လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမာၻ႔ အျမင္(အခန္း ၇)
အေရွ႕အလယ္ပိုင္း
အမ်ိဳးသားနဲ႔ အမ်ိဳးသမီး တကၠသိုလ္တက္ေရာက္တဲ့ႏႈန္း တူညီတယ္ဆိုတဲ ့ နုိင္ ငံတစ္ခ်ိဳ ့မွာေတာင္ စိတ္တိုင္းက် ပညာသင္ၾကားခြင္႔မရေအာင္ နည္းေပါင္းစံု နဲ ့ကန္ ့သတ္ထားတာေတြရွိေနပါတယ္။ အေရးၾကီးတဲ ့ပညာရပ္ေတြၿဖစ္ တဲ ့သိပၸံပညာ၊ စက္မွဳလက္မႈပညာ၊ ဥပေဒရပ္ဆိုင္ရာပညာေတြကို ေလ့လာ ခြင့္မရၾကပါဘူး။ ယဥ္ေက်းမွဳအရ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ အလုပ္လို ့ယူဆတဲ့ “ပညာသင္ၾကားေရး” နဲ႔ဆိုင္တဲ႔ ပညာေတြေလာက္ပဲ သင္ၾကားခြင္ ့ ရေနၾက ပါတယ္။ ပညာသင္ၾကားခြင္ ့တန္းတူအခြင့္အေရးရၿပီဆိုတဲ ့ေနာက္မွာေတာင္ ပါ၀င္လာမဲ့လုပ္အားက အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ အၿခားနုိင္ငံေတြေ နာက္ ေရာက္ရွိေနအံုးမွာပါ။ အလုပ္ထဲမွာ ခဲြၿခားဆက္ဆံၿခင္း ခံရတာ၊ လစာ တန္းတူမရတာ၊ ထိကပါးရိကပါး အလုပ္ခံရတာ စတာေတြကို အမ်ိဳးသမီးေတြ အေနနဲ႔ မနည္းသည္းခံေနၾကရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးအမ်ိဳးသမီးတစ္္ေယာက္ တည္း အေဖာ္မပါဘဲ လူထုၾကား သြားလာခြင့္မရွိတာ၊ အိမ္ေထာင္ရွင္ အမ်ိဳ သမီးတစ္ေယာက္က အိမ္မွဳကိစၥေတြကို လုပ္ရမယ့္အစား အၿပင္ထြက္ၿပီး အလုပ္လုပ္တာကို လူမ်ားစုက လက္မခံနုိင္တာ စတဲ့ေန ့စဥ္ၾကံဳေတြ ့ရမယ့္ အခက္အခဲေတြဟာ အမ်ားနဲ ့တန္းတူစီးပါြးေရးက႑ေတြ အားေကာင္းလာဖို ့ ဟန္ ့တားထားတဲ ့ျပသနာေတြပါ။
အမွန္တကယ္ စီးပါြးေရးေကာင္းမြန္လာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ မေပးနုိင္တဲ ့ဒီမို ကေရစီအစိုးရ သက္တန္းရွည္ဖုိ ့ကလည္း မၿဖစ္နုိင္ပါဘူး။ သူ ့မွာ ဘာခံစား ခြင့္မွ မရရွိဘူးဆုိရင္ လမး္ေပၚကလူတစ္ေယာက္အတြက္ ဒီမုိကေရစီ ဆုိတာ ကေရာ ဘာအဓိပၸါယ္ ရွိေတာ့မွာလဲ။
ဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ ့ေရြးေကာက္ခံရတဲ့ အစိုးရဆုိေပမယ့္ ေရြးေကာက္ပဲြ သက္ တန္းတစ္ခုနွစ္ခု အတြင္းမွာ ဒီစနစ္ကို ဆက္လက္မက်င့္သံုးနုိင္ေတာ့ဘဲ အရင္လုိ အာဏာရွင္စနစ္ဆီ ပံုစံတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့ ၿပန္ေရာက္သြားေတာ႔တာပါပဲ။ အီဂ်စ္မွာဆုိရင္ မြတ္ဆလင္ညီရင္းအစ္ကို အဖဲြ က