သမၼတႀကီးတစ္ဦးသည္ ေရြးေကာက္ၿပီး ပါတီၿပိဳကြဲကာ တစ္ဦးတည္း ထြက္ေျပးတိန္းေရွာင္ေနရသည္။ သူ (ပုံျပင္ေဟာင္းထဲမွာ) သိထားသည္က သူ သုႆာန္ပ်က္ထဲက လိုင္ဂူတစ္ဂူထဲဝင္ကာ ပုန္းေအာင္းေနရမည္။ ျပီး လ်င္ အေပၚကိုေမာ႔ၾကည္႔ရမည္၊ အေပၚကိုေမာ႔ၾကည္႔ခိုက္ အိမ္ဖြဲ႔ေနေသာ ပင္႔ကူတစ္ေကာင္ကို ေတြ႔ရမည္။ အိမ္ဖြဲ႔ေနေသာ ပင္႔ကူက ခဏခဏ ျပဳတ္ က်၊ ခဏခဏ ျပန္တက္ရင္း မေနမနားႀကိဳးစားသည္၊ ေနာက္ဆုံး ပင္႔ကူအိမ္ ႀကီး အၿပီးတည္ေဆာက္ႏိုင္သည္။ ဒါကို ၾကည္႔ရင္း သခၤန္းစာရေအာင္ ယူရ မည္၊ ေနာက္ဆုံး စိတ္ဓာတ္ေတြ တက္ႂကြလာၿပီး ပါတီကိုျပန္လည္စုစည္းကာ အတိုက္အခံပါတီကို ေခ်မႈန္းၿပီး ႏုိင္ငံကိုျပန္လည္သိမ္းပိုက္ယူရမည္ ျဖစ္သည္။ ပုံျပင္ေဟာင္းထဲကအတိုင္း သူလိုက္လုပ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ပင္႔ကူက ပင္႔ ကူ အိမ္တည္ေဆာက္လို႔သာၿပီးသြားသည္ သူ႔မွာ သခၤန္းစာဆိုလို႔ ဘာမွ မရ လိုက္သလို ဘာစိတ္ဓာတ္ခြန္အားမွလည္း မရလိုက္ေပ။ သမၼတႀကီး ေတာ္ေတာ္ေၾကကြဲသြားသည္။
ထို႔ေၾကာင္႔ ေျခဦးတည္႔ရာေလ်ွာက္သြားေနမိေတာ႔သည္။ အခ်ိန္မည္မ်ွၾကာ သြားသည္ မသိ။ အင္တာနက္ ကေဖးဆိုေသာ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို ေတြ႔လိုက္ရ သျဖင္႔ သခၤန္းစာရလိုရျငား ဆိုင္ထဲဝင္သြားလိုက္မိ သည္။
ထိုဆိုင္ထဲမွာ လူငယ္တစ္ေယာက္က သူ႕ ေဖစ္ဘုတ္ေပၚမွာ ပုံေလးတစ္ပုံ တင္ဖို႔ႀကိဳးစားေနေလသည္။ သမၼတႀကီးက ေကာင္ကေလး ဘာလုပ္ေန သည္ကို အတိအက်မသိေသာ္လည္း တစ္ခုခုကို ႀကိဳးစားေနမွန္းေတာ႔ သိသည္။
ထို႔ေၾကာင္႔ စိတ္ဝင္စားစြာ ေကာင္ကေလးႏွင္႔ သူ႕ေရွ႕ကစက္ေလးကို ၾကည္႔ေနမိသည္။ ထိုစက္ေလးေပၚရွိ အစိ္မ္းေရာင္အဝိုင္းေလးက စိတ္ရွည္ လက္ရွည္ လယ္ေနတာကိုလည္းေတြ႔ရသည္။ တစ္ခါတစ္ခါ စိတ္မရွည္ေတာ႔ ဟန္ျဖင္႔ အစိ္မ္းေရာင္အဝိုင္းေလး ေပ်ာက္သြားျပန္သည္။ ေကာင္ကေလး က ေခါင္းကုတ္သည္၊ တက္ေခါက္သည္၊ သမၼတႀကီးကို လွည္႔ၾကည္႔သည္။ ၿပီး... ျပန္ႀကိဳးစားသည္။ အစိ္မ္းေရာင္အဝိုင္းေလးက ေပ်က္သြားလိုက္ ျပန္ေပၚလာလိုက္ပင္။ အႀကိမ္ေရ မည္မ်ွရွိသြားသည္မသိ၊ ေနာက္ဆုံး ေကာင္ကေလးက "ေရး" ဟု ေအာ္လိုက္သည္။ ထိုအခါ သူ႔ေရွ႕က ကစက္ေလးေပၚမွာ ပုံေလးတစ္ပုံေ ပၚလာတာကို သမၼတႀကီးကိုယ္တိုင္ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ ေတြ႔လိုက္ရေတာ႔ သည္။
ပင္႔ကူတစ္ေကာင္ဆီက ဘာမွ မရလိုက္ေသာ သမၼတႀကီးသည္ ျမန္မာျပည္ အင္တာနက္ ကေဖးဆိုင္ထဲမွ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္၏ ဇြဲႏွင္႔ စိတ္ရွည္ မႈကို သခၤန္းစာယူကာ "ငါလည္း ဘာလို႔မျဖစ္ႏိုင္ရမွာလဲ" ဟု မာန္သြင္းကာ ႀကိဳးစားေလေတာ႔သည္။
သူ ႏိုင္၊ မႏိုင္ကိုေတာ႔ ယခု ပုံျပင္သစ္ၿပီးခ်ိန္အထိ မသိရေသးပါ။ သိရလ်ွင္ ပုံျပင္ကို ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။
