဟာ ကမ္းလက္ရဲ႕ ယုံၾကည္ခ်က္၊ ရပ္တည္ခ်က္ပါ။ ဒီမူေလးအတိုင္း ခရီးဆက္ပါမယ္။

အမွာ။ ။ ဒါဒါက ေဒသသုံးစကားအရ ဦးေလးလို႔အဓိပၸါယ္ရွိၿပီး မာမာကေတာ႔ေမေမပါပဲ။

Don't let your emotional feeling rules your intellectual observation.


မစၥတာရဲထြဋ္ ေတာင္းပန္စကားမဆိုမီ ရက္စက္လွေသာ ကမ္းလက္ရဲ႕ ခန္႔မွန္း ခ်က္အတြက္ ကြင္းတြင္း၊ ကြင္းျပင္၊ တစ္ႏိုင္လုံးက ေဘာလုံးပရိသတ္မ်ား ကို ေတာင္းပန္စကား ေျပၾကားလိုပါတယ္။ ဆိုရိုးစကားအရ "Don't let your emotional feeling rules your intellectual observation." ခန္႔မွန္းလိုက္မိပါတယ္။ ကေလးေတြ အသင္းလိုက္ ကစားကြက္ ေကာင္းပါတယ္။ စကၤာပူရဲ႕ Dead ball ေတြက ေကာင္းသြားလို႔ ရွဳံးရတာလို႔ ယူဆမိပါတယ္။ ဒါကို ေလ႔က်င္႔ေပးႏိုင္ရင္ မဆိုးလွဘူး ယူဆမိပါတယ္။

ကမ္းလက္ မွားပါေစ


အရင္ေန႔က အတိုင္းပဲ
စကၤာပူေရာက္ ညီ၊ ညီမ၊ အကို၊ အမတို႔ေရ
မိုးေတြကလည္းရြာ၊ ၿခိမ္းလည္းၿခိမ္းေနဆဲ ဒါေပမဲ႔ ေက်းဇူျပဳၿပီး....
စည္းကမ္းေသဝပ္ျခင္းနဲ႔ ခုံခ်ိဳးလူရမ္းကားေတြကို သခၤန္းစာေပးပါ။
အမႈိက္ေတြသိမ္းျခင္းအားျဖင္႔ ႏိုင္ငံေတာ္အလံမီးရွိဳ႕သူေတြကို ပညာေပးၾကပါ။
အမ်ိဳးသားေရးသိကၡာကို ျမွင္႔တင္ေပးျခင္းအားျဖင္႔ အင္တာဗ်ဴးထဲမွာ ႏိုင္ငံကို ခ်စ္ျပ သူႀကီးေတြထက္ ပိုခ်စ္ျပၾကပါ။

ဝမ္းနည္းစရာက
ကန္ၿပီးပြဲႏွစ္ပြဲေျခအရ
မင္းတို႔မိခင္ႏိုင္ငံအသင္းက
မင္းတို႔ထမင္းရွင္ ႏိိုင္ငံအသင္းကို
ႏိုင္ဖို႔ သိပ္မလြယ္ဘူး ထင္တယ္၊ ကမ္းလက္ မွားပါေစ။ ။

လယ္သမားစစ္တပ္


လီကြမ္းယုတို႔ ႏိုင္ငံေရးအစီအမံခ်တယ္ဆိုတာ ကမၻာ႔သမိုင္းကို ေက်ေနေအာင္ ဖတ္ထားတာ။ သူ႔ေဘးက လူေတြကလည္း သူလိုပဲ။ မီဒီယာသမား လူငယ္ေတြ ကလည္း ဒါေတြက ဟန္တင္တန္အယူအဆေတြမဟုတ္ဘူးလား၊ ဒါက မီယာေရွးမား၊ ဒါက ကစ္ဆင္းဂ်ား အယူအဆေတြမဟုတ္ဘူးလား ဆိုတာ မ်ိဳး ေထာက္ႏိုင္တဲ႔အဆင္႔အထိရွိတယ္။
ကိုယ္႔ႏိုင္ငံေရးအစီအမံကို ကိုယ္ပဲခ်မွတ္ရတယ္ဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ကမၻာ႔ေရစီးကိုသိမွ ဒါက မွန္ဖို႔မ်ားမယ္။ ဒါကိုသိဖို႔ကလည္း စစ္တကၠသိုလ္က လက္ခ်ာႏုတ္ေလာက္နဲ႔ေတာ႔ မရႏိုင္ဘူး။

အေရအတြက္မ်ားၿပီး ထိေရာက္မႈမရွိတဲ႔ စစ္တပ္ကို လယ္သမားစစ္တပ္လို႔ေခၚ ၾကတယ္။ ျမန္မာစစ္သားငါးသိန္းသာ အရည္အခ်င္းမွီရင္ ဧရာမႀကီးပဲ၊ ကိုယ္႔ႏိုင္ငံ ကာကြယ္ေရးသာမက ေဒသတြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ သဘာဝအႏၱရာယ္၊ လူအႏၱရာယ္ ကယ္ဆယ္ေရးေတြေတာင္ အကူအညီေပးႏိုင္တဲ႔ ပမာဏ။
ေလာေလာဆယ္ကေတာ႔ လယ္သမားစစ္တပ္ထြက္ေတြမို႔ ေျပာင္းလဲလိုစိတ္ ကေလး(တကယ္ရွိခဲ႔ရင္)ရွိတာကိုပဲ ေက်းဇူးတင္ရေတာ႔မွာပဲ။ အရည္အခ်င္း ျမႇင္႔တင္လာၾကေကာင္းပါရဲ႕။
ကစ္ဆင္းဂ်ား စာအုပ္ဖတ္ရင္း စိတ္မေကာင္းလို႔ ဒါေလး ေရးမိတယ္။ ဖတ္သူေတြ ရွိသေရြ႕ ေရးလည္း ေရးရဦးမယ္။ လက္ရွိအမွန္တရားကေနရူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ မေနခ်င္ဘူး။

ဟန္တင္တန္ကို ကမၻာေက်ာ္ေစတဲ႔ အရက္စက္ဆုံး၊ အဆိုးဝါးဆုံးခန္႔မွန္းခ်က္ (၂)


"ကၽြန္ေတာ္ အခု တင္ျပခဲ့တဲ့ စိတ္ကူးယဥ္ျဖစ္စဥ္ဟာ စာဖတ္သူအတြက္ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ လံုး၀ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ပ်က္လံုးအေနနဲ႔ပဲ ရွိမယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ အားလံုး အတြက္ေကာင္းပါတယ္။ ဒီထက္ပိုၿပီး ႀကီးမားတဲ့ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္း စစ္ပြဲဇတ္လမ္း ျဖစ္ေပၚမလာပါေစနဲ႔လို႔ပဲ ဆုေတာင္းၾကရ ေအာင္ပါ" (ဟန္တင္တန္)

ေရနံ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔နဲ႔ ေရနံရွာေဖြဖို႔ဟာ တိုက္(စစ္)ပြဲ၀င္ႏိုင္ငံအားလံုးရဲ႕ အဓိက ရည္ ရြယ္ခ်က္ျဖစ္ေနတယ္။ အႏုျမဴစြမ္းအင္အေပၚမွာ အေျမာက္အမ်ား ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံ မႈေတြလုပ္ခဲ့ေပမဲ့ ဂ်ပန္ကိုယ္တိုင္ကလည္း ျပည္ပက ၀င္လာတဲ့ ေရနံအေပၚ အမ်ားႀကီးမွီခိုေနရတဲ့အတြက္ တရုတ္နဲ႔ အေပးအယူညီမွ်ေရးကို ပိုၿပီးအားစိုက္ ထုတ္။ ပါရွားပင္လယ္ေကြ႕၊ အင္ဒိုနီးရွားနဲ႔ ေတာင္တရုတ္ပင္လယ္ထဲက ေရ နံေတြေသခ်ာေပါက္ရႏိုင္ဖို႔ႀကိဳးစား။ စစ္ပြဲႀကီးအတြင္းမွာ အာရပ္ႏိုင္ငံေတြအားလံုး အစၥလာမ္ စစ္ေသြးၾကြေတြရဲ႕ လက္ေအာက္ေရာက္သြားလို႔ ပါရွား ပင္လယ္ေကြ႕ကေန အေနာက္ဆီကိုေပးပို႔ေနတဲ့ ေရနံေတြကလည္း လမ္းစပိတ္ သြား၊ ဒီေတာ့အေနာက္ဟာ ေရနံနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ရုရွားေတြ၊ ေကါ့ေကးရွန္းေတြနဲ႔ အာရွအလယ္ပိုင္းႏိုင္ငံေတြအေပၚ ပိုပိုၿပီး အမွီျပဳလာေနရ၊ အေနာက္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ရုရွားကိုသူတို႔အဖြဲ႕ထဲပါ၀င္လာဖို႔ အျပင္းအထန္ အားထုတ္၊ ေတာင္ပိုင္းက ေရနံခ်မ္းသာတဲ့ မြတ္ဆလင္ႏိုင္ငံ ေတြအေပၚ နယ္ေျမ တိုးခ်ဲ႕ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ရုရွားကို အေနာက္က အကူအညီေတြေပးၾက (ဆိုပါေတာ႔)။

တစ္ခ်ိန္ထဲမွာဘဲ အေမရိကန္က ဥေရာပမဟာမိတ္ႏိုင္ငံေတြဆီက အကူအညီရဖို႔ ႀကိဳးစားလာခဲ့တယ္၊ ဥေရာပမဟာမိတ္ႏိုင္ငံေတြကလည္း သံတမန္အကူအညီနဲ႔ ဘ႑ာေရးအကူအညီေတြ တိုးေပးလာၾကေပမယ့္ စစ္ေရးအရပါ၀င္မႈကို တြန္႔ ဆုတ္ဆုတ္ျဖစ္ေနၾက။ ဒါေပမဲ့ တရုတ္နဲ႔ အီရန္ကအေနာက္တိုင္းႏိုင္ငံေတြ ဟာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အေမရိကန္နဲ႔ေပါင္းသြားမွာပဲဆိုၿပီး စိုးရိမ္ပူပန္၊ အေမရိ ကန္ေတြကိုယ္တိုင္ ေရွ႕က စစ္ပြဲႏွစ္ပြဲမွာ ၾကားေနခဲ႔ရာကေန ေနာက္ဆုံး ၿဗိတိန္၊ ျပင္သစ္တို႔နဲ႔ပူးေပါင္းသြားတာကို အမွတ္ရ၊ စိုးရိမ္ပူပန္၊ ဒါကိုကာကြယ္ဖို႔ သူတို႔(တရုတ္နဲ႔အီရန္)က ေဘာ့(စ္)နီးယားနဲ႔ အယ္(လ္)ဂ်ီးနီးယားထဲမွာ အႏုျမဴ အသံုးျပဳလို႔ရတဲ့ တာလတ္ပစ္ ဒုန္းက်ည္ေတြ တိတ္တဆိတ္တပ္ဆင္၊ ဥေရာပ အင္အားႀကီးႏိုင္ငံေတြကို စစ္ပြဲထဲ၀င္မပါဖို႔ သတိေပး။ တရုတ္ရဲ႕ အျခားႏိုင္ငံေတြ အေပၚၿခိမ္းေျခာက္ဗိုလ္က်မႈေၾကာင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကလြဲရင္ တရုတ္လိုခ်င္တဲ့အေျဖရဲ႕ ဆန္႔က်င္ ဖက္ေတြခ်ည္းပဲထြက္လာ။ အေမရိကန္ေထာက္လွမ္းေရးက အႏုျမဴ လက္နက္တပ္ဆင္ထားမႈကို ေတြ႕ရွိသြားၿပီး သတင္းပို႔၊ ေနတိုးက အဲ့ဒီ လက္နက္ေတြ ခ်က္ခ်င္း ရုတ္သိမ္းရမယ္လို႔ အမိန္႔ထုတ္။ ေနတိုးအဖြဲ႕က ဘာမွ မလႈပ္ရွားရေသးခင္ သူတို႔ကိုသူတို႔ မြတ္ဆလင္တူရကီေတြရန္ကေန ခရစ္ယန္ ဘာသာကို အကာအကြယ္ေပးထားရမယ့္ တပ္ဦးလို႔ယံုၾကည္၊ နာမည္ေကာင္း ယူၿပီး ဆာဘီးယားက ေဘာ့(စ္)နီးယားထဲကို ထိုးစစ္ နဲ႔၀င္သြား၊ ခရိုေအးရွားကပါ သူတို႔နဲ႔ ပူးေပါင္း၊ သူတို႔ႏွစ္ႏိုင္ငံက ေဘာ့(စ္)နီးယား နယ္ေျမကို သိမ္းပိုက္၊ ဒံုး က်ည္ေတြကို သိမ္းဆည္း၊ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ေတြက မေအာင္ျမင္လိုက္တဲ့ လူမ်ိဳးစု သတ္ပြဲဆီကို ဦးတည္။

အယ္(လ္)ေဘးနီးယားနဲ႔တူရကီတို႔က ေဘာ့(စ္)နီးယားကို အကူအညီေပးဖို႔ အား ထုတ္၊ ဂရိနဲ႔ ဘူ(လ္)ေဂးရီးယား တို႔က တူရကီဆီကို စစ္ခ်ီ၊ တူရကီ တပ္သားေတြ ဘို(စ္)ေပါရပ္(စ္)ကို (Bosporas) ေက်ာ္ျဖတ္ေနေတာ့ အစၥတန္ဘူမွာ က်ီးလန္႔စာ စားေတြျဖစ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ အယ္(လ္)ဂ်ီးယားထဲကေန ပစ္လိုက္တဲ့ အႏုျမဴ ထိပ္ဖူးတပ္ ဒံုးက်ည္က မာေဆးၿမိဳ႕အျပင္ဘက္မွာေပါက္ကြဲ၊ ေနတိုးအဖြဲ႕က လက္ တုန္႔ျပန္တဲ့အေနနဲ႔ ေျမာက္အာဖရိကရဲ႕ ပစ္မွတ္ေတြကို ေလေၾကာင္းကေန အႀကီးအက်ယ္တိုက္ခိုက္ (ဆိုပါေတာ႔)။

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ ဥေရာပ၊ ရုရွားနဲ႔အိႏၵိယတို႔ဟာ တရုတ္၊ ဂ်ပန္ မဟာ မိတ္အဖြဲ႔ကိုေဆာ္ၾက၊ ပစ္ၾက။ အမ်ားဆံုးကအစၥလာမ္ေတြနဲ႔ မဟာမိတ္ အဖြဲ႔ကိုေဆာ္ၾက၊ ပစ္ၾက။ ေနာက္ဆုံး တကယ့္ကမၻာစစ္ပြဲႀကီး ထဲကိုေရာက္သြား။
ဒီလိုစစ္ပြဲႀကီး ဘယ္လိုမ်ားအဆံုးသတ္သြားေလမလဲ။

ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာလည္း အႏုျမဴလက္နက္ႀကီးေတြရွိေနၾကတယ္၊ ပိုင္ဆိုင္ထားသမွ် ထဲက အနည္းငယ္ေလာက္ကို သံုးစြဲလိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ ႏွစ္ဖက္စလံုးရဲ႕ အဓိကႏိုင္ငံေတြဟာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပ်က္စီးၿပီးသားျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ ႏွစ္ ဖက္စလံုးရဲ႕ အႏုျမဴလက္နက္ ခုခံေခ်ဖ်က္မႈေတြ အလုပ္ျဖစ္သြားမယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ႏွစ္ဖက္စလံုး ေခ်ကုန္လက္ပမ္းေတြ က်ၿပီး အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး အတြက္ ေဆြးေႏြးညႇိဳ႕ႏႈိင္းမႈေတြ လုပ္လာၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ အေရွ႕အာရွ တြင္းမွာ တရုတ္ တစ္ဦးတည္း ဗိုလ္က်မႈဆိုတဲ့ အဓိက ျပႆနာကိုေတာ့ ေျဖရွင္း လိုက္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

အျခားနည္းကေတာ့ အေနာက္ဟာ သာမာန္စစ္လက္နက္ကိုပဲ အသံုးျပဳၿပီး တရုတ္ကို အႏိုင္ယူဖို႔ ႀကိဳးစားလာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တရုတ္နဲ႔ ဂ်ပန္ စစ္မိတ္ဖြဲ႕ထားျခင္းေၾကာင့္ အေမရိကန္ေတြက ကမ္းေျခ တစ္ေလွ်ာက္မွာရွိတဲ့ လူဦးေရထူထပ္တဲ့ အဓိကၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးေတြ စက္ရံုေတြကို ေရတပ္အသံုးျပဳၿပီး တိုက္ခိုက္ လာမယ္႔ အႏၲရယ္ကို ဂ်ပန္က အကာအကြယ္ေပးၿပီးသားျဖစ္ သြား တယ္။ ေနာက္ေရြးစရာ နည္းလမ္းကေတာ့ အေနာက္ဖက္ကေန တရုတ္ျပည္ကို ခ်ဥ္းကပ္တိုက္ခိုက္ဖို႔ပါ၊ တရုတ္နဲ႔ ရုရွား စစ္ျဖစ္ေနေတာ့ ေနတိုးက ရုရွားကို အဖြဲ႕ ၀င္ျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳဆိုေနလိမ့္မယ္။ ရုရွားနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး ဆိုက္ေဘးရီးယားထဲမွာရွိေနတဲ့ တရုတ္က်ဴးေက်ာ္ေရး တပ္ေတြကို တန္ျပန္တိုက္စစ္ဆင္မယ္။ အေရွ႕အလယ္ပိုင္း က မြတ္ဆလင္ေတြရဲ႕ ေရနံနဲ႔ ဓါတ္ေငြ႕ေတြကို ရုရွားက ထိမ္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္မယ္။ တိဘက္လူမ်ိဴးေတြ ဝီဂါ ေတြနဲ႔ မြန္ဂိုလီယန္ေတြကို တရုတ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ဆန္႔က်င္ေရးေတြလုပ္ဖို႔ အားေပးအားေျမႇာက္လုပ္ၾကမယ္။ တေျဖးေျဖးနဲ႔ ရုရွား-အေနာက္ တပ္ေပါင္းစုေတြ အေရွ႕ဖက္ဆီ ခ်ီတက္ၿပီး ဆိုက္ေဘးရီးယားထဲ ၀င္မယ္။ ေနာက္ဆံုးရလဒ္က ဂရိတ္ေ၀ါကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး ေဘက်င္း၊ မန္ခ်ဴးရီးယား နဲ႔ ေနာက္ဆံုး ဟန္ၿမိဳ႕ေတာ္ကို ခ်ီတက္သိမ္းပိုက္ၾကမယ္။

