Unlikely ( ျဖစ္ႏိုင္ေျခ သိပ္မရွိ )

ယခုလ ( မတ္လ ) ၃၁ ရက္ေနသည္ ငါးရက္ေျမာက္ တနဂၤေႏြျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ပုံမွန္လည္ပတ္ေနသည္ထက္ တနဂၤေႏြ တစ္ရက္ ပိုေန သည္ ။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဘာသာဝင္အခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္၊ တစ္ဘာ သာကို တစ္ဘာသာ ပိုမိုနားလည္ သည္းခံႏိုင္ၾကေစရန္ ရည္စူးၿပီး အစၥလာမ္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ကို ဗုဒၶဘာသာေက်ာင္း၌ ဖိတ္ၾကားၿပီး အစၥလာမ္ကိုး ကြယ္ယံုၾကည္မႈႏွင္႔ ပတ္သက္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာမ်ားကို ေျပာေဟာေပးရန္ ဖိတ္ ၾကားဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ႔ၾကသည္။
ဤသည္ကပင္ စကၤာပူ၏ အေျခခံမူပင္ျဖစ္ၿပီး ေကာင္းမြန္ေသာ စနစ္ ဟု လည္း ထင္ျမင္မိသည္။
ယင္းကိစၥကို ေကာ္မတီဝင္းမ်ားႏွင္္႔ ေဆြးေႏြးၾကစဥ္
" ေကာင္းမြန္တဲ႔ အစီအစဥ္ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ တစ္ခုေလာက္ေမးခ်င္တယ္။ ဗုဒၶဘာသာေက်ာင္းမွာ အစၥလာမ္ပညာရွင္တစ္ေယာက္က အစၥလာမ္ကိုး ကြယ္ ယံုၾကည္မႈအေၾကာင္း ေျပာေဟာခြင္႔ရသလို ဗလီထဲမွာေရာ ဗုဒၶဘာ သာပညာရွင္တစ္ေယာက္က ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ အေၾကာင္း ေျပာေဟာခြင္႔ရႏိုင္မလား " ဟု အစည္းအေဝး၌ေမးရာ
ေကာ္မတီဝင္းမ်ားအာလုံး တညီတၫြတ္တည္း "Unlikely. At least not now" ဟု ေျဖၾကသည္။

ေသာၾကာေန႔ ညေနပိုင္းမ်ားမွာ ဗုဒၶဘာသာေက်ာင္းမ်ားအတြက္ ေထြေထြ ထူးထူး ဘာသာေရး အက္တီဗီတီမရွိေသာ္လည္း မြတ္စလင္မ်ားအတြက္ ဝတ္ျပဳဆုေတာင္းျခင္းမ်ားျဖင္႔ ဗလီထဲမွာ စည္းကားေနတတ္သည္။ မလွမ္းမကမ္းမွာရိွေသာ ဗလီတစ္ခုက သူတို႔ဘာသာဝင္မ်ားအတြက္ ကားရပ္ ရန္ေနရာ အခက္အခဲရိွသျဖင္႔ ကားပါကင္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ရွိေသာ မိမိေန ထိုင္ရာေက်ာင္း၏ ကားပါကင္၌ ေသာၾကာေန႔ ညေနတိုင္း ကားထား ခြင္႔ ေတာင္းခံလာၾကသည္။ ေကာ္မတီႏွင္႔ေဆြးေႏြးၾက႐ာ အတူတကြ ညီၫြ တ္ စြာ ပူးေပါင္းေနထိုင္ေရး စကၤာပူ၏ဥပေဒႏွင္႔ေသာ္လည္ေကာင္း၊ လူသား ခ်င္း၊ ဘာသာခ်င္း ႐ိုင္းပင္းကူညီျခင္း အေျခခံ လူ႕ဥပေဒႏွင္ ႔ေသာ္ လည္ေကာင္း၊ ဗုဒၶအဆုံးအမႏွင္႔ေသာ္လည္ေကာင္း ညီၫြတ္ေပသည္။

ထို႔ေၾကာင္႔ သတ္မွတ္ေပးထားေသာေနရာတို႔၌ ကားရပ္ထားႏိုင္ေၾကာင္း၊ ထို သတ္မွတ္ေပးထားေသာေနရာတိုကို လမ္းၫႊန္ေပးႏိုင္ရန္ တာဝန္ရွိသူ တစ္ေယာက္ ေက်ာင္း ပရဝုဏ္ထဲမွာ ရွိေနရန္လိုေၾကာင္း၊ တစ္ခုခုဆို ထိုသူက ျဖစ္သမ်ွကို တာဝန္ယူ ေျဖရွင္းရန္လိုအပ္ေၾကာင္း၊ ကားရပ္ထားခြင္႔ သည္ ညေန ၃ နာရီခန္႔မွ ၇ နာရီခြဲခန္႔အထိသာျဖစ္ေၾကာင္း ဥပေဒထားကာ ခြင္႔ျပဳရန္ သေဘာတူခဲ႔ၾကသည္။
ေကာ္မတီ အစည္းအေဝးမွာပင္
" မိမိတို႔ ဗုဒၶဘာသာ အခါႀကီး ရက္ႀကီးမ်ားမွာ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားအတြက္ ကားပါကင္အခက္အခဲ ရွိလာရင္ေကာ သူတို႔ဗလီထဲမွာ ကားရပ္ထား ခြင္႔ ျပဳေလာက္သလား " ေမးရာ
ေရွးနည္းအတိုင္းပင္ ေကာ္မတီဝင္းမ်ားအာလုံး တညီတၫြတ္တည္း "Unlikely" ဟု ေျဖၾကသည္။

