တနဂၤေႏြ အပ်င္းေျပ (10,000 Auto Parts )


ကေလးအေဖေလာင္း သုံးေယာက္ဟာ သားဖြားခန္းေရွ႕မွာ စိတ္လႈပ္ရွားစြာ သတင္းထိုင္ေစာင္႔ေနၾကတယ္။ ခဏေနေတာ႔ နာ႔စ္မေလးက ထြက္လာျပီး ပထမလူကို ဂုဏ္ျပဳစကားေျပာတယ္
" ဂုဏ္ယူပါတယ္ရွင္၊ ရွင္ဟာ ကေလးအမႊာပူးေလးရဲ႕ ဖခင္ျဖစ္သြားပါျပီ " ဒီေတာ႔ အဲဒီ ကေလးအေဖက
" တိုက္ဆိုင္လိုက္တာဗ်ာ၊ က်ေနာ္ အလုပ္လုပ္ေနတာကလည္း Twin Towers Bank မွာပါ၊ ေက်းဇူးပါဗ်ာ "

ခဏေနေတာ႔ နာ႔စ္မေလး ထြက္လာျပန္ျပီး ဒုတိယလူကို ဂုဏ္ျပဳ စကား ေျပာျပန္တယ္
" ရွင္႔အတြက္ ဂုဏ္ယူပါတယ္ရွင္၊ ရွင္ဟာ ကေလး သုံးေယာက္အမႊာရဲ႕ ဖခင္ျဖစ္သြားပါျပီ"
" တိုက္ပဲ တိုက္ဆုိင္လြန္းလွတယ္၊ က်ေနာ္ အလုပ္လုပ္ေနတဲ႔ ကုမၸဏီက ေအသုံးလုံး ( AAA ) ေလ "

သူတို႔ေျပာသံေတြၾကားျပီး တတိယလူက မ်က္ႏွာ မသာမယာနဲ႔ အျပင္ ထြက္ သြားတယ္။ နာ႔စ္မေလးက
" ရွင္ ဘယ္ထြက္သြားမလို႔လဲ၊ ေစာင္႔ဦးေလ " ဆုိေတာ႔ အဲဒီလူက
" က်ေနာ္အလုပ္လုပ္ေနတဲ႔ ကုမၸဏီက 10,000 Auto Parts တဲ႔ဗ်ာ၊ ဒုကၡပါပဲ " တဲ႔။

(RD, Apr, 2005)

 ဇင္ေဝေသာ္

၅၃ ႏွစ္ေျမာက္ ႏွစ္ပတ္လည္ ( ကိုယ္႔ရင္ဘတ္ကို ခ်ိန္တဲ႔ ဓား )


ေက်ာင္းေတာ္၏ သာသနာျပဳခရီး ယေန႔ ၅၃ ႏွစ္ ျပည္႔ခဲ႔ၿပီ။ ကၽြႏ္ုပ္ထက္ ၁၀ ႏွစ္ခန္႔ ႀကီး၏။
သမိုင္းရွည္လ်ားသည္႔ ႏိုင္ငံမ်ားအတြက္ ၅၃ ႏွစ္သည္ မဆိုစေလာက္ သမိုင္းျဖစ္ေသာ္လည္း မေန႔တေန႔က စကၤာပူအတြက္ နည္းနည္းေနာေနာ မဟုတ္။

ဒုတိယ ေရွးအက်ဆုံး ေထရဝါဒေက်ာင္းဟု သမိုင္းက ဆိုသည္။ သီရိလကၤာ ရဟန္းေတာ္တို႔ ျပည္ပသာသနာျပဳခရီး ေျခေစာသည္။
ထိုထက္ ေလးစားစရာေကာင္းသည္က ထိုစဥ္ စကၤာပူသည္ လြတ္လပ္ေရး ပင္မရေသး။ ဤေက်ာင္းေျမေနရာသည္ ေရဗြက္ထူထူ လယ္ကြက္သာ ရွိေသး၏။

ယေန႔ေခတ္ ျပည္ပသာသာနာျပဳဟု ဆိုၾကရာ၌ ခ်မ္းသာေသာႏိုင္ငံႀကီးမ်ား သို႔သာ သာသနာျပဳတို႔ ( မိမိအပါအဝင္ ) အာရုံက်တတ္ရာ လယ္ေတာထဲ လာေနသြားေသာ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ႔သည္႔ သီရိလကၤာ ဆရာေတာ္ႀကီးအေပၚ ပို၍ အထင္ႀကီးေလးစားမိ၏။ ၾကည္ၫိုမိ၏။

လယ္ကြက္ထဲမွာ သာသနာ စိုက္ခဲ႔သည္႔ အရွင္။ ကၽြႏု္ပ္လက္ထက္မွာ ထို စိုက္ခင္းက ဂလိုဘယ္စီးတီး အမည္ပင္ ခံယူစ ျပဳေနေလၿပီ။

" လြန္ခဲ႔သည္႔ ၅၃ ႏွစ္က အေျခအေနမ်ိဳးဆိုလ်င္ မင္း ဘယ္ေလာက္ ၾကာ ၾကာေနမလဲ " ဟု ကိုယ္တိုင္ ေမးခြန္းထုတ္မိရာ ရွက္ႏိုးစြာျဖင္႔ ....
" ငါ အတတ္ႏိုင္ဆုံးေတာ႔ ဤေက်ာင္းတိုးတက္ဖို႔ လုပ္ေနတာပဲ " ဟု ထမင္းရည္ပူ လ်ွာလႊဲ ေျဖလိုက္မိ၏။

ဗုဒၶသာသနံ စိရံ တိ႒တု။



သီဟနာဒ 

ေဆးလိပ္တစ္ဖြာႏွင္႔ ဂ်ဴေရာင္း အိုင္းလန္႔ဒ္


စကၤာပူအစိုးရႏွင္႔ ဆက္စပ္မႈရိွသည္႔ ကုမၸဏီတစ္ခုက ကခုလ ၂၆ ရက္ေန႔က ပႏၷက္ခ်၊ ဂေရာင္း ဘရိတ္ကင္းပြဲအတြက္ ဖိတ္ၾကားလာသည္။ ထိုပြဲအတြက္ ခရစၥယန္၊ အစၥလမ္ႏွင္႔ ဗုဒၶဘာသာ သုံးဘာသာစလုံးမွ ဘာသာေရးေခါင္းေ ဆာင္မ်ားကို ဖိတ္ၾကားထားေၾကာင္း၊ မိမိတို႔ ဘာသာတရားႏွင္႔အညီ ကုမၸ ဏီႏွင္႔ အလုပ္သမားမ်ား ေဘးရန္မရွိၾကရန္ ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သေပးေစ လိုေၾကာင္း ဦးစြာ ႀကိဳတင္ေလ်ွာက္ထားသည္။ (ထို ဂ်ဴေရာင္း အိုင္းလန္႔ဒ္၏ ပထမ ဥပေဒသည္ ေဘးရန္မရွိေရး ( ေဆ႔ဖ္တီး ) ျဖစ္၏။)
သို႔ ဆိုသျဖင္႔ ထိုကုမၸဏီရွယ္ယာပိုရွင္င္မ်ား၊ အလုပ္သမားမ်ားတြင္လည္း ဘာသာဝင္အမ်ိဳးမ်ိးရွိေနေၾကာင္း ေျပာစရာမလိုေတာ႔။
ဤ၌ ပထမ ေကာက္ခ်က္ကို ဆြဲလိုက္သည္။
အတူတကြ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေရးအတြက္ ဘာသာ၊ ယုံၾကည္မႈ တူေန စရာ မလို။

ထိုကၽြန္းငယ္ေလးက စကၤာပူ၏ အနာဂတ္ဟုလည္းဆိုၾကသည္၊ ဓာတ္ေငြ ႔၊ ေရနံ စေသာ ေပါက္ကြဲေစႏိုင္ေသာ ဓာတုပစၥည္းမ်ားျဖင္႔ ျပည္႔ႏွက္ေနသည္။ မိမိသြားခဲ႔ေသာ ေနရာက ရွဲလ္ ဂ်ဴေရာင္း အိုင္းလန္႔ဒ္ဟုေခၚသည္။ ရွဲလ္ ေရနံကုမၸဏီႏွင္႔ ဆက္စပ္မႈရိွႏိုင္သည္ဟုလည္း ေတြးလို႔ရသည္။
ထိုကၽြန္းေပၚ မဝင္မီ ပထမဆုံး ခ်က္ပြိဳင္႔မွာ ပါလာသမ်ွ အိုင္ဒင္တတီ ကတ္ဒ္ မ်ား ခ်န္ထားခဲ႔ရၿပီး သူတို႔ေပးလိုက္ေသာ ကတ္ဒ္ေလးကို ယူၿပီး ခရီးဆက္ရ သည္။ ေနာက္ တစ္ေနရာ ေရာက္ေသာအခါ ပါလာေသာ ထို ကတ္ဒ္ေလးကို ခ်န္ထားခဲရျပန္ၿပီး ဒုတိယခ်က္ပြိဳင္႔က ထပ္မံေပးလိုက္ေသာ ကတ္ဒ္ကိုယူၿပီး ခရီးဆက္ခဲ႔ရျပန္သည္။
ထိုမွတဆင္႔ သြားရမည္႔ေနရာ မသြားမီ အႏၱရာယ္ကင္းရွင္းစြာ ေနတတ္ေရး အတြက္ ၁၀ မိန္ခန္႔ၾကာ အဂၤလိပ္လို ဗြီဒီယိုလမ္းၫႊန္ခ်က္ကို ၾကည္႔ရျပန္ သည္။ မၾကည္႔မေနရ ( ကြန္ပတ္စရီ ) ျဖစ္သည္။ ကတ္ဒ္သုံးကတ္ဒ္ေျပာင္း၊ လက္မွတ္သုံးႀကိမ္ထိုးၿပီးမွ လိုရာခရီး ေရာက္ေတာ႔သည္။ ေရာက္ၿပီ ဆို
သည္ႏွင္႔ သူတို႔ ဘာေၾကာင္႔ ဒီေလာက္ တင္းၾကပ္ပါလိမ္႔ဆိုေသာ အေျဖ ကိုလည္း ရလိုက္သည္။ မီးျခစ္ဆံ တစ္ဆံေၾကာင္႔ ဤ ဂ်ဴေရာင္းကၽြန္းငယ္ တစ္ကၽြန္းလုံး ငါးမိန္အတြင္း ေပ်ာက္သြားႏိုင္သည္။

၁၀ နာရီမွာ အခန္းအနားစမည္ျဖစ္သည္။ မိမိေရာက္ၿပီး သိပ္မၾကာမီ ခရစၥယန္၊ အစၥလမ္ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားလည္း ေရာက္လာၾကသည္။ ထိုစဥ္ ကၽြနု္ႏွင္႔ ပထမဆုံး မ်က္လုံးခ်င္းဆုံမိသည္က အစၥလမ္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးျဖစ္ သည္၊ သီဟနာဒ ဆိုေသာ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းသည္ ျမန္မာ ရဟန္းတစ္ ပါးျဖစ္သည္ဆိုတာကိုလည္း သကၤန္းအေရာင္ျဖင္႔ပင္ သိသာႏိုင္၏။
မွန္ မမွန္ေတာ႔ မေသခ်ာပါ။ မိမိ၏ ထိုအစၥလမ္ဘုန္းေတာ္ႀကီးကို ၾကည္႔ေသာ အၾကည္႔တြင္ အားနာမႈတခ်ိဳ႕ ပါေနမည္ထင္၏။

ထိုစဥ္ ခရစၥယန္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက မိမိတို႔ကို ပြဲၾကည္႔ပရိသတ္က ပြဲကိုေစာင္ ႔ၾကည္႔သလို ၾကည္႔ေနသည္ဟုလည္း ခံစားလိုက္ရ၏။ ခံစားမႈဟူသည္ အ ခ်က္အလက္( Fact ) မဟုတ္ ခံစားမႈ ( Feeling ) သက္သက္သာ ျဖစ္ သည္။ အရြယ္ကိုၾကည္ရာမွာလည္း သူတို႔က ပုိႀကီးမည္ဟုထင္သည္၊ ထို႔ေၾကာင္႔ ထိုင္ရာမွထကာ အရိုအေသေပးဖို႔ အသြားတြင္ အစၥလမ္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးကပင္ သူ႕လက္ကို ဦးစြာကမ္းေပးသည္၊ ကိုယ္တိုင္ကလည္း မိမိတို႔ ယဥ္ေက်းမႈ လက္အုပ္ခ်ီျခင္းကို ဖ်က္ကာ သူ႕လက္ကို တင္းတင္းျပန္ ဆုတ္ လက္ဆြဲႏႉတ္ဆက္လိုက္သည္။ ထိုအတြက္ေၾကာင္႔ ကၽြႏု္ပ္၏ ရဟန္းသိကၡာ တစ္ျပားသားမွေလ်ာ႔မသြားဟုထင္သည္၊ သူ႕လက္မွ နားလည္မႈ၊ ေႏြးေထြးမႈတို႔ပင္ ရလိုက္သည္ဟု ခံစားလိုက္ရမိသည္။
ၿပီးမွ ခရစၥယန္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးကို လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္လိုက္မိ၏။ ကၽြႏ္ုပ္ တို႔ သုံးေယာက္စလုံးအတြက္ ယုံၾကည္မႈ မတူသည္႔ၾကားက တူေနသည္႔အခ်က္ တစ္ခ်က္ရိွသည္။ ထိုအခ်က္က ကုမၸဏီႏွင္႔ အလုပ္သမားမ်ား ေဘးရန္ မရွိ ၾကေရး ေမတၱာတရားပင္ျဖစ္သည္။
ဤ၌ ဒုတိယေကာက္ခ်က္ကို ဆြဲလိုက္သည္။
သတၱဝါေတြအေပၚ ေမတၱာထားဖို႔ ဘာသာယံုၾကည္မႈ တူစရာမလို။

ဆြဲမိေသာ တတိယေကာက္ခ်က္က ဂ်ဴေရာင္း အိုင္းလန္႔ဒ္ပင္ျဖစ္သည္။ စည္း ကမ္းမဲ႔ေသာ လူတစ္ေယာက္ေၾကာင္႔ ၅ မိနစ္အတြင္း ထိုကၽြန္းငယ္ ေပ်ာက္ သြားႏိုင္သည္။ ေဆးလိပ္းေလး တစ္ဖြာ ဖြာမိတာမ်ား ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ လုပ္ လို႔ကြာ ဆိုသည္႔ ျဖစ္ကတတ္ဆန္းဆင္ေျခသည္ ထိုကၽြန္း၏ က်ိန္စာ သာ ျဖစ္ေတာ႔သည္။
ထိုမွတဆင္႔ အၿငိမ္မေနတတ္ေသာစိတ္က ငါတို႔ ဒီမိုကေရစီကလည္း ဒီ ဂ်ဴေရာင္း အိုင္းလန္႔ ေလးလိုပါပဲလားဟု ေတြးမိေလေသာအခါ..... ။
......အခါ။
.......အခါ။
.........အခါ။


ေမတၱာျဖင္႔


သီဟနာဒ 

၉၆၉ ကို ဘယ္လို ဂလိုဘယ္ၾကမလဲ


အၾကမ္းဖက္မႈသည္ ၉၆၉ မဟုတ္သလို ၉၆၉ သည္လည္း အၾကမ္းဖက္မႈ မဟုတ္ပါ။ ဘာသာတရား၏ သေကၤတ တစ္ခုမ်ွသာျဖစ္သည္။ ဤ လႈပ္ရွားမႈ သည္ အသစ္အဆန္း တစ္ခုမဟုတ္ေၾကာင္း သာသနာ႔အလံေတာ္ႏွင္႔ ဗိုလ္ မႉး ေအာ္လ္ေကာ႔တို႔က သက္ေသခံသည္။
စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္ ေျပာစတမ္းဆိုလ်ွင္ ေျခာက္ေရာင္စုံ အလံေတာ္ကမွ အ ဆုံးအမထဲမွာ အဖ်ားက်ေနေသးသည္။ ဤ ၉၆၉ က သာသနာ႔ေသြးေၾကာ ႀကီးသုံးခုကို ကိုယ္စားျပဳေနသည္။
သာသနာ႔အလံေတာ္ႏွင္႔ ဆက္စပ္၍ တခ်ိန္က ဗိုလ္မႉး ေအာ္လ္ေကာ႔ကို မူလ တည္ထြင္သူဟု ထင္မွတ္ေနမိသည္၊ အမွန္က မဟုတ္ပါ။ ဗိုလ္မႉး ေအာ္လ္ေကာ႔ ဗုဒၶဘာသာမျဖစ္မီကတည္းကပင္ ေျခာက္ေရာင္စုံ သာသနာ႔ အလံေတာ္က သီရိလကၤာမွာ တည္ထြင္ၿပီးသားျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဤမ်ွ မတြင္က်ယ္ခဲ႔။ ေထရဝါဒ ႏိုင္ငံတိုင္း အတည္ျပဳခံရသည္အထိ မေရာက္ခဲ႔။ အဓီက အေၾကာင္းက ဒီဇိုင္းပညာ မေကာင္းလွေသာေၾကာင္႔ဟု ဆိုရမည္ ထင္သည္၊ အလံက အထက္ ေအာက္ ရွည္လ်ားၿပီး အသုံးျပဳရန္ အခက္အခဲရိွသည္။ ဤတြင္ ဗိုလ္မႉး ေအာ္လ္ေကာ႔က ယေန႔ ျမင္ေတြ႔ေနရ သည္႔ သာသနာ႔ အလံေတာ္ပံုစံကို မိတ္ဆက္ေပးလိုက္သည္။
ေခတ္ စကားျဖင္႔ ေပါက္သြားသည္ဟု ဆိုရေပမည္။

ေျခာက္ေရာင္စုံ သာသနာ႔ အလံေတာ္ကို ေထရဝါဒႏိုင္ငံတိုင္း သေဘာတူ သုံးစြဲၾကသလို ဤ ၉၆၉ ကိုလည္း အားလုံးသေဘာတူသုံးစြဲလာေအာင္ ၿငိမ္း ခ်မ္းေသာနည္းျဖင္႔ စတင္လႈပ္ရွားလ်င္ ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ထင္သည္။
ဤ လႈပ္ရွား မႈမ်ိဳးက ႏိုင္ငံေတာ္အဆင္႔က စလ်င္ ပို၍ထိေရာက္ႏိုင္သည္။ ဤ၌ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင္႔ဟူသည္ သံဃမဟာနာယက အဖြဲ႔လိုမ်ိဳးကို ဆိုလို သည္။ သံဃမဟာနာယက အဖြဲ႔က စိတ္မဝင္စား (သို႔) ပါဝင္ပတ္သက္သည္ ဟု မထင္မွသာ အျခား အဖြဲ႔မ်ားကလႉပ္ရွားတာ ပိုေကာင္းသည္ဟု ထင္မိပါ သည္။

ပထမဆုံး ေျခလွမ္းအေနျဖင္႔ ၉၆၉ ကိစၥႏွင္႔ ပတ္သက္ၿပီး အျခား ေထရဝါ ဒႏိုင္ငံတို႔၏ သေဘာထားကို ေတာင္းခံသင္႔သည္။ ရာခိုင္ႏႈန္းအားေကာင္းလ်င္ စြမ္းႏိုင္ေသာ ( စြမ္းႏိုင္ေသာဟူသည္ ဩဇာႏွင္႔ ပစၥည္းေလးပါး ေပါမ်ားျခင္ကုိ ဆိုလိုပါသည္ ) ဆရာေတာ္ တစ္ပါးပါးက ဦးေဆာင္ၿပီး ေထရဝါဒ ကြန္ဖရင္႔လိုမ်ိဳး က်င္းပၿပီး ကြန္ဖရင္႔ အထိမ္းအမွတ္ အျဖစ္ ၉၆၉ ကို စတင္ရလ်င္ ပို၍ထိေရာက္ႏိုင္သည္။ သာသနာ႔ အလံေတာ္ ကိုလည္း ဤသို႔ပင္ စတင္ခဲ႔ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟုလည္း ယုံၾကည္မိသည္၊ ထိုင္း၊ သီရိလကၤာတို႔မွာလည္း ဘာသာေရးျပႆနာက ရွိေနၾကေသာေၾကာင္႔ ဤသို႔ ယုံၾကည္မိျခင္းျဖစ္၏။

ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔ ကမၻာကို အရင္ဆုံး ျပရမည္က ၉၆၉ သည္ အၾကမ္းဖက္ မႈႏွင္႔ လုံးဝမဆိုင္၊ ဘာသာေရးသေကၤတ တစ္ခု အသုံးျပဳကာမ်ွ ျဖစ္သည္ ဆို သည္႔ အခ်က္ျဖစ္သည္။ ဝမ္းနည္းစရာက ယေန႔ အနည္းငယ္ ေရာေထြးရွက္ တင္ျဖစ္ေန၏။ ဤသို႔ဆိုသျဖင္႔ အမွား အမွန္ကို ေဝဖန္ေနျခင္းမဟုတ္ေၾကာ င္း သိေစခ်င္ပါသည္။ ၉၆၉ ပုံရိပ္ ကမၻာ႔အျမင္ လွေစလိုျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ ခရစၥယန္တို႔က ခေရာ႔စ္ကိုသုံးသည္။ မြတ္စလင္တို႔က ၇၈၆ ကိုသုံးသည္၊ သို႔ဆိုလ်င္ ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔ကိုေရာ ဘာေၾကာင္႔ ၉၆၉ မသုံးသင္႔ဟု ဆိုႏိုင္ မည္နည္း။

မိမိတို႔ဘာသာ လႈပ္ရွားမႈ စတင္ၿပီး ယင္း လႈပ္ရွားမႈမွာ အျခား ေထရဝါဒႏိုင္ငံ တို႔ပါ ပါလာေအာင္ စည္းရုံးႏိုင္မည္ဆိုလ်င္ အလြန္သင္႔ေတာ္ေသာ ကိစၥဟု ထင္မိ၏၊ သို႔ေသာ္ ထိုလႈပ္ရွားမႈသည္ ၿငိမ္ခ်မ္းေရးသေကၤတႏွင္႔ တြဲစပ္ေနမွ အမ်ား၏ ေထာက္ခံမႈရမည္။ အမ်ားပါလာမွလည္း လႈပ္ရွားမႈက ထိေရာက္ သည္။ ထိုအခါ ၉၆၉ သည္ ျမန္မာကိုသာ ကိုယ္စားမျပဳေတာ႔၊ ကမၻာမွာ ျပန္ ႔ေနေသာ ဗုဒၶဘာသာကို ကိုယ္စားျပဳေတာ႔၏။



 သီဟနာဒ

Precious Mirror Samadhi Song (သမာဓိ အျမဳေတ မွန္ေတး)


Such is the hidden Dhamma. transmitted by Buddhas.
Today you have obtained it,ensure that it is protected well.
ငုတ္လ်ွိဳးဓမၼ ဗုဒၶအရွင္တို႔ ဖြင္႔ျပခဲ႔
ဒီေန႔ အသင္ရခဲ႔ရင္ ေကာင္းေကာင္းကြယ္ဖို႔ ျပင္။

Snow in a silver bowl, a (white)heron in the moonlight.
Different species are not the same;this is known when they mix.
ေငြခြက္ထဲက စႏိုး၊ လေရာင္ေအာက္က ငွက္ခ်ိဳးျဖဴ
မတူတာေတြဟာ မတူဘူး၊ မတူမွန္းလည္း ေပါင္းမိမွသိ။


Its meaning is not found in words,but it responds when sought.
Obscured truth creates problems,non-attention leads to error.
စကားလုံးထဲ သူ႕အဓိပၸါယ္မရွိ ေတြ႔မိေတာ႔မွ ရိွေၾကာင္းျပ
ေဝဝါးသစၥာ ျပႆနာရွာ၊ သတိ မထားမိရာက အမွားဆီ။


Repulsion and attraction are both wrong,like a great fire.
When expressed in flowery words,this is a case of pollution.
ျငင္းဆန္ျခင္း ဖ်ာေယာင္ျခင္း ႏွစ္ခုစလုံး မီးလို ပူျပင္း
မာယာစကားလုံးမ်ား သုံးလာရင္ အဲ႔ဒါ ပိုလူးရွင္း။


Ultimate principle shrine at midnight,but is not seen a down.
A guiding law for life ,it extracts all from worldly misery.
ပရမတၳဥပေဒေတာ္ ညလယ္မွာလင္း၊ နံနက္ခင္းမွာက် မေတြ႔ရျပန္
ဘဝအတြက္ လမ္းျပမဂၢင္၊ ေလာက ဒုကၡ ဖဲ႔ထြက္ယာဥ္။


Although non-existence, it is not without language.
Facing a precious mirror, one's reflection is seen.
သုညတ အမွန္ျဖစ္ေပမဲ႔ ဘာသာစကားနဲ႔ ကင္းမေန
ဓမၼမွန္မွာ သင္ရွာၾကည္ သင္႔ပုံရိပ္ဟာ မွန္ေပၚမွာ။


You (on your own) are not great, but ultimate principle is great within you.
Like a baby born into the world, complete with five characteristics.
သင္ကိုယ္တိုင္ပဲဆို ဘာမွမဟုတ္ ဒါေပမဲ႔ အဟုတ္ ပရမ သင္႔ထဲမွာ
ေမးကင္းစ ကေလးလို လကၡဏာ ငါးပါးနဲ႔။


It does not go, it does not stay, it does not arrive, it does not leave.
Unsure words are uttered, about "existence" and "non-existence".
သူ မသြား၊ သူ မေန၊ သူ မေရာက္၊ သူ မစြန္႔
သူ မပီမသ စကားေတြရြတ္" ေလာက" နဲ႔ "သုညတ" အေၾကာင္း။


They do not achieve their objective, language has not real meaning.
လိုရင္းကိုေတာ႔ မေရာက္ၾက စကားလုံးမွာ အဓိပၸါယ္စစ္ မရိွလို႔။


(ယခုလထုတ္ The Middle Way ဗုဒၶဘာသာ ဂ်ာနယ္မွ ယူထားပါသည္၊ အျပည္႔အစုံ မဟုတ္ပါ။)


 သီဟနာဒ

သမီးေလးရဲ႕ ေမာင္ေလး (ကမ္းလက္ လပတ္လည္)


Dear Sir or Madam,

ရာထူးတစ္ခုအတြက္ေလ်ွာက္ထားရန္ ဤစာကို ေရးသားရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဤ ရာထူးအတြက္ေလ်ွာက္ထားရန္ အသက္အရြယ္အားျဖင္႔ အေတာ္ေနာက္ က်ေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း အရည္အခ်င္းကို ေထာက္ဆလ်ွင္ အခြင္႔အေရး ရွိႏိုင္သည္ဟု ယုံၾကည္ၿပီး ေလ်ွာက္ထားရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

1 ) သမီးေလးႏွင္႔အတူ လမ္ျဖတ္ကူးရင္း စုတ္ျပတ္ေနေသာ သူေတာင္းစား တစ္ေယာက္ကို ေတြ႔ရၿပီး ႏွာေခါင္းပိတ္ ေဝးေဝးကေရွာင္သြားဖို႔ ႀကိဳးစားေန စဥ္ က်ေနာ္႔သမီးေလး ထို သူေတာင္းစားႀကီးကို ဂ႐ုဏာ မ်က္ေစ႔ျဖင္႔ၾကည္ ႔ၿပီး သူမ မုန္႔ဖိုးရတာေလးထဲမွ အေႂကြတခ်ိဳ႕ သူေတာင္း စားႀကီးခြက္ထဲ ထည္႔ေနရွာသည္

