စိတ္ထဲမွာ စြဲေနေသာ ေ၀ါဟာရေလးတစ္ခု ရွိသည္။ “ဗုဒၶဘာသာ” ကို ဗုဒၶဘာဟု မေျပာဘဲ “ႏိုးထျခင္း” ဘာသာဟူေသာ ေ၀ါဟာရျဖစ္သည္။ “ဗုဒၶ” ဟူသည္ကပင္ သိျမင္ျခင္း ၊ ႏိုးထျခင္း ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ရွိသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အေနာက္တိုင္းသား ရဟန္းေတာ္ တစ္ပါးက Buddhism ကို
Awakenism ဟုျပန္ဆိုလိုက္သည္။ အိပ္ေမာက်မေနသူ ၊ ႏိုးၾကားတက္ၾကြေနသူမ်ားကို ဗုဒၶဘာသာဟု ေခၚဆိုထိုက္ေလေတာ့သည္။ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွစြာ မိမိတို႕လူမ်ိဳးမ်ား အိပ္ေမာက်ေနခဲ့သည္ (ေနခဲ့ရသည္)မွာ ကာလ အတန္ၾကာခဲ့ေလၿပီ။
ယေန႕ေရးလိုသည့္ ကိစၥသည္ အေရွ႕တိုင္းယဥ္ေက်းမွဳ အေၾကာင္းျဖစ္သည္။ အေရွ႕ယဥ္ေက်းမွဳ၌ ေနႏွင့္ လတို႕ကလည္း အလြန္ အေရးပါလွသည္။ အေရးပါတာျခင္းတူေသာ္လည္း ရဲရင့္ ျပတ္သားျခင္း ၊ လူမ်ိဳးေရးစိတ္ဓါတ္ စသည့္ကိစၥတို႕ကုိ ေဖာ္ၿပရာ၌ “ေန” ကိုေဖာ္ျပတတ္ၾကသည္။ ေနႏွင့္တြဲစပ္ၿပီး ဥေဒါင္း (ခြပ္ေဒါင္း) လည္းပါလာေလေတာ့သည္။
ေနထဲ၌ ဥေဒါင္းအရုပ္ရွိသည္ဆိုေသာ အယူအဆကေတာ့ ျဗဟၼဏဘာသာမွ ဆင္းသက္လာသည္ဟု ယူဆရန္ ပိုမ်ားၿပီး ဗုဒၶဘာသာ (ေႏွာင္းပိုင္း) စာေပမ်ားတြင္လည္း ေနႏွင့္ ဥေဒါင္းတူလ်က္ရွိေနၾကသည္ ဆိုေသာ အယူအဆမ်ား ထြန္းကားခဲ့ျပန္သည္။
“
ဥေဒတယံ ၊ စကၡဳမာ ဧကရာဇာ ဟရိႆ၀ေဏၰာ”
စေသာ ေမာရသုတ္ကိုေတာ့ အထင္အရွားေတြ႔ရေလသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ျဗဟၼဏတို႕၌သာမက ဗုဒၶဘာသာ၌လည္း ေနႏွင့္ဥေဒါင္းမင္း တြဲစပ္ အသိအမွတ္ျပဳထားသည္ကို ေတြ႕ျမင္ၾကရသည္။
အိႏၵိယ၌ ေမာရိယအင္ပါယာကို တည္ေထာင္ၿပီး ကမာၻကိုသာသနာျပဳခဲ့ေသာ အေသာကမင္းႀကီးကိုယ္တိုင္လည္း ဥေဒါင္း (သို႕) ေနကို အလြန္အေလးအျမတ္ထားေၾကာင္းသိရသည္။ မင္းဆက္၏ အမည္ကပင္ ေမာရိယမင္းဆက္ မဟုတ္တံုေလာ။ ထိုေမာရိယမင္းဆက္ စတင္ခ်ိန္၌ ဗုဒၶဘာသာ၏လႊမ္းမိုးမွဳ သိပ္မရွိဘဲ ျဗဟၼဏအယူအဆ၏ လႊမ္းမိုးမွဳသာ ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း သံုးသပ္စရာရွိသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အေသာက အေပၚ၌ ကလိဂၤစစ္ပြဲ မတိုင္မီအထိ ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမ လႊမ္းမိုးမွဳ မရွိေပ။ “
သဗၺပါပႆ အကရဏံ” စေသာ “
မေကာင္းမွဳေရွာင္၊ ေကာင္းမွဳေဆာင္ ၊ စိတ္ကိုျဖဴေအာင္ထား ” အဆံုးအမကိုပင္ အံ့ၾသတႀကီး နားလည္ခဲ့ရရွာသည္။ ထို႕ေနာက္ ေက်ာက္စာေရးထိုးပစ္လိုက္သည္။