လီကြမ္းယုကေတာ႔ အတူတကြ ညီၫြတ္စြာ ပူးေပါင္းေနထိုင္ေရးႏွင္႔ ပတ္ သက္ၿပီး ၁၇ ရာစုဆန္ေသာ အစၥလမ္ယုံၾကည္မႈကို စိုးရိမ္မိေၾကာင္း အမုန္း ခံ ေျပာထားခဲ႔သည္။ ဤ၌ ဘာသာေရး အဆုံးအမႏွင္႔လည္း မေသြ ဖည္ ေခတ္ႏွင္႔ေလ်ွာ္ညီစြာလည္း ေနထိုင္ႏိုင္ေသာ အစၥလမ္ဘာသာ ဝင္မ်ား ကို မဆိုလိုပါေပ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို တည္ေဆာက္ရာမွာ ႏွစ္ဖက္စလုံး အလ်ွာ႔ေပးစရာမ်ားရိွေနသည္ကို လူတိုင္းသေဘာေပါက္ႏိုင္သည္။

အထက္ပါ မိမိ၏ ေမးခြန္း အေျဖသည္ "Unlikely" ျဖစ္ေနေသာ္လည္း သူတို႔ႏွင္႔ ပို၍ရင္းႏွီးလာသလိုခံစားရၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အၿပဳံး ခ်င္းဖလယ္မႈမ်ားလည္း ပို၍မ်ားလာခဲ႔ၾကသည္ကိုမူ ဝန္ခံရပါလိမ္႔မည္။ ယုံၾကည္မႈ မတူကာမ်ွျဖင္႔ အမုန္းပြားေနရန္မလိုသလို ဘာကိုမွ မယုံၾကည္သူ ကလည္း အျခားသူတို႔ ယုံၾကည္မႈအတြက္ ဘာမွ ေဝဖန္ေနစရာ မလိုေတာ႔ပါ ။
တခ်ိဳ႕လူ႕အဖြဲ႔အစည္းက လစ္ဘရယ္ဆန္ဆန္ ဥပေဒကို ေတာင္းဆိုေသာ္ လည္း တခ်ိဳ႕လူ႕အဖြဲ႔အစည္းက ပို၍တင္းၾကပ္ေသာ ဥပေဒကိုေတာင္းဆိုေန ဟန္ရိွသည္။ စကၤာပူက ဤဟန္ခ်က္ကို ေကာင္းေကာင္း ထိန္းထားႏိုင္ဆဲျဖစ္ သည္ဟု ေတြ႔ျမင္ရပါသည္။

သီဟနာဒ

Read more

ေဆးေၾကာင္႔ ေလးေနၾကဆဲ

မေန႔က သတင္းစာမွာ ဗုဒၶဘာသာအမ်ားစု ႏိုင္ငံထဲက ဗလီကို မီးရိွ႕ေန တဲ႔ သတင္းနဲ႔ မြတ္စလင္ႏိုင္ငံထဲက ခရစ္ယန္ခ်ပ္ေက်ာင္းကို စက္ႀကီးနဲ႔ထိုၿပီး ၿဖိဳေနၾကတဲ႔ သတင္းႏွစ္ပုဒ္ တြဲလ်က္ပါလာတယ္။

ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံကလည္း ကိုးကြယ္မႈဘာသာတရားအေနနဲ႔ အစၥလာမ္နဲ႔ ခရစၥယန္ကိုပဲ အသိအမွတ္ျပဳႏိုင္မယ္ တဲ႔။
 
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ မြတ္စလင္အမ်ားစုေနထိုင္တဲ႔ ႏိုင္ငံေတြမွာ ေနၾကရတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာေတြ အထူးသျဖင္႔ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈမွာ အမ်ားနဲ႔ ေရာလို႔မရတဲ႔ ရဟန္းေတြရဲ႕ဘဝဟာ က်ီးလန္႔စာစားပဲ။
အဲ ျပည္ပမွာရိွတဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ ဘုရားေက်ာင္းကန္ေတြလည္း ပိုၿပီး မလုံၿခဳံေတာ႔ဘူး။

 
ဟို အရင္က ျပည္တြင္းမွာ ကုလား ဗမာ အေရးအခင္းျဖစ္ေတာ႔ ဘဂၤလားေ ဒ႔ရွ္ မွာရွိတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတြ အသတ္ခံခဲ႔ရတယ္။ ေက်ာင္းေတြ မီးရွိဳ႕ ခံခဲ႔ရတယ္။