2 ) ထိုမွတဆင္႔ ကားပါကင္ကိုေရာက္ရာ မိုးရြာၿပီး မိုးေရတခ်ိဳ႕ စက္ဆီ တ ခ်ိဳ႕ျဖင္႔ ညစ္ေပေနေသာ ေျမျပင္ကို ေတြ႔ရၿပီး က်ေနာ္က ေအာ္ဂလီဆန္ေန စဥ္ က်ေနာ္႔သမီးေလးကေတာ႔ ဒါကိုပင္ သက္တန္႔ေရာင္စုံတစ္ခု ေတြ႔ရသည္႔ အလား ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ၾကည္႔ေနရွာသည္

3 ) အဲဒီမွတဆင္႔ ကားလမ္းျပင္ေနေသာ အလုပ္ၾကမ္းသမားမ်ား အနား ေရာက္ရာ ဖုန္မ်ား၊ အႏၱရာယ္မ်ား ဝိုင္းရံေနသည္႔ ထိုေနရာအနီးသို မသြားရန္ သတိေပးမလို႔ လုပ္ေနစဥ္မွာ က်ေနာ္႔သမီးေလးကေတာ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္ သာယာေရးအတြက္ ပင္ပင္ပမ္းပမ္း အလုပ္လုပ္ေနေသာ အလုပ္ၾကမ္း သမားမ်ားကို ဂုဏ္ယူေသာအၾကည္႔ျဖင္႔ ရွစ္မိနစ္ၾကာေအာင္ ရပ္ၾကည္႔ေန ခဲ႔သည္

4 ) ေန႔ခင္းမွာ တစ္ခုခုစားၾကဖို႔ တိုင္ပင္စဥ္ က်ေနာ္က Starbucks ဆိုင္သြား ရန္ အႀကံျပဳသည္။ က်ေနာ္႔သမီးေလးက က်ေနာ္႔လက္ကိုဆြဲၿပီး ေခါက္ဆြဲ ဆိုင္ထဲ ေခၚသြားခဲ႔သည္။ အလြန္ အရသာရွိတဲ႔ ေန႔လည္စာျဖစ္ခဲ႔ေၾကာင္း ဝန္ခံရပါလမ္႔မည္။ အကုန္အက်အားျဖင္႔ က်ေနာ္တို႔စားသမ်ွ အားလုံး၏ က်သင္႔ေငြသည္ ဒီဇိုင္းလွလွ ျပင္ဆင္ထားသည္႔ cappuccino.ေကာ္ဖီ တစ္ ခြက္၏ တစ္ဝက္မ်ွပင္ မရွိပါ။


5 ) ဒီေနာက္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးပင္ အိမ္ျပန္လာခဲ႔ၾကသည္။ အိမ္မွာရိွ ခိုက္ က်ေနာ္က စိတ္မပါ႔တပါ ( မွင္ေသေသျဖင္႔ ) စာအုပ္ထူထူ မ်ား ကို ဖတ္ေနစဥ္ က်ေနာ္႔သမီးေလးကေတာ႔ ဟန္မလုပ္ဘဲ သူမႀကိဳက္သည္႔ ကာတြန္းကားကိုၾကည္႔ၿပီး ရယ္ရႊယ္မဆုံး ျဖစ္ေနရွာသည္

6 ) ေနာက္ဆုံး က်ေနာ္တင္ျပလိုသည္မွာမီးဖိုထဲမွာ အသီးလွီးရင္း သမီးေလး ရဲ႕လက္ကို ဓားရွမိသည္

" ဒါေတြကို မလုပ္ပါနဲ႔၊ မကိုင္ပါနဲ႔ေျပာတာ ဘယ္ေတာ႔မွ နားမေထာင္ဘူး " စသျဖင္႔ က်ေနာ္က ဆူမိ ေငါက္မိရာ က်ေနာ္႔သမီးေလးက မ်က္ရည္မ်ားျဖင္႔
" ဟုတ္ကဲ႔ ဒယ္ဒီ၊ သမီး ေနာက္မလုပ္ေတာ႔ပါဘူး " လို႔ ဝန္ခံရွာသည္

7 ) ေနာက္ ေဒါသမေျပေသးေတာ႔ ဟင္းခ်က္ဖို႔ လွီးရင္းျဖတ္ရင္း က်ေနာ္႔ လက္ ကိုလည္း ဓားအနည္းငယ္ ရွမိျပန္သည္။ ဒီအခါ က်ေနာ္႔သမီးေလးက

" ေဖႀကီးလက္ ဓားရွတာ ဘယ္ေလာက္မ်ားသြားသလဲ၊ ေဖႀကီး လက္ ကိုေရေဆး၊ သမီး အနာကပ္ ပလာစတာသြားယူေပးမယ္ "
ဆိုၿပီး က်ေနာ္႔ကို အားေပးေနရွာသည္။ နာေနသူကို ဆူဖို႔ ေငါက္ဖို႔ ေဝးေရာ


က်ေနာ္ေလ်ွာက္ထားခ်င္တဲ႔ရာထူးက သမီးေလးရဲ႕ ေမာင္ငယ္ရာထူးပါ။ က်ေနာ္ဟာ သမီးေလးေလာက္ မရင္႔က်က္၊ သမီးေလးေလာက္ မရိုးသား တာ အမွန္ပါ။
ျဖစ္ႏိုင္လ်င္ က်ေနာ္႔အသက္ ( ၄၂ ) ႏွစ္ကို ေလ်ွာ႔ေပါ႔ စဥ္းစားေပး ပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။


( ေရွ႕ပိုင္း က မစၥတာဂ်င္းမ္ ကို မွီးၿပီး အဆုံး 5,6,7သာ က်ေနာ္႔ အေတြးျဖစ္ပါတယ္ )

မစၥတာဂ်င္းမ္  ရဲ႕ ေဆာင္းပါး


 ဇင္ေဝေသာ္

၁၀။ ရြက္ၾကမ္းေရက်ိဳ အဘိုး မဟုတ္


လီကြမ္းယုစာကို ေစာင္႔ဖတ္သူခ်ိဳ႕ စိတ္ဝင္စားၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ မေန႔က ပဲ စထရိတ္တိုင္းမ္က အိတ္စက္ကူးတစ္ ဒါ႐ိုက္တာ ရွယ္လီ ဟ်ဴး၊ မားကက္ တင္း နဲ႔ ေအာ္ပေရးရွင္း ဒါရိုက္တာ ကလဲရာ ဝမ္း တို႔နဲ႔ေတြ႔ၿပီး ဒီ Hard Truths ( to keep Singapore going) စာအုပ္ ဘာသာျပန္ဖို႔ကိစၥ ေဆြးေႏြးျ ဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ အားလုံး အားတက္သေရာ အားေပးၾကလို႔ ေက်နပ္ရပါတယ္။ ဒီမွာ က်ေနာ္တို႔ သေဘာတူညီမႈရလိုက္တာက ( ဖြင္႔ေျပာလို႔လည္း ရတာက ) စကၤာပူရီးယန္းကို ဦးတည္ၿပီးေရးတဲ႔ အယ္ဒီတာမွတ္ခ်က္ကို ဘာသာမျပန္ဘဲ ျမန္မာေတြရဲ႕ ဓေလ႔ထုံးစံ၊ လိုက္ဖ္စတိုင္၊ ကိုယ္က်င္႔တရား၊ ယုံၾကည္မႈေတြနဲ႔ စံထိုးၿပီး က်ေနာ္႔အျမင္ကို အခန္းတိုင္းမွာ မိတ္ဆက္ ( သို႔ ) ေဝဖန္ခ်က္ ေရးရမယ္ဆိုတာပါ။

ဒီေန႔ ( Part 2, Insights for the young and curious ) ထဲက ေခါင္းစဥ္ ငယ္ ( ၁၀ ) Not your average grandad ကို
" ရြက္ၾကမ္းေရက်ိဳ အဘိုးမဟုတ္ " အမည္နဲ႔ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔ သေဘာတူသည္ျဖစ္ေစ မတူသည္ျဖစ္ေစ လီကြမ္းယုဟာ လီကြမ္းယုကေန တစ္ျပားသားမွ ေလ်ာ႔သြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေဂး ကိစၥ၊ လိင္ တူမဂၤလာေဆာင္ကိစၥေတြကို ေျဖေပးေနေတာ႔ အထင္ႀကီးမိတယ္။ ျမန္မာလူႀကီး အမ်ားစုဆိုရင္ အခ်ိန္ျဖဳန္း ကေလးကလား ေမးခြန္းေတြလို႔ တြက္ ထားၾကမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ကမၻာ႔ရြာသားအေနနဲ႔ ကမၻာက ဒါကို သိခ်င္ေနတယ္ဆိုတာ ျငင္းလို႔မရပါဘူး။ သူေျပာတာေတြကို လက္ခံ၊ မခံ အသာထားၿပီး ဒီကိစၥမ်ိဳးေတြ ေျဖေပးတာကို ေလးစားမိပါတယ္။ မျမင္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္မထားၾကရင္ ျမန္မာေတြမွာလည္း ေတာင္ၿပဳံးပြဲ ရိွပါတယ္။

တီဟီရန္ က မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အေျခအေနနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ေတာ႔ ၾကည့္တာခ်င္း မတူရင္ေတာင္ လီကြမ္းယုကို လက္ခုပ္တီးလို႔ အားမရခဲ႔ပါဘူး။
တီဟီရန္ က ဆိုေတာ႔ ဘယ္ဘာသာဝင္ဆိုတာ ေျပာဖို႔ မလိုေတာပါဘူး။ အဲဒီ အမ်ိဳးသမီးေလး ကိုယ္ဝန္ရွိလာတယ္။ မိသားစု တစ္စုလုံးက သေဘာမတူဘူး။ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်ဖို႔ ေျပာတယ္။ သူမကလည္း ဖ်က္ဖို႔ပါပဲ။ ဒါေပမဲ႔ အယ္ထရာေဆာင္းထဲမွာ လႈပ္ရွားေနတဲ႔ မေမြးရေသးတဲ႔ ကေလးကို ျမင္လိုက္ရၿပီး ဒီကေလးကို ေမြးဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ႔တယ္။ အက်ိဳးဆက္က သူမကို အေမြျပတ္စြန္႔တယ္။ ဘာသာျခား ဖခင္ရဲ႕ကေလးကိုအသိအမွတ္မျပဳဘူး ။ ႏိုင္ငံေတာ္က ေပးတဲ႔ ေဘဘီ ေဘာနပ္ေတာင္ မရဘူး။

အဲဒီ ကေလးမိခင္ကို လိကြမ္းယုက ေထာက္ခံတယ္။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ လူဦးေရ ေလ်ာ႔ပါးလာခ်ိန္မွာ ကေလးယူလို႔ တဲ႔။ အဲ ၿပီးေတာ႔ အဲဒီ မိန္းကေလးက ပညာတတ္၊ ရဲရင္႔သူျဖစ္ေတာ႔ သူမကေလးကလည္း ပညာတတ္ေလး ျဖစ္ဖို႔ ရာခိုင္ႏႈန္း မ်ားလို႔တဲ႔။

ကဲ ဗုဒၶဘာသာအမ်ားစု ျမန္မာေတြအျမင္နဲ႔ ၾကည္႔လိုက္ပါ။ အဲဒီ ကေလး အေမနဲ႔ လီကြမ္းယုကို လက္ခုပ္တီးတာ က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္း မျဖစ္ႏိုင္တာ ေသခ်ာပါတယ္။

.................................................................................................

ေမး ။ ။ အေျခာက္ (gay) ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ မစၥတာလီ ဘယ္လုိ ျမင္ပါ သလဲ။ လုိက္(ဖ္)စတုိင္လား၊ ဗီဇလား။

ေျဖ ။ ။ လုိက္(ဖ္)စတုိင္ မဟုတ္ဘူး။ ဗီဇ။ သိခ်င္ရင္ စာအုပ္ေတြ၊ ေဆာင္း ပါးေတြကုိ ဖတ္ၾကည့္။ ဗီဇ ကတည္းက ပါလာတာ။ သူတုိ႔ ေရြးခ်ယ္ထားၾကတာ မဟုတ္ဘူး။ ေမြးကတည္းက ပါလာတာ။ ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္ အခ်င္း ခ်င္း၊ မိန္းမႏွစ္ေယာက္ အခ်င္းခ်င္း အတူေနၾကမယ္ဆုိရင္ လႊတ္သာ ထား လုိက္။
သူတုိ႔ ကေလးေမြးစားခြင့္ ျပဳသင့္သလား။ မျပဳသင့္ဘူးလားဆုိတာ ကေတာ့ ေျပာစရာ ရွိသြားၿပီ။ ေမြးစားတဲ့ ကေလးကုိ ဘယ္သူက ေစာင့္ေရွာက္မွာ လဲ။ သူတုိ႔ကုိသာ မသိမသာ မဟုတ္ဘဲ တရားဝင္ လက္ထပ္ခြင့္ ျပဳလုိက္ရင္ သူတုိ႔လည္း ကေလးေမြးစားခြင့္ ရွိတယ္၊ ဘာညာေတြ ရွိလာေတာ့မွာ။ ဗီဗီယံ ဗလကရစ္ရွနန္ ကေတာ့ ဗီဇကိစၥက သက္ေသျပဳေလာက္ေအာင္ မထင္ရွား ဘူးလုိ႔ (ေဆးပညာအရ) ေျပာတယ္။ ငါကေတာ့ ဗီဇလုိ႔ပဲ ခုိင္ခုိင္မာမာ ယုံ ၾကည္တယ္။ ေလာကႀကီးထဲမွာ သာဓကေတြ အလုံအေလာက္ ရွိေနတာပဲ။ သူတုိ႔က ေမြးရာပါ။ ဒီအတုိင္းပဲ လႊတ္ထားလုိက္၊ ၿပီးေရာ။

ေမး ။ ။ ဒီေမးခြန္းက ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ နည္းနည္းဆန္ပါတယ္။ မစၥတာ လီရဲ႕ ေျမးတစ္ေယာက္ေယာက္က သူ (သူမ) ဟာ ေဂးပါ ( လက္စဘီယမ္းပါ ) လုိ႔ ေျပာရင္ ဘယ္လုိ ခံစားရမလဲ။

ေျဖ ။ ။ ဘာ ခံစားေနရမွာလဲ။ ေမြးရာပါ ဗီဇပါဆုိ။ Dick Cheney ဆုိ ရင္ ေဂးေတြကုိ ၾကည့္လုိ႔ မရဘူး။ သူ႔သမီးက်ေတာ့ ေမြးရာပါ လက္စဘီး ယန္းေလး (Lesbian) ျဖစ္ေနေရာ။ သူက ေျပာတယ္
“ကြ်န္ေတာ့သမီးကုိ အခ်စ္ မေလ်ာ့ပါဘူး” တဲ့။
ကဲ … ။ (အေမရိကန္ ဒုတိယသမၼတေဟာင္း ဒစ္ေခ်နီရဲ႕ ဒုတိယသမီး Mary Cheney က လက္စဘီးယန္းပါ)။ မူဝါဒအားျဖင့္ သူက ေဂး၊ လက္စဘီးယန္း ကုိ ဆန္႔က်င္တယ္။ သူ႔သမီးက လက္စဘီးယန္း လာျဖစ္ေနတယ္။

သူ႔သမီးကို သူ စြန္႔ပစ္ရမွာလား။ အဲ့ဒါ ဘဝပဲ။ ငါ ဆုိလုိတာက ငါ့ေျမးေတြ အားလုံး တစ္ေယာက္မွ ဒီလုိ မဟုတ္ပါဘူး။ ျဖစ္လာေတာ့လည္း ဘာ တတ္ႏုိင္မွာတုန္း။

ေမး ။ ။ ေယာက္်ားခ်င္း၊ မိန္းမခ်င္း အတြဲက ကေလးေမြးစားရင္ ဘာျပႆ နာရွိႏုိင္လုိ႔လဲ။ မစၥတာလီ ေျပာခဲ့တာက ဘယ္သူက ကေလးကုိ ေစာင့္ေ ရွာက္မလဲ … အဲ့သလုိလား။

ေျဖ ။ ။ ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္မွာ ဘယ္သူက ကေလးကုိ ျပဳစုမွာလဲ။ အမ်ိဳးသမီး ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္ေလာက္တယ္။ ဒါေတာင္ သူတုိ႔ဝမ္းနဲ႔ လြယ္ထားရတဲ့ ကေလးမဟုတ္ေတာ့ မေသခ်ာလွေသးဘူး။ အမ်ိဳးသားဖက္ ကမ်ိဳးေစ့လုိဟာမ်ိဳးကုိ အတုလုပ္ၿပီး ထည့္ေပးထားႏုိင္ရင္ေတာ့ ကုိယ္ဝန္ရ တာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ မိခင္စိတ္ ေပါက္လာစရာ ရွိတယ္။ ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္ ကေတာ့ ေယာက္်ားေလးပဲ ေမြးစားေမြးစား၊ မိန္းကေလးပဲ ေမြးစားေမြးစား အဓိပၸါယ္ သိပ္မရွိလွပါဘူး။ ျပႆနာေတြက ဂြင္းဆက္ႀကီးလုိက္ တက္လာ မွာ။

ဆုံးျဖတ္ရေတာ့မယ့္ အေနအထား ေရာက္လာရင္ေတာ့ ဆုံးျဖတ္ရမွာေပါ့။ အခု အေျခအေနက အဲသေလာက္အထိ မေရာက္ေသးပါဘူး။ လူေတြက လည္း လက္မခံႏုိင္ေသးဘူး။ ကုန္ကုန္ ေျပာရရင္ ဝန္ႀကီးတခ်ိဳ႕ကကုိ လက္မ ခံႏုိင္ေသးတာ။ ငါကေတာ့ လက္ေတြ႔အျမင္နဲ႔ပဲ ၾကည့္တယ္။ ဒီကိစၥက တကယ္ႀကီး ျဖစ္လာၿပီဆုိရင္ ငါတုိ႔လည္း ဘာမွ မတတ္ႏုိင္ဘူး။ ဒါက အသစ္အဆန္းလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ေရွးပေဝသနီ ကတည္းက ရွိလာတာပါ။ ငါကေတာ့ မ်ိဳး႐ုိးဗီဇေၾကာင့္လုိ႔ပဲ ထင္တယ္။


ေမး ။ ။ အိမ္ေထာင္မရွိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ ပါလီမန္အမတ္အျဖစ္ အသိ အမွတ္ျပဳဖုိ႔ကုိပဲ စကၤာပူမွာ အခ်ိန္ အေတာ္ယူခဲ့ရတယ္ေနာ္။ စကၤာပူမွာ ေဂးတစ္ေယာက္ ပါလီမန္မွာ အမတ္ျဖစ္လာႏုိင္ေျခ ရွိသလား။ ဥေရာပမွာေတာ့ ဒီကိစၥက ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနၿပီ။

ေျဖ ။ ။ ငါ့သေဘာအရကေတာ့ ပါလီမန္အမတ္တစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ အလုပ္ကုိ သူ တာဝန္ေက်ေအာင္ လုပ္ႏုိင္ရင္၊ သူ႔မဲဆႏၵနယ္ကုိ ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ရင္၊ အစုိးရကုိ အေထာက္အကူ ျပဳႏုိင္ရင္ ဘာမွ ေျပာစရာ မရွိဘူး။ က်န္တာက သူ႔ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ ကိစၥပဲ။

ၿဗိတိန္မွာ အဲ့သလုိ အမတ္တစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ နာမည္ေတာ့ ထုတ္ေျပာလုိ႔ မေကာင္းဘူး။ ကြန္ဆာေဗးတစ္ပါတီက။ သူက ပါတီေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဖုိ႔ မွန္း ထားတာ။ မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႕နဲ႔ရယ္၊ သူရယ္နဲ႔အတူ ငါတုိ႔ ညစာ စားဖူးတယ္။ (သူ ရည္ညႊန္းေသာ ပုဂၢဳိလ္မွာ Michael Portillo ျဖစ္ၿပီး (၁၉၉၄ - ၁၉၉၅) က အလုပ္သမားဝန္ႀကီးျဖစ္ၿပီး ၁၉၉၅ မွ ၁၉၉၇ အထိ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီး ျဖစ္ခဲ့သည္။)

ေအာက္စဖုိ႔(ဒ္) တကၠသုိလ္မွာ တက္ေနစဥ္က လိင္တူဆက္ဆံမႈ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး အဲ့ဒီကိစၥအတြက္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း လူေရွ႕ခ်ျပဖုိ႔အထိ စိတ္ကူးရွိခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက ေနာက္ပုိင္းမွာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကုိ လက္ထပ္လုိက္ၿပီး ကေလးႏွစ္ေယာက္ေတာင္ ရွိတယ္။ ပါတီရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ေတာ့ သူ ျဖစ္မလာခဲ့ဘူး။

သူ႔ဘာသာသူ ဖြင့္ခ်လုိက္ရင္ ေလ့လာစုံစမ္းမႈေတြ ရွိမလာႏုိင္ေတာ့ဘူးလုိ႔ သူ ထင္တယ္။ ဖြင့္ေျပာေတာ့လည္း အေျခအေနကေတာ့ သိပ္မေကာင္းလွဘူး။ ဖြင့္မေျပာဘူးဆုိရင္လည္း အတုိက္အခံေတြက ဒီကိစၥကို မေပၚေပၚေအာင္ အနံ႔ခံလုိက္ၾကမွာပဲ။ ဒါဆုိရင္ အေျခအေနက ပုိဆုိးသြားမယ္။

လူတစ္ေယာက္ေပမဲ့ အေျခအေနက ႏွစ္မ်ိဳးေလ။ သာမန္လူတစ္ေယာက္ ဆုိ ရင္ေတာ့ ဒါက ျပႆနာ မဟုတ္ဘူး။ ဝန္ႀကီးလုိ၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္လုိ ပုဂၢဳိလ္က အဲ့ သလုိ ဆုိရင္ေတာ့ အေျခအေနက တမ်ိဳး ျဖစ္သြားၿပီေလ။

Ted Heath ဆုိရင္ လူလြတ္ပဲ (၁၉၇၀ မွ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္အထိ ၿဗိတိသ်ဝန္ႀကီး ခ်ဳပ္)။ သူလည္း လိပ္တူ ဆက္ဆံသူပဲလုိ႔ ေျပာၾကတဲ့ ဝန္ႀကီးေတြ ရွိတယ္။ သူတုိ႔ နာမည္ေတြကုိလည္း ငါ မေျပာေတာ့ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ အတုိက္အခံ ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြက ေတာ္ေတာ္ ထူးဆန္းတဲ့အေၾကာင္း ငါ့ကုိ ေျပာၾက တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက သူဟာ အရြယ္ေကာင္းပဲ။ ၄၅ နဲ႔ ၅၀ ၾကားမွာ။ လူလြတ္ပဲ ရွိေသးတယ္။ အဲ့ဒါ … ေအာက္စဖုိ႔(ဒ္) မွာေလ။ အတုိက္အခံ ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြက ဒီကိစၥကုိ အႀကီးအက်ယ္လုပ္ၿပီး ငါ့ကုိ ေျပာေနၾက တာ။ အမွန္ပဲေပါ့။ ကုိယ္က်င့္တရား ႐ွဳ႕ေထာင့္ကၾကည့္ရင္ သိပ္မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ မျဖစ္ထုိက္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ဒါေတြ ျဖစ္ခဲ့ တာက ၁၉၇၀ - ခုႏွစ္ေတြတုန္းက။


 ဇင္ေဝေသာ္

'ထား' တို႔ စတိုရီမ်ား


( 1 )
Siti ။ ။ နင္တို႔အိမ္ရွင္က တစ္ခါတစ္ခါ သူကိုယ္တိုင္ ထမင္းဟင္း ခ်က္တယ္ဆို
Maribet ။ ။ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွစြာပါပဲ၊ ဟုတ္တယ္။
Siti ။ ။ ဒါနဲ႔မ်ား ဘာေၾကာင္႔ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွ ျဖစ္ေန ရတာလဲ
Maribet ။ ။ သူက အဝတ္အစားတင္ " dresses to kill " မဟုတ္ဘူး၊ ခ်က္ရာ ျပဳတ္ရာမွာလည္း ဒီအတိုင္းပဲ။

( 2 )
Siti ။ ။ အစားမစားခင္ ဆုေတာင္းစာေတြ ရြတ္တတ္သလား။
Maribet ။ ။ အိမ္ရွင္မကိုယ္တိုင္ ဝင္ခ်က္တဲ႔ ေန႔ေတြမွပါ။

(3 )
အလုပ္နားတဲ႔ေန႔မွာ Maribet နဲ႔ Teresita တို႔ အျပင္ထြက္ လည္ပတ္ၾက ရင္း ေန႔ခင္းေရာက္ေတာ႔ စားေသာက္ဆိုင္ထဲဝင္ၿပီး သူတို႔မွာ ပါလာတဲ႔ ေန႔ လည္စာေတြ ထုတ္စားေနလိုက္ၾကတယ္။
ခဏေနေတာ႔ စားပြဲထိုးေရာက္လာၿပီး ဒီဆိုင္ထဲမွာ ကိုယ္ယူလာတဲ႔ အစား အစာေတြ ကိုယ္ ျပန္မစားရဘူး လို႔လာေျပာတယ္။
ဒီေတာ႔ Maribet.က “No problem,” ဆိုၿပီး သူယူလာတာကို Teresita ကို ေကၽြးၿပီး Teresita ပါလာတာကို သူ ယူစားလိုက္တယ္။



 ဇင္ေဝေသာ္

ကိုယ္႔ ႏိုင္ငံသား ပဓာနဝါဒ (သုိ႔) ႏုိင္ငံတခ်ိဳ႕ရဲ႕ ေဖာရိန္းအလုပ္သမား ကန္႔သက္ခ်က္မ်ား(၂)


၂။ ဩစေတးလ်

ႏုိင္ငံျခား အလုပ္သမားဥပေဒနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ကေတာ့ ဩစေတးလ်က အတင္းၾကပ္ဆုံး ႏုိင္ငံလုိ႔ ေျပာရမွာပါပဲ။ ပထမဆုံး ဩစေတးလ်အစုိးရ အလုိရွိတာက ႏုိင္ငံျခားသား အလုပ္သမား ငွါးေတာ့မယ္ဆုိရင္ ဗီဇာယူစဥ္ကကုိ မားကတ္ေစ်းႏႈန္း ေပးထားရပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ဒီလုိ လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ေဒသခံေတြကုိ လစာျမွင့္ေပး မယ့္အစား ေစ်းခ်ိဳတဲ့ ႏုိင္ငံျခားသားကုိ ေခၚခုိင္းမွာကုိ တပ္လွန္႔ၿပီးသား ျဖစ္ တယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ထားလုိ႔ပါ။
ႏုိင္ငံျခားသား အလုပ္သမားကုိ လစာေပးရာမွာလည္း ဒီလစာကုိ ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီေလာက္ ေပးရတယ္၊ ေဒသခံကုိ လစာေပးရာမွာလည္း ဘာေၾကာင့္ ဒီလ စာ ေပးရတယ္ဆုိတာ အစုိးရကုိ ရွင္းျပရပါတယ္။ သက္မွတ္ခ်က္အရ အ နည္းဆုံး အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏွစ္စဥ္ဝင္ေငြဟာ ဩစေတးလ်ေဒၚ လာ (၅၁၄၀၀) ရွိေနရတယ္။

