ရြက္ၾကမ္းေရက်ိဳ အဘိုး မဟုတ္ (၃ )

ဘယ္ေလာက္ ေခတ္မီပါတယ္ေျပာေျပာ ထုိးကြင္းမင္ေၾကာင္ နဲ႔ ပတ္သက္ လို႔ေတာ႔ လီကြမ္းယုလည္း ခါးခါးတူးတူး ျငင္းဆန္ဆဲပဲ။ ျမန္မာလူႀကီးပိုင္းေ တြနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈကေတာ႔ ဒီအထဲမွာ " အိမ္ေထာင္ျပဳ၊ ဘုရားတည္ " ပါ ထည္႔ထားပါတယ္။ တခ်ိန္တုန္းကေတာ႔ ေယာက်္ားေတြဆိုရင္ ေပါင္မွာ ထိုး ကြင္းေတြရွိမွ ေယာက်္ားပီသတယ္လို႔ဆိုခဲ႔ဟန္တူပါတယ္။ ဒီ ယဥ္ေက်း မႈ ေပ်ာက္သြားခဲ႔ၿပီး ေနာက္ပိုင္း ဒီယဥ္ေက်းမႈက အနည္းငယ္ေတာ႔ ဖက္ရွင္တစ္ခုအေနနဲ႔ ျပန္လည္ရွင္သန္လာဟန္တူပါရဲ႕။ သူေျပာတဲ႔ ခဏခံ ဖက္ရွင္လို႔ပဲ ယုံၾကည္မိတယ္။

ေမး ။ ။ ေနာက္ထပ္ ဥပမာတစ္ခုေလာက္ ထပ္ေပးရရင္ စကၤာပူအေျခစုိက္ ထုိးကြင္းမင္ေၾကာင္ အဖြဲ႔က ေဆးမင္ေၾကာင္ဆြဲတာကုိ အႏုပညာတစ္ခု အေနနဲ႔ လက္ခံလာဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနၾကတယ္။

ေျဖ ။ ။ ဒါကိုေတာ႔ အႀကံေကာင္းဉာဏ္ေကာင္းလုိ႔ မထင္ပါဘူးကြာ။ ဒီ ကိစၥကုိေတာ့ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆန္႔က်င့္တယ္။ ျပန္ဖ်က္ခ်င္ၿပီဆုိ ရင္ ေ တာ္ေတာ္နာက်င္ၿပီးမွ ဖ်က္လုိ႔ရတဲ့ကိစၥမုိ႔လုိ႔။ အဓိပၸါယ္ လုံးဝ မရွိဘူး။ မလုိ ခ်င္ရင္ ခြာပစ္လုိက္လုိ႔ ရတာမ်ိဳးကုိ ကပ္ထားေပါ့ကြာ။ ဖ်က္လုိ႔မရ၊ ေနာက္ ပုိင္း ေနာင္တရမယ့္ ေသရာပါ ကိစၥမ်ိဳးကုိ လုပ္တာကေတာ့ ႐ူးလုိ႔ပါ။ ငါ အား မေပးဘူး။ ခ်က္ခ်င္း MICA ကုိေခၚၿပီး ေျပာတာ။ (Ministry of Information, Communication and Art (ျပန္ၾကားေရး၊ ဆက္သြယ္ေ ရးႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈဝန္ႀကီးဌာန)

“သတင္းစာကုိ ေျပာလုိက္၊ မ႐ူးနဲ႔လုိ႔။ တုိ႔မွာ ျပႆနာေတြ အလုံအေလာက္ ရွိၿပီးသား။ ဘာ့ေၾကာင့္ ျပႆနာအသစ္ ထပ္ရွာေနရတာလဲ” လုိ႔ ေျပာလုိက္တယ္။ ဒါကုိ ခြင့္ျပဳလုိက္ရင္ အက်ိဳးအျမတ္ ရမွာက ထုိးကြင္း မင္ေၾကာင္ ထုိးမယ့္လူေတြ။ သူတုိ႔ပဲ အက်ိဳးရွိမယ္။

ေမး ။ ။ ဒီကိစၥအတြက္ လူထုသိေအာင္ ေၾကညာတာမ်ိဳးေတြကုိ မစၥတာ လီ ဆန္႔က်င္တယ္ေပါ့။

ေျဖ ။ ။ ဟုိတုန္းက လွ်ိဳ႕ဝွက္လမ္းသရဲေတြေခတ္ကို ျပန္ေရာက္သြားတာ ထင္ပါရဲ႕ကြာ။ သာမန္ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးေတြမွာ ေဆးမင္ေၾကာင္ မရွိပါ ဘူး။ အရင္က ဒါမ်ိဳးေတြကို ေထာင္ထဲမွာပဲ ေတြ႔ရတာ။ လူတစ္ေယာက္ မွာ ျပစ္မႈ ဘယ္ႏွစ္ခု ေဆးမင္ေၾကာင္ ဘယ္ႏွစ္ခုစတာေတြေပါ႔။

