မိုက္တယ္ပဲ ဆိုဆို
မိုးၿပိဳမွာ စိုးရိမ္ရရင္ေတာ့
စာမ်က္ႏွာ တစ္ခ်ိဳ႕ ေက်ာ္ဖတ္ရလိမ့္မယ္…
တကယ္ဆို
ေကာက္မစိုက္သင့္တာက
ရဟန္းတစ္ပါးထက္
ကိုယ္ဝန္ အရင့္အမာနဲ႕ မိခင္ေလာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
သူမကို ေကာက္မစိုက္ပါေစနဲ႔။ ။
မိုးၿပိဳမွာ စိုးရိမ္ရရင္ေတာ့
စာမ်က္ႏွာ တစ္ခ်ိဳ႕ ေက်ာ္ဖတ္ရလိမ့္မယ္…
တကယ္ဆို
ေကာက္မစိုက္သင့္တာက
ရဟန္းတစ္ပါးထက္
ကိုယ္ဝန္ အရင့္အမာနဲ႕ မိခင္ေလာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
သူမကို ေကာက္မစိုက္ပါေစနဲ႔။ ။
"အရွင္ဘုရား၊ ဘယ္ကျပန္ၾကြလာတာလဲ ဘုရား"
"မွိဳရွာျပန္လာတာ ဒကာႀကီး"
"အရွင္ဘုရားကလည္း ရဟန္းတန္မဲ့ မွိဳရွာရတယ္လို႔"
"ရဟန္းက မွိဳမရွာရင္ ေက်ာင္းက နာဂေလးေတြ ငါးမွ်ားထြက္ခ်င္ထြက္၊ အမဲလိုက္ထြက္ခ်င္ထြက္ျဖစ္ၾကလိမ့္မယ္။
သတၱဝါေတြ အသက္ မသတ္ဘဲ ဟင္းတစ္ခြက္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သင္ေပးရဦးမယ္။"
"ဒါေပမယ့္ ရဟန္း မွိဳရွာတယ္ဆိုေတာ့ ၾကားလို႕ေတာ့ မေကာင္းဘူးထင္တယ္ဘုရား "
"ဒကာႀကီးဦးဇင္ေဝေသာ္၊ ဒကာႀကီး ဖတ္မိတဲ့ အဲဒီ စာမ်က္ႏွာေတြကို ဦးဇင္း မဖတ္ခဲ့မိဘူး"
Me and my big mouth ခပ္ကုပ္ကုပ္ထြက္ေျပးခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလး တစ္ခုပါ။
စာမ်က္ႏွာ တစ္ခ်ိဳ႕ ေက်ာ္ဖတ္ရလိမ့္မယ္…
ဟိုမွာရဟန္းတစ္ပါး၊ စစ္တပ္ေတြၾကားမွာ သကၤန္းႀကီး တလႊားလႊားနဲ႔ ဘာေတြ အလုပ္ရွဳပ္ေနပါလိ္မ့္။
ရဟန္းနဲ႔ စစ္ေျမျပင္ - သံစဥ္ မဟပ္လွတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူဘာေတြမ်ား မိန္႔ေနပါလိမ့္...
"ဒကာႀကီးတို႔က ဘာအတြက္တိုက္ခိုက္ၾကမွာလဲ" "ေရအတြက္ပါ ဘုရား"
"ေရအတြက္ ေသြးေတြထြက္ကုန္မွာေပါ့"
"ထြက္လည္းတိုက္ရမွာပဲ"
"ေရနဲ႔ေသြး ဘယ္ဟာက တန္ဖိုးပိုႀကီးလဲ"
"ေသြးကေတာ့ ပိုတာေပါ့" (ေထာင္ေနတဲ့ ဓါးလွံတစ္ခ်ိဳ႕ ငိုက္က်လာတယ္)
"တိုက္ရင္ ဘယ္သူက ႏိုင္မယ္ထင္သလဲ"
"ဥေဒါင္းအလံနဲ႔ စစ္တပ္က ႏိုင္မွာေပ့ါ။ သူကမွ တကယ့္ စူပါ ပါဝါပဲ။ ႏိုင္ငံႀကီး၊ စစ္တပ္ႀကီး။" "ယုတၱိမရွိဘူး။ အဲဒီဥေဒါင္းကို အေမႊးႏွဳတ္ပစ္လိုက္မယ္။ ႏိုင္ငံေသးေပမယ့္ ရေသ့ ၿမိဳ႕သားတို႔က မေၾကာက္။ လူနဲ႔ မတိုက္ဘူး၊ စြမ္းရည္နဲ႔ တိုက္မယ္။"
စာမ်က္ႏွာ တစ္ခ်ိဳ႕ ေက်ာ္ဖတ္ရလိမ့္မယ္…
"ဒီလိုဆိုရင္ ႏွစ္ဖက္စလံုး ကိုယ္စီႏိုင္ေနၾကတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ရဟန္းထင္တယ္၊ တစ္ေယာက္ထဲပဲႏိုင္မယ္။ ႏိုင္သူကလည္း ရွံဳးၿပီးမွပဲ ႏိုင္လိမ့္မယ္။"
စာမ်က္ႏွာ တစ္ခ်ိဳ႕ ေက်ာ္ဖတ္ရလိမ့္မယ္…
