ဥမင္ေဖာက္တတ္ရုံနဲ႔ေတာ႔


လက္ရွိအစိုးရပါတီရဲ႕ အဓိကေနရာေတြကို စစ္အတြင္း ဆိုရွယ္လစ္ လက္ က်န္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက ယူထားတယ္။ အစိုးရထဲ ရာထူးအဆင္႔ဆင္႔ ယူထား ပုံေတြက လည္း စီးပြားေရးနဲ႔ စီမံခန္႔ခြဲမႈမွာ ေတာ္လြန္းလို႔ ရယူထားတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ စစ္အတြင္း ႏွစ္ ၃၀ ကာလမွာ ေတာင္၊ ေျမာက္ဗီယက္နမ္ႏိုင္ ငံေတြၾကား ဥမင္လႈိင္ေခါင္း ဘယ္ေလာက္ရွည္ရွည္ေဖာက္ႏိုင္ခဲ႔သလဲ အေပၚ မွာမူ တည္ေနတယ္၊ ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွစြာပါပဲ။

(ဥမင္ေဖာက္တတ္ရုံနဲ႔ေတာ႔ အစိုးရလုပ္လို႔ မရေသးဘူးေပါ႔ ကြယ္တို႔။ လီကြမ္းယုေလ၊ စိတ္ထဲရွိတာ အကုန္ေျပာတာပဲ။ျမန္မာျပည္ကို ရြဲ႕ေျပာေန သလိုလို၊ ရယ္ရလို႔ ျဖတ္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္)

အဓိက စိတ္ မသက္မသာျဖစ္ရတာက


ပဋိပကၡျဖစ္ၿပီဆိုရင္ေတာ႔ အနည္းနဲ႔အမ်ား ႏွစ္ဖက္လုံး အမွား (အလြန္) ရွိၾက လို႔ လို႔ ေယဘုယ် ေကာက္ခ်က္ဆြဲႏိုင္ပါတယ္။
ျပသနာျဖစ္တဲ႔ေနရာေတြကိုၾကည့္ရင္ အစၥလမ္ကမၻာမွာ (သို႔) အေဝးေရာက္ အစၥလမ္ ဘာသာဝင္ေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္။
ကမၻာနဲ႔ခ်ီေနေတာ႔ စဥ္းစားစရာပဲ။ မြတ္စလင္တိုင္း လူဆိုးေတြ မဟုတ္ၾကပါ ဘူး။ အမ်ားအားျဖင္႔ လမ္းေပၚထြက္လိုက္ရင္ သူလို ကိုယ္လိုေတြပါ။
ဒီႏွစ္ေတြမွာ အျခားဘာသာဝင္ေတြ အဓိက စိတ္ မသက္မသာျဖစ္ရတာက လူဦးေရ တိုးပြားေနမႈပဲ။
ဟိုဖက္ကေတြးေတာ႔လည္း "ငါ႔ ဘာသာေမြးတာ နင္နဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔လဲ၊ နင္ တို႔လည္း ေမြးၾကပါလား" ေျပာမွာပဲ။
အဲဒီ ႏွစ္ဖက္မွန္ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ကေလးေမြးႏႈန္းက အၾကမ္းဖက္၊ ဗုံးခြဲ မႈေတြထက္ ပိုၿပီး စဥ္းစားစရာေကာင္းတယ္လို႔ ဖတ္မိတဲ႔ စာအုပ္တိုင္း လို လို ေျပာ တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ေထရဝါဒ သုံးႏိုင္ငံလည္း ဘာသာေရး အၾကမ္းဖက္မႈ သမိုင္းမွာ အာဖဂန္တို႔ ဆီးရီးယားတို႔နဲ႔ ရင္ေဘာင္သြားတန္းေနၾကေတာ႔တယ္။


