ကၽြန္ေတာ္ မမုန္းဘူး - ဇင္ေ၀ေသာ္ (ျမန္မာျပန္)

Description: အမုန္းအာဃာတနဲ႔ လက္စားေခ်လိုမႈေတြကိုတိုက္ဖ်က္ရန္ေရးသားထားပီး မျဖစ္မေန ဖတ္သင့္တဲ့ ဇာတ္လမ္းေလး တစ္ပုဒ္ေနာ္...မြတ္စလင္ေတြထဲမွာတင္ေဒါက္တာအီဇယ္ဒင္ေတြ ရွားပါးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္ဘာသာထဲမွာမွ ေဒါက္တာအီဇယ္ဒင္ေတြ မ်ားမ်ားစားစား မရွိနိုင္ပါဘူး။ ကံမေကာင္း အေျကာင္းမလွစြာ ဒီေန့ကမၻာဟာ ေဒါက္တာအီဇယ္ဒင္ အမ်ားအျပား လိုအပ္ေနပါတယ္။....ကဲ စာဖတ္သူပရိတ္သတ္ျကီးတို႔ေရ ေဒါက္တာ အီဇယ္ဒင္ဟာ ဘယ္သူလဲ ဘယ္လုိ အခက္အခဲ ေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ႔လဲ ...ဘယ္လိုတာ၀န္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့တာလဲ ဆိုတာေတာ့ ဒီဘာသာျပန္စာအုပ္ေလး ဖတ္ျပီး ခံစားျကစို႔ေနာ္......

Read more

ဘီဘီစီ အေမး သမၼတဒကာႀကီး အေျဖ

ဘီဘီစီ အေမး။ ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ စစ္တပ္က ျပဳမူခဲတာေတြ အတြက္ ေနာင္တ ရမိတယ္လို႔ ေတာင္းပန္စကားေျပာႏိုင္ပါသလား
သမၼတဒကာႀကီး အေျဖ။ ။ ဒါမိ်ဳးေတြက အျခားႏိုင္ငံေတြမွာလည္း ျဖစ္ခဲ႔တာပါပဲ..............။

ဘီဘီစီ အေမး။ ။အေျခခံဥပေဒကို သမၼတႀကီးတစ္ေယာက္ထဲနဲ႔ ျပင္လို႔မရႏိုင္ဘူးဆိုတာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း သိပါတယ္။ သမၼတႀကီးရဲ႕ တစ္ဦးတည္းအျမင္အရ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္သင္႔တယ္လို႔ထင္ပါသလား။
သမၼတဒကာႀကီး အေျဖ။ ။ ဒါက ကၽြန္ေတာ္႔တစ္ေယာက္ထဲနဲ႔ လုပ္လို႔မရပါဘူး.................................။

Read more

စကၤာပူရီယန္း အဘိဓာန္

လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၅ ႏွစ္ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္က အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ အိပ္မက္က 5 Cs တဲ႔။
Car,
Condo,
Credit Card,
Cash and
Career .





အခု ေျပာင္းသြားတာက 5 bs တဲ႔။
B - BMW
B - Body
B - Brain
B - Billionaire
B - Bungalow

စိတ္ေနစရိုက္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေတာ႔ 5Ks

Kiasu (scared of losing)
Kiasi (scared of dying)
Kiabor (scared of wife)
Kiaboh (scared of having nothing)
Kiachenghu (scared of government)

သူတို႔ လိုက္ဖ္စတိုင္လ္ က (ဂဏန္းစဥ္လိုက္)

တစ္ - One Wife (If more than one, LKY will go after you)
ႏွစ္ - Two Children
သုံး- Three Bedroom Condo
ေလး - Four Wheels
ငါး - Five Figure Salary .(ဂဏန္းငါးလုံး လစာ)

မေျပေသးတဲ႔ ရန္ၫွိဳးနဲ႔ မဆီမဆိုင္ မေလးရွားကို လွမ္းၿပီး ကလိထိုး ထား တာက။ မေလးရွားလိုက္ဖ္စတိုင္လ္ (ဂဏန္းစဥ္လိုက္)
(၅) - Five Children
(၄) - Four Wives
(၃) - Three Figure Salary
(၂) - Two Wheels
(၁) - One low-cost Govt. flat.( ေဈးေပါေပါ အစိုးရတိုက္ခန္း တစ္ခန္း)


29/08/2013

Read more

confident Vs confidential

"ေဖေဖ၊ confident နဲ႔ confidential က ဘာကြာသလဲ" ကေလးက သူ႔အေဖကိုေမးေတာ႔ သူ႔အေဖက
"မင္းက အေဖ႔သားျဖစ္တယ္၊ ဒါက confident ေပါ႔။ ဟိုနားမွာ ေဆာ႔ေနတဲ႔ သားသူငယ္ခ်င္း ေကာင္ေလးကလည္း အေဖ႔သားပဲ၊ ဒါေပမဲ႔ ဒါကေတာ႔ confidential ျဖစ္သြားတယ္"

"stress၊ tension နဲ႔ panic တို႔က ဘာကြာပါသလဲ"
အမ်ားႀကီးကြာပါတယ္။ ဇနီးကိုယ္ဝန္ရတဲ႔အခါ ျဖစ္တာက stress၊ ရည္းစားကိုယ္ဝန္ရသြားရင္ tension ပါ၊ အဲ ႏွစ္ေယာက္စလုံး တၿပိဳင္နက္ ကိုယ္ဝန္ရသြားရင္ေတာ႔ အဲဒါ panic ပဲ။
(ဒီလို ေနာက္ေတာက္ေတာက္ အီးေမးေတြ ေရာက္ေရာက္လာတတ္လို႔ ဘာသာျပန္ၿပီး မ်ွေဝေပးလိုက္ပါတယ္)

Read more

ဗဟုမ႑ိဳင္စနစ္ထြန္းကားဖို႔

ကိုယ္႔ႏိုင္ငံကိုမ်ား ေျပာေနသလားလို႔၊ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းတဲ႔......
"အဲဒီအခ်ိန္ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းမွာရွိတဲ႔ စစ္အစိုးရ၊ ဘုရင္၊ အာဏာရွင္ေတြက သေဘာထားကြဲလြဲမႈကိုပဲ အစိုးရကိုအၾကည္ညိုပ်က္ေအာင္လုပ္မႈလို႔ ယူဆ တုန္႔ျပန္ခဲ႔ေတာ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတဲ႔လူ႔အဖြဲ႔အစည္း (သို႔) ဗဟုမ႑ိဳင္စနစ္ထြန္းကားဖို႔ အခြင္႔မသာဘူးျဖစ္သြားတယ္" တဲ႔။

Read more

၂၀၀၀ ၀န္းက်င္က တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ အေနအထားက ဒီေန႔ ျမန္ျပည္အတိုင္းပဲ

စာအုပ္အၫႊန္းက ရယ္စရာေတြပါတယ္ဆိုေပမဲ့ ျမန္မာလူမိ်ဳးတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ ရယ္စရာထက္ ရင္ေမာစရာ ပိုမ်ားပါတယ္။
"က်ေနာ္သိလိုက္ရတာက က်ေနာ္တို႔ ဆက္ဆံေနရတဲ့ႏိုင္ငံဟာ ဥပေဒမရွိတဲ့ႏိုင္ငံ၊ ပိုၿပီးတိတိက်က်ေျပာရရင္ ဥပေဒေတြမ်ားၿပီး တစ္ခုမွ အသက္မ၀င္တဲ့ႏိုင္ငံ ဆိုတာပါ။

တ႐ုတ္ျပည္မွာ အာဏာလက္ကိုင္ထားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းႏွစ္ခုရွိတယ္။ ဒါက အစိုးရနဲ႔ပါတီ။ ရည္ရြယ္ခ်က္က check and balance လုပ္ဖို႔ပါ။ ဒါေပမဲ့ အစိုးရထဲမွာ အေကာင္က ပါတီထဲမွာလည္း အေကာင္။ ပါတီထဲကအေကာင္က အစိုးရထဲမွာလည္း အေကာင္ပဲျဖစ္ေနေတာ့ တကယ္ အာဏာရွိသူက ဌာနမဟုတ္ေတာ့ဘဲ လူပဲျဖစ္ေနတယ္" တဲ့။
တ႐ုတ္ကို အတုခိုးၾကရင္လည္း လမ္းဆိုးကိုမွ ဘာလို႔ခိုးေနၾကတာလဲ။

Read more

တစ္ကိုယ္ေရဘ၀ (ထြက္သြားဖို႔ အသင္႔ ျဖစ္ေနျပီ) - ၅

ေနာက္ဆံုးမွာေတာ႔  ဘ၀အတြက္ ေက်နပ္စရာအေကာင္းဆံုးအရာေတြဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လူေတြရဲ ႕ေထာက္ခံမွဳရေအာင္ စည္းရံုးရတာ၊ ဒီနိုင္ငံကို အရည္အခ်င္းပဓာန ႏ္ုင္ငံ၊ ကိုယ္က်င္႔တရား ပ်က္မွဳ မရွိတဲ႔နိုင္ငံ၊ လူမ်ိဳးအားလံုးတန္းတူ ရည္တူရိွတဲ႔နိုင္ငံ ျဖစ္လာေအာင္  ၾကိဳးပမ္းခဲ႔ရမွဳေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္႔ သက္တမ္းထက္ ပိုရွည္ၾကာရစ္ခဲ႔ ပါလိမ္႔မယ္။
(လီကြမ္းယု)

တစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္ ကၽြန္ေတာ႔္ရဲ႕ ရုပ္ပိုင္းခြန္အားေတြဟာ ေလ်ာ႔ပါးလာေနပါတယ္။ လူေတြ နဲ႔ေတြဆံု လက္ဆြဲႏွဳတ္ဆက္၊ ကေလးေတြကိုေပြ႔ဖက္ဖို႔ ေန႔လည္ခင္း ႏွစ္နာရီမွာ အျပင္ ထြက္ပါဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္႔အေနနဲ႔ လုပ္နိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ႔ပါဘူး။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ အႏွစ္ ၂၀ -၃၀ တုန္းကဆိုရင္ ဒါမ်ိဳးေတြ လုပ္နို္င္မွာျဖစ္ေပမဲ႔ ဒီေန႔ မလုပ္နိုင္ေတာ႔ပါဘူး၊ ဒီႏွစ္ေတြအတြင္ ရုပ္ပိုင္းစြမ္းအင္ေတြ က်ဆင္း လာေနေတာ႔ ဘ၀က္ို အရွိတိုင္း လက္ခံထားလိုက္ယံုပါဘဲ။ တစ္ခါတစ္ခါ ကၽြန္ေတာ္႔အတြင္းေရးမွဴးက အခန္းထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္အနားယူေနတာကို ျမင္ျပီး စည္းေ၀းပြဲကိုပယ္ဖ်က္လိုက္ရမလားလို႔ ေမးတတ္ ပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္က  "မဖ်က္နဲ႔၊ သြားရေအာင္"လို႔ ျပန္ေျပာတတ္ပါတယ္။ ကိစၥရပ္ တစ္ခုခု အေပၚ အာရံုစိုက္နိုင္ဖို႔ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ မ်က္စိမွိဳတ္ျပီး အနားယူဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီလိုမွ မရဘူးဆိုရင္ေတာ႔ "အစည္းအေ၀းကို ဖ်က္လိုက္ေတာ႔၊ တစ္ေရးတစ္ေမာ အနားယူမယ္" လို႔ ေျပာလိုက္ရပါတယ္။ ဒီရုပ္ခႏၵာၾကီး ဘယ္လိုရွိေနမလဲ ဆိုတာကို ၾကိဳတင္ခန္႕မွန္းထားလို႔ မရပါဘူး။ ဘယ္ေလာက္ပဲၾကိဳးစားျပီး စနစ္တက် ေနေန အက်ရြယ္ဟာ အက်ရြယ္ပါပဲ။