ပထမဆံုး အာဏာရရွိ လာခဲ့တယ္။ အာဏာရရွိလာၿပီးေနာက္ သူတို ့အေရးတၾကီးလုပ္ရမယ့္ လုပ္ ငန္းေတြကို သေဘာေပါက္ၾကပံုရပါတယ္။ ဖံြၿဖုိးတိုးတက္ေရးအတြက္ ဘာေတြဆက္လုပ္ရမယ္ဆိုတာ ေလ့လာဖုိ ့သူတို ့ကိုယ္စားလွယ္အဖဲြ ့ေတြကို အၿခားနုိင္ငံေတြကို ေစလႊတ္ခဲ့တယ္။ ဒီကိစၥကို သူတုိ့ဘယ္ေလာက္ အေလး ထားတယ္္ဆိုတာ ဒီအခ်က္နဲ ့ၿပေနတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ ့ေအာင္ၿမင္နိုင္ ပါ့မလား။
သူတို ့ေၿပာင္းလဲယူရမွာေတြက ဘာသာေရးသိပ္ဆန္လြန္းၿပီး ရရွိတဲ ့အခ်ိန္က မလံုမေလာက္ၿဖစ္ေနပါတယ္။ နုိင္ငံေရးမူ၀ါဒေတြ အားလံုး ေၿပာင္းလဲပစ္ ဖို ့ဆုိၿပန္ေတာ့ စစ္အစိုးရလက္က်န္ စစ္အရာရွိၾကီးေတြကရွိေနၿပန္ေတာ့ အဟန္ ့အတားေတြအမ်ားၾကီး ရွိေနအံုးမွာပါပဲ။ ဥပမာ.. အစိုးရ၀န္ထမ္း၊ ၿပည့္ သူ ့၀န္ထမ္းေတြထဲမွာ အရင္သမၼတ ေဟာစ္နီမူဘာရတ္ ( Hosni Mubarak ) ရဲ႕လူေတြ အမ်ားၾကီးရွိေနမွာပါ။ သူတုိ ့အားလံုးကိုၿဖုတ္ခ်ၿပီး အစုိးရ အသစ္ နဲ ့ရုတ္တရက္ၾကီးလည္ပတ္နိုင္ဖုိ ့ဆိုတာ လံုး၀မၿဖစ္နုိင္ပါဘူး။
ကမာၻၾကီးက ပိုပိုၿပီး ဂလိုဘယ္ဆန္လာေတာ့ သူတို ့လည္း အခ်ိန္နဲ႔ လိုက္ေ လ်ာညီေထြ က်င္႔သံုးရမယ္ဆုိတာ အေရွ႕ အလယ္ပိုင္း အစိုးရေတြလည္း သေဘာေပါက္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ဆင့္ခ်င္းပဲ လုပ္ၾကလိမ့္မယ္။ တင္းၾကပ္တဲ ့အစၥလာမ္ဘာသာေရးပံုစံနဲ ့ဆုိေတာ့ ေဆာ္ဒီအာေရဗ်မွာဆုိရင္ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ လူထုထဲသြားတုိင္း တစ္ကုိယ္လံုးအ၀တ္ေတြနဲ ့လႊမ္း ထားရတယ္။ ကားေမာင္းခြင္ ့မရွိဘူး။ သူတို ့သြားလာခြင္႔မရွိတဲ ့ေနရာေတြ လည္းအမ်ားၾကီးပါပဲ။ ဒါေပမဲ႔ ေရွးရိုးစဲြ လူ ့အဖဲြ ့အစည္းမွာေတာင္ ေၿပာင္းလဲမွဳ တစ္ခ်ိဳ ့ေတာ့ရွိလာေနပါၿပီ။ ဥပမာအားၿဖင္ ့ဘုရင္ အဗၺဒူလာ ရဲ ့သိပၸံနဲ ့ နည္း ပညာတကၠသုိလ္ ( The King Abdulla University of Science and Technology ) ( KAUST) ကို၂၀၀၉ ခုနွစ္မွာ တည္ေထာင္ခဲ ့ပါ တယ္။ ေရွး ရိုးစဲြနုိင္ငံထဲမွာ လြတ္လပ္မွဳရွိတဲ ့ေနရာေလးတစ္ခုေပါ့။ အဲဒီတကၠသိုလ္က စင္ကာပူအမ်ိဳးသားတကၠသိုလ္ (National University of Singapore –NUS) ရဲ႕ ဗြိဳက္ခ်န္ဆယ္လာ ( Vice-Chancellor) ၿဖစ္ခဲ ့ဖူးတဲ ့ပါေမာကၡ ရွိခၽြန္းေဖာင္ ( Shih Choon Fong) ကို ဥကၠဌ အၿဖစ္ခန္ ့အပ္ပါတယ္။ အဲဒီတကၠသိုလ္၀င္ထဲမွာဆုိရင္ အမ်ိဳးသားနဲ ့ အမ်ိဳးသမီး သာတူညီမွ် ဆက္ဆံ ခံၾကရပါတယ္။ လူေတြဟာ အဲဒီအထဲမွာေတာ့ တကယ့္ အေနာက္နုိင္ငံ လူ႔ အဖဲြ ့အစည္းေတြထဲက လူေတြလုိပါပဲ။