ရဟန္းရဲ့ ေမတၱာ၊ ရဟန္းရဲ့ စကားေျပာစြမ္းရည္ေၾကာင့္ ရန္သူရဲ့ရင္ဝကို ခ်ိန္ထားတဲ့ ဓါးလွံေတြ ေျမျပင္ကို ထိုးစိုက္ခဲ့ၾကဖူးတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီရဟန္းလည္း ေကာက္စိုက္ခဲ့ ဖူးတာပါပဲ။ စာမ်က္ႏွာ တစ္ခ်ိဳ႕ ေက်ာ္ဖတ္ရလိမ့္မယ္…
စာမ်က္ႏွာ တစ္ခ်ိဳ႕ ေက်ာ္ဖတ္ရလိမ့္မယ္…
က်ေနာ္ ဘာေျပာရဦးမလဲ။ ၿပံဳးစိစိ စကားလံုးေတြနဲ႔ မ်က္ႏွာတည့္တည့္ကို ပစ္ေပါက္ရမွာလား၊ ေတာက္ေခါက္သံေတြ တစ္ေတာင့္ခ်င္းထိုးၿပီး ရင္ဝကို တဒိုင္းဒိုင္းနဲ႔ ပစ္ထည့္ရမွာလား ..။
တကယ္ဆို... ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမ ေကာက္စိုက္ဖူးတယ္။ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ ဦးေကာဝိဒါဘိဝံသ ေကာက္စိုက္ဖူးတယ္။ ပီနန္ဆရာေတာ္ႀကီးလည္း ေကာက္စိုက္ဖူးတယ္။ ကန္သင္းေဘးက ထိုင္ၿပီးေဝဖန္တဲ့ ရဟန္းေတြ ရွိခဲ့ဖူးသလို လယ္ထဲဆင္း ေကာက္စိုက္ဖူးတဲ့ ရဟန္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိဖူးတယ္။ ရွိလိမ့္မယ္။ မိခင္ေလာင္းေတြအတြက္ ရဟန္းေကာက္စိုက္သင့္တယ္။
စာၾကြင္း။ ။"ရဟန္းက ေကာက္စိုက္ထြက္ခ်င္လို႔ေတာ့ မရဘူးေပါ့" ဆိုတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းနဲ႔ ဒီေဆာင္းပါးဆင္းျဖစ္ေအာင္ တြန္းခ်လိုက္တဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ႀကံဳရင္ေက်းဇူးစကား နည္းနည္း ပါးပါးေလး ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေျပာဦး မွေတာ့ ေကာင္းမယ္ ထင္တယ္လို႔ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ စဥ္းစားမိတယ္။ (ေကာင္မေလးနာမည္က ခက္ခက္ရိုးလြန္ ျဖစ္ပါတယ္။ )
"မွိဳရွာျပန္လာတာ ဒကာႀကီး"
"အရွင္ဘုရားကလည္း ရဟန္းတန္မဲ့ မွိဳရွာရတယ္လို႔"
"ရဟန္းက မွိဳမရွာရင္ ေက်ာင္းက နာဂေလးေတြ ငါးမွ်ားထြက္ခ်င္ထြက္၊ အမဲလိုက္ထြက္ခ်င္ထြက္ျဖစ္ၾကလိမ့္မယ္။
သတၱဝါေတြ အသက္ မသတ္ဘဲ ဟင္းတစ္ခြက္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သင္ေပးရဦးမယ္။"
"ဒါေပမယ့္ ရဟန္း မွိဳရွာတယ္ဆိုေတာ့ ၾကားလို႕ေတာ့ မေကာင္းဘူးထင္တယ္ဘုရား "
"ဒကာႀကီးဦးဇင္ေဝေသာ္၊ ဒကာႀကီး ဖတ္မိတဲ့ အဲဒီ စာမ်က္ႏွာေတြကို ဦးဇင္း မဖတ္ခဲ့မိဘူး"
Me and my big mouth ခပ္ကုပ္ကုပ္ထြက္ေျပးခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလး တစ္ခုပါ။
စာမ်က္ႏွာ တစ္ခ်ိဳ႕ ေက်ာ္ဖတ္ရလိမ့္မယ္…
ဟိုမွာရဟန္းတစ္ပါး၊ စစ္တပ္ေတြၾကားမွာ သကၤန္းႀကီး တလႊားလႊားနဲ႔ ဘာေတြ အလုပ္ရွဳပ္ေနပါလိ္မ့္။
ရဟန္းနဲ႔ စစ္ေျမျပင္ - သံစဥ္ မဟပ္လွတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူဘာေတြမ်ား မိန္႔ေနပါလိမ့္...