(က)အႏုျမဴလက္နက္ေတြေၾကာင့္ အျပန္အလွန္ေသေၾကပ်က္စီးမႈ၊ (ခ)ႏွစ္ဖက္ဆလံုးေျခကုန္လမ္းပမ္း က်သြားျခင္းေၾကာင့္ စစ္ပြဲရပ္နားဖို႔ ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြးမႈ
(ဂ) ရုရွားနဲ႔ အေနာက္တ္ိုင္းတပ္ဖြဲ႕ေတြ တီယင္နန္မင္ စကြဲယားအထိ ခ်ီတက္သိမ္းပိုက္မႈ(ျဖစ္ေနၿပီဆိုပါစို႔)

စစ္ပြဲနဲ႔ ပက္သက္လို႔ (ဒီအေျဖသံုးခုထဲမွာ) ဘယ္အေျဖပဲထြက္လာသည္ ျဖစ္ေစ စစ္ပြဲထဲ ပါ၀င္ခဲ့ရတဲ႔ ႏိုင္ငံေတြအေနနဲ႔ ေရရွည္မွာ စီးပြားေရး၊ လူဦးေရနဲ႔ စစ္အင္ အား က်ဆင္းလာမႈဟာ ေရွာင္လြဲလို႔မရႏုိင္ပါဘူး။ ရာစုေပါင္းမ်ားစြာၾကာခဲ့တဲ့ အေရွ႕ကေနအေနာက္ဆီ ပါ၀ါအေျပာင္းအလဲဟာ တစ္ဖန္ အေနာက္ ကေန အေရွ႕ဆီကို ျပန္ေျပာင္းသြားမယ္။ ၿပီးရင္ စစ္ပြဲရလာဒ္ေၾကာင့္ ပါ၀ါ အေရြ႕အေျပာင္းဟာ (အေရွ႕- အေနာက္၊ အေနာက္-အေရွ႕မဟုတ္ေတာ့ ပဲ) ေျမာက္ကေနေတာင္ဆီကို ဦးတည္သြားပါလိမ့္မယ္။ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းစစ္ပြဲႀကီးနဲ႔ပက္သက္ၿပီး အက်ိဳးေက်းဇူးႀကီးႀကီးမားမား ခံစားလိုက္ ရသူေတြကေတာ့ စစ္ပြဲထဲ မပါ၀င္ခဲ့တဲ့ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းႏိုင္ငံေတြပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္ မယ္။ အေနာက္၊ ရုရွား၊ တရုတ္နဲ႔ ဂ်ပန္တို႕ဟာ သူ႕အတိုင္းအတာနဲ႔သူ ပ်က္စီး ဆံုးရံႈးကုန္က်ၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ စစ္ပြဲထဲ ပါ၀င္ခဲ့ေပမဲ့ သူတို႔ေလာက္ ပ်က္စီးဆံုးရံႈးမႈ မရွိတဲ့ အိႏၵိယက ကမၻာကို ဟိႏၵဴယဥ္ေက်းမႈအတိုင္း ပံုေဖာ္ႀကိဳးစားၾကည့္ဖို႔ လမ္းစ ပြင့္သြားပါလိမ္႔မယ္။
စိတ္၀မ္းအႀကီးအက်ယ္ကြဲခဲ့ၿပီးၿပီျဖစ္တဲ့ အေမရိကန္လူထုႀကီးက အင္အားေတြ အဆမတန္ ယုတ္ေလ်ာ့ခဲ့ရတာကို လူနည္းစု လူျဖဴ၊ အန္ဂလိုဆက္ဆြန္ ပရို တက္စတင့္ (Wasp) ေရေပၚဆီ လူေတြေၾကာင့္လို႔ေ၀ဖန္အျပစ္တင္ၿပီး စစ္ပြဲေတြ ထဲမွာမပါ၀င္ခဲ့တဲ့ လက္တင္အေမရိက ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ အားအေကာင္းဆံုးေထာက္ခံ အားေပးမႈေတြနဲ႔ စပိန္ေခါင္းေဆာင္ေတြက အေမရိကန္ႏိုင္ငံေရးမွာ အာဏာရ လာပါလိမ့္မယ္။
(Wasp- White Anglo- Saxon Protestant)
အာဖရိကတိုက္ကလည္း ဥေရာပ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးမွာ အကူအညီ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္၊ အကူအညီအစား က်န္ရွိေနရစ္ခဲ့တဲ့ ဥေရာပတိုက္သားေတြဆီ မ်ားျပားလွတဲ့ လူအုပ္ႀကီးေတြသာ တစ္အုပ္ၿပီး တစ္အုပ္ေရာက္လာၾကလိမ့္မယ္။ အာရွတိုက္ထဲမွာလည္း တကယ္လို႔ တရုတ္၊ ဂ်ပန္နဲ႔ ကိုရီးယား တို႕က စစ္ဒဏ္ေၾကာင့္ ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ ေၾကခဲ့ၿပီဆိုရင္ စစ္ပြဲထဲမွာ ဘက္မလိုက္ေနခဲ့တဲ့ အင္ဒိုနီးရွားက ၾသစေတးလ်န္း အႀကံေပးေတြရဲ႕ လမ္းညႊန္မႈနဲ႔ အင္အားႀကီးစိုးတဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္လာၿပီး အေရွ႕ဖက္ဆိုရင္ နယူးဇီလန္ အေနာက္ဖက္မွာ ျမန္မာနဲ႔၊ သီရီလကၤာ၊ ေျမာက္ဖက္မွာ ဗီယက္နမ္အထိ လမ္း စဥ္ေတြခ်ေပးလာလိမ့္မယ္။ ဒါေတြအားလံုးဟာ အိႏၵိယ၊ ျပန္လည္အားေကာင္းလာတဲ့တရုတ္နဲ႔ အင္ဒိုနီးရွား တို႔ၾကားက ပဋိပကၡေရွ႕ေျပး နိမိတ္ေတြ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။

ကၽြန္ေတာ္ အခုတင္ျပခဲ့တဲ့ စိတ္ကူးယဥ္ျဖစ္စဥ္ဟာ စာဖတ္သူအတြက္ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ လံုး၀ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ပ်က္လံုးအေနနဲ႔ပဲ ရွိမယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ အားလံုးအတြက္ေကာင္းပါတယ္။ ဒီထက္ပိုၿပီး ႀကီးမားတဲ့ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိတဲ့ စိတ္ကူး ယဥ္ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္း စစ္ပြဲဇတ္လမ္း ျဖစ္ေပၚမလာပါေစနဲ႔လို႔ပဲ ဆုေတာင္းၾက ရ ေအာင္ပါ။

မရင္႔က်က္တက်က္


ပုတ္ရဟန္းမင္ႀကီးက ဥေရာပကို "အဖြား" လို႔ အဓိပၸါယ္ရွိရွိ ဥပမာေပးသြားတယ္။ တကယ္လည္း ဥေရာပဟာ အရင္႔က်က္ဆုံး လူ႔အဖြဲ႔အစည္းပါ။ အခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္ၿပီး၊ ႂကြယ္ဝၿပီး၊ တစ္ကမၻာလုံးနီးပါးအုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး။ ဒီေန႔ ဥေရာပဟာ အႏၲရာယ္အကင္းဆုံး၊ သက္ေတာင္႔သက္သာအရွိဆုံးနဲ႔ အရင္႔က်က္ဆုံးလူ႔ အဖြဲ႔အစည္းပါ။ အဲဒီအထဲမွာ ဘာသာေရးအယူစြဲမႈအနည္းဆုံးလည္းပါတယ္။ ဘယ္ဘာသာရဲ႕အဆုံးအမကိုမဆို လိုက္ရဲယူရဲတယ္။
အေမရိက ကေတာ႔ ၅၀နဲ႔၆၀ ၾကားေလာက္ထင္ပါရဲ႕။ သူက ငယ္အိပ္မက္ေတြ မရင္႔က်က္တက်က္။
ဒါနဲ႔ ေဒၚစုရဲ႕ မိတ္ကပ္ေတြ ထူလြန္းတယ္၊ ကင္မရာမီးေအာက္မွာ အေရာင္ေတြေတာင္ လက္ေနတယ္။

စကားေျပာေသာဓာတ္ပုံမ်ား


၁။ ရိုမဲင္းတစ္ သိပ္မဆန္နဲ႔
၂။ လက္ႏွစ္ဖက္လုံးလႈပ္မရေအာင္ ဘယ္ေတာ႔မွ မျပဳမူနဲ႔
၃။ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခ်စ္ ကိုယ္ႏွာေခါင္းအဆိတ္ခံရတာ သူ႔ႏွာေခါင္းသြားၿပီး မနာဘူး။
(Posted by Zin Wai Thaw:March 3. 1213)



ဥခြံေဖာက္အေတြး


နယူးေယာက္တိုင္းမ္ ဘက္ဆဲလား စိတ္ပညာေဒါက္တာ M. Scott Peck ရဲ႕ လူေလ်ွာက္နည္းတဲ႔လမ္း (The Road less Traveled.) စာအုပ္ထဲက ဝါက်ေလးႏွစ္ေၾကာင္းပါ။
Thinking too little is your problem.
Thinking too much is somebody Else's problem.
ေတြးေတာမႈအားနည္းလြန္းျခင္းက သင္႔ျပသနာ၊ ေတြးေတာမႈ မ်ားလြန္းျခင္းက အျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ျပသနာ လို႔ ျပန္လိုက္ပါတယ္။

လူဟာ ဦးေႏွာက္ရွိေနတဲ႔အတြက္ ေတြးေတာ႔ေတြးၾကပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ ရွဳေထာင္႔ေျပာင္းၿပီး မေတြးတဲ႔အတြက္ သူ႔အေတြးက ပုံစံတူ ထပ္တလဲလဲ ပဲျဖစ္ေနၿပီး မသစ္ေတာ႔တဲ႔သေဘာ၊ ဖန္တစ္ရာေတသေဘာရွိေနပါတယ္။




ဗုဒၶစာေပက ဥပမာယူေျပာရရင္ ဥခြံမေပါက္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဥခြံမေပါက္ေသးတဲ႔ ၾကက္ငယ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ လႈပ္ရွားလႈပ္ရွား ဥခြံထဲမွာပဲ ရွိေနတယ္။ ဥခြံေပါက္မွ အမ်ားႀကီးက်ယ္ျပန္႔တဲ႔ ေလာကအျမင္ကို သူရလိမ္႔မယ္။
ဘုရားရွင္ကေတာ အဝိဇၨ႑ေကာသံ အဝိဇၨာတည္းဟူေသာဥခြံ လို႔ လွလွပပ ဥပမာျပဳခဲ႔တယ္။

ဘာရယ္မဟုတ္ပါ။ ဥခြံမေပါက္ရင္ စဥ္းစား၊ စူးစမ္းမႈဆိုတဲ႔ နာမ္တရား တစ္ခုေတာင္ ေထာင္က်ေနတတ္တယ္ဆိုတာ ေတြးမိလို႔ပါ။
ကိုယ္႔သံတိုင္နဲ႔၊ ကိုယ္႔ေသာ႔နဲ႔ ျပန္ခပ္မိတဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ေထာင္။
ပိုဆိုးတာက လူဟာ သူေထာင္က်ေနမွန္း မသိတတ္ဘူး။

တို႔သမၼတႀကီးက ဖေလာ္ေဆာ္ဖာ၊ တစ္ေနရာရာ တဲ႔


"က်ေနာ္တို႔ တာထြက္ခဲ႔ၾကၿပီ၊ ပန္းတိုင္မေရာက္ေသးဘူး။ ဒါဆို က်ေနာ္တို႔ ဘယ္ေနရာမွာလဲ၊ မသိဘူး၊ တာထြက္တဲ႔ေနရာနဲ႔ပန္းတိုင္ၾကားက တစ္ေနရာ ရာမွာ ေရာက္ေနတယ္" တဲ႔။
မေန႔ညက တစ္နာရီထိုးမွ နားေထာင္မိလို႔ ဘယ္လို ဆက္အိပ္ရမွန္းမသိ၊ အိပ္ေရး ပ်က္သြားတယ္။ ဒါနဲ႔ ငါေရာ ဘယ္ေနရာေရာက္ေနပါလိမ္႔ဆိုၿပီး ထၾကည့္မိေတာ႔ ကုဋင္ေပၚေရာက္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။
ဖီးလင္း: အိပ္ေရးပ်က္၊ ေခါင္းနည္းနည္းမူး၊ ဘယ္ေနရာ ေရာက္ေနမွန္း မသိ။

က်ေနာ္နဲ႔ ကုဋင္ဝါဒ၊ ကင္းေျခမ်ားဝါဒ၊ ထီးဝါဒမ်ား


အေမး။ ။ အေရးတႀကီးအစီအမံတစ္ခုေရးဆြဲဖို႔ ေဒါက္တိုင္ ဘယ္ႏွတိုင္ လိုအပ္ တယ္လို႔ ယူဆပါသလဲ အန္တီ။
ေျဖ ။ ။ ဒါက အေနအထားအမ်ိဳးမ်ိဳးအေပၚမူတည္ပါတယ္။ က်မတို႔ လက္ရွိအေန အထားအရ ေဒါက္တိုင္ေလးတိုင္လို႔ အန္တီယုံၾကည္ပါတယ္။
အေမး။ ။ ဒါဆို အန္တီက ကုဋင္ဝါဒေပါ႔။
ေျဖ ။ ။ မွန္ပါတယ္ရွင္။

အေမး။ ။ ဘဘႀကီးကေရာ ဘယ္လိုယူဆပါသလဲခင္ဗ်ာ။
ေျဖ ။ ။ အဟမ္း၊ အဟမ္း၊ ဘဘႀကီးက ဒါကိုလက္မခံပါဘူး၊ ေဒါက္တိုင္က မ်ားေလေကာင္းေလပါ၊ ဘဘႀကီးသေဘာကေတာ႔ ေဒါက္တိုင္ ၁၄ တိုင္လို႔ ယူဆပါတယ္။ ဒါဆို အေရာင္အေသြးပိုစုံၿပီး ေဒါက္တိုင္တစ္တိုင္ က်ိဳးသြားလည္း ဘာမွ မျဖစ္ေတာ႔ဘူး။
အေမး။ ။ ဒါဆို ဘဘႀကီးက ကင္းေျခမ်ားဝါဒေပါ႔။
ေျဖ ။ ။ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ျပည္သူလူထုအတြက္ပါ။

ဒါနဲ႔ ဒီအေျဖအတြက္ ပါေမာကၡႀကီးဆီေရာက္ေအာင္သြားၿပီး သူ႔ အယူအဆ ကို ေမးျမန္းၾကည့္ခဲ႔ပါတယ္။
အေမး။ ။ အေရးတႀကီးအစီအမံတစ္ခုေရးဆြဲဖို႔ ေဒါက္တိုင္ ဘယ္ႏွတိုင္ လိုအပ္ တယ္လို႔ ယူဆပါသလဲ ပါေမာကၡႀကီးခင္ဗ်ာ။
ေျဖ ။ ။ တစ္တိုင္ပဲလိုအပ္ပါတယ္၊ အလြန္ဆုံးႏွစ္တိုင္ေပါ႔၊ ဒီထက္မပိုသင္႔ဘူး။
အေမး။ ။ ဒါေလးကို နည္းနည္းထပ္ရွင္းျပပါလား။
ေျဖ ။ ။ အစၥလာမ္ကမၻာမွာ ေဒါက္တိုင္ေတြမ်ားလြန္းလို႔ ဘယ္သူက အစီအမံေရး ဆြဲမယ္ဆိုတာ မေရရာသလို တစ္ေယာက္ေယာက္က အစီအမံေရးဆြဲၿပီ ဆိုရင္ လည္း ဆိုက္တူ၊ ဂိုက္တူ၊ ပါဝါတူ တစ္ေယာက္က သေဘာမတူတတ္ဘူး။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ အစၥလာမ္ကမၻာမွာ ျပသနာျဖစ္ၿပီဆိုရင္ ကိုယ္ဘာသာ မရွင္းႏိုင္ေတာ႔ တာ။ အေနာက္ဆိုရင္ အေမရိက၊ ကြန္ဖ်ဴးရွပ္မွာ တရုတ္၊ အဲသလို ရွိေနရမယ္။
အေမး။ ။ ဒါဆို ပါေမာကၡႀကီးက ထီးဝါဒေပါ႔။
ေျဖ ။ ။ အတိအက်ပဲ။

ဒါမ်ိဳးေလးေတြ ဖတ္ခ်င္တယ္


"တို႔ျပည္ႀကီးကို ကာကြယ္မေလ" သီခ်င္းေတြေအာ္ဆိုမေနေပမဲ႔ တရုတ္သမၼတာ ရွီ လုပ္ခ်က္ကေတာ႔ စမၸာနဂိုရ္က ႏြားမေတြေပါင္က်ိဳးေလေရာ။
အက်င္႔ပ်က္လာဘ္စားမႈေတြကို တစ္ရစ္ခ်င္းကိုင္လာတာ ေတာ္ေတာ္ဟုတ္ေနၿပီ။ သူခိုးႀကီးေတြ ကမၻာပတ္ မျဖဳန္းရဲေတာ႔ဘူး။
ဥေရာပ၊ အေမရိက၊ စကၤာပူပါ ဝင္ေငြေတြ က်လာတယ္။ ျပည္ပတကၠသိုလ္ သြား တက္ႏႈန္းေတာင္ က်ဆင္းလာသတဲ႔။
မစၥတာရွီက ဗိုက္ပူရႊဲ အက်င္႔ပ်က္ေတြနဲ႔မိသားစုေတြကို မ်က္ေျခမျပတ္ေစာင္႔ ၾကည့္ေနလို႔ အာလုံးလန္႔ေနၾကရတယ္။
ဘယ္ႏိုင္ငံဝင္ေငြက်က် တရုတ္ျပည္ရဲ႕ထြက္ေငြကို ပိတ္ၿပီးသားျဖစ္သြားတယ္။ ဒါက "တို႔ျပည္ႀကီးကို ကာကြယ္" တာမဟုတ္လား။
အေမရိကန္ ဘလက္ လစ္ ေၾကျငာရုံနဲ႔မရဘူး။ သမၼတကိုင္မွ ရမွာ။
တရုတ္က ကြန္ျမဴနစ္အမည္ခံၿပီး ဒီမိုကေရစီဆီ တစစ ဦးတည္ေနခ်ိန္
ျမန္မာက ဒီမိုကေရစီအမည္ခံၿပီး ဘယ္သြားေနပါလိမ္႔????

