ဘာသာေရးလား ႏိုင္ငံေရးလား

 
တစ္ခါက အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ ေျပာေရးဆိုခြင္႔႐ွိသူ ဒကာႀကီးတစ္ေယာက္ စကၤာပူလာ၍ ေဆးကုသမႈခံယူ၏။ ၾကားသိရသမ်ွသတင္းမ်ာအရ သူ႕ေရာဂါက လြန္ေနၿပီျဖစ္သည္။ေထာင္ထဲ၌ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေနခဲ႔ရၿပီး ဟုတ္တိပတ္တိ ေဆးကုသမႉလည္း ခံယူခဲ႔ရဟန္မတူေပ။႐ိွေစေတာ႔၊ဤကိစၥ။ စကၤာပူေရာက္ၿပီး ရက္ အနည္းငယ္အၾကာတြင္ ထိုဒကာႀကီး ဆုံးပါးသြား႐ွာေလေတာ႔သည္။ ေရးလိုေသာအေၾကာင္း အခုမွ စ ရေတာ႔ မည္။

ထိုဒကာႀကီး ၏ ဈာပန၌ အသုဘ႐ွဳႂကြေရာက္ေရးကိစၥျဖစ္သည္။ ေစာေစာကေတာ႔ ဘာသိဘာသာပင္၊ ေနာက္မွ ရင္းႏွီးေသာဒကာ၏ ေလွ်ာက္ထားခ်က္အရ အသုဘ႐ွဳႂကြ႐န္ ရဟန္းေတာ္ အခက္အခဲ႐ွိေနေၾကာင္း သိခဲ႔ရ ေတာ႔သည္။ ထိုဒကာကလည္း လူရင္းေတြျဖစ္သျဖင္႔ "အရွင္ဘုရားကေတာ႔ ႂကြမွကိုျဖစ္မယ္" ဟု ေလသံျပင္းျပင္း ပင္႔ဖိတ္ေလေတာ႔သည္။

အမွန္ပင္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိ၏။ ထို႔ေၾကာင္႔ မျဖစ္ ျဖစ္ေအာင္ႂကြခဲ႔မည္ဟု အာမခံလိုက္သည္။ ထိုေနာက္  မတ္ေဆြရဟန္းကို  ဖုန္းဆက္ရာ မင္းသြားရင္ ငါလည္းလိုက္ရမွာေပါ႔ ဟူေသာ ေသေဖာ္ေသဖက္စကား ျပန္ရခဲ႔သည္။ အဆင္ေျပသြား၏၊ အနည္ဆုံး ႏွစ္ပါးေတာ႔ရၿပီ။ ခက္သည္က ဤကိစၥမ်ိဳးက တိုင္ပင္၍မေကာင္း၊ အေဖာ္ညႇိ၍မေကာင္းျဖစ္သည္။

"အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္" ဟုဆိုလိုက္သည္ႏွင္႔ "အသုဘ" ကိစၥေျပာက္ခါ "ႏိုင္ငံေရး" ဟူေသာအသြင္ ေျပာင္းသြားတတ္ျပန္သည္။ မတတ္ႏိုင္၊ သြားေတာ႔သြားရမည္။ အမွန္မူ ထိုေန႔က ပါဠိေကာလိပ္ သင္တန္း ႐ိွသည္။ သို႔ေသာ္ သင္တန္းတစ္နာရီႏွင္႔ လူတစ္ေယာက္၏ ေနာက္ဆုံးခရီး ဘယ္ဟာကပိုအေရးႀကီသည္ကို လူတိုင္းသိ၏

စဥ္းစားမိသည္၊ ေသဆုံးသူသည္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ ေျပာေရးဆိုခြင္႔႐ွိသူျဖစ္သည္။ သူသည္ ဗုဒၶဘာသာဝင္တစ္ေယာက္လည္းျဖစ္သည္။ အသုဘ႐ွဳရန္ သံဃာတစ္ပါးမွမႂကြေသာ္ (မည္သည့္အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင္႔ျဖစ္ေစ)  အ႐ုပ္ဆိုး၏၊ရင္နင္႔ဖြယ္ေကာင္း၏။ သံဃာမ်ားလည္း သိကၡာက်၏၊ ႐ွက္ဖြယ္ျဖစ္၏။ (သေဘာမတူက အျငင္းမပြားလို)ထို႔ေၾကာင္႔ မျဖစ္ ျဖစ္ေအာင္ႂကြခဲ႔မည္ဟု အာမခံလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

မိတ္ေဆြရဟန္း၊ အျခားအာဂႏၱဳတစ္ပါးႏွင္႔ သုံးပါး ပင္နီဆူလာမွ မန္ဒိုင္းသုိ႔ ထြက္ခဲ႔ၾကသည္။ မဆိုးပါ၊ လိုက္ပါပို႔ေဆာင္သူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား႐ွိသၫ္။ တရားေဟာ ေရစက္ခ်ရန္ အခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ ကင္မရာမီး၊ ဗြီဒီယိုမီးမ်ား တလက္လက္ရိွေနေတာ႔သည္။ ဓာတ္ပံုႏွင့္ ဗြီဒီယိုမ်ားယေန႔ည မီဒီယာေပၚသို႔ေရာက္ေပေတာ႔မည္။ ဤေခတ္က  မီဒီယာေခတ္၊ မီဒီယာကိုတားမရ။

ေစာေစာက ေျပာခဲ႔သလိုပင္ "အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္" ဟူေသာအမည္ေၾကာင္႔ "အသုဘ" တစ္ခုသည္  "ႏိုင္ငံေရး" ဟူေသာ ေခါင္စဥ္ေအာက္၌ မ႐ိုးမယဥ္ ျပန္႔ႏွ႔ံသြားေလေတာ႔၏။ တို႔ေတာ႔ ႐ွင္းစရာေလးေတြရလာေတာ႔မယ္ ဟု ရယ္စရာေျပာမိၾကေသး၏။

အမွန္ပင္ရခဲ႔ပါ၏၊ ေနာက္မွဆက္ပါမည္။
ဒုတိယကိစၥက ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ သံ႐ံုး၌ မဲေပးၾကေသာေန႔ကျဖစ္သည္။ ညေန သုံးနာရီေလာက္ေရာက္ေသာ္ ထို ဒကာကပင္အေလာတႀကီးဖုန္းဆက္ျပန္၏။ ျမန္မာလူငယ္(၂၀၀၀)ခန္႔ သံ႐ံုးေ႐ွ႕၌ မဲေပးရန္ေစာင္႔ေနၾကသည္၊ သို႔ေသာ္ လူတစ္ေယာက္ မဲေပးလ်ႇင္(၁၅)မိနစ္ခန္႔ၾကာသျဖင္႔ တစ္နာရီၾကာမွ ေလးေယာက္၊ အလြန္ဆုံး ငါးေယာက္သာ  မဲေပးလို႔ရသည္၊ ထို႔ေၾကာင္႔ လူငယ္အမ်ားစုက အရမ္းေဒါသျဖစ္ေနၾကသည္။ စကၤာပူ ရဲသား၊ ရဲကားမ်ာကလည္း အဆင္သင္႔ေစာင္ဆိုင္းေနၾကသည္။ ျပႆနာတစ္ခုခုျဖစ္လ်ႇင္ ထိန္းမရ သိမ္းမရျဖစ္ကာ အားလုံးဒုကၡေရာက္ကုန္ၾကလိမ္႔မည္ဟု အေလာတႀကီးေျပာလာျပန္သည္။ ဦးဇင္းတို႔က ဘာလုပ္ေပးႏိုင္မွာမို႔လဲ ဟုေမးရာ ဘာမွလုပ္စရာမလိုပါ၊ အရွင္ဘုရားနဲ႔ အျခားဆရာေတာ္တစ္ပါးႂကြလာၿပီး မ်က္ႏွာျပေပး႐ုံပါ။ လူငယ္မ်ားကိုဒီနည္းဲ႔နဲ႕လာထိန္းေပးပါ။ အရွင္ဘုရားတို႔ကိုျမင္ရလ်င္ သူ႕တို႔ေဒါသအတန္ငယ္ေျပႏိုင္ပါသည္။ မိမိတို႔ႏိုင္ငံသားမ်ား ဒုကၡမေရာက္မီ ႀကိဳတင္၍ ကာကြယ္ေပးပါ ဟု သူကဆိုသည္။

စဥ္းစားစရာရွိေသာကိစၥျဖစ္သည္။ ယမန္ေန႔ကမွ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၌ ဂ်ပန္႐ဲမ်ားႏွင္႔ မဲေပးလာေသာျမန္မာမ်ား ႐ိုက္ၾကႏွက္ၾကျဖစ္သျဖင္႔ ေခါင္းေပါက္သူေပါက္၊ ေဆး႐ံုေရာက္သူေရာက္၊အခ်ဳပ္ခန္းထဲေရာက္သူေရာက္ ဝမ္းနည္းဖြယ္သတင္းဖတ္ခဲ႔ရသည္။ ဤကိစၥမ်ိဳး စကၤာပူမွာျဖစ္လ်ွင္စကၤာပူဥပေဒအရ ပိုအထိနာႏိုင္သည္။ စကၤာပူဥပေဒက ပို၍လက္သံေျပာင္သည္။

ထို႕ေၾကာင့္ ၾကြလိုကၾကြ ၊မၾကြလိုကေန ၊ စကၤာပူအေျခစိုက္ သံဃာအားလံုးကို ပင့္သင့္ေၾကာင္း ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ထို(သူတို႕ညႊန္းဆို ပင့္ဖိတ္ေသာ) ဆရာေတာ္ႏွင့္အတူ ၾကြမည္ဟု ကတိေပးလိုက္သည္။

စကၤာပူရဲလည္း ေခါင္းမကြဲေစလို၊ ကိုယ့္လူမ်ိဳးလည္း အခ်ဳပ္က် ႀကိမ္ အရိုက္ခံ မျဖစ္ေစလို၊ ျမန္မာသံရံုးလည္း ခဲအထိမခံေစလို။

သို႕ျဖင့္ပင္ ေရာက္သြားခဲ့ၾကရျပန္၏။

ရဟန္းသံုးပါးကို ျမင္ခိုက္ ျမန္မာလူငယ္မ်ားက လက္အုပ္ခ်ီၾက ၊ ထိုင္၀တ္ခ်ၾက၏။ မဆိုးဟုထင္သည္။ လူအုပ္ႀကီး အတန္ငယ္ ၿငိမ္သက္ေနသည္။

အဆိုးဆံုးက ေစာေစာကေျပာခဲ့ေသာ မီဒီယာတည္း။

ခ်င္နယ္ နယူးေအးရွားမွ လူမ်ားေရာက္လာၿပီး ေမးၾကေတာ့၏။ ျမန္မာလူထုအေပၚ ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ ၾသဇာသက္ေရာက္မွဳ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ သံဃာေတာ္မ်ား ဤမဲေပးရာၾကြလာၾကသနည္း ၊ စေသာ ေမးခြန္းမ်ားတည္း။ ေျပာေသာစကားက အဂၤလိပ္ျဖစ္ေန၍ ညီေတာ္ ေနာင္ေတာ္မ်ားက ခ်စ္ျခင္းတရားႀကီးစြာ မိမိကို ေရွ႕တင္ၾကေတာ့သည္။

မတတ္ႏိုင္၊ ေျဖရေတာ့သည္။

ရဟန္းေတာ္မ်ားေရာက္လာျခင္းက လူအုပ္ႀကီးကို အနည္းငယ္ၿငိမ္သက္ေစရန္၊ စကၤာပူ၏ တည္ဆဲဥပေဒတို႕ကို ေလးေလးစားစား လိုက္နာၾကဖို႕ သတိေပးရန္၊ မေန႕ကဂ်ပန္မွာျဖစ္ေသာ ကိစၥမ်ိဳး စကၤာပူမွာ မျဖစ္ေစရန္၊ မိမိျမန္မာႏိုင္ငံေရးအတြက္စကၤာပူ၏ ျပည္ထဲေရးကို မထိပါးမိၾကေစရန္ စသည္တို႕ကို ေျပာဆိုဖို႕ ေရာက္လာရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပရသည္။

ကိုယ္က ႏိုင္ငံေရးမပါေအာင္ ေျဖသည္ကိုပင္ ထိုမီဒီယာက ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ဆိုင္ေသာ ေမးခြန္းကို ေမးျဖစ္ေအာင္ ေမးသည္။