အႏၵိယထဲမွာက်ေတာ႔ ဟိႏၵဴေတြက ဇာတ္စနစ္နဲ႔ ေမာက္မာၿပီးမြတ္စလင္ေတြ က ေပါင္းလို႔သင္းလို႔ ပိုေကာင္းတယ္ဆိုလား။
ဘာေျပာရမွန္းမသိေအာင္ ရွဳပ္ေထြးလွတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ႔တစ္ေနရာ မွာ တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ အျခားတစ္ေနရာမွာ တန္ျပန္အက်ိဳးရိွေနတတ္တယ္ ဆို တာပါပဲ။

ဒီေခတ္မွာ ကံအက်ိဳးေပး ဆိုတာထက္ မီဒီယာအက်ိဳးေပးက ပိုျမန္ေနတတ္ တယ္။
ဘာသာတရားတိုင္း ၿငိမ္ခ်မ္းေရးကို ေဆာင္ႏိုင္ပါေစ။

ဒါေပမဲ႔ လက္ရိွမွာေတာ႔ ေဆးေၾကာင္႔ ေလးေနၾကဆဲ။
ကမၻာေျမ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ။

 ကမ္းလက္ 

Read more

လူစိမ္းမွ လူရင္းသို႔ ( ၇ း ၅ )

"ဒါေပမဲ့ မေလးရွားနိုင္ငံထဲမွာရွိတဲ့ မေလးလူမ်ိဳးေတြက တ႐ုတ္လူမ်ိဳးေတြ၊ အိႏိၵယန္းလူမ်ိဳးေတြကို သူတို႔နုိင္ငံသားလို႔ မထင္ၾကဘူး။ သူမ်ားေျမေပၚ ခဏလာေနတဲ့လူေတြဆိုၿပီး ေမာင္းထုတ္ၾကတယ္ေလ။ သူတို႔ ေမာင္းထုတ္ လို႔ စကၤာပူနုိင္ငံသား မွတ္ပံုတင္ကို ငါတို႔က စတင္ အသံုးျပဳခဲ့ရတာ" (လီကြမ္းယု)

ေမး ။ ။ စကၤာပူရဲ႕ အမွတ္အသားက ဘာလဲ။ လူေတြ အမ်ားႀကီးထဲမွာ ဒီ လူဟာ စကၤာပူးရီးယန္းလုိ႔ ဘယ္ဟာကုိ ၾကည့္ၿပီး ခြဲျခားမလဲ။

ေျဖ ။ ။ မင္းက ႏုိင္ငံအမွတ္အသားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေမးေတာ့ က်ယ္ က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ငါ ေျဖမွ ရမယ္။ ႏုိင္ငံရဲ႕ အမွတ္အသားဆုိတာ အေနအထား အေပၚမွာ မူတည္ၿပီး အမ်ိဳးအမ်ိဳး ကြဲလြဲႏုိင္တယ္။ ၿဗိတိသ် အင္ပါယာလက္ ထက္က ေဝလေတြ၊ အုိင္းရစ္ေတြ၊ စေကာ့တလန္လူမ်ိဳးေတြအားလုံး သူတုိ႔ ကုိယ္ သူတုိ႔ ၿဗိတိသ်လုိ႔ ခံယူၾကတယ္။ ၿဗိတိသ်အင္ပါယာလည္း ၿပိဳကြဲေရာ “ငါက ေဝလလူမ်ိဳး၊ ငါက အုိင္းရစ္လူမ်ိဳး၊ ငါက စေကာ့တလန္လူမ်ိဳး၊ ငါတုိ႔ ကုိယ္ပုိင္တရားစီရင္မႈေတြ လုိခ်င္တယ္။ အဘာဒီး(န္) မွာထြက္တဲ့ ေရနံေတြ ငါတုိ႔ ပုိင္တယ္” ဆုိၿပီး ေတာင္းဆုိၾကပါေလေရာ။

ဒါ့ေၾကာင့္ ေလဘာအစုိးရက သူတုိ႔ကုိ ကုိယ္ပုိင္တရားစီရင္ခြင့္ေတြ ေပး လုိက္ၾကတာ။ ဒီထက္ပုိၿပီး ကြဲလာၾကရဦးမယ္။ အခုဆုိ စေကာ့တလန္ေတြ လြတ္လပ္ေရးကုိ ေထာက္ခံတဲ့ ပါတီေတြေတာင္ ရွိေနၿပီ။ မင္းေျပာတဲ့ အမွတ္ အသား ဆုိတာက ေျပာင္းေနတယ္။ေျပာင္းလဲေနတဲ့ အေန အထားေတြ ၾကားမွာ စကၤာပူႏုိင္ငံရဲ႕ အမွတ္အသားကဘာျဖစ္ လာမလဲ။လူမ်ိဳးေပါင္း စုံကုိ လက္ခံႏုိင္မႈ၊ လူမ်ိဳးစုေတြရဲ႕ ျခားနားခ်က္ကုိ နားလည္သည္းခံေပးမႈ၊ ဘာသာ စကား၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္မႈတုိင္းကုိ နားလည္ေပးမႈ၊ အညီအမွ် ယွည္ၿပိဳင္ခြင့္ရွိမႈ၊ ဒါေတြေပါ့။ ဒါေတြေၾကာင့္ပဲ စကၤာပူဟာ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ ငံေတြထက္ ေခါင္းတစ္လုံး ပုိျမင့္ေနတာ။