ဒါဟာ တုိးတက္လာမွဳတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေျဖပမယ့္ တကၠသ္ိုလ္က ဘဲြ ့ရ လာမယ့္ ပညာတတ္ေတြေလာက္နဲ ့တစ္နုိင္ငံလံုးကိုေၿပာင္းလဲေပးနုိင္မယ္လို ့ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့မထင္မိပါဘူး။ ေရွးရုိးစဲြ ပေဒသရာဇ္စနစ္ၾကီးတစ္ခုလံုးကို လူငယ္လူရြယ္ ဘဲြ ့ရပညာတတ္ အနည္းငယ္ေလာက္က ေၿပာင္းလဲမပစ္နုိင္ ပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး သူတို႔ဆက္ဆံေနရတာက မူဆလင္ဘာသာေရးေခါင္းေ ဆာင္ ၀ါဟာဘီေတြ။ သူတုိ ့က အာရပ္ကမာၻမွာ အာဏာအရွိိဆံုး၊ ကြန္ဆာေ ဗးတစ္အၿဖစ္ဆံုး ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြပါ။ သူတုိ ့ရရွိေနတဲ ့အာဏာ ကလညး္ ေတာ္၀င္မိသားစုနဲ ့အၿပန္အလွန္ အသိအမွတ္ၿပဳထားတဲ ့အာဏာ ပါ။ ေတာ္၀င္မိသားစုက နိုင္ငံရဲ ့သယံဇာတေတြကို စိတ္ၾကိုက္စီရင္ပိုင္ခြင္ ့ ရွိၿပီး ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း ဘာသာေရးကိစၥမွာ စိတ္ၾကိုက္ လုပ္ကိုင္ခြင့္ရထားၾကတယ္။
အဗၺဒူလာဘုရင္နဲ႔ေတြ႔လို႔ စကားေၿပာၾကည့္ေတာ့ သူတို ့နို္င္ငံ ဒီပံုစံနဲ ့အၾကာ ၾကီး ခရီးဆက္မေနနိုင္ဘူးဆိုတာ သူတို႔လည္းယံုၾကည္ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ သိခြင့္ရခဲ႔ပါတယ္။ ၿပုၿပင္ေၿပာင္းလဲေရးဟာ ေရွာင္လဲႊလို ့မရဘူး။ ေျပာင္းလဲ မႈကို တစ္ဆင့္ခ်င္းသူတို ့လုပ္ယူၾကလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္ အျမန္နွုန္းနဲ ့ေၿပာင္းလဲၾကမွာလဲဆိုတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း မခန္႔မွန္း တတ္ပါဘူး။ ၿဖစ္နုိင္တာကေတာ့ KAUST တကၠသိုလ္ရဲ႕ လူမွဳေရးပံုစံေတြ အစပိုင္းမွာ နီးစပ္ရာပတ္၀န္းက်င္ကိုၿပန္ ့၊ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ ့ တစ္နုိင္ငံလံုးၿပန္ ့ နွံ ့တဲ ့အထိ ေစာင့္ရမယ့္ပံုပါပဲ။