မီလ်ံနာ အင္တာဗ်ဴး


မီလ်ံနာတစ္ေယာက္ကို မီဒီယာက အင္တာဗ်ဴးေနတယ္။

မီဒီယာ။ ။ လူႀကီးမင္းအခုလုိ မီလ်ံနာတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာဖို႔အတြက္ အဓိက အေရးပါတဲ႔ပုဂၢိဳလ္က ဘယ္သူပါလဲ။
မီလ်ံနာ။ ။ က်ေနာ္႔ဇနီးပါ။
မီဒီယာ။ ။ ဒါဆို ဇနီးနဲ႔ လက္မထပ္ခင္က လူႀကီးမင္း......
မီလ်ံနာ။ ။ သူနဲ႔ လက္မထပ္ခင္က က်ေနာ္က ဘီလ်ံနာပါ။
(အီးေမးပဲ၊ မဖတ္ရေသးရင္ ရုံးမဆင္းခင္ ၿပဳံးရတာေပါ႔)

ခရီးေဆာင္အိပ္တစ္လုံးနဲ႔ ဘုရားသခင္


လူတစ္ေယာက္ ရုတ္တရက္ေသဆုံးသြားၿပီး ခဏေန မ်က္ေစ႔ ဖြင္႔ၾကည့္ လိုက္ေတာ႔ ခရီးေဆာင္အိပ္တစ္လုံးနဲ႔ ဘုရားသခင္ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
"မင္း သြားခ်ိန္ေရာက္ၿပီ သား" ဘုရားသခင္က ေျပာတယ္။
"အခုလား၊ ျမန္လြန္းလွပါလား၊ က်ေနာ္႔မွာ လုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္ေလ" ထိတ္လန္႔တႀကီးနဲ႔ လူသားက ျပန္ေျပာတယ္။
"ေဆာရီးပဲ ငါ႔သား၊ သြားရမယ္႔အခ်ိန္ ေရာက္ေနၿပီ"
**************************************************

စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔အတူ စူးစမ္းလိုစိတ္ပါျဖစ္လာေတာ႔
"ဒီ အိပ္က က်ေနာ္႔အတြက္လား။ ဒါနဲ႔ ခရီးေဆာင္အိပ္ထဲမွာ ဘာေတြပါပါလလဲ ဘုရားသခင္"
"ေအး ဟုတ္တယ္၊ အိပ္ထဲမွာကေတာ႔ မင္းပိုင္ဆိုင္တဲ႔ ပစၥည္းေတြေပါ႔"
"က်ေနာ္႔ ပစၥည္းေတြ၊ ဒါဆို က်ေနာ္႔ အဝတ္အစားေတြ၊ က်ေနာ္႔ ပိုက္ဆံေတြေပါ႔"
"မဟုတ္ဘူးကြယ္႔၊ ဒါေတြကို မင္းမပိုင္ဘူး၊ ကမၻာေျမက ပိုင္တယ္"
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

"ဒါဆို က်ေနာ႔္ ဘဝတစ္သက္တာ အမွတ္တရေတြေပါ႔ေနာ္"
"မင္း အမွတ္တရေတြကိုလည္း မင္း မင္းမပိုင္ဘူးကြယ္႔၊ အမွတ္တရေတြကို အခ်ိန္က ပိုင္တယ္"
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

"ဒါဆို က်ေနာ႔္ အတတ္ပညာေတြလား"
" အတတ္ပညာေတြကိုလည္း အေျခအေနနဲ႔ အခ်ိန္အခါက ပိုင္တာကြယ႔္"
??????????????????????????????????????????????????????????

"ဒါဆို က်ေနာ႔္ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ မိသားစုေတြလား"
"စိတ္မေကာင္းပါဘူးကြယ္၊ သူတို႔ကို ဘယ္တုံးကမွ မင္း မပိုင္ခဲ႔ပါဘူး။ သူတို႔ကို မင္း ေလ်ွာက္ခဲ႔တဲ႔ ဘဝခရီးလမ္းကပဲ ပိုင္တယ္"
######################################

"ဒါျဖင္႔ က်ေနာ႔္ ဇနီးနဲ႔ သားလား"
"သူတို႔ကိုလည္း ဘယ္တုံးကမွ မင္း မပိုင္ခဲ႔ပါဘူး၊ သူတို႔ကို မင္းႏွလုံးသားကပဲ ပိုင္တယ္"
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

"ဒါဆို က်ေနာ႔္ ခႏၶာကိုယ္ေပါ႔ ေနာ္"
"ဒါကိုလည္း မင္း မပိုင္ဘူးကြယ္႔၊ ျပာမႉံေတြ၊ အမႈိက္သရိုက္ေတြက ပိုင္တယ္"
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