ေရွးဦးထဲက အာရွတုိက္သားတို႕ ေနကို ျမတ္ႏိုး၏။ ကိုးကြယ္၏။
ထိုေနကို ညႊန္းဆိုသည့္ ဥေဒါင္းသည္လည္း မကင္းရာ မကင္းေၾကာင္း ေပၚျပဴလာ ျဖစ္လာေတာ့သည္။
အေသာက၏ ဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္က ျပင္းထန္၏ ၊ ရဲရင့္၏ ။ မွား၏ ၊ မွန္၏။ အသက္မ်ားစြာေခၽြခဲ့၏ ။ အသက္မ်ားစြာ ကယ္ခဲ့၏ ။ အမွားကုိ အမွားဟု သိသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ အမွန္ကို ေျပာင္းလဲ၏ ။ ဆိုလိုသည္မွာ လူ႕အသက္မ်ားကို ေခၽြစဥ္ကလည္း ဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္ျဖင့္ ေခၽြခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး အသက္မ်ားစြာကို ကယ္ေသာအခါ၌လည္း ထိုဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္ပင္ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။ မွားတတ္ မွန္တတ္ေသာ လူစြမ္းေကာင္းတို႕၏ ဘ၀ေကာက္ေၾကာင္းမ်ားတြင္ အေသာကမင္းႀကီးထက္ ခိုင္လံုေသာ ဘ၀ေကာက္ေၾကာင္း အေတာ္ပင္ ရွားေပလိမ့္မည္။
ထို႕ေနာက္ ေနမင္းစိတ္ဓါတ္(သို႕) ဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္ျဖင့္ ကမာၻကို အဆိုးအေကာင္းတို႕ျဖင့္တုန္လွဳပ္ေစခဲ့သူမ်ားက ဂ်ပန္မ်ား (သို႕) နီပြန္္မ်ားပင္ ျဖစ္ေလသည္။ မတုန္မလွဳပ္ ၊ မပြင့္တပြင့္ျဖင့္ အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ စိတ္ဓါတ္ျဖစ္ေလသည္။ ဂ်ပန္တို႕က မဟာလူသား၀ါဒ ျဖစ္သည္။ ဂ်ာမန္တို႕ႏွင့္ဆင္သည္။ ေနကိုပထမဆံုး ျမင္ရေသာ မဟာလူသား၀ါဒျဖင့္ တည္ေထာင္ခဲ့ရာ လူတိုင္းလိုလိုကလည္း ရဲ၀ံ႕ၾက၊ ထက္ျမက္ၾကသည္။ အေနာက္ကို တုန္လွဳပ္ေစႏိုင္သူဆို၍ ဂ်ပန္သာရွိသည္။ အထည္ႀကီးႀကီး တရုပ္ပင္ သိပ္မလွဳပ္ႏိုင္ ။
တိုက္ေလယာဥ္ေမာင္းသူသည္ (၂၃) ႏွစ္ထက္မေက်ာ္ေစရ ဟု ဒုတိယကမာၻစစ္က ဥပေဒရွိခဲ့သည္ဟု ၾကားဖူးသည္။ (မွားရင္ ျပင္ၾကပါ ပညာရွင္တို႕)။ ႀကီးလာေသာအခါ တုန္းတိုက္တိုက္ က်ားကိုက္ကိုက္ စိတ္ဓါတ္ေလ်ာ့နည္းကာ က်ိဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္မွဳမ်ားျဖင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေႏွးဖင့္ေနတတ္ေသာေၾကာင့္ဟု ဆိုသည္။ မွားသည္ျဖစ္ေစ မွန္သည္ျဖစ္ေစ စစ္ပြဲကား လက္ေႏွး၍မရဟု ဆိုလိုဟန္တူပါသည္။ အမွားဖက္တြင္ အသံုးခ်လိုက္ေသာ္လည္း ဤသည္မွာ ဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္ပင္ ျဖစ္သည္။