ေမး ။ ။ ယဥ္ေက်းမႈေရစီးက ေျပာင္းသြားမယ္ဆုိရင္ ေဆးမင္ေၾကာင္ကိစၥက လူၾကားထဲမွာ လူမႈေရး ျပႆနာ မရွိေလာက္ေတာ့ဘူး။ ဒါဆုိရင္ေကာမစၥတာ လီ ရဲ႕ သေဘာက ဘယ္လုိလဲ။

ေျဖ ။ ။ သူတုိ႔ ဆယ္ေက်ာ္သက္ကေလးေတြအတြက္ ေကာင္းတယ္ထင္ၿပီး မိဘေတြကုိယ္တုိင္ ေခၚလာၿပီး ေဆးမင္ေၾကာင္ ထုိးခုိင္းၾကတာဆုိရင္ေတာ့ အဲ့ဒါ သူတုိ႔အလုပ္ ျဖစ္သြားၿပီေလ။ မိဘေတြက သူတုိ႔ကေလးေတြကုိ ေဆး မင္ေၾကာင္႐ုပ္ေတြနဲ႔ မျမင္ခ်င္ေလာက္ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ သမီး မိန္းကေလးေတြ ကုိယ္ေပၚမွာေပါ့။

ေရးကူးဝတ္စုံလုိ ဝတ္စုံကုိ ဝတ္ၿပီဆုိပါေတာ့၊ ရုပ္ကေလးကလွတပတနဲ႔ ေဆး မွင္ေၾကာင္အ႐ုပ္ေတြ ေပၚလာၿပီး ပုံပ်က္ပန္းပ်က္ကုိ ျဖစ္ကေရာ။ က်န္တဲ့လူေတြက ေျပာၾကမွာ “ဟ … ဘာျဖစ္လာတာလဲ” (ရီလ်က္) “ဘာျဖစ္လုိ႔ ဒီအ႐ုပ္ႀကီးေတြ ေပၚလာတာလဲ။ ငါတုိ႔ လာမထိနဲ႔ေနာ္” ဆုိတာမ်ိဳးေတြေလ။

ေမး ။ ။ လူငယ္ေတြ ၾကားမွာေတာ့ ေဆးမင္ေၾကာင္က တကယ္ ေပၚျပဴ လာ ျဖစ္ေနတာ။

ေျဖ ။ ။ ႐ူး႐ူးမုိက္မုိက္နဲ႔ ေလွ်ာက္လုပ္ၾကတာ။ လူလတ္ပုိင္းလည္း ေရာက္ေရာ ေနာင္တ ရၾကရေရာ။ ငါ့ကေလးေတြ ကုိယ္ေပၚမွာသာ ေဆးမင္ေၾကာင္ ႐ုပ္ ေတြ႔လုိ႔ကေတာ့ နင္႐ူးေနသလားလုိ႔ ေမးမွာပဲ။ (ရီလ်က္) လွ်ိဳ႕ဝွက္လမ္းသရဲအဖြဲ႔လုိ႔ ထင္မွာေပါ့။ ဂ်ပန္က ယာကူဇာေတြဆုိ ကုိယ္ေပၚ မွာ ေဆးမင္ေၾကာင္႐ုပ္ လွလွေလးေတြနဲ႔။ ဒီေတာ့ ေဆးမင္ေၾကာင္႐ုပ္က လူထုအျမင္မွာေတာ့ မေကာင္းမႈ တစ္ခုခုနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတယ္။

ေမး ။ ။ ဒီသတင္းက တုန္လႈပ္စရာပဲ။ စကၤာပူက လူငယ္ေတြဟာ ယာကူဇာ ေဆးမင္ေၾကာင္႐ုပ္ေတြ အေပၚ ေတာ္ေတာ္ ႐ူး႐ူးမူးမူး ျဖစ္ေနၾကတာ။