ဖ်က္ပစ္လိုက္ရတဲ႔ ကြန္မင္႔တစ္ခုအတြက္ အေျဖ



၁။ ကခ်င္သူပုန္ဆိုတာ ဘယ္သူေတြလဲ။ သူတို႔ဟာ ကခ်င္တိုင္းရင္းသား တိုင္းကို ကိုယ္စား မျပဳဘူး။ လက္ရွိအစိုးရကိုသေဘာမတူတဲ႔ ကခ်င္ေတြကို ကိုယ္စားျပဳ တယ္။ ဒါကို ေယဘုယ် ကခ်င္သူပုန္လုိ႔႔ပဲေခၚတယ္။

၂။ ျမန္မာ႔အစိုးရဆိုတာ ဘယ္သူေတြလဲ။
ျမန္မာလူထုက လြတ္လပ္စြာ တင္ေျမွာက္ထားတဲ႔ အစိုးရလား။ ဘယ္ေလာက္ ရာခိုင္ႏႈန္းက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သေဘာတူထားသလဲ။ ရွိေစ။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီအစိုးဟာ ျမန္မာ႔အစိုးရသာျဖစ္တယ္။ အစိုးရအေနနဲ႔ ေလးစားတယ္၊ ေလးစားခ်င္တယ္။

သေရနဲ႔ေတာ႔ က်ေနာ္တို႔ မေပ်ာ္ဘူး


သေရနဲ႔ေတာ႔ က်ေနာ္တို႔ မေပ်ာ္ဘူး။ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာ မေန႔က ေဘာလုံး ပြဲ ထက္ အမ်ားႀကီးပိုပါတယ္။ ဒီေန႔လို အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္ေတြ တေထာင္းေထာင္းေတာထတဲ႔ေခတ္ က်ေနာ္တို႔ မျမင္ဖူးဘူး။ ဦးလွဝင္းေျပာတဲ႔ ဒ႑ာရီေတြက က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ေဝးလြန္းတယ္။ ခဏ ေဘးဖယ္ထားပါအုံး။
ဦးသိန္းစိန္နဲ႔နီးစပ္ရာအေရခြံလဲအစိုးရအဖြဲ႔က အဲဒီ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္ ဆိုတဲ႔အားႀကီးကို တမိတရ ဖမ္းယူႏိုင္ေလဦးမလား။ မသိဘူး။ မေရရာဘူး၊ ေျခလွမ္းအေရြ႕ေတြ ေႏွးလြန္းတယ္။ လြန္ခဲ႔တဲ ႏွစ္ႏွစ္ကေလာက္ မယုံၾကည္ခ်င္မိေတာ႔ဘူး။

ဖုန္ဆိုးေတာထဲက တိုးထြက္လာတဲ႔ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေတာ္တိုင္္းရဲ႕ေနာက္မွာ ပြင္႔ထြက္မတတ္ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္ေတြ မင္းမူေနခဲ႔တယ္။ လိုက္ၾကည့္၊ အေမရိကလား
ဂ်ပန္လား
ကိုရီးယားလား။
ဒီေန႔ ျပည္တြင္းျပည္ပ ျမန္မာတိုင္းဟာ တစ္ခုတည္းေသာအလံေတာ္ေအာက္မွာ ကမၻာမေၾကေတြ ပန္းေတြေဝသည္အထိ ေအာ္ဆိုေနႏိုင္ၿပီ။ အဲဒါႀကီးကို လက္ၾကားယိုေစမွာလား။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ျပားရည္တစ္စက္နဲ႔ ဝမ္းမသက္ပါရေစနဲ႔။

ကခ်င္ျပည္နယ္က ဖက္မမ်ွတဲ႔လူသတ္ပြဲ။ ေမးပါရေစ၊ သူပုန္ေတြက ဘယ္သူေတြ လဲ???
သူတို႔နဲ႔ျပည္မႀကီးထဲကညီအကိုေတြ တစ္သားထဲေပါင္းစည္းလို႔ရေအာင္ ရွစ္လမ္းသြား ကားလမ္းႀကီးေဖာက္ေပးထားတာ ရွိသလား???
သူတို႔ျပည္နယ္ကထြက္တဲ႔ေက်ာက္စိမ္းေတြအတြက္ တန္ရာတန္ေၾကး ဘာေတြျပန္ေပးထားသလဲ???
ေက်ာင္းသူေလးေတြရဲ႕ လြမ္းသူ႕ပန္းေခြနဲ႔..
ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေလာက္နဲ႔ ...အမ်ိဳးသားေရး ရင္ၾကားေစ႔လို႔ မရႏိုင္ဘူး။



သမၼတလုပ္ရတာ မလြယ္ဘူး၊ အစိုးရလုပ္ရတာ မလြယ္ဘူး၊ ဒီလိုလား။ ဒါဆို ဘယ္သူက လြယ္တယ္ေျပာေနပါသလဲ။
"မလြယ္ရင္ မလုပ္န႔ဲ၊ မလုပ္ႏိုင္ရင္ ဆင္းေလ၊ လုပ္ႏိုင္သူ တက္လာလိမ္႔မယ္" လို႔ပဲ ေျပာၾကလိမ္႔မယ္။


ေနာက္ၿပီး ျဖစ္ကတတ္ဆန္း ပို႔စ္ေတြ၊ အရပ္ထဲက စကားေတြကလည္း ဝန္ႀကီးေတြ ေဖ႔စ္ဘုတ္၊ ဝန္ႀကီးေတြပါးစပ္ကေန ထြက္။ ရွက္တတ္ရင္ ေသဖို႔ပဲ။ ဦး မရဲတရဲထြဋ္က ခပ္ငယ္ငယ္စာဖတ္ပရိသတ္ကို ျပားရည္တစ္စက္နဲ႔ ဝမ္းသက္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္(ဒါမ်ိဳးကို လူငယ္ေလးေတြ ေရးၾက၊ လိုက္ခ္ၾက၊ ရွယ္ၾကပါေစဗ်ာ၊ ဒီထက္အေရးႀကီးတာေတြ အမ်ားႀကီးပါ)။ ဘူးလက္လွေဆြက အမ်ိဳးသားေရး ရင္ၾကားေစ႔ေရးအတြက္ မိစၧာဝါစာစကားေျပာတယ္။ သူလည္း ေသရာပါ နာမည္ဆိုးနဲ႔၊ ေခသူေတာ႔မဟုတ္။ လူဆိုတာ မတရားလြန္းဘူးထင္ရင္ အေသခံၿပီးေတာ္လွန္တယ္။
အဲဒါ လူ႕သမိုင္း၊
အဲဒါ ကမၻာ႔သမိုင္း၊
အဲဒါ ျမန္မာ႔သမိုင္။
လက္ရွိ အမ်ိဳးသားေရး ေရစီးကို အမိအရမယူႏိုင္ရင္ "ဘရူးတပ္စ္လည္း စစ္ရႈံးဖူးတယ္" ဆိုတာကို အမွတ္ရပါ။

စကၤပူကလူငယ္ေတြ မၾကားဖူးတာ ေကာက္လုပ္တယ္။ တစ္သက္လုံး ရႈံးခဲ႔ရတဲ႔ အမ်ိဳးသားေရးသိကၡာဆယ္ပြဲကို
စည္းကမ္းရွိမႈ၊
ေသဝပ္မႈ၊
တစ္ေသြးတစ္ေရာင္တည္းရွိမႈ၊ အရႈံး(သို႔)သေရကို သကၡာရွိရွိလက္ခံႏိုင္မႈ၊ အႏိုင္ကို မူးယစ္ေဆးဝါးမကူဘဲ ဂုဏ္ယူမႈ။




ျပည္နယ္ေတြနဲ႔ျပည္မ တစ္သားထဲရွိတယ္ဆိုတာျပဖို႔ ပထမဆုံး ကားလမ္းမ ႀကီးေတြ၊ ရထားလမ္းသစ္ႀကီးေတြ ေဖာက္ျပလိုက္ပါ။ တန္းတူအခြင္႔အေရးတကယ္ေပးပါ။ စကားလုံးေတြထက္ ခရီးေပါက္ပါ တယ္။( ႏိုင္ငံေတာ္မွာ ေငြမရွိဘူး။ စကၤာပူမွာေတာ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြရဲ႕ ဘန္ဂလိုေတြရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕က သူတို႔အမည္နဲ႔၊ တခ်ိဳ႕က ခရိုနီ အမည္နဲ႔။) အဲဒီက်ည္ဆန္ေတြ ေကြးေကာက္မသြားေလာက္ဘူးလား။ အဲဒါ ၿဗိတိသ်ွေတြ အိႏၵိယမွာလုပ္သြားတဲ႔ မဟာဗ်ဴဟာ၊ လိုက္မမီတဲ႔ ၂၁ ရာစု စထရက္ဒဂ်ီမဟုတ္ဘူး။

ျပည္ပေရာက္ လူအနည္းငယ္ျပန္လာရုံနဲ႔ (တခ်ိဳ႕က တကယ္႔အမ်ိဳးသားေရး၊ တခ်ိဳ႕က ေဖာ္လန္ဖား) ျပည္ေတာ္ဝင္သီခ်င္း မဆိုပါနဲ႔ဦး။
၉၉ ရာခိုင္ႏႈန္းက ဦးသိန္းစိန္နဲ႔နီးစပ္ရာအေရခြံလဲ အစိုးရအဖြဲ႔ ဘာလဲ၊ ဘယ္လဲ ၾကည့္ေနၾကဆဲပါ။
ဝင္သြားသမ်ွကလည္း ခရိုနီသြားၿဖဲျပတာမ်ားေတာ႔ ဒုတိယအိမ္ဆီ ေျခဦးျပန္ လွည့္လာၾကတယ္။

ဘယ္အစိုးရရဲ႕အလုပ္မွ မလြယ္ဘူး၊ အဲဒီမလြယ္တာေတြကို အစိုးရတိုင္းလည္း လုပ္ရမယ္႔တာဝန္ရွိတယ္။ မွားခြင္႔ရွိတယ္၊ မလုပ္ခြင္႔ေတာ႔မရွိဘူး။
ေသနတ္နဲ႔ ကိုယ္႔ျပည္သူကိုအုပ္ခ်ဳပ္မႈက မိစၦာႏိုင္ငံေရးလို႔ေခၚပါတယ္။
ဦးေႏွာက္ ဦးေႏွာက္ခ်င္း၊ အယူအဆ အယူအဆခ်င္း အားၿပိဳင္၊ ညွိႏိႈင္း၊ အေျဖရွာတဲ႔ႏိုင္ငံေရးက သမၼာႏိုင္ငံေရးပါ။

ျမန္မာႏိုင္သြားတာရွိတယ္။ အဲဒါ ကြင္းျပင္က ပရိသတ္။


၁၁ ေယာက္ေၾကးတုန္းက ဂိုးသြင္းမယ္႔အသင္းက ျမန္မာလိုလို၊ တစ္ဦးခ်င္းေရာ အသင္းလိုက္ပါ သာေနတယ္။ မေလးရွားကလည္း တစ္ေယာက္ေလ်ာ႔ သြားေရာ ဂိုးမယ္႔အသင္းက မေလးရွားလိုလို၊ ဘိုပါလိမ္႔။
ေျပာစရာ ပင္နယ္တီႏွစ္လုံး၊ ၁၀ ေယာက္နဲ႔ တစ္နာရီေက်ာ္။ မေလး႐ွားကို ဂုဏ္ျပဳ ရမလား၊ ကိုယ္႔လူေတြ အျပစ္တင္ရမလား။
ျမန္မာႏိုင္သြားတာရွိတယ္။ အဲဒါ ကြင္းျပင္က ပရိသတ္။

အမူးသမားသုံးေယာက္


အမူးသမားသုံးေယာက္ တကၠစီငွားၾကတယ္။
သူတို႔ သုံးေယာက္စလုံး လူမွန္းမသိေအာင္မူးေနတယ္ဆိုတာကို ရိပ္မိတဲ႔ တကၠစီ သမားက သူတို႔ကားေပၚေရာက္ၿပီး အင္ဂ်င္ကို ႏႈိးလိုက္ၿပီး ခဏေနေတာ႔ အင္ဂ်င္ ရပ္၊ သူတို႔ဆီက ပိုက္ဆံေတာင္းတယ္။
ပထမလူက ပိုက္ဆံရွင္း၊ ဒုတိယလူက ေက်းဇူးလို႔ေျပာၿပီး တတိယလူက တကၠစီ သမားကို လက္သီးနဲ႔လွမ္းထိုးတယ္။ ကားသမားလည္း လန္႔သြားၿပီး ဘာျဖစ္လို႔ ထိုးရတာလဲေမးေတာ႔
"ေနာက္တစ္ခါ ျဖည္းျဖည္းေမာင္း၊ မင္းလုပ္ပုံနဲ႔ ငါတို႔အားလုံး ေသကုန္ေတာ႔မလို႔" တဲ႔။

တကယ္လို႔ ကုန္းေဘာင္ေခတ္မွာ ေဖ႔စ္ဘုတ္ရွိခဲ႔ရင္


တစ္ေန႔မွာေပါ႔ဗ်ာ(ဘယ္ေန႔လဲေတာ႔မမွတ္မိဘူး)ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဘြရွင္သာလြန္ မင္းတ်ားႀကီး စစ္ကိုင္းဖက္ကိုဆင္စီးၿပီး ခရီးထြက္စဥ္ကေပါ႔။ စစ္ကိုင္းကိုေရာက္ တယ္ဆိုရင္ပဲ သူဆင္းရဲမတစ္ေယာက္ ထမင္းေရငွဲ႔ေနတာကိုေတြ႔ရၿပီး သူမ ငွဲ႔ လိုက္တဲ႔ထမင္းရည္ေတြကလည္း လမ္းေပၚအထိ စီးက်ေနတယ္ဗ်။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ကလည္းဘြရွင္မင္းတ်ားႀကီးနဲ႔အတူရွိေနခဲ႔တယ္။ အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတိထားမိတာက သူဆင္းရဲမခ်က္ေနတဲ႔ထမင္းအိုးက ေပါင္းအိုးမဟုတ္ဘူးဗ်၊ ဒါက သတိထားသင္႔တဲ႔အခ်က္ပဲ၊ တကယ္လို႔ ေပါင္းအိုးနဲ႔ခ်က္မယ္ဆိုရင္ ထမင္း ရည္ ငွဲ႔ေနစရာမလိုတဲ႔အတြက္ ဗီတာမင္အေလအလြင္႔မရွိႏိုင္ေတာ႔ဘူးေပါ႔ဗ်ာ။

ဒါကိုျမင္တဲ႔ ျဖတ္သြားျဖတ္လာေတြရွိေပမဲ႔ ဘယ္သူမွ ဘာမွဝင္မေျပာၾကဘူး။ သူဆင္းရဲမက ရန္ေတြ႔မွာေၾကာက္လို႔လည္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ႔ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြ၊ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြကိုဆိုရင္ ရန္ေတြ႔မယ္မထင္ပါဘူး။ သူတို႔ကလည္း ဘာမွဝင္မေျပာၾကဘူး။ ထားပါေတာ႔ေလ။

ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဘြရွင္မင္းတ်ားႀကီးက ဆင္ေပၚ္ကေနဆင္းၿပီး "ဟယ္သူဆင္းရဲမ၊ သင္လုပ္ပုံက ဗီတာမင္အေလအလြင္႔ေတြျဖစ္ေစသည္၊ ထမင္ေပါင္းအိုးေလးနဲ႔ခ်က္ေသာ္ ဤျပသနာကို ေရွာင္ရွားႏိုင္သည္။ သင္တို႔က ဘာမွမျဖစ္ေလာက္သည့္ ေတာျပဳန္း၊ ေတာင္ျပဳန္း၊ ျမစ္ျပဳန္း၊ လယ္ယာေျမျပဳန္း၊ ဂက္စ္ျပဳန္း၊ ေရနံျပဳန္း၊ သယံဇာတျပဳန္း၊ အစစအရရာျပဳန္ေတြကို ပိုႀကီးခ်ဲ႔ေန ၾကေပမဲ႔ ဤမ်ွ အလြန္တရာ အေရးႀကီးေသာ ဗီတာမင္အေလအလြင္႔ကိစၥကို အေသးအမႊားဟုထင္တတ္ၾက၏၊ ယခုလို မုဗင္း ေဖာ္ဝါ႔ဒ္ ေခတ္ႀကီးမွာ ငါတို႔ႏိုင္ ငံရဲ႕ ကက္ပစီတီ လက္ကင္းျဖစ္ေနမႈကို သင္တို႔ သိဖို႔ေကာင္းသည္၊ ယခုလို ရီေဖာင္းမင္းကာလ၌ ထမင္းရည္တက္စက္သည္လည္း ကၽြန္းေတာအုပ္ ႀကီးတစ္ အုပ္၊ ေတာင္ႀကီးတစ္လုံး၊ ျမစ္ႀကီးတစ္စီးမ်ွ တန္ဖိုးရွိေလ၏"
စသျဖင္႔ စသျဖင္႔ဆုံးမလိုက္လို႔ သူဆင္းရဲမ အျမင္မွန္ရသြားတယ္ဗ်ာ။

ဒါဘာဘဲ ဂ်ာ၊ ခ်င္ခ်င္ခ်ယာေလးေတြ ခ်င္ခ်င္ႏိုင္ေအာင္ တားတားက(အူးအူးက) မ်ွေဝတာပါ။

ေျမးရဲထြဋ္
ဘြရွင္သာလြန္မင္းတ်ားႀကီး၏ ေျပာေရးဆိုခြင္႔ရွိသူ
ေနျပည္ေတာ္

မ်က္ႏွာေၾကာတင္းတယ္ေျပာၾကလြန္းလို႔


ကိုယ္႔ထက္မ်က္ႏွာေၾကာတင္းတဲ႔လူ ရွာၿပီး ဓာတ္ပုံရိုက္လိုက္တယ္။ ထိုင္ဝမ္မွာ။ လူေတာ႔ မဟုတ္၊ ရုပ္ထုႀကီးေပါ႔။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ေလ ကိုယ္႔ထက္ မ်က္ႏွာေၾကာတင္းေနဖို႔ အဓိကပဲ။



ခရီးစဥ္ႏွစ္ခု


ေလရွီးေတာင္တက္ခရီးသည္ ကၽြႏ္ုပ္ဘဝ၏ အေရးပါေသာခရီးစဥ္တစ္ခုျဖစ္ခဲ႔ သလို စကၤာပူရီးယန္းမ်ားႏွင္႔ ရြာကိုသြားေသာခရီးကလည္း မေမ႔သင္႔သည့္ ခရီးတစ္ခုဟု ယုံၾကည္ပါသည္။ ထိုခရီးစဥ္ႏွစ္ခုသည္ ပုံစံမတူဆက္စပ္ေနသည့္ ခရီးမ်ားလည္းျဖစ္ပါသည္။
ေလရွီးေတာင္တက္ခရီးက ကၽြႏ္ုပ္၏ခံႏိုင္ရည္ကို စမ္းသပ္လိုက္တာျဖစ္ၿပီး ရြာ အျပန္ခရီးကေတာ႔ သူတို႔ စကၤာပူရီးယန္းမ်ားအတြက္ ကၽြႏ္ုပ္၏ေလရွီးေတာင္ တက္ခရီးႏွင္႔ တူေနပါလိမယ္႔မည္။ မည္သို႔ဆိုေစ ထို ခရီးစဥ္ႏွစ္ခုစလုံးက ခရီးေဖာ္၏ဂုဏ္ရည္ကို ဖြင္႔ဆိုပါသည္။