        ေနာက္ဆံုးမွာေတာ႔  ဘ၀အတြက္ ေက်နပ္စရာအေကာင္းဆံုးအရာေတြဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လူေတြရဲ ႕ေထာက္ခံမွဳရေအာင္ စည္းရံုးရတာ၊ ဒီနိုင္ငံကို အရည္အခ်င္းပဓာန ႏ္ုင္ငံ၊ ကိုယ္က်င္႔တရား ပ်က္မွဳ မရွိတဲ႔နိုင္ငံ၊ လူမ်ိဳးအားလံုးတန္းတူ ရည္တူရိွတဲ႔နိုင္ငံ ျဖစ္လာေအာင္  ၾကိဳးပမ္းခဲ႔ရမွဳေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္႔ သက္တမ္းထက္ ပိုရွည္ၾကာရစ္ခဲ႔ ပါလိမ္႔မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အာဏာရယူစဥ္က ဒီလိုမ်ိဳးမဟုတ္ခဲ႔ပါဘူး။ လင္ယုေဟာက္(Lim yew Hock)အစိုးရဟာ အက်င္႔ပ်က္ ခ်စားေနပါတယ္။ သူ႕အစိုးရရဲ႕အဖြဲ႔၀င္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ႔ မက္ပက္ရွီး(Mak Pak Shee)
ဆိုတဲ႔ နာမည္ကို လူငယ္ေတြရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္မွဳ ရွိၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး။သူကမုတ္ဆိတ္ေမြးနဲ႔ အိႏၵီးယန္း ကင္တိုနီး အစပ္(ကျပား) ျဖစ္ၿပီး အခေၾကးေငြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔ကိစၥေတြမွာ ၾကားပြဲစားလုပ္စားေနသူပါ။  

          လက္ရွိစကၤာပူဟာ အက်င္႔ပ်က္မွဳေတြ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနတဲ႔ေဒသတြင္းမွာ အက်င္႔ပ်က္မွဳမရွိတဲ႔ နိုင္ငံတစ္နိုင္ငံပါ။ ဒီလမ္းစဥ္အတိုင္း သြားနိုင္ဖို႔လည္း စည္းကမ္းဥပေဒေတြကို သတ္မွတ္ခဲ႔ရတယ္။ အက်င္႔ပ်က္မွဳတိုက္ဖ်က္ေရး အဖြဲ႔နဲ႔ အတူ ထိထိေရာက္ေရာက္ ကိုင္တြယ္ရပါတယ္။ ၀န္ထမ္းေတြဟာ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာစကား၊ ကိုးကြယ္မွဳနဲ႔မဆိုင္ဘဲ သူတို႔ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္နဲ႔ရာထူးေတြ တက္လာၾက တယ္။ ဒီစည္းကမ္းဥပေဒေတြကို ဆက္လက္က်င္႔သံုးသြားၾကမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း တိုးတက္ၿမဲတိုးတက္ ေနမွာပါပဲ။ ဒါကသည္ပင္ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ အၾကီးမားဆံုး ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္ ။ 

  ျပီး
၂၆၊၁၂၊၁၄
ဇင္ေ၀ေသာ္
 

Read more

တစ္ကိုယ္ေရဘ၀ (ထြက္သြားဖို႔ အသင္႔ ျဖစ္ေနျပီ) - ၄

ကၽြန္ေတာ္႔ဇနီးကလည္း ဒုတိယ ဘ၀ရွိတယ္ဆိုတာကိုမယံုၾကည္ပါဘူး။ (ဒုတိယဘ၀)မရွိဘူးဆိုေစဦးေတာ႔ ရွိတယ္လို႔ ယံုၾကည္ျခင္းက စိတ္သက္သာရာ ရေစတယ္ဆိုတာကိုေတာ႔ သူမက၀န္္ခံပါတယ္။
(လီကြမ္းယု)

လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတိုင္းမွာ ဘ၀သံသရာနဲ႔ပတ္သက္တဲ႕  ဖြင္႔ဆိုရွင္းျပမွဳေတြ ရွိေနပါတယ္။ အေမရိကကိုသြားမယ္ဆိုရင္  ခရစၥယန္ဘာသာေရးကို အလြန္ကိုင္းရွိဳင္းသူေတြကို ေတြ႔ရမယ္။ အထူး သျဖင္႔ေတာ႔ ေတာင္ပိုင္းတစ္ပိုင္းလံုးကလူေတြဟာ သမၼာက်မ္းစာကို အေသအလဲ ယံုၾကည္ၾက ပါတယ္။ တရုတ္ျပည္မွာလဲ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ ေမာ္စီတုန္း၀ါဒ၊ မာ႔က္(စ္)၀ါဒက အညြန္႔ခ်ိဳးခဲ႔တဲ႔ ၾကားက ေနပဲ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ကိုးကြယ္မွဳေတြ၊ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔တာအိုဘာသာရဲ႕ ဘာသာေရး အေလ႔အထ ေတြ ရွိေနလ်က္ပါ။ အိႏၵိယမွာဆိုရင္ လူ၀င္စားယံုၾကည္မွဳက ျပန္႕ႏွံ႕လို႔ေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ႔္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ ဘာသာမဲ႔ (ဖန္ဆင္းရွင္ မယံုၾကည္)လို႔ မသတ္မွတ္ပါဘူး။ ထာ၀ရဘုရားရွင္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ လက္ခံတာမဟုတ္ ျငင္းဆန္တာမဟုတ္ပါ။ လူေျပာသူေျပာအရ ကမၻာဆိုတာ မဟာေပါက္ကြဲမွဳၾကီး ကေန စတင္ျဖစ္ေပၚလာတယ္။ ဒါေပမဲ႔ လူသားဟာ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္ အတြင္းမွာ ေတြးေခၚ စဥ္းစားတတ္တဲ႔ သတၱ၀ါ၊ မိမိကိုယ္ကို သုံးသပ္ဆင္ျခင္ႏိုင္တဲ႔ သတၱ၀ါ အေနနဲ႔ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္လာ ခဲ႔ပါတယ္။ ဒါဟာအဆင္႔ဆင္႔ေျပာင္းလဲမွဳ ဒါ၀င္၀ါဒရဲ႕  အက်ိဳးဆက္ပဲလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ဒါဟာ ထာ၀ရ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဖန္ဆင္းမွဳလားဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ မသိပါဘူး။ ဒီေတာ႔ ထာ၀ရဘုရားရွင္ ယံုၾကည္သူေတြကို ေတြ႔လာရင္လည္း ျပက္ရယ္လည္းမျပဳပါဘူး။ ထာ၀ရဘုရားရွင္ ရွိတယ္ဆိုတာကို ယံုၾကည္ဖို႔မလိုအပ္သလို မရွိ္ပါဘူးလို႔ျငင္းဆန္ေနစရာလဲ မလိုအပ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ အလြန္ရင္းႏွီး တဲ႔  ဟြန္စြီဆင္ (Hon Sui Sen) ဆိုတ႔ဲမိတ္ေဆြရွိပါတယ္။ သူက ႐ိုမန္ကက္သိုလစ္ ဘာသာ၀င္ပါ၊ သူေသခါနီးကာလမွာ ခရစ္ယန္ဘုန္းေတာ္ၾကီးက သူ႕ေဘးမွာရွိေနပါတယ္။ အသက္ (၆၈ )ႏွစ္မိွဳ႕ ငယ္ရြယ္ေသးတယ္ဆိုေပမဲ႔ ေသရမွာကို သူလံုး၀ေၾကာက္ရြံ႕မေနခဲ႔ပါဘူး။ ႐ိုမန္ကက္သိုလစ္ ဘာသာ ကို ယံုၾကည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေနာက္ဘ၀မွာ သူ႔ဇနီးနဲ႔ ျပန္ဆံုရမယ္လို႔ သူယံုၾကည္ေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ႔ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္ အဲသလိုျဖစ္လာမယ္လို႔ မထင္မိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ႔္ဇနီး ေသဆံုးသြားသလို ကၽြန္ေတာ္လည္း ေသဆံုးရတယ္၊ ဒါပါပဲ။ အဲသလိုမဟုတ္ရင္ အျခား ကမၻာတစ္ခုမွာလဲသတၱ၀ါေတြနဲ႔ ျပည္႔သိပ္ေနပါလိမ္႔မယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာကစလို႔  ေသဆံုးခဲ႔တဲ႔ လူေတြအားလံုး ေနထိုင္ေလာက္ေအာင္ က်ယ္ျပန္႔တဲ႔ ဧရာမ ေကာင္းကင္ဘံု ဆိုတာၾကီးေရာ ရွိသလား။ ဒီကိစၥအတြက္ ေမးခြန္းအၾကီးစားၾကီး ကၽြန္ေတာ႔္မွာ ရွိေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဆြီစင္ကေတာ႔ ဒါကိုယံုၾကည္ေနတဲ႔အတြက္ သူ႕ရဲ႕ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေတြကို ျဖတ္သန္းရစဥ္ ခရစၥယန္ဘုန္းၾကီးေဘးမွာ တည္တည္ ျငိမ္ျငိမ္ရွိေနခဲ႔ပါတယ္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ နိုင္၀င္ဘာလထဲမွာ ဆံုးသြားတဲ႔ သူ႕ဇနီးနဲ႔ ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ရမယ္လို႔ သူယံုုၾကည္ေနပါတယ္။