ဒါေပမဲ႔ လတ္တေလာၿမင္ေတြ႔ေနရတဲ ့ အေရွ႕အလယ္ပုိင္းရဲ႕ အနာဂတ္ ကေတာ့ အခ်ိန္မေရြး ထၿပီးေပါက္ကဲြနုိင္တဲ႔ ဗုံးတစ္လုံး ဆုိတဲ႔အခ်က္ပါပဲ။ မဲနဲ ့ေရြးေကာက္တင္ေၿမွာက္တဲ ့ အစိုးရစနစ္ကို က်င့္သံုးနုိင္ၿပီးဆိုရင္ေ တာင္ ျပသနာက ရွိေနဆဲပါ။ ျပသနာက စီးပြားေရးတိုးတက္လာေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္ၾကမလဲ။ သန္း ၃၅၀ လူထုအတြက္ အလုပ္အကိုင္ေကာင္းေတြ ဘယ္လိုဖန္တီးေပးၾကမလဲ။ ဒီကိစၥက မစဥ္းစားလုိ့ ကိုမရပါဘူး။ အေရွ ့ အ လယ္ပိုင္းဆုိတာ သယံဇာတအားၿဖင့္ ဘယ္ေဒသကမွ ယွဥ္လို ့မရေအာင္ ခ်မ္းသာတဲ ့ေဒသပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေဒသအတြင္းမွာပဲ ကုန္းေကာက္စရာ မရွိေလာက္ေအာင္ ဆင္းရဲေနတဲ ့သူေတြ အမ်ားၾကီးပါပဲ။
အဲဒီေဒသအတြင္းက နုုိင္ငံေတြအတြက္ စိန္ေခၚမွဳက သူတို ့သယံဇာတေတြ ကုန္ခမ္းသြားတဲ ့အခါ ကမာၻနဲ ့လုိက္ေလ်ာညီေထြ ဘယ္လိုေနထိုင္သြားၾက မလဲဆိုတဲ ့ေမးခြန္းျဖစ္ပါတယ္။ ေရနံက ရတဲ ့စီးပြားေရးကေန ေရရွည္ ရပ္ တည္နုိင္မယ့္ စီးပြားေရးပံုစံကို သူတို ့ေၿပာင္းလဲယူၾကရလိမ့္မယ္။ လာမယ္႔ ဆယ္စုနွစ္ေတြအတြင္းမွာ ဒီေၿပာင္းလဲမွဳ ကို လုပ္ယူၾကမွ အခ်ိန္မွီလိမ္႔မယ္။ စီးပြားေရးအားၿပိုင္မွဳထဲကို အၿမန္ဆံုး၀င္ေရာက္ၿပီး ဘဏ္၊ ေလေၾကာင္း၊ နုိင္ ငံၿခား ခရီးသြားလာေရး၊ စားေသာက္ကုန္ထုတ္လုပ္ေရး စတာေတြလုပ္ၾက ရမယ္။ ေနာက္ၿပီးသူတို ့လုပ္နုိင္တာက သူတို ့ရဲ႕ အေတာ္ဆံုး လူငယ္ေတြ ကို ေရြးခ်ယ္ၿပီး အေမရိကန္ ၊ ဥေရာပစတဲ ့ စက္မွဳ ထြန္းကားတဲ ့နုိင္ငံေတြဆီ လႊတ္ေပးၿပီး ေလ့လာခို္င္းတာ၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ သူတုိ ့ကိုၿပန္ေခၚၿပီး နုိင္ငံပိုင္ စီးပြားေရးေတြကို လည္ပတ္ခိုင္းတာမ်ိဳးေတြပါပဲ။
ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွစြာပါပဲ။ ေရနံက ရတဲ ့ေငြေတြနဲ ့ခ်မ္းသာေန ၾကေလေတာ့ လူထုၾကီးကလည္း ကမာၻကပဲ သူတို ့စား၀တ္ေနေရးအတြက္ တာ၀န္ယူထားရမလို ထင္မွတ္ေနတဲ ့စိတ္ဓါတ္ရွိေနၾကတယ္။ ဒီလူထုကို အလုပ္လုပ္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္လာေအာင္ စည္းရံုးေပးရမယ့္တာ၀န္ သူတို ့ အစိုးရေတြမွာ ရွိေနပါတယ္။ ေရနံကရတဲ ့ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာမႈဟာ ထာ၀ရခံမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ လူထုလက္ခံလာေအာင္ ပညာေပးရမယ္။ ဒါဟာ အခက္ခဲ ဆံုး တာ၀န္တစ္ရပ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။
