What is mindfulness meditation? (သတိပ႒ာန္တရားဟူသည္ ဘာလဲ)

ဒီနည္းစနစ္က လူနာ၏ နာက်င္မႈႏွင္႔ စိတ္ထိခိုက္မႈကို ေလ်ာ႔က်ေစႏိုင္သည္။ Tony Merrit ဆိုသည့္ စိတ္ပညာရွင္က ဆစ္ဒနီ႐ိွ Royal Prince Alfred ေဆး႐ုံ၊ Pain Management Centre ၌ လူနားမ်ားကို သတိပ႒ာန္တရားျပသေပးလ်က္ရွိသည္။

"ဒီနည္းစနစ္က သတိပိုေကာင္းေစၿပီး နာက်င္မႈကို ရင္ဆိုင္ရာမွာ အေထာက္အကူ အမ်ားႀကီးျဖစ္ေစပါတယ္။ေဝဒနာနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ ခြဲျခား႐ွဳမွတ္လိုက္ရင္ ျခားနားခ်က္ေတြ အမ်ာႀကီး႐ိွလာတယ္။

ဥပမာနဲ႔ေျပာရရင္ စိတ္ကသမုဒၵရာနဲ႔တူၿပီး လူက လႈိင္းနဲ႔တူတယ္။"

သတိပ႒ာန္တရားက လႈိင္းကိုရပ္လို႔မ႐ပါဘူး။ လိႈင္းၾကားထဲမွာ ဘယ္လိုရြက္လႊင္႔သြား႐မလဲ ဆိုတာကိုသာ သင္တာပါ။"သူကရွင္းျပပါတယ္။

နာက်င္မႈအေပၚမွာ႐ွဳမွတ္ေနလ်ွင္ ေဝဒနာပိုဆိုးဖြယ္ရာ႐ွိသည္ဟု လူအမ်ားက မွတ္ထင္တတ္ၾကသည္၊ သို႔ေသာ္ ဤပ႐ုိဂရမ္၏ အဆုံး၌ လူကို မသက္မသာျဖစ္ေစေသာ အရာသည္ နာက်င္မွဳထက္ ထိုနာက်င္မွဳအေပၚ၌ ၿငိ တြယ္ေနေသာ ေၾကာက္႐ြံ႕ထိတ္လန္႔မွဳ သာျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္သြားၾကသည္ ဟု သူက႐ွင္းျပသည္။

"ေဝဒနာကို အဆိုးအေကာင္း သုံးသပ္မေနပဲ လက္ခံ မွတ္သားထားၿပီး သူ႕သေဘာအတိုင္းထားလိုက္ရင္ နာက်င္တဲ႔ေဝဒနာက ေလ်ာ႔ပါးသြားပါတယ္"

သတိပ႒ာန္တရားကိုအားထုတ္ရန္ ႏွစ္ေပါင္း႐ွည္ၾကာ မလိုအပ္လွပါ။ "ေဝဒနာကို ႐ွဳမွတ္ႏိုင္တဲ႔ အစြမ္းကို အခ်ိန္ခပ္တိုတို အတြင္းမွာပဲ ရႏိုင္ပါတယ္။ ႏွစ္ရက္အတြင္းမွာကိုပဲ ထူးထူးျခားျခား အက်ိဳးေက်းဇူးေတြ ရလာေနတာေတြ႔ျမင္ေနရပါတယ္။ " ဟု Merritt က ထပ္မံ႐ွင္းျပခဲ႔သည္။

For more information,visit


ဆုထားမ်က္ခ်ယ္

















Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

ေရေႏြးၾကမ္းစကားမ်ား

ေရေႏြးၾကမ္းသည္ တရားဘာ၀နာ၏ မိတ္ေဆြျဖစ္သည္။ အသည္းႏွလံုးကို ႀကီးထြားေစၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳ ကို ေလးနက္ေစ ၏။ ေရေႏြးၾကမ္းသည္အေတြးအေခၚ၏ ေတာင္ပံမ်ားျဖစ္ၿပီး လူသားကိုသာမန္ဘ၀ထက္ ပိုေအာင္ ပို႕ေဆာင္ေပးတတ္ ၏။ ထို႕ေၾကာင့္ ကမာၻ အေရွ႕ျခမ္းႏိုင္ငံတုိင္း၌ ေရေႏြးျခမ္းကို မက္မက္ေမာေမာ ေသာက္သံုးၾကေလ၏။

ထုတ္လုပ္ပံုနည္းပညာမတူသျဖင့္ ခ်ိဳင္းနီ(စ္)တီးဟု ေခၚေသာ ေရေႏြးၾကမ္းသည္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ေျခာက္မ်ိဳးကြဲျပားေလသည္။
  1. Green tea
  2. Black tea
  3. Oolong tea
  4. Dark tea
  5. Yellow tea ႏွင့္
  6. White tea တို႕ျဖစ္ေလသည္။

Green tea သည္တရုတ္ျပည္ေတာင္ပိုင္းမွထြက္ၿပီး ပညာရွင္မ်ားအႀကိဳက္ဟုဆိုၾကသည္။ Black tea ကား ျပန္လည္မြမ္းမံမွဳျဖင့္ စီရင္ထားၿပီး အမ်ိဳးသမီးမ်ား အႀကိဳက္ဟုဆိုၾက၏ ။ အူးလံုးတီးကား ေႏြးေထြးၿပီးလူကိုတက္ၾကြေစသျဖင့္ အားကစားသမားမ်ား အႀကိဳက္ဟုဆိုၾကျပန္သည္။ Dark tea ကား လွ်ာေပၚ၌ အရသာစြဲထင္ရစ္သျဖင့္ ပညာရွင္ႏွင့္ သက္ႀကီးရြယ္အိုတို႕ အသဲစြဲတည္း။