ဒုတိယအခ်က္အေနနဲ႔ ႏုိင္ငံျခားသားကုိ အလြယ္တကူ ေခၚခုိင္းတာ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ေဒသခံ အလုပ္သမားေတြကုိလည္း ကြ်မ္းက်င္လာေအာင္ ေလ့က်င့္ ခန္းသင္တန္းေတြ ေပးေၾကာင္း အလုပ္ရွင္ေတြက အစုိးရကုိ ရွင္းျပၾကရတယ္။ ဒီလမ္းညႊန္ခ်က္နဲ႔ ကိုက္ညီေအာင္ သူတုိ႔ ငွါးရမ္းထားတဲ့ အလုပ္သမားရဲ႕ ဝင္ေငြ (၂) ရာခုိင္ႏႈန္းကုိ ေပးေဆာင္ရတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ လစာအား လုံးရဲ႕ (၁) ရာခုိင္ႏႈန္းကုိ အလုပ္သမား ေလ့က်င့္ေပးေရး သင္တန္းေတြ အ တြက္ သုံးစြဲရတယ္။
အလုပ္ရွင္ေတြက ဩစေတးလ်န္းေတြကုိ မငွါးရမ္းဘဲ ႏုိင္ငံျခားသားေတြ အမ်ားႀကီးကုိ ငွါးရမ္းလာၾကမွာ စုိးရိမ္လို႔ အစုိးရက ဒီဥပေဒကုိ ၂၀၀၉ - ခုႏွစ္ ကတည္းက စတင္ က်င့္သုံးလာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

" ေစ်းႏႈန္းသက္မွတ္ခ်က္ကုိလည္း အလုပ္ရွင္က ေပးကုိေပးရပါမယ္။ ဒါမွ လည္း ႏုိင္ငံျခားက အလုပ္သမားေတြကုိ လုိက္မရွာေတာ့ဘဲ ဩစေတး လ်န္းေတြကုိ ငွါးရမ္းဖုိ႔ ႀကိဳးစားလာၾကမွာပါ” လုိ႔ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး ဝန္ ႀကီးေဟာင္း ခရစ္ဘေရာင္းက ဘီဘီစီကုိ ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။

တတိယအခ်က္အေနနဲ႔ကေတာ့ ငွါးရမ္းမယ့္ ႏုိင္ငံျခားသား အလုပ္သမားဟာ ဩစေတးလ်မွာ အမွန္တကယ္ လုိအပ္ေနတဲ့ အရည္အေသြးေတြနဲ႔ ျပည့္ စုံေနသလားဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိ အစုိးရကုိယ္တုိင္က စိစစ္တာပါ။ဩစေတးလ်မွာ လုိအပ္ေနတဲ့ အလုပ္အေရအတြက္ကုိ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း အစုိး ရက ထုတ္ျပန္ ေၾကညာတတ္ပါတယ္။ လတ္တေလာမွာေတာ့ အလုပ္အကုိင္ ႏွစ္ရာေလာက္ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဗိသုကာပညာရွင္ေတြ၊ ေဆာက္လုပ္ေရး ပေရာဂ်က္ မန္ေနဂ်ာေတြ၊ အင္ဂ်င္ နီယာ၊ ေရွ႕ေန၊ လက္သမားစတာေတြ ပါဝင္ပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ ေဆးဝါး၊ က်န္းမာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အလုပ္မ်ိဳးေတြ ပါပဲ။ အလုပ္အကုိင္ ေခၚယူတဲ့ ေၾကာ္ျငာေတြ သတင္းစာမွာ ထည့္ဖုိ႔ မျဖစ္မေန လုိအပ္တာမ်ိဳး မဟုတ္ေပမဲ့ ႏုိင္ငံျခားသား အလုပ္သမားကုိ ေခၚယူဖုိ႔ အမွန္ တကယ္ လုိအပ္ေနပါတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိေတာ့ အလုပ္ရွင္ေတြဘက္က လုံးဝ ေသခ်ာေနရပါမယ္။

ဩစေတးလ်မွာ အမ်ားဆုံးရွိေနတဲ့ ႏုိင္ငံျခားသားေတြကေတာ့ အရည္ အခ်င္းရွိတဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းေနထုိင္သူေတြ ပါပဲ။ ဒီႏွစ္မွာပဲ အဲသလုိ ပညာရွင္ေတြ အတြက္ အၿမဲေနထုိင္ခြင့္ ဗီဇာ (၁၂၉၂၅၀) ခြင့္ျပဳမယ္လုိ႔ ဆုိထားပါတယ္။ လတ္တေလာမွာေတာ့ အဲဒီ ႏုိင္ငံျခားသား ပညာရွင္ေတြေၾကာင့္ပဲ လူထုက မေက်မခ်မ္း ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ဒီလူေတြက သူတုိ႔ အလုပ္ေတြကုိ လုယူေန ၾကတယ္လုိ႔ လူထုက ခံယူထားလုိ႔ပါ။

သူတုိ႔ကို ခြင့္ျပဳတဲ့ ဗီဇာသက္တမ္းက သုံးလကေန ေလးႏွစ္အထိ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေတြက အစုိးရဖက္ကေန သူတုိ႔လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ အက်ိဳး စီးပြား အတြက္ ႏုိင္ငံျခားသားေတြအေပၚ ကန္႔သတ္တားျမစ္မႈေတြပါ။ ဒါေပမဲ့ အစုိးရ က ဘယ္ေလာက္ပဲ ႀကိဳးစားႀကိဳးစား အလုပ္ရွင္ေတြဖက္ကလည္း သူတုိ႔ကမ္း လွမ္းတဲ့ အလုပ္ကုိ လိမ္လည္တာ၊ လစာကုိ လိမ္လည္တာမ်ိဳးေတြေတာ့ ရွိေနဆဲပါပဲလုိ႔ သိရပါတယ္။

၃။ ေဟာင္ေကာင္

ေဟာင္ေကာင္မွာရွိတဲ့ အလုပ္ရွင္ေတြအေနနဲ႔ သူနာျပဳဌာန စတာေတြ မွာ ႏုိင္ငံျခားသားကုိ ေခၚယူေတာ့မယ္ဆုိရင္ အခက္အခဲ သုံးမ်ိဳးကုိ ေက်ာ္ လႊားဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ အရင္ဆုံး အလုပ္သမား ခန္႔ေတာ့မယ္ဆုိရင္ အလုပ္သမားသစ္ ခန္႔အပ္ထားဖုိ႔ တစ္လၾကာေအာင္ ေစာင့္ဆုိင္းရပါတယ္။ ခန္႔အပ္မယ့္ အလုပ္သမားက နည္းပညာရွင္အဆင့္နဲ႔ ဒီေအာက္ နိမ့္တဲ့အဆင့္ဆုိရင္ ျပည္တြင္း သတင္းစာ ကေန ႏွစ္ပတ္ၾကာေအာင္ အလုပ္ေခၚယူေၾကာင္း ေၾကာ္ျငာ ထည့္ရပါတယ္ ။ ေပးမယ့္လစာ အပါအဝင္ ေဖာ္ျပရပါတယ္။

ၿပီးရင္ အစုိးရရဲ႕ အလုပ္သမားဝန္ႀကီးဌာနက အလုပ္ရွာေဖြေနသူေတြနဲ႔ လစ္ လပ္ေနတဲ့ရာထူးကုိ ၾကားကေန ေတြ႔ဆုံညွိႏႈိင္းေပးတယ္။ အလုပ္ခန္႔အပ္ခံရမယ့္ အလုပ္သမားေတြမွာ အရည္အခ်င္း လုိေနမယ္ဆုိရင္ အလုပ္ရွင္ကေန သင္တန္းေတြ ထပ္ေပးရပါတယ္။ ဒီသင္တန္း ျဖစ္ေျမာက္ဖုိ႔ကုိေတာ့ အစုိးရရဲ႕ အလုပ္သမား ေလ့က်င့္ေပးေရး ဘုတ္အဖြဲ႔ (Employees Training Board) က ပူးေပါင္းကူညီပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးအခက္အခဲကေတာ့ ေနာက္ဆုံးအဆင့္ပါ။ အလုပ္သမားသစ္ ရွာေဖြေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သူတုိ႔ ဘယ္ေလာက္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္ဆုိတာကုိ အလုပ္သမားေရးရာဦးစီးဌာန (Labour Department) ကုိ တင္ျပရပါတယ္။ ဒီေလာက္ ႀကိဳးစားပါလ်က္ ဒီအလုပ္အတြက္ ေဒသခံေတြထဲက ရွာလုိ႔ မရေတာ့တဲ့အတြက္ ႏုိင္ငံျခားသား အလုပ္သမားကုိ ခန္႔အပ္ခြင့္ျပဳဖုိ႔ ေလွ်ာက္ ထားရျပန္ပါတယ္။ ဒီေလွ်ာက္လႊာကုိ အလုပ္သမားေရးရာ အႀကံေပးအဖြဲ႔ (Labour Advisory Board) က စစ္ေဆးၿပီး အလုပ္သမားေရးရာ ဦးစီးဌာန ကေန ခြင့္ျပဳပါတယ္။

ဒီလုိ ဥေပဒ ထုံးတမ္းစဥ္လာကုိေတာ့ အပုိအလုပ္သမား ခန္႔အပ္ျခင္း အစီအစဥ္လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ဒီဥပေဒက ၁၉၉၆ - ခုႏွစ္ ကတည္းက အတည္ျပဳ ခဲ့တာ ျဖစ္ၿပီး အဲဒီအခ်ိန္က ေဟာင္ေကာင္ဟာ ျပည္ပလုပ္အား မျဖစ္မေန လုိအပ္ေနတဲ့ ကာလလည္း ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီဥပေဒက ျပည္တြင္း အလုပ္သမားေတြ အလုပ္ရရွိေရး၊ လစာ တူတူတန္တန္ ရရွိေရးကုိ အကာအကြယ္ ေပးထားပါတယ္။ (Supplementary Labour Scheme ကုိ S.L.S. လုိ႔ ေခၚပါ တယ္။)

ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္အဆင့္ ႏုိင္ငံျခားသား အလုပ္သမားကုိ ငွါးယူခ်င္တယ္ ဆုိရင္ေတာ့ အလုပ္ရွင္က ဒီေလာက္ တင္းၾကပ္မႈ မရွိတဲ့ General Employment Scheme ေအာက္ကေန လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး ဝန္ႀကီးဌာနကုိ တင္ျပ ေတာင္းဆုိရပါတယ္။ေဟာင္ေကာင္မွာလည္း ေဆာက္လုပ္ေရးပုိင္းက အလုပ္သမားေတြ အလုပ္ လက္မဲ့ေတြ မ်ားျပားလာေနတဲ့အတြက္ ႏုိင္ငံျခားသားေတြ ေခၚယူၿပီး ငွါးရမ္းေနလုိ႔ ဒီလုိ ျဖစ္ရတာဆုိတဲ့ ယုံၾကည္မႈမ်ိဳး လူထုၾကားထဲမွာ ရွိေနလုိ႔ ဒီေလာက္ ထိန္းကြပ္ထားတဲ့ ၾကားက အစုိးရလည္း ေဝဖန္ခံေနရတာေတာ့ မလြတ္ခဲ့ပါဘူး။

( ဆက္ရန္ )

 ဇင္ေဝေသာ္

ပ႐ိုမိုးရွင္း ပေဟဠိိ


စီဒီပေလယားေလး တစ္လုံးလိုခ်င္လို႔ ပ႐ိုမိုးရွင္းေပးေနတယ္ဆိုတဲ႔ စူပါမား ကက္ ဆီကို ေရာက္ခဲ႔ပါတယ္။ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ႔ ေမာ္ဒယ္မွာ သူတို႔ေရးထားတဲ႔ စာေတြကို နားမလည္လို႔ အေရာင္းစာေရးကို ေခၚေမးရတယ္။

" ဒါနဲ႔ စီဒီပေလယားေဘးမွာ ေရးထားတဲ႔ ' Hybrid pulse D/A converter' ဆိုတာ ဘာအဓိပၸါယ္လဲ" ေမးေတာ႔...

" ဆိုလိုတာက ဒီ စီဒီပေလယားဟာ စီဒီျပားေပၚမွာ ေရးထားတဲ႔ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ အမွတ္အသားေတြကို ဖတ္ႏိုင္တယ္၊ ဖတ္ၿပီး ေအာ္ဒီယို ( အသံျဖစ္ေအာင္ ) ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္တယ္၊ ဒီလိုပါ " အေရာင္းစာေရးက ရွင္းျပတယ္။

" ရွင္းရွင္းေျပာရင္ ဒီ စီဒီပေလယားက စီဒီဖြင္႔လို႔ရတယ္၊ ဒီလိုမဟုတ္လား " ဆိုေတာ႔မွ
" အတိအက်ပဲ " တဲ႔။
(R.D, March,2005 )

ဇင္ေဝေသာ္

 

ဖရီးသင္႔ကား ( Free Thinker ) မ်ားလာရျခင္း အေၾကာင္းရင္းတစ္ခု


" ယဥ္ေက်းတဲ႔ ကမၻာ႔ ႏိုင္ငံႀကီးေတြဟာ သူ႕လူမ်ိဳးမဟုတ္၊ သူ႕ျပည္တြင္း မွာ ေမြးတာလည္းမဟုတ္၊ ကိုးကြယ္မႈခ်င္း လုံးဝမတူမွန္းလည္းသိတဲ႔ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြက ဒုကၡသည္ေတြကို ကိုယ္တာေတြထားၿပီး ဘာလို႔မ်ား ႏွစ္ စဥ္ လက္ခံေနၾကတာပါလိမ္႔"

လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္လေလာက္က ယူေကရဲ႕ ယုံၾကည္ကိုးကြယ္မႈနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ႔ သတင္းတစ္ပုဒ္ ပါလာတယ္။ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းတာက ဒီႏွစ္ေတြမွာ ဖရီးသင္႔ကားေတြ ပိုလို႔တိုးပြားလာေနတယ္တဲ႔။ ယူေကမွာဆိုေတာ႔ ဒီ ဖရီး သင္႔ကားေတြ ဘယ္ကခြဲထြက္လာတာလဲဆိုတာ စဥ္းစားရတာ သိပ္ မခက္ လွပါဘူး။ မဆိုစေလာက္ ဗုဒၶဘာသာ၊ ကိုလိုနီပါ အိႏိၵယန္း ဟိႏၵဴတခ်ိဳ႕ကလြဲ ရင္ ခရစၥယန္နဲ႔ အစၥလမ္က ( ခရစၥယန္ထဲက ပိုမ်ားႏိုင္တယ္ ) ခြဲထြက္ လာ တာေတြပဲ ျဖစ္ဖို႔မ်ားပါတယ္။
ဘာျဖစ္လို႔ ဖရီးသင္႔ကားျဖစ္ၾကရတာလဲဆိုတဲ႔ အေျဖကေတာ႔ အမ်ားႀကီး ရိွေနႏိုင္ပါေတာ႔တယ္။
ေသခ်ာတာက ဘာသာေရး အဆုံးအမေတြအေပၚ သံသယရွိမႈ၊ ေကာင္းေ နၿပီးတာပဲ ဘာသာမရွိလည္း ျပႆနာမရွိဆိုတဲ႔ ယုံၾကည္မႈ၊ ေနာက္ၿပီး ဘာသာေရးေနာက္ခံ အၾကမ္းဖက္မႈေတြလည္း ေသခ်ာေပါက္ ပါႏိုင္ပါတယ္။ အစိုးရကို ေပးရမယ္႔အခြန္ကိုမေပးလို႔ အဖမ္းခံရႏိုင္ေပမဲ႔ ဘယ္ဘာသာကိုမွ မကိုးကြယ္လို႔ေတာ႔ လာဖမ္းလို႔ မရဘူးေလ။

အၾကမ္းဖက္မႈတိုင္းမွာ ဟိုဖက္ ဒီဖက္ ခိုင္လုံတဲ႔အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ရိွေန ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ သူမွန္ ငါမွန္က တုတ္ထမ္း ဓားထမ္းျငင္းမွရတာမ်ိဳးပါ။ ဘယ္ေတာ႔မွလည္း တုတ္၊ ဓားနဲ႔ အေျဖရွာလို႔ မရတတ္ဘူး။
မိတၳီလာကေန ရမည္းသင္းကို ကူးသြားတယ္။ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႕ကို ဘာေတြ မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ထားလို႔ ဒီလိုေတြ ျဖစ္ရတာလဲဆိုတာ ရမည္းသင္းမွာ မေနဖူးသူေတြ က်က်နန မသိႏိုင္ဘူး။ ဒီ မခံမရပ္ႏိုင္မႈေတြ ကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ဒီမိုကေရစီကို ေစာင္႔ေနၾကရတာလား၊ ဒါဆိုရင္ေတာ႔ ဒီမိုကေရစီလည္း ဓားစားခံ ( ဒုတ္စားခံလို႔ ေခၚရင္လည္း ရမယ္ထင္တယ္ ) ျဖစ္သြားရျပန္တယ္။ ၿပီးေတာ႔ ေရွ႕ ေျခတစ္လွမ္းတက္လာတဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ဟာ ေနာက္တစ္လွမ္း ( တခ်ိဳ႕က ႏွစ္လွမ္းလို႔ေတာင္ ေျပာၾကတယ္ ) ျပန္ဆုတ္သြားတယ္။

ယဥ္ေက်းတဲ႔ ကမၻာ႔ ႏိုင္ငံႀကီးေတြဟာ သူ႕လူမ်ိဳးမဟုတ္၊ သူ႕ျပည္တြင္း မွာ ေမြးတာလည္းမဟုတ္၊ ကိုးကြယ္မႈခ်င္း လုံးဝမတူမွန္းလည္းသိတဲ႔ ဒုကၡသည္ေတြကို ကိုယ္တာေတြထားၿပီး ဘာလို႔မ်ား ႏွစ္စဥ္ လက္ခံေနၾက တာပါလိမ္႔။
ဆိုက္ပရပ္ကိစၥက ပိုႀကီးက်ယ္ေနေတာ႔ ျမန္မာ႔သတင္းက ( တစ္ပိုင္ တစ္ႏိုင္ ကိုယ္႔အသံနဲ႔ကိုယ္ ေအာ္ေနၾကရတဲ႔ ေဖ႔စ္ဘုတ္ကလြဲရင္ ) အဂၤလိပ္လို သတင္းစာေတြမွာ ဒုတိယေနရာ ေရာက္သြားတယ္။
ကံေကာင္းတယ္ လို႔ ေျပာ ရမလား၊ ကံမေကာင္းတာေတာ႔ ေသခ်ာတယ္။

ဒီလိုေတြ ႀကံဳေတြ႔ရတာမ်ားရင္ ကမၻာမွာ ဖရီးသင္႔ကားေတြ ပိုမ်ားလာမယ္ဆို တာ ေဗဒင္ေမးစရာ မလိုေလာက္ဘူး။ ဘာသာေရး ျပႆနာေတြ လတ္တေလာ ေျပလည္ဖို႔ အေျဖရွာေတြ႔ၾကေသးဟန္လည္းမတူေသးဘူး။ အရင္က ဘာသာေရးအေျခခံ ျပႆနာေတြဆိုတာ နယ္ခ်ဲ႕မႈေတြနဲ႔ ေရာေထြးေနတယ္။ အခုလည္း နယ္ေျမလုမႈက မၿပီးေသးဘူး၊ ဒါ႔အျပင္ အခု ဘာသာေရးျပႆနာေတြက ဒုတ္၊ ဓား၊ မီးတုတ္၊ မုဒိမ္းက်င္႔၊ အလံမီးရွိဳ႕၊ ႐ုပ္တုဖ်က္ဆီး၊ လက္ျဖစ္ဗုံး၊ စက္ျဖစ္ဗုံး၊ ကားဗုန္း၊ ေလယာဥ္ဗုံး ၊ ေရာ႔ကက္ေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတယ္။
ကံေကာင္းေထာက္မစြာပါပဲ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္သူတုိ႔ထံမွာ အႏုျမဴဗုံး ရိွၾကေသးဟန္ မတူဘူး။
ဤသို႔ သတ္ၾကပုတ္ၾကျဖင္႔ အတန္ၾကာေသာအခါ..............


 ဇင္ေဝေသာ္

ျပန္ခ်င္သည္႔ ကြန္မင္႔မ်ား


"Kyaw Winmyint: ေသာ ၾကာ ေန့ ဆို ရင္ ေန့ လည္ 12:15 မွ 1:45pm ခန္႔ အ ထိ ေလာက္ ပါ ။ အ ခ်ိန္ လြဲ ေန ေတာ့ ဒါ မ ဟုတ္ ေလာက္ ေပ ဘူး
2 hours ago via mobile · Unlike · 2"


ကိုေက်ာ္ဝင္းျမင္႔၏ အထက္ပါ ကြန္မင္႔ႏွင္႔ပတ္သက္၍ ရွင္းလို႔ရသမ်ွ ရွင္းျပ ခ်င္သည္။ အေသးစိပ္မ်ားကား ေကာ္မတီထဲမွာပင္ ရိွရမည္ျဖစ္သည္။

၁ ။ ယင္း ဗလီ၏အမည္မွာ Masjid Darul Aman ျဖစ္ၿပီး လိပ္စာက1, Jalan Eunos ျဖစ္သည္။

၂ ။ အစၥလမ္တရားပြဲႏွင္႔ ပတ္သက္ၿပီး

Talk on "Islam" Our way of life
1 ) The meaning of Islam
2 ) The basic teaching of Islam
3 ) Who are Muslims?
4 ) Why Islam is still relevant today.
5 ) Islam the most misunderstood and underrated religion.
6 ) Qs and As

By Mr Haron Akhtar, a religious teacher.
Sun day, 31st of March,
Venue: Mangala Hall
Time 12:45 pm to 2 pm.

၃ ။ (ကားပါကင္ႏွင္႔ ပတ္သက္ၿပီး ) အထက္ပါ ကြန္မင္႔ရွင္က ျမန္မာျပည္ထဲမွ ဆုိလ်ွင္ စကၤာပူမွာရိွေနေသာ ဗလီ၊ ခ်ပ္ေက်ာင္းႏွင္႔ ဗုဒၶဘာသာေက်ာင္းတို႔ လည္ပတ္ေနပံုကို က်က်နန မသိႏိုင္ေလာက္ေပ။ မိမိတို႔ေက်ာင္းမွာပင္ တနဂၤေႏြေန႔ဆိုလ်င္ နံနက္ ၉ နာရီမွာစေသာ ဆန္းေဒး ဓမၼသင္တန္းမ်ား၊ ပါဠိေကာလိပ္တန္းမ်ား ၊ ဘုရား႐ိွခိုး၊ တရားထိုင္၊ ပ႒ာန္း႐ြတ္တို႔ျဖင္႔ ည ၉ နာရီေရာက္မွ ျပီးဆုံးသည္။ ထို Masjid Darul Aman ဗလီမွာလည္း ေသာ ၾကာေန႔မ်ားတြင္ တစ္ေန႔လုံးလိုလို လူစည္ကားေနသည္ကို ေတြ႔ရပါ၏။

ေမတၱာျဖင္႔

သီဟနာဒ

 

Unlikely ( ျဖစ္ႏိုင္ေျခ သိပ္မရွိ )


ယခုလ ( မတ္လ ) ၃၁ ရက္ေနသည္ ငါးရက္ေျမာက္ တနဂၤေႏြျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ပုံမွန္လည္ပတ္ေနသည္ထက္ တနဂၤေႏြ တစ္ရက္ ပိုေန သည္ ။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဘာသာဝင္အခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္၊ တစ္ဘာ သာကို တစ္ဘာသာ ပိုမိုနားလည္ သည္းခံႏိုင္ၾကေစရန္ ရည္စူးၿပီး အစၥလာမ္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ကို ဗုဒၶဘာသာေက်ာင္း၌ ဖိတ္ၾကားၿပီး အစၥလာမ္ကိုး ကြယ္ယံုၾကည္မႈႏွင္႔ ပတ္သက္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာမ်ားကို ေျပာေဟာေပးရန္ ဖိတ္ ၾကားဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ႔ၾကသည္။
ဤသည္ကပင္ စကၤာပူ၏ အေျခခံမူပင္ျဖစ္ၿပီး ေကာင္းမြန္ေသာ စနစ္ ဟု လည္း ထင္ျမင္မိသည္။
ယင္းကိစၥကို ေကာ္မတီဝင္းမ်ားႏွင္္႔ ေဆြးေႏြးၾကစဥ္
" ေကာင္းမြန္တဲ႔ အစီအစဥ္ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ တစ္ခုေလာက္ေမးခ်င္တယ္။ ဗုဒၶဘာသာေက်ာင္းမွာ အစၥလာမ္ပညာရွင္တစ္ေယာက္က အစၥလာမ္ကိုး ကြယ္ ယံုၾကည္မႈအေၾကာင္း ေျပာေဟာခြင္႔ရသလို ဗလီထဲမွာေရာ ဗုဒၶဘာ သာပညာရွင္တစ္ေယာက္က ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ အေၾကာင္း ေျပာေဟာခြင္႔ရႏိုင္မလား " ဟု အစည္းအေဝး၌ေမးရာ
ေကာ္မတီဝင္းမ်ားအာလုံး တညီတၫြတ္တည္း "Unlikely. At least not now" ဟု ေျဖၾကသည္။

ေသာၾကာေန႔ ညေနပိုင္းမ်ားမွာ ဗုဒၶဘာသာေက်ာင္းမ်ားအတြက္ ေထြေထြ ထူးထူး ဘာသာေရး အက္တီဗီတီမရွိေသာ္လည္း မြတ္စလင္မ်ားအတြက္ ဝတ္ျပဳဆုေတာင္းျခင္းမ်ားျဖင္႔ ဗလီထဲမွာ စည္းကားေနတတ္သည္။ မလွမ္းမကမ္းမွာရိွေသာ ဗလီတစ္ခုက သူတို႔ဘာသာဝင္မ်ားအတြက္ ကားရပ္ ရန္ေနရာ အခက္အခဲရိွသျဖင္႔ ကားပါကင္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ရွိေသာ မိမိေန ထိုင္ရာေက်ာင္း၏ ကားပါကင္၌ ေသာၾကာေန႔ ညေနတိုင္း ကားထား ခြင္႔ ေတာင္းခံလာၾကသည္။ ေကာ္မတီႏွင္႔ေဆြးေႏြးၾက႐ာ အတူတကြ ညီၫြ တ္ စြာ ပူးေပါင္းေနထိုင္ေရး စကၤာပူ၏ဥပေဒႏွင္႔ေသာ္လည္ေကာင္း၊ လူသား ခ်င္း၊ ဘာသာခ်င္း ႐ိုင္းပင္းကူညီျခင္း အေျခခံ လူ႕ဥပေဒႏွင္ ႔ေသာ္ လည္ေကာင္း၊ ဗုဒၶအဆုံးအမႏွင္႔ေသာ္လည္ေကာင္း ညီၫြတ္ေပသည္။