ေလရွီးေတာင္တက္ခရီးမွာ သူတို႔ေတာင္ေပၚသား၊ စစ္သားမ်ား၏ေျခရာကို မွီေအာင္ ကၽြႏ္ုပ္မလိုက္ႏိုင္ခဲ႔ပါ။ ထို႔ေၾကာင္႔ လမ္းဆုံရွိတိုင္း ကၽြႏ္ုပ္လိုက္ရမည့္ လမ္ေလးေပၚ သစ္ခက္စိမ္ေလးမ်ား ခ်ထားခဲ႔ၿပီး သူတို႔ခရီးဆက္တတ္ၾကပါသည္။ သတ္မွတ္ထားသည့္ေနရာေရာက္မွ စားျခင္း၊ နားျခင္းလုပ္ၾကသည္။ ဆိုလိုသည္ မွာ ထိုခရီးသည္ ကၽြႏ္ုပ္အတြက္ ေရြးခ်ယ္ခြင္႔မရွိသည့္ခရီး၊ သူတို႔ခ်မွတ္သည့္ လမ္းစဥ္ကို တေသြမတိမ္းလိုက္ရမည့္ဆိုတာျဖစ္ပါသည္။
ရြာအျပန္ခရီးမွာေတာ႔ ကၽြႏ္ုပ္ကိုယ္တိုင္က လမ္းစဥ္ခ်မွတ္သူျဖစ္ေနသည္။ သူတို႔ အတြက္ခက္ခဲၿပီး ကၽြႏ္ုပ္အတြက္ ပို၍ တာဝန္ႀကီးပါသည္။ ကားလမ္းမရွိ၊ တစ္ခါ တစ္ခါ ယာခင္းထဲျဖတ္ေမာင္း၊ အညာေက်းလက္ရဲ႕ ဖုန္တေထာင္းေထာင္း၊ သူတို႔ အိပ္မက္ထဲမွာပင္ ဤခရီးမ်ိဳးမထြက္ဖူးပါဟုဆိုၾကပါသည္။ ထိုအခါ သူတို႔အတြက္ အားေပးစကားတစ္ခြန္း ကၽြႏ္ုပ္ပါးစပ္ထဲ ေရာက္လာသည္။
"မင္းတို႔ ငါ႔ရြာကိုလာတဲ႔ခရီးက ၾကမ္းေကာင္းၾကမ္းမယ္၊ ဒါေပမဲ႔ ဒီရြာေလးကေန မင္းတို႔ဆီေရာက္ေအာင္လာရတဲ႔ ငါ႔ခရီးက ဒီထက္ၾကမ္းတယ္" ဆိုတာျဖစ္ပါသည္။

ဟန္ေဆာင္ၿပဳံးမဟုတ္ဟု ထင္ပါသည္။ သူတို႔ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာၿပဳံးၾကသည္။ ခရီး အတြက္ သူတို႔အဆင္သင္႔ ျဖစ္ေနၾကၿပီဟု ယုံၾကည္လိုက္သည္။ မွန္ပါသည္။ ခက္ခက္ခဲခဲ၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးျဖင္႔ ရြာကို ေရာက္ခဲ႔ၾကဖူးပါသည္။
ဤခရီးႏွစ္ခုသည္ သာမန္ခရီးေတြထက္ အဓိပၸါယ္ပိုေဆာင္ေနတာေတာ႔ ေသခ်ာ ပါသည္။ ဘာမွန္းေတာ႔ ကၽြႏ္ုပ္လည္း ေျပာမျပတတ္ပါ။

ဟန္တင္တန္ကို ကမၻာေက်ာ္ေစတဲ႔ အရက္စက္ဆုံး၊ အဆိုးဝါးဆုံးခန္႔မွန္းခ်က္


(အဆိုးဝါးဆုံးအေျခအေနကို ဆြဲျပလိုက္လို႔ သကၠရာဇ္ေတြလြဲမွားမႈရွိေပမဲ႔ ကမၻာ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြအတြက္ ေရွာင္ရွားစရာတစ္ခု ရသြားတယ္ဆို တာေတာ႔ ျငင္းလို႔မရပါဘူး တဲ႔)
****************************************************************************
ဆိုၾကပါဆို႔ သကၠရာဇ္(၂၀၁၀)ခု ကိုရီးယားႏိုင္ငံေပါင္းစည္းသြားၿပီးျဖစ္တဲ့အတြက္ ကိုရီးယားထဲမွာရွိတဲ့ အေမရိကန္ တပ္ေတြအားလံုးတပ္ဆုတ္သြားမယ္၊ ဂ်ပန္ထဲမွာရွိတဲ့အေမရိကန္ စစ္အင္အားကိုလည္း အမ်ားႀကီး ေလွ်ာ့ခ်လိုက္မယ္။ ထိုင္၀မ္နဲ႕ တရုတ္ျပည္မႀကီးတို႔ အျပန္အလွန္ သေဘာတူညီမႈရ၊ ထိုင္၀မ္ဟာ (နားလည္မႈသေဘာအရ) လြပ္လပ္တဲ့ႏိုင္ငံ၊ ဒါေပမဲ့ ေဘဂ်င္းရဲ႕ ၾသဇာခံအျဖစ္နဲ႔ ရွိေနမယ္။ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္က ခရိုေအးရွားနဲ႔ ဘယ္လာရုရွားအတိုင္း (Belorussia) တရုတ္ရဲ႕ေထာက္ပံ႔မႈနဲ႔ ထိုင္၀မ္က ကုလသမဂၢအဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံျဖစ္လာမယ္။ ေတာင္ တရုတ္ပင္လယ္ထဲက ေရနံရွာေဖြတူးေဖာ္ေရးက အရွိန္အဟုန္ေကာင္းလာ၊ အမ်ားစုက တရုတ္ရဲ႕လက္ေအာက္မွာ တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့ အေမရိကန္ ကုမၸဏီႀကီးေတြ အုပ္စိုးထားတဲ့ ဗီယက္နမ္ရဲ႕ လက္ေအာက္မွာ၊ တရုတ္က သူရရွိပိုင္ဆိုင္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ အင္အားအသစ္ေတြကေန ေသြးထိုးေပးလိုက္ေတာ့ ပင္လယ္ျပင္တစ္ခုလံုး သူတို႔ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာရွိေနရမယ္လို႔ အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာ ဆိုတဲ႔စကားနဲ႔ ပင္လယ္တစ္ျပင္လုံး သူတို႔ပိုင္တယ္ေၾကျငာခ်က္ ထုတ္ျပန္။ (တစ္ကယ္ေတာ့ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာ ဆိုတာ သူတို႔အၿမဲတမ္းေျပာေန က်စကားပါ) ဗီယက္နမ္ေတြက ဒါကို လက္မခံဘူး။ သူတို႔ၾကားမွာ တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္ပြား။ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္က အရွက္ခြဲခံခဲ့ရတာကို လက္စားေခ်ဖို႔ တရုတ္က ဗီယက္နမ္ထဲကို က်ဴးေက်ာ္သိမ္းပိုက္၊ ဗီယက္နမ္ေတြက အေမရိကန္ ကို စစ္အကူအညီေတာင္း၊ တရုတ္ကလည္း ေဘးထြက္ေနဖို႔ အေမရိကန္ေတြကို ရာဇသံေပး၊ ဂ်ပန္နဲ႔ အျခားႏုိင္ငံေတြကလည္း ေၾကာက္ၿပီးဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရ မွန္းမသိ (ျဖစ္ေနၿပီဆိုပါစို႔)။

ဗီယက္နမ္အေပၚတရုတ္ရဲ႕ ဗိုလ္က်ေအာင္ျမင္မႈကို လက္မခံႏိုင္ဘူးလို႔ အေမရိ ကန္ေတြကေျပာ၊ တရုတ္အေပၚ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈေတြလုပ္။ သူ႕ရဲ႕လက္က်န္ ပင္လယ္တြင္း ေရတပ္ကို ေတာင္တရုတ္ပင္လယ္ ထဲမွာ တပ္ျဖန္႔ထား။ ဒါဟာ သူတို႔ရဲ႕ ေရပိုင္နက္ကို က်ဴးေက်ာ္မႈဆိုၿပီး တရုတ္ကအေမရိကန္ေတြကို စြပ္စြဲ။ ေလေၾကာင္းကေနတိုက္ပြဲဆင္။ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ နဲ႔ ဂ်ပန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္တို႔ရဲ႕ အပစ္ အခတ္ရပ္စဲေရး ေဆြးေႏြးညႇိဳ႕ႏႈိင္းမႈ မေအာင္ျမင္။ အေရွ႕အာရွေဒသတြင္းမွာ တိုက္ပြဲေတြက ဟိုေနရာျဖစ္ ဒီေနရာျဖစ္ (ျဖစ္ေနၿပီဆိုပါစို႔)။

ဂ်ပန္ကလည္း တရုတ္ကိုတိုက္ခိုက္တဲ့အတြက္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံထဲရွိ အေမရိကန္ တပ္ စခန္းေတြကို တားျမစ္ ပိတ္ပင္၊ သူတို႔ရဲ႕ၾကားေန၀ါဒနဲ႔ “ဓါးခုတ္ရာလက္ ဝင္မလွ်ိဳ လို” လို႔ အေမရိကန္တပ္စခန္းေတြအားလံုး ရုပ္သိမ္း မယ္ေၾကျငာ။ ထိုင္၀မ္နဲ႔ တရုတ္ျပည္မႀကီးထဲ စစ္ဆင္ေရးေတြလုပ္ေနတဲ့ တရုတ္ေရငုပ္ သေဘၤာေတြနဲ႔ တိုက္ေလယဥ္ေတြက အေရွ႕အာရွထဲမွာရွိေနတဲ့ အေမရိကန္ စစ္သေဘၤာေတြနဲ႔ အေထာက္အကူျပဳပစၥည္း၊ အေဆာက္အဦးေတြကို ေလေၾကာင္း၊ ေရေၾကာင္း ကေနတိုက္ခိုက္။ အႀကီးအက်ယ္ဆံုးရႈံးမႈေတြျဖစ္။ တစ္ခ်ိန္ တည္းမွာပဲ တရုတ္ ႀကည္းတပ္က ဟႏြိဳင္းနဲ႔ဗီယက္နမ္ ႏုိင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို တိုက္ခိုက္ သိမ္း ပိုက္လိုက္မယ္ (ဆိုပါေတာ႔)။

တရုတ္ေရာ အေမရိကန္ပါ တစ္ဦးနယ္ေျမထဲအထိ ေရာက္ေအာင္ပစ္ခတ္ႏိုင္တဲ့ အႏုျမဴလက္နက္ေတြ ရွိေနေတာ့(ဘယ္သူမွ စတင္မသုံးစြဲရဲပဲ)မဆုတ္သာ မတက္သာ အႏုျမဴသေရပြဲျဖစ္ေန။ စစ္ဦးကာလမွာ အႏုျမဴလက္နက္ေတြကို မသံုးစြဲၾက။ အႏုျမဴနဲ႔တိုက္ခိုက္လာႏိုင္ေျခကို ႏွစ္ႏိုင္ငံစလံုးရွိ လူထုေတြက အထိတ္တလန္႔ျဖစ္။ အေမရိကန္လူထုရဲ႕ အထိတ္ တလန္႔ျဖစ္မႈက ပိုအားေကာင္း။ ဒီေတာ့ အေမရိကန္ေတြက
“ဒီအႏၲရာယ္ကို ငါတို႔ ဘာေၾကာင့္ ရင္ဆိုင္ေန ရတာလည္း၊ တရုတ္က ေတာင္ တရုတ္ပင္လယ္ကို သိမ္းပိုက္ ရုံတင္ မကဘဲ အေရွ႕ေတာင္အာရွတစ္ခုလံုးကိ္ု သိမ္းပိုက္ေတာ့ေရာ ငါတို႔အပူ လား။”
ေမးလာမယ္။

စပိန္လူမ်ိဳးေတြအမ်ားစုေနထိုင္တဲ့ အေမရိကန္ အေနာက္ေတာင္ပိုင္းျပည္ နယ္ေတြမွာ စစ္ပြဲဆန္႔က်င္ေရးေတြ အားေကာင္းလာ၊ လူထုေတြနဲ႔ ျပည္နယ္ အစိုးရေတြက “ဒီစစ္ပြဲက ငါတို႔စစ္ပြဲ မဟုတ္ဘူး” ဆိုၿပီး ၁၈၁၂ ခုႏွစ္က နယူးအဂၤလန္လို စစ္ပြဲအတြင္းကေန ေဘးထြက္ေန။ ကနဦး ေအာင္ျမင္မႈနဲ႔အတူ အေရွ႕အာရွအတြင္းမွာ တရုတ္ေတြ အင္အားထပ္ေကာင္းလာေတာ့ အေမရိ ကန္ေတြက ၁၉၄၂ခုက ဂ်ပန္ရဲ႕လမ္းစဥ္ ေနာက္ကို လိုက္ဖို႔ စိတ္ကူးရလာၾက၊ ရုတ္တရက္ႀကီးေခါင္းမာလာတဲ့ တက္သစ္စပါ၀ါကို ႏွိပ္ကြပ္ဖို႔ အရင္းအႏွီးက သိပ္ၿပီး ႀကီးမားလြန္းေနတယ္၊ ဒီေတာ႔ ေစ့စပ္ညႇိဳ႕ႏႈိင္းမႈေတြလုပ္၊ ေနရာအႏွံ႔အျပားတိုက္ပြဲေတြကို အဆံုးသတ္ (သို႔) ကေရာ္ကမည္ စစ္ပြဲေလးေတြသာ အေနာက္ပစိဖိတ္ သမုဒၵရာထဲမွာ က်န္ခဲ့ေတာ့မယ္ (ဆိုပါေတာ႔)။

ဒါေပမဲ့ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ဒီစစ္ပြဲႀကီးရဲ႕ အရွိန္အဟုန္က အျခားစီဗီလိုက္ေဇး ရွင္းေတြထဲရွိ ႏိုင္ငံႀကီးေတြ ဆီကိုပါ ရိုက္ခတ္သြား။ အေရွ႕အာရွတြင္းမွာ တရုတ္ေျခခ်ဳပ္မိေနတဲ့အခ်က္ကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး အိႏၵိယက ပါကစၥန္ရဲ႕ အႏုျမဴလက္နက္နဲ႔ အျခားလက္နက္ေတြ ရသေလာက္ ဖ်က္ဆီးပစ္ႏိုင္ဖို႔ ရုတ္တရက္ ထိုးစစ္ဆင္တိုက္ခိုက္တယ္။ အစပိုင္းမွာေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈေတြရ၊ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ပါကစၥတန္၊ အီရန္ နဲ႔ တရုတ္တို႕ရဲ႕ စစ္မဟာမိတ္သေဘာတူညီမႈက အသက္၀င္လာၿပီး အီရန္က ပါကစၥတန္ကို အကူအညီေပးဖို႔ ေခတ္မီဆန္းသစ္တဲ့ စစ္လက္နက္ေတြနဲ႔ အတူေရာက္လာ။ အိႏၵိယကိုယ္တိုင္ လူမ်ိဳးစုအသီးသီးဆီ ကထြက္လာတဲ့ အီရန္တပ္ေတြနဲ႔ ပါကစၥတန္ေျပာက္ၾကား သူပုန္ေတြၾကားမွာ ညႇပ္ပူးညႇပ္ပိတ္ မိေန။ အိႏၵိယေရာ ပါကစၥတန္ကပါ အာရပ္ႏိုင္ငံေတြဆီက အကူအညီေတြ ကိုေတာင္း။ အိႏၵိယက အေရွ႕ေနာက္အာရွတြင္း အီရန္လႊမ္းမိုးလာႏိုင္တဲ့ အႏၲရယ္ (အျခား အာရပ္ႏိုင္ငံေတြကို) သတိေပး။ ဒါေပမဲ့ ကနဦးပိုင္းမွာ တရုတ္က အေမရိကန္အေပၚ အႏိုင္ရလိုက္တဲ့အခ်က္က မြတ္ဆလင္ႏိုင္ငံေတြ အတြင္း အေနာက္ဆန္႔က်င္ေရး ၀ါဒကို အားေပးအားေျမႇာက္ျပဳလာေန။ အေနာက္ကိုေထာက္ခံေနတဲ့ တူရကီအပါအ၀င္ က်န္ေကာင္းက်န္ရာ အာရပ္ အစိုးရေတြကလည္း မြတ္ဆလင္လူငယ္ထုႀကီးရဲ႕ ေနာက္ဆံုးလက္က်န္ အုပ္စုအင္အားေၾကာင့္ျဖစ္ပြားလာတဲ့ အစၥလာမ္မစ္လႈပ္ရွားမႈေတြေအာက္ တစ္ႏိုင္ငံၿပီးတစ္ႏိုင္ငံက်ေရာက္။ ဒီအခ်ိန္မွာ အေနာက္တိုင္း အားနည္းမႈ က ေသြးထိုးေပးလိုက္ေတာ႔(သူတို႔ကို ေျမႇာက္ေပးလိုက္သလို ျဖစ္သြားေတာ႔) အေနာက္ဆန္႔က်င္ေရးေတြ အရွိန္ အဟုန္ေကာင္းလာၿပီး အစၥေရးကို၀င္တိုက္၊ အေရအတြက္အမ်ား ႀကီးေလွ်ာ့ခ်ထားတဲ့ အေမရိကန္ တပ္မ(၆)ကလည္း အစၥေရးကိုကာကြယ္မႈမေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး (ဆိုပါေတာ႔)။