ေျဖ ။ ။ ေအးေလ … ေနာက္မွ ေနာင္တ ရၾကမွာေပါ့။ ေဆးမင္ေၾကာင္ ျပန္ ဖ်က္ဖုိ႔ ေငြကုန္ေၾကးက် ကလည္း မေသးလွဘူး။ ဒါေတြက သူတုိ႔ ဘဝအ တြက္ ဘာေတြမ်ား အေထာက္အကူ ျဖစ္ေနလုိ႔လဲ။ ငါသာ အလုပ္ ရွင္ ျဖစ္ၿပီး ေဆး မင္ေၾကာင္နဲ႔လူသာ လာၿပီး အလုပ္ေလွ်ာက္လုိ႔ကေတာ့ မခန္႔ဘူး။ ဒါက ခဏတာ ခံတဲ့ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ဖက္ရွင္ပါကြာ။

ေမး ။ ။ ကမၻာ့သမုိင္း တစ္ေလွ်ာက္လုံးရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးေခတ္ထဲ မွာ ျဖစ္ႏုိင္ မယ္ဆုိရင္ ဘယ္လုိ ေခတ္ထဲမွာ ႏုိင္ငံေရးသမား ျဖစ္ခ်င္ပါသလဲ။ ဘယ္လုိ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ိဳး ျဖစ္ခ်င္ၿပီး ဘာ့ေၾကာင့္ သူလုိ ျဖစ္ခ်င္တာပါလဲ။

ေျဖ ။ ။ ႏုိင္ငံေရးက လူႀကိဳက္မ်ားတဲ့ ကစားပြဲ တစ္ပြဲပါ။ ငါက ႏုိင္ငံေရး သမားကို မျဖစ္ခ်င္တာ။ အေျခအေနေတြက ငါကုိ တြန္းပုိ႔လုိက္တာ။ ၿဗိတိသွ်ေတြ အေရးနိမ့္၊ စိတ္ဓာတ္ေတြပ်က္စီး၊ ဂ်ပန္ေတြရဲ႕ ရက္စက္မႈ၊ ၿဗိတိသွ်က အထြက္ ကြန္ျမဴနစ္နဲ႔ ငါတုိ႔ၾကား အာဏာ အလုအယက္၊ ဒါေတြက အခုလုိ လီကြမ္းယုျဖစ္ေအာင္ တြန္းပုိ႔လုိက္တာပဲ။
အ႐ူးေခ်းပန္း ေလွ်ာက္ေျပာတာ။
ႏုိင္ငံေရးသမား ဘယ္တုန္းကမွ မျဖစ္ခ်င္ခဲ့ဘူး။

ေမး ။ ။ ဒါဆုိ မစၥတာလီက ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ။

ေျဖ ။ ။ ေရွ႕ေနပဲ ျဖစ္ခ်င္တာ။
(ဆက္ရန္)


 ကမ္းလက္ 

အစိုးရလည္း ပါတယ္၊ အစိုးရခ်ည္းလည္းမဟုတ္


ေလးငါးႏွစ္ကာလကတည္းက ၿမဳံေနတဲ႔ သတင္းတစ္ပုဒ္က ပြင္႔လင္းလာ တဲ႔ ျပည္တြင္းႏိုင္ငံေရးေၾကာင္႔ စထရိတ္တိုင္းစာမ်က္ႏွာေပၚ ခုန္တက္ လာေတာ႔တယ္။ အဲဒါက ျပည္တြင္းထဲက ဒရက္ကူလာ ေအးဂ်င္႔မ်ားနဲ႔ စကၤာ ပူကို ေရႊေရာင္အိပ္မက္ေတြနဲ႔ ေရာက္လာတဲ႔ အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလးေတြ ရဲ႕ ဖက္မမ်ွတဲ႔ သတင္းတစ္ပုဒ္ပါ။ ျမန္မာအိမ္ေဖာ္မိန္းကေလးေတြ ထြက္ေျပး တာ ပိုမ်ား သတဲ႔။ ဒီသတင္းရဲ႕႔ ေနာက္ဆက္တြဲ သတင္းက ၂၀၁၀ ကတည္း က လစာ တစ္ျပားမွ မရ တဲ႔။ ဒီသတင္းႏွစ္ပုဒ္ေခါင္းစည္းကို ဆက္စပ္ၾကည္ ႔ရင္ပဲ ဘာေၾကာင္႔ သူတို႔ ထြက္ေျပးၾကတယ္ဆိုတာက ေပၚလြင္ေနပါၿပီ။