ထို႔ေၾကာင္႔ သတ္မွတ္ေပးထားေသာေနရာတို႔၌ ကားရပ္ထားႏိုင္ေၾကာင္း၊ ထို သတ္မွတ္ေပးထားေသာေနရာတိုကို လမ္းၫႊန္ေပးႏိုင္ရန္ တာဝန္ရွိသူ တစ္ေယာက္ ေက်ာင္း ပရဝုဏ္ထဲမွာ ရွိေနရန္လိုေၾကာင္း၊ တစ္ခုခုဆို ထိုသူက ျဖစ္သမ်ွကို တာဝန္ယူ ေျဖရွင္းရန္လိုအပ္ေၾကာင္း၊ ကားရပ္ထားခြင္႔ သည္ ညေန ၃ နာရီခန္႔မွ ၇ နာရီခြဲခန္႔အထိသာျဖစ္ေၾကာင္း ဥပေဒထားကာ ခြင္႔ျပဳရန္ သေဘာတူခဲ႔ၾကသည္။
ေကာ္မတီ အစည္းအေဝးမွာပင္
" မိမိတို႔ ဗုဒၶဘာသာ အခါႀကီး ရက္ႀကီးမ်ားမွာ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားအတြက္ ကားပါကင္အခက္အခဲ ရွိလာရင္ေကာ သူတို႔ဗလီထဲမွာ ကားရပ္ထား ခြင္႔ ျပဳေလာက္သလား " ေမးရာ
ေရွးနည္းအတိုင္းပင္ ေကာ္မတီဝင္းမ်ားအာလုံး တညီတၫြတ္တည္း "Unlikely" ဟု ေျဖၾကသည္။

လီကြမ္းယုကေတာ႔ အတူတကြ ညီၫြတ္စြာ ပူးေပါင္းေနထိုင္ေရးႏွင္႔ ပတ္ သက္ၿပီး ၁၇ ရာစုဆန္ေသာ အစၥလမ္ယုံၾကည္မႈကို စိုးရိမ္မိေၾကာင္း အမုန္း ခံ ေျပာထားခဲ႔သည္။ ဤ၌ ဘာသာေရး အဆုံးအမႏွင္႔လည္း မေသြ ဖည္ ေခတ္ႏွင္႔ေလ်ွာ္ညီစြာလည္း ေနထိုင္ႏိုင္ေသာ အစၥလမ္ဘာသာ ဝင္မ်ား ကို မဆိုလိုပါေပ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို တည္ေဆာက္ရာမွာ ႏွစ္ဖက္စလုံး အလ်ွာ႔ေပးစရာမ်ားရိွေနသည္ကို လူတိုင္းသေဘာေပါက္ႏိုင္သည္။

အထက္ပါ မိမိ၏ ေမးခြန္း အေျဖသည္ "Unlikely" ျဖစ္ေနေသာ္လည္း သူတို႔ႏွင္႔ ပို၍ရင္းႏွီးလာသလိုခံစားရၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အၿပဳံး ခ်င္းဖလယ္မႈမ်ားလည္း ပို၍မ်ားလာခဲ႔ၾကသည္ကိုမူ ဝန္ခံရပါလိမ္႔မည္။ ယုံၾကည္မႈ မတူကာမ်ွျဖင္႔ အမုန္းပြားေနရန္မလိုသလို ဘာကိုမွ မယုံၾကည္သူ ကလည္း အျခားသူတို႔ ယုံၾကည္မႈအတြက္ ဘာမွ ေဝဖန္ေနစရာ မလိုေတာ႔ပါ ။
တခ်ိဳ႕လူ႕အဖြဲ႔အစည္းက လစ္ဘရယ္ဆန္ဆန္ ဥပေဒကို ေတာင္းဆိုေသာ္ လည္း တခ်ိဳ႕လူ႕အဖြဲ႔အစည္းက ပို၍တင္းၾကပ္ေသာ ဥပေဒကိုေတာင္းဆိုေန ဟန္ရိွသည္။ စကၤာပူက ဤဟန္ခ်က္ကို ေကာင္းေကာင္း ထိန္းထားႏိုင္ဆဲျဖစ္ သည္ဟု ေတြ႔ျမင္ရပါသည္။

သီဟနာဒ

ေဆးေၾကာင္႔ ေလးေနၾကဆဲ


မေန႔က သတင္းစာမွာ ဗုဒၶဘာသာအမ်ားစု ႏိုင္ငံထဲက ဗလီကို မီးရိွ႕ေန တဲ႔ သတင္းနဲ႔ မြတ္စလင္ႏိုင္ငံထဲက ခရစ္ယန္ခ်ပ္ေက်ာင္းကို စက္ႀကီးနဲ႔ထိုၿပီး ၿဖိဳေနၾကတဲ႔ သတင္းႏွစ္ပုဒ္ တြဲလ်က္ပါလာတယ္။

ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံကလည္း ကိုးကြယ္မႈဘာသာတရားအေနနဲ႔ အစၥလာမ္နဲ႔ ခရစၥယန္ကိုပဲ အသိအမွတ္ျပဳႏိုင္မယ္ တဲ႔။
 
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ မြတ္စလင္အမ်ားစုေနထိုင္တဲ႔ ႏိုင္ငံေတြမွာ ေနၾကရတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာေတြ အထူးသျဖင္႔ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈမွာ အမ်ားနဲ႔ ေရာလို႔မရတဲ႔ ရဟန္းေတြရဲ႕ဘဝဟာ က်ီးလန္႔စာစားပဲ။
အဲ ျပည္ပမွာရိွတဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ ဘုရားေက်ာင္းကန္ေတြလည္း ပိုၿပီး မလုံၿခဳံေတာ႔ဘူး။

 
ဟို အရင္က ျပည္တြင္းမွာ ကုလား ဗမာ အေရးအခင္းျဖစ္ေတာ႔ ဘဂၤလားေ ဒ႔ရွ္ မွာရွိတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတြ အသတ္ခံခဲ႔ရတယ္။ ေက်ာင္းေတြ မီးရွိဳ႕ ခံခဲ႔ရတယ္။

အႏၵိယထဲမွာက်ေတာ႔ ဟိႏၵဴေတြက ဇာတ္စနစ္နဲ႔ ေမာက္မာၿပီးမြတ္စလင္ေတြ က ေပါင္းလို႔သင္းလို႔ ပိုေကာင္းတယ္ဆိုလား။
ဘာေျပာရမွန္းမသိေအာင္ ရွဳပ္ေထြးလွတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ႔တစ္ေနရာ မွာ တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ အျခားတစ္ေနရာမွာ တန္ျပန္အက်ိဳးရိွေနတတ္တယ္ ဆို တာပါပဲ။

ဒီေခတ္မွာ ကံအက်ိဳးေပး ဆိုတာထက္ မီဒီယာအက်ိဳးေပးက ပိုျမန္ေနတတ္ တယ္။
ဘာသာတရားတိုင္း ၿငိမ္ခ်မ္းေရးကို ေဆာင္ႏိုင္ပါေစ။

ဒါေပမဲ႔ လက္ရိွမွာေတာ႔ ေဆးေၾကာင္႔ ေလးေနၾကဆဲ။
ကမၻာေျမ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ။


 ကမ္းလက္ 

လူစိမ္းမွ လူရင္းသို႔ ( ၇ း ၅ )



"ဒါေပမဲ့ မေလးရွားနိုင္ငံထဲမွာရွိတဲ့ မေလးလူမ်ိဳးေတြက တ႐ုတ္လူမ်ိဳးေတြ၊ အိႏိၵယန္းလူမ်ိဳးေတြကို သူတို႔နုိင္ငံသားလို႔ မထင္ၾကဘူး။ သူမ်ားေျမေပၚ ခဏလာေနတဲ့လူေတြဆိုၿပီး ေမာင္းထုတ္ၾကတယ္ေလ။ သူတို႔ ေမာင္းထုတ္ လို႔ စကၤာပူနုိင္ငံသား မွတ္ပံုတင္ကို ငါတို႔က စတင္ အသံုးျပဳခဲ့ရတာ" (လီကြမ္းယု)

ေမး ။ ။ စကၤာပူရဲ႕ အမွတ္အသားက ဘာလဲ။ လူေတြ အမ်ားႀကီးထဲမွာ ဒီ လူဟာ စကၤာပူးရီးယန္းလုိ႔ ဘယ္ဟာကုိ ၾကည့္ၿပီး ခြဲျခားမလဲ။

ေျဖ ။ ။ မင္းက ႏုိင္ငံအမွတ္အသားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေမးေတာ့ က်ယ္ က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ငါ ေျဖမွ ရမယ္။ ႏုိင္ငံရဲ႕ အမွတ္အသားဆုိတာ အေနအထား အေပၚမွာ မူတည္ၿပီး အမ်ိဳးအမ်ိဳး ကြဲလြဲႏုိင္တယ္။ ၿဗိတိသ် အင္ပါယာလက္ ထက္က ေဝလေတြ၊ အုိင္းရစ္ေတြ၊ စေကာ့တလန္လူမ်ိဳးေတြအားလုံး သူတုိ႔ ကုိယ္ သူတုိ႔ ၿဗိတိသ်လုိ႔ ခံယူၾကတယ္။ ၿဗိတိသ်အင္ပါယာလည္း ၿပိဳကြဲေရာ “ငါက ေဝလလူမ်ိဳး၊ ငါက အုိင္းရစ္လူမ်ိဳး၊ ငါက စေကာ့တလန္လူမ်ိဳး၊ ငါတုိ႔ ကုိယ္ပုိင္တရားစီရင္မႈေတြ လုိခ်င္တယ္။ အဘာဒီး(န္) မွာထြက္တဲ့ ေရနံေတြ ငါတုိ႔ ပုိင္တယ္” ဆုိၿပီး ေတာင္းဆုိၾကပါေလေရာ။

ဒါ့ေၾကာင့္ ေလဘာအစုိးရက သူတုိ႔ကုိ ကုိယ္ပုိင္တရားစီရင္ခြင့္ေတြ ေပး လုိက္ၾကတာ။ ဒီထက္ပုိၿပီး ကြဲလာၾကရဦးမယ္။ အခုဆုိ စေကာ့တလန္ေတြ လြတ္လပ္ေရးကုိ ေထာက္ခံတဲ့ ပါတီေတြေတာင္ ရွိေနၿပီ။ မင္းေျပာတဲ့ အမွတ္ အသား ဆုိတာက ေျပာင္းေနတယ္။ေျပာင္းလဲေနတဲ့ အေန အထားေတြ ၾကားမွာ စကၤာပူႏုိင္ငံရဲ႕ အမွတ္အသားကဘာျဖစ္ လာမလဲ။လူမ်ိဳးေပါင္း စုံကုိ လက္ခံႏုိင္မႈ၊ လူမ်ိဳးစုေတြရဲ႕ ျခားနားခ်က္ကုိ နားလည္သည္းခံေပးမႈ၊ ဘာသာ စကား၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္မႈတုိင္းကုိ နားလည္ေပးမႈ၊ အညီအမွ် ယွည္ၿပိဳင္ခြင့္ရွိမႈ၊ ဒါေတြေပါ့။ ဒါေတြေၾကာင့္ပဲ စကၤာပူဟာ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ ငံေတြထက္ ေခါင္းတစ္လုံး ပုိျမင့္ေနတာ။

အင္ဒုိနီးရွားမွာဆုိရင္ တ႐ုတ္လူမ်ိဳးေတြကုိ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သူတုိ႔ လူမ်ိဳးအျဖစ္ အသိအမွတ္ မျပဳဘူး။ တ႐ုတ္ေတြဟာ သူတုိ႔နာမည္ေတြကုိ ပရိဘူမိေခၚတဲ့ အင္ဒုိနီးရွားနာမည္ေတြနဲ႔ ေျပာင္းယူရတယ္။ ဒါေတာင္မွ သူ႔ လူမ်ိဳးပါလုိ႔ အသိအမွတ္ မျပဳေသးဘူး။အခု တ႐ုတ္ျပည္က တက္လာေတာ့ မွ တ႐ုတ္ေက်ာင္းနဲ႔ တ႐ုတ္႐ုပ္သံဌာနကုိ ျပန္ခြင့္ျပဳေပးထားတာ။ Jusuf Kalla ဆုိရင္ သမၼတေရြးခ်ယ္ပြဲမွာ ဂ်ဗားလူမ်ိဳးမဟုတ္လုိ႔ မဲ (၁၂) ရာခုိင္ႏႈန္းပဲ ရတယ္။

ဒါဆုိ အင္ဒုိနီးရွားမွာေရာ ႏုိင္ငံေတာ္အမွတ္အသား ရွိသလား။ ရွိတယ္။ သူတုိ႔ က အင္ဒုိဘာသာစကားကုိ အားလုံး ေျပာၾကတယ္။ ဒီအျပင္ ဘာရွိဦးမလဲ။ အေရးပါတဲ့ ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲရတဲ့ ဌာနေတြမွာ သူတုိ႔လူမ်ိဳးေတြ၊ ကာကြယ္ေရး ထဲမွာ သူတုိ႔လူမ်ိဳးေတြ၊ Guinea လုိ ေနရာမ်ိဳးမွာ လူနည္းစုေလးပင္ ျဖစ္ေစ၊ သူတုိ႔ဟာ အင္ဒုိနီးရွားေတြရဲ႕ အစိတ္အပုိင္းေတြပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါကုိ ခြဲျခား ထားလုိ႔ မရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔လည္း ႏုိင္ငံငံရဲ႕ သေကၤတရေအာင္ လုပ္ ယူေနရဆဲလုိ႔ ငါထင္တယ္။

ေရွးေဟာင္းႏုိင္ငံႀကီးေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ ဂ်ပန္တုိ႔၊ တ႐ုတ္တုိ႔က်ေတာ့ “ေနးရွင္း” ကုိ စနစ္တက် တည္ေဆာက္ၿပီးၾကၿပီ။ သူတုိ႔ “ေနးရွင္း” ဆုိတာရဲ႕ သတ္မွတ္ ခ်က္က လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၊ ဘာသာစကားတစ္ခု၊ ယဥ္ေက်မႈတစ္ခု၊ ကုိးကြယ္မႈ တစ္ခုပဲ။
အဲသလုိ အခ်က္ေတြနဲ႔ ျပည့္စုံတာ ႏုိင္ငံဘယ္ေလာက္ ရွိႏုိင္မလဲ။ ဂ်ပန္ကြာ၊ တ႐ုတ္ျပည္မႀကီးကြာ၊ (ပင္လယ္ကမ္းေျခၿမိဳ႕ေတြကုိ ထည့္တြက္လုိ႔ မရဘူး)

ဘယ္လုိလူမ်ိဳးကုိမွ ဂ်ာမနီႏုိင္ငံသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ မျပဳခဲ့တဲ့ ကမၻာစစ္ မတုိင္မီက ဂ်ာမနီကြာ။ ဒီေန႔ေတာ့ ဂ်ာမနီလည္း ေျပာင္းသြားၿပီ။ သူတုိ႔နဲ႔ တစ္သားတည္း ျဖစ္မသြားေပမဲ့ ဖိအားေတြေၾကာင့္ တူရကီလူမ်ိဳးေတြကုိ ဂ်ာ မနီႏုိင္ငံသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ ျပဳေပးေနရၿပီ။
ဆြီဒင္ဆိုရင္လည္း ဆိုမာလီေတြ၊ သီရိလကၤာက တမီးလ္ေတြ စတာေတြကို ဒုကၡသည္ေတြအျဖစ္ လက္ခံထားရတယ္။ သူတို႔ေရာ ဆြီဒင္လူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ လာနုိင္သလား။ မ်ိဳးဆက္ေပါင္းမ်ားစြာ လိုလိမ့္မယ္။ ဆြီဒင္လူမ်ိဳးအေနနဲ႔ သူတို႔ကို လက္ခံမလား။ တရားဥပေဒအားျဖင့္ေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳခံရမယ္။ အလုပ္မရွိရင္ ေထာက္ပံ့ေၾကးရမယ္။ အစိုးရရဲ့ အကူအညီေတြရမယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆြီဒင္လူမ်ိဳးေတြရဲ့ အတြင္းစည္းထဲေတာ့ မေရာက္နိုင္ဘူး။

စကၤာပူးရီးယန္းတစ္ေယာက္ရဲ့ ရွိရမယ့္ သေကၤတအေပၚမွာ ငါ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ ဆိုတာက သူမ်ားနိုင္ငံေတြနဲ႔ မတူဘူး။ ငါတို႔နဲ႔ ေပါင္းစည္းလာတဲ့ ဘယ္သူ႔ကုိ မဆို ငါတို႔နုိင္ငံရဲ့ အစိတ္အပိုင္းပဲ။ အဲဒါက အေမရိကန္ေတြရဲ့ မူဝါဒ။ မင္း နာမည္ ေျပာင္းစရာမလိုဘူး။ Brzezinski လား။ Berlusconi လား … လာခဲ့ ရတယ္။ လာသာ ေပါင္းလွည့္ မင္းဟာ အေမရိကန္ပဲ။ အဲသလိုပဲ။ တို႔မွာ အရည္အခ်င္းရွိသူေတြ လိုတယ္။ သူတို႔ကို ၾကိဳဆိုရမယ္။ အဲ့ဒါသည္ပင္ သူ မတူတဲ့ ငါတို႔ ဂုဏ္ရည္တစ္ခု ျဖစ္ေနရမယ္။

အဲဒီဂုဏ္ပုဒ္သာ မရွိရင္ တို႔လည္း သူမ်ားေတြလိုပဲ ျဖစ္ေနမွာေပါ့။ ကဲ … ဒါဆိုရင္ စကၤာပူးရီးယန္းတ႐ုတ္က တ႐ုတ္ျပည္ၾကီးက တ႐ုတ္နဲ႔ တူသလား။ စကၤာပူးရီးယန္း အိႏၵိယန္းက အိႏၵိယမွာေနတဲ့ အိႏၵိယန္းေတြနဲ႔ တူသလား။ မေလးရွားကမေလးေတြ အခုငါတို႔ ကေလးေတြနဲ႔ မတူေတာ့ဘူး။ မင္းတို႔ မိ ခင္ဘာသာစကားကို မေမ့ေစနဲ႔။ ဒါေပမဲ့ ႐ုံးသံုးစကားကေတာ့ အဂၤလိပ္ပဲ။ ဒီျပင္ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံသားေတြရဲ့ အဂၤလိပ္စာက တို႔ေလာက္ေတာ့ေကာင္းမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ တ႐ုတ္၊ အိႏိၵယ၊ မေလးရွား၊ အင္ဒိုနီးရွားတို႔နဲ ့ စီးပြားေရး စကား ေျပာရေတာ့မယ္ဆိုရင္ အဂၤလိပ္လို ေျပာလို႔ရတယ္။

ေမး ။ ။ အေမရိကန္အမ်ားစုက အေမရိကဆိုတာ ကမာၻ႔လူသားတိုင္းရဲ့ အခြင့္အေရးမ်ား ေပးရာေျမလို႔ သူတို႔ႏုိင္ငံကို သူတို႔ ယံုၾကည္ထားၾကေတာ့ အေမရိကအတြက္ဆို အသက္ေပးရဲၾကတယ္။ စကၤာပူးရီးယန္းေတြဆီမွာ အဲ့ သလို စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးေတြ ေတြ႔ရသလား။

ေျဖ ။ ။ ဒီထက္သာတယ္။ တကယ့္ကို အံ့ဩဘနန္းပဲ။ ဒီႏုိင္ငံထဲကို ဝင္ လာ ကတည္းက သူမတူတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ သာမန္သူလိုငါလို အဖြဲ႔ အ စည္း မဟုတ္ဘူး။ ကံေကာင္းေထာက္မလို႔လည္း ဒီပံုစံ ျဖစ္လာတာ။ ၿပီးေတာ့ မွ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈ၊ စူးစမ္းေမွ်ာ္ျမင္မႈနဲ႔ နိုင္ငံေတာ္ကို တည္ေထာင္ခဲ့ၾကတဲ့ ပထမဆံုးမ်ိဳးဆက္ေတြ။ ဒီအတိုင္းပဲ ဆက္ခရီးသြားႏုိင္မယ္လို႔ ထင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ သူမ်ားေတြနဲ႔ မတူတဲ့ အရည္အေသြး ရွိေနမွသာ စကၤာပူဟာ လံု ၿခံဳေအးခ်မ္းမယ္လို႔ ငါယံုၾကည္ထားတာ။

ေမး ။ ။ မစၥတာလီ ငယ္စဥ္က ပထမ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ခံ၊ ေနာက္ၿပီး ဂ်ပန္လက္ေအာက္ခံ၊ ေနာက္ဆံုး မေလးရွားထဲ ေရာက္သြားျပန္ေရာ။ ကိုယ့္ ကိုယ္ကို စကၤာပူးရီးယန္းတစ္ေယာက္အျဖစ္ ဘာေၾကာင့္ ျမင္မိတာလဲ။ စကၤာပူးရီးယန္းျဖစ္ရတာကေရာ မစၥတာလီအတြက္ ဘာအဓိပၸါယ္ရွိသလဲ။

ေျဖ ။ ။ ငါက စကၤာပူးရီးယန္းစစ္စစ္လို႔ ေျပာလို႔ မရဘူး။ အမွတ္တမဲ့နဲ႔ စကၤာပူဆိုတဲ့ အျမဳေတေလးကို ငါ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ ၾကည့္မိတယ္။ အဲဒီ အျမဳေတေလးက စကၤာပူးရီးယန္းဆိုတာကို ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ မွန္တယ္။ ျဗိ တိသ်လက္ေအာက္ခံအေနနဲ႔ ၾကီးခဲ့ရတယ္။ ငါ့အေဖက စကၤာပူမွာ အလုပ္ လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ငါ့အဖိုးက ဂ်ာဗားက သၾကားဘုရင္ Oei Tiong Han ပိုင္တဲ့ Heap Eng Mo သေဘာၤလိုင္းမွာ အရာရွိ၊ ေငြထိမ္းရတယ္။ သဘၤာခရီးစဥ္ေ တြ ဆြဲရတယ္ (Purserလို ့ေခၚပါတယ္)။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေအးဂ်င့္လုပ္ တယ္ ။ စကၤာပူေရွ႕ေနအဖြဲ႔မွာ အေရးပါသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။

အေရာင္းအဝယ္လုပ္ရင္း သူ ေငြေတာ္ေတာ္ စုမိသြားတယ္။ Semarang မွာ ငါ့အဖြားကို လက္ထပ္ျပီး ဒီကို ေခၚလာခဲ့တယ္။ ငါ့အေဖက Semarang မွာ ေမြးခဲ့တာ။ သူငယ္စဥ္မွာပဲ စကၤာပူကို ေရာက္လာခဲ့တယ္။ သူ႔အေဖက ျဗိ တိသွ် လက္ေအာက္ခံဆိုေတာ့ ငါ့အေဖကလည္း အလိုအေလွ်ာက္ ျဗိတိသွ် လက္ေအာက္ခံေလး ျဖစ္ျပီး အဂၤလိပ္ေက်ာင္းမွာပဲ ေက်ာင္းတက္ခဲ့တယ္။ Neil Road မွာ ကေလးဘဝက ငါေနစဥ္က တို႔အိမ္မွာ ဂ်ာဗားက အိမ္ေဖာ္ေ တြ ရွိတယ္။ သူတို႔က မေလးေတြထက္ ပို အလုပ္လုပ္တယ္။ ငါ့အဖြားဆိုရင္ ဂ်ာဗားဘာသာစကား ေျပာတတ္တယ္။ ငါကိုယ္တိုင္ စကၤာပူးရီးယန္း တစ္ယာက္လို႔ ခံယူမိသလား … “နိုး” ပဲ။

ငါ့အေဖက Shell (ေရနံကုမၸဏီ) မွာ အလုပ္လုပ္ေတာ့ ဂ်ိဳဟိုး၊ ပါတုပါဟတ္ ၊ ေကာင္တန္တို႔ကို သြားရတာေပါ့။ ငါေက်ာင္းေနတဲ့ အရြယ္တုန္းက အေဖနဲ႔ အတူ လုိက္လိုက္သြားတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ အဲဒီေနရာေတြအားလံုးဟာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈတစ္ခုတည္းေအာက္မွာပဲ ရွိတယ္။ တစ္ေလွ်ာက္လံုး ကားေမာင္း သြား၊ အခြန္ေကာက္တာမရွိ၊ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးလည္း မရွိဘူး။ ငါ့ကိုယ္ငါ မေလးရွားလူမ်ိဳးလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။
ဒါေပမဲ့ မေလးရွားနိုင္ငံထဲမွာရွိတဲ့ မေလးလူမ်ိဳးေတြက တ႐ုတ္လူမ်ိဳးေတြ၊ အိႏိၵယန္းလူမ်ိဳးေတြကို သူတို႔နုိင္ငံသားလို႔ မထင္ၾကဘူး။ သူမ်ားေျမေပၚ ခဏ လာေနတဲ့လူေတြဆိုၿပီး ေမာင္းထုတ္ၾကတယ္ေလ။ သူတို႔ ေမာင္းထုတ္လို႔ စကၤာပူနုိင္ငံသား မွတ္ပံုတင္ကို ငါတို႔က စတင္ အသံုးျပဳခဲ့ရတာ။ မင္းက စကၤာပူနိုင္ငံသား မွတ္ပံုတင္ျဖစ္ဖို႔ ဘာေတြလိုအပ္သလဲလို႔ ေမးခဲ့တယ္။ အခု ငါေျပာခဲ့တာေတြဟာ အေျခခံ အေၾကာင္းတရားေတြပဲကြ။ အဲဒီအခ်က္ေတြမရွိဘဲ စကၤာပူလည္း မရွိႏုိင္ဘူး။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ လက္ၿမဲၿမဲ တြဲမသြားရင္ စကၤာပူလည္း မရွင္သန္ႏုိင္ဘူး။

ေမး ။ ။ အစပိုင္းကာလတုန္းကေတာ့ စကၤာပူးရီးယန္းတစ္ေယက္ အျဖစ္ ေရြးစရာ မရွိလို႔ ေရြးခဲ့ရတဲ့သေဘာေပါ့။ ဒါနဲ႔ စကၤာပူးရီးယန္းဆိုတဲ့ အ သိ ဦးေႏွာက္ကေန ႏွလံုးသားထဲေရာက္လာေအာင္ ဘယ္အခ်က္ေတြ က ေျပာင္းလဲေပးခဲ့တာလဲ။
ေျဖ ။ ။ ငါ့စိတ္ကိုငါ အဲသေလာက္ စူးစမ္းမေနနိုင္ပါဘူးကြာ။ ငါသိတာက ငါတို႔ကို ငါတို႔ စကၤာပူးရီးယန္းျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အမွတ္အသားထားမွ ရကို ရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အေျခအေနေၾကာင့္ စကၤာပူနိုင္ငံသားကဒ္ ထုတ္ရတာပဲ။ မေလးရွားက စကၤာပူမေလးရွားနယ္ျခားမွာ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးနဲ႔အေကာက္ အခြန္ဌာနလည္း ဖြင့္ေရာ ငါတို႔လည္းသူတို႔လုပ္သလို တုန္႔ျပန္ေပးလိုက္ တယ္။ အခုဆိုရင္ မင္းနိုင္ငံသားမွတ္ပံုတင္ကဒ္ျပမွ သြားလို႔ရတယ္။ ဟိုတုန္း က ဘာမွ မလိုဘူး။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီမူကို ငါက ႀကိဳဆိုတယ္။ အဲသလို မဟုတ္ခဲ့ရင္ စကၤာပူ မေလး ရထားလမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးက ရထားလမ္းေပၚမွာ မေလးေတြနဲ႔ ျပည့္ေန မယ္။ ဒီမွာ အလုပ္လုပ္ရင္ ပိုက္ဆံပိုရတယ္ေလ။ အဲဒါ သမိုင္းပါပဲ။ ဒါနဲ႔ ႏုိင္ငံ သားကဒ္ေတြ ထုတ္ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီကဒ္ေလးကို ေကာင္းေကာင္း အ သံုးခ်ၾကေပါ့။

ငါတို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာ သိပ္မဆိုးလွပါဘူး။
(အခန္း ၇ ၿပီး။ )



ဇင္ေဝေသာ္

Mindfulness, Meditation, Wellness and Their Connection to Corporate America's Bottom Line


..................................................................................................
..................................................................................................
And so they did -- in the form of incentives for employees to lose weight, control their blood pressure and cholesterol levels. It was a huge success. "You allow and encourage your employees to become healthier, they become more productive, your company becomes more competitive," Burd says. "I can't think of a single negative in doing this." He concludes: "Making money and doing good in the world are not mutually exclusive."