တရုတ္ျပည္ကား ေရေႏြးၾကမ္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေရွ႕ေဆာင္ႏိုင္ငံျဖစ္ၿပီး ေရေႏြးၾကမ္းေပၚေပါက္လာပံုႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႏွစ္ေပါင္းေလး ငါးေထာင္ခန္႕ သမိုင္းရွိေလသည္။ အစပိုင္းတြင္လတ္ဆတ္ေသာ လက္ဖက္ရြက္ကို ေရေႏြးထဲကို ထည့္ေသာက္ ၾကၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ လက္ဖက္ရြက္ကို အေျခာက္လွမ္းျပဳျပင္ၿပီး ေသာက္သံုးလာၾကသည္။ ထိုမွေနာက္ ေျခာက္မ်ိဳးေသာ ေရေႏြး ၾကမ္း အမ်ိဳးအစား တို႕ တန္မင္းဆက္၌ (၆၁၁-၉၀၆) ဖြံ႕ၿဖိဳးလာခဲ့ေလေတာ့သည္။

မူလေရေႏြးၾကမ္းသမိုင္းကားေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ၿပီျဖစ္၏။ အၾကမ္းဖ်င္း မွတ္သားႏိုင္သည္ကား ေရေႏြးၾကမ္းယဥ္ေက်းမွဳသည္ တရုတ္ျပည္ အေနာက္ေတာင္ပိုင္းမွ စတင္ခံ့သည္ဟု ဆိုႏိုင္၏။ ယူနန္ႏွင့္ အျခားေသာေနရာမ်ား၌ သက္တမ္းေထာင္ခ်ီေသာ လက္ဖက္ပင္မ်ားရွိေန၏။ ယင္းေရေႏြးၾကမ္းကို စတင္ေတြ႕ရွိသူကား Shen Nong ဟုဆိုၾက၏။ (ျမန္မာလို ရွင္ေႏွာင္းလို႕ဆိုရလွ်င္ မွတ္သားရလြယ္ကူႏိုင္ပါသည္။)



ရွင္ေႏွာင္းကား သစ္ပင္အမ်ိဳးမ်ိဳးမွ သစ္ရြက္တို႕ကိုခူးကာ စားေသာက္လို႕ျဖစ္မျဖစ္ ၊ ေဆး၀ါးအတြက္ အသံုး၀င္ မ၀င္ အမ်ိဳးမ်ိဳးစမ္းသပ္ၾကည့္ခဲ့၏။ ကံေကာင္းသည္မွာ ရွင္ေႏွာင္း၌ ထူးျခားေသာ အစာအိမ္ရွိၿပီး ထိုသစ္ရြက္တို႕၏ တုန္ျပန္မွဳကို နားလည္ခံစားႏိုင္၏။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ “ရွင္ေႏွာင္း သစ္ရြက္တစ္ရာကို ျမည္း၏ ” ဆိုေသာ စကားပံုေပၚေပါက္လာေလေတာ့သည္။

တေန႕၊ ခရီးအေ၀းႀကီးလမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ေမာပန္းဆာေလာင္ေနေသာ ရွင္ေႏွာင္းတစ္ေယာက္ သစ္ပင္ေအာက္၌ အနားယူေန၏။ ထို႕ေနာက္ေရေႏြးအိုးတည္၏။ ထိုစဥ္ေၾကြက်လာေသာ လက္ဖက္ရြက္တစ္ခ်ိဳ႕ ရွင္ေႏွာင္း၏ ေရေႏြးအိုး ထဲသို႕က်ေလသည္။ ထိုေရေႏြးကို ေသာက္ၾကည့္ေသာအခါ ခ်ိဳျမျမရွိယံုသာမက လြန္စြာအရသာရွိၿပီး လူကိုလန္းဆန္းသြားသည္ ကုိလည္း ရွင္ေႏွာင္းေတြ႕ခဲ့ရေတာ့သည္။ သူပင္ပန္းခဲ့သမွ် ယူပစ္လိုက္သလို ေပ်ာက္သြား၏။ ထို႕ေၾကာင့္ ထိုေရေႏြးၾကမ္း အားလံုးကု ရွင္ေႏွာင္းေသာက္ပစ္လိုက္ေလေတာ့သည္။

ရွင္ေႏွာင္းႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ေနာက္ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္က ပို၍ပင္ အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေသး၏။ ရွင္ေႏွာင္းက ၇၂ -မ်ိဳးေသာ အဆိပ္အေတာက္ျဖစ္ေစသည့္ သစ္ရြက္တို႕ကို ျမည္း၏။ ၿပီး - ေျမျပင္၌ ေသလုေမ်ာပါးျဖစ္ေနရွာ၏။ ထိုအခါ သူ႕ေဘးသို႕ေၾကြ က်လာေသာ သစ္ရြက္တစ္ခ်ိဳ႕၏ အနံ႕ အသက္ကို ရွင္ေႏွာင္းရေလသည္။ စပ္စုေသာရွင္ေႏွာင္းက ထိုသစ္ရြက္တို႕ကို ပါးစပ္ထဲ ထည့္ၿပီး၀ါးေလေတာ့၏။ ခဏၾကာေသာအခါ ရွင္ေႏွာင္း၏ ကုန္ခမ္းသြားေသာ အားအင္မ်ား ျပန္လည္ျပည့္ၿဖိဳးလာသည္ဟု ဆို၏။ ထို႕ေနာက္ ထုိအရြက္တို႕ကို ေကာက္ယူစားလိုက္ေသာအခါ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ရွိေနေသာ အဆိပ္မ်ာအားလံုး ကင္းစင္သြာေလေတာ့၏။

ဇာတ္လမ္းမ်ားက မည္သို႕ပင္ဆိုေစ၊ ေရေႏြးၾကမ္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ကား ရွင္ေႏွာင္း၏ အခန္းက႑ကို ပစ္ပယ္ထား၍ မရေတာ့ေပ။ ထို႕ေၾကာင့္ တရုတ္ေရွးေဟာင္းေဆးပညာက်မ္းႀကီးကို ရွင္ေႏွာင္းကို ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ “Shen Nong Herbal” ဟုေခၚၾကေလေတာ့၏။

           “Tea tastes bitter. Drink it, 
                      one can think quicker, 
                                 Sleep less, move lighter, 
                                            And see clearer.”