အင္ဒုိနီးရွားမွာဆုိရင္ တ႐ုတ္လူမ်ိဳးေတြကုိ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သူတုိ႔ လူမ်ိဳးအျဖစ္ အသိအမွတ္ မျပဳဘူး။ တ႐ုတ္ေတြဟာ သူတုိ႔နာမည္ေတြကုိ ပရိဘူမိေခၚတဲ့ အင္ဒုိနီးရွားနာမည္ေတြနဲ႔ ေျပာင္းယူရတယ္။ ဒါေတာင္မွ သူ႔ လူမ်ိဳးပါလုိ႔ အသိအမွတ္ မျပဳေသးဘူး။အခု တ႐ုတ္ျပည္က တက္လာေတာ့ မွ တ႐ုတ္ေက်ာင္းနဲ႔ တ႐ုတ္႐ုပ္သံဌာနကုိ ျပန္ခြင့္ျပဳေပးထားတာ။ Jusuf Kalla ဆုိရင္ သမၼတေရြးခ်ယ္ပြဲမွာ ဂ်ဗားလူမ်ိဳးမဟုတ္လုိ႔ မဲ (၁၂) ရာခုိင္ႏႈန္းပဲ ရတယ္။

ဒါဆုိ အင္ဒုိနီးရွားမွာေရာ ႏုိင္ငံေတာ္အမွတ္အသား ရွိသလား။ ရွိတယ္။ သူတုိ႔ က အင္ဒုိဘာသာစကားကုိ အားလုံး ေျပာၾကတယ္။ ဒီအျပင္ ဘာရွိဦးမလဲ။ အေရးပါတဲ့ ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲရတဲ့ ဌာနေတြမွာ သူတုိ႔လူမ်ိဳးေတြ၊ ကာကြယ္ေရး ထဲမွာ သူတုိ႔လူမ်ိဳးေတြ၊ Guinea လုိ ေနရာမ်ိဳးမွာ လူနည္းစုေလးပင္ ျဖစ္ေစ၊ သူတုိ႔ဟာ အင္ဒုိနီးရွားေတြရဲ႕ အစိတ္အပုိင္းေတြပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါကုိ ခြဲျခား ထားလုိ႔ မရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔လည္း ႏုိင္ငံငံရဲ႕ သေကၤတရေအာင္ လုပ္ ယူေနရဆဲလုိ႔ ငါထင္တယ္။

ေရွးေဟာင္းႏုိင္ငံႀကီးေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ ဂ်ပန္တုိ႔၊ တ႐ုတ္တုိ႔က်ေတာ့ “ေနးရွင္း” ကုိ စနစ္တက် တည္ေဆာက္ၿပီးၾကၿပီ။ သူတုိ႔ “ေနးရွင္း” ဆုိတာရဲ႕ သတ္မွတ္ ခ်က္က လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၊ ဘာသာစကားတစ္ခု၊ ယဥ္ေက်မႈတစ္ခု၊ ကုိးကြယ္မႈ တစ္ခုပဲ။
အဲသလုိ အခ်က္ေတြနဲ႔ ျပည့္စုံတာ ႏုိင္ငံဘယ္ေလာက္ ရွိႏုိင္မလဲ။ ဂ်ပန္ကြာ၊ တ႐ုတ္ျပည္မႀကီးကြာ၊ (ပင္လယ္ကမ္းေျခၿမိဳ႕ေတြကုိ ထည့္တြက္လုိ႔ မရဘူး)

ဘယ္လုိလူမ်ိဳးကုိမွ ဂ်ာမနီႏုိင္ငံသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ မျပဳခဲ့တဲ့ ကမၻာစစ္ မတုိင္မီက ဂ်ာမနီကြာ။ ဒီေန႔ေတာ့ ဂ်ာမနီလည္း ေျပာင္းသြားၿပီ။ သူတုိ႔နဲ႔ တစ္သားတည္း ျဖစ္မသြားေပမဲ့ ဖိအားေတြေၾကာင့္ တူရကီလူမ်ိဳးေတြကုိ ဂ်ာ မနီႏုိင္ငံသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ ျပဳေပးေနရၿပီ။
ဆြီဒင္ဆိုရင္လည္း ဆိုမာလီေတြ၊ သီရိလကၤာက တမီးလ္ေတြ စတာေတြကို ဒုကၡသည္ေတြအျဖစ္ လက္ခံထားရတယ္။ သူတို႔ေရာ ဆြီဒင္လူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ လာနုိင္သလား။ မ်ိဳးဆက္ေပါင္းမ်ားစြာ လိုလိမ့္မယ္။ ဆြီဒင္လူမ်ိဳးအေနနဲ႔ သူတို႔ကို လက္ခံမလား။ တရားဥပေဒအားျဖင့္ေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳခံရမယ္။ အလုပ္မရွိရင္ ေထာက္ပံ့ေၾကးရမယ္။ အစိုးရရဲ့ အကူအညီေတြရမယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆြီဒင္လူမ်ိဳးေတြရဲ့ အတြင္းစည္းထဲေတာ့ မေရာက္နိုင္ဘူး။