လြန္ခဲ႔တဲ့နွစ္ေတြအတြင္း အေရွ ့အလယ္ပိုင္းနုိင္ငံေတြက သူတို ့ေက်ာင္း သားေတြကို ပညာသင္ၾကားဖုိ ့စင္ကာပူကိုလႊတ္ၾကတယ္။ ဒုတိယ မ်ိဳးဆက္ က ေပါက္ဖြားလာတဲ ့ လူငယ္ေတြကိုေၿပာင္းလဲေပးရင္ ရနုိင္ေကာင္းရဲ႕လို ့ လည္းသူတို ့ယူဆထားၾကတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ထင္တဲ ့အတိုင္း ၿဖစ္မလာခဲ့ပါဘူး။ သူတို ့တေတြက ဒီကုိေရာက္လာၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို ့ယဥ္ေက်းမႈ၊ လုပ္အား တန္းဖုိး ခ်စ္ၿမတ္နိုးစိတ္ေတြကို မေလ့လာမိခဲ့ၾကပါဘူး။ သူတို ့အတြက္ စင္ကာပူဟာ ထူးဆန္းတဲ ့နုိင္ငံတစ္နို္င္ပဲျဖစ္ေနတယ္။ သူတို ့စဥ္းစားတာက “ဟုတ္ၿပီ၊ ဒီမွာေနတုန္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနမယ္။ ၿပီးရင္ၿပန္မယ္” ဆ္ိုတာပါ။ ေၿခေထာက္နွစ္ေခ်ာင္းေအာက္မွာ ေရနံကရလာမယ့္ အလ်ံပယ္ ၾကြယ္၀ခ်မး္သာမွဳေတြရွိေနတဲ့ေနာက္ လက္နွစ္ဖက္နဲ ့ ဘာေၾကာင့္ အပင္ပန္း ခံ အလုပ္လုပ္ေနေတာ့မလဲ။
အေရွ ့အလယ္ပို္င္းဟာ အလည္အပတ္သြားဖို ့ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္၊ လွလည္း ေတာ္ေတာ္လွပတဲ့ေဒသပါ။ ယဥ္ေက်းမႈအရ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာသလို ရွည္လ်ားတဲ ့သမုိင္းလည္း ရွိပါတယ္။ ဥေရာပေတာင္ပိုင္း နဲ ့ဆက္စပ္ေန တဲ့ ေမာ္ရိုကိုတို ့တူနီးရွားတို ့ဆိုရင္ ပိုၿပီးေခတ္မွီသလို အေရွ႕ပို္င္းယြန္း တဲ ့နုိ္င္ငံေတြနဲ ့စာရင္ ပိုၿပီးေတာ့လည္း ပြင့္လင္းလြပ္လပ္ပါတယ္။
သူ ၿဖဳတ္ခ်တာ မခံရခင္ ရွား မိုဟာမက္ ေရဇာ ပါလ၀ီ(Shah Mohammad Reza Pahlavi)ရဲ႕ဖိတ္ၾကားခ်က္နဲ ့ အီရန္နုိင္ငံကို ကၽြန္ေတာ္ အလည္ေ ရာက္ခဲ့ၿပီး ရွားနန္းေတာ္ထဲမွာ တည္းခိုခဲ့ပါတယ္။ နန္းေတာ္ထဲ ခင္းထား တဲ ့ေကာ္ေဇာေတြကို အခုထိ က်ေနာ္ အမွတ္ရေနဆဲပါ။ ေကာ္ေဇာေ တြက ေကာင္းလြန္းလို ့ ကၽြန္ေတာ့္ေကာ္ေဇာေတြသာဆိုရင္ ၾကမ္းၿပင္ေပၚ ခ်မခင္းပဲ အေပၚမွာ လႊားထားမယ္လို ့ေတာင္ စိတ္ကူးမိပါေသးတယ္။ သူတို႔ နန္းေတာ္ထဲမွာေတာ့ ဒီေကာ္ေဇာေတြေပၚနင္းၿပီး သြားေနၾကတာ။ သူတို ့ မွာ ေကာ္ေဇာယက္လုပ္တဲ့သူေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္။ ရွားကိုယ္တုိင္ စင္ကာ ပူကို အလည္လာတဲ ့အခါမွာေတာ့ သူက (စင္ကာပူ) သမၼတကို ေကာ္ေဇာ ၾကီးတစ္ထည္ ၊ ကၽြန္ေတာ့္ကို အေသးေလးတစ္ထည္ လက္ေဆာင္ေပး ခဲ့ပါတယ္။ ပိုးၿခည္နဲ ့လုပ္ထားတဲ ့အဆင္တူေကာ္ေဇာနွစ္ထည္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ကို ေပးခဲ့တဲ ့ေကာ္ေဇာကေတာ့ အခု ကၽြန္ေတာ့သားအိမ္က ၾကမ္းၿပင္ေပၚ ခင္းထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၾကမ္းၿပင္က သန္ ့ရွင္းသလုိ ဖိနပ္ကို ခၽြတ္ၿပီးမွ ေ ကာ္ေဇာေပၚ သူတို ့တက္ၾကတယ္။
အေရွ ့အလယ္ပိုင္း နုိင္ငံေတြထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔ ထဲထဲ၀င္၀င္ အသိ ဆံုးကေတာ့ အီဂ်စ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အီဂ်စ္သမၼတ ဂမ္မယ္ အဗၺဒယ္ နက္ဆာ ဟူစိန္ ( Gamal Abdel Nasser Hussein) ဖိတ္ၾကားလို႔ သြားေရာက္ရင္း ဖာေရာ့(က္)ဘုရင္ ( King Farouk ) ရဲ႕ နန္းေတာ္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တည္း ခိုခဲ့ပါတယ္။ နက္ဆာဟာ ရိုးရိုးေလးနဲ ့ေခတ္မွီသူတစ္ေယာက္ပါ။ ဒါေပမဲ႔ သူ ့လူမ်ိဳး လြတ္လပ္ေရး အတြက္ေတာ့ သူစြမ္းေဆာင္ မေပးနုိင္ခဲ့ပါဘူး။ ရုရွားေတြရဲ႕ အကူအညီနဲ ့အစြမ္း ( Aswan ) ေရတာတမံ သူေဆာက္ခဲ့ တယ္။ အဲဒီေရတာတမံက ေရစီးအားကို ထိန္းခ်ဳပ္ေပးနို္င္သလို ေရအား လွ်ပ္စစ္ပါ ထုတ္ယူနုိင္လုိ ့ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ အၾကီးအက်ယ္ေ အာင္ၿမင္မွဳ တစ္ခုလို ့ေၿပာရင္ ရပါတယ္။ သူ ့ကိုယ္ပိုင္ေလယာဥ္နဲ ့ ေရတာတမံ တစ္ေလွ်ာက္ေမာင္းၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို လုိက္ၿပၾကတယ္။ အဲဒီမွာရက္အနည္းငယ္ ကၽြန္ေတာ္ေနခဲ႔ ပါတယ္ ။ ေၿခာက္ေသြ ့ၿပီးတိတ္ဆိတ္ေနတဲ ့ေနရာတစ္ခုပါ။ ဂိုဘီကႏၱာရနဲ ့(Gobi desert) ဂရင္းေရတမံ(Grand Canyon)ကို ေရာက္ရင္ ရရွိနုိင္တဲ ့ခံစားမွဳမ်ိဳး အဲဒီမွာရရွိနုိင္ပါတယ္။ ထူးၿခားတာက ဂိုဘီကႏၱာရ ထဲက ထြက္လိုုက္ရင္ ကိုယ့္အလုပ္နဲ ့ကိုယ္ သက္၀င္လွဳပ္ရွားေနတဲ ့ လူေတြကိုေတြ ့ရမယ္၊ ဂရင္းေရတာတမံကထြက္လိုက္ရင္ ခင္းက်င္းျပေနတဲ ့အေမရိကန္ေတြရဲ ့ အိပ္မက္ကို ေတြ ့ရမယ္ဆိုတာေလာက္ပဲ။
ဆက္ရန္