"က်ေနာ္႔ ဝိဉာဏ္ကိုေတာ႔ က်ေနာ္ ပိုင္တာေပါ႔ေနာ္"
"ငါ႔သားကလည္း၊ ဝိဉာဏ္ကို ထာဝရဘုရားသခင္ကပဲ ပိုင္တာေလကြယ္"
.............................................................................................
ဒီမွာ သူ ဆက္မေမးရဲေတာ႔ပဲ ဘုရားသခင္ဆီက ခရီးေဆာင္အိပ္ကို ရုတ္တ ရက္ ယူၿပ္ီး ဖြင္႔ၾကည့္လိုက္ေတာ႔ ဘာမွ မရွိတဲ႔ အခြံႀကီးကို ေတြ႔လိုက္ရေတာ႔ တယ္။
သူ ဝမ္းနည္းလြန္းလို႔ မ်က္ရည္ေတာင္ လည္လာတယ္။
"ဒါဆို ဘာကိုမွ က်ေနာ္ မပိုင္ဆိုင္ခဲ႔ရဘူး ေပါ႔ေနာ္"
"မင္းရွင္သန္ေနထိုင္ခဲ႔ရတဲ႔ "ခဏ" ေလးေတြကို မင္း ပိုင္တာေပါ႔၊ တကယ္ေတာ႔ ဘဝဆိုတာကလည္း "ခဏ" ေလး တစ္ခုသာပဲကြယ္႔"
ဒါနဲ႔ ဘုရားသခင္လည္း သူ႕ျမင္ကြင္းကေန ေပ်ာက္သြားတယ္။
ခဏဆို တကယ္ကို ခဏေလးပါပဲ။
000000000000000000000000000000000000000000000000000

- Live Now
- Live your life
- Material things and everything else that you fought for stay here.
- YOU CAN'T TAKE ANYTHING ALONG.....

ျမန္မာစာဖတ္ပရိသတ္နဲ႔ အံဝင္ေအာင္ ၾကည့္ျပန္ခဲ႔ရတာပါ။ ေရးသူ၊ က်မ္း အညႊန္းစသည္ မပါပါ။
မူရင္းကို ဖတ္လိုသူမ်ား ဖတ္ၾကည့္ပါ။ ခရစ္ယန္စစ္စစ္ေတြလည္း မက္ထရီ ယယ္လစ္ဇ္ (႐ုပ္ဝါဒီေတြ) မဟုတ္ၾကပါ။
ဒါ႔ေၾကာင္႔ ဝါက်ႏွစ္ေၾကာင္းကို ဘာသာမျပန္ခဲ႔ပါ။
(ဇင္ေဝေသာ္)


The Suitcase

A man died and when he realized it, he saw God coming closer with a
suitcase in his hand.
- God said: Alright son, its time to go.
- Surprised the man responded: Now? So soon? I had a lot of plans...
- I'm sorry but its time to go.

- What do you have in that suitcase? the man asked.
- God answered: Your belongings.
- My belongings? you mean my things, my clothes, my money?
- God answered: Those things were not yours they belonged to the earth.

- Is it my memories? the man asked.
- God answered: Those never belonged to you, they belonged to Time

- Is it my talents?
- God answered: Those were never yours, they belonged to the circumstances.

- Is it my friends and family?
- God answered: I'm sorry they were never yours, they belonged to the path.

- Is it my wife and son?
- God answered: They were never yours, the belonged to your heart.

- Is it my body?
- God answered: That was never yours, it belonged to the dust.

- Is it my soul?
- God answered: No that is mine.

Full of fear, the man took the suitcase from god and opened it, just to
find out the suitcase was empty.

- With tears coming down his cheek the man said: I never had anything?
- God answered: That is correct, every moment you lived were only yours.
Life is just a moment, a moment that belongs to you.

For this reason, enjoy this time while you have it.
Don't let anything that you think you own, stop you from doing so.

- Live Now
- Live your life
- Don't forget to be happy, that is the only thing that matters.
- Material things and everything else that you fought for stay here.
- YOU CAN'T TAKE ANYTHING ALONG.....