ဟုေရေႏြးၾကမ္းကုိ ဂုဏ္ျပဳစပ္ဆိုထားၾကေလေတာ့သည္။

Zhou မင္းဆက္ေရာက္ေသာအခါ (၁၀၄၆ -၂၅၆ ဘီစီ) ေရေႏြးၾကမ္းသည္ ခႏၶာကိုယ္ကို ေပါ့ပါးေစၿပီး စိတ္ကိုၾကည္ လင္ေစသျဖင့္ ေဆးအရာသို႕ပင္ ထားခဲ့ၾကသည္။ လက္ဖက္ရြက္ကိုပို၍ေကာင္းမြန္ေအာင္လည္း ႀကိဳးစားျပဳျပင္လာခ့ဲၾကသည္။

Ham မင္းဆက္ (၂၀၆ ဘီစီ - ေအဒီ ၂၂၀) သို႕ေရာက္ေသာအခါ လက္ဖက္ရြက္ခူးျခင္း လက္ဖက္ျပဳလုပ္ျခင္း မ်ားစြာတိုးတက္ လာခဲ့သည္။ ေရေႏြးၾကမ္းသည္ အရသာရွိေသာ ေသာက္သံုးဖြယ္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့ၿပီး ဂုဏ္သေရရိွလူတန္းစားမ်ားၾကား၌ မ်ားစြာေရပန္း စားလာေလေတာ့သည္။

Wei (၂၂၀ - ၂၆၅) ႏွင့္ Jin(၂၆၅ - ၄၂၀) မင္းဆက္မ်ားလက္ထက္တြင္မူ ေရေႏြးၾကမ္းသည္ ဧည့္ခံပြဲမ်ာ၌ မပါမျဖစ္ ေသာက္ဖြယ္ တစ္ခု ျဖစ္လာေတာ့သည္။ ထိုအခါ လူအမ်ားက လူကိုလန္းဆန္းၿပီး သန္႔ရွင္းေသာ ေရေႏြးၾကမ္းကို မူးယစ္ေစတတ္ေသာ ၀ိုင္ထက္ ပင္ ပို၍လူႀကိဳက္မ်ားလာေလေတာ့သည္။

ထိုမင္းသံုးဆက္၏ ေနာက္ဆံုးမင္းမွာ Sun Hao(264-280) ျဖစ၏။ သူကပြဲေတာ္တည္တိုင္း သူ႕မူးမတ္မ်ားကို ၀ိုင္ ေျခာက္လီတာ ကုန္ေအာင္ ေသာက္ရမည္ဟု အမိန္႕ေပး၏။ ထိုမူးမတ္မ်ားတြင္ အမတ္တစ္ေယာက္က ၀ိုင္ကိုမႀကိဳက္၊ ထို႕ေၾကာင့္  ၀ိုင္ အစား ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ခြင့္ျပဳရန္ေတာင္းပန္၏။ အမွန္မူ ၀ိုင္ႏွင့္ ေရေႏြးၾကမ္းအစား ဆက္စပ္မွဳ တူညီမွဳ အခ်ိဳ႕ ရွိေလသည္။

၀ိုင္ကေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ၀န္းက်င္ႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္ၿပီး ေရေႏြးၾကမ္းကမူ တိတ္ဆိတ္ေသာ ၀န္းက်င္ႏွင့္ ပို၍စပ္ဟပ္သည္။ သူတို႕ၾကား၌ ကြဲျပားမွဳမ်ားစြာရွိေသာ္လည္း ေရေႏြးၾကမ္းႏွင့္၀ိုင္ကား အေကာင္းဆံုး ပါတနာမ်ားလည္းျဖစ္ေလသည္။ အေၾကာင္းကေရေႏြးၾကမ္းက မူးယစ္မွဳကို ေျပေပ်ာက္ေစျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ေရေႏြးၾကမ္း ယဥ္ေက်းမွဳ ပ်ံ႕ႏွံ႕ရာ၌ ဗုဒၶဘာသာႏွင္ ့ တာအိုဘာသာ တို႕ကလည္း ခြဲျခား၍ မရေအာင္ အေရးပါလွသည္။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားက ေရေႏြးၾကမ္းသည္ ငိုက္ျမည္းမွဳ ၊ ေႏွးေကြးေလးလံမွဳတို႕ကို ပယ္ေဖ်ာက္ႏိုင္၏ ဟူေသာ အေၾကာင္းျပ ခ်က္ျဖင့္ ႏွစ္ၿခိဳက္ၾကသလို တာအိုဘာသာ၀င္ တို႕ကလည္း ေရေႏြးၾကမ္းက လူကိုႏုပ်ိဳေစတယ္ ဆုိၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ ၿခိဳက္ၿခိဳက္  ေသာက္သံုးၾက၏။ ထိုအခါ လူအမ်ားက လက္ဖက္ရြက္ မ်ားကို ကိတ္မုန္႕သ႑ာန္ျပဳလုပ္ ၾက၏။ ေသာက္ လိုေသာ အခါမွ ဖဲ့ယူ၍ ေရေႏြးအိုးထဲသို႕ ထည့္ၿပီးေသာက္ၾက၏ ။


ထို႕ေၾကာင့္ေရေႏြးၾကမ္းသည္ “Tan မင္းဆက္မွာ အစျပဳခဲ့ၿပီး Song မင္းဆက္မွာ ဖြံ႕ၿဖိဳးခဲ့သည္။” ဟု ဆိုစမွတ္ျပဳၾကရေတာ့သည္။