ရဟန္းေတာ္မ်ား မဲေပးခြင့္ရွိသလား။ (ရဟန္းေတာ္မ်ားမွာ မရွိ)
ဘယ္ပါတီကို ႀကိဳက္သလဲဟူေသာ ေမးခြန္းႏွစ္ခုေမးသည္။

မခက္လွပါ။ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူလူထုကို တိုးတက္ႀကီးပြားေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္ေသာ ပါတီကို ႀကိဳက္ပါသည္။ နာမည္မ်ားကို မႀကိဳက္ပါ - ဟုေျပာလိုက္သည္ ။ ဘာမွ ျပႆနာ မဟုတ္ပါ။

ျပႆနာက ညမွ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ထိုခ်င္နယ္နယူးေအးရွားက ၎သတင္းကို ဗြီဒီယိုမ်ားျဖင့္ ေ၀ေ၀ဆာဆာ ထုတ္လႊင့္ေလေတာ့သည္။

ထိုသတင္းကိုၾကည့္မိေသာ ေက်ာင္းမွ တရုတ္ ဒကာ ဒကာမမ်ားက ဖုန္းတဂြမ္ဂြမ္ဆက္ကာ ေျပာၾက ၊ အျပစ္တင္ၾကေတာ့၏။ သူတို႕ကိုလည္း အျပစ္မဆိုသာ၊ ထိုေနရာကား ရဟန္းသြားသင့္သည့္ ေနရာမဟုတ္။ သို႕ေသာ္သြားသင့္ေသာ အေၾကာင္းရွိသည္ဟုထင္ကာ ရဟန္းၾကြခဲ့၏ ။ လျပည့္ေန႕ည ဒကာ၊ ဒကာမ်ား စံုေသာ အခါမွသာ ထိုကိစၥကို တရားေဟာရင္းရွင္းျပရသည္။ သူတို႕နားလည္ သေဘာေပါက္သြားၾကသည္။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ သြားကိုသြားရမယ္၊ ေထာက္ခံတယ္ ဟုပင္ဆိုလာၾကေသးသည္။

ျပႆနာၿပီးၿပီဟုထင္ခိုက္ ထို႕ထက္ႀကီးေသာ ျပႆနာေပၚလာျပန္သည္။
စကၤာပူ လူ၀င္မွဳႀကီးၾကပ္ေရးက ေခၚေလေတာ့သည္။

ထိုဗီြဒီယို သတင္းကို အေျခခဲၿပီး ေမးျမန္းသင့္သည္တို႕ကို ေမးျမန္းၾကသည္။ စစ္ေဆးၾကသည္။ ျပႆနာမရွိပါ။ မွန္တာေတြ ေျဖစရာ အမ်ားႀကီးရွိသည္။ အခ်ိန္ ႏွစ္နာရီခြဲခန္႕ၾကာေသာ အင္တာဗ်ဴးျဖစ္ေလသည္။

ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ဘာသာေရးကိစၥကို သူတို႕နားလည္ၾကသည္။

လက္ရွိအစိုးရက လူပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကလူပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသဆံုး၍ အသုဘရွဳပင့္ေသာ္ ထိုပင့္ခံရေသာရဟန္းသည္ ၾကြရမည္။ ဤသည္မွာ ႏိုင္ငံေရးမဟုတ္၊ ဘာသာေရးသာ ျဖစ္သည္။ "Your government is smart enough to know that's not politic" ဟုေျပာရာ သူတို႕ၿပံဳးၾကသည္။

သံရံုးကိစၥကိုလည္း ေရွ႕ကေျပာခဲ့သည့္ အတိုင္းရွင္းျပခဲ့သည္။

သူတို႕လက္ခံၾကသည္။ (လက္ခံသည္ဟုထင္သည္။) ထို႕ေၾကာင့္ဆက္ေန၍ရျခင္းဟု မွတ္ရေပေတာ့သည္။

မည္သူ႕ကိုမွ မထိခိုက္ေစခ်င္သလို ဘာရည္ရြယ္ခ်က္မွလည္း ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ မရွိပါ။ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမွဳေရး ၊ ဘာသာေရး ဟူေသာကိစၥရပ္မ်ားသည္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ႏွီးႏြယ္ေနရကား တစ္ခါတစ္ခါ ခြဲျခားရ အေတာ္ခက္လွသည္။

မည္သို႕ျဖစ္ေစ ၊ လုပ္သင့္သည္ ထင္တာကို လုပ္လိုက္တာပဲေကာင္းပါသည္။ အျမင္ဟူသည္ ညွိရခက္ေသာ ကိစၥျဖစ္သည္။ ညိွစရာလည္းလိုေတာ့ မလိုပါ။ ထိုျပႆနာၿငိမ္သက္ေအာင္ကား တစ္ႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႕ အခ်ိန္ယူကာ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ရသည္။ သို႕ေသာ္ တန္သည္ဟုထင္သည္။       ။


သီဟနာဒ
 










Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

ဉာဏ္ေတာ္ သက္ေတာ္

ဘုရားကပညာေတာ္ၿပီး မုတ္ဆိတ္ေမႊး၊ ပါးသိုင္းေမႊးေတြမ႐ွိဘူး။
တစ္ခ်ိဳ႕ကမၻာေက်ာ္ႀကီးေတြဆိုမုတ္ဆိတ္ေမႊး၊ ပါးသိုင္းေမႊးေတြမရိတ္ၾကဘူး။
ဘုရားက သီလသာရွိတာ သြားေလရာ ေတာင္ေဝွးလည္းမေဆာင္ဘူး။
တစ္ခ်ိဳ႕သူေတာ္စဥ္ေတြဆို  ေတာင္ေဝွးလက္ကမခ်ၾကဘူး။
ဘုရားကသမာဓိသာရွိတာ ပုတီးကိုင္ထားတာလည္းမေတြ႔ရဘူး၊
တစ္ခ်ိဳ႕ဆို ပုတီးကိုေ႐ႊခ်ၿပီးစိပ္ၾကတာ။ ေ႐ႊသမာဓိ။

သဗၺညုတဉာဏ္ဆုိတာဘာလဲလို႔ ေသေသခ်ာခ်ာမသိဘူး။
ဒါေပမယ္႔ ဘာပဲေမးေမး ဘုရားရွင္ ေခါင္းကုတ္စဥ္းစားရတယ္ဆိုတာမ႐ွိဘူး။
"အင္း၊ အဲ၊ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ၊ ဟိုလိုေပါ႔ေနာ္" ဆိုတာေတြလည္းမေတြ႔ရဘူး။

သေဘာမေပါက္တာက
ဘုရားဆင္းတုေတာ္ေတြ၊ ပန္းခ်ီေတြကို
ဘုရား႐ွင္ရဲ႕သက္ေတာ္ကို ခန္းမႇန္းလို႔ရေအာင္
ဘာလို႔မထုၾက မဆြဲၾကတာလဲ။

ေက်ာက္ဆင္းတုေတြဆို အသက္ကိုမႇန္းလု႔ိမရဘူး။
ဓမၼစၾကာေဟာေတာ္မူတဲ႔ဘုရားရွင္နဲ႔
မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္ထဲက ဘုရားရွင္ တူလို႔ကိုမရဘူး။
ငရဲႀကီးမွာေၾကာက္လို႔ဆိုရင္ေတာ႔ မဆိုင္လွဘူးထင္တယ္။
ဘုရားက အရွင္ျမတ္ကို္ေတာ္တိုင္ လွည္းအိုႀကီးႏဲ႔ တူေနၿပီလို႔မိန္႔ခဲ႔တာပဲ။

ဗုဒၶဘာသာေတြက မရဏကိုလက္ခံၿပီး
ဘုရားရဲ႕ဗ်ာဓိကို ပံုမေဖာ္ရဲၾကေသးဘူး။
အိႏၵိယကလာတဲ႔  ေၾကးဆင္းတုဘုရားတစ္ဆူ ဖူးခဲ႔ရဖူးတယ္။
အဲဒီဆင္းတုကိုၾကည္႔ရင္ သက္ေတာ္ ၅၀ နဲ႔ ၆၀ ၾကားလို႔ ခန္းမွန္းလို႔ရတယ္။
ေတာ္ေတာ္ေက်နပ္မိတယ္၊ ဒီလိုမႇေပါ႔။


ဇင္ေဝေသာ္








Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Harvard တကၠသိုလ္ ပါေမာကၡ Francis Bowen က သံသရာဝါဒကိုလက္ခံယံုၾကည္ၾကရန္ ခရစ္ယာန္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားထံ ေရးေသာစာ

ယခုလက္ရွိရထားေသာဘဝသည္ ပို၍ျမင္႔ျမတ္ေသာေနာက္ဘဝသို႔ တက္လွမ္းရန္ ထိန္းေက်ာင္းဖို႔ႏွင္႔ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ဖို႔ျဖစ္သည္။ အလြန္ျမင္႔ျမတ္ေသာဘဝသို႔ ေရာက္ရွိရန္
တစ္ခုတည္းေသာဘဝကအခ်ိန္ အလြန္ပင္ တိုေတာင္းေနသည္။


ထာဝရေကာင္းကင္ဘံုသို႔ေရာက္ရွိရန္ သံုးႏွစ္၊ ငါးႏွစ္ဆိုေသာကာလက
လုံးဝမလုံေလာက္ႏိုင္ေပ။ ဝိဉာဥ္ကိုထိမ္းသိမ္းေလ႔က်င္႔ရန္
ဤမ်ွတိုေတာင္းေသာ အခ်ိ္န္အကန္႔အသပ္ေလးထဲ၌ ဘယ္လိုျဖစ္ႏုိင္ပါမည္နည္း။

တူညီေသာကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး ပါရမီတုိ႔ျဖင္႔ တစ္ဘဝၿပီးတစ္ဘဝခရီးဆက္ၾကရင္း
က်င္႔စဥ္မ်ားအားျဖည့္၊ ကိုယ္က်င္႔တရားမ်ားျဖည္းဆည္း၊ စရဏႏွင္႔လူ႕ကာရိုက္တာတို႔ကို
ထူေထာင္ၾကရန္ အဘယ္႕ေၾကာင္႔အဆက္မျပတ္ျဖစ္ေနမည့္ ဘဝမ်ားစြာ ႐ွိမေနရပါသနည္း။

လက္ရိွဘဝမွာ အတိတ္ကအေၾကာင္းတရားေတြရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ေတြ ရိွေနေပမယ္႔
အတိတ္ကို မႇတ္မိေနရန္ေတာ႔မလိုအပ္ေပ။ လူတစ္ေယာက္ႏွင္႔တစ္ေယာက္မတူညီေအာင္
ခြဲျခားေပးေနသည္႔ စာနာနားလည္မႈႏွင္႔ သိျမင္သေဘာေပါက္မႈတို႔ကို တည္ေဆာက္ရန္
အမ်ားႀကီး အေထာ္အပံ႔ ျပဳခဲေသာ အတိတ္စာမ်က္ႏွာေပါင္း မည္မွ် ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ေမ႔ေလ်ာ႔ပစ္ခဲ႔ၾကၿပီနည္း။

ဒါေတြအားလုံးကို သတိမ႐ျခင္းေၾကာင္႔ေတာ႔ ကၽြႏု္ပ္တို႔ေဆာင္႐ြက္ရမည့္ဝတၱရားမ်ား ေလ်ာ႔ပါးမသြားပါ။
ဘာေတြကို ဘယ္လို ျဖဳန္းတီးခဲ႔ၾကတယ္ဆိုတာကို ေမ႔ေလ်ာ႔ေနၾကရင္ေတာင္ အခ်ိန္ကို အလြဲသုံးစားလုပ္ခဲ႔ၾတယ္ဆိုတာကေတာ႔ ထင္ရွားပါတယ္။

ယခုလတ္တေလာမွာပင္ ေမ႔ေလ်ာ႔ေနသည့္ အတၱအေျခခံေသာ အတိတ္ကအကုသိုလ္တရားတို႔၏ အက်ိဳးဆက္ျဖစ္ၾကေသာ က်န္းမာေရး မျပည္႔စုံျခင္း၊ သမၼာဆႏၵႏွင္႔စြမ္းရည္သတၲိမ်ား မလုံေလာက္ျခင္း
စတဲ႔ ခါးသီတဲ႔အက်ိဳးဆက္မ်ားကို ခံစားေနၾကရဆဲပင္ျဖစ္သည္။ ထိုအကုသိုလ္မ်ားက အလြန္မ်ားျပားေနသည့္အတြက္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ မွတ္သားမထားႏိုင္ခဲ႔ၾကေပ။