အကယ္၍ အိုင္းစတိုင္းသာ ေနာက္ငါးႏွစ္ေလာက္ၾကာမွ အႏုျမဴကို ေတြ႕မည္ဆိုလွ်င္ ထိုငါးႏွစ္အတြင္း ဂ်ပန္သည္ အေသာက မျဖစ္ဟု မည္သူမွ် မဆိုႏိုင္ေပ။ ဂ်ပန္ႀကီးေသ ၊ ဂ်ပန္ေလးျဖစ္သျဖင့္ လူတုိင္း စစ္သားျဖစ္ေနၿပီး လူတိုင္းက ဂ်ပန္(သို႕) နီပြန္္ အတြက္ ေသဖို႕ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနသည္။
ဤဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္ႏွစ္ခု (အေသာကဥေဒါင္းႏွင့္ ဂ်ပန္တုိ႕ဥေဒါင္း) ကိုျပန္ၾကည့္ေသာအခါ တူညီေန၏။
ဂ်ပန္တို႕လည္း စစ္၀ါဒမွားသည္ဟု သိသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ လက္ေလွ်ာ့ကာ ထိုဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္ကို စီးပြားေရးဖက္ ေခါင္းတည္ေပးလိုက္ၾကသည္။ ထိုအခါ အႏုျမဴျပာထဲမွ လူသားမ်ား ကုန္းထလာခဲ့ေတာ့သည္။ ႏွစ္ ၂၀ ႏွင့္ ၃၀ အတြင္း ကမာၻကုိ စီးပြားေရးျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္လာၾကေတာ့သည္။
ထို႕အျပင္ စစ္ေလ်ာ္ေၾကးမ်ားေပးၾကသည္။ စစ္ေလ်ာ္ေၾကးသာမက လူထုကယ္ဆယ္ေရးကိစၥမ်ားကိုပါ အားတက္သေရာ ပါ၀င္လာၾကသည္။ လုမၺိနီ ေတာအုပ္ႀကီး လုမၺိနီျဖစ္လာေစရန္ အမ်ားဆံုး အလွဴေငြထည့္၀င္သူမွာ ဂ်ပန္ျဖစ္သည္။
ၾကည့္ပါ။
ဤသည္မွာ ေမာရိယစိတ္ဓါတ္၊ နီပြန္္စိတ္ဓါတ္ ျဖစ္သည္။ ေမာရိယျဖစ္ေစ ၊ နီပြန္္ျဖစ္ေစ ဥေဒါင္းသာျဖစ္၏။ အေသာကေလာက္မစြံ၊ ဂ်ပန္ေလာက္မစြံေသာ္လည္း ျမန္မာတို႕မွာ ဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္ရွိ၏ ။ ထိုဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္ အမွာဒဖက္ကို ဦးတည္ခဲ့၏ ။
ႏိုင္ငံအေပၚ အႏုျမဴမက်ဘဲ ျပာပံုဘ၀ ေရာက္ခဲ့ရ၏။
ဥေဒါင္းသည္ မွား၏ ။ မွန္၏ ။ သတ္၏ ။ ကယ္၏။ ထိုဥေဒါင္းသည္ ေမာရသုတ္မွ လာ၏။ ေနထဲ၌ ကဗၺည္းတင္၏။ ရဲရင့္၏။
မွားမွန္းသိလွ်င္ အမွန္ကို ဦးတည္၏။ ျမန္မာတို႕ ဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္ ႏိုးထခ်ိန္ေရာက္ၿပီ။ အမွန္ကို ဦးတည္ဖို႕ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ။ အေသာက ၊ ဂ်ပန္တို႕ ေျခရာကို ေကာက္သင့္ၿပီဟု ထင္သည္။
ဥေဒါင္းမင္းတျဖစ္လဲ ဗုဒၶသည္ႏိုးထသူျဖစ္သည္။
ျမန္မာတို႕ ဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္ အမွားအယြင္းမ်ား ၊ တယူသန္မွဳမ်ားမွ ႏိုးထလာပါေစဟုသာ ဆုေတာင္းရင္း….
ေမာရိယ ၊ နီပြန္္ ၊ …. ။ ။