တရုတ္နဲ႔ အေမရိကန္တို႔က အဓိကႏိုင္ငံႀကီးေတြရဲ႕ေနာက္ကေန အားေပးေထာက္ပံ႔၊ တရုတ္က စစ္ေရးအရေအာင္ပြဲရလိုက္ေတာ့ ဂ်ပန္က လည္း ေၾကာက္ေၾကာက္ရြံ႕ရြံ႕နဲ႔ သာမန္ၾကားေန၀ါဒႏုိင္ငံကေန တရုတ္ဖက္ မသိမသာယိုင္တဲ့ၾကားေန၀ါဒအျဖစ္ကူးေျပာင္း၊ တရုတ္ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို လိုက္ေလ်ာ၊ ေနာက္ဆုံး စစ္မဟာမိတ္ျဖစ္သြားၾက။ ဂ်ပန္စစ္ကားေတြက ဂ်ပန္ႏိုင္ ငံထဲရွိ အေမရိကန္ တပ္စခန္းေတြကို သိမ္းပိုက္၊ အေမရိကန္က ေရးႀကီး သုတ္ျပာနဲ႔ သူ႕တပ္သားေတြကို ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္၊ အေမရိကန္က ဂ်ပန္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ျဖတ္မယ္ေၾကျငာ၊ အေနာက္ပစိဖိတ္သမုဒၵရာထဲမွာ ဂ်ပန္နဲ႔ အေမရိကန္ ေရတပ္သေဘၤာေတြ အၾကား တိုက္ပြဲေတြ ဟိုေနရာျဖစ္ ဒီေနရာျဖစ္။ စစ္ပြဲႀကီးအစမွာ တရုတ္က ရုရွနဲ႔ အျပန္အလွန္ လံုၿခံဳေရး သေဘာတူညီမႈ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုဖို႔ ကမ္းလွမ္း။ (ဟစ္တလာနဲ႔ စတာလင္တို႔ စာခ်ဳပ္ကို အမွတ္ရစရာ) ဒါေပမဲ့ တရုတ္ရဲ႕စစ္ပြဲေအာင္ျမင္မႈအေပၚ ဂ်ပန္ရဲ႕သေဘာထားနဲ႔ ရုရွားရဲ႕ သေဘာထားတို႔ မတူၾက၊ ရုရွားက တရုတ္ထင္သလို မတုန္႔ျပန္။ တရုတ္ရဲ႕ ရလာႏိုင္ေျခရွိတဲ့ ေအာင္ပြဲနဲ႔ အေရွ႕အာရွအတြင္း တရုတ္လႊမ္းမိုးမႈက ေမာ္စကို ကိုထိတ္လန္႔ေစခဲ့၊ ရုရွားက တရုတ္ ဆန္႔က်င္ေရး လမ္းစဥ္ကိုလိုက္ၿပီး ဆိုက္ေဘးရီးယား ထဲမွာ စစ္တပ္အင္အားေတြ ထပ္ျဖည့္။

ဆိုက္ေဘးရီးယားထဲမွာ ေနထိုင္ေနၾကတဲ့ တရုတ္လူမ်ိဳးေတြက ကန္႔ကြက္ ဆန္႔က်င္မႈေတြျပဳလုပ္လာၾက။ တရုတ္က သူ႕ႏိုင္ငံသားေတြကို အကာ အကြယ္ေပးဖို႔ စစ္အင္အားသံုး၊ ဗလာဒီဗိုစေတာ့(Vlasivastok) အမ္မားျမစ္၀ွမ္း (Amur River Valley)နဲ႔ ဆိုက္ေဘးရီးယား အေရွ႕ပိုင္း ေနရာအခ်ိဳ႕ကို သိမ္းပိုက္။ ရုရွားနဲ႔တရုတ္စစ္တပ္ေတြရဲ႕ တိုက္ပြဲေတြ ဆိုက္ေဘးရီးယား အလယ္ပိုင္း မွာျဖစ္ပြား၊ တရုတ္ရဲ႕ “အထိန္းသိမ္းခံ” အေနနဲ႔ထားရွိခဲ့တဲ့ မန္ဂိုရီးယားမွာ ဆႏၵျပမႈေတြျဖစ္ပြား (ဆိုပါေတာ႔)။ 

ဒါမ်ိဳးသတင္းေလးေတြ လုပ္ပါအုံး ဦးရဲထြဋ္


အက်င္႔ပ်က္၊ လာဘ္စား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း Xu Caihou ရဲ႕အိမ္ကို ဝင္စစ္ေတာ႔ အေမရိကန္ေဒၚလာ၊ ယူရို၊ တရုတ္ယြမ္ ေငြစကၠဴေတြ တန္ခ်ိန္ထက္ေက်ာ္ေန သတဲ႔။ ေက်ာက္မ်က္၊ ေက်ာက္စိမ္း၊ ရတနာပစၥည္းေတြနဲ႔ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြ ကလည္း သိုေလွာင္ခန္းထဲမွာ မနည္းမေနာဆိုပဲ။ ဒါေတြသိမ္းဆည္းသယ္ေဆာင္ဖို႔ (စစ္)ထရပ္ကား ဆယ္စီးေတာင္လိုဆိုပဲ။
လက္ရွိသမၼတ ရွီက တကယ္ေဆာ္ေနတာ။ အေကာင္ႀကီးေတြကို ကိုင္ေနတာ။ တရုတ္ျပည္အတြက္ ဝမ္းသာစရာေကာင္းတယ္။



ခင္ဗ်ားေရးတဲ႔ အေဝးေျပးလမ္းေပၚ ကားပ်က္၊ ဝန္ႀကီးက ဆင္းကူ သတင္း၊ ကိုယ္ေတြ ႔ေဆာင္းပါးက ဖတ္ေကာင္းပါတယ္။ဆိုရွယ္မီဒီယာဆိုရင္ ဝမ္းသာစရာ သတင္းေလးေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ လူႀကီးမင္း ေပ႔ဂ်္က ေအာ္ဖစ္ရွယ္ နည္းနည္းျဖစ္ျဖစ္ ပိုဆန္ေနသင္႔တယ္။ ဘာပဲဆိုဆို လူႀကီးမင္းေဝါေပၚမွာ အထက္ပါ တရုတ္ျပည္ သတင္းမ်ိဳး ေမ်ွာ္ေနမိတာေတာ႔ အမွန္ပဲ။

သမၼတပါးစပ္ေပါက္လို႔ဆိုရင္ရတဲ႔ လူႀကီးမင္းဆီက
"ဟိုင္း၊ ဟယ္လို၊ မဂၤလာမနက္ခင္းပါရွင္၊ မေန႔ညက ကားပ်က္ေနတာေတြ႔လို႔ မီးတို႔ ဆင္းကူခဲ႔ရေသးတယ္၊ သာဓုေခၚၾကပါအုံး ေညွာ္" ဆိုတာထက္
"အက်င္႔ပ်က္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအိမ္ ေရွာင္တခင္ ဝင္စစ္ေဆး၊ ခိုးယူထားေသာ ျပည္သူ႔ ဘ႑ာမ်ား ေတြ႔ရွိ၊ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက တည္ဆဲဥပေဒနဲ႔အညီ အေရးယူႏိုင္ရန္..." စတာေလးေတြ ထြက္လာရင္ ေကာင္းမွာ။

အခုေတာ႔ ေမ႔ေနၿပီေပါ႔ေလ(ပ်င္းလို႔ ေရးတဲ႔စာ၊ ဘာမွ မွတ္စရာမပါ)


စိတ္ဓာတ္ခိုင္လြန္းလို႔ ကြမ္းဆက္စားႏိုင္တာ။ ဝယ္လႉတဲ႔ ဒကာ၊ ဒကာမေတြ လည္း အတိုက္အခံေတြၾကားထဲက လႉေနရတာ။
ေဘးက "စကၤာပူေရာက္တာေတာင္၊ လည္ေခ်ာင္းကင္ဆာ၊ ဝိနည္းေတာ္နဲ႔ မညီ" စသျဖင္႔ စသျဖင္႔။
ဆရာ ဒကာ ညီညြတ္လြန္းလို႔၊ ႏို႔မို႔ ဒီယဥ္ေက်းမႈ ျပတ္တာၾကၿပီ။
သာဂါရာ အနာဂါရာ စ။

ခါတိုင္း ၾကာသပေတးေန႔မွာ ကြမ္းရြက္ျပတ္တတ္ေတာ႔ ေသာၾကာေန႔ ဒကာမႀကီးေတြကို ေမ်ွာ္တတ္တယ္။ သူတို႔ကလည္း မယိမ္းမယိုင္ ေက်ာက္စာ တိုင္ ေစတနာနဲ႔ ရွားရွားပါးပါးကြမ္းလႉသူေတြထဲက တစ္ဖြဲ႔။
ျဖစ္ပုံက မေန႔ကမွ ကိုျဖဴေဖြးလာပို႔သြားေတာ႔ ဒီေန႔ ေသာၾကာေန႔ဆိုတာ ေမ႔ေနမိ တယ္။
ဒါတင္မကဘူး အေပၚတက္လာတာေတာင္ ကြမ္းရြက္ထုတ္ေလး ေအာက္ မွာ ေမ႔ေနရစ္ခဲ႔တယ္။
လူသာဆိုရင္ "အခုေတာ႔ ေမ႔ေနၿပီေပါ႔ေလ ဘာညာ" ရႈပ္ေနမွာ။ ကြမ္းရြက္ေလးေတြမို႔ မေျပာတတ္လို႔သာကိုး။

ဟန္တင္တန္ေျပာတဲ႔ စကၤာပူ


" ေဆြမ်ိဳးေကာင္းစားေရး ၀ါဒီဆီကို ဦးတည္သြားႏိုင္တဲ့ ႀကီးစဥ္ငယ္လိုက္ မိသားစုအေျခခံ ကြန္ဖ်ဴးရွပ္ ၀ါဒ ထက္ တစ္ဦးခ်င္း စြမ္းေဆာင္ရည္ကို အဓိက ဦးစားေပးလိုျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္"

ဒီလိုတူညီမႈေတြကို စုစည္းသတ္မွတ္ႏိုင္ဖို႕ သဘာ၀က်က်အားစိုက္ထုတ္မႈမ်ိဳးကို စကၤာပူလိုအလြန္ေသးမႊားတဲ့ ႏိုင္ငံေလးမွာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ေတြက ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။ စကၤာပူႏိုင္ငံသားေတြဟာ အၾကမ္းျဖင္းအားျဖင့္ တရုတ္ (၇၆ %)၊ မေလး မြတ္ ဆလင္ (၁၅%) အိႏၵိယန္း ၊ တမီး (လ္)နဲ႔ ဆစ္(ခ္) (၆%)ျဖစ္ပါတယ္။ အတိတ္ကာလတုန္းကေတာ့ အစိုးရက “ကြန္ဖ်ဴးရွပ္ ၀ါဒ တန္ဖိုးကို” သူ႕လူထု ၾကားမွာ ေရပန္းစားေအာာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ဒါအျပင္ လူတိုင္း ပညာတက္ေျမာက္ေရးနဲ႔ အဂၤလိပ္စကား ကၽြမ္းက်င္စြာ တက္ေျမာက္ေရးအတြက္လည္း အစိုးရက လမ္းစဥ္ခ်ပါတယ္ သမၼတ ၀ီကင္၀ီ (Wee Kin We) က ၁၉၈၉ ခု ဇန္န၀ါရီလ သူ႕ရဲ႕အဖြင့္မိန္႔ခြန္းထဲမွာ ၂.၇ သန္းရွိတဲ့ စကၤာပူ လူမ်ိဳးေတြဟာ အေနာက္ယဥ္ေက်းမႈရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈေနာက္ ေရာက္ေနၿပီး “ႏိုင္ငံျခားအေတြးအေခၚနဲ႔ နည္းပညာသစ္ေတြ ရရွိေရး” ေတြေၾကာင္႔ ဘ၀ေနထိုင္နည္းနဲ႕ တန္ဖိုးေတြ ေလ်ာ့က်လာေနေၾကာင္း ၊ တစ္ခ်ိန္က ေရွးေဟာင္း အာရွကိုယ္က်င့္သီလ၊ တာ၀န္ ၀တၱရားနဲ႔ အဖြဲ႕အစည္း အေပၚထားရွိခဲ့တဲ့ သေဘာထားေတြဟာ အေနာက္တိုင္းအျမင္၊ ပုဂၢလိက အျမင္ နဲ႔ အတၱ ဗဟိုျပဳ အျမင္ေတြကို ေနရာဖယ္ ေပးေနရတယ္ေၾကာင္း ပါလီမန္ ကို ေထာက္ျပေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ စကၤာပူလူမ်ိဳး တစ္ေယာက္ ရဲ႕ အႏွစ္သာရကို ၿခံဳငံု ႏိုင္မိေစဖို႔ မတူညီတဲ့ လူမ်ိဳးစု၊ ကိုးကြယ္မႈေတြထဲကေန တူညီမႈေတြကို ေပါင္းစုၿပီး အဓိကတန္ဖိုးေတြ သတ္မွတ္ေပးဖို႔ လိုအပ္ေၾကာင္း သူကတိုက္တြန္းေျပာၾကားသြားခဲ့ပါတယ္။

သမၼတက ဒီတန္ဖိုးေလးခုကို အႀကံျပဳခဲ့ပါတယ္-

၁။ တစ္ဦးခ်င္းစီထက္ အဖြဲ႕အစည္းကိုေရွ႕တန္းတင္ရန္

၂။ မိသားစုဆိုတာ အေျခခံလူ႕အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ အေျခခံအုတ္ျမစ္တစ္ခု ျဖစ္တယ္လို႔ စြဲၿမဲလက္ခံထားရန္

၃။ ျပႆနာႀကီးေတြကို ေျဖရွင္းရာမွာ အျငင္းပြားျခင္းထက္ အမ်ားဆႏၵအတိုင္း ျဖစ္ေစရန္

၄။ လူမ်ိဳးေရး ၊ ဘာသာေရးနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး နားလည္သည္းခံၿပီး သဟဇာတ ျဖစ္ျဖစ္ ေနထိုင္ၾကရန္

သူ႕မိန္႔ခြန္းေၾကာင့္ပဲ ေနာင္ႏွစ္နစ္အၾကာ အစိုးရရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္ကိုေဖာ္ျပမယ့္ စကၠဴျဖဴစာတန္းမွာ စကၤာပူ ရီးယန္းတန္ဖိုးေတြနဲ႔ ပက္သက္လို႔ အႀကီး အက်ယ္ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတယ္။ စကၠဴျဖဴ စာတန္းက သမၼတ တင္ျပခဲ့တဲ့ တန္ဖိုးေလးခုစလံုးကို လက္ခံၿပီး ပုဂၢလိက၀ါဒဆိုတဲ့ ပဥၥမေျမာက္တန္ဖိုးကို ထပ္မံထည့္သြင္းခဲ့တယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ေဆြမ်ိဳးေကာင္းစားေရး ၀ါဒီဆီကို ဦးတည္သြားႏိုင္တဲ့ ႀကီးစဥ္ငယ္လိုက္ မိသားစုအေျခခံ ကြန္ဖ်ဴးရွပ္ ၀ါဒ ထက္ တစ္ဦးခ်င္း စြမ္းေဆာင္ရည္ကို အဓိက ဦးစားေပးလိုျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။

စကၠဴျဖဴစာတန္းက သတ္မွတ္တဲ့ စကၤာပူရီးယန္းေတြရဲ႕ ဘံုတန္ဖိုးေတြကေတာ့-

၁။ လူမ်ိဳးစုထက္ ႏိုင္ငံကို ဦးစားေပး၊ တစ္ဦးခ်င္းစီထက္ အဖြဲ႕အစည္းကို ဦးစားေပးေရး

၂။ မိသားစုဆိုတာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ အေျခခံအက်ဆံုးအုတ္ျမစ္

၃။ တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ အရည္အေသြးကို အသိအမွတ္ျပဳ ေထာက္ပံ့အားေပး

၄။ ျငင္းခံုမႈထက္ အမ်ားဆႏၵကိုဦးစားေပးေရး

၅။ လူမ်ိဳးေရး ၊ ဘာသာေရး သဟဇာတ ျဖစ္ေရး

ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ပထမတန္းစား အစိုးရျဖစ္ေရးကို ေျပာဆိုခဲ့ၾကေပမဲ့ “ဘံုတန္ဖိုးေတြ” ထဲမွာ ႏိုင္ငံေရးတန္ဖိုးကေတာ့ ဒီအထဲမွာ အထင္ကရေပ်ာက္ရွေနခဲ့ပါတယ္။ အစိုးရအသားေပးေျပာဆိုတာက “စကၤာပူဟာ အာရွလူအဖြဲ႕ အစည္းေတြထဲမွာပဲရွိတယ္“ ဒါေၾကာင့္ “အာရွလူ႕အဖြဲ႕အစည္း အေနနဲ႔ပဲ ဆက္လက္တည္ရွိေနရမယ္” ကၽြန္ေတ္တို႔ အဂၤလိပ္စကားေျပာ၊ အေနာက္တိုင္း၀တ္စံုေတြ ၀တ္ေနၾကေပမဲ့ စကၤာပူရီးယန္းေတြဟာ အေမရိ ကန္ေတြ မဟုတ္သလို အန္ဂလိုဆက္(က္)ဆြန္ေတြလည္း မဟုတ္ၾကပါဘူး။ လာမယ့္အနာဂတ္ကာလမွာ စကၤာပူရီးယန္းေတြသာ အေမရိကန္ေတြ၊ ၿဗိတိသွ်ေတြ ၾသစေတးလ်န္းေတြနဲ႔ ကြဲျပားမႈမရွိေတာ့ဘူးဆိုရင္၊ ဒီထက္ ပိုဆိုးတာ က သူတို႔ဆီက မေကာင္းတဲ့ အတုေတြကို ခိုးယူခဲ့မိမယ္ဆိုရင္ (ဆိုလိုတာက ယဥ္ေက်းမႈ တစ္ပက္ႏြမ္းႏိုင္ငံ) ဒီႏိုင္ငံ ႀကီးေတြနဲ႔ အတူတူပဲ ျဖစ္သြားၿပီး ကမၻာႏိုင္ငံေရးေလာကမွာ အေျခလြတ္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္အေမြအႏွစ္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးသြားရလိမ့္မယ္ ဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။ (Note-21)




စကၤာပူရဲ႕ စီမံကိန္းဟာ အေနာက္နဲ႔မတူ၊ လူမ်ိဳးေရးနဲ႔ ဘာသာေရး ဘံုတူညီ ခ်က္ေတြကို ရွာယူၿပီး ကိုယ္ပုိင္ ယဥ္ေက်းမႈ အိုင္ဒင္တတီ ျဖစ္လာေအာင္ ႀကိဳးစား ယူလိုက္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ ႀကီးမားၿပီး အေမွ်ာ္အျမင္ေကာင္းတဲ့ အားထုတ္မႈ တစ္ခု ပါ၊
အေနာက္ရဲ႕ တန္ဖိုး သတ္မွတ္မႈ၊ အထူးသျဖင့္အေမရိကန္ေတြရဲ႕ တန္ဖိုးသတ္ မွတ္မႈဟာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းထက္ တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ အခြင့္အေရးကို အမ်ားႀကီး ပိုအေရးေပးတာ၊ လြပ္လပ္စြာ ေျပာေရးဆိုခြင့္ ၊ အေတြးအေခၚျခင္း ယွဥ္ၿပဳိင္ရာက ထြက္ေပၚလာတဲ့ အမွန္တရား ၊ ႏိုင္ငံေရး ပါ၀င္ပက္သက္မႈနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးယွဥ္ၿပိဳင္ မႈ ေတြကိုပိုၿပီးအေရးေပးတာ၊ လူေတာ္ေတြက အုပ္ခ်ဳပ္တာ၊ ပညာတတ္ေတြက အုပ္ခ်ဳပ္တာ၊ တာ၀န္ေက်တဲ့ အစိုးရက အုပ္ခ်ဳပ္တာထက္ တရားဥပေဒက အုပ္ခ်ဳပ္ တာကို အမ်ားႀကီးပိုအေရးေပးတာေတြ ေတြ႕ရမွာ အေသအခ်ာပါ။