ယင္းလက္ဖက္ရြက္၊ ေရေႏြးၾကမ္း ၊ လက္ဖက္ရည္တို႕ကား ယေန႕ဆိုလွ်င္ ကမာၻသို႕ပင္ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေနၿပီျဖစ္၏ ။ ဂ်ပန္ဘုန္းေတာ္ႀကီး မ်ားက လက္ဖက္ေစ့၊ လက္ဖက္ေျခာက္ျပဳလုပ္နည္း ၊ ေရေႏြးၾကမ္း အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းတို႕ကို ဂ်ပန္သို႕ သယ္ယူသြားၾကသည္။ ယခုဆိုလွ်င္ ဂ်ပန္မွာ ေရေႏြးၾကမ္း ပြဲေတာ္ဟုပင္ ရွိေလသည္။

ဥေရာပတိုက္သို႕ လက္ဖက္ရြက္ ၊ လက္ဖက္ေျခာက္ ေရာက္ရွိျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေရွးဦးအက်ဆံုး အေထာက္အထားကို ခရီးသြား အာရပ္တစ္ေယာက္၏ မွတ္စု၌ ေတြ႕ရ၏။ မာကိုပိုလို၏ မွတ္စုထဲ၌လည္း တရုတ္ဘ႑ာေရး အမတ္ႀကီးက လက္ဖက္ေျခာက္ ၊ လက္ဖက္ရြက္ အခြန္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အဆမတန္ ေတာင္းခံေၾကာင္း ေရးသားထားေလသည္။

(၁၆) ရာစုေရာက္ေသာအခါ ဒတ(ခ်္)တို႕က ကမာၻ႕အေရွ႕ပိုင္း၌ လြန္စြာထူးဆန္း၍ အရသာႏွင့္ျပည့္စံုလွေသာ သစ္ရြက္တစ္မ်ိဳး ရွိေၾကာင္း သတင္းကို ဥေရာပသို႕ သယ္ေဆာင္သြားခဲ့ၾက၏။ ထိုစကားသည္ ဥေရာပသားတို႕အတြက္ လက္ဖက္ရြက္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ပထမဆံုးၾကားရေသာစကား ျဖစ္ေလသည္။

၁၆၁၀ ခုႏွစ္တြင္ အေရွ႕ အိႏၵိယ ကုမၸဏီက ဥေရာပသို႕ ပထမဆံုး လက္ဖက္တင္ပို႕ေလေတာ့သည္။ ထို႕ေနာက္ လက္ဖက္ရည္ ေသာက္ျခင္း အက်င့္ ဥေရာပ၌ အျမစ္တြယ္သြားေလေတာ့သည္။

ထို႕ေနာက္ ၁၆၃၆ ခုတြင္ ျပင္သစ္၊ ႏွစ္ႏွစ္ၾကာေသာအခါ ရွရွားသို႕ လက္ဖက္ပ်ံ႕သြားေတာ့သည္။ ယေန႕ လက္ဖက္ရည္ကို စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ေသာက္သံုးေနေသာ အဂၤလန္ကား ၁၆၅၀ ခုအထိ လက္ဖက္အေၾကာင္း ဘာမွ မသိခဲ့ရွာေပ။

လက္ဖက္ရြက္ထဲ၌ ၄၅၀ ေက်ာ္ ဓါတ္သဘာ၀မ်ား ပါ၀င္ေနၾကာင္း သိပၸံက ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့သည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ စြမ္းအင္မ်ားက လူကိုဒုကၡေပးႏိုင္သည့္ ေရာဂါတစ္ခ်ိဳ႕ကိုပင္ ကာကြယ္ေပ်ာက္ကင္းေစႏိုင္ေၾကာင္းေတြ႕ရ၏။


Green tea ဆိုလွ်င္ ဗီတာမင္မ်ား ပါ၀င္သည့္အျပင္ ကင္ဆာဆဲ(လ္)မ်ားကို ကာကြယ္ေပးႏိုင္သည့္ Hydroxybenzene ဓါတ္သဘာ၀ပါ၀င္ေလသည္။ အူလံုးတီး (Oolong tea) ဆိုလွ်င္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကိုက်ေစႏိုင္၏။ Black tea က သလိပ္ေပ်ာ္ေစၿပီး အစာေက်ညက္မွဳ အားေကာင္းေစကာ စားသံုးသမွ် ခံတြင္းေတြ႕ေစ၏ ။ အထူုးသျဖင့္ အစာအိမ္ေရာဂါရွိသူမ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီ၏။ Duer tea ကႏွလံုးေသြးေၾကာက်ဥ္းေရာဂါကို ကာကြယ္ၿပီး “Tea of longevity” ဟုပင္ ဆိုစမွတ္ျပဳထားၾကရသည္။

လက္ဖက္ရြက္မ်ားသည္ Rediation ကိုကာကြယ္မွဳေပးႏိုင္သည့္အတြက္ ကြန္ပ်ဴတာအၿမဲတမ္းသံုးစြဲေနရသူမ်ားႏွင့္ အထူးသင့္ေတာ္ေလသည္။

(၂၁) ရာစုတြင္ ေရေႏြးၾကမ္းကို ေသာက္စရာဟု အသိအမွတ္ျပဳထားရသည့္ အျပင္ လက္ဖက္ရြက္၏ အဆီအႏွစ္ မ်ားကို ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ မ်ား ၊ သြားတိုက္ေဆးမ်ားႏွင့္ အျခားေန႕စဥ္သံုး ပစၥည္းမ်ားတြင္ပါ ေတြ႕ရွိလာရေတာ့သည္။ က်န္းမာေရး အတြက္ လိမ္းေဆးမ်ား တြင္လည္း လက္ဖက္ရြက္၏ အဆီအႏွစ္မ်ား ပါ၀င္ေနျပန္ေသး၏။

သို႕ျဖင့္ပင္ ေရေႏြးၾကမ္း၏ ဇတ္လမ္းကေတာ့ ေျပာမဆံုးေပါင္ ေတာသံုးေတာင္ပင္ ရွိေနဆဲပင္။



ဆုထားမ်က္ခ်ယ္






(Chinese Tea by Lin Tong, Translated by Yue LiwenEternal Tea Fragrance ကို သင့္သလို ျပန္ဆိုထားပါသည္။)


Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

ညွိရင္ ညီႏုိင္တယ္

အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္က ဘုရားဆင္းတုေတာ္တစ္ဆူကို ပင္႔လာၿပီး ေက်ာင္းမွာ ထားခဲ႔လို႔ ရမလားလို႔ေမးတယ္၊ ဘာေၾကာင္႔လဲ ေမးေတာ႔ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ၾကတဲ႔ မိဘေတြ ေသဆုံးေတာ႔ ဘုရားကိုေစာင္႔ေ႐ွာက္မဲ႔သူ မ႐ွိေတာ႔ လို႔ - လို႔ေျဖတယ္။ သူမကုိယ္တိုင္ကဗုဒၶဘာသာ မဟုတ္ေမယ္႔ ဘုရားတစ္ပါးတည္း အထီးက်န္ေနတာကို စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ သူမကို အကဲခတ္ေတာ႔လည္း တကယ္ စိတ္မေကာင္းတဲ႔ပံုေပၚပါတယ္၊ ဒါနဲ႔ ဆင္းတုေတြထားတဲ႔ေန႐ာကုိ လိုက္ျပေတာ႔ သူမက

"I'm very happy for you ,Buddha. Now you have many friends. Please stay here with your friends." လို႔ ဘုရားကို ႏႈတ္ဆက္စကားေျပာေနရွာတယ္။

သူမေျပာတာကတစ္မ်ိဳးေလးျဖစ္ေနေတာ႔ၿပံဳးမိေသးတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕က ဘုရားဆင္းတုေတြ လက္ေဆာင္ေပးတတ္ၾကသတဲ့၊ ေရရွည္ကိုစဥ္းစားသင္႔တဲ႔ကိစၥလို႔ထင္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခား ဗုဒၶဘာသာဝန္းက်င္ေတြထဲမွာကိုပဲ သီတင္းသုံးဖို႔ ေက်ာင္းအခက္အခဲ႐ွိတဲ့ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။

သူမေျပာတဲ႔စကားကိုၿပဳံးမိၿပီး ေဗာဓိပင္ေအာက္က ဘုရားဆင္းတုေတာ္ကို လွမ္းၾကည္႔မိေတာ႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရေတာ႔မလိုလို ခံစားလိုက္ရေသးတယ္။ ေဗာဓိပင္ႀကီးပါ လဲက်သြားေတာ႔ အထီးက်န္သမွ တကယ္႔ကို ထီးထီးႀကီးက်န္ေနခဲ႔တာ။

ဒါနဲ႔ ဘုရားရွင္ရဲ႕ေဒသနာအခ်ိဳ႕ဆီ အာရုံဆန္႔မိတယ္။

မိတ္ေဆြေကာင္းရွိရင္ အက်ိဳးတစ္ဝက္ၿပီးတယ္ လို႔ေလ်ာက္ထားတဲ႔ အရွင္အာနႏၵာကို အနႏၵာ အဲသလိုမေျပာနဲ႔ မိတ္ေဆြေကာင္းရွိရင္ အက်ိဳးအားလုံးၿပီးတယ္ လို႔ဘုရားရွင္က ခပ္မာမာမိန္႔ခဲ႔ဖူးတယ္။ မိတ္ေဆြေကာင္းကိစၥကို ဘုရားရွင္က ေတာ္ေတာ္တန္ဖိုးထားေတာ္မူတယ္။

ဒါေပမယ္႔ မိတ္ေဆြေကာင္းမႇ မရရင္ တစ္ေယာက္တည္းေနတာက ေကာင္းတယ္လို႔လည္း ပါလိေလယ်ကေတာထဲမွာ မိန္႔ေတာ္မူျပန္တယ္။

ဒီေတာ႔ တစ္ေယာက္ထဲပဲေနေန အေပါင္းအသင္းနဲ႔ပဲေနေန ေဒသနာနဲ႔ကေတာ႔အကိုက္ပဲ။ ကိုယ္လိုရာေတာ႔ ကိုယ္ဆြဲရမွာေပါ႕ေလ။

ေပးလႉျခင္းရဲ႕အက်ိဳးတရားေတြကို တစ္ဖက္ကေဟာေနသလို ေတာင္းလြန္းေတာ႔ တိရစၧာန္ေတာင္မႀကိဳက္ဘူး လို႔လည္းေဟာေတာ္မူျပန္ေရာ။

ဒီေတာ႔ ေပးခ်င္ရင္ေပး၊ မေပးခ်င္ ေဒသနာနဲ႔အညီ "ေတာင္းလြန္းေတာ႔ တိရစၧာန္ေတာင္မႀကိဳက္ဘူး" လို႔ ေျပာလည္းရသြားျပန္တယ္။ ကိုယ္လိုရာေတာ႔ ကိုယ္ဆြဲေပါ႕ေလ၊ ဟုတ္ဘူးလား။

ဦးဥကၠ႒တို႔ လူေသလူျဖစ္ေတာင္ ဥပါဒါနပစၥယာ ဘေဝါ နဲ႔ ၿငိေနေသးတာမဟုတ္လား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေတာ္လွန္ေရးကာလ စစ္တပ္ထဲေတာ႔ လူေသလူျဖစ္ေၾကာင္႔ လူငယ္ေတြေတာ္ေတာ္ဝင္လာၾကသတဲ႔၊ တိုက်ိဳႀကီးေသ တိုက်ိဳေလး ျဖစ္ ဆိုသလိုေပါ႕။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကေတာ႔ ဦးဥကၠ႒ကို ေတာ္ေတာ္ၾကည္ညိုသတဲ႔။(သတဲ႔ ဟူသည္ ၾကားဖူးနားဝဟူလို)။

ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး။ ေဒသနာေတာ္ေတြက က်ယ္ဝန္းေတာ႔ ရေအာင္ညႇိရင္ ညီေနတတ္တယ္ ဆိုတာေလး စဥ္းစားမိလို႔ပါ။