စကၤာပူးရီးယန္းတစ္ေယာက္ရဲ့ ရွိရမယ့္ သေကၤတအေပၚမွာ ငါ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ ဆိုတာက သူမ်ားနိုင္ငံေတြနဲ႔ မတူဘူး။ ငါတို႔နဲ႔ ေပါင္းစည္းလာတဲ့ ဘယ္သူ႔ကုိ မဆို ငါတို႔နုိင္ငံရဲ့ အစိတ္အပိုင္းပဲ။ အဲဒါက အေမရိကန္ေတြရဲ့ မူဝါဒ။ မင္း နာမည္ ေျပာင္းစရာမလိုဘူး။ Brzezinski လား။ Berlusconi လား … လာခဲ့ ရတယ္။ လာသာ ေပါင္းလွည့္ မင္းဟာ အေမရိကန္ပဲ။ အဲသလိုပဲ။ တို႔မွာ အရည္အခ်င္းရွိသူေတြ လိုတယ္။ သူတို႔ကို ၾကိဳဆိုရမယ္။ အဲ့ဒါသည္ပင္ သူ မတူတဲ့ ငါတို႔ ဂုဏ္ရည္တစ္ခု ျဖစ္ေနရမယ္။

အဲဒီဂုဏ္ပုဒ္သာ မရွိရင္ တို႔လည္း သူမ်ားေတြလိုပဲ ျဖစ္ေနမွာေပါ့။ ကဲ … ဒါဆိုရင္ စကၤာပူးရီးယန္းတ႐ုတ္က တ႐ုတ္ျပည္ၾကီးက တ႐ုတ္နဲ႔ တူသလား။ စကၤာပူးရီးယန္း အိႏၵိယန္းက အိႏၵိယမွာေနတဲ့ အိႏၵိယန္းေတြနဲ႔ တူသလား။ မေလးရွားကမေလးေတြ အခုငါတို႔ ကေလးေတြနဲ႔ မတူေတာ့ဘူး။ မင္းတို႔ မိ ခင္ဘာသာစကားကို မေမ့ေစနဲ႔။ ဒါေပမဲ့ ႐ုံးသံုးစကားကေတာ့ အဂၤလိပ္ပဲ။ ဒီျပင္ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံသားေတြရဲ့ အဂၤလိပ္စာက တို႔ေလာက္ေတာ့ေကာင္းမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ တ႐ုတ္၊ အိႏိၵယ၊ မေလးရွား၊ အင္ဒိုနီးရွားတို႔နဲ ့ စီးပြားေရး စကား ေျပာရေတာ့မယ္ဆိုရင္ အဂၤလိပ္လို ေျပာလို႔ရတယ္။

ေမး ။ ။ အေမရိကန္အမ်ားစုက အေမရိကဆိုတာ ကမာၻ႔လူသားတိုင္းရဲ့ အခြင့္အေရးမ်ား ေပးရာေျမလို႔ သူတို႔ႏုိင္ငံကို သူတို႔ ယံုၾကည္ထားၾကေတာ့ အေမရိကအတြက္ဆို အသက္ေပးရဲၾကတယ္။ စကၤာပူးရီးယန္းေတြဆီမွာ အဲ့ သလို စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးေတြ ေတြ႔ရသလား။

ေျဖ ။ ။ ဒီထက္သာတယ္။ တကယ့္ကို အံ့ဩဘနန္းပဲ။ ဒီႏုိင္ငံထဲကို ဝင္ လာ ကတည္းက သူမတူတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ သာမန္သူလိုငါလို အဖြဲ႔ အ စည္း မဟုတ္ဘူး။ ကံေကာင္းေထာက္မလို႔လည္း ဒီပံုစံ ျဖစ္လာတာ။ ၿပီးေတာ့ မွ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈ၊ စူးစမ္းေမွ်ာ္ျမင္မႈနဲ႔ နိုင္ငံေတာ္ကို တည္ေထာင္ခဲ့ၾကတဲ့ ပထမဆံုးမ်ိဳးဆက္ေတြ။ ဒီအတိုင္းပဲ ဆက္ခရီးသြားႏုိင္မယ္လို႔ ထင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ သူမ်ားေတြနဲ႔ မတူတဲ့ အရည္အေသြး ရွိေနမွသာ စကၤာပူဟာ လံု ၿခံဳေအးခ်မ္းမယ္လို႔ ငါယံုၾကည္ထားတာ။