ထြက္လာကတည္းက ဘယ္ေတာ႔မွ ေက်မွာမွန္းမသိတဲ႔ အေႂကြးေတြနဲ႔ ထြက္လာခဲ႔ၾကရတယ္။ ေျခာက္လဆိုရင္ ေက်ပါၿပီ၊ တစ္ႏွစ္ဆိုရင္ေက်ပါၿပီနဲ႔ ဒီမွာ ဝင္တဲ႔ဝင္ေငြက ဟိုမွာတင္ခဲ႔တဲ႔ အေႂကြးရဲ႕ အတိုးကို ကာမိေလဟန္ မတူၾကဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ႔ သုံးေလးႏွစ္ၾကာသည္အထိ လစာက ကိုယ္႔လက္ ထဲ ေရာက္မလာခဲ႔ဘူး။ ျမန္မာ အိမ္ေဖာ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ လစာက ဆင္းေဒၚလာ ၄၀၀ နဲ႔ ၄၂၀ ၾကားမွာရွိတယ္လို႔ သိရတယ္။ ဒါဆို တစ္ႏွစ္မွာ အေႂကြး သုံးေထာင္ေက်ာ္ေတာ႔ ေက်ေနၿပီေပါ႔။ သင္တန္းေၾကး၊ ေလယာဥ္ခ၊ ေအးဂ်င္႔ဖီးလ္ စတာေတြက ဒီထက္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ပိုကုန္က်ေနသလဲ။ ဒီေမးခြန္းရဲ႕ အေျဖက ျပည္တြင္း ဒရက္ကူလာေတြရဲ႕ ပါးစပ္ထဲမွာပဲ ရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕က ရပါတယ္။ တစ္လ ကို ေဒၚလာ တစ္ဆယ္စ ႏွစ္ဆယ္စ တဲ႔။ သူတို႔ထြက္ေျပးေတာ႔ လူမႈ ကူညီေစာင္ေရွာက္ေရး အဖြဲ႔ေတြဆီ။

ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတာက ဒါေတြကို ဖန္တီးသူေတြက ႏိုင္ငံျခားသားေတြ မဟုတ္ဘဲ ကိုယ္႔လူမ်ိဳးေတြ။ ႏိုင္ငံျခားသားေတြကေရာ ဘယ္ေလာက္ သူေတာ္ေကာင္းေနလို႔လဲ လို႔ ေမးစရာရွိပါတယ္။ လူကေတာ႔ ဘယ္ႏိုင္ငံသား မဆို လူပါပဲ။ ဒါေပမဲ႔ သူတို႔မွာက တင္းၾကပ္တဲ႔ ဥပေဒရွိတယ္။ အဲဒီ ဥပေဒက တားထားတယ္။ ႏွစ္ႏိုင္ငံ နီးစပ္ေရးကို အေသအလဲ ႀကိဳးစားေနတဲ႔ ( သို႔ ) အပ်ိဳစင္ ေဈးကြက္ထဲကို လက္ဦးမႈ ေစာေစာစီးစီးရယူေနခ်င္တဲ႔ စလုံး အစိုး ရနဲ႔ စီးပြားေရးသမာေတြဟာ ျမန္မာ႔အေရးကို အရင္ထက္ စိတ္ဝင္စားလာ ၾကတယ္၊ အနည္းဆုံး စိတ္ဝင္စားဟန္ ျပလာၾကတယ္။

လတ္တေလာ ကူညီေစာင္႔မဖို႔ ( တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၾကားဝင္ေျဖရွင္းေပး တာမ်ိဳး ) တာဝန္ရွိေနတာက ျမန္မာသံရုံးေပါ႔။ ျမန္မာသံရုံးကေရာ ဒီလို ကိစၥကို အေသးအမႊားကိစၥ၊ သံေရး တမန္ေရးကိစၥမဟုတ္လို႔မ်ား ထင္ေန မလား။ မထင္ေလာက္ဘူးလို႔ေတာ႔ တြက္ရတာပါပဲ။
ကိုယ္႔ဖက္က မွားတာ၊ ဥပေဒေဖာက္တာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ႔ သံရုံးလည္း မကယ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ "မိဘရွိတဲ႔ကေလးေနာ္၊ မတရားတာေတာ႔ လာ မလုပ္နဲ႔" လို႔ ဟန္႔ထားလို႔ရတာေပါ႔။

အသက္ ၁၉ ႏွစ္ကတည္းက အသက္လိမ္ၿပီးထြက္လာတဲ႔ မိန္းကေလး ကေတာ႔ အလုပ္ရွင္ေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာင္းတာေတာင္ သုံးႏွစ္ၾကာသည္ အထိ လစာ တစ္ျပားမွ မရေသးပါ တဲ႔။
အုပ္ခ်ဳပ္ပုံ မစြံေတာ႔ ဆင္းရဲ၊ ဆင္းရဲရာက လိမ္၊ လိမ္ရာက ဒုကၡေရာက္။ ဘယ္ယၾတာက ဒါေတြေပ်ာက္ေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္မွာလဲ။