One of the best -- and cheapest -- ways to become healthier and happier is through mindfulness exercises like meditation. Mark Williams is a professor of clinical psychology at Oxford, an expert in mindfulness-based cognitive therapy, and the co-author ofMindfulness: A Practical Guide to Finding Peace in a Frantic World. According to Williams, after nine weeks of training, participants in a mindfulness program had "an increased sense of purpose and had fewer feelings of isolation and alienation, along with decreased symptoms of illness as diverse as headaches, chest pain, congestion and weakness."
.....................................................................................................................................................................................................
In fact, the health effects of meditation can be even more dramatic -- a matter of life and death. Williams points to a National Institutes of Health study that showed a 23 percent decrease in mortality, a 30 percent decrease in death due to cardiovascular problems and a big decrease in cancer mortality as well. "This effect is equivalent to discovering an entirely new class of drugs (but without the inevitable side effects)," they write.

......................................................................................................................................................................................................
That last one is another way of saying that mindfulness is an antidote to burnout, which often leads to companies losing their most talented employees. Marie Asberg, professor at the Karolinska Institute in Stockholm describes burnout as an "exhaustion funnel," which we slip down as we give up things not conventionally deemed "important." As Mark Williams and Danny Penman note in Mindfulness: An Eight-Week Plan for Finding Peace in a Frantic World:

Notice that very often, the very first things we give up are those that nourish us the most but seem 'optional.' The result is that we are increasingly left with only work or other stressors that often deplete our resources, and nothing to replenish or nourish us -- and exhaustion is the result.

One occupation known for burnout is physicians. Studies show that anywhere from a third to half of them suffer from it. But a 2009 study in the Journal of the American Medical Association showed that doctors taking part in mindfulness exercises were less burned out. Even more dramatic was the fact that many of the improvements continued even after theyear-long study concluded.

This can make an equally profound difference in our work lives. As Tony Schwartz, author and CEO of the Energy Project writes, it's not about the quantity of time we put into a task, but the quality:

It's not just the number of hours we sit at a desk in that determines the value we generate. It's the energy we bring to the hours we work. Human beings are designed to pulse rhythmically between spending and renewing energy. That's how we operate at our best. Maintaining a steady reservoir of energy -- physically, mentally, emotionally and even spiritually -- requires refueling it intermittently.

........................................................................................................................................................................................................
In short, happiness and productivity are not only related, they're practically indistinguishable. According to the iOpener Institute, in a company with 1,000 employees, increasing happiness in the workplace:
Reduces the cost of employee turnover by 46 percent.
Reduces the cost of sick leave by 19 percent.
Increases performance and productivity by 12 percent.

Posted by:Arianna Huffington


 ကမ္းလက္ 

အျမစ္က တစ္ျမစ္ထဲ


လမ္းေပၚမွာ ကုန္တင္ကားႀကီးေတြ၊ ဘတ္စ္ကားေတြနဲ႔ ကားတိုက္မႈျဖစ္ရင္ ကုန္တင္ကားႀကီးေတြ၊ ဘတ္စ္ကားေတြက သူတို႔ေရွ႕မွာရိုတဲ႔ကားေတြကို ဝင္ တိုက္တာမ်ားတယ္။ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္က အဲသလို ဝင္တိုက္မႈေတြ တဲ႔။ ကဲ ဒါေတာ႔ သူတို႔ ေျပာမွလား။

ဒီထက္အဓိပၸါယ္ပိုရွိတာေလးဆို ပိုမေကာင္းဘူးလား။ ဥပမာ ကမၻာတစ္ဝွမ္း လုံးမွာ ဘယ္လိုပုဂၢိဳလ္ေတြရွိရင္ ဘာသာေရး၊ လူမႈေရးျပႆနာေတြျဖစ္တတ္ တယ္ဆိုတာမ်ိဳးေလ။

"ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို ငွက္ေျပာသီးစားခ်င္လို႔ သြားဝယ္တယ္၊ ငါေရာက္မွ ငွက္ေျပာသီးကုန္သြားတယ္ တဲ႔။ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ သည္းခံလို႔ မရတဲ႔ကိစၥ။ ဒီဆိုင္ကို မီး႐ိွဳ႕ရမွ ေက်နပ္မယ္"

"မုန္႔ဟင္းခါးသည္ေကာင္မေလးက ငါေရာက္မွ ဆိုင္သိမ္းတယ္။ ခြင္႔လႊတ္မရ တဲ႔ ျပစ္မႈပဲ၊ လူစုၿပီး ဒင္းကို အဓမၼက်င္႔ရမွ ေက်နပ္မယ္"

"ဒီ သံမႉးက ငါတို႔ တမန္ေတာ္ရဲ႕နာမည္ကို အသံမွန္ေအာင္ မထြက္ႏိုင္ဘူး။ ဒါဟာ ခြင္႔လႊတ္လို႔ မရတဲ႔ ဘာသာေရး ေစာ္ကားမႈႀကီးပဲ၊ အဲဒီ သံရုံးကို မီး႐ိွဳ႕ ၾက"

"ဘယ္သူက ဖန္တီးတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘာသာေရးေစာ္ကားတဲ႔ ေျခာက္ စကၠန္ ႔ၾကာ ဗြီဒီယိုအတြက္ လူေျခာက္သန္း ဒုကၡေရာက္ရမွ ေက်နပ္ႏိုင္မယ္။ အဲဒီႏိုင္ငံရဲ႕ သံရုံးတိုင္း၊ အလံတိုင္းကိုမီးရွိဳ႕။ သံအမတ္နဲ႔ မိသားစုကိုပါ သတ္"

"သူမ်ားဘာသာရဲ႕ အထြတ္အျမတ္ ႐ုပ္ထုေတြ ငါတို႔ ႀကိဳက္သလို လုပ္ခြင္႔ရွိ တယ္၊ ငါတို႔ဘာသာကိုေတာ႔ လာမထိနဲ႔"

ဒီလိုလူေတြနဲ႔ကမၻာဟာ ဘယ္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းႏိုင္ပါ႔မလဲ။

အဆုံးအမေတြကို ေလးစားပါတယ္။ ရန္မူလိုစိတ္ေတြနဲ႔ လူရမ္းကားေတြ ထြက္ထြက္လာတာကလည္း ဒီအေပါက္ကပဲ။ ဒီအတြက္ ကမၻာသက္ေသ။

သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ဖို႔ထက္ ဘာသာဝင္တိုးပြားဖို႔ အားေပးတဲ႔ ဘာသာတိုင္း ဟာ ဘာသာအမည္ခံတဲ႔ စစ္ပြဲဖန္တီးသူေတြပါပဲ။
ဝမ္းနည္းပါတယ္။


 ကမ္းလက္ 

ကိုယ္႔ ႏိုင္ငံသား ပဓာနဝါဒ (သုိ႔) ႏုိင္ငံတခ်ိဳ႕ရဲ႕ ေဖာရိန္းအလုပ္သမား ကန္႔သက္ခ်က္မ်ား(၁)


ဒီေန႔ ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွာ အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာအေရအတြက္ ဘယ္ေ လာက္ မ်ားေနၿပီလဲ။ ဒီအေျဖက ဘယ္သူ႔ဆီမွာမွ တိတိက်က် မရွိတာ ေသ ခ်ာတယ္။ စကၤာပူ တစ္ၿမိဳ႕တည္းမွာကုိပဲ ျမန္မာ သံ႐ုံးက ထုတ္ျပန္တဲ့ စာရင္း နဲ႔ အမွန္တကယ္ရွိေနတဲ႔ လူဦးေရက ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္တူက်ႏုိင္တာ မဟုတ္ ပါဘူး။

အေမရိကေရာက္သူ၊ ဥေရာပေရာက္သူ၊ ဩစေတးလ်ေရာက္သူ၊ ဂ်ပန္၊ကုိရီး ယား၊ စကၤာပူစသည္ ေရာက္ေနသူေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိႏုိင္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ လားရာ ႏုိင္ငံေတြကြဲကြဲ သူတုိ႔ ထြက္ခြါရာကေတာ့ ျမန္မာ ဆုိတဲ့ တတိယႏုိင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံကပါ။ ဒီေတာ႔ ပထမကမၻာက တတိယႏိုင္ငံ သားေတြေပါ႔။
စကၤာပူမွာ ဒီႏွစ္ ပိုၿပီး လစာေတြျမင္႔လာ႐မယ္၊ ခ႐ိုက္တီးရီးယာေတြ ျမင္႔လာ ရမယ္၊ လက္ရွိအလုပ္သမားေတြထဲက ဒီစံေတြကို မမီတဲ႔ ႏိုင္ငံျခား အလုပ္ သမားေတြ တစ္ဝက္ေလာက္ ေလ်ွာ႔ခ်ဖို႔ စတင္ေနၾကပါၿပီ။ ဒီမူနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ စကၤာပူဟာ ႏိုင္ငံျခား အုပ္သမားေတြအေပၚ လိုတစ္မ်ိဳး မလိုတစ္မ်ိဳး ဆို တဲ႔ ေဝဖန္သံတခ်ိဳ႕လည္း ခံေနရတယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ဒီလိုေျပာလာႏိုင္တယ္ ဆို တဲ႔ လိပ္ျပာ မလုံ႔တလုံ ခံစားခ်က္ရွိလာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ စထရိတ္တုိင္းက သူတို႔မူကို ကာကြယ္ဖို႔ ေဆာင္းပါးရွည္တစ္ပုဒ္ေဖာ္ျပလာတယ္။ သူတို႔ ေဆာင္းပါးကုိ ကုိးကားရင္း ႏုိင္ငံျခားမွာ အလုပ္လုပ္ေနသူေတြရဲ႕ ဘဝအစိတ္အပုိင္း တခ်ိဳ႕ကုိ ထင္ဟပ္ေစမယ့္ ဒီေဆာင္းပါးကုိ ေရးမိပါ တယ္ ။ ျပည္ပကိုထြက္ၿပီး အလုပ္လုပ္လိုသူေတြအတြက္လည္း အင္ဖို ခပ္ပါးပါး ရႏိုင္တာေပါ႔။

ႏုိင္ငံျခားသားေတြ အမ်ားႀကီး ေရာက္လာမွာကုိ စုိးရိမ္တဲ့ ႏုိင္ငံေတြထဲမွာ စကၤာပူသာ ထီးထီးႀကီး ရွိေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏုိင္ငံတုိင္းလုိလုိမွာ ရွိေနပါ တယ္။ ဒီေဆာင္းပါးထဲမွာ ၿဗိတိန္၊ ဩစေတးလ်၊ ေဟာင္ေကာင္၊ ထုိင္ဝမ္၊ ထုိင္း နဲ႔ အင္ဒုိနီးရွားတုိ႔ ပါဝင္ပါတယ္။

ဒီအေနအထားကုိ ေရာက္ေအာင္ ဖန္တီးေပးတာကေတာ့ ကုမၸဏီေတြက အလုပ္သမားခ ေစ်းခ်ိဳႏုိင္သမွ် ခ်ိဳေအာင္ ရႏုိင္ေရး ႀကိဳးစားခ်က္နဲ႔ ကုိယ့္ျပည္ သူျပည္သားေတြကုိ ဘယ္လုိ ကာကြယ္မလဲဆုိတဲ့ အစုိးရေတြရဲ႕ တုန္႔ျပန္ ခ်က္ေတြပါပဲ။ စိတ္ဝင္စားစရာ ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းပါတယ္။ ကုမၸဏီက အျမတ္မ်ားမ်ား က်န္ခ်င္တယ္။ လုပ္အားခ ေလ်ာ့ခ်ခ်င္တယ္။ ဒီေတာ့ ဒီလုပ္ အားဟာ ေဖာရိန္းက လုပ္အားလား၊ ျပည္တြင္းကလုပ္အားလား ဆုိတာ စဥ္း စား မေနအားေတာ့ပါဘူး။ ဒါကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ေပးႏုိင္တာကေတာ့ အစုိးရပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ အလုပ္သမားေရးဝန္ႀကီးဌာနရဲ႕ တင္းၾကပ္တဲ့ မူဝါဒပါပဲ။

၁။ ၿဗိတိန္

ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီးႏုိင္ငံေတြထဲမွာ ႏုိင္ငံျခားသား အလုပ္သမား ဥပေဒနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ၿဗိတိန္ဟာ တင္းၾကပ္မႈ အျပင္းထန္ဆုံး ႏုိင္ငံေတြထဲမွာ ပါပါတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ ဒီဥပေဒဟာ (၁၉၇၃) ခုႏွစ္ကတည္းက ရွိေနခဲ့ၿပီးသားပါ။ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံထဲကုိ အလုပ္ယာယီနဲ႔ ဝင္လာရင္း အၿပီးေနထုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားလာၾကလိမ့္မယ္ ဆုိတာ ကလည္း သိပ္မမွားႏုိင္တဲ့ တြက္ကိန္းတစ္ခုလည္း ျဖစ္ေနတယ္ မဟုတ္လား။ ဒါ့ေၾကာင့္ပါ။

ဒီေတာ့ ျပည္ထဲေရး (Home Office) ဝန္ႀကီးဌာနေအာက္မွာ UK Border Agency ဆုိတာ ေပၚေပါက္ လာခဲ့ရတာပါ။ ဒီေအဂ်င္စီကပဲ အလုပ္သမား ခန္႔အပ္ဖုိ႔ ေလွ်ာက္လႊာတုိင္းကုိ စစ္ေဆး ကုိင္တြယ္ပါေတာ့တယ္။ သူတို႔မူ အရ ၂၀၀၈ - ခုႏွစ္ကစလုိ႔ ဗီဇာအဆင့္ (၅) မ်ိဳး (Five tiers) ခြဲျခား သတ္ မွတ္ထားခဲ့ပါတယ္။

နံပါတ္ (၁) ဗီဇာအဆင့္ကေတာ့ အထူးခြ်န္းဆုံး၊ အေတာ္ဆုံးလုိ႔ ၿဗိတိသ် အစုိးရ ကလည္း ယုံၾကည္၊ ကမၻာကလည္း အသိအမွတ္ျပဳခံထားရတဲ့ ပညာ ရွင္၊ သိပၸံပညာရွင္နဲ႔ မီလ်ံနာသူေ႒းေတြပါ။ ဒီအုပ္စုကေတာ့ ဘာ စာရြက္စာ တန္း၊ ဘာအေထာက္အထားမွ မလုိဘဲ အခ်ိန္မေရြး ဗီဇာနံပါတ္ (၁) ကို ေလွ်ာက္ထားႏုိင္ပါတယ္။ ပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္ ႏွင္းဆီအုပ္စုေပါ႔။

ဗီဇာအဆင့္ (၂) နဲ႔ (၃) ကေတာ့ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ အလုပ္သမားေတြနဲ႔ အ ထုိက္ အေလွ်ာက္ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ အလုပ္သမားေတြအတြက္ ရည္စူးပါ တယ္။ သူတုိ႔ကေတာ့ အလုပ္လုပ္ခြင့္ ပါမစ္ မေလွ်ာက္ခင္မွာ အလုပ္ရွင္ ကုမၸဏီရဲ႕ အလုပ္ကမ္းလွမ္းထားတဲ့ စာကုိ ျပသဖုိ႔ လုိပါတယ္။

ဗီဇာ (၄) နဲ႔ (၅) ကေတာ့ ၿဗိတိသ်မွာ ေက်ာင္းလာတက္တဲ့ ေက်ာင္း သားေ တြရယ္၊ အျခားကိစၥမွာ အႀကံဳးဝင္သူေတြရယ္ကုိ ရည္ညႊန္းပါတယ္။ ဒီ ဗီဇာ ေလးနဲ႔ငါးဟာ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ ၿဗိတိသ်မွာ အလုပ္လုပ္ခြင့္ (တရား ဝင္) မရၾကပါဘူး။

ဗီဇာအဆင့္ ႏွစ္နဲ႔သုံးကေတာ့ အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ ေရာက္လာၾကတယ္ ဆုိတာ ေဗ ဒင္ေမးစရာ မလုိေတာ့ပါဘူး။ သူတုိ႔နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း အစုိးရက ကန္႔သက္ခ်က္ လူဦးေရ ထုတ္ျပန္ေပးတယ္။ လူဦးေရ မျပည့္ခင္ ကုိယ္ က ေလွ်ာက္တယ္ဆုိရင္ေတာင္ ဗီဇာ ရ၊ မရေတာ့ တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ ကံနဲ႔ပဲ ဆုိင္ေနပါေတာ့တယ္။

သူတုိ႔ကုိ အလုပ္ခန္႔မယ့္ အလုပ္ရွင္ေတြကလည္း ႏုိင္ငံျခားသားကုိ အလုပ္ မခန္႔မီမွာပဲ ေဘာ္ဒါေအဂ်င္စီမွာ မွတ္ပုံအရင္တင္ၿပီး ခြင့္ျပဳခ်က္လည္း ရထား ၿပီး ျဖစ္ေနရပါမယ္။ ဒါက ႏွစ္စဥ္ လုပ္ကုိ လုပ္ရမယ့္ တာဝန္တစ္ခုပါ။ အဲ သလုိပဲ ဒီကုမၸဏီက ႏုိင္ငံျခားသား ဘယ္ေလာက္ အလုပ္ခန္႔ခြင့္ ရွိတယ္ ဆုိ တာကုိလည္း ေဘာ္ဒါေအဂ်င္စီက ႏွစ္တုိင္း ကန္႔သက္ ထုတ္ျပန္ေပးပါတယ္။ ကန္႔သက္ေပးထားတဲ့ ကုိယ္တာထဲမွာ ရွိေနတယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ ဗီဇာ ရ၊ မရ ကုိ ဘယ္သူမွ အာမ မခံႏုိင္ပါဘူး။

ဒါတင္ မကေသးပါဘူး။ ႏုိင္ငံျခားသားကုိ ငွါးရမ္းမယ့္ ကုမၸဏီတစ္ခုဟာ လုိ အပ္ေနတဲ့ လက္ရွိ အလုပ္ရာထူးအတြက္ ၿဗိတိန္လူမ်ိဳး (သုိ႔) ဥေရာပသမဂၢ အဖြဲ႔ဝင္ ႏုိင္ငံေတြရဲ႕ လူမ်ိဳးေတြထဲမွာ ရွာလုိ႔၊ ခန္႔လုိ႔ မရႏုိင္ေၾကာင္း သက္ေ သ အေထာက္အထားေတြနဲ႔ ရွင္းျပၾကရပါတယ္။

ဒီလုိ ႀကိဳးစားၿပီး ၿဗိတိန္လူမ်ိဳး (သုိ႔) ဥေရာပသမဂၢ အဖြဲ႔ဝင္ ႏုိင္ငံေတြရဲ႕ လူမ်ိဳးေတြထဲမွာ ရေအာင္ရွာ ပါတယ္ဆုိတာ သက္ေသျပဖုိ႔ ျပည္တြင္း သတင္းစာ၊ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ သတင္းစာ၊ ဝက္(ဘ္)ဆုိက္ေတြမွာ အ လုပ္ေၾကညာ ေခၚရပါတယ္။ အလုပ္ေၾကညာေခၚၿပီး အနည္းဆုံး တစ္ ပတ္ ေစာင့္ရတယ္။ အလုပ္လာေလ်ာက္သူေတြနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးေတြကုိလည္း ရက္ေကာ့ဒ္ လုပ္ထားရတယ္။ ဒါေတြရွိေတာ့မွ ႏုိင္ငံျခားသားကုိ မခန္႔ မျဖစ္ေတာ႔တာေၾကာင္႔ ခန္႔လိုက္ရပါတယ္လုိ႔ ရွင္းျပလုိ႔ ရတယ္။

သူတုိ႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ ႀကိဳးစားႀကိဳးစား သူတုိ႔ ၿဗိတိန္လူမ်ိဳးေတြကုိ အမွန္ တ ကယ္ပဲ ခန္႔အပ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္ဆုိတာကုိ အတည္ျပဳ၊ ဆုံးျဖတ္ဖုိ႔ကေတာ့ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး အရာရွိနဲ႔ပဲ သက္ဆုိင္ပါတယ္။

တ႐ုတ္ဒုိင္ယာလက္စကား ေျပာတတ္သူကုိ လုိအပ္ေနလုိ႔ ခန္႔ရတာစတဲ့ ဆင္ေျခမ်ိဳးေတြနဲ႔ အလုပ္ မျဖစ္ႏုိင္သလုိ ေစ်းခ်ိဳလုိ႔ ငွါးရမ္းတာမ်ိဳး မျဖစ္ ရေ အာင္လည္း တားျမစ္ထားပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဝင္ေငြဟာ တစ္နာရီ မွာ အနည္းဆုံး (၆း၁၉) ေပါင္ ရွိေနရပါမယ္။

ဘယ္လုိပဲ ဥပေဒနဲ႔ တားတား၊ တခ်ိဳ႕ လစ္ဟာတာမ်ိဳးလည္း ရွိေနတတ္ပါ တယ္။ အထူးသျဖင့္ ၿဗိတိသ်တကၠသုိလ္ေတြက ဘြဲ႔ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ ဆုိရင္ ဗီဇာသက္ညွာခြင့္ ျပဳထားေလေတာ့ တခ်ိဳ႕ အလုပ္လုပ္ရင္း အၿမဲေန သြားတတ္တာေတြလည္း ရွိေနတတ္ပါတယ္။

အလားတူပါပဲ။ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ကုမၸဏီႀကီးေတြရဲ႕ ဌာနခ်ဳပ္ေတြက ၿဗိ တိန္မွာ ရွိေနရင္ သူတုိ႔ အလုပ္သမားေတြကုိ အျခားႏုိင္ငံမွာ ရွိတဲ့ ဌာနခြဲေတြ ကေန ေျပာင္းလႊဲေပးႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ယာယီသာ ခြင့္ျပဳတာမ်ိဳး ျဖစ္သလုိ သက္မွတ္ထားတဲ့ ကုိယ္တာလည္း ရွိေနမွပါ။

ဒီစစ္စတန္ကုိ ကုမၸဏီေတြကေတာ့ သေဘာမေတြ႔ၾကလုိ႔ ေတာ္ေတာ္ က်ယ္ က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေဝဖန္ေနၾကပါတယ္။ အျခားဌာနက အရာရွိေတြကုိ ၿဗိတိန္မွာ တာဝန္ေျပာင္းေပးဖုိ႔ ဗီဇာေလွ်ာက္ထားရတဲ့ အခ်ိန္က လေပါင္း မ်ားစြာ ခ်ီၿပီး ၾကာေနတာပဲ။ ဒါသာ ျဖစ္တယ္၊ ဒီနည္းလမ္းက အကုန္အက် နည္းလွတယ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဗီဇာအဆင့္ႏွစ္ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ ကုိ ငွါးရမ္းဖုိ႔ လယ္ဗီးကတင္ ေပါင္ တစ္ေထာင္ပါ။

ဒါသာ ျဖစ္တယ္၊ အစုိးရမွာလည္း လူထုရဲ႕ ေဝဖန္မႈေတြကေန လြတ္ေန တာေတာ့ မဟုတ္ျပန္ပါဘူး။ အစုိးရရဲ႕ မူဝါဒဟာ ႏုိင္ငံျခား အလုပ္သမားေတြ ဝင္မလာႏုိင္ေအာင္ မတားျမစ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ လူထုက ယုံၾကည္ၾကလုိ႔႔ပါ။

သူတုိ႔ေျပာတဲ့ ႏုိင္ငံျခား အလုပ္သမားဆုိတဲ့ အထဲမွာ ၿဗိတိသ်လူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ဥေရာပသမဂၢ (၂၆) ႏုိင္ငံက လူမ်ိဳးေတြ မပါဝင္ပါဘူး။ သူတုိ႔ကေတာ့ လာခ်င္ ရင္လာ၊ အလုပ္လုပ္ခ်င္ရင္လုပ္၊ ျပႆနာ မရွိပါဘူး။
(ဆက္ရန္)


ဇင္ေဝေသာ္ 

လက္ေတြ႔ သုေတသန


အမ ။ ။ ဟဲ႔ ေမာင္ေလး၊ နင္က ဘာျဖစ္လို႔ မ်က္ႏွာ ပုဝါႀကီးစည္းထားရ တာလဲ။

ေမာင္။ ။ မ်က္ေစ႔ႏွစ္လုံး အျမင္ မရရင္ အနံ႔ခံတဲ႔ အာ႐ုံမွာ ပိုၿပီးစူးရွတယ္ဆို လို႔ စမ္းသပ္ၾကည္႔တာေလ။ တကယ္မွန္တယ္၊ အေဝးက အနံ႔ေတြကို ငါ ေကာင္းေကာင္း ရေနတယ္။ မ်က္လုံး မစည္းခင္က ဒီ အနံ႔ေတြကို မရခဲ႔ဘူး။

အမ ။ ။ အခု နင္က ဘာအနံ႔ေတြ ရေနလို႔လဲ။

ေမာင္ ။ ။ မီးဖိုထဲမွာ ေမေမခ်က္ေနတဲ႔ ဟင္းနံ႔ေတြ၊ ၾကက္သြန္နံ႔၊ သစ္သီးနံ႔၊ ဘာအနံ႔လို႔ ခြဲျခားေျပာလို႔ မရတဲ႔ အနံ႔မ်ိဳးစုံကို ငါ ရေနတယ္။