လူတစ္ေယာက္အတြက္ ထာဝရ ေကာင္းကင္ဘံုကို ခ်ီးျမွင့္ဖို႔ မိတ္ဆက္အေနနဲ႔ေပးထားတဲ႔
ဒီဘဝဟာ ထာဝရဘုရားရွင္၏ ဖန္ဆင္းေပးမႈသက္သက္ေၾကာင္႔သာဆိုလ်ွင္ ဘာေၾကာင္႔
ဝိဉာဥ္ေတြ႐ဲ႕ ျပင္ပပုံသဏၭာန္ျခားနားခ်က္က ဒီေလာက္ႀကီးမားေနရတာလဲ လို႔
ကၽြႏု္ပ္တု႔ိေမးစရာရွိေနပါတယ္။

အကယ္၍ မီတန္ဆိုက္ကိုစစ္သာ တံခိုးရွင္အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ အစီအမံထဲ ပါသြားၿပီလ်ွင္ ယင္းျပႆနာပါ အတူတတကြေပ်ာက္ကြယ္သြားေပေတာ႔မည္။ လူတစ္ေယာက္၏ လက္ရိွအေျခေနသည္ သူ၏အတိတ္ကံေၾကာင္႔ျဖစ္သည္ဆိုတဲ႔ အျမင္ကေနၾကည့္ပါ၊ အကုသိုလ္ကံႏႇင္႔ ထိုကံ၏အက်ိဳးဆက္ဟူေသာေဒသနာသည္ ခက္ခဲစြာေလ႔လာရသည့္သခၤန္းစာျဖစ္သြားႏိုင္သည္။

သို႔ေသာ္ သူကိုယ္တိုင္အတိတ္ကအေၾကာင္းတရားေတြ႐ဲ႔႕အက်ိဳးကိုလက္ခံေနရသည္ဆိုသည္႔အခ်က္ကိုမူ မည္သူကမွ ေစာဒကတက္၍မရႏုိင္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ေခၚေနၾကသည့္  ေသျခင္းတရားသည္
ေနာက္ဘဝတစ္ခုဆက္ရန္ အစျပဳျခင္းသာျဖစ္သည္။

ေနာက္လာမဲ႔ဘဝမွာ ဒီဘဝထက္ပိုၿပီးျမင္႔ ျမတ္မလာဘူးဆိုလွ်င္ျဖင္႔
ကၽြႏု္ပ္တို႕ ကိုယ္တိုင္ကိုသာ အျပစ္တင္ရန္ရွိေတာ႔သည္။


ဆုထားမ်က္ခ်ယ္












Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

က်ေနာ့္ အျမင္ (Bertrand Russel)

"ပညာအားျဖင္႔ျဖစ္ေစ ကိုယ္က်င္႔တရားအားျဖင္႔ျဖစ္ေစ
သမိုင္းအရ တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြျမင္ေနၾကသလို
ဂ်ီးဇက္ခရိုက္ဟာ သိပ္အျမင္႔ႀကီးမွာ႐ွိတယ္လို႔ မထင္မိဘူး။

 ပညာနဲ႔ သီလ အေၾကာင္းေျပာရင္
ဗုဒၶ ကုိ ဂ်ီးဇက္ခရိုက္႐ဲ႕ အထက္မွာ က်ေနာ္ေတာ႔ထားမိမယ္"

"I can not myself feel that either in the matter of wisdom
or in the matter of virtue Christ stands quite as high as
some other people know to history.

I think I should put Buddha above him in those respects."
(Bertrand Russel, Why I am not a Christian.)






Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

ေဘာလံုး၊ ဒီမိုကေရစီနဲ႕ အာဏာရွင္(သို႕) Men-management

By- Matthew Syed
THE TIMES, LONDON.
            (ဒီေဆာင္းပါးေလးက ေဘာလံုးအေၾကာင္းေျပာတာေပမယ့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ စီမံခန္႔ခြဲမႈတစ္ခ်ိဳ႕ကို ခပ္ပါးပါးလွစ္ျပသြားလို႔ စိတ္ဝင္စားၿပီး ဘာသာျပန္မိတာပါ။ စာေရးသူကေတာ့ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုေအာင္ျမင္ဖို႔ ဒီမိုကေရစီလိုသလား၊ အာဏာရွင္စနစ္လိုသလား ဆိုတာကိုေျဖမသြားပဲ ေမးခြန္းတစ္ခ်ိဳ႕ကိုသာ ခ်န္ထားခဲ့တယ္။)

            ဂရိပညာရွင္ႀကီး ပေလတိုက ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ေဖာ္ေရြတဲ့အစိုးရရဲ႕ ပံုသ႑ာန္လို႔ ဖြင့္ဆိုခဲ့တယ္။ ၂၁- ရာစု ေဘာလံုးေလာကႀကီးရဲ့ က်ားကုတ္က်ားခဲ ရုန္းကန္ေနရပံုကို သိသြားခဲ့ဟန္ မတူဘူး။

            အားလံုးတစ္စုတစ္ေဝးတည္းထိုင္၊ ဘာေတြျဖစ္တယ္၊ ဘာေတြလုပ္ၾကမယ္လို႔ အေျဖရွာၾကတာဟာ အလြန္ျမင့္ျမတ္တဲ့ အယူအဆပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိပြင့္လင္းမႈကပဲ ကိုယ့္ကိုျပန္ၿပီး ဒုကၡျပန္ေပးႏိုင္ေသးရဲ့။ အထူးသျဖင့္ အတၱအႀကီးစား အားကစားသမားေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ေနရတဲ့ (၃၄) ႏွစ္သား ေပၚတူဂီ ခ်ယ္ဆီးနည္းျပ ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ေပါ႔။

            သီအိုရီအရကေတာ့ Andre Villas-Boas ရဲ့ နည္းပညာက နားလည္လို႔ရပါတယ္။ “ကြ်န္ေတာ္႔ အသက္အရြယ္ရယ္၊ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ ေဘာလံုးသမားဘဝနဲ႔ မက်င္လည္ခဲ့ဘူးတဲ့ ကြ်န္ေတာ္ ေနာက္ေၾကာင္းရယ္ေၾကာင့္ အာဏာရွင္ဆန္တဲ့စနစ္ကို ဘယ္ေတာ့မွ က်င့္သံုးမွာမဟုတ္ပါဘူး။” ဒါက ဒီလ ဥေရာပေဘာလံုးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ့ နည္းျပမ်ားအတြက္ထုတ္ျပန္တဲ့ The Technician မွာ သူေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြပါ။

            “ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လိုကစားမယ္၊ အသင္းရဲ့ ကစားကြက္ကို ဘယ္လိုပံုေဖာ္မယ္ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အားကစားသမားေတြကို တစ္ခ်ိဳ႕လြတ္လပ္ခြင့္ ေပးထားပါတယ္”

            ဒါက ျပႆနာပါ။ ဒီေန႔ ေဘာလံုးသမားအမ်ားစုဟာ ေလးစားမႈဆိုတဲ့ တစ္လမ္းသြားစနစ္ က်င့္သံုးေနၾကပါတယ္။ ဒါကပဲ သူ႔ကို ခ်ယ္ဆီးအသင္းပိုင္ရွင္ ရိုမန္ ေအဗရာမိုဗစ္ေရွ႕မွာ အရူးတစ္ေယာက္လို ျဖစ္သြားေစေတာ့တာပါ။ ေဘာလံုးသမားေတြက သူ႔ရဲ့နည္းစနစ္ပိုင္းကိုသာမက အသင္းလူေရြးမႈကိစၥကိုပါ ဒီမိုကေရစီဆန္ဆန္ ေမးခြန္းေတြထုတ္ၾကတယ္။ အဲဒါ ေဘာလံုးေလာကရဲ့ ဒီမိုကေရစီ ျပႆနာပါ။

            သူ႔ရဲ႕ ရွက္စရာအေကာင္းဆံုးအခ်က္ကို မီးေမာင္းထိုးျပသြားတာက ခ်ယ္ဆီးေဘာလံုးသမားေတြက နည္းျပေဟာင္း ေမာ္ရင္ညိဳဆီ တက္(စ္) မက္ေဆ့ခ်္ေတြ ပို႔ေနဆဲဆိုတာျဖစ္ၿပီး အဲဒီမက္ေဆ့ေတြက သူ႔ကိုသေရာ္တာ၊ သူ႔ရဲ႕ အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏိုင္မႈေတြကိုေျပာတာဆိုတာ သံသယရွိစရာ မရွိျပန္ဘူး။

            “သူ႔အသင္းကို သူတည္ေဆာက္ရမယ္။ တည္ေဆာက္ရာမွာလည္း ေမာ္ရင္ညိဳဆီ မက္ေဆ့ေတြပို႔ေနဆဲ ဆိုတဲ့ ကစားသမားေတြရွိေနသမွ်ေတာ့ အလုပ္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး” လုိ႔ ေပၚတုိအသင္း ဥကၠ႒ ပင္တိုကေျပာပါတယ္။
            AVB (ခ်ယ္ဆီးနည္းျပ) ရဲ့စကားက တင္းက်ပ္တဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ ေဘာလံုးအသင္းမွာ အေရးႀကီးေၾကာင္း ေဘာလံုးေၾကျငာသူေတြအတြက္ ေထာက္ျပစရာေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ခ်ယ္ဆီး ကစားသမားေဟာင္း တိုနီက “နည္းျပလုပ္ေနတာေတြ မွားသလား၊ မွန္သလားဆိုတာ နည္းျပက အားကစားသမားေတြကို ေမးေနရၿပီဆိုရင္ အဲဒီနည္းျပရဲ့ဘဝကလည္း အဆံုးသတ္ပါၿပီ” လို႔ အေအာင္ျမင္ဆံုးနည္းျပဘဝရဲ့ အခိုက္အတန္႔ဟာ တင္းက်ပ္တဲ့ အာဏာနဲ႔ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ့အခ်ိန္လို႔ ေထာက္ျပသြားခဲ့တယ္။

            စီမံခန္႔ခြဲမႈမွာ ေအာ္ေသာ္ရတီက အေရးပါတာမွန္ေပမယ့္ သိပ္ၿပီးရိုးရွင္းလွတဲ့ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ျပန္ဘူး။ ထင္ရွားတဲ့ ဥပမာကိုျပပါမယ္။ လူးဝစ္ဆြာရက္(စ္) ျပႆနာမွာ လီဗာပူးနည္းျပ Kenny Dalglish က ပါဝါသံုးၿပီး ကာကြယ္ေပးခဲ့တယ္။ (ဖာဂူဆန္ဆိုရင္လည္း ဒီအတိုင္းပဲ က်င့္သံုးမွာပါ)။ ဒီေတာ့လူေတြက ဒီကိစၥကို လီဗာပူးအသင္းပိုင္ရွင္ဆီ ထိုးပို႔ေပးၾကတယ္။ အသင္းပိုင္ရွင္က ဖိအားေပးလာေတာ့ Dalglish တစ္ေယာက္ လက္ေလွ်ာ့ေတာင္းပန္ခဲ့ရတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒါ့ဂလစ္(ရွ္) ပါဝါေလ်ာ့က်သြားပါေတာ့တယ္။

            ဒီျပႆနာက ခ်ယ္ဆီးမွာေတာ့ လံုးဝဆန္႔က်င္ဖက္ျဖစ္ပါတယ္။ ခ်ယ္ဆီးပိုင္ရွင္က သူ႔အာဏာျပဖို႔ အခ်ိန္ယူတာမဟုတ္ဘူး။ မန္ေနဂ်ာရဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကို ဝင္စြက္တတ္တယ္။ ကစားသမားေတြက မန္ေနဂ်ာကို အာခံဖို႔ေတာင္ ဖရီးဒန္းေပးထားတာမ်ိဳးပဲ။ နည္းျပခန္႔ဖို႔၊ ျဖဳတ္ဖို႔ေတာင္ ဂြ်န္တယ္ရီ (အသင္းေခါင္းေဆာင္) နဲ႔ တိုင္ပင္ေၾကာင္း မၾကာခဏ ေျပာတတ္ၾကတယ္။

            တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ၾကားခံလူလိုတယ္လို႔ ဆိုၾကျပန္တယ္။ မန္ေနဂ်ာကို ေဘာလံုးပြဲနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အာဏာကုန္ေပးၿပီး တျခားကိစၥေတြမွာေတာ့ အုံနာ (သို႔) စီအီးအိုတို႔က စီမံဖို႔ေပါ႔ေလ။ ဒါကလည္း ဟုတ္သလိုလိုနဲ႔ မေရရာမႈေတြ ျပည့္သိပ္ေနတာပါ။

            နည္းပညာဆိုင္ရာ ဒါရိုက္တာေတြအသာထားလို႔ အုံနာေတြကိုယ္တိုင္ကေတာင္ လံုးဝမထိတဲ့ ေဘာလံုးအသင္းႏွစ္သင္း ဥေရာပမွာ ရွိပါတယ္။ အဲဒါ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္နဲ႔ အာဆင္နယ္ပါ။ အဲဒီကလပ္ေတြမွာ ပံုစံကြဲ အာဏာရွင္ဆန္မႈ ရွိေနျပန္ပါတယ္။ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္ကိုၾကည့္ပါ။ ဘီဘီစီကို သပိတ္ေမွာက္ထားတဲ့ ဖာဂူဆန္ကို ဘီဘီစီနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးလုပ္ဖို႔ တဖြဖြတိုက္တြန္းခဲ့ေပမယ့္ မရခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္မွ သူကိုယ္တိုင္ သပိတ္ျပန္လွန္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီလိုပါပဲ။ ေဘာလံုးသမား အေရာင္းအဝယ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ အာဆင္ဝင္းဂါးရဲ့ ေခါင္းမာမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ထိပ္တန္းအဖြဲ႔လူႀကီးေတြ မေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါဘူး။

            ဒါ႔ေၾကာင့္ ပထမေဘာလံုးအသင္းကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ရမယ္ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ တိက်တဲ့အေျဖ မရွိဘူး။ ေဘာလံုးအသင္းေတြကလည္း တျခားအဖြဲ႔အစည္းေတြလိုပါပဲ။ မတူညီတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အီကိုစစ္စတန္တစ္ခုပါ။ ေအာင္ျမင္တဲ့အသင္းတိုင္းဟာ မတူညီတဲ့ ခ်ဥ္းကပ္မႈေတြနဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနၾကရတာပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕က အံုနာကအာဏာရွိ၊ တစ္ခ်ိဳ႕က အားကစားဒါရိုက္တာက အာဏာရွိ၊ တစ္ခ်ိဳ႕မန္ေနဂ်ာက အာဏာရွိပါ။

            အာဏာရွင္ဆိုတာကို ဖြင့္ဆိုဖို႔ဆိုတာကေတာင္ သိပ္လြယ္ကူရွင္းလင္းတဲ့ကိစၥ မဟုတ္ျပန္ပါဘူး။ ဥပမာ ဖာဂူဆန္ကို ၾကည့္ပါ။ အဲရစ္ကန္တိုနာနဲ႔က်ေတာ့ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေျပာင္း ျဖစ္ေနျပန္ေရာ။ အလားတူပါပဲ။ ေမာ္ရင္ညိဳနဲ႔ ဘရိုင္ယန္ဂေလာ့(ဖ္) တို႔လည္း- တစ္ခ်ိဳ႕ကစားသမားေတြအေပၚမွာ ဥပေဒကို သက္ညွာရမယ္ဆိုတာ လက္ခံထားၾကတယ္။ ေရာဘတ္တို မန္ခ်ိနီလည္း ကာရိုက္တာ အမာစားထဲကပါပဲ။ သူလည္း ကားလို႔(စ္) တက္ဗက္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ အေလွ်ာ့ေပးခဲ့ရတာပါ။ ေဘာလံုးအသင္းတစ္သင္းကို စီမံခန္႔ခြဲဖို႔ဆိုတာ ပံုေသေဖာ္ျမဴလာနဲ႔ မရပါဘူး။ ကလိန္ဆန္ျခင္း၊ သိနားလည္ျခင္း၊ ရွင္းလင္းတဲ့အျမင္ရွိျခင္း၊ စည္းရံုးဆြဲေဆာင္ႏိုင္ျခင္းေတြ လုိအပ္ပါတယ္။ ဒါကိုပဲ Men-management လို႔ ေခၚမလားေပါ့။

            AVB မွာ ဒါေတြရွိသလားဆိုတာကေတာ့ သံသယေတြနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ၾကရဦးမွာပါပဲ။


ဇင္ေ၀ေသာ္












ျဖည့္စြက္ခ်က္။ ။စာေရးသူကေစာင္႔ၾကည္႔ရဦးမယ္လို႔ဆုိေပမယ္႔ ေစာင္႔ၾကည့္ဖို႔သူ႕ေလာက္စိတ္မရွည္တဲ႔ ခ်ယ္လ္ဆီးအသင္းပိုင္ရွင္ ေအဗရာမိုဗစ္က AVB ကို ထုတ္ပစ္လိုက္ၿပီျဖစ္ပါတယ္။




Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

ဆို႐ွယ္ကြန္ယက္လား ဆိုရွယ္ေထာင္ေျခာက္လား !

Facebook ကို social network လို႔ သုံးခဲ႔ၾကတယ္။
လတ္တေလာ စင္ကာပူမွာႀကံဳေနရတဲ႔သတင္းႏွစ္ပုဒ္ကို ဖတ္မိေတာ႔
ကိုယ္႔ဘဝတက္လမ္းကို အဟန္႔အတားျဖစ္ေစႏိုင္တဲ႔
ဆိုရွယ္ေထာင္ေျခာက္မ်ားျဖစ္ေနၿပီလားလိုလည္း စဥ္းစားစရာျဖစ္လာျပန္တယ္။

ပထမသတင္းကေတာ႔ တ႐ုတ္လူမ်ိဳး NUS (National University Singapore)အင္ဂ်င္နီယာ ေနာက္ဆုံးႏႇစ္ေက်ာင္းသား Sun Xu ပါ၊ သူကေတာ႔ "more dogs than men  in Singapore" လို႔ သူ႕ FB မွာတင္လိုက္တယ္။
ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ မေေက်နပ္မႈက ဒီလိုေရးလိုက္ေတာ႔ ႏိုင္ငံအဝွမ္းျပန္႔သြားတယ္။
နစ္နာစရာ႐ွိရင္ သူပဲနစ္နာမွာေပါ႕။ သူ႕ကို NUS ပညာေရးဘုတ္အဖြဲက႔ ဒဏ္ေငြ ေဒၚလာသုံးေထာင္၊ လူထုအက်ဳိးျပဳလုပ္အားေပ သုံးလ ခ်မွတ္ခဲ႔တယ္။
ဒါကိုမျဖည္႔ဆည္းေသးသမ်ႇ ဘြဲ႔မေပးတဲ႔။
တစ္ခ်ိဳ႕အဆိုအရ ေက်ာင္းထုတ္မပစ္တာ ကံေကာင္းပါပဲ တဲ႔။

ဒီသတင္းမွေျပာလို႔မၿပီးေသးဘူး ေနာက္တစ္ေယာက္က
အင္ဒီးယန္းေတြကို ပုတ္ခတ္တဲ႔သတင္း တင္လိုက္ျပန္တယ္။
Shimun lai ဆိုတဲ႔ နာမည္နဲ႔ တဲ႔။ သူ႔ပ႐ိုဖိုင္ကိုေတာ႔ ေဖာ္ျပထားတာမေတြ႔ရဘူး။
မီဒီယာတုန္႔ျပန္မူအရ အေျခအေန သိပ္မေကာင္းဘူး။ ဘာေတြျဖစ္လာအုံးမယ္မသိေသးဘူး။

သတင္းနဲ႔ျပန္ၾကားေရး လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာ Lim Bio Chuam ကေတာ႔
FB သမားေတြအတြက္ မွတ္သားစ႐ာစကားခ်န္ထားခဲ႔တယ္၊
"There is false impression that your posts on Face Book and Twitter are private."
ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာန ေျပာခြင္႔ရပုဂၢိဳလ္ကလည္း ေက်ာင္းသားေတြၾကား ဒီလိုေတြျဖစ္ေနမႈဟာ"regrettable"လို႔ေျပာသြားခဲ႔ပါတယ္။

ဒါေတြက ႏိုင္ငံအဝွမ္းအထိေရာက္လာလို႔သိၾကရတာပါ။

(ေမာင္သစ္ေဝ စကားငွာေျပာရရင္ သတင္းစာထဲ မပါတဲ႔ နာေရးေၾကာ္ျငာေတြ
ဘယ္ေလာက္မ်ားမလဲ မသိရဘူး။)

အညႊန္း => စထရိတ္ တိုင္း(မ္)၊ ၂၈၊၃၊၂၀၁၂။



ဇင္ေဝေသာ္







Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ႏွင့္ ေမာင့္လျပည့္ဝန္း

မတူတာမ်ားကို ႏိႈင္းဦးအံ့။
            လဲ့ဂ်င့္ႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ (ဦး) စိုင္းခမ္းလိတ္ေရး၍ (ဦး) စိုင္းထီးဆိုင္ ဆိုခဲ့ေသာ သီခ်င္းပုဒ္ေရတို႔ကား မ်ားလြန္းလွ၏။ အေရအတြက္ပင္ မသိ။ သို႔ေသာ္ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္၌ ဖတ္ရဘူး၏။(ဦး) စိုင္းထီးဆိုင္ ကိုယ္တိုင္ႀကိဳက္ၿပီး ပရိတ္သတ္ႏွစ္သက္ဆံုးသီခ်င္းကို ျပပါဆိုလွ်င္မူ “ေမာင့္လျပည့္ဝန္း” ဟူသတတ္။

            ရဟန္းပင္ျဖစ္ေသာ္ျငား ေမာင့္လျပည့္ဝန္းကိုကား ခံစား၍ရ၏။

            စိုင္းခမ္းလိတ္ကား ရာေပါင္းမ်ားစြာ ေရးခဲ့ရ၏။ သူေရးေသာ ေတးသီခ်င္းလည္း ေကာင္းၾက၏။ သို႔ေသာ္ ပရိတ္သတ္အႀကိဳက္ဆံုးဆိုသည့္ “ေမာင့္လျပည့္ဝန္း” ကို ေရးသူကား ကိုေနဝင္း(မဇၥ်ိမလႈိင္း၊ မႏၱေလး) ျဖစ္ေနခဲ့၏။ ကိုေနဝင္းအတြက္ ဝမ္းေျမာက္ရေသာ္လည္း စိုင္းခမ္းလိတ္အတြက္ကား စိတ္မေကာင္းစရာ ျဖစ္ရသည္။ အလြန္ရွားပါးေသာ ေတးေရးဆရာႀကီး ျဖစ္၏။

            မာဃလကၻက္ရည္ဆိုင္ထဲမွ ထြက္လာေသာစကား မွန္ပါလွ်င္ ထိုေမာင့္လျပည္ဝန္း၏ အဓိကက်ေသာအပိုဒ္သည္ အိမ္သာထဲမွရသည္ဟု ဆို၏။(မာဃလကၻက္ရည္ဆိုင္ဟူသည္ မာဃ သကၤန္းတိုက္ကဖြင့္ေသာ အိမ္ေတာ္ရာဘုရားေထာင့္က ဆိုင္ျဖစ္သည္။ ကိုေနဝင္း၊ ကိုရဲလြင္၊ ကိုေမာင္ေမာင္တို႔ အုပ္စု လကၻက္ရည္ေသာက္တတ္ေသာဆိုင္ ျဖစ္သည္။)

            ကိုေနဝင္း အိမ္သာတက္သည္။ သြပ္မိုးထားေသာ အိမ္သာ၌ အေပါက္ကေလးရွိသည္။ ေမာ့ၾကည့္ခိုက္ ထိုအေပါက္ကေလးထဲမွ လျပည့္ဝန္းကို ေတြ႔ရသည္။ လက္ေေရြ႕၍ အိမ္သာႏွင့္ အိမ္သာမိုးအေပါက္ကမေရြ႕။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုအေပါက္ထဲမွ ျမင္ေနရေသာ လျပည့္ဝန္းကေလး ကြယ္သြား၏။ ထိုအခါ “အေမွာင္ညကို စြန္႔သြားတဲ့……ေမာင့္လျပည့္ဝန္း” ဟူေသာ သံစဥ္ႏွင့္ စာသားေလး ရလိုက္သည္ဟု ဆိုၾက၏။ ကိုေနဝင္းပါးစပ္က ထြက္က်လာသည္ မဟုတ္သျဖင့္ မွန္၊ မမွန္ကား အတည္ျပဳမရ။ သို႔ေသာ္ ခံစား၍ေတာ့ရ၏။