ေသခ်ာတာက ေအးဂ်င္႔ ဒရက္ကူလာေတြကိုေတာ႔ "သူတို႔ကံနဲ႔ သူတို႔ " ဆိုၿပီး "ကံ" လက္ထဲပဲ ဝကြက္မအပ္သင္႔ဘူး။
ကံမလာခင္ ဥပေဒနဲ႔ကို နာနာေဆာ္ပါမွ။ ႏို႔မို႔ အိမ္ေဖာ္လုပ္ဖို႔ေတာင္ အလိမ္ အညာကမလြတ္။ ဒီေလာက္လိမ္တာေတာင္ အဆင္မေျပ။
အဲဒီ လိမ္လည္မႈကပင္ ဒရက္ကူလာကို ပိုၿပီး လက္ရဲဇက္ရဲ ျဖစ္ေစတယ္။



 ဇင္ေဝေသာ္

ရဟန္းမွာလည္း ကံဆိုးေသာေန႔ ရွိ၏ (တနဂၤေႏြ အပ်င္းေျပ )


ေက်ာင္းမွာ တနဂၤေႏြေန႔တိုင္း ဆရာ၊ ဆရာမ၊ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသား မ်ားအတြက္ ေန႔လည္စာခ်က္ေပးတတ္ေသာ နန္စီ ၫိုမွာ ၆ ႏွစ္ ၇ ႏွစ္ အရြယ္ခန္႔ရွိ သြက္လက္ခ်က္ခ်ာသည္႔ ေျမးေလးရွိသည္။
သူနဲ႔ မေတြ႔တာ အတန္ၾကာၿပီျဖစ္သည္႔ အတြက္ ယေန႔ေတြ႔ေတာ႔မွ စကား စမည္ေျပာရင္း သူ႔နာမည္ကို ေမးမိသည္။

"What's your name,boy?"
ထိုအခါသူက
"I had already told you last year. I won't tell you again." တဲ႔။

သူ႕ကိုေဆာရီးဆိုရုံမွလြဲ၍ သူ႕နာမည္ကိုပင္ မသိလိုက္ရေပ။ ရဟန္းမွာလည္း ကံဆိုးေသာေန႔ ရွိ၏၊





သီဟနာဒ 

ႀကိဳးေဟာင္းနဲ႔ ျပန္ခ်ည္လာတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ မိသားစုဘဝ ( ၁ )


ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ငယ္စဥ္ဘဝက လူႀကီးသူမေတြ ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ အိပ္ယာဝင္ ပုံျပင္ေတြဟာ ႀကီးလုိ႔ လူလားေျမာက္လာတဲ့အထိ အသိထဲမွာ နက္နက္နဲနဲ ရွိေနတတ္တယ္။ ဒီပုံျပင္ေတြရဲ႕ ထိေရာက္မႈကုိ ေရွးလူႀကီးသူမေတြက ကုိယ္ တုိင္ထပ္တူ ခံစားၿပီး ေျပာခဲ့တာလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အိပ္ယာဝင္ ပုံျပင္ေတြရဲ႕ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈေတြဟာ ေခတ္သစ္ စိတ္ပညာသိပၸံနဲ႔ သက္ေသျပလုိ႔ ရတယ္ဆုိတာေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ လူႀကီးသူမေတြ သိသြားႏုိင္ မယ္ မဟုတ္ပါဘူး။

" What a happy family life? " ဆုိတဲ့ ေဆာင္းပါးကုိ ဖတ္ၿပီး ေမြးစား ရင္း ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္ ျပန္ေရးလုိက္မိပါတယ္။
ေဒါက္တာ Duke ဟာ ကေလးေတြနဲ႔ဆုိင္တဲ့ စိတ္ပညာကို သုေတသနျပဳေန တဲ့ Emory တကၠသုိလ္က ပါေမာကၡ တစ္ေယာက္ပါ။ အထူးသျဖင့္ အခက္ အခဲေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့အခါမွာ ဘယ္သူေတြက ပုိၿပီး ခံႏုိင္ရည္ ရွိတယ္ ၊ ျပႆနာကုိ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ရင္ဆုိင္ႏုိင္တယ္၊ ပုိၿပီး ရင့္က်က္တယ္ ဆုိ တာေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ သူ သိခ်င္ေနခဲ့တာပါ။