         သူတို႔ဘာသာထဲ၀င္ဖို႔ စည္းရံုးေနၾကတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ေဘးကလူေတြလည္း ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ မရွိဘူး ဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ္႔ကို စည္းရံုးဖို႔ လက္ေလွ်ာ႔သြားၾကပါျပီ။ ကေလးဘ၀ကတည္းက ရင္းႏွီးလာခဲ႔တဲ႔  အမိ်ဳးသမီး မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ္႔ဇနီးမွာလည္းရွိပါတယ္။ သူကလည္း ကၽြန္ေတာ္ဇနီးကို သူတို႔ဘာသာထဲ၀င္ဖို႔ အျမဲနားခ်ေနတတ္တယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္႔ဇနီးက အဲဒီ အမ်ိဳးသမီးကို အေတြ႔မခံေတာ႔ပါဘူး။ "အေတာ္စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတာပဲ၊ ေတြ႕လိုက္တိုင္း ခရစ္ယန္ ဘာသာထဲ ၀င္ဖို႔ပဲေျပာေနတယ္" လို႕ ကၽြန္ေတာ္္႔ဇနီးက ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ဇနီးကလည္း ဒုတိယ ဘ၀ရွိတယ္ဆိုတာကိုမယံုၾကည္ပါဘူး။ (ဒုတိယဘ၀)မရွိဘူးဆိုေစဦးေတာ႔ ရွိတယ္လို႔ ယံုၾကည္ျခင္းက စိတ္သက္သာရာ ရေစတယ္ဆိုတာကိုေတာ႔ သူမက၀န္္ခံပါတယ္။

ဆက္ရန္

Read more

တစ္ကိုယ္ေရဘ၀ (ထြက္သြားဖို႔ အသင္႔ ျဖစ္ေနျပီ) - ၃

အသက္ရွင္ေနရတာက ေသရတာထက္ေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္ျပီး အရြယ္ေကာင္းစဥ္ လူေတြအေနနဲ႔ ေသျခင္းတရားအေၾကာင္းကို မစဥ္းစားလိုၾကဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ၈၉ ႏွစ္ရွိျပီျဖစ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အတြက္  ဒီျပႆနာကို ေရွာင္ေနလို႔ အဓိပၸါယ္မရွိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ထဲမွာ တကယ္ရွိေနတာက  ငါ ဘယ္လို ေသရမလဲ။ ႏွလံုးေသြးေၾကာေလျဖတ္ျပီး ေသျခင္းတရားက ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပဲ ေရာက္လာ မလား။ ဒါမွမဟုတ္ အာရံုေၾကာေတြကိုထိခိုက္ျပီး လေပါင္းမ်ားစြာ ငွက္ေပ်ာတံုးတစ္တံုးလို အိပ္ရာ ထဲမွာ ေနေနရမလား။ ဒီေသျခင္းႏွစ္မ်ိဳးထဲမွာ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ေသလိုက္ရတာကို ကၽြန္ေတာ္ သေဘာ က်ပါတယ္။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ အခ်ိန္ပိုင္းကတည္းက ေဆးပညာအရႀကိဳတင္လမ္းညႊန္မႈ(Advanced  Medical Directive A.M.D)ျပဳလုပ္ခဲ႔ျပီးပါျပီ။    ဆိုလိုတာက ပိုက္ထဲကေနတစ္ဆင္႔ အစာသြင္းယူေနရမယ္၊ အသက္ျပန္ရွင္လာဖို႔ လမ္းစလည္း မရွိေတာ႔ဘူးဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ႔ ဆရာ၀န္ေတြအေနနဲ႔ ပိုက္ေတြ ကိုျဖဳတ္ ကၽြန္ေတာ္႕ကိုထြက္သြားခြင္႔႔ ျပဳလိုက္ၾကဖို႔ပါ။ ဒီမွာတမ္းကို သူငယ္ခ်င္း ေရွ႕ေနနဲ႔ ေဒါက္တာ ေရွ႕မွာ လက္မွတ္ထိုးခဲ႔ျပီး ျဖစ္ပါတယ္ ။

            ကၽြန္ေတာ္သာ ဒီလိုၾကိဳတင္ မလုပ္ခဲ႔ဘူးဆိုရင္ ေရွာင္လြဲလို႔မရတဲ႔ သဘာ၀တရားကို ဟန္႔တားဖို႔ နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ႀကိဳးစားၾကပါလိမ္႔မယ္။ ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္ေတြ အမ်ားၾကီးၾကံဳေတြ႔ခဲ႔ရဖူး ပါျပီ၊ ကၽြန္ေတာ္ ဇနီးဘက္ကေယာက္ဖျဖစ္သူ ေယာင္ညြတ္လင္း(Yong Nyuk Linn)                     ဆိုရင္လည္း ပိုက္တန္းလန္းနဲ႔ ဘာဆိုဘာကိုမွ သတိမရတာပါ။ အခုေတာ႔ သူမရွိရွာေတာ႔ပါဘူး။ ဒါေပ မဲ႔ ဒီပံုစံၾကီးနဲ႔  ႏွစ္ေပါင္းအေတာ္ၾကာ အခ်ိန္ဆြဲထားခဲ႔ၾကတယ္။ (က်န္းမာေရး သိပ္မေကာင္းလွတဲ႔ သူ႕ဇနီးေဘးမွာ) လဲေလ်ာင္းေနပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္လို႔ ဘာ အက်ိဳးရွိမွာလဲ။ ဆရာ၀န္ေတြ၊ လူနာရဲ႕ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအ၀ိုင္းေတြက  ဒီလိုသက္ဆိုးဆြဲဆန္႕မွဳေတြ မၾကာမၾကာလုပ္တတ္ၾကတယ္။ အရာ တိုင္းမွာ အဆံုးသတ္ဆိုတာရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀ရဲ႕ အဆံုးသတ္လည္း  နာက်င္မွဳနည္းနည္းနဲ႔ အျမန္ ေရာက္လာေစခ်င္ပါတယ္။ သတိမရတစ္ခ်က္ရတစ္ခ်က္နဲ႔ အိပ္ရာထဲမွာ ပိုက္ကေန အစာသြင္းယူေန ရတဲ႔ အျဖစ္ကိုမလိုခ်င္ပါဘူး။ အဲဒီလုိ အေနအထားမွာ လူတစ္ေယာက္ဟာ ငွက္ေပ်ာတံုး တစ္တံုးနဲ႔ ဘာမွ မျခားနားပါဘူး။ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး ကိုယ္လုပ္ခဲ႔သမွ်ေတြကို တိုင္းတာသတ္မွတ္ျပ တာကလြဲလို႔ ဘ၀နဲ႕ပတ္သက္တဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြ၊ နားေထာင္လို႔ေကာင္းတဲ႔ အိပ္ယာဝင္ပံုျပင္ေတြ ကိုလည္း ေျပာျပမေနခ်င္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ရမယ္ထင္တဲ႔ အရာေတြကို တတ္ႏိုင္သေရြ႕ အေကာင္းဆံုးလုပ္ခဲ႔ ျပီးပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ္႔ အခန္းက႑လည္း မရွိေတာ႔ပါဘူး။ 

Read more

တစ္ကိုယ္ေရဘ၀ (ထြက္သြားဖို႔ အသင္႔ ျဖစ္ေနျပီ) - ၂

နိုင္ငံတိုင္းမွာ လူတိုင္းနားလည္တဲ႔ ဘာသာစကားတစ္ခု လိုအပ္ပါတယ္။
(LKY)
-----------------------------------------------------------

တစ္ခါတစ္ခါ ကၽြန္ေတာ႔္အေနနဲ႔ လံုး၀ လက္ခံလို႔ မရတာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ႔ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကို ကၽြန္ေတာ္႔ အျမင္ကို ေျပာျပလိုက္တာပါပဲ။ ဥပမာ အလကားထုတ္လႊင္႔ေပးတဲ႔ တီဗြီလိုင္းေတြမွာ တရုတ္တိုင္းရင္း သား ဘာသာစကားနဲ႔ အစီအစဥ္ေတြ အစိုးရက ထုတ္လႊင္႔ဖို႔ ၾကိဳးစားေနစဥ္က ျဖစ္ပါတယ္။ အၾကံျပဳ ခ်က္တစ္ခုက လူထုၾကားမွာ မန္ဒရင္းက အခုအေျခတည္သြားျပီ (အရွိန္ရေနျပီဆိုေတာ႔) သက္ၾကီးရြယ္အို ပိုင္းေတြအတြက္တိုင္းရင္းသားဘာသာစကားေတြဘက္ကုိ ေျခဦးလွည္႔ရေအာင္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အဲဒီတို္င္းရင္းသား ဘာသာစကားေတြကို ဖိႏွိပ္ဖို႔၊ မန္ဒရင္း စကားေျပာၾကဖို႔ အရင္းအႏွီးေတြ အမ်ားၾကီးေပးဆပ္ျပီး ၾကိဳးစားယူခဲ႔ရတယ္ဆိုတာကို ေထာက္ျပျပီး ကၽြန္ေတာ္ျငင္းဆန္ခဲ႔ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည္႔ေနၾကမွာလဲ၊ သူတို႔တိုိင္းရင္းသား ဘာသာစကားနဲ႔ အစီအစဥ္ေတြကို ျဖတ္ေတာက္လိုက္ခဲ႔လို႔ တရုတ္အားသန္တဲ႔ မ်ိဳးဆက္ တစ္ဆက္လံုးက ကၽြန္ေတာ္႔ကို အျမင္မၾကည္လင္ၾကပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ေဖ်ာ္ေျဖေရး အစီအစဥ္မွာ ပံုေျပာသိပ္ေကာင္းတဲ႔ လီတိုင္ေစာ္ဆိုသူ ရွိခဲ႔ပါတယ္။ သူ႔အစီအစဥ္ိကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ျဖတ္ပစ္လိုက္တယ္။ လူငယ္ေတြအေပၚ ကင္တိုနီ(သို႔)ဟုတ္ကင္း စကားေတြေရာက္သြားေအာင္ ဒီအစီ အစဥ္ကို ဘာလို႕ခြင္႔ျပဳေနရမလဲ။ ဒါကိုသာ ခြင္႔ျပဳလိုက္ရင္ လူၾကီးပိုင္းေတြက သူတို႔သားသမီး ေတြေျမးေတြကို သူတို႔ဘာသာစကားနဲ႔ ျပန္ျပီးေျပာဆိုၾကလိမ္႔မယ္။ ဒါဆိုရင္ ဒီဘာသာစကားေတြ ျပန္ျပီး ေနရာရလာဦးမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။