အမ ။ ။ မွန္း စမ္း...၊ ရမွာေပါ႔၊ နင္႔မ်က္လုံးကို စည္းထားတဲ႔အဝတ္က ငါ ေလ်ွာ္မလို႔ထားတာ မေလ်ွာ္ျဖစ္ေသးတဲ႔ လက္သုပ္ပုဝါႀကီး ဟဲ႔။


ဇင္ေ၀ေသာ္

တန္ရာ တန္ေၾကး (အထူးကုဆရာဝန္ႀကီး တစ္ေယာက္ရဲ႕ မိဘေမတၱာဖြဲ႔ အက္ေဆး)


Grief hurts but heals too
By Dr. James Low


" ခ်စ္ျခင္းတရားရဲ႕ေလ်ာ္ေၾကးက လမ္းခြဲ ၀မ္းနည္း ပူေဆြးရျခင္းဆိုရင္ေတာင္ အရဲစြန္႕ျပီးခ်စ္သင့္ပါတယ္။ ဒါဟာ ခ်စ္ရမယ့္သူလည္းမရွိ ၀မ္းနည္းစရာ လည္း မလိုတဲ့ အေနအထားထက္အမ်ားၾကီးသာပါတယ္"

ဒီႏွစ္ထဲမွာ သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြ ၊ ေန႕လား ညလား မသိရတဲ့ လူနာေတြကို အျမဲတမ္းကုသမွဳေပးေနရေတာ့ ဘ၀နဲ႔ဆိုင္တဲ့ အျမင္ေတြလည္းေတာ္ေတာ္ ရမိတယ္။ ေန႕လား ညလား မသိရ ၊ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ေသျခင္းတရားဆီ ခ်ဥ္း ကပ္ေနတဲ့ မိမိတို႕ ေက်းဇူးရွင္မိခင္ (သို႕) ဖခင္ တို႕ကို ထိုင္ရင္း ၾကည့္ေနၾက ရတဲ့ မိသားစု၀င္ေတြရဲ႕စိတ္ခံစားခ်က္ေတြကိုလည္း နားလည္စ ျပဳလာတယ္။
ဒီလိုအျဖစ္ေတြ ဒီေလာက္ၾကံဳေတြ႕ေနရတာေတာင္ က်ေနာ့္ကိုယ္ပိုင္ဖခင္ၾကီး ဆံုးပါးခဲ့ရင္ ဘယ္လိုလဲ ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ျပင္ဆင္မွဳ လုပ္မထားႏိုင္ခဲ့ဘူး။

၀မ္းနည္းေၾကကြဲမွဳေတြဟာ တစ္ခုခုဆံုးရွံဳးရာကေန အစျပဳတယ္ဆိုတာသာ မွန္ခဲ့ရင္ က်ေနာ့္၀မ္းနည္းမွဳဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ကတည္းက စတင္ခဲ့စရာပါ။ အဲဒီကတည္းက ေဟာလီေဒးရက္တိုခရီးထြက္ရင္း က်ေနာ့္ဖခင္ၾကီး ဟာ ေလျဖတ္တဲ့ ေရာဂါခံစားလိုက္ရျပီး စကားမေျပာႏိုင္ ၊ လမ္းမေလွ်ာက္ႏို င္ ၊ စားလည္းမစားႏိုင္ရွာေတာ့ဘူး ။ အတိုဆံုးစကားနဲ႕ေျပာရရင္ က်ေနာ့္ဖ ခင္ၾကီးဟာ လူရာမ၀င္ေတာ့ပါဘူး ။
အစာကိုပိုက္ကေနတစ္ဆင့္ သြင္းယူရတယ္၊ ဆီးကိုလည္း ပိုက္ကေနတဆင့္ သြားရတယ္။ သူ႕ရဲ႕ေန႕စဥ္သာမန္လုပ္ငန္းေလးေတြဟာ သူတစ္ပါးအကူ အညီမပါဘဲ ဘာဆိုဘာမွ လုပ္လို႔မရေတာ့ပါဘူး။ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ေကာင္း လာေတာ့ မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာသိလိုက္ရျပီး ဖခင္ၾကီးရဲ႕ ဘ၀အစိတ္အပိုင္း ၾကီးတခ်ိဳ႕ကို ဆံုးရွံဳးလိုက္ရျပီဆိုတာလည္း ခံစားလိုက္ရျပန္ပါတယ္။ သူ႕စ ကားေျပာသံကို ဘယ္ေတာ့မွ ၾကားရမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ၊ သူနဲ႕ထမင္းလက္ ဆံုစားခြင့္ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ရမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ အတိအက် သိ ထားေပမယ့္ ျပန္ရေလႏုိးဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က ကုန္မသြားခဲ့ပါဘူး ။

အၾကီးအက်ယ္ဆံုးရွံဳးမွဳတစ္ခုဟာ တစ္ေန႕ေန႕မွာ မလြဲမေသြ ၾကံဳေတြ႕လာ ရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အသိနဲ႕အတူ ျဖစ္လာခဲ့ရင္ဆိုျပီး စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ၾကိဳ တင္ျပင္ဆင္မွဳလည္း ၾကိဳးစားေတာ့ ထားခဲ့မိပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ေၾကကြဲ၀မ္း နည္းမွဳရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကိုလည္း သိလာသလိုလို ရွိလာခဲ့ပါတယ္။ ဒါဆို ဒီလိုေၾက ကြဲ၀မ္းနည္းမွဳဟာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို အခ်စ္ၾကီးခ်စ္မိလို႕ ျဖစ္လာရတာ လား ။
ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ မေၾကာင့္မက် ေနႏိုင္တဲ့ ဒီဘ၀ကိုေရာက္ေ အာင္ ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့သူေတြဟာ က်ေနာ့္မိဘႏွစ္ပါး မဟုတ္လား ။ သူတို႕ကိုေတာ့ က်ေနာ္ခ်စ္သင့္တာေပါ့။ သူတို႕ကို ခ်စ္မိလို႕ ဒီလိုေၾကကြဲ ပူေဆြး ရတယ္ဆိုရင္လည္း ထိုက္တန္တယ္လို႕ပဲ ေျပာရမွာပါ။ သူတို႕က်ေနာ့္ ကိုေပးခဲ့တဲ့ မိဘတို႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ ၊ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀ တည္းက ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ရတာေတြဟာ မနည္းလွပါဘူး ။
ဒါနဲ႕တိုတိုပဲ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္မိတယ္။ ခ်စ္ျခင္းတရားရဲ႕ေလ်ာ္ေၾကးက လမ္းခြဲ ၀မ္းနည္း ပူေဆြးရျခင္းဆိုရင္ေတာင္ အရဲစြန္႕ျပီးခ်စ္သင့္ပါတယ္။ ဒါဟာ ခ်စ္ရမယ့္သူလည္းမရွိ ၀မ္းနည္းစရာလည္း မလိုတဲ့ အေနအထား ထက္ အမ်ားၾကီးသာပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ လအနည္းငယ္ေလးကတင္ပဲ ေလျဖတ္တာ အျပင္ ေတာ္ေတာ္ဆိုး ရြားတဲ့ ကင္ဆာပါထပ္ျဖစ္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္ ။ ေရာဂါသိခဲ့ရျပီးတဲ့ေနာက္ သံုး ပတ္အတြင္းမွာပဲ ေသျခင္းတရားဟာ က်ေနာ့္ဖခင္ၾကီးဆီ ျမန္ျမန္ ဆန္ဆန္ ပဲ ေရာက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္ ။ ဒီအတြက္ က်ေနာ့္ကို္ယ္က်ေနာ္ ျပင္ဆင္ ခဲ့ျပီးျပီလို႕ ထင္ထားခဲ့ေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ အဆင္သင့္ျဖစ္မေနခဲ့ပါဘူး ။
အသက္မရွိ ၊ ေအးစက္ေနျပီျဖစ္တဲ့ ဖခင္ၾကီးရဲ႕ရုပ္အေလာင္းကို လြန္ခဲ့တဲ့ ဩဂုတ္လက ေနာက္ဆံုးက်ေနာ္ ကိုင္တြယ္ခြင့္ရခဲ့တာပါ။ အေခါင္းထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ရုပ္အေလာင္းဟာ ငါ့ဖခင္မဟုတ္ေတာ့ဘူး ၊ အႏွစ္မရွိတဲ့ အနတၱ ရုပ္ ၾကြင္းတစ္ခုသာပဲလို႕ က်ေနာ့္ကိုယ္က်ေနာ္ ထပ္တလဲလဲသတိေပးေနခဲ့တယ္ ။ မရပါဘူး ။

၀မ္းနည္းမွဳ ၊ ေဒါသျဖစ္မွဳ ၊ မယံုၾကည္ႏိုင္မွဳ ၊ ေၾကာက္ရြံ႕မွဳ ၊ ေနာင္တ စတာေတြဟာ စိတ္ထဲမွာ အထိန္းအကြပ္မဲ႕လ်က္ပါ။
ဒီခံစားမွဳေတြအားလံုးထဲမွာ တစ္ခုက “ ငါ အေဖ့အတြက္ အေကာင္းဆံုး လုပ္ေကာ ေပးႏိုင္ခဲ့ရဲ႕လား ၊ ဒီေလာက္ၾကီးျမန္မယ္မွန္း သိရင္ သူ႕အတြက္ ဒီထက္ အခ်ိန္ပိုမေပးသင့္ခဲ့ဘူးလား ” ဆုိတဲ့ ေနာင္တ အေတြးပါပဲ။

စ်ာပနအခမ္းအနားနဲ႕ ဘာသာေရးက်င့္၀တ္ထံုးစံေတြက က်ေနာ့္ကို သက္ သာမွဳရေစခဲ့ပါတယ္။ တကယ္တမ္း ၀မ္းနည္းပူေဆြးေနရခ်ိန္မွာ ဒါေတြဟာ အေရးပါလွသလို အရွိတရားကို လက္ခံတတ္ဖို႕အတြက္လည္း ဒါေတြ လို အပ္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ေသျခင္းတရားဟာ ျမဲတဲ့တရား ဆိုတာ အစျပဳလက္ခံလာႏိုင္ခဲ့ပါေတာ့တယ္ ။ ဒီသေဘာတရားကို လက္ခံ လိုက္ျခင္းဟာ က်ေနာ့္စိတ္ကို ကုစားဖို႕ လမ္းစလည္း ျဖစ္ေနပါတယ္ ။
စ်ာပနအခမ္းအနားအနားမွာ အေဖ့မိတ္ေဆြ အသစ္အေဟာင္းေတြေရာ ၊ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ အသစ္အေဟာင္းေတြပါတက္ေရာက္လာၾကေတာ့ စည္ စည္ ကားကားပါပဲ ၊ ဒါကသည္ပင္ ေဖေဖဟာ လူခ်စ္လူခင္ဘယ္ေလာက္မ်ား တယ္ဆိုတာ ျပသရာေရာက္သလို ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕အားေပးမွဳေၾကာင့္ မိသား စုဟာ အထီးက်န္ မဆန္လွဘူးဆိုတာ သိခဲ့ရျပန္ပါတယ္။

အံ့ဩစရာပါပဲ ၊ ဒီရက္ေတြအတြင္း က်ေနာ့္စိတ္ထဲခံစားေနရတာေတြ မေမွ်ာ္ လင့္ဘဲ ေလ်ာ့ပါးသြားတာေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေဖ ေနခဲ့တဲ့ အခန္း ၊ အေဖထိုင္တတ္တဲ့ ထုိင္ခံု ၊ အေဖေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြကို ျပန္ၾကားမိ တိုင္းေတာ့ မ်က္ရည္စို႕လ်က္ပါပဲ ။ ေသဆံုးသူေတြကို သတိရေနျခင္းဟာ အဓိပၸါယ္မဲ့ အခ်ိန္ကို ေနာက္ျပန္ဆြဲေနျခင္းပဲလို႔လို႔လည္း တခ်ိဳ႕ကေျပာၾကပါ တယ္။ အေဖ အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ ပစၥည္း ပစၥယေတြကို ရွင္းလင္းေပးရတာက လည္း ေတာ္ေတာ္နာက်င္စရာေကာင္းပါတယ္။ ဒါက မလုပ္လို႕လည္း မရပါ ဘူး ။ တကယ္လက္ေတြ႕ဘ၀မွာက အေဖမပါေတာ့တဲ့ က်ေနာ္တို႕မိသားစု ခရီးကို က်ေနာ္တို႕ကိုယ္တိုင္ ခရီးဆက္ၾကရေတာ့မွာမဟုတ္လား ။
အေဖနဲ႔ပတ္သက္တာေတြအားလံုးဟာ ပန္းအိုးကြဲ တစ္ခုလိုပါဘဲ ။ ကြဲေနတဲ့ ပန္းအိုးကို ျပန္ဆက္ၾကရာမွာ ပံုမွန္အရင္လိုေတာ့ ဘယ္ျဖစ္ႏိုင္ပါေတာ့မလဲ ။ ဒါေပမယ့္ အရင္လိုမဟုတ္တဲ့ ပန္းအိုးကြဲ အစအနေတြကိုပဲ အျမတ္ တႏိုး နဲ႔ ႏွလံုးသားထဲမွာ သိမ္းဆည္းထားလို႕ ရႏိုင္ပါတယ္။

တကယ္တမ္းျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လည္း အေဖဟာ ၈၈-ႏွစ္ အရြယ္ အ ထိ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ အသက္ရွင္သန္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီမွာရွိၾကတဲ့ သက္ ၾကီးရြယ္အိုေတြအားလံုးလိုပါပဲ က်ေနာ့္အေဖဟာ မိဘမဲ့ ကေလး တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ခက္ခက္ခဲခဲ ေနထိုင္ခဲ့ရတယ္။ သူ႕မွာတီဘီေရာဂါ ရခဲ့ တယ္ ။
ဘ၀နဲ႕ပတ္သက္လို႕က်ေနာ္တို႕ေတြးယူသင့္တာက ဘာေတြဆံုးရွံဳးခဲ့ရျပီလဲ ဆိုတာထက္ ဘာေတြရလိုက္သလဲ ဆိုတာမ်ိဳးပါ။ က်ေနာ္ျပန္ရလိုက္တာ ကေတာ့ အေဖဆံုးပါးသြားတဲ့ေနာက္ ငါတို႕လည္း ဒီလမ္းကိုလိုက္ရမွာပဲ ဆို တဲ့ အသိနဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထပ္တလဲလဲ သတိေပးေနမိျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္ ။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕လက္ရွိဘ၀နဲ႔ စိတ္ဓါတ္ရင့္က်က္မွဳက်င့္စဥ္ေတြကို အမွတ္ရေစတယ္။

ဖခင္ၾကီးရဲ႕ ရုပ္အေလာင္းကို မီးသျဂႋဳလ္ေတာ့ အရိုးေတြ ၊ ျပာစေတြ ၊ အမွဳန္ အမႊားေတြပဲ က်န္ခဲ့ေတာ့တယ္ ။
ဒါေတြသည္ပင္ ဘ၀တစ္ခုလံုးရဲ႕ ရုပ္ၾကြင္း လား ၊
ေသဆံုးသူရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္က ဒါပဲလား ?
မဟုတ္ပါဘူး ။ က်ေနာ္တို႕ရႏိုင္တာက လူ႕ဘ၀နဲ႕ဆိုင္တဲ့ေလးနက္တဲ့ အသိ ပါ။ ဒီအသိေၾကာင့္ ပတ္၀န္းက်င္ကို က်ေနာ္တို႕ပိုျပီးခ်စ္ျမတ္ႏိုးလာႏိုင္တယ္ ။ ဒိထက္ပိုျပီး ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ေျပာရရင္ ဘ၀ရဲ႕စစ္မွန္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာကိုေတာင္ ေလ့လာသံုးသပ္ခြင့္ရလိုက္ပါတယ္။
ဒီေၾကကြဲ ၀မ္းနည္းရမွဳကို အေျခခံျပီး က်ေနာ္တို႕ကိုယ္တိုင္နဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္ အတြက္ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ကုသိုလ္စိတ္ေတြေတာင္ရလာႏိုင္ပါတယ္ ။

တခ်ိဳ႕ၾကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္မွဳလုပ္ငန္းၾကီးေတြဟာ နက္နက္နဲနဲၾကီး ခံစား လိုက္ ရျပီးတဲ့ေနာက္မွ ျဖစ္လာတတ္တဲ့ သေဘာလည္းရွိပါတယ္။
ဒီအေတြးေတြေၾကာင့္ ပူျပင္းလွတဲ့စိတ္ဟာ ျငိမ္းခ်မ္းစျပဳလာတယ္။ အခ်ိန္က ကုစားေပးတာပါ။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ရွည္မွဳ ၊ ယံုၾကည္မွဳ ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားေတြရဲ႕ အကူအညီေတာ့ လိုတာေပါ့ ။
ဒီလိုနဲ႕ က်ေနာ့္ဖခင္ၾကီးရဲ႕ ၾကီးမားတဲ့ေက်းဇူးတရားေတြကို ေအာက္ေမ့လိုက္ မိတိုင္း ၀မ္းနည္းမိရတာေတြ ၊ မ်က္ရည္က်ရတာေတြဟာ က်ေနာ္နဲ႕ ေ၀း လာခဲ့တယ္။

ရုပ္၀တၳဳအားျဖင့္ အေဖဟာမရွိေတာ့ဘူး ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ ႏွလံုးသား တစ္ေနရာမွာေတာ့ အေဖဟာကြယ္ေပ်ာက္သြားမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ။ ဒါဟာ စိတ္ခံစားမွဳပါ ။ ဒီခံစားမွဳမွာ အခ်ိန္နဲ႕ေနရာဆိုတာ မရွိပါဘူး။ မွန္ခ်င္မွေတာ့ မွန္မွာေပါ့ဗ်ာ၊ က်ေနာ့္ရဲ႕ ၀မ္းနည္းမ်က္ရည္ေတြဟာ က်ေနာ္နဲ႕ က်ေနာ့္အေဖ တို႕ဆက္ဆံေရးအတြက္ အဆံုးသတ္မရွိတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားကို ဖြဲ႕ခ်ည္ေပးခဲ့ တယ္ လို႕ ခံစားေနရပါတယ္။


 ဇင္ေ၀ေသာ္

ဖုန္းခ်င္းပဲ ၿငိေနၾကသလား


က်ေနာ္မရိွခ်ိန္မွာမ်ား တယ္လီဖုန္းလာခဲ႔ရင္ မလြဲေအာင္လို႔ဆိုၿပီး ေအာ္တို မက္တစ္ ဖုန္းေျဖတဲ႔စက္ကေလး တပ္ဆင္ထားလိုက္မိတယ္။ ဒီေတာ႔မွ နည္း ပညာက ဘယ္ေလာက္ ေရွ႕ေရာက္ေနတယ္ဆိုတာ သိရေတာ႔တယ္။ ဟိုဖက္ က ေခၚတာကလည္း စက္ပဲ ျဖစ္ေနတယ္ေလ။
ဒါနဲ႔ စိတ္ဝင္စားလို႔ ေလ႔လာၾကည္႔ေတာ႔ က်ေနာ္႔ဆီေခၚရင္ က်ေနာ္႔စက္က အလုပ္နဲ႔ဆိုင္တဲ႔ လမ္းၫႊန္ခ်က္ေတြ တန္းေျပာျပၿပီး မက္ေဆ႔ ခ်န္ထားခဲ႔ ဖို႔ေျပာတယ္။ ဟိုဖက္ကက္ကလည္း အဲသလိုပဲ မက္ေဆ႔ခ်န္ထားခဲ႔ဖို႔ေျပာၿပီး တစ္စက္နဲ႔ တစ္စက္ ဆစ္ဂနယ္ေတြေပးၿပီး ခဏေစာင္႔ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ႔ ဘာမက္ေဆ႔မွ ခ်န္မထားၾကဘူး။
ခဏေနေတာ႔ ဟုိဖက္ ဖုန္းက က်ေနာ္ မေျဖတာထင္ၿပီး ထပ္ထပ္ ေခၚတယ္။ က်ေနာ္ေတာ႔ အသလိုပဲထင္တယ္။ က်ေနာ္႔စက္ကလည္း ဖုန္းဝင္လာတိုင္း ဒီအတိုင္းပဲ ဆက္ဆံတယ္။ မက္ေဆ႔ ခ်န္ထားခဲ႔ဖို႔ပဲ ေျပာတယ္။ အႀကိမ္ေပါင္း မနည္းလွဘူး။

ဒါမွမဟုတ္ ေအာ္တိုမက္တစ္စက္ခ်င္းမ်ား တစ္စက္ကိုတစ္စက္ သာယာေန ၾကသလားမသိဘူး။ ဒီလိုေလ က်ေနာ္႔ဖုန္းထဲက အသံက အမ်ိဳးသားအသံ၊ ဟိုဖက္က အမ်ိဳးသမီးအသံ။ ဒီေခတ္ နည္းပညာက ေျပာလို႔ရတာ မဟုတ္ဘူး ။ လူနဲ႔ ေတာ္ေတာ္တူေနၿပီ။

( Bruce Peasley )


 ဇင္ေဝေသာ္

လူစိမ္းမွ လူရင္းသို႔ ( ၇ း ၄ )


" တကယ္လုိ႔ သစၥာရွိမႈ၊ မိသားစုအေႏွာင္အဖြဲ႔၊ စစ္မႈထမ္းစဥ္က ရဲေဘာ္ ရဲ ဘက္စိတ္၊ ေက်ာင္းတက္စဥ္က သူငယ္ခ်င္းစိတ္ … ေတြေရာလုိ႔ ေမးရင္ … မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အလုပ္အကုိင္နဲ႔ အခြင့္အေရးမရွိရင္ေတာ့ အရည္အခ်င္း ရွိတဲ့ေကာင္က ျပန္မလာပါဘူး" (လီကြမ္းယု)

ေမး ။ ။ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတာ က ႏုိင္ငံရပ္ျခားကုိ အၿပီးထြက္သြားၿပီး ေနထုိင္ျခင္းပဲ။ ဒီျပႆနာက မစၥတာ လီ ၀န္ၾကီးခ်ုဳပ္ဘ၀ကတည္းက ရင္ဆုိင္ခဲ့ရတာ။ အခုလည္း ရင္ဆုိင္ေနၾကရ တုန္းပဲ။ အခု ပုိၿပီး ဂလုိဘယ္လုိက္ဇ္ျဖစ္လာတဲ့ ကမၻာမွာ ဒီျပႆနာကုိ ဘယ္ လုိ အေျဖရွာႏုိင္မလဲ။
ေျဖ ။ ။ ဒါက ဂလုိဘယ္ျဖစ္ေနေတာ့ ဒီေရစီးကုိ ငါတုိ႔လည္း ရပ္တန႔္ႏုိင္မယ္ မထင္ဘူး။ ငါတုိ႔ေက်ာင္းသားေလးေတြ ႏုိင္ငံရပ္ျခားကုိ ထြက္သြားတဲ့အခါ ဒီ မွာအျမစ္တြယ္ရစ္ေအာင္ တုိ႔ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ ႏုိ္င္ငံျခားမွာ သူတုိ႔ရႏုိင္တဲ့ အ လုပ္အကုိင္နဲ႔ အခြင့္အေရးပဲ။ ဒါဆုိ သူတုိ႔ျပန္လာၾကမွာ။ ဘယ္အရာက သူ တုိ႔ျပန္လာမွာကုိ တားျမစ္မလဲ။ အိမ္ေစ်းလား၊ ကားေစ်းလား။ အေမရိကမွာ အိမ္ေစ်း၊ ကားေစ်းက ခ်ိဳတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဟန္႔အတားက ရွိေနတယ္။ သူတုိ႔ လူျဖဴအုပ္စုေတြထဲ ဘယ္ေတာ့မွ မေရာက္သလုိ ဘယ္ေတာ့မွလည္း အသိ အမွတ္ျပဳခံရမွာ မဟုတ္ဘူး။
အဲဒါ လူျဖဴေတြရဲ႕ႏုိ္င္ငံပဲ။ သမၼတ အုိဘားမားကေတာ့ ဒါကုိ ေက်ာ္လႊားႏုိင္ခဲ့ တယ္ေပါ့။ သူ႔ကုိေတာ့ အေျခအေန အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ခြ်င္းခ်က္ ထားရလိမ့္မယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ လူျဖဴနဲ႔လူမည္း ေရာလုိ႔မရၾကပါဘူး။
တုိ႔ဆီက ေတာ္တဲ့ေက်ာင္းသားေတြဆုိရင္ ဘြဲ႔မရခင္ အေမရိကမွာ အလုပ္ ကမ္းလွမ္းတာကုိ ခံၾကရတယ္။ တုိ႔ေက်ာင္းသားေတြက
“အုိေက … စကၤာပူမျပန္ခင္ အေတြ႔အႀကဳံေလးဘာေလး ယူလုိက္ဦးမယ္" လုိ႔ ဆုိၾကတယ္။
တကယ္လုိ႔ ငါတုိ႔ဆီမွာ ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ စီးပြားေရးအေနအထားမရွိရင္ သူ တုိ႔ျပန္လာၾကပါ့မလား။ ငါေတာ့ မထင္ဘူး။ ငါတုိ႔စီးပြားက ေကာင္းတယ္ဆုိရင္ေတာ့ သူတုိ႔ကုမၸဏီက သူ႔ကုိ ငါတုိ႔ဆီ ထ ရန္စဖာ ခ်ေပးလုိက္မွာေပါ့။ သူ႔ကြန္ယက္က ဒီမွာ ပုိေကာင္းတယ္ မဟုတ္ လား။
ေနာက္ဆုံး သူတုိ႔ ျပန္လာ၊ မလာက ဘယ္အေပၚမွာ မူတည္ေနေသးတုန္း။ အားေကာင္းတဲ့ စီးပြားေရးနဲ႔ အလုပ္အကုိင္ အခြင့္အေရးပါပဲ။
တကယ္လုိ႔ သစၥာရွိမႈ၊ မိသားစုအေႏွာင္အဖြဲ႔၊ စစ္မႈထမ္းစဥ္က ရဲေဘာ္ရဲဘက္ စိတ္၊ ေက်ာင္းတက္စဥ္က သူငယ္ခ်င္းစိတ္ … ေတြေရာလုိ႔ ေမးရင္ … မွန္ပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့ အလုပ္အကုိင္နဲ႔ အခြင့္အေရးမရွိရင္ေတာ့ အရည္အခ်င္းရွိ တဲ့ေကာင္က ျပန္မလာပါဘူး။