ဒါေပမဲ့အေနာက္တိုင္းသားေတြအေနနဲ႔ စကၤာပူရဲ႕ တန္ဖိုးေတြထဲကို ျဖည့္စြက္ လိုတာ၊ ဒီတန္ဖိုးေတြဟာ အနိမ့္စားေရြးခ်ယ္မႈလို႔ ခံယူေကာင္းခံယူၾကမွာျဖစ္ေပမဲ့ အဓိပၸါယ္ မရွိတဲ့ တန္ဖိုးေတြလို႔ ေျပာမဲ့သူကေတာ့ မရွိသေလာက္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

Chess


*****

အေမရိကန္


နိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ဝင္စတန္ေလာ့ဒ္ (Winston Lord) ေျပာသလို “အာရွသားေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈကို ပိုၿပီး အသိအမွတ္ျပဳသလို ပိုၿပိး လည္း ဂုဏ္ေမာက္လာၾကတယ္။ သူတို႔က တန္းတူဆက္ဆံေရးကို ေမ်ွာ္လင့္ ထားၾကၿပီး အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကိုလည္း
“အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာလူစြာလို႔ မသတ္မွတ္ရင္ေတာင္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ကေလးထိန္း” လို႔ ယူဆေနၾက တယ္။

အေမရိကန္ယဥ္ေက်းမႈထဲမွာရွိတဲ့ မရွိမျဖစ္အခ်က္ေတြက နိုင္ငံတကာ အေရး အခင္း ေတြၾကားမွာ လူစြာမဟုတ္ရင္ေတာင္ ကေလးထိန္းျဖစ္ဖို႔ အေမရိကန္ ကိုတြန္းပို႔ေနပါတယ္။
(ဟန္တင္တန္)

မတိုးတက္လို႔ရတဲ႔ဆု


သဘာဝန္းက်င္ အသန္႔ရွင္းဆုံးဆုဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သိပ္ ဝမ္းမသာနဲ႔
အဲဒါက မတိုးတက္ဘူး၊ စက္မႈစီးပြား မထြန္းကားဘူးဆိုတဲ႔သေဘာ။
ခါးလွ ဝမ္းဝတဲ႔ႏိုင္ငံေတြ ဒီဆု မရတတ္ဘူး(သန္႔လွပါတယ္ဆိုတဲ႔ စကၤာပူအပါအဝင္)
ႏိုဘယ္လ္ဆုရွင္ရွိတယ္ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သိပ္ဝမ္းမသာနဲ႔
အဲဒါက အရက္စက္ဆုံး၊ အယုတ္မာဆုံး အာဏာရွင္ရွိေနတယ္ဆိုတဲ႔သေဘာ။
(လူညို အိုဘားမားတို႔က လြဲရင္)
လူေတြက ကမၻာမွာ ရွားရွားပါးပါးက်န္ေနတဲ႔ ၁၉ ရာစု သဘာဝအလွေလး ျမင္ခ်င္ၾကတယ္။
အဲ... ျမန္မာလိုေတာ႔ သူတို႔ မမြဲခ်င္ဘူး။
စက္မႈထြန္းကားၿပီဆိုတာနဲ႔ သန္႔လည္းမသန္႔ရွင္းႏိုင္ေတာ႔ဘူး။
ဘာမွမလုပ္ရဘဲ မတိုးတက္လို႔ရတဲ႔ဆုကို ဂုဏ္ယူရင္ အဲဒီဝန္ႀကီး အူလို႔။ ဒါပဲ။

ကမၻာ႔ အိမ္သာေန႔



ျမန္မာလႊတ္ေတာ္မွာ ဘာသတင္းထူးသလဲေတာ႔မသိဘူး၊ ဒီမွာေတာ႔ ကမၻာ႔ အိမ္သာေန႔ ။ 

ဘာေန႔ ညာေန႔စတာေတြကို ၾကည္႔မရျဖစ္ေနသူေတြအတြက္ေတာ႔ စိတ္ မေကာင္းစရာပဲ။
စကၤာပူက မစၥတာ Jack Sim အဆိုတင္သြင္းလို႔ ကုလသမဂၢက အတည္ျပဳ လိုက္ၿပီ။
ကမၻာ႔ အိမ္သာေန႔ တဲ႔။ ႏိုဝင္ဘာ ၁၉ ရက္ေန႔ ဆိုပဲ။
အႀကံျပဳခ်င္တာကေတာ႔ ႏိုဝင္ဘာ ၁၉ ရက္ေန႔မွာ ဝမ္းမခ်ဳပ္ၾကေစနဲ႔ ေပါ႔။

က်ေနာ္တို႔ ဆက္ေရ ေနရဦးမယ္႔ ေတာင္ဖက္မုခ္ ေလွကားထစ္မ်ား


ဇင္ေဝေသာ္, အမွတ္တရ -Posted on 11/18/2012
(တစ္ရက္ေနာက္က်သြားတယ္ ဗ်ာ)


ရာသီက သံစဥ္ၫိွေနတုန္း
ကင္ဆာက လက္တံရွည္သေလာက္
ေသျခင္းတရားက လက္ရဲဇက္ရဲ ရိွလြန္းတယ္
ၾကယ္ေၾကြတဲ႔ညေတြ လြန္ပါေစ။

ၾကိဳးၾကာေတြ ေရာင္စဥ္ ( ၇ ) သြယ္တန္းေတာ႔
မဟာဆန္တဲ႔ ပန္းခရမ္းျပာေတြ ေဝးကြာကုန္တယ္
သူမ်ား ခူးျပီးသားပန္းကို မနမ္းလိုသူကိုမွ
ပြတ္တိုက္သြားတဲ႔ စမ္းေခ်ာင္းေလး ရယ္။

" ရင္ထဲဝင္ေရာက္ ကူးစက္တဲ႔
ျပင္ပဇီဝ ပိုးမႊားေၾကာင္႔ "
ျဖစ္တည္မႈ ျမစ္တစ္စင္း ဘင္ ခဏ ဆိုက္ေလေရာ

"ေခၚမေန နဲေတာ႔ ဒီတစ္ခါေရာက္ရင္
သြားခြင္႔ျပဳဦး ခြင္႔ျပဳပါဦးေလ "
" တမင္တကာ ဒုကၡ
ေျပေစ ေျပာလို႔ သိမ္း႐ုပ္ လိုက္စို႔ "

" တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တို႔ေျခလွမ္းမ်ား ေရြ႕ေန
တစ္ေန႔ေန႔ေတာ႔ ေရာက္မယ္ လွမ္းတဲ႔ လမ္းေရ
ရွိရွိသမွ် တို႔ ခြန္အားနဲ႔ ေရွ႕ကို "
မိုးမခပင္ေတြ အပ်ိဳေဖာ္ မဝင္႔တဝင္
" လြန္ခဲ႔ေသာေန႔ " သံစဥ္ကို ဘာလို႔မ်ား တီးခတ္ရတာလဲ ဗ်ာ။

ကိုမြန္းေအာင္ ပို႔လာတဲ႔ ေသြးနီေရာင္မုန္တိုင္းကို
မဇၩိမလႈိင္းက စိုက္ပ်ိဳးထား ဆို
မိႈင္းၫို႔ကာ ေတာင္ရဲ႕ေနာက္ကြယ္ ေနဝင္ေတာ႔
ေတာင္ဖက္မုခ္က ေလွကားထစ္ေတြကို ေရတြက္လို႔ မရေတာ႔ဘူးေပါ႔
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္
႐ိုးရိုးေလးေတာ႔ လြမ္းပါရေစ ဗ်ာ။

မႏၲေလးေတာင္ မရိွ
ျငိမ္းေက်ာ္ မရိွ
မဇၩိမလႈိင္း မရိွ
ခင္ေမာင္တိုးမရိွ
( အဲသလိုဆို )
ဒီ စကၤာပူမွာ
ရိုေဘာ႔တစ္ ႏွလုံးသားပဲ ရွိမွာေပါ႔ လို႔
ကမၻာမေက်ာ္တဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ စပ္ဖူးပါတယ္။


 

ဒီက ကမ္းလိုက္တဲ႔ တို႔ လက္ကို မင္း
ဆုပ္ခ်င္ဆုပ္ ပုတ္ခ်င္ပုတ္
ေမွ်ာ္ကာလြမ္းမိတဲ႔ ညဖက္ဆို
ေတး ေရးခ်င္ေရး ဆိုခ်င္ဆို "
သံစဥ္ေတာ႔ ခ်ိဳခ်င္မွ ခ်ိဳမွာေပါ႔ မ်က္သြယ္ရတနာသူ။

" ရင္မွာ လႈိက္ခတ္ က်ပ္တင္း လို႔
ေဝဒနာ ျဖစ္ခဲ႔ျပီမို႔
တစ္ေနရာ ေရွာင္ထြက္သြားပါရေစ "

" သြားေတာ႔မယ္ မိန္းကေလး................
.....................................................မင္း႐ွိဳက္သံ နားထဲ စြဲေန႐ဲ႕ "

" ကုန္လြန္ ေရြ႕ သြားတဲ႔ေန႔ေတြ
ျပန္လည္ ကိုယ္စားေတာ႔ မရႏိုင္ဘူး ေမ
ေမွ်ာ္ေလဦး ေနာက္ကြယ္ ဟို................... အေဝးဆီ "
ေဝႏွင္း၊ ႏွင္းေဝ၊ ႏွင္းေဝ၊ေဝႏွင္း။

ေႂကြသြားတဲ႔ ႏုပ်ိဳျခင္းမ်ား တဲ႔ လား
ကမ္းမဲ႔ ပန္းေဗဒါေတြ တဲ႔လား
ဘယ္ဆီ ဘယ္မွာ ရည္႐ြယ္ရာကို တဲ႔ လား
ေလးၫွိဳ႕ရွင္ ေရြးရာ ထိမွန္ၾကတာေပါ႔။

" ကမ္းလက္ " ဆိုတာကပင္
မဇၩိမလႈိင္းကို လြမ္းလို႔ ေရြးမိတဲ႔ ေမြးစား နာမ္ တစ္ခုပါ
ရိုးရိုးေလး လြမ္းပါရေစ။
ၾကယ္ေၾကြတဲ႔ညေတြ လြန္ပါေစ။
ဒီလိုနဲ႔
က်ေနာ္တို႔ ဆက္ေရ ေနရဦးမယ္႔ ေတာင္ဖက္မုခ္ ေလွကားထစ္မ်ား။ ။


 ကမ္းလက္ 

ေမတၱာျဖင္႔တည္ခင္းေသာ


"ေဆာရီး၊ေဆာရီး၊ နည္းနည္းေနာက္က်သြားတယ္"
နာရီ တၾကည့္ၾကည့္နဲ့ ႏွင္းစက္ေလးေျပးအဝင္


"ဘာ ေဆာရီးလဲ၊ ဘယ္အခ်ိန္ရွိေနၿပီလဲ၊ မေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး ဟြန္႔"
ႏွင္းဆီဖူးေလးက ဆီးၿပီး ရန္အေတြ႔


"ေဟ႔ ျဖစ္ၾကျပန္ၿပီလား မတည့္အတူေနေတြ၊ ဒါ ငါ႔မ်က္ေစ႔ေအာက္မွာပဲ ရွိေသးတာေနာ္"
လမင္းႀကီးက ေဒါနဲ႔ေမာနဲ႔လိုလို ခပ္တည္တည္ဆူ


"ခ္ခ္ခ္၊ အာ႔က ျဖစ္ေနက်၊ ဘာမွ မႈတ္ဘူးရယ္၊ ၿပီးေတာ႔ၿပီးသြားတာ"


ၾကယ္စင္တခ်ိဳ႕က ပါးစပ္အုပ္ရင္း ရယ္လို႔
တဲပုတ္ေလးထဲက ပုေလြသံ လြင္႔မလာမီအထိ ဆိုပါေတာ႔ ဗ်ာ။ ။


 

ေနရာလြဲေနေသာ ဝိေသသနပုဒ္


"အမ်ဳိးဘာသာသာသနာကို ယုတ္နိမ့္စြာ ပစ္္မွား ရႈတ္ခ် ေစာ္ကားေသာ NLD ပါတီ မွ Htin Lin Oo (ထင္ လင္း ဦး) ေခြ ရ ပါ ၿပီ ။"
ဝိေသသနပုဒ္ ေနရာလြဲေနတယ္၊ ျဖစ္သင္႔တာက "NLD ပါတီ မွ အမ်ဳိး ဘာသာ သာသနာ ကို ယုတ္နိမ့္စြာ ပစ္္မွား ရႈတ္ခ် ေစာ္ကားေသာ Htin Lin Oo (ထင္ လင္း ဦး)" ပါ။
အခုဝိေသသနက NLD ေရွ႕မွာထားလိုက္ေတာ႔ ဝါးလုံးသိမ္းရိုက္သလို တစ္ပါတီ လုံးပါသြားတယ္။ စာေရးသူမွာ ဒီေစတနာမ်ိဳး မရွိႏိုင္ဘူးလို႔ ယုံၾကည္မိပါတယ္။
ျမန္မာသဒၵါကိုေျပာတာပါ။ ႏိုင္ငံေရး မဟုတ္။

အနက္႐ႈိင္းဆံုးအျမစ္တြယ္ေန တဲ့ အေလးနက္ဆံုးကြဲျပားမႈ


တခ်ိဳ႕ေလ့လာသံုးသပ္သူေတြကေတာ့ ဘာသာတရားရဲ႕ အေရးပါမႈကို ခပ္ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေတြးေတာ သံုးသပ္တတ္ၾကပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ လူမ်ိဳးစုမတူ၊ ကိုးကြယ္မႈဘာသာမတူညီဘဲ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေနထုိင္ခဲ့ၾက၊ အခ်င္းခ်င္း အျပန္ အလွန္အိမ္ေထာင္ျပဳၾကတဲ့ ေဘာ့(စ္)နီးယားက ဆပ္(ဗ္)ေတြနဲ႔ မြတ္စလင္ေတြ ကို ေထာက္ျပခဲ့ၾကပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး ဖေရာက္ရဲ႕ (Freud) “အတၳေပမ၀ါဒ ကြဲျပားမႈအနည္းငယ္” ကို အေထာက္အထားျပၿပီး ဘာသာတရားရဲ႕အေရးပါမႈကို ေဘးဖယ္ထုတ္လို ၾကပါ တယ္။ (Note 21) ဒါေပမဲ့ ဒီေကာက္ခ်က္ဟာ အရွည္ကိုမၾကည့္တဲ့ အျမင္က်ဥ္း ေျမာင္းမႈသာျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီၿပီးၾကာေနၿပီျဖစ္တဲ့ လူ႔သမုိင္းက ေျပာျပေနခ်က္ အရကေတာ့ ဘာသာမတူညီမႈဟာ “အနည္းငယ္ ကြဲျပားမႈ” မဟုတ္ပါဘူး။ လူသားေတြရဲ႕ ရင္ထဲမွာ "အနက္႐ႈိင္းဆံုးအျမစ္တြယ္ေန တဲ့ အေလးနက္ဆံုးကြဲျပားမႈ" လုိ႔ေတာင္ ဆုိလုိ႔ ရႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ မၾကာမၾကာလည္းျဖစ္၊ ျပင္းထန္မႈလည္းရွိ၊ အၾကမ္းဖက္မႈေတြလည္း ပါ၀င္ တတ္တဲ့ အႏၱရာယ္စည္းေၾကာင္းစစ္ပြဲေတြကို မတူညီတဲ့ (နတ္)ဘုရားေတြအေပၚ ယံုၾကည္မႈေတြက အႀကီးအက်ယ္ မီးစာထည့္ေပးေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

(ဟန္တင္တန္)

တစ္အုပ္လုံးျပန္စစ္ရင္း ေကာင္းႏိုးရာရာစာပိုဒ္ေတြ တင္ေပးေနတာပါ။ စိတ္က သိကေအာက္ မျဖစ္ၾကဘူးလို႔ေတာ႔ ေမ်ွာ္လင္႔ရပါရဲ႕။ ဆရာေတာ္ဦးဗုဒ္စကားနဲ႔ဆိုရင္ ဇင္ေဝေသာ္အဖို႔ကေတာ႔ ဒီစာအုပ္ဟာ ထုံးအိုးထဲ ႏွစ္ထားရမယ္႔စာအုပ္ျဖစ္ေနပါတယ္။

ေရ၊ ေလ၊ ေျမသန္႔ရွင္းေရး အေကာင္းဆံုးဆု


"အာဆီယံေဒသတြင္း ေရ၊ ေလ၊ ေျမသန္႔ရွင္းေရး အေကာင္းဆံုးဆု ရန္ကုန္ရရွိ"

ဓာတ္ႀကီးေလးပါးမွာ တစ္ပါးလိုေနတယ္။ မီးပါ ပါသင္႔တာ။
မီးသန္႔ရွင္းတာက တစ္ခါတစ္ခါ စင္းလုံးေခ်ာ၊ အျဖဴထည္သက္သက္၊ လာကိုမလာတာ။

ေအာ္နာ ကစ္လင္းတဲ႔ ကြယ္တို႔


ဒုကၡမခံႏိုင္လို႔ဇနီးက ေယာက်္ားအိမ္ကထြက္ေျပး၊ ဘယ္ေရာက္ ဘာျဖစ္မွန္း မသိရ။
မိခင္က ပူေဆြး၊ ခမည္းခမက္က ထြက္ေျပးတဲ႔ သမီးႀကီးအစား သမီးငယ္ ကိုေပးဖို႔ေတာင္းဆို။
ငိုရင္း အေမက ျငင္းေတာ႔ လူသုံးေယာက္က အိမ္ထဲ က်ဴးေက်ာ္။ သမီးငယ္ေနာက္ေက်ာကို ေသနပ္နဲ႔ ပစ္။