နိုင္ငံတိုင္းမွာ လူတိုင္းနားလည္တဲ႔ ဘာသာစကားတစ္ခု လိုအပ္ပါတယ္။ ျဗိတိသွ်ေတြ ခ်န္ ထားခဲ႔တဲ႔ ဘာသာစကားေလးမ်ိဳးနဲ႔တင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရင္ဆိုင္ေနရတဲ႔ ျပႆနာက မေသးလွေတာ႔ပါ ဘူး။ တရုတ္ေက်ာင္သားအမ်ားစုတက္တဲ႔ တရုတ္ေက်ာင္းေတြက ၁၉၄၅ ခုကစျပီး တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ အားေကာင္းလာေတာ႔ သူတို႔ဘာသာစကားအတြက္ ဂုဏ္ယူမဆံုးျဖစ္နၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ေက်ာင္းတိုင္းေက်ာင္းတိုင္းမွာ အဂၤလိပ္စကားနံပါတ္တစ္၊ မိခင္ရင္းဘာသာစကားက ဒုတိယေျမာက္ ဘာသာစကားျဖစ္ဖို႔ အတိုက္ခံ မနည္းလုပ္ခဲ႔ရတာပါ။ တရုတ္မွတရုတ္အုပ္စုေတြက ဒီေပၚလစီကို အျပင္းအထန္ ကန္႔ကြက္ခဲ႔ၾကပါတယ္။ တရုတ္သတင္းစာသမားေတြနဲ႔ တရုတ္စာသင္ေက်ာင္းေတြက တရုတ္ေက်ာင္းသားနဲ႔ တရုတ္စာဖတ္ပရိတ္သတ္ဦးေရတိုးပြားလာဖို႔ ၾကိဳးစားလိုခဲ႔ၾကပါတယ္။ တရုတ္ စာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထုတ္ထားတဲ႔ အမိန္႕ေၾကာင္႔ ေက်ာင္းသားဦးေရနဲ႔ စာဖတ္သူဦးေရ အလံုအေလာက္ သူတို႔ မရရွိခဲ႔ၾကပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္က တရုတ္ဘာသာစကားနဲ႔ ထုတ္ေ၀တဲ႔ သတင္း စာနဲ႔ စာနယ္ဇင္းအဖြဲ႔ အတြင္းေရးမွဳးျဖစ္သူ လီေဗခ်င္ (Li vei Chen ) ကလည္း တရုတ္ သတင္းစာ မွာရွိတဲ႔ ဝန္ထမ္းေတြ၊ တရုတ္အလယ္တနး္ေက်ာင္း၊ နန္ယန္းတကၠသိုလ္နဲ႔ တကၠသိုလ္ ၀န္ထမ္းေတြ၊ သူတို႔ကိုေထာက္ခံသူအာလံုးကို အနီးကပ္ေစာင္႔ၾကပ္ၿပီး လမ္းေပၚတက္ဆႏၵ ျပမွဳေတြ နည္းပါး ေအာင္ (သို႕) လံုး၀မျဖစ္ပြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ႔ရပါတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေစ်းကြက္ စီးပြားေရးမွာ အဂၤလိပ္စာရဲ႕ အသံုး၀င္လာမႈေၾကာင္႔ ဒီျပႆနာက ေအးၿငိမ္းသြားခဲ႔ပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာနဲ႔ ကမၻာကို ဆက္သြယ္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာေကာ္ပိုးေရးရွင္ၾကီးေတြကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္လို႔ လက္ရွိအေနအထားကို ေရာက္ခဲ႔တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ျပီး မိခင္ရင္းဘာသာစကားကို ဒုတိယ ဘာသာစကားအေနနဲ႔ ထားခဲလို႔တရုတ္၊ အိႏၵိယ၊ အင္ဒိုနီးရွား ႏိုင္ငံေတြနဲ႔လည္း ခ်ိတ္ဆက္ထားနိုင္ခဲ႔ပါတယ္။ ဒါဟာ စကၤာပူသမိုင္းရဲ႕ အေရးအၾကီးဆံုးအလွည္႔အေျပာင္းတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ ဒီလမ္းစဥ္ကိုသာ မေရြးခဲ႔ဘူးဆိုရင္ စကၤပူလည္း ကမၻာနဲ႔ အဆက္ျပတ္ေနမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။

ကုန္သြယ္ေရးနဲ႕စီးပြားေရးအရ တရုတ္စကားကို ဒုတိယဘာသာစကား အေနနဲ႔ လိုအပ္ပါ တယ္။ ဒါေပမဲ႔ တရုတ္တိုင္းရင္းသား ဘာသာစကားေတြကေတာ႔ လံုး၀ မလိုအပ္ပါဘူး။ မီဒီယာ ေလာကကေန ဒီဘာသာစကားေတြ ကြယ္ေပ်ာက္သြားဖို႔ ေပးခဲ႔ရတဲ႔အခ်ိန္၊ စိုက္ထုတ္ခဲ႔ရတဲ႔ အား၊ ဒါေတြေၾကာင္႔ ရရွိခဲ႔တဲ႔ နိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး ေအာင္ျမင္မွဳေတြကို အေလးမမူဘဲ ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္လွည္႔ဖို႔ ၾကိဳးစားျခင္းဟာ ဦးေႏွာက္မဲ႔ လြန္းရာ ေရာက္ေနပါတယ္။

ဆက္ရန္

Read more

တစ္ကိုယ္ေရဘ၀ (ထြက္သြားဖို႔ အသင္႔ ျဖစ္ေနျပီ) - ၁

ကိုယ္႔ရဲ႕အျမင္ကို က်ယ္ျပန္႔ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ လူေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ျပတ္လို႔လည္းမရပါဘူး။
(LKY)
---------------------------------------------------------
က်ြန္ေတာ္႔ ေန႕စဥ္လုပ္ငန္းေတြက ပံုမွန္အတိုင္းရွိပါတယ္။ အိပ္ရာထျပီးရင္ အီးေမးေတြ စစ္တယ္၊ သတင္း စာဖတ္တယ္၊ ေလ႔က်င္႔ခန္းလုပ္တယ္၊ ေန႔လည္စာစားတယ္။ ျပီးရင္ အစၥတန္နာက က်ြန္ေတာ္႔ရံုးခန္းကို သြားတယ္။ ေရာက္လာတဲ႔စာေတြက္ုိဖတ္တယ္။ ေဆာင္းပါး(သို႕)ေျပာစရာရွိ တာေတြေရးမွတ္တယ္။ ေန႕ခင္းနဲ႔ ညေနခင္းေတြမွာ(တစ္ခါတစ္ခါ) ဂ်ာနယ္လစ္ ေတြနဲ႕အင္တာဗ်ဴးရွိ တယ္။ အဲဒီေနာက္ တရုတ္ဆရာနဲ႔ တစ္နာရီႏွစ္နာရီေလာက္ တရုတ္စာသင္တယ္။
ေန႔တိုင္းေလ႔က်င္႔ခန္းလုပ္တဲ႔ အက်င္႔လုပ္ထားပါတယ္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ အသက္ ၈၉ နွစ္မွာ အကူ မပါဘဲ အထိုင္အထလုပ္နိုင္ပါတယ္။ အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ေက်ာ္တုန္းကေတာ႔ ေဆးလိပ္နဲ႔ဘီယာ ေသာက္ခဲ႔ပါတယ္၊ မဲဆြယ္စည္းရံုးေရးပြဲေတြမွာစကားေျပာရင္ အသံ၀င္၀င္သြားတတ္လို႔ ေဆးလိပ္ကို ေတာ႔ ျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ေဆးလိပ္ေသာက္တယ္ဆိုတာက ေဆးလိပ္ဟာ၊ အဆုပ္ေရာဂါ၊ လည္ ေခ်ာင္းကင္ဆာနဲ႔၊ အျခားေရာဂါေတြကို ျဖစ္ပြားေစတယ္လို႔ ေဆးပညာအရ မသိရခင္တုန္း ေသာက္ခဲ႔ တာပါ။ ဒါဟာ အမွန္ပါပဲ၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းေၾကာင္႔ ဟိုက္ပါအလာဂ်စ္ ခံစားခဲ႔ ရပါတယ္။ ဘီယာေသာက္ေတာ႔ ဘီယာဗိုက္ျဖစ္လာတယ္၊ သတင္းစာေတြထဲက ဓာတ္ပံုေတြထဲမွာ ကိုယ္႔ဘီယာဗိုက္ကို ျပန္ျမင္ရတယ္။ ဒီေတာ႔ ေဂါ႔(ဖ္) ပိုရိုက္ေပးရတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ႔ အခိ်န္တိုတိုနဲ႔ လိုအပ္တဲ႔ေလ႔က်င္႔ခန္းျပီးေအာင္ ေျပးျခင္းနဲ႔ေရကူးျခင္းကို ေျပာင္းလုပ္ခဲ႔ပါတယ္။ အခုေတာ႔ တစ္ေန႕သံုးၾကိမ္ လမ္းေလွ်ာက္တဲ႔ စက္ေပါမွာ ေလွ်ာက္ပါတယ္၊ မနက္ပိုင္းမွာ (၁၂ )မိနစ္ ေန႔လည္စာစားျပီး (၁၅) မိနစ္၊ ညစာစားျပီး ( ၁၅) မိနစ္ပါ။ ညစာမစားခင္ ( ၂၀-၂၅ )မိနစ္ၾကာေအာင္ ေရကူးတတ္ပါတယ္။ ဒီလိုေလ႔က်င္႔ခန္းေတြမလုပ္ပဲ က်ြန္ေတာ႔္ရဲ႕ ခႏၵာကိုယ္ဟာ၊ ဒီအေနအထား အတိုင္း ရွိေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါက ကၽြန္ေတာ႔က်န္းမာေရး ေစာင္႔ေရွာက္မႈအပိုင္းပါ။