            မည္သို႔ဆိုေစ စိုင္းထီးဆိုင္ဆိုခဲ့ေသာ ရာေပါင္းမ်ားစြာ သီခ်င္းမ်ားတြင္ အမ်ားစုသည္ စိုင္းခမ္းလိတ္ေရး၏။ ကိုေနဝင္းေရးေသာသီခ်င္းကား အနည္းငယ္သာ ျဖစ္သည္။ ထိုအနည္းငယ္တြင္ ပရိတ္သတ္အႏွစ္သက္ဆံုး သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ပါသြားသည္။ ဤကိစၥက စိုင္းခမ္းလိတ္ညံ့ျခင္းေၾကာင့္ လံုးဝမဟုတ္။ စန္းဟု ေျပာလိုက ေျပာႏိုင္သည္္။ မလံုေလာက္၊ ကံဟု ဆိုႏိုင္ျပန္သည္။ မအပ္စပ္လွဟု ထင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မေျပာလို။ စုိင္းခမ္းလိတ္ကုိလည္း ေလးစား၏။ ခ်စ္၏။ ကိုေနဝင္းကိုလည္း ေလးစား၏။ ခ်စ္၏။

            သီဟနာဒ (၃၅) ႏွစ္ျပည့္ေသာႏွစ္၌ မိမိအေပၚ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈအရွိဆံုး ဆရာေတာ္တစ္ပါးကို ရွာမိ၏။ ငယ္ဆရာ၊ ႀကီးဆရာ၊ သင္ဆရာ၊ ျမင္ဆရာ၊ ၾကားဆရာ၊ ဖတ္ဆရာ အစံုုျဖစ္၏။ ဆရာလည္း စံုလွ၏။ မိုးေကာင္းတိုက္၌ ေနခဲ့သျဖင့္ ေဒဝန္းဆရာေတာ္ႀကီး၊ သိန္းသန္းဆရာေတာ္တို႔ႏွင့္လည္း မကင္း။ ပညာတတ္ရဟန္းမ်ား သိမ့္သိမ့္တုန္ရေသာ ဆရာေတာ္မ်ားျဖစ္၏။ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားကမူ သိပ္မသိၾကဟုထင္သည္။

            သာသနာ့တကၠသိုလ္(မႏၱေလး)၌ ေနခဲ့ရသျဖင့္ မင္းကြန္းတိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္ႀကီး၊ နာယကခ်ဳပ္ ဆရာေတာ္တို႔ႏွင့္လည္းမကင္း။




            သို႔ေသာ္ မိမိေလွ်ာက္လွမ္းေနရေသာ၊ ေလွ်ာက္လွမ္းေနဆဲျဖစ္ေသာလမ္းေၾကာင္း၏ အဓိက မီးရွဴးးတိုင္ကား မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိဝံသ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ သီဟနာဒသည္ ေရႊက်င္မဟုတ္၊ မဟာဂႏၶာရံု၌လည္း မေနခဲ့ဖူး။ သို႔ေသာ္ (သုိ႔ေသာ္ေတြ မ်ားေနၿပီ။ မတတ္ႏိုင္၊ လိုလွ်င္ေတာ့ သံုးရလိမ့္မည္။) ဘဝအေပၚ ၾသဇာအရွိဆံုးဆရာေတာ္ကား မဟာဂႏၶာရံု ဆရာေတာ္ တည္းဟု အသက္(၃၅) ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔က သိလိုက္ရသည္။

            ဆရာေတာ္ ဦဥကၠ႒၊ အရွင္အရိယာဝံသတို႔ကိုလည္း ၾကည္ညိဳ၏။
            ေဒးဝန္းဆရာေတာ္၊ သိန္းသန္းဆရာေတာ္တို႔ကိုလည္း ၾကည္ညိဳ၏။
            မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္ႀကီးကိုလည္း လိႈက္လႈိက္လွဲလွဲ ၾကည္ညိဳ၏။

            အေျချပဳသျဂိဳဟ္စာအုပ္နိဂံုး၌ အရွင္ဇနကာဘိဝံသ ေရးထားခဲ့ေသာ ဆႏၵေလးကို ကိုရင္ဘဝကတည္းက ၾကည္ညိဳသည္။ ဤစာအုပ္(အေျချပဳသျဂိဳဟ္) ထက္ ေကာင္းေသာစာအုပ္ ေပၚလာပါက ဤစာအုပ္(အေျချပဳသျဂိဳဟ္)ေလး ကြယ္ပရစ္ပါေစ၏ ဆုေတာင္းပတၳနာျပဳခဲ့၏။

            အရွင္ျမတ္၏က်မ္းစာအုပ္ ကမၻာရွည္သ၍ တည္ရစ္ပါေစဟု ဆုေတာင္းေတာ္ မမူခဲ့။ မည္ကဲ့သို႔ေသာ ဆရာေတာ္နည္း။ အတၱအလြန္ နည္းရွာ၏။ ဂိုဏ္း ဂဏကြဲ ကင္းေတာ္မူ၏။ ေခတ္မီ၏။ ရိုးသား၏။ အေတြးအျမင္ကား အထက္တန္းက်လွ၏။ စိတ္ကို ျပင္၏။ ရုပ္ကိုလည္း ျပင္၏။

            မႈံေတေတရဟန္းတို႔ုကို အားမေပး။ ပိန္ေသးလြန္းေသာရဟန္း ဆြမ္းပိုစားရန္၊ ပိုအိပ္စက္ရန္ ၾသဝါဒေပး၏။ ရဟန္းမ်ား ဗိုက္ေခါက္ထြက္ေနသည္ကို သေဘာေတြ႔ေတာ္မမူ။ ရဟန္းမ်ား ရုပ္ေခ်ာေနရမည္ဟု ဆိုေတာ္မူ၏။ ကမၻာက ေျပာေနသည္။ ပါစင္နယ္လတီဟူေသာ ဗိုလ္စကား ဤဆရာေတာ္ႀကီး မမွတ္သားဖူးခဲ့။ ဝဲ(လ္) ေရာင္း(ဒ္ထ္) ျဖစ္ရမည္ဆိုသည့္ အဂၤလိပ္စကားလံုး ဤဆရာေတာ္ႀကီး ၾကားဖူးေတာ္မမူေလာက္။

            သို႔ေသာ္ ဤဆရာေတာ္ကား ေၾကာက္စရာအလြန္ေကာင္း၏။ “ေၾကာက္”ဟူသည္ “Fear” ကို မဆိုလို။ “Respect, admire, hard to compare” စေသာ အက္ဂ်စ္တစ္မ်ားကို ဆိုလိုသည္။

            သင္းပိုင္ဝတ္ရာတြင္ ႏွစ္လိပ္ လိပ္လွ်င္ျမဲၿပီ။ သံုးလိပ္ မလိပ္ႏွင့္၊ ဗိုက္ထြက္လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္းပိုင္ရွည္ေနလွ်င္ ျဖတ္ပစ္ရမည္ဟု ဆိုမိန္႔ေတာ္မူ၏။နာမ္တရားသက္သက္ျဖင့္ ေျခာက္ေသြ႔ေနေသာ အသိုင္းအဝိုင္းထဲ၌ ျပဳျပင္ရမည့္ ရုုပ္တရားတို႔ကို ရဲရဲႀကီး မိတ္ဆက္ေတာ္မူ၏။

            ဤဆရာေတာ္အေၾကာင္း ေရးသားရန္ သီဟနာဒ၌ ဦးေႏွာက္မရွိ။ ဦးေႏွာက္ မမွီ။ အေျချပဳသျဂိဳဟ္ နိဂံုးပတၳနာႏွင့္ သင္းပိုင္သံုးလိပ္ မလိပ္ရဟူေသာ ၾသဝါဒစသည္တို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္မည္။ ဘဝ၌ လႊမ္းမိုးမႈ ႀကီးလြန္းလွသည္။ သို႔ေသာ္ မဖူးေတြ႔ခဲ့ရ။ မဟာဂႏၶာရုံ၌လည္း မေနခဲ့ရ။ ဆရာကား ျဖစ္ခဲ့၏။

            စဥ္းစားရန္ေတာ့ ရွိသည္။ ဘုရားရွင္ကို ဆရာတင္ရန္၊ ဘုရားႏွင့္ နဖူးေတြ႔၊ ဒူးေတြ႔ ဖူးေတြ႔ရန္ မလို။ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သတင္းသံုးဖူးဖို႔မလို။ ပုပၹာရံု၌ သတင္းသံုးဖူးဖို႔ မလို။ ဆရာ ေတာ္လိုက ထိုအရာမ်ားမရွိလည္း ေတာ္လို႔ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ကို တဖက္သတ္ ဆရာေတာ္လိုက္၏။ နာမည္ႀကီးေသာေၾကာင့္ မဟုတ္မွန္း ေသခ်ာ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ရွက္စရာလည္း မလိုေတာ့။

            ထို႔ေၾကာင့္ မဆိုင္ရာကို ႏိႈင္းသည္ဟု ဆိုခဲ့၏။

            စိုင္းထီးဆိုင္၏ မ်ားစြာေသာ သီခ်င္းမ်ားတြင္ ပုဒ္ေရအနည္းငယ္သာ ေရးခဲ့ေသာ ကိုေနဝင္း၏ “ေမာင့္လျပည့္ဝန္း” ကပရိသတ္အႏွစ္ၿခိဳက္ဆံုး သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ျဖစ္သကဲ့သုိ႔၊ သီဟနာဒ၏ဘဝတြင္ ဆရာေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနပါလွ်က္ မဆီမဆိုင္ ကိုယ္မသိ၊ မဖူးခဲ႔ရေသာ မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ႀကီးက အင္ဖလူးယင့္(စ္) အႀကီးဆံုး ျဖစ္ေနခဲ့၏။ မတတ္ႏိုင္။

            စိုင္းခမ္းလိတ္အတြက္ စိတ္မေကာင္းရသလို ဆရာမ်ားကုိ ေတာင္းပန္ဖို႔သာ ရွိေတာ့၏။
            ထို႔ေၾကာင့္ အရွင္ဇနကဘိဝံသႏွင့္ ေမာင့္လျပည့္ဝန္းဟု ေရးလိုက္မိျခင္း ျဖစ္၏။ ပုဂၢလိက ခံယူခ်က္ျဖစ္၏။ ၿပီးၿပီဟုဆိုက ဆိုႏိုင္၏။ ၿပီးပါၿပီ။

            ဤစာသည္ တစ္စံုတစ္ရာကို မေပးႏိုင္ဟုဆိုပါက ရီဆိုက္ကယ္ဘင္(ဓာတ္ဦးေႏွာက္အမိႈက္ပံုး) ထည့္လိုက္ၾကပါေစဟူလို….။




သီဟနာဒ








Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ျခင္း

 "ဘာသာတရားေတြကို ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ေနရတဲ႔ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔
ဗုဒၶဘာသာဟာ ကမာၻမွာ႐ိွတဲ႔ ဘာသာတရားေတြထဲမွာ အျပည္႔စုံဆုံးဘာသာလို႔ထင္တယ္။

ဗုဒၶ႐ဲ႕အေတြးအေခၚ၊အီဗိုလူး႐ွင္းသီအိုရီ နဲ႔ ကံ ကံ၏အက်ိဳးဆက္စပ္ျပဆိုမႈေတြမွာ
အျခားေခတ္ၿပိဳင္ဘာသာေတြထက္ အျပတ္အသတ္ သာေနတယ္။"

"As a student of comparative religions,I believe that
Buddhism is the most perfect one the world has ever seen.