ေမး ။ ။ မစၥတာလီ ငယ္စဥ္က ပထမ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ခံ၊ ေနာက္ၿပီး ဂ်ပန္လက္ေအာက္ခံ၊ ေနာက္ဆံုး မေလးရွားထဲ ေရာက္သြားျပန္ေရာ။ ကိုယ့္ ကိုယ္ကို စကၤာပူးရီးယန္းတစ္ေယာက္အျဖစ္ ဘာေၾကာင့္ ျမင္မိတာလဲ။ စကၤာပူးရီးယန္းျဖစ္ရတာကေရာ မစၥတာလီအတြက္ ဘာအဓိပၸါယ္ရွိသလဲ။

ေျဖ ။ ။ ငါက စကၤာပူးရီးယန္းစစ္စစ္လို႔ ေျပာလို႔ မရဘူး။ အမွတ္တမဲ့နဲ႔ စကၤာပူဆိုတဲ့ အျမဳေတေလးကို ငါ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ ၾကည့္မိတယ္။ အဲဒီ အျမဳေတေလးက စကၤာပူးရီးယန္းဆိုတာကို ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ မွန္တယ္။ ျဗိ တိသ်လက္ေအာက္ခံအေနနဲ႔ ၾကီးခဲ့ရတယ္။ ငါ့အေဖက စကၤာပူမွာ အလုပ္ လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ငါ့အဖိုးက ဂ်ာဗားက သၾကားဘုရင္ Oei Tiong Han ပိုင္တဲ့ Heap Eng Mo သေဘာၤလိုင္းမွာ အရာရွိ၊ ေငြထိမ္းရတယ္။ သဘၤာခရီးစဥ္ေ တြ ဆြဲရတယ္ (Purserလို ့ေခၚပါတယ္)။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေအးဂ်င့္လုပ္ တယ္ ။ စကၤာပူေရွ႕ေနအဖြဲ႔မွာ အေရးပါသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။

အေရာင္းအဝယ္လုပ္ရင္း သူ ေငြေတာ္ေတာ္ စုမိသြားတယ္။ Semarang မွာ ငါ့အဖြားကို လက္ထပ္ျပီး ဒီကို ေခၚလာခဲ့တယ္။ ငါ့အေဖက Semarang မွာ ေမြးခဲ့တာ။ သူငယ္စဥ္မွာပဲ စကၤာပူကို ေရာက္လာခဲ့တယ္။ သူ႔အေဖက ျဗိ တိသွ် လက္ေအာက္ခံဆိုေတာ့ ငါ့အေဖကလည္း အလိုအေလွ်ာက္ ျဗိတိသွ် လက္ေအာက္ခံေလး ျဖစ္ျပီး အဂၤလိပ္ေက်ာင္းမွာပဲ ေက်ာင္းတက္ခဲ့တယ္။ Neil Road မွာ ကေလးဘဝက ငါေနစဥ္က တို႔အိမ္မွာ ဂ်ာဗားက အိမ္ေဖာ္ေ တြ ရွိတယ္။ သူတို႔က မေလးေတြထက္ ပို အလုပ္လုပ္တယ္။ ငါ့အဖြားဆိုရင္ ဂ်ာဗားဘာသာစကား ေျပာတတ္တယ္။ ငါကိုယ္တိုင္ စကၤာပူးရီးယန္း တစ္ယာက္လို႔ ခံယူမိသလား … “နိုး” ပဲ။

ငါ့အေဖက Shell (ေရနံကုမၸဏီ) မွာ အလုပ္လုပ္ေတာ့ ဂ်ိဳဟိုး၊ ပါတုပါဟတ္ ၊ ေကာင္တန္တို႔ကို သြားရတာေပါ့။ ငါေက်ာင္းေနတဲ့ အရြယ္တုန္းက အေဖနဲ႔ အတူ လုိက္လိုက္သြားတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ အဲဒီေနရာေတြအားလံုးဟာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈတစ္ခုတည္းေအာက္မွာပဲ ရွိတယ္။ တစ္ေလွ်ာက္လံုး ကားေမာင္း သြား၊ အခြန္ေကာက္တာမရွိ၊ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးလည္း မရွိဘူး။ ငါ့ကိုယ္ငါ မေလးရွားလူမ်ိဳးလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။
ဒါေပမဲ့ မေလးရွားနိုင္ငံထဲမွာရွိတဲ့ မေလးလူမ်ိဳးေတြက တ႐ုတ္လူမ်ိဳးေတြ၊ အိႏိၵယန္းလူမ်ိဳးေတြကို သူတို႔နုိင္ငံသားလို႔ မထင္ၾကဘူး။ သူမ်ားေျမေပၚ ခဏ လာေနတဲ့လူေတြဆိုၿပီး ေမာင္းထုတ္ၾကတယ္ေလ။ သူတို႔ ေမာင္းထုတ္လို႔ စကၤာပူနုိင္ငံသား မွတ္ပံုတင္ကို ငါတို႔က စတင္ အသံုးျပဳခဲ့ရတာ။ မင္းက စကၤာပူနိုင္ငံသား မွတ္ပံုတင္ျဖစ္ဖို႔ ဘာေတြလိုအပ္သလဲလို႔ ေမးခဲ့တယ္။ အခု ငါေျပာခဲ့တာေတြဟာ အေျခခံ အေၾကာင္းတရားေတြပဲကြ။ အဲဒီအခ်က္ေတြမရွိဘဲ စကၤာပူလည္း မရွိႏုိင္ဘူး။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ လက္ၿမဲၿမဲ တြဲမသြားရင္ စကၤာပူလည္း မရွင္သန္ႏုိင္ဘူး။