လူေတြနဲ႔ေတာ႔ အေတြ႔အဆံု မျပတ္ပါဘူး။ ကိုယ္႔ရဲ႕အျမင္ကို က်ယ္ျပန္႔ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ လူေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ျပတ္လို႔လည္းမရပါဘူး။ စကၤာပူမွာရွိေနတဲ႔ လူေတြအျပင္၊ မေလးရွား၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ တစ္ခါတစ္ခါ တရုတ္ျပည္၊ ဥေရာပနဲ႔ အေမရိကားက လူေတြနဲ႔လည္း ေတြ႔ဆံုပါတယ္။ မိတ္ေဆြေဟာင္းေတြနဲ႔သာမက ပညာေရးနယ္ပယ္၊ စီးပြားေရးနယ္ပယ္က လူေတြ၊ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြ၊ သာမာန္လူေတြနဲ႔လည္း ေတြ႔ဆံုနိုင္ဖို႔ၾကိဳးစားပါတယ္။ ေလယဥ္အၾကာၾကီးစီးရင္ ေျခေထာက္ေယာင္ တတ္လို႔ နိုင္ငံျခားခရီးစဥ္ေတြကိုေတာ႔ ေလ်ာ႔ခ်လိုက္ပါတယ္။ အထူးသျဖင္႔ အေမရိကန္ ခရီးစဥ္မ်ိဳး ေပါ႔။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္အထိ အာရွရဲ႕ အနာဂတ္ ကြန္ဖရင္႔ (The Future Of Asia Comference )မွာ တက္ေရာက္စကားေျပာဖို႔ တစ္ႏွစ္တစ္ၾကိမ္ ဂ်ပန္ကိုပံုမွန္ သြားခဲ႔ပါတယ္။ ဒီကြန္ဖရင္႔ကို ဂ်ပန္မီဒီယာ တစ္ခုျဖစ္တဲ႔ Nikkei (Nihon Keizai Shimbun )က ဦးေဆာင္ က်င္းပတာျဖစ္ျပီး အခုဆိုရင္ ၁၉ ၾကိမ္ ေျမာက္ရွိပါျပီ၊ တရုတ္ျပည္ကိုလည္း တစ္ႏွစ္တစ္ၾကိမ္ေတာ႔ ပံုမွန္သြားျဖစ္ပါတယ္။ ေဘက်င္းကိုေတာ႔ ေလထုညစ္ညမ္းမွဳေၾကာင္႔ သိပ္မသြားခ်င္ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႔ နိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြက ေဘက်င္းမွာ ဆိုေတာ႔ သူတို႔နဲ႔ေတြ႔ဖို႔ဆိုရင္ သြားကိုသြားရတယ္။ ေဂ်ပီေမာ္ဂန္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေကာင္စီ ကေတာ႔ က်ြန္ေတာ္႔ကိုဂုဏ္ျပဳတဲ႔ အေနနဲ႔ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ႏွစ္ပတ္လည္ အစီးအေ၀းကို စကၤာပူမွာ က်င္းပ ေပးခဲ႔ပါတယ္။ တိုတယ္(လ္)အၾကံေပးအဖြဲ႔ အစီးအေ၀းကလည္းအလားတုူပါဘဲ။ ျပင္သစ္ကို သြားရတာမ်ိဳးကေတာ႔ ျပသနာမရွိပါဘူး၊ ၁၂ နာရီၾကာ ဒါရိုက္ေလယဥ္အဲယားဘတ္(စ္)၃၈၀ နဲ႔ဆိုေတာ႔ အဆင္ေျပပါတယ္။ အသြားအျပန္ အတူတူပါပဲ။ ဒါေပမဲ႔နယူးေယာက္ကို သြားဖို႔ကေတာ႔ အေတာ္ၾကီး ပင္ပန္းလြန္းပါတယ္။ အဓိကကေတာ႔ အခ်ိန္ကြဲျပားေနမွဳေၾကာင္႔ပါ။ နိုင္ငံျခားခရီးေတြထြက္ျခင္းေၾကာင္႔ က်ြန္ေတာ္႔အျမင္ေတြလဲ ပိုက်ယ္လာပါတယ္။ အျခားနိုင္ငံေတြ ဘယ္လိုဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္လာတယ္ဆိုတာ ေတြ႔ျမင္ရတယ္။ ဘယ္နိုင္ငံမွ တစ္သမွတ္တည္းရွိမေနပါဘူး။ လန္ဒန္နဲ႔ပဲရစ္(စ္) ျမိဳ႕ေတာ္ေတြမွာ လည္း အေျပာင္းလဲေတြ အျမဲတေစေတြျမင္ရပါတယ္။ အစိုးရအဖြဲ႔ထဲမွာ မပါ၀င္ေတာ႔ဘူးဆိုေတာ႔ သတင္းေမးခံရမွဳေတြ နည္းပါးသြားသလုိ အေျပာင္းအလဲလုပ္ဖို႔ ဖိအားေတြလည္း ေလ်ာ႔ပါးသြား ပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ၀န္ၾကီးအမ်ားစုက သေဘာတူရင္ ကၽြန္ေတာ္႔အေနနဲ႔လည္း သေဘာတူေပးလိုက္ တာမ်ားပါတယ္။ သူတို႔နဲ႔ဆန္႔က်င္တဲ႔ အယူအဆကို အခု ေျပာခဲပါတယ္။ အနည္းဆံုးေတာ႔ က်ြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ အစိုးရအဖြဲ႔ထဲပါ၀င္ျပီး စီးေ၀းပြဲေတြ တက္စဥ္တုန္းကထက္ အမ်ားၾကီး ေလ်ာ႔နည္းသြားတာ အမွန္ပါ။ အဲဒီ အခ်ိန္ေတြ တုန္းကေတာ႔ ျငင္းခံုေဆြးေႏြးမွဳေတြထဲမွာ အင္ျပည္႔အားျပည္႔ ပါ၀င္ခဲ႔ ပါတယ္။

ဆက္ရန္

Read more

တရုတ္ ဝူကန္ရြာ အေရးအခင္းနဲ႔ ျမန္မာ႔လယ္ယာေျမ ဆုံးရွဳံးမႈ

၂၀၁၁ ခု စက္တင္ဘာလက Guangdong ျပည္နယ္ရွိ ဝူကန္ရြာ( Wukan) မွာ ေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ႕ လယ္ယ္ေျမ ဆုံးရွဳံးမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆႏၵျပ မႈေတြျဖစ္ခဲ႔တယ္။ ကန္ထ႐ိုက္သမားေတြက အစိုးရ အရာရွိေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး လယ္ယ္ေျမ ေတြကိုသိမ္းယူမႈပါပဲ။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ လတ္တေလာ အေန အ ထားေတြနဲ႔ ဆင္ဆင္တူပါတယ္။ ဒီက ရလာတဲ႔ အက်ိဳး အျမတ္ေတြ က်ေ တာ႔ ေတာင္သူလယ္သမားေတြအတြက္ ခံစားခြင္႔ လုံးဝမရွိဘဲ ကန္ထ႐ိုက္ သမားေတြနဲ႔ အစိုးရ အရာရွိေတြဆီသာ အက်ိဳးအျမတ္ေတြအားလုံးေရာက္ သြားတယ္။
ဒါကို မေက်မနပ္ျဖစ္ရာကတဆင္႔ ဆႏၵျပမႈေတြျဖစ္လာခဲ႔တယ္။
အစပိုင္း မွာေတာ႔ ရြာသားအနည္းအက်ဥ္းေလာက္ပါပဲ။ ဒီ ဆႏၵျပမႈကို အ ၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္ႏွင္းရာမွာ ရြာသားအခ်ိဳ႕ အဖမ္းခံရၿပီးရြာသားတစ္ေယာက္ ေသ ဆုံးခဲ႔တယ္။ ရြာသားတစ္ေယာက္ ေသဆုံးမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဆႏၵျပမႈ အရွိန္ အ ဟုန္ အားေကာင္းလာၿပီး ဒီဇင္ဘာလမွာ ရြာသား ႏွစ္ေသာင္းေလာက္
အထိ ျဖစ္လာခဲ႔တယ္။ ရိုး႐ိုးဆႏၵျပရုံတင္မကေတာ႔ဘဲ သူတို႔မွာရွိတဲ႔ လက္ နက္ေတြကို ေဆာင္ယူလာၾကတဲ႔ အထိပါပဲ။

ဒီမွာ တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ အစိုးရရဲ႕ ကိုင္တြယ္ပုံက စိတ္ဝင္စားစရာပါ။ Guangdong ျပည္နယ္ရဲ႕ လက္ေထာက္ ျပည္နယ္မႈးကိုယ္တိုင္ ရြာအထိ ဆင္းၿပီး ေျဖရွင္းေပးတယ္။ လယ္သမားေတြ ဆုံးရွဳံးတဲ႔ ေျမတခ်ိဳ႕ ျပန္ေပး တယ္၊ ဆႏၵျပမႈမွာ အဖမ္းခံထားရသူေတြကို လႊတ္ေပးတယ္။ ၿပီးေတာ႔ အဲ႔ဒီရြာအတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေပးတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဆႏၵျပမႈရဲ႕ လူထုေခါင္းေဆာင္က မဲ အျပတ္နဲ႔ ႏိုင္သြားတယ္။ ဒီေတာ႔ လက္ေထာက္ ျပည္နယ္မႈးက သူ႕ကို ရြာသူၾကီး ခန္႔ထားေပးခဲ႔တယ္။

ဒါက ကြန္ျမဴနစ္လု႔ိ အမည္ခံထားတဲ႔ တရုတ္အစိုးရရဲ႕ ေျဖရွင္းပုံပါ။
*********************************************


က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံက ေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ႕ လယ္ယ္ေျမ ဆုံးရွဳံးမႈ နဲ႔ ေနာက္ဆက္တြဲျပႆနာေတြကိုေတာ႔ အြန္လိုင္းေပၚမွာ လူတိုင္းက က်ေနာ္႔ထက္ ပိုသိႏိုင္လို႔ (ကိုယ္တိုင္လည္း က်က်နန မသိလို႔) မေရးေတာ႔ ပါဘူး။
က်ေနာ္ မ်ွေဝခ်င္တာက လီကြမ္းယု ေကာက္ခ်က္ခ်သလို "တရုတ္အစိုးရက ကြန္ျမဴနစ္ ပုလင္းအခြံထဲထည္႔ထားေပမဲ႔ "ဝိုင္" က ကြန္ျမဴနစ္ မစစ္ေတာ႔ ဘူး" ဆိုတာပါပဲ။

သူ႕ ဝိုင္ ကြန္ျမဴနစ္ စစ္၊ မစစ္ က ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္လွေပမဲ႔ လူလည္ႀကီးမ်ား၊ အ က်င္႔ပ်က္ အရာရွိႀကီးမ်ားနဲ႔ လယ္ယာေျမ ဆုံးရွဳံးရတဲ႔ ေတာင္သူ လယ္သ မားေတြရဲ႕ အျဖစ္ဆိုးက ႏိုင္ငံအဝွမ္းလိုက္ ႀကဳံေတြ႔ေနၾကရတယ္။

အဂၤလိပ္ေခတ္က ေဖာင္စီးရင္း ေရငတ္ စကားပုံ တြင္က်ယ္ခဲ႔တယ္။ ကုန္းေျမအခ်မ္းသာဆုံး ေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံက ေတာင္သူေတြ ေျမမရွိေတာ႔ဘူး၊ လူလတ္တန္းစား ပညာတတ္ေတြ ေနစရာ ေျမပိုင္ မဝယ္ႏိုင္ေတာ႔ဘူး။
ျမန္မာ (ဒီမိုကေရစီ) အစိုးရနဲ႔ တရုတ္ (ကြန္ျမဴနစ္) အစိုးရ ျပည္သူ႕အေပၚ သေဘာထား ဘယ္သူသာမလဲ။

Ref: One Man's View of The World. LKY.

