လူ႕အခြင္႔အေရး သို႔ေသာ္....သို႔ေသာ္

 လူ႕ အခြင္႔အေရး
လူ႕ အခြင္႔အေရးႏွင္႔ ပတ္သက္ေသာ အယူအဆ
၁၈ ရာစုကထဲက ဥေရာပ၌ စတင္အေျခပ်ိဳးၿပီး တစစတိုးတက္ခဲ႔သည္။
၁၉၄၅ ခု ေရာက္မွ ကမာၻ႕ကုလသမဂၢေၾကညာခ်က္စာတမ္း၌ တရားဝင္ ထုတ္ျပန္ခ႔ဲသည္။
လူ႕ အခြင္႔အေရး ျဖစ္ေပၚလာရျခင္းမႇာ အဓိကအေျခခံ
အေၾကာင္းတရား သုံးခ်က္ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

၁။ လူ႕ဖြဲ႔စည္းပံုတရားဥပေဒသည္ လူကျပ႒ာန္းေသာ ဖြဲ႔စည္းပံုတရားဥပေဒျဖစ္သည္၊
    တစ္ေယာက္ေသာတန္ခုိး႐ွင္ ဖန္ဆင္း႐ွင္ႏွင္႔မဆုိင္။
၂။ လူသားတိုင္း၌ တန္းတူ အခြင္႔အေရး႐ွိသည္ ။
၃။ လူသားတိုင္း ကုိယ့္ၾကမၼာကို ကိုယ္တိုင္ဖန္တည္းခြင္႔ ရွိသည္။

    လူ႕ အခြင္႔အေရးက အေနာက္မွာ အစပ်ိဳးခဲ႔သည္ကားမွန္၏...

သို႔ေသာ္......
ဗုဒၶစာေပကို ေစာင္းငဲ႔ၾကည္႕ေသာအခါ........
၁။ နံပါတ္တစ္ အခ်က္ကို အဂၢညသုတ္ႏွင္႔ ဇာတ္ေတာ္အခ်ိဳ႕တြင္ေတြ႔ရ၏၊
    လူတန္းစား သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းျခင္းသည္ မဟာျဗဟၼာႏွင္႔ မဆိုင္
    လူ႔အဖြဲ႔အစည္း အဆင္႔ဆင္႔ေျပာင္းလဲမႈ၊တိုးတက္လာမႈတို႔ႏွင္႔သာဆိုင္သည္။( D.III.92)

၂။ နံပါတ္ႏွစ္  အခ်က္ကို ဝါေသ႒သုတ္၌ေတြ႔ရသည္၊
    လူအခ်င္းခ်င္း အဆင္႔အတန္း ခြဲျခားမူကို ယင္းသုတ္၌
    ဘုရား႐ွင္က ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကန္႔ကြက္ခဲ႔သည္။     (Sn.594-611)

၃။ နံပါတ္သုံး အခ်က္ကိုမူ တို္က္႐ုိက္မေတြ႔ရ၊ သို႔ေသာ္ ေဒသနာအားျဖင္႔ထင္႐ွား၏။
    လူတိုင္း၊သတၱဝါတိုင္း မိမိအသက္ကို ခ်စ္ျမတ္ႏုိး၏၊ ေဟာညႊန္သည႔္အတိုင္းလိုက္နာလွ်င္
    လူတိုင္း သံသရာမွ ထြက္ေျမာက္ႏုိင္၏။(ဤအခ်က္ကို မဟာသတိပ႒ာန သုတ္၌ ေတြ႔ရ၏။)

သို႔ေသာ္......
ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံမ်ား၌ လူ႕အခြင္႔အေရးသမိုင္းႏွင္႔ပတ္သက္၍
သိပ္မစြံလွေၾကာင္း မွတ္တမ္းမ်ားအရ သိရ၏။
ဝမ္းနည္းဖြယ္ ေကာင္လွသည္။    ။

Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.