ေမး ။ ။ အစပိုင္းကာလတုန္းကေတာ့ စကၤာပူးရီးယန္းတစ္ေယက္ အျဖစ္ ေရြးစရာ မရွိလို႔ ေရြးခဲ့ရတဲ့သေဘာေပါ့။ ဒါနဲ႔ စကၤာပူးရီးယန္းဆိုတဲ့ အ သိ ဦးေႏွာက္ကေန ႏွလံုးသားထဲေရာက္လာေအာင္ ဘယ္အခ်က္ေတြ က ေျပာင္းလဲေပးခဲ့တာလဲ။
ေျဖ ။ ။ ငါ့စိတ္ကိုငါ အဲသေလာက္ စူးစမ္းမေနနိုင္ပါဘူးကြာ။ ငါသိတာက ငါတို႔ကို ငါတို႔ စကၤာပူးရီးယန္းျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အမွတ္အသားထားမွ ရကို ရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အေျခအေနေၾကာင့္ စကၤာပူနိုင္ငံသားကဒ္ ထုတ္ရတာပဲ။ မေလးရွားက စကၤာပူမေလးရွားနယ္ျခားမွာ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးနဲ႔အေကာက္ အခြန္ဌာနလည္း ဖြင့္ေရာ ငါတို႔လည္းသူတို႔လုပ္သလို တုန္႔ျပန္ေပးလိုက္ တယ္။ အခုဆိုရင္ မင္းနိုင္ငံသားမွတ္ပံုတင္ကဒ္ျပမွ သြားလို႔ရတယ္။ ဟိုတုန္း က ဘာမွ မလိုဘူး။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီမူကို ငါက ႀကိဳဆိုတယ္။ အဲသလို မဟုတ္ခဲ့ရင္ စကၤာပူ မေလး ရထားလမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးက ရထားလမ္းေပၚမွာ မေလးေတြနဲ႔ ျပည့္ေန မယ္။ ဒီမွာ အလုပ္လုပ္ရင္ ပိုက္ဆံပိုရတယ္ေလ။ အဲဒါ သမိုင္းပါပဲ။ ဒါနဲ႔ ႏုိင္ငံ သားကဒ္ေတြ ထုတ္ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီကဒ္ေလးကို ေကာင္းေကာင္း အ သံုးခ်ၾကေပါ့။

ငါတို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာ သိပ္မဆိုးလွပါဘူး။
(အခန္း ၇ ၿပီး။ )

ဇင္ေဝေသာ္

Read more

Mindfulness, Meditation, Wellness and Their Connection to Corporate America's Bottom Line

..................................................................................................
..................................................................................................
And so they did -- in the form of incentives for employees to lose weight, control their blood pressure and cholesterol levels. It was a huge success. "You allow and encourage your employees to become healthier, they become more productive, your company becomes more competitive," Burd says. "I can't think of a single negative in doing this." He concludes: "Making money and doing good in the world are not mutually exclusive."

One of the best -- and cheapest -- ways to become healthier and happier is through mindfulness exercises like meditation. Mark Williams is a professor of clinical psychology at Oxford, an expert in mindfulness-based cognitive therapy, and the co-author ofMindfulness: A Practical Guide to Finding Peace in a Frantic World. According to Williams, after nine weeks of training, participants in a mindfulness program had "an increased sense of purpose and had fewer feelings of isolation and alienation, along with decreased symptoms of illness as diverse as headaches, chest pain, congestion and weakness."
.....................................................................................................................................................................................................
In fact, the health effects of meditation can be even more dramatic -- a matter of life and death. Williams points to a National Institutes of Health study that showed a 23 percent decrease in mortality, a 30 percent decrease in death due to cardiovascular problems and a big decrease in cancer mortality as well. "This effect is equivalent to discovering an entirely new class of drugs (but without the inevitable side effects)," they write.

......................................................................................................................................................................................................
That last one is another way of saying that mindfulness is an antidote to burnout, which often leads to companies losing their most talented employees. Marie Asberg, professor at the Karolinska Institute in Stockholm describes burnout as an "exhaustion funnel," which we slip down as we give up things not conventionally deemed "important." As Mark Williams and Danny Penman note in Mindfulness: An Eight-Week Plan for Finding Peace in a Frantic World:

Notice that very often, the very first things we give up are those that nourish us the most but seem 'optional.' The result is that we are increasingly left with only work or other stressors that often deplete our resources, and nothing to replenish or nourish us -- and exhaustion is the result.

One occupation known for burnout is physicians. Studies show that anywhere from a third to half of them suffer from it. But a 2009 study in the Journal of the American Medical Association showed that doctors taking part in mindfulness exercises were less burned out. Even more dramatic was the fact that many of the improvements continued even after theyear-long study concluded.