28/08/2013

Read more

ဗုဒၶဘာသာ႐ဲ႕ ေရွး အက်ဆံုး သစ္ေခါက္စာ

The British Museum scrolls ဆိုတာ ဗုဒၶဘာသာ ေရွးေဟာင္းက်မ္းစာေတြကို စုစည္းထားတဲ႔ ဌာန တစ္ခုပါ။ အဲဒီ The British Museum scrolls ၁၉၉၀ ႏွစ္ေတြက အာဖဂန္ နစ္စတန္မွာ ရွာေဖြေတြ႔႐ိွခဲ႔ပါတယ္။ အခုေတာ႔ လန္ဒန္က British Museum မွာ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ သိမ္းဆည္းခဲ႔ပါတယ္။ အဲဒီစာေတြဟာ ေခ်ာေမြ႔တဲ႔ သစ္ေခါက္ေပၚ ေရးထိုးထားတာ ျဖစ္ၿပီး ေအဒီ တစ္ ရာစု ကလို႔ ခန္းမွန္းထားၾကပါတယ္။

ရွာေဖြ ေတြ႔ရိွသမွ်ထဲမွာေတာ႔ ေရွး အက်ဆံုးဗုဒၶဘာသာ စာေပ ပါပဲ။ ပူျပင္းတဲ႔ ရာသီဥတုဒဏ္ေၾကာင္႔ အိႏၵိယမွာ ရိွတဲ႔ စာေပေတြကေတာ႔ မူရင္း ပိဋကတ္ေတာ္ေတြ တစ္ခ်ဳိ႕ပါ ရာစုႏွစ္ မ်ားစြာကတည္းက ပ်က္စီး ဆုံး႐ွံဳးခဲ႔ရပါတယ္။ အာဖဂန္ နစ္စတန္ ရဲ႕ ေအးၿပီး ေျခာက္ေသြ႔တဲ႔ ရာသီဥတုက ဒီစာေပေတြ မပ်က္စီးေစဖို႔ ေစာင္႔ေရွာက္ေပးထားခဲ႔ပါတယ္။

အခု ပညာ႐ွင္ေတြ တိုက္ဆိုင္ ေလ႔လာၾကည့္ေတာ႔ ဒီေန႔ရိွေနတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာက်မ္းစာေတြနဲ႔ ရာစုေပါင္း မ်ားစြာက ရိွခဲ႔တဲ႔ ဗုဒၶဘာသာက်မ္းစာေတြ တစ္ေထရာတည္း တူေနတာကို ေတြ႔ၾကရပါတယ္။ အဲဒီ အထဲမွာ ပါဝင္ ေတြ႔ရိွရတဲ႔ က်မ္းစာေတြကေတာ႔ သံယုတၱ နိကာယ္၊ အဂၤုတၱရ နိကာယ္၊ ဓမၼပဒ၊ ဣတိဝုတ္ နဲ႔ သုတၱနိပါတ္ တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။

ဒါတင္မက အျခား ေဆးပညာရပ္ဆိုင္ရာ က်မ္းစာေတြလည္း ေတြ႔ရိွခဲ႔ရပါတယ္။

Ref: Ancient Buddhist Scrolls from Gandhara,
By Richard Salomon. 1999.

Posted on 11/08/2012

ကမ္းလက္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

သတင္းစာေပၚမက္တဲ႔ အိပ္မက္မ်ား

ဒီေန႔ထုတ္သတင္းစာထဲက ဓာတ္ပုံေလးႏွစ္ပုံႏွင္႔ဆက္စပ္ေနသည့္ အိပ္မက္ႏွစ္ ခုအေၾကာင္း ေျပာျပၾကည့္ခ်င္ပါသည္။
ပထမပုံကေတာ႔ ဘာလင္တံတိုင္းေသဆုံးျခင္း ၂၅ ႏွစ္ေျမာက္ ပြဲသဘင္ အေၾကာင္းျဖစ္ပါသည္။ ဗီသိုဘင္ရဲ႕ေတးသံေတြလည္း လူးလြန္႔ေနသည္၊ ေဂၚ ဘာခ်က္ရဲ႕ သက္ႀကီးစကားေတြကိုလည္း သက္ငယ္ၾကားခဲ႔ရသည္ဟု သိရပါ သည္။

ျမန္မာလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္၏ အိပ္မက္သည္ ဤမွာပင္ ရပ္မေနခဲ႔ပါ။ အိပ္မက္ဟု ဆိုေစ ဤမ်ွျဖင္႔ မရပ္နားေကာင္းဟုယုံၾကည္မိပါသည္။ ကမၻာမွာ မလိုးလား အပ္ေသာ ဘာလင္တံတိုင္းေပါင္္း မ်ားစြာရွိေနလိမ္႔ဦးမည္ဟုလည္း ယုံၾကည္ေန မိသည္။ မရွိေစခ်င္ပါ။ ျမန္မာလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အလံေအာက္မွာ...
ႏိုင္ငံေတာ္ကေရြးခ်ယ္လိုက္သည့္ ေခါင္းေဆာင္၏ ဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာ... စည္းလုံးစြာေနထိုင္လိုပါသည္။ မည္သူရယ္မဆိုလိုပါ။ သိကၡာရွိရွိႏိုင္သည့္ေ ခါင္းေဆာင္မ်ိဳးကိုဆိုလိုပါသည္။ သူ႔ကို၊ သူမကိုလည္း ေလးစားခ်င္ပါသည္။

ဒုတိယပုံကေတာ႔ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ေလးဖက္သြားစဘဏ္စနစ္အေၾကာင္းျဖစ္ပါ
သည္။ ေရးထားတာကလည္း ရစရာကိုမရွိပါ။ ဒါကလည္း ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ေတြ နဲ႔ႏႈိင္းေတာ႔ တကယ္႔အမွန္တရားျဖစ္ေနျပန္ပါသည္။

ဒါေပမဲ႔ မေန႔က ဂ်က္စမင္းေျပာျပသလို
"ဟို..လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၁၀ ႏွစ္၊ ၁၅ ႏွစ္က ငါတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ ဘဏ္စနစ္၊ စီးပြားေရးစန္ႀကီးက ဒီလိုတဲ႔ကြာ" ဆိုၿပီး ေနာက္မ်ိဳးဆက္လူငယ္ေတြကို ဓာတ္ပုံျပၿပီး ဂုဏ္ယူတႂကြားေျပာခြင္႔ရရင္ေကာင္းမွာလို႔ အိပ္မက္ ဆက္မိေနမိပါသည္။

မည္သို႔ျဖစ္ေစ၊ မလိုအပ္သည့္ တံတိုင္းေတြေတာ႔ ရွိမေနေစခ်င္ေတာ႔ပါ။ ဒါမရွိမွ ခရီးတြင္ပါလိမ္႔မည္။

Read more

ေမာနင္း ပို႔စ္

မေလး တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ အၾကမ္းဖက္သမားနဲ႔ လက္ထပ္ဖို႔ ဆီးရီးယားကို ထြက္ခြာတယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းပါလာသလို မေလးတစ္ေယာက္ေရး ထားတဲ႔ အၾကမ္းဖက္မႈ ႏွိမ္ႏွင္းေရးေဆာင္းပါးကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။
ေနာက္ဆုံးဝါက်ကလြဲရင္ အမ်ားစုသေဘာက်မယ္႔ ေဆာင္းပါးေကာင္းပါပဲ။
သူ႔ဦးတည္ခ်က္က....
အၾကမ္းဖက္မႈ ႏွိမ္ႏွင္းေရးမွာ အစၥလာမ္ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ အခန္းက႑ အေရးပါ။
အၾကမ္းဖက္မႈေတြနဲ႔ ရွာရီးယားဥပေဒဆီသြားလို႔မရေၾကာင္း ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ သိသင္႔။
မြတ္စလင္အၾကမ္းဖက္မႈက ေျဖရွင္းခ်က္မဟုတ္သလို အေနာက္ရဲ႕ စစ္ေရးအရ တုန္႔ျပန္မႈကလည္း ေျဖရွင္းခ်က္မဟုတ္။
ေဂါ႔ဒ္၊ အလႅာတို႔ အဆုံးအမအတိုင္းမွ ရမယ္၊
ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ အခန္းက႑မပါဘဲ အၾကမ္းဖက္မႈကို ႏွိမ္ႏွင္းလို႔ မရႏိုင္(မဟာသီယာရဲ႕ စကားကို ကိုးကား)
ဒါေပမဲ႔ အၾကမ္းဖက္မႈက မဟာသီယာလက္ထက္ကတည္းက အစပ်ိဳးေနခဲ႔။ အစၥလာမ္ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ႕မွာ တိုက္ရိုက္ တာဝန္ရွိ။
ဘာသာေရးကို ႏိုင္ငံေရးအတြက္ အသုံးခ်မႈက မွားယြင္း။
အၾကမ္းဖက္မႈဆိုတာ အျပစ္မဲ႔သူကို သတ္ျဖတ္ျခင္း၊ အေနာက္တိုင္းသား ကို ေခါင္းျဖတ္ျခင္းသာ မဟုတ္၊ သူတစ္ပါးရဲ႕ အခြင္႔ေရးကို တားျမစ္တာလည္း အၾကမ္းဖက္မႈ.......စသည္ သုံးသပ္ခဲ႔ၿပီး.....
ေနာက္ဆုံးမွာ ရွာရီးယားဥပေဒ တရားဝင္ျဖစ္ေစဖို႔ စစ္မွန္တဲ႔ ကရုဏာ၊ ေမတၱာ တရားကသာ ေဆာင္က်ဥ္းေပးႏိုင္မယ္လို႔ အဆုံးသတ္ထားပါတယ္။

ဒီမွာ ေမးစရာရွိလာတာက.....
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ရွာရီးယား ဥပေဒက မရွိမျဖစ္လား၊
ရွာရီးယားဥပေဒကို ကမၻာထဲ မိတ္ဆက္ေနခ်င္သေရြ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ ရေကာရႏိုင္ဦးမွာလား ဆိုတာပါပဲ။
ဒီလို မ်ွမ်ွတတေဆာင္းပါးေရးႏိုင္သူတစ္ေယာက္က ဒီေမးခြန္းမ်ိဳးေတြ ေမးမသြား ခဲ႔ဘူး။

Read more

Love & Marriage

Love ဆိုတာ "blind" ျဖစ္ၿပီး Marriage က "eye opener" ပါ

Love ဆိုတာ လမ္းေပၚမွာ လက္တြဲေလ်ွာက္တာျဖစ္ၿပီး
Marriage ကေတာ႔ လမ္းေပၚမွာ အျငင္းပြားရမႈပါ။

Love ဆိုတာ စိတ္ႀကိဳက္စားေသာက္ဆိုင္မွာ ႏွစ္ေယာက္အတူတူျဖစ္ၿပီး
Marriage ကေတာ႔ အိမ္ကို အထုပ္ဆြဲလာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