"ဒကာႀကီးတို႔က ဘာအတြက္တိုက္ခိုက္ၾကမွာလဲ" "ေရအတြက္ပါ ဘုရား"
"ေရအတြက္ ေသြးေတြထြက္ကုန္မွာေပါ့"
"ထြက္လည္းတိုက္ရမွာပဲ"
"ေရနဲ႔ေသြး ဘယ္ဟာက တန္ဖိုးပိုႀကီးလဲ"
"ေသြးကေတာ့ ပိုတာေပါ့" (ေထာင္ေနတဲ့ ဓါးလွံတစ္ခ်ိဳ႕ ငိုက္က်လာတယ္)
"တိုက္ရင္ ဘယ္သူက ႏိုင္မယ္ထင္သလဲ"
"ဥေဒါင္းအလံနဲ႔ စစ္တပ္က ႏိုင္မွာေပ့ါ။ သူကမွ တကယ့္ စူပါ ပါဝါပဲ။ ႏိုင္ငံႀကီး၊ စစ္တပ္ႀကီး။" "ယုတၱိမရွိဘူး။ အဲဒီဥေဒါင္းကို အေမႊးႏွဳတ္ပစ္လိုက္မယ္။ ႏိုင္ငံေသးေပမယ့္ ရေသ့ ၿမိဳ႕သားတို႔က မေၾကာက္။ လူနဲ႔ မတိုက္ဘူး၊ စြမ္းရည္နဲ႔ တိုက္မယ္။"
စာမ်က္ႏွာ တစ္ခ်ိဳ႕ ေက်ာ္ဖတ္ရလိမ့္မယ္…
"ဒီလိုဆိုရင္ ႏွစ္ဖက္စလံုး ကိုယ္စီႏိုင္ေနၾကတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ရဟန္းထင္တယ္၊ တစ္ေယာက္ထဲပဲႏိုင္မယ္။ ႏိုင္သူကလည္း ရွံဳးၿပီးမွပဲ ႏိုင္လိမ့္မယ္။"
စာမ်က္ႏွာ တစ္ခ်ိဳ႕ ေက်ာ္ဖတ္ရလိမ့္မယ္…
ရဟန္းရဲ့ ေမတၱာ၊ ရဟန္းရဲ့ စကားေျပာစြမ္းရည္ေၾကာင့္ ရန္သူရဲ့ရင္ဝကို ခ်ိန္ထားတဲ့ ဓါးလွံေတြ ေျမျပင္ကို ထိုးစိုက္ခဲ့ၾကဖူးတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီရဟန္းလည္း ေကာက္စိုက္ခဲ့ ဖူးတာပါပဲ။ စာမ်က္ႏွာ တစ္ခ်ိဳ႕ ေက်ာ္ဖတ္ရလိမ့္မယ္…
က်ေနာ္ ဘာေျပာရဦးမလဲ။ ၿပံဳးစိစိ စကားလံုးေတြနဲ႔ မ်က္ႏွာတည့္တည့္ကို ပစ္ေပါက္ရမွာလား၊ ေတာက္ေခါက္သံေတြ တစ္ေတာင့္ခ်င္းထိုးၿပီး ရင္ဝကို တဒိုင္းဒိုင္းနဲ႔ ပစ္ထည့္ရမွာလား ..။
တကယ္ဆို... ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမ ေကာက္စိုက္ဖူးတယ္။ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ ဦးေကာဝိဒါဘိဝံသ ေကာက္စိုက္ဖူးတယ္။ ပီနန္ဆရာေတာ္ႀကီးလည္း ေကာက္စိုက္ဖူးတယ္။ ကန္သင္းေဘးက ထိုင္ၿပီးေဝဖန္တဲ့ ရဟန္းေတြ ရွိခဲ့ဖူးသလို လယ္ထဲဆင္း ေကာက္စိုက္ဖူးတဲ့ ရဟန္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိဖူးတယ္။ ရွိလိမ့္မယ္။ မိခင္ေလာင္းေတြအတြက္ ရဟန္းေကာက္စိုက္သင့္တယ္။
ဥေဒါင္းအလံ - ေကာလိယ။
ရေသ့ၿမိဳ႕ - ကပိလဝတၳဳ၊ သာကိယ။ (ကပိလရေသရဲ့့ၿမိဳ႕)
ရဟန္း - ေဂါတမဗုဒၶ။ သမဏ။
ရေသ့ၿမိဳ႕ - ကပိလဝတၳဳ၊ သာကိယ။ (ကပိလရေသရဲ့့ၿမိဳ႕)
ရဟန္း - ေဂါတမဗုဒၶ။ သမဏ။
စာၾကြင္း။ ။"ရဟန္းက ေကာက္စိုက္ထြက္ခ်င္လို႔ေတာ့ မရဘူးေပါ့" ဆိုတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းနဲ႔ ဒီေဆာင္းပါးဆင္းျဖစ္ေအာင္ တြန္းခ်လိုက္တဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ႀကံဳရင္ေက်းဇူးစကား နည္းနည္း ပါးပါးေလး ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေျပာဦး မွေတာ့ ေကာင္းမယ္ ထင္တယ္လို႔ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ စဥ္းစားမိတယ္။ (ေကာင္မေလးနာမည္က ခက္ခက္ရိုးလြန္ ျဖစ္ပါတယ္။ )
ဇင္ေ၀ေသာ္
Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.
Post a Comment