The philosophy of the Buddha,the theory of revolution and
the law of kamma were far superior to any other creed."
(Prof.Karl Gustay Jung,a leading psychologist)







Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

ဗုဒၶဘာသာသည္ ဟိႏၵဴဘာသာ၏ ႏွလံုးသားျဖစ္သည္

 
ကိုယ္က သူမ်ားကိုၾကည့္သလို၊ သူမ်ားက ကိုယ့္ကိုျမင္တာေလးေတြလည္းသိရတာ တစ္ခါတစ္ခါေတာ့့ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဟိႏၵဴဘာသာေရးဂုရုႀကီး ဆြာမိ ဝိေဝကာနႏၵရဲ့ Buddhism: The Fulfillment of Hinduism ကို ဘာသာျပန္လိုက္ပါတယ္။ ႏွီးေႏွာၾကည့္လို႔ရတာေပါ့။ သေဘာတူတာ၊ မတူတာအပထားလို႔ေပါ့။ Agree to Disagree ေပါ့ေလ။
26- Sep- 1983 (CHICAGO)

သင္တို႔ ၾကားခဲ့ၾကသည့္အတိုင္း ကြ်ႏု္ပ္က ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္၊ သို႔ေသာ္ ကြ်ႏု္ပ္က ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ေနျပန္တယ္။ တရုတ္၊ ဂ်ပန္၊ သီရိလကၤာ စတဲ့ႏိုင္ငံေတြမွာ ဗုဒၶရဲ့ အဆံုးအမကို လိုက္နာၾက၏။ အိႏိၵယ၌ကား ဗုဒၶကို ထာဝရဘုရားရွင္၏ တမာန္အျဖစ္ ကိုးကြယ္ၾကတယ္။ ကြ်ႏု္ပ္က ဗုဒၶဘာသာကိုု ေဝဖန္ေတာ့မယ္လို႔ ယခုေလးပင္ သင္တို႔ၾကားခဲ့ၾကရတယ္။ အမွန္မူ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ ထာဝရဘုရားရွင္၏ တမန္ေတာ္ကို ေဝဖန္ဖို႔ကမူ ေဝလာေဝးဟု ေျပာခ်င္ပါတယ္။

သို႔ေသာ္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔အျမင္က ဗုဒၶကို သူ၏တပည့္သားမ်ားက ေကာင္းေကာင္းနားမလည္ၾကဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ယေန႔ ဟိႏၵဴဘာသာႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာတို႔အၾကားက ျခားနားခ်က္သည္ ဂ်ဴးဘာသာနဲ႔ ခရစ္ယာန္ဘာသာေတြရဲ့ ျခားနားခ်က္အတိုင္းပါပဲ။ ဂ်ီးဇက္ခရိုက္က ဂ်ဴးပါ။ သက်မုနိက ဟိႏၵဴပါ။ ဂ်ဴးေတြက ဂ်ီးဇက္ကို ကန္႔ကြက္တယ္။ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚတင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဟိႏၵဴေတြက သက်မုနိကို လက္ခံတယ္၊ ထာဝရဘုရားအေနနဲ႔ ကိုးကြယ္တယ္။

ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ေတြအေနနဲ႔ အမွန္တကယ္ျခားနားတဲ့ ျခားနားမႈကို ေျပာျပလိုတာကေတာ့ သက်မုနိရဲ့ သင္ၾကားမႈေတြထဲမွာ အသစ္ဆိုလို႔ မပါသေလာက္ပါပဲ။ သူလည္း ဂ်ီးဇက္လိုပါပဲ။ ျဖည့္ဆီးေပးဖို႔ လူ႔ျပည္ကို ေရာက္လာတာျဖစ္ၿပီး ဖ်က္ဆီးဖို႔ ေရာက္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဂ်ဴးဘာသာဝင္ေတြက ဂ်ီးဇက္ကို နားမလည္သလို၊ ဗုဒၶရဲ့ တပည့္သားေတြကလည္း ဗုဒၶရဲ့ အဆံုးအမ အေရးႀကီးပံုကို နားမလည္ၾကပါဘူး။ ဂ်ဴးေတြက သမၼာက်မ္းစာေဟာင္းကို နားမလည္ၾကသလို၊ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြကလည္း ဟိႏၵဴဘာသာရဲ့ မွန္ကန္တဲ့ျပည့္စံုမႈကို နားမလည္ၾကပါဘူး။

ထပ္ေျပာပါရေစ၊ ဗုဒၶဟာ ဖ်က္ဆီးဖို႔ ေရာက္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဟိႏၵဴဘာသာအတြက္ ယုတၱိေဗဒကို ျဖည့္စြက္ဖို႔၊ ယုတၱိေဗဒ ဖြံ႔ၿဖိဳးဖို႔ ေရာက္လာခဲ့တာပါ။

            ဟိႏၵဴဘာသာကို အၾကမ္းဖ်င္းႏွစ္မ်ိဳးခြဲၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။
            ၁။ သမရိုးက် ဟိႏၵဴ နဲ႔
            ၂။အစစ္အမွန္ ကိုယ္က်င့္ေရး၊ စိတ္ဓာတ္ေရးရာဟိႏၵဴရယ္လို႔ပါ။
ဒုတိယဟိႏၵဴအမ်ိဳးအစားကို ရဟန္းေတြက ေလ့လာလိုက္စားၾကပါတယ္။
အဲဒီမွာ ဇာတ္ ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ အနိမ့္ဆံုးဇာတ္ကလာသူ၊ အျမင့္ဆံုးဇာတ္ကလာသူႏွစ္ဦးဟာ ရဟန္းျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ဘာမွမရွိထပ္တူျဖစ္သြားပါတယ္။ ဘာသာေရးမွာ ဇာတ္မရွိပါဘူး။ ဇာတ္ခြဲျခားမႈဆိုတာ လူမႈေရးကိစၥသက္သက္ပါ။

သက်မုနိကိုယ္တိုင္က ရဟန္းတစ္ပါးပါ။ သူကပဲ ႀကီးမားျမင့္ျမတ္တဲ့ႏွလံုးသားနဲ႔ ေဝဒက်မ္းေတြထဲက ငုတ္လွ်ိဳးေနတဲ့အခ်က္ေတြကုိ ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ကမၻာကို ျဖန္႔ခ်ီေပးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

ဘာသာေရးစည္းရုံးမႈနဲ႔ လက္ေတြ႔က်င့္သံုးမႈ တစ္ထပ္တည္းျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့သူေတြထဲမွာ ဗုဒၶဟာ ပထမဆံုးလူသားပါပဲ။ ဒီအရွင္ျမတ္ရဲ့ ဂုဏ္က်က္သေရေတြဟာ အရွင္ရဲ့ မဟာကရုဏာအေပၚမွာ တည္ေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အသိဥာဏ္ႏံု႔သူေတြနဲ႔ ဆင္းရဲသားေတြကို ပိုၿပီးကရုဏာသက္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
           
သူ႔တပည့္အခ်ိဳ႕ဟာ ျဗဟၼဏေတြပါ။

ဗုဒၶ တရားေဒသနာေတြ ေဟာၾကားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သကၠဋဘာသာဟာ စကားေျပာဘာသာစကားသက္သက္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ပညာရွင္ေတြသာ ေလ့လာႏိုင္တဲ့ ဘာသာစကားျဖစ္ေနပါတယ္။ ဗုဒၶရဲ့ ျဗဟၼဏတပည့္အခ်ိဳ႕က ဗုဒၶရဲ့ အဆံုးအမေတြကို သကၠဋဘာသာျပန္ဆိုဖို႔ ဆႏၵရွိခဲ့ပါတယ္။ ဗုဒၶကေတာ့ ရွင္းရွင္းပဲျငင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။

 “ငါဟာ ဆင္းရဲသားလူထုအတြက္ျဖစ္တယ္။ ဒီလူေတြ နားလည္တဲ့ဘာသာစကားနဲ႔ပဲရွိပါေစ” လို႔ မိန္႔ခဲ့တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဗုဒၶေဒသနာေတာ္ေတြဟာ အိႏိၵယရဲ့ ေဒသသံုးဘာသာစကား (ပါဠိ) နဲ႔ပဲ ရွိေနခဲ့ပါတယ္။

ဖေလာ္ေဆာ္ဖီေတြ၊ မက္တာဖီးဇစ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ တိုးတက္တိုးတက္ ေသျခင္းတရားဆိုတာရွိေနသ၍၊ လူသားေတြမွာ အားနည္းခ်က္ေတြရွိေနသ၍၊ ထာဝရဘုရားရွင္ကို ကိုးကြယ္မႈဆိုတာ ရွိေနမွာပါ။

ဗုဒၶရဲ့တပည့္သား ဖေလာ္ေဆာ္ဖာေတြက ဗုဒၶရဲ့အဆံုးအမ အကူအညီနဲ႔ ေဝဒဆိုတဲ့ေက်ာက္ေဆာင္ကို အတိုက္အခံလုပ္ခဲ့ၾကတယ္၊ မရခဲ့ဘူး။ ေနာက္ဆံုး ဗုဒၶေမြးဖြားရာ အိႏၵိယကလူေတြ အလြန္အျမတ္တႏိုးထားတဲ့ ဗုဒၶေဒသနာေတြကို အိႏိၵယအျပင္ဘက္ ယူထြက္သြားခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။

အဲဒါရဲ့ အက်ိဳးဆက္ကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဟာ အိႏိၵယျပည္ထဲမွာ ေသဆံုးေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ရျခင္းပါ။ ဒီေန႔ ဗုဒၶေမြးဖြားခဲ့တဲ့ အိႏၵိယကလူေတြထဲမွာ သူတို႔ကိုသူတို႔ ဗုဒၶဘာသာလို႔ ေခၚဆိုသူမရွိေတာ့ပါဘူး။ (ဗုဒၶဘာသာႏွစ္သန္းရွိတယ္လို႔ေတာ့ သိရပါတယ္- ဘာသာျပန္သူ)

တခ်ိန္ထဲမွာပဲ ျဗဟၼဏဘာသာလည္း တစ္ခ်ိဳ႕လက္လြတ္ဆံုးရႈံးခဲ့ရျပန္တယ္။ ဒါေတြက ျဗဟၼဏဝါဒ ျပန္လည္ပံုေဖာ္ဖို႔ လူတိုင္းအတြက္ ကရုဏာနဲ႔ ေပးကမ္းကူညီမႈတို႔ပါ။

ဗုဒၶဘာသာရဲ့ မက္ေဆ့(ခ်္) ေတြကေနတဆင့္ ဂရိသမိုင္းပညာရွင္ေတြဆီ ပို႔ေပးလိုက္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ “မုသားေျပာတဲ့ ဟိႏၵဴမရွိ၊ ေဖာက္ျပန္တဲ့ ဟိႏၵဴ အမ်ိဳးသမီးမရွိ” ဆိုတာေတြပါ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

            ဗုဒၶဘာသာမပါပဲ ဟိႏၵဴဘာသာရပ္တည္လို႔မရဘူး။
            ဟိႏၵဴဘာသာမပါပဲလည္း ဗုဒၶဘာသာရပ္တည္လို႔မရဘူး။

ဗုဒၶဘာသာဟာ ဟိႏၵဴရဲ့ဦးေႏွာက္မပါပဲ မရပ္တည္ႏိုင္သလို၊ ဟိႏၵဴဟာလည္း ဗုဒၶဘာသာရဲ့ ႏွလံုးသားမပါပဲ ရပ္တည္လို႔မရဘူး။ ဒီႏွစ္ဘာသာကို ခြဲျခားဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့တာဟာ အိႏၵိယရဲ့ က်ရွံဳးးမႈပဲ။ ဒါနဲ႔ပဲ အိႏၵိယမွာ သူေတာင္းစားမီလ်ံသံုးရာရွိခဲ့တယ္။ သူ႔ကြ်န္ဘဝ ေရာက္ခဲ့ရတယ္။

ဒါ႔ေၾကာင့္ ဟိႏၵဴရဲ့ဦးေႏွာက္နဲ႔ ဗုဒၶရဲ့လူသားဆန္တဲ့ ႏွလံုးသားေပါင္းစပ္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ဟိႏၵဴဘာသာ အတူတကြလက္တြဲသြားၾကဖို႔ ေတာင္းဆိုလိုပါတယ္။

                                                                                               

Original version by Swami Vivekananda >> Buddhism: The Fulfillment of Hinduism



ဆုထားမ်က္ခ်ယ္












Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

ေခတ္ရင္ခုန္သံ(အတတ္က်ဴး)