Love ဆိုတာ ဆိုဖာေပၚ ကစားက်ီစယ္ျခင္းျဖစ္ၿပီး
Marriage ကေတာ႔ ဆိုဖာေပၚေရာက္တာနဲ႔" ေခါ" ကနဲ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္းပါ။

Love က ကေလးယူဖို႔အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးတာျဖစ္ၿပီး
Marriage ကေတာ႔ ကေလးေတြနဲ႔ေဝးရာ (ခဏပဲ ျဖစ္ျဖစ္) ထြက္ေျပးလိုမႈ တစ္ခုပါ။

Love ဆို ေစာေစာ အိပ္ယာဝင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး
Marriage ကေတာ႔ ေစာေစာအိပ္ေပ်ာ္သြားျခင္းပါ။

love မွာ တီဗြီအတြက္ ေနရာမရွိေပမဲ႔
Marriage ကေတာ႔ ရီမုတ္ ကြန္ထရိုး လုေနရျခင္းပါ။

Love ဆိုတာ ေဖ်ာ္ရည္တစ္ခြက္ ပိုက္ႏွစ္ေခ်ာင္းစိုက္တာျဖစ္ၿပီး
Marriage ကေတာ႔ "နင္႔ဗိုက္က မျပည့္ႏိုင္ေတာ႔ဘူးလား" ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အႏွစ္ခ်ပ္ေတာ႔
"Love ဆိုတာ "blind" ျဖစ္ၿပီး Marriage က "eye opener" ပါ။

အီးေမးပါ။ မူရင္း လင္႔ခ္ လာမေမးပါနဲ႔၊ မသိဘူး။

Read more

ေငြနဲ႔ အရင္းအျမစ္

"ကုန္သေလာက္ပဲမွာပါ၊ မွာသေလာက္ ခင္ဗ်ားတို႔ေပးတယ္ဆိုေပမဲ႔ ေငြကသာ ခင္ဗ်ားတို႔ေငြျဖစ္ၿပီး ခင္ဗ်ားတို႔ ျဖဳန္းတီးတဲ႔အရင္းအျမစ္ေတြက လူသားတစ္ရပ္လုံး နဲ႔ ဆိုင္ပါတယ္" (ဂ်ာမန္အရာရွိ)

အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ဂ်ာမဏီႏိုင္ငံ၊ ဟမ္းဘတ္ၿမိဳ႕ကိုေရာက္စဥ္ကပါ။ က်ေနာ္နဲ႔ က်ေနာ္႔ မိတ္ေဆြ စားေသာက္ဆိုင္ထဲ ေရာက္ခ်ိန္မွာ ဟင္းတစ္ခြက္စီ၊ ဘီယာတစ္လုံးစီနဲ႔ ညစာစားေနၾကတဲ႔ လူငယ္အတြဲတစ္တြဲကို ေတြ႔ရတယ္။ က်ေနာ္႔စိတ္ထဲမွာေတာ႔ ဒီေလာက္ အစားအေသာက္ေလးနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ ရိုမက္တစ္ဆန္ႏိုင္မလဲ ဆိုတာ ရွိေနပါတယ္။ အျခားစားပြဲတစ္လုံးမွာလည္း စားစရာအနည္းငယ္နဲ႔ အဘြားႀကီး အုပ္စုကို ေတြ႔ရပါတယ္။

က်ေနာ္႔မိတ္ေဆြက စားစရာေတြမွာတယ္၊ မၾကာဘူး၊ စားစရာေတြေရာက္လာ တယ္။ သြားစရာကရွိေနေတာ႔ အကုန္မစားေတာ႔ပဲ စားပြဲထိုးကို ေခၚ၊ ေငြရွင္းၿပီး ထြက္ခဲ႔ၾကတယ္။
က်ေနာ္တို႔ဆိုင္ကထြက္ေတာ႔ အဂၤလိပ္လို ေနာက္ကေန လွမ္းေခၚသံ ၾကားလိုက္ ရတယ္။ အဘြားႀကီးေတြက လွမ္းေခၚတာ။ စားစရာေတြ မွာၿပီး ကုန္ေအာင္မစား လို႔ တဲ႔။
က်ေနာ္႔မိတ္ေဆြက ေတာ္ေတာ္စိတ္တိုသြားတယ္။ ကိုယ္႔ပိုက္ဆံနဲ႔ကိုယ္မွာတာ မကုန္ေတာ႔ ဘာျဖစ္ေသးလဲ လို႔လည္း ျပန္ေျပာတယ္။
ဒီမွာပဲ သူတို႔အထဲက တစ္ေယာက္က တစ္ေနရာရာကို ဖုန္းလွမ္းဆက္တယ္။
မၾကာမီမွာပဲ လူမႈလုံၿခဳံေရးအရာရွိေရာက္လာၿပီး က်ေနာ္႔မိတ္ေဆြကို ဒဏ္ေငြ ငါးဆယ္ အေဆာင္ခိုင္းပါတယ္။
သူရွင္းျပတာက
"ေနာက္ဆို ကုန္သေလာက္ပဲမွာပါ၊ မွာသေလာက္ ခင္ဗ်ားတို႔ေပးတယ္ဆိုေပ မဲ႔ ေငြကသာ ခင္ဗ်ားတို႔ေငြျဖစ္ၿပီး ခင္ဗ်ားတို႔ ျဖဳန္းတီးတဲ႔အရင္းအျမစ္ေတြက လူသားတစ္ရပ္လုံးနဲ႔ ဆိုင္ပါတယ္။ ကမၻာေပၚမွာ ရိကၡာျပတ္လပ္ၿပီး စားရာမဲ႔ ေသာက္ရာမဲ႔လူေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနတယ္ဆိုတာ သတိရပါ" တဲ႔။

ဒါဟာ ကမၻာမွာ အခ်မ္းသာဆုံံးစာရင္းဝင္ ဂ်ာမဏီရဲ႕ စာနာေထာက္ထားမႈပါပဲ။ က်ေနာ္႔မိတ္ေဆြဆိုုရင္ အျမင္မွန္ရသြားၿပီး အရာရွိကိုေရာ အဘြားႀကီးေတြကို ပါ ေတာင္းပန္စကား ေျပာမဆုံးေပါင္ ျဖစ္ေနရွာတယ္ေလ။
ဒီစာဖတ္သူတိုင္း ဒီအျမင္ေလးရသြားရင္ က်ေနာ္တို႔ ကမၻာ႔ရိကၡာေတြ အမ်ားႀကီး ေခၽြတာၿပီးသားျဖစ္သြားမွာပါ။

(အီးေမးကို အဆင္ေျပသလို ဘာသာျပန္ထားတာပါ)

MONEY IS YOURS BUT RESOURCES BELONG TO THE SOCIETY.

Germany is a highly industrialized country. It produces top brands like Benz, BMW, Siemens etc. The nuclear reactor pump is made in a small town in this country. In such a country, many will think its people lead a luxurious life. At least that was my impression before my study trip.

When I arrived at Hamburg, my colleagues who work in Hamburg arranged a welcome party for me in a restaurant. As we walked into the restaurant, we noticed that a lot of tables were empty. There was a table where a young couple was having their meal. There were only two dishes and two cans of beer on the table. I wondered if such simple meal could be romantic, and whether the girl will leave this stingy guy.

There were a few old ladies on another table. When a dish is served, the waiter would distribute the food for them, and they would finish every bit of the food on their plates.

We did not pay much attention to them, as we were looking forward to the dishes we ordered. As we were hungry, our local colleague ordered more food for us.

As the restaurant was quiet, the food came quite fast. Since there were other activities arranged for us, we did not spend much time dining. When we left, there was still about one third of unconsumed food on the table.

When we were leaving the restaurant, we heard someone calling us. We noticed the old ladies in the restaurant were talking about us to the restaurant owner. When they spoke to us in English, we understood that they were unhappy about us wasting so much food. We immediately felt that they were really being too busybody.

"We paid for our food, it is none of your business how much food we left behind," my colleague Gui told the old ladies.

The old ladies were furious. One of them immediately took her hand phone out and made a call to someone. After a while, a man in uniform claimed to be an officer from the Social Security organization arrived. Upon knowing what the dispute was, he issued us a 50 Mark fine. We all kept quiet. The local colleague took out a 50 Mark note and repeatedly apologized to the officer.

The officer told us in a stern voice, "ORDER WHAT YOU CAN CONSUME, MONEY IS YOURS BUT RESOURCES BELONG TO THE SOCIETY. THERE ARE MANY OTHERS IN THE WORLD WHO ARE FACING SHORTAGE OF RESOURCES. YOU HAVE NO REASON TO WASTE RESOURCES.”

Our face turned red. We all agreed with him in our hearts. The mindset of people of this rich country put all of us to shame. WE REALLY NEED TO REFLECT ON THIS. We are from a country which is not very rich in resources. To save face, we order large quantity and also waste food when we give others a treat.

THIS LESSON TAUGHT US A LESSON TO THINK SERIOUSLY ABOUT CHANGING OUR BAD HABITS.

My colleague photostated the fine ticket and gave a copy to each of us as a souvenir. All of us kept it and pasted on our wall to remind us that we shall never be wasteful.

Please circulate so that our society would be enriched.

Read more

**ခ်စ္တဲ႔အီရတ္ ငိုလိုက္စမ္း**

(အေမရိကန္ေရာက္ အီရတ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ေဆာင္းပါးပါ။ ရင္ကို ထိသြားလို႔)

(အာဏာရွင္စနစ္က်ဆုံး
မႏူးမနပ္နဲ႔
အစြန္းေရာက္ဘာသာေရးေပၚ ေခ်ာ္လဲ
ဒီမိုကေရစီ သေႏၶလည္း ပ်က္က်ခဲ႔ေရာ။ ။) ဇင္ေဝေသာ္။

လူေတြက က်ေနာ္ဘယ္လိုခံစားရသလဲ ေမးၾကတယ္၊ ဝမ္းနည္းတာေပါ့။ ၂၀၀၃ ခုကစလို႔ ေသလိုက္တဲ႔ အေမရိကန္နဲ႔အီရတ္ေတြ။ အခု အစၥလမ္လမ္ႏိုင္ငံေတာ္ ဆိုတာႀကီးေပၚလာေတာ႔ အီရတ္ဟာ မမွတ္မိႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ပုံလဲ သြားခဲ႔ေတာ႔တယ္။

