(စကၤာပူထုတ္၊ ေရႊျမန္မာမဂၢဇင္းမွာ အခန္းဆက္ေရးၿပီး စကၤာပူမွာပဲ စာအုပ္ျဖစ္ သြားတဲ႔(အဲဒီအခ်ိန္တုံးက ဆင္ဆာေၾကာင္႔) "လူလားမေျမာက္ေသးတဲ႔ အေတြး မ်ား" ထဲက တစ္ပုဒ္ပါ။ ကိုယ္တိုင္ အႀကိဳက္ဆုံးထဲမွာ ပါဝင္ပါတယ္။ အခု တိုက္ဆိုင္လို႔ ေဖ႔စ္ဘုတ္ဟန္နဲ႔ အက်ဥ္းေလးေပါ႔)
ေဆာင္းပါးရဲ႕ အသက္က "My son, I want to give you some personal advice. Never delay kissing a pretty girl or opening a bottle of whiskey. Both should be investigated as quickly as possible." ပါ။ မိန္းမေခ်ာတစ္ေယာက္ကိုေတြ႔ရင္ အနမ္းေပးဖို႔နဲ႔ ဝီစကီတစ္လုံးေတြ႔ ရင္ ေဖာက္ျမည္းဖို႔ ဘယ္ေတာ႔မွ လက္မေႏွးနဲ႔႔ ဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေနာက္ခံဇာတ္လမ္းမပါရင္ ဒီစကားကလည္း ေပါ႔ရႊတ္ရႊတ္ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလိုပါ။
***************************************************************************
စစ္ႀကီးအၿပီး ဝီစကီေတြရွားပါးခ်ိန္ တရုတ္တစ္ေယာက္မွာဝီစကီေတြ ဖာေတြ လိုက္ရွိေနတယ္၊ သူက သူ႔ဝီစကီေတြ ေရာင္းဖို႔တင္ဒါေခၚတယ္၊ ေနာက္ဆုံး ဆရာႀကီး ဟဲမင္ေဝးနဲ႔ ေဈးတည့္သြားတယ္၊ သူတို့ေဈးက ဝီစကီေတြအတြက္ ဆရာႀကီး ဟဲမင္ေဝးက တရုတ္ကို သခၤန္းစာသုံးခုေပးဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။
ဝီစကီေတြ႔ရင္လက္မေႏွးတဲ႔ ဟဲမင္ေဝးက အိမ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေဖာက္ ၾကည့္ေတာ႔ ဝီစကီမဟုတ္ဘဲ ေရေႏြးၾကမ္းေတြသာျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာ ေတြ႔ ရပါသတဲ႔။ တရုတ္ရဲ႕ မရိုးသားမႈမဟုတ္ဘဲ တရုတ္ကိုယ္တိုင္ အညာခံထားရ တယ္လို႔ ဆရာႀကီးက ယုံၾကည္တယ္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ သူ႔ကတိအတိုင္း သူ႔ သခၤန္းစာေတြ ဆက္ေပးေနတယ္၊ "တရုတ္၊ မင္းေတာ႔ အညာခံလိုက္ရၿပီ" လို႔လည္း မေျပာဘူး။
ဒါနဲ႔ ေနာက္ဆုံးသခၤန္းစာအျဖစ္ "My son, I want to give you some personal advice. Never delay kissing a pretty girl or opening a bottle of whiskey. Both should be investigated as quickly as possible." ကိုေပးခဲ႔တာပါ။
သူေျပာလို႔ က်န္ေနတဲ႔ဝီစကီပုလင္းေတြကိုေဖာက္ျမည္းေတာ႔မွ အားလုံး ေရေႏြး ၾကမ္းေတြျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ သူေတြ႔လိုက္ရတယ္။ ဒီေတာ႔မွ ဆရာႀကီး ဟဲမင္ေဝးဟာ တန္ဖိုးျဖတ္မရတဲ႔ သူ႔ဘဝအေတြ႕အႀကဳံေတြကို (သိသိႀကီး) ကတိ အတိုင္း ေရေႏြးၾကမ္းနဲ႔လဲသြားရတယ္ဆိုတာ သူသိလိုက္ရတယ္။ ဒါပါပဲ။ ဆရာႀကီးရဲ႕ လူႀကီးလူေကာင္းဆန္ပုံကို တရုတ္တစ္ေယာက္ ျပန္ေရးထားတဲ႔ ဝတၳဳတိုပါ။
မွတ္ခ်က္။ တစ္ခ်ိန္တုံးက ဒီအေၾကာင္းသူငယ္ခ်င္းေတြကို ေျပာျပမိေတာ႔ သူတို႔က လူႀကီးလူေကာင္းဆန္မႈသခၤန္းစာထက္ လက္မေႏွးဖို႔သခၤန္းစာပဲ ယူသြားၾက တယ္။ ဟဲမင္ေဝး အကိုးအကားနဲ႔ဆိုေတာ႔ အေထာက္အထားလည္း ပိုခုိင္သြား တာေပါ႔။