ေမး ။ ။ အခုမွ အေျခခ် ေနထုိင္လာတဲ့လူေတြေၾကာင့္ စကၤာပူမွာ ရွိၿပီးသား လူမ်ိဳးစုမ်ား စုေပါင္းေနထုိင္ေရးမူဝါဒကုိ အဟန္႔အဟား မျဖစ္ေစႏုိင္ဘူးလား။ ဥပမာ … အိႏၵိယန္းေတြက သူတုိ႔ ဟုိမွာ က်င့္သုံးခဲ့တဲ့ ဇာတ္ခြဲျခားမႈစနစ္ေတြ ဒီကုိ ယူလာတာမ်ိဳး၊ တ႐ုတ္ေတြမွာလည္း အသားပုိညိဳတဲ့ တ႐ုတ္ေတြကုိ ျဖဴ တဲ့တ႐ုတ္ေတြက အထင္ေသး၊ မႏွစ္ၿမိဳ႕တာမ်ိဳးေတြ။
ေျဖ ။ ။ မထင္မိပါဘူး။ ဒီကုိေရာက္လာတဲ့ လူသစ္တုိင္း သူတုိ႔က လူနည္းစု ဆုိတာ သေဘာေပါက္ပါတယ္။ အိႏၵိယန္းေတြ ဟိႏၵီစကားေကာင္းေနလုိ႔ စကၤာပူမွာ ဘာမွလုပ္လုိ႔ မရဘူး။ အဂၤလိပ္လုိေကာင္းမွ ရမယ္။
အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္နဲ႔ သူတုိ႔ဟိႏၵီ ဘာသာကို ေတာ့ သင္ခ်င္သင္ႏုိင္ တာေပါ့။ အိႏၵိယျပန္ၿပီး စီးပြားေရးလုပ္မယ္ဆုိရင္လည္း လုပ္ႏုိင္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့အိႏၵိယ မွာ အဂၤလိပ္လုိ ေျပာလုိ႔ေရးလုိ႔လည္း ရေနတာပဲ။ သူတုိ႔ သေဘာေပါက္ထား ရမွာက သူတုိ႔ကေလးေတြ ဒီက ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ အံဝင္ခြင္က် ျဖစ္ေနရမယ္ ဆုိတာပဲ။ ႏုိ႔မုိ႔ေတာ့ သူတုိ႔ ဘယ္မွေရာက္မွာ မဟုတ္ဘူး။

ဇာတ္စနစ္ကေတာ့ ေပ်ာက္ဖုိ႔ အခ်ိန္ အေတာ္ၾကာပါလိမ့္ဦးမယ္။ ဝင္လာတဲ့ လူေတြရဲ႕ စိတ္ထဲမွာလည္း ဒီဇာတ္စနစ္အစြဲက ပါလာတယ္။ ဒီမွာ ေက်ာင္း တက္တဲ့ ဒုတိယမ်ိဳးဆက္ေတြလည္း သူတုိ႔ လက္ထပ္တဲ့အခါမွာ မိဘေတြဆီ က ဖိအားေတာ့ ခံေနၾကရဦးမွာပဲ။ “မင္းအတြက္ ဇနီးကုိ အိႏၵိယျပန္ ရွာေပးမ ယ္” ဆုိတာမ်ိဳးေတြေပါ့။
ဒါေပမဲ့ တျဖည္းျဖည္းေတာ့ ဒီယဥ္ေက်းမႈက ေပ်ာက္သြားမွာပါ။ ဒီယဥ္ေက်းမႈက စကၤာပူနဲ႔မွ အံမဝင္တာပဲ။ ကေလးေတြက ေက်ာင္းတက္ရင္း ဒီမွာ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ၾက၊ ဒါဆုိ သူတုိ႔ ျငင္းမွာပဲ။ ဒီမွာ အိႏၵိယန္းေဒါက္တာေတြ နဲ႔ တ႐ုတ္ေဒါက္တာေတြ လက္ထပ္ထားတာ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။
တ႐ုတ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ေတာ့ ဒီေလာက္ ျပႆနာမရွိပါဘူး။ သူတုိ႔မွာ ဇာတ္စနစ္မရွိဘူး။ တ႐ုတ္စကားကုိ ေလယူေလသိမ္းတစ္မ်ိဳးနဲ႔ ေျပာၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါတုိ႔ စာသင္ေက်ာင္း ေတြရဲ႕ ေကာင္းမူေၾကာင့္ သူတုိ႔ကေလးေတြကေတာ့ စကၤာပူရီးယန္းေတြ ေျပာသလိုပဲ ေျပာလာၾကမွာပါ။ တကယ္ဆုိရင္ သူတုိ႔ရဲ႕ မူရင္းတ႐ုတ္ေလသံေၾကာင့္ ငါတုိ႔ တ႐ုတ္စကားေတာင္ ပုိေကာင္းလာႏုိင္ တယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္မိတယ္။

ေမး ။ ။ လူထုရဲ႕ သဟဇာတျဖစ္မႈကုိ ေနာက္ထက္ ၿခိမ္းေျခာက္လာ တဲ့ ျပႆ နာက အသစ္ေရာက္လာတဲ့ ႏုိင္ငံျခားသားသူေ႒းေတြက လက္ ဝတ္ ရတနာေတြ ဝတ္ဆင္ၿပီး သူတုိ႔ ဘယ္ေလာက္ ခ်မ္းသာေၾကာင္း ျပတတ္ တဲ့ သဘာဝပဲ။ ဒီယဥ္ေက်းမႈကလည္း စကၤာပူးရီးယန္းေတြနဲ႔ သိပ္ၿပီး အစပ္ အဟပ္ မတည့္လွဘူး။
ေျဖ ။ ။ လက္ဝတ္ရတနာေတြ ဝတ္တာက အမ်ားအားျဖင့္ အိႏၵိယန္း အမ်ိဳး သမီးေတြပါ။ သူ႔ရွိလုိ႔ သူဝတ္တာပဲ။ အဲဒါ သူ႔ကိစၥေလ။ တုိ႔လူမ်ိဳးေတြက ဒါကုိ မနာလုိ ျဖစ္ေနၾကလုိ႔လား။ ရတနာေတြ ညႊတ္ေနေအာင္ ဝတ္ျပထားတာေတြ Tatler မဂၢဇင္းထဲမွာလည္း ေတြ႔ေနရတာမဟုတ္၊ မဟုတ္ဘူးလား။ အဲသလုိ လူကုံထံဝါဒကုိ ငါ အားမေပးေပမဲ့ ရွိပါေစဆုိၿပီး ထားလုိက္တာပဲ။ လူ႔အဖြဲ႔ အ စည္းတုိင္းရဲ႕ အထက္တန္းလႊာမွာ ဒါမ်ိဳးေတြ ရွိတတ္တယ္။ ဖက္ရွင္ကိုသူမ်ား ထက္ဦးေအာင္ ဝတ္တာတုိ႔၊ ပါတီပြဲေတြ တက္တာတုိ႔ေပါ့ကြာ။ ေနၾကစမ္း ပါေစ။ လူနည္းစုကေလးပါ။ သူတုိ႔ေၾကာင့္ စကၤာပူရဲ႕ “စံ” မေျပာင္းပါဘူး။ စကၤာပူရဲ႕ “စံ” ကုိ သက္မွတ္တာက ဝန္ႀကီးေတြ၊ ပါလီမန္အမတ္ေတြနဲ႔ စီအီး အုိေတြပါ။

ကမ္းေျခအိမ္ေတြ၊ F1 ၿပိဳင္ပြဲေတြ ရွိေနေတာ့ ဒီလုိလူမ်ိဳးေတြလည္း ဝင္လာၾက မွာပဲ။ သူတုိ႔ကုိ ဆြဲေဆာင္ႏုိင္ဖုိ႔လည္း တုိ႔ႀကိဳးစားေနၾကတယ္။ Ong Beng Seng ဆုိရင္ အဲသလုိလူမ်ိဳးေတြ ေဖာ္ျမဴလာဝမ္း ကားၿပိဳင္ပြဲမွာ ပုိမ်ားလာေ အာင္ ႀကိဳးစားေနတယ္။
ကာစီႏုိေတြ ရွိေနၿပီဆုိေတာ့ အခမ္းအနားေတြ၊ ျပပြဲႀကီးေတြ ရွိေနမွာပဲ။ ဒီေတာ႔ တ႐ုတ္၊ ကုလားသူေ႒းေတြလည္း ေရာက္လာၾကမွာပဲ။
ပုိၿပီး ခ်မ္းသာတဲ့လူေတြ ဒီကုိ ေရာက္လာတာ ျပႆနာ မရွိပါဘူး။ ဒါမ်ိဳးေတြ တီဗြီမွာ ၾကည့္ခဲ့ရတယ္။ အခု အျပင္မွာ ဒါမ်ိဳးေတြ တကယ္ ေတြ႔ျမင္ေနရ တယ္။ ဒီေတာ့ မင္း ဘယ္လုိခံစားရမလဲ။ ပုိ ပုိၿပီး ႀကိဳးစားေပါ့။ လက္ဝတ္ ရတနာက ပုိက္ဆံရွိရင္ မင္းလည္း ဝယ္လုိ႔ရတာပဲ။
ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ခ်မ္းသာတာကုိ ထုတ္ျပဖုိ႔ စကၤာပူရီးယန္းေတြက ရတနာေတြ ညႊတ္ေနေအာင္ ဝတ္ၾကမယ္ မထင္ပါဘူး။ ဒါမ်ိဳးကုိ သူတုိ႔ ခံတြင္း မေတြ႔ၾက လွဘူး။


ေမး ။ ။ စကၤာပူဟာ “ေနးရွင္း” တစ္ခုျဖစ္ဖုိ႔ ကူးေျပာင္းဆဲကာလလုိ႔ ေျပာ ခဲ့တယ္။ ႏုိင္ငံရဲ႕ သမုိင္းသက္က တုိတုိနဲ႔ ဘုံဆုိင္ဘာသာစကား၊ ယဥ္ေက်းမႈ နဲ႔ ဘူမိေဗဒသေဘာတရားေတြက ဘယ္က ရလာမွာလဲ။
ေျဖ ။ ။ အေျဖက ဇာတိမာန္ ျဖစ္ေနရမယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ အသက္ ပင္ေသေသဆုိတဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးနဲ႔ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ အသက္ေပး ကာကြယ္မယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးေတြပဲ။ တ႐ုတ္ျပည္ကုိပဲ ၾကည့္။ သူတုိ႔ လည္း ျပည္ပက်ဴးေက်ာ္တာေတြ ခံခဲ့ရတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ က်ဴးေက်ာ္သူေတြ အား နည္းလာတာနဲ႔ တၿပိဳက္နက္ ျပန္လည္ေတာ္လွန္ႏုိင္ခဲ့တာခ်ည္းပဲ။ အဲဒါ တညီ တညႊတ္တည္းရွိလုိ႔။ ဘာသာစကားတူတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈတူတယ္။ လူမ်ိဳး အေနနဲ႔ကလည္း ဟန္လူမ်ိဳးဆုိတာ တူၾကတယ္။

တုိ႔က ဘာသာစကား တူသလား၊ ယဥ္ေက်းမႈ တူသလား၊ မတူဘူး။အေနာက္ ပုိင္း အိႏၵိယလုိ (သုိ႔) အာဖရိကႏုိင္ငံေတြလုိ ႏုိင္ငံျခားဘာသာစကားျဖစ္တဲ့ အဂၤလိပ္ကုိ တုိ႔က ေကာက္ယူေမြးစားခဲ့ၾကတယ္။ အာဖရိကန္ႏုိင္ငံေတြလည္း “ေနးရွင္း” မဟုတ္ဘူး။
တကယ္လုိ႔သာ ဒုတိယဘာသာစကား ေပ်ာက္သြားရင္ (တ႐ုတ္၊ မေလး၊ အိႏၵိယန္းစကား … တစ္ခုခုကုိ ဆုိလုိပါတယ္) စကၤာပူတင္မကဘူး၊ ငါတုိ႔ရဲ႕ဇာတိစိတ္လည္း ေပ်ာက္ထြက္သြားမွာပဲ။ “ေနးရွင္း” တစ္ခုဟာ (၄၅) ႏွစ္နဲ႔ တည္ေဆာက္ယူလုိ႔ မရပါဘူး။

ေမး ။ ။ ႏုိင္ငံျခားသားေတြ အလုံးအရင္းနဲ႔ ဝင္လာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ႀကိဳး စား တည္ေဆာက္ေနတဲ့ လူမ်ိဳးေရးစိတ္ဓာတ္ ေပ်ာက္ဆုံးသြားမွာ မစုိးရိမ္မိ ဘူးလား။

ေျဖ ။ ။ စုိးရိမ္စရာ ရွိေကာင္း ရွိမွာေပါ့။ ဒါျဖင့္ တုိ႔မွာ တျခားေရြးစရာေကာ ရွိလုိ႔လား။ စကၤာပူးရီးယန္းေတြကုိ ကေလးႏွစ္ေယာက္ အနည္းဆုံး ယူၾကပါ ၊ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ သုံးေယာက္ယူၾကပါလုိ႔ ငါ အၿမဲတမ္း ေျပာတယ္။ ဘယ္သူမွ အေရး မစုိက္ဘူး။ ကဲ … မင္း ဘာလုပ္မလဲ။

ေမး ။ ။ စကၤာပူးရီးယန္းေတြက “စကၤာပူစိတ္” ရွိၾကသလား။

ေျဖ ။ ။ ဩစေတးလ်က Perth ၿမိဳ႕ကုိ ေရာက္ေတာ့ အဲ့ဒီမွာရွိတဲ့ စကၤာပူး ရီးယန္းေတြနဲ႔ ေတြ႔ခဲ့တယ္။ သူတုိ႔က အဲ့ဒီမွာ အေျခက်ေနၾကေပမဲ့ စကၤာပူ ကုိ ေကာင္းေကာင္းႀကီး သတိရၾကတယ္။ ငါတုိ႔ ေတြ႔ဆုံပြဲကုိ ဦးေဆာင္စည္း ႐ုံးတဲ့လူဆုိရင္ သူ႔သားရဲ႕ စကၤာပူပတ္(စ္)ပုိ႔ဒ္ကုိ အာမခံပစၥည္းတစ္ခုလုိကုိ သိမ္းထားတာ။ သူ႔သားက ပါ့(သ္)တကၠသုိလ္ကေန ဘြဲ႔ရၿပီး ဩစေတးလ်မွာ ရွိတဲ့ ကုမၸဏီအႀကီးအႀကီးတစ္ခုမွာ စာရင္းစစ္ လုပ္ေနတယ္။
ငါက
“ဘာျဖစ္လုိ႔ စကၤာပူပက္စ္ပုိ႔ဒ္ကို ဆက္ကုိင္ထားတာလဲ” လုိ႔ ေမးတယ္။
သူက
"စကၤာပူျပန္ၿပီး စစ္မႈလည္း ထမ္းခဲ့ၿပီးၿပီ။ သူ႔သေဘာက ဩစေတးလ် ရဲ႕ စီး ပြားေရးမ်ား က်ဆင္းသြားမယ္ဆုိရင္ စကၤာပူ ျပန္ခ်င္ရင္ ျပန္ လုိ႔ရေအာင္ ” လုိ႔ သူက ေျပာတယ္။
သူက ဒီကုိ ျပန္လာၿပီး စစ္မႈထမ္းတယ္။ သူ႔မိသားစုေတြကေတာ့ ဟုိမွာ။ တကယ္လုိ႔ သူက ဩစေတးလ်န္း မိန္းကေလးကုိ လက္ထပ္လုိက္မယ္၊ အဲဒီ မွာလည္း အလုပ္အကုိင္က ရွာေဖြလုိ႔ မရဘူးဆုိရင္ သူ႔ဇနီးကုိ ဒီကုိ ေခၚ လာၿပီး ေနၾကမွာ။
ဥပမာ … ရာသီဥတု အေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ Perth က ေျခာက္ေသြ႔သြားမယ္ ဆုိရင္ ဒီကုိ ျပန္လာၾကမွာ။ ေျပာင္းလဲေနတဲ့ ကမၻာႀကီးထဲမွာ ေနၾကရတာ ဆုိေတာ့ ပုံေသမူဝါဒႀကီး ဆြဲထားလုိ႔ မရေတာ့ဘူးေပါ့။

*****


 ကမ္းလက္ 

ေလာကႀကီးမွာ လူ ႏွစ္မ်ိဳးပဲ ရိွတယ္


" က်ေနာ္႔ အဖိုးအလိုအရ ေလာကႀကီးမွာ လူ ႏွစ္မ်ိဳးပဲ ရိွတယ္၊ တစ္မ်ိဳးက သူနဲ႔ သေဘာထားျခင္းတိုက္ဆိုင္တဲ႔ လူ ေနာက္ တစ္မ်ိဳးက သူနဲ႔ သေဘာထားျခင္းမတိုက္ဆိုင္တဲ႔ လူ " ( အမည္မသိ )

" ေလာကႀကီးမွာ လူ ႏွစ္မ်ိဳးပဲ ရိွတယ္၊ တစ္မ်ိဳးက လူေကာင္း၊ ေနာက္ တစ္မ်ိဳးက လူဆိုး။ လူေကာင္းက ေကာင္းေကာင္း အိပ္ရျပီး လူဆိုးက လမ္းေပၚမွာ လူေကာင္းထက္ ပို ေပ်ာ္ရတယ္ " (Woody Allen).

" ေလာကႀကီးမွာ လူ ႏွစ္မ်ိဳးပဲ ရိွတယ္၊ တစ္မ်ိဳးက ေလာကႀကီးမွာ လူ ႏွစ္မ်ိဳးပဲ ရိွတယ္ ဆိုတာကို ယံုၾကည္သူနဲ႔ ေနာက္ တစ္မ်ိဳးက ဒါကို မယံုၾကည္သူ " (Robert Benchley ).

" ေလာကႀကီးမွာ လူ ႏွစ္မ်ိဳးပဲ ရိွတယ္။ ခု တစ္မ်ိဳးနဲ႔ ေတာ္ၾကာ တစ္မ်ိဳး " ( ျမန္မာကာတြန္းတစ္ကြက္၊ ေဆာရီး၊ ဆရာ႔နာမည္ မမွတ္မိ )


 ကမ္းလက္ 

မေကာင္းပင္႔ ေက်ာ္သိန္း


သူ႕နာမည္ကေတာ႔ ဦးေက်ာ္သိန္းပါ။ ပိုၿပီး တိတိက်က် ေျပာရ ရင္ ေရႊပန္း တိမ္ ဦးေက်ာ္သိန္း။ ဟိုေခတ္က ရြာမွာ ေရႊပန္းတိမ္ဆိုတာရွားရွား ပါးပါး ဆိုေတာ႔ ဦးေက်ာ္သိန္းက နာမည္ႀကီးထဲမွာလည္း ပါတာေပါ႔။
ပိုက္ဆံရွိေပမဲ႔ သူက ဘာသာေရး အလုပ္ေတြနဲ႔ သိပ္ၿပီး ထဲထဲဝင္ရွိလွတာ မဟုတ္ဘူ။ အဲ သူ႕မွာ က်န္ေနတဲ႔မိဘဝတၱရားက သူ႕သားေတြျဖစ္ၾကတဲ႔ ခင္ေမာ္ဝင္း၊ ငလင္းနဲ႔ ငသင္းကို ရွင္ျပဳေပးဖို႔ပဲ။
သူ႕သားေတြကို ရွင္ျပဳအလႉေပးေတာ႔မယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းကလည္း နယ္မွာေ တာ႔ သတင္းႀကီး တစ္ပုဒ္ပဲေလ။ သူ႕အလႉကို လာၿပီးအားေပး (စား) ဖို႔ အားခဲေနၾကတဲ႔ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္က ပရိသတ္ကလည္း နည္းတာ မဟုတ္ဘူး။
နယ္မွာ အလႉေပးရတယ္ဆိုတာကလည္း လြယ္လွတာမဟုတ္ဘူး။ ထင္းက အစ လခ်ီၿပီး ႀကိဳတင္ခုတ္ထားၾကရတာ။ ဦးေက်ာ္သိန္းအိမ္က ထင္းခုတ္ဖို႔ လုပ္အားေပးေတြေခၚတယ္ ဆိုေတာ႔မွ တကယ္ အလႉျဖစ္ေတာ႔မွာလို႔ ရြာထဲ ကလည္း ယုံၾကည္ၾကေတာ႔တာ။

တစ္သက္တစ္ခါ အလႉမို႔ စိတ္ျပတ္တဲ႔ ဦးေက်ာ္သိန္းက ေငြဘယ္ေလာက္ ကုန္ကုန္ အားလုံးစိတ္တိုင္းက် ျဖစ္ဖို႔ဆုံးျဖတ္ထားတာပါ။ လူေတြ ေကၽြးဖို႔ေမြး ဖို႔ဆိုရင္ ဆန္ကအစ အေကာင္းစားေတြခ်ည္းပဲ ဝယ္တာ။ ငါးေျခာက္ဆို လည္း ရွယ္ပဲ။ ဝက္သားကိုေတာ႔ ရြာမွာပဲ ဟင္းေပၚၾကမွာမို႔ မသင္႔ဘူးလို႔ ဆရာေတာ္က အမိန္႔ရွိလို႔ လက္ေလ်ွာ႔လိုက္တယ္၊ ငါးေျခာက္ဆိုတာကေတာ႔ ကိုယ္႔အလႉမရွိလည္း ငါးေတြက ေသၿပီးသားေတြဆိုေတာ႔ ပံ႔သကူသားေတြပဲ မဟုတ္လား။ ထားလိုက္ပါေတာ႔၊ ေျပာခ်င္ရာ မေရာက္ဘဲ ရွိေနမယ္။

ေနာက္ဆုံး အလႉမွာ ဘုန္းႀကီးပင္႔ဖို႔ ဦးေက်ာ္သိန္းက ဆရာေတာ္ဆီသြားၿပီး ဩဝါဒ ခံတယ္။ သူ႕စိတ္ထဲမွာ စဥ္းစားထားတာကေတာ႔ ဆရာေတာ္ လမ္းၫႊန္ခ်က္အတိုင္း ပင္႔သံဃာ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ပင္႕မွာပဲ။ ေျပာ မယ္သာ ေျပာတာ ရြာရိွသံဃာ သာမေဏေတြပါ ပင္႔မယ္ဆိုရင္ ရြာမွာတင္ပဲ နည္းတာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီတုန္းက ေတာရေက်ာင္းမွာတင္ပဲ ရဟန္း ရွစ္ပါး၊ သာမေဏ ၃၂ ပါး ရိွတယ္။ အလယ္ေက်ာင္းမွာ အဲသေလာက္ မမ်ားေပမဲ႔ စုစုေပါင္း ၃၀ ေအာက္ေတာ႔ မရွိႏိုင္ဘူး။ အလႉပိန္ေလးေတြကေတာ သကၤန္း ႀကီးဝတ္ေလာက္ပဲ ( ရဟန္းေတြကိုပဲ ) ပင္႔တတ္ၿပီး အလႉႀကီးေတြကေတာ႔ သာမေဏေတြပါပင္႔ၾကပါတယ္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ ဦးေက်ာ္သိန္းစိတ္ထဲမွာ ရွိတာက ရြာရွိ သံဃာကုန္ေပါ႔။ အလႉကႀကီး ဘုန္းႀကီးပင္႔ရာမွ သူမ်ားထက္ ငယ္ေနလို႔ ဘယ္ဟုတ္ပါ႔မလဲ။

ဆရာေတာ္ဆီေရာက္လို႔ ဆရာေတာ္ကိုလည္း ဦးခ်ၿပီး ေရာ
" ဒကာႀကီး အလႉက ရြာမွာသာမက နယ္မွာပါ နာမည္ႀကီးေနတယ္၊ဒကာႀကီး ရဲ႕ ေဖာက္သည္ေတြကလည္း ဒီနယ္အကုန္ဆိုေတာ႔ "
" မွန္ပါ အမိန္႔ရွိပါဘုရား "
" (....) ဆရာေတာ္ကိုေတာ႔ ပင္႔အုံးမွ ေကာင္းမယ္၊ သူႂကြတာ မႂကြတာက သူ႕အပိုင္း၊ ပင္႔ရမွာက ကိုယ္႔တာဝန္ပဲ "
" ရြာရွိ သံဃာကုန္ရယ္၊ က်န္တာက ဆရာေတာ္ သေဘာအတိုင္းပါပဲ ဘုရား "
" (.......)ဆရာေတာ္ကို ပင္႔ၿပီဆိုမွေတာ႔ (.......) ကို ခ်န္ထားခဲ႔လို႔ကလည္း မေကာင္းျပန္ဘူး ဒကာႀကီး "
" မွန္ပါ၊ ပင္႔ပါဘုရား "
" (.........) ကိုလည္း ပင္႔မွေကာင္းမယ္၊ သူတို႔က ခရီးေဝးေပမဲ႔ ပြဲရွိတိုင္း ဘုန္းႀကီးတို႔ကို ပင္႔တယ္၊ ဘုန္းႀကီးတို႔ကသာ မပင္႔ႏိုင္တာ၊ ဒီတစ္ခါ ပင္႔မယ္ လို႔ စိတ္ကူးရတယ္ "
" မွန္ပါ ဘုရား "
"(......) ရြာ ဆရာေတာ္ေလးကလည္း ဘုန္းႀကီးအသစ္ ေက်ာင္းအသစ္ ဆိုေတာ႔ လာဘ္လာဘ နည္းပါးရွာဦးမယ္။ အဲဒီ ေက်ာင္းကိုလည္း ခ်န္ထား လို႔ မေကာင္းျပန္ဘူး "
" မခ်န္ပါနဲ႔ ဘုရား၊ သံဃာမ်ားေလ တပည္႔ေတာ္တို႔လည္း ဝမ္းသာေလပါ ဘု ရား "
"............. "
"............... "
"................ "
".................. "
အားလုံးၿပီးေတာ႔မွ ဆရာေတာ္ကို ဦးခ်ၿပီး ဦးေက်ာ္သိန္းအိမ္ျပန္သြားတယ္။

အိမ္ေရာက္ေတာ႔ ဦးေက်ာ္သိန္းက ၿပဳံးစိစိျဖစ္ေနလို႔ သူ႕ဇနီးက နားလည္ရ ခက္ေနတယ္။ ဆရာေတာ္ဆီ ဘုန္းႀကီးပင္႔ဖို႔ သြားေလ်ွာက္တာ ၿပဳံးစရာ မပါႏိုင္ဘူးေပါ႔။

ဒါနဲ႔ ဇနီးကေမးလို႔
" မယ္ေပြ႔ေရ၊ ဘုန္းႀကီးပင္ရတာ ခက္မွန္း ငါေတာ႔ အခုမွ သိသဗ်ာ "
" ဘုန္းႀကီးပင္ရတာ ဘာခက္ေနလို႔တုန္းေတာ႔ "
" ခက္တယ္ဟ၊ ဒီဆရာေတာ္ကိုေတာ႔ မပင္႔လို႔ မေကာင္း၊ ဒီဆရာေတာ္ကို ပင္႔ၿပီး ဟို ဆရာေတာ္ကိုမပင္႔ျပန္လည္း မေကာင္း၊ အဲသလိုေတြ ရိွတယ္ဟ၊ ဆရာေတာ္ကိုေတာ႔ မေလ်ွာက္ခဲ႔ပါဘူး၊ ငါ႔ စိတ္ထဲမွာေတာ႔ေလ "
" ဆက္ပါအုံးေတာ႔ "
" မေကာင္းလို႔ ပင္႔ရတာက မ်ားေတာ႔ ေကာင္းလို႔ပင႔္ရတာက ဘယ္ႏွပါး မွန္းေတာင္ မသိေတာ႔လို႔ပါဟာ " တဲ။