သီဟနာဒ









Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

ေယာက္မျဖစ္လုိက္ လွ်ာျဖစ္လုိ္က္

ဘာသာေရးအဆုံးအမမ်ား၌ ေယာက္မႏွင့္လွ်ာ ဥပမာသည္ ေတာ္ေတာ္ ေရးပန္းစား၏။ ဗုဒၶဘာသာရယ္မဟုတ္၊ အျခားဘာသာ အဆုံးအမမ်ား၌လည္း ဤဥပမာကုိ မၾကာမၾကာ ေတြ႔ရသည္။ အဓိပၸါယ္ကုိေတာ့ အားလုံး သိၾကၿပီးဟု ယူဆ ပါသည္။

သီတင္းသုံးေဖာ္ သီရိလကၤာကုိယ္ေတာ္ေလးတစ္ပါးက ဆူနာမီျဖစ္ၿပီး သတၱဝါမ်ား ေသေၾကပ်က္စီး ခဲ့ရ သည္ကုိ ေတြ႔ျမင္ ရၿပီးတဲ့ေနာက္ အသားမစားေတာ့ဟု ဆုိသည္။ အမွန္လည္း မစားေတာ့။ ခ်ီးက်ဴးစရာ ေကာင္းသည္။ ယခင္ကကုန္း သတၱဝါကုိ ေရွာင္ေသာ္လည္း ဆူနာမီျဖစ္ၿပီးေနာက္ ေရသတၱဝါကုိပါ ေရွာင္ၾကဥ္လုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

သူေျပာမွ ကုိယ္တုိင္ စဥ္းစားမိသည္။ ငါတုိ႔မွာလည္း နာဂစ္ျဖစ္စ္ခဲ့တာပဲ၊ ငါလည္း သက္သတ္လြတ္ ျဖစ္မသြားပါလား - ဟု ျဖစ္ သည္။ ထုိမွ်မက နာဂစ္ျဖစ္ၿပီးေနာက္ တုိ႔ႏုိင္ငံမွာ လူဘယ္ႏွစ္ေယာက္ သက္သတ္လြတ္ ျဖစ္သြားသလဲဟု ဆက္လက္ ၍ ေသေဖာ္ ပင္ ညွိလုိက္မိေသးသည္။ နီးစပ္ရာ ရွာၾကည့္မိေတာ့ မေတြ႔ရ။ စာၿမဲ၊ စားၾကၿမဲသာတည္း။

မဃေဒဝမင္းႀကီးကလည္း ဆံျဖဴတစ္ေခ်ာင္း ေတြ႔ကာမွ်ျဖင့္ ေတာထြက္ရန္ အႀကံျဖစ္ခဲ့သည္ဟု ဆုိသည္။ သံေဝဃဉာဏ္ အလင္းပြင့္ခုိက္ ဆံပင္ျဖဴေလး တစ္ေခ်ာင္းကပင္ ေတာထြက္ဖုိ႔ ေမာင္းႏွင္အားတစ္ခု ျဖစ္ေနတတ္သည္။ သုိ႔ျဖင့္ စဥ္းစား မိျပန္ သည္။ ဆံပင္တစ္ေခ်ာင္း ျဖဴကာမွ်ျဖင့္ ေတာထြက္ၾကမည္ဆုိလွ်င္ ၿမိဳ႕ေနလူထုထက္ ေတာထဲက လူေတြက ပုိမ်ားစရာ ရွိေန သည္။

(ပံုကို crystal-lovelivelife မွရယူထားပါသည္။ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္။)


သိဒၶတၳမင္းသားလည္း နိမိတ္ႀကီးေလးပါးကုိ ေတြ႔ျမင္ရၿပီး ေတာထြက္ဖုိ႔ အႀကံအစည္ ကိန္းေအာင္း ခဲ့ရျပန္သည္။ သူအုိ၊ သူနာ၊ သူေသ၊ ရဟန္းဟူသည္ မည္မွ် ထူးျခားေသာ ျမင္ကြင္းမ်ိဳးပါနည္း။ သိပ္ မထူးဆန္းလွပါ။ သာမန္ဆုိလွ်င္ ဘာဆုိ ဘာမွ မဟုတ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ သံေဝဂဉာဏ္ အလင္းပြင့္ခုိက္ ရဟန္းတစ္ပါးကုိ ျမင္ကာမွ်ျဖင့္ဘဝထြက္ေပါက္၏ သဲလြန္စကုိ ရွာေဖြ  ေတြ႔ ရွိ ႏိုင္သည္။

ထုိမွတဆင့္ စဥ္းစားရန္ ရွိလာျပန္သည္။

သီရိလကၤာရဟန္းေတာ္ ကုိယ္တုိင္အတြက္ပင္ ဆူနာမီလုိ အျဖစ္အပ်က္သည္ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ ျဖစ္ႏုိင္ပါမည္လား။ လက္ရွိဘဝ တြင္ေတာ့ ဤမွ် ဆုိးဝါးေသာ အျဖစ္အပ်က္သည္ ဤရဟန္းငယ္အတြက္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ သံသရာကိစၥပါ စဥ္းစားလွ်င္ေတာ့ ဤကိစၥမ်ိဳးသည္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ လုံးဝ မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ သုိ႔ဆုိလွ်င္ အရင္အႀကိမ္ေတြ ႀကံဳေတြ႔စဥ္က သူေရာ သက္သတ္လြတ္ ျဖစ္ခဲ့သလား။ မေသခ်ာပါ။

မဃေဒဝမင္းႀကီးေရာ ထုိအႀကိမ္သည္ ပထမဆုံး ဆံပင္ျဖဴျခင္းလား။ ပစၥဳပၸန္ဘဝမွာ Yes - ျဖစ္ႏုိင္ၿပီး သံသရာမွာေတာ့ ပထမဆုံး ဆံပင္ျဖဴျခင္း လုံးဝ မျဖစ္ႏုိင္။