အေျဖရဲ႕ သဲလြန္စက ေတြ႔မယ့္ေတြ႔ေတာလည္း ကေလးေတြကုိ စာသင္ေပးေ နတဲ့ သူ႔ရဲ႕ဇနီး ဆာရာဆီက ရခဲ့တယ္။ သူမ သတိထားမိတာက မိသားစု ရဲ႕ ေနာက္ခံသမုိင္းကုိ ေကာင္းေကာင္း သိထားတဲ့ ကေလးေတြဟာ အျခား ကေလးေတြထက္ ပုိၿပီး တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္တယ္ ဆုိတာပါ။

အဲဒီ သဲလြန္စကုိ အေျခခံၿပီး ေဒါက္တာ Duke နဲ႔ သူ႔ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ ဖက္ ေဒါက္တာ Robyn တုိ႔က ‘Do you know’ ဆုိတဲ့ ေမးခြန္း (၂၀) နဲ႔ ကေလးေတြကုိ စတင္ စမ္းသပ္ခဲ့ၾကတယ္။ မင္းသိသလားဆုိတဲ့ ေမးခြန္း (၂၀) ထဲမွာ …
- မင္း အဘုိးအဘြားေတြက ဘယ္မွာ ေမြးၿပီး ဘယ္မွာ ေနခဲ့ၾကတာလဲ။
- မင္းမိဘေတြက ဘယ္ေက်ာင္းမွာ တက္ခဲ့ၾကတာလဲ။
- သူတုိ႔ ဘယ္မွာ စတင္ စုံေတြ႔ခဲ့ၾကတာလဲ။
- မိသားစုထဲမွာ က်န္းမာေရးစတဲ့ ဘယ္လုိ ျပႆနာေတြ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရဖူးသလဲ
- မင္းကုိ ဘယ္မွာ ေမြးခဲ့တာလဲ။
စတဲ့ သူတုိ႔ဘဝနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ ေမးခြန္းေတြပါ။ အံ့ဩစရာ ေကာင္းတာက အဲသလုိ ေမးခြန္းေတြကုိ ေျဖဆုိႏုိင္တဲ့ ကေလးေတြဟာ အတန္းထဲမွာ တည္ၿငိမ္မႈ အရွိဆုံးနဲ႔ ပညာေရး၊ ကုိယ္က်င့္တရားစတဲ့ အခက္အခဲေတြကုိ သူမ်ားထက္ ပုိၿပီး ေကာင္းေကာင္း ရင္ဆုိင္ႏုိင္တယ္ဆုိတာ ေတြ႔ရွိရတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
ဒီေတာ့ ကေလးေတြကုိ မိသားစုနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကုိ သူတုိ႔ အရြယ္နဲ႔အလုိက္ အဆုိးေရာ၊ အေကာင္းပါ အသိေပး ေျပာျပထားသင့္ ပါတယ္။ မိသားစုအေၾကာင္းကုိ ေျပာျပရာမွာ သုံးမ်ိဳး ခြဲျပထားပါတယ္။

၁။ Ascending Family narrative
မိသားစုဘဝ အစရဲ႕ ေနာက္ခံသမုိင္းကုိ ေျပာျပျခင္းပါ။ ငါတုိ႔ ဒီၿမိဳ႕ကုိ ေရာက္ လာေတာ့ ဘာပစၥည္းမွလည္း မရွိ၊ အသိအကြ်မ္း ဆုိတာလည္း ေကာင္းေ ကာင္းကန္းကန္း မရွိ၊ ႀကိဳးစားလုိက္ရတာ မနည္းပဲ။ ဒီလုိနဲ႔ ကုိယ္ပုိင္ (မိသား စုပုိင္) စတုိးဆုိင္ေလး ဖြင့္လာႏုိင္တယ္။ မင္းအဘုိးဆုိရင္ အထက္တန္း ပညာေရးေလာက္ပဲ သင္ယူႏုိင္ခဲ့တယ္။ အေဖနဲ႔ အေမတုိ႔ အလွည့္ေရာက္ေ တာ့ မွ တကၠသုိလ္ပညာကုိ သင္ယူႏုိင္တာ။ သားေရ (သမီးေရ) … ဒီတစ္ခါ သားအလွည့္ (သမီးအလွည့္) ေရာက္လာၿပီ စတဲ့ စကားမ်ိဳးေတြပါ။

သူတုိ႔ကုိ ေလးေလးပင္ပင္ ဆုံးမစကားေတြ ေျပာတာထက္ အဲသလုိ မိသားစု ရဲ႕ ေနာက္ခံသမုိင္းေတြကုိ ျပန္ေျပာင္း ေျပာျပတာဟာ ကေလးအတြက္ ပုိၿပီး သင့္ေတာ္သလုိ သူ႔အတြက္လည္း ပုိၿပီး ခြန္အားေတြ ျဖစ္ေစပါတယ္။