ဘဂၢဒက္ၿမိဳ႕က အလတ္တန္းစားမိသားစုမွာ က်ေနာ္ေမြးဖြားခဲ႔တယ္၊ အေဖက ေလတပ္စစ္သား၊ အေမက သခ်ၤာဆရာမ၊ ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔အ တူ ေက်ာင္းသြား၊ စူပါမဲန္း၊ ဘက္တ္မန္း ဗြီဒီယိုေတြၾကည့္၊ မိဘေတြနဲ႔ ေရကူးကန္ မွာ ေရကူးေပါ႔။
၁၉၉၀ ပင္လယ္ေကြ႔စစ္ပြဲႀကီးျဖစ္ေတာ႔ က်ေနာ္က ၁၂ ႏွစ္သား။ ဗလီေတြက ဝတ္ျပဳ ဆုေတာင္းဖို႔ ေအာ္ေခၚသံေတြ တစ္ခါမွ မၾကားခဲ႔ရဘူး။ ဘယ္အမ်ိဳးသမီးမွ ေခါင္းကို ပုဝါမၿခဳံ၊ က်ေနာ္႔အေမ မိတ္ကပ္လူးတယ္၊ စကတ္ ဝတ္တယ္၊ ဘေလာက္(စ္)ဝတ္တယ္၊ တစ္ခါတစ္ခါ ဘာျမဴဒါ ေဘာင္းဘီတိုနဲ႔။ ၂၀၀၉ ခု က်ေနာ္ အေမရိကေရာက္ေတာ႔ "အီရတ္ဟာ အေနာက္ဆန္ခဲ႔တယ္၊ ပညာေရးေကာင္းခဲ႔တယ္၊ က်န္းမာေရး ေစာင္႔ေရွာက္မွဳေကာင္းခဲ႔တယ္၊ ဘာသာေရး အစြန္းမေရာက္ခဲ႔ဘူး" စတာေတြ အေမရိကန္ေတြ နားမလည္ၾက မွန္း သိခဲ႔ရတယ္၊ အခ်မ္းသာႀကီးမဟုတ္ေပမဲ႔ အီရတ္ဟာ မဆင္းရဲဘူး။
ဒီေန႔ အီရတ္လား။ ဆီနဲ႔ေရေပါ႔ဗ်ာ။

လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၂၄ ႏွစ္က အီရတ္က ကူဝိတ္ကို က်ဴးေက်ာ္၊ အေမရိကန္က အီရတ္ကို ဒဏ္ခတ္၊ တံတား၊ ပါဝါစေတးရွင္း၊ ေရေျမာင္းနဲ႔ ေရနံစက္ရုံေတြ ဖ်က္ဆီးခဲ႔ တယ္။ ေရပိုက္ကိုလွည့္ေပမယ့္ ေရမလာေတာ႔ဘူ။ မီးမရွိ ေရမလာ၊ သန္းေခါင္ယံ ပူအိုက္လို႔ အိပ္ယာကႏိုး။ စီးပြားေရး ဒဏ္ခတ္ေတာ႔ လူေတြရဲ႕ဘဝေတြ၊ ကိုယ္ က်င္႔တန္ဖိုးေတြ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းသြားခဲ႔ေတာ႔တယ္။
လုယက္မႈေတြ ထူေျပာ၊ ၃ မိနစ္ၾကာေအာင္ ကားရပ္ထားလို႔ မရ။
အေမရိကန္ေတြေမ်ွာ္မွန္းထားသလို စစ္ပြဲက အီရတ္ေတြရဲ႕ဘဝကို ေျပာင္း မေပးႏိုင္ခဲ႔ဘူး။ အီရတ္ေတြက ဆက္ဒန္ကို ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ အေမရိကန္ေတြက ေမ်ွာ္လင္႔ ဟန္တူပါတယ္၊ ဒါက ျဖစ္လာမယ္မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ဟာ မ်ိဳးဆက္ေပါင္း မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ ႀကီးသူရိုေသယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ေနလာခဲ႔ၾကတာ။

လြတ္လပ္သြားတဲ႔ အီရတ္ဟာ ေအာက္ေျခလည္းလြတ္သြားတယ္၊ ဒီမိုကေရစီမျဖစ္တဲ႔အျပင္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဆီ ေျခစုံေျပးဝင္သြား ၾကတယ္။ ဒါဟာ ဒီမိုကေရစီ က်ရွဳံးမႈ၊ အေမရိကန္ က်ရွဳံးမႈ။ စီပြားေရး ပိတ္ဆို႔ လိုက္ေတာ႔ အီရတ္ကို ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္မယ္႔ အီရတ္ပညာတတ္ေတြ၊ အႏုပညာ ရွင္ေတြ၊ အလယ္အလတ္ဝါဒီေတြက ႏိုင္ငံရပ္ျခားကို ေျပာင္းသြားၾကတယ္။

၂၀၀၃ ခုအထိ အျခားဆရာဝန္ေတြ၊ ေဆးဝါးပညာရွင္ေတြနဲ႔အတူတူ ခရီးထြက္ခြင္႔ က်ေနာ္မရခဲ႔ဘူး။
သူငယ္ခ်င္း၊ မိဘ မိသားစုက ဆီးရီးယား၊ ဆီးရီးယားကေန ေဂ်ာ္ဒန္ကို ဆက္ကူး သြားၾကတယ္။
က်ေနာ္လည္းထြက္သြားခဲ႔ခ်င္တာပဲ၊ ဒါေပမဲ႔ အီရတ္ပတ္စပို႔နဲ႔ ဝင္လို႔ရတဲ႔ႏိုင္ငံက လက္ခ်ိဳးလို႔ရတယ္။
၂၀၀၉ ခုေရာက္မွ အေမရိကကို ထြက္လာႏုိင္ခဲ႔တယ္။ အီရတ္ကေန ထြက္ခဲ႔ ရတာကို ေပ်ာ္ေနမိတယ္။ ဒါေတာင္ ဒီေန႔ အေနအထားေလာက္ မဆိုးဝါးလွဘူး။

ဝမ္းနည္းစရာအေကာင္းဆုံးက အီရတ္လိုႏိုင္ငံထဲမွာ ISIS ကို ေထာက္ခံမႈ ရွိေနေသးျခင္းပါ။ ေျပာရတာ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ အဲဒါ ဆက္ဒန္ဟူစိန္မရွိလို႔ပါ။
က်ေနာ္လည္း ဆက္ဒန္ဟူစိန္ကို မုန္းပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ သူရွိေနရင္ ဒီအေနအထား မ်ိဳး ေရာက္မလာႏိုင္ပါဘူး။ ဆက္ဒန္ဟူစိန္မရွိလို႔ ေသရတဲ႔ လူအေရအတြက္ဟာ ဆက္ဒန္ဟူစိန္ သတ္လို႔ေသရတဲ႔ လူအေရအတြက္ထက္ အမ်ားႀကီး ပိုမ်ားတယ္။

အစေတာ႔ တီဗြီၾကည့္၊ သတင္းနားေထာင္၊ ေနာက္ပိုင္းစိတ္ညစ္လို႔ အားလုံးျဖတ္ ပစ္လိုက္တယ္။

တစ္ခါတစ္ခါ အရင္က ေရႊေရာင္ အီရတ္ရဲ႕ ဗြီဒီယိုေလးေတြကိုပဲ ျပန္ၾကည့္ေန မိတယ္။
အီရတ္ ေျပာင္းလဲလာဦးမွာလား။ ဒီပုံစံနဲ႔ က်ေနာ္႔တစ္သက္ေတာ႔ မထင္မိဘူး။

Read more

မစၥတာလီရဲ႕ ေနညိုခ်ိန္မွာတန္း

တကယ္လို႔ အသက္ျပန္ရွင္ဖို႔လမ္းစမရွိေတာ႔ဘူး၊ သြားႏိုင္လာႏိုင္အေနအထား ကိုလည္း ျပန္မေရာက္ႏိုင္ေတာ႔ဘူးဆိုရင္ အိပ္ယာထဲမွာ ငွက္ေျပာတုံးဘဝနဲ႔ ပိုက္ကေနတဆင္႔ အစာေက်ြးေနရတာမ်ိဳးေတြ မလုပ္ဖို႔၊ အသက္ကယ္ပစၥည္းေတြ နဲ႔ ဒုကၡကို ဆြဲမဆန္႔ဖို႔ ေဆးပညာအရႀကိုတင္လမ္းညႊန္မႈ ထားခဲ႔ၿပီးပါၿပီ။ ဒီစာခ်ဳပ္ကို က်ေနာ္႔မိတ္ေဆြ ေရွ႕ေနတစ္ေယာက္နဲ႔ ဆရာဝန္ေရွ႕မွာ လက္မွတ္ ထိုးခဲ႔ပါတယ္။ က်ေနာ္သာ ဒီလိုမခိုင္းခဲ႔ရင္ က်ေနာ္႔ရဲ႕ ငွက္ေျပာတုံးဘဝကို အခ်ိန္ ၾကာႏိုင္သမ်ွၾကာေအာင္ ဆြဲထားၾကလမ္႔မယ္။

က်ေနာ္႔ဘဝရဲ႕ အမွတ္ရစရာအေကာင္းဆုံးေတြက စကၤာပူကို ကိုယ္က်င္႔တရား မပ်က္တဲ႔ႏိုင္ငံ၊ အရည္အခ်င္းကို ေရွ႕တန္းတင္တဲ႔ႏိုင္ငံ၊ ႏိုင္ငံသားတိုင္း သာတူညီ မ်ွ ရွိတဲ႔ႏိုင္ငံျဖစ္လာဖို႔ လူထုကို စည္းရုံးခဲ႔ရတာေတြပါ။ ဒါေတြက က်ေနာ္ေသ တဲ႔ေနာက္အထိ က်န္ေနရစ္မယ္႔ အက်ိဳးတရားေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဥပေဒေတြရွိေနရင္ စကၤာပူလည္း ပန္းပန္ေနႏိုင္မွာပါ။ ဒါဟာ က်ေနာ္႔ရဲ႕ အႀကီး မားဆုံး ေမ်ွာလင္႔ခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။

လုပ္စရာရွိတာေတြကို အေကာင္းဆုံးလုပ္ခဲ႔ၿပီးတဲ႔ေနာက္ ဒီဘဝနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘာမွ အလြမ္းသယ္ေနစရာလည္း မလိုေတာ႔ပါဘူး။
သူမ်ားေတြယုံၾကည္သလို ေကာင္းကင္ဘုံမွာ က်ေနာ္နဲ႔က်ေနာ္႔ဇနီး ျပန္ေတြ႔ရမယ္ လို႔လည္း မယုံၾကည္ပါဘူး။
သူလည္း ျပာအိုးပဲက်န္တယ္၊ က်ေနာ္လည္း ျပာအိုးပဲ က်န္ရစ္မွာပါ။
(From One Man's View of the World)

Read more

လူ႔ယဥ္ေက်းမွဳ ပဋိပကၡနဲ႔ ကမာၻသစ္တစ္ခုကို ပံုေဖာ္ျခင္း (ပထမတြဲ) ၊ ဇင္ေ၀ေသာ္ (ျမန္မာျပန္)

The Clash of Civilizations and the Remaking of World Order
By Samuel Phillips Huntington (April 18, 1927 – December 24, 2008)

Read more