Share this reflection with friends and family. Enjoy every second you live...

ကြင္းစကြင္းပိတ္ ေျဖာ္ေျဖေရး


တခ်ိဳ႕စာေရးဆရာမ်ားက ကြင္းစကြင္းပိတ္ေလးမ်ား ထည့္ေရးတတ္ၾက သည္။ တာရာမင္းေဝ ထည့္တတ္သည့္ (တစ္ခါတစ္ခါ လုံးဝ မလိုအပ္ဘဲ ထည့္တာမ်ိဳး) ကြင္းစကြင္းပိတ္မ်ားက ေတာ္ေတာ္ၿပဳံးရပါသည္။
(ၿပဳံးရဟူသည္ ႏွစ္ၿခိဳက္၏ ဟူလို)
ယခု ကိုယ္ေတြ႔ ကြင္းစကြင္းပိတ္အေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္ပါသည္။ မႏၲေလး မွာေနစဥ္ မိုးရြာလ်င္ဆြမ္းခံမထြက္ရဘဲ ေက်ာင္းမွာ ခ်က္စားၾကရသည္။ အေရွ႕ေက်ာင္း၊ အေနာက္ေက်ာင္း တလွည့္စီ ခ်က္ရ၏။ ကိုရင္မ်ားက ထင္း ခြဲ၊ ထင္းေပါက္၊ လွီး၊ ျဖတ္၊ ရဟန္းမ်ာက ေဈးဝယ္၊ ဟင္းခ်က္ျဖစ္၏။ ေဈးဝယ္ ရာမွာလည္း အေရွ႕ေက်ာင္း ေဈးဝယ္သူႏွင႔္ အေနာက္ေက်ာင္း ေဈးဝယ္သူ ကြဲ၏။
ျဖစ္ပုံက အေနာက္ေက်ာင္း ေဈးဝယ္သည့္အလွည့္မွာ ေဈးဖိုးက အနည္းႏွင္႔ အမ်ား ပိုက်ေနတတ္သည္။
ဆရာသမားက ဒီေကာင္ေတြ သူတို႔ စားေသာက္တဲ႔ ပလာတာဖိုး၊ လဖက္ ရည္ဖိုးပါ တင္ထားတာျဖစ္မွာဟု ေကာက္ခ်က္ခ်သည္။ သို႔ေသာ္ ေဈးဝယ္စာရင္းကို စစ္ေဆးၾကည့္တိုင္း သူ႔ခမ်ာ အျပစ္တင္ရမည့္ အစား ရယ္ပင္ရယ္ေမာေနရပါေတာ႔သည္။

ဥပမာ
၁။ ၾကက္သြန္နီ (ဥႀကီး) (ဥေသး၊ ေရြးက်မဟုတ္ဟု ဆိုလိုဟန္ရွိ။ စာေရးသူ)
၂။ မုန္႔ညႇင္းခ်ဥ္ (တ႐ုတ္) (သာမန္ မုန္႔ညႇင္းခ်ဥ္မဟုတ္ဟု ဆိုလိုဟန္ရွိ။ စာေရးသူ)
၃။ ဝက္သား (သုံးထပ္သား) (ဝက္သားက လာျပန္ၿပီ)
စသည္တို႔ ျဖစ္ေလသည္။

ပိုက်တတ္ေသာ ေဈးဖိုးအတြက္ ကြင္းစကြင္းပိတ္မ်ားက ေပးေခ်ၾကေလ၏။
ထို႔ေၾကာင္႔ျဖစ္မည္ စာထဲျဖစ္ေစ၊ နာမည္မွာပဲ (ေရွ႕မွျဖစ္ေစ၊ ေနာက္ မွျျဖစ္ေစ) ျဖစ္ေစ ကြင္းစကြင္းပိတ္မ်ားကိုေတြ႔လ်င္ ၿပဳံးရယ္ခ်င္စိတ္က အလို လိုေပၚလာတတ္ဘိ၏။
(ယေန႔စာသည္ ဝိဉာင္အတြက္ ၾကက္သားစြပ္ျပဳတ္ ပုျပင္မ်ား မဟုတ္ပါ)