အဘိုး။      ။  ေရွးတုန္းကေပါ႔ကြယ္ တကၠသိုလ္ကေနပညာသင္ ျပန္လာတဲ႔                   
                   ေက်ာင္းသားေလးသုံးေယာက္ဟာ က်ားေသကို အသက္သြင္းမိလု႔ိ                             
                  အားလုံးေသျခင္းကိုေရာက္ၾကရသတဲ႔။

ေျမး   ။      ။  ဒါကဘာဟုတ္ေသးလို႔လည္း အဘိုး႐ဲ႕၊ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ အလုပ္ကူညီလုပ္ဖို႔                             
                    တည္ထြင္ထားတဲ႔ စက္႐ုပ္က အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ကိုဝင္႐ုိက္လို႔ ေသပါေလေရာ။

အဘိုး။      ။   ေဟ...ဟုတ္လား။တယ္ထူးဆန္းသကိုးကြဲ႕။


ဦးကိုေမာင္




























Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

ဂလိုဆို ဂလိုဘယ္ျဖစ္တာၾကာပါၿပီ

ဒီေဆာင္းပါးက အဆက္လိုျဖစ္ေနေတာ့ ဒီေဆာင္းပါးရဲ႕ အစကိုေဖာ္ျပဖို႔ လိုလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။ “The World is truly a global village” ဆိုတဲ့ စင္ကာပူက ဆရာႀကီးလီကြမ္းယုရဲ့ေဆာင္းပါးကို ဖတ္မိၿပီး တတိယႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ ခံစားရတာေလးေတြကိုေရးဖို႔ အေတြးေပၚလာပါတယ္။

ကမၻာႀကီးဟာ တကယ့္ကို ဂလိုဘယ္ရြာျဖစ္ေနၿပီဆိုတာကို သက္ေသျပဖုိ႔ သူက အေၾကာင္းသံုးခ်က္ ဆြဲထုတ္ျပပါတယ္။

      ၁။ တစ္ႏိုင္ငံႏွင့္ တစ္ႏိုင္ငံ စီးပြါးေရးဆက္စပ္ေနၿပီး တစ္ႏုိင္္ငံ အၾကပ္ရိုက္တာနဲ႔ အျခားႏိုင္ငံေတြကိုပါ ထိခိုက္ေစႏိုင္တယ္။
      ၂။ ကူးသန္းသြားလာေရးနဲ႔ ဆက္သြယ္ေရးဟာ ကမၻာကို တိုးလွ်ိဳေပါက္ေနၿပီ။
      ၃။ ဆင္းရဲတဲ့ႏိုင္ငံသားေတြက ခ်မ္းသာတဲ့ႏိုင္ငံေတြဆီ ခိုလႈံေနထိုင္မႈ မ်ားသထက္မ်ားလာၿပီျဖစ္တယ္-
            ဆိုတဲ့ အခ်က္သံုးခ်က္ကို ေထာက္ျပခဲ့တယ္။


နံပါတ္တစ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဂရိႏိုင္ငံမွာ လတ္တေလာႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ ကပ္ဆိုက္မႈက အီးယူ၊ အေမရိကတို႔ကို ထိခိုက္ေစၿပီး၊ အီးယူ၊ အေမရိက ကေနတဆင့္ အာရွႏိုင္ငံမ်ားအထိ ထိခိုက္မႈရွိေၾကာင္း ဝါရင့္ႏုိင္ငံေရးဆရာႀကီး ပီပီ ေထာက္ျပေဆြးေႏြးသြားခဲ့တယ္။

နံပါတ္ႏွစ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ သူငယ္စဥ္ဘဝနဲ႔ ဒီေခတ္ကေလးေတြရဲ႕ဘဝကို ႏႈိင္းယွဥ္ျပသြားတာပါ။ သူ႔တုန္းက အဂၤလိပ္မဂၢဇင္း၊ စာအုပ္အေဟာင္းေလးတစ္အုပ္ဖတ္ရဖို႔ ႏွစ္လေလာက္ေစာင့္ၿပီး အေဟာင္းဆိုင္ကေန ဝယ္ယူဖတ္ခဲ့ရပံု၊ ဒီေခတ္ကေလးေတြက်ေတာ့ အဂၤလိပ္စာအုပ္တစ္အုပ္ကို အဂၤလန္နဲ႔ အခ်ိန္တူ ရယူဖတ္ရွဳႏိုင္ၾကေၾကာင္း၊ စာပို႔မယ္ဆိုရင္လည္း အနည္းဆံုးငါးရက္ၾကာၿပီး ဒီေန႔ေခတ္မွာေတာ့ အိုင္ဖုန္း၊ အိုင္ပက္၊ စကိုက္(ပ္)၊ ဂူးဂဲလ္ခ်က္တင္ကေန ခ်က္ခ်င္းမက္ေဆ့ခ်္ေတြ ပို႔ႏိုင္၊ လက္ခံႏုိင္ေၾကာင္း ရွင္းျပေဆြးေႏြးခဲ့တယ္။

            ဒီအထိ သိပ္မထူးဆန္းလွပါဘူး၊ လူတိုင္းသိေနတဲ့ကိစၥပါ။

            သူေနာက္ဆံုးေထာက္ျပသြားတဲ့အခ်က္က ဒီေဆာင္းပါးရဲ့အသက္လို႔ ေျပာရင္ရပါတယ္။

အာရွနဲ႔ အာဖရိကမွာရွိတဲ့ ဆင္းရဲသားႏိုင္ငံေတြကလူေတြဟာ အေမရိကနဲ႔ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြဆီ မရ ရတဲ့နည္းနဲ႔ ဝင္ေရာက္အေျခခ်ေနထိုင္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကေၾကာင္း၊ ႀကိဳးစားၾကရာမွာလည္း တရားဝင္ေသာနည္း၊ မဝင္ေသာနည္းတို႔ကို သံုးစြဲေနၾကေၾကာင္း ေထာက္ျပခဲ့တယ္။

            သူအဓိကထားေျပာသြားခဲ့တာကေတာ့ တရုတ္ျပည္မႀကီးပါ။

ဒီလို လူကုန္ကူးသူေတြကို ေျမြဦးေခါင္း (Snakeheads) လို႔ တရုတ္ျပည္ႀကီးထဲမွာ ေခၚၾကပါသတဲ့။ အီးယူနဲ႔ အေမရိကထဲကိုေရာက္ဖို႔ ကြန္တိန္နာထဲမွာ ေလွာင္ပိတ္လို႔ပင္ လူကုန္သြင္းၾကေၾကာင္း ေထာက္ျပခဲ့ျပန္ပါတယ္။
အခ်ဳပ္ဆိုရရင္ ဒီကိစၥကို တားျမစ္လို႔မရႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ခ်မ္းသာတဲ့ႏိုင္ငံႀကီးေတြမွာ လူမ်ိဳးစုေတြအမ်ားႀကီး ရွိေနႏိုင္ပါတယ္။ တစ္ႏိုင္ငံထဲမွာ အဲဒီလိုလူမ်ိဳးစုေတြ အမ်ားႀကီး ကြဲျပားေနထိုင္ေနၾကျခင္းေၾကာင့္ပင္ ကမၻာဟာပိုၿပီး ဂလိုဘယ္ဆန္လာတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းနဲ႔ နိဂံုးခ်ဳပ္ခဲ့ပါတယ္။

သူက တရားမဝင္ေနထိုင္သူေတြကို အဓိကေထာက္ျပခဲ့ေပမယ့္ တရားဝင္ေတြကိုေတာ့ ေထာက္မျပခဲ့ပါဘူး။ သိရသေလာက္ကေတာ့ ဂ်ာမဏီေဘာလံုးအသင္းမွာ ဂ်ာမန္နာမည္နဲ႔ ေဘာလံုးသမားစစ္စစ္ တစ္ဝက္မရွိဘူးတဲ့။ တူရကီနဲ႔ အေရွ႕ဥေရာပကလူမ်ိဳးေတြ အေျခခ်ေနထိုင္ရာကေန လက္ေရြးစဥ္ေဘာလံုးသမားေတြ ျဖစ္လာလို႔တဲ့။

အဂၤလန္က စာေရးဆရာေတြ ေရးေနတာလည္းၾကာပါၿပီ။ အဂၤလိပ္ေဘာလံုးသမားတစ္ခ်ိဳ႕ရဲ့ နာမည္ေတြကို အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးေတြ အသံမထြက္တတ္ေတာ့လုို႔တဲ့။ ဒါက ဘာ့ေၾကာင့္ျဖစ္ရတာလဲ။ ဘယ္ကစ ျဖစ္လာရတာလဲ။ ဒါေတြကိုလည္း တြက္ခ်က္ဖို႔လိုပါလိမ့္မယ္။

            ကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ဒီကိစၥပါ။

ဆင္းရဲတဲ့ႏိုင္ငံသားေတြက ခ်မ္းသာတဲ့ႏိုင္ငံေတြထဲကို ရိုက်ိဳးစြာ ဝင္ေရာက္ေနထုိင္တာကိုေျပာရင္ လူခ်မ္းသာေတြက ဆင္းရဲတဲ့ႏိုင္ငံေတြထဲ အင္အားသံုးဝင္ေရာက္ေနထိုင္ခဲ့တာေတြကိုလည္း ေမ့ထားလို႔ မရပါဘူး။ ဆိုလိုတာက ကိုလုိနီ နယ္ခ်ဲ႕ခဲ့တာေတြပါ။ အဂၤလိပ္ေတြ အိႏၵိယကိုသိမ္းတယ္။ ျမန္မာျပည္ကုိ သိမ္းတယ္။ သိမ္းပိုက္ၿပီး အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးေတြ အိႏိၵယထဲကို ဝင္ေရာက္ေနထိုင္ရင္း ျမန္မာျပည္ထဲကို ဝင္ေရာက္ေနထိုင္ၾကတယ္။ ဝင္ေရာက္ေနထိုင္ရင္းနဲ႔ အဂၤလိပ္ေတြနဲ႔ အင္ဒီးယန္းေတြ၊ ျမန္မာေတြ အိမ္ေထာင္ေတြက်ၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကျပားကုလားေတြ၊ ကျပားျမန္မာေတြ ျဖစ္လာခဲ့ေတာ့တာပါပဲ။




အခု ဆင္းရဲသားေတြက ခ်မ္းသာတဲ့ႏိုင္ငံေတြဆီ ဝင္ေရာက္ေနထိုင္ေပမယ့္ သူတို႔က်င္လည္ေနတာက သူတို႔လူမ်ိဳးစုေလးထဲမွာပဲ ျဖစ္ေနတတ္သလို ဟိုတုန္းက ၿဗိတိသွ်ေတြလည္း ကိုလိုနီခ်ဲ႕ခဲ့ၾကေပမယ့္ သူတုိ႔ေနထိုင္တာကေတာ့ သူတို႔အျဖဴအုပ္စုေလးထဲမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာမွ မထူးဆန္းပါဘူူး။

ျပင္သစ္တို႔၊ အဂၤလန္တို႔က အာဖရိကစပ္တဲ့လူေတြဆိုတာ သူတို႔ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕ရင္းနဲ႔ ပါလာတဲ့ သူတို႔ မ်ိဳးဆက္ေတြပါ။

ဒါေတြကို ထည့္မစဥ္းစားပဲ ခပ္က်ိဳ႕က်ိဳ႕ဝင္သူေတြကို ေထာက္ျပၿပီး အေပၚစီးကေန ဝင္လာၾကတဲ့ ဥေရာပက လူလည္ႀကီးေတြကို မေထာက္ေတာ့ ဆရာႀကီးလီကြမ္ယု ေဆာင္းပါးက သိပ္ၿပီးမဟုတ္လွဘူးလုိ႔ ထင္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံထဲမွာ လူမ်ိဳးစုမ်ားစြာေနထိုင္လို႔ ဂလိုဘယ္လို႔ေခၚရင္ေတာ့ ဒီကမၻာဂလိုဘယ္ျဖစ္ေနတာက (၁၉) ရာစုကတည္းကပါ။ ဘယ္သူလုပ္တာလဲဆိုရင္ လူခ်မ္းသာႀကီးေတြပါ။ လူဆင္းရဲေတြ မဟုတ္ၾကပါဘူး။

            ဂလိုဆိုေတာ့လည္း ဂလိုဘယ္က ၾကာလွေပါ့။

ဇင္ေဝေသာ္
 
 







Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

လူဝင္စား


လူငယ္။      ။ အဘ၊ လူဝင္စားဆိုတာ တကယ္ရွိသလား။

အဘ  ။      ။ ဟ ေမာင္ရင္ရ - ႐ိွႏိုင္တာေပါ႕ကြာ၊ ဒါေပမယ္႔ေလာကႀကီးထဲမွာ လူဝင္စားေတြထက္
                   ဝင္ ဝင္စားတဲ႔လူေတြက ပိုမ်ားတယ္ကြဲ႔။

လူငယ္။      ။ က်ေနာ္ လူဝင္စားကို မေတြ႔ဖူးေသးဘူး။

အဘ   ။      ။ ဝင္စားတဲ႔လူေတြကမ်ားေတာ႔ လူဝင္စားေတြ ရွားသြားလို႔ေနမွာေပါ႕ကြယ္။





ဦးကိုေမာင္

 
















Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

လယ္သမားႀကီး ဗုဒၶ

 
              “ ဘုဥၹတု ဘဝံေဂါ တေမာ ကႆေကာ ဘဝံ၊
            ယံ ဟိ ဘဝံေဂါ တေမာ အမတပၺလမၸိ ကသိ ံ ကႆတိ။
            လယ္ထြန္တတ္ေသာ အရွင္ေဂါတမ၊ ဘုန္းေပးသံုးေဆာင္ေတာ္မူပါ၊ အရွင္ေဂါတမသည္ နိဗၺာန္တည္းဟူေသာ အသီးကိုရရွိေအာင္ပင္ လယ္ထြန္ႏိုင္ေသာ လယ္သမားႀကီးျဖစ္ပါေပ၏။
                                                                                       ( ကသိဘာရဒြါဇပုဏၰား)

            “ေကာက္စိုက္ေနေသာ ရဟန္းမ်ား” ကိုဖတ္ၿပီး လယ္သမားႀကီးဗုဒၶအေၾကာင္းကိုလည္း ေရးခ်င္သည္။ ဘုရားရွင္လယ္လုပ္ျခင္းႏွင့္ တိုက္ရိုက္ဆက္စပ္ေနေသာသုတ္ကား ကသိဘာရဒြါဇသုတ္(သဂါထာဝဂၢသံယုဂ္၊ ဥပါသကာဝဂ္) ပင္ျဖစ္သည္။

             ဆြမ္းရပ္လာေသာ ဘုရားရွင္ကို လယ္သမားႀကီး ဘာရဒြါဇက ဆန္စပါးရလုိလွ်င္ ငါလိုလယ္လုပ္ေပါ႔ဟူေသာ ပုဏၰား၏စကားကို အေျခခံကာ လယ္ယာလုပ္ျခင္းႏွင့္စပ္ေသာ ေဒသနာကို ေဟာေတာ္မူခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

            သဒၶါတရားသည္ မ်ိဳးေစ့ျဖစ္ၿပီး ဣျႏၵိယသံဝရသီလဟူေသာ မိုးေရျဖင့္ ရွင္သန္ႀကီးထြားေစသည္။
          ဝိပႆနာပညာ၊ မဂ္ပညာတို႔သည္ ထမ္းပိုး၊ ထြန္တံုးမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး ဟိရိၾသတၱပၸတရားႏွစ္ပါးကား ထြန္သန္ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖစ္ၾကသည္။

            သမာဓိစိတ္သည္ ထိန္းေပးေသာႀကိဳးျဖစ္၍ ဝိပႆနာသတိ၊ မဂ္သတိတို႔သည္ ထြန္သြားႏွင့္ ႏွင္တံတို႔ျဖစ္ၾက၏။

            ကာယသုစရိုက္သံုးပါး၊ ဝစီသုစရိုက္ေလးပါးတို႔ျဖင့္ စိုက္ခင္းကိုကာရံၿပီး ပစၥည္းေလးပါးအာဟာရ၌ စက္ဆုပ္မႈတရားတို႔ကို မျပတ္ေစာင့္ၾကပ္ေန၏။

            မွန္ကန္ေသာသစၥာဟူသည့္ တံစဥ္ျဖင့္ ေကာက္ရိတ္သိမ္းမႈကို ၿပဳ၏။

            ကိုယ္စိတ္ ဝီရိယႏွစ္ပါးကား လယ္ထြန္ႏြားလားႀကီးႏွစ္ေကာင္တည္းဟု လယ္သမားကို လယ္ေဒသနာျဖင့္ ညွိၿပီးေဟာလုိက္သည့္အခါ ဘာရဒြါဇ သည္းေျခခိုက္သြားေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အထက္ပါ “ဘုဥၹတု ဘဝံေဂါ တေမာ….” စေသာ စကားကို ဝမ္းသာအားရေလွ်ာက္ထားျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ (အေသးစိတ္သိလိုသူမ်ား ထိုသုတ္ကို ရွာဖတ္ၾကပါ)။

            ဘုရားရွင္၏ လယ္ယာႏွင့္စပ္ေသာေဒသနာကား ဤမွ်မကေသးပါ။

 (ပံုကို ဤေနရာမွ ရယူခဲ့ပါသည္။)

            ဗီဇသုတ္ ( ခႏၶဝဂၢသံယုဂ္၊ ဥပါယဝဂ္) ၌ မ်ိဳးေစ့ငါးပါးအေၾကာင္းကို အေသးစိတ္ေဟာေတာ္မူခဲ့ျပန္သည္။
           
၁။ အျမစ္ မ်ိဳးေစ့
            ၂။ အဆစ္ မ်ိဳးေစ့
            ၃။ အေစ့ မ်ိဳးေစ့
            ၄။ ပင္စည္ မ်ိဳးေစ့
            ၅။ အညႊန္႔ မ်ိဳးေစ့

            စည္ပင္ေၾကာင္း မ်ိဳးေစ့ငါးမ်ိဳးကိုျပကာ-
            ၁။ ဝိဥာဥ္သည္ မ်ိဳးေစ့ႏွင့္တူ၏။
            ၂။ ရူပကၡႏၶာ၊ ေဝဒနကၡႏၶာ၊ သညာ ၊ သခၤါရကၡႏၶာတို႔သည္ ေျမႏွင့္တူ၏။
            ၃။ တဏွာကား ေရႏွင့္တူသည္ဟု- စိုက္ပ်ိဳးေရးႏွင့္ဆက္စပ္ေသာ ေဒသနာကို ေဟာေတာ္မူျပန္၏။

            “ကပၸိယံ ကေရာဟိ၊ ကပၸိယံ ဘေႏၱ” ဟူေသာ ပါဠိေဖာ္ျမဴလာကို ဘုန္းႀကီးမ်ားႏွင့္ နီးကပ္သူတိုင္း သိၾက၊ ၾကားဖူးၾကလိမ့္မည္ထင္သည္။ အပင္ေပါက္ေစႏိုင္ေသာ အသီး (မ်ိဳးေစ့) ကို ရဟန္းေတာ္မ်ားကိုယ္တိုင္ လွီးျဖတ္ဘုန္းေပး၍ မရ၊ ကပၸိယက ကူညီမွသာ အဆင္ေျပႏိုင္သည္။

            ထို႔အတူ သစ္ပင္၊ သစ္ကိုင္းမ်ားကို မခုတ္ျဖတ္ၾကရန္လည္း တားျမစ္ေတာ္မူခဲ့သည္။
            ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္း၌ တံေတြးစေသာ အညစ္အေၾကးမ်ား မစြန္႔ပစ္ရန္ တားျမစ္ေတာ္မူခဲ့သည္။

            ဘာရဒြါဇသုတ္ႏွင့္ ဗီဇသုုတ္တို႔က ျမန္မာဗုဒၶဘာသားမ်ားႏွင့္ ပို၍ရင္းႏွီးေနေသာ္လည္း ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးကို ပို၍အာရံုစိုက္ၾကေသာ ကမၻာရွိဗုဒၶဘာသာမ်ား၌မူ လွီးျဖတ္၍ မစားရ၊ သစ္ပင္ မခုတ္ရ၊ ျမက္ခင္းေပၚ တံေတြးမေထြးရဆိုေသာ အဆံုးအမမ်ားက ပို၍ေရပန္းစားလွ်က္ရွိသည္။ ဘုရားရွင္ကိုပင္ ေတာေတာင္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရး ကမ္ပိန္းကို ပထမဆံုးစတင္ခဲ့သူဟု ဆိုစမွတ္ျပဳၾကသည္။ The Buddha is the first environmentalist ဟုျဖစ္ေလသည္။ ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းပါ၏။


            သံဃာ့ဂုဏ္ကိုးပါးကို ေဖာ္ျပရာ၌ပင္ လယ္လုပ္ျခင္းကိုေမြ႔ေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္က “အႏုတၱရံ ပုညေခတၱံ ေလာကႆ” ဟု ဥပမာေပးေတာ္မူခဲ့ျပန္သည္။ လယ္မရွိေသာ စကၤာပူကလူမ်ား အခက္ေတြ႔ႏုိင္ေသာ ဂုဏ္ေတာ္တစ္ပါးျဖစ္ေလသည္။           

            ေနာက္ဆံုးေျပာလိုေသာကိစၥမွာ ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ သကၤန္းခ်ဳပ္လုပ္ပံု ျဖစ္ေလသည္။

            စိဝရကၡႏၶကအရ လယ္သမားတို႔၏ လယ္ကန္သင္းကိုၾကည့္ကာ သကၤန္းခ်ဳပ္လုပ္ပံုကို ပံုေဖာ္ေတာ္မူခဲ့သည္ဟုဆို၏။ သို႔ေသာ္ ဤကိစၥကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မသိခဲ့ရ။

            ယခုႏွစ္ အိႏၵိယသို႔သြားမွသာ ဗာရာဏသီသို႔ ေလယာဥ္ဆင္းရန္ ဝဲပ်ံေနခိုက္ ေအာက္မွာရွိေနေသာ လယ္ႏွင့္ လယ္ကန္သင္းတို႔ကို ငံု႔ၾကည့္မိ၏။ ထို႔ေနာက္ မိမိဝတ္ရံုထားေသာ သကၤန္းကိုလည္း ၾကည့္မိ၏။ မွန္ေပသည္။ သကၤန္း၏ အစိတ္အစိတ္ေသာ အကြက္္တို႔သည္ လယ္သမားတုိ႔ လက္ကြက္မ်ားႏွင့္ လံုးဝတူေနေတာ့သည္။

            ထိုအခါ သကၤန္းရံုထားသည္ထက္ လယ္ကြက္ႀကီးမ်ားကို ေကာက္ရံုထားသလိုပင္ ခံစားမိေပေတာ့သည္။

            မွန္ပါသည္။ ဘုရားရွင္ကား လယ္သမားအစစ္ပင္ျဖစ္သည္။
            လယ္လုပ္ျခင္းကိုသာမက လယ္ကြက္မ်ားကိုပင္ ဝတ္ရံုထားေတာ္မူေလသည္။

အမွာ။                ။ ေမြးျမဴေရးသမား ဗုဒၶ
                     ရြက္လႊင့္ေတာ္မူေနေသာ ဗုဒၶ တုိ႔ကို ဆက္ေဖာ္ျပပါမည္။


သီဟနာဒ







Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

ေကာင္းကင္လွံစိုက္

လူငယ္ ။       ။ အဘ ...
အဘ    ။        ။ ေဟ ..

လူငယ္ ။       ။ လူေတြက ေျမနိမ္႔ရာ လွံစိုက္တတ္ၾကတယ္၊ ဘာေၾကာင္႔လဲဗ်။

အဘ   ။        ။ လွံစိုက္ၾကတာပါကြာ၊ ေျမနိမ္႔ရာရယ္ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး၊
                       လူေလးက ကုန္းေပၚမွာစိုက္ထားတဲ႔လွံေတြကို မေတြ႔ဖူးေသးလို႔။
                       သစ္ပင္ႀကီးေတြ႐ဲ႕ ပင္စည္ေတြထဲလည္း လွံစိုက္ၾကပါတယ္။

လူငယ္ ။       ။ အဲဒါ ဘာေၾကာင႔္လဲဗ်။

အဘ   ။        ။ ေကာင္းကင္ေပၚတက္ၿပီးလွံစိုက္မရလို႔ျဖစ္မွာေပါ့။
                       ေက်ာက္တုံးေပၚမွာလည္း လွံကစိုက္ထားလို႔မရဘူးေလကြယ့္။


ဦးကိုေမာင္














Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.