ထုိ႔အတူ သိဒၶတၳမင္းသားကေရာ သူအုိ၊ သူနာ၊ သူေသ၊ ရဟန္းကုိ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ေတြ႔ျမင္ရျခင္းေပလား။ ပစၥဳပၸန္ဘဝမွာေတာ့ ဟုတ္၏။ သံသရာမွာေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္။ သုိ႔ျဖစ္လွ်င္ နိမိတ္ႀကီးေလးပါးကုိ ျမင္ၿပီး ဘုရားအေလာင္း ဘယ္ႏွစ္ ႀကိမ္ ေတာထြက္ခဲ့ ဖူးပါသလဲ။ ဇာတ္ေတာ္မ်ားကို ၾကည့္လွ်င္ေတာ့ ဘဝအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေတာထြက္ခဲ့ေၾကာင္း မွတ္သားရသည္။ သုိ႔ေသာ္ ယခုအႀကိမ္ေလာက္ေတာ့ အားေကာင္းေမာင္းသန္ မရွိခဲ့။

ေျပာလုိသည္မွာ ခံယူသည့္လူသားႏွင့္ ေလာကဓံကိစၥပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ေလာကဓံ (သုိ႔) သဘာဝတရားသည္ လူသားကုိ ပညာေပးေနေသာ ဆရာဟု ႀကီးႀကီး က်ယ္က်ယ္ ေျပာလုိက ေျပာႏုိင္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေလာကဓံတရားကေတာ့ လူသားကုိ ပညာေပးဖုိ႔ ဤသုိ႔ ျဖစ္ပ်က္ေပးေနျခင္း မဟုတ္ေပ။

တစ္ခါတစ္ခါ အလြန္ႀကီးေလးေသာ အျဖစ္အပ်က္ ေလာကဓံမ်ား ႀကံဳေတြ႔ရသည္။ သုိ႔ေသာ္ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ ဘဝယုံၾကည္ခ်က္ ေျပာင္းလဲရေလာက္ေအာင္ အားမေကာင္းတတ္ၾကပါ။ တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွ မဟုတ္ေသာ အျဖစ္အ ပ်က္ေလး တစ္ခုက ဘဝကုိ ေျပာင္းလဲပစ္ႏုိင္ျပန္သည္။ ဤသည္ကုိပင္ ဣေျႏၵ (သုိ႔) ပါရမီ ႏုခုိက္၊ ရင့္ခုိက္ဟု ဆုိေကာင္း ဆုိႏုိင္ သည္။  ႏွလုံးသားကုိ ထိခုိက္ဖုိ႔ ႀကီးေလးေသာ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခု ျဖစ္ေနဖုိ႔ အၿမဲတမ္း မလုိအပ္လွပါ

အညာက လူမ်ား ေဗ်ာသံၾကားလွ်င္ မ်က္ရည္က်တတ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ေအာက္ျပည္ေအာက္႐ြာက လူေတြကေတာ့ ေဗ်ာသံေၾကာင့္ ဘာမွ် ထူးျခားၿပီး မခံစားရဟု သိရသည္။ ထုိေဗ်ာသံသည္ အလွဴေဗ်ာ ျဖစ္ေနမည္၊ ထုိအလွဴက လည္း မိမစုံ၊ ဖမစုံ ျဖစ္ေန မည္ဆုိလွ်င္ အညာမွာေတာ့ လူတုိင္းလုိလုိ မ်က္ရည္စုိ႔တတ္ၾကသည္။ ဤက လူသားႏွင့္ ၾကြမ္းဝင္ေသာ ဝါသနာႏွင့္ အႏုသယကိစၥ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

ရဟန္းငယ္ဘဝက ကုိယ္တုိင္ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရဖူးသည္။ သာသနာ့တကၠသုိလ္ေျဖရင္း ဆယ္တန္းပါ ေျဖဖုိ႔ သူငယ္ခ်င္းေလးပါး ႀကိတ္ၿပီး ႀကိဳးစားခဲ့ၾကဖူးသည္။ စာက မ်ားလြန္းေသာအခါ အိပ္ေရးပ်က္လာသည္။ အားနည္းလာသည္။ တစ္ညမွာေတာ့ အခန္းေပါက္ဝမွာပင္ မုိက္ကနဲျဖစ္ၿပီး ေမ့လဲသြားသည္။ ဘာဆုိ ဘာမွ် မသိေတာ့။ အခန္းခ်င္းကပ္လ်က္ မိတ္ေဆြရဟန္းက ေတြ႔ၿပီး လႈပ္ႏႈိးေတာ့မွ သတိျပန္ရသည္။ (ေဝါက ဦးေခမာစာရဟု ထင္သည္။) ထုိ႔ေနာက္ ေသျခင္းတရားကုိ ေတာ္ေတာ္ေလး ဆင္ျခင္မိသည္။ ဒီေနရာမွာ ေသမည္ဆုိက ေသႏုိင္သည္။

သုိ႔ေသာ္ ထုိသံေဝဂဉာဏ္က သိပ္ၾကာၾကာ မခံပါ။ က်န္းမာေရးေကာင္းၿပီး ပကတိျပန္ျဖစ္လာေတာ့ ထုိေသျခင္းတရားကုိပင္ ကုိယ္ႏွင့္ မဆုိင္သလုိလုိ ျဖစ္သြားျပန္သည္။ နီးစပ္ရာ ရဟန္းရွင္လူတုိ႔ႏွင့္ ေျပာဆုိၾကည့္ေသာအခါ (စာေရး၊ မေရး မေသခ်ာေသာ္ လည္း) လူတုိင္းလုိလုိ ဤသုိ႔ ျဖစ္ၾကေၾကာင္း ေျပာတတ္ၾကသည္။ မွန္သည္ဟု ထင္သည္။ ဤက သာမန္လူ႔သဘာဝ ပင္ ျဖစ္သည္။

ဘုရားရွင္ကေတာ့ -
(၁) သူမ်ားမွာ ျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာ ျမင္႐ုံ၊ ၾကား႐ုံနဲ႔ သခၤန္းစာ ယူတတ္သူ (အေတာ္ဆုံး)၊ 
(၂) ကုိယ္တုိင္ျဖစ္ (ႀကံဳေတြ႔)မွ သခၤန္းစာယူတတ္သူ (အလယ္အလတ္) 
(၃) ကုိယ္တုိင္ျဖစ္ပါလွ်က္ သခၤန္းစာ မရလုိက္သူ။ (အႀကံစားဟု) 
ဟု သုံးမ်ိဳးခြဲျပသည္။

သခၤန္းစာက ရလုိက္သလုိလုိ ရွိေသာ္လည္း ခက္သည္က ထုိသခၤန္းစာက ၾကာရွည္ သိပ္မခံပဲ ျဖစ္တတ္သည္။

တရားအရသာႏွင့္ ေတြ႔ေသာအခါ လူတစ္ေယာက္ထဲကပင္ ထုိအရသာကုိ သိလုိက္ (လွ်ာ) မသိလုိက္ (ေယာက္မ) ျဖစ္ေန တတ္သည္။

မယုံလွ်င္ ၾကည့္ပါ။ မဃေဒဝမင္းႀကီး အရင္ဘဝေတြတုန္းက ဆံပင္ျဖဴဖူးသည္။ သိဒၶတၳမင္းသား ေရွးေရွးဘဝေတြတုန္းက လူအုိကုိ ေတြ႔ဖူးသည္။ ထုိစဥ္က ထုိပါရမီရွင္ႀကီးမ်ားပင္ ေယာက္မဆန္ဆန္ ေမႊ႐ုံသာ ေမႊၿပီး အရသာကုိ မသိခဲ့ၾက၊ မဃေဒဝ မင္းဘဝ၊ အထူးသျဖင့္ သိဒၶတၳမင္းသားဘဝမွာေတာ့ ဘာမွ မထူးဆန္းလွသည့္ ျမင္ကြင္းေလးက သဗၺညဳတဉာဏ္ ေျခေတာ္ ရင္းေရာက္ေအာင္ ေကာက္ေၾကာင္း ဆြဲျပေလေတာ့သည္။

တကယ္မူ လူသည္ ေယာက္မျဖစ္လုိက္၊ လွ်ာျဖစ္လုိက္သာ ျဖစ္သည္။

ေယာက္မျဖစ္ခုိက္ ဟင္းမတူးရေအာင္ ေမႊေပးခြင့္ ရျခင္း၊
လွ်ာျဖစ္ခုိက္ ခံတြင္းပ်က္မေနျခင္း _ မဆုိးလွေသးဟုသာ ခပ္ေဖာ့ေဖာ့ ေတြးရန္ ရွိေတာ့သည္။

လူ၏ ဘဝႏွင့္ ယုံၾကည္ခ်က္ ေျပာင္းလဲဖုိ႔ ႀကီးေလးေသာ အျဖစ္အပ်က္ အၿမဲတမ္း လုိေနသည္ မဟုတ္တတ္ပါ။ ဆံပင္ျဖဴ တစ္ေခ်ာင္းသာ လုိပါသည္။ တစ္ေခ်ာင္းထက္ပုိေနလွ်င္ ေဆးဆုိးလုိက္ရတတ္ျပန္သည္။ ေဆးဖုိး ကုန္သည္။ သံေဝဂ ဉာဏ္က ေငြကုန္ သက္သာသည္။ သုိ႔ေသာ္ ပုိက္ဆံခ်မ္းသာေသာ လူသားက ေငြကုန္မွာ မေၾကာက္။


သီဟနာဒ









Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Meditation as medication (တရားသည္ေဆး)

သတိပ႒ာန္တရားကို စြဲစြဲၿမဲၿမဲ အားထုတ္ေနသူမ်ားသည္ နာက်င္မႈဒဏ္ပို၍ သည္းခံႏိုင္ၾကသည္ဟူေသာအခ်က္ကို အခ်ိန္ အေတာ္ၾကာ ကတည္းကပင္သိခဲ႔ရသည္။

ယခုေတြ႔ရိွမႈအရ က်င္႔စ ေယာဂီအသစ္မ်ားပင္ အက်ိဳးတရားမ်ားရရွိႏိုင္သည္။

North Carolina တကၠသိုလ္က တစ္ရက္လ်င္ တစ္နာရီ၊သုံးရက္ၾကာ သတိပ႒ာန္တရားကုထုံးကို စမ္းသပ္ခဲ႔ၾကသည္။

ထို သုံးနာရီမွ်ျဖင္႔ နာက်င္မႈကိုသက္သာေစေၾကာင္းေတြြ႕႐ွိခဲၾကသည္။ ထိုအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ စိတ္ပညာရွင္ Fadel Zeidan က တရားထိုင္ျခင္းဟာ ခက္ခဲတဲ႔အလုပ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ၿငိမ္းေအးမႈအေတြ႔အႀကဳံ အတြက္သာ ဆိုသူေတြ အတြက္ ေ႐ြးခ်ယ္စရာ တစ္ခု ျဖစ္သြားလိမ္႔မယ္ထင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

"တရားအၾကာႀကီးထိုင္ခဲ႔တဲ႔သူေတြဟာ သူတို႔ ဦးေႏွာက္ေတြက အမ်ားႀကီးေျပာင္းလဲသြားေတာ႔ နာက်င္မႈဒဏ္ ပို ခံႏိုင္ရည္ရိွတယ္ ဆိုတာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာကတည္းကသိခဲ႔ရပါတယ္။

ဒါေပမယ္႔ သံုးရက္အတြင္းေလးမွာ တစ္ရက္ကို မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ တရားမွတ္႐ုံနဲ႔ အက်ိဳးရိွတယ္ဆုိတာေတာ႔ အခုမွ ေတြ႔ရိွခဲ႔ရပါတယ္" သူကဆိုပါတယ္။


For more information, please visit
mindfulness.org.au


ဆုထားမ်က္ခ်ယ္









Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.