အေမျဖစ္သူကအလႅာအမည္ တေၾကာ္ေၾကာ္ ေအာ္ေခၚရင္း ကယ္တင္ဖို႔ ေတာင္း ခံ။
ပစ္သတ္သူေတြက အလႅာအရွင္ျမတ္အမိန္႔ေတာ္အရ ဆိုေတာ႔ မခက္ေပဘူးလား။

ေဆးေၾကာင္႔ေလးေနရတာေတြကလည္း ဟိုမွာ ဒီမွာ ကပိုကရို။
ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ ကံအဆိုးဆုံးက ဘာသာတရားေတြ။
လူေတြက သူ႔ကို ကိုယ္လိုသလို သုံးေနၾကတယ္။

ဥေရာပမွာေတာ႔ အေဟာအလုပ္ မညီတာေတြေၾကာင္႔ ဘာသာမဲ႔သူေတြမ်ားလာ။
အျပစ္ဆိုစရာ တကယ္မရွိဘူး။ ဘာတံဆိပ္မွမရွိလည္း လူေကာင္းေနသေရြ႕ ခ်ီးက်ဴးတယ္။
ဘာသာမဲ႔ရင္ ရိုင္းသြားမွာစိုးၾကသတဲ႔။
ဘာသာနဲ႔ေရာ ဘယ္ေလာက္မ်ား ယဥ္ေက်းၾကလို႔လဲ။

ကဲ ေျဖၾကည့္ရေအာင္။

ကြန္ဖ်ဴးရွပ္-အစၥလာမ္မစ္ မဟာ မိတ္အဖြဲ႕ နဲ႔ ကဒါဖီ


ဂေရဟမ္ ဖူလာ (Graham Fuller) ကေတာ့ “ ကြန္ဖ်ဴးရွပ္-အစၥလာမ္မစ္ မဟာ မိတ္အဖြဲ႕ အမွန္တကယ္ ေပၚေပါက္လာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါဟာ မုိဟာမက္နဲ႔ ကြန္ဖ်ဴးရွပ္က အေနာက္ဆန္႔က်င္ ေရး၀ါဒီေတြ ျဖစ္ေနလုိ႔မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီယဥ္ေက်းမႈေတြက သူတုိ႔နာက်ည္းမႈေတြကို ေဖာ္ျပဖုိ႔ အဆင္း ဘီးတပ္ေပးေန လို႔ပါ။ ဒီအတြက္ အေနာက္တုိင္း ကိုယ္တုိင္ကလည္း အျပစ္မကင္းပါဘူး။ အေနာက္တုိင္းႏုိင္ငံေရး၊ စစ္ေရး၊ စီးပြားေရးနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ လံုး၀ လႊမ္းမုိးထားျခင္း က အျခားႏုိင္ငံ ေတြကို “ငါတုိ႔အတြက္ ဘာဆုိဘာမွ မက်န္ေတာ့ဘူး” ဆုိၿပီး "တဆစ္ဆစ္ နာက်င္ေစပါတယ္” လုိ႔ သံုးသပ္ျပခဲ့ပါတယ္။
(ဟန္တင္တန္)

ဒီလုိ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္မႈ ျဖစ္ေပၚလာဖုိ႔ ေတာင္းဆုိမႈေတြထဲမွာ မူအမ္မား အယ္ ကဒါဖီ (Muammar al-Qadhafi) ရဲ႕ ေတာင္းဆုိမႈက ရင္လိႈက္သည္းလိႈက္ အရွိဆံုးပါ။ ၁၉၉၄ ခု၊ မတ္လထဲမွာ သူက ဒီလုိ ေၾကျငာခဲ့ပါတယ္။
“ကမၻာ့ႏုိင္ငံေရးအစီအမံအသစ္ဆုိတာ ဂ်ဴး-ခရစ္ယန္ေတြက မြတ္စလင္ေတြ ကို ထိန္းခ်ဳပ္မႈပါ။ ၿပီးရင္၊ သူတုိ႔ကလည္း စြမ္းႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ကြန္ဖ်ဴးရွပ္၀ါဒ၊ ၿပီးရင္ အိႏၵိယ၊ တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံေတြမွာရွိတဲ့ အျခားဘာသာေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ၾကပါလိမ့္ မယ္။ အခု ခရစ္ယန္ေတြ ဂ်ဴးေတြ ေျပာေနတဲ့စကားက ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒကို ေခ်မႈန္းဖုိ႔ ငါတို႔ သံဓိဌာန္ ခ်ခဲ့ၾကတယ္။ အခု အစၥလာမ္နဲ႔ကြန္ဖ်ဴးရွပ္၀ါဒကို ေခ်မႈန္းရမယ္ ဆုိ တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ကြန္ျဖဴးရွပ္အုပ္စုကို ဦးေဆာင္ လာမယ့္တ႐ုတ္နဲ႔ အေမရိကန္ဦးေဆာင္လာမယ္႔ ခရစ္ယန္အုပ္စုတုိ႔ ထိပ္တုိက္ေတြ႕ၾကဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ အမွား အမွန္ဆံုးျဖတ္ခြင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ နယ္ခ်ဲ႕ေတြရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဖက္ မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရပ္တည္ၾကရပါမယ္။ ကြန္ဖ်ဴးရွပ္၀ါဒနဲ႔အတူ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရွိေနၿပီး သူတုိ႔နဲ႔မဟာမိတ္ဖြဲ႕၊ သူတို႔နဲ႔အတူ လက္တြဲတိုက္ခိုက္ရင္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ဘံုရန္ သူကို ေခ်မႈန္းၾကရပါမယ္။
မြတ္စလင္ေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘုံရန္သူကို တုိက္ခုိက္ေနတဲ့ တ႐ုတ္ကို ပံ့ပိုးကူညီၾကမယ္။---

တ႐ုတ္ေအာင္ျမင္ပါေစလို႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္"------(Note 44)

(ကဒါဖီ)

မာလာလာ အလုပ္ရွဳပ္ေနသလား


၁။ မာလာလာ အလုပ္ရွဳပ္ေနသလား။
ဟုတ္ပါတယ္ရွင္၊ က်မေရးတဲ႔စာအုပ္ကို ျပန္ၿပီး အမွားျပင္၊ တည္းျဖတ္လုပ္ေနရလို႔ပါ။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ကုန္တာပဲ။
၂။ အႀကိဳက္ဆုံးစာ၊ စာေရးဆရာက ဘယ္သူပါလဲ။
ေပၚလို ကိုးလ္ဟိုးရဲ႕ အဂၢိရတ္ဆရာ။(Paulo Coelho, Alchemist)
၁။ က မာလာလာစကားကို ငွားေျပာတာ။
၂။ ေပၚလို ကိုးလ္ဟိုးကို ျမန္မာျပည္မွာ ဆရာသစၥာနီတို႔မိတ္ဆက္လို႔ အနည္းငယ္ပဲ သိၾကတာ။ ကမၻာေက်ာ္၊ ဘက္ဆဲလား၊ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ဟန္။

ေအာ္ မာလာဆိုတာ ဒီလိုေကာင္မေလးကိုး လို႔......

ဒီကိစၥ အသာထားလိုက္ပါဦး


အေရးကိစၥအမ်ားစုနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ဂ်ပန္ေတြအပါအဝင္ အျခား အာရွေခါင္းေဆာင္ေတြက အေမရိကန္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ကမ္းလွမ္းခ်က္ကို ယဥ္ယဥ္ေက်း ေက်းနဲ႔ ဘယ္လိုျငင္းရမလဲဆိုတာ သိရွိေနၾကပါၿပီ။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အာရွရဲ႕ ေျပာ႐ုိးဆိုစဥ္ ျဖစ္တဲ့
“ ဒီကိစၥ အသာထားလိုက္ပါဦး”
နဲ႔ပဲ ၿပီးေနၾကပါတယ္။

(ဟန္တင္တန္)

မွတ္စု


"ပစၥဳပၸန္ကို မေက်နပ္လို႔
အနာဂတ္ေနာက္ အသည္းအမည္းလိုက္ရင္း
ခမ္းနားတဲ႔ အတိတ္ကအေမြအႏွစ္ေတြ ေမ႔က်န္ခဲ႔မွာ စိုးလို့
ဒီ သင္တန္းကို စခဲ႔ပါတယ္"

ကိုယ္တိုင္ေရးၿပီး ေမ႔ေနတာၾကာၿပီ၊ မေန႔က ေက်ာင္းသားမိခင္တစ္ေယာက္က ဒါေလးဖတ္မိၿပီး သူ႔ကေလးႏွစ္ေယာက္ကို ေက်ာင္းအပ္မိေၾကာင္းေၿပာလို႔ ျပန္သတိထားမိတယ္။ မေမ႔ခင္ ထပ္တင္ထားေတာ႔ မွတ္စုျဖစ္သြားေရာ။

အာရွ၊ တ႐ုတ္နဲ႔အေမရိက - စီဗီလိုက္ေဇးရွင္း သပြတ္အူ (လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ ပဋိပကၡ)


"အာရြန္ဖ႐ုိတ္ဘာ ( Aaron Friedberg ) ေျပာသလိုဆိုရင္ ဥေရာပရဲ႕ အတိတ္ ဟာ အာရွရဲ႕ အနာဂတ္ပါပဲ။" (ဟန္တင္တန္)

(၂၀)ရာစုရဲ႕ ဒုတိယႏွစ္(၅၀)အတြင္း ျဖစ္ပြားခဲ႔တဲ႔ အာ႐ွ၊ အထူးသျဖင့္ အေရွ႕ အာ႐ွရဲ႕ စီးပြားေရးအေျပာင္းအလဲဟာ ကမၻာမွာ အထင္ကရအျဖစ္ဆံုး ဖြံ႕ျဖိဳးတိုး တက္မႈပါ။ ၁၉၉၀-ခုႏွစ္ေရာက္ေတာ့ စီးပြားေရးဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတတ္မႈေၾကာင့္ စီးပြားေရး ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာသူ အမ်ားအျပား ေက်နပ္အားရမႈေတြ ရွိလာခဲ့ တယ္။ အေရွ႕အာရွနဲ႔ ပစိဖိတ္ေဒသအတြင္း ႏိုင္ငံေတြ အတြင္း စီးပြားေရး ကြန္ ယက္ႀကီး ခ်ိတ္ဆက္မိသြားမယ္၊ ဒီီ ႏိုင္ငံေတြလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး ညီညီညြတ္ ညြတ္ ရွိလာေတာ့မယ္လို႔ သူတို႔က ႀကိဳတင္ခန္႔မွန္းခဲ့ၾကတယ္။ ဒီအေကာင္းျမင္ ဝါဒက စီးပြားေရးအျပန္အလွန္ဆက္သြယ္မႈ႔ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ ေစတယ္ဆိုတဲ့ သံသယျဖစ္ဖြယ္သုံးသပ္မႈ႔ကို အေျခခံထား တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မွန္းခ်က္နဲ႔ႏွမ္းထြက္မကိုက္ခဲ့ဘူး။

စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈက ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ အတြင္းမွာေရာ သူနဲ႔ အျခားႏိုင္ ငံေတြရဲ႕ ဆက္ဆံေရးမွာပါ မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္ပြားေစ ၊ ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ေဒသတြင္း အင္အားဟန္ခ်က္ညီမႈကို အဟန္႔အတားျဖစ္ေစပါတယ္။ စီးပြားေရးအျပန္ အလွန္ ဆက္သြယ္ မႈက လူေတြအခ်င္းခ်င္း ထိေတြ႔ဆက္ဆံေရးကိုသာ အားေကာင္းလာေစၿပီး သူတို႔ခ်င္း သေဘာတူညီမႈကိုေတာ့ ေဆာင္က်ဥ္း မေပးႏိုင္ပါဘူး။ သမိုင္းေၾကာင္းအရ ဆိုရင္ စီးပြားေရး အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံ မႈေၾကာင့္ သူတို႔အခ်င္းခ်င္းၾကားက မတူကြဲျပားမႈေတြကို ပိုမိုသိျမင္ လာၿပီး အျပန္အလွန္စိုးရိမ္မႈေတြလည္း ပိုမိုျဖစ္ပြားလာတက္တယ္လို႔ ျပသေနပါ တယ္။ ႏိုင္ငံေတြအခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ကုန္သြယ္မႈဟာ ပဋိပကၡေရာ အက်ိဳး အျမတ္ကိုပါ ေမြးဖြား ေပးႏိုင္ပါတယ္။ အတိတ္ကႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရတဲ့အတိုင္းသာဆိုရင္ အာရွရဲ႕ စီးပြားေရး ေနျခည္ ဟာ ႏိုင္ငံေရးအရိပ္မည္းႀကီးကို ေပၚထြက္လာေစၿပီး အာရွအတြင္းမွာ မၿငိမ္ သတ္မႈေတြနဲ႔ ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ပြားလာႏိုင္ေျခရွိပါတယ္။
အာရွရဲ႕စီးပြားေရးတိုးတက္လာမႈနဲ႔ အာရွ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ ယုံၾကည္ခ်က္ အား ေကာင္းလာျခင္းေၾကာင္႔ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံေရးမွာ အနည္းဆံုး သုံးနည္းသုံးမ်ိဳးနဲ႔ ကေမာက္ကမ ျဖစ္ေစႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။

( ၁ ) စီးပြားေရးတိုးတက္လာမႈေၾကာင့္ အာရွႏိုင္ငံေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ စစ္အင္ အားေတြကို တိုးခ်ဲ႕ႏိုင္မယ္။ သူတို႔ႏိုင္ငံေတြ အခ်င္းခ်င္းအၾကား အနဂတ္ ဆက္ ဆံေရးနဲ႔ ပတ္ သတ္လို႔ မေသခ်ာ၊ မေရရာမႈေတြ တိုးပြားလာမယ္။ စစ္ေအး ကာလအတြင္း ငုတ္လ်ွိဳး သြားခဲ့တဲ့ကိစၥေတြ၊ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈေတြ ျပန္လည္ အားေကာင္းလာမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေဒသ အတြင္းမွာ ပဋိပကၡနဲ႔ မၿငိမ္မသက္ မႈေတြ ျဖစ္ပြားဖို႔ ရာႏႈန္းမ်ားသြားတယ္။

( ၂ ) စီးပြားေရးတိုးတက္လာမႈေၾကာင့္ အာရွႏိုင္ငံေတြနဲ႔ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြ အၾကား အထူးသျဖင့္ အေမရိကန္နဲ႔အၾကားမွာ ျပႆနာတင္းမာမႈေတြ တိုးပြား လာႏိုင္ၿပီး ဒီအက်ပ္အတည္းေတြၾကားကေန အာရွႏိုင္ငံေတြအေနနဲ႔ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ပြဲခံႏိုင္ဖို႔ အားေကာင္းလာေစတယ္။

( ၃ ) အာရွရဲ႕ အႀကီးဆံုးစီးပြားေရးအင္အားျဖစ္တဲ့ တ႐ုတ္စီးပြားေရး တိုးတက္ လာမႈေၾကာင့္ ဒီေဒသအတြင္း တ႐ုတ္ကလႊမ္းမိုးထားၿပီး တစ္ဦး တည္းဗိုလ္ က်ဖို႔လည္း တ႐ုတ္က အားထုတ္လာမယ္။ ဒီေတာ့ ေဒသတြင္းႏိုင္ငံေတြအေနနဲ႔ တ႐ုတ္နဲ႔အတူပဲ ပူးေပါင္းမလား၊ တ႐ုတ္လႊမ္းမိုးမႈကို တြန္းလွန္ႏိုင္ေရးအတြက္ အင္အားခ်ိန္ခြင္လ်ွာညွိဖို႔ ႀကိဳးစားမလား ဆိုတာေတြျဖစ္လာမယ္။

ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာတဲ့ အေနာက္ရဲ႕ ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရးသမိုင္းဆိုတာ သူတို႔ အထဲက အင္အားႀကီးႏိုင္ငံေတြအခ်င္းခ်င္းပဲ ၿပိဳင္ဆိုင္ေနခဲ့တာျဖစ္ ပါတယ္။ သူတို႔ အားၿပိဳင္မႈ ထဲ ဝင္လာသူဆိုလို႔ (၁၈) ရာစုက ႐ုရွားနဲ႔ (၂၀) ရာစုထဲက ဂ်ပန္ပဲ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဥေရာပဟာ အင္အားအႀကီးဆံုးႏိုင္ ငံေတြ ျပႆနာျဖစ္ရာ၊ အတူတကြ ပူးေပါင္းရာ၊ အဓိက ကစားကြင္းႀကီး ျဖစ္ေန ခဲ့တယ္။ စစ္ေအးကာလအတြင္းမွာေတာင္ ထိပ္သီးခ်င္း ထိပ္တိုက္ ေတြ႔ဆံုမႈက ဥေရာပရဲ႕ ဗဟို ခ်က္မထဲမွာ ျဖစ္ခဲ့တာပါ။
စစ္ေအးလြန္ကာလရဲ႕ ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးမွာေတာ့ အေရးႀကီး နယ္ေျမ သစ္တစ္ခု တိုးလာခဲ႔ပါတယ္။ အဲဒါဟာ အာရွ၊ အထူးသျဖင့္ အေရွ႕အာရွပါပဲ။ အေရွ႕အာရွထဲမွာ ဂ်ပန္၊ တ႐ုတ္၊ ေအာ္သိုေဒါက္(စ္)၊ ဗုဒၶဘာသာ၊ မြတ္စလင္နဲ႔ အေနာက္စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းဆိုၿပီး စီဗီလိုက္ေဇးရွင္း ေျခာက္ခုထဲက လူ႔အဖြဲ႔ အစည္းေတြ ရွိေနၾကတယ္။ ေတာင္အာရွပါဆိုရင္ ဟိႏၵဴ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းပါ ထပ္တိုးလာပါတယ္။

စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းေလးခုရဲ႕ ပဓာန ႏိုင္ငံႀကီးေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ ဂ်ပန္၊ တ႐ုတ္၊ ႐ုရွားနဲ႔ အေမရိကန္တို႔ဟာ အေရွ႕အာရွမွာ အေရးပါတဲ့ဇတ္ေကာင္ေ တြ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ ေတာင္ အာရွပါဆိုရင္ အိႏၵိယႏိုင္ငံပါဝင္လာပါတယ္။ အင္ဒိုနီးရွားကလည္း တက္သစ္စ မြတ္စလင္ ပါဝါ ႏိုင္ငံျဖစ္တယ္။ ဒါ့အျပင္ အေရွ႕အာရွထဲ စီးပြားေရး အင္အား ႀကီး ထြားလာတာနဲ႔အမ်ွ ထပ္တိုးလာမယ္႔ အလယ္အလတ္စားအင္အားရွိတဲ့ ႏိုင္ငံအမ်ားအျပားလည္းရွိေနတယ္။ ဥပမာ ေတာင္ကိုးရီးယား၊ ထိုင္ ဝမ္နဲ႔ မေလးရွား၊ ဗီယက္နမ္ကလည္း ဒီအထဲ ပါဝင္လာဖို႔ အလားအလာရွိေနတယ္။ ဒီေတာ့ သူတို႔ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရး ပံုစံက အလြန္႐ႈပ္ေထြး ေနၿပီး ၁၈ ရာစုနဲ႔ ၁၉ရာစုအတြင္း ဥေရာပမွာ ျဖစ္ပြား ခဲ့တာေတြနဲ႔ တူညီမႈေတြ အမ်ား အျပားရွိေနတယ္။ ဗဟိုမ႑ိဳင္ အေနအထား ကို တြန္းပို႔ေပးမယ့္ မၿငိမ္သက္မႈ၊ မေရရာမႈေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတယ္။

အေရွ႕အာရွရဲ႕ ဗဟုမ႑ိဳင္၊ ဗဟုစီဗီလိုက္ေဇးရွင္းသေဘာက အေနာက္ဥေရာပ နဲ႔ ကြဲလြဲေနပါတယ္။ စီးပြားေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသေဘာမတူညီမႈေတြက အဲဒီျခားနား ခ်က္ေတြကို ပိုၿပီးႀကီးထြားေစလိမ့္မယ္။ (၁၈-၁၉) ရာစုအတြင္းက အေနာက္ႏိုင္ ငံေတြမွာ အေျခတက် ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီး ဒီမိုကေရစီစနစ္ ရွိခဲ့ၾကတယ္။ ေစ်းကြက္စီး ပြားေရးနဲ႔ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးမႈက အျမင့္ဆံုး အဆင့္မွာရွိခဲ့တယ္။ ၁၉၉၀- ခုႏွစ္ေတြ ရဲ႕ အလယ္ပိုင္းမွာ အေရွ႕အာရွအတြင္း တည္ၿငိမ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ တစ္ႏို င္ငံရွိလာခဲ႔ၿပီး ဒီမိုကေရစီကိုစတင္က်င့္သုံးဆဲ မတည္မၿငိမ္ႏိုင္ငံေတြ အမ်ား အျပားရွိေနတယ္။
ကမာၻ႔အႂကြင္းအက်န္ ကြန္ျမဴနစ္အာဏာရွင္၊ ေလးငါးႏိုင္ငံ၊ ေနာက္ၿပီး စစ္ အစိုးရေတြ၊ တစ္ဦးတည္းအာဏာရွင္ေတြ၊ တစ္ပါတီအာဏာရွင္စနစ္ေတြ ရွိေန တယ္။ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအဆင့္ကလည္း ဂ်ပန္၊ စကၤာပူတို႔ကေန ဗီယက္နမ္၊ ေျမာက္ကိုးရီး ယားအထိ ကြာဟလြန္းလွတယ္။ သြားေနတဲ့ ေယဘူယ်လမ္းစဥ္ကေတာ့ ေစ်းကြက္ စီးပြားေရးနဲ႔ တံခါးဖြင့္စီးပြားေရးဆီကိုပါ။ ဒါေပမယ့္ စီးပြေရးစနစ္က ေျမာက္ကုိးရီးယားလို အားလုံးကို အစိုးရကခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ့စနစ္ေတြ၊ ပုဂၢလိကပိုင္နဲ႔ အစိုးရပိုင္ စနစ္ ေရာေႏွာမႈေတြ၊ ေဟာင္ေကာင္လို အစိုးရပိုင္ကေန ပုဂၢလိကပိုင္ စီးပြားေရးဆိ ကူးေျပာင္းဆဲစနစ္ေတြဆိုၿပီး ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိေနတယ္။
ေဒသတြင္းမွာ တစ္ခါတစ္ခါ တ႐ုတ္ၾသဇာနဲ႔ႏိုင္ငံေရးအစီအမံ ခ်မွတ္ႏိုင္တာက လြဲရင္ အေနာက္ဥေရာပလို ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႔အစည္း (ၿဗိတိသ်ွေတြရဲ႕ သတ္မွတ္ ခ်က္အရ) အေရွ႕ အာရွမွာ မရွိေသးပါဘူး။ Note – 17 

***အမ်ိဳးသားေန႔ စေတးတပ္***


လူ အသုံးက်ေတာ႔ အမႈိက္က သယံဇာတဖိုးရတယ္။
လူ အသုံးမက်ေတာ႔ သယံဇာတက အမႈိက္ဖိုးပဲရေတာ႔တယ္။
အမႈိက္ဖိုးပဲရတာေလးကို အသုံးမက်တဲ႔လူက
သူ႕အိပ္ကပ္ထဲပဲ ထည္႔ေနေတာ႔
သယံဇာတလူေတြေတာင္
လူအမႈိက္မျဖစ္ဖို႔ က်ားကုတ္က်ားခဲ။


(27/11/2013) 

အေရြ႕


သူကနာရီကိုၾကည့္ နာရီက သူ ့ကိုၾကည့္။
လက္တံေတြအေရြ႕ကို သူကၾကည့္ စကၠန္ ့ေတြက သူ ့ကိုၾကည့္။
ေရတြက္ေနတာ သူလား နာရီလားမကြဲျပား။

အႀကီးမ=Sanda Wynn Shein(Good King Henry) ေပ႔ဂ်္ေပၚက ကူးတင္ ထားတာပါ။ အိမ္အျပန္ သင္းကြဲဧကစာရီရဲ႕ ညည္းခ်င္းထင္ပါရဲ႕။
သေဘာက်မိလို႔။

ထို႔ေၾကာင္႔ အေမဟု ေခၚသည္


ပုံစံအပ်က္ဆုံးရက္စက္မႈေတြထဲမွာ အလွပဆုံး ေမတၱာတရား ရွိေနတတ္တယ္။
က်ေနာ္ေျပာေနတာက မိခင္ေလာင္းမဒမ္ Frances Sgn အေၾကာင္းပါ။
ပထမဆုံးကေလးရဲ႕ကိုယ္ဝန္နဲ႔ အဆင္႔ေလးေရာက္ေနတဲ႔ကင္ဆာ တစ္ခ်ိန္တည္း မညွာမတာ သူမဆီေရာက္လာခဲ႔တယ္။
အဆင္႔ေလးေရာက္ေနတဲ႔ကင္ဆာအတြက္ ကုထုံးက ေလဆာေရာင္ျခည္၊ ဒါဆို ကေလးကို ထိခိုက္ေတာ႔မယ္။
သူမ ကေလးကိုေရြးလိုက္ပါသတဲ႔။ လူသားတိုင္းရဲ႕ ဂုဏ္ျပဳလက္ခုပ္သံကို သူမ ခံယူထိုက္တယ္။
ဝမ္းတြင္းက ကေလးရဲ႕ ႏွလုံးခုန္သံဟာ အခ်ိဳျမဆုံး ဂီတသံစဥ္ တဲ႔။
လူေတြကလည္း လူေတြဆိုတဲ႔အတိုင္း ထင္ျမင္ခ်က္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပးၾကေလမေပါ႔။
ဒါေပမဲ႔ အခ်ိဆုံးဂီတကို နားဆင္ရင္း
ရက္စက္တဲ႔ ကင္ဆာပိုးကို အံတုရင္း
ျဖစ္ကတတ္ဆန္းေျပာတတ္တဲ႔ လူေတြရဲ႕ အျမင္ကို နားပိတ္ရင္း
ေလာကႀကီးထဲ ကေလးတစ္ေယာက္ သူမ ေမြးေပးလိမ္႔မယ္။



***************************************************************************
တေလာေလးက ဘုရားရွင္ရဲ႕ "မိခင္ေက်းဇူး ႏို႔တစ္လုံးဖိုးေတာင္ မေၾက" ဆိုတဲ႔ စကားဟာမွားတယ္ ဆိုၿပီး လူတတ္လုပ္ေရးထားတဲ႔ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ တက္လာ ပါတယ္။ အေတာ္ စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္ပါတယ္။
ဒီ ေၾကမေၾကကို ဘာေတြနဲ႔ တိုင္းတာမွာလဲ။ စကားလုံးစကားလုံး ခ်င္းလား။ ဒီ စကားက မဂၢင္ရွစ္ပါးလို အခ်က္အလက္ "Facts" ကို အေျခခံထားတာလား၊ ခံစားမႈ "Feeling" ကို အေျခခံထားတာလား။ ခံစားမႈ Feeling ကိုအေျခခံရင္ အခ်က္အလက္ Facts နဲ႔ ညွိမရတတ္ဘူး။
က်ေနာ္တို႔လက္ခံထားတဲ႔ အမွန္တရားက စကားတစ္ခြန္းဟာ ေျပာသူအေပၚ မူတည္ၿပီး အဓိပၸါယ္ ကြဲလြဲသြားတယ္ဆိုတာပါ။

"ေဂါတမဗုဒၶ ဘာေတြပဲလုပ္ေပးလုပ္ေပး(သူ ဘာႀကီးပဲျဖစ္ျဖစ္) သူ႔ မိခင္ရဲ႕ ႏို႔ တစ္လုံးဖိုးေတာင္ မေၾကဘူး" ဆိုတာမ်ိဳး ေဒဝဒတ္ဆီက ထြက္လာရင္ အဲဒါ ဣသာ၊ မစၦရယေၾကာင္႔။

"ငါ ဘုရားရွင္ကိုယ္တိုင္ပင္ (မိခင္ရဲ႕ေက်းဇူးေတြကိုေထာက္ဆရင္) မိခင္ရဲ႕ ႏို႔ တစ္လုံးဖိုး ေၾကေအာင္မဆပ္ႏိုင္ဘူး ခ်စ္သားတို႔" ဘုရားရွင္က တကယ္မိန္႔ခဲ႔ ရင္ ေက်းဇူးနဲ႔ ဂါရဝေၾကာင္႔။

ၾကားလူက(အ႒ကထာဆရာ) ဝင္ေျပာတာဆိုရင္ ဒါက အႏုပညာကိစၥ၊ သီဖြဲ႔မႈ ကိစၥ။

မိခင္ရဲ႕ေက်းဇူးေတြကိုေထာက္ဆရင္ ဘုရားရွင္ဆိုတဲ႔ ဂုဏ္ပုဒ္ေတာင္ငယ္တယ္။ ဘယ္ေလာက္လွ၊ ဘယ္ေလာက္ ႏွိမ္ခ်၊ ဘယ္ေလာက္ ဂါရဝႀကီးတဲ႔ စကားလဲ။ (ပါဠိေတာ္မလာဘူး၊ ဟုတ္ပါတယ္။ မလာရုံနဲ႔ ဘာေၾကာင္႔ ဒီေလာက္လွတဲ႔ ကြန္းဆက္ကို သတ္ပစ္ခ်င္ရတာလဲ)
**************************************************************************
ဘယ္လိုပဲ ဆိုဆို ဒီလိုမိခင္ေတြရွိေနသေရြ႕ ဘယ္လိုမိခင္ဘြဲ႔ေတြမွလည္း အပိုမဆိုႏိုင္ပါဘူး။
က်ေနာ္တို႔ဘဝ ပရိုဂရမ္ေတြထဲမွာ အေမေတြဟာ ေဆာ႔ဖ္ဝဲ တာဝန္ကို ယူထားၾကရပါတယ္။

ဒီလိုႀကီးတဲ႔ အေဖရယ္


ကိုယ္႔ေတာင္ပံတစ္စုံကို အားနာလို႔
(မေၾကာက္ေပမဲ႔)
မုန္တိုင္းတခ်ိဳ႕ကိုေတာ႔ ကြင္းခဲ႔ရပါတယ္။

မူးစုပဲစု မိုးတိမ္ေလးမို႔
(မသားနားေပမဲ႔)
တကယ္လိုတဲ႔ စိုက္ခင္းေလးထဲပဲ ရြာလိုက္ခ်င္တယ္။

အလုံးထြားေပမဲ႔
စားမရတဲ႔အသီးေတြက မ်ားေနေတာ႔
မိုးခါးေရဆိုတာက
အေဖ႔သားတို႔ေဈးကြက္စီးပြားေရးထဲမွာ
ဘက္ဆဲလား တဲ႔ေလ။

အခ်စ္စစ္တို႔လမ္း မေျဖာင္႔ျဖဴးဘူး


အိုဗားမားလည္း အေမရိကန္သမၼတ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေျပာခြင္႔ရိွသမ်ွ ေျပာ သြားခဲ႔ရွာတာပါပဲ။လုပ္စရာေတြက ကိုယ္တိုင္ပဲ လုပ္ၾကရ လိမ္႔မယ္။ လူငယ္ စကားနဲ႔ေျပာေတာ႔ "အခ်စ္စစ္တို႔လမ္း မေျဖာင္႔ျဖဴးဘူး"။
ႏိုင္ငံေရးစကားနဲ႔ေျပာေတာ႔ " ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလမ္း မေျဖာင္႔ျဖဴးဘူး"။
မဟုတ္ပါဘူး၊ တကယ္က ဘယ္လမ္းမွ မေျဖာင္႔ျဖဴးဘူး။

ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလမ္း မေျဖာင္႔ျဖဴးဘူး ေအာက္မွာ အဓိက ျပသနာႏွစ္ခု ရွိေန ပါတယ္
၁။ တရားျခင္း မတရားျခင္းကိုေဘးဖယ္ထားၿပီး ျပသနာမျဖစ္ေရးကို ဦးတည္ထား တဲ႔ အာရွရဲ႕ အရိုးစြဲေပၚလစီနဲ႔ မတရားရားဘူးထင္ရင္ ျပသနာကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ေသြး မေၾကာင္တဲ႔ အေနာက္တိုင္းေပၚလစီ။

၂။ လူထုကိုေမာင္းႏွင္ဖို႔ အႂကြင္းမဲ႔ အာဏာပိုင္ဆိုင္ေနရမယ္ဆိုတဲ႔ အာရွႏိုင္ငံ အမ်ားစု(ဒီအထဲမွာ စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ အမ်ားစုပါေနဟန္တူတယ္)ရဲ႕ အရိုး စြဲေပၚလစီနဲ႔ လူထုကိုေမာင္းႏွင္ဖို႔ အႂကြင္းမဲ႔ တစ္ဦးခ်င္းအခြင္႔အေရး ေပးထားရ မယ္ဆိုတဲ႔ အေနာက္တိုင္းေပၚလစီ။
ဒီ ေပၚလစီႀကီးႏွစ္ခုၾကားမွာ ျမန္မာဟာ ေျခခ်ဳပ္လက္ခ်ဳပ္ မိေနတယ္။





၁။ တရုတ္စတဲ႔ႏိုင္ငံႀကီးေတြက ဒီမိုကေရစီမရွိလည္းရတယ္ဆိုတဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္မႈေတြ နဲ႔ ဘာေတြျဖစ္ေနေန ျပႆနာမတက္ေရးေရွးရႈၿပီး ျမန္မာ႔ျပည္တြင္းေရးကို ထမင္း ရည္ပူလ်ွာလႊဲလုပ္တယ္။ ျပႆနာမတက္ရင္ေတာ္ၿပီ၊ ျပႆနာမတက္ေအာင္ ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ေနသလဲဆိုတာ လုံးလုံးမွ စိတ္မဝင္စား။ အရြယ္မေရာက္ေသး တဲ႔ အညံ့စား ေပၚလစီ။

အေနာက္က အရင္းထဲကေန အျမတ္ရႏိုင္သေလာက္ရေအာင္ ေဈးဆစ္ယူတဲ႔ လူလားေျမာက္ ေပၚလစီကိုကိုင္ဆြဲလာတယ္။
က်ေနာ္တို႔ ဘယ္ေလာက္ အျမတ္ရလိုက္မလဲ။
ကံ လား။
မဟုတ္ပါဘူး။ လူထု ႏိုင္ငံေရးအျမင္၊ လူထု ရပ္တည္ခ်က္ပါ။

၂။ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ လစ္ဘရယ္မလိုဘူးဆိုတဲ႔အယူဝါဒေတြနဲ႔ တရုတ္၊ စကၤာပူတို႔က မ်ွားေခၚေနခ်ိန္
လြတ္လပ္ခြင္႔မရွိတဲ႔ ႂကြယ္ဝမႈရဲ႕ အဓိပၸါယ္က ဘာလဲလို႔ အေနာက္က က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေမးခြန္းေတြထုတ္ေနတယ္။
(ဘာပဲေျပာေျပာ ပညာတတ္တတ္လာတဲ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ လစ္ဘရယ္ကို ပိုလိုခ်င္တယ္ဆိုတာသိလို႔ လီရွန္လြန္းတို႔ ေဖ႔စ္ဘုတ္ ကိုယ္တိုင္သုံးေနရတယ္၊ သနားပါတယ္၊ သူ႔မွာ ေမာင္ရဲထြဋ္မရွိရွာဘူး)

စစ္တပ္လူထြက္ေတြနဲ႔ခရိုနီ၊ ခရိုဝါက တစ္ဖက္၊ ေဒၚစုန႔ဲ ေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာ အူတူတူ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အဖြဲ႔ဝင္တခ်ိဳ႕က တစ္ဖက္။
အမ်ိဳးသားေရး အစြန္းေရာက္၊ မေရာက္၊ မေရာက္တေရာက္က တစ္ဖက္၊ လစ္ဘရယ္က တစ္ဖက္။
ကုလားျဖဴမယား အဖြားႀကီးဆိုသူေတြက တစ္ဖက္၊ ဘေျပာင္ေခၚသူေတြက တစ္ဖက္။
သဘာဝက်စြာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကြဲေနၾကေလရဲ႕။

လမ္းတိုင္းက မေျဖာင္႔၊ အတြန္္႔၊ အေကာက္၊ အဆင္း၊ အတက္၊ ေရွးတိုးေနာက္ ဆုတ္မရ အေျခအေနမ်ိဳးစုံနဲ႔၊ တစ္ခါတစ္ခါ ေနာက္လွည့္ေနသလို ထင္ေနရ တတ္ျပန္ေရာ။

အိုဘားမား စကားနဲ႔ေျပာေတာ႔ "ငုတ္..မိ... သဲ.. ထိုင္.. တက္.. ႏိုင္.. ဖ်ား.. ေရာက္။"
ဆာ အက္ဒြင္ အာႏိုးစကားနဲ႔ေျပာေတာ႔ "ဆုမေတာင္းနဲ႔၊ အေမွာင္က လင္းမလာ ဘူး"

ေဒၚစုေရ......
လူငယ္ေတြကေတာ႔ အခ်စ္စစ္တို႔လမ္း မေျဖာင္႔ျဖဴးဘူး တဲ႔။