This can make an equally profound difference in our work lives. As Tony Schwartz, author and CEO of the Energy Project writes, it's not about the quantity of time we put into a task, but the quality:

It's not just the number of hours we sit at a desk in that determines the value we generate. It's the energy we bring to the hours we work. Human beings are designed to pulse rhythmically between spending and renewing energy. That's how we operate at our best. Maintaining a steady reservoir of energy -- physically, mentally, emotionally and even spiritually -- requires refueling it intermittently.

........................................................................................................................................................................................................
In short, happiness and productivity are not only related, they're practically indistinguishable. According to the iOpener Institute, in a company with 1,000 employees, increasing happiness in the workplace:
Reduces the cost of employee turnover by 46 percent.
Reduces the cost of sick leave by 19 percent.
Increases performance and productivity by 12 percent.

Posted by:Arianna Huffington

 ကမ္းလက္ 

Read more

အျမစ္က တစ္ျမစ္ထဲ

လမ္းေပၚမွာ ကုန္တင္ကားႀကီးေတြ၊ ဘတ္စ္ကားေတြနဲ႔ ကားတိုက္မႈျဖစ္ရင္ ကုန္တင္ကားႀကီးေတြ၊ ဘတ္စ္ကားေတြက သူတို႔ေရွ႕မွာရိုတဲ႔ကားေတြကို ဝင္ တိုက္တာမ်ားတယ္။ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္က အဲသလို ဝင္တိုက္မႈေတြ တဲ႔။ ကဲ ဒါေတာ႔ သူတို႔ ေျပာမွလား။

ဒီထက္အဓိပၸါယ္ပိုရွိတာေလးဆို ပိုမေကာင္းဘူးလား။ ဥပမာ ကမၻာတစ္ဝွမ္း လုံးမွာ ဘယ္လိုပုဂၢိဳလ္ေတြရွိရင္ ဘာသာေရး၊ လူမႈေရးျပႆနာေတြျဖစ္တတ္ တယ္ဆိုတာမ်ိဳးေလ။

"ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို ငွက္ေျပာသီးစားခ်င္လို႔ သြားဝယ္တယ္၊ ငါေရာက္မွ ငွက္ေျပာသီးကုန္သြားတယ္ တဲ႔။ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ သည္းခံလို႔ မရတဲ႔ကိစၥ။ ဒီဆိုင္ကို မီး႐ိွဳ႕ရမွ ေက်နပ္မယ္"

"မုန္႔ဟင္းခါးသည္ေကာင္မေလးက ငါေရာက္မွ ဆိုင္သိမ္းတယ္။ ခြင္႔လႊတ္မရ တဲ႔ ျပစ္မႈပဲ၊ လူစုၿပီး ဒင္းကို အဓမၼက်င္႔ရမွ ေက်နပ္မယ္"

"ဒီ သံမႉးက ငါတို႔ တမန္ေတာ္ရဲ႕နာမည္ကို အသံမွန္ေအာင္ မထြက္ႏိုင္ဘူး။ ဒါဟာ ခြင္႔လႊတ္လို႔ မရတဲ႔ ဘာသာေရး ေစာ္ကားမႈႀကီးပဲ၊ အဲဒီ သံရုံးကို မီး႐ိွဳ႕ ၾက"

"ဘယ္သူက ဖန္တီးတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘာသာေရးေစာ္ကားတဲ႔ ေျခာက္ စကၠန္ ႔ၾကာ ဗြီဒီယိုအတြက္ လူေျခာက္သန္း ဒုကၡေရာက္ရမွ ေက်နပ္ႏိုင္မယ္။ အဲဒီႏိုင္ငံရဲ႕ သံရုံးတိုင္း၊ အလံတိုင္းကိုမီးရွိဳ႕။ သံအမတ္နဲ႔ မိသားစုကိုပါ သတ္"

"သူမ်ားဘာသာရဲ႕ အထြတ္အျမတ္ ႐ုပ္ထုေတြ ငါတို႔ ႀကိဳက္သလို လုပ္ခြင္႔ရွိ တယ္၊ ငါတို႔ဘာသာကိုေတာ႔ လာမထိနဲ႔"

ဒီလိုလူေတြနဲ႔ကမၻာဟာ ဘယ္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းႏိုင္ပါ႔မလဲ။

အဆုံးအမေတြကို ေလးစားပါတယ္။ ရန္မူလိုစိတ္ေတြနဲ႔ လူရမ္းကားေတြ ထြက္ထြက္လာတာကလည္း ဒီအေပါက္ကပဲ။ ဒီအတြက္ ကမၻာသက္ေသ။

သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ဖို႔ထက္ ဘာသာဝင္တိုးပြားဖို႔ အားေပးတဲ႔ ဘာသာတိုင္း ဟာ ဘာသာအမည္ခံတဲ႔ စစ္ပြဲဖန္တီးသူေတြပါပဲ။
ဝမ္းနည္းပါတယ္။

 ကမ္းလက္ 

Read more