၂။ The Descending family narrative
ဒုတိယ ေျပာျပသင့္တဲ့ စကားေတြကေတာ့ မိသားစုအေၾကာင္း ဆုိတာထက္ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ အခက္အခဲေတြကုိ ေရြးထုတ္ေျပာျပျခင္းပါ။ ကားစီးခ်င္တယ္ ဆုိတဲ့ ကေလးကုိ အဘုိးအဘြားတုိ႔ လက္ထက္က (သုိ႔မဟုတ္) သား (သမီး) ကုိ မေမြးခင္က အေဖတုိ႔ အေမတုိ႔လည္း ကားရွိခဲ့ဖူးတယ္။ အိမ္ယာေတြ ပုိင္ ဆုိင္ခဲ့ဖူးတယ္။ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွလုိ႔ ဒါေတြအားလုံး ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရတယ္။ သား (သမီး) တုိ႔အလွည့္ေရာက္ရင္ ဒါေတြ ျပန္ရေအာင္ လုပ္ႏုိင္ဖုိ႔ အေဖတုိ႔ အေမတုိ႔က မင္းတုိ႔ရဲ႕ ပညာေရးကုိ အတတ္ႏုိင္ဆုံး ေထာက္ပံ့ေပးေနတာ၊ ႀကိဳးစားေနာ္ … စတဲ့ စကားမ်ိဳးေတြပါ။
(ဆက္ရန္)


 ဇင္ေဝေသာ္

နာနာဘာဝ၊ ဓဇဂၢသုတ္ႏွင္႔ ရိုမင္ကက္သလစ္


ေျပာရခက္၊ ရွင္းရခက္သည္႔ ကိစၥသည္ နာနာဘာဝကိစၥဟုထင္သည္။ ထို႔ အျပင္ ထိုထို နာနာဘာဝတို႔ကို ေမြးရာပါဗီဇျဖင္႔ ျမင္ႏိုင္သည္ဆိုေသာ ကိစၥ လည္းပါဝင္သည္။ စကၤာပူမွာလည္း ဤကိစၥမ်ဳိး မၾကာ မၾကာႀကဳံေတြ႔ရသည္။

သူ႕နာမည္က ခ်ာကင္ေဟာက္။ ဆန္းေဒးဓမၼသင္တန္းမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆရာလုပ္ခဲ႔သူ။ မႏွစ္က ယခုလို ခ်ိန္ပိန္ပြဲအနီးမွာ သူ႕အိမ္က ကက္စက္ အလိုလိုျမည္ေနတတ္ေၾကာင္း၊ ပစၥည္းပစၥယမ်ား အလိုလိုေရြ႕ေန တတ္ေ ၾကာင္း၊ ညပိုင္းစကားေျပာသံေတြ ၾကားေနရေၾကာင္း စသျဖင္႔ ေလ်ွာက္ထား လာသည္။
ထို႔ထက္ ထူးျခားသည္က ေခၽြးမျဖစ္သူ ရိုမင္ကက္သလစ္ဘာသာဝင္က နာနာဘာဝကို ျမင္ရသည္ဟုဆိုလာ၏။ ယင္း နာနာဘာဝက အမ်ိဳးသမီး၊ အစိမ္းေရာင္ အတ္အစား ရွိ၏ တဲ႔။ ဤသို႔ ျမင္ရသည္ဆိုျခင္းကိုကား ယုံသည္ မဟုတ္ မယုံသည္မဟုတ္ဟု ဆိုရေခ်မည္။ အစိမ္းေရာင္ဟုဆိုသျဖင္႔ အင္ဒို နီးရွား၊ ဂ်ဗားကၽြန္းက ျဖစ္မည္ဟုပင္ စ လိုက္မိေသးသည္။

အစမွာေတာ႔ ေက်ာင္းက ပရိတ္ေရကိုယူၿပီး အိမ္ကိုျဖန္းေပးရန္ လမ္းၫႊန္မိ သည္။ ထိုအမ်ိဳးသမီးငယ္ အဆိုအရ အိမ္ကိုပရိတ္ေရျဖန္းေနစဥ္ နာနာဘာ ဝက အျပင္ထြက္သြားၿပီး ၿပီးလ်ွင္ ျပန္ဝင္လာသည္ တဲ႔။ ခက္ေခ်၏။
သို႔ျဖင္႔ သီရိလကၤာကိုယ္ေတာ္ေလးႏွင္႔အတူ သူတို႔အိမ္ႂကြသြားၿပီး ရတန သုတ္၊ ေမတၱသုတ္ ဓဇဂၢသုတ္ ပရိတ္တို႔ကိုရြတ္ၿပီး အိမ္ကိုလည္း ပရိတ္ေရျဖန္းေပးလိုက္သည္။ ထိုအမ်ိဳးသမီးငယ္ အဆိုအရ ထိုမွေနာက္ ျပန္ မလာေတာ႔ ဟူသတတ္။