ေတာ္ေတာ္ေနာက္တဲ႔ ဦးေက်ာ္သိန္းပဲ၊ အဲဒီစကားက ဆရာေတာ္နားကလြဲရင္ လူတိုင္းနားထဲ ျပန္႔သြားတယ္။ ဒါနဲ႔ေတာ႔ သူ႕ကို မေကာင္းပင္႔ ေက်ာ္သိန္းလို႔ မေခၚၾကေသးပါဘူး။
ရြာမွာ ေက်ာ္သိန္းက ႏွစ္ေယာက္၊ ေနာက္တစ္ေယာက္ အငယ္၊ ဒီေတာ႔ ရြာထုံးစံအတိုင္း ေက်ာ္သိန္းႀကီး ေက်ာ္သိန္းေလးပဲ ေခၚၾကတာ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ ေက်ာ္သိန္းေလးက သူခ်စ္ေနတဲ႔ ေကာင္မေလးက သူ႕ကို ျပန္မခ်စ္လို႔ နင္မခ်စ္ရင္ ငါလည္း ေရနံဆီေသာက္ေသေတာ႔မယ္ ဆိုၿပီး ေရနံဆီေတြ ေ သာက္ပါေလေရာ။ သိပ္မမ်ားတာ႐ယ္၊ လူသိေစာတာရယ္ေၾကာင္႔ ေက်ာ္ သိန္းေလး မေသလိုက္ရဘူး။
ဒါေပမဲ႔ ရြာထဲကေတာ႔ သူ႕ကို ေက်ာ္သိန္းေလး လို႔ မေခၚၾကေတာ႔ဘူး၊ "ဘီအိုစီ ေက်ာ္သိန္း " လို႔ပဲ ေခၚၾကေတာ႔တယ္။ သူ႕ကို ဘီအိုစီ ေက်ာ္သိန္း လို႔ေခၚေတာ႔ ေက်ာ္သိန္းႀကီး ကိုလည္း ေက်ာ္သိန္းႀကီးမေခၚၾကေတာ႔ပဲ
" မေကာင္းပင္႔ ေက်ာ္သိန္း " လို႔ ပဲ ေခၚၾကေတာ႔ တယ္။


 သီဟနာဒ

တနဂၤေႏြ အပ်င္းေျပ ( ယူအက္စ္ေအလား ဦးစလား )


လက္တင္ဘာသာ လႊမ္းမိုးမႈမ်ားဆဲ စပိန္၊ အီတလီ၊ ေပၚတူဂီ စတဲ႔ နာမည္ေ တြနဲ႔ အဂၤလိပ္နာမည္ေတြကို အပ်င္းေျပလိုက္ၾကည္႔မိတယ္။

ဥပမာ ခရစၥတီယာႏို ေရာ္နာဒို ေပါ႔။ " အို " ေတြနဲ႔ အဆုံးသတ္တယ္။ သူသာ အဂၤလိပ္ သို႔ အေမရိကန္ဆိုရင္....
ခရစၥတီယာႏို က ခရစ္ရွန္ ျဖစ္ျပီး ေရာ္နာဒို က ေရာ္နယ္လ္ ျဖစ္မယ္ ( ဥပမာ ေရာ္နယ္ ရီဂင္ လိုေပါ႔ )
အီတလီနာမည္ေတြမွာ အမ်ားစု ေတြ႔ရတတ္တာက " ေရာ္ဘာတို " ပါ၊ ေရာ္ဘာတို မန္ခ်ိနီ၊ ေရာ္ဘာတို ဘာဂ်ီယို စသျဖင္႔ေပါ႔။ ေရာ္ဘာတိုကို အဂၤလိပ္လို ေျပာင္းရင္ " ေရာဘတ္ " ျဖစ္သြားမယ္။ အဲလိုနာမည္ေတြ အမ်ား ႀကီးရွိတယ္။
အဂၤလိပ္က လက္တင္ဘာသာက ဆင္းသက္တာဆိုေပမယ္႔ လက္တင္နဲ႔ အလွမ္းနည္းနည္း ေဝးတယ္။ သရ ဆုံး နာမည္ေတြကို သိပ္ လက္မခံဘူး။

ၿပီးရင္ ျမန္မာစာျပန္ဆရာေတြဖက္ လွည္႔အုံးမယ္။ နာမည္ေတြ မွတ္ထားရၿပီး အသံထြက္က မမွန္ေတာ႔ ေနာက္လူေတြ ဒုကၡေရာက္တယ္။
ကမၻာေက်ာ္ လူမႈေရးရာ စာေရးဆရာႀကီး ေဒး ( လ္ ) ကာနယ္ဂ်ီ။ ကာနယ္ဂ်ီ လို႔ ေမးတိုင္း " ကာနယ္ဂီ " ကို ေျပာတာလားလို႔ အေမးခံရတယ္။ အမွန္က မဂ်ီပါဘူး။ ဂီ ပါ။
လက္တင္ေတြက ဂီသလား မဂီသလား မေသခ်ာေပမဲ႔ အဂၤလိပ္မွာေတာ႔ " ဂီ " တယ္။ ေဒး ( လ္ ) ကာနယ္ဂီ ပါ။

ဖရန္႔စ္ကို ျပင္သစ္လုပ္လိုက္တဲ႔ တရားခံက ဘယ္သူလဲဆိုတာ မသိေတာ႔ဘူး ။ ေတာ္ေတာ္ ေဝးသြားတာပဲ။
ဒါေၾကာင႔္ စဥ္းစားမိတာပါ။
က်ေနာ္တို႔ေခတ္မွာလည္း နာမည္ေလး တစ္ခုေလာက္ ျမန္မာမႈျပဳရရင္ ေ ကာင္းမလားလို႔၊ ဥပမာ USA ေပါ႔။
အေမရိက လို႔ ေခၚမယ္႔အစား ဦးစ လို႔ ေခၚလိုက္ရရင္ ပိုၿပီးမွတ္ရလြယ္မယ္။ ခ်ေရးရင္ေတာင္ စာလုံးေပါင္း မလြဲႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ ျပင္သစ္ထက္ေတာ႔ သာ တယ္။


ဇင္ေဝေသာ္ 

စေနေဘာလံုး


Goodison Park မွာ ေနပူမိုးရြာ သူခိုးလာ ျဖစ္ေနေလရဲ႕ ေရႊၿခံ ေရ.........
၁၁ ေယာက္ခ်င္း ကစားေတာ႔ ၂၃ မိနစ္မွာ အိုစ္မန္ အေဝးကစ္က မန္းစီးတီး ဂိုးသမား ဟာ႔တ္ ကိုပါ ကစ္သြားေတာ႔ ...
အယ္ဗာတန္ ၁၊ စီးတီး နဲလ္ တဲ႔။

ဒုတိယပိုင္း ၁၅ မိနစ္ေလာက္မွာ အယ္ဗာတန္က ေျမပဲ ( ပီးနပ္ ) အနီ ထိေတာ႔ ( ထိသင္႔တယ္ ) စီတီဇင္ေတြရဲ႕ အၫိုရင္႔လိႈင္းႀကီးေတြ တစ္လိမ္႔ လိမ္႔တက္လာလိုက္တာ ရြာေတာ႔မလိုပဲ ေလ။
အဲ... လြင္႔ထြက္သြားတဲ႔ေဘာလုံး ဖလိုင္းနီဆီ ေရာက္တဲ႔အထိပဲ ဆိုပါေတာ႔။
ဖလိုင္းနီက ဂ်ာဗစ္ကို ခ်ေကၽြးလိုက္ေတာ႔ ၁၀ ေယာက္နဲ႔ ေတာ္႔ဖီေတြက ၂ စီတီဇင္ေတြ ဇီရိုး တဲ႔။
အရပ္စကားနဲ႔ေျပာေတာ႔ အယ္ဗာတန္ ၂၊ မန္စီးတီး ၀။
မိုးထဲမွာ မိုးေယးက ေရး လို႔ ေအာ္ေနေလရဲ႕။


 ဇင္ေ၀ေသာ္

လူစိမ္းမွ လူရင္းသို႔ ( ၇ း ၃ )


လီကြမ္းယု ရဲ႕ Hard Truths ကေန အခုတေလာ ေရပန္းစားေနတဲ႔ စကၠဴျဖဴ စီမံကိန္းကို အထိုက္အေလ်ာက္ ထင္ဟပ္ေစတဲ႔ အခန္း ၇ ကို တင္ေပးလိုက္ ပါတယ္။

ေမး ။ ။ စင္ကာပူးရီးယန္းေတြ ႏိုင္ငံျခားသားေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ စုိးရိမ္တာ တစ္ခုက သူတို႔က PR ကိုသာ ယူၿပီး စီတီဇင္ခံယူတဲ့ ရာခိုင္ႏႈန္းက ေတာ္ေ တာ္နည္းေနတဲ့ ကိစၥပဲ။

ေျဖ ။ ။ အဲဒါ မွန္တယ္။ ငါတို႔လည္း ဒီအတြက္ ပူေနရတယ္။
ေမး ။ ။ ေနာက္ထပ္စိုးရိမ္တာက သူတို႔မ်ိဳးဆက္လည္း ဒီအတုိင္းပဲ ျဖစ္ လာေလဦးမလားလို႔။
ေျဖ ။ ။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဒုတိယမ်ိဳးဆက္က ဒီအတိုင္း လံုးဝ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ မင္းက PR မွန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေယာက်ၤားေလးဆိုရင္ (၁၈) ႏွစ္ ျပည့္ရင္ စစ္မွဳ ထမ္းရမယ္။ မထမ္းရင္ PR ျပဳတ္မယ္။
ေမး ။ ။ အိႏၵိယန္း PR ေတြနဲ႔ စကားေျပာၾကည့္ဖူးတယ္။ သူတို႔ကေလးေတြ စစ္မႈထမ္းက လြတ္ေအာင္ ၾသစေတးလ်ကို သြားၾကေတာ့မလုိ႔တဲ့။
ေျဖ ။ ။ သြားၾကေလ၊ ျပန္လာလို႔ေတာ့ မရဘူူး။

ေမး ။ ။ အဲဒီတုန္းက သူတို႔မွာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရွိတယ္ေလ။ သူတုိ႔က တစ္ခ်ိန္ ခ်ိန္မွာ ဒီကို PR ေတြအေနနဲ႔ ျပန္လာ၊ အင္ပလိြဳင္းမန္႔ ပါ့(စ္) (Employment Pass) ေတြနဲ႔ ဒီမွာ အလုပ္လုပ္ၾကဖို႔။

ေျဖ ။ ။ မရဘူး။ သူတို႔ကို ျပန္ဝင္လာခြင့္ကို မျပဳဘူး။ တို႔မွာ ဥပေဒရွိတယ္။ PR တစ္ေယာက္က စစ္မွဳမထမ္းဘဲ ထြက္သြားရင္ ျပန္လာခြင့္မရွိဘူး။ မင္းက PR၊ မင္းကေလးေတြကို တို႔ေက်ာင္းေတြမွာထား၊ ငါတို႔စနစ္ကေန အက်ိဳး အျမတ္ေတြ ထုတ္ယူ၊ ဒါဆို စစ္မႈေတာ့ ထမ္းရမွာေပါ့။ ဒီတာဝန္ မထမ္းေ ဆာင္ခင္ ထြက္သြားလို႔ကေတာ့ ျပန္ဝင္လာခြင့္ မရွိဘူး။ ဥပေဒကို တင္းၾကပ္ ထားမွ ရတယ္။ ႏို႔မို႔ လူေတြက အခြင့္အေရး ယူသြားၾကမွာ။
ဒါေပမဲ့ လူခ်မ္း သာ အိႏၵိယန္းတစ္ခ်ိဳ႕က ထြက္သြားၿပီး အႏွစ္ (၂၀) ေလာက္ ၾကာရင္ ျပန္လာ၊ တို႔က သူတို႔အတိတ္ကို ေမ့သြားမယ္လုိ႔ ထင္ၾကတာပါ။ အဲဒါ သူတို႔မွားတာပဲ။
အမ်ားစုကေတာ့ သူတို႔ကေလးေတြရဲ့ စစ္မႈထမ္းတာဝန္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေက် နပ္ၾကပါတယ္။ ဒီက အေနအထားကို သူတို႔ သေဘာေပါက္ၾကတယ္။ သူတို႔ အိမ္နီးခ်င္းေတြက ကေလးေတြနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ရင္ ဒီက လူေနမႈအဆင့္ အ တန္းမ်ိဳး ေရာက္ေအာင္ မ်ိဳးဆက္ႏွစ္ဆက္၊ သံုးဆက္ ေစာင့္ၾကည့္ရဦးမွာ။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔က စင္ကာပူမွာ ေနရတာကို ေက်နပ္ၾကပါတယ္။

ေမး ။ ။ ပီအာေတြ စီတီဇင္မယူတာ ဘာေၾကာင့္လဲလို႔ ထင္ပါသလဲ။
ေျဖ ။ ။ မေလးရွားေတြကို ၾကည့္။ သူတို႔ စီတီဇင္မယူဘူးဆိုတာက ဟုိမွာ သူတို႔ပိုင္ဆိုင္မွဳေတြ၊ မိသားစုေတြ ရွိတယ္။ လာလိုက္၊ သြားလိုက္ လုပ္ေန တာက ပိုလြယ္တယ္။ သူတို႔ မိဘေတြ ဆံုးသြားၿပီဆုိရင္ သူတို႔က စီတီဇင္ ယူတယ္။
ငါ့က်န္းမာေရးအတြက္ ၾကည့္႐ႈ႕ကုသေပးေနတဲ့ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္က အဲဒီအတိုင္းပဲ။ သူ႔ဇနီးနဲ႔ သူ႔ကေလးေတြက ဒီမွာ။ စင္ကာပူ စီတီဇင္ေတြ။ ငါတို႔ကသာ စီတီဇင္ႏွစ္မ်ိဳး ကိုင္ေဆာင္ခြင့္ျပဳမယ္ဆိုရင္ အေျခအေနက ဒီထက္ဆိုးမယ္။ တို႔ႏိုင္ငံက အေမရိကေလာက္ မက်ယ္ဘူး။


ေမး ။ ။ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ တိုးလာေတာ့ ဒီမွာရွိတဲ့ လူထုနဲ႔ အခ်ိဳးညီမွ်ၿပီး လူမ်ိဳးေရး ဟန္ခ်က္ညီေအာင္လုပ္ဖို႔ အခက္အခဲက ဘာမ်ားျဖစ္မလဲ။

ေျဖ ။ ။ တိုးလာတဲ့ တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယေတြရဲ့ အေရအတြက္နဲ႔ ညီမွ်ေအာင္ မေလးရွား၊ အင္ဒိုနီးရွား မြတ္ဆလင္ေတြ ဒီကိုေရာက္လာေအာင္ လုပ္ရ မယ္ ။ ျပႆနာက သူတို႔ဒီကို ေရာက္လာေအာင္ လုပ္လို႔မရတဲ့ အခ်က္ ပဲ။ သူတို႔ ဒီကိုလာတဲ့ဦးေရက ေတာ္ေတာ္နည္းတယ္။ အလုပ္ၾကမ္းသမားေတြကိုလက္ ခံမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဟုတ္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဒီမွာ သူတို႔နဲ႔ ျပည့္သြားလိမ့္မယ္။ ပညာတတ္ေတြ က်ျပန္ေတာ့လည္း စင္ကာပူကို ဘယ္လာပါေတာ့မလဲကြာ။ ဟုိမွာက ဒီေလာက္လည္း ၿပိဳင္ဆိုင္ေနစရာ မလိုဘူး။ အခြင့္အေရးက်ေတာ့ ဟုိမွာက ပိုရေနတာေလ။

အာရပ္ကမၻာမွာ အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့ တို႔ႏိုင္ငံက အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔လက္ထပ္ ထားတဲ့ အာရပ္အနည္းအက်ဥ္းေတာ့ ဒီကိုလာတယ္။ သူတုိ႔က စင္ကာပူဟာ သိပ္မဆိုးတဲ့ေနရာလို႔ ထင္ၾကတယ္။ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ပညာတတ္ ခင္ပြန္းကို စင္ကာပူထဲေခၚလာတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ တို႔က မတားပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီအေရအတြက္က နည္းနည္းေလးပါ။

မေလးရွားေခါင္းေဆာင္ေတြက ဒီအေျခအေနကုိ သေဘာေပါက္ၾကတယ္။ မေလးမြတ္စလင္ေတြ ဒီထက္ပုိမ်ားမ်ား စကၤာပူမွာ အေျခခ်ေနထုိင္ၾကဖုိ႔ ငါ တုိ႔ ႀကိဳးစားေနေၾကာင္း သူတုိ႔ကုိ ေျပာျပတယ္။ တခ်ိဳ႕ မြတ္စလင္ ပညာ ရွင္ေတြ MNS ေတြက တာဝန္ေျပာင္းခ်ေပးလုိ႔ ဒီကုိ ေရာက္လာၾကတာေတြ ရွိတယ္။ ေရာက္လာရင္ သူတုိ႔ကေလးေတြကုိလည္း ေခၚၿပီး ဒီကေက်ာင္းေ တြမွာ ထားၾကတယ္။ တာဝန္ၿပီးဆုံးလုိ႔ သူတုိ႔ ျပန္ရတဲ့အခါမွာေတာင္ သူတုိ႔ ကေလးေတြကုိ ဒီမွာ ခ်န္ထားတတ္ၾကတယ္။ တုိ႔က ပုိလုိ႔ေတာင္ ႀကိဳဆုိေသး တာေပါ့။
အိႏၵိယလူဦးေရကေတာ့ လူေတာ္ေလးေတြ ဒီမွာလာၿပီး ေနၾကေတာ့ တုိး လာေန တယ္။ သူတုိ႔ အရင္းအျမစ္ကုိၾကည့္။ လူဦးေရ သန္းႏွစ္ရာေက်ာ္ထဲ မွာ ပညာတတ္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ ၿပီးေတာ့ သူတုိ႔က အဂၤလိပ္လုိသင္ၿပီး ဘြဲ႔ ရခဲ့ၾကတာ။ ခရစ္ကက္လည္း ကစားၾကတယ္။ ဒီေတာ့ တုိ႔အားကစား အမ်ိဳး အစား ထဲမွာေတာင္ အမ်ိဳးအစား အသစ္တစ္ခု တုိးသြားတာေပါ့။
ဒီမွာ အိႏၵိယေက်ာင္း သုံးေက်ာင္းရွိတယ္။ ငါသာ မတားရင္ ဒီထက္ပုိၿပီး မ်ား စရာ ရွိတယ္။ စကၤာပူေက်ာင္းကုိ တက္ခ်င္တက္၊ မတက္ရင္ အိႏၵိယကုိျပန္ လုိ႔ ငါေျပာခဲ့တာ။ PR အေနနဲ႔ေန၊ စစ္မႈထမ္းေပမယ္လုိ႔ သူတုိ႔ အသုိင္းအ ဝန္းေလးထဲမွာ ေနၿပီး က်န္တဲ့လူမ်ိဳးေတြနဲ႔ မေပါင္းမိဘူး။ ဒါေၾကာင့္။

ငါတုိ႔က ဥပေဒထုတ္ဖုိ႔ေတာင္ စဥ္းစားေနတာ။ အလယ္တန္း သက္တမ္း တေလွ်ာက္လုံး အိႏၵိယန္းေက်ာင္းမွာပဲ တက္လာခဲ့ရင္ PR မေပးဘူး ဆုိတာ မ်ိဳး။ သူတုိ႔ေက်ာင္းမွာ ျပ႒ာန္းထားတဲ့ စာအုပ္က အားလုံးလုိလုိ အိႏၵိယ အေၾကာင္းေတြခ်ည္းပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အိႏၵိယကုိပဲ ျပန္သြားရမယ္။ သူတုိ႔ ဗဟုသု တက အိႏၵိယဗဟုသုတပဲ ရွိတယ္။ ဒီေတာ့ ခံစားခ်က္ကလည္း အိႏၵိယန္းေတြ ရဲ႕ ခံစားခ်က္ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲ့ဒါ ျပႆနာ။

ေမး ။ ။ လတ္တေလာ တ႐ုတ္သတင္းစာက ဦးေဆာင္စည္း႐ုံးတဲ့ အခမ္း အနားတစ္ခု ရွိခဲ့တယ္။ အဲဒီ အခမ္းအနားမွာေတာ့ အခုမွ ေရာက္လာတဲ့ စီ တီဇင္အသစ္ေတြက သူတုိ႔အတြက္၊ သူတုိ႔ကေလးေတြအတြက္ ဒီလုိ အေျခအေနမ်ိဳးရေအာင္ ေခါင္းေဆာင္မႈေပးခဲ့တဲ့ မစၥတာလီရဲ႕ေက်းဇူး ႀကီးမားေၾကာင္း ေျပာဆုိၾကတာ ေတြ႔ရတယ္။ မစၥတာလီရဲ႕ မွတ္ခ်က္အရ လက္ရွိ စကၤာပူရီးယန္းေတြက ေက်းဇူးတင္ရေကာင္းမွန္း မသိၾကဘူးဆုိလား။

ေျဖ ။ ။ ဒါကေတာ့ သဘာဝပဲ။ ထင္ရွားတဲ့အေၾကာင္းရင္းက စီတီဇင္ အ သစ္ေတြက မတူတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္က ေရာက္လာၾကတာ။ တ႐ုတ္ျပည္ ကျဖစ္ျဖစ္၊ အိႏၵိယကပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ စကၤာပူေရာက္ၿပီး သူတုိ႔ဘဝက ခ်က္ခ်င္း ႀကီး တုိးတက္သြားတာကုိး။ တုိ႔က စကၤာပူးရီးယန္းေတြအတြက္က်ေတာ့ ဒါ က ဘာမွ မထူးဆန္းသလုိ ထူးၿပီးလည္း မခံစားၾကရဘူး။ သူ႔ကေလးအတြက္ လက္ရွိရေနတာေတြဟာ သဘာဝအရကုိ ရေနတာလုိ႔ ထင္ေနတာ။ ဒါကလုံး လုံး အလြဲႀကီး။
သဘာဝအရ ဘယ္ဟုတ္လိမ့္မတုန္း။ တစ္ခုခုမ်ား တိမ္းေခ်ာ္သြားခဲ့ ရင္ ေအာင္ျမင္ေနတာေတြအားလုံး ေပ်ာက္ဆုံးၿပီး ေအာက္ဆုံးအထိ က် သြားႏုိင္တယ္။ ငါတုိ႔ ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းကုိဆုိ၊ သံဓိ႒ာန္ေတြ ျပဳၾကတယ္။ တကယ္က “ႏိုင္ငံေတာ္” အဆင့္ကုိ ေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနၾကရတုန္းပဲ ရွိေသးတယ္။ “ေနးရွင္း” တစ္ခုမဟုတ္ေသးဘူး။ ေနာက္ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာဆုိ ရင္ေတာ့ ေနးရွင္း ျဖစ္ႏုိင္ေကာင္းပါရဲ႕။
အေမရိကဆုိရင္ သက္တမ္း ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္ေက်ာ္ၿပီ။
သူတုိ႔လည္း ေနး ရွင္းျဖစ္ၿပီလုိ႔ ငါေတာ့ မယုံၾကည္ေသးဘူး။ မွန္တယ္။ သူတုိ႔ ဒုတိယကမၻာစစ္မွာ လူျဖဴေတြေရာ၊ လူမည္းေတြေရာ အတူတူတြဲၿပီး တုိက္ခဲ့ ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲ အတူ တုိက္ခုိက္ခဲ့ၾကျပန္တယ္။ စစ္ပြဲလည္း ၿပီးေရာ လူျဖဴက လူျဖဴေနရာ၊ လူမည္းကလူမည္းေနရာ ျပန္ေ ရာက္ သြားေရာ။
ခက္ခဲတဲ့ အေျခအေနေတြ ၾကားမွာကုိပဲ ငါတုိ႔ တအား ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္။ လူေတြကုိ ေနရာေရြ႕ေျပာင္း ေပးၿပီး အျမန္ေျပာင္းလဲပစ္ႏုိင္တဲ့နည္းကုိ ႀကိဳး စား ၾကည့္ခဲ့ေသးတယ္။ အဲဒီအစီအစဥ္သာ ေအာင္ျမင္ခဲ့ရင္ ဒီေန႔စကၤာပူနဲ႔ တျခားစီ ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။
မေလးရွားက နည္းတစ္မ်ိဳးနဲ႔ ခရီးသြားတယ္။ သူတုိ႔ဆီမွာ လူမ်ိဳးစုေတြက လုံး ဝ ကုိ တသီးတသန္႔ဆီ။ တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယန္း၊ မေလး သူ႔အုပ္စုနဲ႔သူ။ ထိပ္တန္း စီးပြားေရး ေလာကထဲမွာကုိပဲ အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံမႈ မရွိဘူး။ ကြဲျပားေနတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းပဲ။ အဲဒါ ေနးရွင္းလား။ လုံးဝ မဟုတ္ဘူး။

ငါတုိ႔ကေရာ ေနးရွင္းလား။ ကူးေျပာင္းေနတယ္။
ဘယ္ေတာ့ ေရာက္မလဲ။
ငါ မသိဘူး။
ေခါင္းေဆာင္က သူ႔ဆက္ခံသူကုိ ခ်မွတ္ေပးလုိ႔ပဲ ရတယ္။ ေနာက္ပုိင္းကိစၥက သူ႔ကုိ ဆက္ခံသူနဲ႔ပဲ ဆုိင္တယ္။
စတာလင္မရွိေတာ့ဘူးဆုိေတာ့ ခ႐ုရွက္(ဖ္)က စတာလင္ရဲ႕မူဝါဒေတြအားလုံး ဖ်က္ဆီးပစ္တယ္။
ခ႐ုရွက္(ဖ္)လည္း သြားေရာ Brezhnev (ဘရက္ညဇက္ ) က တျခားပုံစံနဲ႔ ခရီးဆက္ျပန္ေရာ။
Brezhnev က အသက္ရွစ္ဆယ္ေလာက္ ေရာက္ေတာ့ Andropov (အန္ဒ႐ိုေပါ့) ကုိ အာဏာလႊဲေပးတယ္။
Chernenko (ခ်ာနင္ကုိ) ေသေတာ့ ေဂၚဘာေခ်ာ့(ဗ္)က ဆုိဗီယက္ျပည္ေထာင္စုႀကီးကုိ ၿဖိဳခြဲေပးလုိက္တယ္။
သူတုိ႔က ေနးရွင္း မဟုတ္ဘူး။ အင္ပါယာပဲ။

တ႐ုတ္ျပည္က ေနးရွင္းလား။ ဟုတ္တယ္။ ဟန္လူမ်ိဳးက တ႐ုတ္လူဦးေရရဲ႕ (၉၀) ရာခုိင္ႏႈန္း ရွိတယ္။ ႏွစ္ငါးေထာင္ၾကာတဲ့ သမုိင္းရွိတယ္။
ဒါဆုိ Xinjian (ရွင္က်င့္) နဲ႔ တိဗက္တုိ႔က ဘယ္လုိလဲ။
အဲဒီျပည္နယ္ႏွစ္ခုကို ဟန္လူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ေနးရွင္းလုပ္မလုိ႔ ႀကိဳးစားေန ၾကတာ။ လူမ်ိဳးစုံတဲ့ ႏုိင္ငံတုိင္းကေတာ့ ဒီျပႆနာမ်ိဳးကုိ ရင္ဆုိင္ရတာပါပဲ။




ဇင္ေဝေသာ္