အရင္တပတ္က ႀကဳံလာရျပန္သည္။ ယခုအခါ ခ်ာကင္ေဟာက္၏ ခယ္မ အိမ္မွာျဖစ္သည္။ ျဖစ္ပ်က္ေနပုံ အလုံးစုံတူ၏။ ထူးသည္က ဤနာနာဘာဝက အမ်ိဳးသား၊ အနက္ေရာင္အတ္အစား ရွိ၏ တဲ႔။ အလားတူပင္ သီရိလကၤာ ကိုယ္ေတာ္ေလးႏွင္႔အတူ ႂကြၿပီး ပရိတ္ရြတ္ ပရိတ္ေရျဖန္းေပးလိုက္သည္။ ယခု ပိုထူးျခားလာသည္က ပရိတ္ရြတ္ေနစဥ္ ဤနာနာဘာဝက မိမိေျခေထာက္ကို ဖက္ထားသည္ဟု နာနာဘာဝကို ျမင္ရသည္ဟုဆိုေသာ အမ်ိဳးသမီးက ဆိုေခ်၏။ မိမိကိုယ္တိုင္ကလည္း ပရိတ္ေတာ္တို႔ကို အာရုံစိုက္ ရြတ္ရြတ္ေနရလို႔လားမသိ ဘယ္လို အထိအေတြ႔မွ မခံစားရ။
ကိုယ္က တကယ္မသိလို႔ မသိေၾကာင္းေျပာလည္း ထိုထို ေရႊတ႐ုတ္ ဒကာ၊ ဒကာမတို႔က မယုံၾကည္။ မေျပာအပ္လို႔ မေျပာျခင္းဟုသာ ဆိုၾကသည္။ မိမိႏွင္႔ သီရိလကၤာကိုယ္ေတာ္ေလးတို႔ကေတာ႔ ၿပဳံးလို႔သာ ေနလိုက္ရေတာ႔၏။

ဤက အေရးမႀကီး အေရးႀကီးသည္က ထိုသတၱဝါ ျပန္လာ မလာသာျဖစ္ သည္။ ႏွစ္ညလြန္ေသာ္ အတြင္းေရးမႈကို ဖုန္းျဖင္႔စုံစမ္းၾကည္႔ရန္ေျပာမိ၏။ ထိုအခါ ျပန္မလာဟု သတင္းေကာင္းရရွိသည္။ ထိုမ်ွမက ႏွစ္ႀကိမ္ သူမ ကိုယ္တိုင္ ႀကဳံေတြ႔လိုက္ရသည္႔ေနာက္ ေခၽြးမျဖစ္သူ ရိုမင္ကက္သလစ္ ဘာသာဝင္က ဗုဒၶဘာသာကို ေျပာင္းလဲကိုးကြယ္ခ်င္သည္၊ လိုအပ္ေသာ လမ္းၫႊန္မႈေပးပါဟု ေလ်ွာက္ထားသျဖင္႔ သရဏဂုမ္ သုံးပါးႏွင္႔ ငါးပါးသီလ ကို အယူခိုင္းလိုက္သည္။

ရိုမင္ကက္သလစ္ဘာသာဝင္ကေန ဗုဒၶဘာသာကို ေျပာင္းလဲ ကိုးကြယ္ သည္ကို ေထာက္ဆေတာ႔ နာနာဘာဝတို႔ကို ျမင္ရသည္ဟုဆိုေသာ သူမ စကားကို အတည္ျပဳရမလို ျဖစ္သြားေတာ႔သည္။ တကယ္မျမင္ရလ်င္ သူမ ေျပာင္းလာမည္မဟုတ္။ သူတို႔က ဘာသာပိုစြဲသည္။

ဘုရား မုခပတ္ေတာ္မ်ားက ႏွစ္ ၂၅၀၀ ေက်ာ္သည္႔တိုင္ စြမ္းဆဲ၊ ကာကြယ္ ဆဲ၊ ေကာင္းက်ိဳးေဆာင္ဆဲဟု ေလးနက္စြာယုံၾကည္မိ၏။


 သီဟနာဒ